De Europeesche Oorlog.
gevechten in Z.-W. België. De Dnltschers hebben Dlxmsiden na
een stormaanval genomen.
Van 't oostelijk oorlogstooneel.
Verliezen ter zee. De commandant van de „Emden" ls gered.
DE BOOSDOENERS.
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDERDAG 12 NOVEMBER 1914
Op het Westelijk
Oorlogsveld
OFFICIEELS BERICHTEN.
Uii liot D uitschut hoofdkwartier
wordt van Woensdagmorgen gemeld:
„Aan dit) Yser maakten de Duitsohens
Dinsdag goede vorderingen. Dixmul-
dion wend stormenderhand genomen,
meer dan 500 gevangenen en negen
rnitrailleuira vielen. In handen der
■Duitschers. Verder zuidelijk drongen
Duitechie troepen vooruit over het
Jcnnaal.
Westelijk van Langeatiarck rukten
jonge Duitsche regimenten onder het
zingen van „Deutschland tïbor a'tos",
tegen de eerste linie der e te Hingen
van de geallieerden op. Zij namen on
geveer tweeduizend man van de Fran-
pche Linie-infanterle gevangen en
maakten ze» mitrailleurs buit.
Zuidelijk van Ypenen verdreven dö
iDuitschera de geallieerden uit St
Eloy, waarom veto dagen Verbitterd
was gestreden. Daar maakten zij on
geveer duizend gevangenen en vero
verden zes mitrailleur*).
Ondanks vete heftige tegenaanval
len van de Engetschen blijven do bc-
.heerschende hoogten, noordelijk van
Armen tiè ree iu Duitsche handen.
Zuidwestelijk van Rijesel maakte de
Duiischo aanval vorderingen.
De Franschen leden groots verlie
zen bij de poging om de den omtrek
beheerschende hoogte noordelijk van
Vienne-le-Chateau aan den westelij
ken rand van de Argonnen te herne
men. Ook in het Argonnewoud, even
als noordoostelijk en zuidelijk van
Verdun, werden Franscho aanvallen
overai teruggeelagen."
Het Franactie communiqué zegt:
„Een hevig gevecht had Dinsdag
.plaats tu&schen Nieuwpoort en de ri
vier de Lcie. De geallieerden behiel
den over 't geheel hun front, zij bö
eetien opnieuw Lombardzijd» en dron
gen verder door, maar in den namid
dag namen die Duitschers Dlxmuiden,
schoon de geallieerden nog de buiten
wijken bezet houden.
Öp andere punten weinig verande
ring
Hot communiqué van het FransclK»
gezantschap to 'G-Gruverehage deelt
nog mede:
„ln die Vogezen worden nieuwe Dult
sche aanvallen tegen de heuvels, zui
delijk van do berg engte van Saintc
Marie afgeslagen De Duitschers lie-
'ten minstens 500 Él 600 döoden op het
gevechtsterrein achter."
De Fransche legatie zendt voorts
een tegenspraak van het Duitsche be
richt, volgens hetwelk de Duitschers
'in het Argonnewoud zich meester zou
den hebben gemaakt van een belang
rijk steunpunt aldaar, waarbij hen
twee kanonnen -en mitrailleurs in
handen zoudon zijn gevallen.
VAN OORLOGSCORRESPON
DENTEN.
Aan de Times wordt uit Noord-
Frankrijk geseind:
Zondag en Maandag donderden de
kanonnen hevig bij Yperen m La
Bassée.
Ten zuidoosten van Yperen, in de
nabijheid van Meessen (Me3sines),
hervatten de Duitschers hun aanval
met groote, schier met wanhopige
kracht. Hier, hfj A tracht en bij La
Bassée, hebben zij groove versterkin
gen gekregen.
De aan de bondgenoten toegebrach
te verliezen zijn ongetwijfeld aan
zienlijk, maar de verliezen der Duit
schers aan dit noordelijke front wor
den achtmaal zoo groot gescha'i. De
geallieerden hebben geen terrein ge
wonnen, maar ook niets verloren. Of
schoon de Duitschers dus geen terrein
verloren hebben, hebben zij reusach
tige verliezen aan manschappen en
materieel geleden. Dat is de 'toestand
van het oogenblik.
Ruw gesclietst, bezetten de bondge-
nooten ixni sterk verschanste linie ten
westen van rle lijn Dixmuiden Y peren-
'Rijssel-Abrecht. Al ilozo steden hebben
van de Duitsche granaten ernstig ge
leden. Ceen van beide partijen kan ze
nu bezet houden. De stellingen van
de Duitschers bevinden zich ten wes
ten (oosten?) van genoemde steden.
De lijn van het front vertoont ten
zuidoosten van Rijssel op do hoogte
van La Bdssie een merkwaardige
kramming.
De Duitschers doen een laatste,
wanhopige poging om dotir te breken.
Het gebulder van hun. kanonnen was
Maandag 'te St. Pol (dep. Nauw van
Calais, ruim 30 K.M. van Airecht) te
liooren.
Van 't Oostelijk
Oorlo ^siooneel
De Russische legatie te 's-Graven-
liage heeft de volgende berichten ont
vangen
„In Oost-Pruisen is de rechtervleu
gel van de Duitschers, die iu de buurt
van Lyck een hardnekkigen tegen
stand had geboden, teruggeworpen op
de Mazurische meren. Ten westen
van Neidenburg nabij het station
Monschacken, heeft de Russische ca
valerie een Duitsch detachement, dat
belast was met de verdediging van
den spoorweg, uiteengejaagd en zich
meester gemaakt van den trein en
twee spoorbruggen vernield.
In het westelijk gedeelte van Polen
heeft de Russische cavalerie een divi
sie Duirsclie cavalerie op Kali.sch te
ruggeworpen, dat gesteund werd door
een bataljon Duitsche infanterie, dat
zich naar de grens terugtrok.
In Galieië zijn de Russische troepen
de Visioka-rmer overgetrokken. Ze
bezetten Bizeczow, Dy now en Cisco.
Op de wegen, die naar Krakau leiden,
hebben ze de gemeente Mekhow be
1 zet."
Volgens het Duitsche bericht
„zijn er geen bijzondere voorvallen te
melden."
Een Oostenrij ksch rapport
meldt
„De operaties op het noordoostelijk
oorlogsterrein ontwikkelen zich over
eenkomstig het plan zonder storing
door de Russen. In het door de Oos
tenrijkers vrijwillig ontruimd gebied
in Midden-Galicië rukten de Russon
op over de beneden Fisloka, over
Rzeszow en Tisko. Przemysl is op
nieuw ingesloten. In het dal van de
Stryj m-oesl een Russische afdeeling
voor het vuur van een gepantserd-en
trein en verrassend optrodendo Oos
tenrij ksche cavalerie onder groote
verliezen vluchten."
DE 0PMAR3CII DER RUSSEN.
Aon de Doily News werd Maandag
uit Petrogxad geseind:
Al de plaatsen waar de Russen mot
de Duitschers (aan het Oosipraisisclre
front bedoelt de correspondent blijk
baar) aanraking hebben, liggen nu in
Duitsch gebied. De Riussen hel*ben
1500 waggons met steenkolen geno
men, die in Oost-Pruisen op zijsporen
Stond'en bij door de Duitschers ont
ruimde stellingen.
De Russische ruiterij, die Posen is
binnengevallen, heeft den linkervleu
gel van de Duitschers bij den overgang
over de Warta te K-onin doorgestoo-
tcn. Deze cavalerie-opera ties, die
s.erk gesteund werden, hebben al de
verdedigingstoebereidselen van de
Duitschers waardeloos gemaakt.
De Russen houden nu, zonder te
genstand te ondervinden, de grooto
linie van verschansingen-, van Czens-
toclinu in zuidelijke richting naar
Kali si loopende, bezet. Duitsche T6-
servetraepen en werklieden uit het
land zelf, zijn een maand king bezig
geweest om deze aardwerken, die van
metselwerk zijn voorzien als onder-
aardsche woningen in orde te maken.
Nu zijn zij alle door do Duitschers
verlaten.
De Russen vallen op het oogenblik
do Oosceurijksch-Duitsche strijdkrach
ten ia do buitenste verdedf-gin-gswer-
ken v-an Krakau aan.
Uit liet laatste bericht van den ge
nieraten staf blijkt, dat het Russische
leger thans met de Duitschers en Oos
tenrijkers contact heeft gekregen aan
beide uiteinden van de linie Thorn-
Krakau, waar de verdediging van
Midden-Dul'techland van afhangt.
De Russische artillerie heeft den
spoorweg bij Said au verwoest en een
trein doen ontsporen, die Duitsche
troepen naar Thorn bracht
Uit Potrograd wordt voorts nog aan
dit. blad geseind
Lichte Russische koloimes, die do
buitenlijnen van de Duitsche militai
re spoorwegen om Noord- en Mid
den-Polen hebben ojigebroken en
overschreden, rapportderen een
koortsachtige bedrijvigheid bij de
Duitschers. Op de hei. meset nabij de
grens liggende spoorwegen hebben zij
Duitsdie troepenbewegingen opge
merkt en vertier Iret binnenland in
zijn de spoorwegen dag en nacht over-
kropt met troepen-Yransporten en oor-
logsvoornaad, vooral artillerie, die
uit Oost Pruisen naar de stellingen
achter Thorn en Posen woerden ver
voerd.
De opwinding van het Duitedie
spoorweghestuur l/ee.'t onder de bur
gerlijke bevolking een paniek verwekt.
Vele duizenden Duitsche gezinnen
hebben haastig bun draagbaar boel
tje bij elkaar gepakt en zijn achter de
vesting Posen gevlucht. Anderen be
geven zich naar Dreslau en Dresden.
Meri vermoedt, dat de Duitschers
geducht hebben, dat de Russen na het
terugslaan, van den opmarsch naar
Warsclvam en den Weiehsel wal een
inval in Oost-Pruisen zouden doen,
iiuut-r dat het geheel onmogelijk voor
hen zou zijn, een groot leger in No
vember voor eon wmterveldtocht door
het in Duitschlaml vooruitspringen
de gedeelte van Polen ie laten op
rukken. Dit is echter reeds gedaan en
vandaar, dat de Duitschers nu, onder
hoogen druk, alle beschikbare krach
ten vari de vestinggarnizoenen en ïe-
serves in Saksen, Silezié en het ove
rige gedeolto van Pruisen, samen-
rirekkan.
Op het duidelijk
Ocriogt tjontei.
Bon officieel Oostenrijksch berient
luidt
„In de morgenuren van 10 Novem
ber worden de hoogten van Misar,
teu zuiden van Sabtie, na een strijd
van vier dagen, waarbij zware verlie
zen werden geleden, lx?stormd. Hier
door werd de Servische rechtervleugel
ingedrukt. De Oostenrijkers maakten
talrijke gevangenen.
De Serviërs moesten de sterk beves
tigde linie Misur-Car-Planlna ontrui
men cri den terugtocht aanvaarden.
Sterke Servische achterhoeden bieden
in vooraf gereed gemaakte achter-
waartscbe verdedigingswerken den
Oostenrijkers opnieuw weerstand.
De oprnarsch ten oosten van Loznica
ert Krupanj heeft con goed verloop,
trots den hevlgen tegenstand der
Servische achterhoede. De hoogten ten
oosten vari Javlaka zijn reeds in han
den der Oostenrijkers. Zoover tol
dusver bekend is, werden in de ge
vechten van 6 en 10 November on ge-
vee" 4300 Serviërs gevangen genomen
met 16 machinegeweren en 28 kanon
nen, waaronder een zwaar stuk ge
schut. Een vaandel, vele munitiewa
gens en zeer veel munitie werden
eveneens bult gemaakt."
Verspreid nieuws
van deoorlogsvelden
IIOB VREESELUK DE MODERNE
OORLOG IS.
De Engel soh e bladen geven nog
voortdurend verhalen over den strijd
in Zuidwest België en Noord-Frank
rijk. Maar veel nieuws ls hiervan na
tuurlijk niet te vertellen. Men vervalt
in herhalingen, want ecnlg beslissend
fei'i doet zich niet voor. Wat echter
uit al deze verlialen wel blijkt, Is, dat
aan weerszijden van dit gevechtsfront
zware verliezen zijn geloden.
Een correspondent van do „Daily
Ghran." merkt op, dat in de gevech
ten in deze streek bo v en menschel i j k e
heldenmoed is getoond, mahr dat toch
in het algemeen in deze slachting allo
.menschelijke eigenschappen zijn te
niet gedaan door de verwoestende
werking der artillerie.
„Wij ivaChten slechts op den dood",
zei do een Belgisch officier tot don
correspondent, „en wo vorbazen ons,
dat hij ons niet nadert temidden van
dien regen van granaten. Het is een
oorlog zonder ziel of avontuur. Vroe
ger, toen ik met een troepje wielrij
ders het land ter verkenning doortrok,
w-as er nog eenige sport in hot werk.
Onze dlu'rf, onze ondernemingsgeest
vond eenige belooning. Het individu
telde moe. Maar nu, hier om Yperen,
wat kunnen inannon doen, infanterie,
cavalerie, verkenners? Het kanon
doet alle werk, granaten en dood op
onnreedoogende wijze verspreidend.
Het ia kanon tegen kanon, met men-
schen als schijven, hulpeloos als do
bladen doo'r den najaarsstorm van
de hoornen gerukt. Onze mannen val
len als de bladeren, cn de grond is
met hen bedekt, en er is geen beslis
sende overwinning aan een der beide
kanten. De esne week van dood volgt
op de andore. De pcwitie wijzigt zich
een weinig, dat is alles, en zoo gaat
het voert. Het is'verschrikkelijk'.
EEN BESTORMING DOOR
DUITSCHERS.
Een 10-jarige vrijwilliger, uit Ber
lijn. schreef aan zijn ouders een brief
over de bestorming van Vuilly, die
hij had meegemaakt.
„Eerder dan ik gedacht had, korn
ik er toe, u van mijn wedervaren te
vertellen. De bestorming van Vailly
's Middags te voren moest de com
pagnie aantreden en deelde de luite
nant ons mede, dat 's morgens om
acht uur de bestorming van Vailly
zou beginnen. We kregen ijzerdroad-
scharen om de prikkeldraadversper
ringen door te knippen en 's avonds
vertrokken we van St. Verte, om da
delijk in de loopgraven onze posities
in te nemen. Dat was een uur mar-i
cheeren. Om elf uur 's avonds moest
k lichtpatronen en pistolen halen.
Onze artillerie schoot hevig uit de
zware stukken van 21 c.M. cn uit hot
lichtere gesehut. De vijand antwoord
de met sterk geweervuur. Op den
terugweg moest ik den straatweg
oversteken, die door den vijand on
der vuur genomen werd. Twee artil
leristen, niet wie ik liep, werden
zwaar gewond, terwijl ik ongedeerd
bleef, v'» Nachts gingen we herhaalde
lijk op patrouille uit en kuipten hier
eu daar de draadversperringen door,
zonder veel geweervuur to krijgen.
Tegen vijl uur 's morgens moesten we
tcrugkeeren, daar de artillerie begon
te schieten. Om acht uur zou de
eigenlijke bestorming beginnen. Te
gen zevert uur, er viel ecu kille regen,
zaten we in afwachting, luisterend
naar onze artillerie, die een venue-
lend vuur op de vijandelijke stellin
gen heeft geopend, 't Is nu kwart voor
achten. Reeds liggen allen klaar om
op te springen. Nog een kwartier; liet
lijkt ons een eeuwigheid. Nog vijf
minuten. De artillerie schiet niet on
verminderde hevigheid nu nadert het
oogenblik I De kapitein koint bij ons,
den manschappen moed toefluiste
rend. Hij staat met zijn horloge in de
hand. Opeens zwijgt de artillerie; het
commando klinkt „Op, voorwaarts!"
en oogenblik zijn allen op de boen
en stort de troep blindelings naar vo
ren. Rechts en links vallen de kame
raden, men let er niet op. Vlak bij
een kleine iKtogte goed© dokkiug.
Jk vlieg er met drie van mijn kame
raden been als reeds het comuiando
klinkt „dekking zoeken Daar la
gen we, 50 meter van den vijuad. De
Franschen schoten verwoed. Een viui
de kameraden ontdekte ongeveer
twintig pas voor ons om andere kleine
verhevenheid, die dekking kon bie
den. Snel besloten riep hij „sprin
gen, vooruit 1" We snelden vooruit en
lagen nu vlak bij den vijand. Een
ontzettend vuur volgde en opeens
erlaten de Franschen de eerste loop
graaf. Met oen luid „hoera t" stormen
we vooruit, totdat de Franschen in de
tweede loopgraaf verdwijnen. Nu zit
ten wij in de eerste loopgraaf, goed
verschanst. De bodem ligt vol lijken
cn ook eenigen, die zich dood houden.
Daar krijgt een van inijn kameraden
een sclwt in het been en de onder
officier geeft het bevel riem uit di
vuurlinie te brengen. De gewonde,
een vaandrig, moest snel geholpen
worden, daar er anders gevaar be
stond, dal hij zou doodbloeden.
Na mijn terugkeer was ook de twee
de loopgraaf genomen en daarna ging
het verder de helling af naar 'tdorp
beneden, vóór dat de vijand zich ern
stig te weer kon stellen. Mitrailleuses
deden hier hun vreeselijk werk, want
de vluchtende Franschen moesten
over een brug (er waren eerst drie
bruggen, rnaar twee daarvan waren
door onze artillerie stuk geschoten).
De mitrailleuses waren juist op die
brug ingesteld en weldra lagen daar
de lijken bij hoopen. De overigen wer
den gevangen genomen, meer dan
drieduizend rnan. We hebben Vailly
na harden strijd genomen, maar zeer
veel kameraden hebben dat met den
dood moeten bekoopen. Ik ging naar
de plek, waar ik 's morgens niet de
drie anderen gelegen had. Ge kunt u
mijn schrik voorstellen ze lagen alle
clrio nog precies zooals ze dekking ge
zocht hadden, maar ze waren dood.
Toen zag ik opeens weer het vreese-
lijke van den oorlog. Op de verzamel
plaats te Va'Uy, waar we moesten
aantreden, kwam cLe generaal, die
ons prees voor den betoonden moeden
sigaretten onder ons uitdeelde.
AAN GEVANGENSCHAP
ONTSNAPT.
Dezer dagen is een officier van een
der Schotsche regimenten aldus
vertelt de „Daily News" na een
zwerftocht van zes weken te Londen
teruggekeerd.
Hij was met een ernstige wond aan
het hoofd in een Duitsch hospitaal
beland, en hoorde, toen hij daar een
maand was en al weer grootendeels
genezen, dat de Duitschers plan had
den, alle gewonde soldaten naar oe-i
andere plaat 3 te vervoeren. Toen hij
dit hoorde, wist de officier door een
raam te klimmen en zich in den tuin
te verbergen zijn afwezigheid werd
niet opgemerkt.
Dien nacht gelukte het hem, zijn
uniform kwijt te raken hij bleef :u i
een arbeidershut cn kreeg van zijn
gastheer wat werkkleeren. Den vol
genden morgen ging hij naar Rijssel,
maar alle bruggen en sjxtorweg-over-
gangen werden door de Duitschers
bewaakt, en de officier besloot deze
methode, om uit de Duitsche zóne weg
te komen, op te geven.
Niet minder dan 5 weken bleef hij
in verschillende dorpen, en dat zijn I
vermomming goed was, wordt wel
bewezen door het feit, dat" hij dien
tijd geen enkele maal door een Duit-
schcn soldaat is aangehouden. En dat
was maar gelukkig ook, want hij
sprak geen woord Fransch en had
geen paspoort.
Tooh was hij meer dan eens dichter
in do buurt van de Duitschers dan
hem lief was. Eens, toen de officier
zich, in een tram zittende, voor een
oogenblik buiten gevaar waande,
stapten er opeens 15 Duitsche solda
ten met 2 officieren in, maar zij na
men geen notitie van den haveloozen
mede-passagier. Een anderen keer
bracht hij den nacht door op een boer
derij, waar li Duitsche officieren en
3D man ingekwartierd lagenvoor
alle zekerheid verborg hij zich maar
op de vliering boven de korenschuur.
Den volgenden morgen hoorde hij
de soldaten iu de sohuur komen, maar
zij kwamen, er alleen wat koren ha
len, en lieten de vliering ondoorzpeht.
Eiken dag was op een afstand artil
lerie-vuur hoorbaar en de oflicier
wachtte, in de hoop, dat de geallieer
den wel voorwaarts zouden rukken.
Maar het scheen hom toe, dat het ge
luid niet nader kwam, en toen besloot
hij, gebeurc wat wil, naar Engeland
te gaan.
Op den laatsten October ging hij op
weg naai- Duinkerken, maar toen hij
in België kwam, bemerkte hij, dat het
Duitsche front zich tot aan zee uit
strekte. De eenige weg, die hem nog
ópen stond, was, België dwars door le
steken en naar Holland te gaan dat
deed de officier in drie dagen.
Het grootste gedeelte van den weg
wandeldo hij, maar ook mocht hij
ecu einuje moerijden met ecu vrïendo
tijken voerman. Zoo kwam hij door
verschillende Belgische steden, die
nog door de Duitschers waren bezet,
maar hij ontsnapte aan de aandacht
en fciereikte veilig en wel Holland, zes
weken na zijn vlucht uit het hospi
taal.
DE RUSSEN VEROVERDEN EEN
42 c.M. KANON.
De correspondent van de „Daily
Chronicle" te Gradno verhaalt (zoo-
als we reeds in 't kort meldden), dut
ook de Russen een 42 c.M. kanon vei
overd zouden hebben en wel ten Zui
den van Augustow. De Duitschers
hebben daar het kanon nooit gebruikt,
omdat zij tot don terugtocht gedwon
gen werden, voordat zij het in stel
ling konden brengen. Met de uiterst*
krachtsinspanning trachtten de Duit
schers het stuk geschut nog in veilig
heiu te brengen tal van pnardeo
werden er opgeofferd, maar zij slaag
den er niet in, het kanon uit do ha»
don dor Russen te redden.
EEN TREINBOTSING.
Omtrent een spoorwegongeluk U
Luik, waarbij een kapitein der 30.5
c.M. Oostenrijksch-IIongaursche mo-
torbattcrijen het leven liet, is het vol
gende aan een brief van een der offi
cieren aan zijn ouders te Serajewo
ontleend, die in de „Bosnische Post"
was opgenomen
„Voor twee dagen kwamen wij naar
Keulen om eens goed uit t-e rusten.
Na do overgaaf van Antwerpen had
den wij daaraan ook Inderdaad be
hoefte, en buitendien moesten onze
motoren en ook onze kleeren eens
goed worden nagekeken.
De trein, waarmee wij reisden, was
_)or lang de heele batterij rnet mu
nitie, benzine, enz., juist 50 goederen
wagens. Even voor Luik daalt de weg
over een afstand van K.M., en daar
bleek het, dat de remmen voor deze
belasting te zwak waren. Steeds har
der liep onze trein, en met een ra-zen-
de snelheid liepen wij in t holle van
den nacht 't was ongeveer half vier
het station binnen on op een onde
ren trein, die daar stond. De schok
geweldig. De twee eerste rij tui-
waarin do officieren zaten, wer
den hoog opgetild, waarbij zij hun
raderen verloren en omgekeerd weer
neergesmakt, en ln deze afschuwelijke
stelling werden wij nog een eindje
voortgesleept, totdat onze locomotief
eindelijk vastzat. Bijzonderheden van
do ontzettende tafereolcn, die toen
volgden, zal ik maar niet schilderen.
God heeft ons gered. Toen alle man
schappen uit de wagens waren, ver-
ameldo onze I .eve! hebber allen om
,ich en, terwijl hij zijn pet afnam,
bevat hij „Gebed". En met weemoed
baden wij een „Onze Vader" voor
onzen armen batterij-commandant en
een dankzegging voor onze wonder,
baarlijke redding. De vijandelijke ko
gels en granaat-kartetsen heb .k
npoit erg gevonden, maar God behoe
de mij voor zoo een onsreluk, als wij
hier beleefden."
BRIEF AAN EEN BELGISCH
SOLDAAT.
De Vlaamsche Te.egraafcorrespon
dent geeft een afschrift van een brief
door een V.-anmschö vrouw aan haar
man geschreven, die nu .n Nederland
geïnterneerd is:
Reminds Man,
Ik hop uwen brief ontvangen, kij
liopt goed uw best gedaan voor den
kounink eu 't vaderland en daar ben
ik fier over, meur Ik ben tog ook blij
dat gij nu veilig zijt, en wij na den
oorlog weder zullen te saonren zijn en
niet voor altijt geschijdon zijn, maai
als 't God belieft weer gelukkig zul
len leven als ons lant weer vrij zal
zijn on onze keai.ink te bruasel :k
on do kinderen zi jn in volle gezont-
hijt en gij most voor ons ni -t be
nauwd zijn.
Ik zit met de Duutrers niets in, ik
bon niet benauwd, er zijn er hier veel
zij hebben do menschen hier geen
kwaat gedaan maar zij speU-n alge
lijk iMiHs cn zij hebben in veel huizen
waar de mensen gevlugt waren van
alles mede ge-uaan en zij doen van do
iKwsren hukJisi paarden en hoornvee
en zvvijns mede. Zij rijden met do
trains a.sof 't al 't hu'der ware, wij
hooren hier de kan ons dag en nagto
maar zo vecht=ui neg al vorre van
hisr al de kanten ran Pa sen-dale en
Ieperwaarts en ook bij dksmudo, de
Duutse ze^rgen bier dat het gedaan
is met vechten tegen de bolgen en dat
huider groote konous voor parijs
sta.au en dat ze allicht© in engeland
gaan zijn, er was een sukkel bij, die
peuL-de dat de soldaten van hier ia
voete naar tonden me. ten gaan, maar
als hij van de zee hoorde, ze:, ah wij
schieten daarerer, maar velen heb
ben ai geen koeraz.e (courage moed)
meer, zij trekken een lang uangezich-
t© en "t mo.t zijn dat het met hu der
vegten met goed on gaat, inaar Jc ga
zwijger, over die knapen, ik verlange
(lat zo maar ai gauw weg zijn en wij
vrede hebben cn dat belgenland vri,
is. en dat gaat gebsuren, onze oor
loge is rechtveerdig en dan moeten
wij winnen, ik pemze aan al die doo-
den en die w-ibrai/le paiochïes en
huizon en hofstee? (hoeven) cn vrou
wen en kinderen en oude mensen, dat
't al gauw vrede ware en on, gewono
leven en wij wtor te .-amen nietwaar
bem.iulc man en ik ga u eens ko
men bêZ'Xiken 't mag zoove?! kosten
als 't wil. en veel voor u nvodoen, en
nu wot du.zend kussen van de kinde
ren en ran mij. uw beminde vrouw
N.
FEUILLETON
(Naar het Engelse h).
60)
Wat moemt gij daarmede?
O niets, antwoordde zij luchtig,
naar vindt gij hot niet wat onvoor
zichtig van een jongen man, om aclfs
des avondis op een vurig paard l-n den
omtrek ron-d te rijden?
Nu? v-roog George nors eh.
Welnu, als er eens een tak ov-or
den weg is gewaaid of een grooto kei
ln het pnd ligt, dan zou hot paurd
allicht voorover storten en zijn berij
der afwerpen. En een val van een
Pand kan gevaa-rlijik zijn. Ik heb
menschen, gefleem:!, ging lady Bellamy
met onbeschrijflijk cynisme voort,
die zich er zoo erg mue bezeerden dut
zij zos weken het bed moesten hou
den, ik weet zelfs van oen die er zijn
hals mee brak.
Zijn hals inoo brak? herhaalde
George, haar half werktuiglijk aan
starende.
Juist, hernam la-dy Bellamy, op
staande en zich gereed makende om
tï vertrokken. ZuMc een ongelukje ziet
ge wel, zou onze p'anmen juist zoo
goed te stade komen. Stel u voor, dat
hij een week of wat bedlegerig was,
niet schrijven mocht, niet uit kont
Wat zou dat een uitnemende ge'egen-
heid wezen om invloed uit te oefenen
op Angela I
George zei nu ets, maar staarde haar
aan alsof hij 'haar go hoi mate gedach
ten in haar hart wilde lezen. Daarop
«se 1 hij langzaam:
Zeker, zoo oen ongeval zou ons
uitstekend te pas komen, maar der
gelijke ongelukken gëbeuren zelden
en vooral niet, wanneer men zo noo-
dig heeft.
Dat is waar, zei lady Be'lamy,
het zou wel bij-zondler toevallig zijn
als het nu juist gebeurde. Tenzij
on hier vesbigde zij de oogen mot
groote aandacht op den, knop van
haar parasol tenzij men het toe
val zoo'n beetje te hulp kon komen.
Nu, vaarwel!
George vatte evenwel de hem toege
stoken hand niet aan. maar zei drin
gend: Wat wilt gij zeggen, lady
Bellamy? Wat raadt gij mij aan?
Een rao
Niets raad ik u aan, viel zij hom
snel in de rede, dan alleen om maar
eens na te denken over het toeval ln
hei algemeen en aan ongelukken op
eenzame landwegen in het bijzonder.
En met een tuchtigen hoofdknik
verdween zij, George overlatende
aan zijn eigen, verre van aangename
of vriendelijke gedachten.
Toen zijn bezoekster was heenga
gaan, liet George zich, in diep gepeins
verzonken, op een stoel vallen en
dacht na over don boosaardïgen raad.
dien zij hem, zij het dan ook op be
dekte wijyo, duidelijk genoeg had
gegeven. George was zooab alle men
schen mot een boosaardig karakter,
lafhartig van aard en daarom schrik
te hij ln den 'beginne terug voor de
gedachte, oni zijn gelukkigen mede
minnaar oen streek ta spelen, die
hem, George, zeiven tegelijk kon tref
fen, Niet als de leeuw, die op klaar
lichten dag aanvalt, maar als de
hyena, d,io rondsluipt ln het donker
en zijn vijand aartval't z-onder dat de
ze of iemand anders hein ziet zóó
wilde hij Arthur belagen! De duis
tere kronkelwegen van verdachtma
king en leugen, waarlangs hij reeds
in zijn jeugdi zijn neef Philip van
diens erfdeel had' beroofd, al'leen die
wilde .hij bewandelen; omdait zoo zijn
aanvallen, al mislukten, d'it hem in
geen geval zou blootstellen aan het
gevaar, dat de wrekende hand van de
justitie hem zou treffen.
En nu raadde lady Bellamy hem
juiet een draad aan, die hem licht niet
den strafrechter in onaangename
aanraking zou kunnen brengen. Hij
huiverde er voor terug, waarlijk niet
uit gewetensbezwaar, maar uit vrees
voor de gevolgen die hem bedreigden
van den kant dar justitie.
De avond viel en ia do schemering
zat hij daar nog, het hart vol van boo
ze plannen, zonder <k-n moed die uit
te voeren. De maan kwam op en
scheen door de vensters, terwijl de
ta loken dc-r hoornen buiten grillige fi
guren teekenden op de wanden der
kamer, die bewogen wanneer de
avondwind de twijgen deed sidderen.
Hij werd angstig te moede en sche'd'e
oin licht
Bij het zachte schijnsel van de lamp
trachtte hij le 'eacn, maar kon zljtn
gedachten niet bij zijn boek bepalen
Telkens en telkoirs weer drong zich
in zijn brein de raadgeving van zijn
medewerkster naar voren en deed zich
aan hem voor als het ooniige middel,
om Angela's hart van Arthur af te
trekken. Toornig knansto hij op de
tanden. Maar al te wel gevoelde hij,
dat hij voor een jong meisje de ver
gelijking met den flinkou en beschaaf
den jongen man niet, kon doorsta an
en niet minder levendig 'besefte hij,
dat wareneer de stand van zaken niot
door een of andere bijzondere gebeur
tenis kon worden veranderd, zijn
kansen zwak stonden en Angela, to
gen wier vastberaden karakter haar
vader toch niets zou vermogen, met
geduld en volharding ten slotte toch
haar zin zou krijgen.
Zijn hoofd brandde bij deze gedach
te. Deze man» die in de vervulling van
zijn egoïstische wenschc-n steeds een
middel had gevonden, zich te verdoo
ven voor het onwaardige en onedeto
va:: zijn zelfzuchtig bestaan, d-ze
man gevoelde zich nu ongelukkig.
Hij had Angola Kef, met al de aan
hankelijk'hcid waartoe hij in staat
was, al deed de wijze waarop hij haar
beni-inde zeker verre oreder voor dé"
loyale liefde van Arthur, die tot ie
dcre opoffering in staat zou zijn ge
weesl. Nooit zou George Carcsfoot
meer voor zijn vrouw kunnen worder,
dan een welwillend meester in het
gunstigste geval, maar toch altoo?
een meester en heerscher. Van öe
liefde als die van Arthur, welke de
uitverkorene beschouwt als gelijk aan
hem, maar steun en opoffering van
de zijde des mans behoevende als een
zwakke vrouw daarvan kon tot het
gemoed van George Caresfoot nim
mer het begrip doordringen,
Caresfoot stond op en ging de ka
mer op en neer. Zijn hoofd gloeide
als in koortshitte en zijn handen wa
ren klam Het waren de booze ge
dachten, die lu hem spookten en zijn
voorhoofd aldus in vuur zetten. Ein
delijk kon hij het- niet meer uithou
den en wierp het venster open Hel
scheen de maan aan den wolkloozcn
hemel en de frisschc avondwind wuif
de hem koelte toe. Voor hem strekte
zich deboschriike streek nU al haar
pracht. Alles was stil.
George gevoelde de lust in zich ont
waken om een k'eine wandeling
doen in het fraaie weer DaaT de uit
gang van het huis ver van zijn kamer
was verwijderd en het hem n:et be
haagde, te moeten antwoorden op d(
vragen van den huisknecht, of hij no£
uitging, sprong hij het lag'1 opon
eloomle venster uit en was in een
oogiereblik op den weg. Hier stond- ij
een oogenblik stil om een sigaar aan
te steken en wandelde toen mei d«
handen in de-zakken den weg langs,
in de schaduw van zware benken,
Ik zal eens naar de beek gaan
zien, mompolde hij, zijn slap ietwal
VL-nsiicUendo.
Vijl minuten lerdor was een beek,
die door do regens van de laatste we
ken sterk gezworen, op zok. i cn u-acld
hot bruggetje had vemie.d eu groo
tendeols medegevoerd. Men had er nu
een «mal houten bruggetje overheen
griegd, dat alleen voor personen be*
gnai'lioar was, maar door paarden
niet kon worden overschreden. Dit
was evenwel slechts voorloopig ge
schied, daar het voornemen was eel
6teonen bruggetje te bouwen, dat aac
het stroompje beter wecrsland zot
kunnen biedea
CWordt vervolgd).
