DE BOOSDOENERS.
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 17 NOVEMBER 1914
londensche Brieven.
V.
Londen, 11 November.
1ÏF.T LINDE VAN DE „EMDBN".
Glorious! Glorious! Emden
gone! riepen do krantenjongens,
die do extra-edities ventten, gister
middag door do stralen. En ze worden
bestórmd, de nummers werden liun
uit de handen getrokken, een regen
van halfpennies wervlen aan don dood
van den Duitsdien kruiser geofferd
De „Emden" is niet meer!
Als slachtoffer van den Australi
sche!! kruiser Sydney is het kaper
schip gevallen, na een oorlogscarTièrc
die door vriend en vijand als een
roemvolle wordt geschat. Ik behoef
niet te zeggen dat do stemming in
Engeland logen de Duitschers uiter
mate vijandig is, maar de EngeJsohen
weten te waardeer en ook als het de
gTooto daden van een vijand betreft.
Kapitein Von Müller van de „Einden"
fs ongetwijfeld een aanvoerder van
buitengewone capaciteiten, en dat
wordt ook in Lomlen naar waarde
geschat. Het zal u al uit telegram
men bekend zijn hoe een .leading-
paper" als de „Times' zich ov&r hem
uitliet.
Als hij in Londen komt. zal men
hem toejuichen! En dat typeert de
stemming. Natuurlijk heerschl er
vreugde over het einde van de „Ein
den en niet het minst bij Lloyd's, de
wereld-instelling van scheepsa^suran-
liën, aan welke de experimenten van
den Duitschen kruiser 'heel wat geld
kosten. Maar toen het nog niet be
kend was hoe het met kapitein Von
Müller was afgoloopen, heb ik uit
den mond van Engelscheii gehoord:
'I Is te hopen dat die kerel gered is!
En dat méénden ze!
Vandaag werd het bekend dat de
gezagvoerder en zijn adjudant, een
prins uit liet huis Hohenzollern,
krijgsgevangenen zijn, en de Admira
liteit hoéft dadelijk geseind dat ze
mot alle onderscheiding moestoln be
handeld worden, en hunne degens
hun ter hand gesteld worden.
De Engolschon noemen zoo ie is „(air
play en dat i s hei!
De carrière van de Emden, die een
betrekkelijk kleine kruiser (va» 3600
ton inhoud) was, herinnert aan die
van de oude kaperkapiteins uit lüeto-
jische oorlogen, en er hangt een
waasje romantiek over de daden van
het eenzaam rondzwervende schip,
bi makend, in verre zeeën, koor op
keer ontsnappend aan zijn tegenstan
der- en stéeds weer opti-edeiul op on
verwachte momenten... terwijl de
kans, dat het ooit weer veilig terug
ton koeren, uitermate gering was.
De „Westminster Gazettegeeft
vanavond een overzicht van do re
sultaten van don Duitse hen kaper, die
ten Russischen kruiser en een Fran
sehen torpedojager in den grond
lioorde, het handelsverkeer in de Golf
van Bengalen stopzette, goederen en
schepen verwoestte voor oen w aaide
van twee millioen pond ongeveer
(is 24 millioen gttlden), de verbinding
tusschen Britsch-Indië en Burma ver
brak, Madras bombardeerde on een
zeke.e mate van moreole zoowel als
materieele schade oan dat Indie toe
bracht. Het blad wijst er met waar-
dcoring op dat de bemanningen en
passagiers van allo verwoeste schepen
werden gered en geen weer'.ooze ste
len werden aangevallen.
We can have no complaint against
an enemy who conducts his warfare
thus" („Wij kunnen geen klacht in
brengen tegen een vijand die op deze
wijze oorlog voert") zegt het blad.
Ook de „König&berg" is ges-napt en
genomen, en de Eitgelschen hebben
son mooie dubbele vangst gedaan.
Do opening van het
Parlement
Vanmiddag is de Koning met de
Koningin in statte naar het Parle
mentsgebouw gereden en heeft do zit
ting van de beide Huizen plechtig
geopend. Zooa's verwacht werd, was
eon enorm© metV'Ciienmasea op do
heen om de vorsten too te juichen^
die in een korten stoet van zes gala-
rijtuigen en eenige detachemente
P.oyal Ilorso Guards van Bucking
ham Palaco langs de prachtige liree-
do Mall, Horse Guards Parade, Whi-
FEUILLETON
(Naar het Engelsch).
64)
Juist toen cte oude meid stilletjes de
deur uitging en d'ie zacht achter zich
dichttrok, opdat de heer des huizes
het niet zou hooren, kwam Philip
door den gang uit zijn kamer en riep
Angela. Het meisje, dankbaar, dat
Pigott juist was weggegaan, ging
naar hem toe en rond haar vader in
zijn kamer in een grooten etoel zitten.
Ilij wees haar een stoel aan, die zoo
stond, dat zij zijn gezicht ternauwer
nood kon zien.
Ik heb oen brief giekregen, begon
Philip, zijn koel schrapende, a'sof 't
spreken hem moeilijk viel.
Ange'a zei niets, maar wachtte op
het vervolg, daar haar het feit alleen
dat haar vader een brief had gekre
gen weinig belangstelling kon inboe
zemen.
Dio brief, ging haar vader voort,
die brief... handelt over u.
Zoo vader? zei Angela, verbaasd
en vragend. En wat staat or dan
teliaJl en Parliament Street naar do
lion*©» of Parliaments rieden. De
heefo weg was met soldaten in kliaki-
umform afgezet.
Do kort.: stoet maakte eon schitte
renden indruk, met do Royal Horse
Guards in hun prachtige uniformen
cn do weelderige rijtuigen met de ge-
ttec-kte en gepoederpruikt© lakeien.
Ditmaal reden Hunne Majesteit sn
en CDiiwel niet in de gouden koets, maar
in do „glazen' (Glass coach), hetgeen
in verbond stoiïd met het feit dat 1-0
bedienden van het llof onder dienst
zijn, zoodot de uitvoering van (leze
plechtigheid eenvoudiger moest we
zen dan gewoonlijk. Twee der Ko-
n.nklijke Prinsen niet do Prins
van Wale* en Prin-e- Mary, die al
eerder vei Hokken waren reden in
don stoet mee. En vorder waren in
do ataalsiorijtuigeni Siii Frederick
Poneonby. Keeper of the Privy Purs.,-,
Ijord Sayc and Sele, Comptroller of
the Household, Rear-Admiral Fro-
niantte, dr. Earl of Shaftesbury, en
nog v creel u Bend© leden der hofhou
ding gezeten.
Vriendelijk en glimlachend beant
woordden de Koning en Koningin de
hulde der menigte.
Hot is leen korte r.t van Bucking-
ham Pailaeo. niot lunger dan «n
kwartier, en spoedig hoorden we do
41 .schoten daveren, door ©en batterij
in St. James's Park ge'ost, toen do
stemt do PjrV-nentsgebouwen beieikt
had.
De plechtigheid der opening had
met do traditioneel© ceremonieën
plaats. De ..Black Rod", Sir llenry
Stephenson, kwam driemaal klopjxn
op d© deur der vergaderzaal van liet
Lagerhui®, werd. toegelaten, bood
schapte dat d© Koning d© tegenwoor
digheid van het Huis verlangde,
waarop tl© Speaker zijn zetel vei liet
on d© leden, met den Premier Mr.
Asquith er. d©n leider der oppo.mtio
Mr. Bonai Law aan het hoofd, aan
het verzoek gevolg gingen geven
Het was aües weals het jaarlijks
geschiedt, behalve.... Jn, behalve, dat
cm aantal Parlementsleden wegens
krijgsdienst afwezig waren, terwijl
een aantal leden van hot House of
Commons in hun khaki-uniformon
verschenen...
Rem nimmer-gezien schouwspel!
Do Troonreilo was uitermate kort,
sprak hot volste vertrouwen in d©
toekomst uit en wees er op dat de
Koning tegen zijn bedoelingen en
plan zich door Turkije genoodzaakt
had gezien, orn dit Rijk don oorlog te
verklaren. Vcuter werd er in melding:
gemaakt van do financieel© oorbyrs-
noodzakel ijkheden: de aanhangige
leening van 100 millioen pond. w aar
op binnenkoit een nieuw leenings-
ontwerp van <5 milïioon pond zal vol
gen. Do kostbaarheid des oorlogs zul
in het nieuwe jaar ook Enge land's
belasting-cijfer sterk beïnvloeden!
maar do Chancellor, Lloyd George,
heeft het, giister&n in zijn red© ge
zegd: In vijf-en-twirotig Jaar zal
Engeland uit de gevolgen der oorlo^s-
leeningen wezen!
Dat klinkt ate een troost maar
"k geloof niet dat ©r hier veel mm-
schen zijn dio zich erg beklagen zul
ten over dergelijke dingen als belas-
tingvcrtiooeringen. De tijd kenmerkt
za'eh veeleer door de algemeen© on
vast© overtuiging b.or. dat de geal
lieerden in Uezen oorlog zullen win
nonl
Tenslotte maak ik even melding
van een nieuwe uitlating in een der
rneestgeleacn Londenscli© bladen „Th©
Ster", waaruit de vriendelijke ge
zindheid jegens ons land blijkt. Hot
blad geeft namelijk ©en foto van de
Engolsche geïnterneerden in Holland
en toekent er bij aan: „de Hollanders
ttoen alles wat zo vermogen om het
onzen „bluejackets" aangenaam te
maken".
ROBERT P.
Particuliere Correspondentie.
OORLOGSDAGEN*
Berlijn, 9 November 1914.
Menig hard woord is in Duitschland
m de laatst© dagen geuit, gericht aan
het adres van Engeland. En niet door
Duitscliers, doch door Engel sohe on
derdanen, die, na vele weken de lank
moedigheid der Duitsche autoriteiten
te hunnen opzicht© ondervonden en
dit per brief ein per telegram aan En
geland meegedeeld te hebben, deson
danks eergisteren gevangen genomen
en in gebouwen der harddraverij
Ruhleben opgesloten werden. Zij wis
ten reeds ruim een weck, dat hun dit
wol IJl?
Er staat... hm... een huwelijks
aanzoek in, antwoordde Philip aar
zelend en in zulk ecu houding, dat
zijn hoofd geheel van het bar© was
afgewend.
In een ©ogenblik stond Angela over
eind, doodsbleek. U weet mijn be
sluit, vader, zei z© met bevende
stem. Ik begrijp niiet, hoe u mij over
zoo iets nog spreken kail. Arthur
Hoigham heeft u weggezonden. Nie
mand zal ooit zijn plaats in mijn hart
innemen.
Philip bad dit verwacht en meende,
dat liet nu tijd werd zijn gezag eens
te doen gelden. En hoe lang moet
dat kindergebazel nog wel duren?
vroeg bij met verheffing van stem.
Ik moet zeggen, dat do kinderen
in dezen tijd weinig eerbied koeste
ren voor do wensohen en voor den
wil van hunne ouders. 0
Hoe kan ik anders dan Arthur
liefhebben? vroeg Angela kalm en
vastberaden. Gij zelf waart met
hem ingenomen, vader, en. uw weige
rend antwoord werd door geen van
ons beiden voorzien. Er moet iets tus-
schenbeide gekomen zijn, dat u plot
seling zoo vijandig voor Arthur heeft
doen worden!
Wijselijk ging Philip hierop niet
verder door. Van mijn daden
ben ik aan mijn dochter geen reken
schap verschuldigd, zei hij en daar-
lot dreigde, want do door Duitschland
aan Engeland gesteld© termijn do
daar in con centra ti e-k am pen ge-
ïnkTneerde Duitschers (gééft krijgs
gevangenen, doch vreedzamo civiel-
personen tusschen 17 en 53 Jaar) op
vrijen voet te stellen, zou den Oen No
vember afgeloopen zijn. En dan was
de tijd gekomen voor don natuurlij
ken en door de vox populi geeischten
vergeldingsmaatregel jegens de hier
in geen enkel opzicht in hun vrijheid
besnoeide Eiigcischen, die, als jockey
of employé, als geloerde of koopman,
in Duitschland leefden.
Op de DuMsche aanvrage on bedrei
ging met vergeldingsmaatregelen
heeft Groot-Brittannie niet geant
woord. Doch waarschijnlijk hoeft het
©en gedeelte zijner onderdanen hier
een wenk gegeven. Anders kan men
zich bv. in Dresden, waai- zich een
groot© Engelsch© kolonie bevindt,
het kleine getal der arrestaties (nog
geen 103) niet verklaren. Ook het ar-
llstenvolkje, beweeglijk als het is, had
zich al lang in veiligheid gebracht,
cn zoo waren het in Bei lijn en om
streken vooral spo'rtslui van de hard
draverijen in den omtrek), geleerden
en kooplui, di© naar Ruhleben ge
transporteerd werden. In Midden- en
Zuid-Duitschland zullen hoofdzakelijk
op verschillende badplaalsen En gel-
schen aangetroffen zijn. Reeds her
bergt Rulilebon ee« kleine duizend
dezer gevangenen, die op matrassen
onder wollen dekens in verwarmde
gebouwen slapen, zelf kleeren, kus
sens, beddegoed me© mochten bren
gen en buiteln en behalve het voed
zame cn goede eten dat v&rstrekt
wordt, in het Casino der „Rennbahn"
alles, behalve alcoholische dronken,
mogen koopen. Dit recht hebben ook
de krijgsgevangenen, en men beklaagt
er zich hier en daar in Berlijn over,
dat de gevangenen op d©2© wijze zelfs
allerlei gebak krijgen, terwijl mot liet
tarwemeel zoo gespaard wordt dat
de bakkers verplicht zijn aardappel
meel onder het brood te mengen.
In Ruhleben bevonden zich reeds
ongeveer 300 Russen, die er dadelijk
bij liet uitbreken van defn oorlog ge
in tërnoerd werden. Men vindt dit voor
de Engelschen een geschikte kennis
making met hnn bondgenoot© n. Nog
op andere wijze zouden de Engel-
sollen, nl. do krijgsgevangenen, met
do volksstammen in kennis kunnen
komen, die zij als hulptroepen in den
strijd tegen Duitschland naar Euro
pa brachten. Er werd een voorstel ge
daan, hen to tarnen op te sluiten of
wel de Indiërs als bewakingsposten
to doen furrgeeien.
YVraakgedachten in eten waren zin
de-s vvöords bezieten echter de Duit
schers niet. Slechts deze wensch,
lankmoedigheid niet langer voor
vrees en zwakheid uitgekreten te
zien. Het beste bewijs hiervoor is weJ
het streven, de Ieren niet mee te la
ten lijden, doch een middel te vin
den, hen op vrijen voet t© laten, vér
der da talloozo petities. Finnon, Bal
ten, Polen en Joden ondanks hun Rus
sisch staatsburgerschap anders te be
handelen dan de overige Russen. Met
welk een liberaliteit de Duitsche Re-
geering bij al deze quaesües te werk
gaat, blijkt wel het beste uit het feil,
dat Fransche krijgsgevangenendie
Mohammedanen zijn, hun vrijheid
terug kregen.
Op welke wijze er voor gezorgd is,
dat deze luitjes nu niet opnieuw te
gen Duitschiaud ton strijde gevoerd
worden, heb ik nog niet kunnen ver
nemen, waarschijnlijk werden zij
aan Turkije uitgeleverd.
Do verscherpte bepalingen, die
thans voor alte burgers van vijande
lijke staten, die in Duitsolüand ver
blijf houden, ook voor vrouwelijke,
gelden, bestaan daarin dat zij zich
tweemaal per dag op het politiebureau
moeten melden, een beperkte bewe
gingsvrijheid genieten en tusschen 8
uur 's avonds en 7 uur 's morgens in
hun woningen moeten blijven. De re
den hiervan is duidelijk: deze maat
regelen maken een scherpe contróle
op het doen en laten der genoemde
personen mogelijk. Natuurlijk is het
effect "vaak een niet bedoeld© hard
heid. Zoo worden ook allo vrouwen,
zelfs weduwen van EngelscJion of
Russen, di© vóór haa'r huwelijk Duit
schen waren, er door getroffen.
op sussend: Komaan, mijn kind,
wie weet beter dan een vader wat
goed is voo! zijn kind? Maar terwijl
hij dit zei, bleef zijn gezicht even
koud en strak als altijd. Een zoo
goede partij als zich nu voordoet,
vindt ge met zoo gemakkelijk weer.
Dat is wel mogelijk, vader, maar
ik wenscli ge-en schitterende partij te
doen, ik wil alleen wachten op den
eenigen, dien ik liefheb.
En moet ik dai schrijven aan
George? vroeg Philip toornig.
George? herhaald© Angela. Was
liet George Caresfoot, die mij tot
vrouw wil liel ban? 0, vader, en ©en
uitdrukking van afschuw verspreid-
do zich over haar ge.aat, kan het
waarlijk uw w ersch zijn, dat ik zou
trouwen met d-en man, een laag ka
rakter, een man om voor te beven!
Gij kent hem niet, antwoordde
Philip,, George is wat ruw en zeker
niet «oo gepolijst als di© Bcigham....
Spaar mij uwo meening over Ar
thur-, zei Angela mot een donkeren
blOs op de wangen, ik hob de mijn©
over hem, diïe niemand ooit veran
deren zal.
Maar dwaas kind die ge zijt,
riep Philip en hl zijn boosheid \ergat
hij alle voorzichtigbe'd cn verried
daardoor wat George hem geschre
ven had. Dwaas kind, Arthur js
nu al niet trouw meer, hij beant
woordt uwe brieven zelfs niot.
OP hel Westelijk
Oorlogsveld
OFFICIELLE BERICHTEN,
't D u i t 9 c h e hoofdkwartier meld*.
„Op bet westelijk oorlogst errein wa
ren Zondag de operatics van de bei
de partijen, door dm heerschendem
sdorni en den sneeuwval gering. In
Vlaanderen gaan de Duitsche aanvat
ten langzaam vooruil, In hot Argon-
ruenwoud behaalden do Duitschers
wat meer succes
't Fransche Con muniqué luidt:
„Door nieuwe inundaties is het on
der water gezette torre.n verlenrrd lot
ijif K M. ten noorden van Bixschoote
De pogingen dei Duitschers om over
het kanaal te trekken tuesehen Dix
muiden en Bixschoot© zijn verijdeld.
Een Dnits»ch regiment werd geheel en
al in do pan gehokt."
De Fransche legatie ontving 't vol
gende bericht:
Het wordt bevestigd, dat de Duit
schers iu de streek van Yperen een
buitengewoon groot aantal dooden en
gewonden hadden. Men beric(ht dlat
met nam© Zaterdag eem Duitsche af-
deeJiing groot 120 ronn werd gevan
gen genomen. Deze 120 nvan vormd-.*n
alles, wat er overbleef van eem lw-
taullon, dat dienzdfden ochtend met
een duizendtal inaivchappen was op
getrokken tot den aanvat tegen de
loopgr,.ven der geallieerden. Ver
schillende compagnieën^o.a. van de
divisie der Pruisisch© garde, die aan
dewj. kont ojilraclen, en van hot
tweed© Beiersche lcrrerkorpo, dat in
het begin van November weer op oor-
logssteikto was gebracht, telden r.det
meer dan 100 A 50 man.
Op het overigz front tot in Lotha
ringen en in de Vogezen onbeteeke-
nend artillerievuur of zijn klein© ge
vechten zonder beteekenis voorge
vallen.
Van 't Oostelijk
Oorlotjsiooneei
OFFICIEEL NIEUWS.
In een bericht van 't Duitsche
hoofd k war tier leest men:
„De strijd ih het Oosten, (duurt
voort. Zondag wierpen Duitsclie troe
pen in Oost-Pruisen sti'ijdmde de
Ruseen terug in dl© streek zuidelijk
van StaJlupomen.
De uit West-Pruisen opereerende
Duitsche troepen hielden hij Soldnu
den opmarsch der Russische strijd
macht tósen c-n wierpen de opruk
kende sterke Russisch© troepenmacht
op den rechteroever van den Weich-
s'jl in d© zegerijke gevechten bij Lipno
tot Plook terug. In die gevechten wer
den tot Zoindag 5000 Rusten krijgsge-
vungen gemaakt en 10 machine
geweren verovenl.
In de sedert ©enige dogen, ter vooi t-
zotting van 't Duitsche succes bij
Wloiklawec plaats hebbende gevecii-
ten is d© besiisciing gevallen; ver
schillende tegen de Duitschers opruk
kende Russische legorkorp-en werden
U>( voorbij Kutn© teruggeslagen. De
Russen verloren 23 000 man aan ge
vangenen, 70 mitrailleurs ©n een aan
tal Kanonnen, dat nog niet vaststaat.
Op het Zuidelijk
Oorlogetooneei.
Uit Weenen wordt officieel gemeld:
De zegevierend© Oostemrijksch© troe
pen hebben den Servièrs geen tijd ge
laten do in Bej Valjewo gereedge-
maalito bevestigde stellingen te gree-
peeren voor nieuwen ernstigen tegen
stand. Daarom is het Zondag voor
Waljewo slechts tot gevechten geko
men met de Servisch© achterhoeden
die na korten tegenstand niet acht.T-
lating van gevangenen achteruit ge-
wwpen werden.
Oosten rij ksche troepen hebh-en Kolu-
bara liemnkt en Valjewo en Obreno-
waz bezeL
De Britsche legatie te 's-Gravenha-
ge deelt mede ,,Een officieel bericht
uit Cettinje meldt, dat talrijke Oos-
tei rijksclie troepen de Montenegrin
sche posities bij Rlobute en Tinsor
aanvielen, doch met zware verLiezen
door een kleiner aantal Montenegrij-
nen werden teruggeslagen."
Verspreid nieuws
van de oorlogsvelden
DE WINTER EN VERRASSIN
GEN IN DEN OORLOG.
Het gehuil van den killen noorden
wind en de eerste sneeuwval kondi
gen, met niet te weerspreken duide
lijkheid, den naderenden winter aan.
En dat is voor de krijgverrichtlngen
in het westen en in het oosten een lee-
lijkc tijd. Sneeuw ia gevallen en
Angola schrikt© en word doods
bleek.
Hoe weet gij dut, vu dor? zei ze.
Hoe kunt gij dat weten? Wat is er
met Aithur gebeurd? Het is gelogen,
dat hij mij ontrouw geworden is. Be
wijs mij dat hij mij met meer Hei
heelt en ik zal trachten hein t© ver-
geteail
Philip keerde zich zonder een
woord te zeggen naar aijn schrijfta
fel, schoof een lad© opeai en nam er
een medaillon uit, dat hij haar liet
zien.
Kent gij dit? vroeg hij haar.
An®ela werd doodtflileek. Zij her
kende een medaillon, dat zij aan Ar
thur had gtegeven en waiwin haai'
mkuatuurportret was geeloten. Zon
der een woord te zeggen staarde zij
op het eenvoudige voorwerp, dat haar
vader haar voorlneld en haar een
oogenWik latei- in de hond gaf. Zij
opende het schielijk en uitte een kreet
von schrik, toen zij daarin werkelijk
haai- portret zag.
lloe komt u daaraan, vader?
vroeg zij daarop zacht, met een stem
waarachter men de tranen raden kon.
Philip zweeg een oogenblik, daar
op zeide hij, zonder huar aan t» zien:
Van een dame, di© het van H©ig-
ham heeft.
Welke dame? vroeg zij, zich zicht
baar geweld aandoende orn kalm te
bltfe-v
niet weinig in de Vogezen, mist,
dikke mist, hing boven de loopgraven
aan de Aisnc. Daardoor wordt belem
merd de noodige waarnemingen te
doen, zoodat nu de tijd aanbreekt
waarin plaats is voor verrassingen.
Tot nog toe waren die vrijwel uitge
sloten. liet nieuwe oog van de aan
rukkende troepen, de vliegmachine,
nam elke ge'egenheid weg om door
een verrassenden aanval op een
nauwkeurig verkend punt cenig suc
ces te behalen. Geen enkele beweging
kon worden volvoerd, zonder dut het
waakzame oog van een vlieger van
de vijandelijke macht het. zag cn het
zijn commandant mededeelde. Daar
aan ie voor een groot deel de stilstand
in de bewegingen der beide partijen
toe te echrijven. Langs de lange linie,
die zich van de Zwilsersche grens lot
aan de Noordzee uitstrekt, is w. I eens
een gelegenlieid geweest voor de een
of andere partij om door de linies
heen te breken, maar zoodra daartoe
maatregelen werden genomen, troe-
per.versterkingen werden aangevoerd,
artillerie en mitrailleurs werden ver
zameld, werd daarvan door de v:ie
gers melding gemaakt, en do tegen
partij kon zich gereed maken dien
aanval te weerstaan of af te were a
Onder de bedekking van den nacht
werd dan nog wel eens een poging
gc-waagd, maar de opzet was meestal
reeds verraden, voordat tot do uitwer
king kon worden overgegaan.
Thans komen de mist, de vroeg in
vallende duisternis, de korte donkere
dag en dc lange nacht de pogingen
der troepenaanvoerders die aunvallen
willen te hulp. Geholpen door den
nust pogen de beide partijen elkander
dichter te naderen; en de „Ti/nes"
me'dt zelfs dat aan de Afsne de loop
graven tusschen 50 en 300 Meter van
de ïjzerdraadversperringen der tegen
partij worden aangelegd. Maar de ge
legenheid, om met een aanzienlijke
troepenmacht op eenig punt door do
linie© der tegenpartij te breken, is
nog niet gekomen, hoewel er moeite
genoeg voor gedaan wordt.
DE HELDENDOOD VAN EEN
VLIEGER.
Een jonge onder-ofiicier Binder
steeg, zoo meldt de „Berlinc-r Börsen-
Courier", met een officier als passa
gier op, om een belangrijken verken
ningstocht te ondernemen. Dc l'aube
schroefde zich snel de hoogte in cn
even snel was de verlangde verken
ning ten uitvoer gebracht. Een vijan
delijke artillerie-stelling, die het den
Duitschen troepen zeer lastig maak
te. was ontdekt.
De vliegmachine wiide reeds terug-
keeren, toen ze plotseling een Fransch
vliegtuig achter zich hoorde Binder
manoeuvreerde zeer handig, maar
er.kele minuten later vloog de Fran
sche machine reeds rechts van de
'l'aube, op ongeveer zeshonderd nieter
afstand. Een woedend gevecht begon.
De Duitsche officier vuurde uit zijn
karabijn op den Franschen tweedek
ker, terwijl de kogels van een machi
ne-geweer over de Taube heen v to
gen. Plotseling trof een kogel Jen
Duitschen bestuurder. Het projectiel
doorboorde het lichaam van rechte
naar links.
De Taube had juist de Duitsche stel
ling bereikt, waar het gevecht in de
lucht niet onopgemerkt gebleven was.
Houwitsers openden eeri hevig vuur
op de Fransche machine, die dan ook
spoedig getroffen werd. Als een steen
plofte de tweedekker om'aag. De be
stuurder, die door een granaat getrof
fen was, lag onherkenbaar verminkt
naast het toestel. Dc passagier, een
officier van den Franschen genera-
len etaf, was door den val gedood.
Als een slapende lag hij er, een roos
in het knoopsgat, in de vore van een
akker.
De kogel had Binder, den Duitschen
bestuurder, ook doodetijk gewond. Hij
was echter slechts een oogenbiitc bul
ten westen. Zijn handen Heten het
6tuurraad niet los. Met koortsachti
ge oogen volgde de officier achter
hem zijn steeds matter wordende be
wegingen. Zijn gewichtige aanteeke-
ningen moesten gered worden, maar
aUeen de bestuurder kan het vlieg
tuig naar heneden brengen, Opzwee-
pend klinkt het Binder in de oorea
„Volhouden, kameraad! In zweef
vlucht naar beneden I" De doodeüjk
gewende onderofficier bracht de ma
chine met zijn laatste krachten op
den grond. Van al'e zijden kwain
hulp toesnellen. De Taube hield fiU1.
Binder zat op zijn plaats. Zacht vroeg
hij: „Ben ik goed geland?Toen
werd hij bewusteloos. Snel droeg men
hem. naar de ambulance. De dokters
zagen onmiddellijk, dat hier geen
inenschelijke hulp meer baten kon.
Binnen een paar uur zou zijn lijden
voorbij zijn.
Een officier van den etaf ging in
een automobiel naar bet opper-com-
niando. Nadat hij daar snel rapport
De naam is een geheim. Wat
doet die er ook toe?
Wat d:e er toe doet, va dei Be
grijpt u dun niet, dat als ik daen
weet, ik tot haar zou gaan en zeggen,
dat zij een bcc riegster is en dat zij
het medaillon op eene of andere ma
nier aan hem moet hebben out trog
geld.
En waarom schrijft hij don niet
meer? vroeg Philip sclierp.
Omdat hij zaek i°, liet "kan niet
anders, mijn Arthur is to zeer een
gentleman, dan dat hij zijn trouw
zou schenden en, al was het waar,
dat hij mij niot meer lnef heeft, dan
nog zou hij mij niet met stilzwijgen
bejegenen en mijn gcBCheaiken ver
kwanselen.
Arm kind, zei Phüip, jo^hebt
wel vertrouwen in öaen man! Geloof
mij toch, het is verkeerd gc-plaat-L
Heighani is geen man van eer. Hoe
komt dat medaillon bier, wanneer
hij het niiet zou hebben gegeven? Ik
zeg u toch, dat ik het van een dam©
heb ontvangen!
Zij heeft het la ton stelen of mis
schien zelf gestolen, antwoordde An
gela.
Een zwakke vrouw die iets ont
steelt aan een jongen, krachtigen man
als Heightun! riep Cai&sfoot onge
duldig uit. Is dat aannemelijk?
Immer; neen.
Niet als hij gezond is, maar wel
had uitgebracht over do heldendaad
van don vlieger, komt hij naar de
ambulance terug. Op de borst van
den stervende legt hij het IJzeren
Kruis -Een uur later was onderoffi
cier Binder dood.
WERKPLAATSTRF.INEN.
8'ommige oorlogvoerende 'egers be
schikken thans ook al over z.g. leger-
werkplaats-treinen.
De wagens zijn bezet met eerste
klasse-werklieden en werktuigen en
volgen dc legers om hunne mechani
sche oorlogsinrichtingen, als automo
bielen, geschut, handwapens, enz in
staat van voortdurende bruikbaar
heid te houden. De trein bestaat uit
een machine en vier tot vijf aan
hangwagens Bijzonder opmerkens
waard is de wijze van het drijven von
de voertuigen zelf en hun werktuigen.
Op den macliinewagen s'.aal een bcn-
zine-motor van ongeveer 110 kilowatt,
die een dynamo drijft. De beweging
van al'e wagens geschiedt door eigen
motoren, die van den genoemden dy
namo den stroom ontvangen.
DE DUITSCHE VERLIEZEN.
Aan de „Daily Chronicle" wordt
uit Kopenhagen gemeld
,,Ue 75ste Duitsche vcrlieslijet be
vat 10.500 namen en loopt over dege-
vechten in Noord-Frankrijk van 10
tot 14 October.
Volgens de tot heden gepubliceerde
lijsten verloren de Duitschers 535.090
man, onder wie niet gerekend zijn,
zij, die tijdens den terugtocht in Po
len gevallen zijn, en de gesneuvelden
in de laatste Belgische gevechten, liet
totaal der Duitsche verliezen wordt
op een millioen man geschat."
KONING ALBERT.
We lezen in de „N. R. CL"
Een bekend landgenoot, die op don
dag van den val van het fort Wael-
hem in Antwerpen was, 6prak de»
avonds een Belgisch so'daat, die in
het vuur geweest was. Deze vertelde
hem
Ik stond in een loopgraaf, mijn zwa
ger eenige meters van mij verwijderd,
tusschen ons stond een stille, lange
man. Wij waren m een hevig infan-
teiiegevecht gewikkeld nu en dan
sprong er een granaat in de buurt.
Plotseling werd m^n zwager door een
scherf getroffen, als een bloedende
massa zakte de arme kerel In e'kaar.
De lange so'daat, die zelf geen ge
weer had, bukte zich, nam het geweer
en een taech patronen van hét lijk
van mijn zwager, en vuurde de tasch
leeg
Daarna stepte hij langzaam uit de
loopgraaf.
Het trof mij zoo kalm en ernstig de
man was, ik hield me', vuren op, keek
f.aar hem. Hij keerde zich even naar
mij omde Koning!
liet was het schoonste oogenblik in
mijn 'even, ik hoop dat mijn zwager
nog heeft geweten wie de lange, stille
militair was, die hem voor het vader-
land heeft zien sterven!
UIT EEN VELDPOSTBRIEF.
Een Duitsch officier vond in eeu
Fransch dorp in den kelder van een
boerderij verscheidene vrouwen en
kinderen, die daar een schuilplaats
zochten voor het Fransche kanon
vuur. Onder dio kinderen was een
kindje van zes maanden, dat bij ge
brek aan melk in twee dagen geen
voedsel had gehad en nu klagelijk
schreide. Daar de luitenant een koe
had opgevangen, kon hij gelukkig
Faad schaffen. In het slot van zijn
brief vertelt hij, hoe hij dit deed:
Ik maakte op do plaats rechtsom
keert, en rende zonder wat te zeggen,
door Wurzbarcher en Ilaberle bege
leid, de trap op, over de straat en
na r mijn staJ. Wie kan er meikeu?
Snel meldde zich ©r een, die er ver
stand van had. Maar het succes was
allerbedroevendst. Ik liet den man
door een anderen aflossen. Hetzelfde
resultaat. Reeds wilde ik de kerel»
een uitbrander geven, toen ik de
glunder© snuiten van de in den stal
ingekwartierde soldaten aankeek en
er me een licht opging. De koe was
goed genoeg, gaf ook melk, maar als
er een paar keer per dag een man of
acht het beest aftapten voor melk
voor dc koffie, dan staakt ten laatste
ook de beste koe. Ik zette dus een post
voor den stal en toen ik na een uur
of drie terugkwam, gaf het bravo
beest m© ook een kruik vol melk. Nu
trokken we weer in den vroegeren op
tocht naar den kelder. Groot was de
vreugde daar! De moeder van hot
kind kon van aandoening bijna geen
dankje zeggen.
wanneer hij ter neer ligt, ziek en liul-
peloo?, zeide het meisje. lk gevoel
het, mijn hart zegt mij dat hij ziok
is, liet kan met aróers zijn.
Caritofoots wenkbrauwen fronste»
zich ©n toornig keerde hij zich naar
zijn dochter, die bij het zien van zijn
saainRetrokken gelaat een stap achter
uit deed. Luister eens goed naur
wat ik je zeggen ga, siste hij tusschen
de opeen geklemd© tanden door.
Altijd en altijd was je een weerspan
nig en lastig sch©j«el. Nooit ben je
voor je vader een goede dochter ge
weest, steeds heb ik moeite gehad om
je to regeeren. Eigenzinnig als je ka
rakter is, wil je je nu weer tegen mijn
wil verzetten Ik zeg je; dat zal niet
gebeuren. Het is mijn wil, versta je
goed, mijn uitdrukkelijke wil, dat je
trouwt met mijn neef George Cares-
foot. Ik wil het. Niemand heeft hier
een wil te hebben en jij, weerspannig
kind, zoomin al3 een ander. Je weet
nu wat mijn besluit is. Over twee
maanden trouw je en hoe eerder j©
dien lleigham uit je lioofd zet, des te
beter. Ga nu maai- hoen!
(Wordt vervolgd).
