ümu'S Sm TWEEDE BLAD Zaterdag 24 Juli 1915 OM ONS HEEN No. 2040 Onze Gemeenterilntging, i. Als wc onze gienioentebedrijv-etti lat tvvoa soortea verdeel en vinden wo aan den eon en kant de go'iefde en aan don anderen kant de onmisbare. Geloofd zijn namelijk die, welke' ge'-d opbrengen de lichtfabrieken en de waterleiding, onmisbaar de af- deeftng Pub Wek o Werken, het Openbaar Slachthuis en de meenteremig'ing en ©r de een tijd weest, dat vooral de laatste zich mocht verheugen in bet meest grondige ge brek aan sympathie, dat we ons kun nen voorstellen. Gelukkig is dat in de laatste jaren, wat beter geworden, omdat ingezien werd, dat de reini ging toch ook een nuttige tak van dienst as. Maar de gevolgen van de vroegere opvatting vind je terug in het directiekïmtoor, dat met een roes tig kolenkaohel'tje ig versierd en ga nu eens kijken bij de buren van gasfabriek en ©lectrische centrale! De heer Boerkoel, directeur van de meenteroiniging, is aan deze verge lijking evenwel dood onschuldig, hij is zelfs tevreden met zijn tegenwoor dig verblijf, dat prachtig fe, vergele ken bij een vroeger- kantoor midden tusschen de compost Als een wandelaar, hier langs ko mende, onwillekeurig den neus op haalt omdat de wind hom verdachte geurtjes tegemoet voert zal hij zich moeilijk kunnen voorstellen, dat „de belt", vóórdat ze naar den Ilarmcn- jansweg verplaatst werd, in 't Kenau- pank gevestigd was. Nog geen halve eeuw geleden waren haardasch en vuilnis te vinden waar nu een prach tig grasveld en, keurige bloemperken het oog verheugen. Toen het bedrijf verplaatst werd was het natuurlijk zoo uitgebreid nog niet on hoewel ik besloten heb, niemand met cijfers te vervelen, moet ik er hier toch twee noemen. In het oude paardeiiotaMetj-e aan de Oostvest stonden zes paarden, toen dat te klein werd, bouwde de ge meente een nieuwen stal, voor twaalf on dacht, dat ze daarmee toch In de behoeften voor een goed stuk der toe komst had vooralen. Het mocht wat. Al gauw moest er een stuk worden aangezet en nog een en nog een en nog een, zoodat nu 43 paarden hun tehuis vinden in een stal, die wat sier lijkheid betreft, de" roestige kachel van de directiekamer evenaart. Maar het kan er meo gedaan worden, 's Nachts past een stahvacht op die heo'e cavalerie en maakt zich boven dien nuttig door alarm te maken, als er veel sneeuw valt en er dus geruimd moet worden. Die rciinig'ng is een veelzijdig be drijf. Heeft ze niet haar eigen scheep- inakorijtje, voor de reparatie van de en het maken, van nieuwe houten schuiten haar eigen kuiperij!je voor het herstellen van de tonnen (nieuwe werden met meer gemaakt, omdat het toimensysteèm, zij 't ook langzaam) wordt ingekrompen haar eigen sme derij, waar ook 't hoefbeslag van de paarden wordt behandeld! Ja, de reiniging bez't haar eigen aephyx-ia- tie-inrichting, In don volksmond krachtig en kort „stiikhu'sje" ge noemd, waar de honden zonder pijni ging komen te sneuvelen, die de po litie opvangt en de eigenaars niet tijdig terughalen. Dezen keer waren er vijf, een luidruchtige en vier zwij gende, die het oogenb'ik van hun dood zaten af te wachten. Alsof ze hun lot beseffen, zoo wild hebben zij in de houten tralies geheten, zelfs heeft on langs één geprobeerd, van boven uit te breken. Drie dagen respijt worden hun gegeven, nadat de politie hen hoeft aangebracht. Komen de eige naars, dan worden ze teruggegeven op vertoon van den penning of een quHantte voor betaalde belasting en kostgeld, berekend naar het tarief van eon kwartje daags. Rashonden, waarvan je in 't geheel niet begrijpen kunt, hoe de bezitters hen zoo aan hun lot kunnen overlaten, krijgen nog een paar dagen gratie. Maar dan nadert ook de Dood. Een kooi, die vroeger op een sohoolzolder voor we- ter-resenJvoir 'heeft gediend en diss een waardige derde is in den Bond met paardenstal en rtirectiekachcl die kooi dan wordt met gas gevuld en over den hond heen gezet op een soort van onderstel, waarna de gleuf met .weter gevuld wordt om het ont snappen van gas te beletten. En dan: Eon snik, een traan En 't is gedaan. Hoe verkeerd overmatige «um'ighc'd wezen zon blijkt uit de nieuwe vuil niswagens, waarvan er mettertijd wel meer zullen kernen. De vuilnisman duwt met eon vuilnisbak tegen een stang, het deksel draait daardoor open, de bak wordt geleegd en terug getrokken, zpodat hot deksel ziich weer «luit. Dot ia een groot gemak. Boven dien hebben deze wagens vier wielen, zoodat de paarden alleen nog maar trekken, niet meer dragen, waardoor ook de paarden gespaard worden, die nu bijna zonder uitzon dering, lealijke, witte plekken van oude schaafwonden op den rug heb ben. Naast deze wagens staat do water- wogen, 'praetisch en nuttig, die be halve voor sproeien ook voor spoelen gebruikt kan worden, maar... in UUsterkto tekort schiet. Ze zijn maar met hun zessen, deze gewilde werk tuigen en daardoor komt het, dat zo niet altijd op de meest geschikte uren in de hoofdstraten kunnen aijn, ja zelfs dat er wel eens g&vecgd moet worden, zonder dat er eerst gesproeid is. Moet uitbreiding van de sproeiwa gens, met zooveel andere goede za ken, bot na do mobilisatie wachten, of kunnen ër vóór dien onbepaald toekomenden tijd eenigo worden aan geschaft? Als de rondwandeling wordt voort gezet komen we in een groot lokaal, waaraan sen merkwaardige herinne ring uit vroeger tijd verbonden is. Uit do periode toen de menschen nog turf stookten. De asc-h daarvan werd zorgvuldig ©pgezame'd, gebuild en nogeens gebuild en ter. slotte als kost bare mestspecie verkocht; zoo zelfs was ze in aanzien, dat schippers op Rusland voor clkeu zak turfasch oen zak graan 5n ruil gok'iojren moeten hebben. In een loods staal eon werkman kousen, lompen, dikke wol, baai en zoo meer uit te zoeken. 11 ij krijgt een aanmerking, dat hij zijn voorschoot niet aan heeft en verdedigt zich met het niet veel hout snijdende betoog, dat het eene scliort in de wasch ma het andere in reparatie is. Dat voor schoot is, evenals de stofjas die de man draagt etn voorschrift van de arbeidsinspectie en dient om zijn kleeren tegen onplezierige gevolgen van zijn omgeving te beschutten. Zachter kan'liet niet gezegd wor- <Den. Wat ik toen verzweeg, maar nu in vertrouwen wel mag meegedeeld worden is, dat ik de levende bezwa ren aan den lijve meende te voelen... Maar daar niemand pannekoeken kan bakken zonder eieren stuk te slaan schik ik me in dat noodlot en lekijk de verzameling oude schoenen en oud metaal, dat als gemeentelijke bult in deze loods is aangebracht en jaarlijks met lompen, baai, wol enzoo- voorts toch nog de rondo som van vijfduizend gulden opbreng! Van wol en lompen komt ons dat ver klaarbaar voor, maar wie hecht er rog aan oude schoenen? Dat doen de fabriekjes In groote steden, die de \ersleten schoenen sloopen, van alles wat nog bruikbaar is „nleiiw" schoeisel maken en die voor een daal der of een paar gulden op de markt, verknopen. Tot balen geperst gaat het cu de leer grif naar deze industrieel en, die onder de leuze ..oud maakt ueuwzichzelf aan een broodje en lir.n onbemiddelde medemenechen aan oen goedkoop paar echoenen weten te helpen. In een andere loods vind ik balen papier, een heele scheepslading, die op 't punt staat naar den kooper, een papierfabrikant, te verhuizen. Wat uie daarvoor betaalt is een handels geheim, daar het toch al niet gemak kelijk is negotie te drijven met de personen, die zich in 't bijzonder op dezen soort van handel toeleggen. Vaar dat hei oud papier jaarlijks f 3600 h f 3-SOO opbremrt, is geen stadsgeheim en ik mag ook wel zeg gen, dat er een oude kaart van Eu ropa hangt (wie durft de nieuwe tee- kenen?, naast maaiden vol school schriften, waarin de lieve jeugd haar kennen en kunnen hoeft neergelegd. Vlak daarnaast (de meest ongelijk soortige zaken verdragen elkaar op de reiniging best) merken we een hoop oude lantarens op, waar nog metaal aanzit, dat waarde heeft. En achter rle loods, in de open lucht, staan voorwerpen, die we met een woord uit 't begin van den. oorlog, „gestrand" kunnen noemen: leegc vaten van chloorcalcium, die op dit oogenhlik niet aan den Belgischen fa brikant Solvay teruggezonden kunnen worden. J. C. P. Op het Westelijk Oorlogsveld. OF1C1EELE BERICHTEN. Du i.tsch stafboricht „Heftige aanvallen van de Fran- schen niet handgranaten ten N. en N.W. van Souchez zijn afgeslagen. In Champagne hebben de Duit- schers in de streek van Perthes om vangrijke mijnen laten springen en de randen van de trechters bezet. In het Bois lo Prètre is 's nachts con .voorwaarische beweging- van de Franschen mislukt. In de Vogezen duurden de gevech ten voort. Een aanval van "de Fran schen tegen de linie Lingenkopf (3 K.M. ten N. van Munster, 19 voor en in de stellingen van de Beieren en Mecklenburgsche jagers afgeslagen. Twee officieren en 64 Alpenjagers zijn srevangen genomen. Ook bij den Reichsackerkopf wa rn de aanvallen van de Franschen vruchteloos. Rij Metzeral hebben de Duitschors hen uit de vooruitgeschoven stellin gen verdreven, die de Duitschera, om verliezen te vermijden, volgens hun plan, weer ontruimd hebben. Als antwoord op de herhaalde be schieting van Thiauoourt en andere plaatsen tussclien Maas em Moezel •heeft de Duitsohe artillerie Donder dag Pont ft Mousson onder vuur ge- Du itsc.be vliegers hebben den sijporwegdriehoek van St. Ililaire (Champagne) bestookt en Fransche vliegers loj. den terugtocht gedwon gen. Ook op de kazernes van Gérard- mer zijn bommen geworpen. TJij de luchtgevechten boven Con- flans is een Fransch vliegtuig ver nietigd.'' Fransch communiqué: „Donderdagnacht hevig kanonvuur en gei echten niet springbussen rontl Souchez ui Artois. Een der buitenwijken van Atrecht is beschoten. oi-sdiieidtenie artil3feirie<gev-echüen tusschen Oise en- Aisne, in dis streek van Quenneviéro, op cüo hoogvlakte van Nouyion, op don rechter Aisne- cever bij Sou pi r en aan hot front In Champagne. In Ar_r©n,n© geweer- en kanonvuur in do streek van Bagatelle, waar een Fransche compagnie zich Donderdag heeft weten meester te makon van eetn stuk Duitsche loopgraaf en het front in het voordeel der Franschen heeft weten te ver)»eteren. Pont-a-Mous&on is Donderdagnacht bij jusschenipoozen beschoten. In Noordelijk Wocvre en hot Price. - terbosch een hevige beschieting met zware projectielen. Ten 0. van Bioncourt-sur-Seille in <ten Elzas hebben de Franschen een krachtigen aanval van Duitsciie ver kenners afgeslagen. Zij weken terug voor het Fransche artillerievuur. In de Vogezen zijn Duitsciie s valspogingen, tegen de Fransriie stel. lïngon ten Z. van La Fave gericht, ge makkelijk verijdeld. Na een hardnekkig gevecht hebben de Franschen ten N. van Munster op do hoogten, die aan de Oostzijde het noordelijke Fecht-dal boheerschen, den top van de Linge bezet en vcet gekregen ten Zuiden daarvan in de steengroeven van Scbatzniuniiele. Donderdagnacht zijn de door do Franschen vc-rineestexxte stellingen verwoed beschoten. De Duitschers zijn ten 0. van Met- zéi-al, nadat bet hun gelukt w-j-s tij delijk in de Fransche lmips door le dringen, door een krachtigen Fran- schim tegenaanval teruggeworpen IN 11ET „BOIS-LE-PRêTRE'V Oior de gevechten in het „Priester- Wa'd ontvangen Duitsche bladen be richten uit het Duitsche hoofdlcwar- t'er. In de Fransche dagbladen, heet het daajun. verscheen den 30en Mei een officioele mcdedee'ing over do verovering van liet Bois-lc-Prêtrc. Daarin werden de zware gevechten geschetst, die de Fran9ohen in dit bosch te strijden hadden en die hen „ma een onophou-dolijke worsteling van zeven maanden, eindelijk tot het doel voerden". Ditzelfde bosch was echter in de eerste dagen van Juli het toonecJ van nieuw© hevige gevechten, mei een volkomen succes voor de DuUischers. Van den kam der hoogte, d'e steil opstijgt uit het Moezetdal en daarbo ven 200 M. uitsteekt, strekt z'ch ten noordwesten van Pont-a-Mousson een groot woudgebied uit. liet gedeelte daarvan, dat maar Pont-A-Mousson afholt, tot aan don straatweg tus- sohen Fey-en-IIaye en Ncxrroy heet op de DiKfschc kaarten Bries! r-rwald, terwijl op (le Fransche alleen het zui delijke deel van dit bosch den »adm voer', van Bois-le-l'rêtre. het noorde lijke echter Bois-Communaux wordt genoemd. Hieruit kan te veiklaren zijn, dat de Franschen zich de mees ters noemden van. het Bo's-le-Prêt.re. Aan den zuid el ijken rand van het" bosch, aan den weg van Pont-a-Mous- sor.Montauville— Liiney hgt het ex cercitie-ten-ein, in het bosch zelf het ec h'etter rein van het garnizoen van Pont-ó-Mousson. Do manschappen der Fransche regimenten, diie hier te genover de Duitschers slaan, zijn af komstig uit de plaatsen in den om trok en' m-em.g krijgsgevangen Fransclunan, kon. vergezeld van Duit sche landstonnmannen. vroeger, dan hij gedacht had, zijn bloedverwanten bezoeken in het dorp zijner gob oor le. Het Bois-lc-Prêtre, de Duitsche bladen gebruiken natuurlijk dit Fran sche woord «iet, is een echt Lotha- ringsch bosch. Slechts enkele en slechte wegen loopon er door. Dicht hakhout bemoeilijkt elke beweging buiten de paden en wogen. Maar in dit gebrek hebben die Duitsche en do Fransche granaten verbetering ge bracht zij hebben het bosch licht en lucht gegeven. Trouwen®, zij zijn daarbij verder gegaan, dan nood'g was zij heibben hier oude woudreu- zon met wortel en al uit den grond gerukt, daar zware boomen midden door geknakt. Diepe gaten zijn in den bodem geslagen en maken 't trekken door 't bosch nog ongemakkelijker. Zijn grootste hoogte heeft het besch iet rein op een bergrug, d'e begint, waar de straatweg van Fey-en-Haye naar Nonroy in 't bosch komt, en ver der naar liet oosten 'oopt. Op het hoogtepunt daarvan staat hol Cro-ix des Cannes. Op dezen rug liggen do Dulisohe stellingen. In zware govechten. waarin de kans op em neer ging, in steeds herhaalde aanvallen, was het den Franschen, dank zij hun overmacht, in 't beg'n vam Juli gelukt, op liet westelijk deel van dezen hoogen 1 andrug vasten voel te krijgen. Hen weer terug te werpen was het dool van den Duit- eclien aanval op 4 Juli Het was geen gemakkeilijk werk. dat we te doen hadden. De Franschen hadden zes en zeven posities achter elkander aan gelegd, beter gezegd, gebouwd, dte te zaïnen een 400 A 500 M. (Fep waren. De Duitsche aanval werd ingeleid door ee-n opdringen uit den sector aan den Moezei. Het gelukte den Duit se! lefls hiier ovoir een breedte van on geveer 250 M. de Fra-ivsche pos lie bin nen te dringen en vijf Fransche blok huizen met hun bezettingen in de lucht Ie 'aten vliegen. De Duitschers ver nielden de loopgraven ten deole en keerden toen. zooals vooraf besloten was, ongehinderd 'in 'hum oude posi ties terug. Des namiddags begon de hoofdaan val De Fransche infanterie, door Du-itsch artilferie-vuur reeds in de war gebracht, kon tegen den Du't- schen stormaanval geen staml hou- <km. Stelling na sleH'ng viel. Des aronds waren alle Fransche posities o\er een breedte van 1500 M. geno men. D© Duitsohers hadden als krijgs gevangenen 12 officieren en 1000 met- gewonde soldatenzij maakten 3 stukken geschut, mijn werpers, 7 machinegeweren en een pion-ierpark met rijken inhoud buit. Wat de Fran schen na een worsteling van maan den hadden veroverd, heeft de dap pere Duitsche infanterie, gesteund door de voort roffel ij ke artillerie, hun in weinige uren weer ontnomen. Waar gehakt wordt vallen spaanders. Zonder verlies is zulk een resultaat niet te bereiken. De totale Duitsohe verliezen, meegerekend nog de licht gewonden, die slechts tijdelijk uitval len, waren nog niet eens zooveel a'tf het aantal Fransche krijgsgevange nen. De verliezen dor. Franschen aan cooden waren buitengewoon groot. Volgen-s verklaringen van gevange nen waren de compagnieën reeds vóór den stormaanval, alleen d»or het. ge schutvuur. samengesmolten tot 60 70 wan. In een bericht in een Fransch blad wordt verteld, dat de Franschen Btós-le-Prétre ,,ors bosch" noë- men. maar den 4den Juli is liet Bois- Ic-Prétre voor de Franschen een „woud des doods" geworden. Natuurlijk moesten de Duitscher* er rekening mee houdendat de Fr.-m- echen zouden trachten den Duitschers het gewonnen voordeel weer afhandig te maken. Reeds dn den nacht Vóór 5 Juia begonnen zij den verwachten tegenaanval. De Duitschers konden dezen, ovenais de latere, afslaan. Onder de gevangenen bevinden zich ook kleurlingen, zonen van het ei land Reunion. Zij verklaarden, da' zij den oorlog moede waren, en naar vre- verlangden,-hetzij d-ie ten gunste lui Frankrijk was of nuel. Aldus het Duitsciie bericht, EEN LEGERORDER VAN DEN DUITSCH EN KROONPRINS De Saarbriickener Volksztg. bovat den volgenden legerorder .van den kroonprins: Hoofdkwartier, 19 Juli. Kameraden. Tien maanden lang hebban wij in zware, bloedige gevechten den taaien dapperen tegenstander stap voor stap, loopgraaf na loopgraaf naar het zuiden teruggedrongen. Door zegevierende -stormaanvallen op de door don tegenstander sterk be- •estigde steüingen hebt gij, mijn troepen in Argonne, opnieuw ge toond, dat, ofschoon de oorlogstoe stand ons hier op het westelijk front in het algemeen een defensieve hou ding voorschrijft, wij toch in staat zijn, aJs dat wenschelijk is, den Franschen duchtige klappen uit te doelen. Ik ben trotsch en gelukkig, aan het hoofd van zulke troepen te staan Ik ben overtuigd, dat als het oogenhlik komt waarop onze opperste krijgsheer een verderen ópmarsch beveelt, ik mij op u zal kunnen verlaten en wij nieu we lauweren aan onze zegevierend a vanen zullen hechten. w.g. De opperbevelhebber Wilhelm, kroonprins van het Duitsche Rijk en an Pruisen. Op het Oostelijk Oorlogsveld. HET GROOTF GEVECHT OP HET OOSTELIJK OORLOGSVELD. De militaire deskundige van 't Algk Handelsblad schrijft: „Steeds meer wordt het duidelijk, dut cio krachtigste tegenstand, dien do Ruseen bieden tegen de op D ek ken do beweging aor Duitsciie en Oost en- njkscho legers, wordt geboden in een lijn, iio tus-scben Weichsel en Boeg kan worden getrokken, tussahen de noordelijke giens van Galicië op don spoorweg Lublin—Choi m—Kowel. Daar heeft de Russische legercom mandant de beste en krachtigste Rus sische trocjpeu bijeengebracht, die onder een bevelhebber staan, wiens naam dbor do berichtgevers niet wordt genoemd, maar van wien ver wacht wordt, ciut hij in staat zal ziin de legers van v. Mackensen over liet crhee'.e gebied tussehen Weichsel en Boeg t© kunnen tegenhouden. In ee-n leiegram uit Petersburg wordt dit gebied: dan ook genoemd-, van een Russisch standpunt, liet too- no.l van een gevecht, dat voor d*n geheelcn veidtoclit beelissend zal zijn. Van het leger dat daar opereert verwacht de „Times", dat net in staat zal zijn do Duitsohe troepen te gen te honden, wdllïlhht terug te slaan. Het zijn deze legers, die reeds aan de Doenajetsj. in het begin van Mei, von Mackensen zulk een krachtigen tegenstand boden, en toen deze einde lijk gebroken werd en de Russen moesten terugtrekken, ontstond er geen paniek, maar gingen zij ordelijk cai geregeld terug op de San-linie, Eerst na den val van Przemysl en Lomberg moesten de Russen terug ga rut achter den Boeg, de Ziola-Lipa ca den Dnjestr. Haarlemmer Halletjes EEN ZATERDAGAVONDPR .AATJE. Een pas gekozen Raadslid heeft mij verteld, dat hij a's 't uood'ig was geweest, voor goon gold van de we reld voor den tweeden keer candfdaat had wi'Hen zijn. „Hebben ze het je zoo onpleizïerig gemaakt?" vroeg ik, maar 't was juist tegenovergesteld. Allerlei kennissen hadden lienr gepre zen om zijn -offervaardigheid, andere hem al bij voorbaat met een spottend „dng edelachtbare heer" betiteld en zoo waren de vier weken, dat hij aJs candidaat door de wereld had moeten gaan, hem onuitstaanbaar geweest. „Was ik niet gekozen, candidaat zou ik nooit meer geworden zijnl" Er is ook sprake geweest van een taart. Die gold een anderen candi daat. 'k Heb oen van zijn familiele den ontmoet,'oen ouden heer, die niet goed begrijpen kon waarom zijn bloedverwant do candidatuur aange nomen had... „ik zeg tegen hem „man, waar heb jij plezier inl En weet u wat, als hij niet gekozen wordt, stuur ik hem een lekkere taart F' Maar de oude heer heeft zijn taart niet kunnen geven, want do candi daat is gekozen en zal het nu met 't zuurzoete van hot openbare ambt voor 1'cf moeten nemen. Tenzij do oude hoer in de goedheid van. zijn hart hem tóch de taart nog maar thuis laat'brengen, als troost omdat hij tot de ondankbare functie gekozen is. liet schijnt, dat in openbare bestu ren langzamerhand neiging komt, om zich met alles en steg wat in te laten. In de Provinciate Staten van Noord- Holland is in a-Ken ernst gevraagd, om de bezitters van duinen uit te noo- d'gen, die a la wandeling voor 't pu- jb'ick open te stellen. Andere moest do provincie maar gttikken duïn- grondi koopen. Wanneer de eigenaars van duinen tot dusver het groote publiek daar niet vrij in hebben laten wandelen, dan zullen zo daar hun redenen wei voor hebben Een van die -redenen is de fazanten-jacht, welk vermaak hier op schijnt neer te komen dat deze vogels eerst met zorg gekweekt en daarna met evenveel zorg neerge schoten worden. Als and-eren daar van het genoegen niet goed inzien, dan moet t'k wel zeggen, dat ik het óók niet goed begrijp, inaar daarom kan het voor duinbezitters toch wel een genoegen wezen. Niets is eigen lijk zoo wonderlijk als het veroord ee- len'van andermans liefhebberijen. Ik heb iemand gekend, een moerbei boom had, waar nooit van zijn leven ook maar één rijpe moerbei aan groei de. hoewel hij er alle denkbare moei te aan besteedde. Waarschijnlijk zal hij tot zijn dood toe daarnaar blijven streven zonder ooit dioor een rijpe moerbei bo'-oond te worden, Is dat om te lachen of te veroordeeien? De mail heeft p'esier in -de moeite alleen. Maar om op die duinwandeling te rug lo komen er zijn veel eigenaars, die voilstrekt niet dol zijn op het open stellen van hun bezittingen en daar ook wel goede redenen voor hebben. Bloemen plukken, heesters venrie'-en, honden door boschjes laten rennen, is aan do orde van den dag en ais de eigenaar of zijn personeel daar wat van. zeggen, kunnen zo nog oen snauw tot antwoord krijgen. Wat ver beeldt zoo'n vent zich wol. Ja, wat verbeeldt hij zich, op zijn eigen be zitting 1 Ik heb het verhaal gehoord van een ouden heer, die op een Zon dag op zijn buiten liep te wandelen en naar een zitje verlangde. Een hoek omgaande waar hij wist dat een bank stond, zag hij daar drie bezoekers zit ten. Breed uit, -o-p hun dooie gemak. Daar er nog plaats te over was, vroeg hij of ze wat wilden opschikken, dan kon hij ook wat rusten. Nöe hoor," zeien ze, „we zitten hier goed en gaan niet op zijals je ook zHtcn wi't, zoek je maar een an der bankje." De oude beer nam het goedmoe dig op. Hij was oen beetje vermoeid, anders zou hij hen n'et lasüg va "en komaan, ze zouden toch wel wat opschuiven? Maar ze dachten er niet aan. Ook niet, toen hij nog ailtijd vriendelijk en bedaard, deed opmerken, dat hij de eigenaar was en dus wel graag op zijn eigen bank wou rusten. Noe, ze de den 't niet, er waren verderop zeker wel meer banken, <fc moest hij dan maar opzoeken. Daar iemand zijn gasten, zelfs wan neer ze zich onbehoorlijk gedragen, niet in do kraag vat en de pooit uit zet, liet de arme eigenaar de zaak voor wat ze was, het gezelschap waar het was en zocht inderdaad een -an der bankje. Toen bovendien de tu'n- baas den volgenden morgen klaagde over de ruïne, diie 't publiek in de p'aats maakte, over den vullen boe' van boterhampapieren, oordoppen en Sinaasappelschillen en zoo meer. had hij moeite om. ziohzelf te weerhouden, de hekken voorgoed te laten sluiten. Maar daar hij een goedltarrig <ou<l heer was, deed hij dat niet en heeft nog jorenilang het publiek t genoegen van vrije wandeling op zijn buUen gegund. Gedeputeerde Staten zuilen de vraag overwegen, zeker ook wel d.t punt, of er wel nieuwe wandelwegen noo- dig zijn. In de wodk stellig niet. Dan kim je zelfs in onzen Hout, die toch zoo d'cht bij de bewoonde wereld ligt, wel sclueten en zelfs op den Zon dag zijn er heel wat plekjes, die ver der dan, een kwartier van dc stad .lig gen, waar bijna geen sterveling komt. De vrager in Prov. Staten bedoelde toch niet de duinen bij Casti'icum of Petten of CaAlantsoog? Als ik een buitenplaats had enfin, zoo gemoedelijk a's de oude heer met het bankje was ik stellig niet geweest. Do directie van de Electr. Spoorw.- Maats. hooft aan twee anonieme brie ven over het gesloten houden van raampjes In de wagums de eer ran publiciteit aangedaan. Als dit maar n'et meer anonieme helden naar hun anonieme pen doet grijpen! Want juist om openbaarheid zonder gevaar voor hun kostbare persoon-ijkheid is het tc doen. Intusschen maakt het vraagstuk, tn open of dichte ramen in de Am- sterdamsche tram nog altijd en bij-na lederen dag een onderwerp van vlijti ge discussie uit. Voor zoover -ik heb kunnen nagaan zijn (het spijt me wel voor twee kwartjes, dat ik 't zeggen moet) de mannen vooral tegenstan ders van open ramen, wat met de bo- naming van. „hel sterke geslacht" een beetje in tegenspraak is. Er zijn evenwel meer tegenstrijdigheden in öit vraagstuk, namelijk dat vrouwen, d'e over 'L a'gemeen veel dunner go- kleed zijn, met/ 't grootste plezier voor een open raampje gaan z'tten. En daar a-lle goeie dingen m drieën be staan, zoo leert de ondervind'ng, dat juist diie mannen de meeste vraes voor een frisschen luchtstroom hebben, welke het meest bevangen zijn door het wo'-bijgeloof, dus die het aller dikst gekleed zijn. A's je denkon zou, dat die er hot beet tegen kunnen, weet je er niets van. Net het tegendeel. In den voorekuranden strijd tus sehen de passagiers moet de conduc teur voor Salomo spelen. Waarschijn lijk doet hij zoo lang moge'ijk, of hij van de woedende blikken tussehen de .strijdende passagiers en huh half onderdrukte opmerkingen niets hoort. Ook neemt hij, a's hij slim is, niet al te veel notitie van hun pogingen, om een gesloten raampje te openen of een open -raampje te elu'ten, hetgoon hij des te gewegiijker doen kan, om dat het hun toch nooit lukt. Alleen het trampersoneel kan met deze raam pjes omgaan, het zou (wat 'k heer zeg is 'héél oneerbiedig) waarschijn lijk aan de directie zelf moeite kos ten. dat totstand te brengen. Na voorafgaand gemopper ran par tijen komt toch het moeilijk oogoiv bük, dat een van beiden, misschien allebei, den man des gezags te hulp roepen. ..Conducteur!" Dan moet hij wel verschijnen, hoort aan, over weegt en besüst't epijt me, dat ik het zeggen moet: ten voord eel e van de partij, die het raampje dicht hebben wil. Hoe hij ef particulier ook over denken mag, in qua'liteit verde digt hij de dufheid tegen dc frisch- he'd. Waarschijnlijk heeft hij in die richting instructies. Dn ie <te laat ik zeggen „frissche partij" daarmee niet tevreden, dan verwijst hij die naar de directie. De „friaschc-verzekert, dat hij schrijven zal, noemt misschien zelfs 't nummer van den conducteur wol op enis een halfuur later, aJs hij thuiskomt, '1 iicele geval ver geten. „Brieven die haar nooit bereik ten," zou de titel van een 'iyvigen maar n'ot amusanten bundel spoor- wc-gklachten kunnen wezen. Soms duurt de wrevel langer dan de reis en gaat inderdaad een klaag brief n-aar liet directiekantoor, waar, zooals ik veronderstel, een groote kast is met laadjee. waarin passonde for mules voor antwoorden opgeborgen zijn. Die formule wordt getikt; onder teekend en voor een stuiver per Ne- der'andsche post Verzonden, 'waarna do directie weer aan haar werk gaat, in rustige afwachting san de eenst- komendo' klacht, die zij 'met eón dere gepaste formute beantwoordt De eerste klaagbrief ran dien aard ('t was in 1838) werd op last van dc di rectie beantwoord door zekeren heer Kluitje, commies van a-dministrat'e en gecopieerd door don jongsten be- cLendo, genaamd In 't Riet. Be'den zijn al lang tot hun raderen verga derd, maar nog altijd zegt -het publiek, dat zoo'n ant woord-Co rmule krijgt „ze sturen ine met een kluitje in 't rit-t." 'k Heb me onlangs ook nog eens een beetje boos gemaakt, toen een D-trein oen halfuur te iaat in Utrecht kwam. 't Was een van die treinen, waarop je toeslag moest bptalen en toen de twee etm-lk-poovers voor mo stonden om dat bloedgeld op te oischen, kon ik me niet weerhouden om te zeggen": „A's er voor 1 genot om met een D-lrein te reizen, apart moet betaald worden, behoort te worden gezorgd, dat de ürcin tenminste op tijd is." „Ik kan 't niet helpen, meneer,'" zei de conducteur beleefd, terwijl zijn mederoorar de twaalf stuwers op streek. 'k Heb erover gedacht, de Staats spoor daar een nijdighoidje over te schrijven, maar werd door de gedach te aan comm-ics Kluitje en jongsten bediende In 't Riet weerhouden. „Wees geen caolf' raadde ik mij ze'f aan. Van ezels gesproken, over deze -zwaar belasterde dieren is een nieuw grapje in omloop. Li een stal staan drie ezels welke ia de slimste? Natuurlijk de kleinste. Want dc twee andere zijn nóg groo ter ezels. FIDEL10.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1915 | | pagina 5