De Europeesche Oorlog.
TWEEDE BLAD,
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 14 JANUARI 1916
Op 't Westelijk, 't Oostelijk en Znidelijk front kwamen slechts kleine ge
vechten voor. De Dnitschers schoten 4 Engelsehe vliegtuigen neer.
De opening van den Prnlslschen linddeg.
Een protest der Belgische bisschoppen.
Officieel nieuws.
Aan de stafbérichten ontleenen we
WESTELIJK OORLOGSVELD.
Van den Duiischen etaf
Ton N.O. van Armen tières werd
een aanval van een sterke Engelsehe
afdooling teruggeslagen.
In de vroege morgenuren herhaal
den de Franschen Donderdag in
Champagne den aanval ten N.O. van
Lo Mesnil; aij werden terugigeslagen.
De luitenants Boelcke en Immel-
majin scholen ten N.O. van Tourcoing
en Bapeaume ieder een F.ngelsch
vliegtuig neer. Zi] kregen van den
keizer de „Ordre pour le Mérite". Een
derde Engelsch vliegtuig word in een
luchtgevecht bij Roubais, een vierde
door Duïtsch vuur bij Lirny (ten Z.W.
van Rijesel) li eerges oho ten.
Van de acht Engelscho vliegeroffi-
cicren werden er zes' gedood, twee
gewond.
Van den Franse hen staf
Tusschen Sommc en Aisnc beproef
den de Duit-schers een overval tegen
een der kleine Fransehe posten, wel
ke geheel mislukte.
In Champagne werden twee hand-
gninatenaanvalleh tegen Fransehe
stellingen tot staan gebracht door
vuur.
OOSTELIJK OORLOGSVELD.
Van den Duitschen staf
Met succes bekwxmdo gevechten
hadder op verschillende plaatsen
van het front plaats tusschen D.uit-
Éche patrouilles en Russische verken-
ningsa f deel ingen
Bij Nowo Solki tusschen dc 01-
6cl\anka en de Beresina worden de
Russen uit een vooruitgeschoven
loopgraaf verdreven.
Van den O o s t e n r ij k s c h e n. staf:
In Oost-Galicië en aan het Bessara-
bische front hier en daar artillerie-
strijd. Anders niets bijzonders.
In strijd met de Russische officieele
mcdedeelingvn zij de aandacht er op
gevestigd, dot de Oostenrijkse he stel
lingen ten oosten van de Strypa en
aan de Bessarabisohe grens, op een
enkelen bataljons-sector ua, welken
do Oostenrijkers zoo pas hebben te
rn ggvjnomeni, nog juiist zoo loopen,
waar zij liepen, vóórdat het met zwa
re verliezen voor de Ruosun afgesla
gen Russische Kerstmis-offensief
aanving.
ZUIDELIJK OORLOGSVELD.
Van den. Oostenrijkschen
staf:
In Judiearië beschoot de Italiaan-
Echo artillerie de plaatsen Creto en
Por.
Italiaanscho vliegers wierpen bom
men op Roncorie, zonder schade aan
te richten.
Nago, ten Oosten van Riva, werd
eveneens door de Italianen onder
vuur genomen.
Oostenrijksche artillerie schoot Itap
liaunsche kampementen, ten Zuiden
van Pontaiel, in brand.
Aan het front van het kustland
werd in de sectoren van Tolmino en
liet Doberuo-plateau geschutvuur ge
wisseld.
Van den ltaliaanschen staf:
Het ariilJeriegcvecht duurt voort
van tien Val Canonica tot aan de zee.
Wederzijdsche levendige activiteit dei-
vliegers.
Ituliaansclic aviateurs hebben bom
men geworpen op Gandile ten Zuiden
van Trient, op de stations van
Trient en Revereto, alsmede op de ka
zerne van Valono.
Over Saloniki.
Uit Saloniki wordt uan liet Berl.
Tageblatf' geseind, dat in de laatste
dagen de ontschepingen te Saloniki
belangrijk grooter zijn geworden. Te
Saloniki wordt de ontscheping ver
haast door een nieuw georganiseer
de n sleepdienst; te Orfano worden op
zes landingsplaatsen niet alleen troe
pen, doch ook munitie en levensmidt-
delen ontscheept. Van liot oogenblik,
dat de Eugelsrhen en Franschen met
die eerste verdedigingslinie flink zijn
opgeschoten en de tweede.linie geheel
gereed hebben gemaakt, schijnt meer
vertrouwen te ontstaan: zij hopen ten
minste, dat Saloniki voor hun tegen
standers een tweede Y per en zal woé
den. De Engelschen en Franschen
schijnen den hoofdaanval van het
westen te verwachten.
Reuter seint uit Saloniki:
De Franschen. hebben, als voorzich-
tigheidsmaatreed, de spoorwegbrug
over de rivier de Stroema bij Demir
Hissar in de lucht latan vliegen.
De „Times"-corresj>ondént fce Athe
ne mehdt, dat men te Saloniki ka
nonvuur Jicofl gehoord uit de richting
van Doirnn. De Duitschers hebben
een nieuw vliegkamp ingericht te Us-
kub en zijn. nog steeds bezig, dc brug
gen over de Wardar te herstellen.
Totdat (leze gereed zijn, is het offen
sief onmogelijk.
Er zijn te Saloniki nog meer ver
sterkingen aangekomen.
Er zijn te Saloniki nog twaalf per
sonen, onder wie eenige Turken, ge
arresteerd.
DE BEZETTING VAN KORFOE.
Reuter seint uit Athene
Een Fransch oorlogsschip heeft
Dinsdagmorgen een afdeelintg Fran
sehe troepen o,p het eiland Korfoe aan
laitó gezet. Deze troepen zullen het
eiland tijdelijk bezet houden, om de
landing van een deel van het Servi
sche loser voor to bereiden, dat daar
zal uitrusten en zich hersteilen. Veer
tien oorlogsschepen kruisten om het
eiland. Dc Fransehe vlag is op het
Achileion gehosohen.
Het correspondentlebureau te Wee-
nen: In verband met bet bericht over
do bezetting van Korfoe door de
Franschen herinnert de N. Fr. Pres-
se aan het verdrag van 14 Jan. 1863
tusschen Oostenrijk, Engel and,
Pruisen en Rusland, waarbij de Io
nische eilanden, na opheffing van h'el
Engelsclre protectoraat, mei, Grieken
land vereenigd werden. In dit ver
drag werd uitdrukkelijk verklaard,
dat de Jonisciie eilanden na yJ'e vere-e-
niging met Griekenland allo voordee-
len van een voortdurende neutraliteit
zouden hobbeix Een tweede verdrag
van 20 Maart 1S64 tusschen Engeland,
Frankrijk en Rusland gaf waarbor
gen voor de onafhankelijkheid van
Griekenland en voortdurende neutra
liteit van Korfoe en Paxos.
D© strijd In Montenegro.
Van den Oostenrijkaclien
staf:
Do langs de Adriuiische kust opruk
kende colonne verdreef de Montener-
grijnen uit Budma en bezette don ton
noorden van de stad gelegen berg
Maini. De in het Low tsj enge- bi cd ope-
reereude ti-oeperi waren Woensdag
avond zes K.M. ten westen van Coltixa-
je in geveclit.
Do gevechten bij Grahovo verliepen
gunstig. Oostenrijksche troepen dron
gen door in liet AaldaJ. In het grens
gebied ten zuiden van Avhovatsj oven-
vielen zij do Monteaiegrijnen en wier
pen hen uit zijn hoogtesiellingen.
NA DE VEROVERING VAN DEN
LOWTSJEN.
't Wolffbureau seint uit Weenen:
De in Weenen vertoevende stadhou
der vuil Dalmatié, graaf Attems, ver
klaarde aan eenige journalisten, dat
de verovering van den Lowtsjon voor
Dalmatié en vooral voor het zuidelijk
i deei van het land een gebeurtenis van
van zow* groote beteekenis is, daar
Caltaro daardoor voor de Oostenrij
kers een volkomen onneembare ha
ven on eon der beste steunpunten teren
"s vijands operaties wordt. Bovendien
valt de kuststrook van Budua tot
Spczza, welke bij het uitbreken van
den oorlog ontruimd weid, aangezien
het behoud daarvan groote moeiliijkj-
beden zon opleveren, vanzelf weer in
Oostenrijksche handent
Verspreid nieuws
van deoorlogsvsldeti
DE GEVECHTEN OP DEN HART-
MANNSWEILERKOI'F.
Een ooggetuige van de jongste ge-
vechten om den Hnrtmarotsweilerkopf
schrijft aan de „Kölnisohe Zeitung"
Dat waren zware dagen, die wij
achter ons hebben. Dagen, die voor
jaren tellen. En nc-g nooit in dezen
oorlog heeft het geschut in den bo-
ven-Elzas zoo sterk gedonderd als op
deze Kerstdagen-. Wij, die den boven-
Elzas kennen en reeds menig moei
lijk gevecht hier te leveren hadden,
wiste», dat er nog warme dagen zou
den Komen, want wij kennen de
Franschen en zijn er vast van. over
tuigd. dat zij alles er op zc'.len zullen
om hier "voorde;! te behalen. En
daarom vermoedden wij, dat de Fran-
eqftên ons met Kerstmis ecu bijzon
dere verrassing zouden bereiden. In
het vorige jaar was het net zoo go-
gaan.
Weken-lang reeds hadden onze
posten op den straatweg van Thann
een levendig wagenverkeer opge
merkt en weken te voren merkten wij
uil verschillende teekenen, wal ons te
wachten stond. Waarop de aanval
gericht zou worden, op onze stelling,
op de helling van den berg of op den
tóp van den lkiptrrtannsweLlerkopf,
dat wisten.wij niet. Don 21elen De
cember 's morgens, vroeger dius dan
wij gedacht hadden*begon het. De
Franschen. schoten dadelijk zoo he
vig, als wij het in den Elzas nooit
gehoord hadden. En alle projectielen
waren gericht op den top van den
berg. Wij werden beschoten door
kleinere projectielen en kregen het
afval van de zware stukken, die van
de tojj-tafcl rolden. Tegen één uur
's middags kwamen, de groote en
grootste brommers echter ook naar
ons toe gevlogen en iru moesten wij
toonen of wij in do maanden van
stom en verbitterd wachten in onze
loopgraven, vuurvast geworden w.i
Wij hebben dc vuurproef doorslaan,
want toen de Franschen om drie uur
den yliörmaanvai bdgoiiru-n, vonden
zij ons gereed hen te ontvangen. Niet
tegenstaande onze loopgraven het
heel erg te verduren gehad haddon
en er deerlijk gehavend uitzagen.
Zoodra de posten het eerste alarm
gaven, renden allen uit de schuil
plaatsen, waarin zij uren lang go
wacht hadden en in ongelooflijk kor
ten tijd was dc stelling bezet. Het
was hoog tijd, want de Franschen
kwamen al heel dicht bij. Onze ma
chinegeweren knetterden, onze gevver
ren knalden, Itandgranaten ontplof
ten in de gelederen van. den yijand.
De eerste vijandelijke gelederen wier
pen zich op den grond en de gelede
ren daarachter konden niet goed ver
der Hoeveel moeite de Fraiusohen ook
deden, zij kwamen niet over onze
draadversperring. Zij moesten terug,
achtervolgd door ons vuur en ons
hpera. Do eerste aanval op onze stel
ling was gelukkig afgeslagen. Maar
op den top van den Hartman nsweiler-
kopf, waarom al zoo vaak gevochten
is, zag het er heol kwaad uit. Sedert
het middaguur schoten do Franschen
mot een ongekende woede. De berg
etend1 in vuur, vlam en rook. Met reu.
zenvuisten trommelden de granaten
op do rotsen van den berg, verniel
den de loopgraven en schuilplaatsei*
verscheurden de enkele boomstom
pen die nog op den top stonden en
slingerden rotssteenen, hout en aarde
huizenhoog in de ronkende, dampen
de lucht. Wij duchten met schrik en
angst 'aan de mannen daarboven
Daar boven was het een hel en het
moest niet mogelijk zijn hel in dezen
vulkaan uit tc houden. Niettegen
staande onze artillerie volkomen haar
plicht deed en do Fransehe stellingen
behoorlijk beschoot, wieten wij, dat
do berg voor ons verloren was, wai t
de vijand had zijn voorbereidingen
te goed getroffen en slingerde te veel
projectielen naar den top. Maar even
zeker wisten we, dat deze vreugde van
niet te langen duur zou zijn, dat wij
don top zouden terugkrijg;'!En ten
wijl bij ons de tegenaanval reeds be-
gom terwijl de Fransohen reeds woe
dend renden tegen onze stelling-en,
woedde daar boven nog steeds het
wildo ailcik-rie-gevechi. trommelden
de Fransehe kanonnen nog sleeds hun
verschrikkelijktCi doodenmarsch.
Tóen wij dén vijand teruggeslagen
haddon en liet geweer uit de hand
legden om de spade te nemen, hield
ook. daarboven plotseling het vuren
op. Wij hoorden een schreeuwen en
begrepen, dat de Fnmechen nu hun
hoofdaanval zouden doem op den top.
Wij keken naar den top. die bijna ge-
litvl in kruitdamp gehuld was. hoor
den het razende infanterievuur en
het rollend kraken van de handgra
naten. Do onzen boden tegenstand,
leefden dus nog. Dat was ten minste
ecv kleine trooel. Doch langzamer
hand merkten wij, dat de vijand ter
rein won, dat de onzen teruggingen,
en dat de berg voor vandaag verloren
was. Inlusschen deden de Franschen
weer eetn aanval op onzo stelling. Tot
diep in den nacht werd er gevochten
Doch wij sloegen de Franschen terug,
die dien dag niets anders veroverd
hatóh-ri dan den top van den Hart-
mannsweilcrkopf.
lloovele regimenten aan dezen
aanval deelgenomen hebben, kan ik
nk'r zegge». In elk geval een heeJo
reeks. Alleen tegen onze stellingen
tornden drie regimenten op. En niets
dan jonge troepen, mooie, kraohtigo
kerels, die nu stil en stom voor
onze draadversperringen lagen. Zij
hadden dapper gevochten, de Fran-
ftclf-n» heel dapper. Den heeler, uachi
moesten v. ij graven en versterken en
toon do morgen aanbrak, zagen onze
loopgraven er weer eenigsziiia ala
loojigraven uit.
Toen begon on zo tegenaanval, de
tegenaanval, waarop wij gerekend
hadden en reeds uren lang wachtten.
Weer donderde het geschut, maar nu
hadden do onzen het groote woord,
ditmaal vielen wij aan. Wéér hulde
dc berg zich in' vuur en rook en nog
terwijl onze artillerie schoot, stroom
den de dappere regimenten van een
brigade naar den vijand. En weder
om hadden ook wij oen hevig vuur te
verduren, vieLen onze loopgraven en
schuilplaatsen tot puin, etorjnde de
Fransehe infanterie in wilde woede
naar ionze stellingen, om door een
tegenoffensief orwen aanval te stui
ten. En wederom werden zij met
zware verliezen afgeslagen
En met vreugde zien wijn dat de
berg spoedig weer in onze handen
zijn zal, want de Franschen weken
overal terug. En nu, terwijl ik dit
schrijf, is die geheele stelling weer in
ons bezit, zijn wij lieer en ïuoefiter
van den berg.
EEN ENGELSC! I F. VLIEGER IN
ACTIE.
Een bijzondere correspondent van
dc „Times bij het Engelsehe hoofd
kwartier geeft de volgende beschrij
ving van den arbeid dor Engelsehe
vliegers:
„Wij hebben hier de laatste dagen
bijna voortdurend krnchtigen wtnd
gehad en een dezer dagen toen het
nog wat sterker woei dan gewoonlijk
en do la#e wolken enel voortjoegen,
zag ik een vlieger Itoveu de linies, die
daar in die hevige luchlstrooming zoo
zeker en vol zelfvertrouwen bewoog,
ais ware hij een machtige vogel. Soms
bleef hij, den kop vooruit, tegen den
storm rusten, stilliggen even vast als
of zijne draagvlakken leefden en vee
ren hadden. Nu eens vloog liij dwars
door de bries, steeg hij in spiralen,
schoot hij met den wind mede als een
zwarte streep, draaide weer en kwam
op zijn waarnemingspunt terug.
Al dien tujd, dat wij hem met do
oogon volgden, letten wij ook op de
pogingen der Duitschc artillerie om
hem neer te schieten. Soms, a's hij
dicht bij de Duitsche linies kwam,
verscheen er vlak bij hem een zwaito
slip. Het was dan vuak moeilijk den
vlieger van de rookwolk te onderschei
den. Maar dan werd de vlek weer
grooter en zagen wij onzen vlieger
weer van richting veranderen. Dan
vormden zich sjxwdig weer rondo
wolkjes om hem heen, tot de vliegx-r,
die nu weer koers zette naai onze li
nies, als met slingers versierd leek.
Toen hij bijna over do plaats heen-
vloog, waar wij bij eenige ruines van
huizen naar hem opkeken maai*,
voorzichtig als hij was, toch een eind
bijzijden blijvend, omdat hij wist wat
er ondier hem was opende e&n an
der kanon het vuur op hem. Vlak
onder do Engelsehe machine zagen
wij een vlam, toen rook en daarna
hoorden wij een geluid als van
luchtp.jl, die uiteen barsk
Ten slotte vloog hij, nog altijd kalm
en zeker, te midden van honderden
van die zwarte en grijze rookballen,
tot de Dnitschers genoeg hadden van
liet spelletje en ermede ophielden. In-
tusechen vuurden do Engelsehe artil
leristen, geleid door de draadlooze
berichten van hunnen kameraad daar
boven, cm onafgebroken hagel van
projectielen op de vijandelijke stellin
gen af; vele moeten hom daar zelfs
vlak voorbij zijn gevlogen. Maar deze
meteoren deerden be.*n niet. Hij be
stuurde hunne vlucht leidde hunnen
gang, beschikte over hun lot
HOE DE VLIEGER MET DE AARDE
SPREEKT.
Het is natuurlijk van zeer veel ge
wicht, dat de vlieger zijn waarne
mingen niet eerst na de landing rap
porteert. doch dit reeds kan doen tij
dens de vlucht. Talrijke proeven zijn
genomen, om hiervoor de beste me
thode te vinden. Telegrafie en tele
fonie per draad, die goede diensten
bewijzen bij den ballon-Captif, zijn
natuurlijk bij vlieg-appnraten met
mogelijk. Draadlooze telegrafie le
vert nog 1e groote moeilijkheden op
voor een practisclhe toepassing. Uit
nemende ervaringen heeft men daar-
-geii opgedaan met optische in
strumenten, met signalen, - volgens
een artikel in het jongste nummer
van het tiidsohrif; „die Luftflotte".
De Franschen maken gebruik van
rook en roetwolken, om signalen te
jn. met een apparaat, uitgevon
den door James Means, dat aan de
verwachtingen sohiint te beantwoor
den. Doch dit systeem deugt niet
u* den nacht en bij mistig weer.
Bovendien kan men met dit toestel
niet van de aarde uit met den vlieger
spreken. De Duilsclie vliegers gebrui
ken een door professor Donatfi uit
gevonden signaaianiegel. Dit appa
raat bestaat uit een klein xoekiicin,
uarmee men korte en lange lichL
flitsen kan uitzenden. 'Als lichtbron
dient een in het brandpunt van een
spiegel geplaatste lamp. waar-van de
draad door den stroom op zeer liooge
temperatuur, bijna het smeltpunt
(2S0ü graad) gebracht wordt. Dien
tengevolge levert het apparaat de
buitengewoon groote lichtsterkte van
ongeveer 10.000 kaarsen. Wel is de
levensduur van de lamp hierdoor be
perkt tot 40 tot 50 uur, doch dit
heeft verder niet veel to bcteekenen,
omdat (le vlieger natuurlijk reserve-
lampen hij -zich heeft. De stroom voor
de lamp wordt geleverd door een
zevcncellige batterij, die met het me
talen omhulsel slechts vier kilogram
weegt, zoodat ze gemakkelijk in een
tasch aan het lichaam gedragen kan
worden. Van belang is ook, dat men
de batterij, die natuurlijk van gaten
voorzien is. om de gassen tc laten
ontsnappen, omgekeerd kan worden,
zonder dat er een druppel zuur uit
loopt. Het door een buigzamen draad
met do batterij verbonden signaal
apparaat weegt slechts één kilogram.
Moet een mededeelipg gfldnan wor
den, dan wordt de plaats, waar men
het signaal zien moeE eerst goed in
zicht genomen met een vizierbuis.
Drukt men dan op een knop van het
apparaat, dan flitst er een vlam op.
Drukt men kort, dan een korte vlam.
drukt men lang, een lange vlam. En
volgons het Mors-systeeni maakt men
nu van de korte en lange vlammen
letters en van de lettere woorden.
Men spreekt dus met de aarde en de
aarde kan op dezelfde manier met
ten gelijksoortig apparaat spreken
niet den vlieger. Deze epiegel doet
niet alleen zijn dienst 's nachts e:iin
de schemering, doch ook op klaar
lichten dag bij den felsten zoirne-
schij n.
Teekeningen kunnen natuurlijk
niet op dezelfde wijze gesignaleerd
worden. Dan n:oet men zijn toevlucht
nomen tot hot oude sys.com -• omlaag
wernen. Doch hiervoor gebruikt uren
in den laatst en tijd bijzondere appa
raten. die bij liet vallen op den grond
een vlam ontwikkelen. Hierdoor is
hot mogelijk, dat men onmiddellijk
merkt, waar het ding op den grond
terecht gekomen is. Deze ..brief-
bommen", uitgevonden door een
Franschén ingenieur, voldoen goed.
VROUWEN IN 'T KAMP.
Iedereen kent zoo vertelt de „N.
R. Ct" de aardig«> operette ,4e
Petit Due", en weel ook, dat een der
hoofdpunten waarom de intrige d:aait
is. dat de troepen geen vrouwen bij
zich in het kamp mochten hebben.
Eon order, die met succes werd over
schreden.
Dat sohijint van zulko orders het lot
te moeten wezon, niet enkel in de ope
rette, maar ook in de werkelijkheid-
Do correspondent te Parijs van de
Londonsche „Daily Telegraph" weet
daar een aardig stanitje van te ge
ven. In een dorpje ergens nabij het
front, waar een regiment territorialen
zich ophield, werd door een ger.eraal
een onverwacht inspectiebezoek ge
bracht. De generaal ontdekte in het
dorp oen groot aantal dames, die daar
blijkbaar niet thuis hoorden. Spoedig
was hij er achter, dat deze dames de
echtgenoot-;» waren van soldaten in
het regiment territorialen. Hij liet
al de dames op liet dorpsplein bijeen
komen en zei de „Dame.;, u hooft non
half uur om te vertrekken. Ik houd
de oudste ondor u aansprakelijk- voor
de tenuitvoerlegging van mijn bevel.
Wie is de oudste onder u?"
Goen antwoord.
„Welnudan moet ik maar zelf een
kous doen. Die kleine dame met de
dPnkoró oogen heeft de leiding. Bin
nen 25 minuten zal mevrouw u allen
uit het dorp geleiden!"
Do kleine dame mol de donkere
oogon nsun liet bevel op zich, en bin
nen liet half uur waren de vrouvvlj.is
weg. Maar den volgenden dag v-
ook de generaal weg. Eu nauwelijks
had hij zich verwijderd öf dc klcme
dame met donkore oogen was met
haar bataillon het dorp weer binnen
gerukt. Do dames zijn er nogt
VLIEGERS EN DE HELDERE
LUGHT IN VLAANDEREN.
De redacteui van „The Aeroplane*
verklaart, dat bijna al liet bonimcn-
werpen uit vliegmachines, roouls dat
door al de oorlogvoerenden wordt po
dium. eenvoudig tijd en geld ver
knoeien is. tenzij het on zeer grcx-ie
schaal en te.t een bopanld doe! go-
schifrit. „Wij weten precies hoeveel
en hoe weinig het bommen-gooien der
Dnitschers waard is, en 'liet lijkt ons,
er geen reden.is om aan te ne
men, dat onze activiteit, wat hom
mer,-werpen betreft, veel meer waard
is. Uit gesprekken met ervaren mili
taire aviateurs blijk', duidelijk, hoe
i over dit onderwerp deiïken-
„Er is iets heel merkwaardigs in
de lucht van Vlaanderen zeidc een
van hen „Tk denk, dat die thans veel
helderder is dan toen ik er in het
begin van den oorlog dienst deed.
Sommigen van de jongelui, die wij
hier een paar maanden geoefend bob
ben. die vinden dat zij al iels heel
flinks doen. v anneer zij van duizend
voet hoogte hier in 't land twee van
vier of vijf bommen kunnen wer
pen binnen de grenzen van een ter
rein van anderhalve acre (6000 vlerk.
M.). gaan naar Vlaanderen en raken
daar regelmatig bij eiken worp van
3000 meter hoogte een bruggetje van
drie of vier voet breedte. Ik zei de,
dat dit vermoedelijk te danken was
aan de goede opleiding, die zij b
genoten hadden, maar rnen wilde
niet toegeven, dat die plotselinge
vooruitgang op die wijze verklaard
kon worden.
Een andere officier verklaarde, dat
de lucht in Vlaanderen zóó helder is,
dat een vlieger gemakkelijk zou kun
nen denken, dat hij een bom van 100
meter hoogte had geworpen, terwijl
hij vverkoliik 2000 nieter hoog vlo-».-.
IS DE Dl'N A IN DEN WINTER
OVER TE TREKKEN
Dc correspondent van de „Nowoje
Vremija" schrijft het volgende over
de vraag of de bevroren Duna over
te trekken is.
Sommige burgers en zelfs militai
ren' hébbén de vrees geuit, dat do
Duitsohérs gebruik zouden trachten
te maken van de hevige koude, welke
op bet noordelijke front heersebt, om
over het ijs ile Duna óver te trékken.
Hier aan het front lacht men om die
vrees. Het is voldoende, eens even
hol schouwspel aan tc zien, dat do
groote.rivier biedt. of. nos beter, een
uiterst gevaarlijk tochtje tc maken
naar lici eiland Dahlen. om de zeker
heid te krijgen, dat de lawroren Duna
'onmogelijk over te trekken is.
De sterke stroom fltuwt tusschen
beide oevers monsterachtig hooge
ijsbergen voort, welke elkaar in chao
tische verwarring .opvolgen. Thans
reads vormen zich óveral kloven en
spleten, waaitusschen dc schuimende
golven woeden De sneeuw, welke in
de laatste weken in overvloed geval
len is, overdekt de gaten met een
wllte laag. De dood bedreigt daar
een ieder, die zich op hot gevaarlijke
ijsoppcrvlak zou wagen. Een buiten
gewoon hevige vorst slechts zou hel
geheel tot ee» eenigszins betrouwbare
massa aaneen kunnen smeden. En
zelfs dan nog zou de overgang over
de rivier vol gevaren zijn.
-EEN NIEUW SOORT AUTO-BUS.
De „Roesskoje Slowo" maakt mel
ding van de verschijning bij dc Dnit
schers op het oostelijk oorlogstoonocl
van een nieuw soort auto-bus. Deze
wagens komen dagelijks in grooten
getale aan en worden verdeeld over
alle sectoren van het front. Het zijn
wagens met drie etages en voorzien
van sterke motoren. Sommige ziin
stevig gepantserd. Zij zijn zoodanig
geconstrueerd, dat zij zoowel op
straatwegen als qp ijs en sneeuw
kunnen worden voortbewogen. Hoé-
wel zij hocfdzakelj'k bestemd zijn
voor liet snelvervoer van troepen
Over binnenwegen, kunnen zijzoo
noodi'g ook veranderd wordeii in
vracht-auto's.
FEUILLETON
HECTOR MALOT.
GG)
Ik wendde mijn oogen van het huis
af, waarin ik twee jaar lang geluk
kig had mogen zijn en waarin ik al
tijd had willen blijven.
Ik zag recht voor mij uit.
Do zon stond hoog aan den hemel;
het was een héldere lucht en zeer
warm; het had niets van dien koi>
den nacht, waarin ik uitgeput van
vermoeienis voor dexo deur nedor-
viel.
Die twee jaren waren slechts een
oponthoud geweest en thans was ik
weder genoodzaakt mijn weg te her
vatten.
Maar dit oponthoud had weldadig
op inij gewerkt.
Het had mij krachtiger gemaakt.
Eu hetgeen nog dubbel zooveel voor
mij was, ik gevoelde, dat ik vrienden
had gekregen.
Ik was niet meer alken op de we-1
rpld.
Ik had voortaan een dool in mijn'
leven; hun die van mij hielden en
van wip ik hield, nuitig te zijn en ga
noegen te geven.
Een nieuw leven opende zich voor
mij.
Voorwaarts!
XXII.
Voorwaarts.
Voorwaarts!
De wijde wereld lag daar voor mij
open, het deed er niet toe, naar wel
ken kant ik mijn schreden richtte,
het kwuin er niet op aan of ik naar
het noorden of liet zuiden het oosten
of het westen ging; ik was geheel'
mijn eigen meester.
Helaas! juist dit was het meest treu
rige vun mijn toestand.
Er zijn kinderen, dio dikwijls bij
zichzelf zeggen: ,,0, kon ik maar
doen. wat ik gaarne wilde!" en die
niet verlangen den dag tegemoet zden,
waarop zij van hun vrijheid kunnen
gehruik maken... orn dwaasheden te
begaan.
Ik dacht bij niazelf: „Och, had ik
toch maar Iemand, die mij kon raden
en leiden".
Tusschen dio kinderen en mij was
er dus een treurig onderscheid.
Wanneer zij eene dwaasheid bo
gaan dan hebben zij altijd iemand in
hun nabijheid die hun de hand reikt.
wanneer zij stinikelen, of om hen op
te beuren als zij gevallen zijn, terwijl
ik niemand bad. Als ik struikelde, zou
ik moeten vallen en beproeven alleen
op te staan, zoo ik thans nog in slaat
was om op te staan.
Ik had genoeg ondervinding om tc
begrijpen, dat dit mijn toestand we
zen kon wat mij, ik moet het be
kennén, wel ecnigen angst aanjoeg.
Hoewel nog zeer jong, was ik reeds
vaak door het ongeluk getroffen en
ik was er dus op bedacht voorzichti
ger te zijn dan andere kinderen van
mijn Leeftijd; maar dat voordeel had
'ik echter duur moeten koopen.
VÖór ik den weg, die voor mij open
lag, betrad, wilde ik eerst hein dio dte
laatste jaren een vader voor mij ge
weest was, bezoeken: daar tante Ka
therina mij niet met de kinderen had
medegenomen om hem vaarwel ie
zoggen, moest Ik thans wel alleen af
scheid van hem gaan nomen.
Zonder ooit zelfs voor scliuid in
hechtenis te zijn genomen, had ik er
toch genoeg over hooien spreken om
zeker te zijn, dat ik hem in de gevan
genis zou vinden. Ik volgde den weg
naar do Madeleine, dien ik zeer good
kende. Daar tante Katlterina en de
kinderen bij hem waren toegelaten,
zóu men ook mij niet weigeren. Ik
was immers ook zijn kind, of liever
ik was zijn kind geweest, want hij
had mij liefgehad!
Ik durfde, met Capi op mijne hielen,
mij niet in alle straten van Parijs
wagen. Wat zou ik den agenten van
politie hebben moeten antwoorden,
als zjj mij aanhielden? Voor hen was
ik het meest bevreesd geworden, want
ik had niet vergeten wat er te Tou
louse gebeurd was. Ik bond Capi dus
een touw om den hals, wat hem zeer
in zijn eigenliefde scheen te kwetsen,
en daarop begaven wij ons naar de
gevangenis van Clicliy.
Er zijn ia do wereld dikwijls zeer
treurige dingen, die, ais wij ze zien,
ons in soinber gepeins doen vervallen;
ik ken er geen droever en onaangena
mer dan de fleur vun een gevangenis;
dit maakt ons koud om liet harte,
meer nog dan de ingang van een graf
kelder;, do dood en, waarop een steen
rust, gevoelen dien niét; do govangci
oen zijn levend begraven.
Ik bleef een oogenblik stilstaan
vóór ik de gevangenis van CJichy
durfde binnentreden, zoo bekroop mij
de angst dat men er mij zou houden,
en dat die deur, dio zware deur, zich
nooit weder voor mij zou openen.
Ik verbeeldde mij, dat het zeer moei
lijk was om een gevangenis to verla
ten, maar ik wist niet. dat er heel wat
zwarigheden te overwinnen waren,
eer mee. ze kon binnentreden. Ik oil
dervend dit than*.
Eindelijk editor gelukte het- mij
daar ik mij niet liet afschrikken of
terugzenden, om te worden toegela
ten.
Men liet mij in een spreekkamer,
waar geen tralies voor de vensters
waren, zooals ik dacht, dat er zijn
zouden, en vader Asquiu trad onge
boeid binnen.
Ik verwachtte u, mijn beste Rénii
zeide hij, en ik heb Kalherina be
kinml, dat zij u niet met d© kinderen
medegebracht had.
Dien geheeieu morgen was ik zeer
neerslachtig geweest; zijn woorden
beurden mij eeuigszins op.
Tante Katliarina wildo mij niet
meden em en.
Dat- was ook onmogelijk, beste
jongen, men doet in deze .wereld niet
alles wat men wil. Ik ben er van
overtuigd dut gij hard zoudt gewerkt
hebben 0111 uw kost te verdienen,
maar mijn zwager Surlot zou u geen
weik hebben kunnen verschaffen. Hij
:s sluiswachter aan trol kanaal van
Nivernais en de sluiswachters, dat
weet ge, kunnen geen tuinlieden ge
bruiken. De kim leren hebben mij ver
teld, dat gij. weder wilt gaan zingen.
Gij zijt dus vergeten, dat gij bijna
vun koude on honger aijt omgekomen.
Neen, dat ben ik niet velveten.
Toen wamt gij niet alioeu, toon
hodt gij iemand, die u leiden kon, op
uw leeftijd, mijn jongen, is het een
gewaagde stap om geheel alleen zul
ke verre tochten af t© leggen.
Ik heb Capi nog.
Wanneer Capi zijn naam hoorde
noemen, begon hij altijd t© blaffen,
alsof hij daarmede zeggen wilde ,,!k
ben er nog, als gij mij noodig hebt,
hier sta ik
Ja, Capi ia een goedt hond, maar
tiij is slechts een hond: Hoe zult gij
uw kost verdienen?
Met zingen en door Capi oomedie
te laten sjielen.
Capi kan toch alleen goen como-
die spelen.
Ik zal hem kunstjes leeren, met-
waar Capi. gij wilt immers alles loe
ren, wat ik wilt
Hij logde zijn poot op de borst.
Geloof mij, mijn jongen, als gij
verstandig doet, moet g» een dienst
zoeken; gij zijt een goed werkman en
daarmede kunt gij verder komen dan
met langs den weg te loipen; dat :a
toch eigenlijk maar goed voor lui
aards.
Ik ben niet lui, dat weet go wel
en ik heb ine ook nooit beklaagd, d»;
ik te veel werk had. Bij u zou ik zoo
veel gewerkt hebben al6 ik kon, en ik
zou altijd bij u gebleven zijn, maar ik;
wil niet bij een ander in dienst gaan.
Ik zeide <loa© woorden zeker op
zonderlingen toon, want vader Asqu'uj
zag mij aan zonder to antwoorden.
(Wordt vervolgd;*
