De Europeesche Oorlog.
LEVENSTREKJES.
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 10 JULI 1S15
Op het Westelijk
Oorlogsveld.
Duitse h slufbericht:
„Ten Noorden van de suikerfabriek
\au Souchez werd een Fransche aan
val afgeslagen. Kleine afdeclingem,
dio in do Duitsche stellingen waren
gedrongen, verden gedood. Het ge
lukte don Duitschers tot nu toe niet
bet Woensdag verloren gedeelte van
wn loopgraaf ton. Westen van Sou
chez v;in Franschen te zuiveren Het
beriebt van het Fransche legerlie-
fcluur ov.ir de verovering van een
Duitsch kanon is onjuist.
Ten oosten van Ailly vonden ver
geef schc p zich zelf staande Fran-
solie aanvu'-cn plaats. Oostelijk, zich
aansluitend aan de nieuw veroverde
Duitsche stellingen in het Priester-
bcech, bestormden de Duitschers ver
schalende Fransche loopgrdver.-liniên
over een front van 350 meter, namen
daarbij gevangenen en inaaktsm
mitrailleurs buit. Des nachts lial-
c'eri aan het from van Ailly Ut aan
der. Moezel slechts onbeduidende p-
trouille-KOvochlcn plaats
Na een hevige amtilleriievcorl-enei-
«ling grepen de Franschen do door de
Duilschus den 22sten Juni verover
de hoogte 03 i bij i3an-de-Sapt aan. De
DuitscliC'CS moesten de volkomen ver
nielde loopgraven op den top ontrui
men'.
Fransch communiqué
.,ln België zijn de Duitschers hij
lnin aanval op de loopgraaf, waarvan
de Engelschen zich Dinsdag ten zu'd-
wosten van Pilkem meester maakten,
onder vuur genomen door de Engel-
eche en Fransche veldartilleriezij
werden met zware verliezen uiteen ge
slagen.
Tussohen Angres en Souchez vielen
de Duilscliens Donderdagmorgen tegen
zes uur weer de Fransche stel tingen
aan t.en noorden van den weg Béthu-
neAlrecht, maar werden terugge
slagen.
Ten noorden van het station van
Souohez trachtten de Duitschers in
een hevigen tegenaanval aan de
Franschen de loopgraven te ontruk
ken, waarvan deze zich Dinsdag
avond hadden meester gemaakt. Zij
slaagden slechts er in ongeveer 100 M.
te bezeilen, terwijl zij elders onge
veer 800 .M. hadden verloren.
Van de kust tot de Aisne had in den.
loop van den nacht van Donderdag
slechts een vrij lievige arti'leriestrijd
plaats rondom Souchez.
Atrecht wordt met tu«scheni>oozen
geregeld gebombardeerd. Tusschen de
0'6i en de Aisne op het Nouvronpla-
teau komt een voortdurende beschie
ting voor.
In den sector bij Quennevières
wocrdt gestreden, met handgranaten
en l'uchltorpedo's.
Op den rechteroever vam do Aisne
bij Troy'on worilt de mijnenstrijd met
succes door de Franschen voortgezet.
In Champagne eveneens mijnen
strijd in Argonne infanterie- en ar
tilleriebeschieting.
Tusschen Maas en Moezel is de
nachi van Donderdag op Vrijdag be
wogen geweest. Tusschen Fey-en:
llaye en het Prélrebosch veroverden
de Frar.sohen met handgranaten on
geveer 150 M. van de Zondag verloren
loopgraven.
Te Croix-des-Carmcs deden de Duit-
Bchers Donderdag een aanval over
een front van 350 M. nadat zij tevo
ren lucht.torpedo's hadden afgeschoten
en met ontvlambare vloeistoffen had
den gespoten.
Nadal het den Duitschers gelukt
was in de eerste Fransche linie voet
te vatten, werden de Duitschers door
een on middellijken tegenaanval terug
geworpen. Zij konden zich eleobts 'n
enkele gedeelten van de meest voor
uitgeschoven loopgraaf handhaven.
In de Vogezen in de streek van
Ban-de-Sapt tot Fontenelle hadden de
Franschen een beslist succes. Nadat
zij de Duitschers hadden verdreven
uit een godeelte van een oude verster
king dio zij den 23en Juni op de Fran
schen hadden veroverd, maakten de
Franschen zich meester van ahe ver
dedigingswerken der Duitschers vau
Collens ten zuidwesten van Fontenel-
lo af tot aan den weg LancoisMo yen-
mom ier In het geheel gingen de
Franschen 700 M. vooruit op eer. front
van 700 M.
De Franschen namen 19 offic'eren
gevangen, waaronder een bataljons
commandant en tweo officieren van
gezondheid, benevens 767 niet-gewon-
dc manschappen, behoorend tot. zeven
•erschilkmde bataillons.
De Fransche ambulance» namen
één Duitsch officier en 32 gewonde
Duitsche soldaten van 't slagveld op.
•De Franschen maakten een 37 c.M.-
kanom buit, twee mitrailleurs, ver
scheiden bommenwerpers en een groo-
le hoeveelheid munitie."
Op het Oostelijk
Oorlogsveld.
Duitsch stafbericht:
„De toestandl is onveranderd'".
Oostenrijksch stafbericht:
,,De fdcenieene toestand in het
Noord-Oosten Is ongewijzigd. In Rus
sisch PcJen wordt op do hoogte ten
Noordon van Krasnik verder gestre
den.
Evenals in de vorige dagen werden
ook Donderdag o» verschil lende
plaatsen aan het front bijzonder he
vige Russische aanvallen afgeslagen.
Ten Westen van dein Weichsel wer
den alle veroverde Russische vóórpo
sities liehoudon".
De militaire deskundige van 'i Air.
Handelsblad schrijft o.a.:
..Het Oostennjks-Tie Iegdrherieht
bevestigt niet zooveel woorden wat
het zwijgen in do laatsto Duitsche
logerbt richten reeds deed vernoedon
en waarvan lint Russische legerbe-
richt ree Ir- ecnlgo aanwijzingen gaf:
de actie der Oostenrijken s m do rich
ting van LnMïn is ua hevige gevoch
ten in don rector Ocrzendof (aan <Jen
WedcliseJ) - Bykha-va, tot staan ge
bracht en. is vervolgens overgegaan
in een ui uvloolit. Het Oostenrijksche
leg«rbericht zegt nadrukkelijk: ..onze
troepan werden aan l>eide zijden van
den grooten weg op de hoogten ten
noorden van ICrusnik teruggenomen".
Het Russische legerbericlit zegt zelfs,
dat de Russen het riviertje Üeizen-
drifka (con zijrivier van de Wysjnica)
overtrokken en langs do Bystrycza op
trokken, waarna zJij aan do Oosten
rijkers ontzettende verliezen toebrach
ten, ongeveer 10.006 mui krijgsgevan
gen maakten en tientallen mitrail
leurs, benevens een vaandel verover
den. Ten slotte, dat de Oostenrijk
sche troepen op den terugtocht zijn
en achtervolgd worden.
Een en ander is het gevolg vnn liet
inzetten aan Russische zijde van
overmachtige strijdkrachten.
De groote dru-k van de Russen werd
aangezet op den sector Oerzeudof
Bykhava, waar generaal Woyrsch
den linkervleugel van aartshertog Jo
seph Ferdinand dekte. Uit nadere
berichten zal moeten blijken, of die
dekking onvoldoende is geweest-
De Russische opperbevelhebber
heeft ei- blijkbaar allee op gezet
de spoorlijn Lubün—Cholnr.Ko
vel te «i'ekken en daarmede War
schau. De spoorlimen toch spelen in
dezen oorlog, welke met millioenen-
legers wordt gevoerd, een overwegen
de rol. Immers, slagen de Duitschers
er in van het zuiden uit de a an vo er-
wogen naar Warschau te bedreigen,
dan moet die vesting worden losge
laten of aan haar lot overgelaten.
Meer en meer wordt duidelijk, dat
inderdaad Warschau liet doel is van
de tegenwoordige actie der Du'tsc'h-
Oostenrijiksohe legers. Hindenburg
blijft trouw aan de Duitsche voorlief
de voor omvattingen. Nadat maanden
geleden de aanval in front op War
schau n'ét het gewenschle resultaat
opleverde, werd hier hel vasthoudend
gevecht voortgezet, terwijl een om
vatting in grooten stijl van den Rus-
sischen linkervleugel op touw werd
gezet, welke thans in uitvoering is, en
waarvan de Oostenrijksche tegenslag
bij Lublin een episode vormt.
Afgewacht dient te worden, of de
tegenaanval der Kussen hel begin is
van een groot offens'ef of wel een tij
delijke afleidende beweging is om
een nieuwen al gemeen c--n terugtocht te
dekken. Lu djt verband wijzen wij op
de mededee'.ing van den militairen
medewerker van dje Times" over
een enkele dagen geleden in het hoofd
kwartier van den oi»perbevelhebber
plaats gehad hebbenden krijgsraad,
waaraan de 'l"6aar en verschillende
ministers deelnamen. Wat in deze
conferentie, welke drie uur duurde, is
(besproken, is natuurlijk geheimge
houden, maar ongetwijfeld, schrijft
de !,Times"-man, zijn er belangrijke
beslissingen genomen, welke thans in
uitvoering zijn.
Waarschijnlijk zijn twee" hoofd-
quaestiee besproken ten eerste of de
Russische centrale legers terug zullen
trekken op den Boeg en ten tweede,
of de Russische zuidelijkelegere zul
len blijven waar ze zijn of teruggeno
om worden naar hei noorden.
Wel zou liet een buitengewoon be
langrijk besluit zijn, meent deze En-
gelschc deskundige, om op den Boeg
terug te gaan en de Weichselvestin
gen Novo Georgiefk (ten noorden van
Warschau), Warschau en Ivangorod
aan haar lot over te laten. Blijkt het
mogelijk aan de Russische noordelij
ke en centrale legers, voldoende troe
pen te onttrekken om de golf uit liet
ruiden te koeren, dan is de verleiding
groot de Weichsel-, Naref-, Bobr-, eh
Njemenlinie vast te houden. Maar,
is dit niet het geval, of is het gebrek
aan munitie ernstiger dan erkend is,
dan zal het noodzakelijk worden te
rug te gaan, ten einde het welslagen
van 's vijands dreigende opvatting te
voorkomen. Niet vergelen dient te
worden, schrijft de militaire corres
pondent ten 6lotte, dat er, behalve
de Oostenrijksohe strijdkrachten in
GaJicië, vier Duitsche legers in het
cld staan, n.l. dat ten noorden van
de Njemen, in Ooist-Pruisen, in Noord
en in Midden-Polen. Verzwakken de
Russen zich in front, om dan druk uit
liet zuiden het hoofd te bieden, dan
zullen die vier Duitsche legers met
nalaten krachtiger op te treden. War
schau is een vooruitspringende stel
ling en het vasthouden van <Len
Weichsel biedt gevaren,, welke
geloochend kunnen worden, conclu
deert do militaire medewerker. Te
ruggaan waro betreurenswaardig,
maar zou slechts een episode vormen,
terwijl een nederlaag van de Russi-i
sche centrale legers tengevolge van de
Duitsche omvatting^-strategie, nood
lottig zou blijken en voorkomen moet
worden ten koste van alles. Een te
rugtocht kan worden goedgemaakt,
een nederlaag nimmer.
Met groote belangstelling mag,men
dus uitzien naar berichten over de
eidere ontwikkeling van de aotle lus-
chen Weich.se! en Wjepr, terwijl le
rens aandacht gewijd moet worden
aar. hetgeen voorvalt ten noorden en
westen van Warschau Mededee'm
gen in de laatste legerbedchten wij
zen er oj>, dat hier nicer leven komt
en dat het tot nog toe hier sleepen d
gevoerde, vasthoudende gevecht ac
tiever wordt doorgezet. Natuurlijk
zullen de Duitschers trachten het
einddoel van elk operatieplan, vernie
tiging van de Russische weermacht,
ook hier te bereiken. Maar hef is
wellicht in dit verband geschikt eiaan
te herinneren, dat een Duitsche uini-
taire schrij ver als generaal Von Bern
hardt zelfs twijfel uitte aan de moge
lijkheid van bereiking van dat doe! te
genover een vijand als Rusland. In
zijn bekend werk „Do hedendaag-
sche oorlog" schrijft hij n.l. ,,In een
groot aantal gevallen >s het niet mo
gelijk gehee! en al 's vijands weer
stand te breken. Bijvoorbeeld, de ver
plettering wan Rusland is voor vve-ke
Europeesche mogendheid ook, onmo
gelijk, tengevolge van de uitgestrekt
heid van het grondgebied.""
Op het Zuidelijk
Oor.'ogsiooneel.
Oostenrijksch stafbericht:
„Aan het llaliaansche kustfront
heersc 1 ile Donderdag betrekkelijk
rust.
Een Italiaansche vlieger werd bij
Görz tot een noodlanding gedwongen.
In het Karintlnscha Tiroolsché
grensgebied artillerie gevechten en
schermutselingen.
Een oanvalspoging van twee Ita
liaansche bataljons op Coldilana .bij
Buchcnstein) werd afgeslagen'.
Verspreid nieuws
van deoorlcgsvelden
DE BRAND IN ATRECHT.
Uit Gejiève wordt aan de Berliner
Lokal-Anzeiger gemeld:
In Atnecht woeden de branden on
verminderd voort. Steeds nieuwe
ontploffingen beletten pogingen om
de verwoesting te etuiten. De weini
ge nog te Atrecht achtergebleven ge
zinnen liebben de stad verlaten. De
voorraden oorlogsbenoodigdheden
van de Engelsohen, die niet tijdig
weggevoerd konden worden, zijn
vernietigd. Na de vernieling van de
kathedraal te Atrecht, moest de ar
tillerie dor geallieerden wegens ge
brek aan een goed waarnemings-
punt eon andere opstelling
EEN MOEILIJKE OPDRACHT.
We lezen in het „Nieuws van den
Dag"
Een Duitsch bataljon lamdweer-
infanierie ligt in petitie aan de
kalm ruischende Omoelef, tegenover
een krachtig verschansten vijand,
van wiens sterkte zoo goed als niets
bekend is. Het begint reeds donker
te worden. Daar verschijnt een or
donnans; hij meldt„De compag
nies-commandant laat den heeren
pelotons-commandanten verzoeken
bij hem te komen". Binnen ecnige
minuten slaan de di'le luitenants
voor den kapitein. Met enkele woor
den deelt de superieur niee; wat er
te doen is. „De bataljons-comman
dant moet weten, hoe sterk de vijand
is, die tegenover ons ligt, en hij ge
last daarom een vrijwillige officieis-
patrouille tegen den vijand uit te
zenden, met de laak om in elk geval
gevangenen te maken, maar zoo mo
gelijk nauwkeurige inlichtingen te
verkrijgen omtrent de positie van
den vijand."
Daarop volgt de vraagt „Wie
neemt de leiding der patrouille op
zich'?" En dadelijk verklaaal, kortaf,
de commandant van het derde pelo
ton „Kapitein, ik neem de leiding
op me en zal mijn best doen, de op
dracht te volbrengen."
„Dat dacht ik wel, beste Z.", ant
woordde de compagnies-comman
dant, ,,de andere heeren worden wel
bedankt
Kort daarop gaat het van mond
tot morod door de loopgraaf „Vrij
willigers voor een patrouille ónder
leiding van den luitenant \an liet
derde peloton'Uit de velen, die zich
aanmelden, wordt snel een keuze ge
daan en om 9 uur '6 avonds ziet men
In het heldere maanlicht veertien
gestalten verdwijnen in de richting
van den vijand. Voorbij de vooruit
geschoven veldwachl gaat de weg,
door araadvereperring en langs luis
terposten. Dan nog een korte mede-
deeling „Bén voor allen, alien voor
één in geen geval laten wij gewon
den in handen van den vijand."
De gevaarlijke foc-ht begint. Drie
mannen aan de spits met veldtkijkers
gewapend gaan vooruit. De overi
gen volgen op 50 schyjdcn afstands
in lichte tirailleurs-linie. Het geweer
in aanslag in de hand, deels krui
pend, deels voorzichtig gebogen loo-
pende, kamen zij steeds dichter bij
den vijand.
Zonder groote moeite zijn weldra
500 M. afgelegd. Thans is uiterste
voorzichtigheid geraden. Elke aard
hoop, elke bundel gras wordt voor
zichtig bespied door den kijker. Geen
woord wordt er gesproken. Het lich
te gedruis "Zou een mislukking der
onderneming betoekenen. Nog eeni-
ge honderden nieters, en dan zijn
wij de holen, dtr Russische luister
posten zóóver genaderd, dat zij uiei
het bloute oog te zien zijn. Maar zijn
de holen bezet, of met'? Daar komt
het op aan. En nu wordt een kleine
zwenking uitgevoerd. De voorhoede
werkt zich, kruipende over den
grond, vooruit naar de linksche Jio-
ieu, en met groote haifdigheid en
volharding worden eenige dor £0 a
25 holen bereikt. Zij zijn leeg, en
zonder zich te bezinnen, womdi ee.ii
doel ar van door da wakkere pa
trouille bezet, 150 M. vóór de vijande
lijke 'hoofdstelling.'
Het eenste deel dor taak is
bracht. Maar er valt niet lang na te
denke.-i de volgende minuten zullen
de beslissing brengen een Russi
sche afdeeüng nadert. Met woeste
sprongen, het geweer In don arm,
komen zij aangesneld. De patrouille
is dus ontdekt. Nu moet er gehau
dpld worden. Veertien geweren zijn
gereed. Door den stillen maannacht
weerklinken de woeste kreten der
Russen. Nog valt geen schot. Met ge-
kromden rug komen veertig gestal
ten in twee gelederen aansnellen
steeds dichterbij komen ze Tot op
dertig meter. Dan klinkt onze uit-
noodiging„Rendse de joerry I"
(Handen op). Een geroep van ,,oer-
re" en echoten zijn het antwoord.
Nu is er geen genade meer. Drie
goed gemikte salvo's zijn hei ant
woord der Duitschers en onder
„hoera"-geroep gaat het voor
waarts. In het handgemeen worden
snel eenige gevangenen gemaakt.
Wie niet vl-uolrt, wordt neergescho
ten. Binnen emkele seconden is er
geen Rus meer op het gevechtster
rein. In allerijl wordt de terugtocht
aanvaard, want er komt leven in de
stellingen van den vijand. Voor een
oogenblikkelijken aanvul behoeven
we niet bang te zijn, daar men er
nog onzeker is over den uitslag van
het gevecht. De patrouille kun dus,
iinet de gevangenen in haar midden,
den terugtocht aanvaarden.
In de eigen pceilie heersehl groote
vreugde o\er de schitterend lervul-
de opdracht. Van den kapitein eeni
ge korte woorden van dunk voor de
wakkere daad. En dan gaat het le
ven in de loopgraaf weer zijn ouden
sleurgang
„DE SCHRIK VAN DE DONAU".
De correspondent van de „Times"
te Belgrado schrijft: De toestand hier
Belgrado doet heel sterk denken
aan een ojjerette. Wie na de lunch
niets te doen heeft, gaat eens do
straat op en een beetje naar den vij
and kijken, gaapt eens en vraagt zich
al, wanneer die nu weer gaat begin
nen. Men kan ergens op het dak vaj)
een gunstig gelegen huis klimmen of
de hoogten buiten de stad gaan be
stijgen en met een kijker zien naar
de plaats, waar tusschen de Oosten
rijksche stad Senilm en de Grosse
Kriegslnsel de Oostenrijksche rivier-
monitors zwart en leelijk in den
stroom iiggeu. Eerst waren het er ze
ven; nu nog maar zes. In den regel
ziet men er maar drie, waarvan er
één geregeld stoom op heeft, onder
bewaking van een waclitboot.
Wat men zoo van verre niet kan
zien, is dat ze binnen eane omheining
van balken liggen. Sinds hun aantal
van zeven tot zes is teruggebracht
door een handig stuKje torpedo-werk
van een wachtbootje, dat als de
„Schrik van den Donaubekend
staat, zijn de monitors bijzonder wei
nig ondernemend geworden.
In donkere naeliieii zoeken de man
nen van dit wachtbootje liun weg
door allerlei vaartjes en doorgangen,
waar niemand ze vermoedt en ma
ken ihet den Oostenrijkers verbazend
lastig.
De Oostenrijkers hebben drie ka-
nonneerbooten, die er ais sjicelgoed-
dreadnoughts uitzien, met mitrail
leurs in de gescliuitorehs. Elk van d.e
kanomioerbootcu zou den „Schrik" in
een paai- minuten kunnen ojjeien, als
zij hem maar te pakken kon krijgen.
Maar de „Schrik komt als het goed
donker is, bestookt dan niet zijn ééne
machinegeweer een van de dread
noughts en snelt dan als een haas
weder heen. Tien dagen geleden zet
te een dreadnought den „Schrik'' na,
maar kwam daoibij in ecu goed aan
gelegd mijnenveld terecht, waarna
zijn overschot bij liet Kojaraeiiand
aan den grond liep, midden ui den
stroom, zoodat de gcschuttorens en
de kiel van Belgrado uit goed te zien
zijn. De bemanning ontkwam, na de
machinegeweren overboord te hebben
geworpen. Den volgenden dag haaide
de „Schrik" nog aardig wat buit er
van af, zooals: munitie voor hei ma
chinegeweer, automatische pistolen
en zelfs een gramophoon met een stel
goede platen, de naamplaat en de
vlaggen van den dreadnought.
De jongeman, dio het bevel voert
op den „Schrik", heeft van zijne re
geering dezer dagen eene onderschei
ding gekregen, die veel gelijkt op de
D. S. O. Distinguished Service Or
der). En hij heeft die wèl verdiend.
Nacht aan nacht gaat hij, met zijne
kameradeu op allergevaarlijkste
tochtjes uit en terroriseert eene
i heele flottielje van monitors, kanon-
neerbooten en dergelijke, zeker hon-
XIII.
DERTIG JAAR VAREN.
Over eeu week viert de roei- en
zeilvereeniging Het Spaarne, met de
in dezo tijden gevoegelijke beschei
dt. kamte, haar dertigjarig bestaan.
Er zullen onderlinge wedstrijden zijn,
met 'n ietwat „feestelijken lunch"
el voil i tout! Nochtans belooft meer
dere luister aan 't geheel to worden
bijgezet door de presentie van eenige
oiiriclitcr8 der vorecniging. Voor zoo
ver bekend en bereikbaar, zijn ze ge
ïnviteerd, en de komst van enkelen
is al zeker. Zoo zullei. daar dan de
grijzen-vau haren zitten temidden van
dc jeugd, en ongetwijfeld gaan er
van hunne lippen bezadigde woorden
vloeien, herinnerend aan wat weleer
was... beschouwend wat thans ia
Het doel van dit stukje hoewel
het nu al ganschelijk uit den toon
van deze rubriek valt is niet om
een zakelijk overzicht van het leven
der rooivereoniging te geven. Dan wa
re het geen levenstrekje, maar een
leversgeschiedenis. Dat Het Spaarne
klein begon en thans groot is. komt
mêer voor bij dertigjarige! vereeni-
gingen, en dat het „lief en leed ge
kend heeft" zoo h».A hel immers
altijd bij vereenigingsjubiiea! "Wie,
vraag tk u, wordt er dertig jaar zou
de:- lief en lce>! gekend te hebben?
Uit het Haarlemsclio roeiers- en
zoilersleven wil 'k hier slechts enkele
trekjes geven.
In de oudste tijden van de vereeni-
ging huisde zij in een soort pakhuis
of loods van een bouwmateriaien-
handel, tegenover de Friesche Var
kenmarkt. Later in 1899, kwam de
drijvende loods van Nereus. De Am-
sterdamsche studenten schaften het
ding af, en liet ietwat-afLandsche
boothuis werd door 't Haariemscbe
clubje voor den civielen prijs van
vijfhonderd gulden overgenomen,
't Vervoer was gemakkelijk, want het
ding werd eenvoudig naar z'n nieu
we bestemming gesleept. Het maakte
z n éersten watertocht langs Am-
stel, IJ, Noordzee- en zij kanaal, werd
in Spaarndam geschut en bleef ten
slotte, bijna ter plaatse van bestem
ming gekomen, voor de Ilaarlemsche
sjxiorbrug (de oude) machteloos lig
gen: Do brug was te smal! Gelukkig
zat er eèn plankier langs de loods,
een „vvandelwoggetjo", en dat werd
er nu maar afgezaagd, en na geluk
kigen doortocht van 't gevaarte weer
aangelapt.
Tien jaar lang woonde Het Spaar
ne in de oude drijvende loods en
breidde zich uit van 20 tot 75 leden.
Het primitieve drijvende ding was
wel voldoende, maar bet had af en
toe zonderlinge neigingen. Overigens
was t niet van een zekere sierlijkheid
ontbloot, geinige een bank in de „con
versatiekamerwelke bank een aan-
den-wand'gesehilderde rugleuning
had.
De gemelde zonderlinge neigingen
uitten zich evenwel:
op een ouderlingen wedstrijd, roen
plotseling bleek dat er te veqj rnen-
schen „aan boord" waren, zoodat liet
clubgebouw rustig begon te zinken.
Eon overhaaste vlucht verhinderde de
rest);
bii gelegenheid van een nuchtel ijken
storm, toon 't boothuis lossloeg en
„aan den overkant ging lierreh".
(Met man en macht teruggehaald):
bij diverse occasies, waarbij plan
ken uit den kleedkamer-vloei' ver
dwenen, zoodat eenige kleerkasten
aan dim oever van een klein stukje
Spaarne kwamen te liggen;
Enwovocrti
Ondanks z'n ongericfelijkheid was
„de oude loodt" gezellig en na tien
jaar d.eost werd 't ding nog „goed
verkocht', zoociu.it ook doze, aangena
me harinmerinig eraan bewaard bleef.
De notulen uit de oude jaren, als
mede het klachtenbciok, bevatten véle
merkwaardige zaken. Afgezien van
eenige )>cstuurs-crisissen, die in de
negentiger jaren opschudding veroor
zaakten, het ningeeron van een voor
zitter en een secretaris die 'in feilen
peil nest rijd in het kloclitenboek voer
den. en het optreden van een liqui
datie commissie, die gelukkig niet
tot opheffing besloot.. was er veel
van vroolijken aard.
Ergens komt do onverklaarbare
medèdfeelirug voor, dtit „voeiwedstrij-
den zijn gehouden ton huize van den
vicevoorzïtter'.
De b-onmulige functionaris woon
de ano 't water, en misschien is dus
„vóór den huize' bedoeld.
Een andermaal vroeg eert lid oj>
tioogcn toon ter vergadering... wéur
de vlag was!
De voorzitter antwoordde, dat hij
een onderzoek had ingesteld, «lat dc
vlag niet in YolemiaJU was, niaar
«lat hij 'm neg eens hoopt te vinden.
Hst lid nam hier goen genoegen
mee. en dreigde, volgons de notulen,
bet bestuur met een gerechtelijke ver.
voigïng als do vlag zoek mocht blij-
Een welbekend Fransch leeraar,
adjunct-secretarU, schreef z'n notu
len... in 't Fransch. Ook hij behoorde
tot dc „onderafdelingvan het
Spaarne. een onderafdeeling. die la
ter zelfstandig optrad. Zij bestaat,
als afzonderlijke vareoniging, nóg
Het is do kevelclub A(lleen) V(oo:-;
LColjl
Zwempartijen, liefst van een groot
aantal leden tegelijk, waren vroeger
aan do orde van den dög. Het ge
schiedde veelal in don Moojen Hel.
Eens waren er zestien man. Invaren
de vijf of zes bootei;. Die bewtm wer
den aan 't weiland gomeerd, do op
varenden sprongen te water. en. toen
allen zwommen, verschoen in d j
verte de eigenaar van 't land. Hij
zwaaide dreigend oen hooivork, liep
hard en scheen in opperste veront
waardiging te verkeerem Alles plaste
terug naar do Lcotcn. sprong er in
en roside weg Maar do laatste die
vertrok 'n tweerienisgiek, had den
lateien aviateur Fokker als stuur
man en die had geen tijd moer om in
te stappen. De boot voer weg. Fokker-
keek vriendelijk den woedenden boor
aan, die nu vlakbij was, spromr toen
te water, zwom z'n giek na en klom
tenslotte ui. 't water in de boot, Dat
was me ten acrobatisch kunststukje1..
Jaren tevoren had het Spaarne een
hd gehad, die de merkwaardige toer
volbracht om van Haarlem naar
Spaarndam te ziwetnmcn. Hij deed dit,
volgons betrouwbare» gegevens, uit-
sluitend en alleen voor zijn plez'er!
Van de bekendste roet-ongevaüen
'n t Spaarne hebben we vroeger al
eens een overzicht f ego van. Maar cr
ontbrak nog een geval aan, waarin
de ramp gelukkig bijtijds verijdeld
werd
't Was op 'n onderkngen wedstrijd,
dat een der sk'ffeurs zóo den koers
kwijtraakte, dat hij zonder omme
zien regelrecht op de Werf llubertina
aanroeide. Zijn tegenstander zag dat
met zonder zoker vermaak plaats
hebben, en maakte dat-ie wegkwam
in de wél-bedoelde richting. Maar de
kamprechter, in z'n motorboot,
schrok! De roeier liep geen govaax...
maar de boot! En plots greep de ar
biter, buiten z'n functie gaande, in,
en tnisthoornde daverend naar den
verdwaaldePas óp! Denk
aan de bóót 1
Waarop «le roe'er schrok, omkeek
en haastig lerug-koerste...
Was t lUet droevig geweest,
als een skdf gestrand zou zijn op de
werf van een der Spaorne-oprichters?
derdmaal zoo sterk aan bewapening
en bemanning als de „Schrik
ASQU1TH EN KITCHENER AAN'
HET FRONT.
Reuter seint uit Londen:
Op uitnoodiging van generaal
French brachten Asquith en Kitche
ner een bezoek aan het front, waar
zij vartoefden van Dinsdag tot Don-
derdagmorgen. Zij gingen overal
heen. inspecteerden troepen van al
le wapens, hadden ren ontmoeting
met koning Albert en bezochten do
hoofdkwartieren van het eerste en
tweede leger Kitchener bracht bo
vendien nog een bezoek nan de Fran
sche troepen in dc omgeving vau
Atrecht.
Ter Zee.
DE DUIK BOOTENOORLOG.
Reuter seint uit Hull.
„Het stoomschip „liuido" van de
Wilsoivlïjn, dat de vorige week ont
snapte aan een Duilschcn onderzeeër,
na schade te hebben )x>looj>en door
een kanenschot, is thans getorpe
deerd en gezonken ten noorden van
Schotland. De geheele bemanning is
gered".
Uit Londen: „Lloyds verneemt uit
Peterhead, dat het Russische stoom
schip „Anna', vau Archangel naar
Huil, dioor een Duitsche «iuikboot is
aan ge vail or.. De bemanning is te Pe
terhead aan wal gebracht.
De „Anna" is nog drijvende; het
schip vormt oen gevaar voor d«»
schoepvaart.
.Het 3.s. „Anna", groot 2000 br.
tons behoort aan do Russ Balt,
Dampfsch. Gesellschaft, te Riga).
Uit Queenstow n:
„Het Russische sriiip Marion
Lighibotiy" van Chili niet een lading
salpeter naar Liverpool onderweg, is
door een Duitsche duikboot met ka
nonschoten in den grond geboord CO
mijlen uit de kust van Cork. De ge
zagvoerder en 20 man zijn opgepikt
en te Queenstown aan land gebracht.
'Do st. 4'in. bark ..Marion Light-
body", groot 2176 br. tons, behoorde
aan de Be«ieriaktieb Aura, te Abo1.
Uit I»ndei::
De „Maiion Lightbodyeen ijze
ren stoomschip, met ruim 3U00 ton
gerst (niet salpeter, zooais eerst werd
gemeld) aan boord was op weg naar
Queenstown om orders te ontvangen.
De eerste officier deelde mode, dut
sh.-ds het vertrek ui; Valparaiso op 23
Maart niets bijzonders was gebeurd,
totdat Donderdagavond om zes uur
ongeveer 1ÜC mijl ten zuidwesten van
Cork een Duitsche duikboot in zicht
kwajn, dio na het afvuren van eeo
v.aarschuwingsscliot noderb:i kwam
en de bemanning gelastto het schip
te verlaten r-n bmtKoi tien minuten in
de booten te gaan. Twee booten wer
den gestreken, waarin gezagvoerder
Gruner en 25 man wegvoeren. Do
duikboot vuurde daarop zes projec
tielen af op l.eJ schip, maar dit zonk
pas toen een torpedo was algeschu-
teu De duikboot was grijs geschil
derd en or.goveer 13; voet lang. Zij
verdw<ïon in noordoostelijke rienting.
De mannen in <io berde booten roet-
den den gcheélan nacht door in d>o
richtiixg van do kust en werden om
kwart voor vijl Vrijdagochtend opge
pikt door een patrouilleboot.
De bemanning bestond urt 19 Rus
sen, drie Zw ü'ien, twee Noorcn, een
Deen en een Amerikaan".
BOMMEN OP DE „GRONl.NGEN*-
GEWORPEN.
„Aangaande liet bommen werpen
op het Engelse be stoomschip Gro
ningen, dat Dinsdag te Horlingen is
binnengekomen, deelt men nog aan
het Leeuwarder Nieuwsblad mede,
dat de bommon geworpen zijn door
twee vliegtuigen, waarvan «le c-en er
8. de ander 12 liet vallen. Aan boord
waren 17 man, waaronder 9 1 lolirai
ders en 8 Engelsclieji Onder dc Hol
landers waren 5 Har lingers.
DE TORPEDEERING VAN DE
AMALJI.
Uit Berlijn wordt aan de N. R. Ct.
geseind:
De Lokal Anzeiger verneemt uit
Lugano; Hoewel de torjxideei ing van
den pantserkruiser Amalfi diepen
Indruk gemaakt heeft, is in Italic
toch geen paniek ontstaan. l)e dag
bladen nemen met groote kalmte hot
verlies op en zijn vol lof over den
heldenmoed van de beniannin?,
die onder liet geroep van: Leve Ita
lic! hel schip verliet en bijna geheel
gered werd. Zij verklaren ook «lat
•i: geval bewijst, hoe noodzakelijk
Bij gebeurtenissen van nuliona'e
beteekerne was 't Sjiaugive altijd voor
aan. Het hield gansehc- „viool-revues"
bij Koninklijke bezoeken aan Haar
lem, en toen Juüaantje goboren werd
en half Haarlem in een optocht door
stad Uep, had de roei- en zeüver-
cemging zich zelfs aan een „droge
demonstratie" gewaagd. Twee leden
i'epen met een jjaar gekruiste giek-
nemeri in de Spaarr.e-groep voorop,
waarin zelfs Wens'nk, de pedel niet
ontbrak.
En toea in 1913 overal „W'iüem di
Eerste te Sclieveningen landde", vond
ook do roei vereen igingcon lid, dat op
den eersten Oranje-koning leek, cn op
de h'sterische bom in de historische
uniform stond, omringd van zijn ge
trouwen: y. Ilogendorp. Van Limburg
Stirum, Van der Duyn van Maas
dam
Het Spaarne is bii z'n dertigjarig
butaan een krachtige, goed-geieido
vereeniging. Zeilen en roden worden
druk beoefend, en wellicht beter, dan
ooit to voron. Groote roeitochten, die
vroeger zelden voorkwamen, worden
nu herhaaldelijk gemaakt. Verleden
jaar trok o.u. een v'er, in 'n giek
roeiende, taohtig kilometer op éon
dog. waarvan twintig over de Noord
zee!
Maar die twintig kilometers waren
gwn record in 't Spaarne! Vier der
éérste Spaarno-ledcii roeidai. in do
uV.hliger jaren, in 'n geleende giek
over zoo van IJmuiden naar Kat
wijk 1
Als éer. of méér dier vier kloeken
op den jubüeumsdag present zijn
er. dat is waarschijnlijk! dan moge
daaraan herinnerd worden. De pres
taDe is Bteods éenig gebleven
En de jongeren, eraan denkeaid.
zuUea erkennen dat de Oud'en gróóf
waren!
RACONTEUR.
