NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. - Opgericht 1883. S3 Taarcanp No. 10055 Verschijnt dagelijks," behalve op Zon- en feestdagen. ZATERDAG 18 MAART !P16 HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN A D VER TgNTI Ni per drie maanden: ^an regels 75 Cts.; iedere regel meer 15 Cts. Bullen het Arrondissement Voor Haarlem en de dorpen in den omtrek waar een Agent^evestigd Haarlem van 1—5 regels 1.—elke regel meer 0.20. Reclames 30 Cts. per regel, is (kom der gemeente) met het Letterkundig Weekblad „De Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Zaterdagavond"1.50 Advertentiën van Vraag en Aanbod, van 1—5 regels 40 Cts. per plaatsing, Franco per post door Nederland2.(g/uPwiPlif e"ie re£e' meer *0 Cts. k contant OcfflusSd Zondagsblad, 'voor Ha'arl'em' OW"/. |WMÖ« ea Atainistatie: Groote Hootsbaat 53. de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 eo der Administratie 724. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. SEt Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122. Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem In dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA, Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229. De Verzekering der (per week) geabonneerden wordt gewaarborgd door ,,Tbe Ooean" Rokln 151, Amsterdam. DIT NUMMER BESTAAT UIT ZESTIEN BLADZIJDEN. EERSTE BLAD, AGENDA ZONDAG 19 MAART. Sociëteit Vereeniging: Os Toffe Jongens van 't 7de. Schouwburg, Jansweg: De Onbe kende Vrouw. Schouwburg de Kroon: Buitengewo ne Bioscoopvoorstelling. Flora, Schoten: Speciall teitenvo©r- slelling. KI. Vereeniging: Biosc. voorstelling. Cinema-Palace: Voorstelling. Biosc. Theater, Gr. Markt: Voor stelling. Biosc. Theater, Barteljorisstraat: Voorstelling. MAANDAG 20 MAART, Schouwburg De Kroon: Studenten op een jonge Dames Pensionaat. KI. Vereeniging: Biosc. voorstelling. Cinema-Palace: Vorstelling. Biosc. Theater, Gr. Markt: Voor stelling. Biosc. Theater, Barteljorisstraat: Voorst el Ito?, „De TubantSa". Met groote voldoening kan er op gewezen worden, dat, welk verschil in opvattingen, tot ernstige verdeeld heid toe, er in den laatst en tijd m de Nederlandsche Pers heoft go- heerscüt. er nu slechts een eenstem mig ooi-deel is over het in d^u gi-ond boren van liet fraaiste schip van do Nederlandsche handelsvloot, waarbij bet leven van oen 400 personen in ge vaar is gebracht. Uit ons persoverzicht in ons num mer van Vrijdag is gebleken, dat uit de bladen zonder onderscheid van richting één kreet van veron-twaardi- ;ing is opgegaan over deze uiterst iauivbare daad van den duikboolku.pl- teui. En het is te hopen, dat de Neder landsche Regeering van de krachtige maatregelen, die zij iu elk geval zal belmoren te nemen, onmiddellijk mee- ero.-uug taa uocn aan do i>ei-s, opdat ons volk dadelijk wetenschap drage van ae gedane stappen. Men kan zeggen, dat ten dezen de Dersuitingen een zuiveren weerklank zijn van de verontwaardiging, die er liii alle kringen van ons volk over de genleogrle wandaad heerscht. Dat er van bet looncn od een mijn, zocals in de Duilsc'he Ders veronder steld wordt men zie eldois in dit nummer geen sprake kan zijn, be wijst de verklaring, die de 4de offi cier. de heer Van Leuven, ons Vrij- ■dag deed. dat hii de witte streep van de torpedobellenbaan wel on een af stand van 1800 M. zag aankomen, dat de ontploifing plaats had, toen die streep het schip bereikt had en dat zij geschiedde juist op de plaato, waar de bellenbaan aankwam. Ook de uitkijk in het kraaienest heeft de etreen zien aankomen. Dè medodeelingen van kapi tein Wytsma, ons gedaan, bevesti gen. dat niet aan een mijncmtploffin« gedacht kan worden. De bewering in sommige Duitsche bladen, dat het donkere nacht was er de torpedobaan dus niet waarge nomen kon worden, wordt ten stel ligste tegengesproken door de mede- deelintren van kapitein Wytsma, die ons zeide, dat te 2 u. 18 min. het weer ir.ooi was en de gezichtskring vier miilen bedroeg, zoodot men dus tot oo vier zcenvijen zien kon. en ook door de verklaring van den heer Van Leuven, die ons vertelde, dat het lichte maan was. Aan de gedane verklaringen der Hollaridsche zeelieden, die trouwens voor de Marhne-autoriteiton beeedigd ziin. valt dus niet te tornen. OM ONS HEEN No. 2137 Letterkundige Fopperijen. liet onderwerp is, nu 't Oera Linda Boek ter sprake kwam, weer actueel Terwijl do heeren van het Friesch ge nootschap zich in den baard krabbe len, peinzend over de vraag of zij iets met den inhoud van het geheimzin nige kistje zullen doen en, zoo ja, wat dan, hebben wij den tijd eens enkele andere letterkundige foppe rijen na te gaan. Want het Oera Linda Boek staat nde.t alleen. Zoolang de letterkunde beoefend word, zijn er schalken ge weest, die er plezier in hadden hun mede-men sclien te bedotten en hoewel dat op zichzelf niet merkwaardig is, treffend mag het heeten, dat zij er dikwijls veel moeite en vernuft aan hebben besteed, dat aan ernstiger werk goed te pas zou zijn gekomen. De man die het Oera Linda boek schreef, moet een knappe kerel zijn geweest, een ander© litteraire aardige heid, de zoogenaamde Clapper" van de Calkioens, vader en zoom, heeft groote kennis en belezenheid gevor derd en ook aam een mystificatie van beperkten omvang, uitgehaald bij ge legenheid van de Rembrandtherden- king, ls vrijwat zorg besteed. Het ligt in mijn plan, van al deze grappen iets te zeggen en te beginnen met ©en wel geslaagde aardigheid, die tot de jong- sten van het soort behoort, de Julia- mystificatio van 1886, die dus dit jaar haar 30-jarig jubileum viert. Het was in diem tijd van de tach tigers. De Nieuwe Gids was nog maar een paar jaar oud, Willem Kloos dichtte sonnetten en liep met groote passen door Amsterdam, alsof hij de heele, oude letterkunde, behalve Pot gieter, Busken Huet en Multatuli in zijn eentje wel begraven kon, de Gids incluis. Frederik van Eeden had de kunstmatige voeding van longlijders aohter den rug en beoefende de psy chische geneeswijze, door hypnose en suggestie, Albert Verweij was pas van da Hoogere Burgerschool en keek met groote verlegenheid het leven in, Frank vaa der Goes deod in assuran tiën en werd om zijn brochure Ma jesteitsschennis van de Beurs gedron- gen, Willem Paap studeerde in de rechten on dacht er geen oogenblik aan, dat hij naderhand do belangen van de vergunninghouders bepleiten au, nog later, felle tendentieus© ro mans schrijven zou. Dit was het vijftal, dat de Nieuwe' Gids in zijn eersten tijd redigeerde en de bestaande letterkundigen hevig prikkelde en ergerde, door te deen en te schrijven, alsof er tol dusverre (op Potgieter, Huet en Multatuli na) geen letterkunde bestaan had en de litte ratuur dius pas met de Nieuwe Gids een aanvang nam. Dat hun nieuwe tijdschrift géun góede pers had, is gemakkelijk te begrijpen en zij dicht ten daar zeif spottend een vers op: Wat wil die ij dele Jonge! ingslrits, Zich dwaaslijk noemend: Nieuw o G i dsl en verder: Geen naam was er zoo groot, zoo hoog!, Die niet hun zwadder stout be- epoog, Men zei tot hen: „doet zelf eens wat!" Toen maakten zij een waardloos blad. De taal was slecht, de voim was zwak, Terwijl ook de inhoud ganse li ont brak. O, gij verdoolden, jong em klein, Wilt gij een Nieuwe Gids ons zijn? En na de voorspelling, dat het niet zal duren, eindigen ze: Dan stort gij neder, ijdJe trits, Bij donderslag en bliksemflits Em stelt zich de-oude, ervaren Gids, Weer welgemoed aan 's dichtkunst spits. Met zulke ironische rijmelarij wa ren ze evenwel niet tevreden. Zooals de jeugd in haar overschuiniende eneVgie meent, dat zij haar vijanden en tegenstrevers met één slag verplet teren kan, omdat zij niet beseft dat ook die tegenwerking een noodzake lijk deel van der jeugd bestaan uit maakt en du3 niet vergaan kan zoo besloten deze paladijnen der nieuwe Ietteren, vermomd den strijd met de oudere ridders aan te gaan. En Kloos en Verweij (Van Eeden en een paar anderen hielpen er ook wat wat aan mee) schreven sa men Julia, een verhaal van Sicilië door Guidoen waren zoo aeraffineerd. dat door een strooman uit te laten geven bij een van hun letterkundige bestrijders te Haarlem. Het boekje had algemeen succes bij de vader- landsche kritiek. Personen, die aan de Nieuw© Gids-beweging weinig of geen waarde hechtten, prezen het uit bundig, met nauwelijks een aanmer king op een onbeduidend onderdeel, kortom het succes was volkomen en toen een maand of wat later de grap onthuld werd in een felle brochure „De onbevoegdheid der Hollandsche litterair© kritiek" door Willem Kloos en Albert Verweij, toon heerschle een oo&enblik d« stilte van den schrik on der de zangers die op 't dak zaten van den Nexler 1 andschen tempel der kunst. „Wij zagen", zoo schreven Kloos en Verweij wreedaardig in het voor woord van hun ophelderend ge schrift. „wij zagen hoe jaar in, jaar „uit, d© orunoozelst© klinkklank, de „zotste voortbrengselen van dichtlus- „tigen zonder, talent door d© tijdr „schriften werden geprezen en ge- „roeand als waarachtige poezie en wij „hebban ons op onze beurt neergezet „om te zingen zonder hartstocht en „te schrijven zonder zin. Wij hebben, „onder schaterlachen, er op los ge lijmd en gerijmd en gerijmd. Wij „hebben de dolste intrige afgespon- „nen in de onzinnigste verzen. en „de critiek heeft algemeen dien bun- „del ten zeerste geprezen en ex zijn „zelfs velen, die hem in de hoogte „hebben gestoken ten koste van. onze „heusche, ernstige verzen in het tijd- „schilft de Nieuwe Gids". Wij die nu mee achter de coulissen staan en zien, dat wat een mooi ta- freei leek, maar een waardelooze lap penwinkel was, wij kunnen ons nu gemakkelijk genoeg verbazen over de Nederlandsche letterkundigen, die toen zij voor liet voetlicht zaten dat niet eveneens hebben begrepen. Dit gevoel van superioriteit is goedkoop, want al was het verhaal dik besmeerd mot de geuren van de romantiek, de verzen lieten zich wel aangenaam le zen. Guido redt Julia uit een rijtuig, waarvan de paarden op hol geslagen zijn. Na de overwinning van vader lijke bezwaren trouwen zij, maar op den huwelijksdag zelf baret de Etna uit en komt Julia rampzalig om. Hier volgen een paar kort© frag menten. Er is sprake van hoornen: Ze wulven hun kuiven. Als wilden ze zacht, De starren verwarren. Die staan op de wacht. Heel lange hoornen moeten dat ge weest zijn, spotten de schrijvers. En uit een beschrijving van de heldin; Haar naam is Julia wat klinkt dat schoon' Zoetvloeiend als het water van een vliet, of als een kinderzucht, Of wel liet schieten van een sier. Ten stillen trans, Met gouden glans, Navonkelend van ver. Ja zeggen Klooe-Verweij, het schie ten van zoo'n ster is.duidelijk hoor baar. Het klinkt net als „Julia". Met tijdsbepalingen neemt Guido het zoo nauw niet: Of Al Sicieljes bloemen om mij staan. Ik mag er geene van voor mij ver werven. Ik zie z© geyren, welken en vergaan, En zou zoo gaarne met de laatste sterven. Neen, lezer, zeggen de schrijvers tor geruststelling, Guido zegt maar wat: zóó lang heeft hij niet staan kijkenI Nu, dertig jaar later, hooren wij ook beter de klinkklank in dez© zwo- sam&ainik verzen. Do Nacht!.zij nadert, rijzend In haar gang, Bij eiken tred, totdat ze 't donker hoofd Verbergend in het ver gesterat om hoog. De zwaren plooien van haar wijd gewaad In fulpen golving over de aarde breidt. En ten slotte over den bruisstoet: O zalig nu zij, schooner dan ze ooit plach. En bij des volks driemaal herhaalde juichen, Met minzaam handgebaar en zoe ten lach, Die van haar onverdorven aard getuigen, Langzaam naar buiten treedt en blozend neigt, Terwijl zij door der rijen - hoflij-k buigen. En wijl haar voet op volle rezen aijgt, Aan mijne hand voortzweeft en dan met lossen Bevall'gem zwier de staatsiekoets bestijgt De weordeaNzijn Bierlijk ©n 't rijmt prachtig, maar poëzie is het niet. En de dichters zeigen onbormnaitig: „De lezer begint misschien al t© be grijpen, dat Julia een mechaniek heelt, die zeer eenvoudig><>uit elkaar kan werden genomen". Dit alles is voorhij en half vergeten. Sommige van de toen gesmade critici leven met meer, andere zouden o p dit oogenblik JuJia naet mooi meer vinüen; de jonge letterkundigen, die toen gezamenlijk den stormaan val tegen de critici bliezen, hebbeu inmiddels ook elkaar de critiek met gespaard en hoewel Willem Kloos nog altijd de Nieuwe Gids redigeert, zal hij wel niet ontkennen, dat uio eerste jorén van het tijdschrift tekort schoten in waardeering van anderen. Maar Julia is als letterkundige fop perij en kapitale grap geweest. Er moeten er zijn, die er nóg van krim pen, als ze 's nachts in hun bed wak ker liggen en bij toeval hun gedach ten teruggaan naar 1886 en" Guido. J. C. P. Stadsnieuws DOUCHEBADHUIZEN. In het douchebadhuis aan den Kou- denhom zijn in de afgeloopen week 1397 baden genomen in dat aan den Schoteisingei 811 baden en in dat aan het Leidsche plein 1200 baden. OOMITé VOOR O. EN O., AFD. VOOR DE FORTEN. Feestavond op 't fort Penningsveen. Do uitvoering der Vrije Club onder leiding van Mej. Jo M. Ploegman, reeds tweemaal uitgesteld, heeft ein delijk plaats gehad. Met prachtig len teweder kwam de club op 't fort aan, aangenaam ontvangen door den com mandant en precies te 8 uur begon de voorstelling, die het gewone verloop en het gewone succes had dat d>e uit voeringen dezer club steeds ken merkt. De beide 6tukjes .,Leeu me je vrouw" en Rustig© luidjesv' werden gespeeld en als naar gewoonte met daverend applaus beloond door de toe hoorders. Aangezien beide één-acters reeds meermalen besproken zijn. zul len wij niet in herhalingen treden, doch beamen ten volle de woorden van kapitein v. Altena, den fortcom mandant, die in een korte, kernachti ge toespraak tot de dames en heerep der Vnj© Club zeide, dat hun mooi ensemble en vlot spel deze stukjes ge heel tot hun recht brachten en hij zich recommandeerde voor nog een voor stelling voor zijne bezetting. Nadat sergeant Romeins namens de militairen aan alle medewerkende da mes bouquetten had geoffreerd, was de avond spoedig voorbij en vertrok men weder Haarlem-waarts per rij tuig naar 't station en vandaar per trein naar Amsterdam. D© Vrij© Club heeft den militairen wederom een aangenaruen en pretli- gcai avond bezorgd. KINDERVOEDING. De vereeniging Kindervoeding deel de een warm maal uit: Maandag aan 441 kinderen, Dinsdag ann 452, Don derdag aan 416 en Vrijdag aan 455 kinderen- Aanbesteding1. Door het college van Regenten over de Gevangenissen te Haarlem, werd Vrijdagmiddag aanbesteed de levering van do benoodigde brandstoffen, n.l. Cokes, Anthraciet- kolen, Lang© en Korte 'lurven, voor den tijd van één jaar, ingaande 1 April 1916 en eindigende 31 Maart 1917. D© eonige inschrijver was Fr. Per- quin-, die inschreef voor anthracict A 2.40 per 100 K.G. EXAMENS. Mej. A. A. van Kampen te Haarlem is te 's-G raven hag© geslaagd voor 't examen nuttige handwerken, mej. A. H. lluiziuga i© Bloemend aal slaagde t© Utrecht voor dit examen. STEUN-COMITé. Men schrijft ons: Het Steun-Comité verzendt dezer dagen aan allen, die in den laatsten winter ondersteuning hebben geno ten, een circulaire, waarin tot aan sluiting bij een werkioozenkas wordt aangespoord. Het Comité is van oor deel, dat ieder, die bij zulk een kas kan worden toegelaten, verplicht is zich aan te sluiten en dus verplicht, om in den tijd van verdienste een premie tog on ae geldelijke gevelgen van werkloosheid op te brengen. liet Comité is voornemens uit deze opvatting de consequenties te trek ken. Het zal, indien tot hervatting van de werkzaamheden van het Comi té moet worden overgegaan, onver biddelijk ieder afwijzen, die lid van een werkioozenkas had kunnen zijn en verzuimd heelt zich aan te sluiten. Het is wel zeer t© hopen, dat de werklieden, die Lot dusver van verze kering tegen weikloosheid afkeerig b.eken, aan dezen aandrang van het Comité gevolg zullen geven. PORTRET VAN JHR. MR. A. J. RETHAAN MACARé. in de étalage van de firma F. H. Smit in de Groote Houtstraat staat een portret in olieverf van onzen vioegëren stadgenoot, Jhr. Mr. A. J. Rethaan Macaré,. ©igendom van de Haarlemsche Hypotheekbank, die het ten geschenke ontving van zijn doch ter, als een herinnering aan het feit, dat de heer Macaré weinaast gedu rende 25 boekjaren voorzitter van deze bloeiende onderneming zal zijn geweest Toen de Bank gestioht werd, was de heer Macaré hier officier van ju stitie en een ingezetenen, die belang stelde in alles wat onze gemeente raakte. Jaren lang was hij o.a. lid van den Raad. Toen hij advocaat- generaal werd bij den Hoogen Raad verhuisde hij natuurlijk naar den Haag, maar bieel der Hypotheekbank trouw en toen hij ontslag vroeg uit dat ambt gaf hij nog steeds zijn be- iaugste'ling en werkkracht aim de steeds groeiend© Bank; trouwens ook de lotgevallen van de gemeente ble ven hem interesseoren. Hij is nu ia jaar, maar zijn rust beéeekent alleen: andere bezigheid: in den Ilaag maakt hij b.v. deol uit van den gezondheids raad, is voorzitter van het Rijks- Cohege van toezicht op verwaarloosde kinderen, schrijft ook in het daar voor gestichte orgaan. En wanneer hij na een dag van drukken arbeid na middernacht neuriënd zijn slaap kamer opzoekt, is hij het voorbeeld van den bejaarde, die door gestadig werk jong heeft weten te blijven. De schilderes heeft haar vader goed getroffen, het gezicht met den grijzen baard en den ietwat geopenden mond lijkt voortreffelijk en zeker zal me nige Haarlemmer even blijven stil staan en het portret van dezen werk- zamen em dus nuttigen man bezien. (Zie vervolg Stadsni juws op j xg. 2). dïi de Omstreken Schoten. Het ontslag ven den Boekhouder der Gasfabriek De Gemeenteraad van Schoten heeft in zijn vergadering van 8 Maart een ongevraagd en uiet-eervol ont slag verleend tegen 1 Mei aan den lioe.khouder-kassier van het Gasbedrijf den heer N. P. Visser. Daaraan is echter toegevoegd, dat dit ontslag niy, zal doorgaan, indien die boekhouaer vóór of op 1 April een bedrag van f 1124 in de kas stort. De zaak betreft tie dubbele betaling van f 112-4 door het Gasbedrijf aan den Gemeente-ont- i anger. Deze laatste ontkent deze dubbele betaliug. De boekhouder heeft nu een request tot den gemeenteraad gericht hij wij ze van verweerschrift, terwijl hij bo vendien bij de Koningin vernietiging tan het Raadsbesluit heeft gevraag 1. op grond van strijd met hx algemeen belang. In dit' adres deelt de heer Visser mee, dat hij aan den Raad moet me- diedeelen, dat hij tot storting van dat hedrag in de kas van het gasbedrijf kan noch mag overgaan, omdat daar in wel niet anders zou kunnen wor den gezien dan een erkenning, dat dit bedrag door hem aan die kas zou zijn onttrokken. Adressant bukt liever voor den maatregel van geweld, dien de Raad blijkbaar op hem wil toepassen, dan den schijn op zioh te laden, dat hij In deze zaak niet zuiver zou staan. Hij heeft geen andere fout begaan dan tweemaal eenzelfde be drag van f 1124 aan den Gemeente- Ontvanger uit te betalen, voor welks beide betalingen quitanties, ondertee- kend door den Gemeente-Ontvanger, aanwezig zijn. Nu kan de Gemeente-Ontvanger wet beweren, dat hij slechts éénmaal be taling heeft geboekt en dus ook maar éénmaal zou hebben ontvangen, doch deze bewering wordt gelogenstraft door de quitanties. In allen geva'le acht de heer Visser het in hooge mafa onrechtvaardig, indien men den Ge meente-Ontvanger, die in het bezit ia gekomen van tweemaal f 1124, vrij uit laat gaan, em adressant dooreen niets gemotiveerd ontslag dwingen wil f 1124 op te offeren. Indien ce Baad van oordeel is, dat adressant verplicht zou zijn f 1124 aan de ge meente Schoten te vergoeden, zou een beslissing van den rechter, zoo* wel tegenover adressant als tegen over diens borg, kunnen worden uit gelokt. Blijkbaar heelt de Raad aan vankelijk dezen weg willen inslaan, getuige het besluit van 3 Februari «u het daarop gevolgde expUnt van 11 Februari waarbij van verzoekers borg f 1000 wenl gevorderd, krachtens de door dezen verleende borgstelling. Adressant verstaat niet, waarom deza juiste en rechtvaardige weg wordt verlaten. Nu de Raad een anderen weg meent te moeten inslaan en adressant kort weg stelt voor de keus tusschen zijn ontslag en een ongemotiveerde beta ling van f 1124, veroorlooft hij zich -daartegen met den mëesten nadruk op te komen en den Raad met aan drang te verzoeken het besluit van 3 Maart, dat aan de rechtvaardigheid te kort doet, in te trekken. Blijkens artikel 18 van de verorde ning regelende de benoeming erz. van ambtenaren in dienst der ge meente Schoten komt aan adressant een recht van beroep tegen het hem verleen5d ontslag toe. o.a. door het indienen van een schriftelijk ver weer bij den Raad; waarvan hij dóór dit request gebruik maakt Wegens de mogelijkheid, dat de Raad het genomen besluit mocht handhaven, behoudt adressant zich alle vrijheid voor. om tegen dat be sluit met alle hem hij de wel gegeven middelen op te komen. Sport en Wedstrlj'den BILJARTEN. KASTANJEBOOM 11, Heemstede—D', O. S. II, Haarlem. Donderdagavond bad de 2e oncnce- ting plaats tusschen bovengem tri# vijftallen. In de le ronde wist Haarlenn mei 490421.caramboles te winnen, llrt was dus ten zware taak voor de Heem stedere de 69 caramboles in te loopen. In het begin schijnt de strijd minder spannend, ais in de le partij waar de beste D. O. S.'er slechts met 100—94 wint, en de volgende 2 partijen een flinke overwinning voor Heemstede worden. Dan komen de partijen vrij wel gelijk te staan. Door de 4e partij, die een overwin ning wordt voor Haarlem met 100—75 worden de kansen van D. O. S. weder mooier, maar de laatste partij is in den aanvang voor Heemstede. Snel weet de speler in te loopen, weet 'fs voor te komen, maar wordt op het laatste wat onfortuinlijk, zemdnt Maar iem, dat slechts 66 punten behoeft Lo maken om de partijen te winnen, dit getal weet te overschrijden ©n op 81 komt tegen Heemstede 100. De ui'^'ag van den wedstrijd is: Heemstede 94, 100, 100, 75, 100. Haarlem 100. 68. 67. 100. 81.- De uitslag in de partijen 's D. O. f?. 'Haarlem) 906, en Kastanjeboom (Hemstede) 890 caramboles, waar door D. 0. S. II winner der zilveren medaille werd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1916 | | pagina 1