BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
81e leniging
ZATERDAG 11 APRIL 1914;
Ho 9481
DE ZATERDAGAVOND
HAARLEM1» DAGBLAD KOST
f i 20 PER 3 ÜAAROEN
er !0 CENT PER WEEK-
ADM^föTR^ÏlE GROOTE HOUTSTRAAT 55.
DRUKKERIJ ZUIDER BUfTB^SPAARNE 6.
IN HAARLEM'S DAGBLAD BJN
AOVERTöfnÊN DOELTREFFEND.
ONZE ANNONCES
WORDEN OPGEMERKT
Bet Rijke Natuurleven
UIT HET VOGELLEVEN.
Voor den vogelvriend is Jiet een
vreugdetijd trog, als liij Leest, dat he*
te koop aanbieden van angstige vo
geltjes, aooals we dat op oma markten
konden meemaken, bij de wet is ver
boden, dat geen blfinde vinkjes meer
behoeven te vege toeren in een kooitje,
dut tweemaal zoolang is ahs de arme
diertjes zelf, niet bet tragische doel
bun argeloozo na t.uargenootjes te
jokken 111 de netten van don vogel
vanger.
Slecii'ls eenmaal heb ik het twijfel
achtig genot gehad, met oen paar vo-
geivangers ait te trekken.
De nienscli voelt liet natuurinstinct
weer in zich gewekt, als hij „ter
jacht" goail. Als i!k nog denik aan rle
spanning, waarmee we zaten te
wachten op do vogeltjes, die in le
verte over do naakte velden vlogen,
als ik ine nog het loerende gezidlit
van den vogelaar voorstel, als ik me
ons enthousiasme herinner, waarmee
we uit het hutje holden, toen de netten
zich over de ar ine gevangenen hadden
gastoten, moet ik bekennen, dal liet
niet alleen wiuzucvt is, dat den vo
gelvanger naar buiten drijft, liet is
ook de glorie van het bereiken van
zijn doel, lux is het aloude jachtge
not, dat van onze voorouders, door de
touwen lieou naai' ons is overgekomen.
Maar heerlijk, toch dat, behoudens >le
mazen dor wet en do buiteuigowouie
gevaileu, de moord op do dartelende,
jubelende, onmisbare naluurj'uwoel-
tjes in ons land zoo is beperkldat «ar
aü'ie reden is tot tevredenheid.
Ook -Let versturen der nesten is ver
boden en dat vooral zal een zogen zijn
voor heel de natuur.
Willen we een paar vogels bij hun
zvvaren arbeid, de zorg voor hot
kroost, volgen?
Daar vliegt met eigenaardige gol
vingen een groene specht over naar
het naastbij zijnde boseh. Hot dier zal
beo! gauw zijn nest weer in gereedheid
hebben, want als hij zijn boomhal te
heeft gevonden, of wanneer hij deze
met inspanning van alle krochten
heeft geijo-told mot den isteviigen sna
vel, inat hij zich mot de meubileering
van zijn tehuis weinig meer in.
De witte eieren worden gelegd op
wat houtmolm en als de jongen zijn
uitgekomen, moeten ook zsj net maar
op een dergelijke onderlaag uiiibou-
don.
Zoo levendig gekleurd als de oude
vogels zijn, zoo eenvoudig getint zijn
hum eieren.
Een beschermende kleur liebbein ze
niet noodig. Daai', in de donkere hol
te, vallen zo niet op en iedere versie
ring is overdaad.
Heel wat voedsel is er noodig, om
Je spechten familie in het leven te hou
den, maar de vogels beschikken over
zooveel i ul.piniddclen, dat ze alleen in
den schralen winter werkelijk gebrek
lijden. Maar dan zorgen de jongen
voor zichzelf.
Ai sinds enkele weken kan men de
Bpeehie» w eer in onze boischen hoorem
„schateren een geluid, dat heel ken
merkend is voor deze dieren. Ook „het
snorren' dat somuiige soorten doen,
wordt niet vergaiem, als we itet een
maal hebben gehoord.
Ze zijn dan blij, dat de schrale tijd
weer voorbij is en hoe vermagerd ze
ock zijn, als do lentemaand nadert,
hebben ze nog krochten genoeg over
gehouden, om haar komst te begroe
ten, em met veel drukte van booan tot
boom tc vliegen, soms hamerend op
den stam met dollen overmoed, zonder
bepaald doek
In den winter zoeken de spechten
het vaak op den grond, vooral bij de
mieren.' oopen.
Ze ha! n daar net zoolang de be
schuttende bovenlagen uii't elkaar, tot
de tuieren, angstig en kwaad, omlioog
komen, om te ziem, waardoor die
aardbeving wordt veroorzaakt.
Tijd, ouu te Lrispecteeron wordt hun
inirusschcn niet geluten. Bij heele scha
ren tegelijk verdwijnen ze in do hon
gerige spechtenmaag.
Om wondersnel oen groote üuoeveel-
heid kleine insecten te bemachtigen,
hebben onze vogels in den bek een
levend lijmstokjc. Het is de spitse
tong, die met een kleefstof, afgesohei-
den door de lijinklicren Lil don kop,
wordt bevochtigd en zoover kan wor
den uitgestoken, dat ze schorswplcten,
gaten en scheuren kan doordringen
om de prooi daaruit op te diopeui.
Maar we zouden de spechllen gade
slaan bij het verzorgen der jongen.
Als deze uit de eieren zijn gekro
pen, is ihet voor de oude dieren een
zwoegen, zoolang het dag is en dat is
heel lang, uD we bedenken, dat do vo
gels veel eerder bij de pinken zijn dun
wij. Dan worden heel wat schadelijke
houtboorders uit hun schuilhoeken ge
klopt en de oude vogels vliegen maar
af en aan.
Hot aardigste moment is aangebro
ken, aJi3 de jongen, bijuiu volwassen,
hun kop over den n-estuand steken. Het
is een eigenaardig gezicht, op den
gladden stam plotseling oen piar ste
vige vogelkoppen te zien, naar links
en rechts uitkijkend, of er nog haast
geen volgend hapje komt. Zijn ze
zoover, dat ze zich in de vrije natuur
durven wagen, dan zien we meloen,
dat huil pakje veel verschilt van dat
der ouders.
Bij deze laatste domineert 't mooie
effen groen, overgaande in groengeel,
terwijl liet jeugdklecd der jongen ge-
v'lekit is.
WeJdii'a gaan deze slenk gesnaveld©
jonge dieren zelfstandig op roof uit.
Ze zwerven door onze wouden, La
ten ep hun beurt hun eigenaardige
geluiden weerklinken en «Jölpen mee
aan den strijd tegen het voor den
mensch schadelijk gedierte
II. PELSENS.
Rubriek voor Vrouwen
Snoode plannen van een mo
de koning. Nieuwe rokken.
Bonte kleuren. Hoeden.
Nooit is mijn taak van mode-ver
slaggeefster mij zoo gemakkelijk ge
nvallen als op het oogenblik, want de
mode-koningen geven zoowel aan de
verslaggeefsters, als aan do impor
teurs vun nouveauté s, volop gelegen
heid hun creaties te bespreken.
Ondeugend zijn de snoode plannen
van Monsieur Paquin, die alles in het
werk stelt oin zijn Duitecheu concur
renten een schade te berokkenen van
enkele duizenden marken! Of het hem
gelukken zal? Dat moet de tijd ons
leeren, want, alhoewel men mij wel
eens van ecu zekere male van helder
ziendheid heeft verdacht, waag ik 't
toch nimmer in mode-zaken te profe
teer en I
En waarin nu dat snoodo plan be
staat? In niets meer of minder dan in
het lanceeren van een nieuw rokmo-
del, waarvan de onder wijdte schrik
niet lieve lezeressen -- 3 meter zal
bedragen!
Nu auo nagazijnen hun inkoopen
gedaan hebben en een rcusacluigen
voorraad vun tailleur- zoowel als
taille-cortuums in huis hebben, is dit
nieuwtje voor hen alweer een gevoe
lige Je-, om voorzichtig te zijn met
hun inkoopen.
Het is nu maar de vraag of de da
mes bereid gevonden worden de Parij-
zer-nouveauté zoo voetstoots te accep
teeren en of de toonaangevende hui
zen in de residentie ze durven koopenl
Den Haag toch, is voor ons land als
't ware de haiiadei van de mode. Men
durft er veel meer nieuws en exen-
ti'ieka to koopen. omdat men er meer
dragen kan don in elke aiideie stad
van ons land; en zoodra het eerste
nieuw er af is, hebben de voorname
Haagsche winkeliers er hun afzet voir
in de provincie. Men kan er daarom
t-nnelijk zeker van zijn. dat als de
llaagsche vrouwen de wijde modellen
in het komende seizoen zullen dragen,
het geen twijfel meer lijdt of het dood
vonnis over de strompel rokken is ge
veld! Dit neemt natuurlijk niet weg
dat voor alsnog de nauwe, gedrapeer
de rokken, nog veel gedragen zullen
worden, want niet alleen is ons oog
nu eenmaal aan den slanken rokvorm
gewoon geraakt maar hij heeft ook
zijn voordeelen.
Eerstens, moet men toegeven, dat
cr voor de moderne toiletten een bui
tengewoon kleine metermaat stof be-
noodigd is. en ten tweede zal elke
dame hebben ondervonden, dat men
bij regenachtig veer niet meer be
hoeft te vreezen zijn schoeisel te be
derven; een Lnconvénient dat do wij
de rokken met zich brengen.
Het meest op den voorgrond treden
de model is op het oogenblik de ge
drapeerde rok met basque taille. De
rok wordt evenwel zoo goed vóór als
achter gedrapeerd en de basque-tail
les moeten om goed te slagen op het
figuur der draagster geprobeerd wor
den. De halciitsnijdiingen zijn bijna
zonder uitzondering in V-vorm en af
gewerkt met ruches, omliggende kan
ten, kragen la Stuart en andere
modellen, te veel om oj) te noemen.
Ten opzichte van de kleuren is de
mode beslist „bont" te noemen. Msn
denke slechts aan de groote. bonte
bloempatronen op den zijden linten die
zoowel als ceintuur als tot garncering
benut worden; dan de levendige
Sehot-sche i riten en strepen en verder
de effen kleuren, waarvan vele her
oog schril ©n onaangenaam aandoen.
Zoo zag ik dezer dagen een toilet
van licht groene voile niet Sebolscho:
zijde gegarneerd, dat beslist leelijk 1
was en meer dergelijke combinatie?.
Mode-kleuren zijn: ceriscnrood, tan
go, lavendel-blauw, bruin, paars,
violet, géraniurn-rood, oranjo en ci
troengeel; maar bovenal zal cr veel
zwart gedragen worden
In de mantelmode staan we voor
groote veranderingen, want nu mee
op de beroemde rennen te Auteuil de
capes gedragen heeft, die in den af-
geioopen winter reeds als sortie de
théatre gebracht werdon, zou het ons
niet verwonderen, al? deze weinig
giacieuse modellen weer ingang von
den.
In de hoeden Ls liet steeds excel
sior!
Zoowel de moe ellen als de g-arneo-
ringen worden nog voortdurend hoo-
gei, hetgeen we waarschijnlijk te dan
ken hebben aan do nieuwe kapseis,
die door vele dames dankbaar aan
vaard worden. De vraag is nu maar
of de gekleu de pruiken, die we in de
verschillende étalages opmerkten,
werkelijk gedragen zullen worden.
Vooral in de kapsels komt het
slechts op persoonl.jkcn smaak aan;
men moc-t zich naar den vorm van
zijn gelaat weten to kappen. Dikke,
ronde gezichten zal do liooge kuif en
liet, Fédora-kapsel zeer zeker flatfee
reu; maar een fijn, ietwat lang of laat
me liever zeggen ovaal gelaat, staat
de klassieke scheiding met het haar
in een wrong laag in den nek altijd
mooier e-n ontegenzeggelijk jeugdi
ger. Jn ieder geval moet het haar los
eif golvend gekapt worden om dc hoe
den tot hun recht te brengen.
MARIE VAN AMSTEL.
Een lesje aan Percy.
(Naar hot Engclsch).
Kapitein Peter Dutt, schipper van
dc June Gladys, was juist dien avond
teruggekeerd van een reis, die hem
meer ervaring dan voordeel had aan
gebracht, zoodat hij niet in het beste
humeur was. Hij was dan ook nog
geen half uur in de schoot van zijn
familie teruggekeerd of hij uitte zijn
critick met een welbespraaktheid die
de jaloezric van zijn ooriega's en de
wanho p -an zijn bemanning opwekte.
Och ja, ik ben ditmaal te lang weg
geweest! verklaaa'de hij op somberen
toon. Door gebrek aan vaderlijke dis
cipline zou hier de geheel» huishem-
diriig naar de maan gaan.
Dat ornament waar je naar kijkt,
zoo viel zijn vrouw hem op beschei
den «non in de ïede, was al kaïpot voor
dat je wegging. Je hebt het verleden
jaar zomer zelf gebroken, toen je een
wesp wou vangen.
Jk zinspeel ndet op die onnoozele
ornamenten, zei de schipper op min
achtenden toon. Ik hel) meer tfaei oog
op levende ornamenten. Zij groeien
niet zoo op als ik ze zou willen zien
opgroeien.
Mijn tijd van opgroeien is voor
bij, bracht Mrs. Dutt hier op scher
pen toon tegen in. Bovendien krijig je
zelf een wrat op zij van jo neus, dus
wat dat betreft
Ik Spreek niet over jou, zei de
schipper. Ik meen de kinderen!
lik denk dal Percy cr niet op
gesteld zou zijn can mi nog kind ge
noemd te worden, zei Mrs. Dunt.
Hij :s bijna twee en twintig jaar,
vergeet dat niet, en Jliltel is bijna
twintig.
Mr. Duitt keek zijn vrouw een oo
genblik doordringend aan, liep toen
naar de kamerdeur en riep met sten
torstem aan zijn zoon.
Eenige seconden later kwam Percy
do kamer binnen.
Wat wil u van mij, vader? vroeg
hij onschuldig.
Ju, ik moet je voor den drommel
eens wat vragen! zei Mr. Dutt op woe
denden toon. Wat beteekent dat toch?
Beieekenen, wat? vroeg Percy.
Alles! raasde Mr Dutt
Percy boog zijn hoofd om de vol-
uuuuito vouw in zijn pantalon plech
tig Ie iiuspecteeren, veegde een paar
denkbeeldige stofjes van zijn keurig^
colbert, en keek eindelijk met ken
nersoog in den spiegel naar den knoop
van zijn das.
Ik weet niet wat er aan hapert,
mompelde hij. Wat is er verkeerd aan
mij, vader ik bedoel Chef ik meen
vader?
Lk zal je zeggen wat er veikccrd
aan je is, zei Mr. Dutt verontvvaar-.
digd. Je bent een fat, dat ben je!
Percy glimlachte minachtend.
Dat is niets om over te laohen!
verklaarde Mr. Dutt
Ploteeling zijn glimlach bedwin
gend, keek zijn zoon hem ivu somber
peinzend aan.
- Eu kijk mij nu niet zoo mal
aan! beval de vader. Je hebt daar hot
recht niet toe. Dat is alleen iets voor
mij.
Maar hoe moet ik dan kijken?
vroeg Percy op onsdi.iuldigen toon
Flink antwoordde Mr. Dutt.
lk bedoel niet wat jo kleercn be
treft, maar ik meen gespierd van
lichaam. Als je niet oppast, jongentje,
dan zullen wij geen goed© vrienden
blijven. Je beul ecu mooi familie
exemplaar 1
Dat tracht ik te wezen, mom
pelde Percy.
Tracht liet te wezen zei zijn
vader minachtend. Zoo n week op
gevoed, slecht ontwikkeld jongen
tje
Gisteren maakte Mra. Simnkiris
hier oen bezoek, zoo kwam nu Mrs.
Dutt tusschenbeiden, een poging doen-
de om afleiding in het gesprek te
brengen. En zij zei, dat i-eicy ,ed©-
ren dag meer op jou begon te l.jken.
Zoo n oude zottin veroordeel
de Mr. Dutt kortaf. 't Mocht wat,
op don leeftijd van Percy was fk sïei k
als een leeuw. Ik bad spieren, die
uitstonden als de pot van een kachel
Sommige menschcn hebben spa
ren en andere horsenen, zeido Mrs.
Dutt, haar best doend© om haar zoon
in bescherming te nemen. I n Percy
speelt als een waar artiest rnaiido
line 1
Wel, wel antwoordde Mr.
Dutt op minachtenden toon. Toen
ging hij naar zijn zoon en bevoelde de
spieren van zijn urmen. Als je geen
betere spieren aan je bcencn hebt,
merkte hij cynisch op, dan dvo jo
verstandig met jc naam en adres in je
jas te laten naaien als je een sloclit-
befaamde buurt in wilt.
Dat zou nog zoo onverstandig
niet zijn, stemdo Percy toe.
En boe deuk je nu ver wat mu
ziek, Percy vroeg Mis. Dut op
onschuldigen toon. Je vader heeft
je nieuwe stuk nog niet gehoord.
Loop heen bromde M". Duif.
Ik wil een echt mannelijk soort van
man zien, geen namaak-exeinplaar I
Percy, die de kans schoon zag om
te ontsnappen, deed een paar stappen
in de richting van de deur.
Als ik je een raad mag geven,
zei Mr. Dutt, dan moet je je man
doline voor een paar bokshandscboe-
nen ruilen, en dun uitkijkm naai
den een of ander van acht a tien voet
om je mee te meten. Eu nu moet ik
nog een paar woordjes met Elbe!
spreken, en
Do klok op den schoorsteenmantel
kwam hier tusschcnbeiden.
Ik heb nu geen tijd meer om met
haar te spreken, zei liij. lk heb
een afspraak met iemand op do loot.
Mijn gesprek met Etlicl zal Ut dus
maar tot morgenochtend uitstellen.
Dan worden w ij door niets afgeleid.
IIij ging de trap af, zijn vrouw cn
zoon volgden hem in dankbare stem
ming. Voor de porlc-manteavx bleef
de hoer des huizes staan en keek met
over.elkaar geslagen armen ver
schrikt naar hetgeen daaraan hing.
Een groon vilten hoedje en een
bruine overjas, do kleur van bruin©
schoensmeer I beweer I? bij. Ze
ker van jou, nietwaar?
Ja, zei Percy aarzelend
Keurig, vindt u niet
Mr. Dutt vloekte, trok teen zijn
©igen zuidwester diep over de ojgen
sloot de deur met een slag en Jiep
den kant van de boot uil.
Om aan zijn emoties lucht ie geven,
liep de schipper snel door, en toen iiij
bij de Jane Gladys aankwam, hieven
cr nog vijf minuten over vóór 't oogen
blik van zijn afspraak. Deze enkele
minuten genruixi© .Mr. Dutt om met
groote stappen en ünfiig Je werf up
en neer te ïooiien, totdat het groetend
pavseeren van een lid van z>ja be
manning hem aan sympathie van ui©
zijue deed denken.
Sam riep Mr. Dutt en «ie zwa
re zeeman van middelbaren leeftijd
kwam in eerbiedige houding '©rug.
Som, wat zou jij doen als jo ©en zoon
hadt, die niet in jc smaak viel
Hom afranselen, antwoordde
Sam zonder zich een oogenblik te be
denken.
Maar als hij nu bijna volwassen
ie? zei de schipper.
ltein zijn zakgeld onthouden, zei
Sam.
Maar als hij nu eens zijn eigen
kort verdiende.
Mr. Samuel Barlett liet in naden
ken verzonken zijn hoofd op de borst
vallen.
Dan zou ik naar de je nee vrouw
gaan en haar vertellen, dat ik ander©
plannen voor mijn zoon had, zei hij
eindelijk.
Maar er is geen jonge vrouw in
hot spel, Sa in.
Dan begrijp ik niet, waarover u
zich bezorgd maakt, mijnheer, zei
Sam.
Toen ik van zijn leeftijd was,
blufte de schipper, kon ik een man
door een enkelen uistslag op oe vlucht
jagen.
in dien tijd heb ik u niet g«j
gekend, mijnncer zei Mr. Barlett.
Boksen, dat mc«w| li ij lee.en, ver
klaarde de oudo scbippcr. Zooals
hot nu is. is het eemge waarvoor li ij
zorg heeft, of er wel een vouw in zijii
pantalon zit.
Hij heeft een lesje noodig, m:jn-
hecr, zei Mr. Harleit. Als hij maar
eens tegenover een of twee van do
ruwste kerels uit deze buurt kwam te
staan, dan zou hij wel leeren wat
noodig was. Daarna zou u hem gauw
genoeg tot leasen in boksen en alge
meen© lichaamsontw-ikkelmg kunnen
krijgen!
Ik zou wel willen, dat hij op eon
of andere manier eens in dergelijke
moeilijkheid geraakte, peinsde de
schipper. Hoor eens, Sam! voegde
hij er plotseling opgewondc-u aan toe
Ik heb oen idee Jij komt hem te
gen en geeft hem een flinken opstop
per. Dut zal hem leeren!
Ik, mijnheer? vroeg de ontstelde
zoemari. En ik ken hern niet eens; ik
ben. zelfs nooit aan hem voorgesteld.
IIoo zou ik mij zoo vrijpostig tegen
over hem kunnen gedragen?
Je begrijpt mij met goed, zei t'«
schipper geduldig Ik bedoel hem
een flinke opstopper met je vuisten te
geven. Hein niet ie voel kwetsen, llem
oen paai flinke klappen op het hoofd
geven, zoodat or een beetje verstand
bijkomt, dat is alles. Dat kun jc toch
wel, niet waar?
Dat zou ik wel kunnen doen,
stemde Mr. Barlett toe. lk kan
mijn vuisten tamelijk goed gebruiken,
datzelfde zouden dc meeste vrienden
u kunnen vertellen. Maar als hij de
politie er eens bij haalt?
Jo moet hem volgen zoolang de
politio er nog niet bij is, beweerde
Mr. Dutt. Maak je daarna zoo
gauw mogelijk uit dc voeten.
En als dat nu niet snel genoeg
gaat? bracht Mr. Barlett hiertegen in.
Daar zal ik wol voor zorgen, be
loofde do schipper.
Je doet liet verstandigst met er
nu dadelijk op af te gaan Weet jo
waar ik woon? Heel goed! Hang daar
dan een beetje rond, totdat jo hem
naar builen ziet komen. Voor zoover
ik mij zijn gewoonten herinner, gaat
hij gewoonlijk om dezen tijd een wan
delingetje maken. Haast je nu, dan
kom jc nog juist bijtijds zou ik zeg
gen.
Als ik nu eens den verkeerden
kerel te pakken kreeg.
Mr. Dutt gaf nu aan Mr. llarlott
duidelijke aanwijzingen om dc iden
titeit van Percy vast te stellen, en dc
stoei o zeeman haastte zich weg om
het huis van den schipper op to zoe
ken.
Niet ai te hard, Sam! riep de
schipper hem nog waaischuwcm1 ach
terna. Maar laat er niets va», mer
ken, dat je opzettelijk ruzie met hem
maakt! grinnikte hij.
Er verstreek een vol uur voordat
Mr. Barlett terugkeerde, en dc schip
per had zijn zaken al lang afgedaan
voordat do stoere zeeman weer aan
boord kwuui.
Ik hoop dat jo wat voorzichtig
bciit geweest en hem niet al le veei
letsel hebt aangedaan, Sum? vroeg d
schipper bezorgd.
Neen. ik heb hein eeen kwaad ge
daan, vloekte Mr. Barlett.
Maar, wat scheelt er dan aan?
vroeg de schipper
Aan rmj, k.onk het antwoord van
Mr. Barlett ingehouden driftig.
Hij verscheen nu in het lamplicht
van de hut en dc schipper was ver
stomd. De neus van Mr. Barlett was
tweemaal zoo dik als gewoonlijk één
oog was bijna gesloten achter een ge
zwollen wang, terwijl het andere oog
eenvoudig bont en blauw zag.
Uw jongen heeft geen les meer
noodig, zei Mr. Barlett op zwakken
toon. Ik wachtte hein bij uw huis op,
en toen ik hem nW zijn groenen hoed
on bruinen jas naar buiten zag ko
men, volgde ik hem Wij kwamen op
een stillen weg, cn en ik dcnlt riet
dat het noodig :s cr meer van te zeg
gen. Ik zal een uiaand lang moeien
leven van brood in melk geweekt.
Toen de schipper weer thuiskwam,
aren zijn manieren totaaal verou
derd.
Percy, jongen, verklaarde hij
vriendelijk. Ik neem alles terug wat
ik gezegd heb, ik hen trotsch op jel
Je hebt je Hink gedragen! Blijkbaar
ben jc een dier st.llo waters met een
diepen grond! Ik dacht niet. dat er
zooveel spierkracht in je zat!
Zooveel wat? vroeg Percy.
Neen, niets t zei de schipper met
een knipoogje. Ik zal niemand verle
gen maken. Beter er maar over te
zwijgen En je kunt morgen een
nieuw pak koopen cn mij dc rekeuing
zenden.
U voelt zich nu zeker beter, niet.
vader? vroeg zijn dochter Ethel met
een zeker© mate van eerbied Er cr
ets er is iéts waarover moeder
en Percy u wel eens zouden willen
spreken, zei ze haastig en zenuwach
tig dc kamer verlatend.
Ja, Peter, zei Mrs. Dutt, nu ben
je weer in een goed humeur, nu heb
ben wij er niets tegen om je hel
nieuws mee te deelcn. Ethel heeft zich
verloofd, terwijl jij weg was.
Och, is het waarV riep de ver
baasde schipper uit.
Het is een heel net man, zei
Percy.
Dat moet dau wel zoo zijn, zei de
6Chipper bedaard, nog altijd de groot
ste bewondering voor zijn zoon aan
den dag leggend. En wat fs hij dan
wel?
Nu, antwoordde Percy, o.a is bij
de amateur-kampioen voor boksen
middengewicht in ons district.
Heeft hij het jou dus geleerd?
vroeg de schipper dadelijk.
Ik weet niet wat u meent, zei
Percy. Maar ik weet zeker dat hij wel
bij u in den smaak zal vallen. Zijn
naam is Michael Patrick 0 Nolan, en
hij was beneden in de eetkamer toen
u vanmiddag thuis kwam. Maar wij
waren niet in de gelegenheid bem
aan u voor te stellen, omdat u in
zoo'n slecht humeur was. Feitelijk
durfden wij toen niet met u over bem
Ie spreken En daarom zei ik maar
dat die jas en die hoed, die in de gang
hingen, van mij waren.
En ging iiij hier vandaan met
dien groenen hoed op en dien bruinen
overjas aan? vroeg de schipper. Hij,
du kampioenbokser?
Natuurlijk.
Nu, Z' i du schipper bedaard, ik
hoop dat dit een lesje voor jc zal zijn.
Hij zweeg even en toen verhelderde
een hrcedc glimlach zijn gelaat. Het
o, goud, Etü'.-i, riep hij om den hoek
van de duur met opgewekte stem, je
kunt terugkomen!
Oe aanstaande.
De rentenier FLeesmaji zit aan de
overdadig bezette ontbijttafel en locst
in een brief, dear den post zeoeven
gebracht.
Nadat dc lectuur ten ©inde is, leant
hij op zijl? gemak, zaai t kuchend, in
don hoogen stoel en een behaaglijk:
Nu, Lise zal groote oog en opzet
ten! komt over zijn breede hppen; luid
genoeg om door zijne juist binnen
tredende vrouw te worden vernomen.
En op den voet gevolgd wordt zij
door mejuffrouw Ltse FLeesman, de
©enige dochter, een aardig blond lok
kig, ongeveer achttienjarig meisje,
dat met ©en vriendelijk: Goeden mor
gen, papa, naar hom toe komt.
Papa Fieesman kust haar kalm en
waardig; daarna schuift hij tot op
armslengte tiaar van zich af cn be
schouw* haar met blijkbare ingeno
menheid.
Wel, d:e August heeft een goe
den smaak!
Nu, wat kakel je daar v-an een
August? vraagt zijne vrouw.
0 ja, dat kunt ge nog niet weten
daar, lees zelve.
H1j schuift don brief naar haai' toe.
Dèodelijk stil is het nu in de kamer,
men vermeent, het loopen van een vlieg
te heoren, die, zonder zich om dc aan
wezigen te bekommeren, juist den stel
len rand van den suikerpot erver-
sonrijdt.
Eindelijk hebben ook de vrouwen
het schrijven gelezen.
Nu, man, ik begrijp nog niets
van dien onzin; want wat hij, in dit
merkwaardig ep»stei geschreven l-eefl
August Maalders noemt hij zich
kan roch onmogelijk ernstig bedoeld
zijn. We weten nog niet eens, ooe
cLe August de Domme er uit ziet!
Nou, waarom niet'? Vooreerst was
Maalders vroeger een goed vriend
van mo, je weet, toen ik nog in var,...
Hij sliikJl liet woord in; want hij denkt
niet gaarne cr aan, welken handel hij
eens gedreven en waarmee hij eigen
lijk zijn rijkdom verwonen lieeft, tot
dat hij als rentenier onbezorgd leven
kon.
Om kort te gaan, ik heb verplich
ting aan Maaiders, sprak iaj na, op
meer beslisten toon; een huwelijk .an
zijn jongen met onze I-ise was at half
en half 11 uitgemaakte zaak.
Dien jongen neem ik niet! barstte
Liesje uit en de tranen schoten haar
in de oogen.
Waarom niet, domme meid? Die
August is een goede partij, stevig rijk,
door en dooi* goed, en
Stem als oen varken, voleindde
mania. Met ecu boer ti wt ons kind
mei. Voor conversatie met koeien en
zwijnen is zij ui ij te goed!
Wie zegt je, dat zij onder de boe
ren moet! merkte Fieesman aan. Hij
kan toch liier in de stad gaan wonen
hij heeft ze maar zal!
Dit was een geliefkoosde uitdruk
king van i on en hij maakte daarbij d i
welbekende beweging met duim ez
vooraten vinger.
En w ij dan soms niet!
Ik moet toch mijn woord houden-
Pappcrlappap daar komt nieie
van Luprotesteerde zijne vrouw.
Dat zuilen we eeiïs zien! riep hij
gramstorig uit. Wie is de vader jij
of ik?
Natuurlijk jij. Maar omdat jij
wat siooi geluk gehad hebt ik had
heel wat beter partijen kunnen doen!
Mama' liet Lise hoeren, die een
kleur kreeg.
Je hebt gelijk, meid! Je moeder
weet soms niet, wat zij zeg"., Op het
platteland loert men geen beschaving.
Jij zeker wèl? knjschte mevrouw
Fleeeman. En je kent dien aanstaan
den schoonzoon xriet eens!...
D' lij-I ontbreekt om hierop in te
gaan. In elk geval komt de jeugdige'
Maalders heden hij had wel eens
kunnen aangeven, hoe laat? Mis
schien al tegen koffietijd. Zorg?, vcoi
een goed dejeuner en vriendelijke ge
zichten; want met 'n zuur gelat?
smaakt 't lekkerste eten niet.
