BUBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
f 1.20 PER 3 KAARDEN AOMpÊtrato GROOTR HOUT S F HA AT 55. /OVtJiTEMTtEN DOELTREFFEND.
OF 10 GEKT PER WEEK. DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 6. "^SmsN OPoaiBKr
au dén vooravond hoorde hij de
slem van Mr, Carter luider dan ge
woonlijk tot een klant spreken. Hij
keek om en zag lot zijn verbazing, dat
de klant niemand anders was dan de
niet rneer jonge dame uit de train,
die de oorzaak was geworden van al
zijn moeilijkheden.
31e J»«rg»ag ZATERDAG 14 FEBRUARI 1914, Ne 9403
DE ZATERDAGAVOND
MAMU-EWTS DT88LAD KOST IN HAARLEMS DAGBLAD BIN
Het Rijke Natuurleven
IN ONZE S'LOOTElN EN VIJVERS.
liet voorjaar doet zi'dh in 1914 eer
der gevoelen dan gewoon-lijiki Do aar-
de neemt de zonnewarmte gretig tot
zicli en mijn rabarbenplariton laten
haar rood gekleurde, bolvormig op
gevouwen bladeen al weer zien, nar
cissen, hyacinthen en andere bolge
wassen steken hun neus boven den
grond en de groote spiraeas oorten ver
toornen roodo knoppen tussolien de
doore etoinopen, die achterbleven na
verwijdering der houtig geworden
Btengels, die in 1913 een sieraad van
den tuin vormden.
Zooa-ls de aarde den invloed der zon
ondergaat, zoo dringen haar stralen
ook tot diep iin liet water door en het
geheimzinnige leven komt weer tot
voJle uiting,
Nog enkel© weken en de planten- en
dierenwereld daar is weer ontwaakt.
Langzaam komen dan de doorschij
nend groene waterleliebladeren om
hoog.
De dikke wortelstok heeft een over
vloed \an metser vestof, latente kracht,
door vorige bladgenexaties ontwik
keld en veilig bewaard, geheel den
langen winterüjd. Onbewust of be
wust, allen weit en wij mede voor liet
nageslacht.
Die drang ligt in heel de natuur. De
vlinder, die een veilig plaatsje zoekt
voor de eieren, de vogel, die het zacht
ste nest bouwt, zij werken voor de na
komelingen.
Zoo doen ook do bladeren van alle
overblijvende planten, dus eek die vam
de w aterlelie, ai haai- best, - om den
wortelstok het beste te leveren, dat zij
kunnen bereiden. Dat is juist de oor
zaak van het zoo krachtig uitgroeien
der plompen bladeren.
In enkele dagen, zijn de eerst dub
bel opgerekte bladeren aan de opiper-
vlakte gekccnen en als ze daar liggen,
komt de rust ever hen. Dan streven ze
niet verder, liet doel ih bereikt en
kalm wiegen ze op de lichtspraniek-n-
de golfjes.
Weldra zullen do bloemen zich lus-
sciien hen logeren en het wordt een
harmonie van teerheid en kracht.
Ook do kikkers, minder poëtisch
dan de leliebloemen, maar niet minder
interesaoiuó, komen uit hun wintel-ver
blijfplaatsen te voorschijn.
Dat zijn eigenlijk dieren, die geen
maat u yten te houden. Nauwelijks
hebben ze de heerlijke lente begroet-
of ze ooonen hun overdreven angst
voor uitsterving der soort. Zorg voor
de nakomelingschap, we zeiden heit al,
is het levende aangeboren, maar alle»
is voor overdrijving vatbaar en zoo
kan men in het voorjaar in ons voch
tig Landje, waar dus ruimte over is,
sommige slooten zien, die met de ge
leiachtige kikkereitjes bijna zijn ge
vuld.
Als daar de zon op wei'i't, ontwik
kelen de dieren zicli bij duizendtal-
Jou., om ook vaak bij duizendtallen te
gronde te gaan.
De salamanders, de filosopliisch
aangelegde ampliibicn onzer slooten,
kruipen ook weldra weer over den
bodem of rusten op de lralf onderge
doken bladeren. Om die dieren te ice-
ren bennen, móet men ze éige ilijk jaar
op jaar weer in een aquarium kun
nen nagaan. Op liet inrichten van
zoon klein visschenpaleis, dat werke-
lijK niet altijd een moordkuil behoeft
te zijn, kunnen we in een der vol
gende artikeltje wellicht nog wel eens
terag '-bomen.
Ik noemde de salamanders wijs-
gcerig aangelegd. Alen moet ze zien
zitten, soms uren achtei-een, onder
oogjes ais ondergedoken lampjes hell
een rotsje of wal-crpkutit, do scherpe
tend, een mintatuur-handjc doelloos
omhoog, slechts af en toe met -snelle
stoai'Ucmwkiélingen omhoo-g rooiend,
om lucht te halen.
Zoodra ze daarmee klaar zijn, ne
men ze bijna nooit de moeite, weer
met een paar sierlijke slageu naor
der. bodem te trekken. Plotseling han
gen. de vier pooien omlaag en zonder
eonige U weging laten de salamanders:
zicli zink.-n, om weer met de over-
jpeinzingen door te gaan. Alle philo
sophic luien ze plotseling varen, zoo
dra we een wormpje omlaag luteal
kronkelen.
Dan schiet het vlug gebouwde dier
tje snel toe, de wijde'bek opent zicli en
hei aas verdwijnt gedeeltelijk in hol
keelgat, J-angzaam glijdt het verder;
het saloiiiaiiderh-uidjo wordt strak ge
spannen, maar hinder schijnt onze
Memo vvaterroover er niet van te
hebben. Als ile paartijd voorbij is en
de zou.er in liet land komti moeten
Mo snmm.mders niet veel meer heb
ben van het natte element. Dan zijn
zo in een asuarium bijna niet meer te
liouden en als we er niet behoorlijk
voor waken, verhuizen ze een voor een
naar den vloer der kamer, waar de
huid vvelda verdroogt en de dieren,
die ook door de huid ademen, jam
merlijk omkomen.
In do natuur vindt men ze dan veel
tusecben het vochtige gras of hetjnos
langs den waterkant.
Geen enkel dier is al zoo vaak be
schreven, als de stiekeL Daarover zal
ik dus liever zwijgen. Even merkwaar
dig zijn de larven der kokerjuffers, die
we gelijk) met de salamanders over
den bodem der sloot zien wandelcuL
Van nature zijn het de grootste vij
anden. De groenachtige larve vreest
niets zoo zeer, als den nijdi-gen bek
van den stekel of den niet te verzadi
gen salamander en deze laatste juist
vergeeft lust do' larve nooit, dat zij
haai- vveoko huidje zoo afdoend weet
te beschermen met allerlei materiaal,
waarvan zo liaar kokertjes vomt.
Wie een aardige verzameling wil
aanleggen, kan de kokerlarven aller
lei woningen laten bouwen, van stuk
jes lucifer zoowel als van kleine scliel-
pjes.
Zelfs heli ik er een gezien van wit
vogeltjeszaad. Op kunstige wijze wor
den al deze doekje.? aan elkaar be
vestigd en binnen het kleine gebouw
tje zijn dc dieren bijna volkomen vei
lig.
H. PEUSENS.
YRAGKNBUS.
Den lieer P. H. S. te Haarlem.
Het is niet te zeggen, wanneer uw Gli-
via-vruohi;en rij,p zijn, daar deze plan
ton niet op denzelfdeu tijd bloeien. U
zou een v ru-htje 'bunnen onderzoeken.
Veel aardiger is de volgende proof.
Ais u de vruchtjes laat zitiien, bersten
ze eindelijk open. De-dikke zaden zijn
aan de ontkieming begonnen en ver
toornen reed» eon klein wortelt je. Als
u ze dan in een pol zet, uit de zon,
met matig© begiëtiiig, kunt u gauw
aardige plantjes kvveeken. llaalt u wat
aarde bij een kwcekcr. Voor kiem-
pianujes is de grond lidhter dan voor
groote Clivia's.
Den lieer J. R. tc 11". Uw vraag
over het enten van een boompje, is
niet in een paar regels to beantwoor
den. Tegen vergoeding van dc verzend
kosten wil ik u daarover wel lijdelijk
wat lectuur afstaan. Als u dit
wensclit is mijn adres Apeldoorn, Ja-
cobast raal 3.
II. PEUSENS.
I
Rubriek voor Vrouwen
De nieuwe voarjaansStorfeiL
Nieuwe modellen. Ceintuur
linten. - Mantels.
Zoo langzamerhand komon de nieu
we stalencoJJecties gereed em kunnen
we met zekerheid zeggenwat er in
het a.s. seizoen gedragen aal worden.
Nog steadij gaan de- mode voort haar
heil te zoeken in levendige kleuren en
bonte combinaties, zóó zelfs, ual de
Schotsdiie geruite stoffen meer ein
meer op den voorgrond treden. Niet
aheen als gurneering wordt het
Schotsch toegepast, doch men brengt
er ook mantels van en schooilailles,
die dan op effen robken gedragen
woixlen. Dc voornaamste kleuren zijn
zwart en geel, dan volgen do zwart
en wit ruitjes, en Een slotte de groen
blauwe en groen-roode combinaties
allen met strepen van hel geel doorwe
ven.
In de zijden weefsels is taffetas het
allernieuwste, zoowel in Solioiscli on
gebloemd a-Is in effen kleuren. Men
brengt ook wed zijden moiré, dat mot
taJifetos osn den voorrang dingt.
De overigo nouvcöulé's bestaan uit
zijdon en wollen crêpe, met l>onte
runden of a jour gewerkte randen,
•verder wVlen mousseline, zijden ca-
o'iemire, éoiienne, bengaline, grena
dine met zijden s.reepen en crêpe de
cliine.
Voor waschjaponnen zal in den as.
zomer nog veel gekleurd linnen ge
bracht worden, terwijl jonge dames
een groote keuze zullen vinden in ge
borduurd neteldoek en batist, katoe
nen crêpe-stoffen en allerlei-liefst
mousseline.
Voor straattoiletten treedt het cötelé
wc-derom op den voorgrond, vorder
wollen rips en effen en geruite ser.go"s
en cheviot»!
Ten opzichte van de modellen blijlit
er nog heel wal te verhalen; want de
mod© brengt ons de wonderlijkste
créatie© en uit a-Hes spree it ecu zoe
ken naar iets nieuw-, waarvan de re
sultaten over liet algemeen meer dan
treurig zijn. Dezer dagen had ik hier
over een gesprek met een importeur
van Fran se be mode ken, die hoi vrij
wel met mij eens was over het vel©
lee-lijike dat er gebracht wordt; on toen
ik hem vroeg: waarom liet men ons
niet liever de mooie rechte rokken van
middelmatige wijdte, dan die vaak
leelijke tuniques, draperieën en pa
nier?; was s mans lakanieke ant
woord: mevrouw, wij moeten toch óók
leven! Wat moeten wij verkoopen ais
er geen nieuwe scheppingen gcLracht
worden, hetzij mooie, of leelijke? De
dames zouden dan liaar kieeren af
dragen en dat is toch niet meer van
onzen tijd!
Dat alles ziet men vooral ook aan
de weefsels onzer japonnen. Als ge
een gekleed toilet met draperie, tu-
nique ol painois op u-eu mannequin
geeialeeru zmh en al die vouwen en
uiepe plooien beschouwt, dan kunt go
u niet voorstellen, uat- zulk een touet
zoo h miniem gewicht heeft door het
ragiijne van uo slof, waaruit het
vervaaruigd werd. Alles is er uls hot
ware op berekend,' dat 't toch vooral
maar kort zal uuren Vroeger sprak
ineu van een degelijke voeriiigtaillo
in gekoperd katoen, satinet of spun-
».as, mans zijn bijna alle tailles on
gevoerd, om ze toch maar slap en
soepel te laten neervallen en waar er
al eens sprako is van voering, daar
vevweikt uien een ullerdunstc kwali
teit van pongé-zijde.
Het laatste mouc-bericht, dat ik uit
Parijs ontving, maakte gewag van
voeringrokken van pongé-zijde of tule,
die zouden dienen om er de draperieën
op to hechten, die nu vaak lastig te
dragen zijn, doordat ze voortdurend
blijven uitzakken.
De ceintuurmode treedt ditmaal
sterk op den voorgrond en zal een
ware luxe w orden, want de broede lin
ten, die er voor gebezigd worden, zijn
,'vrij kostbaar. In effen zijde zijn ze.
meestal van moiré, terwijl do ge
bloemd© en geruite linten zoowol m
satijn, als taffetas gebracht worden.
Deze gebloemde linten ceintuurs geven
aan liet eenvoudigste witte japonnetje
een eigenaardig cachet van nieuw
heid en bieden boveiucen de gelegen
heid lot vaak verwisselen.
Van smaller lint maakt men weder
om plisSécs en fronsels om te gurnee-
reu. De halsafwerking der tailles is
nog steeds zonder staande boorden,
zoodat liet décolleté zich ook iri den
komenden zomer zal handhaven voor
zoover het do voorzijde der tailles
betreft. Van achteren brengt men
staande plooisels en staande, met le-
ton gesteunde, kragen, die echter van
voren geheel zijn weggeslagen.
Veel verscheidenheid is er in do
mantels. Over het algemeen zullen er
korte modellen gedragen worden,
men ziet ze met rechte rugpanden,
niet één naad in liet achlernmlden,
met raglan-mouwen en in blouse-
vorm.
De meeste mantels, die met één en
kelen knoop in de taille sluiten, ver-
toonen een bont gekleurd sous veste,
dat óf gekruist is óf niet kleine knoop
jes gesloten wordt. Ze zijn van ge
bloemde zijde of fluweel, ook wel van
moiré of Schutsel)© taffetan vervaar
digd.
In mijn volgende causerie hoop Ik
mijn geachten lezeressen-nog een en
ander over de kapsels en de hoeden
mede te deelen. waaromtrent ik mij
persoonlijk lo Parijs ga overtuigen.
MARIE VAN AMSTEL.
Parijsche Brieven
CCCCIX.
Dat is w aar geteurd.
Onlangs waien op een ochtendzit
ting van dé Chambre des Députés
slechts dertien volksv ertegenwoordi-
gers verschenen, de voorzitter Paul
Desclianel meègerekeiuL Waar do
honderden anderen waren? Chi lo sa?
Quien sabe? Misschien waren z.ij wel,
met het plotseling ingetreden lente
weder, een uitstapje naar de Cam
pagne gaan malcen. Men kan 's Lands
JK'.ang op verscMilende wijzen 'die
nen.
Toen de heeren tot de ontdekking
kwamen, dat zij slechts mot hun der
tienen waren, bekroop hun de angst
voor het tradilioneele noodlot-gelul.
De ,,frousse" voor dit getal is in
Frankrijk zóó groot, dat op den 13»len
tier maand de opbrengst van iremen,
trams, autobussen en metro bedui
dend veel geringer is dan op andere!
dagen. Valt dc 13de toevallig op een
Vrijdag, dan lijdt het verkeer een do
ficit. En in de meeste hotels ont
breekt kanier no. 13.
Wat zouden de afgevaardigden nu
doen? Zitting nemen.' Geen denken
aan! Men zou op die wijze liet Nood
lot nutteloos tarten! Als er nog maar
één kwam, zouden zij met hun veer
tienen zijn... Staande wachtten de
heeren zij durfden hl kbaar mot t©
zitten op het verk-inummer, tien,
twintig minuten, een half uur lang.
Doeh het lang verbeide nummer bleef
weg.. Daar liep een aanwezige jour
nalist, brutaal als de beul:
Zouden de heeren zich niet lie
ver naar het buffet verplaatsen cu er
een hartveisterkinkje nemen?
Eerst keken de afgevaardigden ver
ontwaardigd op, doch na een korte
onderlinge beraadslaging o, dc in
vloed van do pers! volgden zij den
welwillendcn raad des krantennnns
op, richtten gezamenlijk hun schre
den naar „la buvette" en laafden er
zich aan een frisschen morgendrank.
En ongeveer tien minuten daarna
toen numero II, waarschijnlijk op
p:c-nic ergens buiten Parijs, nog maar
steeds op zicli liet wachten, besloten
de dertien Kamcrheeren naar huis te
gaan om te dejeuneeren. Het is niet
goed, dat een ïcensch zich overwerkt.
Overigens brengt de traditie meé, dat
1 afgevaardigdeii alléén op hun verki©-
zingstoumées de volie maat van bun
werkkracht geven.
De verkiezingen, die nu aan den
gang zijn, beroven bijzonder geani
meerd te worden. Want de Parijsclic
suffragettes doen er metterdaad aan
mee. Tot dusver hadden zij slechts In
theorie het kiesrecht gereclameerd.
Dit jaar echter had de Ligue du Droit
des Femme.-', bij liet naderen der al-
gemeene verkiezingen, besloten ener
giek te handelen, teneinde ook voor1
«Ie vrouw het stembiljet te verkrijgen.
Om te beginnen wildon de suffraget
es zich slechts van wettige middelen
bedienen. In elk der twintig arrondis
sementen presenteerde zich aan bet
gemeentehuis, waar de revisie dei
verkiezingslijsten plaats heeft, een
delegatie van kiezeressen," waar
van elk haar inschrijving op de lijs
ten vorderde.
De twintig delegaties werden niet
op dezelfde wijze ten gemeentehuize'
ontvangen. De heeren der schepping
hebben niet allen dezelfde „égards"'
voor de dochtercn Eva's.
In het eerste arrondissement is do
doctores madame Ed-vvard Pillet, en
in het zeventiende zijn de dameö Ma
rio Bonnevialle en Gr.-unbert in de
registers ingeschreven. De bet rok k mi
burgemeesters verklaarden, dat de
ei®::h der „citoyennos" een rechtma
tige was en lieten de dames zich in
hun bijzijn inschrijven.
Tn het 19de arrondissement beeft
men 'madame Launay, de echtgenoo
te van den bekenden geneesheer Lau
nay, en nog een zestal dames, inge
schreven. Dat ging echter minder
goedschiks. De gemeenteambtena
ren de burgemeester was afwezig
weigerden aanvankelijk de in
schrijving. doch ten slotte moesten
zij toegeven, dank zij den dreigenden
aandrang der aanwezige... manne
lijke kiezers.
In 7.estien andere arrondissementen
Iconden de euffragettes hun zin niet
krijgen, doch in elk geval hadden zij
«ie voldoening, op hoofsche wijze door
de betrokken burgemeesters ontvangen
te worden. Hoffelijke discussies wer
den er gevoerd vóór de formeele wei
gering.
Een onmogelijk ruw heerschap, een
bar type bleek de burgemeester van
het 9de arrondissement te zijn. De
delegatie, die geleid werd door de be
kende advocate en feministe Maria
VéroneLhermittc. verkreeg zelfs
geen toegang in het verkiezing.-bu
reau. En toen zij er oji aandrong, liet
de dappere burgervader de „sterke
macht" halen. Een enkele diender
kwam er opdagen, doch deze, tegelij
kertijd den maire eén lesje gevend in
wellevendheid, deed zijn sommatie
aan de dames in zulke beleefde ter
men, dat dezen zich zonder verzet te
rugtrokken.
Dat was het eerste gedeelte van het
program.
's Avonds volgde he tw-ecde gedeelte
ln elke betrokken mairie verscheen
een deurwaarder uit naam der .TFran-
£aises\ aan wie mett voldoening van
licur weusch luid geweigerd, en som
meerde maües en ambtenaren, zijn
lastgeefsters op de verkiezingslijsten
in te schrijven. Vervolgens nam hij
acte van de weigering.
De aldus aangevangen daadwerke
lijke strijd zal voortgezet worden,
eerst voor den vrederechter en daar
na voor het llof van Cassatie. Dc suf
fragettes zullen heur zaak in dezen
zin doen bepleiten, dat de ambtena
ren der mairies hun niet met een wei
gering mochten heen sturen, daar
slechts de revisie-commissie gerech
tigd is, een kiezer van de lijst te
schrappen.
Wat de dames betreft, die in het
lste, 17de en lDde arrondissement zijn
ingeschreven, doch wier namen ze
ker door dc revisie-commissie zullen
worden geschrapt zij zullen het ge
recht uïispraak laten doen omtrent
de interpretatie, van het wetsartikel,
volgens hetwelk „elke Franschmau"
van zijn een-en-twmtigste jaar af kie
zer is en dal men- niet op de vrou
wen wil loepassen, terwijl men daar
entegen liet andere wetsartikel, waar
bij „alle Fraiisclien" voor de wet ge
lijk worden verklaard, zonder aarze
len ook voor dc Fran§aises doet gel
den. Dat verschil in wetsinterpretatie
is inderdaad opmerkelijk.
De Ligue du Droit des Femmes ver
heelt het zicli niet, dat de rechter
haar onverrichter zake naar huis zal
sturen, „purement et simpleinent".
In onze overschaofde maatschappij
zijn réchters nu eenmaal gsen wetge
vers tevens. Eu de „Fransaises" we
ten heel goed, dat zij niet veel te ver
wachten hebben van een dergelijke
machtsverwarring. Doch allicht, mee-
nen zij, zullen de mannen langzamer
hand wat meer aandacht schenken
aan de publieke rechten der. vrouwen,
Frappez toujoursl
Wat zegt ge van deze Fransche suf
fragettes? Gedragen zij zich niet be
hoorlijk? Dwingen zij geen eerbied
af? Meer, dunkt mij, dan de Engel-
sche, omdat zij alle onvrouwelijke
baldadigheden achterwege laten. En
ook meer dan de Hollandsche, om
dat zij heel veel actiever zijn.
De Ligue du Droit des Femmes is
niet de eenige vereenjging, die voor
het kiesrecht en de kiesbaarheid der
vrouw ijvert. Metliodiecher uog gaat
de Union Fran^aise pour le Suffrage
des Femines te werk, die, gedachtig
aan het ItaJiaansche spreekwoord:
Chi va piano, va sano, langzaam gaat
zeker, eerst, alvorens haar blikken
naar de volksvertegenwoordiging te
richten, het kiesrecht en de kiesbaar
heid voor gemeenteraden wenscht te
bemachtigen, waar de vrouwen dan,
zich bezig houdende met vraagstuk
ken beueilc-nue iiygieno cn puuiieke
liefuaüigüeid, een leerschool kunnen
- doormaken, die hen later in siaat zal
stellen, welonucrlegu in s Lands ver
gaderzaal zitting te nemen. Bom! Al-
«een geloof ik, uat de Union Framjai
sc pour le bullrag-; des I-'einuics het
parlementarisme der mannen veel te
noog aanslaat I
OTTO KNAAP.
Een ongeluksdag.
(N aar het Engelse b).
Er was dén ding, waarvan William
Tomkins h©el zeker was, terwijl nij
met onnoodig veel geraas ledige bis-
cuitbiikkeu op een stapel zette op «lo
toonbank van het filiaal Bmgley van
ray s magazijnen.
Nooit weer >u mijn leven, z«;i
hij in zichzelf en sissend door zijn
tanden, nooit \veer zal ik den genl-
leuut.i uiiuauseil. jo itnjgt er melS
voor aan onuana. neisi is net uit, nu
weer uat en ten siotie weer wal an
ders. Bil uit zal vvoi uuj «ei zooveel
ixneeKenen ais mijn ontslag.
tiet was werkelijk neet nard voor
hem. reen Wnhain ïviiwuis op net
punt sioud naar hel hiiaal Bmgley
uver t© gaan, nuu luj wérkelijk aue
reuen om zicnzeit le Descnouweu ais
een van ue jong© mannen, aan Biy s
zaak verbonden, van vvien veel te ver
wachten was. De betrekking op zien-
zelf had voor hem een vethooging van
éen gulden vijftig j>er week beteekend.
Maar op den eersten dag waarop
lornkins dat populaire mug azijn was
binnengetreden, nad hij bemerkt dat
Mr. Lat ter iels t«?gen hem had.
Mr, Carter was ue cnei van liet fili
aal, een man van middelbaren leef
tijd met oingekrulden knevel, die
meende dat W üliain Tomkins geko-
aruKie, zijn neuekKing t© ontfutselen.
Do magazijnen van Uiy konuen liet
best veigmek©o vvoreeii met Buiiaan-
scüe warennuizeii U zal m iedere
stad van eenige be-teekoius ui liet lami
ecu magazijn van uiy vinden. De lieitt
van het Engelscho volk eet beschuiten
van Bly en drinkt thee en koffie van
Bly.
up den dag van zijn komst in het
filiaal Bingiey liet William Tomkuis
een namer m een groote kist met eie
ren vallen, liet feit. dat de hamer
daaruoor niet beschadigd werd, ver
minderde de woede van den chef niet.
Toen voorkwam Tomkins niet, dut
een vriendelijk uitziend oud heertje
allerlei eetwaren Tot een bedrag van
zes gulden meenam zonder ze te beta
len, en daarover ontstak Mr. Carter
opnieuw in groote woede.
Je bent minder dan niets waard
zei hij tot Tomkuis. Minder dan
niets. uarom Bly jo hierheen zond
mag do hemel welen, Als je niet op
past, jeugdige vriend, dan zul je een
andere betrekking moeten zien te krij
gen.
William Tomkins was daarover he
vig ontsteld. Er sehe-ori een vloek te
l usten op zijn betrekking hier. Als er
ook maar «enige Luns was, dat hier
iets verkeerd al zou loopen, dan liep
het ook verkeerd af.
En op zijn voihwging van ééïi gul
den vijftig per week was de verloving
van William Tomkins met Mary
Huntley een voldongen feit gewor
den.
Nooit weer zal :k mij als oen
gentleman gedragenherhaalde
Tomkins. Een \orJoofd man kan
zich aan zooiels niet blootstellen.
Tomkins had namelijk dien morgen
zijn plaats in do trom afgestaan aan
een niet meer jonge dame. Zij was
zelfs niet eeiiö een innemende oudere
dame geweest. Zij had hem zelfs niet
eens voor zijn beleofdlieid bedankt.
Terwijl Tomkins zich met moeite op
de tram staande hield, was de conduc
teur naar hem toegekomen en had
hem verteld dat staan op de tram
verboden was.
Ik heb zooeveu mijn plaats aan
een dame afgestua», vertelde Tom
kins hem.
Dat kan ik niet helpen luidde
gedecideerd het antwoord. U zal
van de tram al moeten gaan 1
De gelukkigo passagiers, die ecu
zitplaats rijk waren, stelden groot be
lang in de discussie, allen, behalve
de bewuste niet meer jonge dame.
Het is een schande zei er een.
Een belasting op goede manie
ren merkte een ander op.
Je hebt de macht niet, hem er af
te zetten riep een derde.
Als hij niet een, twee, drie maakt,
dat hij er af komt I zei de conduc
teur, dan zal ik hem eens laten
zien of ik er de macht toe heb of
niet I
T©n slotte verliet William Tomkins
«oo waardig als hem maar mogelijk
was de tram.
Op het trottoir wachtte hij op een
andere tram. Toen die eindelijk na
derde ging het voertuig niet langza
mer als antwoord op het signaal van
William, en hij zag, dat ook deze tram
te vol was.
Dat was ook zoo met de volgende en
met de daaropvolgende en met die
daarna kwam.
De tijd sueide voort. William moest
om half negen den winkel openen. Er
bleef hem niets anders over dan er
heen te wandelen. Hij zette het nu
dadelijk op een tiollen en kwam een
half uur te laat aan, waai' Mr. Carter
ziedend van toorn op hem wachtte.
Dat gaat nu toch al te ver 1
riep hij uit. Wat heb jo er mee voor
om mij hier zoo lang te laten rond
hangen Wat beb je daarmee voor
i\og uezen rnoigen schrijf ik naar het
h«xuukantoor. Hoe kan ik zorgen, dat
de zaak hier winsten afwerpt als zij
uuj een uwaas zenden zooals jij, die
met eens kans ziet den winkel op tijd
te openen.
Met bezwaard hart begon William
ToinKins aan zijn dagelijkscbo bezig-
lieden. Hij zag hoe Mr. Carter liet
briefje aan bet hoofdkantoor schreef
en op de post deed en wist nu, dut hij
elk ©ogenblik zijn ontslag kon krij
gen.
Ik heb uw jongen duidelijk ge
vraagd mij krakelingen van Cuthberl
to zenden. En u houdt vol, dat u mij
een a nu er merk wil zenden, zei de
dame.
ik zeg u, dat wij er geen krake
lingen van Cuthberl op na houden 1
zei Air. Carlei; kortaf.
Hij was u©n genteen dag in een
slecnt humeur geweest.
Maar u kan ze locii wel voor mij
krijgen l hield de klant vol.
Niet aLs u voor met meer dan
dertig cents wil hebben. Jk kan niet
uiinuer dan een doos tegelijk nemen.
Dat is niet heel coulant, zei de
dame. Als ik om iets vraag ver
wacht ik dat ook te kunnen krijgen!
Als wij er alles op na moesten
houden, w aarnaur de menschen ons
vragen, zouden wij het geheel Crystal
Palace wel kunnen gebruiken, en
Ni r. Carter keerde zich cm.
De dame kreeg een kleur van ver
ontwaardiging.
U is brutaal riep zij uit,
Weet u wel wie ik ben Weet u dat ik
juffrouw Peek ben
Al was u uo koningin zelf. dan
zou dat voor mij geen verschil ma
ken 1 antwoordde Mr. Carter.
Miss Peek aarzelde nog een oogen-
blik, als dacht zij er over na welk
verpletterend antw«x>rd zij hierop zou
kuuuen geven. Toen ging zij statig
dcu winkel uit.
William vertelde "s avonds alles
aan Mary lluntley.
Weet je wel zeker, dat zij niet
jong meer' was vroeg Mary.
Oud en leelijk 1 antwoordde
William. En totuul geen manieren.
Denk niet dat ik het ooit weer zal
doen. Door die vrouw heb ik mijn be
trekking verloren.
Je hebt volkomen gelijk, zeide
Mary. Er is geen reden w aarom je
van iets af zou zien, waarvoor je be
taald hebt. Maar misschien ial alles
nog wel niet zoo slecht afioopen ais je
denkt.
Ik heb erg veel lust, begon
William, om dut gevalletje met die
krakelingen aan te brengen, dan zou
de oude Carter een leelijke pijp roo-
ken. Hij zou ze toch liebben kunnen
krijgen als hij gewild had'.
Waarom zou je het niet doen?
vroeg Mary.
William schudde het hoofd.
Zij zouden denken, dat "net spijt
was, zei hij. en Carter heeft de
oudste brieven. Het beste is maar om
af te wachten en te zien wat er mor
gen gebeurt.
William Tomkins lag dien nacht
minstens een uur wakker. Hij zag
zichzelf ontslagen en zonder betrek
king, tevergeefs moeite doende om
ergens klaar te komen.
Waarom ben ik niet machinist of
zooiets geworden? zei hij tot Zich
zelf. Kruideniersbediende is een
armzalig baantje.
T<»en dacht hij er over, hoe bedaard
Mary Lét had opgenomen. Wat deed
