-
•■ugenden morgen den va: var, Zus en
do gevolgen daarvan vernam, etoi.d
juffrouw Jaspers roerloos aai liet
Een meisjes-pensionaat In het
tó van een ongehuwd heer daar
Aield toch alles bij op!
Meteen zag zij de weduwe uit het
hek komen.
Waar ging die heen? Toch niet rmar
lm ar? 1
Wat geschiedde?
Dat onverklaarbaar gewetonlooze
mensch betrad zou men hel kun
nen geloover. den drempel van de
generaalswomng.
Natuurlijk wil zc- met hein trou
wen; dat noem Ik hard van 6'apel
lOopcnl
Zij vatte post aau het venster
ie zien. hoe lang „het geweten'ooze
mensch" daar zou vertoeven. X
uren lang moest zij wachten en toen
geschiedde het gedachte on toch on
denkbare de generaal en het gowe-
uiilooze rnensCh kwamen te voor
schijn en gingen arm in arm naar
d' villa Wei.Hand
Daar was de les juist afgeloopen en
alien misten de vrouw des «uizes.
Iliiisklaps stiet Mien een kreet uit
7.1 had liet naderende paar ontdekt.
Hoe interessant er. zoo gauw
leuk. hè?
Doch de jongo dame? ondervonden
een teleurstelling. Met bewogen ge
laat deelde mevrouw Wentland haar
mode, dat zij In den gc-neraal baar
om had weergevonden.
De broer van inijn moeder was
zijn jeugd naar Indië gegaan en in
jaren had ik niets meer van hem
ci nomen!
Als officier was Ik nu hier, dnn
daar; in den beginne jaren lang in
dc wildernis En toen ik gepension-
ncerd terugkwam, eerst een kuur aan
een badplaats moest meemakt:
kwam ik er niet toe, onderzoek te
doen naar mijn nicht, wier verblijf
me onbekend was.
Ik gelijk up mijn vader dat zal
\i nu toch wel zien, oorn!
Jawel, nu zie ik hel. Maar toch
zonder uw zoogenuumden Pegasus en
zijn reclittijdigen vul zou ecu bezoek
van de jonge dames aan mijn nede
rige. woning allicht zijn achterwege
gebleven en wat er op volgde.
Neen; want dau had ik dat por
tui niet gezien van mijn goede
mo.-der, zei de nicht Ik was nu zoo
n ker van mijn zaak. dat ik er heden
morgen verder op in durfde gaan.
Maar mijn naam hadt gij dien
nooit gehoord? vroeg de oorn
baiafid.
Bi; ons, gaf mevrouw Wentlar.d
lachend ten antwoord, heette u altijd
du Indische generaal.
Een ding spijt me voor u, jonge
duines, ging de oude heer voort, ik
/.ou gaarne zien, dat mijn nicht haar
pensionaat niet voortzet Ik heb haar
oorgesteld, bij mij het huishouden
waar te nemen ik denk met haar een
groote reis te ondernemen.
Maar wat moet er dan van oti
worden? klonk het kluchtig uit den
mond van Mien.
Lieve kinderen, sprak het opge
wekte weeuwtje geroerd, ik heb al een
idee MisscMen neemt juffrouw Jas
pers jelui weer ir. huis en al, wat er
tusschen ons geweest ja, het zij
vergeven en vergelen!
Ach ja o yes oui, ouit klonk
het dooreen Einde van den oorlog
van de Witte en de P.oode Roos al
les verzoend, hereenigd de vrede
geteekendl
Het was natuurlijk weer Mier., die
dezen gedachten6lioom uitte.
Oom en nicht begaven zich dadelijk
op weg. om de verzoening in te lei
den.
Juffrouw Jaspers zag ze aankomen.
—Ze kan niet langer wachten om
met haar overwinning te pralen
Wacht, ik zal ze een douche geven!
Mevrouw Wentland had haar al
aan het venster zien staan en vrien
delijk toegeknikt.
Jawel het bezoek gold haar
Stijf als een laadstok wachtte de
juffrouw het tweetal af.
Hoe veranderde haar houding, toen
zij de ware toedracht der zaak ver
nam.
Zestien meisjes voortaan, alle ka
mers bezet, geer. afgunst meer en
strijd, mevrouw Wentland geen be
nijdenswaardige verloofde d t alles
éi' mde haar minder vinnig
L)e verzoening liep dan ook glad
van stapel er. evenzeer de vernuizing
van Mien, Jane, Madeleine en da an
deren, nadat de respectieve ouders en
voogden hadden genoegen genomen
nut de volksverhuizing
Geen Roode en Wille Roos meer;
*:its versmolten tol één eendrachtig
gohool.
En dit was nu het werk van Zust
Richard's ommekeer.
Wat scheelt Frangoise vroeg
ik, de kamer binnentredende, waar
in ij ri vrieiidimietjo zut. bloek cn ver
drietig, ternauwernood liaar moedors
l>< -omstel bescheid gevende.
Frangoise is ecu eigenzinnig, on-
zoggel ijk kind, gaf mevrouw Van
L.i iikereii te» untwoord. Ze ziot er
j il -ijs een toonbeeld van ellende, is
T met? En dut allemaal omdat ik
uK't mijn toestemming wil goven tol
hiiui' huwelijk met Richard.
-- Zij houden zielsveel vau elkaar
dal is mij bekend. Nu ja, Richard is
wat luchthartig
Verkwistend I
Verkwistend dan het is zoo
Maar de invloed van oen lief, jong
meisje
Als dat dau maar een ander lief
rig meisje is als mijn oenige doch
ter. dus viel de vrouw des huizes
mij in ile rede. Luat maar liever
iemand anders - zoo mogelijk hein
in hei rechte sjK.-or brengen, ging
zij voort, niet toenemende veront
waardiging. Fruogoise heeft geen
vader meer, geen broeder om haar to
verdedigen ik alleen dus ben verant
woordelijk voor haar, en ben niet van
plan. haar te geven aan oen losban
dig iongmenseh. Trouwens, Mary, jo
zult toch niet /.oo dwaas zijn om Ie
gelooven. dut een meisje in het huwe
lijk treden moot om haai man latei
op den rechten weg te brengen
Dat denk ik in de verste verte
niet en in dit opzicht bon ik het vol
komen mot jo cons, haastte ik mi;
te antwoorden; maar toch vree-
ik je weet, hoe veel ik houd van 't
jonge goedje dat mijn sympathie is
voor je dochtertje en haai galant,
Een doordraaier
Niets van dien aard nu over
drijf je! sprak ik berispend; tevens
rnot oen blik op Frangoise, die partij
trekken wilde voor Richard.
Ik geloof dat het meisje wel iets
gevoelde voor die sympathie van mij
want den volgerden dag kwam ze bij
mij koffie drinken en waai 't hart
vol van is, loopt de mond van over
Richard aanbad haar, informeerde ze
mij, en hij had plechtig gezworen dut,
als 7.ij eens zijn vrouwtje was, hij
voorgoed afscheid zou nemen van zijn
wilde kornuiten, nimmer weer een
kaart zou aanraken en niet mee
naar wedrennen zou omzien.
Moedoi is zoo hard I liet ze er
op volgen, met tranen in de oogen
Z:j sp.it in t minst geen vertrouwen
in liem. Zij wil niot gelooven, dat hij
lieelemaal omkeeren zal als wij ge
trouwd zijn. Zij zegt dat een meisje
een man moot nemen, die niet hoele-
maul behoeft om te keeren Toe, zegt
u nu oen- ik weet dat u van me
houdt is dat nu niet juist de edelste
roeping, die een meisje kon vervul
len
Om Richard te hervormen Nu,
kind, dat weet ik zoo recht niet! Maar
spreek van iemand on hij staat voor
je.... Wat verschaft mij de eer van je
bezoek, Richard Te oordeolen naar
den blik, door jelui gewisseld, doet
dit me erg denken aan 'n afspraakje.
Neen, dit is niet in den haak... Ik kan
jelui niet veroorloven, hier elkaar te
ontmoeten, als mijne vriendin het ab
soluut niet hebben wil Nu al je mij
toch tegen. Frangoise
liet meisje sloeg de oogen neer en
ook de jonkman was wat met zijne
houding voilegen.
Richard was volstrekt niet zoo
slecht, maar was al op jeugdigen leef
tijd zijn eigen moester geweest, en
juist zijn goedige aard hud hom on
der den Invloed gebracht van ande
ren, wier voörbecld hem tot oen nu
juist niet aanbevelenswaardige le
venswijze had geleid. Zijn er sterke
beenen ncodig om de weelde te dra
gen zijn Jonge beenen waren nog
zwak
Hij hield zielsveel van Frangoise en
verzekerde, dut zij een gansoh ander
mensch van hem maken zou.
Dut kan niet anders dan je teu
goede komen, was ul wat ik zei.
Hij was zoo vriendelijk dit ie be
amen er op wijzende, dat Frangoise
spoedig meerderjarig zijn zou en
Maar Frangoise viel hein in de rede
en zei, dut zo nimmer zich zoude ver
loven zon dei toestemming van haar
moeder.
Dat deed mij genoegen.
Maar dau is 't uit die toe
stemming geeft ze ninimei riep
Richard uit, opbruisend.
Dat weet ik nog zoo zeker niet,
merkte ik aan. Maar neem me
eens niet kwalijk, Richard, je
zult me moeten toegeven, dat or wel
eenige aanleiding bestaat voor eene
liefhebbende moeder om te aarzelen,
haar lieve dochter aan jou toe te ver
trouwen.
Maar mot haar lot vrouw zoude
ik zoo'n nel, deftig mensch worden
als ze slechts zou kunnen wenschen I
Wat zou je beletten, daar eens
wat vioeger mee aan to vangen
sprak ik, en met moeite weerhield Ik
een glimlach. Jk zou niet licht een
meisje aanraden, in dit opzicht een
man te nemen op „zien komen". De
Weg ten verdervo is geplaveid niet
goede voornemens, man 1
Hij scheen al een weinig bij onder-
Vinding to weten, wat hiervan waar
was, en bewaarde een weelsprekend
stilzwijgen.
Maar als je mij Je eerowoord
geeft, dat jij je uiterste best zult doen
om je leelijke gewoonten en hebbelijk
heden te bestrijden, en zult omzien
naar beter gezelschap, dnn wil ik mijn
best doen en al mijn invloed op mijn
goede vriendin aanwenden, orn haat
te doen toestemmen in jelui verlo-
ing.
Frangoise zag stralend van blijd
schap en Richard's gelaat klaarde
evenzeer op. Ilij was bereid om alles
te beloven als hij muar mocht lio-
pen, ..'lat die engel eenmaal met hem
mocht trouwen".
Het waren zijn eigen woorden.
Ik had heel wat te stellen met me
vrouw au Laiikenen.
Alles goed en wel, - zeide zij.
Ik wil nu eens aannemen, dat er uit
stekende hoedanigheden in hem slui
meren maar ik woet, welk leventje
hij leidt en nimmer zal ik mijn lieve
ling toestaan, een man te huwen, in
de hoop van hein te boteren. Dat zou
wel eens kunnen mislukken en dan
Ik goef jo volkomen gelijk. Maar
aangenomen dat hij nu eens vóór
zijn huwelijk lieelemaal omkeerde
Vergeef me dat ik zoo aanhoud, maar
ik stol zooveel belang in Frangoise
on weet dat, als zij hom moet afwij
zen, het haar 't hart breken zal.
En de vrouw te zijn van een drin
ker en speler, een verkwistend leeg-
looper. 7x>u dal haar (iet hart niet
breken? Hij zal beloven alles, wal je
wilt, en als hij zijn zin heeft, begint
het lieve leventje weèr van voren af
Maar als je heui nu eens een jaar
op de proef sielae t hield ik aan
an zouut go kuiuion men of liet
heiu ernst is. Ais Je hem alle hoop be
neemt dan is hij voor ue haaien,
wat ik je zeg. en wat er van je
Frangoise worden zal, uit breekt m ij
liet hart. Eu daarom geel je toestem
ming tot hun engagement, op voor
waarde dat Richard al zijn slechte
ewoontcn iaat varen, bedankt voor
zijn club en een bezadigd, degelijk
mensch wordt, en verklaar je bereid,
hun te verg urmen in hel huwelijk te
treden zoodra je ue overtuiging
hebt verkregen, dat je met een gerust
geweten t kunt doen. Wat dunkt je
biervan
Mijn goede vriendin zat een oogen-
blik diep in gedachten vorzonken.
Ik wil doen al wat tot bestwil is
van ui ij n kind, begon ze eindelijk,
maar eerlijk gezegd, ik kan niet
gelooven, dat Richard een goed echt
genoot voor haar zijn zal. Van den
ande'en kant, een nadere kennisma
king zal haar de ooger. openen v<c.
zijn waar karakter ik geloof dus,
dat iiet 't verstandigst is, op je voor
stel in te gaai,. En over een jaar zul
Ier. we verder zien.
Dc onmiddellijke gevolgen van me
vrouw Van Lankeren's toestemming
waren zeer bemoedigend. Frangoise
wos opgetogen en haar lief gelaat
werd weer rond en frisch. Richard
word ernstig en flink zóó als de
veeleischendste schoonmoeder maar
kon verlangen.
Aan het einde van het procfjaai
moest de rechtschapen vrouw erken
non., dat de hervorming van Richard
een voldongen feit was en zij niet
langer behoefde te duchten, haar
schat liaar dierbare dochter aan
hem toe te vertrouwen.
En nu, vijf jaar na de voltrekking
vuii hun huwelijk, zeide ze tol mij
Ik ben mijn geluk en dat van
mijn kinderen aan jou verschuldigd,
beste Mary. Had ik je raad niet opge
volgd, dan zou mijn kind misschien
oen zure, teleurgestelde oude vrijster
geworden zijn, en Richard ware on
herroepelijk verloren gegaan cn nu
zijn ze t gelukkigste paar en de beste
kindoren van de wereld.
liet is beter, een man de gelegen-
Itei te geven om vóór het huwelijk
zich te herzien dan hem eerst te
trouwen en dóarna te trachten, hem
lieelemaal om te keeren.
Met de/.e> les van levenswijsheid bc
sloot ik ons vertrouwelijk gesprek.
De Bnisslentel.
De huissleutel speelt eon niet onbe
langrijke rol in het menec henleveo
'Om dit te ondervinden, belioeft
men niet eerst onder de pantoffel van
eoai zoogenaamd „betere" helft te ko
men; reeds is het onder ziekere om
standigheden voldoende, wanneer
men ails onmondig jongeling gebukt
gaat onder de overdreven strengheid
\an hem, vulgair „deoude' genaamd,
meer t.-oogachiend „heer papa".
llot is hier do vader en opvoeder,
die maar ai te dikwijls te nu en
vindt, om den zoon des huizes wat
kort te houden; zooals een mijner
vrienden moest ondervinden, die al
in de jongelingsjaren door zijn bij-
zonderen muzikaien aanleg een giroo-
teu vriendenkring verworven luid.
Hij hud bij de voornaamste families
zijner vaderstad zich „ingestreken" en
talloos waren de invitaties om te ko
men musiceer en ook dineoren on
Terpsichore te huldigen. Hij ging
dus veel uit, maar aan al die ge
noegens kleefde de fatale fout, dut
hij er nooit ten volle van profiteeren
kon. De sdcukl hiervan droeg vader,
want zijn vaderlijk machtwoord
luidde:
Een jongineusch behóórt onder
dl Ie omstandigheden vóór zijn 21e
jaar om 10 uur 's aivonds thuds te
zijn, en met onverbiddelijke gestreng
heid werd hieraan door den respec
tabelen vader de hand gehouden.
Maar de gevolgen van dit ediot
werden voor mijn goeden vriend op
den duur zoo ondraaglijk, dat Ibtij
eindelijk en ten laatste heimelijk een
tweeden huissleutel maken liet.
Als de oude hoer dat eens gewe
ten had!
Nu zou des levens vreugde den
ongchooraamen zoon on\erkort ten
deel vallen! De oude sleutel werd
precies te tien uur uit de deur ge
nomen, de vader had een vasten staa-p
en de ander en, nu, die zeiden niets.
Do anderen waren moeder en mie
ters.
Al spoedig bood de gelegenheid zich
aan om eens ten volle van de ver
worven vrijueid te profiteeren. Mijn
vriend was gonoodigd op oen groot
tul en bleef voor do allereerste maal
tot na ld uur, Uiotgeen bij de dames,
bij alle vrienden en bekenden de
grootste verbazing teweegbracht.
- .Maar mensch I Hoe is dat nu?
Je moet toch naar huis het is al
over tienen! zoo riep ee.n intimus hem
toe.
Laat maar, meende oen ander,
de meid komt 'm dadelijk liulen
ze staat nog mot haar vrijer te pro
ton.
Bij slot van rekening komt de
oude zeif; dat is ook beter het is
wel wait gevaarlijk, zoo "s avonds al
leen over straat te gaan.
.Nu, zeg eous, jongen, maar eer-
Lijk verteld! begon ten slotte een, die
al meer ervaring bad en het geval hij
zonder interessant vond, als je wor-
ijk liier blijft: hoe heb je papa
daartoe gekregen?
Ik behoeft er hem niet toe te
krijgen, dus verbrak mijn vriend ein-
deiijk zijn stilzwijgen ik heb slechts
zeggen: Sesam, open u!
bi hij toonde met niet gering zelf
bewustzijn den huissleutel.
Hm, jong on, jij duritl Hoor eens,
dut is todu eigenlijk wat machtig!
zou Iemand bij den neus te nemen!
Muar me dunkt, als do familie naar
bed gaal, moet liet toch de aandacht
trekken, dat jij den sleutel in je zuik
hebt dat go-at maar ééns zoo!
Wel neon. De oude sleutel hangt
op de gewone plaats.
Zoo zoo. Alzoo een duplicaat?!
Stiekuin laten maken? Dat lieb je
die lieve joggies, die er uitzien
alsof ze hun oortje versnoept liehben!
Dat had ik niet tan je ver wad: .t.
Zoo werd hij geplaagd met zijn
huissleutel, zoodot het ook in ruimer
kringer bekend werd en eindelijk de
dames er schik in hadden. Mijn
vriend vond dit alles kostelijk; hij
vond het amusant, zoo de opmerk
zaamheid van biet geheele gezelschap
op zich te hebben gevestigd, en ver
maakte zich er mee. Hij droeg ar zelf
de schuld van, dat het zoo breed uit-
gemeten werd; fiij wilde tol het laai
ste blijven en zijne vrienden verklaar
don dat 7.e in optocht zouden mee
gaan, om te zien, iboe hij goed en
wei in huis kwam.
Zoo aanvaardde hij dan in het
holst van den nacht dien terugweg
met groot gevolg, zoodat hij, bij de
ouderlijke woning gekomen, dringend
moest verzoeken, wat minder lawaai
te maken, dot hem zou kunnen ver
raden. Nu, dit verzoek werd groot
moedig ingewilligd. Maar hij kon
niet beletten, dat, toon hij op de stoep
stond, allen een grooten Oaahren cir
kel formeerden; zwijgend, maar in
gespannen verwachting.
Voorzichtig, doch oen wedndg ze
nuwachtig, dank zij de ongevvenschte
belangstelling, naderde hij de deur,
behoedzaam sta:k hij de.n sleutel in 't
slot cn hij draaide en morrelde en
knak! daar stond mijn vriend,
en de sleutel zat, namelijk afge
broken in Biet slot!
Zoo, nu begon de historie eerst in
tdroseant te worden.
Schrik en ontzetting doolden onwil
lekeurig zich ook mede aan de ande
ren er I koers elite eone onheilspellen
de stilte.
Doch men kooi hier toch niot eeu
wig blijven staan en op raad van een
(lie tegenwoordigheid van geest had,
spoedden zij zich allen naar een
smid, trom melden den man uit zijn
bed en verhaalden hem het avontuur.
De deskundige, toevallig dezelfde die
in hek vaderhuis van mijn vriend het
smidswerk deed, iieloofde om vóór vij
ven stil en behoedzaam alles weer in
orde te maken, en een weinigje ge
kalmeerd cm gerustgesteld volgde de
held der tragedie deu raad van een
onzer, die in de buurt woonde, om
nog een paar uur bij uern te rusten.
Lang vóór 5 uur was hij weder op
weg naar huis; ditmaal alleen. Daar
en togen wachtte hem, toen hij de wo
ning in het gezicht kreeg, een be
moedigend schouwspel
Do smid had de deur opengemaakt
en wad'dte.
Ilij herademde.
Gelukkig, dat loopt goed af, dacht
hij.
Toen hij evenwel naderbij kwam,
zag hij wel, dat hij zich niet bedrogen
had, al was de,smid nog ijverig aan
hot work, maar, wat was dat?!
Hij deinsde formeel adhiteruit.
Maar was het dan werkelijk zoo
was hot geen zinsbedrog"?
Hij zag scherper toe.
En ja juist daar stond de bIo-
beinmaker, nog vlijtig aan den arbeid,
bij hem stond vader, die kalm
toekeek.
Do vader had natuurt ijk evenzeer,
in de morgenschemering, zijn telg
opgemerkt, die schoorvoetend nader
bij kwam hij kon zich niet moer
ongezien uit do voeten maken die
nader kwam, zooals de delinquent,
naar bot schavot gaat.
De vader wierp een doordlringeaidcai
blik op den schuldige; doch langza-
■hand kwam er eern minder strenge
trek over zijn gelaat.
Dat had ik niet van je verwacht!
was al wat bij'zeide; hij keerde zich
om era liet zijn zoon over aan eigen
overpeinzing.
En schuldbesef. Met bdhulp van 'n
smid hij het krieken van dem dage
raad de ouderlijke woning binnen te
gaara het is niet aannemelijk, lm
elk geval minder gebruikelijk.
Merkwaardig er werd geen
woord medr over de zaak gesproken.,
al zaten nioma en de zusters met be
nepen gezichten aan het ontbijt.
Zou de oude heer hebben ingezien,
dat liij zijn zoon wel wat kort ge
houden, to weinig vertrouwen in
riem gesteld had?
Hij vond, dat de schuldige door den
doergestaiieii angst cn do onverwach
te ontmoeting op de stoep al zwaar
genoeg gestraft was.
En zonder verder op het gebeulde
in te gaan, overhandigde hij zijn zoon
paar dagiem later een nieuwen
sleutel cn schonk hem meer mensoh-
waardig© vrijheid.
En vader lhoeft daar nooit berouw
vau gehad. De zoon misbruikte zijn
vrijheid niet!
SAMENWERKING.
Janssen. Mijn vrouw era ik heb
ben samen een spaarpot.
Piete'rsen. Heel verstandig. En
deolen jelui eert ijk samen?
Janssen. Nu... ik doe het geld
er in en zij neemt het er uit
AANMOEDIGING.
Vader van het meisje. Eigenlijk
was ik niet voornemens, mijne der
de dochter aan een officier te gevou,
daar de beide anderen reeds met
officieren zijn gehuwd.
Luitenant. Waartoe duo besclnei-
demiiiiedd, mijnheer?
Tijd is het kapitaal, dat ieder ster
veling bij jdijan geboorte ontvangt;
maar ook de schat, waarvan hij re
kenschap moet afleggen.
Kleine mensdien 2
tuigen voor hun edele daden.
DAMRUBRIEK.
HA \RI EMSCHE DAMCLUB.
Alle correspondentie, deze rubriek betreffende, gelievo men te richten
aan den lieer J. Meyer, Kruisstraat 34. Tclcphoon 1543.
Probleem No. 5G4
van J. DENTROUX.
tLe Damier).
f
ÉS
p.
m m
9
vi-
Sr-
a
sj*:
'0
0
H
Wit
48 40
Zwart 12 schijven op: 5, 7, 8, 9, 10, 12, 13, 17, 20, 22, 25 cn 26.
Wit 12 schijven op: 23, 34, 35, 3G, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 44 en 46.
Probleem no. 565
van BERGIER.
(L". Damier).
Zwart
12 3 4 5
Zwart 9 schijven op: 3, 4, 6. 8, 9, 11,16, 19 en 23.
Wit 8 schijven op: 17, 20, 21, 27, 31, 33, 37 cn 41.
Oplossingen dezer problemen wor
den gaarne ingewacht aan bovenge
noemd adres, uiterlijk Dinsdag 26
dezer.
Oplossing van probleem no. 5G0.
in den auteur: wit 2217, 4742,
40-34, 42—38, 46— 41. 48—43, 43 3,
3: 16!
De stand was:
Zwart 13 schijven op: 7, 9, 10, 11,
12, 13, 15, 16, 19, 20, 30, 35 cn 37.
Wit 13 schijven op- 21, 22, 24, 27, 28,
29, 33, 40, 4-4, -46, 47, 48 en 50.
Oplossing van probleem No. 561.
van den auteur: wit 48—42, 3490,
30 37
De stand was:
Zwart 10 schijven op: 3, 12, 13, 17,
22. 23. 24, 31, 36 cn S3.
Wit 9 schijven op: 15, 21, 33, 34, 38,
39, 40, 47 en 48.
Beide problemen zijn goed opgelost
door do hoeren: R. Bouw, M. ten
Brink, J. Jaoobson Azu., A. A. Jacob-
son, W. J. A. Matla.
Van den hoer V. van Petegem ont
vingen wij eon goede oplossing van
probleem no. 561.
DAMCURSUS.
Wij zullen nog een zeer belangwek
kende partij met de hekstelling pu-
bliceeren, die eveneens door een paar
meesters werd gespeeld.
Wit Zwart
1. 34-29 20-25
zwart heeft het plan, do hekatelting
te nemen.
Hiermede is de hekstand voltooid.
4. 40—45 10—14
Ook hier speelt zwart 10—14, zie
onze eerste bespreking over dc hek-
stelling, ook voor de vervolgzotten
vau deze opening
Goedo afruil; zwart wil niet, dat
wit veld 23 bezet, want dau ontstaat
een zeer avontuurlijk spel.
11.
28:17
37 :23
41 32
26 37
16-21
Zwart houdt zooveel mogelijk de
schijven van zijn roei 1 tervleugel in
reserve, om te kunnen afruilen, wan
neer wit op 23 speelt.
12. 28-23
6-11
Afruilen door 3430 geeft geen gun-
stige stolling.
13. 23 12
14. 32-28
Op 1-7 speelt wit 35-30, 29-24 en
34 1.
anders speelt zwart 21—27 en 26 17
17. 26:37
18. 32 41 8—12
Maakt gebruik van do gelegenheid
aan schijf 8 in het veld te brengen.
5. 31-27
6. 37—31
7. 42—37
8. 32—28
Sterker dan 2721 e
17-21
2126
11-17
15. 38—32
16. 43-38
17. 36-31
19. 41-37
20. 46 -41
18-22
Betor lijkt ons 2—8. Zwart kan dan
2126 spelen en zoo trachten, door
17—22 cn 18—23, naar achteren af te
ruilen. Het vast houden van wit's lin
kervleugel heeft toch weinig waarde,
nu het centrum van wit zoo stork is.
21. 49-43 2—7
Op 13-18 volgt 3530. 29—?4, 34 12
en 28 26. waarmee wit oen schijf
wint. Op 2227 zou wit 4742 en
41—36 spelen en zoo schijf 27 bedrei-
gen.
22. 37—32
23. 41-37
24 37-31
13-18
Stand 11a 37—31 van wit:
(J£".
e:
6
V;„"
16
f,
S
S
26
a
B
-
y1
E',
li
-
36
A
Mi
f M
ii
0
0
w
46
46
47
48
49
50
Jongelieden van 1618 jaar kun
nen als aspirant-leden worden toege
laten.
Inlichtingen verstrekt gttarno de
Secretaris, do heer J. Meijor, Kruis
straat 34, Tolephoon 1543.
De Haarlemsclio Damclub houdt
haar bijeenkomsten iederen Maandag
avond van 8—12 uur in do bovenzaal
van café „de Korenbeurs", Spaamo
36, alhier.
Liefhebbers van het damspel zijn
daar welkom.
Voor het lidmaatschap kan men
zich bij het bestuur aanmelden.
