De Europeesche Oorlog.
Verspreid nieuws ran de oorlogsvelden.
Nadere bijzonderheden over de gevechten op het Westelijk esriogsveid.
De ontploffing op een itallaansch oorlogsschip.
Dnltsehland en de Yereenigde Staten.
Een oefenschool voor In den strijd verminkten.
PERZIKBLOESEM
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 2 OCTOBER 1915
Verspreid nieuws
van d©oorlogsvelden
OP LUISTERPOST.
Aan den Berliner Lokalanzeiger is
het volgende verhaal ontleend:
Dat er luisterposten zijn moeten,
daarover waren wij het allen eens.
Maar enkelen onzer waren de over
tuiging toegedaan, dat het absoluut
niet noodig was, dat deze posten zóó
ver van de eigen stellingen lagen.
Doch de posten waren er nu eenmaal
en wij moesten ze bezetten. Daar bet
punt, bepaald als onz-al luisterpost,
800 meter voor onze loopgraaf lag en
alleen te bereiken was door draad
hindernissen, dwars over weide, veld
en bremstruiken, kwamen wij slechts
langzaam vooruit. Vooral, omdat do
vijand raketten liet opstijgen en wij
dan, volgens voorschrift, onmiddel
lijk op den grond moesten gaan lig
gen, niettegenstaande men alleen
maar behoeft te blijven staan in het
schijnsel der raketten, om niet gezien
te worden.
De mannen, die wij aflosten,
meldden, dal er niets bijzonders ge
beurd was. Wij gingen in een gat in
den grond liggen en begonnen on
zen dienst, die hierin bestaat, dat wij
zeif geen geluid geven en letten op
vreemd© geluiden, om dan onmiddel
lijk handelend op te treden.
Voor ons luistergat, ongeveer op
twintig meter afstand, liep het M-
kanaal. Onze oever ,was volkomen
kaal. de andere oever, door de vij
andelijk© luisterposten bezet, begroeid
met wilgen en hazelnootstniikm.
Ovr r het smalle kanaal liep een pri-
milief bruggetje, dat vooral in don
kere nachten door de luisterpatrouil
les gebruikt werd om de overzijde te
bereiken.
D© nacht was buitengewoon stil.
De rust werd niet eens verstoord
door het gebruikelijke kanon-gedon-
der uit d© richting van Y. Slechts af
en toe schreeuwde ©en vogel of klonk
hit de verto bet rollen van oen Fran-
Bche' auto. Langzamerhand wennen
oog en oor aan de duisternis en
stilte en zien en hooren wij toonee-
len en geluiden, die te voren niet
waar genomen konden worden.
Aan den overkant schijnt zich een
froot dier te bewegen. Maar een dier
an met praten. Heel duidelijk hoor
ik het. En dan een schaduw en nog
«en.
De kameraden hebben het ook go-
noord en zonder iets tc zeggen, al
leen door handbewegingen, sproken
wij af, wat wij te doen hebben. Wij
grijpen naar de handgranaten en
wachten op den vijand. Wij kunnen
wel raden, wat hij in zijn schild
voert. Sedert wij hier liggen, heeft
hij gemerkt dat het onschadelijk-rna-
keii van patrouilles onze :-peciali-
teii is. Zijn patrouilles wagen het
dus niet meer over het bruggetje te
[taan doch trachten in bootjes over
iet water te komen. Wij hebben ons
luistergat verlaten, het geweer om.
den hals gehangen, in de linkerhand
een granaat, in de rechter twee gra
naten genomen en gaan kruipend
naar den oever.
Aan den overkant hoorden wij
zacht roepen: „Ailonsi" Ze© man in
het kleine bootje, kwamen spookach
tig zachtjes nader. Wij twijfelden er
geen oogenblik aan, dat zij het ge
munt hadden op onzen luisterpost
om wraak te nemen, omdat wij in
den vorigen nacht een officieivpa-
trouille hadden afgemaakt.
I-Iet spookschip was nog drie nie
ter ongeveer van den oever. Toen
floot een der onzen, drie Duitsche
handgranaten suisden in het bootje,
dan nog drie en weer drie, alles blik
semsnel.
De boot vloog niet aan stukken,
hetgeen wij vermoed hadden. In
rook en vlammen gehuld kenterde
het en vijfl ichamen dreven bewe
gingloos op het water. De zesde was
niet te zien.
Snel kropen wij terug in onzo gra-
naatircchter en nauwelijks waren
we er aangekomen of do projectielen
van eeu Fraru-ch machinegeweer flo
ten over onze hoofden. Na tien minu
ten hield het schieten op.
IX DE HOOGSTE DREVEN.
Uit Tirol wordt aan het Berliner
Tageblatt geschreven:
Een driehoekige witte kalkrots
steekt zijn scherpe kanten uit boven
het hoogland. Van alle zijden kan
men de rots goed zien; van beneden
uit het zonnige dal, van boven, waar
nog hooger een plateau is. Van eiken
berg ver in het rond ziet men dezen
rotstop en wie op de rots geklauterd
is, overziet een groot gedeelte van
het Tiroolsche land. Daarom had op
dezen scherpen top een klein groepje
dappere soldaten port gevat, met
6chaar-verrekijker en andere kijkers.
Langs een der kanten van deze rots
kon men haar vrij gemakkelijk be
klimmen, maar ergens op een berg
had de vijand kanonnen geplaatst en
bestreek daarmede dezen gemakkei ij
ken weg. Niemand kon daarlangs.
De andere zijde van de rots was een
loodrechte wand. Geen Italiaunsche
schrapncll kon hem bereiken. En
dus moest dagelijks langs dezen lood
rechten wand alles naar boven ge
bracht worden; water en ammunitie
voor de Oostenrijkedie soldaten. En
dikwijls moest men gewonden langs
dezen zelfden onrnogelijken weg naar
beneden transporteeren. De Italiaan
weet reeds lang, dat hij van dezen
spitsen top begluurd wordt. De eene
zware granaat voor, de andere na,
vliegt naar dezen top. Dikwijls suist
het projectiel er over heen, want de
smalle rots is niet gemakkelijk te
raken. Doch corns treft de granaat.
En boven, op een plateau, zoo groot
als een kamer, liggen mannen en
wachten op de granaten. Zij hebben
gaten gebroken in hei steen eu daar
in liggen zij dag en nacht. Eén staat
er aan den verrekijker en tuurt. Een
spreekt er in de telefoon: daar en
daar werken de Italianen aan een
weg, daar schijnen zij een loopgraat
aan te leggen. Aan het andere eind
van de telefoonleiding geeft een ar
tillerie-officier zijn bevelen en dade
lijk ziet men van de witte rots een
wit-roud wolkje bloeien boven de Ita
liaan-die arbeiders of ook den zwar
ten rook van een ontplofte granaat
kronkelen uit de loopgraaf in aan
bouw. Kalm zegt de man het door
de telefoon of het doel geraakt is,
hoeveel het projectiel naast het doel
viel.
De Italiaan weet het en haat dezo
rots en zendt er zijn zwaarste grana
ten heen. Niet altijd treffen ze, en
wanneer ze treffen, bieden de rots-
gaten eonige bescherming, maar
Maar dezer dagen werden alleen
door den luchtdruk van een 28 centi
meter granaat, die niet trof en voor
bij vloog, twee jonge soldaten van
den top geslingerd. Zij vlogen, alsof
zij zelf uit een kanon geschoten wa
ren, door de blauwe, zonnige hicht,
diep het dal in.
Waar de eene heen vloog, weet
men nog niet. Het verpletterde lijk
van den ander heeft nicn ergens ge
vonden.
Twee man minder op den top. De
anderen blijven er.
DE KRIJGSGEVANGENEN.
De correspondenten der Engelsche
bladen spreken in hun verhalen
over de geweldige gevechten op het
westelijk front ook uitvoerig over de
gevangenen, die daarbij zijn ge
maakt. Zoo vertelt bijv. John Bu-
chan, die o. a. in „Times" en „Daily
News" schrijftDc gevangenen wa
ren van goed physiek, beter dan die
ik te voren wel bij Duitsche gevange
nen had gezien. Er waren tal van
jongens onder en ook een vrij groot
aantal oudere lieden, met den zwurt-
gouden knoop van den Landstorm op
hun pet, maar dc meesfen wvxren
flinke jonge mannen van het type
der landlieden. De eenige stedeling,
met wien ik spruk, was verkooper
geweest in een Londenschen winkel.
De gevangenen toonden geen boos
heid of verlegenheid. Zij deden vlug
hetgeen hun werd bevolen en een die
zich vergiste, kreeg van zijn ser
geant te hooren, dat hij moest be
denken, dat hij een Duitscher was
en den Engelschcn moest toonen, dat
hij wel wist hoe het hoorde. De
meesten schenen ondanks hun ver
moeidheid goed geluimd. Enkelen der
jongere artilleristen bleken geneigd
over strategie te gaan boonien, en
schreven het Britsche 6ueccs toe aan
het feit, dat de Britten het Duitsche
voorbeeld hadden gevolgd. Eén
echter schertste over de Schotsche
soldaten en de veteranen onder de
Hooglanders.
De correspondent merkt op, dat een
leger, dat uit zulke bestanddeelen be
staat, niet mag worden onderschat.
Maar iocJi moet men zich afvragen,
of de krijgshaftige geest dezer lieden
wel op dezelfde hoogte staat als hun
physiek en ontwijfelbaar goede af
richting. lleelc compagnieën waren
gevangen genomen. Nauwelijks één
op de vijftig had eenige verwonding.
Zij schenen werkelijk opgelucht, dat
ze gevangen waren genomen en uit
die hei waren \erlosL Het is moei
lijk zich voor te stellen, dat Fran-
sche of Briische troepen in zulke
omstandigheden hun toestand op
dergelijke wijze zouden aanvaarden.
Opmerkelijk noemt de correspon
dent het, dat de meeste gevangenen
lichte oogc-n hadden en vooruitste
kende jukbeenderen hadden, en dus
van Slavisch tytfe waren.
HOE DE FRANSCHEN EEN DUIT-
SCHEN POST VEROVKRIDEN.
Een officieel communiqué meldde
dezer dagen, dat de Fransche troepen
ten Noorden van het kanaal aan de
Aisne een versterkte 11 D ui lachen post
veroverd hebben, Hoe dat in zijn
werk is gegaan vertelt Pierre Dumont
in de „Lïberté" als volgt
De post, waarom het ging, was
reeds in de maand Januari het mid
delpunt van levendige gevechten tot
de Duitschers in den ochtend van 19
Januari slaagden or zich meester van
te maken. Sedert dien had er kalmte
in den sector geheerscht, maar deze
kalmte was slecht.» schijn, daar de
Franschen besloten hadden van de
eerste de beste gelegenheid gebruik
te maken, om revanche te nemen.
Deze gelegenheid bood zich den
17cn j.l. Des morgeus ondernamen de
Duitschers een hevigen aanval, met
het doel zich meester te maken van
een bruggehoofd, dat wij bezetten.
Maar hun poging mislukte zoo vol
komen, dat zij zich in wasiorde moes
ten terugtrekken, vervolgd door het
voor onze batterijen.
Dit was het gewonschte oogenblik,
om te beproeven, den post te herove
ren: gebruik mukeml van' dc verwar
ring der Duitschors, stormden onze
soldaten uit da loopgraven. Op dit
moment had een ernstig Incident
plaats. De luitenant, die den aanval
leidide, werd reeds bij den aanvang
van het. gevecht ernstig gewond. Toch
bleef hij zijn soldaten aanvuren, tot
hij geheel door bloedverlies uitgeput
was en zijn bewusizijn verloor. Maar
reeds lieten de Duitschers de loop
graven voor den post in don steek.
Toen moest de post zelf, een klein, in
puin geschoten huisje, dat door mi
trailleurs verdedigd werd, nog geno
men worden. En daarbij verrichtten
onze 75 m.M. kanonnen weder uitste
kend werk. Het regend© granaten op
den post en de verdedigers, door een
paniek aangegrepen, zochten hun heil
in de vlucht. Eeni,?© minuten later
bezetten onze mannen den post.
IN 'T GEBOMBARDEERDE REIMS.
Een bijzondere verslaggever van de
„Matin" heeft een bezoek aan Reims
gebracht en vertelt nu in zijn blad van
de rustige heldhaftigheid van de
vrouwen van Reims, die er sinds een
jaar voorlieten in de open, onv
sterkte etad, die sinds dat jaar aan
een bijkans dagetijksche beschieting
blootstaat. „Op elk uur van dear dag
of van den naoht iedere minuut, iede
re seconde kan c-r op den hoek van de
straat, dien gij omsiaat, midden op
het plein, dat gij oversteekt, in de ka
mer, waar ge in woont een kleine,
een middelsoort, of een groole gra
naat neerkomen". Men moet stevige
zenuwen hebban, om een jaar lang
zoo'n leven te kunnen leiden, had de
man van de Matin gezegd. Kwestie
van gewoonte, antwoordde een melsjo
van vijftien jaar hem.
T«r Zee.
DE ONTPLOFFING OP EEN"
ITAL1AANSCH OORLOGSSCHIP.
De N. R. Ct meldt:
Van de ltnliaansche grens komen
de reizigers melden, volgens de Köl-
nische Zeitung, dat de ontploffing
van het linie-schip „Benedetto Brin"
onder het Italiaanschc volk diepen
ndruk gemaakt heeft. Ook de pers
geeft uiting aan haar droefenis. De
Corriere della Sera zegt, dat het ver
lies dat de Itali83nschc marine ge
troffen heeft, dubbel treft, omdat lietj
in oorlogstijd geleden is. Elk eehip
en het leven van eiken zeeman is nu
van waarde in den strijd tegen den
vijand. Het blad verklaart dan, dat
het verlies van het schip de sterkte
van do vloot zoo goed als niet ver
mindert en dat er voor den vijand
dus geen reden bestaat, om over
moedig te worden. De rouw van liet
volk geldt dan ook niet zoozeer het
verlies van het schip als wel de
slachtoffers van de ramp.
De marine-medewerker van het
blad merkt op, dat de Italiaansche
vloot tot dusver voor ernstige verlie
zen ten gevolge van ontploffing in
de munitiekamers gespaard gebleven
was. De Benedetto Brin behoort wel
niet tot do moderne schepen, maar
ging terecht voor een goeden oor
logsbodem door. Toch zal haar af
wezigheid in een zeeslag wegens ha
re onvoldoende bewapening niet
van groote bc-teekenis zijn.
De Secole herinnert bij deze gele
genheid aan den brand op een schip
in de haven van Genua, dat voor
Rusland bestemd was. Het blad
hoopt, dat de overheid zich er nu van
zal overtuigen, dat grootere voor
zorgsmaatregelen noodzakelijk zijn.
De totdusver ontvangen berichten
doen vermoeden, dat de ontploffing
een gevolg ia geweest van het ont
branden van den kruilvoorraad.
De Sera meldt dat men er ijverig
mee doende is, <1© zware kanonnen
en pantserjilaten van de Benedetto
Brin te bergen.
Een Belgische sohool «oer
verminkten in den oorlog
Men leest in de (Belgische) Leger
bede
De Belgische regeeriug had het
voorbeeld niet afgewacht van dc
vaderlandsche belangstelling, waar
tan onze bondgenooten ten opzichte
hunner ooilogsverminkten -blijken
geven, om zich te bekommeren om
liet huidig en toekomstig lot der dap
pere Belgische soldaten, slachtoffers
von hunnen plicht.- Evenwel stond zij
voor ongunstige voorwaarden om
een stevig en degelijk werk tot stand
te brengen, buiten het land, en er
I behoefde het edelmoedig gebaar van
den Belgischen menschenvriend, ba
ron Baeyens, om het ontwerp te
kunnen ten uitvoer brengen, waar
van de minister van oorlog de be
werking had toevertrouwd aan het
hoofd van zijn burgerlijk kabinet,
den heer De Paeuw, die zich den
majoor der genie Walens als techn1-
schen raadsman toevoegde.
De heer baron Baeyens heeft ter
beschikking van den minister van
oorlog een uitgestrekt landgoed te
Port-Yillez gesteld op 7 kilometer
van Vernon, in eene vrij schilder
achtige streek, welke, op 125 meter
hoogte gelegen, de Seine beheersc-ht.
Den 12den Juli zetten de arbeiders
van de genie zich aan liet werk het
schaarhout werd afgekapt, de eiken
geveld, de boomstompen uitgedolven
en, in twee maanden tijd, hadden
deze dapperen onder de leiding van
den vlijtigen reserve-kapitein der
genie Haccour het wonder verwezen
lijkt, een woud in een kamp van een
zestigtal paviljoenen te hebben her
schapen. Deze paviljoenen zijn met
electriciteit verlicht, naar de voor
schriften van de gezondheidsleer in
gericht. en bieden tevens al de ge-
wenschte voorwaarden van gerieflijk
heid. Een omgehakt en bebouwd veld,
van circa drie hectaar oppervlakte,
ligt gereed om als proefveld voor de
leergangen van akkerbouw, hofbouw
en bloementeelt te dienen.
De Inrichting is nog niet voliooid
men is thans bezig aan het bouwen
van een prachtige feestzaal met too-
neelverhooging aan den eenen kant,
en van eene knpel, leeszaal en eet
zaal aan den anderen kant.
De school, welke thans ongeveer
600 leerlingen telt, en er 2000 zal
kunnen bevatten, staat onder dc be
velen van den kapitein-commandant
Bonte, die met vaderlijke vastbera
denheid, toewijding en goedheid, {die
moeite inspant om zijnen jongens het
leven aangenaam en zoet te maken.
Drie onderscheidene diensten zijn
ingericht 1n dc school, die den titel
van Vakschool voor Belgische ver
minkten draagt.
Vooreerst de technische dienst, die
onder de leiding van den kapitein
der genie Ilaccour zich bezig houdt
met het inrichten en geschikt maken
der lokalen en werkhuizen, met het
aanschaffen van werktuigen voor de
werkhuizen en de vakkundige oplei
ding der verminkten.
De paedagogische dienst, bestuurd
door den heer Alleman, bestuurder
d^r Pupillenschool van Aalst,, be
moeit zich met het algemeen ouder
wijs en met de in het technisch en
vakkundig onderricht toe te passen
methode.
De geneeskundige dienst, onder de
leiding van dr. Dam, bepaalt de li
chamelijke geschiktheid, dienende tot
leiddraad voor de te volgen vakkun
dige richting; in sommige bijzondere
gevallen, en door eene voorbereiden
de behandeling en het toedienen der
noodige zorgen, beoogt zij de gelei
delijke veriietering der lichamelijk©
geschiktheid en derwijze het nuttig
rendement van het werk der leergas
ten.
Dc inrichting bevat ©en laboratorium
voor opsporingen over den vakarbeid,
de eerste Inrichting van dien aard
in eene school, waar hoofdzakelijk
het stoffelijk vermogen van elkeen in
't bijzonder wordt bestudeerd.
In de keuze van de aan »e leeren
ambachten, houdt men bovendien re
kening niet het advies van den ge
neeskundigen dienst, van de neiging
der jongens, en sluit men beslist de
ambachten uit die niet voldoend
winstgevend zijn.
De lijst der takken, die reeds lang
is, bewijst dat men voor geene enkele
moeilijkheid achteruitgaat om dc can-
didaten voldoening te geven: Land
bouw. hofbouw, paarden- en vee
fokkerij, konljnenkweefa, hoenderen-
teelt, paswerkea, metaaldrnalen,
beeeihouwerssüel, bakkersstiel, me-
c an lek, liaarkapperatlel, handel, bur
gerlijke bouwkunde, schoenmakere
ambacht, stereotomie, schrijnwer
ken, nijverheidsfotografie, sch.ltfer-;
kunst, loodbewerken, zinkbewerken,
boekbinderij, zadelmak ersstiel, kleer-
makersstie), telegrafie, weefkunst,
draaibankwerk, ritsersambacht, boek
drukkunst, fijn mandenwerk.
In talrijke werkhuizen zijn er reeds
groepen verminkten onder leiding
van schrandere werkmeesters vlijtig
aan den arbeid en zien zij hunne po
gingen door verbazende vorderingen
bekroond.
Tot leiddraad hut beginsel nemend
dat de lichamelijke minderheid dor
verminkten door een meer stevig on-
dorricht dan dat van het gemiddeld©
der werklieden en ambachtslieden
dient vergoed te worden, legt het be
stuur der Vakschool voor Belgische
verminkten zich toe op de verstande
lijke ontwikkeling uur mannen, die
het werden toevertrouwd. Voor elk
vak geeft zij, buiten de technische
leergangen, nlgemeene leergangen,
en dit twee uur per dag, waar de
jongens de onontbeerlijke begrippen
dor Fransche taal, der Vlnamsche
taal en der rekenkunde aanleeren of
ontwikkelen. D© jongens worden to
dien einde in vier klassen ingedeeld:
De klas der ongeletterden, dc aan
vankelijke lagere klas, de volledige
lagere klas en do middelbare klas,
waar gediplomeerde leeraars en on
derwijzers het onderwijs geven welk
de graad van onderricht van elke ca
tegorie vergt.
Een cinematoestel Is ln de inrich
ting geplaatst, om eene degelijke ver
strooiing aan de jongens te bezor
gen, in afwachting dat het tot onder
richtingsmiddel kan aangewend wor-
den. Zang- en muziekmaatschap
pijen komen stilaan tot stand om on
ze jongens in de muziek te oefenen.
De vakschool voor Belgische ver
minkten is een prachtige en degelijke
inrichting. Onze jongens zullen daar
behoorlijk gewapend worden tegefli
den strijd voor het leven om ruim
schoots samen te werken tot de toe
komstige herleving en bloei van ons
arm maan geliefd Belglé, terwijl het
verblijf in eene school verre van liet
vaderland, hun intusschen zoo aan
genaam mogelijk wordt gemaakt.
Uit Engeland.
DE ENGELSCHE GOUD-PRODUCTIE
In een© redevoering, te Johannes
burg gehouden, wees de voorzitter van
de Transvaalsche Chamber of mines
op het groote belang dat het Zuld-
Afrikaansche goud voor de geallieer
den heeft. De groote bestellingen van
munitie, die door de geallieerden z.n
gedaan, zullen niet door Amerikaan-
sche bankiers gefinancierd worden,
maar grootendeels In goud moeten
worden betaald. Deze goudbetaJIngen
zijn mogelijk omdat het Engelsche
rijk oen goudprodoctie van 60 millloen
pond per Jaar heeft, waarvan Trans
vaal S8 millioen pond levert.
EEN LAGE STREEK.
Onlangs vond de censor te Londen
bij de brievenmalen een briefkaart
aan een adres ln Nederland gericht
en die van een koopman te Huil, Duit
scher van geboorte, afkomstig scheen
te zijn. De mededeeling op de kaart
leek zoo gewild onbeduidend, dat oen
onderzoek werd ingesteld, waarbij
een met sympathetischen Inkt ge
schreven bericht omtrent militaire ge
heimen te voorschijn kwam.
De gewaande schrijver werd gear
resteerd en zlin huis doorzocht, doch
verd niets gevonden dat tegen
hem getuigde Integendeel bleek bij
het door de politie ingcetelde onder
zoek, dat de kaart niet door hem,
maar door een Engeisch 19-jarig Jong-
meusch was geschreven en van een
vaische handteekcrung voorzien was.
Bij de terechtzitting verklaarde deze
dat zijn bcdoelhig was geweest uit te
lokken, dat de Duitscher geïnter
neerd werd.
Het adres was eveneens gefingeerd.
De voorz.tter van de rechtbank wees
den aangeklaagde er op, dat hij een
sluwe, lage en kwaadaardige hande
ling had gepleegd jegens een eerbied
waardig burger, wiens leven hij m
gevaar liad gebracht en veroordeelde
hem tot drie maanden gevangenis
straf.
EEN STAKING.
In het Lagerhuis heeft de heer
Amery inlichtingen gevraagd over de
juistheid van berichten, dat 1700 ar
beiders van de firma Thornycroft te
Southampton in staking zijn gegaan,
omdat ongeorganiseerden te werk zijn
gestc-'.d. Minister Lloyd George ant
woordde dat deze berichten in hoofd
zaak juist waren. De arbeiders ech
ter hadden gestaakt zonder voorken
nis en goedkeuilrvz van hun vakver-
ooniging on dat de lieden bi de sta
king volharden, niettegenstaande de
vakvc-reenigtngsleidcrs de hervatting
van den arbeid wilden. De Minister
verklaarde, dat tegen een aantal ar
beiders een vervolging wordt Inge
steld volgens de bepalingen der Muni
tie wet.
Uit Italië.
BARZ1LAÏ AAN HET WOORD.
Minister Barzilai heeft te Napels In
een vergadering, onder voorzitter
schap van Salandra, het woord ge
voerd. waarin hij o m. verklaarde, dat
de oorlog zou worden voortgezet, tot
dat d© nationale wenschen der Ita
lianen verwezenlijkt zouden zijn.
Sprekende over de aan den oorlog
voorafgegane gebeurtenissen zcide
Barzilai, dat sinds 14 Juli 1914 de
Duitsche ambassadeur te Konstanü-
nopel tegenover zijn Ttalinanschen
collega liet beslissende karakter van
het Oostennjksche ultimatum ami
Servie deed uitkomen. Italië, consta
teerde Barzilai, had dus het recht den
oorlog t© beschouwen ais c-en agres-
sieven oorlog en te weigeren er au-n
mee te doen. Van dat ©ogenblik at
moest Italië wel aan de zijde der ge
allieerden komen.
Duitschland en de
Vereenigde Staten.
Uil New-York wordt aan de „N. R.
Ct- geseind
Het departement van Staat spreekt
de berichten tegen, uls zouden er
moeilijkheden zijn gerezen bij de on
derhandelingen over de „Arabic".
Omtrent de Duitsch-Amenkaansc.be
betrekkingen in de toekomst is men
hoopvol gestemd.-
Een telegram uit Washington aan
de „Evening Mail" behelst het vol
gende Sinds Von Jagow zich in
telegrammen aan de Amcrikauusche
couranten de uitlating heeft laten in
den mond leggen, dat hij aan graaf
FEUILLETON
Uit het Engeisch
van
W. A. MACKENZIE.
En de dokter w/s er van over
tuigd dat de kapitein geen zelfmoord
gepleegd kon hebben, is het niet?
Volkomen overtuigd.
En düs was het een moord, niet
waar?
Dat zou men wel denken.
En hoe is dat roofdier, die wolf
ln een schapevacht, er dan toch in
geslaagd zóó dicht bij den kapiiein ie
komen dat hij het arme slachtoffer
den dolk in do borst kon stooten?
Ja, dat weet ik ook niet, Jackson.
En als u mij nu diezelfde vraag
eens deed, meneer Wallace, denkt u
dan dat ik er ook geen antwoord op
zou kunnen geven?
Ik veronderstel van niet.
Dan veronderstelt u verkeerd,
meneer.
Maar hoe wat zeïde u ook j
weer? hoe heeft het roofdier dan
In de kamer van kapitein Dapifer
kunnen komen?
Iloe zoudt u een kamer binnen
gaan, meneer Wallace?
Ik?... Wel, zooals ieder ander
normaal mensch zou ik waarschijnlijk
de deur door gaan.
Dat heeft hij ook gedaanl zcide
Jackson en met zijn vuist sloeg hij op
de tafel om zijn woorden meer klem
bij te zei ten.
Maar de deur was Immers ge
grendeld, man!
Niet toen de moordenaar naar
binnen ging.
Misschien kun je me dan wel ver.
tellen hoe het komt dat dc deur later
gegrendeld werd gevonden?
Omdat de misdadiger de gren
dels achter zich dicht geschoven heeft
toen hij weg ging.
Dat lijkt me kras. Jackson. Zulke
wonderen komen er tegenwoordig niet
meer voor.
O! en Jackson maakte een min
achtend geluid. Als beoefenaar van
de wetenschap, meneer Wallace, be
hoorde u te weten dat er nog eiken
dag wonderen gebeuren. Ilebt u nooit
gehoon! van draadlooz© telegrafie?
Én van vliegmachines? Zijn dat dan
geen wonderen?
Nu, Jackson, vertel me dan maar
eens hoe iemand die buiten een ka
mer staat, de kamerdeur aan den
binnenkant kan grendelen.
Ik heb het nooit gedaan, meneer,
want mijn vingers zijn er te dik voor,
en to stijf, maar ik dacht dat u, als
ik u uitlegde hoe het moest gebeuren,
mij misschien het zaakje eens zou
kunnen vertoonen. U Is immers zoo
knap!
Wat wil je dan toch?
Meneer, zeide Jackson, terwijl
hij zijn pakje openmaakte en het
schrift opensloeg op de plaats waar
hij het papiertje gelegd had, lees
dit! Lees! Lees deze beschrijving eens
over! Vergelijk dan die misdaad van
Dijon eens niet den geJieimzinnigen
moord op Dawling Hall. Vergelijk de
feiten! En dan, laten we ons dnn eens
een beetje oefenen, want de praci
moet uitwijzen of alles Is zooals ik
denk. Ilier heb, u dc theorie, meneer
Wallace en als beoefenaar der weten
schappen kunt u er over oordeelen.
Warrender las hot courantenartikel
zorgvuldig na, met groeiende belang
stelling. Toen hij klaar was trommel
de hij met zijn vingers op het papier
en zeide:
Waarachtig Jackson, ik geloof,
dat je de oplossing gevonden hebtt
HOOFDSTUK XX.
Het courantenverslag dat Wallocc-
met stijgende belangstelling gelezen
had was geknipt uit het „Nieuws van
den Aardbol", een van Jackson's
moest geliefde bladen, daar er altijd
een groot aantal verslagen van mis
daden in stond.
Er stond boven: „van onzen Parij-
schen correspondent". In werkelijk
heid was het een vertaling van een
artikel in de Petit Parisien, want
lang niet alle groote couranten kun
nen correspondenten op alle mogelij
ke plaatsen bekostigen. Maar hoe 't
ook zij, het verhaal was interessant
en de moeite van overnemen wèl
waard.
Hier volgt het artikel, waar boven
stond: „Buitengewone handigheid
Voor de rechtbank in Dijon is juist
de zaak behandeld van een van de
meest ingewikkelde misdaden van den
tegen woord igen tijd. De dader Is ter
dood veroordeeld, onder verzachten
de omstandigheden, een Fransche
rechtbank kan altijd wel verzachten
de omstandigheden vinden. De ver
oordeelde heet Jacques Sivy. Hij is 29
jaar, electroteclinisch ingenieur, ar
tist, ex-croupier bij de speelbank in
Aix-les-Bnins, voormalig galeiboef en
hcóft bovendien nog een vijftig min
of meer eerlijke of oneerlijke beroepen
gehad. Hij werd beschuldigd Lucienne
Morin, ©en modiste van vijf-en-twin-
tig Jaar, den liden Juli 1.1. in haar
karner in Hotel de Rijn, te Dijon te
höld>en vermoord, lie". Is een geheel
nieuw geval in de geschiedenis van de
misdaden, en daar de omstandighe
den die lot de ontdekking van den
moordenaar leidden, hert eigenaardig
zijn, is het wel de moeite waard er
eenigszins uitvoerig verslag van uit
te brengen.
Jacques Sivy is de zoon van een
heel fatsoenlijken douane-beambte,
die ln Lorlent, aan de Westkust van
Bretagne woonde. Hij ontving een
uitstellende opvoeding, ging op het
gymnasium in zijn geboortestad, werd
leerjongen bij een juwelier maar kreeg
al gauw zijn ontslag want zijn pa-
1roon ontdekte dat er, nadat Sivy bij
hem gekomen was, allerlei kleine
dingen, zooals goudvijlsel, diaman
ten, saphieren enz vlug en regelma
tig begonnen te verdwijnen. In den
winkel van een goudsmid moet de pa
troon zijn knechts volkomen kunnen
vertrouwen, anders is de zaak niet
vol tc houden De andere werkieden
merkten dat zij ook verdacht wer
den. Zij verzochten hun baas iemand
op den loer te leggen. Dit geschiedde
en Jacques Sivy werd op^heeterdaad
betrapt. Hij kon het niet ontkennen.
Do zaak werd stil gehouden, want dc
schuldige was nog zoo jong e-n zijn
vader was een geacht man in Lorient.
De oude Sivy offerde zijn spaarduitjes
vaD dertig harde jaren op om den ju
welier zijn schade te vergoeden.
Dit, en de schaamte die de misdaad
van rijn zoon hem gaf, maakten hem
zoo van streek dat hij binnen zee
maanden in eeo krankzinnigenge
sticht zot, waar hy kort daarna
stierf.
Jacques beroofde zijn moeder van 't
beetje gold dat zij na de begrafenis
nog over gehouden had. en de jongen
vertrok naar Parijs, waar bij een e-
ven van misdaad leidde. Hij stal zoo
veel hij kon. ln den zomer van 189
vinden wij hem in Aix les Buins,
waar hij, als croupier bij de bank,
bans zag zich te verrijken ten koste
van de eigenaars van de speelbank.
Hij wist tamelijk wat van electriciteit
af, en gebruikte nu zijn kennis om
een klein machinetje te maken, een-
yondig en vertrouwbaar, waarmee hij
de bewegingen der roulette kon rege
len, zoodat zijn helpers want hi.
had een paai' kameraden bij zich
een flinke winst maakten, zóó groo:
dat de eigenaars van de speelbank
het verdacht begonnen te vinden
Casino's gebruiken overal een klein
leger van detectives, en deze ontdek
ten al heel gauw dat de hoogste som
men gewonnen en verloren werden
als Jacques Sivy croupier was. Vor
der werd er ontdekt, dat, wanneer
hij het spel leidde, nlUJd dezelfde
menschen wonnen. Langzamerhand
werd het lieele bedrog ontdekt en
werd hot kleine electrisehe toestelle
tje (onbruikbaar gemaakt) in een rok
vnn Sivy gevonden, dc zaak werd ie
handen van de politie gegeven; eer
van Sivy's heljieis ve:klapt© hem er
het gevolg was dat Jacques veroor
deeld werd.
(Wordt vervolgd).
