De Europeesche Oorlog.
leg altijd dnurt de vreeselijke veldslag in Noord-Frankrjjk voort. Met
kracht wordt gestreden, maar geen der partijen behaalde tot heden
beslissende successen. De verliezen aan beide zijden zijn groot,
ileims door de Duitschers gebombardeerd,
kan de Rnsslsehe grenzen is in da laatste dagen bijna niet gevechten.
De Oostenrijkers trekken verder terng.
Dit Weenen komt bericht, dat de verliezen der Oostenrijkers veel geringer
zijn dan de berichten uit Russische bron hebben voorgesteld.
Boe Lemberg in handen der Russen viel.
Weer eenlge oorlogsschepen vernietigd.
Naar den vrede? Er zijn tegenstrijdige berichten, maar in elk geval
worden de partijen door president Wilson reeds gepolst over de
geneigdheid om vrede te sluiten.
DE BOOSDOENERS.
TWEED! BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
MAANDAG 21 SEPTEMBER 1914
Van hel Westelijk
Oorlogsfront
'fi Gevecht in Noord-
Frankrijk.
Er wordt nog steeds gevochten. De
-partijen vorderen evenwel heeL wei
nig, wat duidelijk uit de officieete
berichten blijkt.
liet. Fransche communiqué van
Zaterdagmiddag zegt: Op onzen
linkervleugel zijn wij op den
rechteroever van -de Oise in de
richting van Noyon voortgerukt.
Wij houden alle hoogten op den
rechteroever van de Aisne bezet
tegenover een vijand, die aich
schijnt te versterken met troepen,
-die uit Lotharingen komen.
In het centrum zijn de Duit
schers gebleven in de d'iepe loop
graven,"die zij aangelegd hebben.
Op onzen rechtervleugel zet het
leger van den kroonprins zijn te
rugtrekkende beweging voort.
Öns voortrukken in Lotharin
gen geschiedt regelmatig.
Wat het geheel betreft doen bel
de partijen, sterk verschanst, we
derzijds partïeele aanvallen over
het geheele front, zonder dat van
oen van beide zijden eenig defi
nitief resultaat kan worden ge
constateerd.
Uit Londen, werd Zaterdag
avond gemeld:
De toestand in Noord-Frankrijk
blijft onveranderd. Een Duitsche
tegenaahval tegen de eerste divi
sie werd in den nacht teruggesla
gen. liet weder is slechthet
regent zonder 'ophouden.
Het Fransche communiqué van
Zondagmiddag 3 uur meldt:
„Met onzen linkervleugel heb
ben wij op den rechteroever der
Oiee nog gering© vorderingen ge
maakt. De Algerijaische divisie
veroverde een Duitsch vaandel.
Nabij Reims werd de hoogte
Eirmont, waarvan wij een gedeel
te hadden veroverd, door den vij
and hernomen. In plaats daarvan
hebben wij ons kunnen meester
maken van de bergmassa van
Pompelle. De Duitschers h'even
zonder militaire redenen d© ka
thedraal van Reims beschieten,
■d e in vlammen staat.
In het centrum tusschen Reims
©n Argonne namen wij het dorp
Souain. Hier werden duizend ge
vangenen gemaakt. Aan de Oos
telijke helling van Argonne wer
den onze vorderingen bevestigd.
Aan den rechtervleugel in Lo
tharingen trok de vijand terug tot
voorbij onze grenzen. Met name
werd ontruimd de streek van
Avricourt.
In -de Vogezen trachtte de te-
geustaiider de' offensieve te her
nemen in de nabijheid van St.
Dié, maar zonder eucces.
Wij bezitten nog geen zekere
bevestiging van de overgeving der
niet verwoeste forten van Mau-
beuge, maar de Duitsche pens
blijkt Ingelicht over den val van
de stad en. deelt zelfs mede, dat
haar bevelhebber zou zijn geïnter
neerd te Torgau."
Uil. 't Duitsche hoofdkwartier werd
Zaterdagavond gemeld:
„De toestand in het westen is
over het algemeen onveranderd
Over het geheele front is het En-
geisch-Fransche leger in een ver
dedigende positie gedrongen. D©
aanval tegen de sterke, gedeelte
tijk in verscheidene linien achter
elkaar versterkte stellingen kan
slechts 'angzaam voortgang heb
ben.
Een voortzetting van den aan
val tegen de sperfortenliiuie ten
zuiden van Verdun is voorbe
reid,
ln den Elzas staan onze troe
pen langs de grens vlak tegenover
de Franschen."
Verder zijn er eenige particuliere
berichten
De,.Times" ontvangt uit Bordeaux
een overzicht van den toestand op
het Fransche oorlogsterrein.
Vo'gena den correspondent (die
Zaterdag zijn bericht afzond) hebben
beide legers hun posities behouden,
maar de geallieerden trachten, lang
zaam vorderend, den rechtervleugel
des vij.ands in te sluiten. De Duit
schers hebben ten noorden van de
Airne versterking ontvangen, blijk
baar uit Lotharingen.
De operaties hebben min of mger
liet karakter van -een beleg, want
beide legers zijn sterk verselianst. De
slag die volgen zal, belooft vreeselij
ke "verliezen te zullen geven.
Uit aantekeningen, gevonden bij
gedoode en gevangen genomen Duit
sche officieren moet blijken dat de
Duitschers enorme verliezen hebben
gehad voor Maubeuge. Volgens de
Duitsche schatting lagen 80 000 doo-
den onbegraven op het veld, wier ont
binding ziekte dreigt te veroorzaken.
Aan de ,,N, R. Ct." wordt uit Pa
rijs geseind
De slag aan de Aisne duurt nu ver
scheidene dagen met verschrikkelijke
hardnekkigheid. De Duitschers weten,
dat een nieuwe overwinning van de
Franschen het einde der krijgsver
richtingen op Fransch gebied zou
kunnen beteekenen en het karakter
van den oorlog geheel wijzigen. Zij
spannen zich dus tot op liet uiterste
in.
Gewonde Fransche officieren, die
te Parijs aangekomen zijn, hebben
over den slag aan de Aisne enkele be
langwekkende mededeelingen gedaan.
Deze slag, die al van Maandag 14
dezer af duurt, is sedert den nacht
van Dinsdag op Woensdag in het
bij-zonder verwoed en moorddadig
geworden toen de Duitschers een ge
weldigen uachtelijken aanval op de
Fransch-Engielsche Linkerzijde be
proefden. De bondgenooten weer
stonden dien aanval moedig en met
uiterste k rachlsinspanning.
Acht maal (volgens een ander be
richt zelfs tien koer!) lieten de Duit
sche aanvoerders den aanvai herha
len, ondanks de verschrikkelijke ver
liezen bij eiken aanval, waarbij zij
bun mannen opofferden. Dit bewijst,
dat zij of hun tegenstanders dachten
te verpletteren door overmacht of een
wanhopige poging deden. De stellin
gen van de Franschen werden ner
gens aangetast.
Woensdag en den nacht op Don
derdag trud betrekkelijke kalmte in,
maar Donderdag bij het krieken van
den dag begonnen de Franschen den
aanval, die ten slotte tot de eerste
wijziging in de positie van den vij
and leidde. De Duitschers trokken
twaalf kilometer tcrvg. De Franschen
maakten heel wat krijgsgevangenen
en veroverden mitrailleuses.
Men dient te beseffen dat het ter-
reinwinnen door de Franschen nood
zakelijkerwijs zeer langzaam moet
gaan, op gromd van de enorme sterk
te van de door de Duitschers in ge
reedheid gebrachte stellingen. liet
schijnt, dat het eindsucccs van de
Franschen veeleer zal worden te
weeggebracht door een bedreiging
van de Duiiteche verbindingslijnen
dan door het nemen der Duitsche stel
lingen met frontaanvalien.
Intusschen moet men zich niet voor
stellen, dat de verbindingslijnen der
Duitschers zóó bedreigd zijn, als al
gemeen wordt geloofd. Zoolang de
Duitschers meester zijn van Tergnier
en Laon, beschikken zij voor de aan
vulling van hun troepenmacht iulet
enkeL over twee spoorlijnen die door
Luxemburg en hetMaasgebied loopen,
maar ook over het Belgische net, dat
over Bergen, St. Quentiu en Tergn-ier
met de bovengenoemde plaats in ver
binding staat.
De Loopgraven der Duitschers ten
noorden van Ch&lons-sur-Marnc (d.i.
op het centrum) zijn zeer sterk, meer
dan drie voet diiep, en voorzien van
schermen om kogels en lcartetsscher-
ven op te vangen. Op elke 20 meter
zijn 6chuil- en rustplaatsen aange
legd, bedekt met huisdeuren, waarop
weer een laag zand ligt. De loopgra
ven bestaan uit verscheiden evenwij
dige rijen, gef'anl eerd door andere
loopgraven, die loodrecht op de eer
ste staan, en waarin gemaskeerd ma
chinegeweren zijn aangebracht.
Het valt licht te begrijpen, dat on
der dergelijke omstandigheden het
terrainverovèren door de verbonde
nen noodzakelijkerwijs slechts lang
zaam kan geschieden.
HET BOMBARDEMENT VAN
REIMS.
De correspondent van de „Evening
News" seinde Vrijdagavond uit Pa
rijs
Te Epernay hoorden wij, dat de
Duitschers drie dagen lang, na den
bezwaarlijken overtocht Yan de Mar-
ne, Reims hadden beschoten.
Van den heuvel, die over Reims
heenziet, was het een ijzig gezicht.
De twee torens van de kathedraal wa
ren haast verborgen 'in den. rook van
een brand in de buurt. Nog op drie
andere plaatsen brandde het in de
stad. Ik kon de Duitsche granaten in
wolken witten rook vlak boven de
huizen zien bersten.
Toen ik de stad naderde, werd liet
aantal vluchtelingen, die de 24 K.M.
naar Epernay in den regen aflegden,
grooter. Een troep nienschen uit de
stad verzamelde zich aan den Zuid
kant, die liet verst van de Duitsche
stellingen af leg, in het ve!d rondom
het hospitaal van het Roode Kruis,
hopende in de bescherming van die
vlag te deelen. Terwijl zij daar waren
vloog er een Duitsche verkenner in
een vliegtuig over hen heen en een
half uur later begonnen de granaten
op het hospitaal en in den drom van
vluchtelingen te vallen: 35 werden er
gedood.
Op anderhalve kilometer buiten de
stad was de ontploffing van de grana
ten in de stad duidelijk hoorbaar.
In dit gedeelte van Reims, het
verst van het bomburdement verwij
derd. was de heele bevolking op
straat. Noordwaarts kijkende naar
de rookwolken dia boven de daken
der huizen rezen en spraken van de
schandelijke verwoesting die de Duit
schers over een onbeschermde stad
brachten.
Het Aisne-kanaal overstekende en
in het hart van de stad komende, zag
ik Refims al-s een ver'aten stad. De
straten waren volkomen leeg De
blinden waren voor de huizen en de
bewoners hadden zich in de kelders
verbórgen. De stilte was beklemmend
Nu kon men het verschil hooren
tusschen het gedonder van de Fran
sche batterijen aan den Noordelijken
buitenkant ven de stad en de ontplof
fingen van de Duitsche granaten,
waarop zij antwoordden. Er was in
derdaad een hevig artillerie-duet
gaande. De Fransche batterijen wer-:
den voortdurend versterkt. Kanon
nen, die ik was voorbij-gereden, toen
ik van Chalon kwam, hadden nu stel
ling genomen beneden den top van
den bergrug en begonnen in het ge
weld in te stemmen. Men vertelde mij
zelfs, dat er zwaar scheepsgevecht
was aangevoerd,
Maar eerst toen ik met a-bbé An-
drieux boven in den hoogen toren van
de kathedraal was geklommen, kreeg
ik een duidelijk beeld van den s'ag.
Wal een schouwspel was het onder
de koude, drijvende grijze regenwol
ken! In een halven kring van den
gezichteinder teekenden zek de hoog
ten af, waarop de Duitsche batterij
en waren geplant. Vijf kilometer ver
was het een hel van barstende grana
ten. Die van de Duitschers vielen
overal binnen een oppervlak van een
anderhalven kilometer in 't vierkan.t,
Soms was het net buiten de stad dat
zij vielen bij de Fransche troepen,
die daar in verschansingen lagen te
wachten om vooruit te stormen cn
de hoogten aan te vallen, wanneer de
artillerie hun den weg bereid zou
hebben. Soms was het op de Engel-
sche wo'kammerij van Isaac Holden
Co., waarvan de vier schoorstee-
ncn een goed doel vormdendan
weer vielen ze midden in de stad.
Een granaat s'oeg met een afschu
welijk gegil door het dak van het
transept aan het andere eind van de
kathedraal. Daar woei de Roode
Krute-vlag. In de drie dagen van het
bombardement werd de kathedraal
door acht granaten getroffen. Geluk
kig hebben ze niet meer schade ge
daan dan aan het metselwerk. Er
werden toen Duitsche gewonden uit
een naburig hospitaal in de kathe
draal gebracht en in het schip van de
kerk op stroo gelegd. De abbé An-
drieux en een soldaat van het Roode
Kruis klommen toen in den toren en
hingen twee Roode Kruis-vlaggen uit.
Ik geloof dan ook, dat de granaat
die de kathedraal trof toen ik mij in
den toren bevond, een verdwaald
schot was, want het is moeilijk te ge-
•looven, dat de Duitsche kauonniers
een zoo geweldig gebouw als de ka
thedraal, die hoog boven de stad uit
steekt, niet zouden raken, als zij dat
gewild hadden.
Maar de huizen in de bu-urt werden
niet gespaard. Granaat na granaat
kwamen als reusachtige raketten op
ons aanfluiten en sloegen daar in.
Een van die huizen ötond vlak over
ons op het kathedraalplain, niet meer
dan een vijftig meter ver. Het stij
gende gllgeluid dat zoo'n granaat
maakt heeft iets duïvelsch. Dat geeft
u reeds op zichzelf een siddering,
afgescheiden van het gevaar waarvan
het een teeken is. Gij hoort het een
volle seconde voor de granaat inslaat,
en in dien tijd leunt gij bij instinct
voelen wc'ke richting ze neemt. Dan
komt de ontploffing, die klinkt, alsof
alle breken van glaswerk, dat gij in
uw leven hebt gehoord, zich vereenlgt
in een enkelen slag.
Ik was verwonderd over de weinige
schade., dlie de gewone granaten ma
ken. Ik had een goed gezicht op een
granaat, die een huis trof aan het
plein vlak voor de kathedraal, De
granaat trof den muur vlak onder
den dakrand. Ik hoorde de weerkaat
sing van den slag, zag een wolk van
stof, een waterval van pannen en
stukken puin, en toen was er niels
te zien dan een gat van ongeveer een
meter in den muur, waaruit lang
zaam wat grijze rook verscheen.
Toen deze granaat kwam, was ik
afgedaald tot een lage gaanderij bui
ten de kathedraal. Naast mij stond de
oude saciui'-tijh van de kathedraal. Ik
zal nooit den afschuw en de veront
waardiging vergeten die klonken in
zijn uitroep toen de granaat vlak
voor onze oogen een gat sloeg in dat
hpoge huis. „Dat is mijn huisl"
schreeuwde hij uit.
Wat mij in de twee uren, die ik in
de kathedraal doorbracht, het meeste
trof, was hot opmerkelijke slechte
mikken van de Duitschers. Ik kon ten
minste één Fransche batterij aldoor
zeer duidelijk zien. Geen enkele gra
naat viel er bij die kanonnen, wel
verscheiden er overheen in het open
veld en andere er achter in de stad
Daarentegen barstten de Fransche
granaten, niet aleen van die c
batterij, maar van ten iminste
andere, die ik kon waarnemen, v'ak
boven de bosschen, waarin de Duit
sche kanonnen verborgen waren.
De correspondent beschrijft verder
de schade, dié er aan de 6tad ie toe
gebracht. Van de burgerij zijn er wei
nig gedood, zegt hij, aangezien de
stad nagenoeg leeg was en wie er nog
waren, zich in de kelders verborgen
hadden.
Hij zag den hisschop en twee kape
laans in den kelder hun brevier le
zen.
DE HOOPVOLLE VERWACHTIN
GEN IN OOSTENRIJK
De bladen te Weenen zien in de me
dedeelingen van Duitsche zijde de
voorbode van een beslissende over
winning van het Duitsche leger over
de vereenigde Fransch-Engelsche le-
tra.
Het „Neues Wiener Tageblatl"
zegt, dat wij (Oostenrijk) met ons
geheele hart den trouwen bondgenoot
een volledige, beslissende overwin
ning toewenschen, want wat hij be
reikt in den versclirikkeüjksten aller
oorlogen, die hem op roekelooze wij
ze is opgedrongen, is ook ons lot.
De „Reichspost" zegt, in aanslui
ting aan de woorden van het bericht
van don generalen staf, dat de kracht
tot het bieden van'tegenstand van den
vijand begint te verlammen: „A's
een hemelhoog juichend hoera, een
geweldig „Te Deum" dreunt de zin
uit liet bericht van den generaJen
staf. Geen Duitsch. geen Oosten-
rijk-sch hart twijfelt meer, dat op de
■vertrouwenwekkende aankondiging
een glorierijke vervulling zal volgen.
Vari 't Oostelijk
Oorlogsfront.
't Officieele nieuws Is karig. Blijk
baar is er eenige rust in de krijgsver
richtingen Ingetreden.
Het groote Duitsche hoofdkwar
tier deelde mede, dat den 17en
de vierde Finsche scherpschut
tersbrigade bij Augustow is ver
slagen. Bij liet oprukken tegen
Os3owice werden Grajewo en
Szouczij® na korten strijd geno
men.
(De genoemde plaatsen liggen
In het Noorden van Russisch Po
len, bij de Duitsche grens.)
Mededeeiing van den Grooten
Generalen Staf: De Russische
troepen hebben zich meester ge
maakt van de versterkte posities
van Seniavo en Samber (Gaticië).
De troepen van de Oostenrijk
sche achterhoede zijn uiit Vichnia
teruggeworpen naar de overzijde
van de San.
In het gebied van P.adymno en
Medyka hebben de Oostenrijkers
de bruggen over de San vernield.
Jaroslaw staat in brand.
Op 15 dezer zijn in de omstre
ken van Sandomir en Radomysl
3000 man gévangen genomen en
tien kanonnen buitgemaakt.
In de omstreken van Memirow
werden 3000 munitiewagens ge
nomen.
Een groot aantal vijandelijke
soldaten zwerft nog rond in de
door Russen bezette streken, maar
geeft zich langzamerhand over.
Aan het Duitsche front hebben
geen gevechten plaats gehad.
Verder dee't. de Russische generale
staf mede:
dat de Oostenrijksche troepen,
die getracht hadden den op-
marscii aan het Iront Baranow—
Ilamschow tegen te houden, met
groote verliezen teruggeslagen
zijn.
Artillerie bombardeert de ver
sterkingen van Jaroslaw.
Er is een gevecht begonnen te
gen het garnizoen van Premysl,
welks artillerie het vuur heeft
geopend.
Russische troepen,, die door de
bosschen trokken, vonden daar
batterijen die door de Oostenrij
kers in den steek waren gelaten.
De staf van 't Oostenrijksche leger
deelt mede:
„In den middag van 17 dezer is
op het noordelijk oorlogstooneel
een geïsoleerde aanval van een
Russische infanterie-d'lvisie bloe
dig afgeslagen.
Aan het kleine versterkte brug-
gehoofd Siejawa, dat onzerzijds
door slechts zwakke afdeeüngen
heldhaftig werd verdedigd, wer
den de Russen gedwongen twee
corpsen zware artillerie in het
vuur te brengen. Toen de ver
sterkingen aan haar doel hadden
beantwoord, werden zij vrijwil
lig ontruimd."
De Russische legat/ie te 's-Gra-
venhage ontving do volgende be
richten over de krijgsverrichtin-
gen der Russische legers
Op den 17den September werd
de aanvallende beweging der
Duitsche korpsen in Oost-Pruisen
volkomen gestuit door het leger
van generaal Rennenkampf Op
enkele punten teekent. zich hun
terukwljken af Een der Saksi
sche cavalerie-divisies, die van 't
Westelijk naar het Oostelijk oor
logstooneel was overgebracht,
heeft bijzonder ernstiep vriezen
geleden.
Het geheele Duitsche belege
ringsarfiUeriepnrk, aangevoerd
uit Breslau en omvallende 30
groot kaliber houwitsers, fs >n
onze handen gevallen
De „Daily Mal'" verneemt uit Pe-
trograd De Oostenrijkers verlieten
en verbrandden de vesting Jaroslaw.
daar de Russen die van de achterziide
bedreigden, ten gevolge der inneming
van Kryheshof.
De Russen sneden eveneens de ver
bindingen achter Przemysl af.
OFFICIEELE OOSTENRIJKSCHE
TEGENSPRAAK
Het gezantschap van Oostenrïjk-
Hongarïje te 's-Gravenhatre deelt me
de, dat de zoowel door het Peters-
burgsche n ieuws-agentschap als door
de Engelsche pers ooenhaar gemaak
te berichten nopens de enorme ver
liezen w elke de Oostcnriiksch-Hon-
gaarsche troepen in Gab'cïë zonden
geleden hebben en d;p laafste'iik
spraken van 250 000 dooden en ee-
kweisten. 100.000 gevangenen 400
buit gemaakte kanonnen, enz. van
a—z verzonnen ziin. evenals, acht da
gen geleden, de berichten nopens de
70.000 gevangenen 'e T.prnhere' cre-
maakt.
De verscheidene malen herhaalde
bewering dat de Russische troepen
er in geslaagd zouden zijn de ver
bindingen tusschen de verschillende
Oostenrijk-Hougaarsche colonnes af
te snijden, is ten eenenmale valscb
integendeel heeft juist het. Oosten-
rïjksch-IIongaarseh leger door zijn
jongste samentrekkende beweging die
afscheuring weten te vermijden
Hoeveel de Oostenrijkers dan wel
verloren hebben, wordt in dit offici
eele bericht niet verklaard, alleen
wordt, beweerd, dat de verliezen veel
minder zijn dan de vijand doet voor
komen.
Ter zee.
ENGELSCII SCHIP GEZONKEN.
De Engelsche Admiraliteit bericht:
Het En^L-hs-chs oorlogsschip „Peca-
sus", oporeerende tusschen Zanzi
bar en Dar-es-Salaom, heeft de Duit
sche kanonneerboot „Moewe" en een
lichter in den grond geschoten.
De Duitsche kruiser ..Königsberg''
echter viel de r.Pegasus" aan, zoodat
het Engelsche schip in het. nadeol
was en totaal word ontredderd. De
verliezen zijn 25 dooden, 30 vermist
o-p een equipage van 234 man.
Verspreid nieuws
van deocrlogsvelden
EEN BLIK OP EEN SLAGVELD.
In de „Humanité" vertelt de Fran
sche socialist Pierre Renaudel (Ka
merlid) van een autotocht over het
slagveld
Over een stoffige® veldweg, die
verderop door een van die mooie
ravijnen loopt, die met kreupelhout
zijn afgezet, komen we aan een dorp,
waar dien morgen nog Duitschers ge
weest zijn. In een naburig veld graast
een kudde schapen zonder herder.
Aan het eind van een valleitje stiigt
rook op uit het. ingevallen dak van
een boerderij. In het dorp verlaten
huizen, gesloten of met ingetrapte
deuren. Ook hier is brand gesticht.
We gaan een huis binnen. De eerste
kamer is vol armelijke meubeltjcs.
Men maakte zich blijkbaar gereed te
verhuizen toen de Duitsche invasie de
bewoners is komen verrassen. In de"
verte springen de granaten. Telkens
vormen zich twee. drie, vier groote
witte wolken. Dat is de zware artille
rie die schiet. Dan weer is bet oen
kleiner wolkje, met een zwarte vlek
dat Is een granaat met melïniet. Dan
weer is het een nóg kleiner wolkje,
een granaatkartets, en dat alles
springt op hetzelfde punt, met een
luiden doffen knal of met een korten,
drogen slag. Maar dat alles lijkt ons
ver weg, minstens vier of vijf kilo
meter. Straks, als we voorbij P..„ zul
len zijn, dat door onze troepen bezet
gehouden wordt, zullen we ze zien
springen op een 400 h 500 nieter,
boven een boschje dat geheel door deu
metaalregeu overslelpt wordt; en we
zullen de dikke rookwolken zien op-
FEUILLETON
(Naar het Engelse h).
15)
Hij ging er heen hij had inder
daad ook geen reden om weg te blij
ven; en wieer begunstigde hem de for
tuin in de persoon van oen© onbe
kende jonge daina, die bij Maty een
bezoek was komen brengen, en den
ganschc® middag niet van baar zijde
week, tot groote ergernis van laatst
genoemde, en tot groot genoegen van
Philip,
Een ding werd hem echter niet Jte-
spaard en dat was het voorlezen van
Hilda's laatsten brief aan hare vrien
din. oogenechijmljjk in Duitschland
geschreven, en een© uitvoerige be
schrijving behelzende van de levens
wijze der schrijfster en van den toe
stand van haar oom, die, naar zij
meldde, haar lerugkeetr onrnogélIjk
maakte.
Helaas! hij kende eiken regel maar
sl te goed; want Hilda had gewei-
g-erd die taak to verrichten, zoodat
hij ©en week geleden zelf den brief
had opgesteld Philip raakte evenwel
gehard "in het bedriegen en het was
hem mogelijk om den brief van het
l>egin tot het einde te lezen en met
Mary over den 'inho-ud te spreken,
zonder te aanzei est of te blozen.
Hij kout echt-er niet verwachten,
dat mtes Lee steeds door zulk een
vriendin zou worden lastig gevallen,
en onnood-ig is ti-et te zeggen, dat het
■een zaak van groot gewicht voor hem
was te weten, hoe hij haar zou be
handelen. Iiij bedacht, dut de vei
ligste manier zou zijn eau liuor edel-
ntoediglteird op -den proef te stellen,
en rond voor de waarheid uit te ko
men, maar wanneer-hij een beslis
sing wilde nemen, dun was hij to
zwak om aldus zijn© schandelijke
handelwijze te bekenne aan het meis
je, vvie-r liefde hij bezat, icn aan wie
li ij zich gebonden achtte door de ban
den van. eer, die door een gentleman
als 'heilig worden beschouwd,
Hij bedacht met hoeveel toom en
verbazing zij hom zou aanhoonsn,
zoodat hij er den voorkeur aan gaf
om het gevaar te loopen voor grooter
rampen in de toekomst tegenover de
zekerheid van een© onmiddellijke
schande.
Mary was ever- wel niet in staat om
als. heldin op te treden tegenover
haar geliefdon héld. Zij was zelf veel
te openhartig, het kwam haar onbe-
g.rijipielijk voor, waarom hunne ver
houding in zulk een geheimzinnig
waas moest worden gehuld, en waar
om als haar geliefde haar een kus
gaf, dit met zooveel behoedzaamheid
en voorzorgen moest geschieden als
of hij op het punt stond een moord te
begaan.
Z/ij was ©en zeer K-schedden meisje
en verbaasd© er zich innerlijk over.
dat Philip liefde voor haar had opge
vat een ding. waarop men zeer
trotsch moest zijn, en zij vond het
hard van het genot verstoken te zijn
hem openlijk haar verloofde te kun
nen/ noemen, en hem aan hare vrien
dinnen voor te stellen, een denk
beeld zoo verrokkelijk voor een meis
je. Op deze wijze, na steeds zijn di
plomatieke kénniiÉ i-n praktijk te
brengen en voortdurend do vernuftig
ste bedriegerijen to bedenken, wist
Philip den toestand nog zes maan
den aldus te doen behouden, maar
na dien tijd was zijn positie verra
van verbeterd. Hilda voelde hoe lan
ger langer hoe meer het grievende
van haar toestand; Mary werd dage
lijks ongeduldiger om hunne verlo
ving publiek te deen worden, en wat
't ergs-te was, zijn vader sprak hem
herhaaldelijk over rates Lee, totdat
hij ten slotte vani Philip de bekente
nis wist te ontlokken, dat Mary en
hij het helm el ijlt reeds -eens waren.
Nu duurde het niet lang of de oude
squire, een slimme man van de we
reld, begon te vermoeden, welk belet
sel bestond aan den kant van zijn
zoon om de verloving publiek te
doen worden. Het was hem reeds
spoedig duidelijk geworden, dat Lon
den eenige aantrekkelijkheid op Phi
lip uitoefende. Dat dit evenwel een
huwelijk was, kwam nooit in zijn
hoofd op-, hij had een te goed denk
beeld van liet gezond verstand zijns
zoons om te vermoeden, dat het mo
gelijk kon zijn, dat hij zoo beslist
zijn, erfdeel verwierp door zonder
zijn toestemming te huwen. Philips
terughoudendheid en st ij fhoofdigheid
ergerden Item geweldig. Devil" Ca-
resfoot was er niet aan gewend in
zijue plannen to worden gedwars
boomd; men had hem inderdaad in
aijn leven nooit gedwarsboomd, en-
hij wos niet van plan zich dat nu te
talen welgevallen. Hij had zijn hart
ge/zet op dit huwelijk, en er meest
al een zeer verklaarbare reden zijn
om hem hiervan af to brengen.
Toen hij nu de zoowen gemelde
inlichting had ontvangen, izeide hij
over dit onderwerp niets meer tot
Philip, maar ging zijn eigen plan
uitwerken.
Dien/zelfden middag begon hij liet
reeds ten uitvoer te brengen. Ten
drie uur bestelde hij liet rijtuig voor
het tweespan, een voertuig, dat zei
den gebruikt, werd, terwijl hij het na
drukkelijk bevel gaf, dat de koetsier
er vooral op moest letten of zijn
pruik wel goed zat, en netjes was
gekruld.
Precies ten drie ure hield het zwa
re open rijtuig getrokken door twee
stevige schimmels voor den ingang
der vestibule stil, en de squire, die
nis gewoonlijk was gekleed met de
©uderwotache kuit en brook, en met
zijn stok met-gouden knop ia de
bami, Stapte plechtig in het rijtuig,
en zette zich neer juist in het mid
den van de achterbank, niet achter
overleunende zcoals het de gewoon
te te in den tegeoiwoordtigoni tijd,
maar stijf léchtopzittendo. Het is
onmogelijk om zich iets meer indruk
wekkends voor te stellen dan deze
oude heer dldus gezeten, en in stati-
gen draf door de dorpsstraat rijden
de; maar het schouwspel joeg de kin
deren zulk e*n vfètts aan, vooral om
dat het zoo ongewoon was omdat de
squire sinds jaren niet had gereden,
dat deze hun nieuwsgierigheid be
dwong, en zij onmiddellijk bij zijn
komst vluchtten.
Zoodra het rijtuig de oprijlaan
van Abbey House achter zich had lie-
val de squire den koetsier om naar
Rewtham House te rijden^ waar hij
ook weldra aankwam.
Hij werd binnengelaten in de ont
vangkamer, terwijl een dienstbod-a
miss Lee .ging zoeken, die zij wande
lend in den tuin vond.
Er is een heet om u te spreken,
miss.
Ik ben niet thuis. Wie is het?
Mijnheer Caresfcot. miss!
O. waarom hebt gij dat niet eer
der gezegd? en in do stellige m-ec-
nïng, dat Philip haur onverwachts
kwam bezoeken, snélde Mary mar
huis.
Zoo Philip, riep zij uit, toen zij
de deur opentrok, dat is aardig
van u, oh oh! want op dat
oo-genblik verscheen Careafoot Se
nior in de deur en maakte zijn deftig
ste buiging.
Het is de eerste keer sedert ian-
gen tijd, lieve Mary, dat ik mij zeiven
Philip hoor noemen en ik vrees, dat
dit nog bij toeval gebeurde. De naam,
noch de blos waren voor inij be
doeld.
Mary was nog steeds zeer verle
gen.
Ik dacht, zeido zij. dat het uw
zoon Philip was. Hij is hier in lang
niet geweest.
(Wordt vervolgd),
