luiurs Siaui
DERDE BLAD
Vrydag 24 Dacsmber 1913
Ollicieel nieuws.
(Zie ook 2de Blad.)
Aan de stafbe richten on tl oenen we
toog
WESTELIJK OORLOGSVELD.
Van dien F r a h e o h e n staf
In Artoia, ini de streek van Beau-
fa ins, ten Zuiden van Atrecht, heeft
de Franschea rtillerie haar vernieti
gend vuur op de Duitsche verdedi
gingswerken voortgezet.
In Champagne gevechten met hand
granaten ten Oosten van Navarin en
In den sector va hoogte 193.
In do Vogezen is die toestand op den
Hartmannsweilerkopf onveranderd ge
bleven aan den Franschen linker
vleugel, waar de Duitschers een te
genaanval hebben ondernomen; daar
entegen zijn de Franschen Woensdag
in den loop van den dag aan hun rech
tervleugel blijven vooruitkomen.
Van den Engelechen elaf i
Donderdagochtend in do vroeglo
hebben do Duitschers een mislukten
aanval met handgranaten op een van
de Engelsclie posten bij het boscli van
Ploegsteert gedaan.
OOSTELIJK OORLOGSVELD.
Volgen© da Duitsche en Oos-
t e n r ij k a c h o e taf berichten is er
niets van belang gebeurd.
't Russische militaire orgaan,
de Roesski Invalid, schrijft dat, naar
uit alle bewegingen van de Duitschers
aan 't Russische front blijkt, de win-
terveldtoclit zich dit jaar niet zal be
perken tot den z.g. positie-oorlog. De
Duitschers, die 't Russische offensief
aanstaande aohten, bereiden er zich
krachtig en omstandig op voor. Be
langrijke gebeurtenissen aan het
Duitscli-Russische front kunnen eer
der worden verwacht dan men wel
denkt.
ZUIDELIJK OORLOGSVELD.
Van den Oostenrijkechen
«taf
In Judicarië zijn ook Woensdag he
vige geechutgevechten geleverd.
Op het front ln de kuststreek is eien
aanval van Italiaansche bataljone te
gen Podgora afgeslagen.
Van den Italiaanse hen staf:
Artilleriegevechten langs het heele
front.
De Italianen hebben het •j^orweg-
etation van Levico en do kazerne en
militaire depóts van Tolmein gebom
bardeerd.
Do strijd In en om Sorvlë
Van den Ooatenrijkschon
staf i
In de streek van Teptsa la een klei-
ue Montenegrijnsche afdeeling, dlo
zioh schuil hield in de bergen op den
Noordelijken oever van de Tara, na
een kort gevecht gevangen genomen.
PERSBERICHTEN,
IN ALBANIü.
De „Tageszeitung" ontleent aan do
JSüd-Slavisclie KorrespondenzT, dat
volgens te Athene ontvangen betrouw
bare berichten in het dal van de Drin
bloedige en verbittterde gevechten tus-
echeii Albaneezen en vluchtende Ser
vische troepen zijn geleverd. Het over
gebleven gedeelte van twee Servische
divisies werd door de Albaneezen
opgerold".
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Zoo vaak hebben geheel-onthouders
andere menschem vermaand en ba-
zworen cau toch geen alcohol te drin
ken, berispt en beknord omdat ze het
maar niet verkozen te laten, dlat het
volkomen begrijpelijk en verklaar
baar is, wanneer de anderen, als ze
do kans schoon zien ook eens een
boetjo gaan plagen. Zij hebben ont
dekt, dat er alcohol zit in allerlei wa
xen, waarvan je dat niet zou denken.
Niet alleen in limonade, arglistig
daarin gemengd door snoode fabri
kanten, maar ook in ons gewone dar
gclijksch brood en o ijselijkheid, in
den drank, die aan den geheel onthou
der boven alles dierbaar is, in zuiver
water. „Ha", riep men toen de geheel
onthouders toe, „gij kunt, wat ge ook
doet of laat, den alcohol niet ontloo-
pen!"
Zonder de arme drankbestrijders
iets kwaads te gunnen heb ik in een
andere stof alcohol ontdekt. En niet
maar een spoortje, xooals het voort
komt in brood en water maar klaar
blijkelijk een stevig percentage. Ik ba-
doel do sneeuw. Zoodra er sneeuw ge
vallen is begaat namelijk do manne
lijke jeugd allerlei dingen, waarvan
die verschoond blijft in sneeuwloozen
tijd. Jongens met sterke vuisten
gooien rnenscheii op leeftijd harde
sneeuwballen naar het hoofd, vallen
weorloofzo meisjes aan, soms drie te
gen oen, om haar met sneeuw in to
wrijven, kortom begaan, inploats van
hun portuur te zoeken en met jongens
van gelijke kracht 'n sportief sneeuw*,
gevecht aan te gaan, allerlei lafhar
tigheden, waar zo op andere dagen
niet aan zouden denken. Er is geen
reden, waarom ze zelf van den eeüen
dag op den anderen zóó zouden om-
EEN BULGAARSCIÏ OUD-MINISTER
AAN 'T WOORD.
Havas seint uit Salonikl:
Malinof (Bulgaarsch oudimfcnlster-
president) heeft do volgende verkla
ring afgelegd: „De Bulgaren hebben
do Fransehen en Engelschen tot de
Grieksche grens gejaagd en zullen
niet aarzelen hen nog verder te vol
gen. Indien Griekenland volstrekt on
zijdig blijft, 2ullen do Bulgaren hun
Duitsche en Turksche bondgenooten,
dlo er zich meer zullen belasten de
Franschen en Engel sch en ln zee te
drijven, over hun grondgebied laten
trekken.
Het Bulgaarsche leger zal de be
slissing van Griekenland afwachten.
In elk geval zullen do Bulgaren do
wapenen slechts bij het sluiten van
den algemeenen vrede neerleggen.
VAN DE DARDANELLES
Do Tu r k s c h e staf meldt
Een vliegtuig der geallieerden dat
over Bireeba vloog, is door de Turken
neergeschoten. Een der inzittenden is
gevangen genomen, de andere was
dood.
Ter Ze®.
DF, HAJNDELSOORLOG.
Reuter seint nader dat het Japan-
solie stoomschip Jasaku Maroe Dins
dagmiddag zonder voorafgaande
waarschuwing in den grond geboord
is. 't Schip Is in 49 minuten gezonken.
Alle passagiers en de geheele be
manning zijn te middernacht gered
door een F ranse he kanonneerboot en
in Port Said ontscheept. De passa
giers bestonden uit 67 mannen, 54
vrouwen en 15 kinderen, o.w. 81 Brit-
ton. 12 Franschen, 2 Luxemburgers,
2 Italianen, 1 Belg en 1 Amerikaan.
Uit Duitsohiand.
MUNITIEFABRIEKEN.
Wolff seint uit Berlijn
In de staatsfabrieken voor het ma
ken van wapenen, kanonnen en mu
nitie zal dit jaar met de Kerstdagen
en Nieuwjaar niet worden gewerkt.
Verleden jaar moest men doorwerken
om aan de zeer groote behoeften van
het legér te voldoen, doch ditmaal
zullen do arbeiders en arbeidsters
vrije dagen hebben.
OVER DUITSCHE VERLIEZEN.
Tennant heeft in het Engelsche La
gerhuis medegedeeld, dat de verlies-
Bjsten van Pruisen, Saksen, Beieren
en Wurtemberg tot 30 November 1915
oen totaal van 2.524.460 aangeven.
Hiervan zijn 484.218 gesneuveld of aan
de bekomen wonden overleden. 384198
zwaar gewond, 27.674 door ziekte ge
storven en 381.149 worden vermist.
De verliezen van de vloot zijn niet
onder deze cijfers begrepen.
Uit Oostenrl]k-Hongarije
LAN'DSTOR'MBAN.
't Alg. Handelsblad, meldt
In een officieele mededeeling Is te
Weenen bekend gemaakt, dat in den
loop van Januari vijf lichtingen van
den tweeden landstorniban voor go-
wapenden dienst zullen opgeroepen
worden.
Deze tweede ban omvat sinds de uit
breiding van den landstorm plicht bij
keizerlijk besluit van 1 Mei j.l. do
personen in den leeftijd van 43 tot 50
jaar. Dit zijn de lichtingen 1872 tot
1865. Van deze lichtingen ie de jong
ste, die van 1872, op 15 December in
gelijfd. Thans wordt aangekondigd,
dat de twee volgende lichtingen, n.l.
71 en *70, op 16 Januari 191G zullen
moeten opkomen. Verder moeten de
drie oudste lichtingen, '67, '66 en '65,
op 21 Januari 1916 opkomen. Over
den datum van opkomst van de lich
tingen 1868 en 1869 wordt voorloopig
nog niets gezegd.
Over den dienst van den tweeden
landstorniban aan het front bevat het
keizerlijk besluit van 1 Mei 1915 een
uitdrukkelijke bepaling, luidende -.
De tot dezen ban behoorende man
nen mogen voor den frontdienst eerst
worden aangewezen, wanneer al de
genen, die tot den ieersten ban belmo
ren, reeds aan het front dienen.
keeren, zoodat er blijkbaar iets be-
dwelmends ligt in de sneeuw.
Om zekerheid te hebben ben lk met
een emmer vol naar een chemisch la
boratorium gegaan en heb een gron
dig onderzoek verzocht. De scheikun
dige ontving me met de grootst mo
gelijke welwillendheid, maar schudde
al dadelijk bedenkelijk zijn weten
schappelijk hoofd, zoodat je de schei
kundige formules heen en weer hoor
de rollen, „lk zou", zei hij, niets lie
ver doen; want uw veronderstelling is
bijzonder belangwekkend. Alcohol in
sneeuwl Eon geheel nieuwe gedachte.
Maar voor een grondig onderzoek
moet ik het artikel verwannen'en
dan.
„En dan ,'s
„Dan is het al gauw geen sneeuw
moer".
Dit bezwaar heb ik gevoeld, soodat
ik vertrokken ben met mijn emmertje
sneeuw, dat terwijl we praatten al gj-
bruik gemaakt had van die gelegen
heid, dat het in een warm© kamer
stond, om op een gluiperige manier
tot ontbinding over te gaan. Intus-
scheu heeft de nieuwe stelling:
sneeuw bevat alcohol nog
eeu ander verschijnsel verklaard, dan
alleen do lafhartigheden van opge
schoten knapen; ik begrijp nu ook,
waarom de directeur van de reiniging
van de 250 sneeuwruimers, die hij
noodig had, er maar 20 kon krijgen:
de 230 andere war«u ge
heel-onthouder sl
Inmiddels heeft Moeder Natuur de
beste sneeuwruimster ter wereld', met
wat sehbon regenwater een einde aan
den sneeuwronimel en daarmee aan
do alcoholisch-schadelijk© invloeden
gemaakt
Van alcohol gesproken: het bier
wordt duurder. De brouwers eischen
een gulden per hectoliter moer, de
koffiehuishouders moeten dal dus on
Uit Engeland.
HET ENGELSCHE LAGERHUIS.
Het Lagerhuis is verdaagd tot 4
Januari 1916.
ENGELAND EN NOORWEGEN.
Uit Christian ia wordt aan de Lokal
Anzeiger geseind dat vier fabrieken
te Stavanger hun bedrijf hebben stop
gezet, omdat Engeland geen verlof
wil verleen en tot den aanvoer van ko
len en petroleum. Eerstdaags zullen
nog andére fabrieken hun bedrijf moe
ten staken.
Het Rijke Natuurleven
WINTERGROEN.
Hot is de donkere tijd en terwijl de
zon zich er mee tevreden stelt, zoo
af en toe eens te laten ziem, dat zo
nog bestaat, blijft de maan avond aan
avond achter de nevelen verscholen.
Zoo houdt de duisternis de aarde
nacht en dag in haar wijden mante'
gehuld, zoo is het spontane, blij-jübe
lende leven uit de natuur verdwenen
en heerscht buiten de stille Kerst
stemming zoo vaak door dichters be
zongen, door componisten in stille
weemoedsklanken vertolkt. Toch trilt
in al die tonen eern jubelklank mee
en zooals dat ln het lied lot blijde
stemming opwekt, zoo zijn er ook in
de natuur fijne vogelgeluidjes te ver
nemen, helder als teere klokjes van
het zuiverst metaal, zoo zijn er ook
boomen en heesters, die kleur bren
gen ln het. somber getinte landschap.
Zoo zijn hier op de Veluwe de dich
te dennenwouden als groene oasen ln
het eentonige winterlandschap.
Hun naaldenkleed weet van geen
algeheel verval en al ratelen de dorre
kraakblaadjes der beuken, die hier en
daar zijn verspreid, al is de grond be
dekt met het vervallen zomerkleed
van verschillende planten, de dennon
blijven voor kleur en levendigheid
zorgen, al kunnen zo met hun doir-
ker naaldenkleed nooit de teergroene
lenlieweelde der loofboomein vervan
gen.
Hier, op sommige oude plekjes bij
Apeldoorn, komt ook de hulst nog in
het wild voor en geen boom van onze
noordelijke streken kan wedijveren
tegen dezen geacclimatiseerden zui
derling.
Hebben do dennen altijd nog iets
sombers, de hulst is een en al kleur
en loven, vooral als de roode glim-
vruchtjes hun volle pracht hebben ge
kregen.
Zooals de dennen, hoeft ook de
hulst iets eerwaardigs, minder om
zijn forscha ontwikkeling, dan om het
groote aantal Jaren, dat hij Langs zich
heen zag trekken. Want een hulst is
een plant, die veel geelt, vooral iu
den donkeren wintertijd, maar haar
scha tien ontwikkelen zich maar heel
langzaam.
Haar tegenlianger, de al om
bekende vlier, gooit jaar op jaar haar
lange, spichtige armen do lucht in.
Zij wordt ingekort en afgehakt tot op
den ouden stam en toch ieder voor
jaar weer aan heeft zij den moed en
de kracht om een nieuw „bosch te
vormen op haar ouden tronk.
Na die krachtinspanning geeft hij
een Lloemen- en vruchtènsëhat, die
ons een donkbeeld geven van tropi
sche weelde en groei-energie. Maar
wat is dat alles evenredig aan den
korten tijd, die voor do ontwikkeling
noodig was. De takken zijn kracht
loos en voos van hart, de bloemen sie
ren met hun millioencu witgele ster
retjes langer den zwarten grond dan
do slappe twijgen em de bessen, voor
zodver ze niet door de doortrekkende
spreeuwen-kolonies worden afgerukt,
zijn tegen den winter alle neergetik-
hun klanten verhalen en do gewich
tig© vraag, die zich opdoet, is nu
deze: moet het glas bier duurder won-
den of kleiner?
Als wij in München w oonden, zou
dat zóó maar niet gaan. Er kwam een
volksbeweging van. Daar, in het lJxxf-
brauhaus en Ln Lóvvenbraü wordt het
bier behandeld met oen eerbiedige
zorg, alsof het Levenselixer was en
niet ©en doodgewone drank, bereid
uit hop en mout; daar is het schen
ken eea levensvraag en wee hem, die
to veel schuim tapt, zijn ontslag ligt
klaar.
Maar daarmee is het vraagstuk
voor den Nederlandschen bierdrinker
nog niet opgelost: zal hij liever het
gewone glas bier duurder betalen of
een kleiner glas nemen voor den
ouden prijs? Voor het oerste pleit, dat
er maar een heel goring verschil is
tusschen tien en elf, tusschcn vijftien
en zestien cent. Zelfs is de mogelijk
heid niet buitengesloten, dat de
kellner voortaan kleiner fooi krijgen
en dus bij slot van rekening de ver
hooging betalen zal. Mocht dat on
verhoopt hel geval wezen, dan voort
zio ik eon actie van de koffiehuisbo-
dienden, samenzwering in liet mid
dernachtelijk uur, omdat da niert
sclien niet eerder vrij zijn.
Wat het kleinere glas betreft, ook
daar zou ik wat voor voelen. De maat
die bierdrinkers gewoon zijn eon hal
ven liter to noemen, haait lang <Le
hoeveelheid niet: wat doet het er dan
too, of zoo'n glas nóg een beetje ver
der krimpt?
Intussclien heb ik dezer dagen vert
oornen, dat mijn meening Ln deze aan.
gelegenheid weinig ter zake doet Dit
werd mij verzekerd door den direc
teur van een bekende bierbrouwerij
en de reden er van was, dat wo samen
hadden uitgerekend, dat wat oen bi en-
brouwerij Jaarlijks aan ipij verdien
de. precies voldoende was om hem
Jteld. Geheel anders Is 'dit ir/e? de
hulst.
Jaren en jaron, ja meer dan een
eeuw heeft hij noodig, om tot >en
fluikeri boom liit te groeien. Heel
Buigzaam groeien de takken uit en
doordat de opperhuid slechts lang
zaam ui kurk ov ergaat, zijn zelfs twij
gen, die een paar jaar oud zijn, nog
frisch groen.
Ook de bladeren zijn krachtig ge
bouwd. Hun opperhuid is stevig en
taai als perkament en terwijl de zo
merzon niet veel invloed op hen heeft,
kan ook de winterkoude weinig er aan
bedorven.
Eén is er, die de sterke, taaie hulst
bladeren weet te vernielen en dat is
de larve van de hulstvlieg, die onder
do dikke opperhuid het bladgroen
verwerkt.
Hij vreet breode gangen van buiten
duidelijk op do bladeren zichtbaar en
zit toch veilig voor iedjeren hongeri-
gen zanger.
De kleine hulstbloemen, die in het
voorjaar langs de takken staan, val
len weinig op. Zo zijn afwijkend van
vorm ell aan denzelfden tak kunnen
wc kruisjes en sterretjes opmerken
en tevens bloemen met meeldraden en
stampers of niet alleen meeldraden.
Natuurlijk geven alleen do eerste
bloemen vruchten en nu zijn er te
genwoordig vormen, die alleen meet
draadbloemen hebben en dus nooit
zullen getooid worden met de zoo ge
liefde bessen. De tuinlui spreken al
van mannetjes en vrouwtjes en wie
de hulst vooral ln zijn tuin plant, om
mot Kerstmis vrij plukken of liever
vrij snijden to hebben, moet daar wel
degelijk op letten.
De hulst, die hier bij de eeuwenou
de boerderij „het Berghuis' voor
komt, aangeplant vermoedelijk dooi
de vogels, is een önvervaLsclUe bes-
sendrager. Hij le ai heel oud en de
boerin, dio al ruim. zestig jaren op
het berghuis woont-, kende hem al in
haar jeugd als een flinke plant. „Ie
der jaar", zegt ze, „geeft hij weer zijn
duizenden roode kraaltjes zonder ee
nige verzorging te vragen".
H. PEUSENS.
Stadsnieuws
PEKING.
Daartoe uitgenJodigd door de af
deeling Haarlem van de Nederland-
sche Verceniging „Onze Vloot' hield
Donderdagavond de luitenant ter zee
lste klasse H. B. L. Braam in de
concertzaal van „Do Kroon" eene
voordracht, verduidelijkt door licht
beelden. over -de hoofdstad van Chi
na. waar spreker gedurende ander
half jaar commandant was van de
Nederlandsche Maritieme Gezant-
echapeswaeht.
De zaal was geheel gevuld, toen de
voorzitter van de afdeeling Haarlem
en Omstreken, do heer Van Bemme-
len. de biieenkoms't opende met ec-n
hartelijk welkom aan de aanwezigen
en een verzoek, oen nieuwe leden te
werven. Wel necnit de vereeniging in
omvang toe, maar het kan nog heter
gaan
Verder verheugde de voorzitter er
zich over, -dat 13 December 1.1. het
eerste oorlogsschip, dat te Haarlem
gebouwd is, te water Is gelaten. Het
is de „Cornelis Drebbel", èen depót-
schip voor onderzeeërs. De afdeeling
Haarlem en Osnstreken van „Onze
Vloot" heeft daarvoor een groot por
tret \an Cornells Drebbel en een tin
nen inktl.bker met inscriptie aange
boden aan ouzo Marine.
Cornelia Drebbel. geboren ie Alk
maar in 1572, verdient wel, dot zijn
naam aan een dergelijk Bchip gege
ven wordt, omdat hij -de eerste is, die
een onderzeeër ontworpen en daar
mee onder liet oppèrvlaic der vee ge
varen heeft. Daar hij, toen hij zijne
uitvinding deed, In IJonden vertoefde,
maakte Koning Jacobus I van Enge
land de tochten mee. Aan boord was
"ec-n groot vat, waarin een stof, die
Drebbel quintessence van lucht noem
de. dio dienen moest, om do lucht,
die door het groote gezelschap in do
beperkte ruimte spoedig hnfrtóch
word, to ververschen. Latera natuur
kenners hebben gevonden, wat Dreb
bel zelf niet wist, 'dat die „quintessen
ce van lucht" zuurstof was.
Het ledental van do afdeefling Is hot
laatste jaar gestegen van 855 tot on
geveer 1000.
Na deze mededeelingen gaf de voor
zitter hot woord aan luitenant
Braam.
.Deze heeft de aanwezigen ln woord
en beeld een duidelijk beeld van Pe
king gegeven. Allereerst werd een
plattegrond van de stad vertoond, of
eigenlijk van de drie steden, de ver
boden stad in het midden, daiulam
been de Tartaren stad en ten Zuiden
daar tegen aan do Chineezenstud.
Niet alleen zijn die steden door
muren omringd, maar ook elk huis,
zoodat de eerste Indruk is, dat in
Peking alles muur is.
De Keizer woont als Geestelijk
Hoofd in de verboden stad, waar hij,
de zoon des Hemels, in verbinding
staat met den Hemel. Deze stad met
haar rood© daken en gele muren
maakt ec-n kleurigen indruk.
Het volk woont ln de Tartaren-
stad. de Chineezen in het Zuiden.
Alle Ijcofd- en zijstraten loopeoi,
evenals de muren om de stad, Clost-
West of Zuid-Noord,-wat veel gemak
geeft om den weg te vinden. De zij
straten zijn door kronk'èlende steeg
jes en slopjes met elkaar verbonden.
Op de muren staan waaktorens mét
bastions. Elke kant van de vierkante
stad is ruim een uur gaans.
De «ezanfschapsgebouwen liggen
in het Zuiden van do Tartarenstad.
Luitenant Braam sprak or -zijn vol
doening over uit, dat do gebouwen
van de Nederlandsche legatie de
mooibte zijn, dank zij do bekwaam
heid van architect Robbers.
Een bi ja on dor mooi gebouw Js de
Henieltempel, in een groot park. Een
groote heerbaan voert naar de ver
boden stad. Üok de gele tempel in het
Noorden verdient de aandacht. De
.poorten en huisdeuren zijn zoo ge
maakt. dat men slecht den weg
vinden kan, of niet bemerkt, dut men
bij een ingang is. Dit dient om kwa
de geesten op een dwaalspoor to
■brengen, 's Nachts zijn de poorten
gesloten en bewaakt. Wie na zons
ondergang de stad in wil, ziet zich
teleurgesteld. Buiten de pcLrt heeft
men echter gelegenheid om te over
nachten.
Zeer eigenaardig doen bij dit ouder-
wetsebe de electrische draden en de
spoörwéft. die vlak langs den muur
loopen.
In de torens izijn schietgaten. Bij
gebrek aan kanonnen, die er uit zou
den moeten steken, heeft men deze
gaten gesloten met luikjes, waarop
cirkels, geteekend zijn. die van verre
den indruk inbeten maken van ka
nonnen. om zoo Wen vijand schrik in
te boezemen. Alles wijst op verval.
Binnen langs do muien loopt een
goede weg. Hier en daar kan men oip
de muren komen, wat de Europeanen
dan ook doen, om te wandelen, zon
der eens vuile Chineezen te ontmoe
ten, De laatsten wandelen nooit voor
hun pleizier. Zit gaan alleen te voet,
als zij te arm zijn om een voertuig le
betalen.
Op de tempels staan trom- en bei-
torens. Deze bellen geven een geluid,
dat ver doordringt. Dit moet ook wel,
want met de veiligheid is hót niet
best gesteld. Spreker herinnerde bier
aan den Boxer-opstand, waarbij de
Duitsche gezant het leven liet
Na dozen opstand znn de gezant-
schapswaehten ingesteld. Elk gezant
schap wordt door zijn eigen land be
schermd. Verschillende plaaitjes wer
den vertoond, waarop kou zien,
hoe de Nederlandsche matrozen van
de wacht den tijd doorbrengen met
Onze Lachhoek
SLECHT UITGEDRUKT.
„O, Job, wat zal ik nu dom wor*
den," zei de jonge vrouw, toen zij
van den tandarts terugkwam.
„Waarom?" vroeg haar echtgenoot
verbaasd.
„Mijn verstandskies is zoooven uit
getrokken," klaagde zij.
„O, maar vrouwlief, het idéé dat
verstandskiezen iets tc maken zouden
hebben met verstand is volkomen on
gemotiveerd!" veradkerde hij haar.
„Al waren jo alle kiezen en tanden
uitgetrokken, dan behoefde daarom
niets dommer te zijn dan je u bont."
DAT 16 HET VERSCHIL.
De eigenaar van een groote winkel
zaak liet een vriend, die vol bewon
dering was, zijn magazijn zien.
„Hoe kunnen je winkeljuffrouwen
zien of een dame werkelijk iets zal
koopc-n of dat zij alleen maar wat
komt kijken?vroeg de laatste.
„Dat ie hoel eenvoudig," zei da
winkelier. „Als zij out iets goedkoo-
pers vragen, zijn zij van plan te koo
pc-n als zij alleen maar komen kij
ken, zeggen zij gewoonlijk „Heeft u
dat niet in betere qualiteit."
schijfschieten, paardrijden, voetbal
len. enz.
Nadat in China de republiek ge
vestigd was, werd de verboden stad
voor bet publiek verkeer geopend.
Dat gaf veel gemak, omdat men nu
zonder grooten omweg van het Zui
den naar het Noorden kan gaan. Nu
■werd. ook do pracht van deze binnen
stad eerst goed bekend. Het aantal
tempeltjes en theehuizen is er ver
bazend groot en alles is mooi ver
sierd met beeldhouwwerk. Vooral de
draak en de lotusbloem dienen tot
motiefde eerste als zinnebeeld van
de keizerlijke familie, de laatste als
teeken van het Boeddhisme.
De stad is hoog gelegen; verschil
lende pagoden geven een prachtigen
kijk over den muur op de Tartaren-
stad.
Spreker behandelde vervolgens de
middelen van venloer, die alle zeer
primitief zijn. De mooiste equipage
liikt veel op een hondenhok op wie
len. de minste is een kruiwagen
daartusschen in dtaat de riksja, die
door een koelie getrokken wordt, Bui
ten de stad is het reken zeer lastig
door de modderige, diepe, holle we
gen. Daar staan dan ook verscheide
ne paarden voor één wagen.
Voor groote afstanden gebruikt
men echter den kameel, het inatiesta
dier. dat bestaat. Met een slokje wa
ter is het al tevreden. Met deze die
ren reist men heel China door.
Op de rivieren vaart men met plat
boomde schepen de zeeën worden
met zeilscheepjes bevaren, waarbij
de Chineezen blijken geven, stoute
zeevaarders te zijn en ook wel zee-
roovers.
Ook als landbouwers .munten zij
uit. evenals ia andere takken van
bedrijf. Het gildewozen ia er zeer
sterk. De bakkers wonen allen naast
elkaar in dezelfde straat, zoo ook -de
andere ambachtslieden. Men kan
dus spreken van een bakkersst'raat,
een loodgietersstraat. enz. Ontelbaar
zijn in de winkelstraten de uithang
borden met spreuken als„Hier
krijgt men goede waar", en derge
lijke.
Vooral plumeaux zijn te krijgen,
wanfvan October tot Mei regent het
niet en is alles zeer stoffig. Zonder
stofbril kan men dan niet op straat
verkeeren.
Nadat spreker nog de Chincesche
kleederdrac.liteu en ceremoniën bij
plechtige gelegenheden had behan
deld en op het kunstvaardige van de
beelden in de tempels had gewezen,
gingen de aanwezigen huiswaarts,
doch niet. voordat de voorzitter den
spreker voor zijn heldc-ie voordrachi
den dank der toehoorders had ge
bracht.
eeu gezin, dat gebukt gaat onder het
huiswerk, zóó dat wo in den 2omer,
met Kerstmis en Paschen, tot elkaar
zeggen: „gelukkig, we krijgen gauvr
vacanüei
Helaas, welke troost kan lk aan dit
diep getroffen huisgezin bieden? Na
tuurlijk bon ik er van overtuigd, dat
een kind, nadat het eonige uren over
de meest verschillende vakken g®
luisterd gesproken en geschreven
heeft, rust moet hebben en geen huis
werk. En er zullen wel leeraren zijn,
die er precies zoo over denken en lie
ver 'geen huiswerk gaven. Maai- de
overgangsexamens! En vooral het
eindexamen! Wie durft verzekeren,
dat de leeYlingen dlo sullen halen,
zonder huiswerk?
En daarom ligt de grond van het
kwaad heel ergens anders. Die is d«
aanbidding van het examen. Zoolang
do maatschappij er niet van overtuigd
is, dat een diploma bewijs van be
kwaamheid kan, maar niet be
hoeft te zijn; dat oen ongediplo
meerde niet altjj<i zal, maar zeer ge
schikt kan wenen, zoolang zullen
heel© families gebukt gaan onder huis
werk van niet al te vlugge (en dat zijn
do meeste) zoontjes en dochtertjes,
broers en zusters!
Ik heb eeui jongmensch gekeild, die
niet het flauwste besef had van orde
en regelmaat en bovendien het wer
kelijk verschil tusschen debet en cre
dit niet begreep. Hij kondigde op ze
keren dag aan, dat hij examen ging
doen voor boekhouden'k Iiob hem
met verbazing aangestaard.
Veertien dagen later kwam hij Ln
triomf vertellen, dat hij gcelaagd
was.ik was geslagen, met spra
keloosheid.
Nu maakt deze gediplomeerde de
maatschappij met ziju diploma onvei
lig-
FIDELIO.
vrij lucifers te ve-rschaffen tot het
aansteken van zijn sigaar gedurende
een week!
Meermalen krijg ik briefjes zonder
'onderteekening, die verdeeld kunnen
worden in tweo soorten: nijdige en
vriendelijke. De eerste gaan ongele
zen in de prullemand, de andere zijn
dikwijls belangwekkend. De lezer
vraagt: ,.hoe kun je een hate!ijken
brief ongelezen in do snippermand
gooien? Om te weten, dat liij hatelijk
is, moet je hem toch eerst gelezen heb-
ben!"
Dat gaat zoo. Je kijkt nutuurlJjk
het eerst naar den bovensten regel.
Staat daarr„je denkt zeker, dat je aar
dig bent of iets van die kracht, dan
ruik je 't scheldbrief je al, kijkt naar
beneden, vindt geen onderteekening,
verscheurt het ding en klaar is Kees.
Waarom zou een inensch een ongun
stig oordeel over zichzelf lezen? Hij
gelooft er immers toch niet aan!
Met de gemoedelijke anonieme brief
jes is 't wat andeis. Die zijn soms
het gevolg van bescheidenheid van
den schrijver, of van de vrees, dat
zoo n 'krantenman je maar dadelijk
met naam en toenaam in de courant
zet.
Het briefje dat ik pas ontving, is
van de tweede soort. Bescheiden en
meer dan noodig is, want het bevat
een paar wenken, dio ook anderen wel
eens mogen boor en. Dat het een
schrijfster is blijkt uit do weglating
van het voegwoord „dat", waaraan
vrouwen, ik weet niet waarom, ocu
doodeiijko wraak schijnen te hehban
gezworen; hoewel papier en inkt in
deze tijden duur zijn, heb ik overal
w aar het woord ontbrak, het er maar
tusschen gezet.
„Ik lees in Haarlem's Dagblad",
zoo begint de briof, dat do Commis
sie van toezicht op het lager onder-
wüs een poging doet om het huiswerk
voor kinderen van de scholen voor uit
gebreid lager en meer uitgebreid la
ger onderwijs afgeschaft te krijgen.
Mag-ik een beroep doen op uw hulp
voor nog verder uitgebreid onder
wijs? Mijn zoontje van veertien jaar
zit namelijk in do tweede klasse van
de hoogere burgeischool en komt
iederen middag met een etapel we>rk
thuis. Daar ik niet wil, dat hij dade
lijk na den schooltijd alweer aan het
werk gaat, begint het maken van 't
huiswerk nadat we gegeten hebben.
Ons huis is niet groot en er kan (om
de belusting) niet overal gestookt
worden, zoodat het huiswerk in do
huiskamer gemaakt moet worden. Iets
voorlezen gaat dus niet, ziDgen of
pianospelen evenmin, zoodat mijn
heele gezin onderworpen is aan do
tirannie van het huiswerk.
Bovendien waarom zou ik het
verbergen mijn zoontje, al is hij
geen domoor, behoort niet tot de vlug
st©, zoodat hij bij dezen en genen hulp
zoekt. Ik heb van vroeger nog wat
begrip van wiskunde drergohouden,
mijn man is weer heter in do taalvak
ken, mijn oudste zoon heeft liefhebbe
rij voor geschiedenis en mijn dochter
in natuurkunde. Zoo is de heele fa
milie betrokken hij het huiswerk en
ik heb wel eens tegen mijn man ge
zegd: „is het niet of w ij om strijd bo
zig zijn geleerdheid in die jonge her
sens te gieten? Wat zal dat balc-n"
Onlangs toen er he?l veel huiswerk
was, zat hij voor zich uit te kijken en
toen we hem aanspoorden om wat
voort te maken, zei hij: ,lk heb net
een gevoel, of mijn hoofd boordevol
is en er niets meer bij kan". Denkt u
nu heuscb, mijnheer Fidelio, dat de
leerkracht van een kind onbegrensd
is? Gelooft u wezenlijk, dat al dat
huiswerk een leerling, die toch al ver.
moeid ls door wat h;j op school go-
hoord heeft, knapper "maakt? Weet u
geen middel om hulo te govc-n aan
