De Europeosche Oorlog.
Alleen op de Wereld
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDERDAG 24 FEBRUARI 1816
Ds Duitscliers berichten senlji terreln-wlnstea op '1 Westelijk front. Aan
de Maas xjji de Fransche stellingen over een lengte van 10 Ol. en
een diepte van 3 8.M. doorgestoeten. 3000 Fransen zijn daarby
gevangen genomen en reel oorlogsmateriaal is door dl Dnltschers
Gegevens over de Montenegrijnsclie gnaesties.
Dit Engeland. Een vredesdsbat in 't Lagerhuis. Een blokkade-minister.
Dit de Rnsslssbe Doema.
Orficieel nieuws.
rAan de atafbericliten ontleenen we:
WESTELIJK OORLOGSVELD.
Van den Duitschen stat
Door een onüt/»offing in de nabij-
(heid van de doer de Duitsohers on
21 Februari veroverde loopgraven,
Ion O. van Souchez. zijn de Fransche
stellingen aanmerkelijk beschadigd.
Het aantal gevangenen is hier geste
gen tot 11 officieren en 348 man, en
dc buit bedraagt 3 machinegeweren.
Op de Maashoogten duren de ar
tilleriegevechten met onverminderde
kracht voort.
Ten Oosten van de Alaas hebben de
Duitschers stellingen aangevallen,
o:e de Frnnschen ongeveer ter hoog
te van de dorpen Consenvoye e.n
Asanne.s sedert anderhalf jaar met
alle middelen van de verdedigings
kunst versterkt had. om hen instaat
te stellen de Duit6Che verbindingen
in het Westelijke gedeelte van de
li oèv re-vlakte te kunnen hinderen.
De aanval stootte de stelling over
een breedte van ruim 10 K.M., waar
over hii ook begonnen was, en tot
on een diepte van 3 K.M. door. Be
halve zware, bloedige verliezen ver
beurden de Fransohen meer dan 3000
man aan gevangenen en veel oorlogs-
materieel. dat nog niet te over
zien is.
In den Boven-Elzas leidde een aan
val ten W. van Heidweiler tot ver
overing van Fransche stellingen
over een breedte van 700 en een
diepte van 400 M.. waarbij ongeveer
80 gevangenen in Duïtsche handen
bleven.
In tal van luchtgevechten behielden
Dunsche vliegers de bovenhand.
V an den Fransohen staf
In Artois hebben de Fransohen
eenice gedeelten van loopgraven her
nomen.
Ten Noorden van Verdun heeft «le
beschieting door de Duitschers
door de Franschen krachtdadig be
antwoord den heelen nacht ge
duurd. De infanterie-gevechten heb
ben zich ontwikkeld over een front
ter gezamenlijke breedte van
sueeks 15 K.M. De strijd wordt
woed voortgezet, van den rechter
Maas-oever af tot een punt ten Z.O.
van Herbebois. De Franschen heb-
hen. na een hardnekkig gevecht,
waarbij den Duitscliers zeer grooto
verliezen ziin toegebracht, liet dorp
Haumont ontruimd, waarvan -zii de
zoomen nog bezet houden.
Ten Oosten van Seppois zijn
Fransohen cr door een tegen-aanval
in geslaagd, het grootste deel van
het Bois Caurés, gelegen op het
vooruitspringende terrein ten Noor
den van Baumont, dat Dinsdag door
de Duitschers is bezeL te hernemen.
F.en krachtige aanval, door <i
Duitschers op Herbebois gericht,
door Fransch afsluitingsvuur prompt
gestuit Volgens: zeggen van krijgsge
vangenen ziin zekere Duitsche een
heden in den loop dezer gevechten
volslagen vernietigd.
De artilleriestriid in de streek
11 a ut es G barrières en Fromezy duurt
in de streek van. Nomcny in
Lotharing u, is de-Fransche artille
rie vin Pixilijvig geweest.
Een Duitsche verkenning ten Noor-
deu van Le Tiécourt heeft de Fran
sche linies nie<t. kunnen bereiken.
Van den Engelschen staf:
Eenig geschutvuur in de nabijheid
Op den uitersten linkervleugel heb-1 het etreven der Zuid-Slaven naar
■hen de Engelsehen enkele werkploe- eenheid. Men begreep, dat de ver
gen beschoten en in een mijntrechter mina tusschen Drau en Adriatisclie
- - grenadiers Zee van een vereeriigd Zuid-Slavisch
een Duitsche afdeeling grenadieis
met handgranaten verstrooid.
OOSTELIJK OORLOGSVELD.
Van den Oostenrijkschen
staf
Ten N.W. van Tarnopol hebben
vooruitgeschoven Oostenrijksche af-
deelimgen aanvallen der Russen te
gen de reeds meermalen genoemde
veldwacht-versch ansingen afgesl a-
gen.
Van den Russisch en staf
Boven de streek van Riga Fëie-
drichstadt en Jacobstadt hebben ver
scheidene Duitsche vliegtuigen bom
men geworpen.
In de streek van Ukskuul Lebben
de Duitschers een hevig vuur ondier-
houden.
Twee Zeppelins zijn hoven Duna
burg geweest.
Bij Illoekst levendige •beschieting
over en weer de Duitschers hebben
daar mijnen van groot kaliber ge
worpen.
Dinsdagnacht hebben de Oostenril-
kers de Russische linies ten Westen
van het Swenteii-meer tot bet Ilsen-
;r fel beschoten.
ZUIDELIJK OORLOGSVELD.
Van den Oostenrijkschen
staf
De hevige arlilleraegevechten in de
kuststreek duren voort. Achter dc
Italiaansche linies zijn groote bran
den waargenomen.
Italiaansche:
Van den
staf
De Italiaansche artillerie heeft de
Oostenrijksche stelJingen aan
boven-CordevoIe.iit Boite, doeltreffend
beschoten.
De Oostenrijkers hebben een hard-
nekkigen aanval gedaan op dór. Mon
te Nero, doch zijn op hei gelieulo
front teruggeslagen, behalve in ëén
loopgraaf, waar zij binnendrongen
doch later weer zijn verdreven.
Servië, Montenegro,
Albanië en Salonikl.
IN ALBANIë.
De Oostenrijksche staf deel'
mede
Ten Z.O. van Durazzo hebben de
Oostenrijkers den vijand uit een
vooruitgeschoven stelling verdrJvei
O.-H. vliegers hebben Italiaansche
schepen in de haven van Durazzo
met bommen bestookt. Een transport
schip is in brand gevlogen en gezon
ken.
Ovor T&ontonsgro.
In de „Manch. Guardian" heeft
sir Arthur Evans een uitvoerig arti
kel geschreven, waarin hii uiteenzei,
welke ernstig© fouten ten aanzien
van Montenegro zijn begaan, tenge
volge van verkeerde opvattingen der
Italiaansche politiek, terwijl Enge
land die "verkeerde leiding van Italië
volgde.
't „Algemeen Handelsblad" schrijft
daarover
Sir Arthur Evans wijst op de groo-
te beteeken is van het kustgebied aan
den oostehiken oever van ue nooide-
lijke Adriutische Zee en merkt
dat men reeds sedert jaren te Berlijn
die beleekenis begreep. Een van de
voornaamste oorzakc-n van den
genwoordigen oorlog van de zijde
der Duitsche mogendheden was, om
baar toekomstige maritieme ontwik
keling in de Adrialische Zee te
Yperen beeft het Engelsche geschut-1 zekeren <loor de onafhankelijke Ser-
vuur dc Duitsche stelling aanrnerke-1 vische staten te vernietigen, die
diik beschadigd. I natuurlijke kampioenen waren voor
rijk, in overeenstemming met d'
wenschen van de overweldigende
meerderheid van de bevolking, het
grootste gevaar was. dat deze eer
zuchtige, plannen bedreigde. Zoo
werd Servië verpletterd een schrik
bewind onderdrukt de Slaveerische
Serviseh-Kroatisch© provinciën
der monarchie en nu was het de
beurt van Montenegro.
In liet begin van den oorlog toon
de de vloot der geallieerden, onder
opperbevel van den Franschen ad
miraal Bonè de I.apeyrère, ©enige
activiteit in de Adriatische Zee. Men
deed met succes een aanval op Lissa.
De Borbe di Caltaro werd geblok
keerd en eenige forten werden daar
verwoest, en in November 1314 vvei'd
den val reeds voorspeld. Toen kwam
de actie tegen de Dardanellen en ëen
periode van betrekkei ijken stilstand
volgde. De belangrijke onderneming,
die Montenegro zou hebben gered,
werd gestaakt. Maar de Fransche ad
miraal bleef toch hel vervoer der
bencxligde voorraden beschermen,
tot in Mei van liet vorige'jaar eene
verandering intrad, die voor Monte
negro langzame uitputting en einde
lijken ondergang beteekende. Dat
was het geheime verdrag, in April
1S15 gesloten tusschen de geallieerden
er. Italië, waarbij aJs priis voor II
lië's deelneming aan den oorlog, a;
Italië werden gewaarbo-^d niet
leen wat als ItaJiaansch gebied mocht
worden beschouwd met de posities op
de Adriatische eilanden, die het voor
zijn toekomstige veiligheid toekwa
men. maar ook gebieden in Dabnatiè,
oosteliik Istrië en de Kant" met de
Kroatische eilanden, bewoond door
Slavische bevolking en voor een
deol centra van Zuid-Slavisch natio
nalisme. Die geheime overeenkomst,
door sir Edward Grey geléekend,
was, zegt de schrijver, in'strijd met
dè herhaalde verklaringen
geering. dat wij streden ..voor de
rechten der kleine natiën en 'voor
haar onafhankelijkheid.
Het was zeer goed mogelijk geweest
de gewettigde eischen van Italië
voldoen zonder de vitale belangen
der Slavische bondgenooten te offe-
en. liet vervreemden van de volken
an Zuidelijk Oostenrijk en van een
groot deel van liet Balkan-schier
eiland door het steunen der verlan
gens vun de Italiaansche chauvinis
ten. was een grooter verlies dan
Italië door ziin beperkte hulp zou'
kunnen vergoeden.
Arthur Evans betwijfelt niet de
oprechtheid der italiaansche regce-
iing en acht Italië's deelneming aan
den oorlog een spontane daad. maar
de naakte historische feiten .zijn deze,
dat de perken, waarbinnen de Italia
nen zouden medewerken, van den be
ginne al aan bekend waren. Er was
een krachtige beweging togen ItjjJië's
tusschenkonist en nog altijd zijn de
tegenstanders van Itulië's deelneming
aan den oorlog machtig. Het trac-
taat met Duitschland is dan ook nog
steeds niet opgezegd.
Intusschen. het geheim verdrag
wc.rd bekend aan de meest belang
hebbenden. wier eerst-geboorterecht
door de diplomaten was verkocht. Eu
de gevolgen waren betreurensw
dig. De anti-Oostenrijksche beweging
ondor de Slovenen, Kroaten en Dal-
matiërs verminderde. Van een ge
meenschappelijk© actie van Italië en
Servië in de richting van het Saver-
dal was geen sprake. En het afstaah
aan Italië van Slavisch gebied aan
dpn Oostelijke» oever der Adriatische
Zee liad een cmgunstigen invloed op
de pogingen, om concessies van Se
krijgen. En de Servische actie in de
richting van Albanië vergrootte de
breuk met Italië.
De bezetting van Skoetari door de
Montcnegrilnon wns een nieuwe oor-
i'aak van moeiliikheden. hoewel ze
noodig was. omdat sedert de sluiting
an de haven van Antivari. alleen de
Bogana nog een weg bood voor aan
an benoodig'lheden voor Mon
tenegro.
Maar Engeland koos bij die mee-
ningsverschiLlen de zijde van Italië
en scherp veroordeelt de schrijver de
onvoldoende vertegenwoordiging van
het Britsche rijk in Ceitinje. waar de
gezant elke voeling met ziin omge-
ing en elk begrip van hetgeen in
Montenegro omging, miste, zoodat
door diens verkeerde inlichtingen zoo
l.merzamorliaud de verhouding mot
Montenegro haast een vijandig ka
rakter begon te dragen. De Engelsche
regeering onthield zich er van, Mon
tenegro in zijn nood bij te staan en
zelfs tijdens den Servtóciien terug
tocht gaven de Britsche autoriteiten
nog orders, opdat van de voorraden
voor de noodlijdende Serviërs toch
maar niets in handen zou komen van
de zéker niet minder noodlijdende
Montenc-grijnen. Zoo kreeg Montene
gro in ziin doodstrijd niet de minste
hulp en steeds maar weer verklaarde
het Britsche departement van buiten-
landsche zaken „Wij hobben
geen aansprakeliikheid. Dat zijn
quaesties die Italië raken". Maar,
vraagt de schrijver, wie was het, die
doze quneslies aan Italië overliet?
Ondanks de grc-ote belangen, die op
hei spel stonden, liet men het mari
tieme initiatief in de Adriatische Zee
(eerst in handen van Franschen en
Brittenl aan Italië over. En al toon
de Italië in den beginne eenige acti
viteit toen de „Garibaldi" was ge
zonken. de tweede kruiser, dio te
erende ging door een mijn of een
En de schrijver concludeert, dat de
belangen van de geheele alliantie iai
govaar ziin gebracht door chauvinis
tische Italiaansche politiek,
DE VREDESONDERHANDE
LINGEN.
Havas seint uit Parijs j
Mioesjkow'te, minister-president
van Montenegro, maakt de volgende
nota bekend s
Ondanks de formeele verklaringen,
onlangs aan de pers verstrekt door 't
hoofd der Montenegrijnsche regce-
rir.g, dat met de koninklijke Ifamilie
de wijk naer Frankrijk heeft geno
men. geeft de Oostenrijksch-Duiteche
diplomatie haar drijven niet op. Haar
praktijken strekken om opnieuw ver
warring te stichten en de openbare
meening in twijfel te brengen. De
Ooslenrijksch-IIongaarsché gezant te
Madrid heeft ©en nota Verspreid, vol
gens welke een verzoekschrift van le
den der Montenegrijnsche regeoring,
die in het land zijn achtergebleven,
aan koning Nikolaas zou zijn voorge
legd. om hen te maohtigon vrede te
sluiter».
Gelukkig zal geen verbonden of on
zijdig© regeering zich in dezen zoo
onbondig gespannen strik laten van-
ge Wanneer koning Nikolaas en het
hoofd zijner regeering genoodzaakt
zijn geweest Montenegro te verlaten
ten eind© aan den vijand te ontkomen,
na zeer duidelijk© orders te hebben
verstrekt om onder geen enkel voor
wendsel in onderhandeling te treden,
dan is dat stellig niet geweest om
thans de voorstellen te onderschrij
ven van personen, iie onder den druk
vun den overweldiger handelen.
Daarom is het goed te herhalen dat
de koning en de wettig© regcering van
Montenegro zich in denzelfden toe
stand bevinden als de soevereinen en
de regeei'ing«-n van België en Servië.
Het lot van Montenegro is door de
torpedo, trokken de Italianen rich e:ic,-.n verantwoordelijke leiders, die
jn frankrijk toeven,
onder bescherming gestold van hun
groote bondgenooten, die er van over
tuigd ziin dat die leiders niet in af
zonderlijk© onderhandelingen zullen
treden.
ran den Roohe di Cattarö terug en se
dert was de Oostenrijksche vloot on
betwist meester aan de Oost-Adriatl-
schc kust van Antivari tot Pola,
Triest pn Fiume. Oostenrijksche slag-
sciieroeit konden vrij de Roche bin
nenkomen. Geen potrina werd nicer
gedaan tot bezetting van Lissa. Het
maritieme offensief in de Adriatische
Zee was verlamd. Wellicht, meent de
schrijver, had men mogen verwach
ten. dat de Italianen zelf het belang
hadden ingezien van de vorming van
Verspreid nieuws
van deoorlngsvelden
AAN DE STRYPA.
Van het Oostfront wordt aan het
zou, volgens de bovenge
noemde berichten, moeten worden op.
gemaakt, dat de Duitsche verheien
vee! grooter zijn, dan de regeering
wil doen gelooven.
DE DUITSCHE WINST IN *IIET
WESTEN.
D© „Voss. Ztg." verr.6<-nit van haar
correspondent uit het Duitsche hoofd
kwartier, dat de bestorming van de
Fransche stelling ten oosten van Sou
chez aansluit aan de met succes bo-
kroondc aanvallen van het Duitsche
leger bij Artoia, op het einde van Ja
nuari en iri hel begin van Februari.
Het nu gewonnen terrein vormt naar
bet noorden de bijna onmiddellijke
voortzetting van de nieuw veroverde
linie van Thelus. over de hoogte van
Vimy, tot Givenchy. Ook ditmaal gold
het den Franschen de kleine voorde©-
len, die zij met hun offensief in den
henfst behaald hadden, te ontnemen.
Het resultaat is derhalve ©en werke
lijk© verbetering van het Duitsche
front. D©z© verbetering beteekont
'oor de Duitschers een belangrijk
voordeel en voor de Franschen een
gevoelig verlies.
't DUITSCHE LEGER.
Times" verneemt, dat bij de bij
Rouvroy, ten westen van Mêziëres.
gevangen genomen Duitschers velen
zijn van de lichting 1016, die in Ja
nuari in Frankrijk waren aangeko
men en onmiddellijk naar het front
gezonden.
EEN ONDERAARDSCHE ONTMOE
TING.
Max Osborn vertelt van hot Weste
lijk front in de „Vossische Zeltung"
de volgend© geschiedenis
Men vertelde mij hier van een
vreeseiijk -tooneel dat zich 's nachts
had afgespeeld. Het is een van de toe
valligheden die de onderaardscha
mijuuorlog in zijn wreede grilligheid
mee kan brengen. D© Duitschers. die
aan het graven en boren waren, ko
men plotseling uit in den mond van
eeii vijandelijk© mijngang, die pre
cies in dezelfde richting ©n in de
zelfde diepte liep. Zooals zijzelf ston
den daar aan den anderen kant vij
andig© pionniers met spaden gebo
gen in het nauw© aardgat. Nu begon
daar beneden onder de aarde in het
donker bii het bleek© schijnsel van
een zwakke mijnlamp een liandge-
7„i,i m-ivUrOmn Htjint di» de van nel uosuront worm aan nei i
Zuid-blciv ischen staat. uie te Tagi-blatt" ei-smid dat de Rus- meen, waarbij de Franschen tenslotte
teie '^^n Ta-i^te iü^vaihet ^'ische linio- noordwestelijk van Tar- j terugkiopen. hun werk achter zicb
tegeimaan. maar de acue vannei be--C!irij-ft die van aar. vernielend.
de actie van het
kleine percentage Italiaansche im
migranten in het Dalmalifiche kust
gebied. had in Italië te veel invloed,
inplaats van vriendschap te bevorde
ren met dc Slavische buren, onder
vonden dezen als vluchtelingen op
Itaiiaanscli gebied slechts vijand
schap en slechte behandeling.
Intusschen nam de ellende in Mon
tenegro toe. maar Italië stak geen
vinger uit om te helpen, noch wat
aanvoer van levensmiddelen, noch
wat aanvoer van munitie betreft. Ook
de 'Britsche r«:eoriD« deed niets. De
Fransche regeering zond schepen af
roef levensmiddelen, maar weken
lang werden deze schepen door de
Italianen vastgehouden bij Gailipoü
aan de Golf van larante. En toen ze
eindelijk vergunning krecen, werd
aan dezo schepen geen escorte ver
leend. Een of twee der schepen kwa
men tot Valona, waar ze zeker de
Möntenegrijnen niet konden helpen.
De overigen gingen ten gronde.
Een Montenegrijnsch minister was
naar Italië gegaan om op vrijlating
der schepen aan te dringen, maar
zonder resultaat. De Britsche regee-
rins toonde zócli onverschillig. Ein
delijk. in October, deed de Montene-
PCjyjnsche zaakgelastigde te Rome een
laatste poging tot vriendsohappelij-
don Bovero-Pereth tot aan de Beven-
Strypa loopt, en aan de oostzijde
open is 17 kilometer ten westen der
stad bevindt zich aan dezen boog een
sterk uitgebouwde stelling, gelegen
aan he-t meer Mozuzka, en steunende
op den heuvel bij het dorp Kozlow.
Aangezien deze stelling ongeveer 20
nieter hooger gelegen is dan de land
schappen om het meer van Strypa,
was zij voor de Russische veldwachl
en artillerie een gunstig punt voor
waarnemingen. Om die reden werd
Ue stelling 21 Februari door de Oos-
tenrijksch-Hongaarsche jagers aan
gevallen. De aanvallers drongen in
een vermetelen overval de Russische
stelling binnen, en verjoegen de be
zetting, die op dc vlucht ging, voor
zoover zij niet in het handgemeen ge
dood of gevangen genomen werd.
OVER VERLIEZEN.
1 Aêgemeen Handelsblad schrijft^
„Reuter" en „Havas" zenden ons
beiden uitvoerig© telegrammen om
trent onjuistheden, die in de in
Duitschland gepubliceerde verlieslijs-
ten voorkomen. Deze lijsten worden,
volgens „Havas", uitsluitend uitgege
ven om den indruk te wekken, dat al
leen Duitschland niet schroomt om
ke samenwerkriifl met Italië, die zouj zijn verliezen bekend te maken,
moeten eericlit zijn op een gemeen-1 Er bestaat in Frankrijk een spe-
schappeliike actie tegen de Boche di ciaal bureau, dat tot taak heeft, nauw-
Cattaro. Er werd berekend, dat, het j keurig© lijsten van de corpsen en af-
voldoende zou zijn. 25.000 man Itali- j deelingom, waartoe de gevangen go-
aonschc trooocn af te zenden, die ge-1 nomen Duitschers behooren, bij te
steund zonden worden door het lialve houden. Hc-t is daardoor mogelijk go-
Montenegrijnsche leger, terwijl de weest vast 'e stelten, dat er van som-
rest daarvan aan de oostelijke grens j mige regimenten meer gevangenen ih
viseh gebied jegens Bulgarije te vei-- te met te doen.
streed onder leiding van den Servi
sch en «eneralen staf. Aan deze actie
tot behoud van den Lowtsien zou na
tuurlijk een maritieme actie ter af
sluiting van de Boche moeten wor
den verbonden. Maar er gebeurde
niets. l)e Italianen zonden in De
cember een expeditie van ongeveer
geliike sterkte als Montenegro vroeg
naar Valona, maar voor Montenegro,
voor den Lowtejen kon men de risico
niet op zich nemen.
Zoo kon niets het ongelukkige
landje redden en moest ondanks alle
dapperheid Montenegro vallen. Na
Servië. Montenegro. Na Montenegro,
Albanië, zegt de schrijver. Voel
bloed, veel geld zal noodig zijn om
deze successen van dan vijand weer
Frankrijk zijn, dan het totaal der
verliezen aan dooden, gewonden, ver
misten en gevangenen van die regi
menten, dat de ..Duitsche lijsten, ver
melden.
In de telegrammen worden dan ver
schillende voorbeelden genoemd,
waaraan wij slechts een enkel voor
beeld ontleenen Het aantal gevan
genen van Löi 108ste regiment, 23ste
legercorps, bedraagt volgons de Fran-
acJie lijsten 403 mandc Duitsche
daarentegen geven 259 namen op,
waaronder 28, dio niet op de Fran
sche voorkomen. Hier zijn dus 144
man of 3a 7 te -weinig opgegeven.
In nog andere gevallen stijg: d;i te
kort tot 76 S0, ja zelfs eens tot 946
Uit dit alles zou dus de onbetrouw
baarheid der Du'tsciie lijsten moeter
Erzeroem.
Dc Turkse he legatie in Deii
llaag deelt mede
Het Turksche leger is uit militaire
overwegingen, zonder verliezen, te
ruggetrokken in stellingen, gelegen
ten Westen van Erzeroem. na de
stellingen vernield te hebben, die
zich op 15 kilometer ten Oosten van
de stad bevonden, evenals vijftig
oude kanonnen, die niet konden wor
den vervoerd. Het fantastisch be
richt. door de Russen verspreid, vol
gens hetwelk zij te Erzeroem duizend-
kanonnen zouden hebben buitge
maakt en tachtigduizend gevangenen
gemaakt, is in strijd met de waar
heid! In werkelijkheid heeft geen en
kel gevecht plaats gehad in de om
streken van Erzeroe-m, behalve de
gevechten, die zich in bedoelde stel
lingen hebben ontwikkeld. Eigenlijk
gezegd, was Erzeroem geen vesting,
rnaar waa het ©en onen stad. De oude
forten, die zich in den omtrek be
vonden. bezaten niet de minste mili
taire waarde. Om die reden kwam
het behoud van de stad niet in aan
merking.
De „Times" verneeöit uit Peters-
buig
De opmarsch der Russen in het
kustgebied van Turksch Armenie
brengt de Russische kolonnes op
een of twee dagmarschen van de
haven van Rizeh en vormt daarom
een iechtstreeksehe bedreiging voor
Trehizonde. Men zegt. dat de Turken
niet de ontruiming van deze laatste
nlaats al begonnen zijn. Het verlies
van de belangrijke havenplaats Tre-
bizonde zou den Turken van liet
eeniöe goed versterkte punt beroo-
ven. dat In stRat. v-om zijn. meer of
minder ernstig tegenstand tegen
den onmarscli van de Russen op dit
oorlÓRStooneel te bieden.
Een ruwe schatting stelt het ver
lies van de Turken bij de operatie»
om Erzeroem op tusschen de 85.000
en -10.000 man op een totaal vqd
100.000.
Russisch legerbericht:
D© Russen zetten de vervolging
voort van dc rest van hel Turksche
leger.
FEUILLETON
HECTOR MALOT.
101)
He-t gansclie dorp liep ons na tot
het raadhuis, waar de gevangenen
bewaard werden. Men omi-ingd© ons
van alle zijden; men dmvd'e ons; men
scliold ons uit er. als de gendarmo ©r
niet bij geweest was, aou mem ons
met .steonen hebben goworpen, mis
schien nog wel erger alsof wh de
grootste misdadigers, moordenaars of
brandstichters waren. Toch hadden
wij volstrekt geen kwaad gedaan.
Maar zoo is nu de menigte; zij vindt
er genot in ongeJukkigea te misluuj-
delen, zonder te weten wat zij gedaan
hebben, ja zelfs zender te veto of
zij schuldig zijn.
Aan de govangcrou gok omenhad
ik nog c©n oog>.-h ik hoop; do portier
van het raadhuis, di© tevens cipier
was en veldwaclrtor bovendien, wilde
ons ©orst niet toelaten. Ik zeide al bij
mij zeiven, dal dit tenminste eeii braaf
ma.n was. Maar toen da gendarme
aanhield gaf hij eindelijk toe. Voor
ons uitgaande, opende hij een© groote
deur. die van buiten met een zwaar
elot en twee stovigo grendels waa ge
sloten. Toen eerst bemerkte ik, waar
om hij eerst moeilijkheid had ge
maakt om ons te ontvangen: hij had
namelijk het \ertrek, dat tot gevan
genis diende, tot bewaarplaats voor
zijn uien ingericht en daarmee lag
dan ook de grond bedekt. Terwijl
men. one© zakken doorzocht, on zo rries-
son en lucifers enz. afnam, veegde de
cipier zijn uien in een boek bijeen.
Toen sloot men de deur en hét g©-
druisch dat het omdraaien van deu
sleutel en het dichtschuiven van de
grondels maaktun, klonk versekr.k-
kelijk akelig.
Wij zuten dus in do gevangenis.
Voor hoe lang?
Toen ik inezelven die vraag deed,
kwam Mattia voor mij staan, en zei-
de, terwijl hij zijn hoofd voor mij
boog:
G©«f me maar een geducht pak
slaag: sla nu maar goed raak-, je kunt
me met zwaar genoeg itraflen voor
mijn domheid.
Je hebt een dom men streek be
gaan en ik heb ze toegelaten; ik ben
even dom geweest als gij.
Ik aou liever hebben dat je me
©en pak slaag gaaft ;dan zou ik min
der verdriet hebben; onz© koe! 'ou«e
arm© koe! de koe van den prins!
Ilij begon bitter te schreien.
Toen was liet mijn beurt om hem
t© troosten en hem aan 't verstand
te brengen, dat onze toeetand zoo erg
niet was. Wij hadden geen kwaad ge
daan eai het zou ons niet moeilijk
vallen te bewijzen, dat wij onze koe
gekocht hadden; de goed© veearts ui»
Ussc-l zou onze geiuig© wezen.
En als men beschuldigt, dat wij
hot geld gestolen hebben, waairoor
wij de koe hebben gekocht, hoe zul
len wij dan bewijzen, dat wij liet ©er-
lijk hebbeji verdiend'? Je ziet toch wel
dat ongelukkigen van allee worden
verdacht en beschuldigd.
Mattia liad gelijk; ik wist maai' al
te good dat men hardvochtig is voor
ongelukkigen; de kroten waarmede
men ons \©rvölgJ liad to>t voor de
dour der gevangenis, bewezen liet
kamers many al te goed.
En dan, zeide Mattia, nog altii<'
weenende, als wij uit de gevangenis
ontslagen worden en onze koe terug
krijgen, zullen wij dan vrouw Barbó-
rin vinden?
Waaiom zouden wij haar niet
vinden?
Zij is mogelijk gestorven in den
tijd. dat gij haar niot gezien hebt.
Di© vrees sloc-g ook mij om 't hait.
Het was inderdaad heel goed moge
lijk dat vrouw Bar berin gestoiven
was; want hoewel ik nog niet op don
leeftijd was, waarop inon aan den
dood denkt, wist ik toch, dat men
Verliezen kan wie men lief heeft
Had ik Vitalis niet verloren? Hoe
kwam het, dat ik zelf daaraan niet
reeds vroeger had gedacht?
Waarom hebt ge me dat niet
eerder gezegd"? vroeg ik.
Heel eenvoudig; aJs ik gelukkig
ben, heb ik slechts prettige dingen in
mijn heisens, en ais tk ongelukkig
ben, alleen treurige. En ik was zoo
gelukkig bij d© gedachte een koe thuis
te brengen bij vrouw Barber in, dat ik
haar alleen maar voor ine had, blijde
en lachend over haar koe en ook on
kel onz© blijdschap zag. Dat ver
vulde me zoo met vroolijke gedachten
dat ik voor niets anders gevoel liad.
L'w hoofd is niet dommer dan
het mijne, beste Mattia, want ik heb
evenmin als gij aan iets andere ge
dacht. Evenals gij liad ik voor niets
gevoel dam. voor dat één© gelukkige
©ogenblik, waarop wij vrouw Barbe-
rat haar koe zouden geven.
Och, och! die koe van den prins!
riep Miiitia schreiend uit, 't is een
mooi© prins!
Plotseling stond hij op en mot hef
tige gebaren riep hij uit:
Als vrouw Barborix» eens dood
was en die ellendeling van een Bar-
berin nog leefde en ons onz© koe af
nam en misschien u zetven ook nog
hield!
Zeker was hot d© invloed van de
gov a n gei lis die zulke zwaarmoedige
gedachten bij ons deed oprijzen; 't
was dat geschreeuw \an de menigte;
't was de gendarme; 't was het ge-
druisch van het slot en de grendels,
di© men achter ons had, gesloten.
Maar Mattia dacht niet slechts aan
ons, maar ook aan onze koe.
Wat zal men ze te eten geven?
Wie zal haar melken?
Het éene uur »a het andere ver
streek, te-rwijl wij euis aan die treuri
ge overpeinzingen overgaven, en hoe
langer liet- duurde, zooveel te zwaar
moediger werden wij.
Ik trachtte Mattia op te beuren
door hem te zeggen, dat men ons in
ieder geval toch verhoeren zou.
En wat zullen wij dan zeggen?
De waarheid.
Maar dan zullen zij ons a3n Bar-
b'.rin overgéven, of. als vrouw Har-
berin uiteen thuis is, zal men haar
ondervragen om t© zien of wij niet.
liegen, en dan zullen w© haar niot
meer kunnen verrassen.
Eindelijk word d© deur met groot
geweld geojxaid en .wij zagen een
ouden heer binnenkoim-ri, wiens oj»©n
gelaat terstond onz© lioop herleven
deed.
Allo! kwajongens, staat op, zoide
de cipier, en antwoord op hetgeen
mijnheer de vrederechter je vingen
zal.
*t Is goed 't is goed. sprak
vrederechter, terwijl hij den cipier
een wenk gaf om hem alleen te laten;
ik zal eerst dien knaup in verhoor
nemen daarbij wees hij met deal
vinger naaj- mij breng den anderen
zootang weg en bewaur hem góed; ik
zal later met heen spreken.
Jk achtt© liet noodig in de gegeven
omstandigheden Mattia te waarschu
wen hoe hij antwoorden moest en
zeide: Evenals ik mijnheer de vrede
rechter, zal hij u do waarheid en
niets meer dan de waarheid zeg1
gen".
Dat is goed, dat is goed. sprak
de vrederechter weder kortaf, alsof
hij voorkomen wilde, dat ik nog meer
aeide.
Mattia werd weggebracht, maar hij
had toch nog gelegenheid om mij
door een blik te kennen te geven, dat
hij mij begrepen had.
Men beschuldigt u eene koe te
hebben gestolen, zcidc de vrederech
ter.
Ik antwoordde, dat wij die koe ge
kocht hadden te Ussel n ik noemde
den naam van den veearts, die ont
bij liet koopen geholpen had.
Dat 7.al kunnen blijken.
Dat hoop ik want daardoor al
leen kan onze onschuld aan het licht
komen.
En met welk doel hebt gij die ko©
gekocht?
Om ze naar Chavenon te bren
gen en ze present te geven aan een
vrouw, die mijne rnin is geweest en
dio ik nu mïjno dankbaarheid wilds
betooiten voor hare zorgen en een li©
wijs vtfn genegenheid geven.
lloo heet die vrouw'?
I Barboriro
Wordt vervolgd).
