DE EUROPEESCHE OORLOG.
DE BOOSDOENERS.
3,° L°
WOENSDAG 21 OCTOBER 1914
TWEEDE BLAD.
HAARLEPil'S DAGBLAD
Stand van de strijdende legers van Nancy tot Antwerpen.
Wij bieden onzen lezers hielrbij een
kaart aan waarop duidelijk de stand
van de oorlogvoerende partijen op
hol Westelijk oorlogsveld is aangege
ven.
De b I o k k e n-1 ij n geeft weer
waar ongeveer de Duitsche le
gers zijn opgesteld, do zwarte
p u n t e n-1 ij n waar de F r a n-
sche, Engelsche en B e I g i-
Bchelegers positie genomen heb
ben.
Men ziet het hoe breed het geveeivis-
front is, van de Noordzeekust tol aan
die Zwitsersche grens. Nog nooit is
het in een oorlog voorgekomen, dat
over zoo'n uitgestrektheid gevochten
word. Hier wordt dan ook tot iin alle
onderdoelen een moderne oorlog ge
voerd, waarin van alle nieuwe hulp
middelen zooveel mogelijk pariij ge
trokken wordt.
Daar beide partijen beschikken over
FEUILLETON
(Naar li e t E n g e Is c h).
11)
Wat kijkt gij vreemd, zei George.
Het is mogelijk, beste Caresfoot,
maar ik zie hem niel. Is het mogelijk,
dat hij daar achter de sofa verborgen
zit.
Wien ter wereld bedoelt gij?
Ik bedoel uw prachtige» hond,
Snarleyow. Snarleyow, waar zijt gij?
Neem mij niet kwalijk, dat ik voor
zorgsmaatregelen neem, maar flen
iuntsten keer stuk li ij zijn kop onder
mijn stoel en beet mij ernstig, zoo
als gij u neg wel zult herinneren.
Arthur zuchtte toen hij hoorde,
welk onderwerp op het tapijt werd
gebracht.
De hond van mijnheer Heigham
heeft vanmiddag Snarleyow gedood,
zei George woest.
Bij deze mededeeling glom het ge
laat van sir Jolui van genoegen.
Het doet mij veel genoegen, ik
wil zeggen leed dat le hooren. Ar
me Snarleyow, het was zulk een
mooie hond; en om te moeten den
ken, dat een dergelijk lot hem heeft
vliegmachines, luchtschepen, inrich
tingen voor draadlooze telegrafie,
zoeklichten, enz is het bijna niet
mogelijk dat verrassingen plaats heb
ben.
Elke legeraanvoerder weet of kan
althans precies vermoeden wat zijn
tegenstander in 't schild voert. Wil
de eene partij door aanvoer van ver-
sterkingsiroepen op een punt van t
breede front onverwachts een aanval
dóen, dan weet do commandant van
de bedreigde tegenpartij dit al heel
snel en meestal is 'l hem mogelijk ook
versterking te laten aanvoeren.
Zoo wordt al meer dan een maand
in Noo'rd' Frankrijk gestreden. Eerst
was *t gevecbisfront kleiner dan nu,
maai1 steeds werden, bij pogingen om
't firont van den tegenstander om te
trekken, de linies uitgebreid. Nu is
de zeekust bereikt en is verlenging
niel mogelijk.
5CH/MU i ïoooooo
Thans komt de groote worsteling
;om t from van den vijand door lo
breken. Vandaar dat eiken dag de
officiecle berichten van heden bewij
zen dit weer op verschillende pun
ten van 't front gevochten wordt.
Tot heden was 't succes afwisselend,
nu eens wonnen de Duitschers iets,
dan weer was t voordeel aan de ver
bonden legers. Vandaar ook de eigen
aardige kronkeling die het gevechts-
front maakt.
Op 't westelijk oorlogsterrein strij
den ongeveer drie milldoen soldaten.
Van de Duitschers is namelijk be
kend dat zij daar 1.500.000 strijders in
't veld hebben en de macht van de
verbonden legers zal weil ongeveer
hetzelfde zijn.
Opgemerkt zij, dat de strijd vooral
heftig is op het deel Verdun-Toul,
waar de Franschen zooals men weet
vele versterkingen hebben. In het bij
zon de'r spant hei bij Sk Mihiel. Daar
hebben de Duitsclrers reeds eenigen
tijd het fort „Camp des Romeins"
veroverd, maar ze zijn er nog niet in
geslaagd een grootare bres in 't front
der Franschen te maken.
De correspondent van de Daily
Mail seint dat de Duitsohdrs te St. Mi-
hiel weer over de Maas zijn gedre
ven. Zij hadden, zoo zegt hij, een brug
over de rivier geslagen en troepen
aan dein westelijken oever gelegd om
die brug te beschermen, 's Naclrcs
ging oen Fransche batterij beTgge-
schuil er op uit langs paden, die al
leen aan boschwachters bekend waren
onder dekking vam een bataljon terri
toriale troepen. Zij begaven zich
langs berghellingen naar ec-n stel
ling, die de Maas bcheerschte. De
Franschen 'troffen de Duitsche voor
posten op 3 KM. van de brug aan.
Dadelijk gingen de Franschen tot den
aanval over. Terwijl de bergstokken
aan de linkerzijde van de territoria-
len opgesteld werden, overvielen de
territoïialen het slapende kamp. De
verblindende stralen van de Fransche
zoeklichten speelden op de brug.
De Duiischers geraakten in verwar
ring, daar zij niet wisten, hoe groot
de aanvallende macht was. In de
duisternis werden velen met de ba
jonet doorstoken en bij tientallen
sprongen zij in de rivier om te ont
komen.
Onderwijl hadden de bergkanoninen
de brug onder vuur genomen en die
geheel vernietigd. Daar de territo'ria-
len niet sterk genoeg waren, om zich
iia hun stelling te handhaven, slopen
zij met hun kanonnen in de duister
nis van den nacht weer langs de
boschpaden terug.
Hob Sb stand van fle strtf-
ilende maehten op het Westelfjlr
oorlogsterrein is.
Verwoed doren dB gevechten
voort.
Ook op het Oostelijk oorlogs
terrein woeden de veldslagen
over een breed front.
Uit 't verre Oosten. - Een
Duitsche torpedoboot vernield.
Japan bezet Duitsche eilanden.
Op hol Westelijk
Oorlogsveld
Uit d.e officieele berichten van he«
den blijkt dat op dit gevec'htsfront
nog altijd heftig gevochten wordt.
Officieel wordt door het Duit
sche hoofdkwartier gemeld: .,De
Duitsche troejicn, die "van Ostende
langs de kust voortrukten, stieten
aan de IJser, bij Nieuwpoort, op een
Belgische afdee'ing met welke zij
sedert in gevecht zijn.
Maandag werden de aanvallen der
geallieerden westelijk van Rijssel
met zware verliezen voor de aanval
lers afgeslagen."
Ifet Fransche communiqué luidt:
„Niettegenstaande de felle aanvallen
op liet Belgische leger heeft dit zich
staande gehouden langs de User.
Ook in de buurt van Yperen wer
den gevechten geleverd.
Op den linkervleugel houden de
Duitschers nog steeds den toegang
tot Rijssel in de richting Armenliè-
res, Fournes en I.a Bassée bezet.
Aan de Maas hebben de Duitschers
pogingen gedaan om afdeelingen van
de Fransche troepen, die voorttrok
ken lang6 den rechteroever op het
schiereiland Camp dos Romains, te
rug te slaan
Alles bijeengenomen hebben de ver
bonden legers den 19den op verschil
lende punten kleine voordeelen be
haald."
Do bezetting van Üstendo en do
anere doelen van de zeekust door do
Duitschers heeft in Engeland onrust
verwekt. Maar zoo merkt de „Ti
mes' op daarvoor is geen reden.
Reeds in September was er reden
te verwachten, dat de Duitschers
spoedig in liet bezit zouden zijn van
de havens tegerover Dover. De Brit-
sche opera tic-bas js werd snel overge
bracht naar een havenplaats verder
westelijk gelegen, doch er gebeurde
niets. De Duilschers l oten de kust
ongemoeid en trokken in de richting
van Parijs. En de positie van Enge
land word daardoor beter. Dat thans
de Duitsche troepen te Ostende zijn.
is van niet meer beteekenis, dan dat
Duitsche mi ziekkerpsen op de plei
nen van Brugge concerten geven.
Want de ntet zeer ruime haven van
Ostende is onbruikbaar \cor een vij
and, die er geen schepen in kan
brengen; en Duitsche trcepen in Os-
lende doen niet meer kwaad dan
Duitsche troepen op andore plaatsen
in het front.
Do lijn der verbonden legers is al
leen uitgebreid van Yperen naar do
zee. En de „Tin es" meent, dat dit
wel goede redenen zal hebben. Do
Franschen hebben toch hunne plan
nen voor do verdediging tusschen de
Lys en de Yser reeds lang vooral ge
maakt. Zij kunnen daar de Duitsche
troepen afwachten, zonder zorg voor
hun verblijd in Ostende.
De Duitsche troepen in het westen
zouden aanmerkelijk versterkt ge
worden zijn, maar naar de „Times"'
meent, zijn liet slechts nieuwe oen
heden uit landstormmannen en jon
ge Fecruten beslaande,- die uit
Duitschland worden aangevoerd. Wel
verwacht het Engelsche blad dat
Duitschland een nieuwe poging zal
doen, om zich in Frankrijk er door
te slaan, maar het blad voorziet, dat
er geen veldslag zal worden geleverd,
doch slechts een voortzetting van do
aanhoudende gevechten, die sedert
het begin van September zijn gele
verd.
Van 't Oostelijk
Oorloqsiooneel
OOSTIiXniJKEHS EN KUSSEN'.
Een mededeeling \an den Oos
ten r ij k 6 c h en genera'en staf
luidt:
getroffen, nu hij nog geen week ge
leden den patrijshond van Anne een
dergelijk lot heeft dioen ondergaan.
Arme Snarleyow! gij zult hem toch
zeker laten opzetten. Maar mijin waar
de Caresfoot, gij hebt mij nog niet
voorgesteld aan den held van don
avond, mijnheer Heigham. Mijnheer
Heigham, het is mij aangenaam ken
nis met u Ie maken, en meil hartelijke
geestdrift drukte hij Arthur d'e" hand,
alsof deze de e enige afstammeling
was van een familie, diie hij geduren
de eenige geslachten had gekend en
liefgehad.
Weldra werd het diner aangekon
digd. dat verre van gezellig was.
Goorge bewaarde een somber stil
zwijgen, maar at em dronk met veel
smaak ZoodTa de tafel was afgeno
men zei George, dat het nu maar be
ter zou zijn, dat zij hun zaken af
maakten. Arthur stemde toe, en sir
John maak,te met een zoeten glim
lach de opmerking, dat arbeid een
vam 'stevens rampen is, die niet kan
worden vermeden.
In ieder geval is het een kiwaad,
dat u er aardig boven op heeft ge
bracht, bromde George, en hij stond
van de tafel o-p en begaf zich naar ':i
zware ijzeren kist in den hoek van
de kamer ontsloot die met een kilein
sleuteltje, dat hij uit zijn zak haalde,
en nam er een pakje papieren uit.
Wat een uitstekende bewaar
plaats hebt gij daar, Caresfoot. zei
sir John onverschillig.
Ja, dat slot is niot gemakkelijk
open te steken. Het is volgens eeii
door mijzelf gemaakt plan vervaar
digd.
Maar vindt gij niet, dat kteine
pakketjes, bijvoorbeeld particuliere
brieven er gemakkelijk in zoök kun
nen geraken? Zij is zoo groot.
neen, daarvoor heb ik afzon
derlijke hokjes. Welnu, mijnheer
Heigham. En vervolgens wist hij mei
de flinke en stevige hulp van sir
John Arthur geheel in de war te bren
gen, totdat fondsen, actiën, effecten
en hypotheken in zijn verward brein
rondspookten. Na hem met goed ge-
vo'g in dien geestestoestand te heb
ben gebracht, viel hij hem plotse
ling op zijn dak met het voorstel be
treffende de hypoliheek op do Jotiey-
bezittingen, waarbij hij beduidde, dat
dit een uitstekende geldbelegging
was, en hij raa'dide hem sterk aan ais
„vriend" om zijn geld daarin te la
ten. Arthur aarzelde een oogenbÜk,
meer uit natuurlijke behoedzaamheid
dan dat hij er iets tegen wist aan te
voeren. George merkte dit op en zei
liet is evenwel niet meer dan
billijk, dat alvorens gij een besluit
neemt, gij een plan van het landgoed
en een copie van de acte onder de
oogen hebt gehad. Beide heb ik in de
aangrenzende kamer wilt gij ze eens
zier.?
Arthur stemde toe, en zij verlieten
aanien de kamer; sir John, wiens
oogen door den invloed van tien port
wijn wat zwaar schenen te zijn ge
worden, meende, dat men hem niet
noodig had. Nauwelijks had de deur
zich evenwel achter hen gesloten of
de waardige edelman bleek helder
wakker tie zijn. Zijn handelwijze werd
nu inderdaad zeer zonderling. Op
zijn teenen liep hij naar de ijzeren
kist in den hoek ran de kamer en be
keek ze aandachtig door zijn oogglas.
Daarna trachtte hij voorzichtig het
deksel van een op kunstige wijze
aangebrachte aparte afdeeüng op te
lichten.
Ilmmompelde hij half overluid,
daar zitten zij inhad ik nu maar
tien minuten den tijd.
Daarna keerde hij ijlings naar de
tafel terug, nam een stukje van het
zachte brood, dat hij at bij zijn wijn
inplaats van beschuit, kneedde het
snel tot deeg, en naar de kist gaande,
verdeelde hij het deeg in twee doe
len. Het eene gedeelte drukte hii zorg
vuldig op het sleutelgat van het afge
schoten hokje, haalde toen den sleu
tel uit het slot van de kist, en druk
te den sleulelhaard flink in het twee
de stukje deeg.
Na dit te hebben verricht stak hij
de stukjes deeg zorgvuldig in zijn
borstzak, zwodanisr dat ze Diet ge-
makketijk platgedrukt zouden kun
nen worden, en met een glimlach van
votdoearing keerde hij naar zijn stoel
terug, schonk zich een glas port in
en aouunclde in.
Hallo, Bellamy, slaapt gij 1 Word
wakker, man! Wij hebben die zaak
betreffende de hypotheek in orde ge
bracht. Wilt gii aan Bortey mijnheer
Hcigham's beslissing melden? En
misschien zich tot Arthur wenden
do wilt gij dat voor uzelf ook wel
doen?
Zeker zal ik het hem melden, Ca
resfoot, en nu geloof ik, dat ik gaan
moet. Mijn vrouw blijft niet gaarne
op mij w achten.
George begon op bijzonder beledi
gende wijze te lachen.
Ik geloof niet, Bellamy, dat zij
er ziöli om zou bekommeren, ai blecft
gij een heele wenk weg Maar
wilt gij haar zeggen, dat ik haar hier
morgen gaarne wilde sprekenver
geet het met.
Sir John beet zich op zijn adellijke
lippen maar antwoordde gilitnlaohend,
dat hij er om zou denken, en" ver
zocht Geoige om niet te bellen, daar
zijn rijtuig voor de deur stond en de
koetsier op hem waöhtte hij nam een
hartelijk afscheid van Arthur, en
sprak de hoop uit hem spoedig weer
te zien. Nauwelijks was echter de
deur achter hem gesloten, of hij deed
iets, dal. volstrekt niet met zijn waar
digheid paste. Hij keerde zich om,
zi.n gelaat rood van woede, verhief
zich op zijn teenen en schudde zijn
vuist hevig in de richting van de
deur.
Schaivuit! zeide hij tusschen zijn
tanden, gij hebt mij twintig jaar lang
als een nul behandeld, en ik was ver
plicht er om te lachen en het mij ie
laten welgevalten, en ik zal het u, ei»
vooral haar, betaald zetten.
Zoodra sir John was vertrokken,
zei Arthur zijn gastheer, dat, als het.
den volgenden morgen mooi weer
was. hij voornemens was in Brathani
Lake te gaan visschen, en dat hij ook
het plan had om den volgenden
avond met den trein le vertrekken.
George maakte op deze voorstellen
geen tegenwerpingen zij waren
hem integendeel zc-er aangenaam,
want des te korter werd de tijd. dat
hij verplicht zou zijn zich het gezet-
schap te laten welgevallen van een
gast, dien hij letterlijk verfoeide,
want aldus waren de gevoelens, die
hij voor Arthur koesterde.
Zij wenschten eikaar nu een goe
den nacht, maar alvorens de kamer
te verlaten, ging George de ijzeren
kist sluiten, die nog open in deu hoek
stond.
(Wordt vervolgd).
