De Europeesche Oorlog. TWEEDE BLAD. HAARLEM'S DAGBLAD ZATFRDAG 3 APRIL 1S15 Verspreid Nieuws van de oor ogsveiden EEN DAGBOEK VAN EEN DUIT- SCHER IN MEMEL. Do „KOnigsberger Hartungsche Zet- iung bevai een dagboek van een in woner van Memel, waaraan wij net volgende onlteenen Zondag, 21 Maart. Kerktijd. Geen klok 'uidt, geon kerkganger te zien. Eenige angstige groepjes staan voor de huisdeuren en bespreken de ge- beurteniBsen van den vcrloopen nacht cn dag. Van twee tot vier uur 's mid dags weer het akelige, zenuwpijni- gcntlc geschiet in de straten. Wat be- duidt liet nu nog, nu het verkeer ge regeld is? Blijkbaar heeft bet ten doel alien von de straat te houden. Waar om? Hebben du Russen 'ets te vree zen? Hoeveel slachtoffers mag d't krankzinnig geschiet al reeds gekost behberi? Ook na vier uur loopen pa trouilles rond die leder aanroepen dio zich op slraat vertoont. Als men niet onmiddellijk stilstaat, knalt een schot. Vijf uur. Ik ineen, dat ik een dof ge dreun, hoor. Het zal wel zelfbedrog zijn. De razende storm wekt fanta- eiioj. Daar is het gedreun weer. Neen, dat Is geen verbeelding. Ik storm de trap op open een dakvenster. Wer- keitk zuidoostelijk van Memel, nau- woliji.s een mijl weg, kanongebulder. Naakt verlossing? Wij vatten weer lioop Om zes uur ls liet geheel stil. All'.'-n de wind huilt eu drijft gewel- d'ge sneeuwwolken uit het Zuidwes ten voor zich uit Afschuwelijk weer Zoooven zag ik drie kozakken op hun gemak door de straten rijden Sne' valt 't donker In. In gespannen aan dacht b'ijven wij in het duister zit ten. Wii hooren slechts eenlge scho ten Thans, even na zeven uur, rot tend geweervuur Geschreeuw In de straten Het geschreeuw wordt hevi ger lk open oen venster naar den achterkant van het huis. Duidelijk boor ik hoeragoroep Steeds luider hoera DuHsc-lie trompetten hoor lk schelleren, Hoera, de onzen zijn ge komen I Snel vertel Mc het aon de mijnen. E» dan aan de andere bewoners van het huis Tiet geweervuur rolt nu aan houdend Al« katten sluipen onze jiperen langs de muren voorwaarts. Vv >o van de Russen tegenstand wil bieden, wordt neergelegd. Onweer staanbaar stormen onze soldaten de stralen langs naar het station cn de kazerne Waar de Russen zich genes teld hebben worden zij door snelvuur spoedig opgejaagd en neergeschoten. Op tui station worden veel burgers, gewonden, verpleg'ngspersoneel uit het seminarium, dat als hospitaal diende, bevrijd Men had ze daarheen godrevpn om ze weg te vocreD. Plot seling klinkt ook uit de A'exander- etrassu geweervuur Geschreeuw en commandostemmen. Om u-gen uur w<v'r geweervuur in vorsch'llende ge deelten van de stad. Na 10 uur gezang in ile Libaucr Strasse - ..Die Wacht em Rhctn" te Memel bevrijd? Steeds hoort mun weer schieten. N'emand waagt zich nnor bulten. Den anderen morsen bij liet aanbre ken van den dag zijn wij al op de been Memel is vrij I Tk ga naar de Li- baner Strasse Het eerste waarop mijn oog Yklt zijn doode Russen Er liggen er velen. De meesten zijn door het hoofd of door de borst geschoten Met gebroken oogon, in b'oedp'as6en ligger, ze in do sneeuw,- die nog ete-ecs <k>or d'n storm wordt opgejaagd. Een Rus heeft de koeel den heelen sche del weggenomen. Een gruwe lijk gezicht. Op een andere plaats weer 'igt naast een doodge schoten paard een Russische onder officier. heel jong nog Mij is dapper geweest, zeggen onze soldaten. Tot op het laatste oogenbük jiecft hij van zijn paard nf op hen geschoten. Op een nnde.-e plaats ligt. weer een bur ger. Verderop ligt een oud vrouwtje, bleek cn etijf, op de vlucht doodge- echoten. Een man in boezeroen ligt in de Magaz'nstrasse, reeds half onder de sneeuw, doodgestoken. Het gr» wtólijkst is het echter bij den Ste'n- thor. Daar liggen ongeveer 15 bur gers, mannen, vrouwen en kinderen, dood. Op den hoek van een straat hebben vele gevangen burgers in de zijstraten kunnen ontsnappen. Toen brak 'het verderf juist los over de Rus- een. Dozen liggen nu met verglaasde oogen in de straten. Vrienden en bekenden ontmoeten elkaar op de pleinen. Velen wen- schen elkaar geluk met de bevrijding uH de gevangenschap, die zij vier da gen laiig onikrgaan hebben. Vbig gen worden uitgestoken, de soldaten onthaald, zoo goed het gaat. Brand schade is nergens ontstaan in Memel. Slechts de hoeve Althoff i« gehee1 verbrand. Veel vee ia daarbij omge komen. Tot nog toe heeft men 30 doo- dlen onder de burgerlijke bevo'king geteld. Hoeveel er weggevoerd zijn, weet ik nog niet. DE LAATSTE DAGEN VAN HET BELEG IN PRZEMYSL. Twee Oosteurijksche officieren, die Przemysl op het laatste oogenbük in een vliegtuig verlieten eu hun doel bereikt hebben, vertellen wat zij uit de hoogte hebben gezien. Alle andere vlieger?, die dien morgen nog tracht ten to ontsnappen, zijn waarschijnlijk I in handen van de Russen gevallen. Een van de ontsnapte officieren hoeft bijzonderheden omtrent de laat ste oogenbükken der sta/1 verteld aan den correspondent van het „Berliner TageMatt". Om vijf uur, zoo meldt deze, verlieten de eoldalon de forten. Toen men met het ontploffingswerk begon, bleek het, dat er gebrek aan lont was, waardoor de stukken lont voor iedere ontploffing zóó kort geno men moesten worden, dat het werk der Genie er vaak levensgevaarlijk door werd. Soms werd voor een en kele ontploffing 1500 kilogram ekra- siet gebruikt. De sappenrs boden zich vrijwillig uuarvoor aan. i'ccn de for ten in rookwolken ontploften, was de vlic-ger juist bovon de vesting, liet was hall zes. De zon brak juist door. Hot eerste lort gang reeds de Tucht in. Do vijand staakte daar onmiddellijk het vuur en trachtte met zijn zwaro artillerie het zuid westelijk front ten val te brengen. Ook bier vond een infanterie-aanval plaats, doch een jpaar minuten later gimgon ook hier tie forten de lucht in. Na den buiten gordel kwamen de 30.5 mortieren aan de buurt. Men bad ze buiten do stad gebracht en om ongelukken te -ver mijden, zo diep in don grond, in kui- len neergezet De mond wan met zand verstopt, daarachter zat een granaat, een ckrask-Llading en buskruit. Bij de ontploffing moet niet alleen de loop, maar ook hot affuit verbrijzeld worden. Bij de ontploffingen stegou do vlammen tot 400 meter hoog. De oorlogscorrespondent van do „Lokal Anzeiger" vertelt nog eenige bijzonderheden over don uitval. Het was den soldaten bij doodstraf verbo den, meer dan één van hun twee blik jes eten tepel iik opeh te maken. Toch hebben velen liet gedaan en het vaak zwuar moeten boeten. .Onder geroep en zang trokken de troepen tegen de Russen op. Hoe goed ook hun vil was, het lichaam wilde niet rueor mee. Do infanterie had voor zeven kilometer zeven volle uien noodig en liet daarbij nog vele manschappen uitgeput langs den weg achier. De Russen hadden dus volop den tijd, hun front te versterken. Zij hadden kort te voren nog een divisie van de actieve troepen er bij gekregen. Voor al vele officieren hebben zich bij de» uitval heldhaftig gedragen. Een Hon- gaarsch kolonel liep met een rijstokje voor zïin troepen uit en hield dit vol, ofschoon hli door drie machinc- geweerkoigels in den mond vel roffelt 1 was. Tenslotte viel hij met nieuwe, zware wonden in handen van den vijand. Alle moed mocht echter niet baten en tegen 10 uur 's morgens werd bet "evecht afgebroken. 16 Kilo meter moesten de uitgeputte troepen terugmarcheeren, voor zij weer bin nen den gordel van de stad waren. Desniettemin trokken de Honved- regimemten ar zingend binnen. DE VOEDLNG IN DE DU1TSCHE HOSPITAALTREINEN. Men schriift ons van Duiteche zijde: Een van de lastigste quaesues voor den leider van de hospitoaltreincn is de voeding. Op de heenreis heeft men gewoonlijk 'ongeveer 50 personen te verzorgen, op de terugreis is voedlug voor 370 inenschen noodig. Men heeft de ondervinding opge daan, dat men den gewonden geen lichte ziekenkost kan geven. Zelfs ge wonden met koorts verdragen de ge wone kost heel goed, hebben er zelfs bepaald behoefte aan. Meai kan mer ken, dat 7>> onderweg daardoor reeds biikonvnr. Alleen soldaten met ©rusti ge Inwendige ziekten hebben bijzon dere kost noodig. Op de terugreis met de gewonden maakt men wegens de groote behoefte het eten zoo een- ■YOudig mogelijk, omdat dit in een trein met bi in a 400 personen niet an ders gaat, terwijl men op de heenreis bet personeel zooveel mogelijk afwis seling geeft. Deze menschcn moeten maandenlang in den treiu leven en 'mogen hun opgewektheid niet verlie zen. Eon goede kok te voor een hospi- taaltrein een man van veel gewicht Er is slechts weinig ruimte voor de keuken. Twee man moeten alles doen. Men beeft er een fornuis, een ketel van 175 litc-r met eigen vuur, en vier hooikisten. Desniettemin moet men dagelijks uitreiken '6 morgens 400 liter koffie, 400 boterhammen niet marmelade, 20 üter cacao, 5 liter thee. 'a Middags ongeveer 425 üter soep, beetaande uit vleescb, groente uit blik, aardappelen e>n eieren, en ongeveer 400 sneden brood, 's Namid dags weer 400 liter koffie met melk, 400 boterhammen 's avonds weer 425 Üter van een dunne pap en 800 boter hammen met iets ex op. Daar het drinkwater, dat men ln "Frankrijk krijgen kan, vaak slecht ls, zijn voor den nacht tot stilling-van den dorst voor de gewonden nog noodig 60 üter kofiie, 30 liter thee cn 30 üter limonade. Bij dit alles komt nog een menigte havergortpap, Natuurlijk zi'n nog allerlei andere dingen noo dig, vooral versnaperingen, vruchten, sigaren en tabak. Vooral dit laatste is zeer noodig om den gewonden op gewektheid te geven. GEVANGEN GENOMEN OOSTEN- RIJKSCHE GENERAALS. IJlt Petrograd wordt officieel ge meld: Bij de verovering van Przernysl zijn de volgende genera als van het Oostenrijksch-Hongaarscke leger ge vangen genomen: De generaal der infanterie, oom- mandant van de vesting Hermann Kusmanek; de chef van de 23ste llon- ved-divisie, luitenant veldmaarschalk Arpad Tamasi; de luitenante-veld maarschalken Karl Welzendorfer en Wilhelm Nick; de generaals-majoor Alfred Weber, R. Leids, Arthur Kell- necker, George Komma en Friedrioh Kloiber. KONING ALBERT. Een bijzondere correspond ent van de Bei-nar „Bund" vertoefde dezer dagen in het Belgiscne hoofdkwar tier. Hij had daar een onderhond met Koning Albert De Koning bevond zich bij het bezoek van den journalist alleen in ziin groote werkkamer. Hij droeg een groenen dolman zonder on- derscheidingsteekonen of orden, gelijk eon. soldaat die na het dagwerk in bet kantonnement is teruggekeerd. „De Koning", vertelt de Zwitsereche correspondent, „reikt me de nand inet de woorden „lk ben blij U te zien. Gij komt uit een land, dat ik lief heb. Het ie het ware bolwerk der vrij heid." l>e Koning wenscht van rnl1 te hoo ren, hoe men in Zwitserland over zi.'n Jand denkt, lk spreek van de sympa thie van het Zwitsersche volk voor de verdreven en in lijf en have zoo ge teisterde Belgen. De Koning valt me in de rede - „Tk wee! het en ik ben Zwltscrlon J zeer dankbaar voor alles, wat het voor mijn landslieden doet. De opvat ting van de neutralen ia voor mii zeer gewichtighun lot kon gemakkeüik op het onze gelijken. De neutralen zijn zeer gevoelig voor eiken aanval enen elke verdachtmaking van hun neutra liteit. Dat is natunrliik, en Belgift beeft zich ook daaraan gehouden. Ik verzeker, dat ik en mijn land vóór den oorlog steeds nauwgezet de voor schriften der onzijdigheid hebben ge volgd welke de mogendheden one voorschreven Dat is het groote ver schil (usschcn de Belgische en de Zwitsersche neutraliteit. Uwe neutro litcit, die van Zwitserland, ls een daad van uw soevereiniteit. Ons werd ze opgelegd. En toch.... Het gesprek kwam nu op bet vol ken recht, waarin de Koning goed thuis is, en hij eprnk o. a over Wax- weiler's boek „La Betgiqne neulre et lovale". Tk merk op, dat Wnxweiler in ziin inleiding ln zekere opzichten voor dc Duitse lier a groote vvoardee- ring schijnt te tooneu „Wij hadden inderdaad geen afkeer tegen Dultschland", antwoordde de Koning, „wij hebben de Dultsche kooplieden an indusirieelen bi) ons opgenomen. Wij hielden goede buur schap met de Duitschei*. Tot op dit oosenblik kan ik nog niet begrijpen wat ons is toegevoe'-'d. Ik kan mii de daden van u-roede hardheid te min der verklaren, omdat ik de Duitschers nooit voor boosaard'g hield, eerder voor kalm en gemoedeliik. Tk ken Duïlscbland en heb zelf Duitsch Moed in de aderen de Gravin van Vlaan deren. mijne moedor, was een Hohen- zollern." „Hier doe ik", zco glng de Koning voort, „eenvoudig mijn plicht. Een held ben 1k niet Ga naar mün loop graven, daar zuH gij heldendom vin den". ,,Ik weet het, Sire, ik heb Belgische officieren en soldaten in het gevecht gezien.' „Zij deen niets, dan wat gi), Zwit sers, ook zoudt hebben gedaan, indien een poging was gedaan om uwe onzij digheid te schenden. Onze hartstoch telijke onafhankelijkheidszin schijnt don tegenstander to hebben verraat, en dam kwamen do beweringen van vroegere overeenkomsten, waarmee we onze neutraliteit zelf "esc,houden zouden hebben. Nog eens daar is geen woord van waar liet geaprek eindigde met. ©enige herinneringen aon Zwitserland Daarop verliet de Zwitsersche jour nalist "het verbliif van den Koning, om buileu weer terug te keeren iri het oorlogsgewoel. „Maar zoo besluit de jou-nolist mij» gedachten wee den beheerschl door het met eltende en schittering gemengde vrecseiijkt lot van een ongelukkig volk, de ge duchts aan de namelooae lielden in de gelederen en de gestalte des Ko- nings een man." DE STAD DER PU1NHOOPEN: IEPEREN. Uit Ieperen wordt aan „da Tijd" ge schreven: „Alhier zija in do laatste du gen weer bommen gevallen. Een tijd lang was de stad er van gespaard gebleven, en de bevolking uas gedeeltelijk ree/is teruggekomen. De overtvedeo waren op hun posé. De onvorgel ijike'.ijke deken, de Brou wer. die door zijn Brugsohen bisschop tot vicaris-generaal aangesteld is voor het deel van het diocees, dat door de sti'ijdlinie lieen niet tö bereiken is, heoft wonderen gedaan van measch- Ueivendheid. Ooit de l>u rge m ocs t e r-vertegen woor- dttgor Collaert ia op zijn plaats. Hij sprwjkt er ree da van, dat de hal Ion en het belfort moeten hersteld worden. Het ls echter een vrome wensen van iemand, doe, sedert vijf cn twintig jaar, tijd ezi gnwüe besteed heeft van 't herstellen van de kunstgebouwen zijner stad. De Pallen en liet belfort zijn één ru'ne. die van onder tot boven uitgebrand ie. Alleen de ireroosterd© dikke muren staan nog recht met hier en cfear groote gapfngen, wjcral in het belfort. Van de vroegere katliednial. hoofdkerk St. Martinus. is ook <i© to ren in brand g€6cl»oten. hef dok is ge heel wee e» "t gewelf van de viering en *t koor te laatst hicevallen. Jü t koor van St. Martinne is een heerlijk monument ven den overgangstijd luc- schon de Rcmaansche en do Gothische bouwkunst De ingenieur-stadsarctulect, Julos Goomans, die zijn tevenew-n-k met. de herstelde rrvmumenten en tevens de lie'ft van zijn huis zag veanietig-n. is reeds lang teruggekomen en hvert nu voor de hersteJlmg van de riolen en dc gss- en waterleiding. Want er moet hier vee! gedaan worden voor de volks gezondheid. Stil aan komt het leven terug in de stad der puinhoopen. Er verschijnt zelf? reeds een krant. Ze is echter meer bestemd voor liet leger dan voor de bevolking, 't ls een .geallieerde" luunrt. Ze boel „Hot Y]>i'rsclth Volk" en heeft haar kamp saiuengeslagen mot het „Journal d Ypm Daaren boven diaagt zij nog een derden ti tel; ..Ypres-Weekly News". Zijn eer ste nummer bevatte ee<u kranige be. tuiging van eensgezindheid. De Belgische solduten zijn vol goo- <k:-n moed en toonen een groote kocJ bloedisliedc'. Tocb zullen de vurige Belgische soldaten, die bronden van ongeduld, om hun UuwJ te verloss-m vaa den wedcrrech tel ijken druk, bet nooit zóóverre brengen m oorlogsflcg- rna als de Er.gelsche vlieeenier, die ordangs hier dichtbij lcjioren neer moe^t strijken. Een Belg.sche voor post. die aan het üraillc-.-ren was tn oen boschje, ziet een vüu^.er dakn. Men loopt r.aar den rand van bot boschje en do vtlegmaoJnne landt op 2>) mcfers ofstan-l. Men houdt do ge weren gericht op den vlieger, -iie eon vreemde kleed ij aan heeft. Kalm stijgt hij uit zijn zitplaats, springt van tus- 6Clien het stalen dradonnet op den grond, richt zich met de handen op ■djn rug en roept-. English. Schieszen! De Belgen kijken verbaasd op, en nogmaals roept hij. AU right, fusilidrcu... Moa An glais. Toen antwoordden de Belgen: Wij zijn geen Duitschers. Wij zijn Be'gen. De Engelsclie officier vond die dul)- bele vergisting en zijn redtfing wel prottirtr zuil ge nieenon. en zal 2ljn blijdscliap wel luidruchtig geuit heb ben. Toch niet. Hij neernt zijn pijpje en terwijl hij slopt, zegt hij: Ha, gil Belgai? Vary well. Mijn maefhine defect. Hoe heet dit dorjj? En eersi toer, men. door den nood gedwongen, verplicht was do machi ne in brand te steken en toen vlam men opsloegen toonde hij rich eenigs- ®-,ns goioei'd. Met zulke mannen is er oorlog te voeren' VLIEGERS BOVEN ANTWERPEN. Aon de Maesbode woixlt geseind: Dondej-dapwcht zijn or weer vlie gers boven Antwerpen geweest ea hebben er eenlge bommen geworpen zonder evenwel veel scliad© te veroor zaken. Ook moeten er boven het arve- naal te Mechclen hommen geworpen rijm De schade is onbekemL DE MACHINEGEWEREN. De „ooggeiuig© bij het Engeleche hoofdkv.anier wijst t-r op, dat een maclilneeewcer gewoonlijk 500 kogels por minuut kan afschieten. In den sector van Neuvv-Chapolio, waar de Duitschers 15 machinegewe ren over een front van 250 Yard- Iwd- don opgostc-ld, ronden flus 7500 kogels per minuui, kunnen zijn afgevuurd aotuder de kogels der lrrfanterlegcwe- ron mede te rcken«i. Het is klaarblij kelijk welk een uitwerking zulk een regen van lood zou hebben gehad op aanvallende Infantorie, die opgehou den word» door versperringen of over opetn grond vooroittrekt op de lang zame wijze die alleen voor zwaarbe- pakte soldaten mogelijk is. 'T HART. Over liet linrt van den infanterist in <U.-zon oorlog schrijven twee assis tenten der Berüj!»eche un versiteits- kinuek in de „Deutsche Mediziniscfie Wochenschrift". Zij hadden gelegen- hei-i de harten van 40 gewonden di rect na hun aankomst met Röntgen- stralen op te nemen en di; na vier en meer weken te herhalen. Het waren soldaten die kort na groote inspannin gen lichtgewond opgenomen waren. Zij hadden dagelijks v-.r-r'.v tot vljfen- veertig kilometer gemarcheerd en cüt soms vier weken volgehouden;. Doza inspanningen zonder rust van -bete kenis. vaak ook zonder training en wier sterk opwmdcnde onistaiKlig- hoien, stelde aan het hart eiêchen, die in vredestijd niet zullen voorko men- In een zeer Iwog percentage v;m de gevallen, vertoonde hol harl gro te afwijkingen. In de mce'te geval Ion waren alle holten van hét hart ver groot. in andere gevallen weer slechts van een deel en bijzonder van het reohterdeel. Neemt men nis normale doorsnede van da basis van het hart hij mensclien van 175 c.M lengte 12 cM. aan, dan bleek bij deze ondor- BOekingen dot 13.8 of 14 c.M de go- rinesto afmeting was. k»i cenigc u- vallen )>edroeg do doorsM.de zelfs 15 c.M. of meer. Het-verschil tu.ssohcn deze infanterieliarteii mot die van ca valeristen en vooral van veldartille risten. was zoo lr. het oog vallomi, dat men zonder eenigen twijfel do inar- sc-hen als ooraaak moet! bescltouwen. Tien weken na de eerste opneming kon men nog geen verkleining vin lans waarnemen. De harten functio noorden tn het algemeen goH. Al klaagden de patiënten ook eerst over onaangename gewaarwordingen in de hartstreek, dit ging vrij spoedig eu zonder bijzondere behandeling over. De manner, werden weer geschikt voor den dienst DE BETEEKENtS VAN VESTINGEN. De bekende schrijver over militaire onderwerpen, Frobenius, heeft in de „Kriegstechnische Zeitachr.ft' een Artikel geschreven over de rol, die de vesting in dezen oorlog speelt. Eerst beepieekt hij hef snelle bezwijken van Luik, Namen, Maubcuge en Ant- werpen en verklaart dit ten deele door fouten in den aanleg, ten deele ook door de houding van het garnizoen, die de vestingen niet bestand maakte tegen de nieuwe Duiteche lielego- rhige-artillerie én hen Bpoedig een prooi dedeu worden van den krachti- gen aanvaller. In tegenstelling dan betoogt hij verder, tot den snellen val van ge noemde vestingen en vele geïsoleerde forten en plaatsen, zien wij-dat Ver dun, Toul, Belfort zich tot nog toe met succes hebben kunnen handha ven. Ten eerste ligt liet aan dc be zetting. die in de hoogste mate offen sief is opgetreden. Zij heeft de Duit- sche troepen op grooten afstand van de eigenliike vesting gehouden en dooi- hordnekkigen tegenstand ln het voorterrein bereikt, dat de Duitschors slechts met uiterste inspanning lang- raam grond konden winnen. Dane komt r.og bij, dot al doze vestingen niet geïsoleerd liggen, madr door c-;.- m en hangende ünién van sperforten met elkaar in Terband staan en de vleugel punten groote bevestigde stel lingen vormen, waardoor de opera ties van welk deel van het veldleger dat men verkiest, ondersteund kun nen worden. Wordt daardoor reeds liet insluiten en isoleeren san een vesting bemoeilijkt, dit wordt hot nog meer door de nauwe samenwerking mei liet veldleger. De stelling Ver dun—Toul vormt tegelijkertijd het eteunpunt voor den vechtervle*u?el van de geheele Franeche legerstel- üng. Het is gecomM-'d gebruik van vesting en leger, dat liier van zoo groot gewicht blijkt. Een tweede mo ment van ^p-oote beteckenis ls dc uit rusting van deze vestingen mot grcv.:.o marine- en kust-kaiionnen, wier bui tengewone draagwijdte het door de vesting-artillerie bestreken gebied aanzienlijk vergroot. Kanonnen met vlakke baan moeten steeds een groo- tere draagwijdte hebben dan steil- vuur-artilterle van hetzelfde kaliber en winneor men over genoeg kanon- Haarlemmer Halletjes EEN ZATERDAGAVOND-PRAATJE. Aan alle kanten wordt „het eerste" kievitsei gevonden, in Santpoort, Bloemendaal. Heemstede, overal, en ■welk van die alle nu in waarheid het allereerste kievitsei is zouden alleen de kieviten kunnen vaststellen, wan neer zij evenals de eigenaars van post duiven een organisatie hadden en dus kondén vaststellen, wie in werkelijk held de haastigste kievit was geweest Maar die arme vogels stellen in zulke xaken geen belang, het eenige wat zij wenschen is, dat men hen on hunne eieren met rust laaL Ziedaar wot de wreedaardige xnenschheid Juist niet doen wil. Die verkoopt de kleine eitjes aan de win kels en vandaar gaan ze voor twee dubbeltjes of een kwartje per stuk naar 't jmbllek, dat ze eet enbe talen kan. Groot ia die kring ntet, want het ls een echt woel de-artikel. Maar wie het uic-t past, en dat zijn we bijna alle maal (negen en negentig zeven acht ste mensch van de honderd) behoeft er niet om te treuren, want in ver trouwen gezegd als die eitjes er niet anders uitzagen dan kipeieren, zou niemand er wat bijzonders aan proo ven. Doe je oogen dicht en je proeft niemendal van het verschil. Een van mijn lezers heeft na mijn vorige Zaterdngovondpraatje geschre ven, dat ik het te veel over lekker eten had gehad. Als dat waar ie, wil ik dezen koer boete doen door eens te vertellen, dat allerlei amullerij maar denkbeeldig is, zooals uit het volgen-1 de blijken zal. Als iemand geblind doekt wijn drinkt, kan hij rooden niet van Rijaiwlln onderschelden. Zelfs ■proeft hij dan geen verschil tussohen dure en goedkoope champagne. Hier uit hlïïkt, dat het zien van de kleur en het. etiquet noodzakelijk 1b om het artikel te waardeeren. Sterker nog en dat is een proef, die iedereen ne men kan het is niet prettig, een sigaar te rooken in den donker, om dat je dan den rook niet kunt rl«n. Het is dus r»iot de tabaksmaak, dien we lekker vinden, maar de rook Op- dit stuk voortredeneerende zouden we eeu alleraangenaamste gewaar wording moeten krijgen van eemroo- kende kachel ol van een walmende petroleumlamp en de praclijk leert tqfh anders. In elk geval blijkt uit deze verschil lende voorbeelden, dat allerlei amul lerij maar denkbeeldig ie en dat de mensch dus goed doet, met daar niet veel aan te hechten. Afgescheiden nog van het feit, dat een mensch bij boekweitegort beter gezond kan blij ven, dan bl] kaviaar of gebraden kapoen. Een dag of wat geleden ls door een inzender in dit blad geklaagd over dronken lieden, die in de Panrlaar- steeg allerlei ongevvenschte dingen doen. Met verontwaardiging heb lk dat gelezen en Juist Woensd;i.gmriddag voerde mijn weg door die smalle straat heen en dacht ik er over na, wat er toch gedaan zou kunnen wor den om nan de bewoners dezen over last te besparen. Plotseling klonk boven mijn hoofd m luid geklop. Een bewoonster ren de PaarLa&r- stoog had «en matras uit haar boven raam geschoven &q klopte die uit. Milliarden bacillen, uit hun rustige rust opgeschrikt, dartelden naar be neden en zochten een goed heenko men. Honderd mifüoen nestelden zich in mijn kleeren, vijfhonderd miüioen vestigden zich voorloopig op den bloemrijken hoed van een voorbij gaande juffrouw, de rest zocht een gezellig onderkomen bij de buren. Tot staving van het feit dlene, dat het Woensdaemiddag was te 3 uur. Als de bewoners van de Paar laar- steeg klagen ©ver drenken mannen, die er onhebbelijke dingen doen, dan moeten zij niet zelf midden op den dag matrassen uitkloppen Bestaat er bovendien nog zooiets als een politieverordening, die het uitkloppen Van deze en andere stof nesten na 's morgens elven verbiedt „Ach", zegt de merischenvriond, „iedereen moot braaf en deugdzaam wezen omdat hij de deugd najaagt en het kwaad* verfoeit". Zeker, maar voorloopig schijnt hierop nog niet al te vast te mogen worden gerekend. Nog geen week geleden ia gebleken, dat -zelfs wanneer de menschen el kaar beloofd hebben, lets to rullen nalaten dat schadelijk voor hen is, scherpe contróle noodig wordt gevon den opdat 7" die belofte ook nakomen. Tal vun boll enk woeker8, inziende dat de verkoop van de afgesneden bloe men den omzet van do bollen belem mert en dus ©en groote schade voor het vak is, hebben zich contractueel verbonden, geen hyacinthenbloemen te zullen werkoopen, leveren, vervoe ren, verzenden of weggeven. Niette min looft de Commissie, die daarop toezicht houden moet, oen premie uit van f 50.— voor hen, die aangifte van een overtreding bij den secretaris doen, wanneer wegens die overtre ding een veroordeeling wordt uitge sproken. Het klinkt niet erg gezellig. Vakge- nooten. die in eigen en gezamenlijk belang een overeenkomst aangaan, openlijk bedreigd met een contróle die ƒ50.— premie uitlooft voor den verklikker. 't Toeval wil, dat juist dezer dagen in ons Museum voor Schilderijen een plakkaat opgehangen üs uit het jaar 1782, waarin de justitie (de officieele, niet een zelf-benoemde) een belooning uitlooft voor het vangen en aanbren gen van overtreders. Twee Amster- damsche losbollen hadden, zeilend op de Haarlemmermeer, niet meer of minder gedaan, don een turfschip enteren en den schipper en zijn knecht zwaar mishandeld. Met den vermak© lijken omhaal van die dagen kondigt de justitie aan „dewijl door zulke eens geweldige Aanranding, Roovtrij cn Strooping de Binnenlandsche rust niet alteen zou de kunnen worden gestoord, maar ook de Binnenlandsclve Melren en Wateren onveilig gemaakt en derzel- ven vrije Vaart belemmerd, het geen te meer drukkende voor de Goede Burgerij en smalle Gemeente moet worden beschouwd, aangezien het Land In decze daagen, door in en uitheemse he Vyanden genoeg is over weldigt en onderdrukt, waartegen uit hoofde van de slnphartlge Werkzaam heid tot nog toe weinig Is werkstellig gemaakt geworden, nicttegenttaancle Miüioenen, uit de bezittingen en zweet 't en bloed der Burgeren en Ingezete nen bijeengezameld, zijn opgebragt geworden derhalve» een fort fait van dezen aai t te meer serieuselljk moet opgenoomen worden en ook in allen gevallen in een Land, daar recht en goede Justitie vigeert, niet onver schillig, oogluikende of oj) een zagte wlize kan nog vermag behandelt te worden, neen 'er de Justitie ten hoog- sten aan geloc^en is, dat zulke Boos- doenöers, die zlg ale Vyanden van het Vaderland aanstellen, ook als zodanig ontdekt, gevat, en na bevin ding van Zaken anderen ten exempel ten rigoureusten en eterksten Inge volge den Place aten van den Lande, op zulk ©en atroce en Crimlneele Mis- daaden geëmaneerd, werden gestraft, opdat bet Gemor dee Volks ook daar omtrent niet ontstaan en reet gegee- von worde aan deszelfs gemeen zog gen, dekleinen dieven hangt men.endegrooten laat men loopen. waarvoor in on3 Land. God zij dank, nog altoos al gewaakt is en nu dan meer ook behoord Zo is 't. dat de Goede Gemeente van de voorez. steden Haarlem en Amster dam, dit in ernstige overweeging ge- noomen hehbonde, heeft beslooten tot welzyn van het Land, handhaving der Justitie, conservatie van de pubüque rust en beveiliging der Binnenland- sche Vaart, nu meer dan ooit nood- zaukelljk, ulttesclirijven een proemie van een Duizend Goude Rijders of veertien duizend Guldens, gelijk zij doen bij deezen, ten behoeven van den geenen of die geenen, die den voorn. Capltein Lieve met of zonder deszelfs Zeiljngt de Geelo Vink, ge lijk ook het andere onbekende Zoil- jagt, alsmede de Stuurman Petors Baron en het verdere scheepsvolk tn Equin i ;c of Rot, Complicen en Med© standers zal weeten te ontdekken, zo danig, dat zij in "handen vnn de Jnsti- tie geraken den heer Balljhiw van Kennemerland, R. O., jegens den zo- danigen zijner Crimineclen eiseh ter Zaake van deeze verregaande balda digheid kan fnstiineeren, mitsgaders hij otf zij van 't feit regterlljk over tuigd aan den lijve na behooren, on deren ten exeifxptl zaI of zullen wor den gestraft: belovende den uaain namen der Ontdekker of Ontdekkers, Aanbrenger of Aanbrengers des bc- geerende t© zullen secretecro n, en to, die eenigzins daar mede aan daadig zouden kunnen beschouwd worden Impuniteit te zullen bewerken. Actum Haarlem en Amsterdam den Sen en 9en October 1782. Zegt 't voort."1 Tot zoover de publicatie. Of, de boosdoeners zijn opgespoord kan ik ntet zeggen. Hun misdrijf was in elk geval van erger soort, dan 't verzen den van afgesneden bloemen al moet een fatsoenlijk man r. n woord gestand doen i Waarschijnlijk texft de Commissie, die do 150.— premie uitlooft, dat ook moer als voorbehoed middel bedoeld en vertrouwt ze, dot het tot uitbetalen wel niet zal behoe ven te konten. Anders had ze, evenals de Justitie van 1782, wel verklaard „belovend) „den naam of namen der Ontdekker „of Ontdekkers, Aanbrenger of Aarv „brengers d6sbegeerende te zulte0 „eecreteeren" (geheim houden). FIDELIO.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1915 | | pagina 5