De Europeesche Oorlog.
DE BOOSDOENERS.
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 10 NOVEMBER 1914
flog altijd dnran de gevechten ln Noord-Frankrijk en België veert. Er
werden ook thans ln de officieels berichten alleen schommelingen in
het geveehtsfront geconstateerd.
fan 't Oostelijk oorlogsfront. Be terogtrekklng van de Doltsche en Qos-
tenrüksshe legers.
Nadere gegevens over 't zeegevecht aan de Chlleensche kast.
Verspreid nieuws van de oorlogsvelden.
Op liet Westelijk
Oorlogsveld
OFFICIEELE BERICHTEN.
Do Duitsche stof bericht:
„Zondagmiddag hebben verschel
den Enge'scho oorlogsschepen op
nieuw hun vuur tegen- dan Dultschen
rechtervleugel gericht. Zij werden
aloor Duitsche artillerie snel vordre-
,ven.
Een in de avonduren uit Nicuw-
poort ondernomen, en 'snachts her-
naaide uitval van da gea'lieeideu, ia
volkomen mislukt.
Ondanks hardnekkigen tegenstand
zijn Duitsche aanvallen bij Yperen
langzaam maar gestadig gevorderd.
Dj tegennauvaUoi: van de gea'lieer-j
den ten Zukiwe-rteu van Yperen zijn
afgeslagen. Ettelijke hondorden rnan-
iciiuppen zijn door do Duitschers ge
vangen gemaakt."
In het F r a q s c he communiqué
kast mem ,,De Duitechers zijn op
nieuw overgegaan tot den aanval op
Dixmuiden c-.n de streek om Yperen,
speciaal ten Zuiden van die stad;
hun aanvallen zijn editor alle afge
slagen.
De geallieerden zijn. langzaam voor-
litgegaan op het geboete terrein tus-
sehcu Dixmuiden en de Lys. De mist
heeft de operaties bemoeilijkt, vooral
t'.issclien de Lys en do Oiso. De ge
allieerden hebben zich gehandhaafd
op tiet in 't vorig communiqué ver
melde gewonnen terrein aan do Aisno.
In den Elzas zijn hernieuwde aan
vallen van de Duitechers op de pas
Saint Marie afgeslagen.
Van de andere gedeelten van he>t
front valt geen nieuws to vermelde®,."
Ilot Belgis cho communiqué,
deelt mode:
„De toestand bij Nieuwpoort Ls on
veranderd gebleven. Op het overige
gedeelte van liet front houden ds
iiuitschei'3 op den linkeroever van de
Yser, nog eenige etcum-punten bezet,
die door die geallieerden worde® be
schoten.
De Duitschers hébben Dixmuidén
gebombardeerd.
00 RLO GS GO RR ES'POND ENTE N
AAN 'T WOORD.
Uit Noord-Frankrijk wordit aan de
„Times" geseind
Lange de ge hoe Ie noordelijke slag
linie, ui het bijzonder te»n oosten van
iYperen en tusscfien Rijssel en Atrocht,
is de strijd woor opnieuw uitgobro-
ken. Onder hevig geschutvuur, dat zij
Binds hun nederlaag bij Yperen had
den onderhouden, hebben do Duit
schers den tijd gehad hun verstrooide
strijdkrachten to reorg-anieeeren en
te versterken op een p'aata vijf mij
len ten oosten van Yperen. Zij ver
kregen een tijdelijk succes.
De EngelsChen waren rul. negeni
dagen in de loopgraven geweest en
door andere vervangen, zoodat zij
zich voor de zeer noodigo rust kon
den terugtrekken'. De nieuwe troepen
waren juist in de loopgraven aange
komen, toen zij door een groote over
macht werden aangevallen. Zij kon
tien de stolling niet houden en trok
ken buiten liet bosch achter de ver
schansingen terug.
De vermoeide manschappen, die
waren afgelost, kregen toen bevel te
rug te keerea en de eteUing te her
overen. Uitgeput als zij ".varen, deden
zij dat op schitterende wijze. Onder
dekking van den rnist rukten zij m
de vroege morgenuren vooruit en die
ven de Duitschers na een verwoed
gevecht van man tegen rnan uit liet
bosch. l>e Duitse hora weken terug
naar de Loopgraven en trachtten daar
stand te houden. Zij werden er ech
ter met de bajonet uit gejaagd In
minder dan een uur1 was de stelling
heroverd.
De Duhschera vloden vau liet met
dooden en gewonden, bezaaide ge
vechtsterrein, Do Engotechen hadden
het meest van liet vuur van do ma
chinegeweren geleden, doch hadden
de voldoening vier daarvan verinees-
t-erd te hebben.
De Duitschers handhaven zich nog
steeds in hun stelling op enkele mij
len van Yperen. Hun groote kanon
nen kunnen nog a'tijd granaten in
de stad werpen. Woensdag ontplofte
een granaat in een der straten co
werden vier arme, kleine, spelend#
'kinderen gedood. Ook cirkelen er
vliegtuigen lioven de -stad en laten zij
bommen vaüeiv. Ik hoor, dat do kerk
en het stad huw beide ernstig bescha
digd zijn. Enkele straten zijn bedekt
door dakpannen en brokken schoor
steen. Zaterdagmorgen stonden ver
scheidene, hulzen in de stad in brand
Blijkbaar maken de Duitechers ee-
nig vertoon bij hun aanvat op Ype-
rert. Is 't eers ernstig hernieuwde po
ging om do stad te nemen of is liet
eert list oni de Engeteehe troepen
daar vast te houden, terwijl de hoofd
aanval op de linie van Lu Bassée ge
schied? Zooals ik u heb medegedeo'd,
is de toestand op de lm®» tuaschen
Rijssal en Atrecht reeds eeinae we
ken duister.
Zondag werd uit Boulogne san do
„Times" geseind, dat het bombarde
ment van Atrecht met buitengewone
hevigheid was hervat De sta 1 word
vernield, de kathedraal beschadigd
Ook het oudemannenhuis en het hos
pitaal zijn door granaten getroffen
Een afbeelding vertoont het schoon©
stadhuis na een tweede bombarde
ment al3 een ruïne. De klokketoren
is ingevallen.
Een correspondent van de Matin",
die aan boord van een schip do krijgs-
vorrichtingen ter zes aan do Belgi
sche kuet'heoft gevolgd, meldt:
„Behalve de kruiser „Venerable"
bestond het smaldeel uit vijftien tor
pedo-jagers, met voldoende sterke ar
tillerie, maar weinig diepgang met
het oog op liet ondiepe vaarwater aan
de Belgische kust. De Duitsche staf
had zlirr zinnen op de vermeestering
van Nieuwpoort gezet en zond daar
massa's troep-en, gevolgd door ge
duchte artillerie, op af. Do vloot heeft
die troepen onophoudelijk beschoten
on richtte in de Duitsche gelederen
een slachting aan.
Gepantserde schepen- nvet zware
kanonnen van groote draagkracht be
stookten het land over oon- afstand
van meer dan 10 K.M en hebben, een
lielsch vuur over die vlakke streek
uitgebraakt. Do Duitschers waren ge
makkelijk te herkennen.
De Duitschers hebben verschrikke
lijke verliezen geleden. Hun batterijen
werden vernield, en ofschoon zij en
kele van hun zwaarste kanonnon naar
d'o kust hadden gezonden, deed hun
vuur den schepen der bondgenooten
maar weinig schade. De verliezen, die
het Franscho smaldeel leed, waren
onbeteekenend. Op 30 October werd
een van de torpedo-jagers, de „Aven-
turier", die heldhaftig den stroom
breker van Nieuwpoort naderde om
de batterij van de Duitschers te ver
nielen als het ware bedolven onder
een hagel van zware projectielen die
rondom uiteenspatten. Maar nie
mand aan boord werd gewond. De
Duitsche batterij werd door liet vuur
van do „Aventurier" verwoest.
Van 't Oostelijk
Oorlogstooneel
OFFIC[EEL NIEUWS
Het D u i tsche hoofdkwartier
meldt;
„In het Oosten ia een aanval van
talrijke Russische strijdkrachten ton
noorden van het Wysjtyter meer ia.
d Duttech-Russische grens, ter: Z. O.
van StaLiupOnen! onder ernstige vcr-
.1 lozen, voor de Russen afgeslagen, De
Russen lieten meer don 4000 gevan
genen en ld machinogewieren Ln Duit
se he handen."
't Russische gezantschap in' dsn
Haag hoeft de volgende samenvatting
omvuugen betroffendo de krijgsver
richtingen der iUu>3en in Polen en
Gftllcié:
De groote veldslag aan den Weich-
3-el, welke sedert een twintigtal dagen
onatgobroken wordt voortgezet, heeft
tot de volgende resultaten geleid.
Den derden November zag het Oos-
tenrijkecli© leger, na een laatste
vruchtelooze poging om den Russi-
aclicn strijdmachten het overtrekken
van de San te beletten, zich genoopt
tot «en algenicone terugtrekkende be
weging. Zoowel van de oevers van de
San als uit de omstreken van
Przemysl, zoekt hel overal een uitweg
naar de bergpassen van Dukla, dwars
door de Karpathen, van nabij gevolgd
door de Russische troepen.
Deze terugtocht vormt tiet einde
der krijgsverrichtingen, die begon
nen met de nederlaag, toegebracht
aan de O OS t e 11 r i j ks e h - D u tsc h aanval
lende beweging in de richting van
Warschau-Iwangorod. Na het beslis
send succes van de Russische legais
op 20 October op den linkeroever van
den Weichsel, was hun doel de vijan
delijke troepen naar liet Zukl-westeu
terug te drijven. In gevechten, die van
23 tot 27 October duurden, hébben de
Oostenrljksch-DuRsche iegers, be
dreigd met een omsingeling van hu.i
linkervleugel zich op het gehecle.
front van Kozenice tot Iwangovoi
moeten terugtrekken .Tasschen 27
Ocloiior en 2 November is hun tegen
stand eveneens gebroken in de streekj
va-u Novo-Alexandriu tot Sandomir i
en terwijl de belangrijkste Duitsche
strijdkrachten zich overhaast terug
trokken over de Warta naar de gren
zen van Posen cn Sïl-czië, was het Oos-
tenrijltsche leger zijnerzijds den 5en
Novemlber verplicht tot den boven ver
nielden aftocht van de San. naar de
Karpathen.
De overwinning der Russische le
gers over de geheete linie opent nu
nieuwe wegen en luidt een nieuw tijd
perk in op het Oostelijk oorlogstoo-
neel.
liet Russische gezantschap hooft
vender avog -de volgen-do rutedodeeün-
gen ontvangen omtrent de krijgsver
richtingen der Russische legers
In Oost-Pruisen hebben d-e Russi
sche troepen -de Duitschers uit de
streek Wirba-Uen, waar zij zich ver
sterkt hadden, verdreven en S-taHu-
pönen bezot. Zij zetion hun vervol
ging van de Duitsche achterhoeden
voort ln de streek van Lyck en van
het bosch van Rouiinten, dat eigen
dom is van Keizer Wilhelm II.
De Russische cavalerie heeft even
eens de grens van Posen bij Pl-esclven
overschreden.
Op de naar Krakau leidende wegen
achtervolgt het Russische leger niet
succes de Oosten rij ksche achterhoe
de. Het heeft de Oostenrijkera aan
gevallen aan de Nida en aan de Nid-
zida.
In ile jongste gevechten in GaliciS,
aan de San en ten zuiden van Przc-
Jiiysl heeft het Russische leger 125
officieren eu meer dan 12.WO soldaten
gevangen genomen en veel krljgsma-
teriaal buitgemaakt. (Dit zij® dezelf
de gevangenen die in 't efficieelo Rus
sische etafbericht van Zondag be
doeld waren. Rod. H. D.)
Do legatie van Oostenrijk-Hongar-je
deed mode
Met het oog op de fantastische
nieuwstijdingen, die de Russen in de
jongste dagen goedvinden te ver
spreiden betreffende voorgewende
o ver winningen van hun troepen, den
hachelijke® toestand van de Oosten-
rij ksche legere enz moet worden
vastgesteld
dat sedert verscheidene dagen geen
enkele ontmoeting heeft plaats ge
had, noch in Gahciè, noch in Polen,
dat in de jongste gevechten, zooate
b.v. te Stary Sarnbor cn te Turka de
Oostenrijksch-IIongaarsclie troepen
de overwinning hebben behaald en
dat deze 2500 Russen gevangen geno
men hebben,
dat de Oostonrijkisc!i-II!ongaar.sche
légers hun (terugtrekkende Red.
II. D.; beweging voortzetten zonder
op eenigerlei wijze door do Russen
lastig gevallen to zijn.
Op hei Zuidelijk
Oorlogstooneel.
Uit Woeu-en wordt officieel mede
gedeeld „Onze operaties op 'het zui
delijk oorlogstooneel liobbon over het
geheel genome® een gunstig ver'oop.
Terwijl- wij (Oostenrijkers) echter bij
onzen opmarsch over do linie Scha-
batz—Ujesnican 'op een hardneklcigen
tegenstand aan de sterk verschanste
voeten van de bergen stuitten, eindi
gen de driedaagftclie gevechten op de
.Linie ï.ozn-ica—-Kroepanj—Ljoebovija
reeds met een ingrijpend succes. Do
daar aanwezige Servische legermacht
beslond uit 120.000 man. De Servische
legers, die jiun stell:ng?n dapi>or helx
ben verdedigd, trokken zich thans te
rug op Valjèvo.
De Gosteiiirijkfiche zegevierende
troepen bereikten Zondagavond Loz-
nica, ten oosten var: de linniiieerende
hoogten van den hoofdriig der Soko-
ko'u Planina, ten zniüo-osten van
K roepan je.
Er werden ver-I Servieri gevangen
genomen en oorlogsmateriaal buitge
maakt.
Naders bijzonderheden ontbreken
nog
Uit den Balkan.
OFFICIEELE BERICHTEN.
Oiticieel wordt uit Konsiantinopel
geroeid
iri een nader bericht uit hei Turk-
scho hoofdkwartier over de T'urlwctio
overwinning aan de Kuukasisclie
grens wordt gezegd Terwijl Turk-
aclie cavalerie over Kaghisman tegen
de Russen optrok, viel het gros van
liet ïurksche leger het .sterke Russi
sche centrum aam Na een Iieftigen
strijd, die twee dagen duurde, wer
den de Russen verslagen.
De Ruasisclie h-gatie te 's-Grovcn-
hage lieeft de volgende berichte® ge
kregen over de krijgsverrichtingen te
land en ter zee
Den 7den N->vember troclitte een
Turksotie kruiser van liet type
„Bre-skiu", na de stad cn de haven
van. Foti in Transkaukasie to hebben
gebombardeerd, het havenhoofd te na
deren, om van incor nabij de stellin
gen, door de Russische troepen be
zet, te bouibardeeren, maar zoodra
•:le kruiser onder het bereik van het
Russische artillerievuur was geko
men, moest hij snel weder liet ruime
sop kiezen. De stad en de haven wer
den slechts licht beschadigd.
Aan het Armenische front deden
twee Turlcsehe divisies met 13 stukken
veldgeschut en zware artillerie, ver
gezeld van een talrijke ruiterbende
Koerden, een krachtige poging om de
stelling van Keprikeui, die den vorl-
geri dag door do Itussisclio tr-oepeu
was veroverd, te hernemen. Al de met
groote energie ondernomen aanvallen
van de Turken werden mot groote
verliezen afgeslagen en toen een nia-
noeuvie van de Russische artillerie
do Turken in oen kruisvuur bracht,
sloegen zij op de vlucht.
GEVECHT IN DE ZWARTE ZEE.
Het bericht van den Russische®
admiraals-staf over de gebeurtenissen
in de Zwarte Zoe op 29 October meldt:
dat aan boord van de „Pruth" 1 offi
cier, 1 seheepagoestelijke en 26 ma
trozen gedood werden aan boord van
de torpedoboot „Luitenant Poutschi-
ne" werden 7 matrozen gedood en
evenveel gewond, van de „Donetz" 1
officier van gezondheid gedood.
EEN RUSSISCH MANIFEST.
Volgens oen modedeeling uil Peteis-
but g non de „Voas. Zeil." heeft do
Tsaar naar aanleiding van het uit
breken van den oor Jog niet Turkije
een manifest uitgevaardigd, waarui
a a. wordt gezegd
„Met de grootste gemoedsrust en in
vertrouwen op Gods bijstand zal Rus
land dezen nieuwen aanval van den
ouden vervolger van den Christel ij ken
godsdienst en van alle Slavische vol
ken opnemen.
Het zal niet voor de eerste maal
zijn, dat lteuland's dappere troepen
o\er de Turksohe liorden zullen zege
vieren ook ditmaal zulten zij deu
vermetele® vijand van het vaderland
weten te tuchtigen."
Verder wordt in het manifest de
„vaste overtuiging uitgesproken, dat
het onbedachtzame optreden van Tur
kije zijn val zal verhaasten en Rus
land den weg openen tot volbrenging
van de historische tank, het door de
voorvaderen opgelegd, om de proble
men aan de kust van de Zwarte Zee
tot een oplossing te brengen."
DE MOHAMMEDANEN IN
MAROKKO.
Het Fransche gezantschap deelt
mede» dat in verband rnet den tus-
schen Frankrijk en Turkije bestaan-
den oorlogstoestand, in Algerië en in
Marokko de belangrijke betoogingen
van toewijding der Mohammednari-
sche bevolking plaats hebben en dat
verontwaardigde protesten worden
gehouden tegen de houding van Tur
kije, dat op deze wijze in de Islamiti
sche wereld alle vertrouwen en in
vloed verspeelt.
De groote T-urksche patriot, gene
raal Sherif-Pasja, heeft uit naam
van al zijn vrienden, die de oppositie
partij vormen, een telegram gericht
tot de Fransche regeering. waarin de
diepgevoelde en werkelijke sympa
thie van het Turksche volk voor de
verï>onden mogendheden wordt be
tuigd, onder bijvoeging, dat zijn land-
geriooten nu wel spoedig zullen in
zien, waar hun wezenlijk belang te
vinden i3. en niet zullen aarzelen ïn
opstand te komén tegen het gezag, dat
onrechtmatig in handen is genomen
door de-genen, die Turkije naar zijn
ondergang voeren.
Uit het verre Oosten
DE VAL VAN KIAUTSJAU.
liet Jap-ansche gezantschap te 's-Gra-
verih.o ge verstrekt do volgende mede-
dee.Ing, afteoimfcig van den Ju pau
se hen Ce-nei'dlert Staf:
l>e ondort-ar-del i ng-ori over de oyesr-
gave van fsinstau werden op 7 New.
te 1 u. 50 's iftorg. iis gevoerd ui.-v
schon <te van deugdelijke macht,gin
g-on voorziene vertegewwoordigers
van do tegenover elkander staande
strijdmachten. De Duiischers namen
al de Ja^«an9che eitchen aan.
Overeenkomstig de vastgestelde
v->orwo arden zouden oommê? arissen
van. Itóide ]>arti«n. belast rnet de uit
levering \i:«n de vesting en andere
eigemJomman op 9 Nov. bijeenkomen
en de overgave zou plaats hebben op
10 Noveen Kir.
In 'te gevechten van den nacht van
(i November tot den. morgen a an den
7en, worden onreveer 2300 Duitschers
««vangen genomen. De verliezen aan
Jabpanoelmn kant varen 17 officieren
gewond en 426 niet vast aangestelde
officieren en manschappen gedood on
gewond, terwijl twee dioodea violen
bu do Britsche strijdkrachten.
Verspreid nieuws
van deocrlegsveiden
OVER 'T DUITSCHE LEGER
Het BerRner Tageblatt" nioldt:
Svcn lied in kwam te Berlijn aan
Hij vertoefde, zooai-3 bekend is, op
uilnoodiging van -den Keizer op het
wostelljke oorlogsteriloin en is wol
geesldriït over wat hij gezien heeft.
„Ik was overal aan hot front," zei
de Zweed, ,,en de indruk, dien ik
heb gekregen, was overweldigend on
grootech. De geestdrift der soblaten,
hun opgewektheid in den strijd, de
kracht die zich overal uit, zijn het
schoonste, wat ik in mijn leven ge
zien heb. Het is ais oen openbaring,
deze troepen te zien. Het is mij® in
nigste overtuiging, dat de Duitschers
overal zu'ten overwinnen. Den Kei
zer heb ik meermalen gesproken. Hij
ziet er zoer goed uit. Van hem kan ik
dit zeggen, dat hij m alias wat hij
doet, een voorbeeld is voor zijn le
ger."
Aan eon vertegenwoordiger van de
Loka 1-Anzeiger'heeft Sveo lledm
over den keizer gezegd, dat „hij aan
beweeglijkheid niet had verloren en
steeds b?z:g is. Alles moet hem Wor
den meegedeeld en aan aBes werkt
hij mede. Ik. heb (zegt Sveu Hedrn)
mij afgevraagd, hoe de keizer dit li-
chamelijk ea geestelijk verdragen
kun. Het antwoord daarop meen ik te
hébben gevonden. Het is zijn zuivel
geweten, dat bij niet alleen voor God,
zijn tijdgenooten en de komende ge
slachte® onschuldig aan dezen we
reldbrand zal zijn, doch dat hij dien
ook met al zijn krachten heef', trach
ten te verhoeden. De zaak lier Ger
mane:. had geen beteren pleitbezor
ger kunnen hebben da® die het tot
haar in den persoor. van den keizer
heeft geschonken. Hij is ate voor de
zen tijd geboren, want zooais hij voor
den vrede bot het uiterste werkzaam
is geweest, zoo nat voor bet behalen
van de overwinning. Hij voelt, dat
hij verantwoordelijk is voor de toe
komst van Duitschland. Daarop is
al zijn denken en handelen gericht,"
BOSCHGEVECHT IN HET WOEVRE-
DAL.
Een medewerker van „de Tijd" te
Berlijn schrijft:
Van een brief van een vice-teldwe
bel, die tussclion Toui cn Nancy ia
hot Woevredal vecht, vond ik het vol
gende belangrijk genoeg om u over te
brieven:
„Do nacht belooft pikdonker te wor
den. Wo moeten onder de bescher
ming der duisternis tot aan het bo3Ch
van Champonox (bloed-bosdi moest
hot heeten'.j voortdringen ea vormden
een officierspalrouille te"r verkenning
van de streek. „Vico-feldwebel, ga
den weg en de bezetting van ,(en
boschrand verkennen en constateer
•hoever hij bezet is.'
Zoo luidde de opdracht.
Waar ben ik? De wereld verzinkt;
men is alleon nog maar zenuw, oog
en ooT! Daar ligt een doode, pas
neergeschoten nog niet eens koud.
Hierheen! Duitsche sappeur, sdhot ia
den hals, herkenningsteeken af be
bloed doet er nret toe. Twintig pas
achter me de acht vrijwilligers met
groote tussclier:ruimten. Mijn mannen
kijken naar mij. Wat doel de oan-
oerdCr' Ik ga vorder, het bevel 'uidt
ui eenmaal zoo!
Ja het bosch kraken e?i bersten de
granaten. Van welken kant komen
ze toch? Staan we bloot aan een ver
rassing der Fransche taktiek? Willen
se ons, gelijk zoo dikwijls, eerst op
lȎt laatste moment neerschieten? Is
hot een val, zooals gisteren, toen er
e officieren gevallen zijn?... De
nmnncn overwegen het on aarzelen.
Door het bosch, al3 door elk ander
I.otharingsch bosch, is lyet heen te
kijken vanwege hef» kroii|fcRiout. Mei
de revolver in de Jiand siuij> ik ver
der. Eerst niets. Verder een hel van
granaten. Van hnks klinkt het duide
lijker: sas. as3... Daar begint een g;-
edliL Terug! en rapportoeren!... De
compagnie rukt uit, behendig en «n-
merkbaar al» katte®. Nu zijn we in
tie stelling' De schoppen ter riand!
Ingraven 1
Op eenmaal s'. oor dat schelle fluiten
en korte knallen van geweren. Vha,
daur zijn ze. Haifliuks nu sóhietenl
Enkel vuur! Stop! Zoo gaat het
eenige malen tot middernacht. Nog
i we niets maar dan opeens
scherpschutters vuur en dan „bajo
net op! Marsch"! Even later schet
tert liet signaal: Holt!
Eindelijk grarawc zwak de morgen.
»33, boem! hooch! Granaten! Aanval
op hot- bosch. Wij moeten vooruit
•Het te de order, en open veldslagen
zullen we wel niet te zien krijgen,
voor we ons hier doorgewurmd heb
ben. Bajonet op! Sabel om 'net ge
wricht! revolver in de hand. Nou
geuit het er op los! Daar knalt liet,
het suist, fluit en slaat takken af.
Waar zit toch de vijand? Niets ate
kreupelhout, waar men niet doorheen
kionvc, als niet sabel en bajonet hel
pen.
Nu komen ör ook kogels uit do
boom on. Daar schreeuwt er een, kort-
gillend, en ploft voorover. Schot in
do borat, dood. „Ik ben geraakt!' roept
een ander, „mijn hand is verbrijzeld'!
„Do kerels schieten van boven T
roept een ander. Daar springt hem
hei bloed uit den slaap; oen schamp
schot Goddank voor hem is er
direct oen vcrbandsoldaa-t bij de hand.
„Niet omkijken"! Marsch! Ha! twee
schoten, doffe, dus Duitsche'Daar
ruischt en kraakt liet in een boom
kruin, een doffe knal en nu zijn we
aan een boschweg, dien we moeten
bezc'iten. Gauw in een bermaloot en
dan Bcherpschuttersvuur!
Daar gaai de trol bij ons los' Nu ook
fluit ons eon looden kogel tegemoet.
Ahal die nas voor mij. Ik zoek vlak
voor mo in het zand een handbreed
van mij af. En nog een, 2 c.M. te ver.
Mijn hoofd te geen schijf. Eindelijk
vermindert het vijandelijk vuur wat,
cu iioud'v langeamdrhand heeiemoat
op.
Patrouille Yoor! Men vindt slechts
eenige dooden en ziet op de hoogten
aan den overkant eenige gewonden
zich voortsleepen. Maar wat nu? Een
vliegenier beschrijft boven der. bosch
weg «mi bocht. Een boza valt. Huilen,
kraken, '.akkon breken, en daar brult
FEUILLETON
(Naar het Engelsch).
58)
-- Vader, geef mij antwoord. Als gij
mij o-p uw «erewoord verzekert, dat
Arthur geen eerlijk en braaf man is,
dan zal ik naar de bijzonderheden
niet vingen. Ik zal u gelooven en zijn
beeld rukken uit inijn hart, als on
waardig daarin nog longer to ver
toeven I Vader, antwoord mij, ik heb
het recht (lat te vragen. Is Arthur
slecht
Neon, bromde Philip nijdig,
zich wendend en koerend op zijn stoei.
Ik wist het wel, ik wist het wel.
Hij kón niet anders zijn clan eer,
braaf man. Nu, vuiler, en hier ver
hief zij haar stem cn straalden naar
oogen van geestdrift, ik zeg u, dat ik
hem nimmer zal vergeten. Ik heb ham
trouw beloofd, mijn woord zal ik
houden. Gij kunt nu doen wat gij
wilt, rnij opsluiten, hem van mij
verwijderd houden, maar dit zeg ik
u: ik veigeut hem niet, neen nooit,
nooit, nooit, nooit. Wij zuilen kam
pen oui oiis ge'uk to veroveren, nu
gij, mijn eigen vador, dut ln don
weg b'iift Btaaa
Zij was schoon, zooals zij daar
stond, het hoofd opgeheven, vlammen
schietende uit de donkere oogen. Phi
lip was er door getroffen, maar hij
begreep, dat hij geen oogenbhk
zwakheid aan den dog mocht loggen
en, opspringende riep hij uit„Gij
vergeet, meisje, dat een kind zijn
vader heeft te gehoorzamen I
Maar denkt u er wel aan, va
der. dat een kind ook verlangen mag
billijk behandeld te worden? Zio. ik
ben niet meer het kJ-eine kind, dat in
den boomgaard speelde, ternauwer
nood! bewust van de roepingen van
het >ove®; ik ben volwassen, ik ge
voel dat gij onrechtvaardig tegenover
hern en tegenover mij zijt geweest.
Nogmaals, vader, zeg mij op uw eere-
vvoord dat Arthur onwaardig, is de
liefde van een vrouw te verwerven
en ik zal hem vergeten!
Phiüp antwoordde niet, maar keer
de zich naar zijn schrijftafel en ging
v-oort met zijn werk, als om te Ken
nen te geven dat hot gesprek was go»
eindigd. Angela ging naar de deur.
Op don drempel bleef zij staan en zei-
do: „Gij weot mijn besluit, vader, ik
zal daar niet van afwijken, zoo'ang
ik gelooven mag dat Arthur een braaf
en edel mensch ls. Tot mijn dood toe
zaL ik hem liefhebben I
Caresfoot keerde zich niet naar
haar om en oen oogenbl-ik later waa
Angela verdwenen. Toen eerst hief
hij liet hoofd op en staarde naar de
ulok. waar zij goetaan bad, Waa dit
niet Ilikla von Holtzhausen die ga-
sproken had. de trotsche Hilda niet
haar fiere houding en haar stom,
die zoo koel kon zijn en zoo vastbe
raden wanneer zij verzet ondervond?
Voorwaar, dacht Philip, Hilda heelt
toen zij stierf, haar beeld In Angela
achtergelaten.
Maar berouw over zijn wreed ge
drag kwam niet in hem op; nu het
gesprek met Heigham en met zijn
dochter met succes was doorstaan,
zag hij burners op een niet ver ver
wijderden afstand de schoone toe
komst gloren! Hij, Philip Caresfoot.
zou dus weer eigenaar worden van
de bezittingen zijner voorvaderen,
waaruit d'ie George, dien hij haatte,
hem onrechtvaardig- verdreven had.
Ilij rukte de lade open, waarin- het
koopcontract van hel, stukje gronde
lag, dat lady Bsl'uniy hem had ge
geven- cn verslond a's 't waro de
woordien niet deu verlangende-a blik.
Dat op dit oogen Mik door zij® toedoen
tv re jonge ruenschomharten tot bre-
ken-s too bedroefd waren, daaraan
dacht hij niet
HOOFDSTUK XV.
Men kan zich voorstci'cn, met wel-
ko gevoelens Arthur tot Angc'a was
teruggekomen, nadat Ivij zijn wen-
scheu door de banyche weigering van
Phtllp zoo deerlijk do bodem had
zien inslaan. Toen hij haar had ver
teld, dat baar vader zijn aanzoek had
afgewezen, stonden zij een oogenbhk
naast elkander, zwijgend, hand in
baud. Hot was bun to moede alsof'de
zon om ben been verduisterde, alsof
er geen toekomst meer was. Eindelijk
sprak Arthur weder:
Wat zult ge n-u doen, Angela?
Angela k-eok hem aan. In haar
oogen stonden tranen, die de schoon
heid daarvan nog verhoogdien, maar
het was niettemin mot een vaste stem
dat zij antwoordde:
Wat ik Uoou zal? Wachten tot
betere dagen.
Ge blijft mij trouw?
Arthur, hoe zou lk ander® kun
n-ejv? Zio, gij zijt- mijn leven, mijn
toekomst, mijn alLeö. Iloo zou ik er
ooit toe kunnen komen, om to verge
ten- de belofte, die wij o-lkan-der heb
ben gedaan.
Hij kuste haar op het voorhoofd,
maar antwoordde met. Zijn gemoed
schoot vol en als bij toen iets gezegd
bad, zouden zich zijn oogen zoogoed
als dio van Angela met trarw© heb
ben gevuld.
Een oogienfolik daarna reed! hij weg,
met een bezwaard hart, omdat hij
Angola moest verlaten cn haar ach
terlaten in <$e nabijheid van men-
scben, die hij wist dat hom met ge
negen waren en zeker ai.ee zouden
doen wat hun mogelijk was, om zijn
beeld- uit baar hart te rukken,
Terwijl hij daar langzaam don weg
opreed, was de gedachte, die hem
het meest bezighield, deze waarheen
hij nu gaan zou. Hij was vastbeslo
ten, Angela niet te lang uit het oog
te verliezen, daarbij begreep, dat zij
zijn hulp zou kunnen noociïg hebban.
Eindelijk nam hij het besluit orn
voorloopig te gaan logeeren in het
hötel te Enderton, een stadja vani on
geveer tienduizend Inwoners, dat na-,
genoog een half uur rijdena van
Rewtiiam was verwijderd.
Op een helling van den weg geko
men, liet bij zijn paard stilstaan en
keek om naar Philips' huis, dat hij
juist kon zien liggen. Voor het ven
ster in Angela's kamer zag hij in de
verte een witte stip, d!e hij evenwel
door den groote® afstand niet her
kennen kon, Was het een zakdbek,
dien zij daar gehangen had ate een
toeken van haar trouw en liefde? Ar
thur zuchtte eens, toen hij zich her
innerde, met welk een hoop en vor-
trouwen hij dien morgen de kamer
van Caresfoot was binnengetreden en
met hoeveel droefheid hij had moe
ten heengaan.
Dan, wat baatte het om te klagen?
Hij schudde zich ate het ware wak
ker uit den dommel der moedeloos
heid die over hemi kwam.
Ik zal haar winnen! riep hij uit,
zoo hevig, dat het paard schrikte en
steigerde. Met een handgroet aan de
woning waar de geliefde vertoefde,
keerde Arthur zich weer om en. ver
volgde zijn weg.
Toen hij Enderton bereikte, reed
hij dadelijk naar „De vergulde Een
hoorn", het eenige redelijke hotel dat
in Het stadje was ie vinden. De waard
ontving lieui vriendelijk en weldra
was Arthur geïnstalleerd in de mooi
ste kamer van het huis, een ruime
voorkamer, die uitzag op den land
weg, welke hij verre kou afzien.
Toen Arthur last had gegeven, zijn
bagage bij Careefoot te laten afhalen,
zette Iiij zich aait de tafel en begou
een langen brief te schrijven aan An
gela, want zij hadden elkander ba-
ïuofd dagelijks te zullen schrijven.
Zoo gingen er eenige weken voor
bij. E'kon dag maakte Arthur verre
wandelritten ln den omtrek en na
tuurlijk bracht zijn paard hem daa
steeds in de nabij tieid van Itewtham.
Zelden evenwel zag hij Angela en
slechte eenmaal gelukte het hem
haar een, oogenblik te spreken, toen
zijn den weg iangs kwam. Phiüp na
melijk ging haar nu zorgvuldig na,
droeg haar a-llorlei schrijfwerk op en
ging met haar wandelen, alle® naar
zij zeer goed begrepen, om een ont
moeting vati de jongelieden te voor
komen. Soms gebeurde het dat Arthur
Philip alleen op deu weg ontmoette,
en hij zag dan maar al te duidelijk,
hoe Caresfoot hein aankeek met een
b'ik vol wrevel en ongeduld en in de
korte, bijna lompe wijze waarop Pht
lip Heighamer groet beantwoordde,
kon hij lezen dat Caresfoot hem gaar
ne duizenden mijlen ver had ge-
wenscht.
(Wordt vervolgd).
