De Europeesche Oorlog. [en mileriiilie Zaak TWEEDE BLAD. HAARLEM'S DAGBLAD MAANDAG 4 JANUARI 1915 Op het Westelijk Oorlogsveld. "De FRANSCHE communique's lui: 'den: Van Za t e r d a g: „De aanvallen, die de Duif sellers in 'den oudejaarsnacht op vele punten van het front deden, rijn gemakkelijk afgeslagen. In du duinen van Nieuwpoort is een Ver wood arcilleriege vecht geleverd. Bij Sint Joris zijn de behaalde voor deden door de geallieerden gehand haafd. Tusschen Beaumelz en Achicourt hebben de Du it schors twee caissons van de geallieerden opgeblazen. Bij Parvilliers en Paboissellc heb ben de geallieerden Duitsciie loop- graven vernietigd. Franschs artillerie heeft ook goedo tiitkomsici verkre-vn aan de Aisnu. De Franschen hebben zich op do hoogvlakte ran Nouvron genesteld. 'Alle tegenaanvallen van de DuitscWeirs werden afgeslagen. De streek om Reims is hevig door do Daitsdhar* beschoten. In de buurt van Perthes hebben de Fransche-i een boscfli vermeesterd. Do Franschen hebben in Argonne een deel van het verloren terrein her overd. In Bois le-Préïrc zijn zij een weinig gevorderd. In dc Vogezen hebben de Franschen bij Bremeinil een aanval van dc Duit- sohers met zware verliezen voor de zen teruggeworpen. De Franscho infanterie is Stein- bach dichter genaderd". Van Zondag: „Ten noorden van de Lede beschoten 'do Duitschers het plaatsje Zormebeko zeer hevig. Tussclven de Leie en de Oise zijp, de geallieerden 500 M. vooruitgegaan bij La Boissellc. Tusschen de öiso en d© Man6 beeft de zware artillerie der geallieerden verschillende Duitsche versterkingen in liet Touvenl-plateau vernield. Bij Porthes-les-Hvrlus zijn do goal- li card en 300 M. vooruitgegaan. Bij Beau Séjour hebben infan'terie- govcchten plaats gehad, waarin de goallieerden den Duitschers groot© verliezen. toebrachten. Aan de hoogten van de Maas heb ben de geallieerden ©enig tenrein ge wonnen in liet Lebouchet-bosch tea noordoosten van Troyon en in hei Prètre-bosch ten noordwesten van Pont&Mousson en in d© Vogezen bij Celles-sur-Ploine. In Bovun-Elzas hebben de Franschen Oen Duitsclien trein in liet station Altklrch oesLtfJten en Yerw ces'uijigen aangelicht aan de spoorlijn tusschen Darspach en Dierpach ten zuidwesten van Altkirch. E©n aanval der Duitschers op 't westen van het bosoh van Consen- voy© mislukte. In hoi algemeen is de geringere ac tiviteit der geallieerden bot gevolg van de voortdurende regens, die de operaties bijna onmogelijk maken". De DiirSCHE staf doelde Zater- 'dag mede: „Aanvallen op de Duitsclie stellin gen in en nabij de duinen ten noorden van Nieuwpoort zijn afgeslagen. In Argonne hebben Duitsche Lroe pen op liet gebeele front opnieuw vor deringen gemaakt. Hevig© aanvallen der Franschen ten noorden van Ver dun ©n tegen het front Ailly-Aprc- mont, ten noorden van Commercy, zijn onder zware verliezen voor de Franschen afgeslagen. De Duitschers hebben hierbij drie officieren en hon derd soldaten gevangen genomen en het is hun gehikt heit geheel© Bois Brölé, waarom vei woed gevochten is, te bezetten. Betrekkelijk kleine gevechten ten zuidwesten van Sanrburg hebben den door de Duitschers gewenechten uit slag gehad. De Franschen beschieten den lant eren tijd stelselmatig d© achter het Dniisolie front gelegen plaatsen. In een dorp, waar een Duitsche divisie was ingekwartierd, is het hun gelukt vijftig inwoners te dooden. In Franscho officieel© berichten is gemald, dat de Franschen in het dorp Stcinbach voet voor voet terrein hebben gewonnen. In tusschen hebban do Duitschers in Stetobaoh geen enkel huis verloren. Alle aanvallen der Franschen op hot dorp zijn afgesla- gv-n'. Zondag: „Voor Westend© kwa- men Zaterdag eenige vijandelijke schepen door torpedobooten begeleid, doch «onder t© vuren. Op het gcflieele westelijke front hadden ai tilleriegevechtem plaats. Een infnnterieaanval der Franschen werd slrvhts ondernomen ten noordwesten van St. Méneiiculd, doch dezo word niet zware verliezen voor de Fran schen afgeslagen". Do oorrespondent van de Tele graaf meldt dat dri© Engelsch© eorlopsschepcn, Zaterdagmiddag op nieuw Zeebrngge beschoten h<i>bên. De uitwerking van het bombardement is nog niet bekend. 't A 1 g. Handelsblad meldt: „Versche Duitscho reserve-troepen worden nog voo.tdurend naar België l. zonden. Voor enkele dagen zijner nog een groot aantal te Brussel komen. Hun uitrusdng en wapens w aren van het allernieuwste model, doch do mannen waren meestendeels om en bij den vijftigjarigen leeftijd. In Vlaanderen worden de verster- kings- en verdedigingsmiddelen nog steeds verbeterd en vermeerderd". Van 'i Oostelijk Corlogstooneel. De DUITSCHE staf meldde Z a- trila g: „Aan do Oost-Pruisisclie grens do toestand onveranderd. Ten oosten van de Bzura en Rawléa heeft 't Duitsche offensief bij eenigszins gunstig© weersgesteldheid vorderingen gemaakt, In Polen, ten oosten van de Pilica, is de toestand onveranderd". Zondag: „In OostrPruisen en in Noord-Polen is geen verandering komen in den toeeland. In Polen, ten westen van den Weiobeel, slaagden Duitsche troepen er in, na een hardnekkig gevecht dat eomge dagen had geduurd, het bij zonder krachtig versterkte steunpunt der Russische hoofdstelling bij Bo- ry/.nof fe nemen, waarbij 1000 gevan genen en zes machinegeweren in Duit- eciie handen vielen. In diio nachtelijke aanvallen poog den de Russen Boryznof te herne men. Hun pogingen werden echter met groote verliezen voor hen afgesla gen. Ook ten Oosten van Rawa ging de Duitsche aanval langzaam vooruit, De in Russische berichten meerma len herhaalde Russische overwinning bij Ixidz .s volkomen u;t de lucht ge grepen. All© RuesU-clie aanvallen in dat ge bied zijn niet verliezen voor de Rus sen afgeslagen, en Zaterdag niet meer herhaald. Oierii'. ns is d© toestand oostelijk an de Piütza onveranderd." 't OOSTENRÏJKSCHE legerbestuur deelde Z a t e r da g mede: „De algemeene toestand Is onver anderd. Na de verbitterde gevechtende laatst© dagen in de streek ten zuiden van Tarnow in de Midden-Karpaihen geleverd, is daar een voorloopige rust Ingetreden. Een bij den Uzsok-pas strijdende groep Oostenrijkers is voor een Rus sische overmacht eenigszins terugge trokken". Zondag: „De pogingen van de Russen om door het front ten westen en ten noordwesten van GorÜce te breken zijn wederom verijdeld. Daar bij leden de Russen groote verliezen. In deze gevechten, die den geheelen dag duurden, werd een hoogte, om weikc reeds lang gestreden was. door 'do Duitschers stormenderhand geno men. Een Russisch bataljon wend in de pan gehakt, een staPofficier, vier su balterne officieren en 850 man werden gevangen genomen en twe© machine geweren buitgemaakt, benevens een Russische aeroplane, die naar bene den werd geschoten. Aan het overige gedet-'-to van het front gebeurde niets. De RUSSISCHE opperbevelhebber deelt mede „Aan do Bzoera en de Rafka gaan do Russen voort met succes de aan vallen der Duitschers af te slaan, on danks het vuur der zararo artillerie van de Duitschers en het tencecren van "bommen. Op den straatweg van Wiloszova naar Kjelce, in den omtrek van liet dorp Lopusznn. maakten op 31 De cember do Duitsche troepen, na een hardnekkigen strijd, zich meester van een deel der Russische loopgnm maar bij latere tegenaanvallen w den zij genoodzaakt alle genomen loopgraven te ontruimen. Daarbij werden door de Russen eenige hom derden gevangenen gemaakt en negen cnitraiüeuns buitgemaakt. In West-Ga'icie wordt de strijd GorJitz voortgezet. In de buurt van den Ryokpas werden do Oosten rij k- sche pos'ties genomen, waarbij onge veer 1000 gevangenen in Russische handen vielen. Do terugtocht der Oos tenrijkers uit Boekowina, onder den druk der Russische troepen, 6Chijnt met groote overhaasting geschied te zijn." Veldmaarschalk von Hindenburg heeft aan zijn troepen een dagorder uitgegeven waarin hij zijn soldaten dank betuigt voor hun trouw en vol harding. Hij eindigt: „En mu verder fiink er op los als in 191-1 zoo ook in 1915". Op hei Zuidelijk Ooriogstooneel. 't Blad „Az. Est", uit Boedapest, meldt dat Servische troepen in Syr- mië trachtten binnen te dringen. De Ilongaarscbe 1 an dweorm a n n en stre den met heldenmoed en dreven i!e Serviërs op d© vlucht. 1190 Serviërs werden gevangen genomen. Vele Ser- iërs vonden op hun vlucht den dood in de Donau. De Oostenrijksche staf meidt dat «te Montenegrijnen teir O. van Trebinje tot den terugtocht gedwongen wer den. De Servische kroonprins, opperbe- vellrebber van het leger, huldigt >n een dagorderd dun moed zijner troo- pen, die alle vijanden van liet Ser- ische grondgebied verdreven hebben. Aan de Serviërs in do vroeger aan de Turken ontnomen gebieden worden alle politieke en constitutioneel© rech ten van de andere Serviërs toegezegd. De koning van Servië verklaarde ir. een Nieuwjaarteelegram opgenomen een Engelsch blad o.a.: „Ik hoop, dat er spoedig een lange vrede zal komen, een vredo, met «1© zwaarste offers gekocht, waarin al de volken zich niet alle kracht uitslui tend aan de taak van den vooruit gang zullen kunnen wijden. Mijn land is er trotsch op voor die edele zaak te kunnen, vechten naast het groote Eu- g-elsche volk en zijn edele en machtige bon dgenooten". Verspreid nieuws van deoorlogsvelden KERSTMIS TE VELDE. Het kanon heeft met Kerstmis niet gezwegen, maar op het Westelijk 4iv>nt zijn hier en daar de geweren toch niet afgegaan. Een Engelsch soldaat schreef op eer- Sten Kerstdag naai- huis, dat hij en zijn kameraden op Kerstavond de Duitschers hadden toegezongen in- plaats van op hen geschoten. „Het be gon", zegt hij, „met elkaar een geluk kig Kerstmis t© wenschen. Na een poos riepen ze: Engelschen, zing voor ons! We haalden onze gezangboeken te voorschijn en zongen: „Lead, Kind ly Light", „Abide with me" en „While shepherds watched their flocks by night". Zij riepen driemaal lioera voor ons, en toen vroegen wij of zij voor ons wilden zingen. Dat doden zij. Sommigen van onzo lui gingen uit de loopgraven tot aan de draadversper ring toe en spraken met eenige Duit schors. Ze spraken af op Kerstdag niet te schieten Ze verlangden dat we voetbal zouden spelen. We zullen dus één dag vrede hebben. Ik had gis- teravind rantsoendienst. N'a de af spraak werd er in het geheel niet ge schoten. We konden naar de loopgra ven loopen zomler vrees overhoop te worden gepoft." Een ander Engelsch soldaat schrijf' hetzelfde. „Het waren lang geen kwa de lui", zegt hij. „Je kon nauwelijks gelooven, dat we elkaar een paar uur tevoren nog naar de keel waren gevlo gen." Een derde zegt, dat de wapenstil stand voor den heelen Kerstdag was aangegaan, tot 's nachts 12 uur „VToeg in den octend bagonnen de Duitschers zich bovan de loopgraven te vertoonen. Twee kwamen naar vo ren, zwaaiden met een flescl» en rie pen ons toe dichterbij te komen. Na een poos ging ik met een ander; we hadden een doos chocolade bij ons. We gaven elkaar de hand en dadelijk klonk er uit de loopgraven van weers kanten gejuich en handgeklap. Over en weer keek men met belangstelling naar de ontmoeting. We rookten en dronken samen en gaven hun choco lade. Spoedig spraken talrijke groep jes niet elkaar. Maar in de verte hoor den we aan weerszijden een hevig ge vecht aan den gang, het brommen van de zware kanonnen en het paffen vf de geweren." Een vierde schrijft o.a.: „Twee Duitscho officieren en een soldaat brachten twee flesschen whisky, een kistje sigaren en een pudding. Ze had den meer willen geven, maar moesten wat overhouden voor den Tweeden Kerstdag." EEN SOLDATENKERKHOR De correspondent van het „Berl. Tagoblatt" te Gent beschrijft de plech tige inwijding van wat hij het eerste Duitscho soldat enk© rkhof 5n België noemt, Het ligt bij Quatrecht, in de nabijheid van sl uk geschoten huizen en andere overblijfselen van d© hevi ge gevechten, dio in deze streek gele verd zijn. Dezelfde Duitsche brigade, die aan do gevechten met de Be'gen op den terugtocht van dezen uit Ant werpen had deelgenomen, kwam toe vallig onlangs weer in de buurt van Quatrecht in reserve te staan. En zoodoend© sprak het vanzelf, dat men dien tijd. gebruikte, om den kamera den, die voor het vaderland gesneu veld waren, een waardig© en gemeen- -chappclijke rustplaats te bereiden. Niet altijd was het gemakkelijk do verschillend© graven, die over een grooten afstand verspreid lagen, te rug te vinden. Dikwijls hadden weei en wind do haastig opgeworpen aard- hom els reeds geëffend of het eenvou dig© houten kruis van zijn plaats ge bracht. Men zag tegen geen moeite op en heeft hard gewerkt, tot al de ge sneuvelde kameraden opgegTaven en in don dood vereenigd, op een nieuw kerkhof bijgezet waren. Kerstmis stond voor de deur, toen men tot de plechtige inwijding van dit eerste eol- Uatenkerkhof over kon gaan. De slachtoffers zijn nu in de koele aarde in een groot vierkant tusschen den grooten weg en don spoordijk in het gelid ter ruste gelegd. Daar zijn meer dan homlord versierde grafheuvels en op elk daarvan staat de naam en de rang van den doode. Et zijn ook ver scheidene officieren onder, ook een geestelijke, die als luitenant met den degen in do vuist vocht en sneuvelde. In het midden van de begraafplaats ligt K-n groot steenblok mot het op schrift „De reserve-aanvuRingsbri- gadeaan haar gevallen kamera den. 9/10 October 1914." Een zang vereen iging, die uit de sol daten te velde gevormd was, zong het: „Vater, ich rufe dichl" De Profes- tantsche veldgeestelijke sprak enkc'o korte woorden en de soldaten hieven daarop liet lied„Morgenrot, Mor- genrot, leuchtest mir zum frühen Tod" aan. Ten slotte kwam de Ka tholieke geestelijke aan het woord dte in zijn lijkrede nadruk legde op den gemeenschappeüjken plicht van a'l© gezmdten en op de noodzakelijk heid om den keizer te geven wat des keizers is, maar Gode wat Godes is. De eerste krans, die op de begraaf plaats werd neergelegd, was er een van den Keizer een groot aantal an dere kransen kwamen daar nog naast te liggen. Met het spelen van „Ich .halt' einen Kameraden" en een pa rade van de oere-compagnieeën, wel ke door een generaal geïnspecteerd werd, werd de plechtigheid besloten. VAN ENG ELS CIIE SOLDATEN. Een Jong Engelsch officier schrijft van het oorlogster re In: „Ik kan jo verzekeren, dat van den onzinnlgcn haat, waarvan men altijd hoort, niets te merken la We zijn hier allemaal om menschrn dood ma ken, en dat doen we bij alle gelegen heden. Zoo zijn op ©cn nacht vier Duitsche scherpschutters voor onzo draadversperring doodgeschoten. Den volgenden avond haahlen onze men- schen een van do vier, dio vrij dichtbij was gevaJIon, naar binnen en begroe ven hem. En dat deden ze niet den zelfden eerbied en rouwbetoon als was het een van onze eigen brave jon gens geweest. Den volgenden ochtend ging ik naar 't graf kijken. F.en van de ruwste kerels van mijn oompagnie had aan het hoofdeneind een kruis gezet en er op geschreven: „Hier ligt een Duitscher, we we.en niet hoe hij heet, Hij is gesneuveld, dapper vech tende voor zijn vaderland Gott mit uns" (dit laatste was he. opschrift van zijn koppel). EEN FRANSCHE LUCHTBALLON IN DL'ITSCHLAND NEERGEKOMEN D© „Frankfurter Zeitung" verneemt uit Koblentz: Vrijdagavond is op het terrein van de mijn Idylle bij Kruft een Franscho bestuurbare luchtballon gedaald. Op do plaats van de landing vond meu Franscho kaarten en instrumenten, hi signaalhoorn, ©en Duitsche en een Fransclie vlag. Militairen hebben den ballon op een waggon gela«len, die naar Koblentz gezonden is. De lucht ballon was ongeveer 18 tot 20 M. lang en had een doorsnede van 45 M. Een schuitje zat er niet aan. VLIEGERS IN DEN OORLOG. Aan berichten van het Engelsche ministerie van buitenlandsche zaken, rneeredeeld door het gezantschap in den Haag, wordt ontleend: De admiraliteit meldt, dat men ge looft, dat d© schede, door de Engel- sche vliegers aangericht op hun tocht naar Friedrichshafen, omvat do ver- aiipling van een luchtschip en do be schadiging van de groote loods. De inrichting, waar de waterstof werd vervaardigd ,is vernield. Zee. DE „FORMIDABLE" 't Engelse he oorlogsschip (een van 't ,,pre-aradnougtrtyp©"ii dat op Nieuwjaarsdag in 't Kanaal verging, han een bemanning van ongeveer 750 koppen. 210 zijn daarvan gered, dus 540 vonden Oen dood In de golven. Te Lyme Regis kwam een boot met schipbreukelingen aan. 60 hadden daarin plaats genomen. 21 uur had men op zee rondgedreven en velen waren onderweg gestorven. Ook aankomst bezweken nog 9 man. Van de 60 bleven er elechts 31 over. De Engelsche bladen betreuren het verlies voor de marine, ook al was 't schip betrekkelijk oud. Maar de „Dai ly Telegraph" 'aat er op volgen „Noch het vertrouwen van het En gelsch© volk, nooh de moed der mari ne zal lijden onder don slag de geest onzer voorouders zal ons celwagen, totdat de vijand e'ndelijk is overwon nen ea> vernietigd door de grootje zeemogendheid ter wereld." Iemand van de geredde bemanning an de „Formidable" vertelt „Vrij dagochtend vroeg er ging een hoo- g© ze© was er plotseling een ge weldige ontploffing. Aanstonds stroomde het water binnen De vu ren werdon uitgehaald en de stoker® kwamen aan dek. Gelukkig ontplof te het magazijn niet Anders was er niemand levend afgekomen. Toen ik op het dek kwam, heUle het schip al zwaar naar stuurboord. De booten werden gestreken. De kolter zonk, maar de barkas en de pinas kwamen te water, ai kostte hel moeite. Wij roeiden in de barkas weg en bleven op zijn best. drijvende. Wij zagen de „Formidable" langzaam verder over hellen. Een drie kwartier later zonk het schip. Tot het laatste loeiden do stoomfluiten. Den kapitein zagen wij tot hot ©Indo op zijn posj staan. De seingever bleef aan het werk tot hei schip omsloeg en naar den kelder ging" Uit Berlijn wordt gemeld dat de .Formidable" door een torpedo van cn Duitscho duikboot te gronde ging. 'l Gebeurde in 't Kanaal niet :r van Plymouth. Do Engelsche admiraliteit verklaar de na 't zinken niet te weten of 't Op schip door een torpedo werd getrof fen of op ren mijn was gevaren. Het eerste blijkt thans 't geval Ie zijn ge weest. DE ENGELSCHE AANVAL OP DE DUITSCHE KUST. De „Voss. Ztg." verzekert nog een® dat de Enge'schen bij him aanval geen achade hebben aangericht A"e bommen der Engelsch© vliegtuigen hebben hun loei gemist. Daarentegen hebben de Duitschers reden om te ver onderstellen dat de Engelschen 4 wa tervliegtuigen verloren hebben. DE MARYETTA". Uit Londen wordt geseind: Het N'oorsch© barkschip Maryetta" 1® bij do Orkneys verongelukt Van da equipage zijn elf man verdronken do overigen, zes in aantal, waaronder de kapitein, zijn te Kirkwal geland. Uit den Balkan. RUSSISCHE legerbestuur meldt dat in den Kaukasus bij Sarykamysj nog verwoed gevochten wordt. De TURKSCHE 6taf d^eU mede dat dc Turken den Ruseen die sterk ver schanst waren in Ardagen, aangeval len hebben. De Russen werden op d© v'.ucht gedreven De stad werd door de Russen in brand gestoken. Bij Miaudsul werden 4000 Russen door de Turken verslagen De Russen Reten 200 dooden achter. Sedert 25 December zijn door de Turken meer dan 2000 Russen gevan gen genomen. DE DUITSCHE VELDMAARSCHALK Von der Goltz is naar 't oorlogs front in den Kaukakus vertrokken. ITALIë EN TURKIJE. De „Frank. Zt." verzekert dat t Hodeida-inchlent geheel bijgelegd te. Turkije heeft beloofd voldoening t© zullen geven en Italië twijfelt niet aan de goede trouw van de Turken. UIT AI.BANIë wordt gemeld dat Essad Pasja twe© «dagen lang met 9000 man gestreden heeft tegen eenige duizende opstande lingen. Aan beide zijden werden aanmerkelijke verliezen geleden Ten slotte zou Essad pasje de overwinning hebben behaald. Uit Rome wordt gemeldi dat 't Ita'b aansche slagschip „Sardegua" in Du- razzo is aangekomen. Allerlei POINCARé. President Poincaré ontving de le den van het corps diplomatique. De üritsclie ambassadeur, als deken van het corps het woord voerend, ver klaarde, dat hij, sprekend uit naam van de bondgenooten verzocht hun ge zamenlijke goede wenschen te aan vaarden. Poincaré zeide in antwoord, dat hij overtuigd is, dat het corps «lipJoma- tique het volgend jaar getuig© z.il zijn van een weidadigen vrede, gesteund door het recht en den eerbied voor traktaten, waardoor aan de verschil lend© volken noodzakelijke veilighei 1 zal worden gewaarborgd. DE DUITSCHE KEIZER EN Z II. DE PAUS. De volgende telegrammen zijn gó- wissdd Aan Z. M. Willem II, Duitsoh Kei zer. „In het vertrouwen op de gevoe lens van Christelijke naastenliefde, waarvan Uwe Majesteit bezield is, verzoeken wij Uw Majesteit, dit onza lig© jaar te besluiten en bet nieuw© te openen met een daad van keizer lijke grootmoedigheid, nl met «le aanvaarding van ons voorstel, dat de oorlogvoerende staten de voor den dtenst verder ongeschikt geachte krijgsgevangenen met elkander uit wisselen." Paus Benedicttts XV. Aan Z H den Paus. Rome „Ter- ijl ik Uw Heiligheid voor haar tele gram dank, is het mij een behoefte des harten te verzekeren, dat bet voor stel, van Uw Heiligheid om het >ot van voor verderen dienst ongeschik te krijgsgevangenen te verzachten, mijn voUe instemming heeft. De ge voelens van Christelijke naastenlief de, die dat voorstel hebben ingege ven, komen geheel met mijn eigen -vertuiging en wenschen overeen." - Willem. HET MILITAIRE KRUIS. De koning van Engeland heeft e©0 nieuw onderscheidingsteekeu lnge« etekl, het „Militaire Kruis" geheoten, dat uitgereikt aal worden aan dc hoo- :ere officieren, di© zich ln den oor- c>g ondenscheiden. Feuilleton door GUY BOOTHBY. 60) Alles werd nu eensklaps duis ter vooi <1© oogen van den jongen man. De kamer dra a id© met l.ein in het rond en een tijd lang was hij zacli van niets ter wereld bewust, maar daarop wist hij zich in zoo verr© weer te behcerschen, dat hij kon verzuch ten: Dat kan niet, dot kan niet waar ziin, en toen andbrntaai? den slok bekijkend ging hij voort: het moet een vreeeelijke vergissing mij nerzijds zijn en toch is bet beslist de etok van den kapitein, dien bij altijd meenam ais bij uit wandelen gin?, en die niet bij het lijk gevonden werd. Hoe komt doze nu in d© bibliotheek van vader en dat nog wel achter de boeken verborgen? Hij kan toch im mers alleen door de couranten te's van den m«x»rd afweten. En toch het Is do etok. Ho© komt dl© hier? Zou mijn vader deu moordenaar wellicht verborgen hebben? Maar dan zou het foch immers hoogst gevaarlijk zijn ren dergelijk bewijsstuk in hula to bondon De moeite dio Lavington rich gaf om diit te weten t© komen, maakte hem duizelig en hij stond nog altijd met don. stok lin de hand toen de oud© Somes do kamer inkwam, zeggende: Ik kom u ©ven zeggen, mylord, dlat mijnheer uw vader zooeven ge telefoneerd heeft dat hij niet vóór van avond laat thuis komt. -- Dan blijf ik ook maar niet wach ten, antwoordde Lavington, die zich mot moeite kon goed houden. Hij had nag altijd den slok in de hand, alsof doze hem daarin brandde alsof h©t een gloeiende pook was. Kan ik nog jets voor u doen, mylord? vroeg do oud god'iende. Neen niols, dank je, Somes ant woordde hij, maar daarop eensklaps vazi gedachten veranderend, voegde hij er aan toe: Wacht even, hnal mij een glas cognac en soda water. Hij had daar dan ook inderdaad niet weinig behoefte aan, want het geen hij zooeven ontdekt had, maakt© hem gelwel van streek. Zoodra de oude man dö kamer uit was, zette hij het bewust© voorwerp weer op dezelf de plaats neer achter do boeken en daarop ging hij tn een fauteuil ritten nadenken. liet koude zweet parelde hem op het voorhoofd; hij kon zijn vader nu niet om opheldering vragen en besefte toch slechts al te goed dat hij dan aan rijn vermoedens niet Bet zwijgen kon opleggen, lloe kon zijn oude heer in aanraking zijn gekomen met een misdadiger, zooals Muirilio was? Eu toch hier was do stek van den versla- gene! En ook weer, hoe kon hij hier in huis «ijn. geweest zonder dat dc dienstboden hem hadden gezien? En juist naar den stok hadden do politie mannen zoo ijverig gezochtI Hij be groef nu het gelaat in d© handen en poogde over alles na te denken maar hij kon maar neet tot eon bevredigen de oplossing komen. Zoodra Somes hem bracht wat hij gevraagd had, dronk hij liet glas in één teug leeg. Do hemel geve dat ik alles nog opgehelderd mc-ge zien, mompelde hij drnurop in zichzelf, want nu komt mij ailes nog even duister en wanho pig voor. Zonder zich bijna bewust te zijn ran wat hij deed, ging hij nu van do bibitiotheek, Idoor do studeerkamer van z.jn vader, de gang in. D© knecht gaf hem rijn overjas en zijn hoed, en hij ging, zonder een woord te zeggen, de deur uit Hij schijnt niet in rijn humeur te rijn omdat de oude heer niet thuis komt, zei James nu tegen ChawLv. Hij zou zeker graag wcor leentje buur geepeeid liebben, want hij kan wat geld aan, onze Ixird Lavington. Tk hoerde oikngs dat hij op één nacht vijf duizend pond verdobbeld heeft. Het onderwerp van hun gesprek lien terwijl op cis straat voort, r.oz altijd in gedachte® verdiept. Hij kwam verscheiden vrienden tegen, doch groette hen nauwelijks, want hij gevoeld© zioh niet gestemd om mei iemand te spreken. AiJes met elkaar was een nachtmerrie, waaruit hij niet kon ontwaken. Kon hij zijn vader nu toch maar vragen, boe die stok in zijn bezit was gekomen! En hij vroeg zich daarbi j nu ook af, of Fuij wel den moed zon hebben om dat te doen, want dat zou immers een roert insinuatie be- boekenen dat hij vermoedde dat zijn vader van den moord afwist en in ze- kor opzicht daarmee in contact was geweest, en dit kon hij zelf toch im mers geenszins gelooven. Alles was al te vreemd! De oude graaf kon wel ejffis ruw en hardvochtig zijn, inaar altijd toch een man van eer en men zou /hem evenmin kunnen verdenken van in ©en moordgescJdedenis betrok ken te rijn als dat men hem ran zak kenrollerij zou durven beschuldigen. En toch die etok bloef een verbazend bezwarend iets en vooral dat deze zoo verborgen was geworden deed daar veel toe bij. Had hij hem openlijk in d© gang gevonden dan zou liet lang niet zoo gevaarlijk geschenen hebben, maar nu bleek in altes dat er iets ge hednmiuags aan verbonden was cm dat niemand daar in huis er iet® van wist of mocht weten. En toch wil ik niet gelooven dat vader er iets van afwist, mompelde liij, hertvaaldelljk in zich zelf, als Iemand, wie ook, mij maar even deed blijken dat hij zulks mogelijk achtte, zou ik hem neerslaan. Nochthans was liet een bekend feit «lat do graaf me vrouw Sudennann dikwijls bezocht en dat do etok van den vermooi'do zich nu in rijn huis bovond. Wat hij ook deed hij kon dien ellendigen stek niet uit zijn hoofd zetten. Hij liep nog maar steeds voort de eene straat uit en de andere in, M hij ten slotte, van vermoeidheid uitgeput, een cab aan riep en den koetsier gelastte hem naar Richmond te brengen. Waarom hij Richmond koos had hij niet kun nen zeggen, bolialve wellicht omdat, het een langen rit was. Do koetsier blij rnet zulk een voordeeligen tocht, legde de eweep over liet paard en voort ging lust. Lavington leunde ach terover in het rijtuig en stak een si gaar op, do tnbak kalmeerde zijn ze nuwen en langzamerhand werd hij minder angstig te nioede, zoodat hij om zijn eigen vrees lachte op het oogenhlik dut hij bij Star en Garter uitstapte om daar te dlneeren. Een smakelijke maaltijd en een flesch oude Bordeaux brachten wonderen te weeg en teen hij een uur later weer terugreed gc-votlde hij zich in een zeer behacrel-'k© stemming. Toch was hij nog verlangend te weten hoe do stok, die hem zooveel onaangename oogen- blikkeei had bezorgd, in liet huis van zijn vader w as gekomen en van daar dan ook <lat hij een sapeloozen nacht doorbracht. Zijn hersenen waren nu al zes uren achtereen in opstand ge weest, K«cn wonder dus dat hij geen rust kon vinden er. daarbij herinner de hij rich nu ook eensklaps dat hij niet aan Beatrice zijn behouden over komst had gemeld. Wat zal zij wiel van mij denken., mompelde hij, arm meisje, als zij: beneden komt, morgen vroeg denkt zij een brief van mij te vindon en is er niets. Wat ben ik toch eon zelfzuch tig wezen dat ik haar vergeten lueb. Daar hij nu wel besefte dat hij toch onmogelijk zou kunnen inslapen stond hij op en ging hij naar zijn zitkamer om zijn verzuim zoo spoedig mogelijk te herstellen. Ik zal den brief morgen vroeg naar de bus brengen, zei. bij, in zich zelf, dan krijgt zo hem althans dien dag nog en daarop bedacht hij plotseling wat zij wel zou zoggen al® zij w ist da', de stok van haar vader bij zijn vader in hui3 was. Hij zat nu doelloos op hot papier te staren, maar ik moet en zal dat weten, zette hij even later zsjn alleenspraak voort, reif op gevaar van weer woorden met hem te krijgen, noet ik zekerheid heb ben hoe dat ding in Rippingdole Hou se is gekomen. Pa® was ik nu in een kalme gemoedstemming of er kouxm weer nieuwe moeilijkhwteo. Eén ding staat echter als een paal boven water. De detectives mogen niets vernemco van hetgeen ik ontdekt heb. (Wordt vervolgd)*'

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1915 | | pagina 5