De Europeesche Oorlog.
lunars Ouui
Alleen op lie Wereld
Oplsnw stilstand Id de krijgsbedrijven rondom Verdun. De president
der Franscbe legercommlssle, Clemenpean, verklaart, dat 't Dnitsehe
offensief bij Verdun 't oatzattendste en kraehtlgste voorbereide offen
sief der Dnitschers ntt beel dezen oorlog was. - De Fransehen schatten
de verliezen der Dnitschers bü Verdun op 200.000 man.
Militaire beschonwlngen. De beslissing moet op 't Westelijk frent vallen.
Portugal tegen Dnltschland en Oostenrük-lengarjje.
TWEEDE BLAD
Dinsdag M Haart 1916
OM ONS HEEN
Mo. 2134
Een en ander orer Rusland.
..VVat spreekt u? Nederlandsoli?"
.Vroeg ik, toen ik den nieuwen leeraar
tn het Russisch, den heer Boris Ru.pt-
Bchiinsky, ontmoette.
Hij antwoordde bevestigend en
Voegde de daad bij liet woord, want
het Nederlandse h dat hij spreekt,
hoewel nu en dan wat eigenaardig
gebouwd, is vlot en vlug, zoodat ik
miet kon nalaten te zeggen, dat hij de
In ons land gekiende meening beves
tigde: Russen loeren gemakkelijk
vreemde talon, daarna komen pas de
Nederlandore.
„Dit ie een sprookje", antwoordde
ttiij onverwachts. „Wat men hier over
Rusland denkt, is gewoonlijk ver
keerd. Russen kunnen bijvoorbeeld
de u niet uitsprekenevenmin als' de
e in het woord the© bijvoorbeeld.
Neen, over het algemeen leeren de
Russen niet gjemakkel ijk talen. Die
meening is In de wereld giekomen
doordat de aristocraten, dlie natuuj>
lijk het meest reizen, Franscbe gou
vernantes hebben gehad en duis ge
makkelijk Fransch spreken".
Dit bracht ons van zelf op de vraag
.wat wij in Nederland afweten van
Rusland, dat naar die algemeene in
lichten in d© toekomst een sroote rol
in Europa spelien zal wegens de ont
zaglijke hulpbronnen waarover het
beschikt en zijn groote uitgestrekt
heid. De heer Raptschinsky vond on
ze kennis van zijn vaderland bijzon
der gering. Er zijn tal van Russische
opera's, maar wij kennen die niet, er
Is een uitgebreide letterkunde, maai
wij weten er niet van, uitgezonderd
dan Tolstoj (hij legde don nadruk op
de tweede lettergreep) Dostojevski en
Gorki. In Rusland, waar veel vertaald
wordt, kent men misschien meer Ne
der landsoh© letterkunde: Multatull Ls
In 't Russisch, vertaald en Heijermans.
En wat dan nog uit het Russisch ln
Nederland wordt uitgegeven, wemelt
gewoonlijk van fouten, omdat verta
lingen zelden rechtstreeks uit het
Russisch worden gegeven, maar uit
bet Duitsoh, zoodat er dubbel© gele
genheid is voor het maken van fou
ten.
De bouw van het Russisch is als
tie van liet Latijn, het beeft zes
naamvallen, die een groote rol speilen
en waar men zeer voorzichtig mee
wezen moet Het is voorgekomen, zoo
vertelde die heer RaptscMnsky met
een glimlach, dlat een Nederlander in
het Russisch een schuldbekentenis
opstelde, waarbij hij schuldeiecher,
een Russische firma echul denaarster
was; evenwei schreef hij die zoo. dat
hijzelf de som schuldig was. Gelukkig
had hij te doen met een eerlijk© firma
die er geen misbruik van maakte.
Het Russische alphabet is rijker, H»n
het Latijjische, want liet telt 35 let
ters en -is dus niet tot zooveel samen
voegingen gjenoodzaakt. Russen
schrijven zooaJs zij uitspreken en ver
knoeien dus niet de vreemde namen,
zooal6 andere volkeren: Dzjiolitti,
bijvoorbeeld, niet Giolitti, zooals men
in Nederland schrijft en gewoonlijk
uitspreekt. „Bajron" schrijven de
Russen den naam van den Engelachen
dichter Byron.
,,'k Ben hier nu drie jaar en nog
vergis ik mij wel eens, als ik zeg d e
meisje, inplaats van het meisjel" riep
hij in komischen wanhoop uit, „want
in Rusland kunnen woorden, waar
mee een bepaald geslacht aangeduid
wordt, nooit onzijdig zijn: wat ein
digt op een medeklinker is altijd
mannelijk, wat eindigt op een a vrou
welijk, op een o onzijdig".
„lloeveel leerlingen heeft u aan de
Handelsschool cn hoeveel uur krijgen
ze les?"
FEUILLETON
van
HECTOR MALOT.
117)
Het kwam me voor, dat het zeer
lang duurde eer Mattia den man aan
het verstand had gebracht wal hij
bedoelde bij herhaling moest hij het
zelfde vragen, maar ik'hield me of ik
volstrekt niet twijfelde aan <le kennis
van mijn vriend.
Eindelijk kwam hij terug.
't Is heel gemakkelijk te vinden,
zeide hij wij behoeven maar den
loop van de Theems te volgen en de
kaden te houden.
Maar er zijn geen kaden te Lon
den, of liever zij waren er niet in dien
tijd; die huizen staken vooruit tot in
de rivier. Wij waren dus genoodzaakt
die straten te volgen, die, naar wij
meenden, evenwijdig zoet de rivier
liepen.
Het waren donkere straten, elijke-
rig, onophoudelijk versperd door wa
gens en kisten en balen en pakken
van allerlei aard, en slechts met moei
te baanden wij ons een weg door de
hinderpalen, die telkens zich ver
„Er zijn er nu, geloof iE, officieel
zeventien, die een uur per week les
krijgen, dus op zijn meest twee jaar
lang".
„Is dat voldoende? Natuurlijk
hangt elke taalstudie van persoonlij
ke geschiktheid al Maar in hoeveel
tijd meent u, dlat een goede leerling
wat Russisch kan leerem correspon-
deeren?"
„Eén uur per wede is niet veel.
Hoeveel tijd een leerling noödig heeft
ls niet te zeggen. Ik geef ook les aan
de tuinbouwschool te Lisse, maar
daar krijgen de Jongens meer uren.
Het alphabet schrikt hem af, omdat
het heel anders ie dam *t Latijnsöha,
maar dat is toch zoo eng niet. Wij in
Rusland moeten er wel vier leeren:
Grieksch, Duitsch, Latijn en Rus
sisch. Hoeveel de leerlingen van Rus
sisch kunnen leeren., hangt af van het
stelsel van les geven. Ik heb eem leer
boek voor Russisch geschreven, dat
door 't Miim. van Landbouw, Handel
en Nijverheid uitgegeven is, met den
klemtoon er bij. Daarom moesten de
lettertypen afzonderlijk gegoten won
den".
Met blijkbare voorliefde verdiepte
de lieer Rapts'cliinsky zich ln philo-
togische beschouwingen. Het 81 arisch,
zoo betoogde hij, ldgt tusachen het
Grieksch en het Geren aansch, liet
heeft veel woitel s met 't Geren aansch
gemeen. En zoo ls er ook groot© over
eenkomst tusschen Hollandsdhe en
Russische stammen. Het Russische
woord mou 1 ik bijvoorbeeld (spreek
uit moezjiiek) beteekent tegenwoordig
niets anders dan boer, maar ln zijn
oorsprong beduidt liet menschje, in
de beteekenis van kleine luiden. Het
achtervoegsel i k is het verklein
woord, mouj is hetzelfde als menscli.
Met recht mag van dezen vreemde
ling gezegd worden, dat hij zijn tijd
ln Nederland niet verloren heeft la
ten gaam, Ilij schreef namelijk ook
nog een boeltje, ln het Russisch, over
tuinbouw en onderscheidde daarbij
den bloementeelt on do warmoezerij,
zooals dat lm Rusland algemeen ge
beurt. Daar worden geen groenten
naast do bloemen verbouwd. „Men
heeft er de ruimte' zei hij en dat
moet ook wel zoo zijn ln dit rijk, dat
half zoo groot ais geheel Europa 16.
Op 't gebied van taalstudie wees hij
mij onder meer op een eigenaardig
heid. Petrograd beteekent let
terlijk de „omheining" van Peter,
welnu terwijl wij het woord tuin
hebben en de Duitschers „Zaun" voor
omheining, beteekent het Russische
tun ook omheining. Deze taalver
wantschap zou nog verder uit te brei
den zijn, maar ons op dit oogenblik
te ver voeren.
Natuurlijk kwam het gesprek ook
op het onderwijs. Wij zijn gewoon,
dat dlit dloor vreemdelingen geprezen
wondt en nemen die lofspraak dan
aan als Iets. dat ons van rechtewege
toekomt
Zoo deed de heer Raptscblnsky
niet, integendeel, hij gaf tn verschil
lend opzicht de voorkeur aan het
systeem van onderwijs in Rusland.
Daar wordt de lagere school alleen
bezocht door hen, die niet verder stu-
deeren; wie middelbare scholen en
het gymnasium bezoeken, gaan daar
voor niet van de eene naar de andere
school over, wat aanleiding geeft tot
storing en herhaling, maar blijven op
één school: de middelbare soliool heeft
ei* nsgen klassen en het gymnasium
tien met twee iVoorbeaotdlende Mas-
sen.
Och de uren zijn er andera, beter
vond do heer R., geregeld, namelijk
van half negen tot twee uur, met een
groot© pauze van 40 minuten en na
©lik uur vijf fi zes minuten rust. Al de
Russische scholen hebben groot© bin
nenplaatsen, op verschillend© Amster-
damsoke scholen moeten de Jongens
in die pauze de straat op.
Ik opperde, dat vijf en een half uur
achter elkaar-, zij het dan ook met
vrije 40 minuten en- tusschen, voor
kinderen Inspannend moest zijn; hij
stelde daartegenover, dat z© er na 2
Uur dan. ook af waren,
^^rkemende^dat^d^^&dcriand&cl^
nieuwen. Ik had Capi aan een touw
gebonden em bij volgde mij op de hie
len; het was pas één uur in den na
middag. en toch was in alle winkets
het gaslicht aangestokenbet regen
de roet.
Onder deze omstandigheden gezien
maakte Londen op ons niet denzolf-
den indruk als de Theems.
Wij gingen maar altijd verder en
van tijd tot tijd vroeg Mattia of wij
nog ver van Lincoln's Inn waren. Hij
vertelde mij toen, dat wij onder een
groote poort moeeten doorgaan, wel
ke den weg, dien wij volgden, ver
sperde. Dit scheen mij zéér vreemd
toe, maar ik durfde niet zeggen dat
ik vreeede, dat hij zitfh 'vergiste.
Hij vergiste zich dan ook niet en
wij kwamen aan een geverfde poort,
die zich imet twee zijpoortjes over een
straat uitstrektedat was Tetn/ple
Bar. Opnieuw vroegen wij den weg en
men zeide ons, dat wij rechts moes
ten afslaan.
Toen bevonden wij ons niet langer
in diie breed© straten, vol beiweging
en gedruisch integendeel, volgden
wij smalle, stille straten, die zich in
elkander kronkelden en het scheen
ons toe. dat wij zolven in een kring
rondliepen en in dezen doolhof niet
verder kwamen.
Opeens, toen wij ons al verdoold
achtten, 6tonden wij voor een klein
kerkhof vol grafieekens, waarvan de
eteenên zoo zwart zagen of men ze
spraakkunst moeilijk Is, vertelde hij
van zijn ervaring, dat de scholierem
hun grammatica slecht kennen, ook
wanneer z© die in de practijk weten
toe te passen. En hij voegde er bij dat
de jongens op middelbare scholen
weinig weten van letterkunde, een
feit, dat ik niet kon tegenspreken en
waarbij ik mij de bittere woorden Itór-
innerde van een schilder-. „noch op
onze middelbare scholen, noch op
onze gymnasia, wordt ook maar iets
'geleerd over kunst en kunstgeschie
denis".
Op de H. B. S. worden letterkunde
en kunst opgeofferd aan de alleen
gelukkig makende wiskunde, op het
gymnasium aan de waan van het
Grieksch.
Als wij tn Rusland wagen zouden
wij zeiter ook onze aanmerkingen
hebben. Toch zal menigeen ervan op
kijken, dat een Rus vail wiens land
yvij meenden, dat het in onderwijs
achterlijk Lb. aldus het stelsel van
onderricht in Nederland critiseert!
Aan zulke openhartigheid hebben we
intusschen meer, dan aan lippencom-
plimeintenl
Zou inderdaad het stelsel van on
derwijs in Rusland het onze over
treffen?
Dan zouden we een nJeuw weather
grip hebben af te schaffen.
Er zijn er meer. Sprekende over de
Russische munten vroeg !k, of hot
juist was, dat de zilveren roebel meer
waarde heeft, dan de papieren.
Ook dit. zei de heer Raptsclilusky,
is een fabel.
Voordat wij afscheid namen b& hij
nog iels anders.
Namelijk, dat het hem verwonder
de, dat de Nederlandsclie handel en
nijverheid zich geen moeite geven;
om ln Rusland, dat liever geen zaken
meer met Duitscliland wil doen, een
markt to scheppen?
„Weet u wel zeker", vroeg ik, „dlat
«daartoe geen moeite gedaan wordt?"
Ja, dat wist hij 6tellig.
Dit breng ik over aan wian 't aan
gaat
Den lieer Raptschlnsky heb Bi Vaor
zijn opmerkingen bedankt.
J. C. P.
Stadsnieuws
MAATSCHAPPIJ VAN
NIJVERHEID.
Het departement Haarlem van de
Maatschappij van Nijverheid heeft
Maandagavond in de tuinzaal van
Café ..Brmkmann" eem vergadering
gehouden.
De bijeenkomst werd geopend door
den departements-voorzitter. Mr. J.
C. L. Vlaanderen. Hij' deed de mede-
deeling. dat eenige bestuursleden
door ongesteldheid verhinderd wa
ren. te komen. Daarom werd beslo
ten, het leeern der notulen aan te
houden em over te gaan bob de be
handeling van bet jaarverslag, dat
uitgebracht werd door den heer F. C.
Dufour.
Allereerst worden in dit verslag
verschillende data genoemd, betrek
king hebbend op lezingen, vergade
ringen. etc. Voorts wordt melding
gemaakt van het ledental, dat thans
189 bedraagt en dus met 3 is toe
genomen.
Het aantal donateurs bedraagt op
het ©ogenblik 30, en tenslotte wordt
gememoreerd, dat de Burgemeester
van Haarlem, Jhr. Mr. VV. B. Sand-,
berg. tot eere-voorzitter werd be
noemd.
Namens den beer G. J. Droste Jr.
bracht de heer J. 1°. Huiswil het fi
nancieel verslag uit.
De rekening opende met een batig
saldo van f 698. De Inkomsten be
droegen f1089, de uitgaven f953,
zoodat het batig saldo f 833.28 be
droeg.
De rapporteur stelde als commissie
lid tot nazien der rekening yoor. den
•penningmeester te déchorgeeren,
waartoe besloten werd.
Tot bestuurslid in de vacature, ont
staan door het aftreden van den
heer W. Kaars Sijpesteyn, werd ver
volgens benoemd de heer V. Bock,
directeur der Haariemsche Brood- en
Meelfabriek.
De agenda was hiermede afge
werkt. doch de voorzitter benutte dén
rest eer enden tijd. om den aanwezigen
het een en ander te vertellen van de
algemeene vergadering van de Maat
schappij. welke bijeenkomst 22, 23 cn
2-1 Juni a.s. zal gehouden worden te
Haarlem.
Na rondvraag werd daarop de
vergadering gesloten.
met roet of schoensmeer had gepoetst:
dit was Green Square het groene
plein.
Terwijl Mattia den weg vroeg aan
een schinji, die wij omtmoetetu, stond
ik stil om het kloppen van mijn hart
te bedwingen, Ik haalde bijna geen
adem moer, zoo beefde ik.
Daarop volgde ik Mattia weder en
wij stonden stil voor een koperen
plaat, waarop men las „Greth and
Galley".
Mattia deed een paar sohredc-u
voorwaarts om aan de schel te trek
ken, maar ik hield zijn arm terug.
Wat hebt gij? vroeg hij. Gij ziet
zoo bléek.
Wacht een oogenblik, tot lk ai
mijn moed bijeengezameld heb.
Hij schelde en wij traden binnen.
Ik was zoozeer ondier den indruk,
dat ik niets onderscheiden kon van
hetgeen ik om me zag; het scheen me
toe, dat wij in een kontoor waren en
dat twee of drie personen, over schrijf
tafels gebogen, schreven hij het
schijnsel van verscheidene gaspitten,
die een krassend geluid maakten.
Tot een van düe heeren richtte Mat
tia zich, want natuurlijk had Lk het
aan hem overgelaten het woord te
voeren. In hetgeen hij zeide kwamen
herhaaldelijk de woorden „boy", „fa
mily" en „Barberin" voor; ik begreep
dat hij vertelde dat ik de knaap was
dien men door Barberin had doen zoe-
kon. De naam van Barbcr'in maakte
De Duiftsche aanval.
Do stafberichten.
De Duitse he staf deelt mede:
Bij gunstige waarnemingsomstan-
digheden is de werkzaamheid van de
artillerie aan weerszijden op een
groot gedeelte van het front zeer le
vendig geweest. Aan beide zijden van
de Maas en tot aan de Moezel bleef
zij zeer hevig.
Behalve patrouille-gevechten aan
de Somm© en het mislukken van
kleine aanvallen van de Franschen in
het Bois ie Prêtre niets bijzonders.
Na uitvoerige verkenningen hebben
Dui-tsche vliegers met succes spoor
weg errfplacementen van de geallieer
den en plaatsen van onderkomens
voor militairen aangevallen, met na
me aan den spoorweg Glermont
Verdun. Er werden 8 vliegtuigen der
geallieerden vernietigd, waarvan 2
tn Champagne en 1 in hot gebied ven
de Maas.
De Franscbe staf maakt be
kend
In de streek ten Noorden van Ver
dun heeft geen enkel infanteriege-
vecht plaats gehad. Het bombarde
ment duurde ook Zondagnacht voort
bij Béthlncourt, in de streek van Dou-
aumont, in Woevre en in de sectoren
van Moulainville en Ronvaux. De
Franscbe artillerie was op het ge-
heele front weer actief.
In het Bois ie Prêtre, bij Croix des
Carmes is een Fransche troepen af dea
ling een Duitsc'he loopgraaf over een
front van ongeveer 200 meter binnen
gedrongen en zuiverde de sappen van
Duitschere.
Na den Duitschers eenige verhe
zen toegebracht te bebben, keerden
de Franschen met een twintigtal ge
vangenen in de Fransche linies terug.
'I Tweedo stadium van
stilstand.
De militaire deskundige van het
„Alg. Handelsblad" schrijft
..De Btrijd bil Verdun is voor de
tweede maal in een stadium van stil
stand gekomen.
Na oen vooruitgang der Dultsche
troepen ten Oosten van de Maes. en
de inbezitneming van de lijn Chamip-
neuviile-Douaumont. zich aansluiten
de aan de posities ten Oosten van de
Maashoogten en de versterkte posi
tie der Franschen. moest ook op den
westelijken Maasoever de positie
daarmede in overeenstemming ge
bracht worden, om de nieuwe linie
benoorden Verdun voor flank- en
enfileer-vuur te beschermen. Dat
was de aanleiding tot den vooruit
gang langs de Maas bij Forges, die
leidde tot de inbezitneming van dit
dorp en van Regneville. met den
strijd aan den G an zenheuvelhet
BosCh van Curnières en het Kraaien-
bosch. Daar werd de vooruitgang der
Duitschers tot staan gebracht.
De onmiddellijke bedoeling van
diep aanval is bereiktde vooruit
stekende punt van het Fransche
front op den linker-Maasoever is ver
dwenen. Maar het lot van Verdun ls.
ondanks de groote offers, die in de
verschillende aanvallen zijn ge-
brecht. onveranderd. De stad en de
vesting zijn ongeschokt, al is dan
ook de noord-oostelijkste der forten
in handen der Duitschers gevallen.
Het is ©en eenigazins zonderlinge re-
deneerine van majoor Moraht. die
in het ..Berliner Tageblatt" «ogt.
..dat Verdun het zoolang heeft uit
gehouden. omdat het nooit is aange
vallen". De aanvallen op d© eigenlij-'
ke vesting hadden nog niet plaats,
maar de aanvallen op den forten-
gordel eu op d© in het voorterrein
liggende versterkingen waren zoo
krachtig en met zooveel stelselmatig
heid ondernomen, dat het eenigszins
zonderling klinkt, te beweren, dat
Verdun niet is aangevallen.
Of de aanval der Duitechers ten
doel heeft gehad, zich van Verdun
meester te. maken, of op dit punt te
indruk: men zag ons aan en de per
soon. tot wien Mattia zich had ge
richt, stond op en opende de deur.
Wij kwamen in eene kamer vol boe
ken en papieren; een heer, voor eene
schrijift&fel gezeten, en een ander in
een zwarte toga en met een pruik op,
die verscheidene blauwe zakken in
zijn hand had, was met hem tn ge
sprek.
Met een paar woorden vertelde hij,
dlie ons was voorgegaan, wie wij wa
ren en de beide heeren beschouwden
ons toen van het hoofd tot d© voeten.
Wie van u belden is bet kind dat
door Barberin is opgevoed? vroeg in
het Fransch de heer, die voor de
schrijftafel gezeten was.
Toen ik Fransch hoorde spreken,
voelde ik mij weer gei-uster en ik
deed een stap voorwaarts.
Dat ben ik, mijnheer.
Waar is Barberin?
Die is dood, mijnheer.
De bedde heeren zagen elkander
een oogenWik aan; toen ging hij, die
de pruik op had, heen. de zakken met
zich nemende.
Hoe ben je dan liier gekomen?
vervolgde do heer, die begonnen was
met ons te ondervragen.
Te wet tot Boulogne en van Bou
logne naai- London met eene stoom
boot; wij zijn pas aangekomen.
Heeft Barberin u geld gegeven?
Wij hebben Barborin niet gezien.
Maar hoe wast gij dan dat gij
trachten door de Fransch© linies te
breken, is bijzaak hoofdzaak was,
dat inet groote kracht en met ontzet
tende troenenmassa's een aanval op
de versterkte stellinjr van Verdun is
ondernomen, en dat zoo'n aanval toch
waarlijk niet wordt voorbereid en
uitgevoerd, om de Duitsche linies
eenige kilometers vooruit te brengen,
en daar weer opnieuw in een loop
graven-net tegenover de Fransche
linies te eaa.ii liggen schieten. Er
was een strategisch doel aan den
aanval verbonden, en dat doel is.
wat majoor Moraht ook moge bewe
ren, niet bereikt. Tenminste nog
niet.
Ten westen van de Maas wordt in
het l>06cb- en heuvelrijke gebied bij
Bétbincourt en Cuanières, krachtig
togenstond geboden de stelling van
den Dooden Man (Mort homme)
wordit krachtig verdedigd en ei- is
nog geen sprake van. dat daar en
bij Cumières de Franschen genood
zaakt werden, de verdediging op te
geven. Evenzoo gaat het ten O. van
de Maas. Om het dorp Vaux wordt
nog hevig gestreden, het foil van
daen naam is zoo het al een oogen
blik in Daitsche handen ls geweest
door de Franschen hernomen, en
Slechts bij Dainloup kon de Duitsche
stelling iets naar voren worden ge
bracht. om het verband tusschen de
posities ten noorden en ten ooeten
van Verdun te verzekeren.
Sedert beperkt zich de strijd op
deze drie fronten tot hevige artillerie
beschieting en toi aanvallen met
handgranaten, wellicht als voorbe
reiding voor nieuwe aanvallen."
Hoe krachtig 't Duitsche
offensief was.
Havas seint uit Parijs
Clemenceau, de president der le-
gercommissie, zegt in de „Homme En-
ohainé", dat de Fransche troepen het
Duitsche offensief tegengingen, en
wel het ontzettendsle en krachtigste
voorbereide offensief tol heden door
de Duitechers ondernomen. Hij acht
het een verblijdend verschijnsel, dat
de Duitsche verliezen zooveel ernsti
ger zijn dan de Fransche. Naar het
aantal evacuaties te oordeelen^ moet
ik mij verbazen over het betrekkelijk
gering aantal Fransche gewonden,
na eon slag die zoo lang en zoo on
barmhartig was. En het merkwaar
digste is, dat in de meeste gevallen
de wonden zeer licht zijn.
Over verflozen.
De Fransche „Matin" schrijft:
„Acht dagen geleden werden de ver
liezen der Duitschers op 115.000 man
geschat, na de slachtingen van de
laatste dagen moeten zij minstens
200 000 man bedragen, d. i. dus vijf
legercorpsen En ondanks dit alles
houdt de Keizer vol. Onder den druk
van de noodzakelijkheid van een suc
ces, heeft hij zelfs het front niet ver
laten ter bijwoning van de huwelijks
plechtigheid van zijn zoon Joachim.
De slachting die wij in de jongste
drie dagen zoowel ten westen als ten
oosten van de Maas onder de Duit
schers hébben aangericht, gaat alle
(beschrijving te boven. Officieren, <l!e
te Verdun zijn aangekomen, verkla
ren eenstemmig, dat de aanval van
j.l. Vrijdag op het fort Vaux alle voor-
afgaanden ln dit opzicht heeft over
troffen. D© Duitsobers werden letter
lijk weggemaaid door Fransch vuur,
geheel© gelederen vielen, lawines
dooden en stervenden rolden langs de
hellingen en stapelden zich op in grijs
achtige hoapen, zoodra de oneffenheid
van het terrein hun vaart tegenhield.
De aanvallers klauterden ten slotte
over de lijken hunner kameradon, en
de aanval hield vanzelf op bij den
verschrikkelijken aanblik van dec©
bergen van lijken."
DE DUITSCHE AANVAL.
Havas tracht uit eenige gevonden
Duitsche legerorders aan te toonen,
dat de bewering, die Duitechland in
hier moest wezen?
Ik vertelde hem zoo kort mogelijk
wat hij verlangde te -weten.
Ik verlangde op mijne beurt eenige
vragen te doen, dl© mij op de lippen
brui aid en, maar ik kroeg er den tijd
piet toe.
Ik moest vertellen hoe ik groot ge
bracht. was door Barberin, hoe ik
door dezen aan Vitalis was verkocht,
lioe ik na den dood van mijn meester,
door die familie Acquin was opgevoed,
hoe de vader in de gevangenis was
gebracht wegens schuld en hoe ik
daarop mijn bedrijf als rondreizend
muzikant weder had voortgezet.
Terwijl ik verteld©, maakt© de heer
eenige aanteekenimigen en zag hij mij
aan op een wijze, di© mij hinderde,
hij had dan ook een stug voorkomen
en iets schurkachtigs ln zijn gliin-
laeh.
En wie is di© jongen? vroeg hij,
naarvMattia wijzend met d© punt van
zijn staten pen, alsof hij hem di© a's
een spies naar bet hoofd wild© wer
pen.
Een vriend, een makker, een
breeder.
Heel goed; dus maar eem kennis
onderweg opgedaan, nies waai?
Neen, de beste, die innigste, broe
derlijke vriend.
O, daar twijfel ik niet aan.
liet oogenblik scheen mij nu ge
komen om eindelijk ook de vraag te
doen, die mij van het bedn van liet
de laatste 'dagen in neutrale landen
zou bekend maken, n 1. dat le Fran
schen den aanval bij Verdun zouden
begonnen zijn, onjuist is. De Duik
sober© begonnen den aanval.
Het gevecht bij Vaux.
Een Fransch ooggetuige verhaalt
omtrent de gevechten bij het fort
Vaux, dat twee divisies Duitschers
onder oen trommelvuur een aanval
deden op het fort Vaux. Dc Franschen,
die in ©n bij het fort Vaux massa's
geschut in stelling hadden gebracht
openden een verwoed vuur op do
Duitecliers. Geheel e regimenten wer
den door het vernietigend vuur weg
gemaaid. Duizenden lijken liggen op
gestapeld voor het in elkaar gescho
ten fort Vaux. Hei gelukte slechts een
500-tal Duitschesoldaten het dorp
Vaux binnen te dringen, doch deze
moesten ten slott© voor het Fransch©
vuur vluchten. Van ie 500 bereikten
slechts 200 hunne stellingen.
Op '4 Westelijk front de
beslissing.
De militaire medewerker van de
„Times" zeel in een beschouwing,
dat de slag bü Verdun het voor ieder
een duidelijk heeft gemaakt, dat het
Westelijke front het beslissende is.
Op den Balkon hebben dc Duitschers
maar gebluft. Ten Zuiden van den
Donau zijn maar drie of vLer zwakke
divisies en wat ruiterij. De Duitschere
hadden verleden jaar ook Illusies
nopens succes tegen de Russen, toon
dezen gebrek aan munitie hadden,
maar daar kwam niets van. Het of
fensief tegen Verdun was werkclïik
een van die gevallen, waarin do
Duitschers moesten doen wat zij de
den. oindat zii niets beters konden
doen. Geloovend© dat al de geallieer
den in het .voorjaar of den zomer
tegeliikertiid zouden aanvallen, be
sloot Falkenbayn hun voor te zijn-
Wij kunnen ons zegt de modewer
ker van de „Times" de Duitsche
strategie verklaren en haar zelfs
goedkeuren. Maar moestem ook den
ken aan generaal Deimltng's dag
orde aan ziin troepen, volgens welke
dat het laatste offensief tegen Frank
rijk is. en mogen wel eelooven, dat,
wanneer de onwaarschijnlijkheid van
een overwinning of de buitensporige
prijs aan den dag komt. dan ook
duidelijk zal worrlen, dat het polJldiv
ke doel opgegeven moet worden en
de vrede minder ver af moet zijn dan
hli was. De vraag, of aldus in het
Westen een nieuw Duitsch offensief
ondernomen zal worden, hangt groo-
tendeels af van het aantal divisies,
die Faikenhayn aan de algemeene
reserve (zonder de reserves langs de
verbindingslijn en de plaatselijke re
serves mee te rekenen) heeft kunnen
onttrekk en-
Indien men terugziet naar Mei 1915,
toen de groote aanval op Rusland
begon zal men zich herinneren, dat
de Duitschers ongeveer 90 divisies in
het Westen hielden en dus dit aantal
voor verdedigende doeleinden op dat
oogenblik als het minimum beschouw
den. Nu ziip er 118 Duitsche divisies
aan het front in het Westen. Blijk
baar kam Faikenhayn dus 25 divisies
hiï Verdun gebruiken, zonder de rest
van ztin linies te verzwakken. Indien
er bij Verdun een snel en niet te
kostbaar succes behaald was. had er
een algemeene Duitsche opmarsch
kunnen volgen- maar wij kunnen
thans niet ze- ui. welke uitwerking
de verliezen van de Duitschers op
hun besluiten hebben gehad. Het is
geenszins een Duitsche theorie, om
met 25 divisies aan te vallen en met
93 toe te zien. Noch is het een Duit
sche regel. om. wanneer de aanval
begint, alleen een gedeelte van de
viiandelnke linie aan te vallen. Ver
moedelijk heeft het plan van de Duit
schers zich nog niet ten volle ontwik
keld. Het is beat mogelijk, dat niet
meer dan 10 tot 20 ongebruikte divi-
gesprek af op de lippen had gelegen.
Woont mijn familie in Engeland,
mijnheer?
Zeker; ze woont in Londen, ten
minste voor het oogenblik.
Dus zal ik haar zien?
Over ©enig© oogenblikken zult
gij bij haar zijn. Ik zal er u heen la
ten brengen. Hij schelde.
Nog een enkel woord, als ik mag:'
heb ik een vader.
Slechte met moeite kon Lk dit woord
uitspreken.
Niet alleen een vader, maar een.
moeder, broers en zusters.
O mijnheer
Maai- de deur ging open cn dit
maakte dat ik mijn gevoel moest be
dwingen; ik kon slechte met betraan
de oogen Mattia aanzien.
D© heer zeide in het Engelsch iets
tot den binnenkomende en ik meende
er uit te begrijpen, dat hij dezen last
gaf om ons te begeleiden.
Ik was opgestaan,
O, ik vergat het u nog te zeggen,
sprak de heer; uw naam is Driscoll;
zoo heet uw vader.
Ondanks zijn stug voorkomen had
ik heiu wel om den hals kunnen val
len als hij er mij de" gelegenheid toe
gelaten had, maar hij wees met da
hand naar de deux en wij gingen
heen.
(Wordt vervolgd.)
