vloedgolf over do hr.rteo stroom.:»,
liot getril dor zelfmoord 11 juist afge
nomen is. Ook dit geschiedde op
grond der oude ervaring, dat iri tij
den van sterke -panning en a-'gemsen
verantwoordelijkheidsgevoel veel zijn
he toeken is \erliost, wat vroeger c\ er-
rnachtig block. Do sfeer, waarin de
enkeling leeft, is tot een boogere or.le
opgeheven.
Parijsche Brieven
RECRUTEN EN PADVINDERS.
Do lente is in liet Itoiö de Boulogne.
Iets krachtigs en tegelijk iels snweit-
tena bezwangert de lucht in liet tel
ken dag moor groi-m-tnio geboomte...
Onderwij! zijn or eiken dag op de pa-
don en open ruimten cn in lo t kreu-
p&likout van het Boi» tooneelon van
Mn oor'ofl in bet klein ontroerend
toch, omdat v->or hen. die zich hier
oefenon. deze kleine oorlog missshten
slechts eon of twee maanden aan het
vertrek naar den groot en voorafgaat.
Of het winderig ia dan wol regent,
cf dat tic zon heete fttralon schiet, de
nieuwe recruten oefenen zich mot
eon verve en ooit intelligentie, dat de
wandelaars niot moe worden hen te
bewonderen. Jong on aardig zijn zo,
onze r.oklaatje-s, maar ernstig on man
nelijk van houding. ;iU plotseling op
gegroeide kinderen, die zich eenskbij^
verantwoordelijk gevoelen. Doven de
lippen van liet meer en dool hunner be-
g'nt eon lichte knevel te onttu'koa,
waarop zij z>ch Irotsoh betoonen in
rust strijken sommigen, al pratend,
hun knevelhaartjés mol een achteloos
gebaar g'ad.
Zij mare hoeren op krijgahaft ge wij-
zo, recht voor zich uit, zonder een
b'ik te slaan op de wandelaars, d!«
uitwijken on langen tijd hen z'en
gaan. daarna zich op oen toeken ver
spreiden, op den buik liggen, krui
pen en verdwijnen. Met is een gevoel
van tceder medelijden, cn ook ren
•warme opgewondenheid, oen trots
van ouders, die een groot gezin bob
ben. Doch welk oen huiverend 'eed-
ge wel Want men vreest voor hen
het donker noodlot zulIon zij nok
vertrekken? En dan, wie onder hen
zullen met terugkomen? Zooveel zijn
or gevallen on vallen nog, zooveel, die
doze oorlog opslokt in zijn verschrik
kelijke langzaamheid mot bijkans on
merkbare bewegingen. En niettemin,
ja, wolk con trots, die do tranen, on
der de oogleden aelitorgchoudcn, doet
glanzen hen zoo verlangend naar hun
pücht te zien, oven ongeduldig zeker
om ..in «ie carrière te treden" a's op
lettend on prompt tn de oefeningen.
Ik lub hen in hun oefeningen ge
volgd. Ik hol» do intelligente nauw
keurigheid van do eneembMtewegin-
gen, der tiraiilours-omtploffinisjen en
<ler verspreidingen bij inroepen c-n een
heden bewonderd. Doch men onder
scheidt ook, ln do spiegel ge weldon
van aanval en tegenaanval, den toe-
log om het persoonlijk initiatief te
Ontwikkelen. Dit gelukkige individu
eel initiatief h'gt trouwens Ln het
Frnnschc karakter.
Zij, die zich op het oogenblik in ons
r.ois de Dcm'ogne oefenen, zullen, als
hot noodig is. dien otuloren waardig
«ij.il. Dun oefeningen zijn precies en
gedetailleerd, -maken a'Je phasen van
den ve'ds-'og door. Het is. door het
groenend heestergewas hoon van (lo
zen namiddag, waarop de non de nat
te geaichten. verguldt, oen uittocht
uit de loopgraaf, een plotseling op
komen, waarop een kruipend voort
gaan, vervolgens de laatste ren naar
de vijandelijke loopgraaf. Het heete
gevecht, do vervolging van dun vijand.
Achterop komt liet Roodo Kruis: de
brancardiers, de verplegers...
Met gebogen ruggen, voorzichtig,
stilstaand, weer voortschrijdend, zoekt
men in aUc schuilhoeken van het ter
rein, in de kroupel'bo-.schcn. naar ge
wond' n eonigen zijn vooruit aange
wezen om die rol ie vervullen Met
zorg v.urden zij op ite brancards ge-
Oade Geschiedenis van het
Graafschap Vlaanderen,
samemnssteU»
door
Mr. A. A. VAN DER MERSOTT.
In do meening, dat, menigeen or be
ing in zou kunnen stellen, om in deze
■cwogon tijden, waarin hot land van
'laanderen zulk 'n merkwaardige rol
t peelt. kennis te nemen van de oude
geschiedenis van dat land, wier Inwo
ners in ons vaderland door den oor
log zoo groote bekendheid hebben ge
kregen, schreef ik dos» bijdrage,
waarbij 'k voor de samenstelling in
hoofdzaak de gegevens putte uit de
werken van Jute? van Praet, Hlsloire
de Flandre depu's la Comtc de Dum-
pierro jusqu'aux Dues de Bourgogne,
1281/1283, Druxellcs 1828, en Leopold
August Wamkoenig, Flandrlscho
Staats Reclitsgcechtebte, bis zum
Joh re 1305, Tubingen 1812.
Laat ons vooraf ondenzoeken, wel
ke de oorsprong van het woord
Vlaanderen" is. Do oude schrijvers
zijn het daarover verre van eens.
Zelfs La neons die 'n 1841 zijn werk
over den alouden Staat van Vlaan
deren schreef, zegt daaromtrent, dat
,,in weerwil van al de navorscliingen
„der oudheidkundigen do oorsprong
„een g'ssing of moer gezegd ron^ on
oplosbaar raadsel is gebleven
Mij -schijnt het meest aanneineiijk,
dal ..Vlaanderen" moot worden afge
leid van „Vlander" r.f .Vlonder", dat
oudtijds ..brug" lxoteekendc. wc'k
woord in or>zo taal nog in <Jie botoc-
keni.s wordt gebezigd, en verband
houdt met de taArijke bruggen. dm in
dut lage en modwwsige land, dut mot
steolen vvas doorsneden, werden v:t-
eischt.
Aan die bruggen zou te danken zijn
<Ie naam van de hoofdplaats .Brug
ge" <Ue oudtijds „Pagus Brugonsis"
heette, dat „vlek of dorp van brug
ge»" kan béteekenca.
In clik geval schijnt het onjuist,
Vlaanderen af te lelden van ..Vla
ming, of faming", den naam aan
de "nvvoners van het bind gegeven,
omdat ..Vlaming" of ..flaming" in da
Anglo-Salosiedhe taal heteekeivt
„vluchteling" on dit woord kari wor-j
<ten verklaard daaruit, dat 41e eerste!
bewoners van Vlaanderen Saksischs1
uitgewekenen zijn geweest.
teg<|, cn een uvbr.g achteraan, cp
daartoe geschikte plekken, worden
dv eerste wrbanden gelegd, op het
hoofd, op do borst, san d« armen..
Ik za' i:-et beweren, dat do gewonde
onv.-r-s [oorbaar en gestadig ernstig
1»:ijltDoch alles moet gewetensvol
verricht worden, en do chefs komen
aan, hier cn daar stilstaand, raad ge
vend
De avond valt, de dalende zon
kleurt de wee ka dampen onder de hoo
rnen rood, de trompet klinkt vorder
en verderop, en alles vereenigt zich in
een kalme cn stipte orde. liet is thans
een regiment, dat heengaat, met op
geheven passou, naar de kazerne,
vvuar do soep en de etensbak wach
ten
Naast hen keeren de padvin
ders terug. Want hel is onvermijde
lijk, dat rondom hun verrichtingen
de padvinders gaan en komen, loopen
en fladderen Men ziet zo aanhou
dend to Parijs, het gelaat ernstig cn
nadenkend, haastig loopend met mi
litaire passen, lijkend als er met een
zeheime zending op uit te zijn
Hun leeftijd wisselt tusschen twaalf
eri vijftien jaar. Het is waar, dat zij
zeer waardeerbare dieneten verrich
ten. To voet, of krom gezeten op hun
fiets (en dan 13 oppassen do bood
schap, want ze peddelen met do snel
heid van militaire auto's zijn zij
dikwerf verbonden aan Ambulances
van Purija, en onderhouden tuasohwi
dio inrichtingen een dienst van brief
wisseling. Anderen gaan van de am
bulances naar stations, naar ministe
rie* en weèr anderen gaan ner
gens heen, doch hebben liet niettemin
bar druk
Het is mij overkomen, dot ik er eon
heb ontmoet, die de ware soldaat had
kunnen worden, dio al de anderen
zonden willen zijn. Aan hetzelfde sta
tion als ik stapte hij uit don metro,
tenger en voornaam, 7/eer bleek, slor
pend den voet en steunend op een
stok. Ik sprak tot hem
Heb je een voet verstuikt
Noen, antwoordde hij niet. oen
moeden, doch zacht-trotechen glim
lach. Ik ben gewond geweest.
Gewond? Maar hoe dan?
Op het slagveld, door oen kogel,
Het was in do'omstreken van I'ij'asel.
Was je soldaat? Zoo jong?
Ik ben zeventien jaar oud, zei
hij, op een wijze, alsof hij gezegd zou
hebben ,,Ik ben oud, niet
Hij vertelde mij, dat hij do zoon
was van een Fransche moedor en een
Engelschen vader. Hij was opgevoed
geweest to Rijssel, waar hij woonde
en werkte op het oogenblik der oor
logsverklaring. Tijdens den inval had
hij een Engolsch regiment gevolgd,
dat hem de gelederen had geopend.
Gewond, had men hem naar Parijs
geëvacueerd, in een hospitaal, waar
in 1» ij op dit, oogenblik te rug keor de
van een uitgang. Op het punt om mij
te verlaten, zocht hij iets in den bin
nenzak van zijn buis, cn hij haalde cr
een,kristallen p'ressepapier uit, waar
in vergroot het portret vail George I
van Engeland verscheen een souve
nir, ongetwijfeld gevonden iri eene
vernielde woning.
Mijn koning, zei hij ernstig.
Ik heb ook een Parijachc.n pad vin-
dor tot vriend. Veertien jaar oud is
hii. Ik moet erkennen, dat mijn
vrindje op school een nlteronmoge-
lii'kst afschuwelijke en onoplettende
leerling was. Hij is nu een model-
padvinder.
Op een ochtend onlangs moest hij
bij me thuis komen dejeuneoren hij
had het mij met een -zekere neerbui
gende vriendelijkheid beloofd, na het
gebruik van zijn tijd uit het hoofd
uitgerekend te hebben. Twaalf uur
geslagen, niemand toen, opeens,
men gebiedend hard schelde. Ik was
niet weinig verwonderd, aan de deur
een padvinder te vinden die mot
mijn vriend was! Intusschcn salueer
de de aangekomene mij op militaire
manier, rechtop en do hakken bij
een
Ik kom uit naam van mijnheer
De geschiedenis van Vlaanderen
vur.st aan niet do ontvoering van
Judith, de srhooue dochter van Karei
den Kale, dx-r Boudewijn, die zich
ophield aan hei Hof van den Koning
te S Wilis. Zij trouwden in het ge
heim. De zeer ontstemde vader liet
Boudewijn door een te Soissons ver
zameld concilie van bisschoppen ln
dien ban doen, zulks op grond van
den canon „si quia viduain in uxo-
rem furaXus fucrit" (vort. indien
iemand eene weduwe heimelijk zul
hebban weggevoerd.) Zij was nl. we
duwe van den Engelnchcn Koning
Bthehvolf. üc- sahuMigo vluchtte
naar lotharingen en van dn.tr naar
Paus Ni cola as, wiens hulp hij inriop,
en <tie de loc-passing va.n den canon
onjuist achtte, cmdat Judith in dj
schaking had toegestemd-. l)o Paus
trok partij voor Boudewijn bij den
Koning, en beval liem aan als een
dapper verdediger van de Christenen
(dien de Noormannen. Het gevolg,
daarvan was, dat de Koning Bou-Je-
vvijn vergiffenis schonk.
Doze kon daarop het huwelijk met
Juditn sluiten on- werd bolrond met
een uitgestrekt markgraafschap, om
dat hij van hei tijdstip af va.n zijn
huwelijk tot de koninklijke familie
behoorde. Da grenzen va, i dit leen
goed strekten zich uit van af de zui
delijke grens van Boulogne tot aan
de Schelde.
In deze roarkgaafschc p lievonden
zich de plaatsen: Ar ras, Brugge cn
Geut, alwaar Boudewijn sterke burch
ten liet aanleggen. De Boudewijnsche
burcht to Goat bestaat nog en is al
daar wel bekend onder den naam van
's-Graven Steen.
Zijn zoon Boude wijn II regeerde
tot 918. huwdo een Engolsclm Prin
ses. Extrude gen. on verdoolde zijne
bezittingen tw.sschen zijn twee zonen
Armilf en Adolf, van welke do ccisto
het noordelijke deel, de andere het
zuidelijke verkreeg.
Onder Boudewijn I hadden do Noor
mannen reeds hun strooptochten in
Vlaanderen aangevangen, doch ?.a
<lk-ns douïl h- rhaaldcn zich die aan
vallen, Vl'io Vlo!i.!idonen zoo zeer in
het nauw brachten.
Allo Kronieken van Vlaamscho
kloo?1ers zijn overvloeiend van klach
ten over de Kirbanrsche verwoestin
gen vin deze horden.
Graat Arnulf dio zijn vader opvolg
de. bcfnuistii-^do de geestelijkheid,
waardoor hij zich den bijnaam vn.n
„den Groote" verwierf. Qader zijne
Emile f-?co heet mijn vriend), zcide
hij mij op een toon, waarop men oen
bevel overbrengt. Mijnheer Emile,
bezig inet zijn dienst, kan niet vóór
één uur vrij zijn. Hij heeft mij opge
dragen, u daarvan to verwittigen.
Ilij salueerde v, .:èr, draaide volgens
de voorschriften om zijn spil cn daal
de galöppoorond de trap af, ongetwij
feld -zelf door den „dienst" gepres
seerdiMijn padvinder kwam om één
uur precies. Ilij verontschuldigde
zich, gewichtig, bescheiden en buiten
adem. Gedurende den maaltijd liet,
hij zich echter gaan on vertrouwde
mij toe, dat hij zich naar een minis
terie had moeten begeven. Welk Dat
duidde hij niet aan. Hij kende overi
gens ministers, politiebeambten, enz.
Bovendien gaf hij mij te kennen, dat
liij zoo juist aan het stadhui» was in
geschreven voor oen belooning „we
gens door hem atui Frankrijk bewe
zen diensten 1"
Zoo zijn onzo padvinderseiken
ochtend redden zij het Vaderland
Doch laten wij liet beseffen' met een
«achle ontroeringwanneer zij
wellicht hun dienst veronachtzamend
zich wodor in het Bois do Boulogne
bevinden, aandachtig do verrichtin
gen vari hun ouderen volgend, do
nieuwe recruten. die misschien ook
naar den strijd zullen vertrekken, is
het eenigo, dat ihun eon weemoed van
een oogenblik op het- voorhoofd
.plaatst, te zien, dat zij, gelijk het in
.liet lledjo luidt, „te klein zijn voor
Soldaat".
Alleen door wat jaren te min te
hebben, kunnen zij niet „meenens"
mot de groote. broers marc he aren
WILMA KNAAP.
Amsterdamsche Kout
173.
Hitjes met do tram.
Het leven hangt aan kleinigheden.
Kleine vreugden en kleine smarten
vormen over 't algemeen de som der
ervaringen van 't leven-vun-allcu-
dug. En höo. grootsüh en geweldig
wereldgebeuren ons diep innerlijk
ontroert, wo worden gedwongen tooh
weer onzo aandacht to bepalen tot
kleine quaest.iös, futiele zaken, dit
gloeiende spijkers lijken in vergelij
king van een titaanschen wereld
brand.
Zoo is het dan niet te verwonderen
dat, terwijl heel (le wereld nog trilt
en siddert bij de gedachte, dat dag
aan dag duizenden jonge levens wor
den weggemaaid op het oorlogsveld,
we gaan uitrekenen, dat in bet „sei
zoen 'bet wwkror van Nederland uit
naar het buitenland wel niliil zal zijn.
En dat in Nederland zelf het onder
ling verkeer buitengewoon zal toene
men en ook dt; toevloed van buiten
landers, wat glanzende perspectieven
opent voor de hotelhouders.
En (Je hoofdstad zelf, wil ik maar
zoggen, hoopt ook oi> druk \roeuide-
lingenbezoek.
Toen ik daarover zoo cene aan het
peinzen sloeg, kwam de gedachte bij
mij op hoe bel tramverkeer ten on
zent in het stadium der tegenwoordi
ge ontwikkeling zoo bij uitstek ge
schikt is om mensc'heu, vooral hen
die niet over lang in de stad vertoe
ven, in con minimum tijd e'en maxi
mum tc laten aanschouwen.
Bij uitstapjes, die ik maakte naar
groote steden in ons schoone wereld
deel, placht een zuinig familielid mij
den raad to geven „Als je veel van
de stad wilt >/.icn, stap je in een tram
of ie klimt Op een omnibus. Dan zié je
veel, het is prettig en kost een schijn
tje."
Va.n 't. opvolgen van dien raad heb
i<k altijd veel ploizier beleefd en ik
wil dien don bezoekers der hoofdstad
gaarne ook geven.
Wat zijn ei met onze trams inte
ressante, lange, afwisselende ritten te
doen I
En alles voor de somma van vijf
centen geld, zooals men weet.
In mijn burnt rijdt lijn H. die zeer
rc-geering werd r.iede do grond gelegd;
tot inwendige verbeteringen in hot
land van Vlaandoren begonnen de
steden meor macht te krijgen, werden
do markten ingevoerd cm kwam de
linnenweverij tot stand. De steden,
die daarvan ln de eersto plaats voor-
dool hadden w aren Cassol, Kort rijk,
Thorlvout en Brugge.
Diens zoop, Arnulf II, komt in 9bl
aan de regeering. Tijdons diens min
derjarigheid wordt een goilcelte van
zijn land hem ontnomen door koning
Lothcu'ius, en hiermede wordt een be
gin gemaakt met de politiek der Fran
sche koningen, die steeds er op tiit
waren, om do Franscho «reuzen op
Belgisch gebied uit to breiden.
In 966 bestrijdt Arnulf nog de Noor
mannon en iu 987 wordt hij wederom
in een strijd niet Frankrijk gewik
keld. omdat hij liugóCapet niet als
koning wilde erkennen.
Op dezen Arnulf, die in 988 stierf,
volgt Boudewijn IV. bijgenaamd bar
bal us, bar bo A la belle.
Zijne regeering, die ongeveer 50
jaren duurt, kenmerkt zieti door ge
voerde oorlogen tegen do vcreenigde
legers van den Keizer van Duitsch-
land, Hendrik II, den Koning van
Frankrijk, en den Hertog van Nor-
mandie, waav.ua hij door den Keizer
beleend werd met do ZeeuwsCho
eilanden, zoodat ia 1007 hot leen
verband ontstaat tnsschen den Keizer
en de Graven van Vlaanderen.
Zijn zoon en opvolger, Boudewijn
V, dio den bijnaam droeg viui Instiln-
nus, omdat hij groote voorliefde had
voor de stad J.illo. Doze stad, die ge
legen is in de bocht van con zijtak
van do rivier de Leije en oudtijds
Lisle werd geschreven, heeft dus
blijkbaar haar naam te danken aan1
eon in die rivier gelegen eiland, waar
op een edelman, vermoedelijk Boude
wijn V, zijn burcht had gebouwd,
waardoor hij den bijnaam van
„Insulanus" of „van het eiland" ont
ving.
Hij werd wederom in een oorlog
van zijn bloedverwanten, do Herto
gen van Lotharingen, togen den Duit
se hen Keizer gewikkeld. In dien oor
log werd Lotharingen tot Trier en
Verdun, alsinedo Nijmegen, verwoest.
In dezen oorlog was de Graaf geluk
kig en hij verkreeg daarom in leen
van den Keizer uitgestrekte landgoe
deren Ln Duitschland, alsmedo do,
Zeeuwsche eilanden, zoodat sedert
dien de Graven van Vlaanderen
ateeda vazallen van den Duitschen
onlangs een groot stuk" verlengd U,
zoo groot, dat de duur van den ge-
heeleax rit niet minder dan 40 minu
ten is.
Omdat lijn 14 ni ij n lijn is, voelde
ik mij natuurlijk zedelijk verplicht,
het gansche traject eens mede te rij
den. Hetgeen ik dan ook gedaan heb.
Maar ik kwam daarbij tevens op liet
denkbeeld, mijn Haarlemse he lewis
eens te wijzen op merkwaardige
tram-tochtjes door Amsterdam.
Daar heeft men om tc beginnen de
lijnen 1 en 2. Zij voeren elk op an
dere wijze van 't Vondelpark-einde
naar het Station, respectievelijk de
De Ruyterkadc. Lijn 1 dwars door de
stad, vuil den Amstelveensclion weg
af eerst door de breede Overtoom, ter
wijl lijn 2, dio van het Lcidsche
Bosehje af denzelfden weg neemt
maar dan van het station de De Rny-
terkade- omrijdt en van den Ko
ninginneweg af het deftige -kwartier
van den VVillemsparkweg doorrijdt.
Lijn 3 is, evenals lijn 7 en lijn 14,
een lijn voor, laat üc zeggen „zeer
gemêleerd publiek".
Wie in do Linnaonsstraat bij de
Mauritskade op lijn 3 stapt, tramt een
groot deel van het Muiderpoort-kwar-
tier door, komt langs Ceintuurbaan,
P. C. ITooftet.raat en Overtoom in hel
Bilderdijk-kwartieren bereikt langs
do Rozengracht cn den N.Z. Voor
burgwal 'het Stationsplein.
Jk geef natuurlijk slechte de groote
lijnen aan. om aan te geven, hoo
in on liet best verschillende stadswij
ken per tram bereiken kari.
Naar volgorde der getallen kom ik
nu aan dé lijnen 4 en 5. Vooral lijn 4,
die buurt IJ. 11. doorrijdt, is bekend.
Wio weer een lieel ander stadsdeel,
de Spaarndaminerbiiurt, bezoeken
wil. wordt daar in koiten tijd ge
bracht door lijn 5.
Een zeer eigenaardig tram-tochtje
is dat met lijn 7. Die vangt aan op
het Rapen burgerplein, dus op dat
typische kwartier der bootwerkers,
op (le Eilanden. En dio eindigt in de
echte volksbuurt de lange Kinkeo'-
straat. Wie do Eilanden gaat opzoe
ken, stapt ergens op lijn 7, of op don
Dam op lijn 13, do tramlijn van den
Dam naar do Ozoar Peterstraat., Jio
een bekoorlijk ritje maakt long» do
Prins Hendrikkade. L it lijn 13 heeft
'uien een moei uitzicht on onzo haven
en deze lijn ook een lijn voor lfoot-
werkers, spoorwegarbeiders, sjou
wers -- brengt u vlok bij het drukke
gewoel der havens.
Lijn 14 nu van de Van Hallstraat
tot aan het Javaploin is eon der lang
ste trajecten geworden van on3 tram
net.
De Van Hallstraat is niet ver van 't
Frederik llondrik-plantsocn. Lijn 14
voeit er u door brengt u over de
Rozengracht naar den Dom, doet ver
volgens bel centrum van het Amster
damsche stadsleven, het Rembrandt-
plein, aan, dan do Amstelstraat door,
de Ainslelbi'ug over, de Joden-buurt
dcor, de Plantage, niet Artis en Pa
norama, de Mulder-poort langs en bij
Zeeburg, om zoo eindelijk de nieuwe
buurt, do Indische, te bereiken en een
eindpunt le vinden op het Javaploin.
Ik beschrijf juist deze lijn zoo uit
voerig. omdat ik nu pas het. tochtje
deed en „lest heugt best", maar ook
omdat 'hel wel een van de meest ka
rakteristieke voorbeelden van afwis
seling is. Een zelfde afwisseling bie
den trouwens do twee, on go veer even
lange, ritten, namelijk met lijn 3 en
lijn 10. Denk maar eens aan het af
wisselende traject van laatstgenoem
de lijn, die van de Zoutkeelsgracht,
het gedeelte ver benoorden Bet Haar
lemmerplein nog, do lange Marnix-
straat volgt, do Sarphatistrant door
snijdt en naar 't Muiderpoort-slalion
voert.
Dc lijnen 15 on 1G geven 't lic-st een
beeld van het Museum-kwartier. Deze
lijnen -zijn nog niet zoo lang geleden
aangelegd en voor do bewoners van
het Museum-kwartier een ware uit-
kwurlier naar het Thorbeckepfein
komst.
Keizer bleven.
Van zijne zeven kindoren huwde
Boudewijn, zijn opvolger, mot Ri-
childe van Henegouwen, weduwe van
Herman van Saksen, waardoor na
zijn dood Vlaanderen cn Henegouwen
in eene hand kwamen.
Zijn tweede zoon, Robert, huwde de
weduwe von Floris van Holland, wel
ke Rolsiri, hetzij door dit huwelijk,
hetzij door een gelukkig gevoelden
krijg tegen do Friezen, don bijnaam
behield van Robert de Fries.
Boudewijn VI, dio van 1007 tot 1070
regeerde, wordt ook vel Montensis
genaamd, naar do hoofdstad van hel
hem in leen aangeboden Graafschap
Henegouwen, gen. Mons.
Tijdens zijn regeering, die zich door
vrede onderscheidde, word een l»c-
iangrijk kanaal in het Zuiden van
Vlaanderen gogravon, dat vermoede
lijk moest dienen als verdedigings
werk tegen Duitschland. Anderen
meerren, dat dit kanaal slechts tot
grensscheiding strekte.
Boudewijn VI verdeelde zijne graaf
schappen tusschen zij no zonon Arnulf
en Boudewijn. Dezo verkreeg
Vlaanderen onder voogdij van zijn
oom Robert, do jongere Arnulf ver
kreeg Henegouwen onder voogdij van
zijne moeder Richildo.
Na den dood vrji Boudewijn VI
verkroeg Robert bot bestuur over bel
Graafschap Vlaanderen, doch niot
dan na hevige» strijd mot zuno moe
iten Richildo, die In <le Annalen vrn
Vlaanderen wordt beschreven als oan
heorschzuohtigo on jaloersche vrouw.
Zij regeerde met zoo groote heerseh-
zucht, dat do Vlaamscho adel Graaf
Robert om hulp smeekte.
Deze voldeed aan het verzoek der
edelen-. Geheel Dtetsch Vlaandoren
ging met hom mede. Alleen het VVaal-
sche gedeelte lil oef Richible getrouw.
Koning Philips van Frankrijk bo-
rnoeit zich met dit geschil en het komt
tot oorlog. Te Bergen bij Cassel wordt
slag geleverd, waarin Robert over
wint. doch pvfpals Richilde, die in
persoon haar ieger aanvoert, worden
gevangen genomen cn Arnulf door
sluipmoord wordt gedood.
-Robert de Fries regeert tot 1093 on
sterft in zijn slot Winendnle bij Thor-
hout, welke stad hij deal bouwen.
1 Vooral liin 16. dio van 't Musea ai-
voert, dus naar het Rembraudtplein
mag men wel zeggen, was een uit
komst.
Bijna alle voorname lijnon voeren
naar de centra. Dam en Rembrandt-
plein, en zoo langzamerhand zijn <le
bui tenwij kon daunuedo langs korte
banen verbonden en levert ook het
verkeer tussohon verschillende kwar-
lioaon buiten dc eigenlijke centra wei
nig bezwaar.
Ik sprak over bezoekers, die goed
doen per tram verscbiuënde stadsge
deelten te bezoeken.
Van oneindig grooter belang is na
tuurlijk dat. hetwelk de handel on
dervindt. Dat is een factor van groo
te beteeken is. Stocus meer breidt Am
sterdam zich uit, maar ook steeds uit
gebreider zijn de banen van 't tram
verkeer over de stad gelegd. En enor
me uitbreiding is in-de toekomst tc
verwachten. Er werd dezer dagen in
een der bladen geklaagd over liet
isolement van don Middenweg in.de
Watergraafsmeer. Wie do Water-
graafemeer kent, weet, dat de Mid
denweg een prachtige wandelweg is
en er eon druk vorkoor langs den
Middenweg gaat. Maar die weet ook
hoe slecht de verbindingsweg is. Dal
wordt natuurlijk niet beter voor en
aleer do annexatie een feit is en trou
wens als de bekende annexatie-plan
nen eenmaal werkelijkheid zijn ge
worden, zal ons tramnet vanzelf ecu
groote uitbreiding moeten onder
gaan.
Maar, voovAmslordom zelf mogon
wc tevreden zijn.
Mijn Haarleinsche lezers, die gaar
ne in Amsterdam zijn af en toe, moe
ien eens de proef nemen met enkele
tram-ritten, als ik hier hdb anngo
geven.
'AMSTERDAMMER.'
Van dg Rssldeutia es haar
haveners.
cccv.
Ifel is thans bijna een jaar geleden,
dat de Raad liesloot tot bet doen
bouwen van ongeveer 1800 arbeiders
woningen, omdat, zooals' bleek uit
een rapport van do Gezondheidscom
missie, dc woningnood angstwekken
de vormen had aangenomen.
Bleef do toestand nog eenige jaren
zooals hij thans waq, dan zou zoo
lozen we iri lvet rapport het tekort
aan woningen van f 2 tot f 3 niet
minder dan 2600 bedragen. Reeds op
dit oogenblik was te Seheveningcn
liet gotal eenkomerwoningen onge
looflijk groot en in meer dan een
van die cenkarnorwoningen leven
twee families.
De oorzaak dat de nood tot dezo
hoogte stijgen kon, moet gezocht wor
den in do weinig tegemoetkomende
houdirjg, die het gemeentebestuur
aangenomen heeft tegen vereenigin-
gen ten bate van de volksbuisvcs-
tlng.
Omstreeks 1906 was er een in de
maak. Het geld werd verschaft door
oen bekend philantroop on de leden
van het bestuur waren spoedig ge
vonden. Maar bet gemeentebestuur
toonde zich tegenover dit pogen niet
voorkomend, de noodzakelijke steun
van deze zijde werd niet verleend.
Do officieel ingediende plannen zijn
nimmer in behandeling gekomen.
Zijn weduwe Gertrud van Saksen
overleeft hem lang.
Behalve oen zoon Robert liet hij
twee dochters na: Alix, de vrouw van
den in 1083 vermoorden koning Ivanut
van Denemarken, en Geerlruid, de
vrouw van Dirk van den Ei sas, diö
de moeder werd ycp Graaf Dirk van
Vin anderen.
De opvolger van Graaf Robert den
Fries, Robert If, was bijgenaamd
Hierosolyinatanus en deze behoort
tot dó meest bekende Vlaamscho
graven, vooral door zijn deelneming
aan de verovering van Jerusalem.
Ilcni werd do Koningskroon van Je
rusalem aangeboden, voordat deze
aan Gottfried van Bouillon werd
toegekend.
Tot aan het midden der XLIIe eeuw-
is de geschiedenis van Vlaanderen
nauw verlamden aan die van de
Kruistochten. Bekcml is het, dat de
Vlaamschc edelen zeer ijverig aan de
tochten naar liet Heilige Land heb
ben deelgenomen.
Robert voerde intusschcn oorlog le
gen do Duitscho Keizers Hendrik IV
en V, met wicn lvij verschil had ge
kregen over de geieenlng van cenlge
zijner leengoederen.
De oorlog was voor Robert gunstig.
Hij behield dc Duitsche leengoederen
en verkreeg bovendien belangrijke
voordooien. Hij sneuvelde jn een veld
tocht tegen Engeland in het jaar 1111.
Weinige maanden voor zijn dood
iep Robert zijn edellieden op, tenein
de een zoogénaamden heerlijken land
vrede te sluiten, op de wijze als
Boudewijn V dit in 1039 had gedaan.
Bij dezen vrede werden de rechten
van het volk (edelen cn burgers) na
der omschreven en bevestigd, en
straffen vastgesteld op bot plegen
van misdrijven.
Deze vrede werd ook wel genoemd
„pro amove Dei" of Godsvrede. Zij
had echter ntot dc beteekenis, die
men thans aan 't woord ..Godsvrede"
toekent.
De eerste daad van zijn zoon on
opvolger Boudewijn VII was de
ptochtige vernieuwing van dezen vre-
do die echter minder een wede na den
oorlog daarstelde, dan wol een vre
delievende overeenkomst- tusschen
Er werd een jaar later vernomen,
dut er een nieuwe woningbouwvereo-
niging Instond, met burgemeester
Swaerts als voorzitter. Maar ook van
deze vereeniging is nooit moer iels
vernomen. Men zegt, omdat het nood
zakelijk stamkapitaal ontbrak.
Hoewel tengevolge van min of meer
officicele verzuimen do woningnood
groot was, meende het gemeentebe
stuur van 1914 toch niet tot eigen
bouw te rnoetcn adviseeren. Het
raadde aan, steun le verleencn aan
vvoningbouw-veroenigingen cn wilde
eigen bouw pas in de tweede plaat».
Op verzoek van mr. Romeyn ging
de Raad echter tot eigen bouw op
groote schaal over en besloot daar
naast krachtigen steun te verloenen
aan vereenigingen krachtens de Wo
ningwet.
Dezo hebben zich daarop aange
meld het terugbrengen van het be-
noodigde stamkapitaal tot 2 pCt
droeg claar ook. bet noodige toe bij cn
binnen oen paar maanden besloot do
Raad voor vijf vereenigingen aan het
Rijk een bouwkapitoal te vragen van
tolaul ƒ1 100.000.
Ging liet woningvraagstuk aldus
met rasse schreden de oplossing tege
moet, het zou vreemd geweest zijn,
indien de particuliere bouwonderne
mers geen poging luidden gedaan oni
den ouden toestand te doen bestendi
gen. Nadat ze reeds bij den Raad ge
protesteerd hadden tegen de bouw
verenigingen, omdat dezo perceeleu
bouwden van f 3.50 per week, wat
volgons adressanten geen arbeiders
woningen meer waren, zochten ze,
toen de Raad op deze protesten niet
inging, lief. een étage hoogor ca
wendden zich tot Gedeputeerde Sta
ten, met verzoolt do raadsbesluiten,
volgens welke het kapitaal aan do
Regeering gevraagd zal worden, niet
goed te keuren.
Ook bier kregen de hoeren nul op
hot request. Gedeputeerden hebben
hun goedkeuring wèl verleend.
Te zamen gerekend zullen deze 5
vereenigingen een 700 woningen bou
wen, zoodat, niet de huizen van de go-
mconté, binnen een paar jaar een
'2500 arbeiderswoningen te betrekken
zullen zijn.
Beter laat dan nooit.
Do aandeelhouders van de Exploita
tie Maatschappij Schoveningen heb
ben besluiten genomen in den geest
van de voorstellen van de obligaüo-
houd/ors. liet kapitaal wordt dus ge
halveerd cn tot 1928 krijgen aandeel
houders niets eri obilgatiehoudors een
klein gedeelte van do liun toekomen
de rente.
Gelukkig voor hen zet het seizoen
goed in. Blijft het weer als in de eer
ste dagen van Mei, don wacht Seheve
ningcn oen best jaar. Het buitenland
heeft voor veten weinig aantrekke
lijks en door den nood gedrongen zul
len talrijke Nederlanders nu in eigen
land moeten vinden wat ze anders aait
gene zijde van de grenzen zochten.
Belgen zijn or reeds bij troepen.
SINTRAM.
den Graaf en zijne ouderboorigen.
waarvan do instandhouding door dom
Graaf plechtig werd bezworen.
Boudewijn VII handhaafde de be
palingen van dezen vrede met zoo
krachtige hand, dat hij in de geschie
denis den bijnaam verkreeg van Bou
dewijn mot den bijl. Dezo bijnaam
kan hij eclitor ook verkregen hebben,
omdat bij gewoon was, als zirmdwdd
van zijn ambt van rechter, vvaarmedo
hij als Graaf vvns bektoed, sfrods een
bijl bij zich te dragen.
Na den dood van Boudewijn VII
kwam zijn tot opvolger verklaarde
neef Karei van Denemarken aan da
regeering. Deze moest echter onmid
dellijk zijn recht op het Graafschap
roet het zwaard uitvochten, want
Willem, Bruggraaf van Yperen, on
wettige zoon van Philip, tweede zoom
van Robert den Fries, betwistte zijn
aanspraken en trad als pretendent
tegen hem op. Deze werd gesteund
door de weduwe van Robert II, den
Graaf van Henegouwen, alsmede door
de Graven van Boulogne e. a. dio
vasal ton van Vinanderen waren.
Karei van Denemarken, die zijn
jeugd aan het hof van Vlaanderen
had doorgebracht, handelde als re-
gcerend Graaf geheel in den
grenst zijns vnorganeers. Hij liet
den landsvrodö bezweren, en
trad met groote gestrengheid op te
gen den fioogen adel, wiens rooflust
en oorlogszucht hij trachtte te fnui
ken.
Zijn vroomheid en weldadigheids
zin worden zeor geroemd. Hij werd
echter hel slachtoffer van zïin goede
eigenschappen. Een deel van den adel
haatte hem om zijn gestrengheid cn
/iin vroomheid Vooral Willem,
Graaf van Ypcien, die belang had hij
zijn dood, «uurde dien haat aan. Mot
hem vereenigdon zich do burggraaf
van Brugge cn andere edelen, en zoo
ontstond een samenzwering, die' ten
doel had. Graaf Karei te vermoorden.
Dit geschiedde op 2 Maart 1126, in do
kerk van St. Don all us te Brugge, ter
wijl hij aldaar in biddende houding
voor het altaar geknield lag.
Deze sooodè daad had ten gevolge,
dut Karei al? martelaar een plaats
verkreeg onder de Heiligen der
Kerk.
(Wordt vervolgd.)
