De Europeesche Oorlog.
Een ophtldiring ovir de raadseiaektige viomllen In Moitenegro.
Een interview van den Griekschen koning die een beroep op Amerika deed.
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S
DAGBLAD
MAANDAG 24 JANUARI 1916
OHicisel nieuws.
'Aan de stafberiehtcn ontteenen we:
WESTELIJK OORLOGSVELD.
Do etafberichten melden dat er vrij
hevig© art'llerie-acilie is govo&rd en
eonige mijnen tot ontploffing zijn ge
bracht.
Voorts meldt de Duitsche staf
nog
Bij Neuville (ten noordon van
Atrechl) vermeesterden de Duitsche
troepen, na met succes mijnen te heb
ben doen springen, de voorste vijan
delijke stelling over een breedte van
250 Al, waarbij de Duitschers 71 man
krijgsgevangenen maakten.
OOSTELIJK OORLOGSVELD.
Van den Oostenrijkscheiu
staf:
Zaterdagochtend in de vroegte her-
vutten de Russen hun aanvallen op
gedeelten van ons Bessarabisch front.
Do Oostenrijkers sloegen hen terug.
Op de hoogte Dolzok, ten noorden
vau Bojan aan de Proeth, lieten de
Oostenrijkers een Russische loopgraaf
ln de lucht vliegen. Van de 300 man
sterke Russische bezetting konden
slechts enkelen levend worden gebor
gen.
Ten zuiden van Dobno deden do
Russen na een krachtige artillerie-
voorbereiding. een aanval op de Cos-
tenrijksche stellingen. Do Russen wer
den echter met aware verliezen afge
slagen. -
Van den Russischen slaf
Nabij het station Vilcyka werd een
Duitsch vliegtuig veroverd.
In de streek ten N'.W. van Sbarach
ts een Duitsche ballen ontploft en in
e lucht verbrand. Het schuitje viel
innen de Russische linie.
Ecn.ig© aanvallen vaal de Duit
schers en Oostenrijkers ten N. van
Tejartorysk en aan de Strypa werden
afgeslagen.
Aan den benedenloop van de Stry
pa en aan den Dnjestr vielen de Rus
sen aan, die een hoogte ten noordoos
ten van Jaslowifcsj" en het dorp Dabro-
wa ten zuidoosten van Latacz bezet
hield. Hot dorp Dabrowo is reeds door
de Ruseen genomen.
ZUIDELIJK OORLOGSVELD.
De stafberichten gewagen alieon van
artillerie-acties en oeuiige kleine ge
vechten.
Het Wiontegrijnsche
raadsel.
Dc „Times' schrijft
De toestand in Montenegro is zoo
duister mogelijk. Het schijnt, dat do
capitulatie nog niet heeft plaats ge
had en er zijn aanduidingen, die er
op wijzen, dat de Montcnegrijnen
hun gewapend verzet tegen den vij-
andeliikcn inval zullen blijven hand
haven
De Montcnegrijnen beschouwen het
bezit hunner wapenen als een vraag
stuk van persoonlijke eer en het
denkbeeld van ontwapening moesi
hun dus wel zeer tegen de borst stui
ten liet is ïuet zeker, of de Koning
zijne onderdanen zal kunnen bewe
gen, de vredesvoorwaarden, die hij
met der. vijand aangegaan heeft of
wilde aangaan, te aanvaarden. Even
min is het zeker of de strijd, zoo die
wordt voortgezet, het karakter van
een gcorgaiiiseerdeii porlog of: van
eene guerilla zal hebben.
Ook omtrent de bedoelingen van
koning Nikita tast xnen geheel in 't
duister.
H Alg. Handelsblad schrijft over
deze quaestie o. a.
Zoo wordt het moeilijk te oordcelen
over de gebeurtenissen in het land
der Zwarte Bergen.
Mare men het Havas-bericht uit
Bern gelee»en, dan zou Oostenrijk
gebruik gemaakt hebben van deze ge
legenheid, om een zeer slechte staat
kunde te volgen. In plaats van den
vredezoekenden vorst en de regcering
van Montenegro halverwege, of nog
meer te geinoct te komen, zou het do
staatkunde I van het „Vae Victis",
wc; de overwonnene, zoo kras heb
ben toegepast, dat niet alleen Monte
negro teruggeschrokken as voor zoo
veel hardheid maar dat zelfs de
FEUILLETON
HECTOR A1ALOT.
74}
Toen ik naar hem vroeg, gaf een
vrouw, die tegen de deur geleund
stond en met een harer buurvrouwen
in gesprek was, mij ten antwoord,
dat hij eerst tegen zes uur van zijn
werk terugkeerde.
Wat wilt gij van hem heb
ben vroeg zij.
Ik wilde Alexis bezoeken.
Zij nam mij toen van het hoofd tot
de voeten op en wierp vervolgens een
hlik op Capi.
Zijt gij dan Róuii Alexis heeft
ons voel van u verteldhij wachtte
u. Maar wie is hij
Zij wees op Mattia.
Dat is mijn makker.
Het was de tante van Alexis. Ik
dacht dat zij ons zou uitnoodigen,
binnen te treden en wat uit te rus
ten. want wij waren doodmoe en
verlangden erg naar rustmaar
daar kwam niets van inzij her
haalde slechts, dat ik. tegen zes uur
terugkomende. Alexis zou vinden.
Duitsche regeering er over ontstemd
is. Het Bernsche bericht toch meldt,
dat er een zekere gespannen verhou
ding heerscht tusschen Berlijn en
Weenen, ten gevolge van het afbre
ken der onderhandelingen met Mon
tenegro, veroorzaakt door de elschen
van do Oostenrijksche diplomatie.
De les die reeds de ouden kenden,
dat men' den overwonnene een gou
den brug moet bouwen, schijnt Oos
tenrijk niet te hebben betracht.
Want in dat geval zou de vredes
partij in Montenegro wel meer aan
hang hebben gekregen.
De Oostenrijksche staf deelt
mede:
Het. nederleggen der wapens door
het Monten-egrijnsche leger, dat de
voorwaarde was voor verdere vredes
onderhandelingen, is begonnen. De
Ooslenrijiksch-Hongaarscho troepen
zijn tot dat doel den opmarsch naar
het binnenland begonnen en onthou
den zich daarbij van vijandelijke da
den. De MonU-neoTijnsche soldaten
moeten wanneer zij Oostenrijksche
afdeelingen ontmoeten, hunne wa
pens afgeven en, kunnen wanneer dit
zonder tegenstand geschied is in hun
ne woonplaatsen onder behoorlijk toe
zicht zich aan hunnen arbeid gaan-
wijden. Wie tegenstand biedt, wordt
met geweld ontwapend en als krijgs
gevangene weggebracht.
Door deze wijze van doen, nood
zakelijk door de eigenaardigheid van
het land m van zijn bevolking, zal
aan het sedert jaren door den oorlog
geteisterde land het spoedigst weder
de vrede worden verzekerd.
Aan den Moiitenegrijnschen opper
bevelhebber zijn mededeelingeu ln
dien geest gedaan.
Nader meldt de Oostenrijksche staf
nog
I-Iet neder leg gen van de wapens
door de MontenegTijmen gaat geregeld
voort. Op verschillende punten van
het land zijn zij reeds neergelegd.
Op het noordoostelijk front van
Montenegro hebben zich in de laat
ste dagen wear 1500 man overgegeven-
Da havens van Anti van en Dulci-g-
no aan de Adriatische Zoo zijn door
Ooelenrijksohe troepen bezet.
Leouhard Adelt, de oorlogscorre?
pondent van het „Berk Tageblatt'
schrijft uit Montenegro, dat bij de
ten uitvoerlegging van uen overeen
gekomen wapenstilstand de Monfene-
grijnsche regeering op velerlei moei
lijkheden stuit, welke de algomeene
ontwapening vertragen. Deze moei
lijkheden hangen deels samen mei de
verre afstanden en slechte verbin
dingswegen in Montenegro, welke
een snelle schikking roet de ver
strooide als guerilla benden op bijna
ontoegankelijke, bergpassen ageeren-
de troepen in den weg staan; ander
deels zijn de jnoeilijkheden ook to
verklaren door de eigenaardige oor
logsgewoonten van het bc-rgvolk, be
zield met een sterk gevoel van onaf
hankelijkheid; zonder kijk op het
groote) historische en politieke "vei*
hand der militaire gebeurtenissen
onttrekken zich enkele <lc:len van het
leger en van de bevolking aan de
noodzakelijkheid der onvoorwaarde
lijke overgave. Zij zijn nog niet be
sloten, of zij den hopeloozen kleinen
oorlog tegen dun overmachtigen te
genstander zullen voortzetten. In af
wachting dezer bijzondere omstan
digheden laat de Oostenrijksch-Hon-
gaarsche legeraanvoering aan de
Montenegrijnsche regeering tijd, om
zich met de weerbarstigen te ver
staan ten einde een stelselmatige ge
ruststelling der bevolking en onder
weiping ie verkrijgen. Als gevolg
hiervan zal de inlevering van wa
pens aan de militaire bezetting van
liet land niet heden of morgen plaats
hebben, doch nog ebnigen tijd in be
slag nemen.
Het Montenegrijnsche consulaat-
generaal te Londen verspreidt de vol
gende mededeel] ng:
„Met het oog op de hardnekkige
geruchten in de pers nopens het te
gendeel, verklaart de olficieele ver
tegenwoordiger van Montenegro, dat
Montenegro nooit gecapituleerd heeft
en dat er ook met Oostenrijk geen
onderhandelingen over vrede zijn ge-
woest".
die nu in de mijn werkte.
Ik durfde niet vragen, wat men
mij niet aanbood ik bedankte haar
en wij begaven ons weder op weg
om een bakker te zoeken, want wij
hadden ercen honger, daar wij den
gebeelen dag nog niets gehad hadden
dan een korstje brood, dat wij van
den vorigen avond hadden overge
houden. Ik schaamde mij zelfs over
deze ontvangst, want ik gevoelde,
dat Alattia bij ziclozelven vroeg, wat
dit beteekende.
Hadden wij daarom zooveel mijlen
geloopen
Ik meende, dat Mattia al een zeer
slechte gedachte van mijn vrienden
zou krijgen en dat, als jk hem weer
over Lue sprak, hij niet met dezelfde
aandacht naar mij luisteren zou. En
ik was er bijzonder op gesteld, dat
hij vooruit reeds van haar zou hou
den.
De wijze, waarop wij ontvangen
waien spoorde mij niet aan, om
weer naar die woning terug te kea-
ren en wij besloten Alexis bij den uit
gang van de mijn op te wachten.
Men haalt de kolen uit de mijn
Truyère door drie schachten de
Sninl-JuJien, Saint-Alphonsine en
Saint-Pancrace wij vatten post bij
een van deze schachten <wn Alexis op
te wachten. Eenige minuten vóór
zessen zag ik in de diepten van die
duistere gangen lichtjes flikkeren,
die al spoedig grooter werden. Het
Volgens een elogrom uit Serajewo
aan de Kóln. Ztg. kost het overbren
gen van het capitulatiebesluit aan de
ongeveer 40.000 man sterke Moutene-
grijnsche legergroepen veel tijd we
gens de groote moeilijkheid om hen
allen te bereiken. .Bovendien moeten
er verzamelplaatsen voor de capitu-
leerenden cm plaatsen voor verple-
§ing en onderdak aangewezen wor-
en.
De Temps" bericht, dat de zetel
der Montenegrijnsche regcering Is
overgebracht naar Lyon.
Havas seint nog uit Parijs, dat de
consul van Montenegro bekend maakt,
dat zijn koning en zijn zoon prins
Mirko, via Rome, op weg naar Lyon
zijn, waar oe(k de koningin en de prin
ses vertoeft. Te Rome werd de koning
hartelijk ontvangen, 't Montenegrijn
sche leger zet, onder bevel van gene
raal Woofkowilsj, den strijd voort, met
het doel do vereendging tot stand te
brengen met de Servische contingen
ten in Albanië. Alet de hulp der geal
lieerden hoopt het Montenegrijnsche
leger met kracht deel te kunnen ne
men aan den strijd in Albaniö, zich
daarbij steunende op Skoelarl.
Een Reuter-telegram uit Rome
meldt:
Do minister-president van Montene
gro beriokt uit Brindisi, dat de onder
handelingen met Oostenrijk over eon
wapenstilstand uilsluitend ten doel
liadcfcn den terugtocht te veradkeren
en den opmarsch van het Oostenrijk
sche leger te vertragen.
Het Montenegrijnsche leger zet den
strijd tegen den vijand voort,
Havas seint nog uit Parijs:
Do communique's van den Oosten
rijkschcn gerueiralcn staf betreffende
Montenegro beginnen iets to.Irijker te
worden. Er blijkt uit:
le. dat de „vredesonderhandelin
gen niet zijn afgebroken, omdat zij
nooit zijn aangeknoopt, wat dus ln
tegenspraak ls met vroegere commu
niqué'?;
2e. dat zij „binnen enkele uren be
ëindigd zulléa zijn", maar dat dit
„eenigen tijd zal duren";
3e. dat koning Nikita in laaiende
geestdrift de komst van liet Oosten
rijksche leger te Cettinj'e tegemoet
zag", welko geestdrift blijkbaar zoo
geweldig steeg, dat de koning Mon
tenegro verliet, om in Frankrijk eon
toevlucht to gaan zoeken.
Gelet op de verbazende moeilijkhe
den van de verbinding tusschen Oos
tenrijk en Alontencgro en het nijpend
gebrek aan een telefoon, waarop het
Oostenrijksche communiqué w.jst, is
het niet meer dun billijk, aan den
zwaarbeproefden Oosten njksdien ge-
nerulen slaf eenigen tijd te gunnen,
om wat orde in zijn berichten te
scheppen.
OVER ALBANIë.
Te Rome gaan geruchten over de
plannen van den Prins van Wied,
den ex-mbret van Albanië. Te Pris-
rend, zegt menv heeft hij den loop der
gebeurtenissen afgewacht, en nu zou
hij op weg zijn naar Cettinje, waai
de Oostenrijkers Albaneeeohe hoofden
hebben ontboden, opdat zij hun vioe-
gcren vorst zullen verwelkomen. Men
verwacht dat hij een belangrijke rol
zal spelen bij de komende krijgsver
richtingen in Albanië.
D© strijd om en nabij
Servië.
DUITSCHERS EN BULGAREN.
In een onderhoud met een verta
genwoordiger van de „Utro" deelde
Peschcw, de Bulgaarsche minister
van onderwijs mede, dat de Duil-
schers de Bulgaarsche regcering had
den uitgeuoodigd de steden Prizren,
Djakowo, Pristine, Kroesewatsj, Koe.
pra, Pozarewatsj en Prokoepije en
omgeving, die thans in honden der
Duitschers zijn, to bezetten. Zij wa
ren daarop door do Bulgaarsche be-
stuursautoriteiten overgenomen.
GRIEKENLAND EN KORFOE.
Reuter meldt uit Athene:
De Engelsche en Fransche gezanten
hebben minister-;:resident Skoeloedls
bezocht en zijn met dezen tot bevre
digende schikkingen omtrent Korloe
gekomen.
waren di mijnwerkers, die, met hun
lompjes in de hand, weder in het
daglicht terugkeerden, nadat hun
arbeid volbracht was.
Zij naderden langzaam met twa-
ren tred. alsof zil pijn ln de knieën
hadden, wat ik mij later zeer goed
begrijpen kon, toen ik zelf verschei
dene trappen en ladders, die tot de
onderste gangen leiden, was afge
daald hun gelaat was even zwart
als dat van de schoorsteenvegers en
hun kiecderen en hoeden waren met
een laag sterf en moddervlekken be
dekt.
Toen zij voorbij de plaals kwamen,
waar dc lampen bewaard werden,
Ling iodcr zjjn lamp aan een spijker.
Hoewel ik zeer oplettend toekeek,
zag ik Alexis er toch niet uitkomen,
en aLs hij mij niet om den hals ge
vallen was, zou ik hem zoker voorbij
hebber, laten gaan, zonder hein te
herkennen, zoo weinig geleek hij
tlians. nu hij met stof en roet bedekt
was op mijn makker, die in den
tuin met ons speelde in zijn hagelwit
hemd en zijn lagen kraag, waaruit
zijn blanke borst te voorschijn kwam.
Dat is Réml. zeïde hij tot een
man van omstreeks veertig jaar, dis
naast hem liep en een open, goedhar
tig gelaat had, evenals vader
Acquin, wat ook niet te verwonderen
was. daar zij broeders waren.
Ik begreep, dat het oom Gaspard
moest zijn
DE BALKANTRE1N BERLIJN—
KONSTAN T1NOPEL BESCHOTEN.
't Bulgaarsche nieuwsbureau seint
uit Sofia:
Donderdag losten Servisch© handle
ten een aantal schoten op de Balkan-
torrein tusschen do stations Sitsje-
wo au Svetapetka (op vroeger Ser
visch gèbied, dat thans door Bulga
ren is bezet).
Deze wandaad heeft bij het publiek
grooto ergernis gewekt. De pers
dringt er op aan, dat tegen <k-zo ban
dieten buitengewoon strenge maat
regelen zullen worden genomen.
Uit Qri© kenland
Koning Constantijn van Grieken
land, die zich maar voortdurend laat
interviewen, heeft zich thans ook tot
de openbare meening in de Vereenig-
d-3 Staten gewend, die bij het „eenige
forum noemde, voor hem openstaan
de".
Hij beklaagde zich daarin diep
over het optreden der Entente in zijn
neutraal landLemnos. Imbros,
Mytilene, Castelloriza, Korfoe, Salo-
nikl, werden bezet, benevens een deel
van Macedonië. Wat schiet er nog
over. dat niet bezet is De belofte om
na dc-n oorlog schadevergoeding te
betalen, acht de Koning van weinig
waarde in elk gevat kan niemand
betalen voor het lijden en de ontbe
ringen der bevolking, uit huis en hof
verdreven. De Koning maakte de
vergelijking tusschen de geschonden
neutraliteit van België en die van
Griekenland, en vraagt, wat het on
derscheid is. Ook de neutraliteit van
Korfoe was gewaarborgd door Enge
land. Frankrijk, Rusland, Oostenrijk
en Pruisen. Toch is Korfoe bezet
Ook over de militaire noodzakelijk
heid is de Koning slecht te spreken.
Was het noodzakelijk, zoo vraagt hij,
de biug over de Vardar. bij Denn's
Hissar, te vernielen. Die brug kostte
anderhalf millloen drachmen. Zij
was voorzien van mijnen en kon, zoo
noodig, leder oogenblik worden ver
nield. Nu geschiedde dat zonder
noodzaak er was geen vijand in de
nabijheid dier brug te vinden, en er
was geen enkele aanwijzing, dat de
vijand komen zou. Door de vernie
ling van die brug is de verbinding
tusschen Griekenland en Oost-Mace-
doniö verbroken, do eenige weg
waarlangs levensmiddelen voor leger
en volk naar Griekenland kunnen
worden gebracht. Was het militaire
noodzaak, de Grieksche troepen bi]
Serres en Drama uit te hongeren
De Koning spreekt dan over de mi
litaire en politieke dwalingen der
Entente en zegt„Wij waarschuw
den hen dat de onderneming op
Gallipoli tot mislukking veroordeeld
woe, en dat de onderhandelingen
met Bulgarije tot teleurstelling zou
den leiden, dat Oostenrijk en
Duitschland Servië zouden verplette
ren. Zij wilden ons niet gelooven, en
nu wreken zij zich, als ondeugende,
onredelijke kinderen op Griekenland.
ZM hadden de sympathie in Grie
kenland en hebben die verloren bij
het begin van den oorlog waren 80
pCt. gestemd ten gunste der Entente,
nu geen 40 pCt., geen 20 pCt. meer."
En zoo ging de Koning voort, zijn
hart uitstortend yóor de Amerikaau-
sche openbare meening, die hij zoo
lang zal aanroepen, zeide hij, tot zij
en die in de landen der geallieerden
hem eindelijk zullen hooren.'
Reuter seint uit New-York:
Kat beroep van den Koning van
Griekenland op de Vereenigde Sta
ten heeft niet veel indruk gemaakt.
Enkele bladen spreken sympathie
uit rnet zijn moeilijke positie andere
wijzen op Griekenland als een voor
beeld van de gevolgen van schroom
vallige neutraliteit.
Het beste artikel is wellicht dat
van du „Evening Post" daarin zegt
het blad „De Koning moet wel we
ten wat dit land gevoelt over België,
en hoe dwaas do poging is om een
parallel te trekken tusschen het op
treden der Duitschers te Luik, Na
men. Leuven. Dinant en dat van de
geallieerden te Salonika en op Kor
foe."
Het blad zegt„De geallieerden
kwamen niet in Griekenland met
vuur. en zwaard, zij kwamen er op
uitnocdiging van het volk, welks
sympathieën voor de Entente do Ko
ning eikent, en waarvan 80 pCt, voor
de geallieerden is, en op verzoek van
de regeering, die toen vertegenwoor
digd werd door Veuizelos, den be
minden staatsman, den schepper van
het nieuwe Griekenland".
De „Post" wijst er op, dat een
groote meerderheid van het Griek
sche volk door het achterwege blij
ven bij de jongste verkiezingen zijn
o afhankelijkheid voor Venizelós en
de geallieerden toonde.
Wij wachtten u reeds lang,
zeide hij vriendelijk.
Het is een lange weg van Parijs
naar Varses.
En uw beenen zijn kort, hor-
nam hij lachend.
Capi, die blijde was, dat hij Alexis
terugzag, sprong aanhoudend tegen
hem op en beet nu eens in zijn mouw,
dan weder in zijn broek.
Intusschen vertelde ik aan oom
Gaspard, dat Mattia mijn vriend en
metgezel was, een goede jongen,
dien ik reeds vroeger had gekend en
dien ik thans weergevonden had en
die mooier dan iemand anders op
den waldhoren blazen kon.
En dat is Capi 1 vroeg oom
Gaspard. Alorgen is het Zondag en
als gij dan uitgerusi zijt. kunt ge ons
dus een voorstelling geven. Alexis
zegt. dat deze hond verstandiger is
dun een schoolmeester of een too-
neelspeler.
Zoo weinig als ik mij in tegenwoor
digheid vun tante Gaspard op mijn
gemak gevoeld had. zoo weinig ver
legen was ik in hot bijzijn van haar
echtgenoothij was werkelijk de
waardige broeder van vader Acquin.
Ga nu maar met elkander voor
uit. want gii zult elkaar wel veel te
vertellen hebben ik zal mij bezig
houden met dit jonge ménsch, dut
zoo mooi op den waldhoren blaast.
Wij zouden stof voor een gansche
weck gehad hebben, tn dan zelfs
DE STAAT YAN BELEG.
Reuter seint uit Athene:
Het is thans waarschijnlijk dat
do staat van beleg zal worden afge
kondigd.
Do koning deelde ln ©en onderhoud
met een vertegenwoordiger van de
„Roeskoje Slowo" mede. met welk
doel dit zal geschieden. Do koning
zeide: „Indian de ministers komen
met het voorstel tot afkondiging van
den staat van beleg, zul Lk dit beslist
goedkeuren. Het is geenszins mijn
bedoeling de vrije meenmgsuiting
aan banden te leggen, maar ik kan
niet toestaan, dat organen van de
Grieksche jfJrs oordeelvellingen be
vatten, die mijn gevoelens kwetsen.
Er mag niet geduld worden dat
Grieksche bladen een beroep doen ou
vreemd© landen ©n dez© uitnoodigen
niet terug te deinzen voor inbreuken
op de souvereine rechten van Grie
kenland.
Alleen tegen deze misbruiken zal
de staat van beleg gericht zijn".
De aanstaand© strijd in
Egypte?
De „Times" verneemt, dat Duitseh-
land voortdurend troepen zendt door
Bulgarije naar Turkije. Reeds heb
ben 20.000 man verschillende punten
op het schiereiland Gallipoli bezet,
om de Turken af te lossen, die langs
dc-n spoorweg van Ilaidar-pasjn
naar het invalaleger voor Egypte
worden gezonden.
In Gallipoli. Tsjanak Kaleh en
andere plaatsen van het schiereiland
is het civiele en militaire bestuur
thans ln handen der Duitschers.
Uit den Balkan.
IN DEN KAUKASUS.
Van den Russischen stafi
Aan het Kaukasische front, in de
kuststreek, trachtten de Turken over
een breed front de Russische troepen
te verdrijven; zij worden echter met
groots verliezen teruggeslagen. De
Russische troepen vervolgen de Tur
ken en maakten zich na een gevecht
meester van de stad Hassankala,
waaruit zij de Turken verdreven, die
in d-i forten van Erzeraem vluchtten.
De Russen maakten meer dan 1500
gevangenen, namen een kanon en
veel ammunitie, benevens oen groot
aantal tenten.
In alle richtingen trokken de Tur-
ker. haastig terug, onder bescherming
der kanonnen, van de forten van
Erzeroem.
In Russische handen vielen artillerie
ën verplegingsmagazijnen met groo
te voorraden levensmiddelen en
brandstollen. Overal liggen patro
nen en wapens, en vangen de Russen
Turksche achterblijvers.
Nader meldt de Russisch© staf:
1000 Askaris zijn door de Russen j
gevangen genomen. j
Verspreid nieuws
van deoorlogsvelden
EEN LUCHTAANVAL OP KENT.
Het Persbureau te London bericht:
Gebruik makond van het heldere s
maanlicht heeft een vijandelijke aëro. i
plane Zondagochtend t© één uur eon
bezoek gebracht aan de oostkust van
Kent. Na snél achtereenvolgens ne-
gen bommen te hebben geworpen, i
vloog zij weder naar zoe terug. Er is j
geenschade toegebracht aan gebou- l
wen voor lescr en vloot, maar wel
aan particulier eigendom. Een brand.
bom veroorzaakte «en brand, dia te j
twee uur in den ochtend gèbluscht
was. Twee mannen werden gedood, i
een vrouw en drie kinderen Jicht ge- i
wond.
Het ministerie van oorlog bericht, J
dat Zondag kort na 12 uur 's mid
dags wederom twee hydroplanes een j
aanval hebben gedaan op de oostku-i i
van Kent. De aanvallers werden ha
vig beschoten en verdwenen, vervolgd
d'oor vliegtuigen van leger en vloot.
Er werd geen schade uangericht en i
evenmin iemand getroffen.
VELDSLAGEN OP T OOSTELIJK
OORLOGSVELD. I
De Vossischo Ztg. verneemt uit het
oorlogsperskwartier, dat ook d© vijf
de poging dér Russen cm in hot ge
bied van Toporoutz door te breken,
volkomen mislukt is
Nadut alle met de grootste dapper
heid uitgevoerd© aanvallen voor de
Russen geen ander resultaat hadden
opgeleverd dan eon vergrooting der
verhezen, worden de aanvallen slap
per en bepaalden de Russen zich tot
kanonnades. Ook op den 27sten dag
van den winterslag is het front van
van het leger van Pflanzen-Ballin
volmaakt ongeschokt gebleven.
De bevelen, aan het Russische leger
gegeven, zelfs de zoogenaamde aan
wezigheid van den Tsaar aan het
zouden wu nog niet uitgepraat zijn.
Aicxis wilde afies vau mijn reia
weten en ik, van mijn kant, wensch
ti te vernemen, hoe hem dit nieuwe
leven aanstondop die wijze deden
we elkaar zooveel vragen, dat we
geen van beiden aan antwoord dach
ten.
Wij liepen langzaam en alle werk
lieden. die zich paar huis begaven,
haalden ons inhet w as een lange
rii die bijna de geh«ele straat be-
slo&g, en allen waren even zwart en
met dezelfde stof overdekt, die op
den «rond in ecu dikke laag lag ge
spreid.
Toen wij het huiB genaderd waren,
voegdo oom Gaspard zicli bij ons.
Jongens, gij blijft uij ons eten.
Nooit heeit een uiinoodiging mij
meer genoegen gedaan, want terwijl
wïi voortliepen, had ik me zelf reeds
afgevraagd, of wij, wanneer we de
deur bereikt hadden, van elkander
zouden moeten scheiden, daar de
wijze, waarop tante ons ontvangen
had. niet veel goeds beloofde.
Daar is Rémi, zeide hij, hei
huis binnentredende. en zijn
vriend.
Ik heb z© daar straks reeds ge
zien.
Des te boter, dan is de kennis al
gemaaatzii blijven bij ons eten.
lk vond het heerlijk om met Alexis
te eten. dat is te zeggen, oin den ge-
Li.eJau avond bu hun le kuUien ziim
Onze Lachhoek
OP HAAR PLAATS GEZET.
Lang cm boos hadden zij elkaar
over d© schutting uitgescholden en
do stemmen der twee vrouwen klon
ken steeds luider en heftiger.
Eindelijk begon tot groot© vreugde
Van do luisterende buren vrouw
Blink te vertellen hoe zij over haar
buurvrouw vrouw Glad dacht.
Let op wat ik zeg! schreeuwda
zij. Ik zal het je betaald zetten, vuil
wijf! En dat doet nog of het heel wat
ls! Jij bent geen fatsoenlijke vrouw,
en als ik geen fatsoenlijke vrouw
was, zou ik mijn honden niet thuis
houden!
Wat een praatjes! zei vrouw
Glad. Ik zal mijn man wel op dien
van jou afsturen. Dan zul Jè wel an
ders praten!
Zoo, zoo, zei vrouw Blink min
achtend en met bedwongen woede.
En wat zou je oud© man dan wel
doen?
Dat zou je gauw merken, ant
woordde vrouw Glad op kouden toon.
Hij Ls bij d© stadsreiniging en dus go
woon om met vuilnis om te gaan.
HIJ ZOU HET GRAAG WILLEN
WETEN.
Mejuffrouw Timmer hield bijzon»
der veel van verhuizen. Zij maakte
er een vaste gewoonte van t©n minste
ééns per jaar te verhuizen. Haar
echtgenoot kwam daar eerst tegen op
maar schikte zioh later in het geval.
Eens ontmoette een vriend Timmer
terwijl hij bedaard een wagenvraclrf
van zijn huisraad voortduwde.
Zoo, oude jongen! riep hij hem
toe. Al weer verhuizen? Waar ga je
nu weer heen?
Timmer beantwoordde zijn groet
en zei:
Om Je de waarheid te zeggen
weet ik het niet. Ik volg he>t huis-
raai maar en zal er zoo wel achter
komen.
front, hebben ook ditmaal d© door
braak niet kunnen beworkstelllgen.
De verliezen van de Russen zijn tot
80.000 man gestegen.
Uit Engeland.
EEN ZWEEDSCHE
REPRESAILLEMAATREGEL
TEGEN ENGELAND.
Volgens een „Reuter'-telegram uit
Stockholm, heeft de Zweedsche regee-
ring een verbod van uitvoer van dro-
gó en natte lioutpulp uitgevaardigd.
Dit besluit moet ongetwijfeld als
een repiésaille-maatregel van de
Zweedsche regeering tegen Engeland
beschouwd worden en wel als oone
vergelding voor het ophouden der
Zweedsche post door de Engelsche
marine. Deze maatregel kan ernstige
gevolgen hebben, maar voor Zweden
niet minder dan voor de geallieer
den.
Hout pulp maakt een hoofdbestand
deel uit van de goedkoopere papier
soorten dus ook van couranten
papier. Het wordt óf machinaal óf
langj chemischen weg bereid.
Engeland trekt in dezen tijd de
helft van de houtpulp voor zijn cou
rantenpapier uit Zweden. Het zou
dus inderdaad een zware elag voor
de Engelsche papierindustrie en voor
de pers kunnen zijn. zoo Zweden het
uitvoerverbod langen tijd handhaaft.
Maar voor Zweden zelf is het verbod
niet zonder bedenkelijke gevolgen.
Engeland is een zeer groote afnemer
(in de eerste 10 maanden voor meer
dan 50 ruillioen gulden aan houtpulp)
en Zweden is met de eenige leveran
cier. In normale tijden voeren ook
Rusland en Du:tschiand. than.-, in
oorlogsiijd, alleen Noorwegen en Ca
nada. houtpulp uiL Mocht het uit
voerverbod dus lang duren, dan" zal
Zweden enorme hoeveelheden moe
ten opstapelen, terwijl Engeland
vooral uit Cunada het tekort.zal
trachten aan te voeren. Dit zaJ mis
schien niet zoo vlug en gemakkelijk
gaan. maar heeft de Canudeesche in
dustrie zich eenmaal hierop toege
legd. dan zou Zweden van de Engel
sche Dupiermarkt verdwijnen.
Zoo zou Zweden in eene belangrij
ke industrie zich ernstig schaden en
o,p zijn verhouding tot Engeland een
ongunstigen invloed uitoefenen.
De Zweedsclie Kamer van Koop
handel u> Lunden heeft nu bekend
gemaakt, dat öe maatregel van Zwe
den het gevolg is van het gebrek aan
steenkool en de noodige chemicaliën
maar eerlijk gezegd vond ik het ook
prettig, dat ik een middagmaal
kreeg. Sedert wij Parijs verlaten
hadden, was onze maaltijd er reeds
bij ingeschoten, nu en dan een korstje
brood of een stukje spek, maar noo:t
een wezenlijk middagmaal, aan ecD
tafel, met bord en vork.
Onze verdiensten stelden ons wel
in staat een beter leven te leidc-n,
maar wij moesten zooveel mogelijk
bezuinigen om de koe te koopen, en
Mattia was zoo goedhartig, dat hij
het bijna even gaarne deed als ik, bij
de gedachte aan de koe.
Diep avond echter zouden wij niet
het genot van een maaltijd smaken;
ik zette mij aan tafel op een stoel,
naai- wij kregen geen soep. Tante
hai den geheelcn dag verpraat, eerst
op het laatste oogenblik had zij aan
het eten voor haar man gedacht, met
dit gevolg, dat wij koffie en varkens-
vleesch kregen. Oom Gaspard was
spoedig tevreden, want hij hield veel
van rust hij at dus zijn spek en be
klaagde zich niet. of. zoo hij zich al
een opmerking veroorloofde, dan
deed hij dit zeer kalm en bescheiden.
Zoo ik geen drinker word,
zeide hii. zijn glas met water vullen
de. dan is het omdat ik er te braaf
voor bentracht ons morgen diu»
soep te geven.
Als er tijd voor is.
(Wordt vArvolodl
