De Europeesche Oorlog.
KAMER NEGENTIEN
HAARLEM
'8 DAGBLAD
WOENSDAG 23 JUNI 1915
Op het Weste'ijk I
Oir ogsveld.
Duitsch stafbericht
Op den westelijken kanaaloever
leu N.W. van D'xmuiden, werden
aanvallen der geallieerden op drie1
door de Duilecbers bezette gehuchten
afgeslagen.
Ten N. van At recht hadden Maan
dag nog sleohts am R'lerie-gevechten
plaats.
De Fransche infauterie-aanval aan
Jiet Labyrinth, ten Z. van NeuvUle,
werd te middernacht afgeslagen.
In Champagne, ten W. van Perthes,
konden do DüitSChéïë hun stellingen
vooruitbrengen na niet succes uitge
voerde ontploffingen.
Ook bij de Maashoogten duren de
gevechten, onder zwaar artillerievuur,
den gebeden dag voort. Dinsdagmor
gen te 3 uur gingen de Duitschers tot
den aanvul over; zij verjoegen uit hun
loopgraven de daarin doorgedrongen
Franschen, en maakten 130 gevange
nen.
Een kleine Fransche aanval bij
Mnrcheville werd afgeslagen.
Ton oosten van Lunéville ontwik
kelden zich bij Leiïïtry nieuwe voor-
posl enge vechten.
In de Vogezen verplaatsten de Duit-
sctiers Dinsdagnacht hun posities vol
gens hun plan en zonder door de
Franschen te zijn verontrust op den
aostelijken oever der Fecht, ten oos
ten van Spndcrnach.
Bij Sli'senfirst leden de Franschen
bij hun nieuwe aanvallen weer ern
stige verliezen.
Duitsche vliegers wierpen bommen
op Cowcelles westelijk van Reims
Do door de vliegers der geallieer
den geworpen bommen op Brugge en
Ostende hebben geen militaire schade
aangericht."
Fr a n s c h communiqué
..Duinkerken is Maandagnacht ge
bombardeerd door een kanon van
rerre draagkracht (14 project)den).
Eenige burgers zijn gedood.
De Belgische troepen vermeesterden
ten zuidwesten van St. George een
Duitsche duinloopgraaf, waaibij a'.e
verdedigers óf gedood óf gevangen
gemaakt werden.
In den sector ten noorden van
Atrccht vielen de Duitschers in den
Ti acht van 21 op 22 d. zer. na een hef
tig bombardement, op verschillende
punten aan Zij werden volkomen -e-
ruggeslngen. behalve ten zuidoosten
van Soucliez, waar zij er in slaagden
weder voet te krijgen in loopgraaf-
stukken. In het Labyrinth leden de
Duitschers zware verhezen. F.en Duit
sche tegenaanval in den avond van
21 dezer, gericht tegen de door de
Franschen veroverde stoLlingen ten
oosten van de hoeve Quennevières.
werd dooi- het Fransche artillerie- en
irfanterievuur tot staan gebracht. De
Duitschers maakten gebruik van bom
men met. verstikkende gassen.
Aan de hoogten van de Maas in den
sector van de Tranchée do Colonne,
hebben do Franschen, na een DuU-
sehen tegenaanval te hebben afgesla
gen, hun op 21 dezer behaalde winst
uitgebreid Een eerste aanval bracht
slechts weinig vooruitgang, maar de
tvveedo daarentegen stelde de b ran
suilen in staat nieuwe loopgraven te
vermeesteren ten oosten van die,welke
zij Zondag hadden bezet.-Deze winst
bleef als de voorgaande voor de Fran
schen gehandhaafd.
lu Lotharingen brachten de Fran
schen hun stellingen op den heuvel
ten oosten van Renlon 300 nieter voor
uit en bezetten er de glooiingen ten
zuidwesten van Keniabots. Gemakke
lijk werden de Duitsche tegenaanval
len afgeslagen van Sointry af ingezet
en ten zuidoosten van Parroy. Daar
bij werden gevangenen gemaakt.
in den E'zas gaan de Franschen in
oimlgebroken gevechten vooruit Zij
wonnen behalve bij Melzeral terreui
bij AnJusswasen in de streek van Sou-
dcrnach en maakten gevangenen en
vermeesterden 3 mitrailleurs.
Op het Oostelijk
Oorlogsveld.
Düitsck stafbericht:
„Oostelijk oorlbgstooneel: De toe-
Aland is niet veranderd.
Zuidoostelijk ootlogstooneel. De ge
vechten noordelijk en westelijk van
Lem.>erg worden voortgezet. Weste
lijk van Zolkicw werden de Russen
Maandagnacht tot den terugtocht op
hun steil .ng gedwongen. Sedert 12
Juni, hot begin van het laatste often-
sief uit de omgeving van Przemysl
en Jaroslau, werden door de Duitsche
troopen en de in hun in bid en strij
dende Oostenrijksche en Hong-aar-
sclio troepen 237 officieren, 53.800
man gevangen genomen en 9 kauon-
ïien en 130 machinegeweren buit ge
maakt".
Lemberg door do
Duitschers en Oosten
rijkers genomen.
Dinsdagavond maakten wij op ons
nieuwsbord voor ons bureau Groote
Houtstraat bekend, dat 't Persbureau
Vaz Dias ons se.nde, dat to Beriijn
officieel bekend gemaakt werd, dat de
Duitschers en Oostenrijkers Dinsdag
middag te 1 1/4 uur van liet W. en
N.W. Lemberg zijn binnengerukt.
"t Oostenrijkschc etafbericht meldde
Dinsdagmorgen:
„De gevechten om Lemberg duren
voort. De Russische verdedigingsstel-
Iing ten zuiden van de stad is Maan-
dng door Duitsch Oostenrijksche
troepen doorbroken. De overgangen
over de Szezcrekbeek zijn op verschil
lende jmnten in Duitsch-Oostenrijk-
sche banden.
Enkele versterkingen aan het wes
telijk en noordwestelijk front van
Lemberg zijn na hevige gevechten
do Oostenrijkers genomen.
Duitsche troepen namen stormen
derhand de hoogten ten westen van
Koelikof (tusschen Lemberg en Zol
kicw) en sloegen alle tegenaanvallen
af met zware verliezen aan de zijde
van de Russen.
(Jok Maandag vielen de Russen het
leger van Pflanzer-Baltin zonder suc
ces en met groote verliezen aan.
Aan de Tanef en in Polen is de
toestand onveranderd
Dinsdagmiddag werd officieel uit
Weenen gemeld: ,,'t Tweede Oosten
rijksche leger veroverde heden na een
hevig gevocht Lemberg'.
Officieel wordt uit Berlijn gemeld:
„Lemberg is Dinsdagmiddag na een
hevig gevecht door de Oostenrijk-
sche troepen genomen.
Het Oostenrijksche 34ste regiment
infanterie, welles chef de Duitsche
keizer is, heeft zich bij de bestorming
vau do versterking Ly sago ra onder
scheiden".
De militaire deskundige van het
„Alg. Handelsblad" schrijft o a.
„Het is natuurlijk moeilijk na te
gaan, welke gevolgen de terugtocht
der Russen uit Galiciè hebben zal,
voor liet gehcele verloop van den
veldtocht in het westen. Slagen de
Duitschers en Oostenrijkers er in, de
Russische grens over te trekken en
hun rnarsch in Rusland voort te zet
ten. dan dreigt, een zeer ernstig ge
vaar voor de Russische legers, die bij
Warschau en in den boog van den
WeiclLsel staan.
liet zal zeer moeilijk zijn, de daar
ingenomen posities te handhaven,
wanneer ook een IJuitsch-Oostenrijk-
sclie troepenmacht in den rug van die
posities kornen kan. Een enkele blik
op de kaart kan doen zien, dai dan de
stellingen benoorden Kraknu en voor
W arschau onhoudbaar worden.
Bovendien komen berichten over de
zeer slechte conditie, waarin de nieu
we Russische versterkingen verkee-
ren. Duwell. de oorlogscorrespondent
van de „Vorwarts" (men zie onder
„Verspreid nieuws van de oorlogs
velden'' Red. II.'s D.), die reeds
■herhaaldelijk bewezen hoeft een ver
trouwbaar man te zijn, wiens berich
ten niet met chauvinistische sop zijn
oyergoten, zegt, dat in het gebied
tusschen Schawli en Kowno de Rus
sische troepen, die daar tegenover de
Duitschers staan, uit jonge, gebrekkig
geoefende soldaten bestaan, die met
duizenden worden gevangen geno
men, of uit oudere mannen met lange
baarden, die klaarblijkelijk tot de
oudste lichtingen van den landstorm
beliooren. Wat Duwell zegt over de
officieren, zullen wij in liet midden
luten. Maar zijn conclusies, dat met
„deze soldaten, die slechts gedurende
eenige dagen of weken geoefend zijp.,
geen beslissend succes te behalen is
tegen goed gedisciplineerde, in het
vuur geoefende, tactisch geschoolde
en aan zelfstandig handelen gewende
troepen."
Hierin nu ligt het groote gevaar
voor de Russische stellingen in het
bewoners, het gegoede deel, de stad
verlaten heeft, in do hoofdstraten
rijn alle winkels dicht Er is gebrek
aan licht. Ook aan suiker. Sigarrt-
ten zijn net meer te krijgen, daar de
mooie, groote regie-fabrieken ver
nield werden. De electrïsche trams
rijden ni t meer. daar d»; lijnen ver-:
nield zijn
„Wanneer wij Serviërs het winnen
zooals wij vast voornemens zijn
zeide Passitsj mij te Nisj, dan
moeten wij met alles weer opnieuw
beginnen.
Onze landbouw st-n<.t stil. Hel Ser
vische pracblvee is dood. Wil kunnen
Eivrelard en Amerika niet dankbaar
genoeg zijp. voor hun hulp om onze
landbouwers nog zooveel mogelijk te
steunen met geld en werktuigen".
Iedereen is even zuinig, Jvming
Peter geeft 't voorbeeld. Papj fsj zelf
ook. Families die nooit anders don
comfort kenden en vele dienstbaren
hielden, moeten nu eiken ochtend de
karige voedingsmiddelen voor den
geheelen dag zelf gereed maken. De
armsten krijgen drie stuivers per nug
ran het stadsbestuur. Duizenden
vrouwen en kinderen verhongeren.
Zoo gaat 't hier In 't gebombar
deerde Belgrado.
Vreemde: ngen worden niet meer
in de stad toegelaten zonder streng
onderzoo!; naar hun doel.
HET GEBOMBARDEERDE MUZIEK
KORPS.
Aan het Fransche front had man
•onlangs een bevei aan de i egirnent»-
muziekk&pei gezonden, dot de muzi
kanten naar voren moesten komen,
omdat er een stormaanval zou plaats
hebben, waarbij de „Marseillaise"
gespeeld moest worden, om de solda
ten op to wekken. De militaire muzi
kanten kropen door de loopgraven
naar voren, en werden :n de tweeJe
looogravenlir.ie in reserve gehouden.
Terwijl ze nog lagen te wachten tot
bet bevel zou klinken voor den storm
loop, kwam een vijandelijke granaat
hen in hun verdekte stel.ing opzoe
ken, en f.prcng midden tusschen het
t roep je muz kanten. Twee lagen er
dood, eenigeu zwaar gekwetst, som
migen lichter gewond, do muziek
instrumenten voor het moerende-el
aar. schelven geslagen.
Bijna tegelijk klonk het aanvals-
bevei De militaire kapel moest de
„Marseillaise" blazen! Maar hoe'.'
„Speel de Marseillaise!" comman
deerde een kapite» n naar het overge
bleven troepje.
En ziet hier hoe een der niet-ge-
won.de muzikanten beschrijft, dat de
„Marseillaise' alsnu geblazen werd
„We moesten met onze muziek
onze kameraden moed inblazen; van
ons geheele muziekkorj.sje waren
niet meer over dan eon klarinettist,
een bassist, één hoorn en één pisttn-
blazer; .k zelf blaas de suxophoon.
Maar de Duitsche granaat had tnijn
instrument vrijwel vernield; toen ik
wilde blnzen. kwam er niet dan ron
armzalig toontje te voorschijn! Dat
veiivnderde me «chter niet, mijn
partij mee te blazen. Met ons vijven1
hebben we dus de „Marseillaise 'ge
blazen! Airae Marseillaise, nog nooit
ben je vermoedelijk op zoo'n manier
ten gehoor© gebracht. Maar wij vijf,
uitgeputte nog half door het .mslaan
van de granaat verdoofde muzikan
ten, bliezen met al de kraoht, dio nog
in onze longen was! Ik zelf kon slechts
éen toon te voorschijn brongen. Dat
was juist voldoende om met mij
saxopheon de maat te blazen! Hoe
dan ook, de stormaanval gelukte!
Deze Fransche saxophonist .8 leer
ling van het Parijsche conservatoire.
LIJK EN VERBRANDING TE VELDE.
Uit Parijs wordt bericht, dat een
wetsontwerp v.erd aangenomen,
waarbij vastgesteld is, dat alle dooae
soldaten, wier identiteit niet vastge
steld kan worden verbrand moeien
worden. Het opgraven van begraven
liiken Ka voortaan gedurende den
oorlog verboden.
EEN DUITSGHER OVER RUSSI
SCHE SOLDATEN.
Düwell, de oorlogscorrespondent
van de „Voi wiirts", die de gevechten
meemaakt tusschen Szawle en Kowno.
schrijft
Dat de Russische soldaat over het.
algemeen wel dapper is, bevestigen
mij Duitsche officieren. Maar toch
heeft hun optreden iets eigenaardigs.
Hei is bewezen, dat de thans in het
veld komende, gebrekkig geoefende
soldaten, door de achter het front ver
toevende officieren naar voren ge
dreven worden, in het vuur Dit feit,
bevestigd door tal rijke waarnemin
gen en verklaringen van gevangen
Russen, verklaart, dat er zoo weinig
officieren gevangen genomen worden
of gewond raken of sneuvelen. Zoo
waren er onder de 5000 gevangenen,
in de laatste drie dagen gemaakt in
het gob'ed van Szuwfe, s'eohts vier
officieren. Een doode Russische offi
cier behoort tot de zeldzaamheden.
Wel waren er onder de troepen uit
Kowno enkele echerpechutters. maar
over het algemeen had de vijand hier
n'.ieon do beschikking over soldaten,
<Ro s'cchte een paar dagen of een
paar weken geoefend waren. Met
zuik materiaal, zelfs wanneer het een
aanzienlijke overmacht hooft, is gc<-n
beslissend succes te behalen tegen
goed gedisciplineerde, in het vuur ge
oefende, tactisch geschoolde, aan zelf
standig handelen gewende Duitsch®
soldaten Het overgrote gedeelte van
do in d*n 'matsten tijd gevangen ge
nomen Russen was voor d®
eerste maal in het vuur geweest. Van
ondervinding kan bij zulke menscher»
geen epTake zijn.
Lango colonnes gevangenen trok
ken -rings niu [k zog bijna geen uit
geputte gestalte onder hen. Verschil
lende types, lange kerels, godrongen
mannen. Ook kleine, zwakke maar
toch gespierde lichamen. Heel jonge
gezichten, maar ook mannen met
groote baarden, die stellig tot de oud
ste lichtingen van den landstorm be
hoorden. Maar al kijkwn er velen,
treurig en weemoedig, al spreekt uit
veler oogen verlangen naar vrouw en
kinderen en het vaderland, c-n al vra
gen vele gevangenen of zij hun gelief
den wel ooi! zu'len terug zien toch
zien zij er gezond flink uit De ge
vangenen too non allen ri Hinken eet
lust. Maar half-verhongerden zijn er
plet onder hen. Wie twee da con or
nog langer bij slechte verpleging in
do voorste gevcohtsiinie was, -kan wel
geducht hongerig zijn, ook wanneer
hij tevoren rijkelijk voedsel kreeg Dit
hebben alle menschen gemeen. Do
veronderstelling, dat de Russische
eo'daat half verhongerd in het veld
gezonden wordt, is volkomen onjuist.
Voor zoover de verbindingen het mo
gelijk maken, zorgt het Russische 'e-
gecbestuur voor voldoende voedsel.
Zuiver lichamelijk beschouwd, kan de
Russische soldaat stellig evenveel
prestoeren a's de Duitsche. Wat hen»
tegenover den Duitschen soldaat min
derwaardig maakt, is zijn militair®
opleiding, gedeeltelijk zijn technisch®
uitrusting, zijn leiding en misschien,
ook do niet voldoende drang als sol
daat uit te blinken. Dit 'igt in zijn
natuur. De Rus heef! a!s soldaat geen
eerzucht. Men kan hem opwekken,
maar over het aJgomeon is hij van
een passieve natuur.
In cén opz'cht schijnt inen nu in
Rusland zuinig te zijn. AftJl'or'stisch
materiaal mag niet meer opgeofferd
worden. Maar dez© zuin'gheid bete©-
kent eon grootere verkwisting van
mensch'ên-niateriaal. Do Russische
artillerie ligt meestal zoo ver achter
het front, dat zij bij den terugtocht,
bijna steeds in veiligheid gebracht,
kar. worden Daarom is het onvermij
delijk, dat het offensief van de Russi
sche infanterie ontzettende offers aan
menschen koet. Maar hierdoor redt
men kanonnen.
VERSCHRIKKINGEN IN DE LOOP
GRAAF.
De oorlogscorrespondent van do
Kölnisch© Zeitung ,n het westen, dit»
di? gevechten bij Atrccht meemaakte,
schrijft:
„Het leven in de loopgraven aan
liet weetelijk front wordt in vele krin
gen van hei vaderland nog beschouwd
als oen grappige zaak. De lo opgraaf-
moppen van de kranten, de humoris-
t sein; toonoeIer, in theaters en kino's
en de grappige verhalen in veldjvsl-
brieven hebben dezen indruk geves
tigd. Gelukkig hebben onze troepen
hun goed humeur niet verloren, maar
wanneer ergens ter wereld de huinor
gebaseerd ,s op ernst, dan Is hel hier
het gevai.
Het .even van onze soldaten in do
loopgraven bij At recht is erger dut»
het, loven .van dieren, die in holen
huizon. Alleen 's nachts— en '.o
nachten z«jn thans zoo kort kunnen
zij zich vrije: bewegen. Dan alleen s
het mogelijk een jioosje uit do schuil
plaatsen te kruipen, de verstijfde le
dematen te bewegen, de vernielde
graver, weer in orde te brengen, want»
voedsel, voor zoover dit nog warm
noemd kan worden, te halen u t de
veldkeukens, die stil houden achter
het front, bij het begin van de loena-
derirtys-loobgraven.
En zeufs dit aJ es geschiedt onder
levensgevaar. Want de vijand. <Jio
maanden lang tegenover o:tzc steil n-
gen ügt, is zoo nauwkeurig op enz®
posities ingeschoten, dat hij deze ir»
het donker van den nacht ook treft.
En zoodra verdachte geluiden ge
hoord worden, schiet hij. Aan slapen
kan men bijna niet denken. Licht t®
branden en gedurende de enkele uren
van betrekkelijke rost te lezen, is al
leen mogelijk, indien men in co
schuilplaatsen zorgvuldig maatrege
len treft, dat geen lichtstraal doe r-
dringL
Overdag is het leven in de loopgra
ven één koortsachtige spanning.
Feuilleton
Uit hei Eugelsch van
FLORENCE WARDEN.
Er was een oogenblik stilte, want
io wist niet wat ze zeggen moest, en
zo Incld hom een paar minuien lang
sul tegen zich aan. loen hoorden ze
allebei het hekje open gaan en ectiLge
seconden later werd er aan de deur
geklept.
Mubin was zóó opgewonden na haar
lange angstige reis en al de gebourte
nissen, die er aan vooraf gegaan wa
ren, dat ze opsprong met 'n schreeuw;
ze was er zeker van, dat deze bezoe
ker 'ets te maken had niet wat er de
laatste vier-en-twintig uur, nadat ze
uil huis gegaan was. gebeurd was.
De jongen werd aangestoken door
haai opwinding en in de handen
klappend riep hij uit
- Misschien is dat Papa wel 1 Mag
ik gaan kijken
Ze greep zijn arm va^, om hem
tegen te houden en een oogenblik la-
Kcr deed het dienstmeisje de kamer
deur open. Op den drempel zag ze de
lange, eenigszins gebogen gestalte
van Lord Moorhampton.
HOOFDSTUK XII.
Mabin koek schuldbewust naar den
grond. Ze begreep nu wie haar ge
volgd had, wist, dat Lord Moornamp-
ton, die tot laat in den nacht in znu
studeerkamer gezeten had, nieuws
gierig was geworden door het dolle
geblaf van den hond in de hall. Ze
veronderstelde, dat hij dadelijk het
huis verlaten had door het raam van
de bibliotheek, en haar gevolgd was.
Hij kon dat gemakkelijk doen zonder
door haar ontdekt te worden, daar
hij de wegen goed kende en zij niet.
En zoo was hij met denaelfden trein
naar I-oirden gekomen als ztj.
Er was tenminste nog één troost
voor haarhij keek niet boos. Eigen
lijk scheen hij voor nienuind oogen te
hebben dan voor het jongentje, die
hem midden in de kamer met open
mond stond aan te staren.
En dit is dus de jongen dit is
de zoon van Ciprinn vroeg hij.
Mabin zag duidelijk, dat hij ver
rukt was over den jongen, dat hij blij
was, zoo onverwacht een erfgenaam
gekregen te hebben, die hem veel
beter aanstond dan het ongelukkige,
ziekelijke k nd, dat hij op Heath Hill
achtergelaten had.
Het was a Isóf Dibe er iets van ver
oosten. En het is vanzelf sprekend,
dat dit straks zijn invloed ook zal
doen gelden in hot westen.
Het Wolff-bureau meldt
Volgens de „Voss. Ztg." zou de mi
litaire censuur in Rusland aan het
„Journal do St. Petersburg" hebben
toegestaan de nederlaag in Galició
voorzichtig mede to doelen.
De „Novoje Wremya" schrijft de
Oostenrijkscli-Duitsche successen in
Galictö toe aan het strategische
sjxiorwegnet van Duitschland.
De „Rjets" geeft den Russischen te
rugtocht toe.
De „Djen" verklaart, dat de achter-
waaitsche concentratie der Russen
uit Galicié niet uitgesloten is. De eer
ste slap hiertoe zou zijn de terug
tocht uit het Dnjester-Prceth-gebicd
over de Russische grens.
Artikelen in do „Byrschewya Wje-
domos-ti" en „Petrogradski Curjer",
die dezelfde strekking hadden, wer
den door de censuur geschrapt.
De „Novoje Vremya" klaagt over
liet gebrek aan energie van de weste
lijke bondgejiooten en vraagt waaroj)
de geallieerden nu eigenlijk wachten.
Begrijpen de generale 6taven de be
teeken is van het tegenwoordige
oogenblik dun niet
Men acht het opmerkelijk, dat de
Russische censuur deze verwijten liet
doorgaan.
Op het Zuidelijk
Oerlogstaoneel.
Italiaan sch stafbericht
„Van de grens Tyrol—Trentlno valt
niets bijzonders te vermelden, uitge
zonderd kleine verkenningsgevechten
in liet dal vo» pan Pellegrüio, waar
in de Italianen de hoogte Tascn be
zetten en in het Cordevole-dalde
Italianen stelden daardoor op ver
scheidene plaatsen de aanwezigheid
vast van sterke geblindeerde ver
schansingen, vaak uitgevoerd in be
ton, door Oostenrijkers bezet.
In Karinthië zetten de Italianen de
beschieting van Mal borg het to voort,
waarin zij echter door bewolkte
weersgesteldheid belemmerd werden.
In den nacht van den 20sten op den.
21s1 en herhaalden zich de gebruike
lijke vergeefsche aanvallen dei* Oos
tenrijkers tegen den Freikofel.
In de oostelijke streek van den
Monto Nero, worden do den 19den
Juni ondernomen krijgsverrichtingen
den 20e;en tot een voor de Italianen
goed einde gebracht, ondanks de ter-
reinmoeihjkheden, die nog verhoogd
werden door het slechte weder en den
door de Oostenrijkers, die door zwaar
geschut gesteund werden, geboden
tegenstand.
Langs de Isonzo-grens merkten de
Italianen in do Oostenrijksche stel
lingen veelvuldig nachtelijk alarm op,
kenbaar gemaakt door voortdurend
geweer- en geschutvuur, hetwelk de
Italiaanscho troepen echter niet be
antwoordden.
Do Oostenrijkers trachten de Italia
nen op den rechteroever terug te
werpen door lelie en herhaalde nach
telijke aanvallen tegen d»r door de
Italianen op den linkeroever van de
lsonzo, te Plava, veroverde stellin
gen. Deze pogingen stuiten echter
voortdurend af op den door de Ilali-
aansche troepen geboden tegen
stand".
Oosten rijkseh stafbericht
„Bij Plava werden weder eenigo
aanvallen van tie Italianen afgesla
gen.
Een ItaJiaansche vlieger wierp zon
der succes bommen op Görz.
Op alle fronten vei schieten de Ita
lianen veel gesohutmunitie, maar
blijven overigens passief."
DE LUCHTAANVAL OP HET STA
TION DIVACA.
De oorlogscorrespondent van de
„Zei;." heeft zich persoonlijk over
tuigd van de uitwerking van den
luchtaanval, op 17 dezer, na midder
nacht op het station Divaca van de
„Zuiderbann" door een ItaUaansch
luchtschip ondernomen.
Het bombardement u't het lucht
schip had tot. doel een binnenkomen
den trein, die echter direct stopte en
waarin alle lichten werden gedoofd.
Daarna wierpen de Italianen vijf
bommen waarop zich 't luchtschip di
rect verwijderde toen de spoorweg-
wacht vuurde. Do bommen richtten
aanzienlijke schade in een kreupel-
boschje aan, maar overigens werd
niemand en niets beschadigd.
nroodde. Hij was beelcmaal niet ver
legen toen Lord Moorhampton zijn
h-> id irts'uk. 'egde ifiTj er zonder aar
zelen de zijne in en zeide glim-
lachend
Wie bent u
Ik denk, dat ik je grootvader
ben zeido Lord Moorhampton
lachend.
Hij gmg nu ziitcn op een stoel, die
Mabin hem aanbood.
Met een schreeuw van pleizier
sprong Dilis op zijn sohoot.
Konijnen riep hij. Konijn
tjes cn een hitje En Ozoo'n groot
huis Komt u me halen Neemt u er
me meer naar too Bent u groot
vader
Lord Moorhampton was zoo ont
roerd dat hij de eerste oogenhlikken
niet kon antwoorden maar na een
poosje stelde hij den jongen gerust en
vertelde dat hij het heusch was toen
zeide hij
Zou je graag met me mee willen
gaan
Ja. natuurlijk .zou ik dat heerlijk
vinden. En ik wil Papa zien. Is Papa
ook in het groote huis?
Een 'schaduw kwam op het gelaat
van Lord Moorhampton.
Neen, Papa is er niet. We zullen
probceren hem te vinden, zoide hij.
Toen 'keek hij naar Mabin en zeide
lot haar, zonder eenigc boosheid te
toonen over wat ze gedaan bad
Verspreid Nieuws
van de oorlogsvelden
EF,N TOCHT LANGS HET FRONT.
De correspondent van de „Exchan
ge Telegraph Cy." Ie Parijs seint aan
de „Times"
„Deze week heb ik als gast van het
Fransche ministerie van Oorlog een
reis meegemaakt naar dat deel van
het front, dat zioh van Verdun uit
strekt lot aan Toul en Nancy. Ik reis
de langs één eindeloos slagveld, waar
op, sinds de hevige gevechten te Cou-
ronne, de Franschen onder generaal
Castelnau steeds aan de winnende
hand zijn gebleven.
Men bracht mij door twee mijlen
van met elkaar in verbinding staande
loopgraven naar het middc-n van hei
bekende Quart en Reserve, op een
paar honderd meters afstand van do
Duitsche loopgraven.
Links van de Duitsche loopgraven
lag het donp Fay-en-Haye. dat de
Frauschen onlangs heroverd hebben,
en dat nu een krachtig versterkte po
sitie is. Sedert het einde van October
zijn de troepen van de Duitschers in
dit bosch voortdurend gedund. Geeu
dag ging voorbij of er werden voor
een millioen fr. aan projectielen op
de Duitsohe posities aan de overzijde
geworpen, terwijl elke artillerie-ope
ratie gevolgd werd door de kranige,
hevige bajonet-charges, die, hoewol
uiterst iangeaam, de Duitschers stap
voor stap uit dit hdsch© bosch hebben
gedreven, zoodat elk plekje daarvan
nu in 1 randèn der Franschen is.
Gedurende een uutomcbieltocht van
ongeveer 120 mijlen langs het ge-
vechtsfront met omwegen naar daar
achter gelegen streken, en waarop ik
ook het woud van Apremont, Les
Esparges, het Bois d'Ailly en het Bois
Brulé bezocht, heb ik liet munitie-
vraajgstuk met verscheidene hoogge
plaatste officieren besproken en allen
waren eenstemmig van meening, dat
het absoluut noodzakelijk is, de Duit
sche loopgraven te overstelpen met
ontploffend© projectielen, vóór de po
sities door de infanterie kunnen aan
gevallen worden.
Een kolonel dor artillerie zeid© mij;
„De dag zal komen waarop wij he-
m^l en aarde zullen doen trillen door
een stortvloed van ontploffingsmidde
len. Het kan zijn, dat wij die hel een
week lang-zullen moeten laten voort
duren om de Duitsche stellingen te
overstroornen en elk hoekje, dat de
Duitschers bezet hebben, om te woe
len, zoodat e?k levend wezen ver
schrompeld zal worden door de ver
nielende vlam. Wij moeten ons voor
zulk een optreden voorbereiden, om
dat, als dit afgeloojien is, wij er onze
infanterie op af zullen zenden het
resultaat zal dan verzekerd zijn,
want niemand zal haar dan meer
weerstand kunnen bicden."
IN HET GELOMRARDEERDE
BELGRADO.
Stanley Taylor, do bijzondere oor
logscorrespondent van de „Doily
Chronicle" te BcVrndo zijnde, schreef
van daaruit 't voT/cnde aan zijn blad:
VV'anuoer begint bet bombardement
weer"? Wij vragen elkaar dat eiken
dag. En men wordt, hoe Oostersch
kalrn in 't algemeen de Serviërs kun
nen zijn. nu en dan bij die vraag wel
wat opgewondem.
Maar voor l\et cogonbkk is alles
rustig lüer en er is tijd om c-ens rus
tig rond te kijk©:1.. En dan ziet i ien
hoe hevig Servië gete eterd is. Hier
toch is litt eens zoo inooie Belgrado
do ©enigste stad van Servic, die
eenigszins het karakter van stad
draagt- En hoe is nu dat beeld?
Belialve de sieeds vrcolijke „man
in the streef' ziet alles er even ver
laten en stil uit. Vroeger was Bel
grado het eenige centrum van Serv.ë,
dat zich kon beroemen op vooruit
gang en ontwikkeling. Het was de
eenige stad, die rijk genoeg was om
er een goede, gezonde watert© ding
op na te houden. En wie Nisj kent
weet, dat die tweede hoofdstad i.en
„stad"!) van Servië nog lang niiet
zoo modern was.
Belirado verschilde daarvan aan
zienlijk. Voor e'ken Serv ër was het
een dorado.
Beogrud de witte stad, waarop het
ontwakende, zich moderniseerende
land, zoo trots was....
Helaas, hoe ;s dat veranderd Het is
v.el een fout om die hoofdstad zoo
aan den drempel van een land. dat
zich nog s>eeds door zijn naburen be
dreigd ziet, te leggen.
Want de Oostenrijksche vesting
Semlin iag steeds zoo dreigend daar,
aan de overzijde van den Donau.
De beste en inoo.ste gebouwen van
Belgrado zijn nu ruines. Hel konink
lijk paleis, bet kostbare museum, -ie
universiteit met resultaten van een
halve eeuw wetenschappelijk onder
zoek. zijn zwaar beschadigd.
Het ergste is, dat eon v.erde van de
Ik ga vanmorgen nog naar mijn
advocaat toe Maar ik moet den jon
gen meenemen. Ik kon u niet vertrou
wen. juffrouw Wrest
Mabin bloosde, de tranen kwamen
haar in de oogen. Hij zag, dat hij
haar verdriet gedaan had en voegde
er vriendelijk bij
Kom. maak u cr niet ongerust
over. Ik weet wel, dat u het goed be
doelde. Maar ik. verzeker u. dat er
geen reden is om bang tc zun. Als ik
er zeker van ben, dal mijn kleinzoon
veilig is bij mij. kunt u tóch ook wel
tevreden zijn.
Een eogeiiblik aarzelde Mabin. of
ze hem vertellen zou wat ze in de kin
derkamer had gehoord. mr besloot
niets te zeggen en mompelde alleen
een paar onsamenhangende woorden
over het feit, dut zij toch door den
vader van het kind gevraagd was, op
he.ii ie passen.
Ja, ja Ik begrijp wel wat voor
rechten u hebt. En nu wilde ik u
voorstellen om weer mee naar Heath
llill te gaan, met den jongen en mij.
0 ja, hoe heet je eigenlijk, vent? Heet
je Ciprian
Dibs schudde het hoofd.
Neen, ik heet Julius.
Het gelaat van Lord Moorhampton
klaarde op.
Julius. riep hij uit. Zoo
heette je oom, en je overgrootvader.
.0, nu ben ik er zeker van, dat je Ci
prian 's zoon bent
Hij soheen dit feit wel als een vol
doend bewijs aan te nemen, en of
schoon hij zeide, dat hij nog een on
derzoek zou instellen om de aanspra
ken van hert kind uls zijn erfgenaam
geheel te kunnen rechtvaardigen,
was het toch duidelijk, dat hij zelf ge
heel overtuigd was. Hij stond er op.
Dibs mee naar het kantoor van den
advocaat :c nemen, tot groot verdriet
van Mabin en haar moeder, die nu
bwinen kwam, en voorgesteld werd.
De waardigheid van Lord Moor
hampton maakte diepen indruk op
mevrouw Wrest en zc drong er bij
"naar dochter op aan, dat deze mede
naar Ileath llill zou gaan. Er werd
dus besloten, dat Mabin, terwijl Lord
Moorhampton en de jongen weg wa
ren, alles in orde zou maken, zoodat
ze dienzelfdcn middag nog met hen
terug zou kunnen gaan.
Lord Mooriiamiiton nam Dibs mee
in een rijtuig, dat voor het huis op
hem wachtte en Mabin barstte nu in
tranen uitze riep dat zeer zeker van
was, dat de jongen ver-ver-vermoord
zou worden en dat ze haar woord
brak tegenover zijn v-va-vader, en
dat ze zich wilde ver-verdrinken
Maar mevrouw Wrest, die groote
achting voelde voor de Engelsche
aristocratie, waartoe zij ook zichzelf
rekende Izooals bijna alle Kngel-
sohen), weigerde te gelooven aan de
mogelijkheid, dat er iels kwaads met
het kind gebeuren kon, terwijl hij ii»
het hui6 van Lord Moorhampton was.
cn ze was verontwaardigd, dat haar
dochter zulk een deftige dame al»
Lady Moorhampton durfde beschuldi
gen.
Ze zeide, dat Mabin toch eens moest
bedenken, dat we niet meer in der»
tijd van de sprookjes leefden, dat
„boozo ooms" niet meer bestonden er»
eindelijk zeide ze, dat ze niet wist dat.
Mabin zoo mal kon zijn, en dat ze noh
schamen moest. En dat, vond ze,
rnoest nu maar het einde rijn van
deze geschiedenis.
Mabin bleef zachtjes door huilen»
zonder iets te antwoorden.
Tegen den tijd, dat Lord Moor
hampton terug kon komen, was er
bijna niets.meer van haar oogen t®
zien. Maar niettegenstaande haar
neerslachtigheid was de reis naar
Monford bijna pleizieric door liet ge
juich cn gebabbel van Dihs, die bui
tengewoon vroolijk was, tot hij irn
slaap viel, vermoeid van z'n groot®
vreugde en hot heen en weer loopeü
in de coupé.
(Wordt vervolgd).
