De Europeesche Oorlog.
KAMER NEGENTIEN
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 25 JUNI 1815
Op het Westelijk
Oorlogsveld.
D u i t s c h stafberieht
„Aan den Oosteiijken rand van da
l'.c-rettehoogte verdreven de Duitschers
de Franschen uit het voor eenige da
gen door hen veroverde etuk loop
graaf. Ten Zaidon van Souchez wer
den de gevechten door de Du'tschers
niet succes voortgezet.
De Labyrinthstell'ing ten zuiden van
Keuvilie werd tegen een '8 nachts be
gonnen krachtigen aanval in een
hardnekkig gevecht op korten afstand
door de Duitsohera behouden.
Op de Manshoogten kwam het tot
verdere verbitterde botsingen. De
D ui lachers namen nog 150 Franschen
gevangen. De Franschen leden bij
twee mislukte aanvallen zware ver
liezen.
Een aanval tegen de door de Duit-
Bchera Woensdag genomen hoogte bij
Ban de Sapt werd afgeslagen. Het
aantal gevangenen steeg met EO."
Fransch communiqué
„In de- steek ten N. van Atrecbt zijn
In den loop van den 23sten slechts
eondge infanterïe-gevechten geleverd.
De nacht is betrekkelijk kalm ge
weest. met uitzondering van ten N.
van Souchez, waar liet kanonvuur
niet opgehouden heeft.
De DuUschers hebben Atrecbt ge
bombardeerd. De ambulance van liet
il. Sacrament is In het bijzonder ge
troffen. Nonnen en verplegers zijn
gedood.
Het kanonvuur is voortdurend gaan-
'de geweest In den sector van Angres
en Ecurie. Voor Dompierre (ten W.
van Péronne) is een Duitsche mijn ge
sprongen, waarop een hevig bombar
dement van de Fransche loopgraven
volgde.
Een poging van de DuUschers om
aan te vallen, die met een zwakke af-
deeling bij Berrv au Bac werd onder
nemen. is met gemak gestuit.
Bij hoogte 108 hebben de Franschen
een mijn laten springen, die een
trechter vormde van 35 M. middellijn.
Daardoor zijn de Duitsche schansen
zwaar beschadigd.
In Champagne worden aan het
front Pertheo-Beau Séjour de mijn-
gevechten en hevige kanowmdes
voortgezet.
Op de Maashoogten hebben de Duit-
schers aan de schans van Calonrie in
den ochtend; van den 23sten een hevi-
geii tegenaanval gedaan, dlie hen 'n
staat stelde hun oude tweede linie te
bezetten. In den loop van den namid
dag is een nieuw© Duitsche aanval
ondernomen, die dadelijk gestuit
werd. Do Franschen zijn daarop op
hun beurt tot het offensief overge
gaan en hebben opnieuw voet gekre
gen hl de tweede Luie van de Duit-
schers. Do Franscheai handhaven
zich daar.
Aan den zoom van liet Bo's 'e Pre-
tre hebben de Du'tschers met buiten
gewone hevigheid de Fransche stel
lingen van Quart en Réserve gebom-
ba rdcerd.
In Lotharingen hebben de Fran
schen zich van twee Du'itsche veld
werken bij Lointrey meester gemaakt.
Zij hebben gevangenen gemaakt, on
der wie drie officieren. Do Duitschors
deden eon tegenaanval. Na een zeer
hevigen strijd zijn zij teruggeslagen.
In de Vogezen onweer en dikke m'st.
Het aantal Duïtschens dat sedert
den lieten in de streek van Fecht ge
vangen is genomen, bedraagt 25 offi
cieren 53 onderofficieren en 638
man
Op het Oostelijk
Oorlogsveld.
Dultsch stafberieht:
„Ten noordoosten van Kusckanv he
len do Russen bij een door do Du't
schers afgeslagen aanval meer dan
honderd gevangenen in handen der
Duit3chers.
Aan de Ormilof leidde een Juit-
scho offensieve bewegng tot de ver
meestering van het dorp Kopaczy ska.
In Polen, ten zuiden van den Weich-
st'l, werden verschillende Russische
aanvallen tot staan gebracht.
Het leger van Von Linsingen trok
over den Dnjestr. Tusschen llaiicz,
dat nog door <lc- Russen wordt vastge
houden, en Zoeravvn©, is het .n he
vigen strijd.
öp den noordelijken oever, aanslui
tend tot do streek ton oosten van
hemberg en Zolkief, wordt do vervol
ging voortgezet.
Tusschen Ravaroeaka en de San,
bij Oalar.of, kwam niets belangrijks
voor.
In den hoek gevormd door San en
Weiehsel, zijn de Russen tot achter
do San teruggegaan.
Ook op den lui keioever van den
Weichsel ten zuiden van Rza wijken
de Russen naar het noorden terug".
Oostenrijksch stafberieht
„De algemeene toestand In Oost-
Gulicië is niet veranderd. Teil oosten
en noordoosten van Lemberg zijn ge
vechten met sterke Russische achter
hoeden aan den gang. Aan den Bo-
ven-Dnjestr zijn MikolajcJ ©n Zydac-
zof genomen. Benedenstrooms van
deze stad drongen de Duitsch-Oosten-
rijksche troepen, onder hevige ge
vechten, op verschillende plaatsen
vooruit op den noordelijken oever
van den Dnjestr.
Tusschen den Weich6el en do San
zetten do Russen den terugtocht
voort. Ten noorden van den Weichsel
zün de Russische achterhoeden over
Kamienna teruggeworpen. Ostro-
wietsj en Sandomierz zijn door
Duitsch-Oostenrïjksche troepen be
zet."
De val van Lemberg.
De. militaire deskundige vsn "t Alg.
Handelsblad schrijft nog
De val van Lemberg, d'e nu ook
'i, het Russische off'cteee bericht
wordt medegedeeld, is wel een zware
slag voorde Russen. Wijl'daarvan de
ontruiming van Ga'icié het ouvermij
de'ijke gevolg moet ziju. Eu Rood-
Riis>andzooals de Russen Gaücië
icemen, weid door den Ross«chen
r unister-prcsident Gorem/kin in de
Doema-zitung van 10 Februari ge
schetst als het „laatste juwooi dat in
ile hroon van den Tsaar nog ont
brak. Toen hadden zij GaUc'ë groo-
t'dee's bezet," Przornysl en Lemberg
waien in hunne handen en hunne :e-
gera lagen op de hellingen dor liar-
pathen. wachtende totdat di -neeuw
op dt borg,oppen zou gesmolten zij.a,
cm m dc Hongaarse!!? viakteii af te
dalen en Boedapest te bedreigen.
Zij hadden zich te Lemberg reei's
gohte' voor de inbezitneming ïrge-
r'i l.l. Men vestigt er de aandacht cp,
dat Lwof niet de door Rusiaud aan
l.emberg gegeven naam is, maar dat
dit de oorspronkelijke Poolsche naam
i.- vat. de stad, die In het westen Lem
berg heet. Maar al hadden zij geen
nieuwen naam aan de stad gegeven,
een nieuw bestuur hadden zij er ge
vestigd ambtenaren uit Rusland nod-
«ten zij laten komen voor het beheer
vai de verschillende diensten. Eenige
duizenden dier Russische immigran
ten moesten in «te laatste dagen in-
derhaar de stad verlaten, toen het
du'delijk werd dat deze niet kon wor
den behouden. Do bisschop Eulog'us
uit Kief was tot bisschop van Lem
berg benoemd, om de Roetheensche
en Poolsche kerken te russificeeren.
Bij de ontvangst van den Tsaar te
Lemberg eprak «te Russische opperbe
velhebber, grootvorst Nico'aas Niko
la jewitsj het bekend geworden woord:
„ly.-mberg ligt aan dc voeten van Uwe
Majesteit" en wekte den indruk,
dat de Ga'icische sta«l voortaan een
deel van het Russische gebied
blijven vormen.
Thans is Lemberg hernomen,
Russische lxstuurders z.jn, met bis
schop Eutegius, naar Rusland terug
gekeerd, de Russische legers hebben
de stad ontruimd, en hun terugtocht
naar een nieuw front voortgezet, zoo
als het Russische legerbericht luidt.
Dat hiermede in het Oosten efen be
slissende overwinning is behaald,
als door Duitsche en Oostenrijksche
bladen wordt gemeend, gelooft noch
de „Times", noch de Zwit&ersohe
„Bund". Zij meenen, dat Rusland nog
mannen genoeg heeft, om opnieuw tot
een offensief optreden over te gaan.
Die meen in g moge juist zijn, wat de
hoeveelheid mannen betreft maar
de vraag is of Rusland geoefende
mannen, soldaten genoeg heeft, om 't
offensief te kunnen hervatten? En de
gebeurtenissen van de laatste weken
doen juist daaraan twijfelen.
Eén ding is zeker de vernietiging
van de Russische legei's, door ze af te
snijden van hun terugtochtsweg en
ze te dwingen tot een capitulatie, is
mislukt. De van verschillende zij
den oprukkende legers hadden hel
daarop wel aangelegd. Maar de krach
tige tegenstand, die geboden werd
aan «ten Boog, de Sereth en den
Dnjestr, heeft belet, dat de daar strij
dende Oostenrijksche troepen zich als
een wig drongen tusschen de Russi
sche legers. Wel zijn «te Oostenrij
kers eenige maten de rivier overge
trokken, maar zij zijn er niet In ge
slaagd op den noordelijken oever zoo
veel krachten bijeen te brengen, dat
zij met kans op succes kondeu voor
uitrukken. Dit is een gevolg van de
handige takbek der Russische bevel
hebbers, d'e liever een aohterwaar.-
sche positie innemen, dan gevaar te
looper. zich van hun terugtochtsweg
te z'en afsnijden, een takttek, die zij
ook in het front van den Weichsel
herhaaldelijk lubben toegepast
Heel duidelijk is het nog niet, of «te
verbinding tusschen de Russische le
gers in d't Weichselfront, met die in
Galicië zoodanig is gehandhaafd, dat
een doorbraak van de Duitschers en
Oostenrijkers tusschen dc 'egers in
het. Weichselfront en de in N.-O. rich
ting terugtrekkende Russische legers
in Galicië mogelijk is. Dat zal hoofd
zakelijk afhangen van «Ie troepen, d'c
aan den Beneden-Weichsel en aan de
San stonden, en die volgens «te Weei>
se he berichten eveneens terugtrek
ken."
De „Lokal Anzeiger" verneemt uit
GaJlciè
„De toestand biedt heden twee
nieuwe feiten. Do Russische aftocht
op alle gewichtige punten der verde
digingslinie, die zich uitstrekt langs
de over Rawaroeska en Zolkief naar
Lemberg voerende spoorlijn en den
rijksstraatweg op de Lemberg omge
vende sterke veldbcvestigingen, ge
steund tegen het door sterk© Russi
sche krachten bezette Dnjeetr-brug-
genhoofd bij Nikolajef en tweedens
als een niet te onderschatten, hoewci
geenszins verrassende toegift, de snel
le ontruiming dier punten in den
San—Weichsel-driehoek, dien de Rus
sen zelfs na het overwinnend opdrin
gen van liet leger van aartshertog Jo
seph Ferdinand öterk bezet hielden.
Deze twee feiten leveren, in hun
oorzakelijk verband, een duidelijke
commentaar op de groote zegepraal,
door Von Boehm ErmölIL met de her
overing van Lemberg behaald.
Het doorbreken «Ier op Lemberg
steunende, hierboven gesclietste Rus
sische verdedigingslinie, is naast hei
bezit der politiek en militair hoogst
belangrijke hoofdstad vau Galicië, die
tevens het knooppunt is der belang
rijkste 6poor- en straatwegen van
Oosi-Galicië, bet beslissende resultaat
der heftige, voor de Russen uiterst
verliesrijko gevechten, waarin de
Duitschers en Oostenrijkers den ring
om Lémberg sloten.
In den sector noordelijk van I.ero-
berg dringt Von Mackonsen de ooste
lijk der linie Rawaroeska—Zolkief
Koelikof zich terugtrekkende Russi
sche troepen na, en oostelijk en
noordoostelijk van Lemberg vervolgt
Von Boehm Ermölli de uit Lemberg
geworpen Russen. Van bijzondere 1 te-
teek en is is hier het bereiken der
straat Lemberg—Nikolajof door ge
deelten van liet leger van v. Boehm
Ermölli. Als natuurlijk gevolg der
hier aangeduide aftochtsbewegüigcn
ontruimen de Ruisen ook hunne stel
lingen bij Kielce."
Op hei Zuidelijk
Oorogstooneel.
Italiaanse h stafberieht:
„De Oosten) jkers hebben een vol
doend aantal versterkingen ontvan
gen om hou in staat to stellen over
het geheel© front tot het offensief
ovor lo gaan. Zij werden echter over
al voortóftirend niet hev.ge verliezen
af.zeslagen. Het plan van Cadora.i is
de Oostenrijkers tot de grootst moge
lijke verspilling van menschenleveus
te noodzaken niet de minst mogelijke
verliezen voor de Italianen".
Oostenrijksch stafberieht
„Aan de grens van Karinthië bij
eten PaJpiccoh werd een aanvul van
oen sterke 11 ïliaanscbe troepenmacht
afgeslagen. Overigens luidden nan
ttezo g.-eris en aan die van Tiro:
slechts artilieriegevechtori plaats.
In hei geb.cd van den Kin heerscht
rust.
Aan d© Isonzo woedde een hevig
artilteriegevecli 1Aanvallen der Ita
lianen hij Orudis ka en Monialcone
mislukten".
Uit Engeland,
EXPORT NAAR NEUTRALEN
Een uitvoerig Router-lekgram hoeft
reeds niededeehng gedaan van de dis
cussie in liet Engelse he Lagerhuis
over de Contours (Exportation Res
triction) Bill, die ten dcete heeft te
voorkomen dat Britsche goederen over
neutrale landen het vijandelijk land
bereiken en van hetgeen daarbij over
de Nederlandsche Overzee Trust is ge
zegd Uit de discussies bleek, naar
in het Lagerhuisversteg der Engel-
sche b'adc-n te lezen is, dat enkele
afgevaardigden hoewel het wetsont
werp toejuichend, het betreurden, dat
de regeering al niet eerder de voorge
stelde etappen had gedaan, en boven
dien van oordeel waren, dat ook bet
voorgestelde nog geen voldoenden
waarborg gaf, dat het doel zou wor
den bereikt. Daar was bijv. cir H.
Dalzie!. die meende, dat men gemak
kelijk dc regeling met de N'. O. T. zou
kunnen ontduiken, indien de koop
man die als geconsigneerd de verlang
de waarborgen had gegeven, eenvou
dig zijn waren overdeed aan c-en han
delaar. die geen verplichtingen had
aangegaan. Vooral liad de spreker
daarbij het oog op de katoen. Dutsch-
land had katoen noodig voor'zijn mu-
ttteieproductie en het liad lot nog toe
steeds gekregen wat noodig was. De
regeer'ng had daarom al tien maan
den vroeger het vervoer van katoen
moeten stopzetten, dat zou duizenden
meitschenlcvens hebben gered, ineen-
<te dc heer Dalztel. En hij begreep nu
wel dat men rekening had gehou«Jen
met de belangen van den Amerikaan -
schen katoenplanter, maar het was
dezen stechts te doen om zijn waar
af te zetten en het verstandigste zou
dus zijn geweest als men eenvoudig
alle katoen, die Amerika aan Duitsch-
land en Oostenrijk tever«ie, zelf ha«i
opgekoeld. Bij de geweldige oortegs-
boste.i had men een hiervoor noodig
bedrag van 30 -W millioen ook nog
wel kunnen befaten. Thans zat Ko
penhagen vol met katoen van Duitsch-
ian 1 en hij meende, dat het nog
steeds de beste weg zou zijn, het ka-
ifienvervoer geheel en al te beletten.
De heer Pre-tyman echter ineentte,
dat dc- ingeslagen weg de beste was.
vooral omdat het «ie bedoeling ws
niet aheen contröle te oefenen op de
particuliere consignementen, maar
ook om toezicht te houden op de ge-
heote hoeveelheid van een geëxpor
teerd artikel en den uitvoer stop te
zetten indien hot mocht bUjkch, dat
een hoeveelheid naar het land in
dru geval Nederland, maar tegenover
de andere landen zal men natuurlijk
ook zoo gaan optreden uitgevoerd
groot er was dan die welke het in nor
male tijden inbracht.
En Lord R. Geoil die de quaestie van
dsn katoenuitvoer nog nader behan
delde. wees er op, «lat liet de bedex*-
üng was ook te beletten dat katoen
naar Duitscihland zou gaan, maar dat
inen daarbij rekening had te houden
met «Ie rechten der noutra'en. Men
moest nu beitte bedoelingen, voorko
ming van den invoer in DuUschland
en eorbiedigng van de belangen der
ue uti al en z'en to bereiken. En de Re-
gcoi'ing meende, dat dU het best go-
scldcude lange den voorgestelden weg,
beter dan door het verkiaren van ka
toen tot contrabande hetgeen, maar
dat zoute de heer Cecjl er niet bij, m
Amerika ontstemming zou wekken.
Uit Duitsohland
IN HET HUIS VAN AFGEVAAR
DIGDEN.
't Wolftburenu seint uit Berlijn:
Het Huis van Afgevaardigck-n zette
de beraadslaging over de ecoj.cmcsche
oorlogsmaatregelen voort.
Minister Dolbrück wees er op, dat
de maatregelen tot verzekering van
do volksvoeding volledig succes had
den. Ondanks de verlaging der meel-
prijzen in een tijd, wauroi in het bui
tenland duurte heerscht, ondanks de
vergrooting der broodrantsoenen aan
de arbaidendo bevolking, kunnen wij
een flinke reserve van graan voor
broodvervaardiging in het nieuwe
oogstjaar meenemc-n en eveneens een
reserve aan aardappelen, die van
groote waarde is, in «ie eerste plaats
om do graanvoorraden langer te doen
strekken, in do tweede plaats voor de
verzorging met veevoeder.
Do heer Dalbrück Vervolgde: Wij
willen blijven bij clo maximum-prij
zen, bij de inbeslagnemingen, de re
glementeering, de controle van het ge
bruik van broodgranen en veevoeder.
Binnen korten tijd zullen besluiten
van den Bondsraad worden uitgevaar
digd tot wijziging van de organisatie
der oorlogsgrnanmaatst?hap|)ij, waar
bij met alle gerechtvaardigde belan
gen rekening zal worden gehouden,
en die de brood vraag voor het voteren
de jaar met dezelfde zekerhe.d zullen
regelen, als het onder moeilijke om
standigheden en met minder ervaring
thans is geschied, wijl er in do we
reld plaatsen zijn, waar men geneigd
is de dehetzijde van onzen economl-
sclien strijd sterker te doen uitkomen
dan de creditzijde.
Voor de geheel© wereld wijs ik bier
nogmaals op de resultaten, die wij in
dit oorlogsjaar hebben bereikt. (Le
vendige bijvalj; ik wijs er verder op,
«lat in de commissie-besprekiivgen het
vertrouwen versterkt is van het land
en het parlement in wat gesehifld is
on geschieden zal, en In hen, die een
groot doel dienden. Het Duitsche
volk zal hen daarvoor beloonen door
voliiarding tot aan de laatste, defini
tieve overwinning. 'Levendig© bijval).
De Fortschrittler W iemen Wij zijn
vastbesloten te volharden, koine wat
komt. Indien er bij de sociaal demo
craten strijd is ontstaan, over de vre-
dessluiting, dan heeft, naar ik hoop,
toch de socialist Hugo Heinemarm de
meening van de meonterheid der so
ciaal-democraten uitgedrukt, toen hij
er klaar de dat uit geen EKutschen
mond de kreet zou weerklinken van
„De wapens neder", eer de tegenstan
ders erkenden dat hel Duitsche volk
recht heeft al zijn bekwaamheden en
economische krachten te ontwikkelen
Lïébkmecht riep: Wij zijn van een
geheel andere meerling.
Wiemen: Wij willen de eensgezind
heid van het volk handhaven, dat Ls
het beste middel om ons streven te
verwezenlijken.
Lsebknecht: Kapitalistisch streven.
(Groote beweging. Kreten: Geklets).
Wiemei: Daardoor scheppen wij
reéele waarborgen tegen gelijksoor
tige misdadige aanvallen. (Levendige
toejuichingen).
De sociaal-democraat Breun merkte
op: Wij bestreden met goed gevolg
den honger. Intusschan echter trad
als nieuwe vijand de woeker in le
vensmiddelen op, die aan het merg
des volks knaagt. De afwachtende
haLflieid der regeering brengt groote
winsten uit de zakken des volks in de
zakken van gewetenlooze speculan
ten. Voor de doorvoering van den
oorlog tot verwezenlijking van de be
staande annexatieplannen is er geen
werkelijke volksmeerderheid te krij
gen. Moge de regeering geen gelegen
heid verzuimen om bot eem spoedige
vredessluiting te geraken. De door
voering van de annexatieplannen van
allerlei aard, die door een Duitsch
bondsvorst (de koning van Beieren)
en vele groepen van belanghebbenden
worden aanbevolen, zou een ramp
voor Duitu.iiiand zijn. Zij zou sl&clits
de kiem voor nieuwe oorlogen in zich
dragen. Zulk een veroveringspolitiek
wijst, de sociaal democratie af. Zij zou
den onzaligen oorlog slechts verlen
gen. Het Duitsche volk wil geen ver
overingen. Het wil vrede zonder dee-
moedigtng, zonder overweldiging.
Minister Delbrück De offers van
den oorlog kunnen slechts met
goed gevolg worden gebracht, als de
verschillende kringen elkaur onder-
steunen, niet als ze elkander verwij
ten doen als de vorige spreker deed.
(Groote beweging bij de sociaal-demo
craten).
Minister Delbrück De vorige spre
ker werd rustig aangehoord. Wij ver
langen dat de sociaal-democraten
ook naar den minister luisteren. (Le
vendige bewijzen van instemming
rechts). De regeering streeft naar een
zoo goedkoop mogelijke voldoende
volksvoeding. (Uitroep in beslag ne
men).
Delbrück Artikelen zooaLs aardap
pelen, waarvan het bewaren en de
behandeling zeer bezwaarlijk is, kun
nen niet in beslag worden genomen.
Braun, sociaal-democraat De jon
kers staan liet niet toe. (Lachen
rechts. Uitroep ongelooflijk
Delbrück De regeering doet alles
om besiw il, vooral omdat ze overtuigd
is. dat haar streven nergens krachti
ger ondersteund wordt dan door den
landbouw in den oorlog kan slechts
dit denkbeeld overbeersahen den
oorlog zóó te beëindigen, dat wij niet
nogmaals oorlog behoeven te voeren.
(Zeer juist I). Dit doel, dat rijkskan
selier en i egeeriug zich stelden, moes
ten ook d« eociaal-democraten na
streven, indien zij begrip hadden vau
de ware belangen des vaderlands.
(Langdurige toejuichingen bij de bur
gerlijke partijen.'Rumoer bij de so
ciaal-democraten).
Onder herhaalde toejuichingen van
do burgerlijke partijen en uitroepen
van de-sociaal-democraten, die dik
wijls tot de orde werden geroepen,
betuigden sprekers van alle burger
lijke partijen leedwezen over do
thans door de sociaal-democraten in
het debat gebraohte disharmonie. Zij
verklaarden zich voor volharden tot
de overwinning is behaald, dio dea
blijvenden vrede zal waarborgen.
Aan het eimlc der zitt;>g veridaar-
de de voorzitter De gebeurtenissen
op het zuidelijk oorlogsloaneel recht
vaardigen de kalme opvatting, w aar
mede de Italiaansche oorlogsverklo,
ring bij ons is ontvangen. De Russi
sche kolossus kan, wat zijn hoofd-
maciht betreft, ais vrijwel gebroken
worden beschouwd. Hij zal voorloopig
tot een krachtiger offensief niet in
staat zijn. Aan het westelijk front
mislukte het derde offensief van den
vijand, het «tuitte af op den graniet
muur van onze dappere troepen, die
niet kan worden verbrijzeld. De zee
oorlog tegen F.ngeland in zijn togen-
vvoordigen vorm werd door ons niet
gewenscht. Nadat Engeland's wijze
van oorlogvoeren ons dezen heeft op
gedrongen, is er voor ons slechts een
onverbiddelijk volhouden, tot Enge-
land's oorlogvoering tegen ons en d«
ons bevriende, werkelijk neutrale
staten, wordt gewijzigd en Engeland
van zijn onrechtmatig© alleenheer
schappij op de wereldzee afziet ten
gunste van gelijk recht voor alle zee
varende volken.
De fabricatie van oorlogsmatei ieel
toont buiten twijfel de euperioriteit
van onze Industrie. Zoo mogeu wij
aan alle fronten de ontwikkeling der
gebeurtenissen vol vertrouwen tege
moet zien. Wat wij in de verloopeu
oorlogsmaanden aan militaire, econo
mische. linancieele en vooral aan in
nerlijke moreele kracht van ons volk
hebben gezien, biedt ons zóó sterken
waarborg voor een zegevierend vol
harden. dat niemand recht heeft om
daaraan te twijfelen. God zal verder
aan onze wapenen de overwinning,
ons volk kracht tot volhouden en on-
bejverkte offervaordigheid schenken.
(Levendige toejuichingen).
Geestdriftig stemden allo burgerlij
ke afgevaardigden ra met een iloch
op vaderland, leger en keizer.
De Landdag is gesloten.
Uit Rusland.
DE POGROM TEGEN DE DUIT
SCHERS IN MOSKOU.
De „'Berliner Morgenpoist" bevat
een uitvoerig verhaal van een onder
daan van een neutralen staat, die de
relte-tjes in Moskou meemaakte tegen
de Du'tschers. Men lecet o.a.
De ongeregeldheden begonnen den
9«ten Juni, 's middags om vijf uur. Op
de binnenplaatsen van de fa
brieken van Zündel en Iliib-
ner verzamelden zicJi een paar dui
zend arbeiders, die den directeur van
Züi.del, den heer Garissen, verschil
lende eischen stelden. Toen deze niet
onmiddellijk werden ingewilligd, be
gon men met het vernielen van de fa
briek. De heer Carlesen vluchtte,
maar hij werd achtervolgd. In zijn
doodsangst sprong hij in 't Moskwa-
kanaa'. en bereikte den anderen oe
ver. Maar daar werd hij door de me
nigte. die zich daar inmiddels opge
steld had, dood geslagen.
Il-t gepeupel drong inmiddels door
tot dc woningen van de directeuron,
die zelf niet aanwezig waren Drie
DuHsclte vrouwen echter, v'uciiu
ten in den kelder van een mevrouw
Engels, die zelve Russische is. De
drie vrouwen werden eohter in den
kelder gevonden door het gepeupel.
Zij moesten mee naar bet po'iUe-bu-
reau werden echter onderweg in het
Moekwa-kanaal geworpen en met
steencn gegooid. Zij kwamen alle drie
om.
In den nacht van Woensdag op Don
derdag bleef het in de stad betrekke
lijk rustig. Maar Donderdag vroeg
trokken weer duizenden, onder wie
vele half opgeschoten slungels, Lawaai
makend en vernietend iangs de stra
ten. Voorop werd de Russische v-ag
gedragen en op stokken de portretten
van den Tsaur en grootvorst Nicolai
Nïcolajewitsj. Deze optocht droeg dus
liet karakter van een patriottische de
monstratie Zij schreeuwden ui.t da
verte ieder en pas-sant tegemoet
H«x>d afl Groot en klein vo'de«id aau
dezen eisch. Het gepeupel was alLe«iu-
heerscher in de stad. Waarschijnlijk
hadden de belhumels een lijst van allo
Duitschers in de stad. Anders zou het
toch niet mogelijk geweest zijn, dat
binnen vier en twintig uur al het
Du-tsche eigendom vernietigd werd.
Donderdagavond was het venscfirk-
kelijk in de 6ta«L De hooMstraten la
gen vol vernielde meubels, goederen
uU winkels en magazijnen. De tram
kon soms niet rijden. Op dertig, veer
tig plaatsen brandden dc huizen lich
terlaaie. Voor Vrijdag was er geen
politic te bekennen. Do politie was
toen niet daar, waar het gepeupei ie
keer ging, maar stond geposteerd voor
het palds van den gouverneur, diens
bureau's en op het Rood© Plein, bij
q© KremLin. Eerst Vrijdagmiddag
werd de orde hersteld.
Feuilleton
Uit het EngoJsch van
FLOR FN CE WARDEN.
*7)
Toe, kom nou, u hoeft lieusch
niet zoo stijf cn aanstellerig tegen me
Ui doen 1
Stijf en aanstellerig
Ju. Ik verzeker u, dat het hecle-
maai niet noodig is. om zoo preulsch
tegen me te doen. Woes liever na
tuurlijk.
Ik weet werkelijk niet wat u Be
doelt, kapitein Dalniaine.
0, neen Ja, ik gcltiof natuurlijk
altijd alles wat een knap meisje zegt,
maarik heb toch zelf ook gezien,
dat u er soms heel ongelukkig uit
ziet en als Wright wat tegen u zegt,
bjjvoorbeeld, dan is het net of u in
elkaar krimpt.
Mabin keek hem angstig aan.
Is het heuech waar zeide ze
vlug.
- Ja, werkelijk. En u let zoo voort
durend op dien kleinen jongen, en u
bent zoo bezorgd voor hem, dat ik
ine werkelijk niet voor kan etellcn, i
dat u volkomen gelukkig bent.
Ze merkte dat ze nagegaan was, en
dal maakte haar zenuwachtig.
Het is een groote verantwoorde
lijkheid, gouvernante te zijn, zei-
de ze.
Ja. Vooral gouvernante van een
kind waar niemand iets om geeft.
Niemand Neen, dat is niet
waar, antwoordde het meisje op
gewonden. Lord Moorhampton
houdt al van hem, alsof liet zijn eigen
zoon was.
-- Miasohien zelfs wel meer, zei-
de Dalmoine kalm. En dat kunnen
anderen niet velen. Kom, kijk nu niet
boos. Het is heusch niet om zich te
verbazen, dat ik die dingen opmerk.
Iedereen moet het wel zien. Ik vertel
u dit alles om u te toonen, dat ik,
zooals ik reeds zeide, heel veel belang
in u stel, en daarom zou ik u zoo
heel graag van dienst willen zijn met
iet-s, wat dan ook. Denk er aan Alles,
wAt het dan ook is.
Hij kwam dichter bij haar staan en
trachtte in haar neergeslagen oogen
te kijken.
Het is nog zoo kwaad niet,
ging hij voort, om een vriend te
hebben, waar men op aan kan, vooral
niet in een huis, waar de mensclien
zoo onderling verdeeld zijn, zooaJs
hier.
Ja, het is werkelijk heel vriende
lijk van u. zeide Mabin zenuw
achtig.
Zij gevoelde de waarheid van zijn
woorden en het maakte haar onge
rust. Zenuwachtig keek zo om zich
heen, nu rechts, dan links.
Dalmaloe zag liet.
Komaan, zeide hij, u be
hoeft toch niet bang voor me te zijn
u kiikt alsof ik u op wil eten. Maar
ik verzeker u. dat het tegenover
gestelde waar is.
Het tegenovergestelde I lk hoop
toch niet, dat u denkt dat ik u wil
opeten zeide Mabin.
Ze was weer wat kalmer en had bij
zichzelf uitgemaakt, dat het beter
was, onaangenaamheden met hein te
vermijden, zonder nu juist vriend
schappelijk met hem te zijn.
Dalniaine vond het een prachtige
grap. Hij beschouwde het als een toe
ken van vriendschap, en daar was
het hem juist om te doen met zoo'n
knap meisje als Mabin was.
Neen maar, die is goed, zeide
hij lachend, en hij probeerde haar
weer in de oogen te kijken.
Terwijl hij daar neig mee bezig was,
en al zijn bewegingen en Wikken ver
rieden hoe groot zijn belangstelling in
het knappe meisje was, gebeurde er
iets. dat voor beiden even onaange
naam was.
Iemand, die in de hal was, hoorde
hom lachen en een oogenhlik later
werd het zware gordijn aan het olnde
van de gang op zij getrokken en Lady
Moorhampton keek naar binnen.
Dat was wel het ongelukkigste wat
er had kunnen gebeuren Aan het
andere eind van de gang zag Lady
Moorhampton haar trouwen volge
ling, kapitein Dalmoine, haar goeden
vriend en raadsman, die haar de een
zaamheid van het leven op het platte
land hielp dragen, die haar gasten
bezig hield, in de stad boodschappen
deed voor haar, met haar paard reed,
luisterde als zij zong (iets waar nie
mand bijna toe te bewegen v/as), cn
deze voortreffelijke, onmisba.ro vriend
stond daar in de gang gekheid te ma
ken met die kleine indringster, die al
zoovyel op haar geweten liad.
Met bijna uitpuilende oogen van
woede deed Lady Moorhampton het
gordijn diclit en liep met groote pas
sen de gang door.
Kapitein Dalniaine had haar nog
niet gezien. Hij werd te veel in beslag
genomen door Mabin. Het meisje zag
do woedende vrouw het eerst.
Williezeide Lady Moor
hampton op een toon, die aan duide
lijkheid niets te wenschen overliet
Hij was te veel door de wol geverfd
om zich niet volkomen te kunnen Le-
heerschen, en terwijl hij zich tot zij.i
gastvrouw wondde, deed hij alaof hij
blij was haar to zien.
0, gelukkig dat je hier net langs
komt, Edith 1 zeide hij, terwijl hij
haar tegemoet liep, en Mabin bij do
deur liet staan. iemand heeft Miss
Wrest voor den mal gehouden en ik
vond haar hier buiten zichzelf van
angst. Ik heb geprobeerd haar te over
tuigen, dat er geen sprake van ge
vaar v as. Maar jij zult daar waar
schijnlijk beter in slagen dan ik.
Wat bedoel je 1 vroeg Lady
Moorhampton boos. En toqji, terwijl
ze naar Mabin toe liep, di® angstig en
bleek bij de deur stond, telde ze
Wat is er dan gebeurd?
Er is geen sprake van voor den
nul houden. Kapitein Dalniaine heeft
het niet goed begrepen, zeide het
meisje vlug. Toen ik bier kwam,
nadat ik in de bibliotheek geweest
was, dacht ik dat ik higr icinand zag.
Maar ik iieb me vergist. Dat is alles.
Lady Moorhampton, die wiedend
was over wat zij beschouwde als
leugenachtige voorwendsels von alle
bei, «leed juist wat Mabin gehoopt
had te kunnen verhinderen ze liep
naar de deur toe.
Ze draaide den knop om en ging
naar buiten.
Er was natuurlijk geen kans om
liet haar te beletten en Mabin bleef
bevend en koud iii de gang staan. Ze
hield haar handen togen «Ie bors'. ge
klemd en verwachtte ©lk oogenhlik
een uitroep te hooron von I.ady Moor
hampton. als toeken dat dez© iemand
ontdekt had.
Kapitein Dalinaine, die geen woord
meer legen haar diurlde zeggen, bleef
halverwege dc gang staan, eveneens
vol belangstelling en aandacht. Maar
Mabin was zijn bestaan vergeten. Za
dacht aan niets aniters dan aan wat
er buiten kon gebeuren, en aan het
gelaat, dat ze voor de ruit gezien
had.
Het scheen haar toe, dat ze uren
wachtte, steeds luisterend naar een
schreeuw van buiten. Lady Moor
hum pion was blijkbaar niet spoédig
tevreden geweest. Ze had niet «ven
tjes rondgekeken, maar ze was een
heel eind den tuin ingoloopen. Zon
der er zich van bewust te zijn. ging
Mabin al dichter en dichter bij de
deur staan.
Ze kon de langzame, voorzichtige
stappen van Lady Moorhampton hoo*
ren. ergens dichtbij op een der pa
den, verborgen door een lieg en wal
heesters ze hoorde zelfs liet geritsel
van haar rokken.
Maar een ander geluid was er niet,
en buiten op het grint was ook geen
spoor te zien van iemand anders.
Als ze werkelijk een man gezien
had door het ruitje, dan was h;ï ten
minste niet dood neergevallen bij de
deur. iets wat ze in haar angst heelo
maal niet onmogelijk geacht had.
(Wordt vervolgd).
