RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD
i j spelen, dan als volgt
13-18
o. i. een der beste voortzettingen.
36-31 18-23
0j> 'lit moment kan Zwart ook
„dam" halen, als volgt
Zwart 19—23, Wit 3U 28. Zw. 25-30,
W. 3125, Zw. 14—19, W 25—5, Zw.
9-13, W. 5:23, Zw. 18 49.
Hierop zou Wit echter laten volgen:
B5—30, Zw. 49:21, W. 48-43, Zw.
BI 49, W. 40—35, Zw. 49 40, W.
45 34 met een schijf winst I
thans vrijwel gedwongen om geen
pchijf te verliezen.
13-181
3-8
Indien Zwart nu ongehinderd 813
kon spelen (1) dan kreeg hij voorzeker
de betere stelling.
Wit zou echter dien zet niet onge
straft toelaten, maar hierna met het
voortgaan
8-13?
33-29! 24 42
30-24 19 30 A
53 24 20 29
43 38 42 33
39:17 i
A. Op Zwart 2Ü 29 zou volgen i
43-38 4233
39 28 23 21
26 8 13 2
34:11!
(1) Men ziet dus, dat Zwart een an
deren zet moet doen, waarna het spel
zeker remise wordt.
Wij vertrouwen, dat deze afwikke
ling ook leerzaam is voor hen, die een
goede 3tiidie willen maken van het
combinatiespel.
Volgende week de 4e voortzetting
Van Diagram No. 1.
De liaarleiusehe Damclub houdt
haar bijeenkomsten iederen Maan -
dagavond van 8—12 uur in de boven
zaal van Café De Korenbeurs. Spaar-
rie 36, alhier.
Liefhebbers van het damspel zijn
daar steeds welkom.
Voor het lidmaatschap kan men
zich bij liet bestuur aanmelden.
Jongelieden van 16 tot 18 jaar kun
nen als aspirant-leden worden toege
laten,
Inlichtingen verstrekt gaarne de
Secretaris, do heer J. Meijer, Kruis
straat 34. Telephoon 1543.
EEN MAN VAN ORDE.
Ln een Duitsch landstadje komt de
inspecteur onverwacht een kantorr
inspecteeren ternauwernood is do
kennisgeving ontvangen, of reeds ver
schijnt de groote man.
Hij vergenoegt zich er niet mee, een
oppervlakkig onderzoek in te stellen1,
maar alle dikwerf moest hem blijken.
uai <ut met geheel aau het doel beant
woordde,
llier cm daar opent hij een der vak
ken. voor loopende zaken bestemd
alles in orde. Nog mets heeft zijn aan
dacht getrokken, wat aanleiding kan
gov en tot een op- of aanmerking.
Muar wat is dat?
Uit liet anders ledige vak, met Z.
gemerkt, komt een Ln de haast daarin
geschoven oiid gordijn te voorschijn.
Vernietigend is de blik, dien de
strenge inspecteur op den verlegen
uinhtenaar werpt, en geen scherper
verwijt meent hij dezen te kunnen
toevoegen, dan de harde woorden
„Niet eens onder letter G."
EEN ONTZETTENDE MISDAAD.
Een kluchtige aankluclit hield on
langs het Schepengerecht te Zittau
bezig, waarvoor zich te verantwoor
den hadden de schouwburgonderne
mer Winter uit Dresden en de loge
menthouder Petzold te Zittau. Re-
klaagde Winter is de leider der
„Winter-Tymian-SSnger", een Dres-
densch comisch gezolscliap, dat door
giansch Duitschland reist en verleden
jaar ook een voorstelling in Zittau
gaf. Om zijn optreden aan te kondi
gen. werden niet alleen advertenties
in de dagbladen geplaatst, maar de
directeur liet ook reclame-biljetten op
straat verspreiden, waarin onder het
opschrift „Extra blad" en „Particu
lier telegram" werd medegedeeld, dat
de „Winter-Tymlan-Stinger" in Zittau
waren aangekomen en dat hunne lie
deren zóó origineel waren, dat daar
door reeds meer dan „5000 ménschen
zich doodgelachen" hadden.
Nu weid door de Zitta jer politie
proces-verbaal opgemaakt tegen ge-
noemen directeur en den logement
houder, in wiens lokaal de zangers
zouden optreden, om reden dat „bij
zenuwachtige lezers door dat reclame
biljet schrik en onrust konden worden
opgewekt." En zoowaar, tegen Winter
werd 56, tegen Petzold 20 mark boete
geéischt.
Bij tie behandeling der zaak kon
Petzold bewijzen, dat hij de biljetten,
voordat zij gepubliceerd werden, in t
geheel niet gezien haddo zangers
hadden zelf voor de verspreiding zorg
gedragen. Daar zijn medeplichtigheid
aan de „strafbare handeling" niet te
bewijzen wrs, moest de rechtbank
hem vrijspreken. Daarentegen werd
de schouwburg-directeur wel degelijk
veroordeeld, niettegenstaande hij op
geestige wijze had 'aangevoerd, dut
om dit vonnis nog méér dan 5000 men-
schen zich zouden doodlachen
Wanneer het niet in een moot, al
leszins betrouwbaar blad gestaan had
zou men liet niet kunnen gelooven
dat zelfs do Doitsche politie zoo optre
den en een rechtbank gedwongen wor
den kon. zich met zulk een „ernstige"
aangelegenheid bezig te houden.... Do
Zittaoer politie laat blijkbaar niet
met zich spelen 1
Raadsels
'Deze raadsels zijn alle inge
zonden door jongens en meis
jes, die „Voor Onze Jeugd"
lezen. De namen der kinde
ren, die mij vóór Donderdag
morgen goede oplossingen
zenden, worden ui hot vol
gend nummer hek end ge
maakt).
IEDERE MAAND WOK Dl' ONDER
DE BESTE OPLOSSERS EEN
BOEK IN' PRACHTBAND
VERLOOT.
Hierbij wordt gelet op den leeftijd
in verband met liet aantal oplossin
gen en op de netheid van het werk.
1. 'Ingezonden door Willy Genne-
raad).
Zet achter elkaar Een man. uie
het eten kookt, een viervoetig dier en
een vrucht; en ge krijgt ceu vrucht uit
warrrte landen.
2. (Ingezonden door Debora Keij-
1 let geheel tk*!aat uit 16 letters en
wordt iederen avond in de courant
vermeld.
i o o t2 is een bloem.
5 G 15 16 is een lichaamsdeel.
7 14 14 11 13 is de naam van een
maand.
7 14 11 13 2 14 is ceu meisjesnaam.
1 6 is een jongensnaam.
3 5 7 14 is weer een meisjesnaam.
7 C 8 16 10 11 is een familielid,
3 8 15 is een getal.
9 6 4 is een insect.
3. (Ingezonden door Michiel Gaar
keuken).
Vervang do puntjes door medeklin
kers, zoodot ge een bekend spreek
woord krijgt
.ie .aa.., .oe. .e. .a. .e..a...o.
4 (Ingezonden door Jan van He
melt).
Met R dien ik tot afvoer van vuil.
Met V" ben ik een muziekinstrument.
5. (Ingezonden door Pieter Roe-
iand).
Mijn eerste deel is een stadsdeel.
Mijn tweede is oen nuttig diertje.
Mijn derde is een eigenschap van
veel dingen, waar tegenwoordig
iedereen over klaagt.
Mijn viercle gee.i 'ie overtreffende
trap aan.
Mijn vijfde is een lidwoord.
Mijn geheel is een plaats in Utrecht.
6. .Ingezonden door Margaretha van
Baardwijk).
Bij Vauer en Moeder is het in het
midden, bij den zoon is het niet, maar
bij de dochter komt het vooraan. Bij
de meid echter heelemaal achteraan.
Wat is het?
7. (Ingezonden door Lena Buiten-
huijs).
welke ringen zijn niet rond,
Niet achtkant en niet ovaal,
Niet van hout of van motaal,
Wit en paars van kleur,
En met lekkeren geur
(Ingezonden door Jantiua Dijk
stra).
.Mijn eerste en tweede is een dier of
een stof.
Mijn derde is een deel van een stad.
Mijn geheel is een plaats in Noord-
IIolland.
9 Ingezonden door Rika Yening)
Ik ben een plaats in Noord-Hollund.
Verander de eerste letter en ge krijgt
een plaatsje in Groningen.
10. (Ingezonden door Grietje en
Machiel Dijkstra).
X
XXX
X X X X X
X X X X X X X
X X X X X
XXX
X
Vul bovenstaande figuur zóó in,
dat op den eersten regel staat een
medeklinker op den tweeden regel
iets dat water kan bevatten op den
derdon regel iels waar men in Zuid-
Amerika vee mee vangt op den vier
den regel vruchtenop den vijfden
regel een meisjesnaam, op den zesden
regel iets wat de schoenmaker
bruikt op den zevenden regel een
medeklinker.
Nu moet in het midden van boven
naar beneden hetzelfde staan ais van
Ritas naar rechts.
11. (Ingezonden door „Do twee Zus
jes").
Mijn eerste en tweede is speelgoed.
Mijn derde is een kleedingsiuk.
Mijn geheel wus vroeger in de mo
de.
12 (Ingezonden door C. van de
Reep).
ik ken een stalletje. Daarin staan
24 beiteltjes, aaii den één on kunt 12
en aan den onderen kant 12.
Baad nu eens wat voor een stalletj>
dat is.
Raadseloplossingen
De oplossingen i« i raadsels van de
ivorigo week zijn
I. Steen een -- kooL
Steenkool.
28. Zooals het klokje thuis tikt, tikt
hel nergens. Kat, Hoorn,
eik, t'ion, lat, klok, zool, hut,
kies, inkt, stug, hoest.
3. Na regen komt zonneschijn.
4. Bernisse, Bernard.
5. Uw naam.
G. Driebergen. Drie, gier, Ben,
eb, ren.
7. E-.-i opnaalbrug.
8. Postkantoor.
9. Mes, les, bes, zes.
1U. Purmerend.
II. Een kaars.
12. llokkanje Kokarde.
Goede oplossingen deze week ont
vangen van
Ferdinand Waage 12.
Coba Enzerink i Christina van
Diilewijn 9.
Truc- uu Bilderbcek 12.
Kees de Klerk 12.
Clivia 10.
Reseda 8.
Rika Dekker 4.
Cyclame 8.
Dora .Mulder 12.
L. Jansen 9.
Lize- Diklteboom 11.
Jo Boogaard 11.
Piet de Bie 10.
Gijsbert G. Fabel 2.
Jacob B. Burghout 11.
Margaretha Bourgonje 4.
Froukjo Vrugt 10.
Mauritzia de Braai 12^
Arendje Duiker 10.
Caspar Willemscn 11.
Maria Piet 11.
Jorri de Vries 7.
Corrie Harige rink 10.
Dora Heezeomans 12.
W. van Donselaar 9.
Bertlia en Betslo Metz 9.
Joh. van Roode 6.
Pieter Roeland 11.
Debora Kcyzer 9.
Michiel Gaarkeuken 12.
H. P. Jansen van Galen 9.
Rachel Mok 11.
Jan van lleinert 12.
Willem O vermeer 12.
Lena Buitenhuya 8.
Lena Koelcveld 12.
Tom Schück 12.
Christian Boesman s 11.
Wim Nieuwdorp 12.
Cato van Leeuwen 11.
Marie Sohelluigs 12.
itika Zwart 11.
Mane en In i .us van Sohagen 9.
Grietje en. Mnchiel Dijkstra 12.
J. Vreeken 10.
Marinus en Cornelis Caalen 12.
Paulioutjc van Amatei 11.
Ina Kloos 12.
Nelly Vroom 12.
Wouter van Baardwijk 11.
Margaretha van Baardwijk Tl.
Rachel Dasberg 10.
Francisca Kuijk 8.
Nella Vreeken 10.
Piet Dik 10.
Dina Dik 9.
Geertje ürundel 8.
Grietje Fortuijn 9.
Antoniu Ockhuijsen 12.
Bernard Vernimmen 12.
Willy Germeraud 12.
Johanna Hoeben 10.
Corry v d Vlerk 12.
Paka Vecning 11.
Rika Hilgermon 12.
Jan de Boer 12.
Annie en Mieu Langendijk 12.
Eliz. J. Rustige 12.
Jantina Dijkstra 12.
Gretha en Annie Bouwen 11.
Cornelis N'nuta 11.
Jan de Aruijn 11.
Jan Rozènhart 11.
BEGRAVEN DIEREN.
(Ingezonden door Annie Groen).
1. Mijn werk is klaar; ik h>eb ijve
rig gewerkt.
2. Toen mijn tante kwam, riep mijn
zusje „ha Annie, tante is er 1"
3. Een gulden is honderd cent.
4. Ik at nnjn boterham met smaak.
5. Ik oefen mij in schermen.
6. In de stad is laken voor een ja
pon erg duur
7. Gisterenmorgen l»eb ik al fijn
mijn werk gemaakt.
(Ingezonden door Ferdinand Waage).
S. Jaap at rijst met suiker.
9. De gelijmdo scherven vorn
samen nog een mooi geheel.
10. Ik zag in liet museum het por
tret van Napoleon mot een vergulde
lijst er om.
STRIKT' RAGEN.
De antwoorden op do Strikvragen
der vorige week zijn
1. Niets.
2. Muziokriotop.
3. Tus&chcn den kop en den sluart.
i. Spionkop.
5. l)e kop i- in Noorwegen en de
staart hier.
0. Kapelaan.
7. Do sleenbukker.
3. In huur tweede jaar.
9. Do letter e.
10. Haring.
Goede antwoorden deze week ont-
angen van
Truiis mui Bilderbeek 10.
Reseda 7.
P.ika Dekker 5..
Cyclame 7.
L. Jansen 9.
i'iet ue Bie 9.
Dora Ileezemans 10.
Bertha en Beisie Metz 6.
Debora Keijzer 10.
lna Kloos 10.
Nella Vreeken 10.
H. P. Jansen van Galen 10.
Geertje Grundel 7.
Jan van Hemert 10.
Alida Poppe 10.
L. B. Poppe 10.
Jacob H. Burghout 8.
Margaretha Bourgonje 6.
Froukjo Vrugt 10.
Mauritzia do Braai 10.
Gaspar Willemsen 9.
Maria Piet 9.
Join de Vries 4.
Joh. van Roode 6.
Pieter Roeland 10.
Nelly Vroom 8.
Wouter van Baardwijk 10.
Margaretha van Baardwijk 10.
Rachel Dasberg 10.
Rachel Mok 10.
Grietje Fortuijn 8.
Autonia Ockhuijsen 10.
Lena Buitenhuijs 10.
Lena Koelcveld 10.
Bernard Vernimmen 10.
Tom Schück 10.
Willy Germeraad 10.
Christien Boesmans 9.
Wim Nieuwdorp 9.
Johanna Hoebeu 10.
Corrie v. d. Vlerk 9.
Cato van Leeuwen 10.
P.ika Veening 8.
Rika Zwart 10.
Marie en Bert us van Schagen 9.
Annie en Mien Laiumndij'k 10.
Grietje en Michiel Dijkstra 10.
Marinus en Cornelis Caalen 10
Jantiua Dijkstra 10.
De twee Zusjes 8.
Cornelis Nauta 10.
Jan de Bruijn 10.
Paiilientje van Arnslel 9.
Jan Rozènhart 10.
Corrie Hartgerink 10.
Lize Dilckeboom 10.
Jo Boogaard 10.
BOBBY'S HELDENDAAD.
Door N. .T,
Bobby was het aardigste kleine jon
gentje, dut er bestond, volgens zijn
moeder, en werkelijk, wanneer men
Bobby zag en met hem sprak, zou
men het haast moeten toegeven.
Voor zijn vijf jaren was hij flink
groot en zijn gezichtje met de groote
bruine oogen en den. overvloed van
donkere krullen, waar zijn matrozen-
iimis aiuju op aauste, stond aitijd zoo
wieiiueiijü, aai een ieucr hem wel
aaruig moest vinuen. Bobby's moeder
was uaii ook dol op hem en zijn papa
niet minder.
au wat ci ook gebeurde, al was
Bobby sums ook nog zoo ondeugend,
hij maakte het altijd op zóón uaidige
munter weer goeu, dat papa licm wel
liei moest aankijken, en unuaa hein
niet anders uan „haar kleine jon
gen uioèat noemen. Dat hij erg
w end werd, als eenigst kind, laat zich
begrijpen, maai Bobby mocht wel
verwend worden, want hij werd toch
niot vervelend oi mkennig, aooals de
meeste verwende kindertjes.
Naast liet huis van Bobby woonde
een oude mevrouw zonder kindertjes.
Bobby luid dit toevallig ontdekt, toen
zo eens in haar tuin een paar rozen
plukte.
Die oude mevrouw was er pas ko
men wonen en toen Bobby eens op
het balcon van zijn huis stond, had
hij haar dan gezien. Hij zag hoe ze
voorzichtig de mooie roode roos af
knipte, en toen nóg een en nóg een, en
zc daarna in 'n mandje legde.
Bobby had ontzag voor oude da
mes, vooral wanneer ze zulk mooi wit
haar hudden als deze en zoo'n mooie,
zwarte, glimmende japon droeg. Bob
by wist niet, dat deze japon van zij
was en hij wist ook niet. dat deze me
vrouw erg trotsch was en zich met
niemand bemoeide en in het geheel
geen kennissen had.
Toen hij dan met zijn gezichtje over
de balconleuning keek, begon hij di
rect een gesprek. Dat deed Bobby al
tijd met vreemde menschen, die bij
zijn mama op visite kwamen, en ze
hadden hem altijd een aardig ant
woord teruggegeven.
„Dag begon hij.
Geen antwoord.
„Dageen beetje harder nu.
De oude dame keek op en zag een
kleinen jongen in een blauw matro
zenpak over de leuning kijken.
Ze knikte even vluchtig met haar
hoofd.
„Waarom zeg je niets?" vroeg hij.
Maar iniplaats van een. antwoord,
zooals Bobby verwachtte, kroeg hij
n afkeurenden blik en verder niets.
Dal viel hem tegen, maar ze was
misschien ziek, want zo zag zoo bleek.
Ziek zijn" was in Bubby's oogen iets
reeselijks, hij was het zelf voor zoo-
er hij zich herinnerde nooit ge
feest cu zijn vader ook niet, maar
zijn mama wel. en toen mocht Bobby
geen drukte en lawaai maken-, zooals
anders.
Alleen mocht hij zoo nu en dan op
zijn teentjes naar boven toe gaan en
zijn zieke mama een peer brengen, of
appel, van den boom uit zijn tuin,
en dat vond hij een heel groote eer.
Hieraan dacht Bobhv en hoewel de
ze dame niet in bed las. ducht hij toch
meens aan een „ziek" zijn.
„Zeg, houd jij niet vul» eeri peer
of een appel en heb jij geen kleine
jongens zooals ik?"
Verwonderd keek de dame omhoog:
Ze had nog nooit zoo'n jongen ont
moet, die zoo maar „jij" zei en uit
zichzelf begon te praten.
„Neen", sprak ze stroef, „ik heb
geen kleine jongens en ik houd ook
niet van peren, maar ga nu naar bin
nen, want straks val je nog naar be
neden.
„Ik val nooit", zei Bobby, „maar
wees nu maar niet boos, ik dacht dat
je ziek was, omdat je zoo bleek ziet
maar als jij het graag wilt, zal ik wel
naar binnen gaan."
Hij zei het zoo aardig, dat de oude
mevrouw even moest glimlachen, en
ze kon het niet helpen, dat ze hem
vriendelijk toeknikte.
Bobby lachte tegen haar en was
juist van plan naar zijn moeder te
gaan om de kennismaking te vertel
len, toen zijn aandacht getrokken
werd door een heel klein hondje, dat
bezig was een kluifje te verorberen.
Bobby was dol op beesten, maar dit
hondje zooiets had hij nog nooit ge
zien. Het was heel klein en zag wit,
heelemaal wit, en zijn haar krulde
zoo mooi I
„O", nep hij opeens, „is dat hondje
van jou Wat een aardig dier. Speel
je er dikwijls mee? Zeker wel, hè?"
Nu lachte de oude mevrouw toch
heusch, maar dadelijk keek ze weer
ernstig, nam zonder iets te zeggen liet
kleine poedeltje op en ging naar bin
nen.
Dat was Bobby's eerste gesprek mot
zijn buurdame, en iederen dag stond
hij op den uitkijk, of hij haar ook zag,
of het kleine dier. maar tevergeefs,
en reeds begon hij te denken, dat ze
nóóit meer komen zou, toen liij haar
plotseling op straat tegenkwam en
tot zijn groote .vreugde zag, dat ze aan
een leeren koord een kleun, wit-krul-
leud beest vasthield.
Natuurlijk sprak hij haar aan.
„Dagzei hij, terwijl hij heel be
leefd zijn muis afnam (want dat had
zijn moeder hem zoo geleerd). „Ik heb
je zoo lang niet gezien ben je nu wèl
ziek geweest ?"-
„Neen zei de dame stijf.
„Ik heet Bobby 1" vervolgde Inj, „of
eigenlijk Johan. maar iedereen noemt
me Bobby dus dai moet jij dan uoa
maar zeggen, en mag... ik... bem....
even aaien
Dit laatste kwam er o zoo schuch
ter uil en voordat de oude mevrouw
antwoord kon geven, zag zo een klei
nen jongen, die zich over haar hond
heenboogen een kléin, dik handje dal
zijn kopje streelde.
„Ik houd zoo van beesten, weet je",
ging Bobby voort, „ik heb t-luus een
poes en duiven en een klein konijn
tje, maar geen.... hond. Zou ik
er misschien eens op een keer.
even mee mogen spelenIk zal
heusch niet ondeugend zijn en gauw
\soer weggaan.
Een ougciiuiiK. twijfelde de oudo me
vrouw Mahl, want zijn gezichtje keek
zoo lief-vragend en zijn stemmetje
zoo smeekend, dal ze bijna toege
stemd had, maar zo bedaont zich ei
izei kort
„Neen Ik houd niet van kinderen"
en daarna draaide ze zich om en liep
door.
iViaar niemand wist wat er in haar
omging, toen ze naar huis wandelde.
Ze dacht aan vele, lange jaren,
j voor Dij waren, aan den lijd toen zo
ook cv a vriendelijke, vroolijke vrouw
was geweest eu ook zoo'n kleinen jon
gen had als Bobby. O, wat was ze
irotsch op hem geweest eu gelukkig.
Maar haar kleine jongen was zoo
teer, o zoo zwak, en op een guren,
koudon winterdag waren de gordij
nen van haar huis naar benoden, en
luiken gesloten.
Toen hoorde men geen kinderstem
metje meer in haar huis, wam haar
kleine jongen was.... gestorven. Hij
was aan een longontsteking overle
den.
Toen stond ze heel alleen, want
1 haai man was even na de geboorte
j van haar kleinen jongen verdronken,
toen hij als kapitein voer op een groot door .r. BLOMBERG—: EEMAN,
6chip.
Was het wonder, dnt ze om niemand
en niets meer gaf? Stil, bedroefd, in
zïchzelve. gekeerd leefde ze voort,
iederen dag weer hetzelfde eentonige
leven.
Toen ze Bobby zag, had ze dadelijk
aan haar kleinen jongen gedacht,
maar wat een verschil Bobby of
haar lieveling.
De één zoo teer, de ander zoo sterk!
„Ik houd niet van kinderen had
ze tegen hem gezegd en ze vond zich
zelf ruw en had er spijt van. Ze zag
nóg de groote. verwonderde oogen van
haar buurjongontja.
Waarom had ze het ook gezegd?
Bloem hofstr. 5, Haarlem.
Je behoeft dus maar een heel klein
eindje verder le loopen, want het is
'aar één minuutje van mij af.
liet spul mij vvi i, dut ik au voorlaan
iets meer van jullie zal hooren,
jaar ik blijf onze rubriek trouw le-
mt en ik denk, dat ik iedere week
toch heel wat bekende namen zal zien.
•ie met raadsels of wedstrijden
een prijs wint, kan er zeker van zijn,
dat ik van harte in zijn of haar
reugde meeleef.
Heel veel groeten voor
u 1i e allemaal van
Eenige dagen verliepen.
Bobby zag zijn buurdame niet en
zijn lievelingshond nog minder en hii
begon zich reeds ongerust te maken,
toen er iets h&el bijzonders voorviel.
Op zekeren dag slapte hij parman
tig rnet zijn handjes diep in zijn zak
ken den tuin op en neer, toen hij plot
seling stilstond en luisterde. Hoorde
hij daar niets Ja, daar was het
weer hooreen zacht-klagend ge
huil... toen was het stil.
Wat was dat? Sstt.... daar
het weer.... kwam het uit de sloot ach
ter den tuin? Neen.... ja tech.... i
rende Bobby den tuin door, deed het
hek open en toen toen zag hij. iets
iheel akeligs.
Hij zag een vies, zwart beest, dat in
het vuile water spartelde en wanho
pige pogingen deed om den kant te
bereüke'L
Bobby schrok, maar direct dacht
hij „dat moet ik er uithalen".
riep hij opeens, „het ls
kleine witte hondje van mevrouw
Mahl, ik zie hetO, wat is het vuil
nu, en het mèg niet verdrinken,
móg niet 1"
Onmiddellijk ging hij op zijn knieën
liggen, greep met zijn ééne handje het
kleine dier vast en trok liet naar zich
toe Het ging heel moeilijk, maar
Bobby vvas dapper en.... voorzichtig.
Na veel moeite had hij het op den
kant getrokken en daar stond "t dier
vuil, bibberend, nat....
„Arme kleine hond", fluisterde Bob
by, „als ik je niet gezien had, was ie
verdronken. Maar nu inoet ik je thuis
brengen."
Voorzichtig nam hij liet in zijn ar
men. Hu, wat was het vies en nat,
aar het moest toch. vond Bobby.
Als het tuinhek van mevrouw Mahl
nu maar open is, dan hoefde hij niet
heelemaal oin te loopen, want hij kon
nog niet bij de bel. En, ja, gelukkig,
de knip was open.
Behoedzaam irud Bobby den tuin in
van zijn buurdame, zijn kleinen dren
keling stevig vasthoudende.
Mevrouw zat in de serre en keek
heel verbaasd toen ze haar buurtje
zag en nog verbaasder, tóen ze be
merkte wat hij in zijn armen droeg.
Vlug deed zo de deuren open, neen,
u kon ze niet meer onvriendelijk
zijn tegen dien kleinen Bob.
„Hier is de bond, hij was bezig
het verdrinken, maar ik heb hem go-
red en ik breng heiu nu weer terug",
zei hij. „Ben je niet blij Ik kan het
niet heipen, dat lüj zoo vuü is,
komt van de modder, zie je 1"
Bobby's gezichtje slonu nu zóó ver
legen en toch zóó lief, dat mevrouw
Mahl hem plotseling naar zich toetrok
en zei
„Ik dank je wel, hoor. Bobby Je
bent een dapper ventje. We zullen
hem maar gauw schoonmaken, hè, en
als je wilt mag je zoo dikwijls komen
spelen als jo maar zin hebt."
„Is het heusch vroeg hij geja
en zijn gezichtje werd vuurrood
blijdschap. „O. wat heerlijk Mag het
echt en terwijl hij zijn beide
armpjes om haar heen sloeg, fluister
de hij „Nu ben jo zeker niet ziek
meer, hè, en mag ik het nu aan moe
der vertellen, hoe lief of Je bent en
dat ik morgen mag komen spelen
„Dat mag je. hoor 1"
Wèg rende Bobby, overgelukkig nu.
en het duurde niet lang, of mevrouw
Mahl, Bobby eri de kleine, witte hond
waren de beste vriendjes.
Bericht.
Beste jongens en meisjes, nu kom
ik jullie eens even iets vertellen, waar
je wel een beetje vreemd van op zult
kijken ik wilde jullie zeggen, dat
het vandaag <ie laatste keer is, dat
ik jullie brieven beantwoord. Daarom
heb ik dezen keer ook niet allemaal
afzonderlijk geantwoord, want op al
mijn vragen zou ik nu toch geen ant
woord meer krijgen.
Maar nu behoef jo niot te schrik
ken, of te denken dat er nu voortaan
heelemaal geen brievenbus meer in
„Do Zaterdagavond" komt te staan,
Je mag gewoon iedere week brieven
blijven schrijven en raadsels oplos
sen, maar in plaats van door mij
worden dio brieven voortaan beant
woord en do raadsels nagekeken
Mevr. VENEMAv. DOORN.
Brievenbus
(Brieven aan de Redactie van
de Kïnder-Afdeeiing moeten
gezonden worden aan Me
vrouw BLOM BER G— Z L E M A N
Bioemhofstraat 5.
In de bus gooien, zonder
aanschellen!)
LENA K. Ik feliciteer je nu maar
ast met al die verjaardagen, want
n Februari kan ik het niet meer
doen! Doe maar trouw mee, dan komt
het kastje nog vol van 't jaar!
BERNARD V. —Ik ben ook nieuws
gierig, of er veel aan te schrijven zal
zijn; ik weet het nu ook niet!
WILLY G Veel pleizier Maandag
1 op alle volgende verjaardagen!
Wat hebben wij elkaar ai een boel
brieven geschreven, he? Had je wei
gedacht, dat dit de laatste zou zijnl
NELLY v. d. R Het blijft voor
iu in de buurt, Nelly !Ik zal jou
naam ook nog wel eans zien, denk
ik!
CORNELIS N. - Ik geloof dat jul
lie al van de oprichting af met onze
rubriek meedoen! Maar jij bent nu
ook zeker toch aan je laatste jaar
tje!
MARINUS en CORNELIS C.
Over jullie hoor ik nog wel eens iets.
Misschien kan je wel raden hoe!
JAN R. Ik ken jullie ook al heel
wat Jaartjes! Ik zal eens opletten, of
ik je nog lang bij de oplossers zie!
MICITIEL G. -T Jij'hoorde bij de
nzendingen, die „zeer goed" waren,
maar daarvan zijn de namen niet af
zonderlijk opgenoemd. Een andereu
keer beterI
DINA D. Zend dit raadsel nog
maar eens in, maar dan met het ant
woord erbij; want zóó weet ik niet
of het goed is.
JAN v. H. Ik zal goed opletten
bij den opstellenwedstrijd, of ik je
naam er bij ziel
WILLEM O - Ik wed. dat ik jou
nog eens onder de prijswinners zie,
Willem!
r v. B. Ik hoop. dat ik bij den
volgenden wedstrijd jou naam vind.
Ik zal naar jc uitkijken, hoort Veel
pleizier den volgenden Zaterdag!
De rubriek bestaat juist 10 jaar.
KEES DE K. Ik denk, dat ik jou
naam ook nog wel eens lezen zal,
Kees! Stellig bij de goede oplossers.
Ja, de oplossingen moeten er
altijd bij staan.
CORRIE en ANNIE v. d. V. Jul
lie mogen stellig meedoen!
ARENDJE D. Doe maar geregeld
mee. Vooral uls je dikwijls ziek bent,
is de rubriek een prettige afleidLingl
MARIA P. Je hebt er dan veel
langer pleizier van en dan denk je
later ook nog eens weer aan je ru-
briektijd terug!
JOH. v. R. Ja, ze-waren wel goed,
je naam is er bij ongeluk tusschen
uit gevallen!
JACOB H. B Nu moet je je ver
zoek aan een ander doen, Jacob!
Maar ik denk niet. dat je wen-ch i ti
al dadelijk vervuld kan worden. Het
nieuwe raadsel is goed.
Margaretha B., Lena J.Clivia.
Fronkje V.. Rika v. D. Muitzia de
R., Coba E. en Chr. v. D_. Pieter R.,
Debora K Wouter v. B., Dora H.,
Nella V Rachel M., Geertje G., Ma
rie en Bertus v. S., Jantina D. l)o
twee zusjes, Corrie H. De nieuwe
raadsels zijn goed.
Mevr. V ENEMA—v. DOORN.
31 Januari 1914.
