De Europeesche Oorlog.
Liefdedroom
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG
7 AUGUSTUS 1914
fie aanval der Dnitschers op België voorlooplg afgeslagen.
Een troepje Dnitschers drongen in Engelsehe uniformen Luik binnen 01
den Belgischen Oeneralen staf te vermoorden. De aanvallers werden over
rompeld ca gedood. In dit gevecht sneuvelden S Belgische Staf-officieren.
Meen Woensdag verloren da Dnitschers 2000 man dooden en gewonden.
De Belgen beweren dat de Dnitschers in de gevechten reeds 0400 man
verloren.
200 Belgen krijgsgevangen gemaakt.
Een nieuwe aanval der Dnitschers. Staat Lnik in brand?
Duitscliiand deed onwaardige voorstellen aan Engeland.
Dostenrijk-Hoigarije verklaart ook aan Rusland den oorlog.
Oe houding van Italië.
De stukken op het militairs
schaakbord.
Duitscliiand we wezen er meer
malen op heeft in 'dezen wereld
oorlog veel aangedurfd,
Of al'es in 't veldtochtsplan der
Duitschers begrepen was? Alles
voorzien?
Het klaarblijkelijke doel der Duit-
sche troepen, dat zij door den inval
:n België trachtten te beroiken, was
zoo spoedig mogelijk, gebruik "ma
kend van het Belgische spoorwegnet,
in Noord-Frankrijk te vallen.
Dit is hun door den tegenstand der
Belgen mislukt.
Twee dagen reeds worden zij op
gehouden aan de Maas, waar elke po
ging om een brug te slaan door de
heldhaftige tegenweer der Belgen
werd belet.
Dit oponthoud, dat zeker het Duit-
sche legerbestuur niet verwacht had,
geeft den Franse hen troepen gelegen
heid niet, alleen zich aan de Fransche
noordelijke grens te veralerken, maar
ook de Belgische strijders met haar
leger te hulp te trekken.
Voorloopig kunnen de Belgen naar
het schijnt het alleen af. Zoo hulp
noodig is, zal die wel uit Frankrijk
moeten komen.
Er zijn al geruchten, dat de Fran
sehen in België aangekomen zijn. Dit
kan juist zijn, want de Belgische mi
nister Do Broquevüle heeft de pro
vinciale en gemeentelijke autoritei
ten er op gewezen, dat de oprnarsch
van Fransche en Engelsehe troepen
in niets mag bemoeilijkt worden.
Het Journal de Bmxelles" ver
nam dat Fransche afdeelingen bij
Doornik étonden.
Hulptroepen uit Engeland te ver
wachten, zou onder de gegeven om
standigheden dwaasheid zijn.
Het ware een slechte strategie te
trachten transportschepen met troe
pen over zee te brengen, zoolang de
tegenstander in het bezit is van een
ongeschokte vloot. Zelfs Napoleon,
die veel durfde en veel waagde, heeft
den overtocht uit het kamp van Bou
logne naar Engeland niet durven on
dernemen, wijl de Engelsehe vloot
nog intact was.
liet zal dus voor Engeland noodig
zijn, vóórdat het troepen in Europa
aan wal zal zetten, de Duitsche vloot
onschadelijk te maken, te vernietigen
of op te sluiten.
Er is nog een reden, waarom dit
noodig is voor Engeland. Ilct kan zijn
land niet van troepen ontbiooten.
zooUmg er gevaar bestaat voor eert
landing van Duitsche troepen in En
geland.
Ook dit zal wel niet gebeuren, zoo
lang de Engelsehe vloot nog in staat
is tegenstand te bieden, zoolang En
geland de meestoresse is ter zee. Van
den strijd tusschen Engeland en
'Duitscliiand i3 du3 voorloopig niets
anders te wachten, dan een zeege
vecht. liet zal tusschen die beiden
gaan om de heerschappij ter zee.
Eerst als die strijd' is uitgevochten,
kun er sprake zijn van het overbren
gen van landingstroepen naar het
vasteland, of naar Engeland.
De overtrekking der Fransche Qos-
tergrens door de Duitsche troepen
schijnt niet heel gemakkelijk te zijn.
Dit was te voorzien. De grensverster-
kingen aan beide zijden zijn zoo reus
achtig sterk gemaakt, en het „gat"
in de Vogesen is zoo aan beide zijden
geblindeerd, dat het veel tijd, veel op
offeringen en veel menschenlevens zal
kosten, voordat een der beide partijen
FEUILLETON
Geautoriseerde vertaling naar het
Engelseh, van
EFFIE ADELAIDE ROWLANDS,
39)
Ouuoodig to zeggen dat Embcr-'on
heelc-maal geen plan had Aram Kal
ium Lo bezoeken of m zijn hoto! zijn
introk to nomen- Zijn tegenstander
had zonder twijfel een ingewikkeld
plan; nij kon lie; iwet doorzien. Hij
liep dus langzaam. Toch rnoest lnj
oppasten gtoen afkeer to toouon van
du ontmoeting mot den man dion hij
tot, nu loo zoo vervolgd, had., want
<lun zou hij dadelijk dezen verdacht
maken en misschien juist liet gevaar
krijgen wait lwj wilde vermijden te
vroege ontdekking van do gedane
verwisseling. Zijn doel was tijd te
winnen. Het zou gemakkelijk genoog
zijn, dacht hij hij zich zelf, het on
derhoud nog een poos uit te stellen
als ze op do plaats van bestemming
aangekomen vva ion, bijvoorbeeld nog
een paar uur. Hij zou dan in een
aparte kamer diiïëeren en ongemerkt
wegsluipen.
zich er door geslagen heeft. Dit is ook
een der redenen geweest, waarom de
Duitschers zich door België naar
Frankrijk wilden hegoven.
Klaarblijkelijk zal Duïtsc'hland een
groot gedeelte van zijn leger snel en
met zoo weinig mogelijk verliezen in
Frankrijk pogen te werpen, om daar
een beslissenden slag te slaan.
Vandaar dat men van de zijde der
Russische grens zoo weinig hoort.
Duitscliiand doet klaarblijkelijk niet
veel meer dan de Russen bezig hou
den en zorgen, dat de-zo niet op
Duitsch gebied kunnen vallen. Het
laat Oostenrijk daardoor den tijd met
zijn gchcele macht tegen Rusland op
te rukken, wat wegens de langzame
mobilisatie van het Russische leger
en de moëiliike communicatievvegen
tusschen Rusland en Oostenrijk nog
wel «enigen tijd zal in beslag nemen.
En Servië, de oorzaak van al dezen
jammer, komt daarbij heelemaal in
't, vergeetboek. Oostenrijk doet niet
veel meer dan de Serviërs bezig hou
den, en bepaalt zich voorloopig tot
troependemonstralies aan dc grens.
Want het heeft tegenover zijn R-us-
sischen buurman zijn geheele kracht
noodig.
DE AANVAL DER DUITSCHERS
OP B-ELGIë.
De heldhaftige en buitengewoon
laaie tegenstand welken de Belgen
bieden, heeft blijkbaar de Duitschers
verrast.
Had Duitscliiand werkelijk ver
wacht, dat België zijn grenzen zou
openstellen voor de Duitsche leger
scharen?
„Met vo'orbedachlen rade schrijft
Roland de Marès in de „Indépendan-
ce" heeft Duitscliiand de onzijdig
heid geschonden en dat wel zonder
door de omstandigheden daartoe te
zijn gedwongen.
Het is niet aan te nemen, dat de
Duitsche regeering zich in ernst illu
sies heeft gemaakt, dat België zijn
forten ter beschikking zou stellen. Uit
de laaLst gehouden Belgische manoeu
vres (in den opzet waarvan vaak zulk
een veelzeggende en diepe beleekenls
ligt) heeft Duitscliiand kunnen loe
ren, dat het er niet op behoefde te re
kenen ongestoord door het Belgen-
land te kunnen trekken. Want im
mers lag aan die legcroefeningen ten
grondslag de gedachteliet koeren
van een aanval uit het Oosten.
De scliijnoorlög van September 1913
is werkelijkheid in Augustus 1914. Het
eenige onderscheid is, dat er nu met
scherp wordt geschoten, zoodat geen
scheidsrechters noodig zijn en dat de
Sterkte van heide partijen vrij wat
grooter is."
Een deskundig verslag van die oefe
ningen (voor ons ligt het, opgenomen
in „De Wereldkroniek") concludeert
dat de Belgische M.iafstelling zeer
sterk is. We lezen
„Alen moet het toch als een onmo
gelijkheid beschouwen, om een van
gepantserd geschut voorziene vesting
als Namen aan te vallen, zonder een
zeer tijdroovende voorbereiding door
artillerievuur, welke met het te velde
medegevoerde geschut, ook dat van
zwaar kaliber, niet. uitvoerbaar is.
Kan men een dergelijken aanval bij
verrassing uitvoeren, dan is er wel
licht een geringe kans van slagen."
A-laar nu in dezen wenkehjken
oorlog zijn do Belgen niet verrast.
Ze waren op hun post!
Terwijl hij aldus een veldplun op
maakte, liep hij zonder verder te
spijökcn door mot den man naac-t
hem.
'Digram's cozen keken nu links dan
rechts; nu hield hij hot hoofd gebo
gen en keek scliuiu mar het gezicht
van zijn metgezel en lieerde z'u oogen.
daarna vlug naar ici-s anders ui-of hij
bang was, gesnapt te worden.
Ze hadden al een aa-ume kei ijken af;
stand afgelegd op deze manier, want
Tigjam liep als iemand dia haast
heeft on do onder regelde zijn pas
naar hem; geleidelijk waren, do stra
ten, waar zo dour hopen veranderd
van mooie, hreede sti aten in nauwe,
bochu'go s.eegjos, geheel verlaten.
Hier en daar zag men. alleen ecu paar
spelende kinderen; blijkbaar was dit
een van de armste wijken van de
pretstad. Dic-k Emberaon ontdrkto
ploifseling waar hij zich bevond en
hield dadelijk st.il.
Je w ilt me voor den gele houden,
zeido hij heeech. Waar heb je me
gabracbii? Er kan in zoo'n vv-ijk geen
goed l'KV.el zijn! Wo moeten al mijlen
van hot station af zijn, en je zei, dat
liet vlak bij was.
Tigram haalde do schouders op en
maakte een v e i o m tech u 1 d i go n do bewe
ging met de handen.
Het spijt mij, liet spijt mij zeer,
riep hij onderdanig mt Ik dacht
dat ik mijnheer een karteren weg
DE AANVAL VAN WOENSDAG
NACHT.
Een verwoeden aanval hebben do
Duitschers Woensdagnacht gedaan
om do Maas over te steken. Ongeveer
half drie werd half Maastricht ge
wekt door het ontzettende kanonge
bulder. Op verschillende plaatsen be
gonnen de Duitschers bruggen te
slaan. Tevergeefs echter, steeds weer
werd de brug beschenen door dc zoek
lichten der forten en friet een welge
richt schot vernield. Eenige honder
den uhlanen zijn er in geslaagd naast
hun paarden zwemmende over te
trekken. Hun positie is echter hache
lijk. V'ak bij de HoUandsche grens
trok een kleine afdeeÜng de Maas
over. De Belgen hebben echter nog
geen enkele hunner versterkte posi
ties behoeven prijs te geven.
De Duitschers zijn op bijna allo
punten teruggetrokken. Hun meest
vooruitgeschoven voorposten, afkom
stig waarschijnlijk van do troepenaf-
decling, die vlak bij de Nederlandsche
grens de Maas overtrok, kwamen tot
vlak bij Tongeren, doch werden daar
gevangen genomen. De anderen zijn
in der haast teruggetrokken.
De correspondent van 't Handels
blad sprak een paar Hollanders, die
Woensdagavond toen zij zich even
over de grenzen waagden, werden
gevangen genomen. Het was hun ge
luk, dat zij zich als Hollanders kon
den legimiteeren, want nu werden zij
slechts geboeid en den gëheejen nacht
onder bewaking gesteld Ook van her.
vernam men dat de Duitschers mot
grootc verliezen terugtrokken. Bij
het aftrekken der troepen werden de
gevangen Hollanders in vrijheid ge
steld. liet overschrijden van de grens
is dan ook inderdaad een levensge
vaarlijk stukje.
Even voorbij Moulan Liepen Woens
dag vader en zoon, beiden Belgen,
toen hun door eenige Duitsche uhla
nen werd toegeroepen „handen hoog".
'De arme kerels verstonden het niet
en het volgende oogëbük was beiden
het levenslicht uitgeblazen. Een men-
schtnlevon telt niet meer
De correspondent vervolgtHe meld
de reeds dal dc Duitsche troepen met
grootc zorgvuldigheid waken niet het
Nederlandsche grondgebied Ie be
treden. Zoo nauwlettend zijn ze op
dal punt dat de grens dubbel be
waakt- wordt, aan deze zijde door on
ze troepen, aan gene zijde door de
uhlanen.
Uit Luik worclt geseind
„Er was Woensdagnacht, geen pa
niek, maar daar de Duitschers er in
geslaagd waren den gordel van liet
fort van Fleron binnen to dringen,
richtten zij het vuur op Bressoux,
waarvan menig huis werd vernield of
in brand geschoten. Een afdeel ing
uluncn slaagde er met ongelooflijke
vermetelheid in. Luik binnen te ko
men tot aan de rue Sainte Foi, waar
do staf gevestigd is, met liet voorne
men om dien to vermeesteren. Geluk
kig werden zij door de Belgische troe
pen verrust en ge-dood. Do kreten
,.Levc België!" barstten los. De bur
gerwacht zond estafettes naar alle
kanten uit, vergezeld van een trom
petter, die bekend maakten, dat de
stad volstrekt niet genomen was, en
dut men dapper tegenstand bood.
liet is echter mogelijk, dat do Duit
schers een nieuwen aanval voorbe
reiden."
De aanslag door zes Duitschers in
een straat van Luik geploegd tegen
wees en ik merk dat ik verkeerd ben.
Je zult spoedig merken diat je je
in mij vergist hebt, jonge vriend.,
viel Richard Emberson hem dreigend
in de isden.
Maar nu is het in orde! Ik weet
hot nu - ha. hotel is juist om den
hoek, een. twee stralen en we zijn or.
Dan ga je maar ajïëen, zei Dick
vastbesloten. Ik was wel gek om
ine zoo lang uan je toe te vertrou
wen. Zeg aan je meester dat ik wol
lui.er bij hem kom, tenminste ais hij
werkelijk is, waar jij me verleid
hebfL En is liij daar ïuoa, dian behoeft
hij niot bang to zijn dat ik hem nuk
zal kunnen vindon. liet zou knap van
hem zijn, als hij roe nog eens kon
ontsnappen.
Hd. kwam den jangen Emborson
niet in don zin. dat hij, door op deze
mtmior to bluffen, zijn eigen veilig
heid. m groot gevaar bracht, dat hij,
door bedreigingen to uiten» die hij in
't, geheel niet van pion was ui;, -e
voeren, niet alleen èen enkel individu
uitdaagde, maar een heulen kring
van roekelooze mannen-, verbonden
mot heit oog op geineeiu-ic-ha-ppelijke
dx«s!eij„ gemeensohappélijkc misda
den, on do krachtigste schakel van
allen, op gemeenschappetijken vrees.
Zelf niet bang van nutuur, en de ge
heele naJhouiailö zwakheid bezittend
van zjljln vijand ie omdlaischatten,
zou hij waarschijnlijk precies zoo ge-
den bevelhebber van het garnizoen
generaal Leman, welke Duitschers
Engelsehe uniformen hadden aange
trokken, heeft het leven gekost aan
vijf officieren van den staf. Do Duit
schers zijn allen gesneuveld.
DE DUITSCHERS EVEN LN LUIK.
Behalve deze aanslag-plegers is
Woensdagnacht do spits van een Duit
sche cavalerie-afdeeling tot Luik
doorgedrongen. Binnen de stad wer
den deze huzaren evenwél ontwapend.
Woensdagmiddag bevond zich
zoo we'rd iu de berichten geconsta
teerd geen enkele DuitsclVer in Luik.
Het is den Duitschers Woensdag
nacht gelukt een pontonbrug over de
Maas to leggen bij Lixhe kort bij de
Nederlandsche grens, en sindsdien
werd van dé overzijde het overtrekken
van tróêpeó massa's waargenomen.
Woensdagnacht moet do strijd ont
zettend geweest zijn. Inwoners van
Visé verzekerden, dat het kanonnea-
gebulder nog niet zoo hevig geweest
is.
Een Nederlandsche vrouw in Visé
deelde mede, dat ze uit het dakraam
naar de zijde van Herstal een zeer
gr co ten brand gezien had.
Jn Mouland was de aanblik ontzet
tend. Er lagen vele doode boeren en
enkele militairen langs den weg, ter
wijl paavdenlijkcn in verschillende
weiden verspreid lagen.
In Berneau was het al even erg,
ook hier doode boeren en vele uitge
brande huizen, terwijl ln sommige
muren de vele gaten bewezen, dat de
Nederlandsche Roode Kruis-ambulan-
ce waa'rheid sprak, toen ze nieedeel-
de, dat er geheele salvo's werden af
geschoten op de 'huizen. Er was geen
inwoner te bekennen, doch later- kwa
men dezo te voorschijn, toen ze be
merkten, met geen Duitschers te
doen te hebben. De ambulances heb
ben ook verschillende gewonde Bel
gen naar Maastricht eu Eysden ge
bracht,
Donderdagmorgen passeerde het
grenskantoor een Roode Kruis-
aiuto met een klein meisje, dat een
schotwond in den buik had.
In Vi3é was men Donderdag weer
geheel kalm. De Handelsblad-corres
pondent vernam van het optreden van
de Duitschers staaltjes, die in vol
strekte tegenspraak zijn met een hou
ding, welke men na het manifest had
mogen verwachten. Betaald word er
niets, en leeggegeten en gedronken
wat hun maar in handen viel.
Nog een tafereel uit Visé. Een I-Iol-
la-ndsehe dame met liaio twos kinde
ren, wier man onlangs eerst te Visé
aan het station werd geplaatst, was
in den kelder gevlucht. Nadat 'biet stil
geworden was, kwam zij te voorschijn
en hoorde de Duitschers om proviand
roepen. Ze sprak Duitsch tot hen en
dadelijk werd haar gelast tusschen
twee soldaten in mee te gaan om den
weg naar de Maas te wijzen, terwijl
ze met een revolver bedreigd werd,
zoo ze niet do waarheid zei. Toen
moest ze naar de winkels om proviand
voor hen te halen en eindelijk werd
ze met haar echtgenoot en kinderen
met de handen in de hoogte, op hun
verzoek, onder escorte over de gren
zen gezet. Hoe de familie te Maastricht
aankwam, laat zich begrijpen.
Twee personen van het stedelijke
Roode Kruis l>eklaagden zich vanmor
gen bij ons geen menschen te kunnen
krijgen, om de talrijko doode burgers
te kunnen begraven.
We 7.ag-en een doodkist naar het
kerkhof dragen en ontmoetten in het
dorp een brancard, waarmede men
dooden ging lialen. Het stadje Visé
zelf heeft weinig geleden. Enkele 'hmi-
zen zijn verbrand, hier en daar zijn
kleine ronde gaatjes in de vensterra
men der bovenste verdieping, doch
dat is alles. De brug is doormidden,
een peiler en twee spanningen liggen
m de Maas.
Op het oogenblik dat was Donder
dag op den dag was do geheele
streek nabij de Nederlandsche grens
kalm.
Het leek dat de strijd ook meer
naar liet zuiden verplaatst is.
Een groot detachement Belgische
gevangenen ontmoette die correspon
dent in Berneau. het waren er zeker
een paar honderd. Hij diende als tolk
tusschen den burgemeester en den
bevelvoerenden geleider, die zeker
heid wilde hebben dat Berneau's be
volking ie vertrouwen was; hij nam
luind-eld hébben, indien hij zich den
toesi-and duidelijk had gemaaktzijn
eenige geduchte was lievan tijd te
geven te ontkomen, door zelf zijn
rol van uil-da geilden vervolger vol te
houden.
Het deed hem nu genoegen te we
nen, dat, ind:en het onvermijdelijke
uur der ontdekking zou aanbreken,
de verdenking op hem zou vallen, e-n
niet op zijn vriend; eu dat was hem
genoeg, ilij wilde niet langer doen,
alsof hij hot slachtoffer van dezen
sehurk was, overlegde hij veraeii
lijk, diie, tamelijk zeker, uitgezonden
wals, om hom in een of and-er gevaar
te Lokkeiv, hij zou o-p .zijn schreden
K-rugkeerai, totdat lu'j waardige
voot-range: s ontmoette, die hem weer
oy don roett en weg zouden brengen,
ïioo meer hij ontdekte, in welk ge
deelte hij zich bevond, des te meer
afkeer had hij er van. Een hol, om
iemand don hals af te snijden! brand
merkte hij hot innerlijk, en zijn blik
onderzoekend op zijn metgezel rich
tend, zag liij, hce de onderdanige
grijns langzamerhand van zijn ge
laat vervaagde, om plaats te maken
voor een sluw licht in zijn oogen,
teen hij hem tersluiks aanzag, als
een roofdier, dat klaar is, zich op
zijn prooi te werpen.
In eeui wip had Dick zijn revolver
to voorschijn gebaald, e-u mikkend,
zeido hij grimmig;
den burgemeester als gijzelaar me
de, tot aan het einde van tvet do'rp.
Do tmep gevangenen nam den weg
naar Julemorit en Vervier3, waaruit
is af to leiden, dat do Duitschors hier
reeds ver moeten zijn doorgedrongen.
Het is wel jammer, dat Duitschers
en boeren elkaar niet verstaan. Was
dit wel het gevaf, dan zou allicht, me
nig misverstand zijn voorkomen. In
Lt'crneau lag een gefusileerde oude
boer met een parapii-ie onder den
arm; die man zal zeker goc.ii kwaad
gedaan hebben, maar licht een Duitsch
commando met hebben verstaan.
Verzekerd wordt, dat geen Roode
Kmis-auto's van Maastricht op eigen
gelegenheid meer over do grens zullen
mogen trekken; op bevel der Neder-
landscho regeering.
Tenzij de Duitschers wo'fden terug
geslagen of do pontonbrug bij linden
vermeld wordt, zal men aan de Ne
derlandsche grens van de krijgsope
raties wel niet zooveeL meer merken,
als do laatste dagen het geval is ge
weest.
'T SLAGVELD EEN BLOEDYELD.
Iemand van het Roode Kruis te
Maastricht vertelde, dat het slagveld
bij Visé een waar bloed veld is. Hon
derden gewonden Jagen er Donder
dag, die nog niet vervoerd konden
worden. Volgens schatting verloren
de Duitschers alleen Woensdag aan
dooden en gewonden 2000 man. De
verwarring is ontzettend. Woensdag
is het voorgekomen, dat twee Duit
sche troepen-afdeeüugen op elkaar
schoten en een groot aantal gewon
den maakten. Dezen worden te Eijs-
den verpleegd, waar op dit oogenblik
ook reeds meer dan 100 man in het
hospitaal liggen.
Donderdag werd een afdeeling van
200 man van het Belgische leger bij
Visé krijgsgevangen gemaakt. Onder
de gevangen gen-omenen waren vele
gewonden, die men ook inedo wilde
nemen. Het Nederlandsche Roode
Kruis protesteerde echter en ten slotte
werden de gewonden aan de verple
gers mede gegeven. Ze worden thans
te Maastricht verpleegd.
Voor liet Roode Kruis wordt het
werken steeds moeilijker. De meeste
wegen zijn door omgehakte boomen
versperd en de kogels fluiten den
menschen cm de po ren.
De ,,Handelsb!ad"-correspondeDt
seint
Neon, nooit, nooit zal ik dit ver
geten. Ocli, wanneer we thuis zijn of
op ons bureau en we spreken dun
ov&r den oorlog eu zijn verschrikkin
gen, -dan maken we ons zoo'n vage
voorstelling van iets afschuwelijks.
Maar hoe ontzettend is de werkelijk
heid van een slagveld. We hadden
een auto genomen en stelden die ju
dienst van het Roode Kruis, om een
of meer gewonden naar het hospitaal
te Maastricht te vervoeren. Welk eeu
-overgang van het Neder,laudsch op
het Belgisch grondgebied 'lot Eijs
den. de laatste Nederlandsche ge
meente op den weg naai' de Belgische
grenzen, overvolle wegen, waar het
wemelde van wandelaars, wielrijders,
rijtuigen, automobielen, enz. En nau
welijks de grens gepasseerd, eerst
een paar posten uldanen en dan
niets meer. Even eenzaam en verla
ten lag do weg voor ons, totdat ij
eenige honderden meiers verder reeds
stieten op een aanzienlijke Duitsche
legermacht. Eenige vragen werden
gedaan waar de meeste Duitsche ge
wonden waren om hulp te verleenen.
waar liulp het meest noodig was. Men
verwees ons naar Argenteau en voort
ging het weer. Neen, ge behoeft geen
teerge-voelige natuur te zijn om bij
den aanblik, dien wij hadden, met
ontzetting te worden vervuld. Daar
lagen ze, laugs den weg, de arme
kerels, die den vorigen dag nog vol
moed waren ten strijde getrokken.
Naast elkaar lagen ze in de greppels
te vcrslijveu, de stoere ublanen, velen
met de eveneens doodgeschoten paar
den naast zich.
Zoo was het den geheelen weg
langs tot Bernot. Menschen, paarden,
koeien, alles lag daar op eu langs
den weg. ln de weide en op de erven
van de boerderijen, allen en alles ten
offer aan liet gruwelijk bedrijf, dat
daar werd afgespeeld. Op het laatst,
als daar weer iels groenachtigs op
den weg schemerde, als duur weer
zoo'n mooi uniform met het bebloede
doode gezicht van zoo'n armen kerel
to zien zou komen, wendde ik het ge-
cricht af. Neen, dat met meer
Zoo kwamen we in Bernot, een
dorpje van naar schatting 2 a SOCK)
inwoners. Maar niet een van hen was
te zien. Het heele dorp reden we door
zonder een menschelijk wezen op te
merken. Overal de stille des doods.
Niets, niets dan hier en daar wat kip
pen, die do vernielde huizon in eu uit
Ik raad jr aan, me niet langer
voor den gek te houden; zooals je
ziet-, hen ik on onverwaclu:e gebeur
tenissen voorbereid.
Hot geluid van een voetstap, dat
snol uit de verte naderde, klonk bei
de mannen op dn kritieke oogenblik
in do oor en, hetgeen hen onwille-
kurig hun hoofden naar dien kant
deed wenden. Emberson hoopval
Tigram met 'n grauw, die precies ge
l-eek op het geluid van hot
wilde dier, warneer het in zijn prooi
teleurgesteld is.
Toen Richard Emberson zag, hoe
een lange, goed -ere kleede man hans-
big in hun ridding naderde, ging
hij,, alle voorzichtigheid vergetend,
hem tegemoet. Terwijl hij dit deed.
flitste een mes, snel als de bliksem
door de lucht; vlug en kort sl-oeg Ti-
gram naar beneden er mee, en met
een gosmoordon kieet viel Dak voor
over op den gr-ond.
HOOFDSTUK XVI.
Screed komt weer tus-
schonbeide.
liet kostte Edward Bevan g^ooto
moeite, zich to weerhouden, zijn
vriend te volgen; hij bad een hooge
gedachte van den moed en het ver
stand van den laatste, maar een zeer
1 kleine van ziin voorzichtigheid wat
vlogen, door de kapot gerainijde deu
ren en vensters. Welk oen angstigs
beklemdheid dat geeft bij lachenden
zonneschijn, een bloeiend clorp zon
der een menschelijk wezen
Verder voortsnellende langs de
heerlijkste landwegen, berg op. berg
af, zagen we links en rechts nog de
boerderijen branden. In Dalheim was
liet al niet veel anders dan in Bernot.
Weder passeerden we een grootc Duit
sche troepenmacht.
Zoo kwamen we ten slotte- in Ar-
gentenu, waar de meeste Duitsche ge
wonden waren oh (ter gebracht.
En.hoé? Wij mochten slechts mede-
nemen een zwaar gewonde en na
tuurlijk slechts' zoo eette die nog ver
voerd mocht worden. Men wilde ons
er direct twee meegeven, maar daar
voor was in onze betrekkelijk kleine
auto gem plaats. In een grooten
oluierw eUchen hooiwagen lagen
ze naast elkaar, tien of twaalf, hoe
veel weet ik niet precies, allen zwaar
gewonden, voor wie men nog geen
onderdak had kunnen vinden. Voor
zichtig werd een der mannen met 'n
vreeseiijke schotwonde in het hoofd
uit den wagen getild en in onze auto
overgedragen. \"an "s nachts drie uur
af had de arme kerel in den wagen
gelegen met niet meer dan f.-n eerste
noodverband om het gruwelijk ver
wonde hoofd en zijn kameraad, die
hem hielp overdragen, vertelde, dat
van de geheele compagnie van 250,
die aan de bestorming van die hoog
te daar op -der. Krijtberg (vermoede
lijk Dal hem of Terreur) hadden deel
genomen, slechts 12 man ongedeerd
waren teruggekeerd. Van de an deren
waren de meesten gesneuveld, ande
ren zwaar gewond en terwijl we nog
even toefden werd daar een man uil
een huis gehaald en met de handen
in de hoogte aan nauwkeurige fouil
leering onderworpen. Zoo gaat het
met een ieder -die niet héél, héél goe
de legimiiatie-papieren heeft, en wee
öen ongelukkige die in het bezit van
een vuurwapen wordt aangetroffen.
Zonder eenigen vorm van rechtsple
ging wordt hij gefusileerd.
Donderdag hebben de Duitschers
hun aanval herhaald. Over de Maas,
dicht bij de Nederlandsche grens,
werd een brug geslagen, waarover
.veel troepen trokken.
Donderdagavond werd ons geseind:
Luik wordt gebombardeerd. De
stad staat in vlammen. Men vreest
voor een algemeene slachting.
Uit Herstal wordt geseind, dat. een
breede vuurgloed wordt waargeno
men.
De „Telegraaf-correspondent seint'
Naar ik van gewonde Duitsche sol
daten vernam, zijn -de Duitschers
Luik Donderdagmorgen binnenge-
1 trokken. Luik capituleerde. Toen
echter twee regimenten de stad bin
nen waren, openden de burgers, vrou
wen en meisjes een ontzettend vuur
op de binnenrukkende Duitschers. Er
werd van de daken met sternen en
pannen gegooid en met heel veel
moeite wist ongeveer een tiende
gedeelte der twee regimenten zich
uit. de stad. die een hel van vuur was,
te redden. ITet bericht werd door
Duitsche officieren en ambulaucele-
den, die vlak in de buurt waren ge
weest. bevestigd. Men verklaarde
thans de geheele macht om Luik sa
men te trekken en de stad niet bin
nen te zullen rukken, alvorens de
zware artillerie de stad in puin had
geschoten.
Het Luiker noorderfort is tot zwij
gen gebracht. Een Zeppelin vloog er
over en wierp er bommen op
De 12 bommen werden-op 300 Me
ter hoogte gegooid. Door de bommen
ontstond hier en daar in de stad
brand.
Te Maastricht liep Donderdag
avond het gerucht, dat Luik zou
hebben gecapituleerd. Voor de juist
heid is nog niet in te slaan Wel
werden van de Maasbrug af uit de
richting van het Luiksche zware rook
kolommen. waargenomen en nu en
dan teil hemel stijgende vlanunen
Luik is waarschijnlijk in brand ge
schoten.
De Duitschers zijn Donderdagmor
gen aan beide zijden der Maas op
Luik aangetrokken. De bevolking der
dorpen Bernot, Bombay, Vise en ook
van de gehuchten op de kruiswegen,
welke zich aanvankelijk verstopt had,
kwam weer te voorschijn en opende
het vuur op de niets vermoedende
Duitschers Daarop is door de Duit
schers veer onbarmhartig huis ge
houden.
De pastoor van Bernot, die naai
het lloUaudscli gebied gevlucht was
maar weer terugkeerde, werd gevat
eu gefusileerd onder beschuldiging
uit den toren op de troepen ie heb
ben geschoten
Er hebben zich .vreeseiijke loonee-
len voorgedaan. Een kleine jongen
zijn persoonlijke veiligheid betrof, én
hij was overtuigd, dat Dick op deze
manie." zijn eigen ondergang tege
moet liep. Ló.-n gevoel van doodsongsl
dat hij hem iu zulke moeilijkhedc-u
moest achterlaten, kwam over hem:
maar hij kon niet in zijn plaats gaan;
or kon gebeuren wat wilde. Ted
moest zijn bevelen opvolgen. Zijn
mak was. dn tg ere, wat Emberson
hoog-er dan zijn eigen teven scha'te,
buiten do gevaarlijke s reek te bren
gén. Zijn gezond verstand zeide hem,
dat hij, indien lnj dit niet deed., hei
oaiizol-uk aki 't ware zc<M in huis
li-a aide. Welnu, hij zou hot doen.
zeido hij bij zichzelf, terwijl een trek
van grimmige vastberadenheid om
zijn mond kwam; hij zou zijn ont
vangen bevolen letterlijk uitvoeren,
zoo snel mogelijk naar Engeland te
rugkecren, en Dick óp do afgesproken
plaats opwachten; maar «.ersoonlijk
voelde hij, dut de wetenschap, dat
hij er in geslaagd was, Kalfian van
zijn buit te berooven, hem weinig
voldoening zou geven, indien hij da-
succes moest bekoojen niet den dood
van zijn vriend. Dat zoo iets zeet
l»esi mogelijk was, wist hij ma-ar a
te goed.
(Wordt vervolgd).
