De Europeesche Oorlog.
Alleen op de Wereld
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
WOENSDAG 22 DECEMBER 1615
't Officieels oorlogsnieuws.
Over de ontruiming van Gallipoli door de geallieerden.
De houding van Griekenland ten opzichte van de Centrales es de geallieerden.
De Bussen doen ean Inval in Bulgarije.
Oificisei nieuws.
(Aan de staf berichten ontleencn we:
WESTELIJK OORLOGSVELD.
.Van den DuiUchon staf:
Tan \V. van Hulluch veroverde een
Duitsche afdeeling een Engelsche
sappe en sloeg een tegenaanval ge
durende den. nacht af.
Op vele plaatsen van het front le
vendige artilleriegevochten., maar
voor het overige geen gebeurtenissen
van beteekenis.
Van den Franse hen staf
Do Fransche artillerie heeft de
brug tusschen Soisson en Reims ver
nield
In Champagne dreven de Franschen
een oprukkende Duitsche colonne
uiteen en vernielden de door de Duit-
eciiers veel gebruikten spoorweg.
In de Argonnen, waar de Fran
schen een munitiedepot in de lucht
lieten springen heerscht ook leven
dige activiteit.
Een-blokhuis dal krachtig met ma
chinegeweren was bewapend, werd
ineengeschoten.
Een Frapsph luchteskader heoft
met succes hommen geworpen op het
Elation van Mühlhausen.
Verder maakt de FranscJie staf nog
melding van eonige artillerie-duels
en kleine patrouille-gevechten, die
gunstig voor de Franschen verlie
pen.
Van den Engel e oh en elaf
In deu loop van Maandag hadden
luchtgevechten plaats. Twee Duit-
Eche vliegtuigen moesten achter de
Engelsche linies dalen. Een Engetech
Vliegtuig wordt vermist.
OOSTELIJK OORLOGSVELD.
Van den Duitse li en staf:
In den nacht van 19 op 20 dezer
nam een vooruitgeschoven Russische
afdeeiing het ddcht voor 't Duitsche
front liggende gehucht Dekski, vlak
ten N. van Widsy. Zij werd Maandag
Weer verdreven.
Van den Oostenrijksehen
ztaf
Tegenover Rafalowka is aan ae
Btyr een Russische verkenninpstifdeo-
llns uit elkaar gelaagd.
Voor het overige hier en daar «e-
fechutgeveobtën.
ZUIDELIJK OORLOGSVELD.
Van den 0ostenrijk6chen
staf
De artilleriegevechten op hel zuide
lijk deel van het front in Ttool duren
voort.
Twee ItaliaanBcJie compagnieën,
'die Maandagnacht de OostenrijkscJie
etellingen op den Monte San Micele
trachtten te besluipen, rijn vernie
tigd.
D© strijd In en om Servië
STAFBERICHTEN.
Van den Oostenrijks
fetaf
De vervolgingsgevechten tegen de
Montenegrijnen hebben Maandag op
nieuw geleid tot bestorming van een
Montenegrijnsche steil ing ten noor
den van Berane.
De OostenrijkscJie troepen hebben
de laatste twee dagen ongeveer 600
gevangenen ingeleverd.
TIET SERVISCHE LEGER,
't Duitsche bureau Kordon meldt:
De Servische generale staf mot
kroonprins Alexandc-r bevindt zich te
Durazzo, waar ook 100.000 man Ser
vische troepen staan.
D© houding van Grie
kenland.
Reuter seint uit Athene
Over het binnenrukken der Bulga
ren. te zumen met Duitscho troepen,
in Macedonië, zijn onderhandelingen
gaande.
In diplomatieke kringen te Sofia
gelooft men zoo wordt aan da
Pester Lloyd geseind dat Grieken
land voortaan tegenover de centrale
mogendheden een welwillende poli
tiek zal volgen en dat de Enienle-
mogondheden haar zaak hebben ver
loren.
Uit Athene wordt aan het ..Berliner
Togefhlatt" geseind, dat het .protest,
dat. de Grieksche regeering bij de re
geeringen van Engeland en Frank
rijk heeft ingediend tegen de verster
king van Saloniki. in scherpe be
woordingen is gesteld. De Grieksche
regeerlng verklaart, dat de door de
Entente in de omgeving van Saloniki
en op andere punten getroffen maat
regelen tot versterking, niet alleen
inbreuk maken op de achting, waar
op Griekenland aanspraak moet ma
ken, doch ook het gevaar doen ont
staan, dat Griekenland in een schee-
ve verhouding komt te staan tegen
over de tegens'anders' van de Qua
druple Entente Met een beroep op
artikel 5 vamde Haagsche Conventie
ziet de regecring aldus besluit de
nota zich derhalve genoodzaakt
bij de Quadruple Entente nadrukke
lijk te protesteeren tegen de nieuwe
Inbreuken, die de geallieerden op het
punt staan te ondernemen tegen de
onaantastbaarheid van Griekenlond's
bodem en tegen de neutraliteit van
het koninkrijk.
Reuter seint it Londen:
De Hestia verneemt uit Saloniki,
dat. men daar in Entente-kringen
verwocht, da.t de gevochten op
Grieksch grondgebied binnen enkele
dagen een aanvang zullen nemenDe
stilstand wordt toegeschreven aan
den wenscli van d6 Bulgaren, die
meer dan 200.000 man hebben verlo
ren, om hun leger opnieuw te verster
ken. Men scliat, dat er een nieuw
Buig aar sch leger van een kwart rnil-
lioen is gevormd.
Volgens de „Times"-correspondent
te Saloniki bezetten alleen Bnlgaar-
sche troepen op hot oogenblik Monas-
tlr. Aan het hoofd van deae'troepen
waarbij zich veel cavalerie bevindt.,
staan Duitsclie officieren.
De strijd om de
Dardanellen.
De militaire deskundige van 't Al
gemeen Handelsblad schrijft:
Een hoogst belangrijk bericht is
ontvangen de Entente-troepen heb
ben een deel van hunne stellingen op
het schiereiland Gallipoli, die aan do
Soevla-baai en m de zóne, welke met
de voorledens van het Australian
and New-Zealand Army Corps „An-
zac" werd genoemd, ontruimd.
Dit is een hoogst belangrijk be
sluit, dat door de Entente genomen
is. Wijl liet te beschouwen is als een
gedeeltelijk opgeven van de poging,
om de Dardanellen ie forceeren.
Slechts het bezetten van de interne
punt van het schiereiland, bij Sedd-
uI-Babr, wordt gehandhaafd.
Heit Engelsche legerbericht zegt,
dat de ontruiming plaats had, zonder
dat de Turken het opmerkten, of-
eohoon op enkele punten de Engel
sche troepen met do Turksche In
vecht waren.
Het Turksche integendeel doet het
voorkomen, alsof de ontruiming niet
de uitvoering van oen lang te voren
opgemaakt plan gold, maar oen ge
volg van de Turkse he aanvallen, die
bij Anaforta en Ari Boernoe worden
ondernomen. ,3ij Ari Boernoe (zegt
het Turksche legerbericht) bereikten
de Turksche troepen de zee. De ach
tergelaten buit is ontzaglijk groot.
Maar onder bescherming van den
mist kon de vijand zich inschepen,
zonder oen groot aantal gevangenen
in Turksche handen te laten."
Die laatste zinsnede alleen reeds is
een bewijs, dat de voorstelling van
Turksohe zijde wel niet juist zal zijn.
Wanneer de Entente-troepen waren
verdreven, wanneer de aftocht een
gevolg was van de Turksche aanval
len. dan zou het resultaat waarschijn
lijk geheel anders zijn geweest. Thans
;s het duidelijk, dat de Engelsche ge
neraal, terwijl het gros der troepen
werd ingescheept, door kleine afdee-
llngen de stellingen liet bewaken, én
door lievig vuren de Turken bezig
hield. Toen de Engelsche troepen wa
ren ingescheept, trokken de achter
hoeden strijdende terug voor de Turk
sche aanvallers, die bij de achtervol
ging allicht onder den indruk konden
komen, dat zij de Engelschen verdre
ven, terwijl hl werkelijkheid de ge
heeld terugtocht was beraamd en ge
regeld.
Toch zal deze terugtocht, in deze
phase van den oorlog ondernomen,
niet nalaten indruk te inaken. Wijl 't
een feitelijk opgeven is van een plan,
dat met het doel van den oorlog i
nauw verband staat, doch dat, zooa
critici in de Engelsche pers en in->het
Engelsche parlement deden uitkomen,
was ondernomen, ponder voldoende
voorafgaande studie, waarom zij de
mislukking ervan voorzagen.
Het forceeren van de Dardanellen is
opnieuw gebieken te zijn, wat de En
gelsche pers het in 1912 noemde, toen
Italië het wilde probeeren, een onmo
gelijk werk. Wij hebben indertijd de
oordeelvellingen van Engelsche bla
den over do poging der Italianen aan
gehaald en wij wezen er toon op, dat
in de Engelsche pens word verklaard:
als de Dardanellen goed verdedigd
worden, kunnen zij niet geforceerd
worden.
Desondanks werd een poging ge
waagd door de Fransche en Engel
sche vloot, om door beschieting van
zee uit de Turksche versterkingen te
vernielen, en de verdedigers te ver
drijven. Maar weldra bleek het. dat dit
een onliegonnen werk was, dal slechts
aanleiding geven zou tot verlies van
troepen en menschenlevens, zonder
dat het doel bereikt werd.
De beschieting werd aus gestaakt,
en door het landen van troepen aan
de uiterste punt van Gallipoli, bij
Sedd-ul-Bahr, werd gepoogd, door een
landoorlog, de Turken te verdrijven
Maar spoedig genoeg bleek, dat ook
van die poging niet veel succes te
wachten was. In het woeste bergland,
dat niet alleen'door de oude vesting
werken, maar ook door kunstig aan
gelegde veldversterkingen werd ver
dedigd en waarin een goede artille
rie. onder leiding van Duitsche offi
cieren werkzaam wae, bleek het wel
dra ondoenlijk frontaanvaUen to
doen. De troepon, die te Sedd-ul-Bahr
geland waren, kwamen, niet of bijna
niet vooruit. Er moesten andere mid
delen worden aangewend. Vooral toen
het bleek, dat op de hulp der Russen
niet te rekenen was. Het Russische le
ger, dat van de oostzijde dun Bospo
rus zou trachten le bereiken, en dai
daarvoor in Odessa was samenge
bracht, moest in Rusland zelf optre
den, toen in Mei het groote Duitsche
offensief begon.
Derhalve werd getracht, door de
landing bij Anaforta, in de Soevla- en
in de Anzaobaai, een flankbeweging
uit te voeren. En tegelijk werd, door
het doen van een echijnlandir.g in <ie-
Laa van Saros, gepoogd <ie aandacht
der Turken van de ware plannen der
Entente af te leiden.
Het is nog steeds niet volkomen
duidelijk, waarom do landing bij An-
zac geen onmiddellijk en doorslaand
succes heeft, opgeleverd.
De eerste Engelsche afdeel ingen
kwamen ongehinderd aan land maar
voordat behoorlijke versterkingen
konden worden aangevoerd, werd de
opnmrscl) door de Turken belet. En
sedert is, hoewel eenig gebied oost-
waarts vau de landingsplaats werd
i bezet, ook den:- flankbeweging niet
meer van de 'plaats gekomen.
Generaal Sir Ian Hamilton, die
aanvankelijk het bevel voerde over 't
expeditie-corps, werd naar Engeland
teruggeroci>en en vervangen door ge
neraal Monro. Maar de toestand
anderde niet. Tegen do bergen
Gallipoli en de daarin aangelegde
stellingen, konden de Entente-troepen,
ondanks hun moed. ondanks hun vol
harding, ondanks hun vaak krachti
ge aanvallen, niet op.
Zoo bleef de znak voortduren, zon
der dat belangrijke wijzigingen twa
in de positie der legers. En van
meening, dat de bedoeling van den
aanval op die wijze toch niet kon wor
den bereikt en dat de troepen, die daar
voor een onvruchtbaren arbeid wer
den opgeofferd, elders beter kunnen
worden gebruikt, besloot de Engel
sche legeraanvoering, de korpsen, die
in de Soevla- en in de Anzacbaai wa
ren ontscheept, terug te nemen.
Dat is het voorloopig eindo van de
forc6ering der Dardanellen. Het ach
terlaten van de troepenmacht bij
SedtHil-Bahr toont echter, dat de
plannen nog niet geheel zijn opgege
ven; dat er mogelijk nog een nieuwe
gelegenheid zal worden gezocht, om
het oude denkbeeld uit te voeren,
wanneer de algemeene toestand dit
toelaat.
De Engelsche pers.
..Times" schrijft, na een over
zicht te hebben gegeven van de mis
lukkingen en fouten van dien veld
tocht, dien zij een van de raomnnen-
taaiste mislukkingen noemt, waar
mee de Engelsche wapenen ooit te
hebben gehadInlusschen
mogen wij ons ten minste verheugen,
dat het grootste gedeelte van de on
derneming aan de Dardanellen ge
ëindigd is, met een terugtocht, die;
zoo verbazingwekkend slaagde, als in
de geheele geechiedeius van den oor
log niet het geval is geweest. Zulk
een ontruiming op zulk een schaal
stond gewoonlijk gelijk met een
laatsten slag en is bijna altijd met
zware verliezen gepaard gegaan. Bij
deze gelegenheid is het «rooic léger
zonder gerucht van de stranden van
Gallipoli verdwenen, voor de vijand
zich goed bewust was, dat hij in het
all eenig bezit van het veld was. De
verliezen zijn belachelijk gering ge
weest en de kanonnen zijn gered. Het
succes van de landing hing af van
den jnoed van de troepen, de terug
tocht was een bewonderenswaardig
wapenfeit, dat te danken is aan de
schitterende organisatie, waarvoor
aan de marine ongetwijfeld, de groot
ste verdienste toekomt. De bekwame
samenwerking van de generaals en
de staven aan land moet hoogelijk
geprezc-n worden.
De „Daily News" zegt Ofschoon
Soevla en Anzac verlaten zijn, is er
geen aanwijzing, dat ons houvast op
de streek van Krilhia en Knap Helles
verslapt, ia Er is daar goede reden
voor. De toon van het schiereiland
vormt een kostbaar steunpunt- en, al
sluit Turkije de straat voor ons af,
ons bezit van Helles stelt ons aan den
anderen kant in staat, die straat voor
Turkije en zijn bomlgenooten geslo
ten te houden. Dat is een resultaat,
waard om bereikt te worden, zoolang
de prijs niet te hoog is.
De Duitsche pers.
De „Vossische Zt-g." schrijft
De dag van lieden brengt een ver
meerdering van gebeurtenissen van
groote beteekonis. Engeland en
Frankrijk zullen spoedig in him
groote bezittingen met Mohamme-
daausche bevolking gewaar worden
wat het beteekent, door de troepen
dèr Mohammedaahschl groote mo
gendheid te worden verslagen. De
militaire nederlaag in Gallipoli heeft
dezelfde beteekenis als de grootè poli
tieke nederlaag. Beide zijn zuiver
natuurlijke gevolgen van de ware
mislukte politiek in Oost-Europa. De
militaire nederlaag is voorts de ge
rechte straf voor de met ongelooflijke
lichtzinnigheid en zonder zorgvuldige'
voorbereiding op touw gezette onder
nomingen in het Naburige Oosten.
Wolff seint nog
De geheele peis ziet er een ge
beurtenis van vèr-strekkende betee
kenis in en spreekt de overtuiging
uit, dat het Engelsclie prestige in hei
Oosten er den genadeslag door heeft
gekregen.
DE BRITSCHE VERLIEZEN.
In het Engelsche Lagerhuis hoeft
minister Asquith meegedeeld, dat de
Brits olie verliezen tijdens den terug
tocht van Soevla en Ansae uil drie
gewonden bestonden, namelijk 2 sol
daten van het leger en 1 van de vloot.
Minister Asquith heeft bij de indie
ning van zijn voorstel om machtiging
te verleeneu tot toevoeging van één
miltioen man aan het leger, in het
Lagerhuis meegedeeld, dat slechts
een kleine voorraad benoodigdiieden
on 6 kanonnen zijn achtergelaten aan
de Soevla-baai. Alles was vooraf ver
nield.
BOTSING TUSSCHEN GRIEKEN
BULGAREN.
Reuter seint uit Athene: Over de
botsing tusschen Grieken en Bulga
ren wordt nader gemold, dat het ge-
vecht ontstond doordat do Bulgaren
onverwachts tot den aanval overgin-
i gen.
BULGAREN EN AMERIKANEN TE
MQNASTIR.
De „Times" .verneemt uit Saloniki
Jlei Amerikaansohe consulaat alhier
heeft officieel bericht ontvangen van
den leider van de Amerikaanschc ge-
2ondheid®commissie, die onlangs in
Servië werkzaam was, dat de Bul-
gaareche militaire autoriteiten te Mo-
nastir 24 wagenvrachten bloem op-
eischten, die het Amerikaattache Roo-
de Kruis wilde uitdeelen aan de be
hoeftige burgerij. De Bulgaren boden
hooge koopprijzen.
Toen oe Amerikanen weiger
den. dreigden de Bulgaren geweld
te zullen gebruiken. Daarop heeech
de Amerikaansche leider de Ameri-
kaansche vlag op het hospitaal. Den
volgenden dag verscheen een afdee
iing soldaten. De officier eisohte toe
gang. De Amerikaansche leider wei
gerde, waarop de officier riep„Ik
ken d>e lap wel, die dient alleen om
Mexicanen schrik aan te jagen". Hij
gaf daarop aan do soldaten bevel de
vlag neer te halen en het gebouw bin
nen te dringen. Na het bevel te lieb-
ben uitgevoerd, maakten de soldaten
zich meester van den Amerikaan, die
niet naar Griekonland mocht vertrok
ken. Do zaak is in handen gesteld van
de Grieksche regeering.
Een Russische Inval la
Bulgarije.
Een telegram aan de „Daily Chro
nicle" meldt, dal een Russische expe
ditie to Varna in Bulgarije geland is.
De stad is in puin geschoten. De Rus
sen hebben infanterie ontscheept zon
der verliezen.
Reuter seint uit Athene
Volgens diplomatieke kringen wordt
Varna gebombardeerd door een Rus
sisch slagschip en twee torpedojagers,
die gevolgd worden door 16 transport
schepen vol troepen.
T&r Zee.
DE HANDELSOORLOG.
Volgens een Lloyds-bericht is hot
Engelsche stoomschip „Huntly", vroe
ger het Duitsche stoomschip „Ophe-
gezonken. Voorts is het'Engel
sclie stoomschip „Belford", van Glas
gow, gezonken. De bemanning is ge
red.
(De „Huntly" staat in Lloyds regis-
tei' van. 1915-'16 nog als „Ophelia".
Het schip nrat 1153 ton.
De „Belford" mat 516 ton en be
hoorde aan Ford Sh. Cv. te Glasgow].
Reuter seint uit Athene
Een Engelsche duikboot heef; in de
zee van Marmora het Duitsclie stoom
schip „Heros"-en een ander schip in
den grond geboord.
iEen l>uitscli stoomschip „Keros"
komt in Lloyds register met voor],
IN DEN GROND GEBOORD.
De Russiscl» marinestaf meldt:
Do Russen hebben op 17 Dec. in de
Oostzee den Duitsehen kruiser Bre
inen en eon groote Duitsche torpedo
boot iu den grond geboord.
(Dit verlies is reeds door den Duit-
schen. marinestaf erkend. Red. H.
D.)
Onze Lachhoek
ONZE LACHHOEK.
,.ïs het Dalman zijn eigen hu'e 01
huurt hij het?"
„Hij huurt het."
„Hoe weel je dat?"
„Dat weet )k omdat hij dc lucifers
afstrijkt op de verf."
„Wat zijn de meisjes toch tegen
woordig weinig huishoudelijk onder
legd. Ik wed, dat je n:ct eens weet
waar de naalden voor dienen."
,Och, grootma, dat kan u denken l"
bracht de klcindoohter hiertegen in.
„Natuurlijk weet ik dat. Zij zijn noo-
dig bij de gramophoon.
Hij „Och, je bent zoo verstandig,
zoo bekoorlijk en zoo mooi, dat ik jjiij
altijd in je bijzijn een beetje verlegen
voel.
Zij „Maar daar moet je niet ann
toegeven hcuscli, dat mag je niet!"
Jio (geruststellend; „O, ik denk
dai ik er wel overheen zal komen als
ik je beter ken."
UU Dultschland.
DE DUITSCHE RIJKSDAG,
't Wolff-bureau seint uit Berlijn
De Rijksdag heeft het oorlogscrc-
diet vau '10 milliard definitief goed
gekeurd. De sociaal-democratische
minderheid stemde tegen. In het. de-,
bat word slechts door twee sociaal
democraten het woord gevoerd.
Ebert, ols vertegenwoordiger van
da» sociaal-democratische meerder
heid. verklaarde, dat deze vóór het
crediet stemde, maai zich tegen de
veroveringspolitiek uitspreekt, en
eisehte, dat alles gedaan zou worden
om den economischen toeetand van
het volk te verzachten.
Hij verklaarde o. a
„De Rijkskanselier hoeft jrfch op 9
December bereid getoond, om in on
derhandeling te ueden over vredes
voorwaarden, die mei de waardig
heid en dc veiligheid van het Duit
sche xijk zouden strooken. Hij heeft
toen de verantwoordelijkheid voor de
voortzetting van de ellende, waaron
der Europa en de geheele wereld lij
den, afgeworpen.
Wij wenschen, dat het Duitsche
volk elke mogelijkheid aangrijpt, om
tot de vredesonderhandelingen te ko
men. want Duatscjiland is door zijn
kracht tegen iedere misvatting zijner
bereidwilligheid, cm vréde te sluiten,
gewaarborgd".
Geyer verklaarde, uit naam van 19
sociaal-democraten, dat alle vredes
pogingen afgestuit zijn op de annexa
tie-begeerten van beide partijen. De
Rijkskanselier heeft de annexatie-
begeerten der bur -o partijen
niet afgewezen. Door dezen oorlog
wordt Europa verarmd en de Euro
peesche cultuur verwoest. Daarom
etemt zoo zei hij dc sociaal
democratische minderheid tegen het
crediet.
Het crediet is daarna in tweede en
derde lezing aangenomen.
President Kamp! hield daarop de
volgende toespraak
Met trots en voldoening begroeten
wij den uitslag van de stemming over
milliarden-kredietén. waardoor
mei verpletterende meerderheid iie-
vendige toejuichingen'; het onwrikba
re besluit is geopenbaard, om don
strijd om het bestaan van Duit.sr.h-
lanfl even zegevierend als hij is be
gonnen, te eindigen. (Levendige toe
juichingen).
Wij zenden aan omo heldhaftige
troepen onzen hartelijken groet en
onze beste gelukwenschen (levendige
toejuichingen), evenals ;ftm hun be
leidvolle aanvoerders luide toejui
chingen) met 't Kerstfeest. (Algemee
ne luide toejuichingen).
'Met hen beseffen wij, dat ieder be
reidwillig de offers moet brengen,
welke deze geweldige oorlog en
•Duitschlaud zelf van ons eischt. Niet
minder hartelijk en opredit ziin onze
groeten en wenschen voor onze bond-
genooten (herhaalde toejuichingen
hun zegevierende troepen en hun
voortreffelijke aanvoerders. (Herhaal
de en luide toejuichingen). De laatste
dagen -hebben bewezen, welke kracht
er in de samenwerking van het Oos-
tenrijksch-Hongaarsche, het Bulgaar-
sche en het Duitsche leger zetelt, en
hoe onweerstaanbaar hun Yïr&enigde
kracht tegen den vijand is.
Vandaag hebben wij bericht ont
vangen. dat het schiereiland Gallipoli
v8n Engelschen gezuiverd is. (Lang
durige. algemeene en stormachtige
toejuichingen). Dit is niet alleen een
militaire en morecle nederlaag voor
Engeland, maar ook een zegepraal
der Turksche wapenen. (Herhaalde,
langdurige, stormachtige toejuichin
gen).
De voorzitter sluit- hierop de zitting
jiiét dc beste wenschen voor Kerstmis
en Nieuwjaar.
De Rijksdag is t< 11 Januari 1916
verdaagd.
Uit Engeland.
HET ENGELSCHE LEGER.
Minister Asquith heeft in het La
gerhuis meegedeeld dat Sir William
Robertson, thans chef van don staf in
Frankrijk, chef van den staf van het
Engelsche leger wordt tér vervanging
van Sir Archibald Murray, die een
belangrijk commando krijgt.
HET WERFSTELSEL VAN DERBY.
Reuter seint uil Londen:
De Daily Sketch bovat een artikel
van Ggradv, lid dor arbeiderspartij,
die Lord Derby bij zijn werf veldtocht
heeft geholpen. Hij doelt benaderende
cijfers mee. De eerste weken waren
uiterst kalm. Daarna steeg op één dag
het cijfer van 74.600 tot 336.000. Op 12
December, don laatsten dug van den
veldtocht, boden zich 325.000 mannen
aan; in de laatste week op zijn minst
1.539.000; gedurende de 9 weken van
den veldtocht bijna 2 1/2 mihoen.
Uit do Vereenlgde Staten
AMERIKA EN OOSTENRIJK.
H Persbureau Vaz Dias seint ons
dat uil Washington gemeld wordt
dat de OostenrijkscJie zaakgelastigde,
baron Swiedinck, allen Oostenrijk-
schen consuls orde heeft gegeven, om
zicJi gereed te maken, ten einde met
do minst mogelijke vertraging te kun-
non vertrekken.
FEUILLETON
HECTOR MALOT.
48;
In dien toestand, waarin wij ons l»ey
Vonden, stemde 0113 dit niet minder
treurig.
Vilalis zweeg een poos om hem den-
kop te streelen
Gij ziit bok een goede dappere
Jiond: maar helaas, men leeft in. deze
wereld niet alleen van goedheid; wij
moeten iets over Jiobben voor het ge
luk van hen, die ons omringen en ook
nog iets anders, hetgeen ons juist
ontbreekt.
Wat zullen wij met Capl alleen ont
vangen? Gij begrijpt het, nietwaar,
dat wij thans geen voorstellingen kunt-
nen geven?
Dat is waai'.
De jongens zouden ons bespotten
fen ons niet vuil naar liet hoofd gooien
en wij zouden geen ha!ven franc opliru
len; denkt ge, dat wij alle drie van een
halven franc daqgs zouden kunnen
leven, en daarbij de kans nog hel dien,
wanneer liet koud ia, regent of
sneeuwt, niels te verdienen'?
Maar mijn harp'?
Als ik twee kinderen had zooals
gij, dan zou het misschien nog gaan,
maar een grijsaard on een knaap,
neen, dat gaat niet samen. Ik ben nog
niet oud genoeg. Als ik nog wat ge
brekkiger was of misschien blind....
Maai- angeliukldg ben ik wat ik ben,
dat is le zeggen, dat ik niet in een
toestand ben om medelijden op te
wekken, en om in Parijs dc belang
stelling te wekken van menschen, die
allen evenveel haast hébben, moet
men al ini een zeer beklagenswaardi
ge! 1 toestand verkeeren. Men moet
zich dan ook bovendien niet schamen
om een beroep te doen op die publieke
liefdadigheid, en daartoe zou ik nooit
kunnen besluiten. Wij moeien dus
wat anders bedenken. Ik zal u zeg
gen wat ik gedacht heb en waartoe
ik dan ook besloten ben. Tot aan het
einde van den winter zal ik u bij ee:
padrone in den kost doen, die u met
andere kinderen op de harp zal loeren
spelen.
Aan zulk een plan had lk. niet ge
docht
Vitalis liet mij echter den tijd niet
om hem in de rede te vallen.'
Ik zal, vervolgde hij, les gev
op de harp, op de priva of op de viool
aan Italiaansdte kinderen, die op
straat muziek inaken. Ik l>eu 111 Parijs
bekend, waar ik verse! leid ene malen
gewoond heb, en van waar ik kwam,
toen ik uw dorp bezocht; ik behoef
slechts om een les te vragers, dun
krijg ik er meer dan ik er-geven kan.
Wij kunnen dan elk op ons eigen le
ven. Terwijl ik les geef, kan ik tevens
een paar andere honden dresseoren,
die Zerüiino on Dolce zuilen moeten
vervangen. Ik zal hun opvoeding vol
tooien on wannéér het dan weder
voorjaar is, dan kunnen wij samen
weder op weg gaan, Rémi, 0111 niet
meer van elkander te scheiden, want
de fortuin begunstigt steeds hen, die
moedig weten te strijden. Ik verg
thans slechts moed.' en onderwerping
van u. Later zal alles betea- gaan; dil
is een moeilijk en voorbijgaand oogen
blik. I11 de lonte noemt ons vrij leven
weder een aanvang. Ik zal u dan naar
Duitschland en naar Engeland bren
gen. Gij zijl dan ouder e:i verstandi
ger geworden. Ik zal u alles lecren en
een man van u maken. Dit heb ik me
vrouw Milligan beloofd. En die belof
te zal ik houden. Juist niet het oog
cip de reizen, zal ik u lingelach gaan
lieoren; gij kont nu FranscJi on Ita-
liaonsch en dat is al veel voor oen
kind op uw leeftijd1; gij scijt nu ook-
voel sterker. Gij zult zien, Rémi, dat
alles nog niet verloren ia
Dit was misseJïitm nog het beste,
waartoe wij in onzen toestand beslui
ten konden. E11 wanneer ik er nu nog
aan denk, dan moet ik erkennen, dat
mij meester al zijn best gedaan heeft
om Oiils uit dien haohelijhen toestand.
te redden. Maai- niet diezelfde ge
dachten bezielen ons wanneer wij in
onze herinneringen do ©en of andere
gebeurtenis herdenken, als op het
oogenblik, toen deze plaats greep.
1-n hetgeen hij mij toen zeiide, ston
den twee dingen mij slechts duidelijk
voor oogen:
Onze scheiding.
En de padrone.
Op onze tochten door dorpen en
steden hadden wij verscheidene van
die padror.es ontmoet, die de kinde
ren. welke zij in dieri tusschentijd
hadden gehuurd, ruet stokslagen ge
di'ild haddon.
Zij geleken volstrekt niet op Vitalis;
zij schenen mij wreed, onrechtvaar
dig en veeleiscliend toe, en waren
meestal dronken en vloekten aanhou
dend.
Het was zeer wel mogelijk, dat ik
in handen van zulk een moester ssou
vallen.
En al voerde het toeval mij bij een
die goedhartigor was, dan zou het
toch een groote verandering voor mij
wezen.
Na mijn pleegmoeder, Vitalis.
Na Vitalis, alweer een ander.
Zou het al-tijd zoo met mij gaan?
Zou ik dan nooit, mijn geheele le
ven lang, aan iemand mii mogen
hechten?
Langzamerhand had ik mij aan Vi
talis gehecht, alsof hij mijn Mider
lk zou dus nooit een vader hebben?
Nooit een bloedverwant?
Zou ik dan altijd alleen op de we
reld wezen?
Altijd op die groot© wereld moeten
rondzwerven, zonder mij ooit ergens
te kunnen vestigen.
Op al die vragen liad ik gaarne
eenig antwoord gohad en zij waren
mij bijna van de lippen gevloeid, zoo
ik 2© niet met moe:te teruggehouden
had.
Mijn meester had van mijn moed
en onderwerping gevraagd; ik wilde
hem gehoorzamen en zijn verdriet
niet vermeerderen.
Bovendien zat hij al niet meer
naast me; alsof hij bang was al deze
vragen te moeten aanhporon, die hij
eveneens voorzien had, was hij ecnige
schreden vooruitgcloopen.
Ik volgue hem en spoedig hadden
wij een rivier bereikt waarover een
brug lag. die hier vreeselvjk slikkerig
was; de sneeuw was geheel zwart en
men zakte tot aan de enkels in d'e
modder.
Aan het- eind© van die brug bevond
zich een dorp met enge straten, daar
na was men weder geheel buiten,
maar men zag hier g<*si vervallen
woningen in vervallen toestand.
Op den weg volgden «1 kruisten el
kander tal van rijtuigen. Ik ging
naast Vitalis loopen en Capi kwam
vlak achter ons.
Suoadie was. men niet meer in
vrije natuur, maar kwamen wij in
oen straat, waarvan het einde niet te
•zien was; aan beide zijden verhieven
zich huizen, maar het waren vuile,
arme en lang zulke mooie huizen niet
als to Bordeaux, te Toulouse en te
Lyon.
De sneeuw lag hier en daar opgo-
hoopt en op die zwarte stapels liad
men asch, verrotte groente en allerlei
vuil geworpen; «en onaangename
lucht kwam ons tegemoet, de kinde
ren, die voor de deur speelden zagen
er bleek en ongezond uit; telkens re
den zware vrachtwavans ons voorbij,
die zij met de grootst© behendigheid
wisten te ontwijken zonder er ooit
acht op te slaan.
Waai' zijn we nu? vroeg ik aan
Vilalis.
Te Parijs, mijn jongen.
Te ParijsI...
Was het mogelijk! Was dat Parijs?
Waar stonden mijn marmeren par
leizen?
Waar liepen d© menschen in flu
weel en satijn?
Hoe loei ijk en akelig was do wer
kelijkheid!
Dat was dan het Parijs, waarnaar
lk zoo vurig verlangd had!
Daar xou ik dus den winter dooft
brengcin, gescheiden van Vitalis... en
van Capi!
(Wordt vervolgd.)
