ÜMKlEin DttllU HET OORLOGSTERREIN ITALIË-00STENR1JK. Feuilleton KAMER NEGENTIEN TWiËDE BLAÜ Dinsdag 1 Juni 1915 OM ONS HEEN N*. 2022 De goidkeope Vlscb. Morgen, Woensdag 2 Juni, begint In de v.inkels van den vischhandelaar Kok de verkoop van goedkoope visch. Er zou geen aanleiding wezen, om daar nog eens de aandacht op te ves tigen, wanneer het niet een proef neming gold, die (zooals elke proef) ban slagenof niet. 't Zou jammer wezen als ze mislukte en daarom sla ik hier op 't koperen bord van de openbaarheid cn roep aan de lezers toe „Burgers en burgeressen, mor gen versche visch bij Kok Sommige rnemschen zijn er al van overtuigd, dat het met dezen visch- verkoop misloopen moet. Je kunt zoo iets niet dwingen, zeggen ze, de Hol lander is gocn vischeter, van ijsvisch wil hij heelemaal niet weten en zoo voort etn zoo voortdit soort van zwaartillend© bedenkingen is zoo oud als de visdh zelf en zou stellig in den loop der tijden al henderde nuttige dingen tegengehouden hebben, wan neer niet andere, luchthartiger aan gelegde, mer.schen gezegd hadden „laten we 't tooh maar prohceren, misschien valt het nog mee Intussehen heeft onze redactie uit IJmuiden een beschouwing gekregen, vol sombere voorspellingen. En daar deze gemeente de stapelplaats van de vi9ch is en do visohwetenschap daar hel best kan bloeien, wil ik dit artikel niet afwijzen mot het antwoord, dat toch wel voor de hand ligt„laat ons eerst den uitslag van dc proefneming afwachten maar al dadelijk, vóór dat die begonnen is, de bezwaren meedeelen. Wie denkt dat vischverkoopers veel winsten maken, is zeer slecht met den vischhandel over 't algemeen be kend, betoogt de schrijver. De inkoopsprijs zaJ met 21/2 cent per pond verhoogd worden. Nu kan ik U verzekeren, dat, wanneer alle vischverkoopers steeds 2 1,2 cent per pond winst konden berekenen, het terecht gezegd kon worden een winst gevend bedrijf te zijn. Hiina dagelijks gaan van IJmul- den oehige venters, ieder voorzien van een 200 500 pond visch, naar Haarlem, en wanneer die men- schen nu 2 1/2 cent per pond winst konden maken, zouden ze wellicht gauw op een villa kun nen wonen Wanneer ze bruto 1 A 1 1/4 cent verdienen per pond, knijpen ze hun hand werkelijk al dicht. Bovendien wije ik er nog op. dat er ook vischhandelaren zijn, die goregeld 1000 2500 pond diverse soorten visch te Haarlem aanvoeren en dan dien aanvoer gedeeltelijk overdoen aan visch- winkels cn venters en het restant aun de markt verkoopen. Als men nu weet, dat deze winkeliers en venters als tweedehands- koopers blij zijn met 1/2 a 1 cent winst per pond, dan kan men zich toch voorstellen, dat 21/2 cent winst per pond een reuzen- verdienste moet opleveren, en dit tenslotte moet worden betaald door het publiek, dat daardoor duurder inplaats van goedkoopor ■uit is, Tot zoover do inzender. Het is moeiliik, deze becijfering tegen te spreken, zonder daaraan een uitge breid en tijdroovend ondersoek te la ten voorafgaan, maar ik wil er toch dit tegenover stellen een groote ree der te IJmuiden heeft mij verzekerd, dat wat aan don afslag voor de visch betaald wordt, een kleinigheid vergeleken bij water in de stad voorj gegeven moet worden „kijk naar do marktprijzen", zei hij. „en je zult het zien 'k Wil eerlijk bekennen, dat ik van dat nakiiken der prijzen geen ge woonte maak, maar wat ik wel zeker weet is dit, dat bij mij thuis visch als een weelde-artikel wordt beschouwd, omdat ze véél duurder is, dan het nu toch too dure vleesch. Komt dat van dien éénen k anderhalven cent per pond, dien de diep beklagens waardige vischboer op den (lagen) prijs van de vischhal legt 'k Moet zeggen, dat ik het niet begrijp. Inzender betoogt verder, dat de grenzen moeten worden gesloten als men goedkoope visch wil hebben, om dat het buitenland veel hooger prijzen geeftdit is met het bovenvermelde min of meer in strijd en ten slotte be toogt hij de moeilijkheid van toezicht op den inkoopsprijs, dat wo maar aan het gemeentebestuur zullen over laten. Het ingezonden stuk is ruiterlijk onderteekond„Een belanghebben de". Mag ik dat woord vervangen door „concurrent'1 Zoo niel, dan wil ik tocih doen opmerken, dat voor de Haarlemsclio visehverbruikers de zaak eenvoudig zóó staatKok ziet blijkbaar kans, om goedkoop visch te leveren. Doet hij dat niet, dan zal men zijn visch niet koopen en hii zelf de schade lijden, daar het niet dc gemeente is, di© de overblijvende visch betalen moet, maar Kok zelf. Het is met die vi sell verspreiding een vreemd geval. Soms lijkt het wel, of het vraagstuk ingewikkelder is, dan het zou behoeven te wezen eai in don vischhandel is men al even bevreesd, dat er gedacht zou worden ,,'t is een goed vak 1" als in menlgen anderen tak van handel. De jammerklacht uit IJmuiden be hoeft ons dus nog niet bevreesd te maken. Wanneer de omstandigheden maar gunstig ingericht worden, kon de visrhverkoop bij Kok wel een goeden uitslag hebben. Flinke open baarheid, ruiine en gemakkelijke ge legenheid tot koopen, veel raad en inlichting hoe visch met zoo weinig mogelijk kosten zoo smakelijk moge lijk kan worden klaargemaakt. Toen een lid van onze redactie bij de firina Kok om inlichtingen kwam, werd hem verteld dat .de firma, als het op nam, op drukke dagen met-kraampjes bi de arbeiderswijken visch wil trach ten te verkoopen. Waarschijnlijk is de toestand andersom en zal Kok. wanneer hij wenscht dat het op neemt, al d a d e 1 ij k met kraampjes in de arbciderskwartieren de ^voar moeten gaan slijten, althans op Vrij dag en Zaterdag. We zullen wel zien. Voorloopig sla ik nog eens drie keer nadrukkelijk op het koperen bord van den omroeper. Burgers en burgeressen. Woensdag 2 Juni versche vtsch bij Kok I J. C. P. Op hei Westelijk Oor ogsved. D u i t s c h stafbericht „Zondag trachtten de Franschen zoowel noordelijk van Atrecbt a!s van liet PrieelorwoOd met groote troepen machten t Duilsche front te doorbre ken. Bij Alrecht waren de Fraiuchen op het front NeuviUeRocliucourt in de laatste dagen door sappen v> uitgekomen. Een aanval op deze linie kwam, nadat aUe pogingen om de Duitsohens uit bun stellingen te - dringen waren mts1 ukt. niet onver wacht. Zij had Zondagmiddag plaats, nadat de artillerie urenlang haar had voorbereid. Door de dapperheid van de Rijn-landsohe en Beiersche regi menten 'eden de Franschen een vol komen nederlaag, hun verliezen zijn buitengewoon groot. In het Priester woud gelukte het- den Franschen slechts in eenige voorste Duitsche j loopgraven te dringen. Overigens mis- lukte ook hier de Fransche aanval. Bij Ostende werd een vlieger <- geallieerden neergeschoten. Het spoorweg-viaduct bij Dammerkirch rd Zondag d ior de Du :vhc ai lerie door weinige schoten verwoest, nadat het den Franschen na een maand en langen arbeid gehikt was, dat viaduct bruikbaar te maken." F ransch communiqué; „Een tegenaanval van de Duitschers aan den rechteroever van 'l Yserka naal in de streek van Pilkem, werd afgeslagen. In den sector van Notre-Damc dc L/Orette word een Duitsch© aanval ge makkelijk. door de Franschen afge slagen. Het aantal krijgsevturgeneo dooi de geallieerden gemaakt bij Neuville bedraagt 150. onder wio 4 officieren. Bij SchneffenrieÜi sloegen do Fran schen oen Duitschen oan\-al af cn veroverden zij do Duitschers toni.- drijvend, een der loopgraven van de Duitschers. De Fransohen verover- den een mitrailleur est twee mijnen- werpers." Op het Oostelijk Oorlogsveld. Duitsch stafberioht „Op bet oostelijk oorlogstoon c« 1 geen nieuws. Op 'het zuidoostelijk oorlogstoon cel zijn dc Duitsche troe pen met hun noordelijk en noordoos telijk front dichter bij Przemysl ge naderd." Oostenrijksch stafbcricht' „Aan de San er: oostelijk van deze rivier huddien Zondag geen ernstige gov echten plants. Aan het noordelijk er. zuid-westelijk front van Przemjsl cn aan don boven-Dnjestr wordt ge streden. In de streek van Siryj ver overden de verbonden Duitsch-O- s- tem-ijksche troeiie.i in hevige gevech ten verschil! ei.do plaatsen en een Russische batterij; De toestand in het noordoosten is onveranderd". Russisch stafbericht: „In do streek van Schaw'.i blijven do Duitschers do Russen door hevige beschieting tegenstand bieden. Do ge vochten in die treek houden neg steeds aan en nemen een gunstig ver loop voor de Russen. Aan het front tussclion de Pilitza en djii Boven-Weicheel maakten do Russen var. 12 tot 24 Mei 209 officie ren en 8617 manschappen krijgsge vangen. In Galieie ontwikkelen de gevech ten aan do San zich eveneens ten gunste van de Russen. De Russische troepen zijn met succes 'n aanval be gonnen, tre-kken in den nacht van 29 op 30 Mei over da Loebaczowku. be zetten het dorp Monasterz en brm-h- teu don Duitschers en Oostenrijkers zware verliezen toe. Het offensief van de Duitschers en Oostenrijkers, uitgaande van 't front Jaroslaf-Radymno in oostelijke rich ting, is door Russisch vuur tot staan gebracht. In da streek ann de overzijde van den Dnjestr werden op 29 Mei aanval len van do Duitschers en Oostenrij kere aar. het front Aderewacz-Boles- jof—Ja v.ivj* ntr t g ooi© vcrile.vn at: hun zijde afgeslagen. Daan;-.» glngo.i Russische troepen in den nacht van 30 Mei mei groot succes tut bet offensief oeer. 4an het genoem-'e front namen de Russen meer dar. 7000 man gevange nen en maakten 30 mitrailleuses buit. De Duitschers en Oostenrijkers be ginne n in wanorde terug te trekken. Aan de andere sectoren van het front heeft on 3') Mei geen verand; ring van eenig belang plaats gehad". 't Fransche bureau Ilavas deeJt mede Een telegram uit Petersburg geeft een nieuw bewijs van de onbetrouw baarheid van de berichten uit Duit sche bron. Dc Duitschers verzeker den, dat een regiment van dc Oussou- ri-brlgade vernietigd was. Uil een betrouwbaar onderzoek is gebleken, dat al'e "regimenten van de Óussouri-brigade ongerept zijn en dat do vijand hen n'ct te lijf durfde gaan Slechts een half eskadron dra gonders werd door de vijandelijke ruiterij omsingeld en wist overigens weer te ontkomen Verspreid Nieuws van de ooriogsvs.den MUNITIE VUIÏHRUIK. 't P. T. A. seint uit Petersburg Uit de verslagen der buitenlandsohe bladen over de gevechten bij Gor'ice en aan dc Doenajetsj blijkt, dat de DuHschers en Oostenrijkers legen de twee Russische legerkorpsen onge veer 1500 stukken gesohut hebben gevuurd waarvan een gToot deel be stond uit zwaar kaliber en 12 c.M - kaliber. In de aan den infanterie- aanval voorafgaande vier uur. wierp dc artillerie 700 000 projectielen op dc Russ'sche stellingen voor het ver voer van zulk een massa zo uilen min stens duizend waggons nood'g zijn. Doze hoeveelheid projectielen is twee maal zoo groot als nood'g zou zijn voor een belegering gedurende zes maanderi) van eon groote, welvoor- zip.no vesting. De vijand lvield ©en tweeden voorraad van 700.000 projec tielen pereed voor do ontwikkeling van zijn offensief D-eze voorraad schijnt reeds voer een groet deel uit geput te zijn geweest legen 10 Mei, toen de eerste pauze intrad Ln Mac- fcensen's opmarech In zulk een heftig vuur wofden aljen zonder spreken;.van de zware verliezen die in de werkings sfeer van het vuur zijn, min of rneer gekneusd of verdoofd (door den lucht druk). Het is duidelijk, dat zelfs het groo te aantal van dc voor projectielen- aanmaak ter beschikking staande fa brieken op den duur niet aan de aan vraag zuilen kunnen voldoen, wan neer per uur 200.000 granaten wor den verschoten. Het schijnt dan ook, dat dc Duitsdhers de opgelegde voor raden projectielen van Krakau en ver schillende andere vestingen hebben verbruikt. Hun infanterie, verwend door den steun van hun artillerie en gewoon trdeluiler.d op een verdoof d n of half vergiftigden vijand aan tc vallen, zal spoedig ln andere en moei lijker omstandigheden moeten vech ten. Volgens de krijgsgevangenen verdoovcn dc Russisclie granaatkar tetsen den vijand niet. maar brengen hun geduchte verliezen toe. Vele Duit sche compagnieën verloren in zeer korten tijd «oor Rups: oh granaatkar tets ".uur ru'm 150 man EEN NIEUWE OOSTKNRIJKSCHE HOUWITSER. Het „Karlsbader Morgenblatt" schrijft De doorbraak door het Rus sische front ie. behalve aan de dap perheid van de troepen, in de eerste plaats tc danken aan dc groote artil- lcristieche ovenmacht waarmee de Diiitsch-Oostenrijtoch)- artwlerie den -«'.rijd voorbereidde. Een nieuw type £<i-chut an Skoila vooral hoeft ver woestend gewerkt op vcstfnjfen en ..-opgraven Het ie e»n 15 c M -hou witser, welker granaten met ecrasiet gevuld zijn. Ieder projectiel woelt 450 to ogra:n aarde op en doodt of wondt alles m verren omtrek. Deze nieuwe houwitser doet door de buitengewone ontp'bffingöklacht van zijn gTauaten ware wonderen en vernieH aUe veldvei sterki-ngen DE STRIJD IN GALICIë. De „Neue F-reie Pbesse" ontleent aan een brief van uon Weenschen too- neelepeler Paul Richter, die a's re serve-luitenant bij de Tiroolsche kei- zerjagers staat, een beschrij ving van dc verbitterde stormaanvallen tegen do Russische stellingen, die met den intocht in Tarnof eindtgdn. De keizerjagere waren de eer sion, d'e doorbraken. Rechts van ons de derde divisie, blijkbaar het eerste Duitsche gardecorps over Gor'ice. Voor ons lagen de moeilijkste stede hoogten, precies sulkerbrooden, met viervoudige stellingen, door den vij and versterkt en blijkbaar onneem baar Tien maal wel ben ik ternau wernood aan den dood ontsnapt Slechts één k-oer wil ik schilderen. In don nacht van den eersten, op den tweeden Mei werkten wij ons uit on ze stellingen voorwaarts tegen de vij andelijke stellingen. Voor ons uit gingen genie-soldaten met onze pa trouilles, die do vijandelijke draad versperringen in do luoht zouden la ten springen. Eerst kwam het tot schermutsel in gen met de Russische veldposten, waarvan wij oen deel go- vangen namen. Toen werden wij ook reeds met een hagel van koge's over stelpt. De maan stond aan den he mel. Onze artillerie begon en toen we ons op h.-nderdvijftig pa6 van de Russen hadden vastgezet, gingen de projectielen van onze batterijen over Onze hoofden heen. Do luchtdruk van onze 30 5 o.M.-granaten wierp ons bij na omver. Achter ons stonden tach tig kanonnen en iedere lichte batterij en do 16 c.M.-lhouwHsenstbatterijen van zes kanonnen gaven, in de vier uren van de artiWorie-b©werking, on geveer vijftienhonderd schoten af. De 24 c.M.jniortieren vuurden 850 scho ten af, de 30 5 ongeveer 40. Al deze c: 'ploffingcn cn lucl.tschoUcen va- ron ?.is do aardbevii g <l---s Jongsteo gcrichts; wie niet daarbij is gewoed, kan het zich niet voorstellen Orn hnlf zeven 's morgens vielen dc Ti- rotera de Russen in de bergen aan. door o©n vTCo-c'.ijkon V< vclrcgon ont vangen Sterk geweervuur ij» het front. En plotseling van b^ide kan ten f'anfcvuur uit vijf machinegewe ren Ik stond of liever lag met mijn compagnie midden in het vuur. Vier maal met tuesohenpoozcn van onge veer tien minuten hernieuwden wij den aanval. Mijn mannon dampten van hitte en opwinding cn ik moest ze op hun verhaal laten komen Ver- velgons een nieuwe stormaanval. Rechts en links vielen do dapperen door vijandelijk© kop- 's getroffen. Ken oogenhUk van nadenken aan de dierbaren thuis Dsn er op los. Een jager reikt mij orrwicurig dc hand. Op hetzelfde ©ogenblik verbrijzelt een kogel hem het hoofd Dan grijpt me een soort razernij aan cn met hoera, hoera gaat het in stormloop de hoog te op. Het ie een heerlijkheid voor een officier zijn mannen ®k> ie zien. Wat ik r zelf b., gevoeld heb, ik weet het n'.t. Er op of nooit meer terug. En vervolgens een bHk op de Tirolers. Helden waren het. die dertig meter voor den vuurkrater onder de dradeoi kropen, deze omhoog drukten, zoodat de kameraden er door kernden. Ge deeltelijk rukten we de palon los. Toen kwamen de handgranaten van den vijand, met hun vreeselijkc uitwer- knig. Gevecht van man tegen man. Gedeeltelijk kwamen de Russen ons reeds uit hun dekking met de armen omhoog tegemoet. Door onze rijen heen gingen zij de gevangenschap >n. Schietend storm ik verder, mijn man schappen sÊaan met de geweerkolven, beklimmen den wa', waarachter de Ruoson liggen. De verdedigers staan op de lijken van hun kanteraden, doch langzamerhand gaan meer ongewa pende handen omltoog Ecrrigen ver dedigen zich nog. Een boomlang© Tscnkesj springt op mo toe, wi' me aan zijn bajonet rijgen, mijn p'stool wrigert, een jager grijpt hem hij den arm en mijn karabijnko'f suist op hem neer, treft niet het geweer, maar den schedel, die met een eigenaardig kraken breekt Een ontzettend gevoe', den eersten vii-and, dien ik neerge slagen hel». Neergeschoten velen. Maar zóó dat is dc drang tot zelfbe houd. Verder op den dag en Jn den vol genden nacht deden do Russen on afgebroken aanvallen om de stelling tu heroveren. Steeds weer f'ankvuur Den derden Mei nieuw© aanvallen van onzen kant. Nu is het reeds de derde dag van uiterste inspanning van alle lichaamskraolvt en van ce zenuwen, zonder een oog te sluiten, steeds weer in bet vuur en in het ge vaar. Maar de vijand werd teruggewor pen.'' HOE WEINIG RESULTAAT ER VERKREGEN WORDT. t Alg. Handelsblad merkt op Do toestand op het westelijk oor- logstoonecl is nog vrijwel onveran derd en de officieel© legerberichten der wederzijdscbe partijen kunnen ons geen andere mede dec li n gen doen dan betreffende locale gevechten, die den een Of den ander eens een klein succes mogen geven, maar de beslis sing geen stap nader brengen. Het is voor dc staf-officieren, die deze dage- lijksche rapporten moeien opstellen, ook een wanhopig v»erk. om eiken dag weder een mededeeling te moe ten doen van betrekkelijk onbelang- riike i ctiee en het is als het wnre een bespotting, als men in de officieels berich'en omtrent een strijd langs een front van honderden kilometers, waar mitlioenlegers tegenover elkaar liggen melding ziet gemaakt van het maken van 50 kriigsgevanefjien (offi cieel Fransch communiqué) of van eenige dozijnen zwarte Fransche sol daten (officieel Duitsch legerhericht;. Komt men dus in het westen eigen lijk niets verder, in het oosten ie er weliswaar meer beweging, maar ook- hier houden de beide partiien elkaar voorloopig n«g *n evenwicht en de groote doorbraak van de Duitsch- Oostenrijkse he legere, waarop men in Oostenrijk reeds rokende, is nog steeds niet gelukt. Aan de Darde nellen zijn evenmin de vorderingen van belang. (DE TOESTAND TE PRZEMYSL. Do oorlogscorrespondent van het „Berliner Tageblatt" hooit met bur gers van Przemysl gesproken. di« deze stad eerst weinige dagen geleden verlaten hadden. Eenstemmig ver klaarden zij, dat de Russen zich bij hun intocht in do 6tad menschlievend en fatsoenlijk gedragen hadden, zoo wel jegens do burgers als de solda ten. In den tweeden nacht werd er echter geplunderd. De militaire poli tie die uil Levnborg gekomen was, liet deze soldaten begaan. Toen er echter nieuwe politic kwam. werden a-o buitensporigheden streng verbo den. Tien Russische soldaten, die bij Uit het Eugelsch van FLORFNCG WARDEN. En wie woont er in. dat groote huis met die konijnen en pauwen, en al die heerlijke dingen, Dibs? vroeg ze Hij klom op haar schoot en begon met de groote knoopen van haar man- te te spelen. In dal groote huis woont mijn grootvader, egde hij haar uit. En Papa zegt dut hij D:bs een hitje zal geven en een grooten hond met krul haar net als ik heb. Iloe heerlijk, zeide Mabin, en ze besloot te tlocu wat zo kon om het ar me kind nunr dat heerlijk© thuis te brengen, dut hem beloofd wns. Ze begon nu langzamerhand te denken dot de vreemdeling van. plan was met zijn zoontje naar het huis van zijn vader to gaan, toen de uon- slag op hem gepleegd werd. Weet je hoe dat groote huis licet waar Grootvader woont? vroeg ze. Dibs wou niet laten merken dat hij hier niets van af wist. Hj knikte ©ver» en zeide: Ja, o zoo'n groot huis. Het lteeft geen naam, voegde hij er bij. Is het hier ver vandaan? vroeg Mabin. Neen, zeide hij, papa gaat met Dibs in een trein, dio heel vlug rijdt. F.n hoe lieet Dths nog meer vroeg ze. Ik heet Julius Moore. Julius Moore? herhaalde /e omgeloovig. Mijn naam is r.og wel langer, maar puipa zegt, dat dit genoeg is, ging Dibs voort. En hij noemt mij Dibs. Ik vind het prettig om D:bs ge noemd te worden. "En hoe heet papa? Ik bedoel hoo noemen andere menschen hem vroeg ze. Ze noemen hem gewoonlijk „me neer", antwoordde Dibs. Ja maar zoo heet hij niet I Neen, zeide het jongentje. En meer zeide hij niet, want hij bemerkte, dat hij geen raad wiet mot deze nieuwe moeilijkheid. Ileet hij ook Moore? Maar ze merkte uit zijn antwoord, dat hij er niets van begreep. Ja. zeide hij. -- En na een poosje voegde hij er bij Maar dat is zijn heele naam niet. Dat is alleen maar een klein stukje er van. Kun je niet op de rest van den naam komen 3 zag er geen kans Maar het toe. Papa zal het jc wel vertellen, zeide hij geruststellend. En.toen begon hij haar te onder vragen Iloe heet jij Mabin Wrest, antwoordde ze. Hij begon te lachen. Mabin Wrest Wat ten grappige naam zeide hij. Hij keek haar aan en zeide toen -- Lk dacht, dat je mijn tante was. Papa Leeft me verteld, dat ik bij grootvader tfliuis oen tante zou zien. Hoe heet ze vroeg Mabin. Hij kon ©r weer geen antwoord op geven Ze heet Tante, antwoordde hij na eenig nadenken. Ze wist niet wat ze moest zeggen of doen. Misschien zou het nog het beste zijn, d© eigenaresse van liet hótel uit te liooren. Maar Mabin was er nu vast van overtuigd, dat de vreemde ling direct van de boot af naar dit hótel gegaan was. en dat hij zijn zoontje daar achtergelaten had, ter wijl hij zelf volgens afspraak naar het kantoor was gegaan, waar ze hem ontmoet had, en dat ze daar dus ver dere inlichtingen zou kunnen krij gen. Intusschen kon zo het kind niet ai- leen in het hótel laten, omdat ze aan den vader boloofd had er voor te zul len zorgen. En terwijl d© jongen tiuar honderduit vertelde over de konijn tjes. die hij bij grootvader zou krij gen. kwam zij tot dc conclusie, dat het maar het beste zou zijn, den jon gen mee naar haar moeder te nemen cn een briefje achter te laten voor het geval dat zijn vader hier terug kwam. Dit deed ze dan ook. Het jongentje ging met haar mee toen ze beneden om panier en inkt ging vragen. Ze schroef een kiem briefje, waarin «tond. dat ze den jongen voorloopig meegenomen had naar huis, en ze zette er haar adres bij. Ze gaf het briefje ean de juffrouw, die. zooals z>- wel dacht, heelemaal niet wist wie de vader van het kind was. Ze vond het bost, dat Mabin hc; kind meenam, want de vader had haar verteld, dat zijn zuster het jon gentje misschien zou komen halen. Bovendien was de juffrouw blij, dat ze nu niet meer voor liet kind behoef de te zorgen. En zoo zat Mabin ©enige minuten later in een omnibus, die haar naar Maida Vale zou brengen, met een on bekend kind bij zich.. Ze deed haar best, al zijn vragen te beantwoorden, en ze troostte hem met tiet vooruit zicht. dat hij gauw zijn vader en grootvader en het groot© huis met al dc dieren zou zien. Ze was heel verbaasd, dat hij too zonder tegenstribbelen met haar mee ging; waarschijnlijk hadden de zee reis en een zwervend leven hem sooo gewend aan vreemden, dat hij zich dadelijk op zijn gemak gevoelde. Door vragen was zo or achter ge komen, dat hij geen moeder meer had. Maatje is naar de engeltjes toe gegaan, was zijn uitleg. Ze merkte ook aan zijn antwoorden dat hij nogal veel gereisd had met /ijn vader in Zuid-Amerika, maar iat hij nog nooit in Engeland ge weest was. Toen zo eindelijk met het kind aan de hand langs het kanaal liep, waar zij en haar moeder dichtbij woonden, was ze ©en beetje ongerust, hoe haar noedor het kind ontvangen zou. Mevrouw Wrest bewoonde ©en be- nedenhuisje, omdat een heel huis haar te kostbaar was. Ze had een klein achtertuintje, en ook nog wat ruimt© voor het buis. Toen Mabin met het jongentje aan de hand binnen kwam, zat haar moeder in d© huis kamer bij den haard te breien. Ze keek verwonderd op. Mama, zeide Mabin, terwijl ze haar moeder omhelsde, ik ben op oen heel vreemde manier opeens voogdes over dit kleine ventje gewor den. Ik Maar vóór z© nog verder kon gaan stak Julius zijn blozende gezichtje omhoog, ©m zich door mevrouw Wresi te laten kussen, en hierdoor was hij meteen bij dc oud© mevrouw i de gunst gekomen. Later vertelde Mabui vlug wat er gebeurd was, en mevrouw Wrest vond het kind zóó lief. hij was zhó aardig en vriendelijk, dat zo het da- deüik goed vond, den jongen tenmiu- te dien nacht hij haai- te houden, ook al vond ze de heele geschiedenis heel onaangenaam. Avonds, nadat Mabin den jon gen. die veel naar papa gevraagd trad en slechts met veel moeite en beloften zoet gehouden werd, naar bed ge bracht bad, vertelde Mabin voor het eerst de geheele toedracht der zaak, tot in de kleinst© kleinigheden. llaar moeder vond het afschuwe lijk. Om te beginnen was het al een vreeselijke ontdekking, dat haar dochter zonder haar vooral te raad plegen. een betrekking als machine- 6chrijf8ter ge-zocht had. En eigenlijk leek het haar toe, dat do verontrus tende gebeurtenissen een goede, rechtvaardige straf voor haar waren. Mabin was heel kalm en geduldig, maar toen ze eindelijk al haar moe ders verwijten had aangehoord, zeide ze, dat ze vast besloten was alles te weten te komen over dien vreemde ling. en in ieder geval te doen wat ze kon om zijn zoontje bij zijn familie te brengen. (Wordt vervoWdA

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1915 | | pagina 5