BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
KAMER NEGENTIEN
8!» Jaargang
ZATERDAG 26 IDNI 19:6.
No 9S30
DE ZATERDAGAVOND
HAARLEM'S DAGBLAD KOST
f 1.20 PER 3 MAANDEN
OF 10 CENT PER WEEK.
ADMINISTRATIE GROOTE HOUTSTRAAT 53.
DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 12.
IN HAARLEM'S DAGBLAD ZIJN
ADVERTENTIËN DOELTREFFEND.
ONZE ANNONCES
WORDEN OPGEMERKT.
tiaarfemsche
Handelsvereenigiog
Goedgekeurd bij Koninklijk Besluit
van 12 Nov. 1892 N'o. 29 en gewij
zigd bij Koninklijk besluit van 21
Mei 1897. No. 58 en van 13 Juli
1909, No. 52.
Bureau: Jansweg 11, geopend alle
werkdagen van 9—5 uur.
Telophoon No. 403.
Op 10 Mei 1892 werd bovengenoem
de Vereeniging hier ter stede opge
richt met het doel de belangen der le
den op allerlei gebied te behartigen,
doch allereerst de belangen van hun
handel of bedrijf to bevorderen en
wel speciaal door het verstrekken
van informatiën en het incasseeren
van dubieuse vorderingen.
Indien eene vordering aan de Ver
eeniging ter inning in handen gege
ven, geheel of gedeeltelijk wordt vol
daan, zal van het bedrag, waar het
ook betaald is, 5 provisie worden
geheven.
Bij het in handen geven van een
vordering op een buiten de stad woon
achtig debiteur moet 10 oent porto
worden betaald.
Eveneens moet 10 cent porto wor
den gevoegd bij elke vordering den
rechtsgeleerden in handen gesteld.
H.H. Rechtsgeleerden hebben liet
recht In geval van gerechtelijke ver
volging het door hen noodig geoor
deelde voorschot te vragen aan den
inzender der vordering.
Ingekomen vorderingen van 1 Mei
tol en met 31 December 1914. Totaal
f 6204.12 1/2.
De maand Augustus toonde het laag
ste cijfer, nl. f 321.98. De maand No
vember daarentegen toonde een ont-
vangstcijfer aan van f 1615.74.
Bovendien bebbein de leden recht
op hun gratis te verstrekken
advies van de rechtsgeleerde ad
viseurs der voreeniging, do heeren
Mrs. Th. de Haan Hugenholtz en A
H. J. Merens, Spaarne 94 alhier, die
desgewenscht ook in prooeduren en
faillissementen, gratis voor hein op
treden, natuurlijk echter alleen voor
zaken die den handel of het bedrijf der
leden betreffen.
Over in de stad woonachtige per
sonen geeft de vereeniging grati3
mondelinge of telephonische inlich
ting-, verlangt men de informatie
schriftelijk dan wordt 25 ct berekend,
terwijl voor informatiën op buiten de
stad wonende personen f 0.60 pl.m.
6 ct. porto vergoeding moet worden
betaald.
Aan het kantoor Jansweg 11 zijn
coupons 10 ct. verkrijgbaar, waarop
men aan het bureau van den Burger
lijken Stand op het Raadhuis inlich
tingen kan bekomen over de adres
sen van hier ter stede op het bevol
kingsregister ingeschreven personen.
Verder zijn voor de leden verkrijg
baar legitimatiekaarten, waarop zij
persoonlijk informatiën kunnen vra
gen, in andere plaatsen bij de daar-
gevestigde en bij den Ned. Bond van
Onderl. Inform, en Schuldinvorde
ring-bureau x en Handelsvereenigin-
gen aangesloten veroetnlgingen.
Deze informatiën worden gratis ver
strekt indien ze onmiddellijk zonder
verder onderzoek kunnen worden ge
geven. Is een nader onderzoek noo
dig dan bedragen do kosten daar
van 20 cent.
Nieuwe leden betalen tot en met 31
December 1915 drie gulden en 50 cent
contributie plus 10 cent voor Statuten
en Reglement,
Het is noodig er nog eens nadruk
kelijk op te wijzen, dat goed infor-
meeren, vooral naar nieuwe cliën
ten eene bepaalde noodzakelijkheid is
geworden, daar zoovele geheel onbe
kende personen zich in onze stad en
aangrenzende gemeenten komen ves
tigen. Oinder alle koren is kaf.
Vorengenoemde Bond, waarbij 19
vereenigingen in de voornaamste
plaatsen van ons land gevestigd, zijn
uangeslolen, geeft uit eene tweemaan-
delijksche lijst van namen van per
sonen omtrent wie men wordt aan
geraden inlichtingen te vragen voor
dat men met hen in handelsbetrek
king treedt. Deze lijst, waarvan het
geheim ongeschonden moet blijven,
bewijst als waarschuwingsmiddel uit
stekenden dienst.
Voor al deze voordeelen en gemak
ken is slechts f 3.50 jaarlijksche
contributie een zeer bescheiden eisch,
te meer daar al het opgenoemde niet
het eenigo is wat de Haarlemsche
Handelsvereniging doet; steeds heeft
zij een open oog gehad voor alle za
ken, die hare leden in 't bijzonder en
onze gemeente in 't algemeen betrof
fen en altijd heeft zij daarvoor ge
ijverd.
Het zou te ver voeren alles op te
noemen, waarvoor zij opkwam, al
leen dient nog vermeld, dat het hare
bedoeling is, in deze richting krach
tig voort te gaan.
In verband hiermede zijn ln het be
stuur drie commissiën gevormd. Van
deze commissiën bemoeit eene zich
met het Informatie- en Incasso wezen,
eene met algemeen© Middenstondsbe-
langon en eene met Gemeentebelan
gen.
Alles te zomen genomen roepen wij
allen toe, handelaar of particulier:
Steunt deze onze vereeniging door lid
te worden, het werk, dat zij doet en
waardoor zij veel goeds tot stand
brengt verdient uw sympathie en de
contributie, f 3.50 per jaar, kan geen
bezwaar zijn. Hoe sterker zij is in le
dental, des te meer kan de Haarlem
sche Handelsvereenïging doen.
Sluit u bij haar aan ten bat© van
aller belang, dus ook in uw eigen be
lang.
IÏET BESTUUR.
liet Rljkè Natuurleven
BIJ DE FORELLENVIJVERS AAN DE
ZWAINENSPRENG.
We hebben hier dicht bij ApeHdoorn
een mooie, uitgebreide visclikweeke-
rij. Hier is het een tijdelijk lustver
blijf voor de delicate vischjee, die wel
allen ten doode zijn opgeschreven,
maar die in de enkele jaren, dat hun
het leven wordt gelaten, toch ook
worden behandeld als troetelkinde
ren, voor wie het fijnste niet goed
genoeg is.
Nu in deze warme maanden is er
in het broedhuis weinig te zien. Daar
staan wel enkele bakken met groote
forellen, die voor den verkoop gereed
zijn, maar het meest interessante van
het bedrijf moeten we van Novem
ber tot Maart komen bewonderen. In
do voorlaatste maand van liet jaar
wordt don visschen de kuit afgestre
ken, waarna die op zwarte metalen
roosters wordt gehangen in bakken,
waarvan het water voortdurend ver-
verscht wordt. Met homvocht van de
mannelijke dieren wordt door den
kweeker met de eieren ai verbinding
gebracht waarna het bevruchtings
proces kan plaats hebben.
Na een week worden, ze dan voor
de eerste maal geschudtotdat op
ieder en rooster die toch maar een
drie (LM. lang en een 6 d.M. breed is
ongeveer 20.000 eieren blijven liggen.
Zoo kunnen in het broedhuis een
millioen eieren plaats vinden. On,ge-
veer zes weken na het eerste schuld-
den is er in do eieren verandering
merkbaar. Er wordt dan een donkere
'vlek zichtbaar, wat voor den kweeker
een teeken is, dat de ontwikkeling
goed verloopt.
Op Spartaanse he wijze worden nu
de zwakke individu's en de kuit, waar
in zich geen leven heeft ontwikkeld,
van de krachtig© eieren gescheiden,
waarna deze weer veertien dagen on
aangeroerd blijven. Dan is het mooi
ste moment gekomen in het broed
huis, dan breken de Jonge vischjes
uit de eischalen en zwemmen ze rond
in hun eerste miniatuurvijvers, de
donkere bakken.
Voedsel hebben ze dan in geen drie
weken noodig. De natuur gaf aan
ieder vischje een dooierzak mee, een
voederzak waarin genoeg voorraad
is, om enkele weken v aai te leven en
ook te groeien. Is deze natuurlijke
voeding geëindigd en hebben de visch
jes meer hun gewone gedaante ge
kregen, dan moet de kweeker te hulp
komen.
Het geheelc uiterlijk der forellen
en vooral hun breede bek wijzen er
op, dat het roofvisschen zijn. Ze moe
ten dus met dierlijk voedsel worden
opgekweekt en daarvoor neemt men
het fijnste van het fijne nl. kalfslever
of ook wed fijngewreven kalfshersons.
Hiervan groeien ze zoo goed, dat ze
na een paar weken, hel is dan ius
half Maart geworden, in den eersten
buitenvijver worden gelaten, waar ze
natuurlijk geregeld moeten gevoerd
worden.
Kan mem geen hersens of lever krij
gen, dan geeft men ook wel jonge ha-
ingen of gedroogde garnalen en zoo
gauw zijn de vischjes aan den mensch
gewend, dat ze bij zijn nadering al
aan den kant komen en een stok, die
door het water wordt bewogen bij
honderdon tegelijk nazwemmen.
Zorgvuldig moet men in de vijvers
de groote visschen van de kleine ge
scheiden houden, want forellen zijn
de eerste twee jaren van hun leven
sterk geprononceerde kanibalen. Heel
merkwaardig is liet zeker, dat een
forel van b\. twintig of meer c.M.
lengte zijn jongere soortgenootem niet
alle eerbied behandelt, maar een
van vijftien c.M. bv. acht zich altijd
geroepen zijn kleine familieleden naar
den forellenheme! te helpen.
Angstig wordt er dus voor ge
waakt, dat soort bij soort verblijft,
want met de kweeker ij zijn kapitalen
gemoeid.
En dan de arme vogels, die ook
graag een vischje willen mee happen
en die maar nooit zullen leeren, dat
de mensch bij het förelleneten geen
mededingers duldt.
Daar zijn ln de eerste plaats Je
reigers. Als die per ongeluk tusschon
de vijvers verdwalen en verstomd
staan te kijken naar zooveel weeldt
hier op de anders zoo schrale Veluwe,
wordt het geweer al op hen aangelegd
en do groote routine, die de kweeker
heeft in het neerleggen der gevleu
gelde visschers, bewijst wel, dat er
meer dan eenmaal in het jaar zoo'n
levende schijf voor zijn geweer komt.
Pardon kent men niet In het Naar
dermeer is men overgelukkig met de
purperreigers. Ze worden zoo heel
zeldzaam. Il.er heeft men dagem ach
tereen op een exemplaar geloerd, dal
op zijn ronxkzwen ingen bij de goed
gevulde vijvers belandde.
Toen de vogel eenmaal het luilek
kerland had ontdekt, scheen hij het
plan te hebben gevormd, om maar
voorgoed te blijven. ,.Pang", daar
tuimelde hij op een avond uit de hoo
rnen en het maagonderzoek wees uit,
dat hij heel wat moorden op zijn ge
weten had. Iloe durfde nu ook een
purperreiger het wagen, forellen te
eten. Het onderzoek heeft aange
toond, dat reigers in één nacht tot bij
'ijflig visschen kwamen kapen en
we kunnen het deai kweeker niet kwa
lijk nemen dat hij dubbel geniet, als
hij aan een reigerhorst zit te smul-
m.
En dan die gevaarlijke paaltjes bij
lederen vijver. Hier e:i daar ston
den er de verraderlijke klemmen nog
op en jaarlijks worden daarin heel
wat mooie Ijsvogeltjes gevangen.
De grootste romp die den kweeker
kan treffen is intusschen noch een
reiger- noch een ijsvogel-invasie.
Het is een vreeeelijk© ziekte, die
ontstaat, als de visschen het te goed
hébben. Worden ze to sterk gevoed,
dan ontstaat een ingewandsziekte,
furuncolose genaamd, waaraan dui
zenden visschen te gronde kunnen
gaan.
Heel eigenaardig was het, den over
gang te zien, van de miniatuur visch
jes tot de groote soorten van drie A
vi»r KG. Deze laatste liebbe» heel
wat vam hun jeugdvertrouwen ver
loren. maar doordat het weer begon
te dreigen, echenon zo onrustig te
worden, zoodat we er heel wat hun
vreemde sprongen tot ver boven het
water uit zagen maken.
Etr zou nog veel over deze merk
waardig© lekkernij voor de hoogére
standen zijn te vertellen. Het is zoo'n
sprookjesviuch, die forel en hij doet
zoo denken aan heldere heekjes in
bergachtige streken, Idyllisch en vol
natuurschoon.
Hier bij de vijvers is alle© meer op
gieldelij'k voordeefl (beirtekend, fa aar
de visschen dartelen er niet minder
lustig 'om in het frissch© Veluw-e-wa
ter.
H. PELSENS.
Rubriek voor Vrouwen
EEN WEIELDE-MODE-ART1KEL.
Als zoodanig moeten we toch nog
altijd beschouwen do struisveer. En
daarom is het misschien niet onaar
dig om eens Iets te weten van de ge
schiedenis der veer zoh-e en vaat don
vogel die ons dit kostbare artikel le
vert, den hoogsteigennardigen struis
vogel. In het eerst meende man nog
al, dat deze dieren ontembaar waren
en nu kunnen ze in de omheinde
kampen in Zuid-Afrika wel zóó tam
zijn dat ze op de stem van den meester
komen aanloapen.
Reeds in de dagen van Nimrod moe
ton dd struisvogelveren als versie
ring gedragen geworden zijn.
Eerst in 1862 is er in do Knap e>e>n
begin gemaakt mot de fokkerij; drie
jaar later waren eir toch echter nog
maar dertig tamme vogels ln de kolo
nie, maar in 1875... eventjes niet min
der dan vijftig duizend, terwijl de
uitvoer van veerein Ln dat jnarr vier
honderdduizend dollare opbracht en
drie jaar later een millioen dollars.
De uitbroeding van de struisvogel-
eieren duurt ongeveer 42 dagen, of
tweemaal zoolang als die van de kip
peneieren; de verhouding in grootte
is dan ook als van 1 24 De schillen
zijn goed zes milimeter dik en dus
rij sterk. Bij de kunstmatige ult-
broeding, die meest wordt toegepast,
kan men het jonge dier duidelijk 'n
het ei hoor en ademhalen, als het
eertig dagen aan een gelijkmatige
warmte is blootgesteld geweest. Ook
hoort men liet pikken tegen de schil
en als het dan eindelijk uit het ei
gekomen is, zit het neergehurkt in
de wereld rond te kijken en verloopen
nog wel twee dagen eer het zich
goed bewegen kan. Op den derden
dag begint het behoefte aan voedsel
to krijgen en gebruikt het voorloopig
gras en insecten, tot het in staat is
hagedissen em grootere dieren te
verslind on. Na verloop van zeer
weinige dagen heeft het de grootte
ee« gewone kip bereikt, maar
hei is veel levendiger en vlugger.
Hei heeft vriendelijke, diepliggen
de donkere oogjes en een slanken
hals van een mooie bruine kleur met
zwarte vlekjes. De rest van zijn
lichaam ls dicht bedekt met bruin
gele veoren, op den rug en aan de zij'
den vermengd met zwarte, witte en
bruine haren stijf als van een stekel
varken. Wanneer de jonge struis
vogel ongeveer twee weken oud )s
wordt hij aan de zorgen van een
jongen hoeder toevertrouw*!'; hij gTeeit
zeer snel en Is na verloop van een
maand zoo groot als een volwassen
kalkoen. Het dons, dal eerst, zijn li
chaam bedekte, goat over in veeren,
die langzamerhand een fraaie grijze
kleur aannemen. Na zes maanden Is
al het bruin en de stekels verdwenen;
de kleur is effen, dof g-rijs. Een man
an middelbare lengte kan nu onder
zijn kop staan. Wanneer weer zes
maanden verloopen. zijn de veeren
volgroeid en geschikt om afgdknipt
te worden. Rij een vrouwelijke vogel
zijn de veeren donker grijs en de
uiteinden der witte veeren komen
van onder vleugels en staart te voor
schijn; is het een mannelijk dier dan
zijn de veeren uitgezonderd enkele
van staart en vleugels zwart-
Als ze een jaar oud zijn, rijm de
struisvogels volwassen, zo groeien
niet meer. De mannelijke vogel heeft
de lengte van een man, de vrouwelij
ke is bijna zoo groot, maar minder
zwaar gebouwd.
Gewoonlijk broedt een struisvogel
tweemaal in het jaar, maar bij kunst
matige opkweeking kunnen zij wel
vier keer broeden mits de vogel zijn
krachten niet heeft te gebruiken tot
verzorging en bewaking der jonge
dieren. Het gemiddeld aantal Jaren
dat een struisvogel kan leven is tegen
de vijftig.
In do ontwikkelingsperiode zet zich
jaarlijks slechts één laag voeren,
maar de fokkers kunnen in twee jaar.
drie keer goede veoren knippen, want
als de dieren een jaar en acht
maanden oud zijn ontnemen ze hun
de veeren en trekken de overblijven
de schsk-hten uit het lichaam, wam
neer die verdroogd zijn.
Zoodra de veeren geschikt rijn om
afgeknipt te worden, brengt men ie
der afzonderlijk in een klein hok, of
ook wel, drijft men verscheidene tege
lijk in een zeer eng© ruimte, waar ze
zóó dicht op elkaar staan, dat er
geen plaats is tot vechten, of weer
stand' bieden. Nu lean men hen vei
lig de veeren afknippen, en eerst na.
twee maanden worden de overgeble
ven stukken der schachten met een
nijptang uit het lichaam van den
struis getrokken en niet meer met
de bloole hand, wat veel pijnlijker
was.
Uit de vleugels van den manmelij-
ken struis komt een rij van vier en
twintig sneeuwwitte veoren; die der
vrouwelijke vogels zijn niet zoo groot-
Zuid Afrika .levert de meeste struis
vogel veeren van alle landen ter we
reld Het verzendt veeren voor een
vaarde van twaalf millioen terwijl
Egypte slechts voor twee millioen
uitvoert. Die uit Egypte en Barbarije
zijn kostbaarder, maar toch worden
de Kaapsche veoren bij het bleeken.
veel zuiverder wit van kleur Een
van de grootste schoonheden der
veeren bestaat hierin, dat ze naar
den top fraai omgebogen zijn. Dat de
veeren van de wilde dieren fraaier
zijn, ls slechte verbeelding.
MARIE V AMSTEL.
Parijsche Brieven
DE KUNST EN DE OORLOC.
Nu ziiju er iweer nieuwe scliilide-
r i jen tentoonstel 1ngen geopend. En
d'at lijkt iets buitengewoons voor de
genen, die, als wij, te Parijs aanwe
zig toen het groote gevaar het in de
eerste week van September bedreig
de, de wilde lucht inademden van
zijn gewijde eenzaamho d, waarin
elke herinnering en als-het-war© eike
mogelijkheid van profane bezigheden
op den achtergrond geraakten. Doch
déze tentoonstellingen, diie gansch
Parijs hoopvol gaat bezoeken, met 'n
zekerheid van overwinnen tevens, die
grooter' wordt met de zonnewarmte
ze hebben heur ontstaan aan ten
gansch vrome gedachte te danken.
Men zou er niet de gebruikelijke uit
drukking „Salons" voor kunnen bezi
gen. die steil.g zonderling misplaatst
zou zijn om, bijvoorbeeld deze ontroe
rende tentoonstelling aan te duiden,
die door den president der Republiek
is ingewijd op een der terrassen der
Tuiierieên, in de zaal der Jeu-de-
Paume.
Want het betreft slechts werken
der kunstenaars, gestorven op het
veld van eer gewond, krijgsgevangen
of verdwenen of die ten minst©
den dood in do pogen kijken n do
eerste linièn van den strijd. Laten
wij er öadeLjk aan denken, dut do
Ecole des Beaux-Arts acht-en-veertig
leerlingen heeft verloren, en dat in
deze zaal van het Jeu-de-Paume wer
ken zijn tentoongesteld van 21 ge-
do ode, 15 krijgsgevangen en 5 ver
dwenen kunstenaars; en dan treden
wij er binnen, als in een tempel. ge
wijd aan den roem en liet teeder' me
delijden. Men heeft gewild, dut liet
■gevoel van den roem zou ©verheer-
Gcheu. Zoodia men binnen kornt. is
wat men als een soort van opwinding
inademt een trillend, hitter en gepe
perd laurier-aroma: de muren zijn.
overal versierd met lauweren, echte
lauweren, in onsterfelijkheidsguir-
■landts.... Dadelijk wordt de aandacht
getrokken door een portret op de
eereplaats, het portret van den gene
ralissimus Joffre, door den schilder
II. Jacquier. Mooi werk, waarin wij.
het energiek en tegelijkertijd vader
lijk gelaat terugvinden, dat elke sol
daat met een soort van vereering .n
zijn geheugen ziet
Het karakter dezer tentoonstelling
wordt op die wijze dadelijk uitge
drukt. Het zim hier werken van schil
ders, die tevens soldaten zijn zoo-
dht. die jiritiok zich wdlstandshulve
niiet zou kunnen uiten. Zie die solda
ten gegroepeerd om hun groote» Le
geraanvoerder verscheidene, zelden
Feuilleton
Uit het EngeJsch van
FLOR FN CE WARDEN.
28)
Ze was zóó verdiept in haar ang
stige beschouwingen, dat ze zich met
een kreet van schrik omdraaide toen
ze ccnig geluid achter zich hoorde.
Ze zag, dat kapitein Dalmaine nu
dicht bij haar stond en haar nauw
lettender dan ooit gadesloeg.
Daarop liet ze alle voorzichtigheid
varen en liep naar builen.
Juist op dat oogenbhk kwam Lady
Moorhampton weer van achter de
struiken te voorschijn en MabU was
dankbaar, dat ze blijkbaar niets ont
dekt had.
Maar Lady Moorhampton was er
nu nog meer van overtuigd, dat ze
bedrogen was, met opzet, door Dal
maine, en ze kwam binnen, koud en
in een vreeselijk slecht humeur.
Heb jo iemand kunnen vinden?
vroeg hii met. een onschuldig ge
zicht, terwijl hij haar tegemoet
kwam.
Natuurlijk niet, enauwde
Lady Moorhampton. Er was niets
te zien.
Mabin was dankbaar, dat zij blijk
baar aan haar woede ontsnapte,
want Lady Moorhampton was baar
zonder een woord to zeggen voorbij-
geloopan. Terwijl dit gesprek door
ging. bleef zij bij de deur staan.
Misschien was het een landloo-
per opperde bij.
Ik zeg je immers dat er nie
mand was.
Misschien de wind in de boomen.
zeide Dalmaine.
Zo wierp hem oen vernietigenden
blik toe en wendde zich toen plotse
ling tot Mabin
Als u zoo zenuwachtig bent, juf
frouw Wrest, zeide ze op ijzigen
toon, dan lijkt het me beter, dat u
niet in de gangen rond blijft loopen.
Als u dadelijk naar uw kamer ge
gaan was, toen Lord Moorhampton u
niet meer noodig had, zou u ook niet
zoo geschrokken zijn.
Mabin kookte van woede over deze
beleedigende woorden, maar ze bleef
kalm. ter wille van den kleinen jon
gen, die onder haar hoede stond, en
ook omdat ze Heath Hill niet wilde
verlaten voor ze de geheimzinnige
gebeurtenis van dien middag had
kunnen onderzoeken.
Maar zc had een gevoel of 't oogen-
blik niet ver meer was, dat ze de bru
taliteiten en stekelige opmerkingen
van Lady Moorhampton niet langer
zou kunnen verdragen.
Zonder een woord te zeggen liep ze
haar en kapitein Dalmaijie voorbij
de laatste wierp haar nog een troos-
tenden blik toe, niet vermoedende hoe
boos ze op hem was.
Vlug liep Mabin de hal door, en de
groote trap op naar de tweede verdie
ping ze sloot zichzelf op in baar ka
mer en ging er niet een luid klonpend
hart ritten peinzen over de nieuwe
geheimzinnigheden.
Gewoonlijk werd de thee 's middags
in do kinderkamer klaar gezet voor
Julius, en Mabin ging daar dan ook
altijd heen, om een wakend oog op
Dibs te houden en tegelijkertijd de
rest van het gezin te vermijden. Door
gaans kwam een van de kindermeis
jes haar waarschuwen als alles klaar
6tond, terwijl een van de andere be
dienden Dibs int de bibliotheek ging
halen, en hom mee naar boven nam,
.ojn zijn banden te wasschen.
Dus toen er na een poosje op de
deur geklopt werd. riep Mabin „Bin
nen en verwachtte een van de km-
dermoisjes te zien.
Tot haar groot© verbazing kwam de
huishoudster binnen. Ze had een
paar kaarsen in de handen en zette
er één op den schoorsteenmantel.
Ik weet niet, of u ooit een kaars
noodig zult hebben, juffrouw Wrest
maar ik hei- ook maar een voor u
meegebracht.
Mabin keek haar verbaasd aan. Om
te beginnen werden dergelijke dingen
gewoonlijk door de kamermeisjes ge
daan en bovendien zag juffrouw
Lowndes er opgewonden en onrustig
uit. heel anders dan gewoonlijk.
Onwillekeurig riep het meisje uit
Wat is er gebeurd
Een oogenblik scheen het alsof de
huishoudster haar alles zou vertellen
Haar lippen trilden, haar oogen
schitterden met moeite scheen ze de
woorden m te houden, die haar over
de lippen wilden komen. Na een paar
seconden kon ze zich weer beheer-
schen en zeide met een ©enigszins on
vaste stem
Niets, niets
Toen keek ze bet meisje onderzoe
kend in t gelaat en zeide
U ziet bleek, juffrouw Wrest. Is
er iets met u gebeurd
Gebeurd Waarom vraagt u dat?
Ik vond dat u er uitzag alsof
alsof u geschrokken was, of
Ja. dat is ook zoo. Ik weet niet
of ik een geest gezien heb, maar door
de ruit van de deur aan het eind van
de gang. die langs de bibliotheek
loopt, hqb ik het gezicht van een man
gezien.
Een man Wie?
Het scheen Mabin toe, dat juffrouw
Lowndes niet erg verbaasd was.
U weet er meer van, riep
Mabin, bijna uitdagend.
Maar de huishoudster hield vol, dat
ze niets wist.
Mabin bleef op haar letten en ging
voort
Ik heb een gezicht gezien, heel
bleek, en het schoen meer dood dan
levend. De oogen waren wijd open en
staarden angstig in de verte. Ilij ha l
geen baard, en toch geleek zijn gelaat
op dat van den man, dien ik voor
Ciprian, den zoon van Lord Moor
bampton. houd.
't Is vreeselijk, reide juf
frouw Lowndes. -- Dat is al heel
vreemd Ik geloof niet aan geesten,
maar als ik het deed djtn zou ik
h'eusch gelooven, dat u den geest van
dien armen mijnheer Ciprian gezien
hadt Want ze zeggen, dat die geesten
altijd, terug komen op de plok, waar
zij in hun jeugd gewoond hebben, te
bet niet 1 En als hij geen baard had,
wel, dan was het natuurlijk do geest
van meneer Ciprian, toen hij nog co a
kleinen jongen was.
Mabin keek haar aan. Ze was on
gerust
Was het wel een geest, of een
spook zeide ze. Of was het een
man
Ik zou het u heusch niet kunnen
zeggen, maar om u de waarheid te
zeggen, geloof ik, dat het geen van
beiden geweest is. U bent zoo voort
durend in spanning geweest, sinds u
hier is, dat u ziek bent van opgewon
denheid. Daardoor hebt u natuurlijk
in uw verbeelding iets gezien, dat er
heeleinaal niet was. dat gebeurt
iedereen in zoo'n geval.
Mabin vond wel veel goods in deze
redeneering. Haar hoofd bonsde ze
was door haar kleine wandeling in
den tuin koud geworden ze wils wer
kelijk geneigd aan te nemen, dat de
huishoudster gelijk had en dat ze ziek
zou worden als ze niet oppaste.
En toch als juffrouw l.owndea
en zij maar op vertrouwelijke» voet
gestaan hadden, dan zou zo er op
doorgegaan zijn. dan zou ze haar ze-
smeekt hebben, haar alles toe tev;r-
trouwen. Want Ln haar hart was
Mabiji er van overtuigd, dat de huis
houdster er meer van wist.
Maar sedert hun gesprek op den
avond van den eersteo dag dat Ma
bin op Heath Hill was, toen 't meisje
haar verteld had waarvan ze Joe
Wright verdacht, en toen juffrouv
Lowndes ten zeerste verontwaardigd
was geweest over dezen aanval op de
eer van do familie, hadden ze niet
meer samen vertrouwelijk gepraat.
(Wordt vervolgd.)
