De Europeesche Oorlog.
DE BOOSDOENERS.
TWEED! BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 4 SEPTEMBER 1014
I Duitsche leger komt steeds dichter bp Parijs. Opnieuw hebben de Dolt-
sehers belangrijke roordeelen behaald.
Os toestand op 't oostelijk oorlogsterrein. De legers strijden daar met
afwisselend sneces.
Belgis en Engeland.
Esn bombardement aan de Mlddellandsehe Zee.
fredesgernchten.
Do Duiisotrers op weg
naar Parijs,
Steeds scherper teekent zich de
lakliek der Duitsche legerbevelheb
bers af. De groote troepertmassa's
die uil het noorden van Frankrijk op
rukken voltooien met bijna wis
kunstige zekerheid do omtrekkende
beweging, die leiden moet tot het af
snijden van den terugtoohtsweg der
Fransche legermacht, die in de for
tenlinie tusschen Verdun—Toul—Epi-
nal is opgesteld. Iteed3 nadert het le
ger van den kroonprins, dat na den
slag bij Longwy over de Maas ge
trokken is, uit het noorden, om do
afsluiting van die zijde mogelijk te
maken.
TJit het noorden komen nu de le
gers van den hertog van Wurtemberg
er. die van de generaals Von Hansen,
Von Biilow en Von Kluck in omtrek
kende beweging, om zich. tusschen
Parijs en de .fortenlinie van Ve'rdun
en Toul te schuiven.
De legers van den kroonprins van
.Beieren en van generaal Von Heenn-
gen houden aan de Fransche oost
grens de Fransche legers bezig, om ze
te beletten terug te trekken, totdat de
omsingeling voltooid zal zijn.
Inmiddels maakte de regeer in g
van Frankrijk aanstalten om niet,
als in 1870, te Parijs be worden in
gesleten. In ons vorig nummer meld
den wij reeds, dat de regeering naar
Bordeaux zal worden overgebracht..
De president, de ministers en vele
ambtenaren hebben Woensdagnacht
de hoofdstad al verlaten. Het is zoo
redeneert men in Parijs beter dat
de regeering met de buitenwereld in
betrekking blijft, vooral nu Frank
rijk geallieerden heeft, met wie het
samen st'rijdt en met wie het daarom
in verbinding moet blijven.
Uit Parijs wordt geseind, dat de
Verplaatsing der regeering om zui
ver militaire reden is geschied. „Pa
rijs zal de, spil worden van de prefa
ties der Fransche en Engelsche le
gers. Men vermoedt dat de stad nog
wel niet zoo dadelijk het doel van den
aanval zal zijn. De legers manoeu
vreeren rondom de stad en de ver
sterkingen zullen wellicht nu en dan
dienen ter ondersteuning van een der
vleugels van de bondgenooten.
De hoofdstad zal met de uiterste
kracht worden verdedigd, maar
aanval op Parijs blijft natuurlijk mo
gelijk. En al is te oordeden r
jongste aanwijzingen, dat nu voor
eerst niet waarschijnlijk, ten inie de
noodige bewegingsvrijheid te behou
den in het land. is het noodig geacht
den zetel van den president uit Pa
rijs te v erplaatsen.
Nieuwe overwinningen
derDuitschers inFrankrijk
De groote Duitsche generale staf
meldt;
Bij de vermeestering van het hoog
in de bergen gelogen sperfort Givet,
hebben, evenals bij Namen, de door
Oostenrijk toegezonden zware mo
torbatterijen door hun bewegelijk
heid en zekerheid van schot hun voor
treffelijkheid bewezen. Zij hebben ons
uitstekende diensten bewezen.
De sperversterkingen bij Hirzon,
Ayvelle-s, Condé, La Fère en Laon zijn
zonder strijd vermeesterd. Daarmede
kvinden zich alle sperversterkingen
in Noord-Frankrijk, behalve de ves
ting Maubeuge, zich in onze handen.
De aanval op Reims is begonnen.
De cavalerie van het leger van
maarschalk Kluck is tot in de nabij
heid van Parijs gekomen.
Hat westelijk leger is voorbij de
Aisne-linie vooruitgedrongen en zet
zijn oprnarsch naar de Marne voort.
Enkele afdeelingen der voorhoede
hebben de Marne reeds bereikt.
De vijand trekt voor de t gers van
de veldmaarschalken KLuck, van Bü-
low, von Hausen en den hertog van
Wurtemberg terug op den oever der
Marne.
Het leger van den Duitselien kroon
prins heeft den vijand, die, steunende
op Verdun, tegenstand bood. in zui
delijke richting teruggeworpen.
De legers van den Kroonprins van
Beie ren en den generaal-vel cl maar
schalk von Heeringen hebben nog,
altijd een kraohtigen vijand in de
versterkte stellingen in Fransch-
Lotharingen tegenover zich.
In den Boven-Elzas hebben Duit
sche en Fransche afdeelingen gere-
iel d voeling met elkaar.
LIT FRANKRIJK.
Donderdag is er geen officieel com
muniqué over de krijgsverrichtingen
verschenen.
De Engelse lie legatie te 's-Graven-
hage deelt mede:
In Frankrijk is voortdurend door-
evochten over bijna de geheele ge
vechtslinie.
Britsche cavalerie bestreed met
goed gevolg vijandelijke cavalerie,
d'reef deze terug en maakte tien ka
nonnen buit.
Het Fransche leger zotte het oifen-
sief voort en won terrein in de streek
van Lotharingen.
HOE MEN" IN DUITSCIILAND OVER
DE OVERWINNINGEN DENKT.
De" berichten over de gevechten in
Noord-Frankrijk worden in de Ber-
lijnsche bladen zoo opgevat, dat daar
mede de weerstand van het Fransche
leger gebroken is, daar de Fransohen
thans niet meer over actieve troepen
beschikken, die nog niet verslagen
zijn.
De „Voss. Ztg.schrijft „Het is
niet uitgesloten, dat de voorste Duit
sche troepen reeds in enkele dagen
voor Parijs verschijnen."
De „Voss. Ztg." zegt verder „De
beteekenis van de overwinning, die
liet leger van generaal Von Bülow bij
St. Quentin behaalde, blijkt uit bet
feit, dat vier Fransche legerkorpsen
en drie reserve-divisies tegenover dc
Duitsche troepen in het veld stonden,"
„De concentrische oprnarsch der
Duitsche legers in het westen gaat
onafgebroken voort en iedere dag
brengt nieuwe successen, die echter
slechts gemeld worden zoo zij van be
slissende beteekenis voor de geheele
operaties op het westelijk oorlogs-
tooneel zijn."
UITLATINGEN VAN FRANSCHE
BLADEN.
De Liberté schrijft: Men kan zeg
gen, dat de oorlog in het tweede sta
dium is gekomen. De Franschen zijn
aan de eene zijde tot de poorten van
Parijs teruggedreven, aan de andere
zijde houden zij de poort van Lotha
ringen stevig toegegrendeld. De
Fransche legers staan nog te Toul
en to Nunc}-. Zij zijn teruggetrokken,
doch niet overwonnen. I>e. Duitsche
linie breidt, zich eveneens van de
r.e tot de Moezel uit, De verbln-
gslijnen strekken zich uit bot den
Rijn, maar terwijl de voorhoede Pa
rijs nadert, is Berlijn in on ast over
de bedreiging van den Inval der
Russen. Het versterkte Parijs van
1911 is ook niet meer het versterkte
Parijs van 1870. Op hol oogcublik
beschermt een gordel, von groote for
ten Parijs, on een afstand, vvrike
een belegering eerst mogelijk mankt,
wanneer er 700.000 man voor gebezigd
worden.
De Liiberté schijnt verder te gelie
ven, dat de Duitscliers besloten zijn
tot een kraohtigen aanval op4 een
sector. I-Iet blad zegt. dat deze ander
neming een afdoende bescherming van
de flanken en den rug van de aan-
valskolonne vereischt, en dat zij met
een halve belegering gelijk staat.
Gekneld tusschen Parijs en het Fran
sche leger in het binnenland, dat ge
heel vrij is in zijn bewegingen, zul
len aldus besluit de Liberté de
Duitscliers niet kunnen slagen, in
dien elk zijn plicht doet, Maar wat er
ook gebeüre, de oorlog zal worloa
voortgezet en de Fransche legers zul
len stand houden.
De militaire medewerker van bet
Journal des Débats gelooft, dat wel
dra een groote slag zal plaats hebben
in den omtrek van de forten van Pa
rijs.
DE POSITIE DER FRAN'SCK-
ENGELSCIIE LEGERS.
Uit Londen wordt aan de Telegraaf
gesejnd: Ofschoon de positie der ge
allieerden in Frankrijk wegens don
Du.iLsehen oprnaj'scli naar Parijs
zeer o nbe vredig end is, wordt deze
toch volstrekt niet als hopeloos be
schouwd. Iedere meter gronds, die
de Duitschers winnen, wordt door
hen duur gekocht, daar nog steeds
hardnekkige tegenstand wordt gé
itoden. Bliikbaa'r duren de gevechten
over het uitgestrekte front van La
Fère tot Belfort ononderbroken niet
dezelfde heftigheid voort» Van een.
beslissing kan hier nog niet
sproken worden en op verscheidene
punten werd door de Franschen eenig
voordeel behaald. Ongeveer vier mil-
hoen manschappen, met inbegrip van
die der garnizoen-depots, zijn nog
beschikbaar, zoodat het Fransche le
ger feitelijk onoverwinnelijk is, hoe
talrijk tie Duitsche troepen ook mogen
zijn. G'roote afdeelingen van het
Duitsche leger zijn van de hoofd
macht afgescheiden moebon worden
voor de belegering van forten en tot
bewaking der communicatielijnen,
terwijl elders de druk van liet Russi
sche leger zich noodzakelijkerwijze
moet. doon gevoelen.
De geallieerden en vooral de En
gelseben vcrkoe'ren in een veel betere
positie, omdat zij tijdig hunne troe
pen weten terug te trekken. Blijk
baar strijden een aantal Belgische
soldaten In Frankrijk, want Woens
dag kwamen verscheidene gewonde
Belgen tegelijk met gewonde Engel-
schen te Parijs aan.
DE TACTIEK VAN IIET FRANSCHE
LEGER.
De Fransche correspondent van het
Engelsclie blad „Manch. Guardian"
wijst er op, dat de Fransche en Engel
sclie strijdkrachten zoover in de rich
ting van Parijs moesten terugtrekken,
dat de Duitschers in acht departemen
ten van Frankrijk zijn binnengetrok
ken,
liet is mogelijk zoo schrijft hij
misschien waarschijnlijk, dat dit te
rugtrekken in overeenstemming is
met een nieuwe taktiek, om de vijan
delijke strijdkrachten te laten optrek
ken lot ze uitgeput zijn, en hen dan
aan te vallen.
Dit zou dan bcteekenen, dat gene
raal Joffre de taktiek zou hebben aan-
vaard, die Jaurès altijd heeft verde
digd als de eonig mogelijke.
Inderdaad hoeft de campagne tot
dusver de voorspellingen van Jaurès
bevestigd. De militaire deskundigen
zijn nu vrijwel eenparig van oordeel,
dat de eerst toegepaste offensieve tac
tiek (voornamelijk die in E!za3-
Lotharingon) een fout was, en dat als
Jaurès' plan van den beginne af was
gevolgd, de Fransch-Engelsche posi
tie vrij wat beter zou zijn en de verlie
zen geringer.
Echter zelfs aangenomen de juist
heid van de veronderstelling, dat de
Fransche terugtocht welbewuste tac
tiek is, schijnt de Duitsche oprnarsch
i snel to zijn geweest, dal het plan
t geheel en al slagen kon, en er
moeten dingen zijn gebeurd, waarvan
we niets weten. Het is waarschijnlijk
dat enkele Fransche spoorweglijnen
door de Duitschers zijn gebruikt.
Wij hebben nu natuurlijk moedig
de mogelijkheid van een beleg van
Parijs ondor de oogeri te zien. Allo
voorbereidingen worden hiervoor ge
troffen. De bewoners van de huizon in
uurlinie der forten hebben last
gekregen, deze uiterlijk Donderdag
(dus gisteren) te verlatendeze hui
zen zullen dan gqslecht worden. Ove
rigens zijn reeds sedert het begin van
den oorlog andore voorbereidingen,
zooals het leggen van mijnen, het
aanleggen van draadversperringen,
enz getroffen.
>e toestand is bij een beleg niet
...-als in 1870, toen er slecüits een
fortenlinie was, dicht bij ue stad. Nu
is er een buitenlijn van forten met
oen radius van een vijt-en-twlntig
mijlen, en zoolang de buiterilinie van
forten niet is verbroken, kan Parijs
zelf u iet gebombardeerd worden. De
forten van de buitenlinie echter zijn
niet van de-meest moderne type zij
zijn ongeveer 20 jaren oud.
'liet is mogelijk, dat de Duitsche
strijdkrachten voor tie buitenlinie
zullen verschijnen en dat er toch nog
geen beleg zal zijn. Het is ook zelfs
mogelijk, dat het eeu doel van gene
raal Jo ff re's plan is, om hen toe te
staan zoo ver te komen.
Troepen worden rondom Parijs tus-
sclion de beide fortenlinien samenge
trokken en reusachtige voorraden
worden opgestapeld voor het geval
van een beleg, liet Bois de Boulogne,
hot wedrenveld van Longchamps en
andere open terreinen, zijn overvol
met ossen, koeien, kalveren, schapen
ert varkens. De levensmiddelenvoor-
raad zal voldoende zijn om Parijs in
•staat te stellen een langer beleg door
te siaau dan het vorige, dat ongeveer
vier maanden duurde.
Als hét gevaar voor een boleg drei
gend wordt, zal een groot deel del- be
volking, voornamelijk vrouwen en
kinderen, zeker weggezonden wor
den. Velen hebben Parijs reeds ver
laten oï verlaten het thans.
PARIJS ALS VESTING.
De „Telegraaf' schrijft
Parijs was in 1870—71 verdedigd
door een ring van forten zonder on
derling verband, en had als garni
zoen voornamelijk Gardes Nationaux
en Mobiles. Het was niet behoorlijk
van leeftocht voorzien, maar (le krach
tige maatregelen, welke genomen
werden, stelden het in staat, maanden
lang weerstand te bieden. Sedert 1871
is er aan do oude versterkingen een
buitenste ring van forten toegevoegd.
De oude forlenlijn begint in het noor
den te St. Denis dé forten van la
Briche, du Nord en de l'Est en loopt
dan over de forten Aubervilliers, Ito-
mamville, Noisy, Rosny, Nogernt,
Vincennes, Charenton, Ivry, Bicètre,
Montrouge, Vauves, Issy, naar Mont
Valérien,. De middellijn van dcaen
fortencirkel bedraagt ongeveer 3i mij
len
De nieuwe fortenlinie maakt Parijs
bijna tot een versterkte provincie, /.ij
omvat Engliien, Argenteuil, Versail
les en de wouden van Saint-Germain
en Bondy. In 't noorden aanvangend,
vinden wij achtereenvolgens de for
ten van Cormeilles, Moutlignon, Do-
rnont, Montmorency, Ecouen en
Stains, die de noordelijke vors ter
kin gsg roep vormen. In het oosten de
forten Vaujours en Chellos. Tusschen
de Marne en de Seine komen dan de
forten Villievs, Champigny, Suey en
Villeneuve-Saint-Georges. In het zul
den het fort Pulaiseau, terwijl de heu
vels van Palaiseau tot het fort van
Chatillon bekroond zijn met tallooze.
zee- sterke batterijen, met name in
het Bois de Verrières. In liet. westen
zijn dan nog do forten van Villoras,
Ilaut-Buc, Saint Cyr en Marly, root
ontelbare batterijen daartusschen.
Indien Parijs wordt ingesloten, dan
zou de vijandelijke linie niet minder
dan 100 mijlen lang zijn, en als deze
linie op dezelfde sterkte werd ge
bracht als die van 1870, dan zouden
er minstens 500.000 man voor noodig
zijn.
PARUS ZAL TOT 'T UITERSTE
VERDEDIGD WORDEN.
Generaal Galliéni heeft de volgende
proclamatie gericht aan het leger en
de bewoners "win Parijs: „Do loden
van. de regeering der republiek heb
ben Parijs verlaten om een nieuwen
stoot te geven aan de nationale ver
dediging. Ik heb bevel ontvangen Pa
rijs te verdedigen tegen den indrin
ger en ik zal mij van die taak kwij
ten tot het uiterste".
EEN VERKLARING DER FRAN
SCHE REGEERDERS.
In icien. deel van onzo vorige oplaag
namen we onder telegrammen dc
aanhef op van een manifest door
den president der republiek en de
ministers tot 't volk gericht.
't Geheele stuk luidt:
Franschen!
„Sedert vele weken worden tus
schen onze heldhaftige traopen en
liet leger van den vijand verwoede ge-
echten geleverd. Do moed der solda
ten bïacht hun op verschillende pun
ten belangrijke voordeden, maar .n
het noorden heeft de overmacht der
Duitschers ons genoodzaakt tot den
terugtocht.
Deze toestand noopt den pmrident
der republiek en de regeering tot een
smartelijk besluit.
Om te kunnen waken voor het na
tionale welzijn rust- op de openbare
maohti-n don plicht, zich tijdelijk uit
Parijs te verwijderen.
Onder do bevélen van den bekwa
men opperbevelhebber, is het Fran
sche leger vol moed en volharding,
en zal "hot tegen den indringer de
hoofdstad en do vaderlandslievende
bevolking verdedigen.
Maar de oorlog moet tegelijkertijd
worden voortgezet op de re-st van het
grondgebied. Zonder vrede, zondier
wapenstilstand, zonder ophouden cn
zonder wankelen zal het land den hei
ligen strijd voortzetten voor de na
tionale eer, en het herstel der ge
schonden rechten. Geen onzer legers
is vernietigd; al hebben enkele ook
zeer gevoelige verliezen geleden, dc
Leegten zijn dadelijk aangevuld door
de depots, en de oproeping van recru-
ten verzekert ons voor morgen nieu
we aanvulling van krachtige mannen.
Verduren en strijden, dat moet ons
wachtwoord zijn, van de verbonden
Fraiuttóh-Engelsch-Ruesiscli-Beflgisiche
legers; verduren en strijden, terwijl
op zee de EngeLscben ons helpen om
<1ö verbindingen onzer vijandon niet
dc wereld af te snijdenverduren en
strijden, terwijl de Russen voortdu
rend vooruitrukken, om in het hart
van het Duitsche rijk beslissende sla
gen toe te brengen.
Hot is de taak van de regeering
der republiek dezen hardnekkigen
weerstand te leiden. Overal zullen de
Franschen opstaan ter verdediging
der onafhankelijkheid, maar om de
ze geweldige worsteling met alle
kracht te kunnen voeren, is liet noo
dig dat dc regeering vrijheid van be
weging behoudt
Op verzoek van de militaire autori
teiten verplaatst de regeering dus
voorloopig haar zetel naar een plaats
waar zij in voortdurende betrekking
rnet het geheele land kan blijven. Zij
verzoekt den leden van het parle
ment haar te steunen en allen samen
te werken voor dö eenheid des vader
lands.
De regeering verlaat Parijs, nadat
de verdediging van de stad met alle
mogelijke middelen is verzekerd. Zij
weet, dat zij aan de bewonderens
waardige bevolking van Parijs geen
kalmti?, berusting en koelbloedigheid
heeft aan te heiden.
Zij toont voortdurend op do hoogte
te zijn van hAar lioogc plichten.
Franschen, laten wij ons in deze
tragische omstandigheden waardig
gedragen. Wij zullen ten slotte over
winnen, zogevioioii door ijzeinu wils
kracht, door standvastige 011 hard
nekkige volharding.
Een. volk, dat niet w i 1 ondergaan
en dat diaartoe voor geeu lijden en
voor opoffering terugschrikt, ic
ker van de zege".
In België.
DE DUITSCHERS IN BELGIë.
Officieel wordt gemeld
„Do toestand is dezelfde gebleven
in de provinciën Antwerpen en Lim
burg. Hasselt is geheel vrij.
in het noorden van Belgisch Bra
bant hebben Duitsche bezettingstroe
pen, bestemd tot dekking van ver
keerswegen, talrijke verschansingen
opgeworpen en voor hun front tal
rijke bruggen over de rivier do DyU
vernield."
Van particuliere zijde meldt rrieo
ons nog, dat allo vreemde oorlogs
correspondenten opnieuw uit Belgïé
gozet zijn. Verschillende Engelsche
journalisten trokken daarop naar
Nederland.
De commandant van Antwerpen
heeft gelast, dat alle menschen, die
niet vast in Antwerpen woonden, voor
5 September moeten vertrekken.
BELGEN MOED HOUDEN I
Een medewerker van de „Antwerp
ache Gazet", wlen het gelukt is naar
Brussel te komen, schrijft aan z'jo
blad, dat Zaterdagmiddag een vlieg
machine boven de stad verscheen.
Eerst dacht iedereen, dat hot een
Duitscher was, rnaar plotseling werd
op den vlieger geschoten. Het wé? dus
een Franschrnan. Na tot tweemaal
met groote stoutmoedigheid de „loo
ping the loop" vertoond te hebben
liet hij tallooze papieren naar bene
den dw arrelen. Met groote letter»
stond daarop gedrukt
„Preuez courage délivrance bien.
töt'\
HET VERWOESTE MOET
HERRIJZEN f
Het „Handelsblad van Antwerpen*"
bevat een beroep op alle architecten,
ingenieurs, aannemers, ent., om do
handen ineen te slaan en, voor zoovet
doenlijk, vrijwillig aan den arbeid to
aan om „bet land uit de puinhoopen
te doen herrijzen, zoo gauw de om
standigheden het zullen toelaten" Do
voiuugen moeten weer opgebouwd
worden en barakken opgericht in de
streken, welke het meest van dea
oorlog hebben geleden, opdat de ge
vluchte bevolking bij haar terugkeer
weer een onderdak vindt. Tot dat doel
worden alle ter zake deskundigen op
gcroepeu om zich vrijwillig en koste
loos ter beschikking te stellen van df
bestuurslichamen, die hun dienstel
noodig kunnen hebben.
Binnen enkele dagen zal een verga/
dering worden belegd om het „Uorjn
der architecten" definitief op te rich
ten.
Duitschland, Oosten-
rijk-Rusland.
Ook op dit oorlogsterrein komt
<v<nig doorzicht, do beweging der lo
g«rs gunt zich aftreken-en.
Tot g«?d begrip van don toestand
ls het noodig mede te deden, dat uit
Rusland vier groote logennuchten
oprukken:
le. het noordelijke leger in do rich
ting TilsitKoniriKsbergen. Dit Ru»
sn'scho leger maakt goede vorderin
gen Een uitval van liet door de Ru»
sen ingesloten Duiiuche garnizoen in
Koningsbergen is afgeslagen.
2e. liet leger, dal uit de richting
van de rivier de Narevv oprukte 't
Zuidoost-Pruisen naar de Weichsel-
linie (Tiiorn—Bromberg-. Do Duit
sche e hebben dit leger bij Gstendo
Ncidenburg teruggeslagen en over
de grens gedreven.
De Russen hebben evenwel verster
kingen gekregen en zullen ook daal
den oprnarsch weer beginnen.
3o. het leger, dat. op de lijn Posen—
Breslau aanrukt. Met dit leger heb
ben de Duitsche treopen voorposten-
gevechten geleverd bij Plozk, Lent-
schina en Petrekof.
4e. liet zuidelijk leger, dat tegen
de Oostenrijkers opereert in de rch
ting van Lemberg.
Nu iets naders over de bewegin
gen van enkele legers.
Van 't eerste leger is heden geen
nieuws. Over 't twee-de zijn veel na-
dere gegevens ontvangen.
Uit Duitsche bron wordt- gemeld
over 't gebeurde op 't slagveld van
Tannenberg
„Na ecu hevig gevecht werden do
Russen teruggc-lagen, vele duizen
den hunner gevangen genomen, ge
schut n machine-geweren buitge
maakt.
De Russen werden in het oosten op
de meren teruggeslagen. Tegelijk vier
een legercorps, dat zuidelijk stond,
over Ncidenburg do Russen aan. met
sterk omgebogen rechtervleugel En
uit het Noorden, uit Allensteïn. War.
tenburg, Bischofsburg kwamen rog
sterke afdeelingen, niet een krncliti-
gen linkervleugel bij Passenheim.
zoodat de Russen van drie. bijna van
vier, zijden werden omgetrokken etj
op de meren wérden teruggeslagen.
Het resultaat van de overwinning
is nog niet te overzien. Zeventigdui
zend Russen werden gevangen geno
men, met driehonderd officieren, die
blij waren dat meu hen niet doodde.
De strijd wordt voortgezet met do
vluchtende Russische legerkorpsen,
FEUILLETON
(Naar het. E n g e 1 s c h).
HOOFDSTUK I.
„D e v il C ar e afoot".
Gij liegt, gij zijt 3teeds een leuge
naar geweest en zult steeds een leu
genaar blijven. Gij hebt mijn vader
verteld, hoe ik het geld verleerde.
Welnu, wat zou dat? Ik moest
Joch, dunkt mij, ook aan mijzelf den
ton. Gij vergeet dat ik hier slechts ge
duld wordt, terwijl gij de zoon des
huizes zijt. Het zou u niet gehinderd,
hebben, rnaar hij zou mij de deur ge
vezen hebben, jammerde Georgo.
Loop hoen, met uw© mooie woor-
jlen gij zijt het, die vergeten hebt.
C'j hebt vergeten, dat gij mij hebt
gevraagd om het geld mee te nemen
"nar de speeltent, en mij liet beloven,
u 'le helft van de winst te geven, ter
wijl ik voor beiden moest betalen.
at, begint gij het u nu te herinneren
keert het in uw gehougen terug na
'e!i gnnsche maand Ik zal uw ge-
leugen eens goed opfrisschen, dat ver
zeker ik u mij dunkt, dat ik pog al
heb moeten betalen. Ik weet, wel
ke uw voornemens zijn; gij wilt neef
Philip uit het nest duwen, zoodat neef
George zijn plaats kan innemen. Gij
weet dat. de oud© heer gevoelige plok
jes heeft en nu zijt gij sléchts l>ezig,
om hem tegen mij op te zetten. Gij
zijt vuil meaning, dat de oude plaats
u we! goed zou passen, wanneer hij
er eenmaal niet meer is niet, maar
ik zal nu wel zorgon, mijn schuld van
u tot den laatsten cent betaald te
krijgen. en terwijl hij de tranen
van woede, die in zijn bruine oogeri
stonden, met den rug van zjjn hand
wegwischte, trad do spreker vastbe
raden op George toe.
Philip met zijn breede schouders en
flinke gestalte zou, zelfs op zijn acht-
tieujarigen leeftijd, geen te verachten
tegenstander zijn geweest voor een
volwassen man; hoe veel meer schrik
verwekkend moest hij niet zijri in de
oogeri van den tengeren, uit zijn
kracht gegroeiden, aankomenden jon
geling, die in gebukte houding in den
hoek was teruggedrongen, waar hem
verder terugdeinzen werd belet.
Philip, gij zult mij toch niet
slaan, nu gij weet dat gij zooveel ster
ker zijl
Ja, ik zal het toch doen, wanneer
ik u niet met mijn tong kan verslaan,
dan zal ik in ieder geval mijn vuisten
gebruiken. Pas op
O, Philip, doe het niet. Ik zal het
«an uw vader vertellen.
Zeg het hem I Natuurlijk zult gij
dat doen, dat weet ik welgij zult er
evenwel weer een leugen bij vertellen,
en hij maakte zich gereed tot den
aanval met een grimmige vastbera
denheid, die den neef niets goeds voor
spelde.
Toen hij besefte, dat er geen ont
snappen mogelijk was, keerde George
zich tot hem onder het uiten van zulk
een luiden vloek, dat deze de tamme
duif, gezeten onder het bladerrijk dak
van den eik, deed schrikken. Hij
deed méér dan vloeken, hij vocht als
een in het nauw gebrachte rat, en
met evenveel kans als een rat heeft
tegen een geoefenden fox-terrler. Bin
nen een paar seconden zat zijn hoofd
stevig tusschen den arm van zijn neef,
zoodat het hem onmogelijk was los te
komen.
Laat ons niet te lang bij dit tooueel-
tje verwijlen voor George was het
zeer pijnlijk, zód pijnlijk, dat hij het
nooit vergat. Zijn neus werd ook
nooit meer zoo recht als hij was ge
weest. Het was spoedig voorhij, Ivoe-
wel voor een hunner de tijd natuur
lijk langzaam verliep.
Welnu, ik denk, dat gij nu wel
genoeg hebt gehad, zeide Philip,
terwijl hij de gestalte, die voor hem
op den grond lag, met een kenners
blik beschouwdeterwijl hij deze
woorden uitsprak, zag hij er zeer
knap uit.
Zijn gekruld, zwart haar hing in
golvende wanorde over zijn voorhoofd,
zoodat zijn bruine oogen nu eens hel
der glinsterden en dan weer üi de
schaduw verborgen waren, terwijl
zijn flinke, hoewel ietwat breede ge
laatstrekken die levendigheid hadden
van een vroolijke opgewektheid, wel
ke bij negen van de tien Angelsaksers
zich uil, wanneer zij bezig zijn, met
een levend schepsel te vechten of te
bedwingen. Op het gelaat vertoonde
'zich een zekere waardigheid van de
gerechtigheid het was de gelaats
uitdrukking van iemand, die gevoelt
dat, al heeft hij overijld en gestreng
gehandeld, zijn daad tenminste
deugdzaam is geweest. De volle, maar
mooi besnod m lippen hadden ook een
eigenaardige uitdrukking, half ern
stig, half komisch; humor, verach
ting en zelfs medelijden waren er in
te lezen. Over het algemeen was liet
uiterlijk van Philip Caresfoot in dit
oogenblik van jongensachtige wraak
neming innemend en aangenaam.
Weldra echter kwam er een groote
verandering op zijn gelaat, zooals wij
opmerken aan den hemel, wanneer
een wolk de zou aan Ons oog onttrekt,
het licht verdween er uit. Hei was
eigenaardig om op te merken, hoe suf
en somber ja, zelfs nog erger hoe
leelijk hij er tegelijkertijd uitzag.
Dat zal weer een mooie gesdhii
denia gevan. mompelde hij, en gaf
de liggende ea kreunende gestalte
voor hein op den grond een flinken
schop, terwijl hij zeide'; Sta nu op,
ik zal u niet meer aanraken. Mis
schien zult gij niet zoo spoedig leu
gens van mij vertellen, hoewel men
van iemand van uw opvoeding altijd
wel leugens kan verwachten. Gij weet
wel i zoo moeder, zoo zoon.
Deze laatste woorden werden verge
zeld door een bitteren lach. en maak
ten een grooten indruk op George,
üie zich langzaam op zijn honden op
hief, zijn hoofd oprichtte en zijn neef
goed in het gelaat keek.
Het was niet het spookachtig
schouwspel van zijn opgezwollen en
bebloed gelaat, dat Philip zoo haastig
deed terugdeinzen cn hem de oogen
van zijn eigen werk deed afwenden
hij liad op school te dikwijls gevoch
ten om bang te zijn van wat bloed
bovendien wist hij, dat zijn neef
slechts op den grond was geslagen en
geen ernstige verwondingen had be
komen maar het was dc uitermate
duivelachtige boosuardighcid van
uitdrukking, die zetelde zoowel op het
gezwollen gelaat als In de halfgeslo
ten o-ogen.
George deed echter geen poging, om
dien blik in woorden over te brengen
en Philip gevoelde ook, dat dit oiimo
gelijk was. Ook besefte hij eenigszius,
dat de haat en boosaardigheid, die de
persoon aan zijn voet hem in zijn blik
toonde, heviger waren en een lango
ren levensduur zouden hebben, dar,
dit met de meeste menschcn liet geva'.
kan zijn. Bij het onheilspellende licht
van dien eenen blik was hij, hoewel
niet al te schrander, in staat om tot
de donkerste schuilhoeken van het
hart zijns neefs door te dringen, en
zijn meest verborgen gedachte te le-
zen, niet langer door een sluier, muar
in het volle licht.
En wat hij zag was wel in staat om
het bloed uif zijn blozende wangen te
doen verdwijnen en zijn oogen een uit
drukking van vrees te doen aanne
men.
Het volgende oogenblik Hot George
zijn hoofd weer op den grond vallen,
en begon zeer onrustbarend tc kreu
nen, om (le aandacht te trekken van
iemand, wiens voetstappen duidelijk
gehoord konden worden, die laug-
zaani voortliep langs een pad, met
struikgewas beplant, aan den ande
ren kant vuu den tuinmuur. In ieder
geval werd het doel bereikt, want het
volgende oogenblik, nog vóórdat Phi
lip aan een ontvluchting had kunnen
denken, werd oen deur in den muur
geopend, en een heer bleef op don
drempel staan en overzag met blijk
bare verwondering en niet zeer aan
gename verrassing 't geheele tafereel
met behulp van een gouden monocle.
(Wordt vervolgd^
