„fn (Jon efa'g oostelijk van Oh'yröv?
/n Pi-zemySl h®üfl do dag van Maan-
3a g aan de Oostenrijkers opnieuw
belang rij ko resultaten gebracht.
Bijzonder verbitterd was d® strijd
bij Mizyniee om don Maglera-heuvel,
diie totnogtoe door de Russen bezat
was en ann de Oostenrijksclien op-
marsch groot® moeilijkheden bereid
de. Nadat oen krachtdadige beschie
ting met het geschut was voorafge
gaan, werd de stelling in den namid
dag veroverd.
Ten noorden van Mizyniee zijn do
Oostenrijloers met hun aanval op l>e-
storjninesafstand van do ton oosten
van Przemysi staande Russen ter
hoogte van ModyIsa gekomen.
Aan den zuidelijken vleugel wer
den do togen de heuvels «uidwiêste-
tel ijk van Siary Sambar gerichte en
ook 's nachts voortgezette aanvallen
van de Russen afgeslagen.
In de dalen van de Stryj en de Spi-
ca rukken do Oosten rijkscb© troepen
al vechtende voider, op.
Ook aan, de San is Zondag op ver-
sclieidene plaatsen gevochten, Een
na het invallen van do duisternis
door die Russen ondernomen aanval
op de OoQtenrijksehe bij Jaroetlaü
na-ur den oostelijken oever overgesto-
ken strijdkrachten, mislukte geheel.
In Russisch Polen heeft de ver-
ceuigdo Duitsch©, Oostenrijkse!)© en
Tlongaarscho cavalerie grooto Russi-
sciio cavaleriemachten, die ten wes
ten van Warschau over Sochatsof
trachtten vooruit te dringen, terug
geslagen."
Via Parijs wordt 't volgende van
Russische zijde bekend gemaakt:
„De toestand in Oost-Pruisen en
nan den Woichsel is niet veranderd.
Pogingen van de Oostenrijkers om
Over de Sun te trekken zijn verijdeld-
Ten zuiden van Pzremysl duurt de
slag voort, onder voor do Russen gun
stige omstandigheden.1
Een Duitsch staüberióht oonsta.-
teert„van het oostelijk oorlogster-
rein is heden, geen iiieuws."
De correspondent van het „Berl.
•Tageblatt" meldt: „Wel hebben
de Russen zich achter d® San terug
getrokken, maar zij bic-don daar toch
den Oostonrijksah-en troepen, d'ie ook
reeds op enkele plaatsen de San zijn
overgetrokken, hardne-kkigen tegen
stand, zoo bijv. ten noorden bij' Ra-
dyrnno, en ten noordoosten tusschen
Dc San en de Wysznia.
liet Oostenri.'ksch© leger moet hun
hot terrein voet voor voet ontworste
len en mag tevreden zijn, als het zoo
doende per dag een kilometer avan
ceert.
De nog voor Przemysl staand®
Russen worden op vijl arineekorpsen
getaxeerd. Het is weer ge-lukt een
■Russischen vliegenier naar beneden
te schieten. Hiermee mag men reke
nen dat 't met de Russische vliegerij
op het Galloischö oorlogstooneel af
gedaan is, terwijl do weer versterkt®
Oostenrijksrhe aviatiek uitstekenden
.verkeniviTigHhenst doet".
Verspreid nieuws
van de oorlogsvelden
DE AVONTUREN VAN 100 BELGI
SCHE STRIJDERS.
Men schrijft uit C'haam aan het
„Alg. Handelsblad":
Hoövelo heldendaden uit dezen
6ti ijd, hoevete namen van heluen ook
zullen onbekend blijven, nu alleen de
massa vermag een da-ad van beteeke-
nis te verrichten
Wellicht de laatste afdeeling Bel
gen, welk® tijdens het beleg van Ant
werpen zich nog in het Noord-Oosten
van België bevond, was het 100-tal
Belgische wielrijders, dat op 15 Octo
ber moest geïnterneerd worden nabij
Cbacrndijk {(en Oosten van Strijbeek).
Het enkele dagblad, dat er nog ge
wag van maakte, volstond met het
sobere bericht, dat er nog oen 100-tal
Belgische militairen -aan de Neder-
lnndsche grens geïnterneerd werd.
Het was een afdeeling wielrijders,
t® Antwerpen geïmproviseerd met liet
doel om den vijand op zijn verbin
dingslijn met Aken zooveel mogelijk
afbreuk te doen een automobiel en
oen cyclonette waren er aan toege
voegd, tot. let vervoer tevens van
springmiddelen en munitie.
Te oord celen naar den indruk, dien
de afdeeling maakte en naar de inede-
d cc ling van den commandant, den
kapitein der grenadiers üelfosse en
den luitenant der veldartillerie Flé-
bus, was het een uitgelezen schare,
samengesteld uit grenadiers, chas
seurs en pioniers-pontonniers. Ver
schillende Duitsch® treinen hadden ze
doen springen, bruggen en spoorlij-
Tien opgeblazen, steeds door snel ver
plaatsen en handig manoeuvreeren
zorgende, den overmacktigen vijand
in een bijna geheel bezet gebied uit
de handen te blijven.
Ten slotte, zes dagen na den
van Antwerpen, dien ze maar kort
vóór de iriterneering vernamen, toen
de mogelijkheid uitgesloten scheen,
zich nog bij de terugtrekkende Belgi
sche troepen te voegen, hadden do
Duitschers hun plaats vernomen
van... Belgische burgers en.... een
courant. Zoo dachten ten minste de
iwee geïnterneerde Belgische officie
ren. Want ze hadden een courant,
waarin stond, dat er nog een Belgi
sche afdeeling nabij <le HoJlandsche
grens bij Zuudert zich bevond en zij
hadden gehoord, dat Belgische bur
gers, vreezend dat hun dorp zou wor
den verwoest, zich, in tegenwoordig
heid van een Duitsche patrouille, had
den laten ontvallen, dat er zich nog
Belgische soldaten bevonden in de
buurt van Meir en Meerle. Hoe het zij,
v ij vermoedden dat Duitsche patrouil
les op deze medcdeelingen waren af
gegaan.
Deo 140 en trokken de Belgische
wielrijders terug naar Meerle. De
inwoners van deze plaats vonden deze
landgenooten tamelijk gevaarlijke
gasten en toen een Duitsch detache
ment vun een 300 man hen achter
volgde en dé commandant dreigde
Meerle te zullen verbranden, indien
de wielrijders langer weerstand bo
den, volgde op 15 October de internee-
rlng op verzoek van den burgemeester
van Meerle. Noode gaven de mannen
gehoor aan het bevel van hunnen
commandant, die begreep, dat langere:
tegenstand zou leiden tot nutteloos
.verspillen van menscbenlevens. Toen
«o zich op Neder!andschen bodem be
vonden, sprohgafi er nog two® niet
fiets en al ovor dc Strijbeeksche beek
wederom op Belgisch grondgebied,
voordat hun dit kon worden belet.
Aanvankelijk scheen aan deze in-
terneoring oen gevecht te zullen voor
afgaan. De kapitein en eenige man
schappen bleven namelijk het laatst
to Meerle, terwijl de anderen inmid
dels een tirailleurlini® vormden op
een 100 pas van de grens, evenwijdig
aan dezo, om ilien op to wachten en
in het uiterste geval met vuur te
ondersteunen. Toen de kapitein aan
kwam, volgde spoedig do interneo-
ring en de inlevering der wapens bij
de Hollondsche grenswacht, Nauwe
lijks was dit gebeurd of Duitsche
patrouilles verschenen ter plaatse,
vroegen inlichtingen aan den IIol-
1 andschen commandant, constateer
den de in te moering, waarna een
tiraille'urlhii® langs de Hollondsche
grens werd uitgestuurd, om zoo mo
gelijk do laatste Belgische soldaten
van deze streek gevangen te nemen.
Inmiddels had op Noderl&ndsch
terrein do overdracht plaats van den
Belgischen troep aan den Nedorkmd-
schen commandant. De kapitein Del-
fosso hield oon waardeorendo, roeren
de toespraak tot zijn manschappon
waarin hij o, m. zeido, dat hij meen
de, naar zijn vermogon voor zijn
manschappen gezorgd to hebben. De
mannen waren hevig onder den in
druk, snikten on onderbraken de toe
spraak met uitroepen als „mon brave
cnpitaine", „mon bravo comman
dant"....
Een eind van de grens af werd den
Belgen warm eten verstrekt en lang
zamerhand werd hun verbitlerdo
stemming wat milder. Er werd ge
vraagd of ze niet gewond waren ge
weest, maar dén antwoordde in zijn
gemoedelijk Vlaamsch :„Als je niet
bang zij, dan wordt je ook niet ge
raakt, maar die altijd omlftg kroept,
die krijgt eune bal". De meeste man
nen en officieren spraken overigens
Fransch.
Mon ging op marsch naar Breda.
De goede verstandhouding, die er
spoedig bleek to ontstaan tusschen de
Belgen en de mannen van het geleide,
zal het leed van dien marsch veel ver
zacht hebben, zoodat ze niet een ge
voel zullen gekregen hebben, alsof ze
door oen overwinnaar werden opge
bracht.
De kapitein Delfosse was zoo wel
willend enkele indrukken van den
srtijd mee te doelen. Persoonlijk had
hij weinig of geen moeite gehad om
aan de moreel® uitwerking van de
vijandelijke projectielen in het eerste
vuurgevecht te gewennen. Een tegen
partij in grijze kleeding achtte hij
zeer in het voordeel. Over zijn man
schappen was hij buitengewoon tevre
den. Hij geloofde, dat noch hij, noch
de meesten zijnor mannen in een
Duitsche krijgsgevangenschap zou
den hebben berust.
Het is te hopen, dat oens een wei
jrsneden pen uitvoerig do daden zal
vermelden van den kleinen troop, dio
zoo'n eervolle, gevaarlijke taak kreeg
tc vervullen en zich, zonder eenige
verbinding met Antwerpen of het veld
leger in edn. klein deel van het kleine
overweldigd® land, gedurende twee
weken zoo flink wist te handhaven,
In de Temps" wijdt generaal De
Lacroix weer een artikel, getiteld
„Toujours", aan den toestand. Spre
kende over den in het oneindige
voortdurenden slag in Frankrijk,
schrijft hij o. a.
Men moet zich daarover niet al te
zeer verbazen en vooral letten op alle
factoren, welke als vanzelf leiden tot
zulk een langdurige worsteling. Wat
toc-h is het geval. Wij hebben te deen
met eon tegenstander, die weet, dat
het gaat om zijn bestaan en die gedu
rende veertig jaar het wapen heeft
gesmeed, dat hij thans tegen ons
keert in de overtuiging, ons te zuUcji
verpletteren. De uitvoering van zijn
stoutmoedig plan is op den helden
moed der Belgen gestuit, op d® hard
nekkige taaiheid der Engelschen en
het élan der Fransehen. Hoewel g®
slagen, wil hij den strijd niet op
geven. Tevergeefs zoekt hij met alle
energie, waarover hij nog beschikt,
succes. Zijn verbittering bleek in den
strijd op de lijn RoyeLassigny,
waar hij poogde ons front te door
breken in den hoek, waar dit ombuigt
naar het noorden, en althans den
druk, van onzen linkervleugel te ver
minderen.
Thans weer heeft hij het gemunt op
onzen uitersten linkervleugeldoor
een talrijke cavalerie-massa vooraf
gegaan, heeft één zijner legerkorpsen
Rijssel bezet. In deze streek evenals
op het overige front hernemen wij het
offensief met krochten, waarover ik
verder moet zwijgen.
Vervolgons bespreekt cl® generaal
den val vaD Antwerpen. Deze gebeur
tenis geefl te denken, schrijft hij,
aangaand® de waarde van versterkin
gen, wanneer zij beschoten worden
door moderne artillerie. Het is nog
niet mogelijk positieve consequenties
t® trekken maar ik kan toch niet
nalaten te denken aan het oordeel
'an wijlen generaal Langlois, die
pleitte voor veelvuldige toepassing
van do v e 1 dversterkingskunst voor
de verdediging van strategische posi
ties. Hij wees er op, dat deze werken
weinig relief vertoonen, minder tref
kans voor de artillerie bieden en dus
langduriger weerstand- kunnen bie
den.
D® generaal meent, dat d® val van
Antwerpen geen ernstigen invloed op
den huldigen toestand kan oefenen,
vooral nu het leger zich heeft kunnen
terugtrekken.
EEN EPISODE UIT DEN STRIJD.
Do oorlogscorrespondent van de
.Daily Chronicle" schrijft, dat d®
strijd in Noord-Frankrijk zeer bloe
dig is.
Een enkel® episode uit de straatge
vechten in deze dichtbebouwde streek
zij hier vermeld.
Een Fransch linieregiment kwam
tegen den avond aan fn do buurt van
een dicht met (hout begroeide streek
tusschen twee dorpen in dat zwarte
land. Een c-ompagnie kreeg last, het
bosch, te bezetten,
„Jongens", zei de de officier, „er zijn
daar nog wat Duitschers en het i3 on
zen plicht om ze te verdrijven voor
hot al te donker wordt."
vborzTcEUg gTrtgën dó mennen voor
uit, in de verwachting slechts enkele
Duitschers te ontmoeten. Maar plot
seling werd de rond van het bosc'h
door een fel vuur verlicht, de mitrail
leurs deden een regen van kogels
neerdalen. Het was een zorgvuldig
voorbereide hinderlaag. De compag
nie moest terugtrekken met de man
nen die nog te redden waren, Maar
spoedig zonden de Fransdhen meer
troepen en vóór do duisternis inviel,
was het bosch gezuiverd van Duit
schers, alleen een stapel lijken bleef
achter.
De Fransc-hen hebben in dezo streek
gevochten met een moed, die in vele
heftige botsingen onweerstaanbaar
bleek
Do correspondent merkt nog op,
„dat de Duitschers vooral door uit
putting van hun troepen hebben te
lijdon. En uit het voorkomen van
krijgsgevangenen die hij zag, meent
hij te mogen opmaken, dat ziekte en
ontberingen de Duitsche troepen
macht hier p-hysiek en moreel teiste
ren."
NADERE GEGEVENS OVER DE GE
VECHTEN IN NOORD-FRANKRIJK.
Een correspondent van de „Times"
meldt over de gevechten in Noord-
Frankrijk de volgende bijzonderhe
den
Verleden week Donderdag staken
de Duitschers een voelhoren uit in de
richting van Ilazebrouck. Wanneer
die plaats eenmaal bezet Is, zou oen
overrompeling van Calais niet moei
lijk zijn, maar de poging werd ver
ijdeld en in den nacht van Vrijdag
ging de Fransclïe ruiterij tot den aan
val over en verrichtte een dapper
wapenfeit.
De Pruisen hielden don rechter
oever van de Lya In sterk getal bezet.
Zoeklichten en mitrailleurs speelden
op de twee doorwaadbare plaatsen te
Meuville en Eslaires. Da Franschcn
moeste.). echter de rivier over. De
Fransc'he ruiter aan voerder slaagde
er In, zijn manschappen onder dek
king van de duisternis te verzamelen
op een punt nie-t ver van Aire, aan
den linkeroever van de rivier, zonder
dat hij ontdekt werd. Een van zijn
manschappen, die oen ervaren zwem
mer ls, kleedde zich fluks uit en
sprong met een dunne lijn bij zich te
water. Toen hij den anderen oever
bereikt had, trok hij aan zijn lijn een
zwaar touw over, dat snel word vast
gemaakt en waarlangs manschappen
en paarden begonnen over to zwem
men. Toen d® dag aanbrak, waren er
2000 Fransclïe dragonders aan den
•echteroever van de Lys. Denhlanen,
die geringer in getal en in hun flank
bedreigd waren, trokken toen op Ar-
mentières terug.
Men zal zich herinneren zoo
meldt dezelfde correspondent dat
in het begin van den veldtocht de fir
ma Schneider to Creusot aan de Fran-
sche regeering zes batterijen zwaar
veldgeschut ten geschenke gaf, <li® op
bestelling voor een vreemde mogend
heid gemaakt waren. Deze kanonnen
zijn van ontzaglijke waarde gebleken.
Zij hebben een grooto draagkracht en
kunnen buiten gezicht en bereik zelfs
van do zwaarste Duitsch® artillerie
gebruikt worden. Zij hebben ook het
groote voordcel, dat zij even gemak
kelijk te behandelen zijn wat opstel
len en richten betreft als de stukken
van 7.5 c.M.
HET OFFJCIEELE ENGELSCIIE
LEGERRAPPORT.
We hebben reoda een uittreksel ge
geven van lret rapport van generaal
French over het oprukken der F ron
sel i en en Engelschen over de Mam®
naar de Aisne.
Een zinsnede moeten we evenwel
nog in haar geheel overnemen, na
melijk:
Ofschoon ik dit ten zeerste betreur,
te hebben moetan vermelden dat ik
zware verliezen leed aan doodeu en
gewonden gedurende bovenomschre
ven operaties, geloof ik toch niiot, dat
zij buiten allo evenredigheid zijp. met
de hevigheid van den grooten slag en
met de demoralisatie en de verliezen
aan dood-en, gewonden en oorlogsma-
torieel, dio den vijand zijn toege
bracht,
EEN BOMBARDEMENT.
Omtrent het bombardement van
Atrecht seint de correspondent van
de „Daily Tel." het volgende:
Het bombardement hagon Dinsdag
6 October. De vorig® dagen was het
kanongebulder al nader en nader
galtonnen, doch de bevolking bleef
volkomen kalm. Op den 3en vielen
verscheidene bommen in de dorpen,
op k-oTlen afstand vap de stad gele
gen. De 5de was een betrekkelijk kal-
d-ag. Buiten de stad werd gevoch
ten en de motorwagens voerden van
uur tot uur gewonden aan.
Dep volgenden morgen, bij hot aan
breken van den dag barstten de eer
ste granaten boven Atrecht los, in do
nabijheid van lxe'i station. Even later
hadden die DuitsCtudrs hup stellingen
gekozen en de bommen regenden op
het ,9fcadhui3 en de pleinen daarom
heen-, in hot centrum van de stad.
De bevolking nam de vlucht ln de
kelders der huizen, waarheen ook de
gewonden werden gedragen.
Een vreeselijk voorval -had plaats in
het hospitaal St. Joan. Een heelc ver
dieping stortte door granaten ineen,
een zuster en verscheidene gewonde
soldaten werden onder het puin be
dolven- Zij kon-don niet uit hun posi
tie worden bevrijd vóór hot vallen
van den avond toen het schieten op
hield.
Den volgenden dag bombardeerden
de Duitschers de stad mei, verdubbel
de hevigheid, waarbij zij brandbom
men gebruikten. Dos avonds brandde
Atrecht als een toorts. Gedurende den
nacht van Woensdag verliet 't moe
ren doel der bevolking de stad en
vluchtte maar SU Pol.
Ofschoon verschillende hevige ba-
jonetgèvechten in die voorstad werden
geleverd, werden de Duitschers stetods
teruggeslagen.
Do oude klokketenen y-an het stad
huis van Atrecht staat nog overeind,
"orsdTToóïï tan de" resl Van hef gebouw
slechts de vier muren oveïhl&van. Hei
dak en hot binnenste werd totaal
door do vlammen vernield, Alle sti
ten en pleinen in dit stadskwartier
zijn verwoest en -ook do kathedraal
heeft voel soliade geleden.
IEET AANDEEL DER ENGELSCHEN
AAN ANTWERPEN's VER
DEDIGING.
De Engelscli® minister Chuirchlll
heeft bij den terugkeek van de Royal
Naval Brigade uit Antwerpen oen wel
kom aan deze brigade gezonden waar
in hij verklaart, dat de officieren
manschappen zich uitnemend hebben
gehouden en aan het in. hen gestelde
vertrouwen volkomen hebben vol
daan. De minister zei dan uiteen
waarom do ma-rinebrigades naar Ant
werpen werden gezonden. Dat ge
schiedde omdat de mood drong, om
dat mobiele troepen niet voor don
dienst in de forten beschikbaar kon
den w-ord'en gesteld, om-dal zij het ge-
makkelijkst bij de hand waren
het spoedigst konden worden
scheept, en omdat hun geoefendheid,
hoewel onvoltooid, toch v-rij-wel gelijk
stond met die van een groot deel der
verdedlgingstroepen en die van do
vijandelijke strijdkrachten. De Naval
Division was maar Antwerpen gezon
den niet al3 een op zich zelf staan
de maatregel, maar als een on
derdeel van de operaties voor het
ontzet van de stad. Maar andere ge
wichtiger overwegingen verhinder
den de plannen volledig door te voe
ren.
Do verdediging van. de binnenste li
nie van Antwerpen kon eenige dagen
'ol-gehouden worden: en de Naval Di
vision trok alleen terug op bevel in
•band met den alg-emeencn st'rate-
giselven toestand en niet ten gevolge
van oen aaruval of druk van don vij
and, Do verlenging van de verdedi
ging, dank zij de aankomst der ma-
ri-netroepon, stelde er too in staat de
schepen in de haven aaiutóetoos 'ie ma
ken en andere gewichtige maatrege
len to nemen.
I-Pet is nog niet de tijd om te oordee-
len welken invloed het gedurende
vijf of zes dagen ophouden van een
legermacht van.ten minste 60.000
Dui tec hors voor Almtwórpctn op den
gang van den algemeemen slag in het
zuiden heeft gehad, maar ongetwij
feld was die invloed groot en goed.
Aldus zegt de heer Churchill tot dio
marinetroepeïL.
DE DUITSCHE INTENDANCE.
In de VorwSYis geeft een oorlogs
correspondent eon beschrijving van
het vverlc der intendance. Over het
'oer van levensmiddelen schrijd
hij
Ieder man is uitgerust met een
voorraad, dio slechts in geval van
nood. aangetast mag word-en en dio
bestaat uiït twee rantsoenen geconser
veerd vlecsch on bJikgroente en
scheepsbeschuit.
Ieder bataljon heeft een wagen
voor levensmiddelen en voor veevoe
der mee. Die leveren de dagelijkseha
rantsoenen. Zijn d© noodrantsoenen
aangebroken, dm móet-en zij zoo snol
mogelijk w®ör aangevuld worden.
1-Iet vullen van de voeder- en levens-
raiddelonwagen3 is de taak van de ba-
gaigecolonnes, dio als eindeloos band
in onafgebroken kringloop op en neer
rijden. In d® etappen intendance wor
den zij gevuld en aan het front weer
geledigd. Ook in de keuken is een
kleine voorraad conserven voorradig.
Men gebruikt zooveel mogelijk vers oh
vleescft. De por tie's voor den volgen
den dag moeten in den wagen bester
ven. Zoodra het bestorven vleeeeh
n aar do keu kon gaat, wor dt het >n-
dervvsg gekochte vee geslacht, ver
deeld en weer meegenomen om voor
den volgenden dag te besterven. Pas
geslacht vleesc'h mag niet gebruikt
worden.
duurzaamheid van de conser
ven is helaas beperkt. Daarom is het
moeilijk op deze wijze te zorgen voor
de voeding van een leger.
Als d® vleoseliblikjes zes jaar ge
staan hebben zijn zij niet goed moer:
groentebliklccn reeds na drie jaar,
Ofschoon conserven betrekkelijk duur
zijn worden zij reeds in vredestij-cl in
groote menigte gebruikt. Daardoor
was 'o mogelijk steeds verschen voor
raad t® ho-ud-en. Er kan hu in jaren
geen gebrek aan komen.
De veld ba kkerij en vooi'zien ln het
algemeen do troepen van brood. Zij
•erken roggemeel, waarbij voo'r
afwisseling van tijd tot tijd tarwe
meel gevoegd w-okdt. Ieder legercorps
heeft twee veldbakkerijien, ieder met
12 ovens, die, bij onafgebroken, werk
zaamheid dagelijks 44000 rantsoenen
brood leveren. Als er oen dag niet ge
bakken kan worden, moet de etap
pen intendance voor brood zorgen.
Onderweg kan alleen gebakken wor
den als het deeg reeds in den oven
ligt De veldkeuken echte'r werkt ook
onder het rijden gewoon door.
Tegenwoordig krijgt ieder soldaat
bij zijn gewoon rantsoen dagelijks
nog twee sigaren, twee sigaretten,
een portie thee, koffie en suiker en
voor tweo of drie dagen 0,1 liter alco
hol
IN KWARTIER.
Uit een oorlogscorrespondent!o aan
don Duitschen liurier:
Wij komen met onzen wagen aan
een landgoed waar officieren zijn
ingekwartierd. Wij, bezitten rum on
zij koolsoep en heet water. Dat i3 te-
zomen een uitstekend. Souper. In den
mooten girooten salon liggen hoo-
pen s'iroo; gister sliep daar een. troep.
Vandaag zijn zij weder verder ge
gaan. De vleugel is bij,ma ln het ge
heel niet. ontstemd. Een collega phan-
taseea't Wagner. De geweldige kachel
'Frornï en globtt', Vi'oolijke liederen
worden gezongen.
De petroleum is ui (.gebrand, kaar
sen komen op tafel. Iemand vraagt
plotseling of wij nnet kerstmis reecis
thuis zullen zijn.
Ieder haalt iets bijzónders voor den
dag, oen pakje chocolade, eon flesch
rooden wijn, een blikje sardinen dat
eigenlijk bewaard, moest worden.
Er wordt geklopt. De aanvoerder
van ©en colonne vraagt naar den weg.
Snel warmt men voor hem een bord
van de beroemde soep.
„Iloe staat het in het centrum?"
Goed." „Bij ons ging het uitste
kend, toen ik wegging." „Weet
iemand van de lieeron iets van den
linkervleugel?" „Die is 150 kilometer
hier vandaan, men weet niets."
De wind jaagt over het huis. Men
houdt de -handen bij do kachel In
grootvaders leunsitool slaapt een
piepjonge luitenant zoo vast, dat hij
nM op te krijgen is, als wij de bed
den' opzoeken, voor zoover deze c-r
zijn.
Aan de hoifpaori hooren wij gcklap-
por. Wij kijken naar buiten en
zien een paar veulens, Paarden en
vee heeft men hedenmorgen uit de
3tallen gedreven. Nu komen do veu
lens van de koud® terug. Het zijn
grappige dingen va.n dit jaar, die des
daags zoo nieuwsgierig en vroolijk
zijn. Zij werden onder dak gebracht.
Do lucht is helder. Die plassen zijn
•agfijn overtrokken. De adem staat
vit in de lucht.
Den volgenden morgen om zes uur
ligt er hier en daar 'rijp op struiken
en bootnen. s Middags verandert dan
het weer. Wij gaan naar een nieuw
kwartier, ons stadakwatier dat wij
weer innemen.
HET DUIT9QHE 42 c.M. PROJEC
TIEL.
De correspondent, van d-e „Giorna-
le d'Itatia" beschrijft zijn indrukken
van het 42 c.M, projectiel als volgt'
„Plotseling hooren we, hoe een be
angstigend huilen -do lucht doorgiert.
Men krijgt den indruk van oen on
zichtbaar monster, dat daar over on
ze hoofden heen suist, blaffend, sis
send-, Ieder onder ons zou wol achter
rotsen willen vluchten. Zoo doorle
ven we oenige minuten als in on
macht overgegeven, liet is, alsof dat
gehuil ons ln een wervelwind mee
sleurt!®, ons van de plaats zou weg
rukken en ons in stukken scheuren.
Opeens houdt 'het op. en het ls ais-
of een reuzenhand ons een klap vlak
in, het geacht geeft, dan volgt een dof
gekraak, alsof een reuzenhamer op
de aarde beuikt, een gebrul, dat je
door merg en been gaat en 500 me
ter van ons weg Stijgt er een reus
achtige rookkolom van stecnen, aar
de asch, vonken, vuur, uitgerukte
boomstammen on puin op. Het is,
als zou dc he®le aard® openbarsten,,
het inwendige dreunen van den grond
deelt zich aan ons door onze zolen
mede, beeft verdien in onze a-deren en
schokt -door de zenuwen heen. Dat
was het projectiel, van een van de be
roemde Duitsche mortieren dat 40 oie-
i het fort verwijderd neerge
ploft was,"
Do Fransch® militaire sc or ijver,
overste ltousset, schrijft in een Po.-
rijsch -blad
,De val van Antwerpen beteokem
triomf van hat kanon over het
pantser en van de explosieve stoffen
over een nog zoo sterke dekking. Noch
staten panlsertorens, noch kasemat-
ten uit ijzerbeton waren togen de ge
weldige molinietprojectielen bestand
en ze zijn, op hun beurt even weerloos
geworden als de Dreadnoughts tegen
mijnen en duikbooten."
Uit het veirre Oosten
Het Japansclre ministerie van ma
rine bericht, dat de Duitsche Marian-
nen-, Marshall-, Oo-st-Caro-hnen- en
West-Caro-liiicn-eilanden (allo in den
Grooten Oceaan) om militaire rede
nen -door Japan bezet zijn.
Van da Zee.
NOG EENS "f GEVECHT IN DE
NOORDZEE.
Uit Londen wordt aan de Telegraaf
geseind: In teen gedetailleerd verslag
over den zeeslag, welke Zoterdag 1.1.
plaats had, wordt gezegd, dat de
Duitsoli® schepen binnen het uur zon
ken. Een der Engclsche -matrozen
zegt, dat liet scheen, alsof de Duit-
sohera bij verrassing overvallen wa
ren; wij manoeuvreerden zoodanig,
dat liet hun onmogelijk was zich a.an
den strijd te onttrekken.' Wij om-
sinigeki-en de Duitsoh© schepen eu vie
len hen aan op d® manier, welke ons
het meest geschikt toescheen. De vier
iEmfilcfeohe t/o-nj od'ojagers deden zoo
.goed als alles wat in hun vermogen
was. Eén voor één werd met de Duit
sch® schepen, afgerekend. Do Duitsche
matrozen aedroegtem z/icTi heldhaftig
en bleven hunne kanonnen bedienen
tot de laatste kans, om er iets mede
uit te voeren,, verdwenen was-; zij
vuurden <loor tot zij en hunne stuk
kan letterlijk onder water verdwe
nen. ln,tusschen, bleek elke Engelschc
torpedo-jager superieur, tfoowid' wat
raahoèuvreeren qls juistheid van rich
ten-betreft. Da 'Engelsche schepen
w-arden Dstre-lükeltjk weinig ibeacha-
d'igd. Niettemin bewonderden de En,-
getochen den moed en- de vastlxmaden-
heid-, door de Duitschers nog getoond,
toon hunne schepen reeds zinkende
waren. Men verondrors-tclt, diat 300
man verdronken.
De maritieme medewerker van do
„Times" schrijft het volgende naar
aanleiding van dien ondergang der
vier Duiteclio torpedojagers in de
Noordzee:
Menugven zal de verniel inig der
vijandelijke vaartuigen verheugen,
ook op grond van de overweging, dut
itede-re slag in deze richting toege
bracht, de Duitsche zeoïieden moet
ontmoedigen, terwijl liet hij onze
eigen vloot natuurlijk een tegenover
gesteld gevolg heeft. Gedurende dm
oorlog hebben ook die Duitschers dioor
eon gelukkig toeval eenige van om-ze
schepen uit de vloot doen verdwij
nen-. Hoewel wij een strijd „boven
water" de vooi kour geven, hebben de
Bi'iCs'clie onderzeeërs ïocli öotc ge
toond, dal; ze iets pracstcoren. liet
gebe-urd© zal dien vijand ontzag in
boezemen voor onze waakzaamheid
en patrouillec-iemst ter zeo. Tevens
pleit het voor do waarde van de lich
ts kruisers van de Arathusa-klasse en
van het latere type der torpedo-ver
nielers. Da .Undaunted" is van het
zelfde typ© mis hot schip, dal bij Hel
goland op 28 Augustus zulke coed®
diensten deed, ook toen liet zich de
,,L"-klasso niet onbetuigd. Ongetwij
feld was onze macht op dat punt
sterker dan dis der Duitschers en
voor een groot deel ligt liet ook aan
de tactiek.
Do verliezen, die de Duitschers le
den, zullen wel ongeveer opwegen te
gen do onze van do „Ha vvke", en wat
het materieel® gedeelte aangaat, hier
in zullen de Duitschers wiel aan hot
kortste eind trekken. Dat aan onze
7,ijd© slechts één officier en vier man
gewond werden, pleit wel voor d®
uitstekende wijze, waarop gemanoeu
vreerd ifei
EEN DUITSCHE TORPEDO-BOOT
VERNIELD.
Uit Tokio wordt officieel gemeld!
De Duitsche torpedoboot „S 90", die
onder begunstiging van do duisternis
uit Tsingtau was ontkomen, is te
ruggevonden 60 mijlen ten zuiden van
Kiautsjau, waar zij aan -d-cn grond
was geraakt en vernield.
DE VERNIETIGDE ENGELSCHE
ONDERZEEöR.
Van Duitsche zijde wordt gemo'd
dat bij den ondergang van de Engel
sche onderzeeboot (de ,E 3"), aan
Duitsche zijde geen verliezen werden
geleden.
Rood© Kpisïs-arheêcf.
GEWONDEN-VERVOER PER BOOT.
In do „Times" geeft een medisch
modewerker uit Parijs een enthou
siaste beschrijving van een Rood®-
Kruis-lüchter, die ingericht is voor
het vervoer te water van gewonden
voor het slagfront naar Parijs.
Het noorden van Frankrijk is be
trekkelijk rijk oan kanalen cm rivier
tjes, en -cliftarvton heeft de mcd-teche
dienst geprofiteerd, om er selnopen te
;eb ruiken.
Men heeft een aantal van do be
leende Scin-c-prurnen m"t betrekkelijk
geringe koster. omstreek'-; twaalf
honderd guldein per stuk ingericht
voor het vervoer van ten minste 50
gewonden. Als het noodig mocht zijn
kam er zelfs een operatiekamer wor
den ingericht.
De pramen worden in sleepen van
vier door sUeepbootjes voortgetrok
ken, en kunnen in gunstige omstan
digheden 50 kilometer daags afleggen.
De Engelsche doktor zet het grooto
voerdeel van het scheepsvervocr voor
de gewonden uiteen, en vraagt dui
zend pond, om tie-n pramen voor de
Engelsche troepen te laten inrichten.
Bn E3©igjEë.
VERKLARINGEN VAN KARDINAAL
MERC1ER.
Een correspondent - van de Tijd
heeft een interview gehad met 7,. E.
Kardinaal Mercier. Hij schrijft o.a.:
En vermeldt toch vooral aldus
zei Z.Ern. dat ik innig den (enig-
keer wenar.h der gevluchte bevolking.
In alle oprechtheid, er is geen enkel
ge-vaar te vroozen. Ik zou het biizonr
der op prijs stelten, indien de Maden
in Holland de aandacht wilden ves
tigen op de volgende toezeggingen,
die ik van de Duitsoh®--overheid ver
kreeg- en welke ik gerechtigd ben in
haren naam .te doen: lo. De jongelie
den behoeven niet te vreezen, naar
Duiïschland to worden weggevoerd,
om in het Duitsche leger t® dienen of
tol dwangarbeid verplicht te werden.
2o. Indien e-rgens het politiercgloment
door enkele personen overtreden
wordt, zal de overheid de daders op
sporen en de plichtigen straften zon
der de sdhuJd aan dc gonsche bevol
king toe te schrijven. 3o.' Do Duitsch®
en Belgische overheden zulten alles
in het werk stellen om te beletten, dal
er gebrek aan voedsel ontsta.
Eminentie, U ver oorloge mij op
te merken, dat vooral de tweede bei-
pa ling een zeer belangrijke is en
heel wat geruststellender dan do
vroegere verklaring van don keizer
lijk Duitschen gouverneur, da! hij er
niet voor kon instaan, indion bij
even'üueele misslagen dó onschuldige
bevolking mèt de schuldigen zou moe
ten lijden? Mag ik vragen, is dit gun
stig resultaat door Uw persoonlijke
bemiddeling verkregen?
Dat wil zeggen... ja, ik hel) deze
maatregelen voorgesteld en z® zijn
goedgekeurd geworden. Ik hoop, dat
ze er toe zullen bijdragen, dat allo
.luchtelingen in Holland onmiddellijk
t.&rugkee-rc-n. Door een persbureau in
uw land .is het bericht, verspreid, dat
ook ik gevlucht was. Daarvan is ech
ter niets waar. 't Was mijn plicht, do
mijnen nie't te verlaten, nietwaar?
Do hen-der moot bij zijn scihaapkens
blijven on dat moeten de pastoors ook
dioen, en d® pastoors, die uitgewe
ken zijn, moeten dus terugkomen.
GOUVERNEUR VAN ANTWERPEN
De Hamburgsöhe senator Strandes
is naar België vertrekken om de post
van burg-erlij'k Duitsch gouverneur
van Antwerpen op zic.li te nemen.
OVER DE RECHTSPOSITIE DER
BELGISCHE REGEERING.
De „Temps" zet uiteen dat d«
Belgische regeering Frankrijk's gast
vrijheid heeft ingeroepen ten einde
het Belgische leger de noodige bewe
gingsvrijheid. te geven in bet kust
gebied tusschen de Schelde en do
Fransclïe grens. Het kan thans m>e-
reeren zonder zich te behoeven te be
kommeren om de dekking van een
bepaalde stad, waar zich de regeering
bevindt.
De heer Clunet, oud-voorzitter van
het „Inslitut de droit international",
zegt over de installatie van de Belgi
sche regcering te Havre o. a.
België maakt deel uit, van de vol
keren-gemeenschap het bezit de cs-
sentieele elementen van een staat
