BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
ÖROOTE HOUTSTRAAT BS.
8le J»Tg*ng
ZA.TBBDAG 11 JULI 19 llï
No 0S28
DE ZATERDAGAVOND
MAARLSW8 DAQSLAO KOST
fi.10 PER S BAANDEH
OF 30 GEKT PER Will
DRUKKERIJ ZUfDËR BUITe^SPAARNE 6.
IN HAA8LEMS OASBLAD OJN
AOVEHTENICN Doa,TaeFPEKö.
ONZE ANNONCES
WCSDEN OPOEMEfW*
ïïet Rijke Naiuut leven
Do gierzwaluw.
Daar scheert hij door de lucht mot
zijn kornuiten, tierend en gierend iu
dolle uitgelatenheid. Slechts enkele
maanden blijft hij bij ons en in dien
tijd hooft nij het hoogste woord. De
eiiehvickiigo postduif laat hij ver ach
ter zich, den natuurvriend laat hij
zwaar filosoplfueeren over het doel van
zijn tierend door de lucht jagen, vaak
in clubjes van tien tot twintig stuks,
hij zeil giert om alles en hapt van tijd
tot tijd zijn vliegjes.
D e r u p 9.
Dagen achtereen sneed zij haar
sikkelvormige stukjes uit het blad,
groeiend, harder dan do kool die ze
ioch maar niet naar binnen kon krij
gen. Af en to© draaide ze haar- zwaar
bekaakten kop eens naar adtilor en
wentelde ze wat met het buigzame
lichaam.
Daar scheurde haar huid open cn
viel af.
„Als ik had geweien, dat mijn man
tel toch te klein zou worden, had ik
harder gegeten'sdhieen ze to donken
en vlugger dan ooit werkte zo mot
do vlugge kaken.
De pot en deketel.
„Ik wist niet, dat je zoo Icetijk
was'zei do biadluis tegen de mier,
toen ze haar vergroot portret in het
dierkuudeboek zag, dat onder dc ro
zenstruik was blijven liggen.
De wandelende tak.
„Jo moet uiet denken, dat ik ©en
dood stukje hout ben,zei de wande
lende tak en ze repte haar lango bee-
nen zooveel ze koo.
Plotseling strekte ze deze langs het
dunne lichaam en hield zo zich dood.
„Jullie naauigeverij is maar lialf
werk'zei ze tegen den jongen, die
baar verzorgde en opzettelijk wan
delde zo niet
De hooiwagen.
„Is dat nu een doorgeschoten col
lega of ben ik een gekrompen wan-
dolendo tak?" zei do hooiwagen en ze
vergat do pootcn te tellen.
Dehagodis.
Met haar gepantserde lichaam
schuifelt zo over do duinhelling, liet
smaragd van haar kleed wedijvert
met de bloemenpracht, waarvoor ze
zich niet interesseert.
Coquet slaat ze het tongetje telkens
uit en geen kwaad schijnt ze in den
zin te hebben. Plotseling verdwijnt
een vliegje, dat zich veilig waande
onder een blad.
Evjan, blijft de hagedis peinzen.
Zou zo een middel vvilien bedenken,
om den mensch aan het verstand
brengen, dat zc met zoo'n slap tonge
tje onmogelijk kan steken?
Domheidsmacht.
„Een bij", zei de jongen, toen hij hl
het voorjaar do hommolilconingm.
over liet tuinpad zag loopen, zoekend
naar een geschikte plaats om een ko
lonie to stichten.
Hij lichtte zijn hak op en trapte bet
beest dood.
Demoikevers.
„Je moet hot maar treffen", zei do
meikever togen zijn gevangen collega,
Kfcn hij oen draad om zijn pciot kreeg
en daarmee moest vliegen.
„Hij telt zijn gold al," zei de jongen
en. hij vergat, dat het dier heel wat
lucht in zijn lichaam moest persen
om do kwelling aan den draad een
tijdje te kunnen volhouden.
Iletoubegrepengenla
„Een mensch is liet vreemdste
beest, dat ik op liet erf ontmoet,"
de necniKtoedeche haan „Dat schrijft
boeken vol over vogolgekweel en
nachtegalen zang en heeft nog te wei
nig muzikaal gevoel om te beseffen,
dat er niets gaat boven mijn lied."
„Jo hebt loca altijd miserabele re-
centies", zei de kikker, die juist zijn
karrc-kar had doen weerklinken.
Jalousie.
„Beter geen huis dan oen, waar jo
nooit uitkunt,zei de naakte slak to
gen do dito met een huisje.
„Gauwer kan iemand tocli zeker
niet tot de orde worden geroepen,"
dacht de huisjesslak, toen de eerste
spreker door een spreeuw werd beet
gepakt.
Devliegen.
„De mensa!*** blijven ondankbaar',
zeiden de vliegen tegen elkaar. „Nu
trachten we ze door do mest heen te
helpen door onze eitjes daarin te leg
gen ©n als we op hun brood gaan zit
ten j i gen ze ons weg".
„Jullie doen den mensch ook meer
kwaad dan goed," zei do bromvlieg
«ai zo kwam juist uit de keuken, waar
zo haar eitje; in de frisch-roodo bief
stuk had gelegd.
JÏ.PEUSENS.
Rubriek voor Vrouwen
Lingerie toiletten. Bruids-
toilet'-en.
Het is thans do tijd, dat men de
wollen en zijden toiletten opbergt en
slecht-, lingerie-toiletten en blouses
draag*.! Met do warme dagen, die
we begin Juli beleefden, zag men
reeds tal van costuums van wit ka
toenen voile, mouttseliiie, organdi,
neteldoek, enz. enz.
Weliswaar zijn do witte japonnen
over het algemeen meer klassiek dan
de andere toiletten, doch dat neemt
nic-t weg, da", ze «le modo van den
dag toch min of meer volgen moeten
om op élégant te kunnen aanspraak
maken.
Do witte jurken zooals men
voor cenige jaren algemeen droeg
en die veel gemeen hadden mol. den
fourroau, zijn dan ook geheel ver
dwenen en kunnen eigenlijk wat
model betreft slechts dienst doen
ats: „fond de jupe" waarop do fra
gile garneeringen gewerkt worden.
Men bedek", zo bijv. met oen wijde,
vrij 11 iigo tunique. of met plissées,
volants enz. dio als 't ware een cri-
noline-gameei ing vormen.
De plissée-", die ook door geborduur
de -.trooken vervangen worden, kun
nen van den onderrand van den rok
tot aan de taille worden aangebracht
onnoodig te zoggendat deze gamee-
x-ing zeer kostbaar is; tenzij men in
het bezit is van ccnige meters kant of
borduursel, die men gaarne wil be
nutten.
Een zeer origineel model is een ta
melijk nauwe rok, waarin men boven
den broeden zoom een rand maakt,
die uit vijf lingerio plooitjes bestaat.
Daarover maakt men een zeer ruime
ovciuok, die om de heupen wordt
pas gemaakt door het inslikken van
fijne lingerie plooien, die evenwel
aan weerszijden moe en beginnen en
wel zóó, dat in hol voormidden een
eindje glad blijft bijwijze van voor-
baan. Van onderen wordt do overrok
afgemaakt door een brecden zoom
waarboven men ccti entre-dcux aan
brengt. De kimono-taille beeft een
Stua.'-t-kraag van borduursel, een
vesijo van lingerie-plooitjes en bre
telles van eiï:rc-deuN, dat aan dc half
lange mouwen herhaald wordt. Een
ruime ceintuur van cerise-rood satijn
geeft dit toilelje iets buitengewoon
chics en levendigs!
Geborduurde en effen witto voile
wordt eveneens veel voor toileten
verwerkt. Een groote nouveauté is
do machinaal geplisseerde rok, waar
over een tamelijk wijde tunique, die
tot aan de knieën reikt en daar niet
een entre-deux of geborduurden
rand is afgewerkt. Dc eenvoudig©
kimono-toillo is kruiselings inge
richt op een corselet van borduursel
als van de tunique. Een gedrapeerde
ceintuur van moiré-zijde voltooit heb
geheel. Zoo zijn er nog tal van com
binaties te maken, door vrouwen en
meisjes die een weinig goeden
smaak bezitten.
Voor jonge meisjes, die in deze zo
mermaanden in het huwelijk zullen
treden moet ik opmerken, dat heb
organdi, katoenen veile en witte
mousseline zéér goed in aanmerking
teui komen voor een jonge bruid,
wier omstandigheden niet toelaten
zich een kostbaar bniidatoilet van
zijde of satijn aan te schaffen.
Vooral het fijne wit katoenen voile,
dat zoo bijzonder wazig is, kleedt
buitengewoon chic. Zuike bruidstoi-
lettcn mogen desverlangd, zonder
sleep worden ingericht en kunnen
met een weinig kant gegarneerd
worden.
Met dezelfde kan', kan de tule
bruidssluier omzoomd worden, die
daardoor een meer passend geheel
vormt.
Na do trouw plechtigheid kan zulk
m toilet als zomer japon dienst doen
door de wit satijnen ceintuur tc ver
vangen door een dito van zwart
mo,ré.
De combinatie van wit en zwart,
erheugt zich nog steeds in do gunst
der mode; want zoowel in do satijnen
namiddag-toiletten als in de eenvou
dige lingerie-japonnetjes kan men
ilks opmerken.
Dit wit glacé-ledoren laarsjes en
schoentjes met zwart verlakte voor
sten en de wit glacé-lederen hond
schoenen met zwarte biezen, behoo-
ren bij elk wit toilet, dat als gekleed
gedragen moet worden.
Voor dames, die haar vacantie in
©en bo<-chrijke streek gaan doortoren-
gen, en in een of ander klein dorp
zullen vertoeven waar geen moder
ne wasch- en sërijkinrïchtingen zijn,
kunnen de élégante witto toiletten
veel bezwaar opleveren; want men is
niet altijd in do gelegenheid die te
laten wasschen en strijken. Daar
voor zijn do gekleurde nxousselines
en erépons bijzonder aan te bevelen.
Men zia". in marme-blauw crêpon
allerliefste pompadour patroontjes
die men geruiinen tijd kan dragen,
zonder dat zo gewasschen behoeven
te worden.
Ook een zwarte voile rok mot di
verse blouses kan uitstekende dien
sten bewijzen; terwijl toilet en van
naturel kleurig zijden linnen mede
do voorkeur verdienen boven het be
smettelijke will
MARIE VAN AMSTEL.
Parijsche Brieven
ccccxxx.,
Ongeveer drie duizend Amerikanen
en Amerikaansche dames ontscheep
ten zich 'n dag of tien geleden te Cher
bourg en namen „full speed" den
trein naai' Parijs. Behalve do gewone
stonden er elf express treinen, vooraf
besteld, gereed om do overwalters
naar Lutaetia to vervoeren. En nu
drentelt nog het meerendeel dier
Sams en Mauds over de Parijsche
straten, „down", bedrukt, ontnuch
terd. gedesillusionneerd. En in do
restaurants op de groot© boulevards
wordt een ongewone hoeveelheid
whisky-eoda gedronken. Do Franscho
kellners roepen elkander in liet voor
bijgaan „Yes" en „All right 1" toe,
zich in scherts oefenend in een taal,
dio zij kaak-ontvvrichtend en tong-
verslijtend achten.
Vanwaar die plotselinge groote in-
vnrio van Nieuwe-Wereldlingen? Gold
het een reusachtige coiumercicelo
trust.' Of ©en zomerreis van een gran
dioze vereeniglng uit de United Sta
tes?
Niets van dat al. Die Amerikanen
van beiderlei kunne waren uitslui
tend of hoofdzakelijk overgekomen om
den bokswedstrijd tusschen den neger-
wereldkampioen Jack Johnson en
den Amerikaan Frank Moran, de
jeugdige „hoop des vaderlands bij
te w onen, met de stille verwachting,
ja, in het volle vertrouwen, dat „our
splendid Frank" den zwarten over
winnaar van Sidney en San-Remo
mores zou leeren en dc geschonden
vuisten-eer der Yankees op magistrale
w ijze zou wreken. En een transatlan
tische reis was immers wel het aller-
lioscheidenste bewijs van patriottisme,
dat jo ter zake kon belooncn.
Dc hoop van Sam en Maud werd
echter beschaamd. Frank w as niet
tegen Jack opgew assen. En na twin
tig rounds kende Georges Carpentier,
de „jeune espoir francais die voor
deze bijzondere gelegenheid als unie
ke arbiter was gekozen, terecht den
palm der overw inning aan den neger
toe. Jack Johnson is dus wereldkam
pioen gebleven waarmede het zon
derlinge hart van uncle Sam een bloe
dende wonde is geslagen.
Treur niet, Sam I Laat je gladge
schoren facie geen vertwijfeling uit
drukken Cheer up Don't let your
spirits go down Want dc overwin
ning v ui den zwarthuidige was verre
vau schitterend. Hij won slechts ,,op
puntenFrank Moran hep geen
oogenblik gevaar om neërgeboukt te
worden, zelfs niet gedurende den vijf
tienden round, toen Jack hem grijns
lachend toeriep „Waarom geef je 't
niet op?" Jack is ongetwijfeld achter
uitgegaan, Sam, Hij is blijkbaar niet
meer „de ouwe" van Sidney cn San-
Remo, omdat hij nu „een ouwe" is.
Hij heeft te lang met-gebokst en wèl-
geboemeld. En op zijn leeftijd haal je
de verloren kracht, vlugheid en lenig
heid niet meer in, evenmin als jullie
Jeffries het heeft kunnen doen. Heb
Jo niet gezien, Sam, dat Jack dikker
is geworden Nou dan, dat is een
veeg teeken. Heb je niet opgemerkt,
hoe voorzichtig hij dikwijls werk
ging en dat hij in de laatste twee
rounds onmiskenbare teekenon van
vermoeidheid gaf? O, indien Frank
Moran maar een weinig moer tech
niek had Hij is nog wat linksch, al
slaat hij liet meest en het hardst met
zijn rechtervuist. Wacht maar, over
een paar jaar mag Frank den neger
wéér uitdagen, en dan zal hij heel vee!
meer kans hebben. Alleen vrees ik,
dat Jack Johnson dan óf zich zooge
naamd vrijwillig van het vuistentoo-
rieol zal hebben teruggetrokken, óf
door een Ander verslagen zal zijn, met
name door Som Langford, die hem in
October van dit jaar het wereldkam
pioenschap zal betwisten. Naar alle
waarschijnlijkheid zal Sam het win
nen want hij is in de beste condities,
terwijl Jack zijn ouden „vorm" nooit
meer kan terugkrijgen. 15n als Sam
Langford het wint, moogt go juichen,
uncle Sam en aunt Maud, want al is
hij óók een neger, dus, naar uw be
grippen, een verachtelijk wezen, het
is niot Langford, dio uw Jinx Jeffries
heeft neérgebeukt. En Som, ln tegen
stelling van Jack, lieeft niet de ge
woonte om zijn Amerikaansche tegen
standers tijdens het gevecht to hoo-
nen met grijnslachjes en ironische op
merkingen. Treurt dus niet te lang,
Sam en Maud. Cheer up Een uwer
landgenooten heeft dien avond een
plaatsje in den Vélodrotuo d'Hiver,
waar Jack Johnson en Frank Moran
elkanders gezicht, xnaag en flanken
liefkoosden, opgekocht voor 10.000
francs. Die man verdient een eere
baantje in uw land, want hij is een
goed patriot en raszuiveraar.
Met-dat-al heb ik een zeldzamen
hekel aan Jack Johnson. Ik heb hem
vaak „en ville" gezien.
Ilij kleedt zich o. a. mc-l een „faux
ohic", die belachelijk èn ergerlijk is,
belachelijk om den wansmaak en er
gerlijk om de pronkzucht. Bovendien
is hij weergaloos familiaar en imper
tinent, en hij heeft het slechts aan
zijn sterke knuisten en misschien ook
eon weinig aan zijn exotisme tc dan
ken, dat men hem tot dusver nog niet
aan den lijve heeft afgestraft.
Het goud, de diamanten en de bril
janten, waarmeè hij zijn huid en zijn
kleeding opschikt, vertegenwoordigen
een waarde, groot genoeg om een
vijftigtal Hollandsche journalisten
minstens een jaar in het leven te hou
den Tot voor eenigen tijd was hij in
het bezit van een rotting-stok, waarop
eon enorme gouden knop, met dia
manten bezet. Was hij 'in een café,
dan deed hij den stok in den porte-
cannes, na er een papiertje aan ge
hangen te Jiebben, waarop t© lezen
stond „Deze stok behoort Jack John
son toe, die met één vuistslag een
mensch kan doxlenToen hij on
langs echter, bij het heengaan, zijn
stok uit den standaard wilde halen,
vond hij slechts het briefje, waarop,
in antwoord op zijn dreigement, ver
der geschreven was„Degene, die
Jack Johnson's stok heeft genomen,
legt tien mijlen per uur af hij is een
half uur geleden vertrokken."
Misschien begrijpt men mijn wensch
wel, dat de neger Jack Johnson eer
lang overwonnen wordt liefst
„knocked out" doch niét door ee:
Amerikaatischen pugilist.
OTTO KNAAP,
Verkiezingsvreugd.
(Stembus-strijd in Amerika)*
Eem paar jaar geleden weed ik,
John Smith, m den Staat New-York
candidaat gesteld door de Indepen-
denten. Mijn tegenstanders waren
Mr. Jolhtn T. Beechev en Mr. J. Blank.
Tn één opzicht, dat gevoelde ik,
was ik verreweg de meerdere van de
ze heer en, en dit was dank zij een
goed karakter. Uit de couranten was 't
duidelijk, dat, als ze ooit mochten
geweien hebben, wat het. is, een goe
den naani te bezitten, deze tijd voor
bij was. Het was wereldkundig, dat
zij in de laatste jaren met schande
lijke misdadigers van allerlei aard
vertrouwd geworden waren. In het
zelfde oogenblik echter, dat ik mijne
meerderheid dankbaar gevoelde en in
stilte mij daarin vermeide, gevodkto
ik mij beklemd en beoepen, en wed
door de gedachte, dat ik nu eenigen
tijd, gedurende den heftigen verkie
zingsstrijd, mijn naam in nauwe be
trekking met zulke menschen zou
hoaren noemen. Dit begon meer en.
moer mij te verontrusten. Ten elotte
schreef ik daarover aan mijne groot-
moede'f.
Haar antwoord was omgaand 3«
scherp; het luidde:
Je hebt je leven lang nooit iets
gedaan, waarvoor jij jo behoeft te
schamen nooit iets gemeens. En
zi© nu eens in de couranten en besef,
wat voor soort van menechen die
Beecher en Blank zijn. En dan Vraag
ik jo af, of Je lust hebt, met dio mou
se hen in één adorn genoemd le worden
en met lien in het worstelperk te tre
den/
Volmaakt wat ik zelf dacht!
Dien nacht deed ik geen oog toe.
Maar allee goed overwogen, k<m ik
niet teirug. Ik was door onze partij
uitverkoren en moest den strijd aan
vaarden. Toon ik aan het ontbijt -Je
couranten even inzag, viel mijn oog
op het volgend artikel en ik kan ver
klaren, dat ik nog nooit zoo ontzet
was.
Meineed. WelLidbt zal de
lieer John Smito nu hij aJs candidaat
voor het volk staat, zich verwaardi
gen te verklaren hoe het kwam, dat hg
ijf jaar geleden l© Wakawak ixi
CochindhSna door vier en dertig ge
tuigen van meinsed overtuigd werd,
dien hij gedaan heeft om eene armo
weduwe geld afhandig to maken. De
hear Smith is hot zxchzelven en het
volk. dat hij wil vertegenwoordigen.
verplicht, deze zaaik op tc helderen.
Zoil iiij liet doen?
lk was een en al verbazing! Een zoo
gruwzame, lage- beleediguig. Ik had
Cochind.'-xi.a nooit gezien! Van Waka
wak had ik nooit iets gehoord! Ik kon
een bananen veld niet van eon kan
goeroe oiidea scheiden! Ik wist
niet, wat te d'-en! Ik was verplet en
hulpefloGB; liet den dag verlcopen,
aan der wat to doen. Den volgendon
morgen bracht dezelfde courant mij
het onderstaande; anders niets:
„Kenschetsend. Men ne
me tr nota tan, dat Mr. Smith over
dj Coc'finchinazaafc een veelbeteeke-
nend stilzwijgen bewaart."
N.B. Gedurende deux vetrderen ver
kiezingsstrijd noemde dit blad mij
niet andeurs dan „den infamen moin-
oedigen Smith."
Daarop kwam de „Gazette" met hot
volgende:
A n i w o o r d wordt ver
zocht Wil dc nieuwe candidaat
«le goedheid hebben, aAn sommigen
onzer medeburgers te verklaren, boe
het kwam, dat zijne huisgenooten in
Montana van tijd tot tijd voorwerpen
van waarde misten, totdat zij zich,
daar die dingen steeds in des heeron
Smiths beziit gevonden worden, ten
laatste verplicht zégen, in zijn belang
hem een gevoelige les to geven, door
hem t© téren en te vederen en voorts
aan te raden, een ander verblijf te
kiezen. Zal hij dit doen?"
Was iets van meer uitgezochte boos
heid denkbaar? Want nooit van mijn
hi ven bevond ik mij in Montana.
(Hierna gewaagde het blad regel
matig van mij als „SmWh', de Monta-
nndief.'j
lik ving aan, de dagbladen aarze
lend lei* Ihönd te nemen; ongeveör,
zooals iemand do dekens van zijn
bed opslaat, wanneer hij daaronder
een ratelslang vermoedt. Een ander
maal vxel mijn oog op het volgende:
,De leugenaar ontmas-
k o r d". Dotfr do getuigenissen van
Michael O'Flonagan Esquire, uat Five-
Potints, zoomede Mr. Snub Rafferty
en Mr. Catty Mulligan uit Water-
street is vastgesteld, dat Mr. Jolin
Smith's gemeene verklaring, als zou
dio betreurdo grootvader van cozen
zeer ge waar deerden candidaat Mr.
J. Blank wegens straatroof opgehan
gen zijn, een brutale, uit de lucht ge
grepen leugen ia die op geen enkel
aannemelijk feit berust. Voor eerlijke
mensch en L; het een treurig voor
beeld, Itooe tot het bereiken van poli
tiek© doeleinden zulk© schandelijke
middelen worden aangewend, als
den eervol ten naam van overle«lenen
door liet slijk te sleuren. Wanneer
wij denken aan het grievend leed, dat
bloedverwanten en vrienden hicr-
doox- wordt berokkend, zoo gevoelen
wij bijkans ons genoopt, het beleedigd
verontwaardigd publiek tot een
summiere en onwettige vérgelding van
zooveel snoodheid op te roepon. Doch
neen! Wij zullen aan de foltering van
zijn geweten overlaten den geweten-
loozen lasteraar.
Deze nobele slotzin liad tengevolge,
dat ik den volgenden nach'. overhaalt
uit bet bed en naar de achterdeur
sprong, terwijl het beleedigd en ver
ontwaardigd" publiek aan d© voor
zijde joelde, in rechtmatige veront
waardiging glasruiten en meubels
stuksloeg, en bij zijn vertrek zooveel
meesleepte als liet drogen kon. En
toch kan ik bezweren, dat ik nooit
Meneer Blanks grootvader belasterd
heb; ja, meer neg: dat ik tot dusverre
nooit van hem gehoord had.
(Ik wil en passant opmerken, dat
bovenvermeld blad verder mij noem
de Smith, de grafschender).
De volgend© mededeeling, die mijne
aandacht trok, luidde
,,Mr. Smith, die op de groote verga
dering der lndependenten een zoo
vernietigend© rode houden zou, ver
scheen niet op den bepaalden tijd.
Een telegram van zijn arts verkon
digde, dat hij door hollend© paarden
overreden was en op twee plaatsen
het been gebroken had. De patiënt
lijdt hevige pijnen enz. enz. en meer
van dien humbug En zij geven zich
alle moeite, om die ellendige uit
vlucht voor goede munt te doen op
nemen en zich to houden, als hebben
zij geen flauw begrip van de ware re
den, waarom liet sujet, dat zij hun
banierdrager noemen, niet versche
nen is. Men zag gisterenavond een
zeker individu beschonken de woning
van Mr. Smith binnentuimelen. De
gebiedende plicht der lndependenten
ls het, t© bewijzen dat dit verdierlijkt
mensch niet Mr. Smith zelf was.
Eindelijk hebben wij hem Dit is geen
geval, waaraan ontkomen mogelijk is.
Donderend vraagt do stom des volks
wie was die man?'1
Het kwam in 't eerst mij ongeloof
lijk voor, beslist onmogelijk, dat liet
waarlijk mijn naam was, w*lke met
deze leelijk© verdenking in verband
gebracht was. Drie lange jaren waren
over mijn hoofd heengegaan, sinds ik
ale, bier of eenigen sterken drank ge
proefd had.
Alsmi begonnen anonieme brieven
mij eene aangename afleiding te ver
schaffen. Gewoonlijk waren zij aldus
gesteld
„Wat is er van die oude vrouw, dio
u een aalmoes vroeg en die gij go-
slagen hebt
POL RY."-
Of zoo:
„Gij hebt dingen gedaan, die aan
niemand bekend zijn dan mij. Ik
raad u, een paar dollars te offeren
anders zult ge in de bladen iets na
ders vernemen van
HANDY ANDY.'!
Dat is zoo de manier, lk zou hier
mee kunnen voortgaan, tot de lezer er
genoeg van had.
Het voornaamste blad der tegen
partij overtuigd© mij van omkoop
baarheid en gros en het leidend
orgaan der democraten liet geen haar
goed aan me.
Bij die gelegenheid ontving ik een
nieuwen bijnaam „Smith, de corrup
tieman".
Nu was de noodzakelijkheid van een
„antwoord" op al die ontzettende aan
klachten, welke tegen mij waren in
gebracht, zóó groot geworden, dat do
redacteuren en leiders mijner partij
verklaarden, dat een. verder zwijgen
mijn politieken ondergang zou bedui-
En zoo lazen we dan ook
„Ziet den nxan aan! De
candidaat der Independenten bewaart
nog altijd het stilzwijgen; omdat hij
het niet waagt te spreken. Allo
tegen hem ingebracht© beschuldigin
gen zijn ton volle bewezen en worden
bevestigd door zijn eigen welspre
kend stilzwijgen. Ziet hem daar voor
u staan den meineed ige, den Men
ton a-dief, den dronkaard, den cor
ruptieman. Aanschouwt hem en
vraagt u dan af, of gij uwe stom kunt
geven aan een wezen, dat die treu
rige benamingen door zijn lage han
delingen verdiend heeft en het niet
waagt, den mond te openen om ze to
loochenen."
Er was geen mogelijkheid om er
aan te ontkomen en zoo maakte ik mij
gereed om die valsche aanklachten te
ontzenuwen maar ik was nog niet
met mijn verweerschrift gereed, toon
den volgenden morgen wéér een boek
je van mij werd opengedaan, lk had
brand gesticht, om een huis op te
ruimen, dat mij het uitzicht ui: mijn
woning benam.
Daarop heette het, dat ik mijn oom
had willen vergiftigen om in 't bezit
van zijn have en goed te komen.
Ik gaf liet op. Ik streek de vlag en
gaf me over.
Tegen de cischen van een candi
daat w as ik niet opgewassen ééns
een fatsoenlijk man, nu een voorwerp
van afschuw, trok ik mijne caudida-
tuur in.
Mijne politieke vrienden zeiden, dat
ik ongelijk had. Jn verkiezingsdagen
moet men bij ons in Amerika zich iets
laten welgevallen en dan wordt, ovet
en weer, zoo nauw niet gezien.
Rashonden.
(Militaire humoreske.
En het geschiedde, dat kapitein Yon
Dotz eeni hevigen aanval van. jicht
kreeg «ju d© arts zei, dat hij naar
WiesbadoQ moest gaan.
Toen Ihöj zijn koffer pakte, viel zijn
blik op zijne honden cn hij ging er
mee naar luitenant v. Tle'ensinn eu
sprak:
Dit zijn mijne honden nou
bene pas gearriveerdI Neem ze eu
breng ze groot. Ze zijn je rechtmatig
eigendom.
Daarna reisde hij af.
Bob v. Tiöfensinix ging naar zijno
vrienden in het Casino, gaf een rond
je en zei daarop:
Verheugt je met mij; ik fceb van
kapitein Von Dotz twee honden ca
deau gekregen.
Wat, twee tegelijk, Bob?
Zoo is 't. Buldoggen, jonge Lees
ten nog.
Rashonden zijn hetl
Toen luitenant v. Tiefcnsinn don
volgenden morgen van het schijfschie
ten yhuis kwam, hadden Schnips cn
Schnap6 zoo waren z© genaamd
een paar «leei en van Brockhaus uit
elkaar geplukt, de stoelen van hun
kwasten beroofd e*x he; tafelkleed ge
vierendeeld.
De jeugdige deugnieten liuildou van
•orrukkl ng.
Toen zij een vveüverdiend pak slaag
kregen, liioven zij zoo'n jammerlijk
gehuil aan, dat de naburige schild
wacht de wacht in het geweer riep;
