De Europeesche Oorlog.
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
VVGENSDAG 12 MEI 1P15
Verspreid Nieuws 1
var. dc oor ogsve.den
YOUR YPEREN.
Dc „Kölnische Volkszeitung" publi
ceert den volgenden veldpostbrief
Eindelijk is hot waarheid gewor
den, duidelijk is het ons gelukt, wat
■wij zoo lang gowensebt hadden, en
waarnaar wij met den dag 6terker
verlangden. Wij zijn over liet ver-
we nacht© Vser-kanaal gestoken en
hebben ons vastgezet op den anderen
Or^'t*-11 v«r g.jiocg van den ongelukki
ge» waterweg, die ons maanden lang
bijna tot wanhoop gebracht heeft.
Wij konden liet kanaal niet meer
zien, wij konden het kabbelen van de
geelbruine golven niet meer hooren,
die ons dikwüls bij matigen wind in
de loopgraven bezochten en ons tot de
huid nat maakten. Thans is het waar
held geworden, waarom wij in de
koude winter- en de stormachtige
voorjaarsnuchton, als wij rillend en
tandenklapperend in de loopgraven
stonden, zoo vaak gesmeekt hebben,
dat wij eindelijk aan den overkant
zouden komen met een «enigszin?
drogen grond onder de voeten.
IJoe alles zoo plotseling gekomen Is,
is me eigenlijk nog een raadsel, niet
tegenstaande wij dagen ie voren reeds
aan verschillende voorbereidingen
hadden kunnen zien, dat er iets ge
beuren moe.1!, Dc wachtwoorden vlo
gen over en weer. doch niemand p©-
If.i Mo, dat nu ernst gemankt zou wor
den.
V» gen lang reeds klonk van rechte
aanhoudend rollend kanongedonder,
zoo sterk, dat v.ii begrenen, dat daar
een groots slag geleverd werd. Bij
ons was alles kalm, alleen de genie
soldaten werkten harder dan anders.
7X\ sleepten pontons aan, z.ii stapelden
balken en planken op tot torens en de
genie-officieren liepen met geheim-
zirmice gezichten langs ons. Toen
eerst hoorden wij water ana de hand
woe. Et» dit lvericbt werd met v.óóveel
geestdrift ontvangen, dat niemand
dacht anp >iet gevaar, dnt wij tege
nin-gingen. IJverig werden de voor
bereidingen getroffen voor de groote
o'ernemfnge" wij konden nauv.c-
IPks het uur afwachten, dat ons d'-n
dood of do overwinning zou foren-
pen
Onze artillerie werkte dezen keer
bijzonder goed. De viiandeliiko stel
ling zag er vit els één groote vuur-
zee Onophoudelijk sprongen onze
grarinten boven en 'n de Rngelsche
loopgravon. gruwelijke verwoestin
gen aanrichtend Tk weet werkelijk
■niel meer. hoe lang deze echieterij
duurde.'Geen onrer. die in de voorste
IncvTivep stonden en keken naar
het ivzisr-srhoone schouwspel, zal wel
op ziin horloge gezien hebben. Onze
oogeii deden niin en onze kelen wer
den dichtgeschroefd door den bijten
den walm. dip In dichte wolken zelfs
tol in onze loopgraven gel reven werd.
Wii konden liet bijna niet uithouden
In dezen rook, waarvan wil toch maar
een klein gedeelte te genieten kregen.
Toch bleef leder op post. Wij stonden
en tuurden. Toen plotseling onze ka
nonnen zweren en een bijna plechtige
stilte om or.s heersehte, greep menig
een naar ziin hoofd, dat van hei ge
weld dreunde, zag zijn vrienden aan
en wees zwijgend naar den overkant,
waar nog steeds dikke rookwolken
den hemel verduisterden. Was het
oen droom was het werkelijkheid?...
Maar toen het commando kwam tot
don opmarsch, was de stemming in
eens weggeblazen. De compagnie
klauterde nis één man uit de loop
graaf, het geweer in do hand, en
stormde voorwaarts, tothet vcr-
wenschie kanaal Daaraan hadden
wij niet gedacht, en daar konden wij
toch niet overheen. Maar, het leek een
wonderover het kanaal was een
brug geslagen'. Dozijnen booten lagen
klaar om Ons naar den overkant ie
brengen, en in het water wemelde het
reeds van soldo! en, die, hc.t. geweer
hoog in de lucht, naar den overkant
zwommen. Do genisten zijn toch dui-
velsehe kerels Zonder dat wij er
iets van gemerkt hadden, sleepten
zij, onder de bescherming van hei
artillerievuur, hun materiaal naar
liet kanaal. En wij behoefden slechts
over de brug te wandelen, of in de
beaten te stappen.
Binnen een paar minuten waren
W;j aan den overkant En nu meesten
wij plat op den grond gaan liggen en
het vuur openen. De Engelschen had
den lont geroken. Wat niet door de
beschieting vernield was, vuurde als
bezeten. Mijnen, handbommen, en
handgranaten vlogen naar ons toe.
Wij sprongen op en weldra waren
wij in ue vijandelijke loopgraven, ai-
les kon en kleur slaande, wat tegen
stand bood. feteeus nieuwe Duitsche
colonnes werden over het Veer-kauaal
gezet. Steeds verdei tbongen wij voor
waarts, de eerste, tweede, derde vij-
'undelïjke loopgraven-stelling werd ge
nomen. Nu waren wij in de hoofd
stelling.
Hoera daar zijn kanonnen. Wie
zou gedacht hebben, dat wij vandaag
nog kanonnen veroveren zouden V
Wil kregen ze, negen stuks, spik
splinternieuwe Engelsche kanonnen.
Op do machinegeweren en mijn wer
pers in de eerste loopgraven hadden
wij verder niet gelet. Wij moesten
verder en konden ons om dergelijke
dingen niet bekommeren. De hoofd-
zuak was, dat we ze in honden kre
gen. Wie dit deed, was bijzaak. Maar
voor do kanonnen gold dit niet. Daar
op maakten wij aanspraak en do
lient-gewonden, die wij er als wacht
plaatsten, zorgden er voor, dat nie
mand zich ons recht aanmatigde. Wij
hadden gedacht, dat de vijand veel
ernstiger tegenstand eou bieden, en
zagen tot onze vreugde, dat wij be
trekkelijk kleine verliezen leden. Onze
artillerie had ons pad schoon ge
veegd.
In do veroverde stellingen zag het
er woest uit. Onze zware kanonnen
hadden reusachtige trechters In don
grond gewoeld, dekkingen en schuil
plaats©» vernield en uitéén gescheurd
en daa-. tusschen lagen de stuk ge
schoten lichamen en ledematen van
Entreischen en Franschen. Wij von
den niet alleen blanken, maar ook
zwarten, bruinen, gelen, rood en, een
niencseï ven volkeren, waarin de
dood verschrikkelijk huis gehouden
had.
OQSTENRÏJKSCHE 42 CENTI-
MÈTER-KANONNEN.
Do oorlogscorrespondent in West.-
Galicië van de „Vossischo Zeitung"
meldt
Bijzonder hevig eijn de gevechten,
die na het overtrekken van de Duna-
jec om Tnrnow geléverd worden. Hier
is de heele zware artillerie aan bef
werk. om de steunpunten der Russen,
die tot bescherming van deze hoofd-
étappe natuurliik bijzonder sterk zijn
aangelegd, te breken. Met bijzonder
snoces gehnrkt men e-en ©ostenrijk-
ache 42 c.M batterij, die reeds vroe
ger voortreffelijke diensten heeft be
wezen. Heeds midden Januari, toen
de vroeger voor kustverdediging be
stemde batterij van haar toenmalige
standplaats bij Biadolïny uit liet Rus
sische smrmmitie-denöt aan het ela
tion te Tarnow in elkaar schoot, kon
ik hanr uitwerking-waarnemen. Op
een afstand vnn achttien kilometer
veegde het eerste schot een boo gen
toren irohoel weg. De projectielen zijn
nog drie honderd kilogram zwaarder
don die van de Duitsche 42 c.M. ka
nonnen.
AANVALLENDE GENIE.
De ..Kölnische Zeitung" geeft een
uittreksel uit een brief van een vaan
drig bij de genie, die een stormaanval
in het Weeten heeft meegemaakt Het
was bet verschrikkelijkste, wat hij
nog beleefd bad. De aanval was vrij
onschuldig, maar zooveel te erger het
artillerievuur, dat zij den gehoeien
dag over zich moesten laten heen-
gaun. Den avond ie voren rukten zij
uit, om toebereidselen te treffen.
's Morgens om vier uur. De infan
terie trekt de stellingen binnen, Alles
hoopt ziéh op. Bij alle wegen en ver
bindingsstraten staan wegwijzers met
lichtende verf,
Zee uur. Alles is op zijn plaats. De
compagnie-commandant steekt een si
gaar "P. De luitenants maken grap
pen. De mannen ontbijten,
Half zeven. Stemming en spanning
zijn stijgende, leder spreekt over het
licht, het teeken voor den aanval.
Zes uur 55. Nu moet het ieder
oogenblik beginnen. De bajonet wordt
opgezet, het geweerslot nog eens na
gezien, de helm vast op het hoofd
gedrukt. Koortsachtige spanning.
Aan elk electrisch ontstekin es-toestel
staat een genie-soldaat Men wacht
op hot licht
Zeven uur. Daar is het Een licht-
kogol gaat omhoog. Allo batterijen,
van de zwaarste tot de veldkanonnen
toe. vuren met één slag een salvo in
de Fransche stellingen. Zware mij-
nenwerpers schieten. En dan ontplof
fen twintig mijnen diep onder de aar
de, diep onder de Fransche loopgra
ven. Een knal absof de wereld onder
gaat. Ónze loopgraven gaan heen en
weer, zoodat men het gevoel had, als
of men op een schip stond. Luitenant
X., Uic aun den ingang van do mij-
ncnsciiaclit het electrische ontsle-
kingatveatel bediende, vliegt als een
elasueke bal uit de schacht, door den
luchtdruk gedreven. De infanterie,
die in dc sappen stond, viel als eon
rij tinnen soldaten achterover. Hoe
verschrikkelijk komiek hot was, we
wuien waarlijk met tot l-achen ge
stemd. Onmiddellijk na de ontplof
fing springt dc Infanterie uit de loop
graaf.
Half acht. We hebben getracht een
bovenanrdsche verbinding te vei krij
gen. komen echter onder vreeselijk
granaalvuur. Terug xn de mijn
schacht, om te trachten van onderen
in dc Fransche loopgraven te boren.
De lucht is door kruitdamp bedorven.
Een man, die juist nnn het werk was,
loopt zoo snel mogelijk naar buiten
en valt flauw. Met hem koude koffie
over het hoofd te gieten, breng ik
hem bij.
Een vreeselijk granaalvuur uit zwa
re artillerie. De Franschen schieten
a?6 bezetenen.
Acot uur. Weer vallen drie man
flauw. Maar er moet gewerkt worden,
1ot eiken priie. Onophoudelijk rolt de
donder van "het geschut.
Negen uur. Het artillerievuur gaal
onverminderd voort, weer twee man
bewusteloos. Kaarsen branden niet
meer in de schacht. We werken met
electrische zaklantaarns.
Tien uur. Artillerievuur. Vier man
moeten naar bulten omdat ze niet
goed zijn.
Elf uur. De Franschen schieten,
echieten, schieten.
Twaalf uur. Het vuur wordt wat
zwakker. De Fransche artilleristen
eten hun middagmaal.
Eén uur. Luitenant X. komt terug,
llij meldt, dat we vier achter elkaar
liggende loopgraven hebben bezet. De
voorste Unie wordt nu beschoten. Als
hek artillerievuur wat verflauwt, kan
men het wagen door de loopgraven te
gaan. Gruwelijk ziet het er hier en
daar uit. Allee is in elkaar geschoten.
Hot wordt tijd weer in een schnilboek
te kruipen. Ik heb gebraakt en voel
mii nu weer beter.
Twee uur. Hot artillerievuur be
gint met verhoogde hevigheid. De
Franschen schieten met het zwaarste
kaliber. Het lijkt een aanhoudend rol
len van den donder.
Drie uur. Artillerievuur.
Vier uur. Artillerievuur.
Vijf uur. De hel breekt los. Het
vuur Is tien maal zoo sterk. Men hoort
slechts één gekraak. Er slaat een gra
naat Ir» >n de m'nschacht, juist waar
ik lig. Ik heb ongelooflijk geluk. De
granaat versplintert do beschoeiing,
■zoodat het hout om me been vliegt.
Een wonder, dat ik ongedeerd geble
ven bon. Met gewold rooet fit weer tot
mo zelf komen Gelukkig vermindert
het vuur wat. Allen zitten op een hoop
voor de schacht. Teder oogenblik kan
rnen een aanval verwachten. Ik ga
op mijn gemak op een zandeak zitten
en begin te eten. Eerst zien allen mij
verbaasd nan, dan krijgen ze opeens
allemaal honger. Wij hebben in twin
tig uur niets gegeten. Dc mannen
gaan rustig naar de plaats, die men
hun aanwijst
Half zes. Voor ons hevig geweer
vuur. De Franschen probeeren weer
aan te vallen. Wij staan gereed voor
het geval, dat de voorsten terug ge
worpen zouden worden. De Fran
schen worden met glans afgeslagen.
Zes uur. Langzamerhand komt er
stilte.
Zeven uur. We krijgen bevel in te
rukken.
NATTE LOOPGRAVEN.
We lezen in hot „Alg. Handels
blad"
Men hoopt, dat met het voorjaar
voor de soldaten aan het front ten
minste de ellende achter d«D rug ligt
van de vochtigheid der loopgraven.
Een na-klank van dit ongezonde be
drijf uit den oorlog vernam men de
zer dagen van Duitsche zijde
maar de Duitsche loopgraven-solda
ten hebben de kille narigheid tot een
grapje omgezet.
Zij hadden in een krant van huis
een advertentie gelezen, waarin
grondwerkers gevraagd worden voor
den aanleg van waterwerken ergens
Sn do Jura. De soldaten boden ais
volei hun diensten aan
„Onder verwijzing naar uwe adver
tentie nemen wij, loopgraaf-soldaten
bij Arras, de vrijheid, daarop te
reflecteeren. Wij zijn ree do drie-
verrel Jaars met dit soort arbeid bezig
geweest, en hebben grond-werken
uitgevoerd in den meest verscheiden
■zin, als hoog- en diepbouw, water-
•aan- en afvoer, modder- en zandwer-
ken, terwijl wij zelfs wegens het snel
graven en schoppen met het ijzeren
kruis werden begiftigd. Bij onze aan
bieding wijzen wij cr op, dat meer
op een goede verpleging dan op hoog
loon zal worden gelet op het oogen-
blik verdienen wij 33 pfennig per dag,
met vrij daglicht, voedsel en woning,
meeetal in <ie open lucht. Indien u
Van onze aanbieding gebruik mocht
maken, verzoeken wij u ommegaand,
laef&l telegrafisch antwoord, aange
zien wij dan dadelijk one ontslag zou
den vvenschen aan te vragen, om re
den onze keizerlijke meester onmld-
deliiik tij] den vrede deze branche op
heft. ae.n welken arbeid wij zoozeer
gehecht zijn geraakt
't Is te hopen voor d;e grappige,
arinefd rammels, dat zij den vrede
mogen beleven, en in hun verdere
ieven nuttiger arbeid zullen verrich
ten dan het spitten van loopgraven.
DE GEVECHTEN IN NOORD
FRANKRIJK.
De „Times" ontving uit Noord-
Frankrijk bet volgende telegram
,,De verwoede strijd duurt langs het
geheele. meer dan 70 mijlen lange
front van Atrecht naar de zee voort.
Dc Duitse hers hebben hun aanval
op Yperen Zaterdag niet verdubbelde j
kracht herhaald. Zij zijn met ernstige
ver!i?zen, doch ten koete van zware
offer» ook aan den kant der geallieer
den. afgeslagen. Het artillerievuur,
waarmede zij den aanval op de stel
ling ten oosten van Yperen begonnen,
was zóó hevig en verschrikkelijk, als
de geallieerden tot nog toe nog rilet
hadden doorstaan
Enkele dagen geleden hadden stra
tegische overwegingen de geallieer
den genoopt tot een terugtocht uit do
goed aangelegde loopgraven bij Zon-
nebeke. Verder westelijk, op een
langs de stelling vooruitspringend
gedeelte van het gevechtsterrein, had
den de Duitschers geschut samen
getrokken. waarmede zij een orkaan
van granaten en ontplofbare stoffen
op de geallieerden lieten neerkomen.
Elke vierkante meter gronde scheen
omgewoeld en vergruisd te worden.
De loopgraven werden tot vormeloozo
massa's aarde en puin geschoten en
lagen bezaaid met de lijken van vele
manschappen der goallieerden.
De 90ldu'en handhaafden zich met
ver vonderlij ken moed en hardnek
kigheid. maar in een dergelijke on
der vuur gehouden strook konden
zich geen troepen ophouden. Een te
rugtocht was onvermijdelijk, maar
nauwelijks minder hopeloos dan het
verblijf in de loopgra\en, want een
hagel van ontploffende granaat
kartetsen veegde 'over lederen duim
gronde den rug van dc strijders dor
geallieerden.-
De verliezen waren zwaar, doch de
terugtocht naar de tweede linie werd
in goede orde volbracht.
Toen was het de beurt der geallieer
den. Het werk van hun artillerie was
volmaakt. De Duitse!infanterie Hep
in gesloten en talrijke gelederen
storm, om dc geallieerden uit Ypercil
te verdrijven, doch werd neergemnnld
door het mitrailleurs- en granaat
kartetsvuur. Op een plaats hadden
de Duitsche troepen 900 meter over
gedekt terrein te trekken en hier
smolten geheele bataljons onder het
vuur w-eg. Op andere plaatsen liepen
zij recht op de loopgraven aan en
werden slechts 1n een verwoed hand
gemeen met de bajonet teruggedron
gen. Ten slotte werden de Duitschers
over de geheele Unie afgeslagen en
nog houder, de geallieerden Yperen
bezet."
DE STRIJD IN CALICIÖ.
Adelt, ue ooriogecei responuent van
het „Ueriiucr iagoUluU uoei nadere
mededeelïngen over het uiteenslaan
van net Russische leger in de Beski-
Ueii en de vervolging van de andere
vei'slagen Russische legers
„L>e itus&eu maakten oen troepen
van aartsnerlog Joseph F er d man u ue
overwinning va» Tarnow met gemak
kelijk. Deze stad was voor hen ais
kruispunt van vier spoorlijnen, ais de
vernmdmg tusschen het Gaiicisciie en
het N id a-front, ais deiiiüng aller to-
rugtochtsverbindingeu over Rzeszovv,
van do allergrootste be teekenis. Der
halve had de Russische legerbevel
hebber Diniitriew gelast, dat de stad
onder alle omstandigheden voor uo
Russen behouden moest blijven.
Aan de kleine bosechen tusscheu de
Doenajetz en de Bialla aangeleund,
hielden de Russische linies zich staan
de in een regen van granaten en
ahrapnells. De projectielen bedolven
eu vernietigden halve compagnieën
met haar dekkingen in eens. De ach-
terwaartsche verbindingen met de
stad werden door de Oostenrijksch-
Hongaarsche artillerie ©veneens
voortdurend onder vuur gehouden,
om versterking door Russische reser
ves te verhinderen. Desniettegen
staande wankeld.en de Ru&sen niet en
weken zij niet uit hunne loopgrav
zij wisten immers, dat zij anders
slechts den dood door hunne eigen
machinegeweren in de armen zouoen
loopen.
Iinusschen waren echter de Oosten-
rijksch-Hongaarsche troepen bij Olfi-
now beneden Tarnow in pontoss ov< r
de Doenajetz getrokken en rukten zij
voort op Dobrowa en ZaT.no. Hier he*
reikten en versperden zij het lokaal-
spoor, dat, van Tarnow uitgaand, bij
Szczuan naar de Russische grens
leidt en doorsneden daarmede de ver
binding tusschen den rechtervleugel
van het leger van Dimt tri ew en van
het Ni da-leger.
Ten noorden van den Weichsel en
ook op verschillende andere punten
van het Doenajetz-front gelukte het,
de Russische linie in te drukken.
Waar de Russen zich nog aan den
westelijken oever genesteld hadden,
werden zij bij de eerste bestorming
onder den voet geloopen. krijgsgevan
gen gemaakt of de rivier in gedre
ven.
Daor allo overgangen gedeeltelijk
door de Duitschers en Oostenrijkers
en gedeeltelijk door de Russen ver
nield waren, trachtten de vluchten
den de rivier te doorwaden cf met
ponten over te steken daar het v. n-
ter echter ten gevolge van het smelten
dc-r sneeuw gewassen w3s, verteren
z;' den erond onder de voeten en voch
ten zit gillend om hun leven. Veten
klampten zich vast aan een overvolle
pont, die omsloeg, waardoor een groot
aantal verdronk. De voorwaarts drin
gende vervolgers traden met groote
vermetelheid op en snelden zelfs te
gen de Russische baiteriien aar, den
ooFtel'iken oever in, die zij stormen
derhand namen.
Intuaschen drongen de Oostenrij
kers ook ten zuiden fan Tarnow ze
gevierend voorwaarts, overschreden
zij de Bialla en verdreven de Russen
de Dobroiyn-hoogtc en Woerna.
Zij rukten naar Pilzno en Dembiea,
om aan de bezetting van Tarnow den'
terugweg naar Rzeazow of te snijden.
Daarmede was de toestand dezer be-
zeltina onhoudbaar geworden.
Te Tarnow bleven alleen eenigc af-
deelingen van de „Relchswehr" en
cavalerie ter dekking van den terug
tocht Deze sneuvelden grootendeels.
of werden gevangen genomen, ver
scheidene afdeelingen wisten toch
nog door te breken en aansluiting te
krügen bij hun leger.
Met den val van Tarnow is ook de
rechtervleugel en het centrum van
hel deel van het Russische leger on
der DlmJtrlew hutten gevecht gesteld,
terwli) de linkervleugel geheel en a)
vernietigd is.
Ri1 de vervolging wenden meer dan
50.000 man krijgsgevangen gemankt
en vielen reusachtige hoeveelheden
oorloesmnfer'eel In Duitsch-Ooslen-
riikscbe honden. Duitsche huzaren
er» vooruit gesneld. Jen einde voor
het Russisili© BêeSWen-lecrer d© krui
sing van de wegen van Zweigfosk en
'i-V-i.-» t" hereik»"» on 1© versperren
Dit gelukte. De Russische voorhoe
den kondem er echter doorheen gl'm-
pen e-n hebben zich vennongd in dc
vreeseDlko verwarring vnn hot Vluch
tende derde Russische leger.
Toen het overige Russisch© leger
korps uit de Ttesklden uit Zboro en
Felsövizkftz op Zwigrod en Dnkla
aanrukten, zag het zich reeds ge
plaatst voc-r de voorhoeden van Moe
ken sen s leger, terwijl het geheele
dorde Oostenrliksche legerkorps on
der Boerovk hun in den rus viel.
Aldus tusschen twee vuren geplaatst,
bood het Russische Rnskidcnlegor
een wnnhonigon tegenstand. Het l»e-
gint zich thans reeds te ontbinden
tusschen de 800 tot 1000 meter hooge
bergen, waar het moeilijk is een
«verzicht te verkrijgen. Groolendeels
zal het zijn lot wel niet ontgaan.
Zoo zijn dus met één gentalen zet
twee krachtige leger® uit het verband
der Russische weerkracht gerukt.
Door den val van Tnrnow zitn nog
de tot dusver daar vastgebonden
troepen van het vierde Oostenrüksehe
leger onder aartshertog Jozef Ferdi
nand vrij gekomen en hebben nu den
voorspron(f, die liet meer naar het
Zuiden daarbij aansluitende Duit
sche leger order Mnekeneen had ver
kregen. ingeheid. Zijn linkervleu
gel, die bil Olfinow was doorgebro
ken, zwenkte hu naar den Weichsel
toe en bezeite de tramlijn Tarnow—
Szczucïn om het 'e bulo komen vnn
het Russische Nfdo-l©ger, dot ton
Noorden van den Wetchsel stond, te
voorkomen.
De aan de vervolging deelnemend©
Noordelijk© vleugel van Jozef Ferdi
nand's leger nadert nu in bet Noor
den de lijn Tarnow—'t.nrnhrzeg cn
haar zijlijn naar Randomirz.
Ten Oosten vnn den weg van het
Szym-bosch naar Ryglico moesten
sterk' .'deelingen van do hooste.i
van Zeinlergora en de Dockowina
worden verjaagd, alvorens l- Wislo-
ka t»'S«.*ben Borzosi-rk en Piltow
werd bereikt, en, ondank1! het zware
Russische vuur, overgetrokken.
Ten Oosten van Bit .-u k, tusschen
dc VVisloka cn de W'islok, bereidden
de Russen een nieuwe >'»i.-,este'-
ling voor, waarvan de 532 meter
hooge kam ter besclmrmfng di»-r,t.
vnn de verhlnding&lijn Jaslo- Przea-
zow Deze van nature gunstige stel
ling zou aan de Duirsehers tn Oos
tenrijkers een groot onontboud h- V
bpn bezorgd, indien niet .inmiddels
het centnim van hoi door Oostcn-
rljk.'cb-IIongaarvche cn vor6i«ark-
(c Duitsche leger van Mnckcnsen tot
Jaslo—Krosno cn Zwi'.rod—Dukla
was doorgedrongen.
Achter hen nnn begonnen dc man-
schappen van den goz-omitmidsdienst,
de landstorm en een ko!«nne arbei
ders het werk op het nckiorgclaten
slagveld. Meer dan 20 0O1 .i»>oden en
zwaar gewonden bedekten het stag-
veld.
Te Jaslo. waar <le 0-.-<uennjks©ii©
voorhoede na korte ectiermulselinipen
binnenrukte, vond men de sporen va a
de overijlde vluctit, waarin g«neranl
pimrtriow zijm etafkwortier liad ver
laten.
De Duitftchere en CK>&tenrijkórs nes
telden zich bij Zwigrod cn zonden
stc-rk© afdeelingen van Dukia noar de
hoogten aan weerszijden van Jasiob
ka Hier wachtten zij de aankomst
van hei Ri>sst«rJie leger ut d O'töte-
liik»» Beflk'den af. waarvan 'ie voor
hoede tevergeefs door dc versperring
van doi weg trachtte he©n te breken,
on waar het derde Oostepriiksehe !e-
g»-r ondr Roorowic cx»r hel DiiUecue
B»*kideucorps vorsrerét, nchier ann-t,
drong.
Nog verdedigen zich ged'?eltcn van
het Boskiden'egor wanhopig in dei»
Ijw-ren ring die liet. omsluit. Andere
gedeoHen hebben dc wapens al neer
gelegd.
Lm vervolging van h-.-t vorslag»n
d<rde Russische leger heeft het Duit-
echo leger onder Mack-tot Py-
r-ar.cnv gebracht. De Russen h©t»h»n
vtrgee'fche pogingen godaan con do-
ze badplaats, gelegen op te-rgboogten,
die naar tiet Noorden, Oosten er. Wes
ten steil afbellen e:i alteen van tiet
Zuiden u't oemVgNfliiks loegankolijk,
tegti den aanval der Duitschers en
Oostenrijkers lo verd-vligm.
Thans zijn de Oostènrijksoho trcze-
r<en ooit het Oostelijke deel van de wo
gen dour den Dukta-pa«. -Jte door net
Tauor-dal toopen, overgetrokken. Do
meest westelijke van deze reitiirid»'»gs-
wegon, die van Zboro bij KOni gowa
over den 559 meter hoog» -. Uoek'd"»-
pa« noar Zdkpna loopt, ie bij den tw-
ster algemronen stormaanvs'. door
M&ckenson's tegcr ovorschreden. De
tweede weg door den pos is door do
Du'tsoho voorhoeden bij Zwigrod ver
sperd, waar de 800 meter hooge berg
rug van de Magora aan dc Duitschers
en Oostenrijkers eon sterke steking
Wedt
Dt derde weg door den jva? van
Barthfe:.J over Zboro en den 5U2 me
ter hoogen Duklapas naar Dukla. 's
d' or de Doitscte&re en Oosten rijkore
afgesloten.
Op Zee.
De ondergang van de
„Lusitanis".
We lezon in 't Alg. Handv.sblad
Natuurlijk komen nu reekeen ver
halen van dc geredden de Enge'echo
Waden vullen. Over t algemeen btiikt
daaruit, dat h« groot aanta. passa
giers, (tol Z'Oh op het rruzensch'-p ix^
vond zeer kalm is ec^zleven geduren
de de eerste o<>genbHkk»-ri nadat do
:wee torpedo's geraakt hadden D
officieren van de ..Lusitan'a" hebben
tot die kalmeeririg/latuur! k vee» bij
gedragen door hun optreden en bo-
moed'gende uitroepen. Op een schip
ais dh dient 't pir'k dor kranige En
gelsche koopvaardij-officiercTi. waar
van in zulk© vreeselijk© oogcnb'ikken
liet hooge gehalte bliykt.
Er zijn echter tevens op zulk© mo
menten ook zenuwachtig© passagier
d»e hun bezinning totaal kwijt raak
ten Zoo vertelt bijv. ©en heer Isaac
Lehman» uit New-York, dat. terwijt
de touwen van eon der booten, d e
itoorgolatcn werden, brak hij naar
zijn hut rende en een revolver Ha i-do
benevens e©n reddingboei, Hij kwam
weer op 't dek en I'ep naar een ar -
dcre Toot, d'e reeds vol was. Hij
Feuilleton
Armorel.
Uit hei EngeJech van
WALTER BESANT.
DU)
- Heel onwaarschijnlijk Welk be
wijs hebt gij, dat uw grootmoeder do
derde dochter was i
Jk bezit een ouden fuiiüliebijbel,
dien iK u, als gij wilt, kan laten zien.
In dien bijbel etaan de datums van de
geboorte eu don doop der drie zusters,
benevens de namen van hen, (Ue haar
ten doop gehouden hebben. Het huwe
lijk van de tweede dochter slaat er
ook in aangeteekend en de clatum,
■waarop zij hel land verlaten heeft. Ik
verzeker u, dat er geen vergissing
mocelijk is.
Ach, dat is al heel ongelukkig,
mijn jongen Hoe ie het mogelijk dat
de lieden, dio de zaak voor mij onder
zocht hebben, zich zoo konden vergis
sen Ik heb werkelijk met je te doen,
Ales
Ja, het is bitter ongelukkig
kermde Alex. Ik verkeer In den on-
gelnkkiaen »'v>?taud van een man,
„te plotseling een groot vermogen
ueelt getuegc», uat hem oen oogeu-
Jjiik iatci' weer ontnomen wordt, ria-
tuurlijK was nel lutjn plicht om, zoo-
ui a ik ontdekt had, noe iv.'t met oe
zaak gesteld was, u dit bekend te ma
ken.
Hoor eens, vriend, zeideJage-
nul, als gij die ontdekking vóór u
haut gehouden, zou niemonu er ooit
navraag naar geduan liebbon. Dit
good immers is oen geschenk, u door
uiijn cliente, uit vrijen wil, gegeven.
Het is een donatie, waarover ik nooit
met iemand zou gesproken hebben.
Ik zul natuurlijk niet zegjgeu, dut gij
met naar bobooren gehandeld hebt.
Doch menigeen, de meesten ans-
schieu, die met zulk een lijn gevoel
van oor hebben ais gijNu, ik zal
er niets meer van zeggen, maar toch
zuilen dit verlies en deze teleurstel
ling een bittere pil voor u zijn.
liet is oen bittere pil, ant
woordde hij, de waarheid spiekende;
iiiivrder zelfs dan gij kunt ver
moeden.
zult de voldoening smaken,
:i s een man van eer gehandeld té
hebben.
Ik ben, alles wel beschouwd,
blijde dat ik de robijnen zelfs geen
uur in mijn bezit gehad heb.
Nu. dat Is niets; natuurlijk zou
den zij in uwe handen veilig geweeet
zijn. Maar het spijt mij er;? voor u,
Alex. G© zijt jong en talentvol; het
gaat u goed in alles wat gij onder
neemt. Zet een weinig perk en paal
aan uwe uitgaven schaf je paarden
af en gu een paar jaren stil leven. Als
gij dat doet, zult go een vermogen
bijeen brengen, nog veel grooter, oru
in dien ongelukkige» zak met kost
bare steenen was vervat
Gij zult uw onderzoek naar de
afstammelingen van de tweede doch
ter Tiu zeker voortzetten?
Dat zullen wij wel moeten doen.
Vergeet niet dat, indien er geen af
stammelingen zijn of, wat op het
zelfde neerkomt, wij hen niet spoedig
vinden, ik mijn cliente zal raden de
juweelen aan den kleinzoon van de
derde dochter te scheuken. Ik hoop
van harte, dat wij ;ie afstammelin
gen nooit zullen vinden.
Alex vertrok, eenigszins bemoedigd
door den troost, dat hij zijn teleurstel
ling op een ander had overgedragen.
Hij ging naar huis en vond zijne
vrouw, die blijkbaar op zijn komst zat
te wachten, in het atelier. Zij had
kringen om haar oogen en men kon
zien dat zij geschreid had. Zij hadden
sedert dien storm nog geen woord
me' elkaar gewisseld.
Hij ging voor de thans geheet ledige
tafel zitten on wachtte totdat zij zou
beginnen.
Is het r.iet tijd, vroeg xlj,
dat dit ophoudt Je hebt m'" genoeg
verwijten gedaan,'zou ik denken. Ver
geet niet dat wij op één lijn staan.
VYat ik heb misdreven, deed ik o:n u
te helpen. Alles wat gij hebt misdaan
dcedt ge alleen in uw eigen belang.
Zal er een e;nde aan dezen toestand
komen
Hij maakte ©en gebaar van onge
duld
Hoor eens, hernam zij, ale
ik Je in de toekomst zal helpen als
ik je door deze crisis zat heen bren
gen als ik voor je werken en alles
voor je redderen moet, verlang ik
tenminste niet een schijn van beleefd
heid behandeld te worden.
Bij dit beroep op zijn beurs, wat
dus een beroep op zijn hart was,
richtte hij zich op.
Ik herzeg, mijn echtgenoot.
herhaalde zij, dat vij mij duidelijk
moet verstaan. Wat ik misdaan heb,
misdeed ik voor u alleen voor u,
en slechts dan, wanneer ge in de door
mij gemaakte voorwaarden toestemt,
zal het zijn alsof Ik net voor mijzelve
heb gedaan. Ik heb vierduizend pond
ln de Bank, die op mijn eigen naam
staan. Je kunt dat geld niet aanraken.
Ik zal je verlaten en van dat geld
gaan leven, zonder er een cent van
3an jou nf te staan, tenzij
Tenzij wat
H1j schudde zijn toorn met kracht
en geweld van zich af, zonal* een
pruilende knaap ziin pruüerlj vnn
zich werpt, als hij bemerkt dat hem
dft geraden is. Hij wierp zijn toorn
van zich af en ging met een zweempje
van een glimlach rechtop zitten.
Tenzij wat, Zoe Kindlief, hebt
ge dan niet een weini? medelijden
met oen man, die zoo vreeselijk te
leurgesteld werd Ik geloof niet, dat
eenig ntensch ooit zóó dooi de fortuin
word bespot. Ik ben verpletterd. Ja,
ik zal toestemmen ln elke voorwaar
de, in alles wat gij wilt. Laat ons het
verledene vergeten. Kom, lieveling,
laten wij vergeten wat er gebeurd is.
Hij sprong ©pen strekte zijn armen
naar haar uit.
Zij aarzelde een oogenbük.
Waar zal ik thans anders heen
gaan mompelde zij. Wij staar»
op één lijn. Ik behoor u nu geheel
toe.
Zij maakte zich echter weder haas
tig uit zijn omarming los en koerde
naar hare zitplaats aan de tafel terug
Kom, «lex, zeide zij, aan
het werk. De tijd dringt. Ga zitten en
luister naar hetgeen ik je zal zeggen.
HOOFDSTUK XXVII.
Het verlaten eiland.
De trein bewoog zich langzaam
langs de kust van Mount's Bay voort,
on liet water van den vloed spoelde
teter. ogen de slapende reiziger*.
Armorel liot het raampje neer on
keek naar buiten.
Zie eens, Effic riep zij uit. -
daar hebt ge Mount's Boy ginds
ligt Pertance. En daar i* ïe berg zelf.
De spookachtige, ueheimz. nn
bergtop rees uit de zee op. met ©en
dunne witte wolk omsluierd, welk© <1©
morgenzon nog niet hn<l kunnen vet-
drijven, lil dc baai danste het blauwe
water luchtig iri den morgenwind de
horizontale zonnestralen beschenen
de westzijde van Penzttnco de van
hunne nachtelijk© kruistochten terug
gekeerde visschersbooten laven met
gestreken zeilen voor anker (ie haven
wemelde van allerlei eoort van koop.
vaarddscVnen de zich krullende
golven bewezen, dat er e?" fr'.ssche
wind woel.
Wij ziin bijna thuis. -- reide Ar-
morel. - Ginds op de krv'e li'-*t onze
boot -/.li lijkt klein, nietwaar N i
nog slechte een teerciste van c?n uur
of vier en dan z.ijn re TTuch Te-va
(Wordt vervolgd.)
