Haarlem's Dagblad | 1914 | 18 november 1914 | pagina 5

De Europeesehe Oorlog.

Op 't Westelijk oorlogsfront komt nog steeds weinig verandering ln de
posities der strijdende partijen. Een offieleele Engeische beschrijving
van een aanval der Dnitschers.

't Sncces der Dultscbers op 't oostelijk oorlogsveld.

Verspreid nlenws van de oorlogsvelden.

FEUILLETON

DE BOOSDOENERS.

TWEED! BLAD.

HAARLEM'S DAGBLAD

WOENSDAG 18 NOVEMBER 1914

Op het Westelijk
Oorlogsveld

OFFICrEELE BERICHTEN.

liet Duitsche hoofdkwartier
meldt:

,,Ook do dag van Maandag verhop
op tiet westelijk oorlogsterredn over
t aliemeen op rustige wijze.

Ten zuiden, van Verdun en ten
noordoosten van Circy hebben de
Franschen zonder succes aangeval
len".

De Fransche consul te Amsterdam
verstrekt aan de pers inzage van het
volgende communiqué

Zekere Duitsche bladen (o.a. de ,,K6'-
r.ische Zeitung") hebben gepield, dat
de Franschen geheel uit het Argon-
ne-woud waren verdreven- Deze be
wering is onjuist. Het Fransche hoofd
kwartier heeft medegedeeld, dat 't
Fransche gevechtsfront in deze streek
sedert twee maanden niet merkbaar
gewijzigd is en dat de Duitsche
liezen aanzienlijk grooter zijn aan
de Fransche.

Wat Verdun betreft, is de linie, wel
ke de Franschen in de omstreken van
deze vesting bezetten, langzamerhand
van vijf tot tien kilometer vooruitge-
bracht, gerekend van het front, dat de
Frar.echen een maand geleden bezet
hadden.

VAN OORLOGSCORRESPON
DENTEN.
De Times"-correspondent in Noord-
Frankrijk seint „Weer is een we?k
voorbijgegaan zonder dat er eenige
belangrijke wijziging in de geveCM»
linie is gekomen. L»e Duitschers on
derhielden een vrijwel onophoudelijk
offensief, vooral door arti'Ierievuur.
Nergens slaagden zij er in een mes
fe maken in de verdedigingslinie der
bondgeuooten. Van tijd tot tijd wor
den heftige infanlerie-aanvallen be
proefd. gewoonlijk onder dekking .an
de duisternis, mist en regen, muur
zonder beter succes. De Engelschen te
velde onderschatten volstrekt niet de
kracht, inoed en hardnekkigheid van
de Duitschers. Onoanks hun zware
verliezen hermeuwoen de Duitschers
telkens weer nun aanvaren. Al meer
dan een maand iang hebben ze de li-
nicn der geallieerden beschoten aiet
granaten en Kartetsen, hennen ze
groote massa's infanterie tegen de
vijandejijute loopgraven geworpen
Al.een de uitnemende leiding van de
verbouuen Uoepen en de naidneakige
moed en groote utilitaire e.genschap
pen van de geallieerden, konden tien
weerstaan. Een minder dappere vij
and zou reeds lang zijn pogingen
hebben opgegeven en een defensieve
positie meer in het Oosten hebben in
genomen, maar de Duitschers hou
den vol. De linie der geallieerden
wordt gehandhaafd maar met aan
zienlijke veriiezen. Dat dient te wor
den erkend.

De Duitschers hopen nog altijd door
herhaanie aanvallen de vijaudcbjke
linies zoo te verzwakken, dat zij in
staat zullen zijn door te breken. Ge
lukkig is er mets dat zulk een hoop
rechtvaardigt. Op elk punt waar de
linie der geallieerden door een nieu
wen aanval is verzwakt, worden on
middellijk reserve-troepen ter »er-
steiking gezonden. Ik geloof dat de
posities der bands troepen heden nog
even ondoordringbaar zijn a's een
nu and geleden.

De voornaamste aanvallen van den
vijand waren gericht tegen Dixmui-
den. Yperen, Armentières en iiéthune
Dank zij de overmachtige 6terkte van
hun kanonnen maakten de Duitschers
eenige kleir.j? vorderingen bij Dix-
muiden en Zuidelijk van Yperen. Zij
hebben westelijk van Rijssel een li
nie opgericht, waardoor de 6tad van
de posities der hondgenooten is af
gesneden. Verder hebben de Duit
schers in enkele forten oostelijk van
de stad zware kanonnen opgesteld,
wc armee ze Armentières beschieten.
Ongeveer 60 inwoners zijn door da

granaten gewond en twee zijn ge
dood. De materieele schade is niet
groot. Armentières is het woonkwar-
tier van een groote arbeidersbevol
king Het bestaat meest uit fabrieken
en lange straten van kleine arbei
derswoningen. Enkele fabrieken zijn
verwoest.

Enkele dagen geleden kwamen de
Duitsche kanonnen bij La Bassée op
schc-otsverte van Béthune. De Duitr
sche granaten vielen in de stad en
ter voorzorg kregen de inwoners de
waarschuwing, dat het verstandig
zou zijn te vertrekken. Omtrent Ype
ren hoor ik hetzelfde Vrijdagmorgen
vielen de Duitsche granaten op het
hospitaal. Een der vleugels werd ver
woest, eenige gewonden werden ge
dood. Het hospitaal zal nu worden
ontruimd. AUe gewonden zijn naar
een veiliger plaats achter de Britsche
linies gebracht. Hoewel de Duitschers
eenig voordeel behaalden door het
uitnemend gebruik van hun geschut,
slaagden zij nergens <ïit kleine voor
deel te benutten. De geal'ieerden we
ken niet. Op verschillende p'.aatsen >n
Vlaanderen liggen thans -de linies der
tegenstanders op zeer korten afstand
slechts enkele honderden metera
scheiden Enge'sche, Be'gische en
Fransche loopgraven van die van de
Duitschers.

In de laatste dagen woedden hevige
regenstormen. De grond is doorweekt
hetgeen het vervoer van kanonnen
en wagens bemoeilijkt. De strijuens
der geallieerden in de natte loopgra
ven hebben het zwaar te verduren
rriaar zij dragen hun lot met moed
Velen moesten tot de knieèn in het
water staande, vechten. De Duitschers
hebben het met beter, wellicht nog
erger. Het is niet gemakkelijk te voor
zien wat het gevolg van regen en
storm op den toestand in Vlaanderen
zal zijn.

Een andere correspondent van de
Times" aan de Fransch-Belgische
grens meldt, dat er Zondag in den
noordelijken hoek van Frankrijk
sneeuw is gevallen. Het weer was in
de laatste dagen bitter koud, er was
veel wind en regen. De verandering
in het weer was vrij plotseling. De
vorige week was het nog mild en 6til
en de Belgische soldaten namen nog
baden in het kanaal van Nieuwpoort
naar Yperen. Thans woedt een hef
tige ijzige storm en de wegen zijn in
modderpoelen herschapen.

Maar die correspondent meent dat
de winter in Noord-Frankrijk niet
streng genoeg zal zijn om het gevecht
te doen staken. Aanvallen en tegen
aanvallen zullen doorgaan, al zullen
de omstandigheden ook dikwijls zeer
bezwaarlijk zijn.

EEN BESCHRIJVING VAN EEN
AANVAL DER DUITSCHERS.

Het officieele Engeische Persbureau
lieeift de volgeno«e beschrijving over
de gevechten, waarin de Pru*s.sche
game op 11 November bij Yperen door
de lingeiscbe troepen ió teruggesUo-
gen, openbaar gemaakt:

1 „Bij het a aanreken van don vlag
openden de Duitschers op de Engel-
sche schanaon, ten Noorden en Ziu-
den van den weg tusschen .Meenet)
en Ypenen, een verwoed geschutvuur,
misschien hei ergste dat ze tol heden
nog op hen hebben gericht. Eenige
uren later volgde op d.t bombarde
ment een storm aanval van do «ntan-
terjs. Deze werd uitgevoerd door de
eerste en de vierde brigade van het
gardekorps, dat, naar wij van gevan
genen weten, geiiaald was om een
uiterste poging te doen, ton einde
A peren te nemen, oen taak welke ie
zwaar was gebleken voor de lin,©-in
fanterie. Toen dis Duitsche aanvallers
vooruatstonndeu, weiden ze ontvan
gen door het vuur van de Engeische
'fronthjla, en. toen ze aicih schuins
voortbewogen langs een deel van het
front, kwamen ze ook in de flank an
der het vuur van 't Engeische geschut,
geweren en mitrailleuses. Hoewel hun

verflozen, voor ze do Engeische linie
bereikten, ai reusachtig moeten zijn
geweest, ontwikkelden zij zulk een
kordaatheid en wisten zij hun Over
wicht in aantal zoodanig te doen gel-
dim, dat zij er, ten spijt van den
sohitierenden tegenstand, m slaagden
op drie plaatsen door de linie heen to
breken Zij drongen over eenigen af
stand het bosoh binnen achter de
Engeische verschansingen, doch wer
den opnieuw aangevallen, over de
heel© lui.e beschoten door machine-
geweervuur en teruggedreven naar
de Linie der Engeische verschansin
gen, waarvan zij or enkele wisten te
behouden oidanks de pogingen om
hen er uit te verjagen".

Hoe zwaar hun vei liezen moeten
zijn geweest, kan worden opgemaakt
uit het feit dat het aantal docden dat
zij ln de bosschen achter do Engeische
linie achterlieten alleen reeds 700 be
droeg.

Een aanval, gelijktijdig ondernomen
ten Zuiden van den weg Meenen—
Yperen, echter niet door garde?roe
pen, mislukte geheel en aL Want toen
de aanvallende infanterie het bosch
introk dicht bij de Engeische linie,
openden de kanonnen er een zoodanig
vuur op, dat zij haar aanval n-iet kon
voortzetten.

Zooals moestal het geval is in bosdi-
achtlg terrein, word het gevecht voor
oen groot deel op korten afstand ge
leverd en droeg daardoor een uiterst
verbitterd en verward karakter. V
sprehle afdeelingen van de Duitsche
troepen die achter de Engeische stel
lingen het* bosch waren binnenge
drongen, konden voor- noch achter
waarts en werden büna alle gedood
of gevangen genomen.

Het gedeelte van de Linie, wvlke de
Engelschen ten Zuidoosten van Ype
ren bezet hielden, werd zwaar be
stookt door granaatvuur, doch had
geen enkelen ernstiigen ïnifante'rie-aan-
val te verduren. De stellingen der
Franschen werden eChter beschoten
en tevens verwoed aangevallen.

Op de rest van het front was alles,
behoudens de gewone beschieting, be
trekkelijk kalm gebleven. Op den
rechtervleugel werd een van de En-
gelsche verschansingen ondermijnd en
daarna verlaten. Zoodra de Duit
schers er bezit van genomen hadden,
werden de ladingen onder vuur geno
men en vele Duitschers werden aan
stukekn gescheurd door de ontploffin
gen.

Hoewel deze groote aanval door de
garde-troepen geen doel heeft getrof
fen, kan de mislukking toc-h nog niet
aL- een beslissing worden aangemerkt.
Misschien hebben de pogingen om
Ylieren te nemen met dezen aanval
haar hoogtepunt bereikt, misschien
vormde hij ook het slot van de tweede
reeks aanvallen op dit punt Hij is
don ook niet zonder beteékenis".

Het relaas eindigt met warme hul
de aan den onverschrokken moed,
waarmede de Duiitschers tegen het
overstelpende vuur oprukten.

NOG EENS HET KUSTGEVECHT
BIJ MIDDELKERKE.

Het „Leipziger Tageblatt" verneemt
van goed ingelichte zijde de volgende
bijzonderheden over het driedaagsche
kust gevecht bij Middelkerke, waarin
de Duitsche artillerie de Engeische
schepen, die de Duitschers in het
nauw brachten, tot den terugtocht
dwong.

Het gelukte aan de Duiitache veld
artillerie zeven schepen, onder bevel
van admiraal Hood, buitien gevecht te
stellen, waarvan één. kort daarop
zonk. Den 2-ten October werden een
kruiser en twee torpedobootjagers

door treffers beschadigd, waarop alle
schepen snel wegstoomden. Den vol
genden dag verschenen Engeische
oorlogsschepen in grooter aantal; zij
wierpen eeu groote hoeveciheid zwa
re granaten op de Duitsche ku6tbat-
terijen. Er werden ongeveer 1000
schoten geteld, waarvan een gedeelte
in de onmiddellijk© nabijheid van de
Duitscho batterijen insloeg. Deze wer
den echter, dank zij den goedgekozen
stellingen in de duinen, niet noe
menswaard beschadigd.

Daarentegen werden weer drie En
geische schepen: de Falcon, Brillant
en Rinaldo onder groote verliezen
aan officieren en manschappen, bui
ten gevecht gesteld.

De op 26 OcL ondernomen poginz
om de Duitsche batterijen tot zwijgen
te brengen, mislukte volkomen. De
schepen openden op STOOten afstand
het vuur, maar werden na hefügen
strï'd onnieuw teru zeeslagen.

Ren Duitsche granaat trof den ke
tel en de machinerieSa van een tor-
pedobootjagCr, welke men kort daar
op zag zinken. Sinds dien dag waag
den akh geen Engeische schepen meer
onder de Belgische kust; hun vuur
was verder zonder uitwerking, zoodat
de Duitsche troepen verder onge
stoord hun operaties tegen Nieuw-
p._. oTt konden voortzetten.

Van '1 Oostelijk
Oorlo s oonoel

In het Oosten heelt een groote ver
andering plaats gegrepen, t Scheen
of het daar voor ue Duitschers ging
spannen, maar thans is aan den op-
iiiaisch der Kussen een voorloopig
einde gemaakt.

Op den geheelen Duitschen linker
vleugel is een voorwaartsche bewe
ging waar te nemen, en werden de
Kussen teruggeslagen.

Bij Soldau iaat even ten zuiden van
XeLenburg iigt) waar Hindenburg
voor eerngen tijd zijn groote overwin
ning op de Russen behaalde, ruiw
Hindenburg thans opnieuw tegen ae
Russen op, en na een hardnekkig ge
vecht werden de Russen over den
Weichsei teruggeslagen tot Plozk toe.
Door dezen gedwongen terugtocht in
zuidelijke richting werden de Russen
van hun terugtochtsweg op Warschau
afgesneden.

Ook in nog meer zuidelijk gelegen
gebied, bij Wloklawec, warden de Rus
sen teruggeslagen tot voorbij Koetno.
In het geheel verloren de Russen, vol
gens de Duitsche mededeelingen,
28.000 man aan krijgsgevangenen, be
nevens SO mitrailleurs en een groot
aantal kanonnen.

Het „Swenska Dagblad", te Stock
holm, wijst er op, dat generaal Hin-
denbrug met groote zorgvuldigheid
optrad bij zijn aanvaukelijken terug
tocht, waardoor de Russen niet in
staat waren hem een krachtiger) slag
toe te brengen.

„He^geheele optreden van Hinden
burg gaf blijk van het even juiste als
verstandige bedoelen, den besllssen-
den slag te ontgaan, totdat hij dich
ter bij zijn hulpbronnen was genaderd
en den tegenstander had genoodzaakt
de zijne achter te laten. Hindenburg
wist heel best wat hij dood. Dc Rus
sische opmarsch in Polen was, vooral
wat den noordelijken vleugel betreft,
veel te snel, oin tegen een terugslag
beveiligd te zijn. De caoutchouc-slrale-
gie der Duitschers in Polen een
elastisch terugwijken voor eiken Rus-
sischen aanval, onmiddellijk gevolgd
door krachtige tegenaanvallen
heeft thans tot liet succes geleid, dat
in Polen is behaald."

De Duitsche blauen juichen natuur
lijk over de overwinning.

De „Lokal Anzeiger" zegt

„Opnieuw hebben de Russen hun
tocht naar de Pruisische grens duur
moeten boeten. De Duitsclie troepen
hebben de Russen, ondanks hun aan
merkelijke numeriek© ovennacht,
voor zich uit gedreven.

Generaal Hindenburg heeft opnieuw
getoond, dat men zijn bewegingen
kalm kan blijven aanzien, ook als hij
nu en dan eens teruggaat."

De „Kreuz. Ztg."

„Do geheele wijze van optreden
toont een sterke hand en een -stelsel
matige leiding van den legercomman
dant. wien de heldhaftige troepen in
het veld vol vertrouwen volgen en
dien ook wij, thuiszittende, hoewel
wij den samenhang niet stoeds kun
nen overzien, steeds volkomen ver
trouwen."

Het „Berliner Tageblatt" zegt:

„Het bericht van de overwinning
onzer Oosterlegerè werkt op de be
zorgde gemoederen bevrijdendal
kunnen wij r.iet hopen, dat door deze
overwinning de geheele oprukkende

macht van het Russische leger tot
staan of zelfs tot den terugtocht kan
worden gebracht Want wij staan
voor een miljoenenleger maar toch
zal de Russische legercommandant
pijnlijk verrast zijn door deze belem
mering van zijn operatieplan, die
minstens een vertraging van zijn be
wegingen ten gevolge moet hebben.
Een goed begin ia tenminste ge
maakt met de nieuwe periode aan de
Oostelijke grens."

Do „Voss. Ztg." zegt

„De nieuwe periode op het oostelijk
oorlogsterrein is begonnen met een
groot 3ucces voor de Duitsche wape
nen. Hieruit bleek opnieuw, dat de
overmacht, zooals die van de Russen
niet alleen beslissend is. De gunstige
strategische toestand, waarin de ver-
benden Oostenrijksch-Duitsche troe
pen verkeerden, is een waarborg, dat
ook verdere successen te wachten zijn
in de eerstvolgende dagen.**

De „Post" schrijft

De Russen hebben, ondanks hunne
overmacht, ook ditmaal niets kunnen
doen. Zij zijn opnieuw in de val ge-
1 on pen, die Hindenburg hen stelde.
Zooals bij Tannenburg en bij Ostels-
burg hebben de Russen bij Wloklawec
de nederlaag geleden."
't OFFICIEELF. NIEUWS VAN
HEDEN.

Door 't Duitsche hoofdkwartier
wordt gemeld:

„De krijgsverrichtingen op het oos
telijke oorlogsterrein hebben ook ver
der voor de Duitschers een gunstig
verloop genomen. Nadere berichten
zijn nog niet ontvangen".
Een Russisch bericht meldt:
„ln OoatPruisen trekken de Duit
schers terug naar het front Gumbin-
nen-Angerburg. Een hevige slag woedt
op het front Weichsei-Warta".

Uit O o 3 t e n r ij k wordt officieel
gemeld:

OoQtenrijk3ohe troepen, die opruk
ten uit den omtrek van Krakau, na
men Maandag de voorste verster-
kingslinies van de Russen tem noor
den van de rijksgrens.

In den omtrek van W:olbrom en Pi-
liza (Russisah-Polen) kwamen de
Russen slechts onder het bereik van
artillerievuur der Oostenrijkers.
Waar de Russische infanterie een
aanval deod, werd zij teruggeslagen.

Een van de Oostenrijksche regi
menten nam 500 man gevangen en
maakte twee machinegeweer-afdeelm-
gen buit.

De overwinning der Duitschers bij
Koetno doet hare uitwerking op den
algemeen en toestand reeds gevoelen.

Op het Zuidelijk
Ócrlogttooneel.

Uit Weenen wordt officieel gemeld
Op het zuidelijk oorlogstooneel zijn
Oostenrijksche troepen doorgedron
gen tot aan de Koloebara. Gedeelten
van het leger zijn reeds over de rivier
getrokken, ofschoon de Serviërs ullc
bruggen vernield hadden.

Te Waljewo waar reeds een hooger
geplaatst bevelhebber is aangekomen,
zijn orde en rust snel hersteld. De
stad heeft van de' Servische troepen
veel te lijden gehad.

Een klein cavalerie-detachement
heeft Maandag 300 man krijgsgevan
gen gemaakt

Door het Oostenrijksche gezantschap
wordt gemeld

Een Servisch communiqué beweer
de, dat de Serviërs de Oostenrijkse!)-
Uongaarsche troepen te Semendria
zonden hebben verslagen en 2000 ge
vangenen hebben gemaakt, twee mi
trailleurs buitgemaakt, enz.

Ons gezantschap is gemachtigd tot
do verklaring, dat deze berichten,
waarvan de klaarblijkelijke bedoeling
is om de aandacht af te leiden van de
jongste nederlagen van het Servische
leger, op geen enkele wijze met de
feiten strooken.

Een oorlogscorrespondent van do
„Neue Freie Presse" meldt, dat de
Serviërs na den val van Valjewo tien
kilometers verder in de richting van
KragoejevatsJ terugtrokken. Om deze
nieuwe positie wordt nu opnieuw g
vochten.

Verspreid nieuws
van deoorlogsvelden

EEN BELGISCH SOLDAAT AAN

HET WOORD.

Do „Echo Beige" drukt een brief af
van eeu Antwerpenaar, die, na in een
der forten om Antwerpen te hebben
gelegen, met het aftrekkende Belgi
sche veldleger over Ostende in de
Ysor-stelling is gekomen.

Sinds wij Ostende, waar wij maai
één dag bleven, achter tins hebben,
schrijft hij, vechten we eiken dag.
lederen dag hebben wc den dood voor
oogen. We zitten in den strijd aan den
Yse-r, waar de Duitschers met groote
macht onze linies trachten te forcec-
ren maar gelukkig zender succes.

Wij worden gesteund door de Fran
schen en het gaat vrij aardig. Maar
hoe meer wij vooruit komen, des te
vreeselijker wordt IveL Ik ben wiel
rijder-ordonnans een baantje, dat
het gevaar om getroffen te worden
door granaat-kartetsen, die voortdu
rend neervallen, nog grooter maakt
Alle boerderijen zijn door granaten ut
brand geschoten het terrein i» bedest
met cadavers van paarden, welke
men niet kan begraven. Het is *^cu
treurige toestand en wij krijgen gt-cn
oogenblik rust. Ons regiment is nog
slechts 1300 man sterk en daarvan
zijn er pas 150 aan het front terug
gekomen uit de Fransche hospitaier
Ontberingen tel je niet meer we
moeten toch door de ellende heen.

Ik schrijf jullie nu ik een oogenblik
den tijd neb het scnijnt, uat ue
Duitscnera op dezen uug der o-oueu
erueiiigou) zich rufaug houueii. ik
beu hier ui ©en hoerueiij waai ue
bngauechef is ingekwartierd, bezig
eeu potje te koken voor ue oraonumt-
sen. uisteren hebben we gesmuld vaa
een biggetje. We woruen maar mai.g
van voeusol voorzienbrood ecuier
hebben we in overvloed, maar tuujit
is niet te krijgen. Ik doorsta alles
zoo goed mogelijk het moet nu een
maal. s Nachts heb ik haast geen
minuut rust, want dan beu ik voort
durend in de weer om orders over ie
brengen. Het aantal granuten en kar
tetsen, dat ik heb zien ontploffen en
waarvan de scherven mij om de ooren
vlogen, is legio. Een paar dagen ge
leden werd ik van m'n fiets gewor
pen aoor den luchtdruk van e^n
zwaar projectiel. Ik heb een lichte
verwonding aan mijn linkerhand ge
kregen, toen ik deze voor mijn gezicht
hield bij de ontploffing van een gra
naat, waarvan een scherf mijn mid
denvinger schampte gelukkig maar,
anders had ik het stuk in m'n eezirnt
gehad.

Hoe lang zal dit alles nog moeien
duren? Ik weet het niet, niemand kan
er iets van zegg&n. De winter staat
voor de deur, zoodat we het nog wel
wat harder zullen te verantwoorden
krijgen. Maar werkelijk, je denkt
eigenlijk aan niets meer.

Maar wat wil je het ligt er eeu-
maal toe en we moeten er door. Nu,
ik hoop tot spoedig. Verlies den moed
niet.

EEN VRIJWILLIGER VAN 50 JAAR.

D© „illustration' vertelt, „hoe een
oud-soiuaat, die in TodJuh had ge-
vochteu, de verleiding niet kon weer
staan bm het oude meUer weer op te
vatten, toen het vaderlund riep.

Hoewel vijftig jaar oud en huisva
der, sprak het soldatenbloed te krach
tig in hem. Zaken en gezin liet hij cp
een goeden dag in den eteek en hij
meldde zich op een recruteerings-
bureau. Hier wilde men hem eerst
niet aannemen als te oud. Maar <1©
wakkere oudgediende wist zéó goed te
praten, dat men hem eindelijk zijn zin
gaf.

Half September kwam hij aan het
front. Hij was natuurlijk als gewoon
soldaat bij zijn regiment ingedeeld
maar acht dagen later was hij al
korporaal en na tien dagen sergeant.
Als er „vrijwilligers voor" werd ge
roepen, trad „de oude" het eerat
naar voren met een kort „present".

Begon een Duitsch scherpschutter
al te gevaarlijk te worden dan be
lastte „de oude" zich ermee on. hem
onschadelijk te maken. Deed het re
giment een stormaanval, dan was ..Je
oude" in de voorste rij. Mot zijn dap
peren kolonel wist hij het hoele regi
ment te bezielen. De oude was allen
een voorbeeld d© jongeren vroegen
hem raad en de vreesachtigen verga
ten bun vrees, als de oud© er bij was.

Op een goeden dag wordt bij net
vallen van <le duisternis een bajonet-
aanval gelast op een sterke Duitsche
stelling. Het zal ei heet toegaan.

De grijze kolonel gaat naar voren
en begeeft zich tusscheu <Je mannen
aan de spits daar bemerkt hij „den
oude", het geweer in de hand scherf
uitkijkende.

Wat, ben jij daar weer T'

„Natuurlijk, kolonel."

„Op jouw leeftijd, j© hoort hier
niet"

„U ook niet, kolonel."

„Zwijg ik maak je adjudant.'

Velen zijn gebleven in den strijd,

maar de stelling werd genomen. „De
oude" was iielaas geen getuig© van da
overwinning. Op 1200 M. van de stel
ling schoot hij een verdachte scha
duw neer d© artillerie, infanterie en
mitrailleurs antwoordden een gra
naatscherf nam d© kept vaa „den

)r het Engelse h).

65

Hij keerde z;ch, nadat hij haar de
ze woorden als hot ware in het ge
richt had geslingerd, weer-oru en deed
ilsof het gesprok was afgeloopen.
ngel.i stond nog, onbewegelijk op
dezelfde plaats, zij word nu rood dun
b eek en haalde hijgend adem, alsof
zi' zeer ontste'd was door dien plot
se in/en uitval. Daarop gelukte het
hau met een geweldige inspanning,
hm e zi.dfbeheersching terug t© erlan
gen. en zeide iriet een stein, die slechts
een weinig beefde:

Hoor dan nu ook mijn besluit,
vader. Ik heb altijd getracht ©en goe
de dochter voor u t© wezen, maar ik
heb er nooit in kunnen slagen-, een
zonderling© soort van afkeer bij u t©
overwinnen. N'u wilt .gij mij noodza
ken tot een huwelijk met den man,
dien ik het meest verafschuw. Hier
toe kan zelfs uw vaderlijk© macht
over mij, mij niet dwingen. Ik zeg u,
vader nooit, nooit, nooit zal ik Ar.
tlmr Ifoigham vergeten, en nimmer

toestemmen in een huwelijk met
Goorge Caresfoot!

Toen hij zich omwenndde, zag hij
hoe zij hej fiere hoofd in den nek
wierp en met eene houding als een
vorstin do kamer uitging. Philip
staaide haar na nut een uitdrukking
van ontzetting in de oogen, toen viel
hij achterover in aijn stoel en mom
pelde: Hilda, d© doode keert terug!

Angela was naar hare kamer ge
sneld en had zich op haar bed ge
worpen. Nu zij uit de nabijheid baars
vaders was, hernam de natuur w eer
do overhand en barstte zij in een
stroom van traren uit. Zoo bleef zij,
krampachtig snikkende, langen tijd
liggen, totdat er op d© deur werd ge
tikt en het vriendelijke gezncht van
P.gott om don hoek der kamerdeur
kwam kijken.

Liefje, wat scheelt er aan? zei
Pigott terwijl zij naar liaar toeging
en Ange'a's hond vatte. Zijt ge
weer zoo gekweld, arm kind?

Pigott! riep Angela hartstochte
lijk uit, wat hebt «ij ontdekt'? Wat
is er toch gebeurd? ik meet zeker
heid hebben. Vertel mij het ergste.

Good nieuws kleintje, loog «Ie
oude meid vroolijk. Ik weet waar
hij is, op d© hoev© van Thorpe, dicht
bij de beek. weet j© wel?

Hoe komt hij daar? vroeg het
Jong© meisje angstig. e

Och, hij heefi een ongeluk ge
had, zei Pigott luchtig, hij is van

zijn paard gevallen, maar het heeft
niets t© bedviden

Niets t© beduiden, Pigott? En
hij heeft al li- zoo langen tijd mijne
brieven met beantwoord eai mij zelfs
niet een bxKb-chap gezonden, dat hij
ziek was. Pigott, je verteit mij nie'.
alios. Zeg dadelijk wat er is, ik ster:
van angst. Hij moet wel zwaar ziek
zijn, dood misschien.'

Zachte snikken schokten haar ge
heele lichaam ©n Pigott, door mede
lijden bewogen, verteld© nu alles wat
er gebeurd was, ho© Arthur dagen
lang bewusteloos was geweest, maar
nu eindelijk sedert een paar uur zijn
bewustzijn weer had teruggekregen,
doch nog te zwak vv as om te spreken.

Wie heeft j© dat aHes verted?
vroeg Angela.

Een meid van de hofstede, zeide
Pigott. De boei-.n was voor een
halfuur uit en de dame, di© meneer
Heigham oppast, was ook heenge
gaan, omdat nu het ergst© voorbij
was, zei ze. Z© zou van avond terug
komen.

De dame diie hem oppast? riep
Angela en zij greep de hand van de
oud© met kracht vest, welk© da
me, Pigott? Arthur kent niemand in
den geheelen omtrek. Hoe heet die
dame?

Dat heb ik aan de mekï gevraagd
maar z-j wist het niet,

Was het een oude dame? vroeg
Angela.

Pigott loog weer. Dat lieb ik
vergeten haar te vragen, zei ze,
maar natuurlijk zal het wel een oude
dom© zijn.

Ja, natuurlijk, antwoordde An-
gl&la droonverig, xnaa* ©ou nijpend
gevoel van angst maakte zich van
liaar meester en opeens, Pigott naar
zich toeirokkewte, zei ze haif fluiste
rend: Pigott, ik ben zoo angstig,
zoo angst.g, voer Arthur, ik moet or
alles vun weten, ik wit trachten hem
te zien. Breng mij er van avond heen!

Maar meisje, zei Pigott, wie tte
bezwaren van zulk een onderneming
duidelijker voor den geest kwamen,
dan het jonge me.sje.

Het meisje I-leid evenwel aan en
smeekte zoolang, toidot de oude meid
zij het dan ook met een bezwaard
hart, er in toestemde ont dien avond
Angela naar do biordcrij te geleiden.
Zij' deed het daarom des te eerder,
omdat ook zij nieuwsgierig was om
de dam© te z.eu, van wie do boeren
meid had gesproken cn die ssij haar
had afgeschilderd als een beeldschoo-
ri© vrouw. Weliswaar begreep Pigott,
dat Arthur die bewusteloos was ge
weest, zicli zijn eigen verpleegster
niet gekozen zou kunnen hebben,
maar aan den anderen kant gevoeld©
zij, dat d© dam© dte hem verpleegde,
dat niet zonder goed© redenen zou
dijen. Welke waren die redenen? Zie
hier, wat var. teiaug was om te we
ten te komen.

De avond viel. Het weer was druk
kend, warm en loom. Den ganschen
dag had een verzengende zomerzon
geschenen over liet aardrijk en
mousch en dier doen smachten naar
erio.elend© schaduw.

Tegen negen uur klopt© Pigott
zachtjes aan de deur van Angela's
kamer. Het meisje opende onmiddel
lijk en d© oud© dienstbod© zag, dat
zij geheel gereed was. Zij had een
donkeren mantel omgeslagen en d©
kap over het hoofd getrokken, zoodat
niemand iets van haar gelaat kon
zien. Har© wangen waren bleek de
oogen rood van liet schreien en hare
trekken duidden vermoeidheid aan,
zoodat Pigott haar bezorgd aantoek.

Ge zijt vermoeid. Kef je, ioi ze.
Laat mij maar alleen gaan c-n blijf
rustig thuis. Ik zal u wel spoedig tij-
dtn; brengen.

Goede Pigott, zeide Angela vrien
delijk, wees niet bang. Wat er
vandaag gebeurd is, heeft mij wel
gesschokt, maar wees gerust, de tocht
zal mij meer goed dan kwaad doen.
En dan, ik bert zoo ongeduldig en on
rustig over hem, Pigott, Het is, of
ham een gevaar dreigt. Ik zou met
kuniten thuisblijven al wild© ik. Kom,
laton wo spooöig gaan.

Op de ieenen liepen zij door dan
duisteren gamj, zacht om den heer
des huizes geen argwaan t© geven.
Op het oogenblik evenwel dat zij de
«tour bereikten en Angela reeds d©

hand op den deurknop had gelegd,
raakte Pigott met den voet in dea
ganglooper verward, struikelde en
viel tegen de deur van de huiskamer.
Het volgende oogenblik wierd de deur
van Philip's kamer die achter in don
gang was, geoj end cn in een stroom
van licht v&recheen hij zelf op den
drempel en riep: Wie is daar? wie
gaat zoo laat nog uit?

Angela, angstig en bovftmi, drong
zich achter den grooten portcmauteau
die haar geheei voor zijn oog verborg
en Pigott zeide met veel tegenwoor
digheid van geest: Ik ben het mijn
heer, Pigott, tk wou mijn zieke zus
ter te Eoderton nog even bo/oeken.

Philip broni'te iets en keerde zich
om ten einde in zijn kamer terug ta
koeren, toen hij zich opeens bedacht
en vroeg: Waar is juffrouw Am
gela?

Juffrouw Angola is naai bed ge
gaan. zij had hevige hoofdpijn, ant
woordde Pigott en daarop ging Phi
lip in zijn kamer terug cn de two*
vrouwen verlieten het huls, met eet
zucht van verlichting, /.ij liepct
©enige minuten stilzwijgend door,
toen zeide het meisje met tranen in
d© stem: Pigott. ik ben wei eed
slechte dochter, dat ik mijn vade4
zoo help bedriegen!

Stil kindje, zei de goedhartig!
meid. Komaan. w;e gaan toch gee#
kwaad doen!

(Wordt vervolgd).