Haarlems Dasblad
Alleen op de
TWEEDE BLAD
Dinsdag28 Haart 1916
Op het Westelijk
oorlogsveld.
De stafberlehten.
De Duitaohe 6taf meldti
Maandagochtend hebben do Engel
se hen door uitgebreide ontploffingen
de Duitsche stellingen bij 9t. Eloi, ten
Z. van Yperen, over oen uitgestrekt
heid van 100 M. beschadigd en aan
de compagnie, die daar* stond, verlie
zen toegebracht.
In de streek ten N.O. van Vermelles
hadden de Duitschers in het mijnge-
veebt succeseen. De Duilschere maak
ten gevangenen.
Meer naar het Zuiden bij La Boi-
selle, ten N.O. van Albert, verhinder
den de Duitschers zwakke Engelsohe
af deelingen door vuur togen hun stel
lingen op te trekken.
De Engelsoheu hebben in de laatste
dagen weer de 6tad Lens beschoten.
In de Argonnen en her Maasgebied
zijn de vuurgevechten slechts tijdelijk
zwakker geworden.
De Fransche staf:
In Argonne heerschte een mijnan-
strijd, die ton gunste van de Fraiv-
schen verloopen is, bij ViLle Morte.
Een bommongevecht kwam voor In
den sector Courte Ghausséa.
Ten westen van de Maas was do
nacht zeer kalm. Ten oosten van do
Maas onafgebroken artilleriestrijd op
het front Douaumont—Vaux.
In Woèvre vrij hevige beschieting,
voornamelijk van de streek van Mou-
lainville—Chatïlilons, evenwel geen
inf an ter i e-actie.
OVER EEN LEGERORDER,
't Wolfflmreau maakt melding van
een Fransche legerorder van 16 Maart,
waarin wordt afgekeurd, dat in Fran
sche voorstellen tot onderscheiding
van troepen gesproken wordt,
„van den overmachtigen vij
and". Er wordt opgemerkt, dat
men den vijand oerst telt als
hij ter neder ligt, niet nis me» zich
in den strijd begeeft. In dit verband
wordt dan gewezen op de hardnek
kigheid van de Duitschers die zelfs
omsingeld nog stand houdien en door
vechten en den tegenstander zware
verliezen toi,h**»igen. Do Fraasohen
moeten nog rdnekkigor zijn, heet
het in de order, die tot standhouden
tot het uiterste opwekt
Oostelijk oorlogsveld.
De Duitsche staf bericht
Tegen het front dat onder bevel van
Hindenburg staat, hebben den Russen
Zondag hun aanval met bijzondere
heftigheid hernieuwd. Zij trokken b.v.
met in liet Oosten tot nog toe onge
hoorde troepenmassa's en hoeveelhe
den munitie tegen de Duitsche Unies
ten N.W. van Jacobstadt op. Zij leden
dienovereenkomstige verliezen,
der eenig voordeel te behalen.
Bij Welikoje Selo, ten Z. van Idzy,
hebben vooruitgeschoven Duitsche
troepen den Russen in een voorspoe
dig gevecht 57 gevangenen afgenomen
&n 2 machinegeweren buitgemaakt.
Herhaalde pogingen van de Russen
tegen stellingen ten N.W. van Po-sta-
wy mislukten geheel.
Nadat ten Z. van het Naroez-meer
herhaaldelijk krachtige aanvallen
van gedeelten van het 3de Russisohe
legercorps afgeslagen waren, onder
namen West-Pruisische regimenten
bij Mokzsice een tegenaanval om een
waarnemingspost van de artillerie,
die bij het terugbuigen van 't Duit-
ecne front op 20 Maart verloren ge
gaan was, te heroveren. De dappere
troepen vervullen hun laak ten volle.
Hierbij en bij het afslaan van aanval
len van de Russen werden 21 officie
ren en 2140 man gevangen genomen.
Een aantal machinegeweren zij buit
gemaakt.
Duitsche vliegers hebben-de stations
van Dunaburg en Wileika en de em
placementen op de sectie Baranowits-
ji—Minsk met bommen bestookt
De Russische stal:
Het aantal Duitsche vliegtuigen,
dat over liet front van de Dwina vliegt
neemt toe. Op Dunaburg wierpen zij
20 bom ai on.
In de streek ten noordwesten van
Postawy maakten de Russische troe
pen zich, na een verwoed gevecht,
meester van twee linies loopgraven i waar zij 20 bommen tieten vallen. Un-f
van de Duitschers. ge veer 20 burgers, grootendoels Grie-
Een aanval der Russische troepen j ken, werden getroffen. De matcr'eele
in de streek tusschen het Narotsch- en 1 schade heeft niet veel te beteekenen.
het Wischnewskojemeer stuitte
hardnekkigen tegenstand.
De Duitschers wierpen bommen op
het station van Stolbzy en Kaidano-
wo ten zuidwesten van Minsk.
Aan de rest van het front ontwikke
len zich gevechten.
Uit Petersburg wordt aan de „Tele
graaf' geseind
De operatics aan het Russische
front 'hebben den nauwgezetten ar
beid der Duitschers. die teu doel had
het terrein te versterken en de onge
makken van den diooi te voorkomen,
zoo goed als geheel waardeloos ge
maakt. Wegens liet oprukken der
Russen moesten de Duitsohere op
verscheidene punten hun loopgraven
der eerste linie verlaten.
De tegenaanvallen der Duitschers,
ondernomen om den Russischen op-
marsch te stuiten, hebben sleohts de
eevechtliniö verlengd, wat niet voor
de R-ussen. maar wel voor de Duit-
sdhers gevaarlijk is.
De „Times" verneemt uit Peters
burg
De handnekkigo gevechten, klaar
blijkelijk veroorzaakt door den druk
die door de Russische troepen wordt
uitgeoefend, duren over het ge/heelo
front voort van de golf von Riga tot
Polesië. Do grootste bedrijvigheid
hoerscht in de streken van Jacobstadt.
Dwinsk. Widsi en de sectoren van
Glubocke en den Swienlsiuni-spoor-
tveg. De Russen slaagden er in, ster
ke stellingen te nemen bij Jepuku en
alle tegen-aanvallen af te slaan.
Zuidelijk oorlogsveld.
De Oostenrijkscho staf deelt
mede:
Zondag Is op verschillende punten
van het front hevig gestreden. Aan
het bruggenhoofd van Görz verover
den de Oosten rijksche troepen een go-
fa eete Italiaansche stelling voor het
noordelijk gedeelte van de Podgora-
lioogte. Daarbij werden 525 Italianen,
waaronder drie officieren, krijgsge
vangen gemaakt
In den Plöckensector deden de Ita
lianen, nadat zij versterkingen had
den aangevoerd, vergeefs moeite om
de op hen veroverde loopgraven te
herwinnen. De gevechten nomen toe
in omvang an duurden den geheel en
nacht voort
Om Salonikl.
De Reuter-correspondent te Saloniki
eeint onder dagteekening van 25
De aanvallers werden hevig bescho
ten. Zjj hadden echter het nog zwak
ke daglicht In hun voordeel. Boven de
stad werd dan ook,voor zoover men
kon nagaan, geen enkele machine
geraakt Toen zij echter over de linies
terugvlogen werden er twee naar be
neden geschoten.
Ter Zee.
DE „SUSSEX".
Uit Londen wordt aan de N. R. Ct
geseind:
Men gelooft, dat de psycholoog
Baldwin, een van Ameriku's groote
geleerden, onder de dooden van de
Sussex is. Er zijn te Dover 72 overle
venden aan Lajid gebracht en 250 te
Boulogne. Er zijn nog onge
veer 100 meu6chen niet te
recht Onder do namen van dege
nen, die te Dover geland zijn, klinken
de volgende Nederlandsch: Hol
lander, Gosla en L en A. Stevens. G.
H. Julius, van wton nadrukkelijk ge
zegd wordt, dat hij een Nederlander
ia, is veilig te Parijs.
Verscheidene Amerikanen bevesti
gen, dat zij de bellenbaan van een
torpedo hebbon gezien. Een Airi&ri-
kannsche journalist van de Sun is
onder de overlevenden. Hij zegt dat
het moeilijk zou zijn, de verontwaar
diging, welke aan boord onder de
Amerikanen gelucht werd, te overdrij
ven. Het feit dat liet schip volstrekt
ongewapend was en zelfs geen kanon
voor seinen aan boord had. dat het
geen munitie geladen had en er onder
de lading niets was, dat den troepen
van de geallieerden van dienst had
kuinnen zijn on verder de omstandig
heid, dat men wist, dat het een boot
was waarvan vrouwen en kinderen
die den overtocht over het Kanaal
moesten doen, onvermijdelijk gebruik
moestan maken, maakt dat er voor de
handelwijze van hen, die haar troffen,
geen verontschuldiging is aan te voe
ren. De Amerikanen, dóe daa.
menschen met bleek gezicht, de hui
verende vrouwen in de lange uren
van angst eri gevaar zagen 6taao, io
er schepen tot i-odding opdaagden, en
dio luisterden naur het huilen van
kleine kinderen, die in sommige ge
vallen, daar hun moeders liet leven
"verloren hadden, door vreemdelingen
vergeefs tegen do snerpende koude
beschut werden, waren zeer veront
waardiging.
De dienst tusschen Folkestone en
Dieppe is tijdelijk gestaakt
Volgens een telegram uit Washing
ton aan de „Times", aogt de Araeri-
Maart„Sedert den opmarsch der kaansche pers, dat de torpedeering
Franschen in de vorige week en de van de „Englishman" en de ,Sus-
'bezetting der dorpen in de grenszOne, sex", waarxlvxir zeer waanschijiniijk
komen voortdurend «schermutselingen j Amerikanen om liet leven zijn geko-
en onsamenhangend schieLen bene-men, het land opnieuw in zeer se
vens vermeerderde lucht-acliviteit aan spannen verhouding met Duitschland
beide zijden voor. brengt. De houding, door Washington i
De Franschen hebben de stellingen1 aan te nemen, is nog niet vastgesteld.
aan beide zijden van de Wardar. waar President Wilson wacht waar
de vlakte van Gevghell eindigt, krach- 6Chijnlijk op nadere inlichtingen. Ia,
tig bezet zijn brief aan het Senaatslid Stone
D© stad Gevgheli en het station wer- echter, zegt hij. dat er gehandeld zou
den hevig beschoten, infanterie-actie worden, als er Amerikanen gedood
heeft echter nog niet plaats gehad, zijn.
behalve toen de Duitschers uit Maohi-
De „Matln" zegt, dat do rogieering
dor Vareenógde Staten haar verte
genwoordigers last gaf een nauwkeu
rig onderzoek naar het gebeurde in t»
stellen.
De Amerikaansdhe ambassade te Lon
den deelt mede, dat alle Amerikanen,
die zich op de Sussex bevonden, ge
red zijn. E enigen zij,n gewond.
kowo werden verdreven. De
waren slechts gering.
Duitschers zoowel als Bulgaren heb
ben thans de dorpen ten oosten en ten
westen van de Fransche voorgescho-
ven posten bezet.
Donderdag werd een Fransche ae
roplane, die zoer laag over het Doi-
ran-meer vloog, door een schot go-
troffen. Do machine viel in het meer
en de bestuurder en de waarnemer
verdronken."
Nader seint Reuter nog uit Salo
niki
Alle Duitsche en Bulgaarsche afdee^
1 ln gen, die opgerukt waren tot o«p
Grieksch gebied, zijn door de Frap
pe he troepen over de grens terugge
dreven.
i In een groot Bulgaarach munitie
depot bij Middine ontstond een ont
ploffing, welke 180 slachtoffers maak
te, onder wie 30 dooden.
Havas seint uit Athene;
De bladen bevatten berichten om
trent het optreden van Bulgaren aan
de Grieksche grens. Zij ontzien zach
niet meer die grens tie overschrijden,
hun invallen nemen integendeel met
DE ENGLISHMAN.
Reuter seint uit Londen: Bij den on
dergang van de Englishman kwamen
10 personen om het leven.
NOG ANDERE SCHEPEN GE
ZONKEN.
Lloyds meldt: De Fransche stoom
boot „Ilebe" is gezonken. Van
bemanning van achttien koppen zijn
er tien aan wal gebracht, men ver
moedt, dat de overigen zijn opgeno
men door een BrRsche stoomboot, die
In zuidelijke richting voer.
De Britscho stoomboot" „Anno'
gezonken. De bemanning van zes oftl-
j hun invallen neinan integendeel met eieren en 17 man Ls aan wal gebracht.
dan dag toe. Alle levensmiddelen en I
brandstoffen, die zij vinden, worden
door hen in beslag genomen of ge
roofd. Dit optreden heeft te Athene
ernstige ontstemming gewekt.
EEN LUCHTAANVAL OP SALONIKL
Reuter seint uit Saloniki: Zes Duit-
sche aeroplanes hebben Maandag-
IIet Britscho vischtranaportschip
..Khartoum" van Hull Is gezonken.
Twee overlevenden zijn opgepikt
Men vreest dat de rest van de beman
ning negen koppen verdronken
is.
DE MINNEAPOLIS,
Er zijn nog geen nadere bïjzonder-
j ochtend by het aanbreken van den heden ontvangen over het zinken van
dag een aanval gedaan op Salonikl, de stoomboot Minneapolis.
Dg berichten over 't aantal slacht
offers loopt zeer uiteen. Het eerste be
richt meldde dat alle opvarenden ver
mist waren, maar latere berich
ten gewagen van het omkomen van
11 opvarenden.
(Het s.s. Minneapolis, gebouwd in
1900, behoorde aan de Atlantic Trans
port Co. Ltd., te Belfast)
T GEVECHT OP DE NOORDZEE
De Telegraaf-corr«sponden t te Lon
den seint
Volgons nadere berichten koesterde
de Engelschc hulpkruiser „Alcanta
ra" al dadelijk wantrouwen jegens
de „Greif", die de Noorsche vlag op
haar romp geschilderd had en zoo
doende dicht kon naderen.
Plotseling, juist toon de ,-Aloanta-;
ra" seinde, dal zij een sloep zou strij
ken om het schip te onderzoeken liet
de „Greif haar looze verschansin
gen omklappen, waardoor haar ka
nonnen zichtbaar werden, die onmid
dellijk "t vuur op de „Alcantara" open.
den.
Maar deze antwoordde spoedig, en
raakte de Greif zoo nauwkeurig,
dat de dekken van de Duitschers er
al heel gauw uitzagen als een hoop
oud roest.
De Alcantara" was tot dusverre
aan de slecht perichte schoten van de
Duitschers ontkomen, totdat een daar
van het roer verbrijzelde, zoodat de
Engelscbman stuurloos moest rond
drijven. En toen zond de „Greif", juist
voor zij onder de golven zou verdwij
nen. een torpedo af. die de „Alcan
tara" trof. Met een laatste sohot zond
de Engelsehman. voor hij zelf onder
ging, waaro pao „Greif naar den
kelder.
Uli Dultsohland.
DUITSCHLAND DN T VREDES
VRAAGSTUK.
't Algemeen Handelsblad schrijft:
De beteeken Is van de scheuring,
thans in de Duitsche sociaal-democra
tische gelederen ontstaan, is op het
oogenblik een geheel andere, dan een
van partij-politiek.
Die beteekenis is deze, dat er m het
biedt van het Duitsche volk een scheur
is gekomen en in dit volk .dat in Au
gustus 1914 een machtige phalanx
vormde en met volmaakte eensgezind
heid den strijd aanvaardde, thans na
het lijden en de ellende van bi.ina
twintig maanden oorlog het besef be
gint levendig te worden, dat alleen
door een spoedigo vredessluiting de
algoheele uitputting en de dreigende
ondergang is te voorkomen. Zoolang
het nog scheen of de militaire suc
cessen der machtig» Duitsche legers
In Oost en West tot oen Duitsche over
winning konden leiden, werd er gezwe
gen, met een hoogst enkele uitzonde
ring. werd alleen de z-wakko stem ge
hoord van een enkelen op zich zelf
e taanden protes tee renden anti-oor
logsman. Dat nu echttr. een geheele
groep reedis zich op het standpunt stelt
van de noodzakelijkheid van den vre
de, omdat, gelijk Haase het ronduit
zeide „ons leger toch den vijand niet
zoo kan verslaan, dat deze tot toege
ven wordt gedwongen", bewijst dat
in breede lagen van het Duitsche volk,
het besef is levendig geworden, dat
van eon overwinning geen sprako
meer kan zijn, en men dus nu het ver
standigst doet den tegenstander de
hand der verzoening te reiken. Na
tuurlijk was het niet te verwachten
dat dit dadelijk algemeen wordt inge
zien; na de geweldige inspanning, na
de reusachtige offers aan goed en
bloed, die gebracht zijn voor het va
derland, valt het zwaar te erkennen,
dat deze voor niets zouden zijn go-
bracht en men ten slotte den vijand
onderhandelingen zou moeten vragen,
in stede van hem, gelijk eteeds werd
voorspeld, den verlangden vrede te
dicteeren.
Maar het is wellioht juist het in
stinctief begrijpen, dat de weinigen
gelijk hebben, die nu, steunend op het
ontwakend besef in de volksmassa's,
openlijk durven, te erkennen, dat van
do in den beginne niet betwijfelde ze-
go, geen sprake meer kan zijn dat
zoo de h3Ttstochten in den Rijksdag
ontketende.
lntusschen hoezeer men naar onz©
raeouing in de scheuring onder de
Duitsche sociaal-democratie een ma
nifestatie moet zien van de groeiende
vredesbegeerte van het Duitsche volk,
men raag aan deze vredes begeerte
toch ook nog weer geen overmatig be
lang hechten. Do vredesbeweging on
der het Duitsche volk is alleen dan
van waarde, indien ze weerklank zou
vinden bij den tegenstander, d. w. z.
indien men ook bij dezen bereid zou
zijn af te zien van het streven naar
een verpletterende overwinning.
De bewoging immera. als welker
woordvoerders nu de afgescheiden so-
ciaai-demooraten in Duitschland op
treden, bedoelt door eon opgeven van
elke agressieve bedoeling den vrede
mogelijk te maken. Indien mocht
blijken dat de tegenstanders van hun
zijde agressie blijven bedoelen, zal
ongetwijfeld de eensgezindheid vau
het Duitsche volk worden hersteld,
weiko ontberingen en offers dan ook
nog zullen moeten worden gedragen.
En het zal dus vooral van de eischen
der Entente afhangen, in hoeverre de
vrèdesbeweging in Duitschland zich
verder zal ontwikkolen.
Allerlei.
HET ANTWOORD VAN KARDI
NAAL MERC1ER.
Men schrijft uit Zürlch aan do „N.
R. CL"
Het in Lyon versohijnende blad „La
Nouvalliste" weet iets mede te doelen
over het antwoord, dat kardinaal Mer
rier gezonden hoeft aan Von Biasing.
De kardinaal beduidt den Duitsolien
gouverneur, dat hij met het schrijven
van zijn Vasten-briof voldaan heeft
aan zijn hoogste verplichtingen tegen
over zijn geioovigen, en dat hij daar
bij gedekt i6 door een onaantastbaar
recht, n.L het recht van den kerkelij-
ken primaat. Even onaantastbaar is
zijn overtuiging van bisschop en bur
ger, in den gewraakten Vasteo-brief
uitgesproken, dat het optreden van
Duitschland tegenover België een on
recht is. Ten slotte legt de kardinaal
er nogmaals nadruk op, dat de hou
ding van het Belgische volk voor en
na den inval der Duitsche troepen
steeds edel en waardig is geweest
DE CONFERENTIE DER GEAL
LIEERDEN.
Reuter seint uit Parijs: De eerste
zitting van de conferentie der gealli
eerden is Maandagmorgen gehouden
op het ministerie van buitenlandsche
zaken. Een talrijke menigte juichte
de gedelegeerden bij hun aankomst
toe.
De besprekingen zijn geheim; men
verneemt echter, dat de gedelegeer
den maatregelen hebben overwogen,
noodig voor d einlelljke overwinning.
De Engelsche premier Asquith zal
deelnemen aan de economische oorv
ferantie van de geallieerden die de
volgende week In Rome gehouden
zal worden.
MEXICO.
Reuter seint uit Washington
Generaal Pershing deelt'meile, dat
Villa bij Mamiginpa aan de Mexi-
caansche troepen ontsnapt is en
thans naar de bergen trekt.- door
twee Amerikaansche cavalerie-afdee-
Itngen achtervolgd.
Pers-Overzicht
EEN DERDE VREDESCONFEREN
TIE?
Mr. 3. van Houten schrijft in zijn
jongs ten Staatkundigen Brief, dat hij
tot voor kort gemeend heeft, <feut de
Amerikaansche Rogcermg, evenals
zij, toen in den oorlog, tusschen Rus
land eu Japan op het slagveld geen
beslissend resultaat in uitzicht kwam,
parljjen toa overlog bijeenbracht,
zulks zou trachten te doen in den hul
digen oorlog.
De laatste berichten omtrent de
stemming in Amerika doen echter
betwijfelen of zij het wel kan, ook
indien het geschikte oogenblik ge
komen zou zijn. Immera blijken
sterke elementen van de Ameri
kaansche bevolking ouder den in
vloed van ethniache ufkomat en ma-
toneel© beianjeu sterker aan ue
zijde van olk «ter oorlogvoerende
partijen te zijn, dan aan actie eenor
Regeering, die bemiddelend wenscht
op te treden, bevorderlijk kan we
zen.
Gesteld dat dit hei geval is, dan
kunnen de overige neutrale Staten
en ook Nederland niet, als tot <iüs-
vor. don loop dor duigen Uydelyk
aanzien, enkel omdat zij meeuen,
dat Amerika, wegens zijn groote
macht en invloed zoo oneindig beier
voor die taak berekend dan ieder
ander, te rechter tijd niet zou ver
zuimen het wenschetijke an moge
lijke voor het herstel van den
reklvrede te doen.
Dan wordt ook plicht van onze
Regeering te overwefleu, of zij niet
zou kunnen geacht worden na Ame
rika d© eerste tot handelen geroe
pene te zijn De redenen, die de ge
heele beschaafde wereld hebben ge
noopt, den Haag als zetelplaats der
vredes-conferentièn te kiezen en ook
aan da NederiaiKlacfae liegeering
liet initiatief deden ten deel vallen
van de voorbereidende maatregelen
voor de ontworpen derde, zij dunkt
mij overwegend, om die vraag ten
onzent te doen opkomen.
Te meer, omdat onze Regeering
juist door die laatste opdracht, en
wel bepaaldelijk als haar optreden
zich daaraan kon vastkaoopen, ook
van zelf door niemand er van zou
kunnen worden beschuldigd, zich
onbescheiden op den voorgrond te
dringen), wat natuurlijk angstvallig
moet worden vermeden.
Onze Lachhoek
DE GOEDKOOPSTE MANIER.
Dirk Geel en Klaas Hek bezaten sa
men een paard een paard met zijn
beiden. Dirk eischte de kophelft, ter
wijl Klaas zich tevreden moest stel
len met het achtergedeelte.
Het paard stierf op zekeren dag
aan kou vatten in zijn ingewanden,
dus in de helft van Klaas. Waarop
Dirk een schadeloosstelling wilde heb
ben voor den dood van liet kopgedeei-
te. Het is wel ingewikkeld, maar als
u er zich goed ïndénkt, zal hel wet tot
u doordringen.
Nu, de zaak kwam voor. de advo
caten pleitten en de getuigen vertel
den wat zij wisten, eindelijk zei de
rechter wanhopig
En Oei. hoeveel schadevergoe
ding wil je eigenlijk hebben?
Nu. mijnheer de rechter, ant
woordde Dirk langzaam, het paard
werd oud. en kon niet goed meer
voort, daarom geloof ik dat ik met
een rijksdaalder tevreden zou zijn.
Hier is dan een rijksdaalderzei
do rechter. Ik wil dat Hever be'.aion
dan nog langer naar zooiets luiste
ren.
TANTE'e SCHRIK.
Kleine Dora Is bijzonder goedhartig.
Onlangs presenteerde zij haar tante
een zakje bonbons.
Wil u een suikeren amandel,
tante Marie? zei ze vriendetijk.
Heel graag! antwoordde tante.
En omdat zij heel kieskeurig is op
wat zij eet. koos zij een wKte aman
del. omdat de rose wel eens mei ver
keerde kleurstof vermengd konden
zijn.
Tante, zei de kleine Dora, toen
de amandel bijna op was, weet u hot
verschil tusschen de rose en witte
amandelen?
Neon, lieve, zei tante, met een
vriendelijk glimlachje, wel wetend
hoe prettig kinderen het vinden aan
ouderen iets nieuws te kunnen vertel
len.
Nu, u moet dan weten, legdo
Dora uit. Zij waren ooret allemaal
rose, en ik zoog de rose af tot het
witte werden. Heb ik hot niet mooi
gedaan?
De schrijver neemt aan, dat alk
regeeringen en volken, hetzij ai dan
niet in den oorlog betrokken, snak
ken naar liet einde vau het moorden
vernielen en van de eindelooze be
lemmeringen in het vreedzaam volke-
renverkeer.
Voorwaard© is alleen, dat de vre
de kans* heeft moor dan een tijde
lijke wapenstilstand te zijn, alleen
gedacht als periode om weder op
krachten te koruen en ais gelegen
heid tot voorbereiding van «.-en
nieuw gewapend conflict, zoo mo
gelijk onder gunstiger omstandig-
lieden. Die voorwaarde kan echter
nooit onkel door de kracht der wa
penen ten voile bereikt worden,
noch bij voortzetting vau den strijd
met afwisselende kim een, noch bij
onderwerping vau een der partijen.
Immers kan ook de overwinnemte
partij op zich zelve aan nieuwe
rechtsbepalingen de algemeenheid
vau erkenning en opvolging niet
verschaffen, die noodig zijn om
daaraan de hoog» qualtficatie van
volkenrecht te doen geren en ze bo
ven don rang van speciale verdrag»,
bepalingen te verheffen.
Noodig ia de gedachte conferentie
voor het vaststellen van nieuwe
volkenrechtelijke regelen dus in
ieder geval. De eenig© vragen, dia
deze publicatie wonscht in debat te
brengen zijn:
lo. of haar werkzaamheid al dan
niet reeds tijdeus oorlog, doch zon
der eetng rechtstnceksch v erband
met dien oorlog, met gunstig uit
zicht kan worden begonnen eu
2o. of de Nederlamlsche Regee
ring?, met het oog ook op haar vroe
gere opd i-acht ten aanzien van de
voorbereiding der derde vredescon
ferentie, de taak der bijeenroeping
op zich zou mogen nemen.
Natuurlijk kan zij het niet zon
der algemeonc-n steun binnensland®
eu evenmin zonder voldoende aan
moediging van uil het buitenland.
Niemands wenscli kan zijn, dot
on-ze Regeering zich onbeecheden op
den voorgrond drngi Maar Regee
ring en volk moeten ook bedenken,
dat hot van beide een ernstige fout
zou zijn, iets na te laten wat kan
geacht worden op hun weg te liggea
en het zoo spoedig mogelijk herstel
van een wel geordeiiden volkenrech
te] ijken staat van zaken kan bevor
deren, waarin geen oqrlog de coeur
léger kan worden liegonnen en op
me nachon tee rende wijze mag wor
den gevoerd.
Of daarop kans bestaat, kan
slechts blijken door overweging en
bespreking vau het denkbeeld, dat
Ik door doze publicatie aan de opoo-
bare kritiek onderwerp.
FEUILLETON
HECTOR MALOT.
129)
Evenmin konden wil het uithouden
tegen de benden negers-muzikanten,
de n i g K e r-rn e 1 o d i s t. die de
straten doorkruisten. Voor de val-
sche negers, die zich zoo potsierluk
uitdossen met rokken met lange,
smalle nanden en groote witte boor
den. waarin hun hoofd omvat is als
een ruiker door een stuk papier, wa
ren wii nog banger dan voor de
Schotsche zangers. Zoodra wij hen
zagen aankomen of maar hun
b a n j o hoorden, zwegen wij eer
biedig en gingen wii naar een andere
wiik, waar wii hoopten geen van die
benden le ontmoetenof wel wij
schaarden ons ouder de omstanders
en wachtten tot zij hun kattenmuziek
geéindigvl hadden.
Eens dat wij weder In den kring
stonden, die zich om hen had ge
vormd. zag ik een van hen. den pot
sierlijkste van den troep. Mattia toe
wenken. Eerst dacht ik. dat hij den
gek met ©na stak en het publiek wikle
onthalen op het een ef ander dwaas
tafereel, waarbij wij de lijdende rol
vervullen zouden maar tot mijne
groote verwondering zag ik, dat
Matüa hem vriendschappelijk toe
knikte.
Kent gil diien man vroeg ik.
T Is Bob.
Wie is Bob
Mijn vriend Bob uit het paar
denspol van Gassot. een van de twee
clowns, van wien ik u wel eens ge
sproken heb hij is het, van wien ik
het beetje Engelsch heb geleerd, dat
ik ken.
Hadt gij hem dan niet dadelijk
herkend
Hoe zou Ik hem herkend hebben!
Bij Gassot maakte hij zijn hoofd wit
met meel hier smeert hij er schoen
smeer op.
Toen de voorstelling van de nïg1-
ger-melodiet geëindigd was,
kwam Bob bij ons en uit de wijze,
waarop hij Mattia aansprak en de
hand drukte, zag ik hoeveel men van
mij«n vriendje moest hebben gehou
den bij een broer had niet zooveel
blijdschap uit de oogen en de stem
kunnen spreken als bij dien voorma-
li gen clown, die om de dure tijden,
zooals hij zeide, reizend muzikant had
moeten worden. Maar wij moésten al
spoedig scheidenhij om met zijn
troep mee te gaan, wij om een buurt
op te zoeken waar zij niet waren. De
twee vrienden spraken af dan. vol
genden Zondag elkander te zulten
vinden, om dan elkaar eens te ver
tellen wat zij beiden ondervonden
hadden, sedert zij van elkander wa
ren gescheiden. Uit vriendschap voor
Mattia zeker, was Bob ook voor mij
zeer vriendelijk en weldra hadden wij
een vriend, die door zijn rijpere erva
ring het verblijf in Londen ons veel
aangenamer maakte dan he< tot nu
toe voor ons geweest was. Hij vatte
ook eem groote genegenheid op voor
Capi en dikwijls zeide hij. dat als hij
een hond had als deze. zijn fortuin
spoedig zou gemaakt zijn. Meer dan
eens deed hij ons ook het voorste! om
met cms drieën, of liever met ons vie
ren, bij elkaar te blijven hi>. Mattia,
Ca pi en ik; maar zoo ik mijn familie
niet verlaten wilde om naar Frank
rijk terug te koeren en Li ze en mijne
vroegere vrienden te zien, nog veel
minder wilde ik met Büb Engeland
doorkruisen.
Zoo- naderde voor ons liet Kerst
feest. Inplaats van dian des morgens
„De Roode Leoemv" te verlaten gin
gen wij eiken avond tegen acht of
negen uur op pad en begaven ons
naar de buurten, die wij gekozen had
den.
Het eerst begonnen wij op de meer
afgelegen pleinen en straten, waar
de rijtuigen waren verdwenen het
moest stil zijn. wilde onze muziek
door de deuren en ramen doordringen
en de kinderen doen ontwaken om
huu de nadering van het Kerstfeest
aan te kondigen, welk feest bij de En-
geleohen in hooge oere wordt gehou
den. Naarmate het later in den nacht
werd, begaven wij ons in de grootere
straten. Als de laatste rijtuigen, waar
mede de menschen uit de schouwbur
gen terugkeerden, voorbij waren, werd
het rustiger en zekere kalmte volgde
op do woelige drukte van den dag.
Dan speelden wij onze zachtste, liefe
lijkste stukjea die iets zwaarmoedigs
en godsdienstigs liadden; Mattia's
viool scheen te woenen en mijn harp
zuchtte, en als wij een oogenbiik pau
ze hielden, bracht de wind de tonen
tot ons over van de muziek, die an
dere muzikanten eon pear straten
verder maakten. Ons concert was uit
„Hoeren en dames, goeden nacht en
vroolijke Kerstmis."
Dan gingen wij verder, om op ecne
andere plaats te spelen..
Het moet heerlijk zijn muziek te
hooren des nachts, als men In zijn
bed ligt onder de warme dekens, en
op een zachte peluw. Maar voor ons
waren er geon dekens of peluws; wij
moesten spelen met stramme, halfbe
vroren vingers. Nu eens was het een
dikke lucht en de natte mist drong door
onze kleeren heendan weder was de
hemel helder en de 6cherpe noorden
wind scheen het merg in onze been
deren te verstijven. Een zachton, zoe-
len nacht kent men in Engeland niet.
vooral niet tegen Kersttijd. O, die
Kerstdagen waren wel hard voor onsl
Toch bleven wij godurende die drie
weken geen enkelen nacht in huis.
Hoe dikwijls stonden wij stil, vóór
zij nog gesloten waren, voor die win
kels. "waarin gevogelte, vruchten,
taarten en wat dies ineer zij, verkocht
werd Welke prachtige ganzen en
kalkoenen en kippen zagen wij daar!
gansche bergen sinaasappelen en ap
pelen, kastanjes en gedroogde prui
men. Vooral de ingelegde vruchten
deden ons watertanden.
Er waren zeker voel blijde kinde
ren, die al dat lekkere genoten en rich
opgetogen in de armen hunner oudere
wierpen.
Terwijl wij door de straten dool
den. zagen wij, arme zwervende jon
gens. in onze gedachten de huisge
zinnen feestelijk bijeen, zoowol in de
aanzienlijkste huizen der rijken als in
de stulpen van de armen.
En wij wenöohten een vroolijke
Kerstmis'aan hen, die liefde genoten.
XL.
De angst van Mattia.
De heer Jam©3 Milllgan kwam niet
meer in „De Roodo Leeuw", of al
liums wij zagen hem niet, hoe wij ook
opletten.
Na Kerstmie moesten wij weder
overdag uit en onze kans om hem la
ontmoeten, werd minder; onze hoop
was nu nog op den Zondag gevestigd.
Wij bleven dan ook dikwijls thuis^
inplaats om voor ons plezier te gaan
wandelen.
Wij wachten.
Zonder onsen toestand geheel le ven
tellen, had Mattia toch aan zijn vriend
Bob hei een en ander medegedeeld cn
hem gevraagd of er geen mogelijkheid
was het adres te ontdekken van een
zekere mevrouw Milligan, die een lam
zoontje had of zelfs inaar van den
heer James Milligan. Maar Bob zeide
dat men don allereerst welen rnoeet
wie die mevrouw Milligan was, of
welke betrekking de heor James Mil
ligan bekleedde, daar zeer vele men
schen in Londen, en nog meer in En
geland, den naam van Milligan droo-
gen.
Daaraan hadden wij niet gedacht
Voor ons was er maar één mevrouw
Milligan, de moeder van Arthur, en
een mijnheer James Milligan, dio de
oom was van Arthur.
Toen begon Mattia alweer met zijn
raad om naar Frankrijk terug to keo-
ren, en opnieuw begonnen wij daar
over te kibbelen.
(Wordt vervolgd.)
