De Europeesche Oorlog.
Alleen op da Wereld
KIbuw8 gevsehtei aan 't Bessarablsebe frent.
Wat dost Montenegro? Tegenstrijdige berichten.
De houding van Engeland tegen neutrale mogendheden Inzake de blokkade
van Dultschland.
Officieel nieuws.
'Aan de stafberichten ontleenen we:
WESTELIJK OORLOGSVELD.
Van den I>u i tschen staf:
De Duitsche steil meen ten Noorden
van Frelinghien zijn door de Engel
schen. die van rookbommen gebruik
maakten, over een breedte van 100
meter aangevallen. De Engelschen
werden teruggedrevenzij leden
zware verliezen.
De Engelsche artillerie beschoot de
kerk van Lens.
Een Engelsche oorlogstweedekker,
met twee machinegeweren bewapend,
is door een Duitsch vliegtuig uit een
escadrille naar beneden geschoten.
\nn den Yser dwong het vuur van
het Duitsche verdedigingsgeschut een
vliegtuig tot landen in de vijandelij
ke linie. Het vliegtuig werd daarna
door Duitsch artillerievuur vernield.
Woensdagnacht wierpen de Duit-
jchers bommen op de militaire ge-
bouwer. te Nancy.
Van den Franschen staf
Ken Duitsche vlieger wierp op een
wijk van Lunèville drie bommen, wel
ke geen schade veroorzaakten. Een
ander Duitsch vliegtuig moest dalen
bij Elinsde twee inzittende officie
ren werden door de Franschen krijgs
gevangen gemaakt.
Van den Engelsohen staf:
Woensdag noodzaakten de Engel
schen in den loo>p van veertien lucht
gevechten twee Duitsche vliegmachi
nes binnen de Duitsche linies te da
len. In den loop van den dag verloren
de Engelschen een machine.
OOSTELIJK OORF.OGSVELD.
Van den Duitschen staf:
Artillerie- en voorpostengevechten
op verscheidene punten van het
fiont.
Van den O o s t e n r ij k s c h e n staf:
De nieuwe slag aan het Bessarabi-
scho front is in hevigheid toegeno
men. Behalve de reeds Woensdag
vermelde aanvallen dis alle vroeg in
den ochtend plaats hadden, moesten
de Oo6tenrïiksche troepen tot in den
middag bijna elk uur op verschillen
de punten tusschen Toporovitz en!
Bojan hardnekkige bestormingen van
numeriek sterker strijdkrachten af-!
slaan. De Russen drongen in den'
loop van het gevecht eenige malen de i
Ooitenrijksclic loopgraven binnen,
werden echter telkens weer in een ge-
vecht van man tegen man terugge
slagen.
Het terrein wor de Ooetenrijksche
verschansingen is bezaaid met lijken
van Russen.
In het gevechtsrayon van enkele
baiaillons werdeu 800 tot 1000 gesneu
velden geteld.
Van den Russisch en staf
Op het Riga- en Dunaburg-front
veelvuldige vluchten van Duitsche
aviateurs. Duitsche vliegers ver
schenen aan den benedenloop van
de Aa. bij Skotel, ten Westen van
Fried richstadt, boven Dunaburg,
waar zij verschillende bommen lieten
vallen.
Een poging van de Duitschers, om
te landen aan de Duna tegenover
Lennewaden stroomafwaarts van
Friodrichstadt. werd met geschut
vuur verijdeld. Ten zuidwesten van
Friedrichstadt bij Samen bestookten
de Duitschers de Russen met vergif
tige enssen.
üp het Dunaburgfront werd het
artillerievuur versterkt bij Tennen-
fcld. waarna de Duitschers hier twee
aanvallen deden, welke door 't vuur
der Russen werden afgeslagen.
Ton noordoosten van Tsjernowitsj
m do streek van Racanrz werd oen
sector van oen Oostenrijiksche stelling
genomen. Do Oostenrijkers deden vijf
hevige tegenaanvallen om dien sec
tor te heroveren; al die aanvallen
werden echter afgej&lagen met ont
zaglijke verliezen aan de zijde van de
Oostenrijkers.
ZUIDELIJK OORLOGSVELD.
Van den Italiaanse hen staf:
De Oostenrijkers hebben Cirnego en
Borgo beschoten en te Cünego brand
veroorzaakt De Italianen hebben ge
antwoord met een besohieting van
het station te Strado Caldonazteo'. waan
treinen af en aan reden.
't Itaiiaansche nieuwsbureau Ste-
fani deelt mede, dat boven Anema
een Oostenrijksohe vliegmachine is
neergeschoten. De twoe inzittenden
werden gevangen genomen.
Dt strijd om en nabij
Servië.
Van dit oorlogstoon eet komt nog
steeds weinig nieuws. Thans is al
leen te melden dat de Servische re
geering op t eiland Korfoe (door de
geallieerden beoet) aangekomen is.
Montenegro.
De berichten over Montenegro blij
ven tegenstrijdig.
Uit entente-kringen wordt gemeld,
dat de onderhandelingen met Oosten
rijk over de capitulatie zijn afgebro
ken, maar uit de centrale landen
wordt dit tegengesproken.
't Bureau Stefani te Rome deelt
mede dat het Montenegrijnsche con
sulaat te Rome meldde Donderdag
morgen aan den minister van buiten-
landsohe zaken, op last van Mtnsko-
vilaji. den Montenegrijnschen premier.
Woensdagavond te Brindisi aangeko
men, dat de Koning van Montenegro
en zijn regeering alle voorwaarden
van Oostenrijk weigerden en dat de
strijd weer begonnen is over hel ge-
heele front De Koning en zijn zoons
zijn nog in Montenegro te midden
van de troepen om de laatste verde
diging te organiseoren.
Reuter seint uit Parijs
Uit Brindisi wordt bericht, dat de
koningin van Montenegro, do prin
sessen en de minister-president aldaar
zijn aangekomen om zioh naar Rome
te begeven.
Koning Nicolaas blijft te Skootari
om den tegenstand te organ iseeren.
1 lavas seint uit Bern
Volgens Zwitsersche persberichten
schijnt het verbreken der onderhan
delingen tusschen Oostenrijk en
Montenegro geweten te moeten wor
den ean de eischon van Oostenrijk,
dat volgens de door Duitschland op
België toegepnste methode, onder
den schijn van militaire en economi
sche waarborgen, concessie verlang
de, die in werkelijkheid de souverel-
niieit en de onafhankelijkheid van
Montenegro in de toekomst zouden
vernietigen.
Men gelooft, dat Italië spoedig en
krachtig in dat gedeelte van den
Balkan zal ingrilpen. orn er zijn eigen
belangen te beschermen.
Het „B&rl. Tagablatt" vernoemt,
dat Italië, Frankrijk en Engeland!
hun gezanten aan het hof van Mon
tenegro hebben teruggeroepen. De di
plomatieke betrekkingen tusschen de
West Europoo6dhe mogendheden met
liet hof van Koning Nikita zijn der
halve afgebroken. De Rijksbank van
Montenegro is weer naar Cettinje
overgebracht, waar ook de overheid
van Montenegro is teruggekeerd.
De correspondent van het .,BerL
Tageblatt' te Sofia verneemt de vol
gende bijzonderheden over de vrede
sluiting niet Montenegro. Eigenlijk
werden de onderhandelingen reeds
twee weken geleden ingeleid, toen
koning Nikita door het nieuwe kabi
net de eerste stappen in des© richting
liet ondernemen. Ondanks deze inlei
dende onderhandelingen bleef liet le
ger van Montenegro met de grootste
verbittering doorstrijden, waarschijn
lijk met het doel om Oostenrijk-Hom
garije met betrekking tot de voor
waarden meegaander te stemmen.
Na d© capitulatie heeft Montenegro
in hoofdzaak nog één wonsch, nl. dat
aan de ontwapenden verlof wordt
gegeven om naar hun woonplaatsen
terug te keeren om dc ellende aan
huiselijken haard te helpen keeren.
Het is de vraag of Oostenrijk Honga
rije aan dezen wensch zal tegemoet
komen, waarschijnlijker is dat de
vroegere soldaten geïnterneerd zullen
worden, daar anders het toezicht op
enkele dorpen te veel t roepen in ho
sing zou nemen. Een tijdelijke moei
lijkheid biedt nog de bezetting van
den berg Tarabosj, die de wapens
nog niet wil neerleggen en den weg
naar Skoetari gesloten houdt Zoodra
de wog vrij is trekken Oosteiirijkseh
Hongaarsche troepen in de richting
van Noord-Aibanië om van daar te
gen de troepen van Essad pasja en
de Italianen aan de kust van Walona
op te rukken.
Het spreekt vanzelf dat niet alleen
Montenegrijnen doch ook de in Mon
tenegro aanwezige deelem van het
Servische leger ontwapend worden.
De troepen in de bezette gebieden
zijn overal niet ijver begonnen levens
middelen te verstrekken, aangezien
het land daaraam gebrek hoeft.
De stemming van, het volk tegen
over de Oostenrijkse!* Hongaarsche
troepen is daardoor zoer vriend
schappelijk geworden.
't „Algemeen Handelsblad" schrijft:
Een uit Parijs ontvangen bericht
meldde", dat de eischen, door Oosten
rijk aan Montenegro gesteld, zoo on
aannemelijk waren, dat koning Niko-
lans en zijn regeering de onderhan
delingen met de monarchie zou heb
ben afgebroken.
Dit bericht, waarschijnlijk meer
ontstaan uit een wensch, dan op
feiteliiken grondslag berustend, is
nog niet bevestigd. En waarschijn
lijk is het ook niet.
Oostenrijk heeft slechts de voor
waarde gesteld van algeheels ontwa
pening, en deze werd niet alleen
aangenomen, maar kreeg reeds een
begin van uitvoering. Nu is het wel
licht voor de Montenegrijnen, die
steeds gewapend zijn. met een geheel
arsenaal in hun gordel rotóloopen,
en die hunne pistolen en karabijnen
als familiestukken beschouwen, een
hard ding. die wapens te moeten af
leggen. Maar daar tegenover staat
de belofte, dat al deze familiestukken,
die thans worden ingeleverd, ziullen
worden voorzien van den naam van
den eigenaar en bij den vrede bij
den finalen vrede aan de bezitters
zullen worden teruggegeven. Wat
den afstand thans, en voor het oogen
blik, ietwat verzacht.
Koning Nikolaas is echter niet de
man, om met deze en dergelijke
overwegingen zijner onderdanen veel
rekening te houden. Hij heeft een
breedere opvatting van de dingen, en
ziet verder dan de mopperende eige
naars van ouderwetsche trompladers.
En voor hem staat veel hooger de
afstand van Skoetari. dat door zijn
troepen bezet is. Skoetari, de mooie
Gtad Ban het meer van dien naam, in
den Balkan-oorlog door Montenegro
veroverd, moest, op aandringen van
Oostenrijk en Italië, aan Albanië
worden afgestaanen toen Monte
negro aarzelde aan dien wensch, uan
dien eisch te voldoen, werd een vloot,
uit schepen der verschillende Euro
peesche zeemachten samengesteld,
naar de Adriatische Zee gezonden,
om door blokkade van Antivari, Mon
tenegro tot toegeven te dwingen.
Skoetari werd ontruimd en aan
Albanië toegevoegd.
Thans echter is Skoetari weer door
de Montenegrijnen bezet, en het
schijnt, dat Oostenrijk er thans in
toestemt, dat Skoetari bij Montene
gro zal blijven. In ruil voor den
Lowtsjen. den berg, die de bocht en
de stad Catluro behperscht, en die
auii Oostenrijk wordt afgestaan,
ontvangt Montenegro Skoetari, en
dus ook aan het omliggend gebied cn
het geheele meer vun dien naam, en
de belofte van een haven aan de
Adnatïsche Zee.
Dat zijn voorwaarden, waaronder
bet voortzetten der onderhandelin
gen tusschen Montenegro en Oosten-
riik-Hongarije gemakkelijker zul zijn,
en die voor koning Nikolaas het aan
gaan van oen verdrag wenschelijk
zullen maken.
En al is de vrede tusschen Oosten
rijk-Hongarije en Montenegro nu
niet van zoo overwegende beteekents
in dezen wereldstrijd, waarin een
dozijn volken gemengd zijn, en al zal
de beslissing voor den eindelijken
vrede elders moeten vallen, er is
eenig waars in hetgeen de te Boecha-
rest verschijnende „Viterul" schrijft:
„de beteekeuis dezer vredesonderhan
delingen ligt op militair en moreel
gebied. De militaire beteekeuis is,
dat de monarchie een troepenmacht
vrij krijgt, die elders kan worden
gebruikt, de moreele echter, dat dit
verzoek om vrede te midden van een
bloedigen oorlog, van zeer groote
waarde is."
HOE DE LOVCEN GENOMEN
WERD.
De oorlogscorrespondent van de
Weonsche Reichspost bericht omtrent
de bestorming van den Lovcen
Den 7en Januari waren de voorbe
reidingen getroffen. In nauwe sa
menwerking met den commandant
van de vloot was Infanterie gecon
centreerd b(j de bocht van Cattaro en
omgeving. Zware artillerie moest ge
bracht worden in het gebied voor
Teodo. De Montenegrijnen waren nog
steeds overtuigd, dat de hoofdaan
val van uit het noordoosten zou
plaats vinden. Des te meer indruk
maakte het. toen in den vroegen mor
gen van den Ssten Januari projectie
len van alle kaliber neer suisden op
de Montenegrijnsche stellingen. Het
vuur was in hoofdzaak gericht tegen
de stellingen aan weerszijden van de
Solar-hoogte. 's Morgens viel regen,
in het gebergte sneeuw. In dit weer,
te midden van het gebrul der kanon
nen. dat tegen de rotsen honderdvou
dig weerkaatste, begon de infanterie
het groote waagstuk te ondernemen
den berg te bestijgen, die van uit zee
hoog opsteekt. De infanteristen,
steeds onder het vijandelijk vuur, be
klommen de helling" tot lialver hoog
te. hetgeen vele uren duurde," en
brachten den nacht door steeds klaar
,'voor het gevecht in een barren
sneeuwstorm. Bij het aanbreken van
den dag klom de infanterie verder
naar boven. Zij werd wel beschermd
door den dichten nevel, die echter de
werkzaamheid der artillerie vermin
derde. zoodat de waarnemers-posten
moesten doordringen tot in de ge-
vechtelinie. Om half elf 's morgens
den 'Jen Januari, was de infanterie
aan den rand van het hefplateau.
Duizend meter boven den zeespiegel
ging de infanterie over, na ean woe
dend vuurgevecht gekomen, tot heel
dicht bij de stelling van den vijand,
tot den stormaanval op de bastion
aan den voet van den Solarberg. Op
13Ü2 meter hoogte word een bres ge
slagen in de hoofdstelling van den
vijand. Hier zette de infanterie ziCh
onmiddellijk vast en brachten er den
nacht door. In den namiddag van
den lOden Januari moest de tusschen-
stelling ter hoogte van het dorp Kuk
genomen worden, voor de stormaan
val ondernomen kon worden op het
eigenlijke Lovcen-massief. Deze aan
val werd frontaal ondernomen, niet
tegenstaande de woedende tegenaan
vallen van den vijand. Onze artillerie
schoot inmiddels onafgebroken op het
massief en op den zadel van Kostar,
tusschen Solar en de hoogte 1549.
Toen de hoogten van Kuk vast in on
ze handen waren, vielen onze troepen
den eigenlijken Lovcen aan, oen co
lonne frontaal, de andere van liet
westen, nadat zaj door den Kostarza-
del waren doorgebroken. De vijand
werd uit de tweede hoofdinstelling
geworpen en ging op de vlucht. Kort
daarop kwam het eerste bataljon op
den top van den Lovcen aan.
DUITSCHLAND EN BULGARIJE.
Bij 't gezoek van den Duitschen kei
zer aan' Nlsj, waar koning Ferdi
nand van Bulgarije was, word een
groote troepenschouwtag gehouden.
Op het einde der parade stolde de
Keizer, zooals reeds bericht werd,
koning Ferdinand den vekünaar-
schalksstaf ter hand, waarbij hij tn 't
Duitsch zoide, dait hij vol -geestdrift
was over de dapperheid van het Bul-
gaarsche leger en zijn schitterende
deelneming aan het gemeenschappe
lijke werk, waarna hij den Koning
verzocht den maarschalksstaf aan te
nemen als een teek en van dankbaar
heid van het Duitsche leger.
De Koning antwoordde, dat hij er
trotsch op was zljin leger te zien
strijden aan de zilde van hot held
haftige rrret roem bedekte Duitsch o
leger en dat hij overtuigd was, dat
hun samenwerking beide landen in
staat zou stellen datgone te verkrij-
gens waarop zij recht hadden. Den
maarschalksstaf zou hij met trots
dragen.
Uit Weenen wordt gemeld dat kei
zer Franz Jozef den koning van Buil
garije ook tot veldmaarschalk be
noemde.
GRIEKENLAND EN DE ENTENTE.
Het „BerL Tageblatt" spredkt op
grond van mededeel ingen uit gezag
hebbende bron hef, beri-clit togwi, dat
het Viervoudig Verbond een ultima
tum aan Griekenland zou hebben
gestald.
DE TOESTAND IN GRIEKEN
LAND.
De „Petit Parisien" vernoemt nit
SulonfkiHet bericht vindt bevesti
ging. dat de Oostenrijksche, Duitsche,
Bulgaarsche en Tuxksche legaties te
Athene hun archieven per automo
biel naar Macedonië laten overbren
gen.
DE GEALLIEERDEN TE
MYTILENE.
De „Malin" verneemt uit Athene:
Te Mytilene zijn troepencontingen-
ten der geallieerden ontscheept.
Verspreid nieuws
van deoorlogsvelden
BEDROG.
De Fransche militaire geneeskun
dige dienst is zoo meldt het „AlgJ
Handelsblad" een truc op 't spoor
gekomen om soldaten tijdelijk onge
schikt te maken voor den frontdienst.
Een zekere Cantor is de uitvinder
er van.
De iran. die niet naar het front te
rug wil. laat rich bijv. van oen tram
vallen, zoodat hij zijn knie l>ezeerL
Hij laat zich door Cantor behandelen,
die het bezeerde lichaamsdeel ©en in
jectie geeft met petroleum, niet hot
gevolg, dut de man ontsteking krijgt
aan het kniegewricht en maanden
lang moet worden verpleegd.
Toen het bedrog ontdekt was, wist
.dr." Cantor dc grens over te ko
men.
OVER BUIT.
Volgens de „Gazeta Polska" be
draagt de buit der centrale mogend
heden thans, na 17 oorlogsmaanden,
470.000 vierkante K.M. vijandelijk
grondgebied. bijna drie millioen
krijgsgevangenen. tienduizend ka
nonnen. 40.000 maehinege weren en
een geweldige massa ander oorlogs
materiaal.
VLIEGERONGELUK.
Het „Mainzer Tageblatt" meldt,
dat op Gonsenheim bij Maina, een
Duitsch vliegtuig naar beneden stort
te, Van de Inzittenden, is luitenant
Schroeder verbrand, de VicefeMwe-
bei Zimmermann zwaar gewond.
OVER EEN GROOT OFFENSIEF
DER GEALLIEERDEN.
De militaire medewerker van de
„Times" dringt er in een uitvoerig
en belangrijk artikel op aan. dat de
geallieerden al hun kracht op het
Westelijk front zullen concentreeren.
ten einde den voornaamsten tegen
stander een beslissende nederlaag
toe le brengen.
De daar aanwezige Duitsche mili
taire krachten moeten en kunnen
verpletterd worden. Ons doel moet
zijn. aldus de correspondent, elke
maand 200.000 Duitschers te dooden
of te verwonden, totdat men in
Duilschland er overtuigd van Is, dat
de Duitsche oogmerken onbereik
baar zijn.
Het doet er weinig toe. waar wij
•echten, indien wij maar de Duit
schers bestrijden en niet hun bondge-
nooten en slachtoffers, wier lot
Duitschland onverschillig is. Met de
meeste kans op slagen kunnen wij in
het Westen tegen de Duitschers ope-
reeren. waar het offensief der ge
allieerden steeds het best geslaagd Is
door het aantal zware kanonnen en
houwitsers en den steeds toenemen-
den voorraad granaten. Dan kan de
aanval het grootste voordeel opleve
ren en het zal den Duitschers duur
komen te staan. wanneer zij den
aanval doen. Het doet er weinig toe.
hoo groot oedeelte van het land do
Duitschers bezet houden, aangezien
de levenskracht van Frankrijk en
Rusland niet gebrokon is en hun
legers niet verpletterd zijn. Als be
wijs voor zijn succes wees de vijand
steeds op het door hem bezette ge
bied. maar wat dat betreft, hebben de
Engelschen het grootste resultaat
bereikt, want zij hebben G00.000
ïerkante mijl in de Duitsche kolo
niën veroverd, hetgeen het drievoud
Is van hetgeen door Duitschland is
in bezit genomen. De kracht van het
vijandelijk leger neemt steeds af en
daardoor moet hij ten 6lotte onder
gaan, is de vaste overtuiging van
den correspondent
EEN SCHERPSCHUTTER.
De oorlog ie een gruwelijk bedrijf.
Men zal dit zeker niet ontkennen, na
het volgende relaas te hebben gelezen
over een Austral ischon scherpsc.hu b
ter, die zich op zijn manier in het
Gollipoli-schiereiland hud onder
scheiden. D© Cairo Evening Mail
weet van dien man het volgende te
verhalen:
„Soidaat W. E. Sing mag wel de
kampioen) scherpschutter van Austra
lië worden genoemd'; gedurende den
tijd dat hij Ln Gallipoli was, heeft hij
over de 20J Turken neergelegd. Na
tuurlijk heeft hij er bij vijandelijke
aanvallen waarschijnlijk nog veel
meer neet geschoten; maar enkel als
scherpschutter weet hij dat moor dan
200 zijn gevallen uls slachtoffer van
zijn zuiver schot. Sing's methoden
waren zoowat dezelfde als die van de
Turken, hij nam liet in hun eitgon
spel tegen hen op en was hun duarin
do baas. Hij had drie bepaalde mik
punten, die zijn makkers bij stllzwij-
Onze Lachhoek
Verlegen jongeling „Hoeveel moet
ik voor een huwclijksacte betalen
Grappige klerk „Die kan u op af
betaling krijgen."
Verlegen jongeling „Hoe dan
Grappige klerk „Een klein beetje
geld om te beginnen en voor de rest
van uw leven iedere week verreweg
het grootste deel van uw inkomen."
Zondagschoolonderwijzer: „Als een
jongen je een leugenaar noemde, wat
zou je don behooren te doen
Kees Harder„Hoe groot is die
jongen
„Wat werd er vanmiddag in het
circus vertoond, Wim
,De man met de twee hoofden
maakte ruzie met zichzelf, welk
(hoofd hel eerst geschoren moest wor
den."
pende afspraak aan hem overlieten.
Éen was een vijandelijke loopgraaf
op 320 M. afstand, een tweede een
verbindingssap op 450 M. afstand, de
derde een weg door een: inzinking op
900 M. Behagelijk in zijn nestje lig
gend, loerde Sing door een paar te
lescopen naar de plaatsen waar kans
was om iets onder schot te krijgen
Dicht bij hem lag een officier ook
maar door een teelscoop te verken
nen. De Turken waren zoo bang voor
die ongeluksplekken, dat de geduldi
ge scherpschutter dikwijls ©en heelen
dag lag te loeren zonder één vijand te
zien. Op andere da/jen zochten de
Turken (dat waren dan waarschijn
lijk vereche troepen) het gevaar. Zij
toonden zich vermetel ongedekt op
nauwelijks 450 M. afstand en Sing
riep dan als hij zo ondersteboven
schoot: „Dit ia te makkelijk om den
naam van sport te verdienen".
ledereu keer speet iv©t Billy Sing
voor die arme Turken, maar don
herinnerde hij zich, hoe hun scherp-
eabutters de Australische officieren
hadden weggeschoten in d« eerste da
gen na de landing; en hij verhardde
zijn hart. Maar nooit schoot hij op
een baar-drager, of op een soldaat die
poogde oen gewonden Turk te red
den. Bij eén gelegenheid vond een
kogel zijn weg door het kijkgat waar
door een sergeant zat te obsorveeren:
die sengean-t werd zwaar en Sing zelf
licht gekwetst.
Doch nadat Sing zijn wond had la
ten verbinden, hervatte hij zijn schla.
ton.
Op zekeren dag kroop een bekende
generaal Sing's sohietkuil binnen om
hem aan het werk te zien. Sing was
slecht geluimd, want het woei hard
en hij had oen man gemist zoo
maar gemist, op 270 M.„Ik zal weer
moeten gaan loeren schieten!", zei liij
schamper. Juist op dat oogenblik
kwam er een hoed boven de borstwe
ring op 4G0 AL Sing richtte eens en
wachtte. Spoedig kuam er een hoofd
te zien cn Sing haalde over. Terwijl
hij vuurde gebeurden twee dingen; ei
schoot een windvlaag uit door de
vallei, en de Australiër wist dat zijn
kogel op zijn minst een voet naar
rechts was afgewaaid. De schutter
vloekte binnensmonds. Maar net toen
hij schoot, had naast den eersten
Turk een tweede het hoofd boven de
borstal ring gestoken. Die tweede
maai kreeg den kogel midden in het
gelaat „Zeg es generaal" zei Sing.
„Het spijt me geweldig voor dien ar
men Turk. Ik wou hem in het geheol
niet raken, dien anderen wou ik heb
ben,. Ik denk dat ik hem maar niet
zal meerekenen"
DE WINTER.
Reuter seint uit Petersburg
In de moerassige streek van Plnsk
is in de meeste loopgraven bij den
dooi water binnen gedrongen, zoodat
zii niet meer te gebruiken zijn. en de
prikkeldraadversperringen uit den
doorweekten bodem loslaten. De Rus
sen hebben alle draadversperringen
in twee sectoren weggenomen. De
Duitschers werken in koortsachtige
haast om hun loopgraven droog te
maken, maar ze hebben daarmede
geen succes.
ÜE DARDANELLEN-EXPEDITIE.
„The Lancet" bevat eea brief van
oen officier van gezondheid in Galli
poli, dien de redactie al laug geleden
ontving, maar toen niet kon publF
cooren. Nu kotn dat geschieden on
kan man er de noodige leering uit
trekken, waarom cLe onderneming
mislukte, liet rapport toont aan, zoo
als „The Lancet" zegt, dat or niet ge
noeg aandacht is gewijd aan allerlei
klein© détails, en dat daarvan aan
stonds de uieost noodlottig© gevolgen
wei-den ondervonden voor de weer
kracht van de manschappen. Een
van de groote belangen, (li© niet vol
doende verzorgd waren, betrof do
drinkwatervoorziening. Ér was wel
op gerekend, dat er grooto behoeft©
aan drinkwater zou zijn, want men
FEUILLETON
HECTOR MALOT.
Welk ©en heerlijke droom 1 Maar
om dien te verwezenlijken, moest ik
een koe kunnen koopen
Wat zou een koe wel kosten? Daar
had ik volstrekt geen begrip van
zeker zc-er duur maar hoe duur dan
iwel
Ik wilde geen groote en geen zware
koe. W ant, in de eerste plaats, hoe
zwaarder ze weegt, hoe duurder zij
is, en bovendien, hoe vetter een koe
is. hoe uieer zij eet, en ik wilde niet
dat miln geschenk vrouw Barberin in
verlegenheid zou brengen
Voor het oogenblik moest ik dus
s'echts den priis der koeien weten,ol
liever van een koe. zooals ik er een
vcrieneda
Gelukkig was dit niet zeer moeilijk
voor mij en onderweg of 's avonds in
de herberg, kwamen wij dikwijls in
aanraking met koeiendrijvers of vee-
koopers. Niets was dus eenvoudiger,
dan hun naar den priis te vragen.
Maar de eerste maal, dat ik deze
vraag aan een ossendrijver deed;
wiens eerlijk gelaat mij had aange
trokken. lachte hij mij in mijn ge
zicht uit De man sloeg met zijn vuist
op de tafel, terwijl hij zijn rug in
ziin stoel wierp daarop riep hij de
waardin.
Weet ge, wat mij die kleine
muzikant vraagt Wat ©en koe kost,
geen groote en geen zware, maar
toch een goede koe. Moet zij mis
schien kunstjes leeren
En wederom begon hij te lachen,
maar ik liet mij niet van mijn stuk
brengen.
Zij moet veel melk geven en niet
veel eten.
Moet zij misschien evenals uw
hond aan een toiiw langs den weg
loopen
Toen hij eindelijk uitgelachen' had
en ziin spotternijen ophielden, was
hii wel geneigd, mij een ernstig ant
woord te geven en bogon hij zelfs een
gesprek met mij.
Hij had juist wat ik verlangde, een
goede koe. die veel melk gaf. melk
zoo dik als room. en bijna niets at
als lk hem tweehonderd francs gaf,
dar. kreeg ik de koe.
Hoeveel moeite het mij gekost had
om hem tot spreken te krijgen, het
viel mij nog zwaarder om hem te
doen zwijgen, toen hij eenmaal be
gonnen was.
Eindelijk konden wij naar bed
gaan en ik had alle gelegenheid, om
over ziin woorden na te
Twee honderd francs, zoo n som
zou ik nog in langen tijd niet bij el
kander hebben.
Zou ik die kunnen verdienen Het
scheen mij onmogelijk toe. on toch,
als het ons nu evenzoo bleef ineo-
loopcn als in de eerste dagen het ge
val was. dan zou ik er misschien kun
nen komen. Maar ik moest er den
tijd voor hebbeja.
lk kwam toen op een andere ge
dachte als wij inplaats van naar
Chavanon te gaan. eerst Varses be
zochten. daar mede zouden wij dan
tevens tijd winnen, daar het een om
weg was.
We moesten dus eerst naar Varfies
trekken en vrouw Barberin op onzen
terugweg bezoeken ik zou dan zeker
mijn honderd gulden hebben en wil
konden ons tooneelstuk „De ko©
van den Prins" vertoonen.
Den andoren dag maakte ik Mattia
met mijn plan bekend, en deze ver
zette er zich volstrekt niet tegen.
Een
XXIIL
rarte stad.
Het is een lange weg van Montar-
gis naar Varses. dat in het midden
van de Cevennes ligt op do helling
van den berg. die zich naar dc Mid-
dellandsche Zee buigtvllf- of zes
honderd mijl recht toe recht aan.
Voor ons was hij zelfs wel duizend
mijl, daar wij genoodzaakt waren,
verscheidene omwegen te maken, om
onze levenswijs le kunnen voortzet
ten. Wij moesten heel wat steden en
dorpen bezoeken om ©en goede som
te rnakeu.
Bijna drie maanden hadden wij
noodig om den weg af te leggen,
maar toen wij in de nabijheid van
Varses kwamen, mocht'ik dan ook.
nadat ik mijn geld had nageteld, de
voldoening smaken, mijn tijd goed
besteed te hebben; in mijn leeren
beurs had ik honderdzeventig francs,
die lk bespaard had op mijn uit
gaven ik kwam dus nog dertig
francs te kort voor de koe. die ik voor
vrouw Barberin koopen wilda
Mattia was hierover bijna even blij
als ik en hij was er niet weinig
trotsch op. dat hij er van zijn kant
ook veel toe bijgedragen had om zulk
een aanzienlijke soxn bijeen to garen.
Zijn aandeel was don ook werkelijk
groot, want zonder hein. en vooral
zonder zijn waldhoren. zouden Capi
en ik nooit honderdzeventig francs
bijeengezameld hebben.
Van Varses naar Chavanon zou
het ons stellig wel gelukken orn de
dertig francs, die ons nog ontbraken,
te verdienen.
Varses. waar wil het eenst aan
kwamen. was honderd jaar geleden
een arm dorp, dat als in de bergen
verloren lag
De ligging van liet dorp. midden
Ln de bergen, was vooral zeer belang
rijk wegens de vervolging der Cami-
sards. maar die ligging was tevens
dekte oen bejaard edeknan, die een
manie voor opgravingen liad. ver
scheidene kolenmijnen te Varses tn
sedert dien tijd voorzag deze stad
niet Alais en Sauit-Gervaïs het zui
den van Frankrijk van steenkolen,
en wel in zulk ccn hoeveelheid, dat
zj aan do Engelschen het kolendebiet
in de Middollandsche Zee betwistten.
Toen de edelman met zijn nasporin
gen begonnen was. werd hij van alle
zijden bespot, en toen hij tot op een
diepte ian honderdvijftig meter had
gegraven, zonder nog iets gevonden
te hebben, nam men zelfs maatrege
len om hom als een krankzinnige in
een gesticht op te sluiten, daar zijn
gansclie fortuin met deze opgravin
gen geheel te gronde ®ou gaan. Var
ses bezat, naar uien vroeger beweerd
had. ijzermijnen men vond ze niet
men zou er ook nooit steenkolen vin
den. Zonder hierop te antwoorden
en om zich aan de epotteriien te ont
trekken. sloot hii zich in cijn groeve
op en verliet deze niet meer hij at
en sliep daar en niemand dan zijn
werklieden konden zijn beweren in
twijfel trekken hij eiken slag, dien
zij rnet het houweel deden, haalden
zij de schoudere op. maar aange
spoord door de overtuiging van bun
meester, volhardden zij bij hun ar
beid en de groeven werden dieper.
Toen zi) tweehonderd meter diep go-
graven hadden, vonden zij een steen-
kolenlaag de bejaarde edelman wus
niet langer een krankzinnige hij
was toen een geniaal man in één
dag was de verandering volkomen.
Tegenwoordig telt Varses 12.000
inwoners, en gaat het een groote
toekomst voor zijn nijverheid tege
moet. daar het op het oogenblik met
Alais en Bessége9 de hoop van het
Zuiden is.
Wat Varses' fortuin maakt en ma
ken zal is juist hetgeen zich onder on
niet boven den grond bevindt Het
levert een treurig en verlaten tafe
reel op alles is even onvruchtbaar;
men ziet er geen boomen. dan hier cn
daar een kastanje, een moerbeziën-
boom of eenige kwijnende olijfboo-
menfnaar de grond voedt de plan
ten niet alom beschouwt men grijze
of witte steenen 6lechts daar waar
da aarde eenig© diepte heeft en de
regen er in wordt opgenomen, ont
wikkelt zich een weelderige planten
wereld, die een lieflijk vers hil op
levert mei de naakte bergen.
(Wordt vervolgd).
