BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD LEVENSTREKJES. SJe r. ZATERDAG 10 APRIL 19 6. Ni P768 DE ZATERDAGAVOND HAARLEMS DAGBLAD KOST f 1.20 PER 3 MAANDEN OF 10 CENT PER WEEK. ADMINISTRATIE GROOTE HOUTSTRAAT 53. DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 12. IN HAARLEM S DAGBLAD ZIJN ADVERTENTIÊN DOELTREFFEND. ONZE ANNONCES WORDEN OPGEMERKT. tlaarlemsclie HandeJsvereeniging Goedgekeurd bij Koninklijk Besluit va® 12 No. 1892 No. 29 en gewij zigd bij Koninkl. besluit van 21 Mei 1897 No. 58 en van 13 Juli 1909. No. 52. Bureau: Jansweg 11, geopend alle werkdag n van 9—5 uur. Telephoon No. 403. Op 10 Mei 1892 werd bovengenoem de Vereeniging hier ter stede opge richt met het doel de belangen der lo den op allerlei gebied te behartigen, doch allereerst de belangen van hun handel of bedrijf te bevorderen en wel speciaal door het verstrekken van informatiën en het incasseeren van dubieuse-vorderingen. Indien eene vordering aan de Ver eeniging ver inning in handen gege ven, geheel of gedeeltelijk wordt vol daan, zal van het bedrag, waar het ook betaald is. 5 provisie worden geheven. Bij het in handen geven van con voraering op een buiten de stad woon achtig debiteur moet 10 cent porto worden betaald. Eveneens moet 10 cent porto wor den gevoegd bij elke vordering den rechtsgeleerden in handen gesteld. II H Rechtsgeleerden hebben het recht in gevel van gerechtelijke ver volging bet door hen noodig geoor deelde voorschot te vragen aan den inzender der vordering. Ingekomen vorderingen van 1 Mei tot cd met 31 December 1914. Totaal f 6204.12 1/2. De maand Augustus toonde bet 'nag- ste cijfer, nl. f 321.98. De maand No veen1 daarentegen, toonde een ont- vangstcijfer aan van f 1615.74. Bovendien hebben de leden recht 'op hun gratis te verstrekken advies van de rechtereerde ad viseurs der vereeniging. de heeren Mrs. Th. de Haan Hugenholti en A. H J. Merens, Spaarne 94 alhier, die desgewenach t ook proceduren en failliss enten, gratis voor hen op treden, natuurlijk echter alleen voor zaken die den handel of het bedrijf der leden betreffen. Over in de stad woonachtige per- Bon n geeft de vereeniging gratis mo- delinge of telephonische inlich ting; verlangt men de informatie schriftelijk dan wordt 25 ct berekend terwijl voor informatiën op buiten de stad wonende personen f 0.60 pLm. 6 ct-. portovergoeding moot worden betaald. Aan het kantoor Jansweg 11 zijn coupons k 10 ct verkrijgbaar, waarop men aan he't bureau van den Burger lijken Stand op het Raadhuis inlich tingen kan bekomen over de adres sen van bier ter stede op het bevol kingsregister ingeschreven personen. Verdc-r zijn voor de leden verkrijg baar legitimatiekaarten, waarop zij persoonlijk informatiën kunnen vra gen. in undere plaatsen bij de daar- gevestigde en bij den Ned. Bond van Onderl. Inform, en Schuldinvordering- bureaux en H an d el s v er eenigi n gen aangesloten vereenigingen. Deze informatiën worden gratis ver strekt indien ze onmiddellijk zonder verder onderzoek kunnen worden ge geven. Is een nader onderzoek noo- di.. dan bedragen de kosten daar van 20 cent Nieuwe leden betalen tot en mei 81 December 1915 drie gulden en 50 cent ooptributie plus 10 cent voor Statuten en Reglement Het is noodig er nog eens nadruk kelijk op te wijzen, dat goed infor- meeren, vooral naar nieuwe cliën1 ten eene bepaalde noodzakelijkheid. Is geworden, daar zoovele geheel onbe kende personen zich in onze stad en aangrenzende gemeenten komen ves tigen. Onder alle koren Is kaf. Vorengenoemde Bond, waarbij 19 vereenigingen in de voornaamste plaatsen van ons land gevestigd, zijn aangesloten, geeft uit eene tweemaah"- delijksche lijst van namen van per sonen omtrent wie men wordt aan geraden inlichtingen te vragen voor dat men met hen in handelsbetrek king treedt Deze lijst, waarvan het geheim ongeschonden moet blijven, bewijst is waarschuwingsmid del uit stekenden dienst. Voor al deze voordeelen en gemak keu is slechts f 3.50 jaarlijksche contributie een eer bescheiden eiech, te meer daar al het opgenoemde niet het eenige is wat de Haarlemsche Handels vereeniging doet; steeds heeft zij een open oog gehad voor alle za ken, die hare leden In 't bijzonder en onze gemeente ln 't algemeen betrof fen .en altijd heeft zij daarvoor ge ijverd. Het zou te ver voeren allee op te noemen, waarvoor zij opkwam, al leen dient nog vermeid, dat bet hare bedoeling is, in deze richting krach tig voort te gaan. In verband hiemede zijn in het be stuur drie commission gevormd. Van deze commissiën bemoeit eene zicb mek het Informatie- en Incassowezen, eene met algemeene Middenslandsbe langen en eene met Gemeentebelan gen. Alles te zamen genomen roepen wij allen toe, handelaar of particulier: Steunt deze onze vereeniging door lid te worden, bet werk, dat zij doet en waardoor zij veel goeds tot stand brengt verdient uw sympathie en de contributie, f 3.50 per jaar, kan geen bezwaar zijn. Hoe 9terker zij is ln le dental, des te meer kan de Haarlem sche Handelsvereeniging doen. Sluit u bij haar aan ten bate van aller belang, dus ook in uw eigen be lang. HET BESTUUR. Hei Rijke Natuurleven BLOEMEN OM APELDOORN. Ook voor deze hoog© Veluwagron- den gaat liet voorjaar komen. De welden worden bezaaid met madeliefjes en paardebloemen, de tuinen worden opgesierd door de vroegbloeiende heesters en zelfs kun nen we hier om Apeldoorn tegen- wooidig geniéten van kleine bloom- bollenvelden. O,- den weg naar Deventer zijn hiei en daar flinke stukken in cul tuur genomen en voor een oud-bewo ner der bollenstreek is zoo'n levendig gelden rde bloemen sprei altijd weer can opvallend verschijnsel en tevens een prettig gezicht. Toch behoeven de echte kweekers zicb niet ongerust te maken. Narcissen willen hier prachtig voor uit, tulpen gaan ook nog, maar hya cinten loopen steeds meer terug. De grond schijnt er zich met goed voor te leenen, al zou er met een zuiver vakkundige behandeling nog wel wat zijin te bereiken. Over oen paar weken rijden de kooplui weer door onze stralen en ondanks den strijd ln de bollenstreek tegen den verkoop van afgesneden bloemen, zal hun lulde roep: ..Haar lemsche bloemen koop Haarlem sche bloemen" door ons gemoedelij ke Apeldoorn weerklinken en eenige ©ogenblikken kunnen we ons ver plaatst denken in de ochte Holland- sche steden, waar de gewoonte, om op de stralen de koopwaar luid aan te prijzen, veel meer is doorgedron gen dan hier. Dat ze dan misschien hun bouTuetten 1 hebben gebonden op de veldjes aan den Devemtenvez, zal ons hier naet hinderen. De narcissen zijn even levendig ge kleurd, de ïulpen even sierlijk nis die uit de echte bollenstreek en wij, die geheel den winter hebben kun nen genieten van bet gezonde, fris- sehe groen der winterkoren-akkers en van de eeuwige jeugd der dennen, zulten oek in het voorjaar de bloe menpracht van het westen op beschei- rip! schaal mee genieten. De vrije natuur biedt liier in dezen tijd ook al genoeg aan. De heerlijke anemonen, die vroe ger in Haarlem ook nog tot de gewo ne voorjaarsnlanten behoorden, ko men hier bij duizendtallen voor. In den omtrek van Hollands hoofd stad zijn ze door te gToote belang stelling zoo eoed a'e uitgeroeid, maar bier tg frun gebied nog zoo uitgebreid, dof we de eerste jaren nog met ge noegen zie®, dat de kinderen hun ruikertjes van anemonen vormen. Trouwens, de kinderen el vu niet de hoofdschuldigen bij het uitroeien van sommige planten. In de eerste plaats hébben daar aan de al te enthousiaste Jonge bota nisten schuld. Als die op school hebben geleerd van mooie bruine wortelstokjes, dis maar met wat boschgrond in den tuin behoeven te worden overge bracht, om ieder voorjaar weer te kunnen genieten van de ontwikkeling dezer teere boschklndertjea, rusten ze niet, voordat ze een halvên trom mel hebben" gevuld met de bruine wonderstokjes. Kinderen nemen al leen de bloempjes weg em als de plant een groen blaadje mag houden, groeit ze wegweer door, maar de ken ners, zij diie weten wat daar in de voedzame aarde leeft, ze moeten zich bedwingen want altijd komt de lust boven, om de heefe plant mee te no men. Natuurlijk zijn er heol wat meer oorzaken voor het verdwijnen van sommige merkwaardige kruiden, mnar plantenkennis, niet gepaard gaande mot liefde voor de natuur, een verschijnsel, dat helaas nog voorkomt, is dikwijls een gevaar. De echte natuurvrienden boschou wen het altijd als een ramp, als bij zondere planten verdwijnen doordat de mensch de gronden in cultuur noemt, of, wat vaak nog erger is, als bouwterrein gaat eiploiteerein. Zoo is hier enkele uren vandaan eéh be kend stukje hoogveen, waarop nog 'le typische hoogveen flora in haai- won dere vormen en kleuren Ie genieten ia. Waar het terrein precies gelegen ls, raag ik niet verklappen, alweer uit vrees voor al te veel notuurlicMe. Onder veel merkwaardigs groeit daar ook een bastaaid van de lang en rondhladiz© zonnedauw, de vleesoh etende plantjes, die, vooral te laat ste vorm, nog vrij kort ge-leden zoo veelvuldig voorkwamen ln het moe rasje aan de Lied». De bastaard nu, waarvan -""rake is, Drosera obcvata genaamd, te nog slechts op één plaais in one land aan getroffen door l&eraur en leerlingen der Deventer kweekschool en juist op bet genoemde hoogveen-terrein. Dit is nu op het punt, om gebeft te verdwijnen. Het stak je heeft verschillende ei genaars en voor en na worden ge deelten tn cultuur genomen. Weldra z.nl het tol de legendarische won der- plekjes behoorear, want do pogingen, die zijn aangewend om bet terrein te beschermen, zijn mislukt. Een kleine aansporing, om ten minste te beschermen, wat nog te redden is. Vooral in dezen Mid, nu de natuur Imar pnachtkleed gaat a an trekken, mogen we hier wel even aan denken. II. PEUSEN«. Rubriek voor Vrouwen De vroegere bedrevenheid vun het Perzische volk in het borduren is al gemeen bekend. Maar d'e kunst is voor een deel verloren gegaan omdat m niet meer beoefend v. erd. De voor werpen, waaraan de meeste zorg werd besteed, waren de n a c s h, die voorheen door de Perzisclw? da mes gedragen worden. Deze in ons oog zeer zonderlinge kleed ir.es.tukken waren niet wijd, maar zóó stijf gebor duurd. dat zij aan tapijten deden denken. Eenige van do patronen die nog in enkele familiën bewaard ble ven, dagteekenen van eeuwen her waarts. Ze hebben nu een doffe, grijze lint gekregen, die de vroegere belle kleuren tempert. N a c s h zijn thans zéér zeldzaam, vooral die. wel ke inderdaad eenige waarde hebben. Een andore soort van borduur werk, eveneens in Perzië niet meer voorkomende, werd uit de hand door vrouwen vervaardigd, waortoo deze in haar van de werehl afgezonderd leven, alle gelegenheid hadden, liet zijn bidkleedjes en sluiers, om op straat te drogen. De grond was vo.n fijn linnen, of zijde. Het patroon werd geborduurd met witte zijden draden, die er dik op gewerkt wer den en waartu3schen openingen wor den gemaakt. Memchen met kennis van zaken, bewenen wel, dat het fijn ste kantwerk van Valenciennes e® Mechclen er niet mee vergeleken kan worden. Tot het Perzische borduur werk, dat gelukkig nog niet verdwe nen is, behooren de shawls en j>or tlères van Kerman. Over het algemeen te het naald werk van Kerman zeer nauw ver- wojH aan dat van Kashmir. Het ver schilt er slechts in zooverre van, dat het grover van weefsel is. ofschoon vaak daartoe d«zelfde stof word ge bezigd als de Ka&hmirwol. Het wordt gewoonlijk bewerkt met woi. maar soms ook met zijde. De shawls van Kashmir zijn voor een ander doel bestemd en worden in den regel op een andere wijze vervaardigd, liet werk van Kerrnan ie zeer fraai, maai de patronen bestaan meeslal uit va riaties van hetgeen wij palmen noe men, welk patroon aan de Oosterlin gen lief is, omdat het volgons hen, eer. afbeelding te van den cypres, den boom der onsterfelijkheid. Het pa troon biedt een vereeniging san, van de schitterendste en zachtste kleuren cn een groote verscheidenheid van bloemen. De grond is gewoonlijk scharlaken of zuiver wit Een groot aantal andere borduur werken worden nog in Perzië ver vaardigd, maar in geen daarvan vindt men datzelfde fijne, artistiek») karakter, als ziet men er de bewijzen in, dat het Wn ongelooflijken arlxid moet hebben gekost; en al moet. men erkennen, dat het alle naaldwerk overtreft, dat in andere deelen der wereld wordt vervaardigd. Do voornaamste scholen voor bor duurwerk zijn on tegen zes: gelijk die te Shlraz on te Rcsht, ofschoon ook die te Karadogh geprezen mag worden. De voortbrengselen van dozen tak van nijverheid gelijke® elkander vrij wel, in voorkomen en bewei-king. Do patronen worden er op geborduurd met den fcetlingsteék en danrbij de schitterendste kleuren van zijde ge bezigd; zwart komt er weinig voor. Sommige tapijten zijn zeer kostbaar en zij kunnen uitsluitend in liet Oos- ien gebruikt worde®, waar men bij het binnentreden eener zaal de schoe nen uittrekt. Nog veo-tlienen vermelding de prach tig© met goud- en zilverdraad In werkte tapijten, ze hebben een kar mozijnen, of zwart Ouweelen grond, of wel een van b'auwe en karmozijn- zijde en daarop zijn spreuken uit ilen Koran, of venen geborduurd, afge wisseld met fraaie figuren, bloemen en ranken. Die kleuren welke voor de vorme lijke familie bestemd zijn. wervten vank versierd mot diamanten en paarlen. Uit den aard der zaak zijn dergelijke tapijten hoogst zeldzaam. Ook het Perzisch émail work is be roemd. Het draagt den naam van: m i n ar. Wanneer daarmee een aan vang werd gemaakt, valt moeilijk uit te maken; waarschijnlijk eer na, dan vóór de tweede helft der 16de eeuw. Gewoonlijk wordt het op gouden of zilveren grond gebracht, maar veel tijds ook op koper. Dikwijls ook wondt het émail en liet, goud verre- ntgd in fraaie figuren op hot koper. De kleur la meestal diep blauw, met bloemen van goud of Zilver, lloï blauw is echter niet de eenige kleur, maar een rijke verscheidenheid van tinten vindt men in het Perzisch émail vertegenwoordigd. Zoo wordt er een theeservies be waard in het Paleis te Teheran, dat zijn weergade niet heeft. Daar er in hun land overvloed van \erschiHej.de soorten leem was, kwamen Perzen er als vanzelf toe, om gebruik to gaan maken van ovens, teneinde do van leem vervaardigd© voo: werpen hard t« doen worden; ea daaj-uit vloeide voort dat er eat school voor Ceramiek-versieringen ontstond, dio wat betreft verglaasde tegels, nog nooit overtroffen of geëvenaard ia. Thaue nog bestaan ei tal van graf. tomben en kerken als een getuicer.te van dit tijdperk in de Perzische kunst. Van de vele soorten tegels zijn iu z.g. reflets" do fraaiste. Zo dra gen dien naam om de glans die or over verspreid ligt De kleur der fi- guren en letters is meestal brl-ter- blauw op een zacht gelen -rrond. Ongelukkigerwijze was het l-crci-b n van d e prachtige, glanzige kleuren een geheim on dit is verloren gegaan, zoodat men ze niet meer zoo fraai malton kan. Men meent echter door de overlevering te weten dot er vond bij gel/iuikt word. De betrekkelijke ouderdom van die tegels wordt aan gegeven door den vorm dei- ietter- toeken s. MARIE VAN AMSTEL. Brieven uit Berlijn. (Particuliere Correspondentie.) Berlijn, 31 Maart 1915. Overa! in <Je straten stralen de zen gde tijloozen. hier paascliklokkeu genoemd, in de manden der b'oemen- vcrköopsters. Zij hebben do viooltjes en sneeuwklokjes verdrongen :i s'cchts de eerste ge'-e veldprtmma s strijden met hen om den voorrang. Doch wij beleefden een Palmzondag 'net jagende sneeuwvlokken en c- u temperatuur beneden nu'. A-les '9 abnonnaai in dit oorlogsjaar. Na een zoelen dag in de Karpaust:Pe fautaz -i wordt moede bot zich voor to steHen. liet verstand ken', en te-'t do ontberingen. Men hoopt op het voorj.-ur zonder daarbij de Illusies omtrent een spoedig eb de van den oorlog te koesieren Dutdchjk wordt hel uitgesproken: „Wij hebben groo te offers gebracht, wij moeten nog meer offers brengen." Dat d-.zc of- for-.aardigheid, steunend op de over tuiging van goed recht, geenszins verslapt is, bespeurt men weer duide lijk in deze dagen, waarin de her denking van Bismarckk, lOOsten go- boortedag valt. Onder do omstand'ghedcn waarin Dnitsch'and thans verkeert, kon er natuurlijk geen sprake zijn van liet vieren van een grooten nationale® feestdag, dien men al sinds jaren beraamd had Bismarck in de bios- koop is hot nieuwste Van zijn vroeg ste kindsheid af zien wij hem, op het landgoed zijns vaders, op de universi teit, in staatsdienst, a's landjonker, als diplomaat. Vele historische mo menten zijn goed weergegeven, Ook do verbanning in Friedrichsruh 's niet vergeten en wij zien do hu'd:- li. M ij u glorie! ...Maar ik kén jullie, jongens, en ik weet dat er velen onder jullie zijn. die zelfs dezo moeilijke en govaaxlij.ee t ak op zicb wilien neinen Je leven kan ermee gemoeid zijn, maar het vaderland zal je nagedachtenis in eere houder.! Wie 't aandurft, hij trede naar voren!... Toen de ouwe zweeg, woo 't een ©ogenblik stil, stonden we nog star. nadenkend over 't geen bij gevraag! had, over t ontzaglijk-vermetel© plan dat moest worden uitgevoerd 't Was maar éen e®kel moment: toen stapten we uit 't gelid. Dertig', veertig, vijftig misschien tk weet niet meor hoe vol en. Ik weot ook ni?t meer welke ingeving mij dreef om me mée aan te mélden voor liet dolle plan, het plan dat de® uitvoerden den bals zou kosten, zoo zeker als twee maal twee vier was Want dat het «lager; zou, geloofde ik geen oogen blik, en geloof ik nog niet op dit mo ment, nu ik daar in de verre diepte «nze stollingen me<t de mij-naoogen- do kameraden zie liggen, en de kleine rookwolkj'es van de batterij zi© op- stijgen, die is paan schieten om de aandacht van den vijand van mijn kom.st af t© leiden. Sinds zes maanden wordt onze ves ting ai belegerd. Steeds nauwer is zij ingesloten, alle communicatie met de omgeving is verbroken en 't is slechts met groote moeite en opoffe ring, dat de bezetting nog stond houdt De levensmiddelen zijn schaars geworden, en helaas is het met oïlm ammunitie al even treurig gesteld. Het zal niet lang meer kunnen duren, de granaten raken op en ons zwaars e geschut, de befaamde vijf-en-zeventU- ccntimeter, heeft de laatste dagen met helle granaten moeten schieten De geweldige zwaarte der ©norme projectielen, (die een lengte van één meter zestig hebben) maakt z» nog gevaarlijk genoeg, wanneer ze ai thans geliefden te bestemder plaatse te arriveeren. Maar helaas, de vi," and heeft er blijkbaar weinig schade van. want meermalen worden ze ge rei* urneerd, gevolgd door eenige zeer- goed-gevulde, die ons aanzienlijke schade hebben toegebracht Eenige malen hebben we gemeend, de plaats te ontdekken waar het hoofdkwar tier van veldmaarschalk Romknnla ki, hun geweldigen aanvoerder, ge vestigd is, maar steeds wist hij ons te misleiden, en zelfs het aantal on gevulde granaten slinkt thans snel,.. Niet Alle komen terug I Toen vanmorgen de laatste por om megaande geretourneerd werd, moet do kolonel zijn genialen inval gekre gen hebben. Of hij gedroomd heeft van het Trojaansche j>aard, van Mönchhausen (die per kogel over de Dardnnellen vloog, en onderweg op een vijandelijk projectiel óveraprong) of van een ander illuster historisch voorbeeld... ik weet het niet. Wè' weet ik. dat men mij bij loting heeft aangewezen, en daarna voor zichtig in den grooten hollen granaat geschoven, dat het deksel gesloten em toegeschroefd ls (na m"n laatsten met den ouwe pewisselden handdruk!, dat ik even daarna ben afgeschoten, en dat ik nu onderw&g ben. Het is een korte en zeer snelle reis, moer sneller nog vliegen mijn ge dachte® in dit ontzettend oogenblik. Denk eraan, heeft de kolonri ge zegd; je wordt gooi Ingesteld, en komt waarschijnlijk vlak bij de temt van Bomknalski neer. Ik weot dat hij zijn plannen altiid in schets bij zich heeft, ik weet dat hij slaapt als ren os en dat zijn tent 's nachts onbe waakt ia Vanavond schieten ze ,e niet meer terug: morgenochtend ordt het bombardement pas hervat. Te kogel kan alleen van d© binnenzij de geopend worde®. Je kruipt er In t hólst van den nacht uit, vermees tert de papieren en klikt vooral goed uit naar berichten betreffende ons ontzettingsles'er. Dfe moet hij den gisteren neergeschoten aviateur heb ben ontaome®. Slaagt Je zending, dan kan het ons aller redding teM.ee- kenen! Ilou Je tóai, en 't beet©! Jongens, schiet 'm niet M te liard afl Hei deksel wordt gesloten... Dan een oorverdoovend geweld, 'n don- neren de slag, en een geweldige schok, die mij een stevigen buil op m'n voor hoofd bezorgt- Een woedende lucht stroom dringt door 't eene kijkgaatje binnen en ontsnapt weer door 't an dere, mij een oosenblik verdoovend Ik ben vertrokken! Omdai de 75 e-M.'ers In kromtevan schieten, ben ik achterstevoren in d©n kogel geschoven, zoodat 'k althans op m'n voeten neer zal komen. Nu, bij do stijgende beweging, sta ik evenwel nog lujna op m'n hoofd, en staar maar door het kijkgai naar het fandschap daar beneden, naar dj verwoeste dor pen en den doorschoten toren midden in de siad. waaromheen de vesting gebouwd is. Op ocugenblikken als deze heeft de menseh dwaze gedachten! En wu-n- neer ik too', het hoogtepunt van mijn krombaan bereikt te hebben en lang zamerhand weer in dc gewone men- selxTijke houding kom, schiet me Ju les Verne's Re.s naar de Maan te bin nen en spijt het me plots onuitspre kelijk, dat ik geen liond meegenomen heb, can 'm op deze lioogte te kunne® uitwerpen en te probeeren of hier de wet der zwaartekracht al goen invloed meer op 't dier heeft, e® hij niet om laag valt.... Ik düal! En zóo duizelingwekkend schijnt thans mijn snelheid, dat, ik niet meer behoorlijk kan denken en all ren een visioen heb van do ontzetting, die mijn aankomst bij de vijanden moot verwekken. Fluitend schiet mijn stalen omhulsel omlaag. Even blik ik nog door 't on derste kijkgat, en zie de aarde opdoe men met een onge.'oofelijke, niet te l>e9chrijven snelheid Dan een doffe schok, een zuchtend geluid, een g»y sehreeuw en geroep rondom mij., en ik verlies het bewustzijn H*m scheelde ditmaal weinig. Ex- cellentiel klinkt een stem - ren stom die de taal spreek', onzer vijan den! Eén meter naast uw tent! Hoe wis ten ze de plAats? Of zou 't weer op goed geluk geweest zijn? Natuurlijk! Mnar 't is weer mis- luktl En morgen zAl de veeting vei len. morgen herop?®en we het beun bardement en met ongekejKte kracht! want langer dan 48 uur zullen hun versterkte".® niet moer uitblijven. Nu of nooit! Nu of nooit, Excellentie! En wat deze grunaat betreft... die moet uitgegraven worden, en terugge schoten. Ze krijgeu 't prul weerom! Tot uw oixJers. Excellentie! Ma»ik er melding van in 't com muniqué, 6Q zeg er maar bij. da: wo er „Mis!" op beschilderd hebben Dat gelooft me® wel! Do adjudant grinnikt, ea ik knars, onvoorzichtig-hn rd, op m'n tanden. Kapitein! Wat was dut voor een geluid? Het zal een nachtuil geweest zijn, Excellentie! Wellicht. U kunt gaan! Het is nacht. Doodischo stilte heerscht slechte onderbroken door het zachte gesnurk van den grooten aanvoerder, als ik voorzichtig het deksel van mijn stale i huls op'icht cn in 't ronde spic-d. Geen onraad! Eén schildwacht, op honderd motor afstand, staat tegen een boom gerust te slapen! Dan klim ik uit mijn verblijf, spoed nvij naar de tent. licht den voorhang op cn grijp in éen snelle beweging d>> op tafel uitgespreide kaarten en pa- 1 lx--ross en... Op dot inornen'. draait de -j rijze veld heer zich op zijn legerstede om. Hij opent :1e arendsoozen. hij ziet mij, hij ontwaart miio uniform, cn zijn grauwe knevel siddert als hij uitbrult: De vijand!... in m ij n tent'.wij zijn verloren!... Op dat moment schetteren buiten do klaroenen, weerklinkt van nabij het gejuich van onze troepen, van ons ont- zettingBleger....! Excellentie, gij zijt mijn gevang©- ne! zog :k plechtig En ik voel het, dat dit hc; schoonste ocjgeirblik mijns kv-ms :s. Serzant, serzant, lelt uwe te maf fen? 't Is appèP.... Ik blik verward rond, ik ontwaar de ca>itine. en de wallen, ik vie na.w de weilanden waarin t puard van d- rt dorpsburgemeester grenst... ©n ik bo- ref weer dat we oj> IJsland zijn. en nier in oorlog... - Gelukkig! En toch, op dit oogenblik, smart het mii! De 9oldntenvrienden, die onder zoo vele andere werken ook Münchbtiu- sen. T'c Reis naar de Mnnn cn ren Leerboek der Mythologie zenden, mo gen hieruit zien dat hun streven niet zonder uitwerking is! RACONTEUR.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1915 | | pagina 11