De Europeesche Oorlog. PERZIKBLOESEM stillen, maar vluggen pas voort. Wc zijn nu van don grooten weg of en trekken langs smalle paad jes voorwaarts. Do tocht worrt', heel moeilijk. Ken pas links gaat een sloot langs het wegje en een pas rechts staat een drabbig miniatuur- walerlje in een greppel. Do sloot noodzaakt je,' 0111 zooveel mogelijk rechts te houden; maar dan ben jc angstig-dicht bij den greppel, die je voet bij eiken misstap gretig met zachte» modder omklud. Schimmig staan hier-en-daar langs liet weggetje do lage wittige muurtjes van een armelijke hoeve, waarop liet hooge rieten dak zwaar hangt. Deze woninkjes liggen hier in barre verla tenheid. Goed maar, dal in deze stre ken geen inbrekers zijn. Deze eenza me hoeven spoken in jc verbeelding allerlei moord- 011 inbraakhistorK.-rjes rond. De omtrek van de huisjes wor den onderzocht. Als het gezm haar bed is, zie je bij 't langs komen door de miniatuur-raampjes het zwakke geschijn van een nachtlichtje. Sterk genoeg fs dat, om do patrouille een zeer onbescheiden blik 111 het slaap vertrek te gunnen, 't Gaat nogal ge moedelijk toe op het land. We hebben nu een uur gemarcheerd en de commandant besluit, 0111 do patrouille to splitsen. De korporaal en de soldaat trekken naar het noorden, de sergeant zal, met mij als gezelschap, het zuiden ingaan, 't Is nu óver tienen en afgesproken wordt, dat we over een uur bij grens paal 110. weer zullen samenkomen. We zijn nu in de onmiddellijke na bijheid van de grens. De weg loopt er .op een paar honderd meter evenwij dig mee en van hier gaan verscheiden dwarswegjes do .streep" over. De grens wordt precies aangewezen door een rij boomen, die nu in den avond een zware zwarte muur lijkt, hier-en- daar doorbrest door de wegjes, die er door heen breken. We komen een hoeve langs, waar 't heel geheimzinnig donker en stil is. Zelfs geen slaapgeluiden zijn hoor baar. De sergeant vindt dit verdacht. Meestentijds is er in deze woningen wei cenig licht en als dit geheel ont breekt, rijst de verdenking, dat het donker iets te beteekenen. heeft. In deze hoéven en hutten aan de grens heeft men een vernuftig signaalsys teem van aangestoken en uitgedoofde lampen. Een lamp voor 'I, raam heeft haar beteekenis, naar gelang dit af gesproken is.'t Kan beteekenen Kl is een patruuillc gezien, de commie zen zijn in de buurt, of liet tegenge stelde Alles is veilig, d. w. z. smok kel maar raak! Zoo is er aan de grens oen voortdurend lichtgeeprok. Nu kom j© langs een hoe\c waar het pekdonker is en als jo er na een poos weer heep gaat, brandt er een vriendelijk-onschuldig lampje, dat z'n dienst wel ecu kwartier gaans ver doet. Er is tegen dit waarschuwingssys teem niets te doen. Zoo ver kan men n;et gaan, dat men den landbewoners het branden van een lamp verbiedt. JAC. C. M. Jr. Binnenland DE „KONINGIN EMMA". De uitspraak vnn den Raad voor de Scheepvaart betreffende het vergaan van het s.s. „Koningin Emma luid- du aldus: De ondergang van de Koningin Emma moet, naar 's Baads meening, toegeschreven worden aan een ont ploffing, welke buiten en onder het schip heeft plaats gehad, waardoor zulk een lek in het voorschip is ont staan, dat de Koningin Emma dien tengevolge is gezonken. Op het oogen- blik van de ramp bevond zich het schip in een vaarwater dat den ge zagvoerder niet als onveilig was aan gegeven terwijl deze de aanwijzingen, hem door den loods gegeven, heeft opgevolgd. De Raad constateert, dat door den gezagvoerder de noodige maatregelen zijn genomen voor de veiligheid der opvarenden, en waardeert zijn be leidvol optreden tijdens do rhnip, waarin hij op waardige wijze werd bijgestaan door de stuurlieden, de machinisten e» het voornaamste deel der equipage. T VERMISTE KNAAPJE. Het lijkje van het knaapje, dat se dert 28 Sept. to Naarden vermist wordt, is in 'n sloot langs de kweeke- rij van den lieer Eerdmctns gevonden. Het vermoeden van misdaad is uit de wijs© waarop het lijkje gevonden is, geheel uitgesloten. Do sloot is go- legen niet heel ver van de woning van het knaapje. 't Officieels oorlogsnieuws. Bijzonderheden over den val van Belgrado. Be Balkan-vraagstukken. Be vijandelijkheden tusschen Bulgarije en Servië beginnen. Be verklaring der nlenwe regeering van Erlekenland. Op het Westelijk Oorlogsveld. STAFBERICHTEN. D u i l s c h fc-tafbericht „Ten N. van Atrecht hebben de Frai schen hun aanvallen voortgezet. Twee gedeeltelijk© aanvallen tegen de door de Duitschers op 8 October ten Z.W van Loos heroverde loopgraven werden afgeslagen. Vrij krachtige aanvallen tegen het Duitsche front van ten N O. van Sou- chez tot ten O. van Neuville misluk ten, op sommige plaatsen met zeer zware verliezen voor de Franschen. Slechts op twee kleine plaatsen kwa men do F ran se hen tot in de voorste Duitse lie linies. Ook in Ohnmpagne eindigden aan vallen van de Franschen aan weers zijden van Tahure met een gevoeli- gen tegenslag voor de Franschen. On danks krachtige voorbereiding door de artillerie, konden zij Maandag ner gens terrein winst behalen. I-Iun poging 01x1 Dinsdagochtend op dezelfde plaats door te breken mis lukte eveneens."' F r a n s c li communiqué: „De gevechten in de» omtrek van de loopgraven die do Franschen Maandag ten N. van Souchez en op de lioogtcn van la Folie veroverd heb ben, duurden in den loop van don Maandagnacht voort. Het aantal ge vangenen bereikte het totaal van 150. Men meldt een hevig bombardement van weerskanten in Kot haringe n en In de streek van Reillon en Ancer- willer." DE GEVECHTEN IN CHAMPAGNE. Aan de Berl. Zeitung am Mittag wordt uit het Duitsche hoofdkwartier gemeld, dat de gevechten in Cham pagne zonder ophouden voortduren. Tot infanieric-aanvallen der Fran schen is het in de laatste dagen niet gekomen, maar er woedt een verwoed artilleriegevecht, dat telkens in he vigheid toeneemt. In het. midilen van de gevechtslinie heeft de kanonnade een karakter a^naenomen alsof ge durende den nacht een nieuwe aan val zal volgen. Ten zuiden van St. Maria-Py en Sommc-Py was het terrein door de onophoudelijke vuurfiitsen der ka nonnen en de luchtkogelsalvo's hel verlicht. Tegelijkertijd zochten de Franschen de achterwanrtsche stel lingen en verbindingswegen der Duit schers nogmaals stelselmatig onder vuur te nemen Maar het kwam niet tot ©en aanval. Nochtans beslaat er geen twijfel, of de Tot tweemaal toe beproefde doorbraakpoging zal door een derde worden gevolgd. Verder Oostelijk, bij Tahure, zijn door de ge vechten van de afgeloopen week ei genaardige zigzagstellingen ontstaan. Hierdoor hebben dc Franschen xoor- al zich aan gevaarlijk flankvuur blootgesteld. Ten Noordoosten van Tahure ligt het gebied, dat de Duit schers door hun tegenaanval hebben heroverd. Op het Oostelijk Oorlogsveld. STAFBERICHTEN. Du i t s c h stafbericht- „Legergroepdlindenburg Op het Westelijke front van Duna- burg leidden de Duitsehe aanvallen tot bestorming van Russische stellin gen ten W. van Illookst over een fro ut breedte van 212 K.M-, 3 officie ren en 3G7 man werden gevangen ge nomen. 1 machinegeweer buitge maakt. De tegenaanvallen van de Russen werden afgeslagen. Legergroep-l.oopold van Beieren Niets nieuws. Legerg roep-Linsin gen Cavalerie van de Russen heeft bij Jeziercv het veld geruimd. Do toe- stand van de Duitsche troepen in het leger van graaf Bothmer is onveran derd." Van den Oosten r ij ksc hen staf: ,,Op het Russische gevechtsterrein is de toestand onveranderd. In het gebied ten zuiden van Doerkanof sloe gen de Oostenrijkers drie aanvallen van d© Russen af. Het afslaan van den vierden, die uitgevoerd werd te gen een front van twee tot zeven KM., duurt nog voort. Aan de Kormin-beek en ten noor den van Rafalowka, aan de Styr. on dernamen de Russen eveneens aan vallen, die zonder succes bleven". OVER DEN STAND DER KRIJGS BEDRIJVEN. 't Petersburg T. A. seint: Een telegram meld!, dat die Russi sche troepen er in slaagden het Oos- nenrijksche front aan de Strypa door te breken; zij maakten tot nog toe nicer dan 2000 man en GO officieren ge vangen, en maakten 4 kanonnen en 10 mitrailleurs buit. De ontwikkeling van dit succes wordt voortgezet. Do militaire deskundige van 't Alg. Handelsblad schrijft: „Thans is in Rusland een soort stilstand ingetreden, waardoor de Duitsche en Oosten rij k-sche legers in staat zijn, zich voor te bereiden op een defensieve winter-canipagne. Vooral in het centrum werden slechts defen sieve maatregelen genome». In het noorden hij Dunabuig wordt neg ge tracht iets te winnen, Dunabuig te bezetten, wellicht Riga te nemen; maar krachtig doortasten ceschiel: er niet meer, evenmin als in het zuiden, waar aan de Strypa, de Sereth en do Styr gestreden word!., alsof de belde legers daar nu reeds tot den positie oorlog waren overgegaan. Want heel veel meer dan berichten over afgej slagen aanvallen em over den loop- gravenstrijd bevatten de communi que's Diet." Op hei Zuidelijk Ocrlogstconeel. llalië-Oostenrijk. STAFBERICHTEN. Van den Oostenrijkse hen: staf: „Ei is geen verandering." Van den I t a 1 i aan sc h e n staf: „Do Italianen hebben stoutmoedige aanvallen gedaan tusschen de Etsch en do Brento, waar zij een bres maakten in de verdedigingswei ken van de Oostenrijkers. De Italianen maakten een aantal gevangenen en wonnen terrein op het Karstplatcau. De Italianen zijn gevorderd aan de Boven-Valdassa. Ten oosten van Vermegliano en bij de Monle Selbusi hebben de Oosten rijkers na een geweldige voorberei ding met artillerie over een breed front aangevallen. Zij werden on middellijk met groote verliezen ge stuit." Oostenrijk, Duitschland- Servië. STAFBERICHTEN. Van den Duitse lx en staf- „Op het geheele front heeft de voor- waartschc beweging goede vorderin gen gemaakt. De stad en de vesting Semen "ria zijn Maandag door de Duitsch-Oos- teni ijksche troepen genomen1'. Van den Ooslexirijkschen staf: „Ten zuiden van den Donau, de Sa ve en de Beneden-Drina wordt over het geheele front aangevallen. De uit Belgrado voorwaarts ruk kende Oostenrijksch-Hóngaarsche troepen, hebben bij de bestorming van den oostelijk van de stad en op don den omtrek beQxo er schend en borg Lipar gelegen verschansingen, drie kanonnen en een zoeklicht buitge maakt. Allo hoogten in den omtrek van Belgrado, die de rivieren op kanon- schootsafstand beheerschen, zijn in t b«til van de Duitschers en Ooslenrij kers. De Duitschers hebben Semer.dna veroverd en de Serviërs naar Posa- revats teruggedreven. Aan de grens tusschen Montenegro en Ilerzegowina kwam het op ver scheiden posten tot schermutselingen met Montencgrijnsche troepenafdcei- llngon." Servisch stafbe richt „Om de stelling van Anatema, ten zuiden van Ram. zijn verwoede ge vechten geleverd in den loop van den 9dcn en den nacht van 9 op 10 dezer. Servische troepen sloegen alle aan vallen van de Duitschers en Oosten rijkers af. In het gedeelte van het gevcchls- frori. gelegen tusschen de Mlawa en do Morawa. gingen Servische troepen tot den aanval over en verjoegen do Duitschers en Oostenrijkers zelfs van den Draïau-oever. Do Serviërs vermeesterden vier houwitsers en vier maólimegeweren. Bi;Belgrado trachtten Duitschers en Oostenrijkers, na een hevige voor bereiding met geschut. Groot-Vran t- chai met een stormaanval te nemen. Die aanval stuitte af op den tegen stand van de dappere Servische troo per. dio den Duitschers en Oostenrij kers groote verliezen toebrachten. Ook op andere punten mislukten do pogingen van de Duitschers en Oostenrijkers." OVER DEN VAL VAN BELGRADO. Over de bestorming van Belgrado schrijft de Neue Zürclier Zeitung, vol gens een mededeeling over Zflrich aan de Voss. Ztg., dat de betook en is van het grooté bcginsucces met den val van Belgrado In de eerste plaats van moreel en en politicken aard is. Dat succes hoeft aan alio diploma' gekuip in don Balkan den nekslag eccrcven en zal er bovendien toe strek ken om het zwaard, dut bij een deel der Balkanvolken tot dusver met tm- weld in de scheed© gedrukt werd, daaruit te doen trekken en bij ande ren dat zwaard weder op te doen sto ken Dat sijecïis beteekent echter in de allereerste plaats den énormen voorsprong-, dien de Duitschers, Oos tenrijkers en Bulgaren hebben op do door de Quadruple Entente overwogen of wcilicht reeds op het punt van uit voering zijnd© plannen in de golf van Saloniki, welko voorsprong wel niet licht zal zijn in te halen. De Köln. Ztg. verneemt, dat Zwït- sersche bladen de vol grade berichten hebben uit Nisj: Het Servische leger heeft zich in goede orde naar het binnenlandte ruggetrokken. Het hoopt zich spoedig met de eerste afdeeling van het, lan dingskorps der geallieerden te kun nen vereenigeD. De militaire medewerker van de Barter Nachrichlen teekent bij dit bericht uit Nisj aan, dat de* landing der Britsche en "Franschc troepen te Saloniki te laat heeft plaats gevon den, dan dat nog bijtijds hulp aan de Serviërs zou kunnen worden ge bracht. Zelfs indien van de spoorlijn gebruik gemaakt zon kunnen wor- j den, hetgeen bij de huidige houding van Griekenland onzeker is. zouden nauwelijks bij tijds nog voldoende strijdkrachten van Saloniki kunnen worden opgevoerd, om een belangrijk aandeel te kunnen nempn in een veldslag bij Nisj. 't Duitsche bureau Norden seint Aan Az Est wordt gemeld, dat de Serviërs groot© verliezen hebben ge leden. Hun lichte batterijen werden door de aanvallende Duïtsch Oosten- rijkscho troepen stukgeschoten en ook d© infanterie leod geweldige verliezen. Op het door de Duitschers veroverde Zigeunereiland, dat uit d© gevechten i van het vorige jaar hekend is, zijn 000 I' Servische soldaten Ingraven. In de straten van Belgrado liggen do lijkon van Servische solduten. Do hospita len zijn gevuld met gewonden uit den TWEEDE BLAD Woensdag 13 October 1915 In liet land van de Smokkelaars. II. Op patrouille. (Vervolg.) Twen-te, 7 October 1915. We hadden weer zorgvuldig den boom op de schuurdeuren gedaan cn trokken, nu'onzo rijwielen in veilig-; Jieid waren, te voet verder. In zoo n donkeren avond, als jo oog een paar "uur gewend is aan het behulpzame 1 xolit van goede fietslantaarns, mis je den helderen kring vóór jo. Tastend strompel je over grasbermen en je voet zwikt in diepe karrosporen. De militairen gebruiken in moeilijk ter rein hun geweien als wandelstokken. Den loop naar beneden stekend, zoe ken ze naar den vasten bodem. Er is hier veel water slooton, greppels -met een paar voet water er in en moe ras. Wo zijn hier midden in de vcen- Btreken en als zij niet op den grooten weg blijlt, ondervindt do patrouille allerlei onaangename verrassingen door dc moeilijkheden, die het teiTein oplevert. Maar voorloopig ging de tocht nog langs wegjes en paadjes. Later, in den nacht, zouden we het zwaarste doel van den tocht krijgen. Zoo stil mogelijk ging ons kleine sloetje lid verder. Gepraat mocht er niet meer worden. Wat noodzakelijk gezegd moest worden, werd heel zacht fluisterend medegedeeld. Ook de commando's verhieven zich niet boven de sterkte van wat Iippengeprc vol We waren nu het fatale grensge bied genaderd en moesten zorgen niet opgemerkt t© worden. Verlaten lag het land in de duister nis. Tusschen zonsondergang en zonsopgang mag er in dc strook van een lialf uur gaans langs de grens niemand buiten zijn. Treft de patrouil le dus iemand op den weg aan, dun .wordt iiij gestraft, 't Is een radicale matrogel, die heat lozziclit natuurlijk .vergemakkelijkt. Er blijkt tevens uit, hoe diep in de in-staat-van-beleg ver- kcerendc streken, in de persoonlijke vrijheid moet ingegrepen werden; maar 't landvolk dat niet aan "t smok kelen meedoet, heeft dit te wijten aan dc kwade trouw van zijn streek- genoolen. Deze scherpe vorkeersbelemmering hooft moe tengevolge, dat men des nachts meestal geen dingen over de grens brengt, waarop maar een ver dienste van enkele tientallen gul dens zit. Men riskeert daarmee te vetl. De nacht is dan ook voor het groote snxokkelwerk, dat meestal be staat in den uitvoer van paax-den. Dat gaat niet zoo gemakkelijk meer als eénigeji tijd geleden; omdat de personen, die niet het toezicht belast zijn natuurlijk in de laatste maanden op de hoogte zijn gekomen van veler hande trucs. Het is langzamerhand een vernuftsspej geworden, een soort van sport, waarbij beide partijen el kaar met listigheid trachten te ver schalken. Wie aan het „groote werk" doen, nemen daarvoor dagen van te voren hun maatregelen. Zij hebben hun spionnendiensten ingericht: gewiek ste landlieden, die de militaire posten en dc grenscommiezen in het oog hou den en Iran speurtocht z©lfs durven uitbreiden tot in do militaire bu reaux, waar ze met het een of ander Verzonnen boodschapje komen. Natuurlijk zijn dc soldaten op hun hoede en het wordt dan dikwijls een geestig spel van vraag-en-antwoord ejx van vraag-en-wedervraag. Soms komen de spionnen „aanwijzingen" doen. Daarmee zijn de militairen be grijpelijkerwijze erg voorzichtig, want 1e „hulpvaardige" Leden probeeren op too n manier, een sterke controle te krijgen op ©en punt, waar juist niet gesmokkeld zal worden. El- is dus veel schranderheid noo- dig, om d© valsche aanwijzingen van juiste te onderscheiden. Maar ook al heeft men een betrouwbare mededee ling ontvangen, dan hoeft men nog lang geen zekerheid, dat men een goeden slag zal slaan. De lieden van het smokkeleomplot gaan ook dc gangen van de patrouilles FEUILLETON Uit hot Engelsch van W. A. MACKENZIE. 47) liet verlangen naar geld, als het be zit daarvan voor ons betcelcent dot wij hot nuttig zullen besteden, is wel le verdedigen; maar als het bezit louter bezit voor ons beteekent, of alleen sparen voor een onwaarschijn- l ijken l ij cl van tegenspoed, wordt het 1 erlangen naar geld een vreeselijko zidkte. liet .is als oen kanker van den Bretonse li cn. boor, pijnlijk voor don lijder, pijnlijk voor den toeschouwer want hoe voller zijn beurs wordt, des le trotscher wordt hij op zijn geld j <n hij wordt steeds minder kieekeu- ïjg op de wijze waarop hij het geld in 2::r. bezit krijgt. Deze zelfde zucht naar geld was 't ongeluk van Alphonsinê Garree. Om gold te verdienen had zij haar geboor teplaats verlaten om geld te verdie nen had ze haar vaderland verlaten, ze was er voor in dienst gegaan bij deze rijke Engelsche familie eu om nog meer geld te verdienen ging ze nu hrt geheim van haar meesteres' na én welen ilan hun kameraads op allerlei manier op de hoogte te bren gen, dot er „onraadis. Onlangs hadden in deze streek een paar officieren bericht gekregen van een voorgenomen smokkelarij van paarden. Zij namen zeer zorgvuldig hun maatregelen en verstopten zich den geheelen nacht in een schuur bij de plaats, waar de kostbare die ren „over" zonden gaan. Zij hebben er den geheelen nacht gezeten, totdat liet licht werd, doch merkten niet het minste van smokkelarij. Zij gingen naar hun logies terug en toen zij uit gerust waren van hun nachtwerk kre gen zij de minder-genoeglijke tijding, dat de paarden veilig-en-wel In Duitschland waren. De oplossing va.11 dit schijnbaar raadselachtig geval heeft men later vernomen. Achter dc schuur, waar de officieren zaten to spieden, stond een hooiberg en daar in lagen twee smokkelaars. Di© wachtten eenvoudig net zoolang tot dat do officieren naar huis waren, haalden toen dc beestjes van stal en brachten hen over d© grens. Toen ik dezen nacht mee op pa trouille ging, had men mij iets ver teld van een aanwijzing, die men had gekregen omtrent een voorgenomen paardensmokkolarij. Toch liadi m©n weinig vertrouwen an de gebeur tenissen stelden dit in het gelijk dat men iets „vangen" zou. In dit district had men nog nooit paarden- smokkelaars betrapt. Men had ook niet den indruk, dat dit hier veel ge beurde; vooral niet in dezen vochti- gen herfsttijd, nu de slijkefige wegen van eiken paardkm voetstap een verra derlijken afdruk behouden. Builen de wegen gaat het niet. Daar heeft men moerassige landen, waar je voe ten telkens diep door de kleverige mas sa worden ingezogen en geen paard kun loopeu. Ook m de veenlandcn, waar men turf steekt, is 'l terrein te moeilijk. Je struikelt daar telkens in de voenputten. Paarden zouden hier al gauw de pooten breken. In de verderop gelegen districten waar het terrein gunstiger is, ge beurt het pa arden gesmokkel va ker. Onze korporaal had het de vorige week nog meegemaakt, toen hij aan do grens van liet mili taire district was gekomen, dat zijn makkers^ ixi den naburigen bewa kingskring do smokkelaars op de hielen zaten. Daarbij werd ook gescholen eu onze man had zich door zie>1 op den groiul tc worpen, moet©» dekken. Want de soldaten, die steeds met geladen geweer op patrouille gaan de officieren, di© gewoon met een revolver gewaptjiwl zijn, nemen vaak ook nog een geweer mee schieten met scherp© patro nen. De korporaal hoorde dan ook de kogels over zich heen fluiten en in de boomtakken knakken. Wo gingen voort in den ganzen- mar sell: De sergeant voorop, dan dc korporaal en de soldaat en de man van-de-krant aan het slot van het rijtje. Op deze wijze trekt een pa trouille niet spoedig de aandacht. Vooral niet, als het onder de ster ren gaat nevelen en 't troepje op den week-zachten weg behoedzaam voort trekt in dc dichte schaduw van dc heidennen. In het donker rondom zie je heel weinig. Alleen de lucht is wat lich ter van kleur en vergunt je het een- en-ansder te zien. Ver-weg, hier-en- daar, zie je boven het land een zwart driehoekje of 'n parallellogrammetjc. Dat zijn hoevendaakjes. Uit sommige vensters flauwt een vage lichtschijn, 't Is ïxu ruim negen uur; maar allo menschen zijn nog niet naar bed. Plotseling schittert dichter bij een lichtje. Een zacht be vel en ons groepje ligt plat in het dennenboschje gekropen. Het lichtje gaat een paar honderd meter verder laag bij den grond. I Lijkt Iemand met een fietslantaarn. Dezo wandelaar is op verboden ter rein. De patrouille-commandant zou hem dus kunnen verbaliseeren: maar dat zou onverstandig zijn, want waarschijnlijk is de man aan het spionneeren en zou dus, zoodra wo ons vertoonden, een-of-ander licht signaal geven, dat de smokkelaars waarschuwde. Dus blijven we rustig liggen en la ten den spieder zijn tocht voortzetten. Als hij zich verwijderd heeft, gaal de tocht weer verder, t Gaat mot verraden. Maar hoe? Zij begon mot naar liet postkantoor te gaan. Daar schreef zij liet telegram over dat Chiara aan Vandeleur luid gezonden. Toen zij dit aan het kan toor afgegeven had. sloeg zij den weg naar Maldon in, en onderweg maak te zij haar plan op. In Maldon wist zij een jongen man, die haar geheim zeker wel van haar zou willen koo- pen, daar was zij van overtuigd. Maar de eerste moeilijkheid was hoe zij hem te spreken moest krijgen, en de tweede, hoeveel zij voor den brief moest vragen. Natuurlijk was die bewuste jonge man niemand andere dan meneer Goodman. Hoe had Alphonsinê over meneer Goodman hooren spreken Dat was eenvoudig genoeg. In een klein dorp is do winkel (er is er doorgaans maar dén) het middelpunt van alle praatjesjuffrouw Eve was de eigenaresse van den winkel juf frouw Eve werkte juist bij de Walla ce's toen Olaf daar een bezoek bracht; juffrouw Eve luisterde wel eens aan de deur, als er wat bijzonders gebour- dc en zij babbelde graag over wat zij gehoord had, en zeide dan vaak „als" en „ik zou nog wel meer kunnen ver tellen, maarEn dan kwam er nog bij dat een van de staljongens van Dawling Hall hooi vaak bij juf frouw Eve kwam. want juffrouw Eve had een jonge, niet -leelijke dochter, di© ook nogal graag praatte over dorpsgeheimen. En Ilarry Tinimin- son hoorde veel nieuws als hij bij Thomasine Eve was, en hij onthield het ook, en vertelde het weer in de bediendenkamcr op Dawling Hall, zoodat Miggs en Triggs en Briggs, do keukenmeid en de twee kamer meisjes al wisten dat meneer Good man verliefd was op Brenda vóór Brenda zelf het wist. En Alphonsinê wist er natuurlijk ook alles van. Het eenige wat Alphonsinê niet wist want juffrouw Eve vertelde nooit alles wat ze wist inééns, was, dat meneer Go:odman de Prins van Gothland was. Als zij dat geweten had zou zij nog wel een hoogere som voor den brief hebben durven vra gen. Pas laat in den avond bereikte zij Maldon en zij vond met moeite ten laatste „De Gouden Leeuw". Om kwart vóór tiener, gaf ze den keil oer het volgende briefje „Mijnheer, gij kent mij niet, maar ik weet een geheim dat voor 11 van groot gewicht kan zijn. Mag ik u even spreken?'- Na rijp beraad met Coke en Eskil- stuua besloot Olaf naar beneden te gaan om eens tc kijken wie die ge heimzinnige persoonlijkheid was. en tot zjjn verbazing vond hij er een knap jong meisje. Toen zij begon tc spreken, viel hij haar in de rede Is u een Frangaise, juffrouw Ja. meneer. O, hoe heerlijk, als 'men zijn eigen taal weer eens hoort spreken Ik schreef u een klein briefje, meneer. En tot mijn genoegen las ik daar in dat u nxij dingen kunt vertellen, die voor mij van groot gewicht kun nen zijn. Ja hel betreft niet bepaald u, meneer, maar ik weet niet hoe ik het zeggen zal Daix betreft het zeker een van mijn vele vrienden. Wie is hel? Het is iemand, meneer, in wie u zeer veel belang stelt, tenminste als het waar is wat men zegt. Wat zegt „men"? Zult u hot mij niet kwalijk ne men Ik neem u niets kwalijk, behalve als umïj niet eerlijk dc waarheid ver telt. Het is heel vriendelijk van u om nxij zoo op mijn gemak te zeiten. Er wordt gezegd dat u 0, het is zoo moeilijk. -- Men zegt dat u verliefd is. A!i! ülaf's gelaat, betrok. Is u boos meneer? In 't geheel niet. Ga voort, als 't u blief: En dat het voorwerp van uw liefde op dit oogenblik in een draai kolk van geheimen gewikkeld is. Het zou beter zijn als u mij den naam van dio dame noemde. Och, dat kan ik wel doen, nu ik al zooveel gezegd heb. Iedereen zegt dat het juffrouw Brenda Dapifer is. Iedereen aegtMaar dat is vreeselijk Och, meneer, in een dorp weet iedereen alles, overal wordt over ge praat, men heeft er niets anders te doen. I-Iet is in alle dorpen hetzelfde, meneer, en do menschen hebben het lang niet altijd mis in hun praatje, is het wel, meneer Misschien niet. Maar wat is nu dat geheim Hot is iels dat ik toevallig te we ten ben gekomen en het lijkt mij zoo vreemd, zoo eigenaardig, dat U denkt diat het mij zal ïnteres- seeron? 0. zonder twijfel. Ais het waar i? wat men zegt wel, meneer, weert u nu oens eerlijk en zeg mij eens: is u van plan met juffrouw Dapifer tc trouwen Waarom vraagt u dal? Om twee redenen. Ten eerste, als u mijn verhaat hoort zult u misschien niet meer met haar willen trouwen. 01 Ten tweede, als u mijn verhaal hoort, wilt u, verlangt u misschien wel van mij, dal ik er verder over zwijg. Het is dus geen aangename ge- schiedemsl Niet heclomaal in den haak In den haak 1 Oh, la, la! Een geschiedenis over juffrouw Brenda die niet heelemaal Het is niet over haar. meneer. Dat wist ik wel. Dat zou niet kunnen. En maar ik had u al da delijk toen ik u zag willen vragen wie is u eigenlijk Is het noodig dat...... Ja. Ik ben do kamenier van mo vrouw Damfer. Aha Olaf zweeg een poos en dacht er over na wat liet beste zou zijn naar het verhaal van het meisje te luiste ren of té bellen cn haar de deur te laten vvijaen. Ilij moest vlug beslui ten. Hij speelde voor detective en mocht niet al te kieskeurig zijn wat betreft de manier waarop hij achter de noodig© feiten kwam. Eindelijk zeide hij een beetje ruw; U hoeft dus iets le verkoopen, juffrouw En wat zou dat En als u het nu wilt koopen, waarom zou ik het dan niet verkoopen Er is geen enkele reden vvanrom u dut niet zoudt doen. Maar ik moei vvi t'-n wet ik inoel koopen en hoe ve-1 er voor moet betalen. iWcrd; vervclgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1915 | | pagina 5