De Europeesche Oorlog.
Een wonderlijke Zaak
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDERDAG 7 JANUARI 1915
Op het Westelijk
Oorlogsveld.
De olficieele berichten iuulea:
Van den Dullschen slaf:
„Op het we&telijk ooriosstorroin
kelten do Franschen Dinsdag de stel
selmatige beschieting vaat plaatsen
eohter 't Duitsche front voort. Of lij
daardoor hun eigen landgenooten
dakloos maken schijnt hun onverschil
lig to zijn. Aan cle Duitschers schaadt
deze beschieting weinig.
Bij Souain en in bet Argon non woud
maakten cle Duitschers zich meeaten'
van verschillende loopgraven, aan
vallen der gealiieeidon werden afge
slagen.
Twee F ransel ie officieren en meer
dan 20) man werden gevangen gono-
mon' IOC
Op do veel bestreden hoogte 42o,
westelijk van Sei.nheim (Cernay) kon
don cle Franschen Dinedojtmorgen
weder vasten voel vatten., doch zij
werden docr een krachtigen bajonet
aanval van de Duitschers weder ver
dreven en waacdon geen nieuwen
aanval meer.
50 Alpenjagers worden daarbij door
'do Duitschers gevangengenomen".
Van 'tFransche legerbestuur
„De Duitschers deden zonder succes
twee aanvallen in de duinstreek ten
zuidoosten van St. Joris.
In de Afene-vallei on den sector
Beims brachten batterijen der geal-
hoorden de kanonnen van do Duit
schers tot zwijgen. Do geallieerden
vorderden ongev eer 100 M. ten noord
westen van Reims.
Tn Argonne heroverden z/ij 300 M.
loopgraven in hel l>06cli La Grurie.
Bij het ravijn van Courtc Avansse
hebben de geallieerden 800 M. Duit-
tcho loopgraven cloor mijnen in de
lucht laten v'iegcn en daarna voor
de helft bezet.
Van Argonne tot de Vogezen houclt
het slechte mistige en natte weder
aan.
In het bo&ah La Prètre hij Pont-a
Mousson blijven de geallieerden ter
rein winni°n.
In de streek van Thonn hebben de
goallieerden, niettegenstaande het he
vige kanonvuur, hun aanwinsten van
den verigen dag l-ehouden, zoowel te
Stoinbach zeli als in de loopgraven
ten zuid- en noordwesten van het
dom.
Do Duitschors hebben één hunner
oudo loopgraven op de oostflank
do hoogte 425, welflce top nog in
Fransch bozit is, weder bezet.
In Argonne bij het ravijn Courte'
Chausee, waar do geallieerden loop
graven in do lucht hadden laten vlia-
gen. deed het Itoliaansche regiment,
dat voor do Franschen. werkt, ouder
bevel van overste Garibaldi, een
krachtiger, aanval van de bres uit,
door de ontploffing ontstaan, nam 120
mun gevangen, waaronder 12 onder
officieren, en veroverde een mitrail
leuse en een munitiewagen op do
Duitschers.
Do adjudant-en-Chef Con.sta.ntin
Garibaldi, broeder van den overste,
ts in dezen aanval gesneuveld".
Het ongunstige weep, en de elech-
tc toestand van liet terrein, een ge
volg van de vele regens, maken 'n
het Westen de operaties heel moei
lijk. Zij bepalen zicli dan ook blijkens
de jongste berichten tot kleine
vechten.
De eenige plaatsen wvaar met n
kracht gevochten werd waren weder
in het zuidoosten van de geveebtsü-
Ii'e gelegen.
Over de beteekonie van deze krijgs
operaties schrijft de militaire des
kundige van 't Alg. Handelsblad:
„Aan de Franse li-Duitse lm grens.
In de Vogezen, hebben de Franschen
een gehucht Creuxargent bezet, op
2 K.M. van Orbey, zuidoostelijk van
den bergpas, de Col Bonhomme.
En zuidelijk daarvan, 'n de streek
van Mühihausen, wordt nog steeds
gestreden tussehen 'l'hann, irteinbach
en Sennheim, dat de Franschen Cer
nay noemen. Tussehen Stembach en
Uffholz werden Fransche aanvaren
gedaan, die door de Durtschers wer
den afgeslagen. Maar de posities, die
de Franschen in di'o streek innamen,
hebben zij, volgons die Parijsclio rne-
dedeohngen, kunnen behouden.
Sennheim, of Cernay, ligt aan den
noordelijken oever van het langs
Thaón etroomende riviertje de Thurr;
de Duitsohe stellingen liggen hier oos
telijk van de lijn Thann—Dainmer-
k'rch.
In de gevechten, die daar worden
geleverd, speelt de hoogte 425, die on
geveer in liet midden van den drie
hoek A't-Thann, Stetnbach, Senn
heim ligt, een be'angrijke rol Die
hoogte beheerscht de straatwegen,
die bij Sennhe>tn samenkomen, voor
al den toegang tot het Wester! inger-
dal, dat sedert geruimen tijd door do
"ranschen bezet is. Sediert het begin
van December werd die hoogte gedu
rig door dc Franschen aangevallen
zij hadden liet voordeel, in het bezit
te zijn van de posit'es in het dal en
van hooger gelegen stellingen, en
konden dus uit het westen door het
boech tot hoogte 425 voortrukken.
Htm krachtige aanvallen hadden dan
ook het succes, dat zij op 15 Decem
ber Stoinbach en de hoogte verover
den. Wel moesten zij deze verovering
den volgenden dag weder opgeven,
maar op 25 December hervatten zij
kunne aanvallen op do hoogte en
Sennheim. Den 26en hadden zij de
hoogte weder genomc-n, en begonnen
van daar uit Stoinbach in te sluUen
n"i hu>n zware artillerie beschoten
zij het dorp en drongen met succes
vooruil, zoodat do Duitschers hunne
positie op do Sennheimer hoogte en
In Stelnbach niet konden handhaven,
moar zich moesten terugtrekken.
Thans hebben dc Duitschers, blij
kens do officieele berichten van he
den, weer voerdoek-n behaald.
Het gebied, waarin deze gevechten
pmats hebben, kan worden beschouwd
nis een glacis voor de groote Du'tsche
vestingen, die den toegang tot den
ltijn afsluiten. Om die reden verzet
ten d'o Duitschers zich krachtig tegen
hel voortrukken der Franschen Ln den
Sundguumaar, zegt de „Frankf.
Ztg.", het is onnoodi'g daar inkier
troepen bijeen te brengen dan beslist
noodzakelijk is, om den Boven-Elzas
voor eer. Fransche doorbraak te be
schermen.
Het voornaamste punt, waar de
Franschen, met kans op beslissend
succes, kunnen pogen door te breken,
is niet bij Mühlhausen, maar in het
Noordoosten van Frankrijk, door
Luxemburg te zoeken. Daar is het
belangrijke gerechts veld, waar een
doorbreking, zoowel van Duflisohe als
van Fransche zijde de beslissing zou
brengen. Want de omtrekkende be
weging aan dc zeekust, of 'in den Bo-
v cn-Elzas kan nooit zoo afdoende re
sultaten hebben, dat de verbindlnge-
en lerugtochtelijnen der Duilsche le
gers worden bedreigd."
Dit D u i t s c h e bron wordt nog
gemeld:
„Do gevochten om de heuvels van
Cernay en ara het bezit van het dorp
StainÏKicli behoorden, volgens de
Framsehe beridhteai, lot do bloedigste
uit geheel dezen veldtocht; uiterst
verbitterd werd er in den nacht op
Maandag gevochten om het Steinba-
cher kerkplein. Hjer leden de Fran
schen hunne zwaarste verliezen: daar
er beiderzijds nieuwe versterkingen
aangerukt zijn, kan er van een be
slissing nog geen sprake zijn. De
waakzaamheid der Duitsohe voorpos
ten verijdelde de bedoelingen van den
tegenstander ont zich van Boureuilles,
het gewichtige steunpunt aan de
Maas, meester te maken. Bij hun af
tocht leden de Franschen daar zware
•verlieeen".
Van 't Oostelijk
Oor'osetooneel.
De Duitscho staf deelt mede:
„Aan de Oost-Pruisische grens en
in Noord-Polen is ook Dinsdag geen
verandering gekomen.
Ten westen van den Weichsel
Palm drongen Duitscho troepen na
do verovering van verschil'endo
steunpunten door tot de Saecha (35
K.M. van Warschau) waarbij 1400
man en negen mitrailleurs in Duit
scho handen violen.
Op den oostelijken oever van do Pi-
Uca is de toestand onveranderd
Do Ru ssisclie opperbevelhebber
maakt bekend: „Russische troepen
hebben den 5den dezer een ploteclra-
gen aanval gedaan op het dorp Rozro-
va, bij Mlawa. De Duitsche bezetting
van riet dorp is in een bajonetgevecht
bijna geheel gedood.
Oj) de overige gedeelte van het
front is geen verandering van betee-
kenis ingetreden.
't Russische offensief in de Boeko-
wina blijft vorderingen maken. De
Russen hebben er vier punten bezet,
waarvan twee aan den besten weg,
die door de BoeJöowlita rocht naar
Zevenbergen gaat. liggen,"..
't Oosten rij kscho hoofdkwartier
meldt:
„De nu reeds verscheidene maan
den met afwisselend succes in do Kar
pathen geleverde gevechten duren
voort. Zij kenmerken zich als betrek
kelijk kleine ondernemingen In do
vaak ver uit eikaar gelegen dalen. De
Russen., die de laatste dagen door do
aankomst van aanvullingen zijn ver
sterkt, trachten in de dalen van don
bovenloop van enkelo rivieren door
aanvallen terrain te winnen.
Tm westen van. den Uzsok-pas en
in de oostelijke Beekiden hee-rscht
rush
Op het punt ten noorden en ten
zuiden van den Weichsel zijn Dins
dag artillerie-gevechten geleverd'.
Op het Zuidelijk
Oorlogstooneel.
Kolonel Tey'er constateert in het
..Journal", dal op één punt van het
Europeesche slagveld de toestand na
vhf maanden oorlogvoeren weer de
zelfde is als bij hot begin der vijan
delijkheden de Save en Drin scheiden
weer do Servische en Oostenrijk-
sche legers. Sinds de groote nederlaag
van generaal Potfrek maken de com
muniqués slechts melding van scher
mutselingen aan de grensde Ser
viërs hebben opnieuw de brug tus
sehen Belgrado en Semlm in de lucht
laten springen.
Thans gaat het er om of de Serviërs
hun. act'c zuil'en overbrengen naar
Bosnië, daar wel of de Oostenrijkers
een nieuw leger zullen samentrekken
voor een beslissenden aanval op de
Serviërs. Beschikken de Serviërs
zoo schrijft 't Fransche blad nog
o\er voldoende aan va'e kracht om de
Oostenrijkers in Bosnië op te zoeken,
dan zou dut van grooten moreelen in
deed zijn. Maar zijn zij na een strijd
an vijf maanden, volgende op twee
bloedige oorlogen, daartoe nog in
slaat? D'it rnag worden betwijfeld.
Bn do Oostenrijkers? Gesteld, dat
zij nog een strijdmacht op do been
kunnen brengen, sterk genoeg om
door een offensief beslissende resul
taten to voikrijgen zou het dan
geraden zijn opnieuw de kansen van
een échec te loopen? Bovendien, Ga-
liciti wordt voor de Oostenrijkera
er en meer het hoofdoperatie-too-
nee', waaraan de rost ondergeschikt
Verspreid nieuws
van deoorlogsveiden
DU STRIJD AAN DE Y3EII.
Do oorlogscorrespondent van 't Alg.
Handelsblad schrijft:
Decor dagen meldde ik al hoe nabij
Lombaerdtzijdo do geallieerden een
aardigen el ai; sloegen. Ik deel toen
uitkomen hoe zij, al loopgraven ma
kende, de Duiteciiers overrompelden.
Zulke middelen moeten inderdaad
meermalen weiden te baat genomen.
Immers het terrein voorbij Nieuw-
poort is van dien aard, dat men el
kander niet wel onopgemerkt kan na
deren. Behalve dat bij conigSzins dra
gelijk weer de vliegers bijna elke
stdlling onderkennen, zijn de inunda
tie en liet vlakke terrein een beletsel
om zich te verbergen. Toch gelukte
het nog aan de Ixmdgenooten op 31
Dec. om het plaatsje St. Joris te I rr-
ovoren op do Duitschers. Dit ging niet
gemakkelijk. Doch laat ik 't feit eens
in bijzonderheden mededeelen. Twee
dagen te voren was ons meegedeeld,
dat dïoor de geallieerden een poging
zou worden gewaagd om ddt plaatsje
in handen te krijgen. Iri aJ:e --tilt»
warden de voorbe rei duigen getroffen.
Een zestiental stukkon van 75 ni.M.
zou bij dien aanval dienen, omdat
doze met hun snelvuur zoodanig de
tegenpartij zouden aangrijpen, dat
haar geen tijd zou rosten om zich in
stolling te zetten of van' stelling te
veranderen.
Om 5 uur in den morgen begon dan
ook plotseling dc beschieting der
Duitsche stellingeu, die achter liet
plaatsje waren gelogen. Te voren wer
den eenige bataljons infanterie en
drie eecodwns Algerijnsehe ruiterij
langs een smullen landbinnenweg, die
zijwaarts afweek, er op afgezonden.
Deze afdeelingen voerden met zich
eenige machinegeweren en drie mi
trailleuses. Toen ze nu bemerkten dat
het geschut de Duitschers bezig
hield, stormden ze van terzijde op de
Duitschers aan en verdreven hen na
een strijd van een halven dag uit hun
Da Duitschers hadden nl. stelling
genomen buiten het bereik van liet
geschut. Bij deze gelegenheid werden
velen gevangen gemaakt. Met belang
stelling volgde ik de manier waarop
de AI gerij nsclie ruiters to werk gaan
't Schijnt alsof hun paarden weten
dat ze green gerucht mogen maken.
Zo 8tappen alsof ze er op afgericht
'n, nagenoeg geluidloos over de we
gen. De mannen zelf zitten als gego
ten m hun stoeltjes, zon :k zeggen.
Ik schrijf stoeltjes, omdat hun zade'e
daar t meest op gelijken.
Ik maakte hier >te laatste dagen ook
kennis met afdeelingen Canadeezen
Zij hebben eveneens hun verplegings-
ajdaeling bij bon. De verpleegsters
zijn allen in khuM mannenkleed ing.
Met haar padvindershood gelijken zo
dikwijls op jon .ge mannen, bij wie do
baardgroei nog moet aanvangen.
Doch bijzonder vlug zijn ze. Met be
wondering sloeg ik ze gade, toen ze
de verpleegden uit het klooster te
Veurne overbrachten naar de statie
aldaar. Deze waren allen zeer oude
en gebrekkige heden. Aangezien Yeur-
no zoo nu en dan nog beschoten wordt
door een paar kanonnen, die men tot
toe niet heeft kunnen opsporen,
bracht men die oudjes in veiligheid.
Bij deze gelegenheid zxig ik tevens
oeuk.ro gewonden van het gevecht te
St. Joris expedieeren. Er waren ook
Duitsche gewonden, bij, hetgeen be
wees, dat dezen zoodanig verrast wa
ren, dat ze hun gewonden niet allen
konden meevoeren. De Duitschers za
gen er zeer haveloos uit. Ik kon op
dit oogenblik geen gesprek met hen
hebben, daar zo te zeer rust behoef
den.
Intuschen bleef de strijd aan do
Yser aan den gang, Vrijdag, met
Nieuwjaar, was 't weer begonnen in
de buurt van Bixscbooten. Van daar
uit bescluoten de Duitschers Pervis en
zoo nu en dan ook nog den weg naar
het geheel verwcaeto Ramseappelle.
't Gaat in dit geval minder om do
plaatsjes zelf, dan wel om de verbin
dingswegen. Immers dour de inunda
tie is dc weg naar ltamsacppelle, die
van Veurne en Duinkerken over Per-
vis loopt, geheel afgesneden. Het ge
ïnundeerde terrein zelf is niet te be
treden. Ten eerste wordt dit terrein
doorsneden door tal van diepe sloo-
ten, vaarten en geulen. Door den
kleiaduigen, grond is het water zoo
troel>el, dut zelfs op een voet diepte
niits meer te zien is. Do weekheid
van den grond zou bovendien niet toe
laten dat men er op ging loopen.
Wat het leven hier betreft, gebrek
is hier niet- Zelfs in Veurne en La
Panne is het leven in de hotels en
restaurants betrekkelijk goedkoop.
De officieren leven er ook eenvoudig,
een voorbeeld nemende aan hun
voi-st. Dezer dagen ontmoette ik hem
juist te Veurne, toen hij van een tocht
naar Yperen terugkwam. Hij was in
kieino uniform, bijna niet te onder
scheiden van -'o andere officieren.
Alken zijn gestalte valt wat op, en
dan zjijn ietwat hoekig gezicht. Een
uitdrukking var. kalmte en goedheid
ligt steeds op zijn gelaat, t Is alsof
hij zeggen wil: „Ik kan niet anders,
en nu doo ik mijn puebtl"
HOE EEN BEROEMD MAN GE
PLAAGD WORD1.
Ilet Berliner Tageblatt richt een
woord van vermaning tot de Berlijn-
sche meisjes om maarschalk vx>n Hin
denburg niet meer met haar brieven
lastig te vallen. De groote veldheer
moet met Nieuwjaar een overste)pen-
da massa meisje-brieven uit de hoofd
stad en zeker ook wel uit and.-io
plaatsen hebben ontvangen. Berlijn-
serie Waden hel ben er een aantal van
afgednikt. Ze waren voor een deel
naiof, voor oen deel humoristisch, zo
waren zonder uitzor-dering lieftallig
maar nu beginnen de meisjes lastig
te worden: ze vragen Hindenburg
b.v. om groeten voor haar over to
bréngen aa,n broers en noven die in
zijn legers dienen. De veldheer beeft
echter wel wat ernstigers aan zijn
hoofd, moent liet Berliner Tageblatt,
en de meisjes moeten maar recht
streeks aan die broers en neven schrij
ven. Volwassenen mogen, den wenk
eveneens tor harte nemen. Het schijnt
ook onder hen een manie te zijn go-
worden om van alles en nog wat aan
Hindenburg te schrijven.
OORLOGSBROOD.
Op bevel van den Keizer wordt in
het Duitsche hoofdkwartier geen an
der don oorlog.il)rood gebeten. Hij
zelf houdt zlcli strikt aan dit voor-
sphrifL
EEN GEHEEL GEZIN ONDER DE
WAPENS.
De bladen maken herhaaldelijk mel
ding van gevallen, waarin verschil
lende leden van Wn gezin onder do
w apens staan. Thans leen men in «1>
„Matin", dat de familie Darin f<
Roanne negen soldaten aan Frank
rijk heeft geleverd.
De zeven zonen dragen alle de uni
form. De oudste is 39, de jongste, vrij
williger 17 jaar. De schoonzoon dient
als onderofficier bij de infanterie. Do
64-jarige vader, die den oorlog van
'70 heeft meegemaakt, en thans ver
zocht had wederom naar het front to
worden gezonden, is ingedeeld hij de
bwakinafstrocpen van dc étappenlij-
GEWGNDEN EN VERLOF.
Generaal Joffrg heeft bepaald, dat
voortaan alle Fransche gewonden,
wiar zij ook verpleegd m« gen zijn.
recht hebben op een wec-k verlof,
vóórdat zij zich weer moeten molden
bij het depot van hun onderdeel.
HET SCHOT VAN EEN DOODE.
Aan den „Elsiisser Ztg. wordt een
zonderling verhaal gemeld, dat aan
Itot Westelijk front zou hebben plaats
gevonden. Een Elzasser stond, klaar
om to schieten, toen hij zelf door een
kogel in het hart werd getroffen, zoo
dat hij op do plaats dood bleef, maar
het geweer bleef vasthouden. Na den
slag werden do dooden en gewonden
weggehaald. Een soldaat wilde den
dooden kameraad het geweer ontne
men, toen dit plotseling afging en den
eerste in de borst trof, zoodat ook hij
weldra een lijk was.
Uit den Balkan.
DE RUSSISCHE OVERWINNING.
De staf van 't Russische B-ilkanieger
deelt mede:
„Op het einde van November wérd
het gros van het Turkscbe leger gedi
rigeerd naar de sf.reek ten oosten van
Erzoroem, voorafgegaan door twee
corpsen, terwijl een ander reserve
corps bij Kliassankala stond. Volgens
het plan van den X ark sollen bevel heb-,
ber Emer pasja moest liet derde le
ger ais volgt opereeren: Het negende
en tiende corps moesten oprukken in
de richting van Olty en een offensie
ven vleugel vormen, verwijl bet elfde
leger zijn krachtig versterkte posities
zou handhaven en door een strategi
sche demonstratie de aandacht van tie
Russische troepen trachten te trekken.
In het geval, dat de Russische troe
pen tot een krachtigen aanval moch
ten overgaan, moest het elfde corps
'terugtrekken naar de versterkte
plaats Erzeroem en do Russische
strijdmacht medesleep en.
Het tiende Turksche corps moest
met twee colonnes opmar cl Keren, het
eene ter sterkte van één divisie, die
zou oprukken in de richvmv van Tde
docr het dal Oltytsja, terwijl do twee
de, bestaande uit twee divisies, op Ar-
dost zou aanrukken door het Servyts-
jal-dal. Het negende coips moest of
fensief optreden in de ruimte tussehen
het tiende en het elfde corps.
De Russische troepen in de streek
van Olty woerstenden, ondanks do
ovennacht van de Turken, dapper den
druk en brachten den Turken in te
genaanvallen zw are verliezen toe.
In tussehen merkten do Russen een
sterke Turksche colonne op, versterkt
door de Mohamedaansohe bevolking,
die van do passen Panjoeretsk en Ja-
lagoertsjamsk optrok in de richting
van Ardagan. 't Dussische garnizoen,
dat die plaavs bezet hield, trok na ge
vechten, die 17 dagen duurden, een
weinig terug naar het oosten.
Nadat de Russen versterkingen had
den gekregen, vielen zij op 3 Januari
de Turksche troepen aan, die bij Ar
dagan geconcentreerd waren, brach
ten hun een volkomen nederlaag toe
en maakten hei vaandel buit van het
8ste regiment, dat 'te Konstantinapel
in garnizoen ligt.
Gedurende do latere ontwikkeling
\an het gevecht bemerkten de Russen,
dat talrijke Turksche troepen, nl. het
negende en het tiende corps, tot den
aanval overgingen op Sarykamysj.
De beweging, daartegen door de Rus
sen ondernomen, geschiedde langs
bergwegen, bedolven onder de sneeuw
en over steile bergpassen en bijna
zonder convooien en veldartillerie,
terwijl do Turksche troepen overvloed
van krijgsbehoeften hadtien. De
Turken rekenden bij deze operatie
vooral op steun en hulp van de in
landers, die vooraf bowcrk'i waren
door Turksche zendelingen.
•Russische troepen hadden tot taak
aan het front een talrijke strijdmacht
der Turken te verlammen en eon ver
sperring tc vormen, «l.e sterk genoeg
was hei negende en ende Turksche
r-: ps te verzwakken. Ondanks dc bui
tengewone moeilijkheid van die taak,
niettegenstaande de hevigo koude en
de noodzakelijkheid te moeten strij
den op bergpassen, tot een hoogte van
10.000 voel. die bedekt waren met
sneeuw, vervulden do dappere Rus-
si ^he troepen van het Kaukasusleger
na <y.n hevigen veldslag van tien da
gen schitterend de buitengewone taak,
die hun was opgelegd Nadat zij de
hevige aanvallen der Turken hadden
afgeslagen aan do zijde van het front
en van Sarykamysj, sloten zij de tweo
Turksche corpsen in en vemie.igden
die bijna geheel en al, en namen het
overschot van eerT corps gevangen
met zijn commandant, drie divisie-
commandanten, den staf, een groot
aantal officieren, duizenden soldaten
en maakten geschut, mitrailleuses en
lastdieren buit.
Het zeer verwoede gevecht aan het
hoofdfront noopte «te Russen natuur
lijk tot een wijziging m de groepeo-
riog van hun strijdmacht tn de stre
ken van minder belang en om som
mige detachementen nader hij de
grens te brengen.
Hoeveel buit de Russen hebben ge>-
nnkt 6taat nog niei geheel vast,
daar do vervolging van de Turken nog
voortduurt
Te Londen zijn uit Petrograd nog
nadere bijzonderheden ontvangen,
,dic toonen, dat het Turksche leger,
ia bij Ardakan door de Russen te
zijn verslagen, nu bijna geheel is om
singeld door do Russische troepen. De
Turken strijden wanhopig in een po
ging om de verschillende troepenaf-
declingen te verzamelen in de nabij.-
id der rivier de Tsjorsk. De Russi
sche cavalerie vervolgt, do Turken
krachtig en de overblijfselen van hun
leger is bestemd geheel ten onder te
gaan, daar de terugtochiswegen diep
onder de sneeuw liggen en volkomen
onbegaanbaar zijn.
De Turken streden met den moed
der wanhoop, en slechts weinigen ga-
en zioh over gedurende het eigenlij-
go gevecht, dat 48 uren onafgebroken
oortduurde. Ten slotte zagen zij ln
dat Ivum toestand hopeloos was, en
gaven zioh in zoo grooten getale over,
dat hun massa een last begint te wor
den voor den overwinnaar
Do Telegraaf schrijft.
„Bij het bogtn van den oorlog ston
den aan de Armeense!» grens drie
Turksche legercorpsen, nl. het 9de,
het 10de en het 11de, die te zamen on
geveer 120.000 man sterk waren. Ieder
corps bestond uit drie divisies. Boven
dien waren aan dozo legermacht drie
brigades cavalerie toegevoegd. Sinds
dien hebben de Turken herhaaldelijk
nieuwe versterkingen naar het opera
tie tooneel gezonden en men vermoedt,
dut thans bijna d3 helft van het totaio
Turksche lireor (wat op pi.m. 51.10 000
man geschat wordt) tegen do Russen
in het veld gebracht werd. Men zal
l 9o legercorps, dat door de Russen
gevangengenomen, is op pl.m. 30.000
man moeten scliatten. Op het Weste
lijk en Oostelijk oorlogstooneel is do
gevangenneming van een dergelijke
legermacht van geeno groote beteeke
ni». In Turkije zijn echter de verhou
dingen anders. Vooreerst is 't Turk
sche leger Ictrekkelijk klein en ver-
\o:«ens hebben de Jeger-autonteiten
bij de uitrusting en het vervoer van
nieuwe troepen met de grootste moei
lijkheden te kampen. Een nederlaag
als de Turken bij Sarykamisch gele-
dea hebben, ral daarom op de krijgs
bedrijven aan de Russisch-Turksche
grena van zeer grooten invloed zijn".
VAN EEN ANDER DEEL VAN 'T
GEVECHTSFRONT.
Eon Turksch correspondentie bureau
deelt mede omtrent do jongste gevech
ten bij Aserbeidjan: „Turksche troe
pen; versterkt door Perzisclie stam
men, stieten np 28 December ln do
streek van Mtawdaob op een Russi
sche colonne, bestaande uit 4000 mail
infanterie, 300 kozakken en artillerie,
versterkt door aanhangers van Sedje-
ud Daoeleh, dio de dorpen in die
streek totaal had leeggeplunderd. De
Russen werden totaal verslagen en
verloren meer dan 200 man aan doo
den. Aan de zijde der Turken en Per
zen waren slechts zes man gesneuveld
en enkelen gewonden.
In een ander gevecht in de streek
van Oermia werden twee partijgan
gers van Sedje-ud-Daoeleh, waaron
der de beruchte Banghter Khan, go-
vangen genomen en sneuvelden we
derom honderd Russen.
Feuilleton
door GUY BOOTHBY.
83)
Ik wil niet langer met je redeka
velen, zei Larington nu, en ik zal
Dickson last geven je voortaan niet
meer binnen to laten als Je aanschelt.
Dan ga ik Dickson een pak slaag
geven dat verzeker ik je en als er
dun een oploop ontslaat en do politie
cr bij te pas komt, wordt dut een
mooie reclame voor het toekomstige
parlementslid. Maar enfin, als jij het
jmj niet wilt geven moet ik het den
ouden heer vragen en zien wat die
wil doen. Mischien schuift hij beter
af dan jij.
Van hem krijg je geen penny,
zei zijn broer.
Niet antwoordde Chips. I?k wed
van wel. c
Er was zoo Iets droefgestlgs in.
do wijze waarop hij dit zei. dat La-
vington henx doordringend aanzag.
Daarop vroeg hij hem:
Wat bedoel je toch? Hoe kun Je
hem dwingen om je geld te geven? Je
hebt toch zeker wel reden om zoo iets
te zeggen.
Dut iieb ik beslist en ik zal er ge
bruik van maken ook, antwoordde
Chips. Het zal een waar schandaal
worden. Je herinnert je immers toch
den-avond van den moord. Natuur
lijk wel.
I.avington antwoordde nu dat hij
het zich zeer goed herinnerde, waar
op Chips voortging:
Dien avond ging ik naai' Peckham
om dien met mijn vrienden door te
brongen en kwam vroeg terug omdat
ik in de stad nog iets te doen had en
juist toen ik bij Moreland Terrace
kwam. kwam er een rijtuig aangere
den dat voor het huis van dio me
vrouw Sudermann stilhield en raad
eens wie er uit stapte do oude heer!
Hij betaalde den koetsier en ging
toen met een sleutel de voordeur bin
nen. Wat denk jo daar nu van?
Lavlngton was sprakeloos. Hij wist
niet wat ie zeggen of te doen. Ten
slotte echter bulderde hij:
Ellendeling die je bent. Ben je
van plan om dit tot een aanleiding
te bezigen om vader geld af te persen,
zoo Jn, dan moe>st jo naar een onbe
woond eiland verbannen worden.
Jo wordt hoe langer lioe zwaarder
op do hand, oudo jongen, zei Chips,
blijkbaar geenszins bang voor do woe
de van zijn broer. Beschouw de zonk
toch eens Yon uit een dood gewoon
standpunt. Ik ben zijn zoon, bij gevolg
moet hij ook maar voor mij zorgen. In
plauts daarvan scheept hij mij af met
een bedelaars inkomen van 3 honderd
pond 's jaars, weigert hij mij te zien
en beschouwt hij mij als een stuk mod
der. Ik mag dan geen heilig boontje
zijn, maar jelui béiden zijn dat ook
lang niet.
Luister eens, Chips, zei Laving-
ton nu opstaande. Ik zal je eens zeg
gen wat ik van plan ben. Ik zal je vijf
tig of desnoods honderd pond geven,
als je zwart op wit verklaart dat Je
niet naar den ouden heer toe zult
gaan.
Dank je hartelijk, riep Chips nu
uit, één vogel in de hand is beter dan
tien in de lucht, en lit neem je voor
stel aan, want als lk naar den ouden
heer toega, loopt het misschien op een
kloppartij uit en liet gaat toch «lel
aan om met je vader te gaan bakke-
lijen. Geef dus maar gauw pen, inkt
en papier, dan kan ik het opstellen.
En je belooft dan ook je daaraan
te houden, vroeg Lavlngton.
Beste jongen, jo vergeet blijk
baar dat ik een gentleman ben, ant
woordde Chips met veel waardig
heid.
Lavlngton was op het punt to ant
woorden: en daarbij een echte gentle
man, maar hij liet het achterwege, be
seffende dat het toch niet zon boten.
In dit geval miskende hij zijn broor
want hoe Chips verder ook mocht zijn,
zijn woord breken deed hij niet. He*,
papier werd nu dan ook opgemaakt
en ge-teekend en het geld overhandigd
en opgestreken met oen glimlach van
voldoening
Jo bont een goede vent, Hylton,
zei hit, en ijc ben een deugniet, maar
dat ls zeker alles te voren zoo be
paald. De wereld is een rare boel! 7.1e
nu maar eens naar je zelf je bent
op en top geschapen voor de rol die
je op aarde te vervullen hebt, iedereen
ziet het Je aan dat jo oen edelman
bent, terwijl, wie mij niet kent, mij
voor een jockey aanziet, en trouwens
dat baantje past mij ook het best Hoe
is het toch mogelijk? Wij hebben den-
zelfden vader, dezelfde moeder en de
zelfde opvoeding gehad. Ik heb daar
ook dikwijls over nagedacht, zonder
tot een resultaat te komen.
Lavington was geenszins genegen
dozo zaak met hem uit te pluizen en
trouwens hij zag er het nut ook niet
van in.
Nu wij onze zaken zoover gere
geld hebben en op zoo prettige wijzo,
ga ik maar weer heen, zei Chips nu.
Dank jo, duizendmaal broerlief. Ik
ben tot wederdienst bereid, en daarop
ging hij glimlachend do kamer uit en
bolde hij do trap of in zich zelf mom
pelend: het was een goedo inval van
mij om Lavy to zeggen dat ik van
plan was naar den oude t© gaan, an
ders zou hij niet zoo vlug afgeschoven
hebben.
Terwijl Lavington weer aan zijn
schrijftafel plaats nam, trachtte hij
zijn gedachten te verzamelen. Hetgeen
Chips hem gezegd had, was niets an
ders dan hij zelf al lang Vermoedde.
Hij wist niet hoe nu tc bandelen. 11 i)
dacht aan do arme Beatrice, en besef
te dat hij geen afstand van haar kon
doen, maar indien zijn ontzettende
vermoedens bewaarheid werden kon
hij haar toch nooit tot zijn vrouw ma
ken. Hij haalde een velletje papier uit
de lade en begon haar te schrijven.
Ieder woord veroorzaakte hem nieu
we pijn. Ik gelcof dat hij tot nu too
nooit geweten heeft hoe zielslief hij
haar had. Zij was. meer dan iemand
ter wereld voor hem en zonder haar
kon hij zich zijn leven niet meer in
denken. Hij had alleen maar rust om
hooger op den maalschaippelijken lad
der te komen, ter wille van haar en
nu moest hij haar opgeven en nooit
meer geluk smaken. Hij las over bet
geen hij geschreven had en kwam
tet de overtuiging dat deze woorden
geen doel zouden hebben, van daar
dat hij den brief stuk scheurde en een
anderen begon, maar dozo slaagde
evenmin. Ten slotto besloot hij voor-
loopig van brieven schrijven af te zien.
Ik wil althans nog eenige uren
rust hebben, zuchtte hij, en mijn cor-
respondeirteio tot van avond uitstel
léd.
Hij stond nu op. Een groot verlan
gen beving Item om eens bij zijn
vrienden te zijn en hij besloot nu naar
do club to gaan om te zien wie daar
was.
Het was al bijna één uur en er za
ten al verscheiden hoeren te ontbij
ten, en hoewel hij absoluut geen hon
ger had bestelde I.avington nu nocii-
thans iets
Zijn vrienden bemerkten echter al
spoedig dat hij heden meer dronk 4an
gewoonlijk, maai- het scheen niet den
minsten invloed up hem to hebben.
Ziende dat hij blijkbaar iets in het
hoofd had wat hem zorg baarde lieten
ze hem rnet rust. Hij ging daarop de
rookzaal in on stak een sigaar op.
maar nog voor dat deze half opgo
.rookt was kwam een der knechts mei
eon brief in do hand naar hem to«\ Hü
opende dien on las het volgende:
Mylord,
Bij deze acht ik mij verplicht u
mede te deolcn dat mijnheer uw vader
eri.i toeval heeft gekregen en dal «te
doctoren den toestand bezwarend in
zien. Ik achtte mi] verplicht u zulk®
dadelijk mede to «leelen.
Uw onderdanige dienaa»
EDWARD SOMES.
(Wordt vervolgd).
