gingstochten van het volk naar den'
onvergeV-lijkcn eenzame in het Sak-J
eenwuUi. Hoewel hiorbij een acteur
optreedt die waarlijk voor do heroi-
schc gesta'te past. moet ik bekennen,
dat zu'k een produceeren van gror.te
dooden iloor andoren, mij steeds on
aangenaam aandoet Doch laat ons
niet ondankbaar zijn tegenover de
eroote uitvinding onzer eeuw, die het
'mmere mogelijk maakt dat wij in de
toekomst de helden zelf op het witte
doek zien en geen steeds min of moer
onwaardig surrogaat.
De herdenking van Bismarck zal
i'ch beperken tot bevlagde huizen,
tot liet gesproken-en geschreven
woord in redevoeringen, opstellen,
brochures en ganschc boekdoelen, en
tot betoogingen aan den voet der B's-
marek standbeelden. De wil van het
volk vol te houden. ..durch zu hal
ten", zooals het Duilsohe woord zoo
kernachtig zegt, zal zich bij de be
toogt ngen het meest direct openha
ren Want Bismarck ia de stichter
van het rijk, van do eensgezindheid
der Duitsche stammen, die thans der
wereld oen zoo onvergetelijk schouw
spel biedt. Het voor heldenvercering
zo-, ontvankelijke, ja daaraan Iks-
hoefte hebbend Duitsche volk voelt
rijn beste tradit'es belichaamd in
den man die thans slechts in marmer
gehouwen en gesrotën. In brons de
rolsvaste en definitieve eenheid van
zijn volk aanschouwt.
Nog een man is do horos van het
volle in deze tijden. liet i.s de lovende,
de groote veldheer, \y"en alle vor-
eoring, al'e populariteit gekit, vyien
de schoolmeisjes brieven en gedich
ten zonden t->t er verzocht moest wor
den hiermede op te honden, die 'n
do fantazie der schoolknapen loeft en
er hen toe drijft op weg to gaan om
hem te bereiken en dan. natuurlijk,
heldendaden te verrichten. A'lc jon
ge nvonturenzoekers worden op weg
nmr hel oostelijk front opgepikt
De decoratieve levensgroot» por
tretten van Hindenburg die op een
tentoonstelling der - Academie dor
Kunsten te zien zijn geven dan man
in zijiï grandioze»» eenvoud niet zoo
w -t .Ki men d-t wenschte. Dat is
«ie: do man die de woorden sprak:
,,Het is mij onverschillig welke voor
stelling de menschen zich van mij
maken" en die zekie- a's dank voor
ew zending Liebcsgaben aan zijn
manschappen: ..Wat gij voor mijn
troepen doet, hebt gij voor mij ge
daan."
Met het boek van Houston Stewart
Chamberlain Wagner'a schoon
zoon en Duitschiands groole vriend")
over Engeland en DuhscMund en
Sveri Hedrn's ,,Ein Volk in Waffen"
is dan ook de levensbeschrijving van
von Hindenburg, het meest gelezen
boek
Van Pasc-lien af wordt de nieuwe
broodkaart ingevoerd Het verschil
met de vorige bestaat .daarin dut zij
ren vakje bevat, dat recht geefi op
too gram brood of 125 gram mee'. De
gelijkwaardigheid dezer beide pro
ducten wordt daarmede opgeheven,
\sa' slechts logisch is daar immers
het brood niet alleen u't meel be
staat. Deze maatregel dient ertoe om
nu liet vast staat dat er tot don vol
genden oogst toe genoeg graan i-s,
nog een reserve voor onvoorziene ge-
Vft.'len op te hoopen. Het nat en dón
in Hullaridsche couranten opdoe
mend verhaal van DuUeche arbei
ders d'e met hun vier sneed jes brood
por dag honger moesten biden. moet
v een anecdote zijn. Want bij een
rantsoen van vier pond per week
(het is nergens in Duitschland lager)
ju- eten die vier eneedjes dan toch
nog al d'kke snéden zijn!
tin de moeilijkheden voor do
arbeiders die grootendeeis den g« hee
lt-r. dag van brood met worst 'even
<->, die dus niet toekomen kunnen op
ti> heffen heeft de Nationale Vrouwen-
da i:st velerlei omhulsels die op de
wijze van c-en thermof'esch tiet eten
warm lwitilen, in omloop gebracht,
zoodot soep, pap en andere warme-
«pijzen naar de werkplaats medege
nomen kunnen worden. ITet beginsel
Is overal hetzelfde Een blikken bus
of pan waar het eten gloeiend inkomt,
wordt op een stijven bodem vastge
zet en dan wordt het geheel lucht
dicht afvesloten. IIoo vindingrijk men
was, bewiist de-prnct'sohe en tevens
«esthetische vorm der omhulsels een
ruffzolc voor den arbeider, een markt-
tasch voor de vrouw, een boekerita-ch
voor lieeren en oen hand werk taschjo
voor de onderwijzeres Daarin hot
warme maal, dat vier, zes uur, ja nog
langer op temperatuur blijft.
Amsterdamsche Kout
Van oorlog en vrede. Te
leurgesteld toe «eelgezelechap
Ueportersjaclii.
Do mensen is eou zonderling wezen,
die zich bij lijden gaarne te buiten
gaat luin allerlei paradoxale Uitin
gen.
De moest tegenstrijdige dingen wor
den door de menechheid verkondigd.
Daar heeft men de schoone lenze
te den vrede wil, bereide zich MD
oorlog". Van ui te voel liefde voor
vrede en do oorlogstoebereidselen 1k>-
levcn wij ttians de wereldramp. In
iatiden -ais het onze. waar tloor
krachtige maatregelen tot nog toe de
oorlog I uiten do grenzen werd gehou
den is het natuurlijk een andin ge
val. Maar de ontzettende oortogs-
tri.-t.i.-reidseten in de groote rijken
van Kuropft, ..alleen manr tor
vvillu vnn don lieven vrede, hebben
toch mede voor een groot deel tot do
catastrofe geleid. Zoodat Europa liet
tegendeel beleeft van een door oor
logsmaatregelen behouden vrede.
En nu de oorlog maanden en maan
den woedt en er, begrijpelijkerwijs,
betoogmgen worden gebonden voor
den vrede, nu worder. die dienstbaar
gemuukt aan liet uiting geven
feilen tiaat en nijd.
Het ligt niet op mijn terrein, hier
politieke beschouwingen te houden,
en dat Is ook geenszins mijn bedoe
ling. De inenschen van goeden wille
wenschen niets liever dan vrede, en
het zal wel waar zijn, dat verschillen
de wegen leiden naar hetzelfde doel.
Ik wil alleen wijzen op de malle
inconsequentie dat er vredesheloogin-
gen geannonceerd worden, die blij
ken niets anders te zijn dan gelegen
heden om andersdenkenden uit te
schelden en verdacht te maken.
Zulk een be'uoglng is ook eeniger.
tijd geleden door een bepaalde groep
manifestanten in do hoofdstad ge
houden. Er waren een paar duizend
menschon, die luisterden naar beken
de sprekers Volgens de aankondiging
ooudon do heeren het hebben over den
vrede. Maar het eenige, wat men te
hooren kreeg, was een onuitputtelij
ke vloed scheldwoorden en haat-
expressies aan het adres eener an
dere partij, die ook den vrede wil. Rn
die betoo-ers zijn waarlijk niet eenig
in hun soort.
Ik zal geen named noemen wie do
schoen past, Irekke hem aan, maar
is liet geen angstwekkende waanzin,
dat l»et"ögingen zoogenaamd voor
den v.rede misbruikt worden tot haat-,
en schelddemonslraties
Wie den vrede wil, bereide zich ton
oorlogde hodendaagsclie geschie
denis leert dc beteeken is daarvan op
de jiiisto waarde schatten.
Wie den vrede wil. schelde nnde-
ren. die dien óók wenschen, uit en de
toekomst zal loeren boe ver men
daarmede komt
Va.n deze comedio kom ik vanzelf
op oen tragi-coined ie uit het planken-
land,
T'/ftn gezelschap hier ter slede had
aangekondigd, dat ter opvoering in
studie genomen wna „Klaasje Zeven
ster" De nrtisten van dit gezelschan
die en partage spelen, beleven
allesbehalve voordeelige dagen. #Er
zijn avonden, dat de recette de res
pectabele som \an 3 A fi niet te
hoven gaat. Nu wist men van oude,
dat „Klaasje Zevensier" een kas-stuk
is. Een vorig gezelschap hooft er, een
paar jaar geleden, om zoo te zeggen
goud mee verdiend. Met de Paasch-
dagen zouden de eerste opvoeringen
plaat--- hebben, en de artislen, die de
uiet ongegronde hoop koesterden nu
eindelijk oens wat te verdienen, gin
gen mol moed cn lust aan het repe-
teereu 't Noodige decor en de requi-
iietyit werden aangeschaft, kortom er
werd moeite, tijd en geld in overvloed
Zaterdag 3 April zou de première
En daar kwam 't beeld is niet
mooi als een bliksemstraal uit
helderen homel de deurwaarder.
De deurwaarder, die bij exploit be
slag kwam loggen op het stuk. Hij
kwam dit doen namens oen tooneel-
directour, die het stuk naar Van Len-
ncp's roman voor het tooneel bewerk',
heeft on lief uitsluitend recht van op
voering bezit
Daar is niets togen in te brengen,
maar wat wel /.onderling aandoet .8
het feit, dat de rechthebbende liet
toonc ci g e elschap, dat zoo leehjk
gedupeerd werd, eerst weken achter
elkaar iioofl laten repeteeren en ploe
teren on het nu, met een paar dagen
als de Paschen in 'l verschiet. zoo
bitter teleurstelde.
De iiiênéclK'.ri waren juist aan het
repeteereii toon de deurwaarder
kwam. Toen 't hun werd medegedeeld
wildon ze iict eerst niet gclooven,
maar dachten aan con April-grap.
Wel oen ietwat lugubere, maar toen
een grap.
Niemand wild» gelooven, dat al de
moeite onbeloond zou blijven, de tijd
voor niets lxsleed cn de kosten ver
geefs gemaakt.
T Bleek maar al te spoedig geen
April grap, maar droeve werkelijk
heid ie zijn.
Hot stuk is nu natuurlijk niet ge
speeld cn or is door het gezelscnap
niets verdiend met de i'aaschdogen.
De recette was zoo gering, dat de
kosten er zelfs niet u'rt konden ko
men.
Dat iemand zijn auteursrechten
doet velden, wie zal het wraken? at
wM afkeuring verdient is het feit,
dat de man weken lang do mensohen
hun gang liet gaan en op het onver
wachtst cn op den meest ongelegen
lijd zijn eisch dood hooren.
Het gedupeerde gezelschap heeft,
naar ik hoor, thans een stuk In stu
die. dat er allqszins op berekend
sol, ij ut om het publiek, dat zijn
schouwburg pleegt te bezoeken, te
boeion. ii li
Ik hoop, dat bet na de teleurstelling
met „Klaasje Zevent-lor" een melk
koetje moge worden.
Laat ik u tot slot oen grappig avon
tuur uit liet reporten-steven mogen
vertellen.
Hel was hekend, dat de kapitein
van de ..Medea" in de stad zou komen
on boei liet rono.rtpre-Ieger werd na
tuurlijk gemobiliseerd.
Een vriendelijk renorter ging naar
dc wou ine van den kapitein.
Hoe laat of maneer thuiskwam
De kanilcinsche wist hol niet pre
cies. maar met vereende krachten
kwam men tot het vermoedelijk uur
van aankomst aan he» Weesperpoort-
stal ion.
Of mevrouw en de familie mes
wildon «aan in een auto, om meneor
af te halen?
Gaarne hadden nog nooit In oen
a"u to gezeten.
Wee tufte de auto. en aangetutl
kwarn een andere met een reporter
van 't ooncurrcorend blad.
Do familie was uit hot dienstmeisje
paste op het huis.
Of het dienstmeisje rneA wi
ook por auto. meneor halen
Gaarne; had ook nog nooit m
oen auto gereten.
Zoo stonden twee auto's met fami
lie, dienstmeisje en reporters aan hel
Weesporpóort-sintioii te wachten.
Meneer kwam niet. Was op 't Gen
traal-stiitton aangekomen en zou
roede thuiskom on.
Familie enz. in d.e twee auto's huis-
toe.
Daar was meneer.
Toon dc eerste begroetingen voorbij
wanen, poogden de reporters schuch
ter, ais retiorters zijn, aan het inter
viewen te slaan.
Meneer liet echter geen stom woord
los reporters vertrokken beteuterd
familie en dienstmeisje waren blij om
het auto-tochtje.
AMSTERDAMMER.
Een grootmoedig man.
In een Augustus»vond tegen half
twaalf zond een jonge man in ge-
zelscliapstollet voor het Londen
Georges Hospitai zijn huurrijtuig weg
•u ging langzaam langs het Grosie-
lOrplem.
Tuen tiij ongeveer 150 nieter van 't
gebouw verwijderd was, bleef hij op
een donkere plek tusschen de km-
aarns staan en opmerkzaam zag hij
naar een groot huis aan dc overzijde.
Ilij verschrikte, toen hij zag, dat een
poi die-agent hem waarnam, en in het
zelfde oogenblik had er ecu merk
waardige verandering met den jonk
man plaats. Een zware knevel kwam
voorschijn daar, waar men eon oo
genblik te voren een welgevormde,
goed geschoren bovenlip gezien had,
de rechte rug werd krom en ge
bogen.
De agent, die meer met doffe nieuws
gierigheid dan met zakelijke belanig-
stolling luern beschouwde, zou er een
eed op hebben gedaan, da.t de man
daar In het donker, dié eene sigaar
aanstak an wiens gelaat daarbij zicht
baar word, een lieer met krommen
rug, minstens 50 jaar oud, was.
Maar hij dacht meer aam de aflossing
zijne nachtrust, dam aan bet van
gen Van dieven en ging met stevigcm
tred in de rlchtfng van Victoria ver
der.
De man in gezetscliapstoilet liep
nu snel het plein over en ging de stoep
op. Hij had blijkbaar een huissleutel,
wont bijna oovenbhkkehjk opende
zich de deur. Het zou een toevallig
toeschouwer wellicht verwonderd h-
ben. een man. die hier zoo thuis
was. dat hij den sleutel bij zich had,
gébruik maakte van een zaklantaarn
cn zoo st.il en voorzichtig zicli bewoog.
Doch dat doed hij, en toen lrij een
zeer brc-de trap was opgegaan. lA»f
h" voor rene deur staam en luisterde
Na een ]»aar minuten stak hij zijne
"Iectriseli lantaarn in don zak, opm-
do de 'leur en voordat hij liet gewaar
werd. viel zij dicht en eene rosefto
met eleclriscih licht straalde in het
ert rek.
Hij trad naderbij en zag, dat iin een
met blauw leder beklceden stoel,
sleohls oern paar sciireden van hem
ï'wijdc-rd, een man van mid-délba-
'vn leeftijd zat, die évenzeer in gezel-
schapstolliet was. E-eai oogenblik zog
Inj onthutst dien man aan en bracht
toen bliksemsnel de hand naar den
zak.
schiet niet, sprak de ander, zon
der zicli te verroeren, terwijl hij met
belangstelling in de donkere mon
ding van de revolver blikte.
Een revolver van dit kaliber
maakt n geducht spektakel eri ik
n nah, dat go ongaarne de be
dienden sourdt zien komen om te zien,
w,it liter aan-de hand ia,
TOén hij zag, dat de man mot het
uurwapen besluiteloos bleef staan,
oogde hij er bij
- Ge behoeft niet bang te zijn, dat
ik oen dengel ijle wapen bij mij draag.
mfneeren liet fagon van oen 'ge-
k.V-d costuum te zeer.
Dc ander stak met een eigenaardig
lachje do revolver in zijn zak.
Ik wil u gclooven, zei de hij.
Goed. sprak de man in den stoel.
En daar ge nu eenmaal zonder de ge
wone formaliteiten binnengekomen
z;jt en ik uw naam niet weet, held.
ge er misschien niets togen, mij dion
te zoggen. Het behoeft natuurlijk
niet do ware te zijn. Het is alleon
voor bet geval dat een vriond, dien
ik nog wacht, mocht komen. Ilij is
zoo'n goede kennis, dat hij ornwuige-
dlowl komt, evenals gij cn het zotu mij
onaangenaam zijn, wanneer ik dan
niet eens uw naam kende. I-Iebt ge
or iets legén, als Mr. Smith te wor
den voorgesteld.
De ander gilimlaohte treurig en zag
snel om zich heen.
Ik hen aan u overgolevOTü, zoi-
de lilj. De deur is gesloten en door
het venster ontkomen is onmiogelijk.
Er rijden voortdurend wagens naar
h t station en wanneer ik schiet, is
al U-s in rep en roer.
D.) toestand is u dus volkomen
duidelijk maar ge antwoordt met
op mijne vraag.
Ah! Ik heet John lx
X is het onbekende. Het- is
geschikte naam voor iemand, die
die
Di -f van beroep is, Mylord.
Ge weet dus, wie ik ben?
l.v maakte een toestemmende be
weging.
Denkt u waarlijk, dat een oeni-
germnte ervaren man oen huis zou
binnen h ingen, zonder alvorens van
i '--s zich op de hoogte te hebben ge
steld?
Ge hebt gelijk, zei de Lord. Dal
was 'n domme vraag. En waarom was
hel nu te doen; om de sieraden mij
ner vrouw of mijn zilvergeld.'
li-et klinkt wat onbescheiden,
gaf lx ten antwoord, maar het was
mijn v -u-nemen, beide te nemen.
Ni ik moet zeggen, bescheiden
zijl go niet!
Anders ware ik alocids een ge-
meeno in broker. Nu ben ik daarente
gen verzamelaar met de linker
hand, zoo u wil, maar dan toch des
kundige.
Lord SI- Broward zag Iwurn vrien-
ilolijk aan.
Ik geloof, dat ik,menaction van
uwe professie rnisk-eaid heb, zeide hij.
Wellicht is bij u slechts een jeugdig
dweper met Dickens de oorzaak van
uw gevaarlijk beroep. Maar voor zoo
ver ik mij herinner, bezat Bill S'ikes
mor aai noch manieren; gij spreekt
nis een beschaafd man, ge eljt goed
geschoren m uwe handen zijn onbe
rispelijk.
John Tx zag den Lord aam, als lie
groep hij niot goed. wat deze be
doelde.
U is niet zoo, als ik mij luid
oorgcsteld, merkte hij bedachtzaam
oom. U slaat bekend als oan driftig
heer, terwijl u
Als ge maar niet zegt, dat ik niet
gastvrij ben, dus viel !e Lord hem in
te rede- Overigens kunt ge van mij
wat ge wilt. Wat wilt ge drin
ken? Hier ia whisky cn de syphons
zijn vol.
John lx nam een glas. Hij had
In-t voorgevoel, dat hij dezen nacht Ln
de gevangenis slapen on dat dit glas
voor langen tijd liet laatste zijn zou.
Deze sigaren, zeide de I-ord, ter
wijl! hij hem zijn etui toereikte, zijn
niet slocht. Het is de soort, die ik ge
woonlijk zelf rook.
Dank u! zei lx en nadat hij de
sigaar aangestoken en een paar trek
jes gedaan had, leunde hij achter in
zijn stoel en keek den Lord scherp
aan.
Hij znig geen teckem van zwakheid
dien® overigens vriendelijke trek
ken. Gelaat en voorkomen waren
krachtig -en hij bedacht dat do kans
'ril et groot was, om zonder ver gun
ning van den Lord uit het groot©
ui Grosvenor-Place te ontko
men. En daar hij geen man was,
die zich ithisièn maakte, begreep hij,
dat hij in de val géloopen .was on do
gevolgen dragen moest. Hij behoorde
icMer niet. tot ben, die bum noodlot
liejammercn.
Het stilzwijgen begon lrem druk
kend te worden. II ij maakte nog een
glat? voor zicli gereed.
Wat inoet er nu eigenlijk van
orden? vroeg hij nu.
Lord St. Broward fronste even het
voorhoofd.
Spreek met zoo luid, zeide deze.
ik had niet gaarne, dat mijn bedien
de u ziet Hier komen zóó weinig
mensohen dat hij dadelijk zou zien,
hojj gij niet een van mijne vrienden
zij», en ik neem aan ge zandt het
niot aangenaam v'ndon, waarneer hij
raadde, wét ge zijt.
Waarom zou hij mij niet voor
r-n v.te uw vrienden houden? vroeg
D; een weinig gekrenkt,
De Lord antwoordde beminnelijk:
Ik wil u volstrekt niet bedeedigen;
maar Barber zou direot zi«n, dat ge
:-.n kant en klaar gek-ochten witten
..jldiixs L>ij rok en wit vest draagt, on
dat uwe kousen, hoewel van zijde,
scharlakenrood zijn. Hij weet, dat
geen mijner vrienden zich zoo kleedt
De hezooker scheen het hem niet
kwalijk te nomen.
U heeft golijk, antwoordde
hij. Ik heb mij op deze wijze al
méérmalen geblameerd. Ik maak geen
grammaticale fouten en als bet niet
zulke kleinigheden betreft, zou men
ook mij tot de voorname lui rekenen.
Hij et,rekte een el eg an tan voet uit
en toonde oen schreeuwend roode
kous. De Lord stak een nieuwe sigaar
j(i en schoof hem Itet ófcul tea
Zeg eens, zoo begon hij weer,
wat voert u eigenlijk hedenavond
hierheen orn te te verzamelen
lx haalde een courant-uitknipsel uit
zijn zak en las voor
„Ixird on lady Si. Brcward zijn
iiedenmorgen met liun kinderen naar
Glenfierth vertrokken, waar zij gedu
rende den jachttijd zich denken op te
houden."
Ik heb, naair liet schijnt, al een
gelukkige jacht gehad, hoewel ik te
laat voor den trein naar Kings Croaz
lew aanmerkte de Lord glimlachend
aan alzoo, dit entrefilet was -het,
dat u in verzoeking bracht
Ik wou dat de man, die dit
schreef, werd opgehangen 1 riep lx
toornig uit.
Maar als hij dit niet geschreven
■luid,, ware mij de gelegenheid ont
gaan, ©en echten dief te ontmoeten,
Maar mij het uitzicht op een jaar
luchthuis in Portland.
Hij lachte een weinig nerveus.
Sprook niot van zulke onaange
name dingen sprak de lord.
Maar zeg mij, of ge werkelijk een lief
hebber van oud-zilverwerk zijt, onaf-
gezien van de geldswaarde 1
Dat ben ik Werkelijk I klonk
hot ernstig. Soms ga ik uren lang
in liet British Museum en South-
Kensington, om het zilverwerk te be-
wonderen,
Ik zal u iets van mijne schatten
laten zien, zeide Lord St. Broward
on liij stond op voor de eerste maal.
Maar lcop zacht.
Daarna opende hij een kast iu den
wand en haalde er ©enige étui s uit
één dam van bevatte een ouden beker,
dien hij haast verliefd aanzag.
Deze ie uit den tijd van Koningin
Elisabeth zij schonk dien aan oono
dame van mijn familie, wier peet zij
was. Hij is niet met, goud te betalen,
hoewel -hij maar voor vijf pond zilver
bevat. Zie oens dit rooxnkannetje mot
het wapen der Edgcunibe. En dan dit
goudsmidawerk I Dit is het sclxoonsto
van alles, liet is van Ben ven ulo Cel
lini, don koning van alle.... verzame
laars. Me dunkt, hij heeft het aan oen
of anderen Croesus verkocht en daar
na 'hém neergestoken, ora woor in het
bezit cr van to komen. Is zijne mo-
thode u bekend?
Ix schudde het hoofd.
Ik dacht, dat 't een schilder wo3.
De bezichtiging van hot» zilver en de
veie zeldzame sieraden duurde langer
dan een uur en de arme drommel
werd ten laatste haast duizelig bij
den aanblik van al die heerlijkheden.
die hém zouden toebehoord hobl>oii,
wanneet de ander niet Ie laat aan don
•in gekomen was.
Ik begrijp wat er in u omgaat.
aprak de Lord. maar ik denk, dat
ge mijn goed recht zult erkennen.
Met onwil word ten antwoord ge
geven
ïk drink en rook «iet met een
man, oin hem daarna te bestelen.
Neem me met kwalijk het was
zoo kwaad niet bedoeld I
En wederom zag hij den jongen
•au vriendelijk in hel gelaat.
Hoor eens, ging hij nu voort,
ik ben noch magistraatspersoon,
noch zendeling of iets van dien aard
maar toch moet ge mij liet ten goede
houden'als ik zeg, dat ge iets beters
kondit doen, dan uw tegenwoordig
metier uit te oefenen. Hoe oud zijt ge.'
Zeveni-en-twintig.
Leven uwe ouders nog
Gelukkig niet
Zijt go al oens gestraft
Nog niet
Dat is goed, zei cle IwOixI.
Dan kunt go nog eens van voren af
jan beginnen. Waarom zijt ge die lc-
ens wijze begonnen
Il'et was mijn laatste toevlucht,
Ik heb geen handwerk geleerd en don
baantje in ©en kantoor is do ware
slavernij. Ik kreeg 35 shilling iu do
w eek en had geen uitzicht, ooit uisor
dan -10 te ontvangen. Nu ilan3 ik wel
op een vulkaan, maar kan mij toch
eens amuseeron. Verleden zome-r was
ik drie maanden in Scarborough. Ge
loof me vrij, dat was waf anders dan
de dagen vrij af in den rijd, da! ik
ig kantoor liep cn iu een goedkoop
pension onder dak moest. Ik logeeule
in het Grarid-Ifotel en sjieeltlo lede
ren avond biljart.
Kent ge e enigen van uwe col
lega's
Geen onkelen cn dat kan me ook
niet. schelen, antwoordde Lx met
beslistheid. Ze zijn in den regel
drankzuchtige wezens. Er be
staat maar een. dien ik zou willen
ontmoeten. Hij is de meestor aller
dievenen alleen om hèm heeft de dief
zijn intrede op het tooneel gedaan.
Ge maakt mij nieuwsgierig,
zeide de Lord. Wie is (lat
De Marquis, u heeft toch zeker
wel ©ens van hem gehoord of gele
zen
Nooit, zei de Lord. Wat is
er voor merkwaardigs aan hem
Dat zal ik u verklaren. U zegt,
rrie.ii 'zou mij nooit voor een van uw
ion den aanzien, omdat ik mij niot
weet .te ldeeden. Mijn kleeding zou
r goed voor Highhurg of Gamber-
well passen, maar niet voor Grosve-
nor-Place. Daardoor zou de Marquis
nooit, worden ontdekt. Hij m in alle
doelen gentleman. Niemand kciït zijn
Attain, maar hij ie do zoon van
een edelman.
Dien zou ik wel ©ens willen zien,
—sprak Lord St. Brevard met belang
stelling.
- Daartoe zal de gelegenheid al
licht zich cons voordoenant
woordde lx, met een betekenisvolle»
blik op de kast in d6n wand.
Wij zullen hem eer.® een oogen
blik laten rusten en aan u zei ven den
ken. Wat denkt u, d it ii: met u doen
zal
Politie, was al wat do ander
zei.
Neen. Als -overheidspersoon
moest ik hot doen en als Lord-luile-
n-ant zou mijn© handelwijze zelfs
strafbaar zijn. Aangenomen, dat ge
een nieuwen levenswandel zoudt be
ginnen, zoudl ge dan uw verzamel-
manie opgeven
Ik kan van 35 shilling in do weck
niet eerlijk leven, antwoordde lx
na oen pauze. Ik ken mij zelf te
goed en weet, dat ik dit niet zou kun
nen.
Goed. Maar wanneer ik ti nu
zooveel gold voorschiet, dat ge eene
zaak kunt hee innen, zoudt ge dan
oen eerlijk leven leiden
O, hoe gaarne! klonk het
harte.
Wat zoudt ee dan wenschen
Mij ftssoeleeren met iemand, die
een zaak in Scarborough hoeft. Hij
lH-cft het mij aangeboden, maar ik
had niet het verelscbte kapitaal.
Hoeveel t.mot ge ini' -rgen?
750 pond.
Dat zou wel gaan Ge hebt inij
een buitengewoon amusante» avond
verschaft Paderewski had 1000 pond
gevraagd, wanneer liij hier.geSjK-cld
had. Waarom zoudt ook gij niet een
goede betaling ontvangen Ik heb mij
beter met u geamuseerd, dun l'ade-
reivski's pianospel had kunnen doen.
Tx staarde hem aan en het oud©
wantrouwen ontwaakte weer Ln hom.
Waf was dat voor een mensc-h-, die
oen dief beloonen wilde, die in zijn
huis had ingebroken
Hij zag hom eert portefeuille uit den
zak halen on er een chèque-boek uil-
nemen.
Drommels, ©r is nog innu
chèquo in, riep de Lord uit,
die-moet ik zelf gebruiken. Ik heb drie
banknoten van vijf pond en twee
shilling, dat geeft mets.
Hij zag den ander scherp aan.
Ik zal u vertrouwen schenken.
Daarop opende hij de ka©t ou nr
er een klein loeren étui utt, waarin
een paarlsnoer lég.
Deze panrlcn, eter bij voort,
- ziin ongeveer van dezelfde grootte
ls die, welke do dienst incisies dra
gen. als ze des Zondags uitgaan,
maar omdat de/o echt zijn, hebben zij
een waarde van ongeveer 2000 pond
Ge hebt in uw beroep zeker wel ge
legenheid gehad met monschen be
kend te worden, dl© zulke dingen
knopen en verkooiwn, zonder veel na
vraag te doen
Hij knikte.
ik ken een man, die mijne zaken
knopt, zonder vod te vragen.
Breng hem (leze paarden en laat
hij ©v u zooveel mogelijk voor geven.
Hoeveel denkt ge cr voor te kunnen
ontvangen
Ix'zag do paai Ion met kennersoog
aan.
Ik zal 2000 pond cisehon hij
geeft me 1250.
Neem daarvan wat gc noodig
hebt en zend de rest aan een adres,
dat ik u geven zal.
I>e inbreker nam een potlood en
hield zicli gereed, op zijn manchet te
schrijven
„Zend de rost aan het Asyl voor
M'ftr.mde katten mot een groet van
Lord St. Breward."
In dit oogenblik herinnerd.) Tx zich,
dat Lord St. Broward wegens zijn.
excentriek optreden tegen kutten juist
berucht was. Hij lind een gloeiende»
afkoer van 't geheele kattengeslacht,
on had om die reden al minstens een
dozijn maal boete moeten betalen.
Uit het venster van zijn slaapkamer
had hij oip zo. geschoten, zijn terriors
op zo aangehitst <yi alles beproefd om
ze uit te roeien Reeds was ©r een
protest-verg adoring in St. Marlins
Town Hall gehouden en de zaak was
al voor de rechtbank 'geweest. Lord
St. Breward scheen zijne gedachten te
raden, want hij voegde ©r aan toe
Ik vrees, dat ik zonder reden ©on
slechten naam heb en dit zal nu hot
bewijs zijn, dat ik mot liet monster
ben. waarvoor ze mij houden, ln wer
kelijkheid heb ik een groot© voorliefde
voor katten, mijn waarde 1
Het stond toch in alle couranten,
zeide lx, die den Lord echter op
zijn woord geloofde.
Moet ik het geheele bedrag aan
do katten zenden, zelfs wanneer ik
1500 pond ontvang
Ja, dat is mijn wensch. Maar
weet wel, ik wense-h, dat gij aap nie
mand zegt, wait ik voor u gedaan
heb.
Ik weel niet, hoe ik u zal dan
ken sprak lx, gelukkig bij do go-
(lachte, dat wellicht een eerlijk ©n ge
lukkig leven hem wachtte. 3k ge-
veel mij
Jawel, ik begrijp u, zei de lord
•.riendeTïjk, maar ik hecht niet aan
dankbetuigingen.' Doe volgens af
spraak cn word een eerlek man. Er
ziin wellicht velen, die alles,- wat zij,
bezitten, zouden willen geven, wan
neer zij nog eens van voren af aan
konden beginnen, zoo als gij.
liet scheen, als wilde li ij nog meer
zeggen maar toon strekte hij plotse
ling de hand uit.
liet ga u wel en denk ar aan,
heel voorzichtig gijn, als pij dc deur
uitgaat.
Niot ver van bot Standard-theater
Ln Shoreditch woont een oud man,
di© een besch©id©u lclr-ri winkel
heeft, waarin l»ij liorlnges en byou-
torieen repareer1 Hij toonde geen ont-
stomdlieid, teen Ïx te morgens om half
vier hem opbolde. Om 3 uur reisde
zijn zoon met een boot nau# Rotter
dam af met Lady St. Broward's
paarlsnoer in den zak. Ix, die 15U0
pond voor de pa u ien ontvangen had,
seinde onverwijld raar Scarborough,
dat hij het hem aangeboden com-
pagiUcschaip aanvaardde en nog den-
zelfden avond naar Yorkshire zen af
reizen.
Toen de secretaris van het Asyl
voor verarmde katten not bericht ont
ving. dal dc kaüetihalende Lord aan
het asyl 750 pond sterling ggjknonken
had, zond h" dadelijk expresae-liestel-
liuigou naar de „Tim.es", den „Tele
graph" on do „Morning Post", en hij
spendeerde 3 shilling 9 ponce voor
oen lang danktèlögram aan Lord St.
B reward.
Toen lx het v-id aan de katten af-
gezonden had, ging liii naar huis en
naar bed. Eerst 's avonds te 9 yur
stond hij weer op, pakte zijn koffer,
reisde mot den nachttrein noord-
wnaris en sliep, tot hit Rugby be
reikt had. Daarop ving hij nan, do
couranten te lezen, die hij meegeno
men bad, om zich den tiid te verdrij
ven, en zitno aandacht werd al dade
lijk getrokken door «en bericht roet
liet opschrift
„GroUo diefstal bij Lord St.
Broward.
,.Degeheele collectie van antiek
zilverwerk en het grootst© drol
van lady St- Broward's kostbare
sieraden werd dezen nacht tus
schen 2 en 'i uur gestolen. L>e na
dere bijzonderheden zullen eerst
la kend worden, wanneer de Lord,
die hedenmorgen naar Schotland
afreisde, met zijn verlies in ken
nis gestéld is.
De portier en zijne vrouw wer
den, volgen® de door hen afigoleg
de verklaring, door een man in
gczeischapstoilet overvallen en
gekneveld. De politie vermoedt,
dat deze inbraak geschied is door
don vermiuureku misdadiger, die
onder den naam Marquis bekend
is on dion men in Amerika
waande."
Tot zoover de „be-tromv'.-are" Times,
en de overige bladen meldden in
hoofdzaak hetzelfde. Thans eerst
werd het lx klaar, dat de man, dien
hij voor Lord St. Breward gehouden
had, «iemand anders was, dan de be
ruchte misdadiger, die zich Marquis
noemde.
Zoo kwam het. dal lx zijn lcvens-
wonsch vervuld zag. en kennis go-
mankt had met den beroemden inbre
ker Maniuis.
Hij zat al» verlamd bij de gedacht©,
dit hij zoo lrolijk beetgenomen waa.
