De Europeesche Oorlog.
TWEEDE BLAD.
HAARLEAÜ'S DAGBLAD
WOENSDAG 6 JANUARI 1SI5
Op het Westelijk
Oorlogsveld.
't F r n n 3 c h e communiqué luidt:
„Niettegenstaande den slechten toe-
Stond van liet terrein, maakt do in-
fantorio der geallieerden vorderingen
In de duinen tegenover Nieuwpoort.
In do streok van St. Joris heeft zij
op verschillende plaateen 200, 300 vtl
BOO M. terrein gewonnen door hot ne
men van huraen en gedeelten van
loopgraven.
Dank zij dem granaten uit de mortie
ren der geallieerden hebben do Duit-
FcJiers het aanleggen van loopgraven
In de buurt van Notre Dante de Lao-et-
le totaal moeten opgeven.
Dicht bij den weg naar Rijssol ha/.l-
'don de Duitschers één loopgraaf ge
nomen, de geallieerden heroverden ze,
echter onmiddellijk.
De geallieerden hebben het gehucht
Cre-ux irgent, 2 KM. van Orbey ten
ruidoosten van den Col Boinhomme,
bezet en zich daar ingericht.
De Fransche aanwinsten op den weg
van Thann naar Cernay zijn behou
den".
De Duitsche Stal meldt:
„Ten noorden van Atrecht hebben
Duits-:he troepen een loopgraaf van
200 M. lang. door ge*llieoid©n bezet,
in de lucht iaten vliegen en daarbij
ecnige krijgsgevangenen gemaakt
Latere tegenaanvallen van de gealli
eerden mislukten.
In Argotnno werden versdhillenJe
F ranselt» aanvallen afgeslagen.
Een aanval der Franechen tusschen
SteLibiXh en Uffholz werd in een ba
jonet ge vee h t_ afgeslagen".
HOE 01' 'T WESTELIJK 00HI.OGS
TERREIN OM DE BESLISSING
GESTREDEN WORDT.
Do militaire deskundige van 't Alg
Handelsblad schrijft o.a.:
Het dorp Stcinbach ligt in den Bo-
ven-Elzas, nabij Thann, fn het ge
deelte van het Duitsche gebied, waar
do Fransche troepen de grens zijn
overgetrokken met het doel de verbin
ding met Mühlhausen to verbroken en
hot spoorwegverkeer in de richting
van Belfort te belemmeren.
On. dat dorp wordt voortdurend ge
vochlei waarschijnlijk poogt gene
raal Joffre daar den tlank der Duit-
achö legers te bedreigen, een taktiek
die het alleen mogelijk maakt aan den
strijd in Frankrijk een einde te ma
ken, nu alle frontaanvailen langs de
geheolc lange linie onmogelijk bleken
Vandaar de verwoede strijd om
Steinbach, Scnnheim en eenige ande
re plaatsen in den Boven-Elzas.
Krachtig» Fransen e aanvallen wor
den daar telkens gedaan, en door de
Duitschors met een krachtig defensief
en als de gelegenheid zich voordoet
met contra-aanvallen beantwoord.
Vrijdag deelden do Fransche berich
ten mede, dat zij geregaU, zij bei ook
langzaam, vooruitkwamen in dat ge
bied. Zij hadden Steinbach genomen,
na een verwoed gevecht van man te
gen man. en ieder huis van het dorp
hadden zij moeten beschieten, cm d?
Duitsche troepen eruit to verdrijven.
Zondag kwam de Duitsche tegen
spraak van dat bericht. Geen enkel
huis in Steinbach, zoo meldde de Duit
sche generale staf, is door de Fi
schen genomen; alle aanvallen, die zij
op Steinbach deden, werden afgesla
gen.
liet Fransche officieel© bericht van
Maandagmorgen meldt, dat üians de
wijk waarin de kerk en het kerkhof
van Steinbach gelegen zijn, door de
Fransche troepen is vermoesterd, en
dat daarop de inbezitneming van liet
geheele dorp door de Fransciien is ge
volgd.
In dezelfde streek, tusechen Thanr.
en Mühlhausen, ligt Cernay, dat ook
het voorwerp van een hevigen strijd
is geweest. Eerst werden de Duitsche
versterkingen door de Fransehen hei
overd, later werden deze weder door
do Diiitsr.h«rs hei-nomen, -loch ten
elotto konden deze zich in die stellin
gen niet handhaven, zoodat dit punt
In Fransche handen bleef.
Dezo govechtsberirbtoa uit den Bo
ven-Elzas tooneo wvJ, met welk een
kracht Joffre poogt ui dit gebied door
de Duitscho linie te broken, en zoo
doend© de Duit-jchers tot den terug
toch t© noodzaken.
F.n daarom is het wenjchelijk op
dit pogen vooral de aandacht te vesti
gen.
Het geheele lange front van de
Duitsch-Fransche grens toch is geble
kon onaantastbaar te zijn. Voor de
beide partijen. De natuurlijke sterkte
der posities, die de bedde legers heb
ben ingenomen, verhoogd door den
maan dei dan gen arbeid, het aanleggen
van allerlei aarden werken, die met
al de hulpmiddelen van de techniek
werden verbéterd en versterkt, de
loopgraven en geschutsstellingen, de
logica en reduits, de stappen en tra
versen, de versperringen en vertak
kingen, maken een frontaanval on
mogelijk. Met do grootste verliezen
worden de klein© voordeden gekocht,
die hier zijn behaald. Elk© duimbreed
gronds kr»i veel menschenlevens. En
straks worden die voordeelen, enkele
honderden meters terrein, een loop
graaf of een terreinvoorwerp, een
dorp of hoogte, weder teruggenomen,
en opnieuw worden daarvoor groot©
aantallen menschen opgeofferd.
Er blijft dus niets anders over dan
te pogen, door het omtrokken van een
der beide vleugels den vijand tot een
partieel© positiewijziging te noodza
ken. Maar ook dit gaat niet gemakke
lijk, getuige do strijd aan do Yser, die
nu al moer dan twee maanden duurt.
Hei Purijsche Journal meldt over
dq inneming van Sieinbach door de
Fran schen. dat dit na oen zwanen
strijd geschiedde. De Duitschers her
schiepen huizen, tuinen en straten in
ware redoutes, terwijl overal Itindor-
lagen mot mitrailleurs waren. De
Duiischers waren genoodzaakt het
dorp te ontruimen, hetgeen vooral to
danken was aan het moordemi vuur
der 75 m.M. kanonnen. Zij lieten over
de 2300 dooden en gewonden achter.
Het Journal voegt hieraan, toe, dat de
positie der Duitschers t© Sennhelm
bijzonder moeilijk te handhaven werd
met hot oog op een aanval uit het
Zuiden en noodzakelijk opgegeven
moest worden voor den lang/amen,
maar zekeren druk der Fransche (roe
pen.
Van 'i Oostelijk
Oorfogstosneel.
De Du it s c h e staf deelt mede
„In Oost-Pruisen en noordelijk Po
len is de toestand dezelfde gebleven.
Door hun aanvallen ten zuiden van
de Bzoera bij Kozlow-Biskoepi en ten
zuiden daarvan, hebben de Duitschers
vorderingen gemaakt.
Ook ten noordoosten van Bol'now
drongen Dmitsche troepen door ten
ooston van de Rawka over Hoemla en
de hoogten ten noorden daarvan.
Meer naar het zuiden tot aan de Pi-
litza en op den rechteroever van de
Piülza 'is niets veranderd.
De slechte toestand van de wegen
en het ongunstige weer belemmerden
de operatie©."
De Russische generale staf
maakt bekend ,.Op den linkeroever
van den Weichsel duurde Maandag
het geweer- en kanonvuur voort. In
de ometreken en ten zu'den van Bor-
z&mof waren de gevechten zeer hevig.
In Ga'icic zijn geen belangrijke
veranderingen voorgekomen.
Aan den Oejok-pas werden de te
rugtrekkende Oostenrijkere aange-
gevaMen door Russischo cavalerie,
die hun lui de flank en den rug viel,
na getrokken te zijn over smalle
bergpaden, moeilijk begaanbaar ten
gevolge van de bevroren sneeuw en
ondanks een hevige sneeuwjacht.
Bij dien aanval namen de Bussen
een twaalftal officieren met den de
tachement «commandant en meer dan
450 Oosten rij keche soldaten gevan
gen."
DE OPERATIES IN POLEN.
Uit Warschau wordt aan <ie „Ti
nnes" gemeld„Aan de Bzoera begon
oen Duitsche beweging, met gixxite
felheid ingezet, met het doel Sochat-
sjef to vermeesteren. De aanvallen
die waarschijnlijk Hof tot basis had
dien, geschiedden tegen de a'gemeene
verwachting in.
Het gevecht begon reeds vroeg en
in den loop van den dag deden de
Duitschers achiter een Volgens vijf
tien aanvallen op de Russisohe stel
ling.
Volgens de laatste mededeel ing van
een juist aangekomen officier, wei-den
alle aanvallen afges'agen met zware
verliezen voor de Duitschers, die vet
drukken, want hij had mij het leven
gered.
Maar wat was dat?
De arme kerel zat met glazige oogen
in zijn stooltje, recht vóór zich l© kij
kon en bewoog niot.
Hij was dood; de papieren en kaar
ten hield hij in d© hand geklemd.
Ter Zee.
DE ONDERGANG VAN DE „MOUS
QUET".
Een overlevende matroos van den
Franschen torpedobootjager ,,Mous-
cfuet", die door de Einden bij Po-
ruong in dem grond word geboord,
vertelt in do „Franco d» Domain"
nog de volgend© bijzonderheden over
den ondergang van ziijn schip:
„Het is 28 October, 's morgens. Wij
zijn do haven van F'enang binnenge
vallen na een kruistocht van drie da
gen.
De uitkijkpost signaleert oen oor
logsschip met vier schoorsteenon. De
commandant wordt gewaarschuwd;
hij laat do Fransche vlag hijschea.
Al i antwoord volgen twee kanon
schoten De projectielen vallen tc ver.
Dan klinkt hot bevel „gevechlsklaar".
Do „Emden" heeft zich ingeschoten
en nu slaan do groote granaten over
al in De schooi -teen wordt wegge
schoten, do machine werkt niet meer.
De brug is vernield, de mast in tweeën
geschoten. Ik verlies mijn koelbloe
digheid niet, overal stroomt het bloed.
Vlak bij mij wordt een matroos het
hoofd afgerukt door eon granaat, zijn
bloed bespat mij. Deze hel duurt nau
welijks tien minuten ik begrijp niet
hoe hel mogelijk is. dat mijn lichaam
niot vaneen gescheurd is. Ik bevind
mij nog alléén met den commandant
op het achterdek en vraag hem wat er
gedaan moet worden. Maar we kun.
neu al niet moer licruadsiagen we
zinken al. Ik spring over boord nu een
laatsten blik op dc vernield© brug t©
hebben geworp eu. Na een paar slagen
koir ik me om van do „Mousquet"
is niets meoi te tien. Overal drijven
de wrakstukken, rond. Ik grijp oen
leege kist en tracht naar de kust te
zwemmen. Onderweg pik ik nog een
stoker op, die blijkbaar geen groot
zwemmer is. De „Emden" heelt twee
sloepen uitgezet om de overlevenden
van wie velen gewond zijn, aan boord
to halen. Met den stoker ben ik een
der laatsten die worden opgepikt. Ik
ben geheel naakt, en heb alleen nog
iujn koppel, als eenig aandenken
aan do „Mousquet".
Aan boord van de „Emden" slaat
de geheele bemanning aangetreden
en brengt ons de honneurs.
Twee gewonden zijn den volgenden
da? overleden. Wij tellen nog maar
34 man, van wie 16 gewond zijn. De
heets bemanning was 78 koppen sterk.
Om kwart voor negenen worden de
lijken overboord gezet ik weet niet
op welke hoogt© w ij waxen Arme ka
meraden. Een van hen diende nog
mot mij op do „Kantara". Zij rusten
thans op don bodem van d© groot©
plas. De „Fmden" heeft zijn tocht
voortgezet. Waarheen gaan Wij'?
Den dertigsten stierf weer een der
gekwetsten, 's Morgens om vijf uur
ontmoeten wo het Engel s-che stoom
schip „New bum", op weg naar Sin
gapore. Wij worden aan boord van
dat seliip gebracht het transport
van de gewonden gaat niet gemak
kelijk, ten gevolge van de hooge zee.
Nu is het leed geleden, wij worden
uitstekend verzorgd en hebben alles
wat we begeerien. Ik ben do eenige
dar overlevenden, die Engelsen
spreekt, en dat komt or« goed t© pas.
Dien avond stierf do hoornblazer,
bijna in ni'n armen; men had hom
den rechterarm afgezet, maar hij
overleefde do operatie niet. Arme ke
rel. Nu waren wo nog maar 32 man
sterk. Ik sluit hein dc oogen en zet
een matroos als wucht bij hem. Ik
vrees, dat de luitenant hem spoedig
zal volgen.
Wij komen te Sabang.
M ij zijn geland; ook de gekwetsten
zijn van boord en in het hospitaal ge
bracht. Wij werden naar een kazerne
van llollandsche soldaten gezonden.
Wat een ontvangst! Nu krijgt iedei;
con frisch stuk brood en wanne koffie
en vervolgens een bed. Vier maanden
lang hadden we aan dek geslapen!
Later gaan w ij aan boord van een
Nederlandsche kanonneerboot, waar
w ij nieuwe kleeding van Hollandsche
matrozen krijgen. Do consul, de plaat
selijke commandant en de andere of
ficieren bieden ons het een en ander
te drinken aan en iedereen wil iets
weten van don tocht van de overle
venden van de „Mousquet". Men
vecht gewoon om on9. Dat was een
kolfje naar mijn hand!
Do luitenant is ook gestorven. Zijn
been was weggescholen, 's Av onds om
vijf uur hebben wij beide dooden
naar hun laatste rustplaats gebracht,
oen heel mooi plekje, vol bloemen,
hot is heinas zoo ver van Frankrijk.
En wanneer ook wij heen rullen gaan
wlo zal dan hun gr if bezoeken
HET VERGA VN VAN DE „FOR
MIDABLE".
Van do geredden der „Formidable^
hc< een correspondent van de Times
te Lyme Regis de volgende bijzonder-
he'len over het vergaan van den krui
ser vernomen (de vertaling ie van de
Telegraaf).
Het schip voer Vrijdagmiddag om-
?'ireeks 2 uur in Westelijke richting In
het kanaal. Het slingerde vrij hevig
e-n do zee was zeer onstuimig. Do
eerste ontploffing dood het schip ge
weldig schudden en onmiddellijk
drong het tot iedereen door, dat het
vaartuig 'tot don ondergang gedoemd
was. Niettemin gedroegen allen zich
a«.a boord als onwrechrokiken zee
lieden. De bevelen der officieren wer
den gehoorzaamd, alsof men aan het
manoeuvreeren was Dc waterdichte
schotten werden gefloten en bevel ge
geven, om do booten uit te zeden, tets,
wat met buitengewone moeilijkheden
gepaard ging.
De Formidable maakte vee-I water
en 45 minuten na de tweede ontplof
fing het was toen kwart over
drieën verdween zij in de diepte.
Kapitein Loxloy on commandant Bal
lard werden het laatst «p do brug
gezien.
Velen, die omgekomen zijn, zagen
den dood moedig in het gelaat. Zij
stonden bij elkander geschaard en
sommigen hunner zongen zelte. Fe
booten met hun lad.neon van half
dood©, half bevroren zeelieden, trach
ten de enkelen, dio na het zinken van
hot schip nog met de golven worstel
den, op te pikken, doch ten slotte
bleef den inzittenden niets andera
over, dan de plaats des onheils to ver
laten en te trachten, de ku9t te berei
ken. Een der booten slaagde er in, do
kleine baai van Lyme Regis, een
plaatsje van een 4000 inwoners, te be
reiken. In de boot waren 59 p-^ m©n,
van wie reeda 9 overleden waren. Een
voor een werden do door de koude go-
heel verstijfde matrozen aan land ge
bracht, waar men al het mogelijke
voor hen deed.
Buitengewoon moedig hebben zich
de vier opvarenden van de kleino
smak Provident gedragen, bij de red
ding van 70 overlevenden der For
midable: Drie uur lang waren zij be
zig, geweest met het reddingswerk,
doch ten slotte hadden zij alle schip
breukelingen aan boord Eén der go-
redden vertelde bij zijn aankomst to
Bmharn aan een journalist hoi vol
gende:
Ik bevond mij in mijn koof, toen do
ontploffing plaats vond en ik ben er
vast van overtuigd, dut, wanneer het
niet zoo stormachtig was geweest, al
le opvarenden gered zouden zijn.
Toen onze boot neergelaten werd,
sloegen bijna alle riemen, op zes na,
er uit. Het kostte ons de grootste
moeite, om te voorkomen, dat onze
boot tegen het zinkende schip Si.uk-
geelagen werd. Gedurende negen uur
roeiden de mannen door, doch loet»
waren zij zoo uitgeput, dat zij niets
meer om hun redding gaven. Bij
kalm weer kon onze boot een 120 man
bergen, doch nu, met 70 man er in,
mochten wij blijde zijn, dat wij haar
drijvende konden liouden. De zee was
buhengewoon onstuimig en de golven
verhieven zich soms 30 voet hoog.
De eerste ontploffing scheen aan
vankelijk niet zoo ernstig. Het schip
was bij het magazijn, aan stuur
boordzijde getroffen, doch gelukkig
ontploft» het magazijn niet Na de
tweede ontploffing sprongen vele
mannen overboord, daar het schip
langzaam naar stuurboord overheid©
en begon te zinken.
Een kanonnier verhaalde het vol
gende: Ik stond bij mijn kanon op
wacht, .toen ik om&recks 2 uur «en
ontploffing aan stuurboordzijde hoor
de. Ik bevond mij aan bakboordzijde
en liep hot dek over om te zien, wat
er gebeurd was. Ik ontmoette com
mandant Ballard, die mij zeide, dat
allen zich kalm moesten houden en
dat in de eerste plaats de booten
moesten worden •uitgezet. Toen wij
daarmede be<zig waren, beval de ka
pitein, dat ook al het houtwerk over
boord moest, opda'i, de mannen zich
daarmede zouden kunnen redden..
Juist toen wij een der groote tafels in
zee wilden werpen, weerklonk een
tweede ontploffing. Ik tuimelde over
Feuilleton
door GUY BOOTHBY.
32)
Zijn vader nam'aan do schrijfta
fel plaats en schoof zijn zoon een
stoel too, reclvt tegenover hem. Hij
begon toen te spreken owor de ver
kiezingen en deelde een gesprek mee
dat hij den vorigen -dag had gehad
met één van do voormannen van hun
partij, die van oordeel was geweest
dat Lavington dadelijk voor zijn can-
didatuur moest gaan werken. Al'e
■Woeden dio le zijnen gunste aan
gewend konden worden moesten in
werking gebracht zijn voor het een
paar dagen verder was. Hij was van
oordcel geweest dat do kiezers hem
mee ren deels goed gezind waren en
hij dus veel kans van slagen zou heb
ben. Dit gesprok duurde bijna een
uur, tot groote wanhoop van onzen
jongen vriend, want wetende wat
h'.erop zou volgen, kon hij geen vol
doende aandacht wijden, aan nu, zijns
Inziens, beuzelachtige dingen. Hij
vroeg zich juist af hoe hij het be
wuste onderwerp zou inleiden,
toen zijn vader hem vroeg mee te
gaan naar het daarnaast gelegen ver
trek om een boek te zien dat hij ge
durende de afwezighe.d van zijn zoon
had gekocht. Lavington deed drt en
wijdde er blijkbaar zooveel belang
stelling aan al© hem op dat oogen-
b'ik slechts mogelijk was.
Ik ben bang mijn jongen, zei de
graaf dat jij niet zooveel met litera
tuur ophebt als ik €n het zou mij be
paald grieven als na mijn dood ul de
zo kostbare werken niet meer gewaar
deerd werden door hun eigenaar.
Lavington zag nu eensklaps zijn
kans schoon en greep daarnaar even
gretig als een drenkeling dat naar de
reddingsboei doet.
Ik geloof dat u zich vergist, va
der, zei hij. Natuurlijk ben ik nog niet
zoo goed in do boekenwereld thuis al
u, maar toch zijn er verschillende wer
ken die mij bizonder boeien.
Dit zeggende, nam hij de geschiede
nis van Engeland van de plank en
daarna het oud Romeinsche boek,
waarvan wij te voren gewaagden.
Hoe heb ik het nu, riep hij daar
op eensklaps met natuurlijk geveinsde
verwondering uit, daarachter de boe
ken staat een wandelstok.
Vóór hij iets verder kon zeggen,
stond zijn vader al naast hom met een
aschgrnuw gelaat en handen die tril-
gc-r.s Russische schatting aüecn op
dezer, enke'en dag en in deze streek
meer dan 7000 man verloren. De
Russische verhezen daarentegen zou
den buitengewoon gering zijn.
Daar de Duitsche opmarsch ge
schiedde door open land en tegen, ri-
viorsteUingen hi do buurt van So-
chatsjet, is het mogelijk dot de schat
ting der verliezen juist is, al moet
men zulke schattingen ook altijd met
voorbehoud aanvaarden. Mededeelin--
gen van officieren toonen, dat de
Duitschers met ongelooflijken moed
vochten, maar dat hun troepen do
uitputting nabij zijn
Mei het oog op de resu'taten van
den strijd In de laatste week en het
terugslaan dor Duitschers op de mees
te punten, wordt nu ronduit de hoop
uitgesproken, dal geen verder terug
trekken van do Russen noodig zal
zijn. Indien echter toch 'ater nog
zuÜc een terugtocht zon plaats heb
ben, behoeft dat nog geen ongerust
heid to wekken, omdat naar ik van
betrouwbare zijde verneem, in het
veMtochteplan. <1© Blonie-ünie (Blonie
lipt halverwege Sochat-sjef en War
schau) a's een permanente verdedi
gingelinie was opgenomen en de
Bzoera alleen als een tijdelijke halte
vvcrj beschouwd."
Verspreid nieuws
van de oorlogsvelden
VAN 'T GEVECHTSTERREIN
IN BELG Ié.
'Een correspondent van 't Alg. Han
delsblad schrijft:
„Do Algerijnen hebben een aanval
op Nieuwpoort gedaan. Het succes
moesten ze weliswaar met een paai
waggons gewonden betalen, doch ze
deden door hun ontstuimigen aanval
wederom een drietal stellingen door
de Duitschers ontruimen, 't Lijkt, al
les klein gevecht, wat hier alzoo
plaats vindt, doch voorloopig Is niet
ander3 mogelijk. Beide partijen heb
ben achter haar stollingen weer zoo
danige versterkingen, dat telkens
slechts eenigo kilometers behoeft to
worden teruggegaan. Die schansen lij
ken ware konijnenholen in 't groot,
met gangen en dvvarsgangen en hier
en daar als 't ware geheele kamers.
Dikwijls dienen die ondergrondsche
kamers om munitie veilig te bergen.
„Opmerking verdient, dat de ver
bondenen lang niet alle krachten aan
hc-t front hebben. In tat van plaatsen
hebben ze nog reserves van duizenden
gewapenden, en tienduizenden onge
wapende weerbare mannen. Van uit
putting hunnerzijds is dus nog geen
sprake. Gebrek aan munitie Is even
min te vreezen. Met volle kracht wordt
dan ook do strijd voortgezet. Geblin
deerde treinen nomen eveneens deel
aan don strijd. Deze zijn gewapend
met zwaar geschut, dat bovendien een
grooten afstand bestrijkt."
EEN DUITSCHE AANVAL OP
ENGELAND?
Do militaire deskundige van de „Ti
mes' betoogt, dat zoolang do Duitsche
vloot niet verslagen is, men er reke
ning mede moet houden, dat Enge
land niet van troepen wordt ontbloot.
Worden groote hoeveelheden troepen
naar Frankrijk gezonden, en wordt
de positie der Duitschers moeilijker
en de kans een beslissing te brengen
aan de landgrenzen kleiner, dan zal
de Duitsche marine maatregelen gaan
nemen om den strijd over tc brengen
naar Engeland. Dit gevaar mag men
in Engeland niet voorbijzien, of te go
ring achten. Onder alle omstandig
heden is het noodig te zorgen voor
een behoorlijk© verdediging van het
Eilandenrijk zelf, en geen overwin
ning, hoe groot ook, op het vaste land
behaald, kan Engeland schadeloos
stellen oor de moreele en materioele
rampen, die het gevolg zouden zijn
van een geslaagden aanval op En-
gelsch grondgebied
LANDTGRPEDO's.
Uit St. Petersburg aan do Morning
Post:
De DuKschers hebben nu een oor
logswerktuig ingevoerd, dat ons doet
denken aan de oude ballista en cata-
puilita van de Romeinen en Byzantij
nen. Onder de jongste aanvalswape
nen zijn agn. torpedo's (een officieel
Russisoh communiqué hooft reeds van
het weipen van deze iandtorpedo s
molding gemaakt) van groolo afme
ting, die, door contact ontploffende,
dool om zich heen verspreiden door
den van overspanning.
Waag het niet dien slok aan te
raken, riep hij, je hebt daar niets mee
uit, te staan. Blijf er af, zeg ik Jc.
De jonge man antwoordde mi, zoo
kalm als het hem slechts mogelijk
was.
Het Is in iedeir gevat een vreemde
plaats om een stok le bewaren, vindt
u niet vader.
Bemoei jo met Je eigen zaken,
sist2 de oude graaf hem too. Jij hebt
daar niets mco uit te staan heb ik im
mers al gezegd. Denk erom dalh et je
eeuwig berouwen zal als jo »it aan
iemand wie ook zegt., dat jo dien
stok bij mij in huis hebt gezien.
Al wat Lavington hierop kon ant
woorden was"
Goede hemel, vader, meent u
dat?
—Ja zeker meen ik het ik meen
altijd al wat ik zeg. Als dat meisje je
dierbaar is, spreek dan met niemand
over dien stok.
Zijn zoon zag hem aan en alleen
aan het trillen van zijn mondhoeken
bespeurde men zijn diep© ontroering
God mogo het u vergeven, vader,
zei hij daarop, maar u breekt mij het
hart, en daarop stormde hij, zonder
iets meer te zeggen, dc straat op. Hij
hoorde niet do gil dien do oude man
slaakte, noch den doffen slag, die
daarop volgde, want hij Hep In één
adem voort. Hij had nu immers do
hun stukken weg te slingeren en de
lucht te vergiftigen. Zij worden gc
luidlocö door e>:n werptuig wegge
slingerd en do goede schootsafstand
Js ongeveer vijf.ig yard. Het is feite
lijk een ontwikkeling van de hand
granaten, weike eveneens in grooten
getale bij de aanvallen op de loopgra
ven door do Duitschers gebruikt wor
den.
OOSTENRUKSCHE VERLTEZEN
IN SBRVië.
De oorrespondent van dc Daily Te-
le®i*. te Nisj geeft nog eenigo bijzon
derheden omtrent do Oostenrijksohe
nederlagen in Servic, en vertelt daar
bij van do ontzaglijke verliezen door
de Oostenrijkers geleden. De oorres
pondent becijfert, dat in aanmer
king genomen <1© uitgezonden leger
corpsen ©a de nagezonden versterkin
gen door Oostenrijk-Hongarijo ze
kor wel 600.000 man togen Servië in
het veld zijn gebracht.
Uit Boedapest kwamen berichten
dat tct midden October, volgens offi-
cioole opgavnn, Oostenrijk-Hongarijo
ep het oorlogstooneel in Seme l t-S.OM
man verloor.
Dc verliezen sedert 1 November
reiken ongetwijfeld het cijfer van
180.000 aam zieken, gewonden, gesneu
velden en gevangenen, hetgeen liet to
tale verlies dan doet stijgen tot bijna
330.000 man, van wie er 68.900 gevan
genen zijn.
UIT DEN LUCHT OORLOG.
Een Boiersohe militaire aviatem
schrijft in een veldpostbrief:
„Toen wij met onze vlieg-atdoenng
ree Is een week to lagen, werd ik
op zekeren morgen om vier uur opge
roepen tot een verkenningstocht.
Omstieeks 7 uur gingen verschillen
de machines op, de mijne vertrok als
tweed©, snol komen wij op een hoogto
van 1800 meter; het uitzicht werd
steeds 'wijder en duidelijker; op 10
K.M. afstand moesten de vijandelijk©
stellingen zijn.
Hier moesten de eerste loopgraven
zijn, dus verdwijnen wij achter een
wolk. Afgaand© op het toerenaantul
van de schroef, den tegenwind, en den
tijd, moeten w ij 40 h 45 K.M. achter
hot vijandèlijK front zijn. W!Sj daalden
van 2400 tot op 1509 meter, voortdu
rend door wolken beschermd... a!.s
wij op zeker ©ogenblik op 1100 meter
zijn, hebben, w ij één kort oogenblikj©
vrij uitziöhL
Hier vlogen de eerste koge's lang?
ons: zij troffen niet, doch enkel© se
conden later begon ook de artillerie
ons onder vuur t3 nemen. Een korte
wending, en weer waren wij achter
een wolk, het veiligste schuilhoekje,
want men verandert snel den koers,
en de vijand is misleid
Weer dalen wij; 2 minuten lang
vliegen wij weer onbeschermd; foto s
en teekeriingen zijn gereed... de terug
tocht wordt aangevangen.
Nauwelijks hadden wij daartoe be
sloten of een moorddadig vuur wordt
op ons geopend; infanterie en artille
rie bestookten ons en telkenmale wag
gelde one© machine ontzettend. Toen
heette het koel blijven! Onwillekeurig
keek ik eens op mijn benzine-wijzer-
tjo; het wees nog slechts 52 liter aan.
Een half uur geleden moest het reser
voir 100 liter gehad hebben... waar
was de rest? De v. ijzer liep snel terug;
50—45—40 liter; •.•na reservoir moest
lek ziju!
Een kort besluitzoo lang moge
lijk stijgen, en <L.n een glijvlucht,
misschien van 3000 M. hoogte... dit
was do oenige redding die ons over
bleef. Wij waren toon op 1800 M„ en
bezaten nog enkele liters in onzo re
serve tank.
Mijn verkenner en ik keken uitslui
tend naar de benzine, zoodat wij niet
bemerkte:!, dat oen vijandelijk vlieg
tuig ons op 2500 M. hoogte achter
volgde.
ilooger gaar. was onmogelijk, dalen
uitgesloten, want reeds 100 M. lager
zouden wij do prooi worden van de
vijandelijke koge s.
Het waren vieeselijke oogenblikkoii
Ik stelde mijn ir.otw op zijn maximum
ctupaciteit; wij maakten zoovvat 120
K.M. j*ir uur; op eens stelde ik mijn
motor af, do andere machine schoot
ons vooruit. Wij waren op een af
stand van hoc tens 200 K.M. van
elkander, en nu begon een duel tus-
schcn de verkenners. Dit mag 10 se
conden geduuixl hebben, toen de vijan
delijk© fipndekker plots steigerde, om
sloeg en viel... mijn verkenner had
don vijandelij ken bestuurder getrof
fen. Vijf minuten later waren wij bo
ven d© onzen... wij waren ontkomen.
Toen wij geland waren, wilde ik
vroolijk uit de machine springen, en
mijn verkenner hartelijk de hand
waarheid van do lippen van zijn
vader gehoord toen deze hem zei dat
het hem eeuwig berouwen zou als hij
over het vinden vun dien stok sprak.
Wat kon dit anders beduidon dan dat
zijn vader schuldig was? Zijn vadei
had hern zelf gezegd dat hij die wo
ning aan mevrouw Sudermann had
gegeven, hij kwam beslist veel bij haar
en zeker was hij ook dien avond daar
geweest. Kapitein Webster verbrand
de nooit zijn brieven en zei altijd aan
zijn vrouw waarheen hij zich begaf en
het was dus duidelijk dat hij niet
wilde dat één zijner familieleder,
zou weten waarheen hij ging. Hij
wist bovendien hoezeer zijn vader tc
gen zijn aanstaande ouders gekant
was, zouden ze wellicht elkaar ont
moet en getwist hebben? Maar ook
dit was bijna niet te gelooven, zijn va
der was niet iemand om zeJfs in drift
iemand to dooden. Tot nu toe had al
les er op gewezen dat Murilla de
moordenaar moest zijn, maar nu was
deza stok een bezwarend bewijsstuk
voor de schuld van zijn vader. Een
ding was zeker: alles moest nu tus-
schen Beatrice en hem uit zijn; zoo
lang zijn ontzettend vermoeden niet
weggenomen was, kon hij haar hand
niet aanraken noch "haar In het go-
laat staren.
God sta mij bijl mompelde hij nu
binnensmonds tóen bij op zijn kamers
gekomen, o peen stoel neerviel en ziin
gelaat in de banden begroef. M at
komt er mij van terecht als :k haar
niet meer heb? Meer dan eer-
uur achtereen gaf hij zich aan
dezo droeve gedachten over, en
toen kwam d© knecht bean zeggen dat
zijn broer, Chepshowe, hem verlang
de te spreken. Dit was de druppel die
den beker deed overloopen. II ij was
op het punt om te zeggen dat hij hem
niet ontvangen wild© maar het was ul
te laat, Chips was al in de kamer.
Wel zoo, broerlief, hoe gaat het
je? vroeg hij. Jo ziel er niet opgewekt
uit.
Wat kom je hier doen'? vroeg La
ving nu op gejaagd en toon- Heb ik je
al niet dikwijls genoeg gezegd dat ik
jo niet hier op mijn kamers wil zien
Ja zeker, vriendlief, en ik ben
daar trouwens ook van overtuigd, ant
woordde de jongere broer, maar men
mag alle familiebanden toch zoomaar
niet verbreken. Heli je van morgen
mijn brief ontvangen?
Ja, en ook in het vuur geworpen,
zei Lavington. Je weet zeer goed dat
je de moeite van mij te schrijven wel
kunt «paren.
En als je eens wist hoeveel moeite
die brier mij nog heeft gekost, her
nam Chips nu. Ik schrijf jo trou
wens maar zelden en het is niet lief
van je om dio brieven dan in het vuur
te werpen.
Ilij zei dit op zulk een bedroefden
toon dat men bijna medelijden met
hem zou krijgen.
En wat nu dat geld aangaat, La-
ny, ging hij voort, zwaar zuchtende,
ik verzeker je plechtig dat ik het be
slist noodig heb.
Ik heb je nog nooit gezien dat je
geen geld noodig had, en altijd nog
liever honderd pond dan vijftig, ant
woordde zijn broer, maar je zult je
vandaag moeten troosten, want ik
tien in geen stemming om iemand geld
te leenen en jou het minst van al.
Van do familie moet men het
maar hebben, weeklaagde Chips. En
denk eens, broertje, hoe jou braafheid
verhoogd wordt door mijn slechtheid.
Niemand zon jou zoo roemen als ik'
niet zulk een lid van den ouden stam
was. Is dat geen gezonde togika?
Het is treurig als men dat van
zijn eigen broer moet zeggen, zei La-
\i:igton. maar ik weet dat je een
aarts-schavuit bent en ik gaf er heel
wat om als jo Engeland den rug toe-
kcerde en on-i met vrede liet Dat i«
de eenigo manier om ons jo dankbaar
heid te betuigen.
Ik houd daartoe veel te voel v ar
Enge,land, luidde het besliste ant
woord.
(Wordt vervolgd).
