De Europeesehe Oorlog.
KAMER NEGENTIEN
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 4 JUNI 1915
Op het Westelijk
Oorlogsveld.
Du'-tsch stafbericht
„Om )t.:t door dc Eugelechen bo
ze ite en sterk uitgebouwde plaatsje
Hooge, ongeveer 2 K M. ten Oosten
van Yperen, ontwikkelde z'ch een
e;rijd, vve'.k© voor de Duitschers een
gunstig verloop heeft.
De Duitschers zagen zich gedwon
gen den toren van de Martfnuskerk
m Ypercii, waarop artillerie-waarne
mingsposten werden opgemerkt, weg
te sohieten. Koorde1-ijk van Atrecht
waren de gevechten op het front Sou-
chezNeuv'Ue en zuidelijk daarvan
zeer levendig. Do Franschen be®on-
neu daar 'e namiddags en 'fi naohts
«ïeexuna'en groole aanvallen, welke
op sommige punten tot verbitterde
gevecht en van man tegen man leid
den. Overal leden de Franschen de
grootste verliezen en behaalden ner
gens voordeel.
Om het bezit van de suikerfabriek
bij Souche/, wordt nog voortdurend
gestreden, liet vuur der Fransche ar
tillerie op achter de Duitsche stelling
gelegen plaatsen e'schte onder de
Fransche inwoners.Woensdag weder
talrijke offers. Zoo bijv. in An gres,
waar 5 mannen, 10 vrouwen, 10 kin
deren en in Méricourt waar 2 vrou
wen gedood of gekwetst werden.
In het Priestemvoud duren de ge
vechten nog voort, in de Vogezen
wierpen DuUsche vliegers bommen, op
do etappen-plaats en het spoorweg-
knooppunt Renuremont en een
Fraiiscli ti'oepcnkamp bij IToi m eek.
Kleinere plaatselijke gevechten had
den plaats bij liet dal van de Fecht
bij Metzeral."
F r a n 6 c h communiqué
„In Belgic hebben de Engelsche
troepen met do bajonet het kasteel
Hooge bij Zonnebecke genomen.
In de streek ton N. van Atrecht
duurt het artillerie-gevecht d3g en
nacht voort.
Eanige zeer hevige infantorie-ge-
veohten ontwikkelden zich ten O. van
Notre Dame de Lorette, waar de stel
lingen over en weer niet gewijzigd
zijn.
Ten .Z.O. van NeuvilileSt. Vaast
hebben de Duitschers een tegenaan
val gedaan in het Doolhof. De Fran-
Echen wierpen hen terug en hebben
daarna nieuwe vorderingen gemaakt
en gevangenen genomen.
Het geheelc aantal gevangenen be
draagt sedert 31 Mei in het Doolhof
800, w. o. 9 officieren en 50 onderoffi
cieren. De Franschen hebben oven
eens 2 machinegeweren genomen.
Hei is van belang op te merken, dat
tusschcn 9 Mei en 1 Juni de Fransche
divisie, die Carency. Ablain—St. Na-
zaire, lo Moulin Ma'on en de suiker
fabriek van Souchoz genomen heeft,
3100 gevangenen gemaakt heeft, w.o.
63 officieren,- 2600 lijken hegraven
heeft en aan gewonden, gesneuvelden
en vermisten 3200 man verloren heeft.
Twee derde gedeelte van deze 3200
man zijn slechts licht gewond.
In Champagne hebben de Duitsohors
beproefd een naditelijken aanval te
doen in de buurt van Beau Séjour.
Zij zijn dadelijk naar 'hun linies
teruggedreven.
Aan den zooun van het Bois le Pré-
tre hebben de Franschen twee hevige
aanvallen afgeslagen."
Op het Oostelijk
Oorlogsveld.
De minta're deskundige van 't Alg.
Handelsblad schrijft o.a.
..Een zeer belangrijk bericht werd
Donderdag u'-t Weenen gemeld. Prze-
mysl is weder in het bezit van de
Oostenrijkers. Spoediger nog dan ver
wacht kon worden na de aan het
noordelijk Iront door de Duitschers
en oostenrijkers beiiaahbe ©ucce&scn,
is die vesting gevallen. Bijzonderhe
den ontbreken nog, maar men mag
vermoeden dat do Bussen, dio de
verbinding met Lemborg in handen
hadden, do onhoudbaarheid der ves
ting inziende, zijn teruggetrokken. De
vooruitgeschoven positie was te ge
vaarlijk en. een verovering der ves
ting later, als ook de terugtochtsweg
zou zijn afgesneden, zou de vernieti
ging van een aanzienlijke strijdmacht
hebben betcokond. Trouwens in DuU
sche bladen had men er al op gewe
zen, dat het een domheid der Bui
zoude zijn, ais zij uit een gevoel van
trots ernstig zouden willen denken
aan een \erdediging dozer vesting, nu
hun front ter weerszijden reeds be
langrijk was teruggedrongen. Ver
moedelijk hobbcn de Russen dat zelf
begrepen cn hebben zo dus de vesting
ontruimd.
De herovering van Przemyel ie niet
alleen van groole strategische bete©-
kenis voor dc Du'tsch-Oosten rij kers,
maar zal ongetwijfeld een geweldi
gen moreel en invloed hebben op de
verbonden DuUsch-Oostenrijksch.- le
gers. De bedreiging van Leuiborg
wordt nu zooveel te ernstiger. Vooral
omdat de Oostenrijkers ook het bij
Stryj behaalde succes hebben voort
gezet, door de verovering van de
stellingen tusschen Drohobycz en
Stryj.
In het Russ'sche tegenbericht wor
den de Dui te ch-O os te li r i jksch e succes
sen hier erkend, ail wondt hieraan
oinmiddöUijk toegevoegd, dat het ge
vecht nog voortduurt. De krachtige
offensieve actie der verbonden.
Duiiseh-Oostenrijksche troepen hier
heeft den Bussen blijkbaar aanlei
ding gegeven meer naar het zuidoos
ten oen tegenoffensief in te zetten orn
den druk op de stellingen bij Stryj
le verminderen. Dat tegenoffensief
luid plaats aan de Bystrttza, waar
volgens de Russen zelf door hen een
deel van de Oost en ri jksch e stelling
werd vermeesterd. Het Oostenrijk-
sche legerbericht erkent den aanval
door een ta'rijke Russïsdhe strijd
macht in de streek van Solotwhie
(aan de Bystritza gelegen), maar
stelt het voor a'lsof deze aanval is af
geslagen, en wel zoo krachtig, clat
do Russen jn vlucht terugtrokken.
Wie van beide partijen nu gelijk
heeft, is natuurlijk van hieruit niet.
te beoordeel en, en het eenige wat dus
vast schijnt te staan is dat, dat. de
actie hier van de in het gebied van
den Proelh geconcentreerde Russi
sche legeis van geen invloed is ge
weest op de offensieve beweging van
het meer noordwestelijk gelegen front
tuasohen Stryj en Drohobycz.
De positie der Russische legers Is
op het o ogenblik dus verre van gun
stig en de bevrijding van Oost-Ga'>-
cïë is een belangrijke stap nader ge
komen. Trouwens de geheele maand
Mei is voor de Russische legers een
zeer ongunstige maand geweest. Dat
toonen de officicele opgaven van Duit
sche en OostenrijiksChe zijde omtrent
het langs het geheele front gemaakte
aantal gevangenen en dc geweldige
oorlogsbuit In die maand door de
DuBsclirOostenrijksché troepen ver
meesterd."
OFFICIEELE BERICHTEN.
D u 11 e c h etafbericht
Oostelijk oorlogstoon eelDe toe
stand is onveranderd.
Zuidoostelijk oorlogsioenee' De
vesting Przomysl is Donderdagoch
tend, nadat gedurende den nacht de
forten, dl© zich nog staande hielden
aan het zuidelijk front, waren be
stormd, door ons genomen. De bift
is nog niet te overzien. De tegenaan
val der Russen tegen de aanva'sco-
Ionne9 van de DuitsChe stellingen oos
telijk van JarosJau mislukte volko
men. Het leger van generaal Von
Linsingon dringt vooruit in dc rich
ting van Zydaczow. noordoostelijk
van Stryj en voert strijd om het wes
ten van Mikolajow. De buit van den
slag, bij Stryj is gestegen tot 60 offi
cieren, 12.170 man, li kanonnen en
35 machlnc-goweren.
Oosten rijksch stafbericht:
„De aanval ucr verbonden Duitsch-
Oc&tenrijksche troepen in de vlakte
ten noorden van Stryj wordt met
succes voortgezet.''
Verder wordt officieel uit Weenen
gemeld
„De Duitsche troepen bestormden
's nachts de laatste Russische stellin
gen op hot noordfront van Phzeniys!,
en drongen om drie uur dertig minu
ten Donderdagmorgen van het noor
den ue stad binnen uit het westen
en zuiden drong ons tiende leger
korps binnen. Do eerste afdeelingen
bereikten spoedig na zes uur het
voornaamste plein van de stad."
Over de boteekenis van dc inne
ming van Stryj en de herovering van
liet Galicischo pc troIeum-geb icd meldt
de oorlogscorrespondent van het Ber
liner Tageblatt
Terwijl do legergroepen van graaf
Botbmer en van luitenant-ve'.dmaar
schalk Hoffmann den toegang naar
de stad Stryj en daarmede dien tot
de be'de spoorlijnen naar Lemberg
veroverden, heeft de linkervleugel van
het leger van Von Linsingon, n.l. de
legergroep van Saurmay. thans het
geheele petrol'eum.gdbied in zijn macht
gebracht. Dit gebied, het belangrijk
ste en rijikste petroïeumgobied van
centraal-Europadat tot aan hel uit
breken van den. oorlog jaarlijks
1.500 000 000 K.G. olie. ter waarde van
50 mUlioen kronen leverde, was in
het bezit der Russen vrijwel onbe
schadigd gebleven, zoowel omdat er
Engeisch, Fransch en Belgisch kapi
taal bij betrokken was, als ook om
dat het Russische legerbestuur zich
do productie van petroleum voor ver
lichting, benzine en smeerolie ton
nutte wilde maken.
Eerst toen.' de uitslag van den groe
ten Mei-slag ook aan het front in <le
Rarpathen voelbaar werd, stalken de
Russen de bronnen In brand, zoover
zij dat in den haast van den terug
tocht doen konden. Zij spaarden daar
bij toen do eigendommen van hun
Engeltsche en Fransche bondgenoot en
niet. Van de drieduizend boortorens
hebben zij or tweehonderd verbrand;
ze daalden zelfs in de diepe schachten
af en staken do naphta-bronnen aan.
Violet-zwarte rookzuilen van de bran
dende naph'.a ,met rood-gouden vlam
men doorschoten, 6taan thans nog
dreigend in dc b'-auwe voorjaarslucht.
Hongaarsdhe en Duitsche soldaten
werden terstond aan het werk gezet
om de branden, dio anders maand- n
lang duren kunnen, uit te dooven. De
hoeveelheid ruwe olie, die verloren is
gegaan, wordt op 80.000 ton geschat.
Verspreid nieuws
van de oorlogsvelden
7,1,: STRIJD OM RADYMNO.
UU het groot e Duitsche hoofdkwar
tier wordt door 't Wolffburoau over
den strijd om Badymno gemeld
„Dolegerkorpsen van generaal
Mackensen stonden in den avond van
23 Mei in een grooten naar het ooi
ten gerichte boog opgesteld aan beide
oevers van de San. Aan den rechter
vleugel stonden dc Bolersche troepen
als observatieleger tegenover li
noordwestfront van de vesting Pr;:
mysl. Naast de Beleren stonden Du-t-
eühe en O.-H. troepen teil zuiden van
de San tegenover het krachtig ver
sterkte bruggehoofd van Radymno
Vorder naar het noorden sloten daar
op andere troepen aan.
Hot bruggehoofd van Radynmo door
do Russen bezet bestond uit een drie
voudige lipie, n.l. ten eerste de goed
met ijaerdraadversperringen voorzie
ne hoofdstelling, welke over de hel
lingen ton westen van het dorp Ostrof
en door de San-vlakte naar deze ri
vier liepverder u't een stevig ge
bouwde tusschenstelling. welke mid
den' door het langgerekte dorpje Os-
traf was aangelegd en eindelijk uil 't
e.g. bruggehoofd van Tsjagrody, dat
gemaakt was tot dekking van de ten
oosten van Radymno over de rb
voerende, spoorwegbrug.
Eorst moei§t de hoofdstelling door
de Duitschers en Oostenrijkers fctonn-
rïjp worden gemaakt Hiertoe werd in
den middag van 23 Mei het artillerie
vuur ingezet, dut den volgenden mor
gen voortgezet en tot het uiterste
werd opgevoerd. De Russische artil
lerie antwoordde.
's Morgens om zes uur g'ngen lan
ge infanteriecolonnes uit de storm-
stelüngen tot den aanval over. De
Russen 6Cjienen niet te gelooven aan
een ernstigen aanval. Het Petersburg-
sche legOTbericht had dan ook go-
nield, dat de strijd bi GaÜcië minder
heftig woedde en dat de verbonden
Duitsch-Oostónrijksdhe troepen bijna
overal tot het defensief waren over
do houten brug over de San. Aange
zien de in Radymno aamengetrokken
Russische recruten slechte korten tijd
tegenstand boden, ging ook deze
plaats verloren. De geheele artillerie,
welke trachtte naar dc San te ontko
men, werd veroverd. Eorst voor het
bruggehoofd van Tsjagrody brachten
de Russische aanvoerders door het
in actie brengen van versche. eneI
aangetrokken reserves, den Duitschen
aanval tot staan.
In het geheel waren dien dag 70 of
ficieren en 9000 man krijgsgevangen
gemaakt, terwijl 42 mitrailleurs, 52
kanonnen, waaronder tien zware, 14
munitiewagens en een groote hoeveel
heid ander oorlogsmateriaal veroverd
waren. Ook op den noordelijken oever
van de San had z'ch een groote slag
ontwikkeld."
Om half zeven '6morgens was de
Russische hoofdstelling over haar
geheele uitgestrektheid in handen
van do Duitsche troepen. Geschokt
door het zware artillerievuur hadden
de Russen slcdhts korten tegenstand
geboden en waren in snellen aftocht
naar het oosten. Maar de Duitsch-
Ooslenrijtkisc-hö artillerie had intus-
schen juist in die richting, en naar
Radytnno, vanwaar Russische verster
kingen verwacht konden worden,
haar vuur verlegd, zoadat de Russen
zich niet in „Ostra f konden vastzetten.
Do bezetting van dit dorp kapituleer-
de. Over dc gohoole linie was nu de
Duiteche infanterie in opmarsch te
gen Radynmo en de zuidelijk daar
van gelegen dorpen Ökolosjaf en 'I sa-
mosjé. Voortdurend steeg het aantal
krij gsgovangene n
Bij Radynmo kwamen de Russen
in groote moeilijkheden tengevolge
van het te vroeg in brand stoken win
Een correspondent van het „Alg.
Handelsblad" schrijft
Op den 28stcu Mei stapte ik uit
Oostkerken den weg langs hot Yser-
kanaal naar Yperen op. Daar het,
weer biji/.onder mooi was, meende ilc
dat) eere wandeling vain een 10 k 15
kilometer mij niet zou schaden. Ik
had slechts weinig bagage te dragen
en verkoos ook daarom te voet te
gaan, wijl men dan meer en beter de
omgeving ziet en meer gelegenheid
heeft met allerlei lieden onderweg te
praten.
Ik had tSan reeds een vijftal kilo
meters afgelegd, toen ik langs een
plaatsje achter het front kwam, waar
een complex van tenten was ingericht
tot hospitaal. Nieuwsgierig als een
journalist nu eeinnnaJ is, kwam ik
dichterbij, en daardoor in aanraking
met den commandeerenden officier,
die mij natuurlijk onmiddellijk vroeg
naar mijn pas. Ka inzage van mijn
papieren, vroeg mij dc officier, wat
l'k begeerde. Ik zeide toen, dat ik
gaarne eens een kijkje in bet hospi
taal zou nemen. „O ho Dat zou op 't
moment moeilijk gaan, want de
koningin was er
Men begrijpt, dal was voor mij een
reden te meer, om er heen te willen.
Ik vroeg hein, mij bij den leider van
het hospitaal te willen brengen. Dat
gebeurde en na een brief te hebben
getoond, die heel dicht uit de omge
ving der koningin afkomstig was,
werd er geen bezwaar tegen gemaakt,
dat ik op een -kleinen afstand deu
rondgang der konmgin in het hospi
taal zou volgen. Zoo was Lk dan ui
do gelegenheid haar gade to slaan,
wier beeltenis in alle hoeken der we
reld verspreid is.
Hoe lieftallig die beeltenis ook op
de prenten on foto's wordt weergege
ven, die afbeeldingen halen niet bij
het origineel. Het klein© smalle ge
zichtje met do opeen geklemde lippen,
dat op de foto's voorkomt, is niet ver
helderd door den zachten glimlach,
dien ik zag toen zij hier troost en op
beuring kwam brengen. Als een wel
doende fee ging zij rond, overal haar
onzichtbare, toch zoo weldadige ga
ven uit t© deelen. In liet verpleeg-
sterskostuum met de kleine kap lijkt
het lieve smallo gezicht op dat ©ener
non, die alle wereldsolie genoegens
voor zich heeft afgezworen, en slechts
één begeerte heeft, namelijk anderen
wel te doen.
Zoo schreed zij van liet eene hed
- naar het andere. Lyders, die do
j meest pijnlijke wonden hadden, leef-
1 don op, wanneer de Koningin hen
j toesprak. Een vriendelijko hli-k uit
haar zadht stralende oogen wekto
hein uit hun halve verdooving, en
deed hen woorden vinden om haar
vragen to beantwoorden. Zoo nu en
dan, wanneer do Koningin, bij jonge
lingen kwam van 18 en 19 jaar, strook
zij soms lie-fkoozeml over het hoofd of
de hand van den lijder, en dan ver-
hcluorde een glimlach haar gelaat.
Men verzekerde mij, dat do Ko
ningin -zoo bijna dag aan dag rond
gaat om hen, dio streden voor hun
land, le troosten en te helpen. Zelfs
schroomt zij niet, hot verpleegsters-
werk over te nemen ais het noodig is.
Het deed mij goed, zoo de vrouw in
die Koningin terug to vinden, zooals
ik .meermalen inden Koning van Bel
gië den man, den sterken, flinkeu
man za-g.
OP DE COTE LORRAINE.
Eon officier van do voet-artillerie
to Keulen vertelt, ovca- liet succes,
dat do Duitschers den 24 April op de
Cote Lorraine hebben behaald het vol
gende in de KolniscJïo Volkszeitung.
Ten zuidwesten van Comb-res ligt
het plat geschoten dorp St. Rémy in
liet lieflijke Longeau-dal Van daar
uit in westelijke richting naar Mouil-
ly hadden de Fmnscho» een sterke
stolling, dio vooral aan dm kaars
rechten heerweg naar Verdun, met
hiar drie op een volgende rijen van
loopgraven, aaidwerken en breede
Feuilleton
Uit hot Engelse h.v a n
E LOR FN CE WARDEN.
HOOFDSTUK V.
Mevrouw Wrest keck haar dochter
stoin' erbaasd aan.
Was ü'.t nu het zachte, gewillige
meisje, dat altijd tevreden was mot
de plannen, dio haar moeder voor
stelde "i Zo had wel gemerkt, dat Ma-
bin in den laatsten tijd een beetje
rusteloos geworden was, zoodat ze
'begreep dat zij er toe gekomen was
om oen betrekking le zoeken. Maar
dat ze nu opeens vastbesloten scihcon
om Engeland door tc reizen, zoeken
de naar de familie van een onbekend
kind, daar begreep meivrouw Wrest
niets van.
Hoe kom je er bij om zoo maar
in t wilde weg naar dio menschen te
gaan zoeken vroeg zo na een
poosje.
Heelomaal in 't wilde zoeken ls
het niet, mama. Ik weet toch in ioder
geval wc! iets. Ik wil probeeren te
weten le kouten wie er in Heath Hill,
bij Monford, wonen. Ik weet tenmin
ste, dat in clat huis iemand woont,
en naar het handschrift te oordeoleu
denk Lit een vrouw, dio aan den vader
van dit Jongentje geschreven heeft.
Mevrouw Wrest schudde ongedul
dig het hoofd.
ik wou, dat je dan tenminste
wachtte tot ik je oom gesproken heb,
zeide ze.
Dat kan ik heusch niet doen,
mama. Na zulke opwindende gebeur
tenissen zie ik geen kans, kalm to
gaan zitten wachten. Ik hob er be
hoefte aan steeds maar coor pogingen
te doen 0:11 er achter te komen w at
dit allemaal beteekent.
Ik begrijp je niet.
Ik geloof dat ik me zelf niet goed
begrijp. Maar in ieder geval ben ik
van plan, morgenochtend naar Mon
ford te vertrekken.
Mevrouw Wrest stond op.
Dan za:l ik probeeren of ik jo
oouu vandaag nog te spreken kan
krijgen, voor Jij weggaat, aeide ze.
Maar toen ze haar zwager opbelde,
vertelde hij haar, dat hij haar dien
dag onmogeliik ontvangen kon, daar
hij uit de stad moest. Ze moest zicli
maar tevreden stellen met een af
spraak voor den volgenden morgen.
Intussohen maakte Mabin toebe
reidselen voor haar reis, en den vol
genden dag vertrok ze al vroeg, na
afscheid van Julius te hebben genu
men.
Mevrouw Wrest was vecil van het
kind gaan houden. Hij werd eteeds
onrustiger en zelfs verdacht hij er
mevrouw Wrest cn Mabin van, dat ze
zijn vragen over zijn vader niet ern
stig genoeg Opnamen. Toen hij zag,
dat Mabin haar hoed ©psscUe, zeide
hij dat hij onee wilde.
Waar ga je heer». Mabin
vroeg hij. Ga jo papa opzoeken
Ik weet het niet, Julius, maar ik
hoop dat ik vrienden van hem zal
z:en vóór ik weer tortzg kom, ant
woordde ze.
En papa Zul jo dan papa ooi;
niet zien Ik wou dat je hem op ging
zoeken, Mabin, en hem zeide, dat hij
hier moet komen. En je moet 'hem
vertollen, dat ik een poesje fheb, en
oen tuin om m te spelen, en een hal,
en een hoepel, zeido hij.
Goed, Julius. Als Lie hem zie zal
ik het hem vertollen, zeide ze.
Ze wilde nu weggaan, maar hij
hield haar tegen.
Kun je mij niet meenemen Pa
pa zegt, dat als ik erg zoet ben hij
me meeneemtIk kan heel zoet zijn.
Ik ben «risteren aldöor zoet geweest.
Ze bukte zich en gaf hem een kus.
ïk weet wel dat je zoet bent, He
vel ing.
Zul ja aan papa vertellen, dat il;
zoet ben geweest
Ja, ja, ik zaJ hot doen.
En vertel hem dun ooik, dat jij
tief voor me geweest bent, en Tante
ook.
„Tante" was mevrouw Wrest, die
hij al dadelijk zoo genoarnd had.
Ja. En zul je ook zoet zijn terwijl
ik weg ben, en het poesje niet plagen,
of het bij den staart vasthouden,
Julius
Maar het poesje vindt het prettig
als ik het bij den staart vasthoud
Neen, dat is niet waar. liet doet
pijn.
Poes kan mij méér pijn doen,
dan ik haar, ging het kind dcor, e:i
wees op een grooten ontstoken k ra fa-
bol op zijn pols, met denzelfden trots
waarmede een krijgsman zijn won
den toont.
Ja, maarzij weet niet, dat het
verkoerd is om pijn te doen, en dat
weet jij wel.
M ïar als het verkeerd is om haar
bij den staart vost Le houden, waar
voor hoeft zij don een ^tnart? vroeg
Julius na een oogeavbhk.
Maar Mabin had geen tijd voor
lange gesprekken, en ze liep weg.
Mevrouw Wrest keek "haar doOhlei
na, toen ee in een taxi naar het Pod-
dington-station reed. en haar blik
leek veel op dien waarmee een kip
kijkt naar de jonge eendjes, die zij
uitgebroed heeft en dio voor do eer
ste maal te water gaan.
draad hindernissen onneembaar
scheen.
Doze plaats werd den 2i:n April
door alle beschikbare batterijen voor
namelijk van zwaar kaliber, van 12
uur tot 12 uur 20 's middags er.der
een heïsch vuur genomen, zoodat
geen muis zich er in bewegen kon en
de bezetting vreosolijk geteisterd
werd. Precies om 12 uur 20 snelde
onze infanterie, verheugd eindelijk
uit de vervelende loopgraven tc Ko
men, voorwaarts. De overrompelde
Franschen hadden nauwelijks tijd
aan te leggen. In vijf minuten was do
eerste loopgraaf, die ongeveer tach
tig nieter vooruit lag, genomen. De
bezetting, nog verdoofd van Jut artil
lerievuur. stak werktuigelijk de han
den omhoog.
Met slaande trom ping het nu naar
do tweede loopgraaf, ondanks het
prikkeldraad. Er volt nauwelijks een
schot. Bajonet en kolf doen stil hun
werk. Met een „hoera" vertier naar
de derde linie. Daar «tonden de gewe
ren nog in rotten. Wie zich niet ver
dedigde, werd weggebracht.
Onze artillerie verlegt iederen koer
haar vuur vijf honderd meter voor
uit en rnaakt zoo eon vrij gebied,
waarin onze onstuimige infanterie
haar steeds achterna loopt. Nu komt
d'o eerste vijandelijke batterij De loo-
pon rooketfi nog, maar do kanonniers
zijn gevlucht. Wij nemen nog meer
batterijen. Er zijp eenige 12 centime
ter kanonnen bij en 2 lange kanon
nen van 15 centimeter, die door hun
groote draagwijdte ver naar het zui
den oniust hadden gebracht. Mc-t zijn
karoi.inen, ook de aanvoerder van de
batterij en zijn belangwekkend kaar-
tenmatcriaai, sehic-tbc^k, enz.
Vooruit maar! Om de verwarring te
gebruiken. Het bosch. wordt dichter.
Tusschen do stammen wordt man le
gen man gevochten. Onze infanterie
is de baas. De vijandelijke artillerie
weet niet waarheen zij schieten moet
en waar haar infanterie n/u is.
Nu komen de onzen ook te voor
schijn uit de linie Si. Rémy tot Grand
do Tranchéo, door diepe ravijnen,
over steile hellingen, gedeeltelijk niet
sparren begroeid. Zij dringen naar
het noorden voorwaarts. Honderden
Franschen werden in de loopgraven
gevangen genomen, ofschoon de on
zen over kale, hooge kammen hadden
moeten voorwaarts rukken, terwijl de
Franscheu in onberispelijk aange
legde loopgraven lagen. Aan de gran
de tranchse vallen batterijen ons in
handen, in het geheel zeventien ka-
nonnen.Men doet groole moeite ze
weg te brengen, maar de wogen zijn
zoo doorploegd met loopgraven, dat
men ze er niet over krijgt en er niets
anders te doen staat dan ze to laten
springen. We kwamen dien dag drie
kilometer vooruit in dc breedte en
tv.ee en een hal ven kilometer in do
diepte. Zeventien honderd man en
zeventien kanonnen vielen in onze
handen. Onze verliezen waren betrek
kelijk geriDg. Eerst toen de vijande
lijke artillerie zich op onze nieuwe li
nie had ingeschoten en deze met
H' lirapnelis be&trooide, begonnen de
verliezen.
GEBRILDEN IN 11ET DUITS CnE
LEGEM.
Om te ktuirwn zorgen voor het ver
vangen van gebroken of verloren
brillen van soldaten to velde, had de
oogarts Dr. Weigehn last gekregen
allo gebrilde.i in een gemengde troe-
penafdeelïr.g tor sterkte van 11000
man te onderzoeken en liet nummer
van de glazen te bepalen. Dcor den
vtellingsoorlog was dit mogelijk. Dr.
Wedgeiin stelde ton eerste vast. dat
slechte een gering uantal van do ge-
brilden een reserve bril had en dat
ook slechts betrekkelijk weinigen hot
nummer van hun glazen wisten, fn
het geheel waren er 386 brillendra
gers, waarvan 381 inderdaad een
bril noodig haddon. Het is dus 3.5 pCt
van de manschappen. Onder de 350
onderzochten waren 214 bijzienden
7 4 ver zier 12 mot verzwakte
oogen, 81 astiginatisch en 5 met on
verbeterbare gebreken aan de oogen.
BIJ HET GRAF VAN KAMERADEN.
Ia de Magdcburger Volksstimmo
schrijft een soldaat.
„Op het kerkhof liggen vier dood©
kameraden. Zij moeten vanmiddag
begraven worden". Met deze woor
den kwamen eenige kameraden terug
van het kerkhof van een groot
Fransoh dorp, dat niet ver van do
loopgraven ligt
Vier doode kameraden!
Ik voel plotseling bolioeftc aan de 4
kameraden oen laaisu* bazook te bren
gen. Langzaam wmulei ik naar het
kerkhof, overdenkend ho© levenslus
tig zij gisteren nog waren.
In een grut twee pas lang en twee
pas breed, liggen ze allo vier vreed
zaam naast eikaar. Ik licht het doek
dat hen voor mijn oogen veilxirgt.
een weinig op. D :- eerste is een jon-
goling van twee cn twintig jaar.
Mabin zelf begreep niet goed hoe
zo zoo vol vuur kon zijn voor het on
bekende kind, waar ze op zulk een
vreemde manier aan gekomen was.
Zo bemerkte het zelf niet, dat het
hoofdzakelijk wus om den vreemde
ling met den blonden baard, waar
voor ze al dadelijk zooveel sympathie
had geveeld.
En toch was liet meer de belangstel
ling voor den vader dan voor het
kin<L die er liaar toe göbra/dit had,
niet toe te geven aan haar moeders
beswaren.
De moeilijkheden vielen nogal mee
Na een rit van 5 uur kwam ze oin 2
uur 's middags in Memford aan. Ze
vroeg aan een van dc stationsbeamb
ten waar Heath Hill was. en hoe ver
het van de stad af lag.
HeaUi Hill, dc buitenplaats van
I.ord Moorhampton zeide de
man.
Mabin schrctk. IIoo zou zo eon
voorwendsdl kunnen vinden om bfn-
non te dringen in het huis vaat zoo'n
hooggeplaatst man Zo aarzelde een
o ogenblik en de man vervolgde
Is er geen auto of rijtuig voor u,
juffrouw
Een rijtuig? O noen, men weet
dar niet dat ik kom, - stamelde ze
verlegen.
Neem me niet kwalijk, juffrouw,
zeide hij, maar I-ord Moor
hampton lieeft *00 dikwijls een a"n-
Moedig was hij uit getrokken, had
afscheid genomen van o;n ouders eu
zijn meisje, van wie hij zoo vel ver
teld':. dat hij ze lief had er. dat later
bepaald zijn vrouw zou worden. Den
vorigen dap r.og dacht hij aan haar,
schreef, dat hij nog steeds gezond on
opgewekt was en irJrscliici spoedig
terug kon keeren. 's Avonds was hij
dood.
Hen granaatsplinter liad hem in de
loopgraaf getroffen, juist toon hij in
©cn bomvrij hol wou vluchten. De
zelfde splinter trof een achter hem
8taanden kameraad, con landweer
man. Zijn vrouw en vier kinderen,
over wie hij zoo gelukkig was, wee
nen om hem.
Naast den landweerman ligt een
Jong soldaat, dien een granaat vol
komen in stukken scheurde. Hij
meende bepaald uit d oorlog later
weer terug tekeeren. Hi; was immers
slechts opp.-sser bij don betaalmees
ter. En kwam daarom met in de
eigenlijke vuurlinie. Een vljandel jko
vlieger had echter de can tine ontdekt,
die in een beneden verdteplng van het
huis lag en dit do artillerie meege
deeld. Eert geluk was het nog, dot da
canlino gesloten was, toen dio gra
naat kwam, Nu kon deze slechts don
eencn kameraad op do bovenverdie
ping den dood brengen.
Dc vierde bad bij het uitbreken van
den oorlog zijn zieke moeder moeten
verlaten Zoo lang ik hem kende was
hij nooit vroolijk geweest. Zijn ge
dachten waren meestal hij zijn zieke
moeder, die zijn hulp noodig had. Zij
wacht reeds zoo lang op den terug
keer van haai eenigen }"ngen...
Over een paar uur zr>! ton vormlce-
zc heuvel, versierd nu t een houten
kruis, hen bedekken. „Hier rusten
vier dappere Duitsche kameraden
Zij stierven den heldendood vcor liet
vaderland", zal op het kruis staan.
Vier «looden en hoeveel menschen
weenen om hen... Ik keer mij af en
zie een grooteren heuvel. Op het kruis
is to lezen: „Hier rusten vier en der
tig Duitsche soldaten. Zij stierven den
heldendood voor het vaderland. „Hoe
veel levenslust list onder dit kruis be-
£i aven?
ik zie orn my heen. Vele van deze
graven liegen nog op dit kerkhof.
Hoevelen wachten tevergeefs op den
terugkeer van hun geliefdon? Lang
zaam verlaat ik het kerkhof. In mij
leeft de gedachte, hoe lang nog en gii
zijt ook dood.
EEN EPISODE.
't Alg. Handelsblad scltrijft:
Het Wolffbureau zendt ons in een
lang telegram een verhaal uit de
Itflln. Volkszeitung, over een gebeur
tenis, zooals er in dzee tijden wel
meer zullen plaats vindon.
Het relaas komt hierop neer, dat
bij de ontruiming van Roye, in De
cember, door do bevolking wegons
de komst der Duitschc-rs, deze tc mid
den van een groep vluchtende vrou
wen een verkleeden Franschen ku
rassier ontdekten, die eind© Augus
tus gewond in het klooster van Roye
ter verpleging was ongonomon.
Aangezien de Duitsche comman
dant gelast had, dat alle manlijke
in wooers en in het bijzonder dege
nen, dio tot do vijandelijke strijd
macht behoorden, zich onmiddellijk
moesten melden, zijn indertijd de
kloosterzusters door don krijgsraad
tot langdurige gevangenisstraf ver
oordeeld, omdat zij den kurassier ge
holpen hadden om te ontvluchten.
,De keizer heeft den vrouwen haar
verdere straf titans kwijtgescholden.
VOOR 'T EERST IN 'T VUUR.
Een jongó territorial, kersversch
van een kantoorkruk in de City naar
het front gegaan cn nu. verpakt in
vi-rban-den, liggende in een kiein wit
hospitaal; waarin men nog het geluid
ran 't schieten kan hoeren, gaf aan
den correspondent \on do Daily Te
legraph als volgt zijn indrukken
weer:
„Wij waren bij Yperen in de loop
graven gegaan en mijn eerste werke-
lilke oorlogservaring was geduldig
sti! te liggen en niets te doen, terwijl
aan beide züden de artillerie overal
verwoesting aajjrichtte. Het was een
onheilspellende mengeling van gelui
den van het zware gebrom van do
groote kanonnen en bet gillen van ue
granaten, tot het kraken van i'e mi
trailleurs. Soms wierp de vijand nog
do zeer groote projectielen tusschen
al die barstende granaten, waardoor
het oorveröooveud leven nog harder
werd.
Het was echter opmerkelijk hoe
weinig wij leden onder de Duitsrtie
bommen, hoewel er nu en dnu een ;n
do loopgraven barstte, hoopen zand
omhoog werpende en de mannen in
do nabijheid neersnuikkende. Ik dacht
bij mij zeif welk een kleine rol de in-
dere secretaresse, dat ik dacht dat u
er soms een was.
Neen, ze; Mabin glimlachend.
Daar kom ik niet voor.
Ze draaide zich om en wilde weg
gaan, toen de man zeide
Het is zoowat drie mijlen buiten
de stad, juffrouw. Zal ik een rijtuig
voor u zien tc krijgen
Heel graag, - zeide Mabin na
eenige aarzeling.
Een minuut later reed zo door do
stad in een rij'tuigje. waarvan do
koet oer nogal geneigd tot praten
scheen, en ze dacht dat dit haar mis
schien van nut kon zijn.
Ze had a! een plan gemaakt. Als
Lorei Moorhampton werkelijk teder
oog on bh k ecu andere secretaresse
had, waarom zou zij dan niet net
doen of ze naar die betrekking kwam
solliciteeren Het kon haar niets
schelen, dat ze niet w ;st of do betrek
king op dit oogeublik vacant was. Ze
kon in ieder geval haar verontschul
digingen aanbieden, maar in dien
tussc-hentijd zou zo misschien iets te
weten komenen misschien zelfs zou
■ze er achter kunnen komen, of Lord
Moorhampton briefwisseling gevoerd
had met een vriend van hem, ge
naamd Moore, een vriend die ceo
zoontje had.
(Wordt vervolgd.)
