BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD.
PERZIKBLOESEM
33e Jaargang
ZATERDAG 11 SEPTEMBER 1916
No 989$
AVOND
LETTERKUNDIG WEEKBLAD,
ii&ai'ïemsche
Handelsvereeniging
Goedgekeurd bij Koninklijk Besluit
van 12 Nov. 1892 No. 29 en gewij
zigd bi: Koninklijk besluit van 21
Mei 1897 No. 58 en van 13 Juli
1909. No 52.
Bureau: Jansweg 11, geopend alle
werkdagen van 9—5 uur.
Telephoon No. 403.
Op 10 Mei 1892 werd bovengenoem
de Vereeniging hier ter slede opge
richt met het doel de belangen der le
den op allerlei gebied te behartigen,
doch allereerst de belangen van hun
handel of bedrijf te bevorderen en
wel speciaal door het verstrekken
van informatiën en het incasseeren
van dubieuse vorderingen.
Indien eene vordering aan de Ver
eeniging ter inning in handen gege
ven, geheel of gedeeltelijk wordt vol-
da' zal van het bedrag, waar het
ook betaald i*. 5 provisie worden
geheven.
Bij het in handen geven van een
vordering op een buiten de stad woon
achtig debiteur moet 10 cent porto
worden betaald.
Eveneens moet 10 cent porto wor
den gevoegd bij elke vordering den
rechtsgeleerden in handen gesteld.
H IT. Rechtsgeleerden hebben het
recht in geval van gerechtelijke ver
volging het door hen noodig geoor
deelde voorschot te vragen aan den
Inzender der vordering.
Ingekomen vorderingen van 1 Mei
tot en met 31 December 1914. Totaal
6204 12 1/2.
De maand Augustus toonde het laag
Bto cijfer, nl. f 3?1 98. De maand No
vember daarentegen toonde ren ont-
vangstcijfer aan van f 1G15.74.
Bovendien hehhen de leden recht
op hun gratis te verstrekken
advJei van de rechtsgeleerde
vlseurs der vereeniging, de heeren
Mrs. Th. de Haan Hugenholtz en
H J Merens, Spaarne 94 alhier, die
deszewenscht ook in proceduren en
faillissementen, gratis voor hen op
treden. natuurlijk echter alleen voor
zaken die den handel of het bedrijf der
ledei betreffen.
Over in de stad woonachtige per
sonen geeft de vereeniging gratis
mondelinge of lelephonische inlich
ting; verlangt men de informatie
schriftelijk dan wordt 25 ct berekend,
terwijl voor informatiën op buiten de
stad wonende personen f 0.60 pl.m.
5 ct. purtovergoeding moet worden
betaald.
Aan het kantoor Jansweg 11 zijn
coupons A 10 ct. verkrijgbaar, waarop
mta aan het bureau ^van den Burger
lijken Stand op het Raadhuis inlich
tingen kan bekomen over de adres
sen van hier ter stede op het bevol
kingsregister ingeschreven personen.
Verder zijn voor de leden verkrijg
baar legitim.Trekanrten, waarop zij
persoonlijk informatiën kunnen vra
gen. in andere plaatsen bij de daar-
gevestigde en bij den Ned. Bond van
Onderl. Inform, en Schuldinvorde-
ring-bureaux en llandclsvereenigm-
gen aangesloten vcroenigingeii.
Deze informatiën worden gratis ver
strekt indien ze onmiddellijk zonder
verder onderzoek kunnen worden ge-
ges en. Is een nader onderzoek noo
dig dan bedragen de kosten daar
van 20 cent-
Nieuwe leden betalen tot en met 31
December 1915 drie gulden en 50 cent
contributie plus 10 cent voor Statuten
en Reglement
H«.t is noodig er nog eens nadruk
kelijk op te wijzen, dat goed infor-
meeren, vooral naar nieuwe cliën
ten eene bepaalde noodzakelijkheid is
geworden, daar zoovele geheel onbe
kende personen zich in onze stad en
aangrenzende gemeenten komen ves
tigen. Onder alle koren is kaf.
Vorengenoemde Bond, waarbij 19
vereenigingen in de voornaamste
plaatsen van ons land gevestigd, zijn
aangesloten, geeft uit cere tweemaan-
delijksche lijst van namen van per
sonen omtrent wie men wordt aan
geraden inlichtingen te vragen voor
dat men met hen in handelsbetrek
king treedt Deze lijst, waarvan het
geheim ongeschonden moet blijven,
bewijst als waarschuwingsmiddel uit
stekenden dienst.
Voor al deze voordeelen en gemak
ken is slechts f 3.50 jaarlijksche
contributie een zeer bescheiden eisch,
te meer daar al het opgenoemde niet
het eenigo is wat de Ilaarlemsche
Handelsvereeniging doet; steeds heeft
zij een open oog gehad voor alle za
ken, die hare leden in 't bijzonder en
onze gemeente in 't algemeen betrof-
on altijd hoeft zij daarvoor ge
ijverd.
Het zou te ver voeren alles op te
noemen, waarvoor zij opkwam, al
leen dient nog vermeld, dat het hare
bedoeling is, in deze richting krach-
tig voort te gaan.
In verband hiermede zijn Ln het be
stuur drie commissién-gevormd. Van
deze oommissiën bemoeit eene zich
met het Informatie- on Incassowezen,
eene met algemeeno Middenstandsbe-
langen en eene met Gemeentebelan
gen.
Alles te zamen genomen roepen wij
allen toe, handelaar of particulier:
Steunt deze onze vereeniging door lid
te worden, het werk, dat zij doet en
waardoor zij veel goeds tot stand
brengt verdient uw sympathie en de
contributie, f 3.50 per jaar, kan geen
bezwaar zijn. Hoe sterker zij is in le
dental, des te meer kan de Ilaarlem
sche Handelsvereeniging doen.
Sluit u bij haar aan ten bate van
aller belang, dus ook in uw eigen be
lang.
HET BESTUUR.
Het Rijke Natuurleven
WIJ DOODEN TE GEMAKKELIJK.
Niet altijd behoeven we lange toch
ten te maken, om observatiemateriaal
te verzamelen. Een enkele maal zelfs
hebben we al genoeg, als we maar
even in huis om ons heen zien.
Heel vaak gebeurt het, als de pro
visiekast opengaat en kaasstolp of
broodplank voor den dag worden ge
haald, dat enkele zilvergrijze diertjes,
vlug als water, een goed heenkomen
zoeken.
Het zijn kinderen der duisternis en
als ze in hel licht worden gebracht,
hebben ze maar één doel nl. zoo gauw
mogelijk weer een schuilhoekje te
vinden, waar ze hun lichtschuw le
ventje kunnen voortzetten.
Niet vaak intusschen brengen ze
het zoover. In den regel maakt c:n
onzachte aanraking met den vinger
een einde aan hun bestaan en dat nog
vooral, omdat ze voor heel andore
wezentjes worden gehouden.
„Och, kijk eens, wat een motjes", is
de eerste uitroep, die onmiddellijk
wordt gevolgd door een verdelgings-
krijg in miniatuur.
Nu heeft onze suikergast niets uit
staande met de lastige, gevreesde
kleedermot, maar men houdt hem
nu eenmaal vaak voor de larve van
dit schadelijk nachtvlindertje en dus
bestaat er voor hem geen pardon.
Hij behoort tot het groote leger van
slachtoffers, die vallen, nis gevolg van
onze onwetendheid, een leger, waarin
we vertegenwoordigd zien, sierlijke
ringslangen, die dood onschuldig zijn,
hagedissen, die van geen vergif we-
leermuizen, die geen spek lus
ten en nachtvlinder tjes in allerlei
soorten, die voor klccdermotten wor
den gehouden.
We moorden maar raak en trots al
ons werken op scholen en door mid-
het geschreven woord, is er
nog maar heel weinig voruitgang te
bespeuren.
Heel wat druppeltjes zijn er noodig
om den steen uit te hollen, heel wat
woorden, om aan de dieren, die men
ten onrechte voor schuldig houdt, een
gunstige reputatie te geven.
Nu is de suikergast er niet veel
minder om, of men hem al voor een
motje houdt. Zijn naam zegt al meer
dan genoeg en ook, al kende men
hem in zijn ware gedaante, dan zou
hij toch gauw naar de andere wereld
worden geholpen, want al eet hij dan
niet bij voorkeur van onze wollen stof
fen, als er in de provisiekast niets
voor hem is te vinden, kan hij er toch
zijn maal mee doen. Als huisgenoot
kunnen we de vlugge diertjes dus niet
in bescherming nemen, daarvoor zijn
ze te verzot op onze spijzen, maar als
nntunrvoorwerpjes zijn ze heel merk
waardig..
Als we er een paar in een likeur
glaasje zetten cn we bekijken ze dan
met een gewoon vergrootglas, valt. het
op, wat een prachtig zilverschubbig
pantser de dieren dragen. Ze behoo-
ren tot. de lagere orden ln de dieren
wereld, maar ze zijn toch fijn bewerk
tuigd. Dat bewijzen de vlugge bewe
gingen en de snelheid, waarmede ze
het gevaar opmerken. Zoo mooi zijn
ze, bij een matige vergrooting, dat we
er niet gemakkelijk toe kunnen ko
men, ons studiemateriaal te dnoden.
Eén vingerbeweging en van al die
pracht is niets anders over, dan een
puur zilveren stofjes.
Geheel het tegendeel van de sierlij
ke, vlugge suikergasten ontmoeten we
in de grijze keldermotten, de flegma
tische dieren, die kalm hun weg gaan
en met hun vele, kleine pootjes het
niet verder brengen, dan tot een heel
bescheiden snelheid. Hun volksnaam
„pissebedden"' is uit een natuurkun
dig oogpunt nogal belangrijk.
De keldermotten ademen door kieu
wen en dus ie vocht een eenste levens
behoefte. De menschen oombineeren
gemakkelijk en daarom is het niet
noodig, dat ik het mogelijke verband
leg tusschen volksnaam en levens-
wijtze van de dieren, die ook al niet
kunnen bogen op groote genegenheid
van den kant van den menseh. Of
dit veiband werkelijk bestaat, is na
tuurlijk niet met zekerhehl uit te ma
ken. Het zou ook geen compliment
zijn aan onze bekende oud-Ilolland-
scho zindelijkheid. In vochtige kel
ders zijn de dieren in hun element.
Daar leven ze in het donker van plan
tenresten of dierlijke overblijfselen en
alleen een te groote Vermindering van
vochtige lucht verjaagt hen uit hun
schuilhoeken. Komen ze in het licht,
dan vallen ze met hun grijze pakje,
waardoor ze in de schemering zoo
mooi worden beschermd, nog vrij ge
makkelijk op en al zouden we ons
in geen enkel opzicht benadeelen, als
we den dieren het leven gunden en v
terugbrachten naar hun bescheiden
domein, in den regel brengen we het
zoover niet. Een keldermot komt al
leen voor den dag om dood getrapt
te worden en dan kijken we nog
leolijk, als hij een vlekje op het zeil
achterlaat. Overwinnen we onsen af
keer en bekijken we het dier wat
nauwkeurig, dan zullen we alweer
verbaasd staan over het mooie schil-
denpantser, over de groote doelmatig
heid van bouw en dé mooie regelma
tige bewegingen der vele, kleine poot
jes. Het is altijd nog jammer, dat
we, in navolging van elkaar, slechts
bewonderen het kleurige leven van
den dag, dat we verbaasd kunnen
staan over de doelmatigheid van een
schildpad, een egel of een gordeldier
en dat we voor het kleine en mooie
om ons heen, niet gemakkelijk waar-
deering kunnen vinden, zoo gauw er
maar sprake is van eenigo werke
lijke of denkbeeldige schade.
H. PEL'SENS.
CORRESPONDENTIE.
Kan men een cactus stekken?
In de eerete plaats kan men een
stuk van de oude plant afsnijden, de
wond laten opdrogen, om de stek ver
volgens in een mengsel van zand en
leem te zetten. Ooik kan men de jonge
planten, die aan den voet van sommi
ge soorten, b v. echinopsis multiplex,
worden gevormd, afzonderlijk in een
pot zetten.
In den winter moet de cactus wei
nig of geen water hebben.
H. PEUSEN'S.
Rubriek voor Vrouwen
ZAL DE NIEUWE ROKVORM
BLIJVEN BESTAAN?
Het Is naar aanleiding van een
schrijvöD, dat ik deeer dagen van
een mijner lezeressen ontving, dat ik
u ditmaal meer speciaal wil inlich
ten over den nieuwen rokvorm, die
evenals alle nieuwe vormen
veel tegenstand ondervindt.
In de Duitsche bladen Is de nieuwe
kiokrok in afkeurenden zin gecriti-
seeid geworden. Men (beschouwt
dóiir het verschijnen van het nieuwe
model, dat zooveel inetcrmaat stof
vereischt, ln een tijd, dat alle weef
sels tengevolge van den wereld
oorlog enorm in prijs gestegen zijn,
als een plagen en tarten van Fran-
sche zijde Anderen weerlegden deze
leachuldiging, door aan te voeren,
dat de ernstige gebeurtcriiseen van
onzen tijd de mensclien hebben wak-
loer geschud, hen heeft doen inzien
liet indécente van den overdreven
nauwen rokvonn.
Verder werd het nieuwe model ver
dedigd, door er op te wijzen, datliet
alle bewegingen van het mauscheliik
lichaam vrij laat, een voorrecht, dat
vooral haar ten goede komt, d:e er
op uit moet, om buitenshuis haar
kost te verdienen, zooals er thans
zoo'n groot aantal vrouwen zijn. Dit
feit vergoelijkt tevens, dat de nieu
we rokken zoo buitengewoon kort
zijn, hetgeen op zichzelf wel door de
voorstanders der hygiëne aal worden
toagej'uichtwant er is 1 mme re geen
sprake van, dat nok randen met liet
straat vuil ln aanraking kunnen ko
men
Dat de nieuwe modellen oogen-
schijnlijk schoorvoetend worden ge
accepteerd, is evenwel niet een ge
volg van het "wikken en wogen, of zc
wel Inderdaad zullen inslaan, maar
een natuurlijk gevolg van den te-
genwoordigen economischen toe
stand.
Niet alleen de weefsels zijn duur
en de me ter maat is grooler dan
voorheen, doch wie onzer ziet zich
niet genoodzaakt, (bezuiniging aan te
brengen En we weten hel rnaar Al
te goed, dat de vrouw op haar toilet
veel bezuinigen kan. Voeg daar nog'
'iij, dat do moderne vrouw niet meer
de gehoorzame slavin der mode is
van een kwart-eeuw geleden en het
zal duidelijk zijn, waarom niet ul6
bij tooverslag alle na-uwe rokken
verdwenen 2ijn om nan de wijde
ldok- en plooirokken het veld te rui
men.
Iedere dame, die nog ln het bezit
ls van één of meer costuums met
nauwen rok, draagt deze rustig af
en denkt pas over het nieuwe model,
'Joodra ze Inderdaad een nieuwe ja
pon noodig heeft, maar dat de nieu
we rok weer even spoedig van het
tooneel verdwijnen zou als hij daar
op verscheen zooals naar aanlei
ding van sommig geschrijf in de bla
den werd beweerd daarvan is
geen sprake. Het model 16 er in, en
zal zich ook voor de eerstvolgende
jaren weten te handhaven.
Ten opaichte van de weefsels hel)
iik op het oogenblik nog geen nou-
veauté's te vermelden, want men
gaat nog voort de tafzijden costiuuam
als de meest moderne te beschou
wen. zoowel in zwart als gekleurd,
effen en geruit.
Voor gezelsohaps- gelegenheids-
toiletten wordt veel zwarte tule ge
bracht Nieuw ie daarvoor de rok,
die uit drie ruime volants is saam-
gesteld elke volant afgewerkt met
een 5 c.M. breede bles van pailletten-
tule, gitgalon of -bamdfluweel. Ver
der wordt als fijnste gomeerinlg he
rbouwd het ihandbordunrsel, dat
kleur op kleur op de tailles ge
werkt wordt, wanneer hdt motieven
betreft Zoodra er «Venwel gestyleer-
do bloempatronen worden aange
bracht, borduurt men bloemen en
bladeren in hun natuurlijke kleuren
rnet zijde of k'elne kralen.
Het kralcnlborduursel, waarin on
ze overgrootmoeders zoo handig war
ren, komt weer meier en meer in
zwang. Men bezigt liet niet alleen
als garneerlnig op fijne dames
toiletten, doch hel wordt, ook op an
dons wliv© toegepast. Zoo zijn bijv.
do mot kralen geborduurde réficuW
néér in zwang. Oude réticules, die
ftog in het bezit gevonden worden
von sommige welgestelde boerenfa
milies. wonden tegen hooge prljacn
opprekocht door handelaars ln oud
heden.
Een nouveauté op dit gebied wordt
ons uit Weeuen gdbraohlt in den
vorrn van een collier. Hot is een
zwart bandfluweel, 4 A 5 c.M. breed,
dat precies om den hals past en in
het acWennrldesn met een stalen
veertje zoodanig sluit, dat het on
zichtbaar is. In het voormidden :s
eon kunstig stukje ka alenborduursel
aangebracht, en wel zóó, dat het
A Jour op dein hals der draagster
valt. Het 1s uit de allerkleinste
kraaltjes samengesteld en ln smaak
volle patronen uitgevoerd. Men
brengt ze ln zwart met goud, lila
mei zwart, 'wit en zwairt on alle mo
gelijke lichte kleuren, zoodat men
bij ieder toilet een passend, collier
kan vinden. Deze nouveauté is nog
maar in enkels magazijnen te Am
sterdam en Ln Den Haag verkrijg
baar.
MARIE VAN AMSTEL.
Brieven alt Berlijn.
DWARS DOOR OORLOGSLAND.
Berlijn, 3 September 1915.
Toen wij op een smkheeten dag in
Augustus ai vroeg 's morgens in Leip
zig aankwamen en allereerst liet im
posants station bekeken vonden wij
het een erkwikking bijna een half
uur door een tunnel geleid te worden
w aar aangename koelte heerschte en
wij begrepen ii» onze door de trein
reis en de hitte veroorzaakte kortaich.
tiglieid eerst later dat het duarbij vol
strekt niet om ons weizijn te doen was
doch om ons een denkbeeld te geven
van de afmetingen van het nieuwe
station, het grootste van gansch Eu
ropa dat zich met het aansluitend goe
derenstation over een lengte van met
minder dan 2 1/2 kilometer uitstrekt.
Opgefrischt door dezen tocht kregen
wij ook meer oog voor den imposun-
ten bouw die niet minder dan 27 per
rons telt, een raillengte van 150 kilo
meter en 920 wissels liezit, en dertig
meter hoogte overwelfd is door een
dak van gewapend beton en waar,
wanneer heft verkeer v. eer geheel nor
maal is, dagelijks 509 treinen zullen
aankomen en vertrekken. Do kleinig
heid van 135 miilioen heeft dit suition
gekost dat door de edele lijnen van
zijn langgerekten gevel ook naar de
stad toe oen bijzonder goed eJfect
maakt en het gehoeJc plein met de er
op uitloopende straten bebeerschl. En
wel naar mijn smaak op een betere
wijze dan het gedenktoeken voor den
volkerenslag van 1813 dit op het hoog
ste punt iler Leipziger laagvlakte doet.
Wamt het beheersclien van dit gewel
dige monumenit, 91 nieter hoog, ge
houwen uit graniet welks allegorische
figuren in de hal van den roem alleen
9 meter hoog en 8000 centenaars
zwaar zijn, ls hetzelfde als een over
weldiging van alles wat in de nabij'
heid komt. Men zal het dan ook nooit
kunnen wagen, er een stadswijk om
heen te bouwen, het is zuiver op ef
fect uit de verte berekend. Met grooio
feesten in tegenwoordigheid van den
keizer en van een menigte hoogge
plaatste vreemde officieren, waaron
der de grootvorst Cyrill en de nu af
getreden Russische minister van oor
log Schomlinow werd de inwijding
van het gedenkteeken den 18eu Octo
ber 1913 gevierd. Niemand vermoedde
toen hoe spoedig die schijnbare har
monie gestoord zou zijn en hoe de Rus-
sische soldaten, die geholpen hadtfr n
aan het opgraven van de beendere i
der voor een eeuw gesneuvelden, cr-
loe bestemd zouden zijn een deel :e
vormen van de spreekwoordelijk go-
worden Russische stoomwals. Doch
dit alk-s is anders gekomen als me
nigeen nog het vorig jaar dacht. En
vreedzaam staat de Russische kerk
met haar gouden koepel hier nog in
de nabijheid.
WM heeft Leipzig met alles in liet
oorlogsjaar voleindigd! Doze stad die
meer en meer uitgroeid tot een mid
delpunt van verkeer en geestelijk le
ven, waar het gebouw van het hoogste
Duit3che gerechtshof, het Reiclisgo-
richt, oprijst met zijn prachtige archi
tectuur, die een wereldberoemde uni
versiteit bezit en het centrum van den
Duitschen boekhandel vormt, terwijl
de Leipziger Mis in voor. en najaar
een overstelpend aantal knopers trekt,
deze stad die een bank van leeniug
bezit ln een trotsch gebouw vlak aan
een plein, van binnen wedijverend mes
do moderne en hygiënische inrichting
van de grootste handelshuizen, <!•>-
ze stad voleindigde in het oorlogsjaar
nie* alleen haar station, ook een ge-
houw ter opneming der „Duitsche
Boekerij" yeriees ter waarde van drie
miilioen, een gebouw voor lichaams-
hy-giëno ontstond, waar Ln een reus
achtige zwembassin in een hooge /-aal
zelfs Noord zeebrand ing door een kun
stig mechaniek te voorschijn getoo-
verd kan worden, alle badc-n die de
geneeskunde voorschrijft tecea mini
male prijzen genomen kunnen worden
en waar friseur noch restauratie ont
breekt.
Werkelijk oorlogswerk in Leipzig
zagen wij in de werkplaatsen van het
bureau voor oorlogsklecdüig, dut in
vredestijd telkens voor een legercorps
to zorgen heeft en waar nu in alle ou
de en nog een aantal nieuw opgetrok
ken loodsen door militaire en burger-
kleermakers, schoenmakers en <0
knoopsgaieimaaisters ijverig gewerkt
wordt om den voorraad steeds i.p
peil te houden. Niet minder don 200 »J
uniformbroeken en een duo aantal
jassen en ontelbare schoenen, keurig
opgesta|»eld, zoodal men niets dun
een mozaik van zolen tusschen grond
en zoldering zag, lagen er klaar.
Oorlogswerk deed men ook in het
nieuwo ziekenhuis. Een heel complex
van gebouwen, -temidden van plant
soenen, w-aar officieren en manschuiv-
pen verpleegd word n en waar plaijts
is voor duizend zieken. Allo niuuwsto
wetenschappelijke methodes ter gene
zing of nabehandeling van kwetsuren
en de prachtigste operatiezalen zagen
wij hier.
Oorlogswerk doeft ook een der groot
ste Leipziger uitgeversfirma's, de fir
ma Reclam, ln dozen tijd. Ik hedool
hiermee niet hare gift van 25009 Murk
ter aanschaffing van lectuur voor de
troejien Want dit is tenslotte een van
de honderdduizenden Liebesgalx-n dia
het Duitsche volk dagelijks als off* r
op het altaar des vaderlands brengt.
Ree urn doet meer. Kampend met
de grootste moeilijkheden, zoodut
soms de hulp van acht vreemde druk.
kerijen ingeroepen moest worden jóa
beide zoons en 93 man van het perso
neel zijn aan het front) heeft
Reclam alles gedaan om den lees
honger der Duitsche soldaten te
bevredigen en de oude heer die ons
als chef met trots rondleidde door zijn
bibliotheek die reeds meer dan 19 mil-
FEUILLETON
U i t li e t Engelscli
van
W. A. MACKENZIE.
20)
Maar denk je dat het mogelijk is
dat mevrouw Dapifer...
Och, wat weet ik nu van vrou
wen af? Jk ken ze zoo weinig.
En die kleermaker? Die Vande-
leur.
Een man, die zijn tijd verknoeit
met het uitdenken en maken van ja
ponnen moet wel tot alles in staat
zijn!
En die beschuldiging niet eens
gesteund door bewijzen? Denk je dat
Brenda de waarheid gesproken heeft?
Ja, kijk eens hier, ik ben erg ge
steld op alle jonge meesjes en ik zou
juffrouw Brenda Dapifer wel willen
verdedigen tegen een heele verzame
ling menschen, die haar aanvielen.
Natuurlijk zou ik dat doem, wat
mijzelf betreft. Maar in mijn officieele
functie, als nederige dienaar van
Zijne Majesteit, moet ik zijn wenschen
afwachten.
En wat denk je dan van die ge
schiedenis met dat lint?
Hoe zou ik daar iets van kunnen
weten? Hei kan nog een interessante
rol spelen in du stuk, dit drama of
kluchtspel, wal het ook worden zal.
Het herinnert me een beetje aan de
eerste stukkon van Sardou.
Ik schei er mee uit, zeide Coke
wanhopig, want ik zie dat Lk toch
geen woord uit je kan krijgen je
hebt een hart van steen, Eskilstuna!
Geen vlci-nde opmerking, mom
pelde de Baron
Alleen al uit vriendschap voor
Prins Olaf behoorde je eemge belang
stelling te toonen... Je bent hier im
mors lieeri gezonden om de vrouw te
vinden waar hij verliefd op gewor
den is...
En dank zij jou, beste Sappeur,
heb ik haar gevonden.
En nu je ziet dat ze zich in groote
moeilijkheden bevindt...
Zit ik stil en kijk toe dat wilde
jo immers zeggen? Precies. Ik heb ge
daan wat mij gevraagd was. Hier
eindigt mijn oi»dracht Bovendien, je
moot niet vergeten dat de Prins
zelf hier is, dat hij de zaak zelf in
handen genomen heeft en dat hij wel
in staat is voor zich zelf te zorgen.
Daar ben ik van overtuigd, en
toch....
Misschien zou je graag willen dat
ik in zijn plaats optrad?
Neen, neen, alleen dat je hem
hielp met je groote ervaring van men.
sciien en zaken.
Ik zal helpen, Coke, als mijn
hulp gevraagd wordt. Ik wil me niet
opdringen, daar bedank ik voor... En,
svat ik zoggen wilde, begin je nog
geen lionger te krijgen?
Ja, eigenlijk wel. Ik zou wel iets
willen eten.
Zullen we het boven laten bren
gen of in de gemeenschappelijke eet
zaal gaan eten7
- Och, laten we maar naar bene
den gaan!
Laten we maar eens net doen als
gewone menschen. Ik vind het altijd
prettig om in oen groot gezelschap te
eten, ofschoon ik vrees dat we van
avond niets beters zullen zien dan 'n
paar handelsreizigers, of een...
Prins, fluisterde Eskilstuna, ter
wijl ze de trap afgingen. Want daar
bij de deur staat meneer Goodman.
En zo3 hongerig als een tijger die
in een week geen voedsel heeft kun
nen vinden, riep Olaf, die de laatste
woorden opgevangen had; of als...
als een detective die den hee'en dug
hard gewerkt heeft... Maar ga mee
en laat ons een aanval doen op de
goede Engelsclie roastbeef, die des
-Zondags wel den hoofdschotel uit zal
maken.
En hij ging hen voor naar de ceL
kamer.
Toen ze alle drie zalen waagde Coke
het te vragen wat de Prins toch wel
gedaan had vandaag, en wat hem zoo
hongerig gemaakt had.
Dat hoort u later wel, lachte
Olaf, die bezig was een stukje kip te
verslinden, met die geoonde eetlust
die de jeugd eigen is. Als wij ver
zadigd zijn zullen we een wandeling
gaan doen langs Blackwater. En daar
zal ik u dingen vertellen o, beste
vrienden, dingen, die zullen maken
dat de laatste liaren van Papa Eskil
stuna uitvallen.
En Olaf lachte weer. En toch klonk
in zijn lachen iets ernstigs door, wat
zijn hoorders deed begrijpen dat er
gewichtige dingen verhandeld zouden
worden.
In de stilte en rust van den Zondag
avond wandeiden zij door de schilder,
achtige oude stad. Zij staken het ka
naai over en bereikten na «enigen
tijd Blackwater. Langzaam wandel
den ze door de mooie groene weilan
den, de twee oudsten rookten een 6l
gaar, Olaf een sigaret.
Coke was een en al ongeduld, Es
kilstuna was (tenminste uiterlijk) vol
maakt on\erschillig, en de Prins had
er plezier in hen nog een tijd nieuws
gierig te maken. Eindelijk echter
hield hij op en legde zijn hand op
den arm van Eskilstuna.
Luister eens, Baron, zeide hij.
Sir Jacinth, herinnert gij u het tele
gram waarvan mevrouw Dapifer zei
de, dat ze het naar haar kleermaker
gezonden had?
Zeker.
Hebt u het telegrammenboek ge
zien?
Natuurlijk. En dat bewijst mij
duidelijk genoeg dat mevrouw Dapi
fer de waarheid gesproken heeft.
Daar heb ik trouwens geen oogenblik
aan getwijfeld.
Hebt u opgemerkt hoe het tele
gram onderteekend was?
Zoover ik me kan herinneren was
het in het geheel niet onderteekend.
En toch was dat het geval.
Vreemd, dat ik de onderteekening
dan niet gezien heb!
De voornaam van mevrouw Da
pifer is...?
Chiara.
Dat stond onder het telegram!
Onmogelijk!... Hoe kon... waar
om zou...?
Dat is het nu juist, Sir Jacinth.
Het verraadt een intimiteit, die zeer
ongewoon is, niet waar. wanneer een
dame van goede familie en die een
groote rol speelt in de uitgaande we
reld, den man die haar japonnen
maakt een telegram stuurt met de
derteekeulng Chiara!
U verbaast mei
Wat denkt u er van, Baron?
Och, ze had net zoo goed kunnen
onderteekenen met Bébé of Titi, of zoo
iets. Dat zou even gek geweest züi»
En wie kan de grillen van een vrouw
doorgronden?
Grappenmakerl lachte Olaf.
En nu, S.r Jacinth, dat lint, u weet
wel, dat lint waarover juffrouw Dnpi.
fer sprak.
Ja zeker. Maar om u do waar
heid te zeggon hecht ik weinig ge
wicht van wat juffrouw Dapifer ge
zegd heeft. Ze was builen zichzelf van
verdriet; het scheen mij toe dat ze
zenuwachtig was on daard- or., ia. h e
zal ik het zeggen een ongewone
mate van verbeeldingskracht bezat.
Verbeelding' herhaalde de Prins.
Hm! denkt u dat ik ook zoo iets zou
kunnen doen, Sir Jacinth?
Och ah neen! Maar toch, u
is jong en de jeugd ziet vaak dingen
die in werkelijkheid niet bestaan.
Dank u. Maai' zelfs u moet dit
toch wel zien, en hij haalde het groene
lint uit tijn zak.
Met open mond staarde Sir Jacinth
hem aan.
Baron Eskilstuna grinnikte zacht
jes.
En luister nu eens naar mijn
plannetje, zeide de Prins.
De eerste stap tot uitvoering van
zijn plan deed hij don volgenden mor.
gen toen hij zich bij monsieur Vando
leur liet aandienen.
(Wordt vervolgd.)
