BUBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
SEÉÊrokTO GROOTE HOUTSTRAAT §S
ZATBKDAG 27 JUNI 19142
31e Taarging
DE
HAARLEMS DAGSLAO KOST
ft.SO PER 8 BAANDEN
Of 10 CENT PIN WEEK.
DRDKKERU ZU1DSR BUri LNSPAARNE 6.
M HAARLEf.Vg DAQSLAD Zk&
ADVBttEffflEai DtaLTOgPEKD.
OKZE ANNONOEB
WORDSM OPOCMSftjft
Het Rijke Natuurleven
VINGERHOEDSKRUID.
Nu staan zo al weken achtereen in
tollen bLoei, de forsobe planten met
hun kleurige, neerhangende vinger
hoeden en nog geruimen tijd zal dat
zoo blijven.
Wat bunnen ze in Deen Hout mooi
afsteken tegen bet gToen der onderbe-
planting, wat doen ze ons, met de an
dere soorten, die we zoo lang in ons
mooio Ilaarlemsche boseh misten,
maar die nu weer zijn aangeplant,
aan een ongerept stukje natuur den
ken.
Want al komt het vingerhoedskruid
bij Haarlem niet in het wild voor
nog altijd kan men het vrij in de na
tuur vinden, vooral in do hoogere ge
deelten van ons land en ook daar kan
het ecu hoogte bereiken van moer
dan een meter.
Soms komt de plant in onze tuinen
uls met tooverslag uit den grond, in
mijn heclc omgeving kan ik hier geen
digitalis» zooals de plant ook wel
beet. ontdekken. De meeste mensehen
haten hem om zijn giftige eigensohp-
pen en zoo is het des te merkwaardi
ger, dat ik nu een prachtexemplaar
verzorg, zonder aan zaaien of aan
planten to hebben gedacht.
Nu is de verspreiding der zaden een
werkje in do natuur, dat op heel wat
wijzen tot stand komt, dus het is niet
met zekerheid uit te maken welke
vogel O'i welk ander die'r mij aan het
vingeiiioedskruid heeft geholpen.
Onze digitalis is, evenals de judas
penning; een tweejarige plant. Al in
Januari ontdekte ik dus het groote,
viltïge bladrozet dat geheel den win
ter schuil was gegaan onder takjes en
afgevallen bladeren. Geen gewoon
onkruid, dat was aan altee te zien.
Vee»! meer herinnerde de plant aan
de mooie, viltige bhrdrozetteii in onze
duinen, waaruit later de forsche
toortsstengels zulten opschieten.
Daar zat voorraad in die dikke bla
deren, daar was opgezameld© kracht
in do gehoele plant om, bij wat milder
wc.'t, spontaan aan het werk te slaan.
Voorzichtig heb ik haar toen een
'ruim plaatsje gegeven, waar ze lucht
en licht in overvloed had en na een
paar dagen had ze zich al hersteld en
begon ze met het uitwerken van haar
grootsche zomerplanncn. Nieuwe,
minder dicht behaarde bladeren
vormde ze in overvloed eu eindelijk
zond ze een vijftal krachtige stengels
omhoog, die nu ieder hun bloemen-
schat dragen.
D> stengel toppen zijn nog getooid
mei tientallen knoppen. Dezo staan
horizontaal, wat ook de bloemen de
den, die nu onder aan den stengel,
met de opening omlaag zijn. gekeerd.
Het is een eigenaardigheid van veel
planten, dat zo hun bloemstelen een
wending laten molten als de Moei
aanstaande is. Het vingerhoedskruid
doet het ook heel sterk en aan dit
omlaag gaan zijn votfr de plant be
paalde voordeelen verbonden.
Dat bet een middel is, om het stuif
meel droog te houden, ia mogelijk,
maar 'hot komt mij nic-t waarschijn
lijk voor. De korte onderlip toch wijst
altijd omlaag. Daarlangs kan het wa
ter naa'r den grond worden geleid en
do bioenx zou al heel veel vocht moe
ten bevatten, wilde dit de meeldraden
bereiken, d:o juist aan de bovenzijde
der bloemen sman.
Wel lijkt mo het omlaag gericht
2iju der bloemen een mooi middel,
om een to groote afkoeling om het
vruchtbeginsel tegen te gaan.
Men heeft dit onderzoekt en ge-
vond'.n, dat do temperatuur in de
digitalisbloemen soms twee graden
hooger is dan die dm* omringende
lucht. Merkwaardig is ook de groote
gevoeligheid voor licht. Schiet hot
vingerhoedskruid op in bet midden
van. een open ruimte, zoodat t volle
licht er op valt, dan verschijnen de
bloemen aan alle kanten.
Staan ze tegen een heesterbeplan-
tiug aan, dan wenden ze zich alle
naar do lichtzijde en vergemakkelij
ken zoo liet insecteubezoek. m
Vooral do hommels dringen graag
met gewold naar binnen, om den nec
tar met hun lang zuig toestel op te
pu ren.
Met hun harig lichaam strijken ze
dan langs de vier meeldraden, die
huil stuifmeel in grooten overvloed
hebben bereid. In rijpen toestand
lijken deze veel op kleine bakjes en de
minste aanraking is in slaat liet stuif
meel er uit to doen vallen. Wanneer
de insecten zoo worden bepoederd,
zouden ze ook heel gemakkelijk bet
stuifmeel op de stempo'-s uit dezelfde
bloem kunnen brengen. Deze zclfbe-
Btuiving zou niet bevorderlijk ziin
voor de vruchtvorming. Maar de na
tuur weet raad.
Als de dikknoppigc meeldraden al
lang in meelbak]es zijn veranderd,
heeft do stempel zich nog niet go-
splitst. De kleverige binnenkant is
dus nog niet voor het stuifmeel te be
reiken.
Dit geschiedt eerst later en als dan
dc insecten komen, heeft heel vaak
kruisbestuiving plaats.
De bloeitijd van. iedere bloem duurt
vijf of zes dagen en in dien tijd 'heeft
het bevruchtingsproces plaats gehad.
Dan worden do kleurige vingerhoe
den, als overbodig en zelfs nadeolig,
omlaag geschoven en do groene
vruchtbeginsels, omringd door de vil
tige kelkbladeren, beginnen te rijpen.
Steeds langer wordt de bloemstengel,
steeds meefr bloemen openen zich, en,
als het najaar komt, draagt hot vin-
ge rhoedskruid de rijpe doosjes, ieder
met honderden zaden gevuld.
H. PELSENS.
Rubriek voor Vrouwen
„La saison morte" in de mode
De mode brengt ons voorloopig
geen nieuwe modellen, want in dc
groote ateliers is „la* saison morte'
ingetreden.
Achter gesloten deuren en vensters
wordt er door de „faiseurs' te Parijs
en Ween en nu ha'rd gewerkt, want j
men is bezig de nieuwe modelion
voor den n.s. herfst to eréëcren, waar
van we echter voorloopig niets te we
ten komen. Het laatste nieuws, dat
tot ons doordrong, was de cape-, en
we vragen one slechts al of haar coin
lang leven beschoren, zal zijn?
Reeds wordt do capo in allo moge
lijke stoffen gebradrvt en gedragen
men ziet zo van geruite plaidsloffen
voor reistoilet, soms zelfs met bijpas
senden rok. Van lichtkleurig laken
voor namiddag- en avondtoilet en
van satijn met dito voering meest
al in zwart en wit om voor meer-
gekleed dienst te doen.
Over het algemeen is do cape een
weinig sierlijke dracht en do nieuwe
modellen munten niet uit door
schoonheid van lijnen, daar het ver
schil in lengte van voor- tot achter-
midden sterk overdreven is. Wel
heeft do cape baar verdiensten, om
dat ze gemakkelijk is meo te nemen
en aan to doen hetgeen in ons veran
derlijk klunaat niet valt weg te cijfe
ren, zoodat het kleedingstuk zéér ze
ker in een behoefte voorziet; doch m.
i. kan zo nimmer aanspraak maken
op wat men noemt: gekleed.
Tot mijn groot genoegen kan ik
melding maken van den terugkeer
dor onderrokken; waarschijnlijk een
gevolg van do doorzichtigheid der
nieuwe weefsels. De onderrokken die
van wit katoen of slappe, gekleurde
satijn gedragen wo'rden, hebben den
nauw&n pasvorm en zijn al naar-ma
te van het toilet wa aronder ze gedra
gen moeten worden in het voormid
den of aan weerszijden met splitten
ingericht en met een zes A acht cM.
brecde plisséé afgewerkt.
la de tailles is niet do minste ver
andering merkbaar. De liajlsui(snij
ding is zon dor uitzondering „en
ooeur'en het model blijft kimono,
vóór zoowel aüs in den rug pverbloa-
send. De ecnigo variaties op dit the
ma vormen do raglan-mouwcn en de
schou derstukken.
Zéér veel tailles worden ingericht
met zijden of satijnen newton, in
afstekende kleuren. Vooral in toi
letten met boléro, brengen dia
vesten oen aardige afwisseling;
ze worden naar verkiezing recht of
kruiselings gedragen. Men ziet ook
vesten met bijpassende ceznlures en
„poinyadour* en „mille fleurs' zijde,
die het toilet een zéér levendig karak
ter geven, doch. uitsluitend geschikt
zijn voor jonge, slanke meisjes en
vrouwen.
Voor dames op rijperen leeftijd en
met gezette figuren, verdienen vooral
do sehoottaillub aanbeveling. Toilet
ten van doffo siilijn of zijde, waarvan
do schoottaille een naa.v voren oploo
penden vorm heeft, lcleeden chic en
gedistingueerd.
Behalve do veel besproken schot
sdie en geruite stoffen, waarvan
vooral het zwart en witte 'ruitje een
vrij algemeen© dracht is geworden,
brengt men nu zwart en wit gestreep
te stoffen in alle mogelijke breedten
en weefsels.
Zoo zag ik dezer dagen een aller
lief-! toiletje van mousseline niet
smalle zwarte en witte streepjes en
gegarneerd met een rooden kraag en
mouwopslagenhet geheel maakte
den indruk van grooten eenvoud en
goeden smaak, kortom een model voor
bescheiden beurzen.
Een ander toilet eveneens samen
gesteld uit zwart en wit, trok mijn
aandacht, door den rijkdom van het
materiaal. Ik wil trachten het mijn
lezeressen zoo nauwkeurig mogelijk
te beschrijven:
Dc rok was vervaardigd van wit en
zwart gestreept satijn, de streepen
ongeveer 5 h 6 c.M. breed Daarover
heen een vrij lange tunique van
zwart fluweel, de onderrand om
zoomd met bruin bont. Om de taille
een breede ceintuur van rood liber-
ty-satijn en daarboven uit in het
voor- en achterinidden een punt van
zwart fluweel, die op de wit en zwart-
gestreepte kimono-taille gehecht was.
Do en coeur uitgesneden halsrand
omzoomd met een Mcchelsche kant!
De lingerietoiletten die op warme
dagen gedragen zullen worden, zijn
bijna uniform* wat model betreft.
Schootmantels en schoottailles zijn
bijna schering en inslag en nu dit mo
del zoo 6poedig algemeen geworden
is. kan men verwachten, dat het niet
lang stand zal houder. Een aardige
afwisseling in deze monotonnie, zijn
de rokken met drie volants of drie
machinale plissées dio vooral onze
meisjes allerliefst kleeden. De vo
lant-s worden dan met breede zoomen
afgewerktdiezelfde breede zoomen
herhalen zich aan do afwerking van
kraag en mouwen.
MARIE VAN AMSTEL.
Duur leven.
(Naar het Engelseh).;
Het spijt mij, de uitdrukking
van het gelaat van mevr. Kingslake
was in tegenspraak met haar woor
den het spijt mij, mijnheer Logan,
maar wij moeten ons haasten. Goe
dendag
Zij stak den jongen man de toppen
van haar vingers toe en keek hem
met afkeurende blikken aan.
Kom. Eva, ga mee voegde zij
er op beslisten toon aan toe.
Maurice I-ogan keek haar met ge
fronste wenkbrauwen na.
Geen wonder, mompelde hij,
dat Kingslake iederen avond in
zijn club doorbrengt
Do Oudere dame had er voor ge
zorgd, dat haar dochter geen oogen-
blik in de gelegenheid kwam oen paar
woorden met hem apart te spreken.
Zij was alleen blijven stilstaan, om
dat Logan eenvoudig vierkant in haar
weg was gekomen. Volgens haar opi
nio kon hij als pretendent voor de
hand van Eva eenvoudig niet in aan
merking komen.
llij haalde minachtend zijn schou
ders op en liep haar toen haastig ach
terna, 0111 het kaartje op te rapen dat
het meisje had laten vallen. Zij be
dankte bom met een glimlach voor
het oprapen van het kaartje. Weer
nam hij zijn hoed af en keerde zich
om. .Maar nu werd zijn stemming op
gewekter.
Dus zij gaan vanavond naar dat
concert, en Eva wil blijkbaar dat ik
daar ook zal heengaan. Waarschijn
lijk zal het lieve kind haar best doen,
mij daar te spreken te krijgen
Ilct was moeilijk, de onverholen
tegenkanting van mevrouw Kingslake
te overwinnen, en het was Logan lot
nu toe niet gelukt haar echtgenoot te
spreken te krijgen. Den avond te vo
ren had hij weer al zijn moed bijeen
geraapt om hun een bezoek ie bren
gen, om evenals gewoonlijk alleen do
korte boodschap te ontvangen, dat zij
niet thuis waren, liet was in groote
mate ontmoedigend.
Hij hoopte half, dat Mr. Kingslake
ook op iict concert zou komenmaar
toen hij dien avond in de zaal kwam,
merkte hij dadelijk op, dat alleen
Eva's moeder baar vergezelde. Zij
zaten vlak vooraan en 1*11 een der pau
zen tusschen do verschillende num
mers ging hij naar voren. Eva Kings
lake wachtte totdat haar moeder om
ringd was door allerlei kennissen en
ging toen in het looppad staan.
Dus je raadde wat mijn bedoeling
wasSlimme jongen I
Is er iets bijzonders vroeg
Logan.
Ja, het is afschuwelijk Moeder
heeft een grooten, dikken, rijken e
gevonden, met wien zij mij wil laten
trouwen
Maurice Logan klemde zijn ianden
met een woedend gezicht vast opeen.
Als moeder je maar mocht lijden!
Maai' zij denkt alleen aan geld, en
spreekt maar over onze maatschappe
lijke positie. Het meisje zuchtte.
Vader is totaal anders.
ik moet hein op een of andere
manier te spreken zien te krijgen,
verklaarde Logan wanhopig. Mor
genavond ga ik hein vast en zeker
opzoeken in zijn club.
Daarom ging hij den volgenden
avorul vastbesloten naar do club van
haar vader. Onderweg herhaalde hij
telkens verschillend^ argumenten
voor zichzelf.
Ik moet hem vragen, of hij het
geluk van zijn eigen dochter niet bo
ven alles stelt. Ik moet er den nadruk
op leggen, dat al verdien ik nu nog
niet veel, ik misschien heel spoedig
bevorderd kan worden en dat dan
Plotseling werd hij in zijn overden
kingen gestoord en staarde opgewon
den naar den overkant van de straat.
Eva had hem eens haar vader aange
wezen en hij moest zich al heel erg
vergissen uls dat hem niet was, die
daar juist een zijstraat insloeg.
Met een uitroep van voldoening
ging de jongo man hem achterna
maar allerlei drukte op straat belem
merde hem in zijn voortgang, en op
het oogenblik, waarop hij den hoek
omging, zag hij de vale overjas van
Mr. Kingslake op eenigen afs.and
voor zich uil.
Wat kan hij hier te doen heb
ben
De zijstraat was nauw, de huizen
onaanzienlijk en klein.
En hij gaat werkelijk een der
huizen binnen Mijnheer riep Lo
gan huiten adem, een oogenblik.
Zijn stem moest duidelijk hoorbaar
zijn maar zonder er de minste aan
dacht aan te scheuken, duwde Mr.
Kingslake een deur open. en ver
dween.
Logan weid verbaasd en veront
waardigd buitengesloten.
Dat is heel eigenaardig 1 brom
de hij. Maar liet doet er niet toe. Ik
zal wachten. Ilsj zal toch ééns wel
weer naar buiten moeten komen; dan
zal ik mij houden alsof ik hem too-
vallig ontmoet, eu hem over Eva aan
spreken.
Op dat oogenblik werd het gas op
een bovenkamer aangestoken. Van
achter een lantaarnpaal zag Logan
een gestalte liet venster naderen.
Daar is hij Hij moet mij voor
een sohuldeischer hebben aangezien
als zulke menschen het ooit derge
lijke welgestelde lui als hij lastig ma
ken. HmNu denkt hij, dat ik weer
weg ben.
Er ging ecu half uur voorbij. Plot
seling werd het gas uitgedraaid en
weer kwam er een hoofd naar bui
ten.
Ditmaal een vreemdeling,
merkte Logan op. Ik heb geen Imo
gen dunk van het soort vrienden dat
Kingslake er op nahoudt, els dit er
oen van is. Wat een onaangenaam
type 1
Een minuut later kwam hij vol be
langstelling naderbij, maar dc man,
die de voortrap afkwam, was niet
degene, dien hij gehoopt had te zul
len ontmoeten.
Ik vraag u vergeving begon
Logan.
Do man bleef staan en keek ver
schrikt op. Hij droeg een zachte vilten
hoed en een halsdoek boven zijn ul
ster.
De uitdrukking van zijn gelaat was
zwaarmoedig, zijn zwarte knevel in
punten gedraaid.
Wat is er vroeg hij met bui-
tenlandschen tongval.
Logan besloot, dat hij een Fransch-
man moest zijn. Deze vroeg hem
Wat wenscht u van mij
Het spijt mij u te moeten lastig
vallen, maar zal Mr. Kingslake nog
lang hier blijven
Ik ken hem niet.
Een mijnheer van middelbaren
leeftijd "met blond haar, stamelde
Logan. Een poosje geleden was hij
daar in die kamer. Toen zag ik u ook
naar buiten kijken.
Dus u bespiedt mij
Volstrekt niet. Maar ik wilde zoo
graag Mr. Kingslake even spreken,
daarom
Ik ken hem nietDat heb ik u
al verteld Hij maakte zich klaar,
zijn weg to vervolgen. Ik moet
gaan.
Hij haalde een horlogo uit zijn vest
te voorschijn cn keek or op.
Ik ben iaat
Logan stond hem na te kijken, ter
wijl hij wegholde.
Plotseling trof hem een angstige
gedachte. Als Mr. Kingslake eens was
aangevallen en beroofd
In een opwelling liep hij op het huis
toe en belde aan.
Mag ik Mv. Kingslake als 't u
blieft oven spreken
Er woont hier niemand van dien
naam, verklaarde do slordige
vrouw op scherjwn toon. U is ver
keerd.
Hij stond voor het venster op
de eersto verdieping
Die kanier is van Alphonse. Hij
is zooeven uitgegaan.
Zij stond op liet punt dc deur weer
te sluiten, toen Logan haar tegen
hield.
Maar begrijpt u dan niet wat ik
bedoelIk zag mijn vriend daar met
mijn eigen oogen Mr. William
Kingslakehield Logan op boozen
toon vol.
Onzin 1 Maak dat je weg komt, of
ik zal mijn man halen
I-ogan haalde zijn beurs te voor
schijn.
Hoor eens bier, ik wil om een halve
gulden niet u wedden, dat hij nog bo
ven is. Neem mij nu mee en laat mij
naar binnen kijken. Als ik ongelijk
heb hij dwong ziclizelf tot een
glimlach dan ls liet geld van ui
Dan 'heeft u het verloren, stijf
hoofdig niensch! Hier, dezen kant uit!
Een man die zij op de gang tegen
kwamen zog er al even ongunstig uit.
Logan had eigenlijk niet verwacht
dat zijai list 0111 binnen te komen met
I succes bekioond zou worden.
Kijk dn 11I Misschien col u een
volgend maal eerder geluoven, .wat
iemand u vertelt!
Logan trad binnen. De 'kleine kamer
was armelijk gemeubileerd en er kon
onmogelijk iets verborgen worden. De
eenige kast stond o.peu. Hij liep naar
het venster eu terug, terwijl do vrouw
ibem in de deur stond uit te lachen.
Is u voldaan? Of wil u nog in den
schoonsteen kijken?
liet is wonderlijk! zei Logan voo'r
zich heen terwijl hij haar het beloof
de geldstuk overhandigde. Maar ik
moet mij vergist hebben, u heeft ge
wonnen.
in de gang beneden bleef hij nog
even staan.
Die Franschman Alphonse.
U schijnt mij toe nog al nieuws
gierig to zijn, niet waar? Hij is onze
commensaal. Werkt in een of ander
restaurant. Hij is zeer achtenswaardig
Maurice Logan had daarover een
andero opinie. Eenmaal weer op
straat, schudde bij bedenkelijk het
hoofd.
Ik zou i.ebben willen zweren, dat
de overjas von Mr. Kingslake in de
kast hing! Maar ais dat zoo is, waar
zit hij dan? Dat is de vraag.
Onrustig begon hij nu te overwegen
wat hem to doen stond. Was hij mis
schien toch in de war gebracht door
oen toevallige gelijkenis? Door dade
lijk een bezoek te brengen aan de club
van Mr. Kingslake zou dat raadsel
opgelost worden.
Vlug liet hij zidli daar in een taxi
heenbrengen.
Neen, mijnheer, verzekerde de
portie'r; Mr. Kingslake lts er niet U
wil zeker even wachten, mijnheer?
Natuurlijk!
I11 een fauteuil gezeten keek Logan
vol iioop iederen nieuwen bezoeker
aan. Eindelijk zag hij een bekend ge
zicht.
Hallo, Rufford! Ben jij hier lid?
Neen, maar ik zal bier iemand
ontmoeten.
Ik ook ten minste ik zal het
probcoren. Hoor eens, wat zou jij in
zoohi geval doen?
Zijn vriend luisterde aandachtig
naar zijn verhaal.
Drommels, het is moeilijk je
raad te geven!
Er zijn stellig veel kellners. die
Alphonse heetcn. Jij eet dikwijls in de
stad. Ileb je ooit
Ik zou wel eens willen weten, viel
Ruffard hem in de rede. of die kerel
in het Victoria-restaurant de man is,
dien je wilt hebben?
Hij gaf een ruwe beschrijving van
hem, en Logan vond het niet onwaar
schijnlijk.
Tien minuten later trad hij het res
taurant binnen en vroeg den directeur
een oogenblik to sproken.
Terwijl dio mijnheer gewaars-
schuwd werd, keek Logan het groote
vertrek rond. Kellners van zeer ver
schillend uiterlijk waren druk tus
schen do tafeltjes bezig. Hij keek
verschrikt op toen hij Alphonsopee-
Tiiigen afstand opmerkte. Op hetzelfde
oogenblik zag de donkere man hem,
verdween dadelijk met het blad, dat
bij droeg achter een dichtgetrokken
gordijn.
Logan kwam den naderenden di
recteur te gemoet en stiet zijn vraag
uit.
IIol spijt mij, mijnheer, maar Al
phonse heeft juist op dit oogenblik
gevraagd naar huis te mogen gaan.
Zonder een oogenblik verdere uit
leggingen af to wachten, snelde Lo
gan naar buiten. Toen hij achter het
huis was gekomen, kwam Alphonse
juist uit een ingang in een zijstraat
die door het personeel gebruikt werd,
naar buiten en snelde naar een sta
tion van don ondergrondschen spoor
weg.
In een anders verlaten, gang haalde
Logan hem in, greep hom bij den arm
en drukte hem tegen den oiuur
Waar is Mr. Kïnslake? Dat is
zijn horlogo, dat je daar hebt; en
zijn overjas is in je kamer. Wat heb
je mc-t hem gedaan'
Ik begrijp u niet.
Hij ging het huis binnea, en nu
is bij verdwenen! verklaarde Logan
driftig. Als 11 daar niets van weet. ga
dan met mij mee r.aar de politie!
Heb jc daar geen lust in? O, dat dacht
ik wel!
Laat mij gaan! U vergist zich!
Da! zullen wij zien. Ik laat je-
niet weer los. Ik zal een onderzoek
instellen
Zijn gevangene, dio ophield zich te
verweren, fluisterde hem heel zacht
iels in. Logan keek hem half ongcloo-
vig aan, maar Het zijn slachtoffer
toch los.
Mevr- Kingslake zal stijf rechtop.
Toen de dienstbode Maurice Logan
in den salon liet, trok zij minachtend
haar kin op.
Eva liceft boloofd met mij te zul
len trouwen, begon b" beleefd.
Daar kan nooit sprake van zijn!
zei de dame snibbig. U kent mijn
opinie, Mr. Logan. Ik ontvang u al
leen op verzoek van mijn echtgenoot,
hoewel ik mij niet kan voorstellen
we'-krt reden hij kan hebben om
Vergun mij het u uit te leggen,
antwoordde Logan op vriendelijken
toon. Ik heb een geheim ontdekt, dat
in de fanulio moet blijven.
Terwijl hij voortging, keek Mevr,
Kingslake hem verschrikt mc-t, open
mond aan. Haar echtgenoot bevestig-,
de wat baar bezoeker beweerd lir.d
Een korlo stilte volgde.
Is u het nu niet met mij eens?
vroeg Logan.
Ik ik weet niet wat ts moeten
zeggen I zei Mrs Kingslake hulpe
loos. Ja jaik geloof het wel.
Dank u! Ik ben overtuigd Eva
gelukkig to kunnen maken.
Zij stónd sprakeloos met gloeicr.d
gelaa*. op. Toen zij haar echtgenoot
voorbijging, haalde zij veetbelecke-
nend de schouders op.
Jc had', het toch eens moe te*
weten. lieve, herinnerde hij haar.
De deur sloeg dicht. De beide man
nen bleven samen over.
Deze schok zal haar geen kwaad
«teen, merkte Mr. Kingslake bedaarc
op. Een goedo vrouw, maar te ver
kwistend. Ik kon eenvoudig het geld
niet bij elkaar krijgen, dat zij noodig
had.
Legan Rr.ikte.
Daarom na n u een betrek! ing
aan in een resiaurant?
Voordat ik trouwde was ik ken
ner. Mijn vrouw heeft dal ccoit gewe
ten. Ik ontmoette haar pa» later
toen ik al zaken had.
2eer energiek van u om al die
extra uren nog tc werken.
Ik heb heel veel verdiend in het
Victoria-Restaurant. Groote fooien
waren daar hcolemaal geen uitzon
dering. Maar ik was altijd bang, dat
iemand mij zou herkennen, ofschoon
ik iederen avond in die kamer, die
ik gehuurd had, mijn uiterlijk zoo
veel mogelijk veranderde.
Weet. Eva er van? vroeg Logan
op zachten toon. mot een hand op zijn
schouder. Neen? Mag ik het haar
dar» alstublieft vertellen'
Neon, neen! Waarom?
Omdat zij trotech op haar vad'.t
zal zijn.
Denk je dat?
Ik weet het zeker
Zij heeft een goeden man geko
zen, daarvan ben ik nu overtuigd. Ik"
zal haar hierheen sturen, verzekerde
Mr. Kingslake, terwijl hij naar d6
deur liep.
En als je mij van avond niet
meer ziet, dan begrijp je er alles van,
niet waar?
Onmogelijk.
Met vasten tred ging de sierlijke
meisjesgestalte de stoep op juist in
het oogenblik toen zij wilde aan
schellen word van binnen de deur ge
opend en een jonge man kwam bui
ten en botste haast tegen haar aan.
Pardon 1 liep hij, stond onbe
weeglijk en werd een oogenblik later
purperrood, daar hij do damo her
kend had, die daar zoo kloek tegen
over liem stond.
Juffrouw Margraat
Mijnheer Brautt, zeide zij, en
stak do kleine hond hem toe, hoe
komt u hier? O
Zij brak opeens af en werd rood,
evenals hij.
Walter beet zich op de lippen en
boog, zonder haar hand te vatten.
U zal nu wel hebben geraden, wat
ik u zeggen moet. Uwe modiste is
mijne moeder hij was plotseling
zeer vormelijk, zonder dat zijne stem
do innigheid had, die haar zoo bij
zonder tot hem had aangetrokken.
Onmogelijk stamelde Then,
inet van verbazing wijd geopende
oogen.
Onmogelijk lierhaalde hij. en
zijn stem klonk nu scherp. Heeftu
liet soms opgemerkt, dat ik niet be
hoor tot uw kring U schud*, het
hoofd. Dan heeft het door handen
arbeid verdiende geld toch nog niet
zoo 11 omzettend odium, dat he*, da
delijk opvult.
Zoo bedoel ik het nietsta
melde Then verward.
Wel zeker, vereerde jengc dame,
zoo bedoelt u liet wel. Ik ben. zooals
men pleegt te zeggen, „van geen fa
milie-' mijn vader was een respec
tabel koopman, maar een eenvoudig
burger. Door een groot ban kroot ver
loor hij zijn vermogen en een hart
verlamming maakte een eind aan zija
leven. Mijn moeder was nu verplicht,
zoo onverhoeds aan den bedelstaf ge
bracht, voor hare kinderen te zorgen,
Eere en lof voor do vrouw, die zoo
moedig hare taak opvatte. Eerst wa
ren het Jïloedverwanten en goedo
kennissen, voor wie zij werkte maar
wij groeiden op en dc behoeften, do
zorgen worden steeds grooter. Toen
deed mij no moedor den tweeden stap
en vestigde zich als modiste. Het is
haar goed gegaan, zoodat zij zelve
niet meer met do naald behoefde to
werken en haar 7.0011 een goede toe
komst kon verzekeren. Het spijt mij,
dat ik gedwongen was, u dezo ont
nuchtering te bereiden maar ik
schaam mij met voor mijn moedor,
integendeel.
Hij gioctto en ging de sloep af
in verwarring 2«g Thea hem na.
Dat woord was haar ontvallen maap
zoo euvel had hij dit niet moeten an-
