DE EUROPEESCHE OORLOG.
Stand van de strijdende legers van Nancy tot Antwerpen.
DE BOOSDOENERS.
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 13 NOVEMBER 1914
12 NOVEMBER.
HH Bi Daitschers.
m O Geallieerden.
Hierbij bieden wij onzen lezers nogmaals een volledig overzicht van den stand der strijdende legers in Z.-W. België en N.-Frankrijk,
Op deze kaart zijn de volgende veranderingen aangebracht, die ioor de laatste krijgsbedrijven noodig géworden waren:
le. Do Duitschers 1 rebben Dixniuiden op de Bondgenooten heroverd cn 2ijn gedeeltelijk over het kanaal van Yperen gekomen.
2e. Ten zuiden van Yperen rijn zij desgelijks eenïgszins gevorderd.
Op de plaatsen waar de pijltjes staan, trachten zij, buiten het bereik vau hot geschut dear Engelsche oorlogsschepen voor Nieuwpoort, en niet -in hunne bewegingen belemmerd door
0o inundaties tussdien dé kanalen, de linies der Bondgenooten te verbreken met de bedoeling naar Duinkerken en Calais op te rukken.
Do Bondgenooten hebben Lombaertzijde (bij Nieuwpoort) weder bezet.
3e. Op grond van het uitblijven van nadere bevestiging van het bericht als zou Rijssel zich weer in aan den der Bondgenooten bevinden, zijn de stellingenliier weder dienovereen
komstig veranderd.
4e. Ook is een kleine wijziging in de buurt van La Bassée aangebracht.
In den stand van de legers in 't midden van Noord-Frankrijk en aan de Vogezen is heel weinig verander iïig gekomen.
FEUILLETON
(Naar het Ëngelschji
61)
Toen George dit beekje bereikte was
dit weer aanmerkelijk verminderd.
.Voorzichtig betrad hij het smalle
bruggetje, dla.L eigenlijk eerder een
vonder had mogen heeten cn vond
aan do overzijde reeds een grootem
'hoop isteenen, die men er had gebracht
om zoo spoedig moge! ijk. aan het met-
eoter, van de brug te boghmem. Een
onbekwame hand had die sternen zoo
boog op elkander gestapeld, dat de
minste drukking daartegen dien kon
doen vallen en George maakte dade
lijk deze opmerking bij ziclizelven.
Hij had! geen hoed opgezet en de
avondwind' deed henn nu rillen. Juist
wildé hij den voet op het bruggetje
zetten, om naar huis terug le keeren,
toen de hoefslag van een in draf na
derend paard zijn oor bereikte. ,,Wie
kan dat zijn?" dacht hij en onmid
dellijk schoot hem het denkbeeld! door
het hoofd, dat het Arthur zou zijn,
die naar liet logement terugkeerde.
In een oogwenk begreep hij, dat Ar
thur langs een anderen weg was ge
reden en nu langs dezen terugkeerde,
niet wetende dat het bruggetje ver
dwenen was De haat tegen zijn mede
dinger keerde in een ommezien met
verdubbelde kracht Ln zijn hart terug
en tegelijk her inner die hij zich den
raad van lady Bellamy.
Was er mogelijkheid, om nu in de
stilte van den avond bij het bosch
waarin hij zich verbergen kon. Ileig-
ham een hinderlaag te leggen? Wat
zou deze doen, als hij hij de heek ko
mende ,het grootere bruggetje waar
over 'hij vroeger zijn paard aan den
teugel kon leiden, niet meer zag. Ca
resfoot wist, dat Arthur een onver
saagd ruiter was en twijfelde er geen
oogenbliik aam, of hij zou met zijn
paard den sprong over de heek wa
gon. Plotseling kwam George voor
den geest, wat hem te doen stond.
Wanneer het paard hij don groolen
-sprong met de voorpooien niet in de
weeke klei, maar op de losse steen en
terechtkwam, zou het dier waarschijn
lijk storten en in d'e kracht van den
val zijn berijder afwerpen. De hoef
slagen van het snel naderende paard
klonken reeds dichterbij en ieder oo-
genfoük kon de naderende ruiter don
hoek omdraaien en zou hein in den
maneschijn stellig zien. Careefoot wil
de dit tot eiken prijs vermijden en
mei een hevigen schop deed hij de op
gestapelde steenhoop omvaMen, zoo-
dal <ie stecnén in onregelmatige sta-
SCHAAL 1 1 1 0 00 000,
peltjes op den oever terechtkwamen.
Gelukkig voor hem verdoofden de hoef
slagen het geraas van de vallende
eteenen.
Als een angstige misdadiger vlucht
te George Caresfoot nu het bosch in
zonder om te zien. Toch luisterde hij
scherp naar de geluiden om hem
heen. Ilij hoorde hoe een stem. die
hij herkende als die van Arthur, het
paard aanzette tot den sprong en een
ondeelbaar oogenblik daarna een
kreet, die angstkreet van een menseh
Een smartelijk gehinnik volgde
daarop;
Toen vervolgde George Caresfoot.
die even wae blijven staan, zijm weg
in wilden ren. Dwars door het bosch
snelde hij; nu en dan hakende aan
scherpe takjes en doornen tot de flar
den langs zijn kleedéren hingen. Als
vervolgd dour een leger van hooze de
monen vluchtte hij weg voor zijn ei
gen daad, die hij wal begreep, dat
maar ui le goed gehikt was. Eerst
toen hij uit het bosch op dé open vlak
te kwam in. de nabijheid van zijn huls
dwong hij zich om langzameT le gaan,
ten einde geen argwaan te geven zoo
wellicht iemand hem in den hellen
maneschijn zag. Voorzichtig sloop hij
het huis langs lot hij aan het nog
sleede geopende venster \an zijn ka
mer kwam. Mei een vlugheid, waar
toe hij onder gewone omstandighe
den niet in, staal zou zijn»geweest,
sprong hij naar lunnen en sloot hel
raam zorgvuldig dicht. Toen zonk hij
op zijn stoel neer en bedekte het ge
laat met beide handen, om te ontko
men aan het akelige visioen vau den
man, die daar door z ijn schuld, nu
hulpeloos lag aan de beek, dood mis
schien'.
Laat ons thans terugkeeren tot Ar
thur.
George Caresfoot. had zich niet ver
gist, toen hij in den naderenden rui
ter zijn vijand Ileigham meende te
herkennen. Het was werkelijk Ar
thur, die van een langen rit in den
omtrek terugkeerde en niet wist, d'at
de terugkeer over do beek door het
wegspoelen van de brug was afge
sneden.
Hij hesp er do hot onmiddellijk, toen
hij de beek naderde en, zonder reke
ning le houden met de vrij groote
breedte, zette hij zijn paard aan en
hief lret op tot deri sprong, in hot
vasto vertrouwen dat hot vlugge en
krachtige dier hem ook nu niet in
den steek zou lulen.
liet paard nam dan ook een pracli-
tigen sprong en kwuan zelfs met de
achterpooten geheel op den oever
neer. Hadden de stoenon er niet gele
gen, dan zou er ongetwijfeld geen
ongeluk zijn gebeurd, maar dé voor-
pooten. van het dier raakten ongelij
ke hoopjes van do scherpe steenen en
liet struikelde en viel, tor wijl zijn
nieester door den geweldigen schok
uit den zadel en tegen een boom werd
geslingerd. Hier b'eef hij bewuste
loos liggen.
Het paard, dat zich niet gekwetst
had, stond weildra weer overeind en
stond hinnikend bij het lichaam van
zijn gevallen meester. Ver door den
stillen nacht klonken de uitingen van
smait van het verstandige dier. Nu
en dan besnuffelde het paard den ge
vallene, maar deze bleef onbeweeg
lijk liggen, hevig verdoofd door den
geweldigen schok.
Uren verliepen, de maan ging on
der. Nog altijd lag Arthur daar be
wegingloos op het vochtige gras. liet
trouwe paard had zich naast hem
neergevleid! en stak nu cn dan den
kop op om te hinniken, als ware het
om hulp te vragen., In dit afgelegen
gedeelte van d'e streek waren echter
gewoonlijk zeer weinig voorbijgan
gers on zoo kwam het, dat toen de
dag aanbrak en in het oosten het
eerste licht zichtbaar werd, Ileigham
nog steeds ter neer lag op den huiden
grond, roerloos en bleek als een lijk.
Een half uur later kwam oen boe
renknecht den weg langs. Toen het
paard voetstappen hoorde, begon het
opnieuw luid en bijna zonder ophou
den to hinniken en weldra zag de
voorbijganger hot lichaam van den
verongelukten ruiter liggen.
Alet een kreet van schrik naderde
hij en bukte zich over Arthur heen.
,,Een moord?" zeide hij en met een
rilling keek hij naar de plek, waar
Op het Wettelijk
Oorlogsveld
11c'. D u i tsc he hoofdkwartiei
maakte Donderdag bekend:
De geallieerden, die over Nieuw
poort tot in de voorstad Lombart-
zijde waren doorgedrongen, zijn door
Duitsche troepen over de Yser terug
gedreven. De oostelijke oever van de
Yser lot aan zee is door de geallieer
den ontruimd. Dc aanval der Duit
schers aan gene zijde van het Yser-
kanaal ten Zuiden van Dixmuiden ia
gevorderd.
In de streek ten. Oosten van Yperen
zijn- Duitsche troepen verder opge
ruid In hel, geheel zijn daar meer
.dan 700 Franschen gevangen geno
men en vier kanonnen en vier ma
chine-geweren buitgemaakt.
De aanvallen van de Franschen ten
W van hel Argoiuierwoud zijn in "t
bosch zelf door de Duitschers afgesla
gen.
't Franse he communiqué luidt:
Oj> den linkervleugel duurt het lievig
gevecht, nog voort Op het gehecle
front, dat zich uitstrekt van Lonvbart-
zijele, Nieuwpoort en Yperen tot Zon-
ncbeke en ten oosten- van Armcutiè-
res, is de toestand onveranderd.
De Engelsclic troepen handhaven
hun stellingen en hebben een aanval
van de Pruisische garde afgeslagen
In het Aisne-district hebben de ge-
aHieerden hun terrein gehandhaafd
•tegen een tegenaanval.
In het district Craonne heeft hun
artillerie eonige Duitsche kanonneu
eerst tot zwijgen gébracht en toen
vernield.
De geallieerden hebben ook eenig
terrein gewonnen rondom Berry au-
Eac.
in het Argonnerwoud, Lotharingen
en de Vogezen zijn de posities ong&
wijzigd gebleven.
Het communiqué van het Fran
se he gezantschap te 's-Gravenhage
van Donderdag luidt:
..De 6trijd op den linkervleugel is
Dii sdag, bij het aanbreken van den
ochtend, niet zeer bijzondere -hevig
heid hervat tusschen Nieuwpoort en
de Leie. Op algemeene wijze is het
froti'1 der geal'ieerden, ondanks d8
hevigheid en kracht van de aanval
len dér Duitschers op sommige steun
punten, gehandhaafd. Noord-oostelijk
van Nieuwpoort zijn de geallieerden
geëindigd niet Lonïbartszijde te be
zetten en zijn zij zelfs tot voorbij d«
plaats voortgekomen. Tegen het ein.
de van den dag zijn de Duitschers er
in geslaagd zicii van Dixmuiden mees
ter te maken, maar de geallieerden
houden nog stand Ln den omtrek van
dat dorp, aan het kanaal van Nieuw
poort naar Yperen, dut sterk bezet is.
De strijd was op dat punt zeer warm
en de verbonden troepen zijn slechts
teruggetrokken onder den druk van
ec-n veel sterkeren tegenstander. De
Engelsche troepen die óók aangeval
len waren op een deel van hun. front,
hebben overal de Duitschers tegenge
houden. De algemeene toestand blijfl
ongewijzigd op de geheele linie, mol
uitzondering van eenigo vorderingen
der strijdkrachten van de geallieer
den ten noorden van Soissons en in
de streek ten westen van VaiUy, op
den rechteroever van de Aisne."
VAN OORLOGSCORRESPON
DENTEN.
Aan de „Times" werd Woensdag
uit Noord-Frankrijk geseind: ,,D«
Duitschers hebben Bethune gebom
bardeerd en zijn e;- in ges'aagd het
stadhuis, een kerktoren en ettelijke
winkels en huizen te beschadigen,
maar tot dusver hebben zij daar geen
profijt van gehad. De eenige persoon
van de burgerij die gedood werd, was
een vrouw. Hun kanonnen zijn te
Grhenc'hy in stelling.
Ook de beschieting van Atrecht is
hernieuwd en die mooie oude stad
werdt nu langzamerhand met den
grond gelijk gemaakt. De kathedraal
en middelbare en lagere scholen zijn
opnieuw beschoten. De middkilbare
school voor meisjes en ve'e huizen in
de rue du Temple staan in brand.
Een aantal bewoners zijn door de
granaten die in do stad en den om
trek vielen, gedood. Er vielen 5000
granaten in een uur.
Nadat Poincaré met minister M'.tLe-
rand uit Duinkerken en Veurne terug
was gekeerd, bezocht hij het militai
re hospitaal te St. Pol sur Ternoise.
Een Duitsche vlieger verscheen dade
lijk boven de stad en liet een bom op
de rue des Procureurs va'len. Een
aantal Fransche vliegtuigen zetten
den Duitselien vliegenier na tot een
heel eind in de richting van de Duit
sche linies.
In de buurt van Lens zijn in den
laatsten tijd vele gevangenen ge
maakt. De Duitschers waren honge
rig en vermoeid en leken neerslach
tig. Tal van afdéelingen hebben zieh
vrijwillig overgegeven."
dc wonde kon zijn toegebracht. Doch
toen tiij de sporen van paardenhoe
ven diop in den oever zag gedrukt,
begreep hij dat de ruiter door een
mislukten sprong van zijn ros moest
zijn gesiingerd.
Een oogenblik aarzelde hij, wat te
doen; daarop met inspanning van
a He krachten het lichaam opnemen
de. legde hij het zoo goed als dat ging
over het paard en ging langzaam
naast het dier voort, Arthur onder
steunende daar het lichaam geheel
stijf en willoos ter nedpr lag. Nu ec
dan keerde 't paard den mooien kof
om, als oin zicli te overtuigen hoe hei
zijn meester ging.
De boerderij waar do jonge man
werkte was niet ver af. Na een tocht
van ongeveer tien minuten kwam
n,eu aan een boerderij, die er zeer
welvarend uitzag. Alk-s was er al Ln
beweging. De hooiers waren op hel
punt naar liet land te gaan en bij het
zien van den treuirigen optocht, kwam
de boer zelf toeschieten.
Wat is dat, James? vroeg hij ver
baasd.
De -knecht vertelde in korte woor
den wat er was voorgevallen en da
i boer krabde zich eens achter het ooi
en keek naaiden bewustelooze, dier
men inmiddels van het paard getik'
cn op een hooibed gelegd had.
(Wordt vervolgd.)
