Haarlem's Dmilii
Alleen op lie Wereld
TWEEDE BLAD
Dtndirdag 8 April 1916
De strijd nabij Verdun
stafbbrichten.
De Duitsche staf bericht
De artiilerie-scveoliten in Argonne
en hst Maas-gebied duren met oraver-
Siir.derde hevigheid voort. De toe
stand is niet veranderd.
Links van de Maan beletten de
Duitschers "den Franschen den molen
ten N.O. van Haumont opnieuw te
bezetten.
In de streak van de vesting Douau
mont ziin ook Dinsdag voot de Duit-
Bel ie linies ten Z.W. van de vesting
en de stellingen in het noordelijke
gedeelte van het Caillette-boscih -her
haalde tegenaanvallen van de Fran
schen bloedie gekeerd.
Aan het LotharirataChe en -heil 121-
tassisohe front^hebben Duitsche troe
pen verscheidene -voorsi»ockli«o pa
trouille-ondernemingen intRekteerd.
De Fransche etaf
De Franschen bombardeorden met
Succes verdedigingswerken van de
Duitschere ten noorden van de Aisne
en in de Argonne. Een Duitsche aan
val op Haucourt ten westen van de
Maas mislukte totaal.
Het bombardement ten oosten van
de Maas werd met groote hevighed
her var. De Duitschers deden op da
feesste Fanschc linie zuidelijk van
Don, urnont oen zeer 'krachtigen aan
val. De opeenvolgende aanvatecolon-
nes werden door Fransch vuur weg
gemaaid en de aauvailers werden
genoodzaakt in wanorde terug te
trekken naar het Cliauffeurbosch,
waar de daar bijeengetrokken Fran-
scno artillerie hun zware verliezen
toebracht.
Franschen blijven voortdurend
ïo: vingen maken in het Ecailette-
bosch.
Door een Fransoli luchtschip wer-
der. 34 bommen geworpen op het sta
tion van Audun ie Roman.
Verder meldt de Fransche 6taf-
Ten westen van de Maas verliep de
Dinsdagnacht betrekkelijk kalm.
Ter. oosten van de rivier begonnen
de Franschen verschillende partieels
gevechten, waarin zij doordrongen tn
de loopgraven ten noorden van h
Cftilettebosch.
In \\roëvre hevige artilieriebeschie-
tlug van de sectoren Moulaimvtlle en
ChaLillon.
De Duitschors wierpen in die Maaa
ten noorden van St. Mihiel 22 mijnen,
die op de Fratieche versperringen lie
pen en ontploften zond or schade aan
te richten.
In Lotharingen deden de Duitóchers
na een "hevig bombardement van de
Fia.'iscbe stellingen tusschen Arra-
couri en St. Martin verschillende
kleine infanterie-aanvullen op oenige
punten van dezen sector. Zij weraen
echter overaj afgeslagen door het mi
trailleur- en infanterievuur der Fran
schen.
Persberichten.
Havas seint uit Parijs
Na een betrekkelijken rustigen
nacht vielen de Duitschers Dinsdag
bmia od hetzelfde oogenblik aau op
de beide oevers van de Maas.
Od den linkeroever mislukte een
poging. om uit het dorp Malancourt
te deboucheeren en het aangrenzende
Haucourt te veroveren, geheel.
Na een geweldige artiilenstische
voorbereiding deden de Duitschers
ibii het aanbreken van den dag een
èievigen aanval tegen de eerste linie
300 M. ongeveer ten oosten van
Douaumont. teneinde het Ecaillette-
feosch te heroveren, waaruit de
Fransche troepen hen juist verjaagd
'hadden. Daarop trachtten de Duit
schers opnieuw de stellingen van het
Douaumont-plateau om te trekken,
maar het artillerievuur vernietigde
de aanvallers. De overlevenden
vluchtten in het Chauppeurbosch,
waar de artillerie hen nog geduchte
verliezen toebracht. No« nimmer wa
ren de Duitsche verliezen zoo groot
als in de laatste gevechten bij Avou-
court. Douaumont en Vaux.
De tegenaanvallen der Franschen
deden alle resultaten, door de Duit-
Acheis in de laatiste dagen verkre
gen. te niet
DE VERDEDIGING DER FRAN
SCHEN.
Een breedvoerig verhaal in de Ti
mes' over de gebeurtenissen sedert
de helft van Februari aan het front
va» Verdun toont, 'dat aanvankelijk,
toen de Fransche troepen nog ston
den onder het bevel van generaal
Herr, de positie er zeer moeilijk was.
Het verliee van de vooruitgeschoven
stellingen op den rechteroever van de
Maas, van het vooruitgeschoven fort
Douaumont en van de uitstekende
artillerie-positie bij Beaumont, nood
zaakte generaal Pétain, die llerr ver
vangen had, om de gelieele verdedi
ging to reorganiseer oil Hij moest
rnenschen en geschut bijeenbrengen,
om de Duitsche aanvallen te beant
woorden, de gemeenschapswegen her
steilen en verbeteren, bruggen ©laan
over een rivier, die gedeeltelijk zeer
hoog was, en vooraj voor voldoende
aanvulling van voorraden en ammu
nitie zorgen.
Doch het hoofddoel van generaal
Pétain moest zijn, tijd te winnen. De
Duitschers drongen krachtig op, met
alle troepen waarover zij beschikten;
na de aankomst van een nieuwe di
visie van het Russische front hadden
zij toen dertig divisies voor Vei-dun
bijeen.
De Fransche luchtdienst, doe voortr
durende de Duitsche bewegingen be
spiedt, liet de Duitschers geen rust;
en de artillerie, door de vliegers inge
licht, heeft door haar voortdurend,
overstelpend vuur dan aanvallers
groote verliezen toegebracht.
Met ontzettende inspanning verde
digt generaal Pétain eiken voetbreed
gronds, en iedere vooruitgang wondt
door de üuitochers duiuo- gekocht.
Het hoofdgevechtsterrein blijft het
noordelijk front. Daar hebben de Duit
schers hun artillerie in twee hoofd
groepen opgesteld, de eene bij Sept-
sarges, de andere bij Beaumont. De
flankstellingen, Avooourt—Malan
court in het westen en bij Vaux in
het oosten worden voornamelijk ge
bruikt voor de taktisclie ondersteu
ning van de aanvallen uit bet noor
den. De stellingen van de Duitschers
in de vlakte van Woëvre noemt de
..Times -correspondent slecht, oindat
de artillerie daar niet veel kan doen.
Generaal Pétain heeft een groote
mate van geduid en een vastberaden
heid zonder voorbeeld. Hij verkoopt
iederen voetstap duur; hij is over
tuigd, dat de Duitschers den aainal,
waarbij hun militaire reputatie be
trokken is, niet zullen opgeven; maar
iederen dag maakt hii de hindernis
sen waartegen zij zuilen moeten op
komen, grooter en belangrijker.
DE ENGELSCHEN OVIER DE
DOORBRAAK-POGINGEN.
In een Manchester Guardian, die
wij met hebben ontvangen, staat,
naar wij in het „Berluier l'agiiblatt"
lezen, over den strategischen toe
stand van het EnRelsohe leger het
volgende
Wij zullen in het Westen doorbre
ken. wanneer wij aan het heele front
beide aan mannen en kanonnen een
meerderheid hebben van twee of drie
lot één en wanneer ,de generale staf
althans in het eerste 6tadium van
den aanval van een meerderheid, vain
zes tegen één zeker its. Voor het zoo
ver is. zal dit jaar zijn verstreken.
Dat beduidt een verschrikkelijke tild
en geldverspilling, maar een bespa
ring aan manschappen. Overigens
kunnen wii de politieke plannen van
Duitschland evengoed in Turkije of
od den Balkan verijdelen als in
Frankrijk. Wij hebben nóóit aan een
doorbraak van de Duitsche linie ge
loofd. althans niet bij de tegenwoor
dige krachtsverhouding. Het is wel
mogeliik. dat die zich reeds veel meer
ten onzen gunste heeft gewijzigd dan
wij weten, maar ook dan moeten wij
zeggen, dat de openbare mcening op
gevaarlijke wijze van de gedachte
aan doorbraak bevangen is. Het volk
behoort de verschillende mogelijkhe
den van den strategischen toestand
even nauwkeurig te overwegen als
de regearing. Er is geen korte weg
naar de overwinning.
Oostelijk oorlogsveld.
De Duitsche staf meldt:
In het frontgedeelte tusschen het
Narocz- en WÏ6niec-meer hebben de
Russen hun artillerie-vuur versterkt
Ter Zee.
DE NEUTRALE SCHEEPVAART.
De ..Morning Post" verneemt uit
Kopenhagen, dat naar aanleiding
van een voorstel, om de noodlottige
oorlogsgevolgen voor de scheepvaart
door een commissie, door neutrale
staten gevormd. <-udten worden on
derzocht. er in Deerische soheonvaart-
krinaen de hoop wordt geuit, dat zulk
een commissie een gezamenlijk ver
toog zou kunnen ontwerpen aan de
oorlogvoerenden, dat wellioht meer
indruk zou maken od de oorlogvoe
renden. dan de vertoogen van de neu
trale staten afzonderlijk.
De „Times" geeft een etaatje van
de verliezen, docr de centralen aan
de neutrale handelsvloten toege
bracht Daaruit blijkt, dat Noorwe
gen verloor 59 stoomschepen (95.732
ton! en 22 zeilschepen (19.780 ton)
Denemarken 18 stoomschepen (32.734
ton) en 10 zeilschepen (1500 ton). Zwe
den 33 stoomschepen (42.006 ton) en 7
zeilsoheiien; Nederland 22 stoomsche
pen (73.786 ton), en 2 zeilschepen (on
geveer 226 ton) Vereenigde Staten 6
stoomschepen (16.013 ton) en 1 zeil
schip (176 ton)Griekenland 11
stoomschepen ,22.383 ton)Spanje 4
stoomschepen (8606 ton) Perzié 1
stoomschip (758 ton)Portugal (toen
het nog neutraal was) 1 Btooinsohip
(62it ton) en Roemenië 1 zeilschip
(285 ton).
De verliezen der neutralen aan
treilers waren Denemarken één Ne
derland zeven.
DE DUItLBOOTENOORLOG.
Do Noorsche gezant te Londen heeft
aan het Noorsche ministerie van bui-
teniandsche zaken geseind, dat volgens
berichten der Engelsche admiraliteit
de Noorsche viermastbank „Bell"' bij
de Scilly-eilandeu in den grond is ge
boord de bemanning is gered.
(De „Bell" mat 3765 ton en behoorde
aan de gelijknamige reederij le Tönö-
berg.)
Reuter meldt, dat liet EngeLsche
stoomschip „Clan Campbell" (5800 ton)
in de Middellandsche Zee door een
Duitschen onderzeeër zonder waarschu
wing getorpedeerd is. Do bemanning
is gered.
Lloyds meldt, 'dat de Britische
stoomboot „Bendur" gezonken is
een man verdronk. 27 werden, aan
land gezet.
De Spaanse he stoomboot ,,Vigo" is
door een Duitsohen onderzeeër getor
pedeerd in de Golf van Bascave, hon
derd mijlen van Usliaut. De beman
ning werd in een boot gezel. 24 uur
later opgenomen door een Britsohe
stoomboot en aan land gezet te Gi
braltar.
Uit Engeland.
VROUWEN IN DE MUNITIE-
NIJVERHEID.
In het Lagerhuis deelde de onder
secretaris van munitie. Addison, me
de. dat er op het oogenblik 195.000
vrouwen tn. de munitie-nijverheid
werken.
Uit Italië.
HET ITALIAANSClfE LEQER.
Een Koninklijk besluit gelast, dat
met de inschrijving der lichting 1897
nog dit jaar moet worden begonnen.
De afeekeurden van de lichtingen
1882—'85 en 18% zullen opnieuw ge
keurd moeten worden.
EEN NTEUWE MINISTER VAN
OORLOG.
Reuter seint uit Rome
Daar de minister vam oorlog, gene
raal Zupelii, in actieven dienst
wenschte terug te keeren, is hij uit de
regeering getreden. Generaal Mor-
rone volgt hem op.
Uit Dultsohland.
VLEESCHKAARTEN.
In Groot-Bei lijn zullen met ingang
van 15 April vleeschkaarteu worden
ingevoerd per hoofd der bevolking
zullen 150 graan vleesch per dag
worden verstrekt.
Uit den Duitschen
Rijksdag.
Ecb rod* van dan Rijks
kanselier.
De Duitsche Rijkskanselier heeft in
de Rijksdag een redevoering gebon
den, waarover het Worf (bureau het
volgende seint:
De Rijkskanselier hield een groote
redevoering, waarin hij er op wees,
welke veranderingen er op militair
gebied, na zijn laatste redevoering
voor drie maanden hebben/plaats ge
had.
l>e Rijkskanselier ooi de am. bet
volgende:
De militaire toestand.
„Den vijandelljken vol ken was door
hun regeeringen verzekerd, dat onze
militaire kracht ten einde liep, dat wij
geen manschappen meer hadden, dat
het moreel van onze troepen gebro
ken waa Ik denk, dat de slog bij Ver
dun het hun wel anders zal loeren In
zien. (Geroep: Zeer juist.)
De met geniale voorzichtigheid voor
bereide operaties worden door de held
haftige troepen uitgevoerd, die op den
mot offervaardige dapperheid strij
denden vijand voordeel op voordeel
behalen. (Bravo-geroep).
De militaire toestand op alle fron
ten is dus zeer goed en volkomen in
overeenstemming met die verwachtin
gen.
De economische toestani
Onze vijanden gelooven mu het dool,
dat zij met de wapens niet kunnen
bereiken, te verwezenlijken door uit
hongering en afsluiting. Ik kon mij
voorstellen, dat de vijanden in 1915
deze hoop niet wilden laten varen,
maar ik begrijp met hoe nucnter deu
kende menschen na de ervaringen van
1915 che hoop nog blijven koesteren.
(Geroep; Zeer juist.) De vijanden ver
geten, dat ons staatswezen, dank zij
de organisatorische kracht van de ge-
heele bevolking, opgewassen is tegen
de zwaarste moeilijkheden van de
verdeelmg der levensmiddelen, zij
vergeten, dat het Duitsche volk over
oen buitengewone morcele reserve be
schikt, die het in staat stelt den in de
laatste tientallen jaren verhoogden
I levensstandaard weder te verlagen.
1 Wat zou het hinderen wanneer wij,
wat het vleeschgebruik en andere le
vensvoorwaarden betreft, terugkeer-
den tot den tijd van de Jaren 1870 en
1880? Ik geloof, dat onze vijanden
Izich wel zullen herinneren, dat ook
•het toenmalige geslacht krachtig ge
noeg was om /linke klappen uit te
doelen. (Geroep: Zeer goed.)
De tegenwoordige maanden zijn
moeilijk, leggen aan menige huishou
ding beperkingen op en brengen zorg
in vele gezinnen. D«3 te grooter en
dankbaarder is onze bewondering voor
de opofferingsgezindheid en de toe
wijding aan liet vadert and, waarme
de speciaal de behoeftige zich voegt
naar de omstandigheden van dezen
moeilijken tijd en bereid is in dezen
strijd op leven en dood zich alles te
laten welgevallen. 'Bravogeroep).
Zoo luiden de berichten uit het ge-
heele land, maar zij deelen tevens
mede, dat de arbeid der ttnilageble-
venen vrucht zal dragen, wanneer de
Hemel zijn zegen laat neerdalen op de
velden. Eenparig wordt verklaard,
dat het wintergraan goed staat (Ge
roep: Hoort, hoort). Het is in jaren
niet meer voorgekomen, dat de berich
ten omtrent den stand van het graan
zoo gunstig luidden. (Bravo). De
graanoogst van 1915 was een der
slechtste sedert tientallen jaren, des
niettegenstaande kwamen wij met het
broodkoren niet alleen uil tot den
nieuwen oogst, maar gaan wij ook
nog met een prachtige reserve Ivot
nieuwe jaar in.
De neutralen.
Om den oorlog uit te breiden over
het geheele Duitsche volk, ook de
vrouwen en kinderen, gingen Enge
land en zijn bondgenooten ter zake
van de reohten der neutralen op wet
tigen handel en verkeer met de mid-
den-Europeesohe staten over tot do
iord-e van den dag.
De onlangs uitgevaardigde opder
in council bedreigt den wettigen han-
idfll met neutrale havens door een
nieuwe, met het volkenrecht strijdige
verscherping der blokkade-maatrege
lenteaon welker schending de Asue-
rikaansche regeering reeds verzet
had aanceteekend.
Geen nuchter denkond neutraal, of
hii ons welgezind is of niet, kan ons
het recht betwisten ons te verdedigen
legen den (tegen de bepalingen van
hel volkenrecht mdruischenden) uit
hongering soorlc- niemand kan van
ons verlangen, dat wij ons de verde
digingswapenen. waarover wii be
schikken. uit de hand laten rukken.
Wh gebruiken ze en moeten ze ge
bruiken. (Geroep Zeer juist.)
Wij eerbiedigen de rechtmatige
rechten der neutralen op wereldhan
del en wereldverkeer, maar wij mo
gen verwachten, dat de welwillend
heid. die wij betoonen. begrepen, ons
recht en onze plicht, om met alle
miduelen wedervergelding te oefe
nen voor de uithongeringspolitiek
onzer vijanden, die zoowel met het
volkenrecht als de elementairste
menscheliikheid spot. erkend wor
den." (Levendig bravogeroep).
De rijkskanselier herinnerde aan
de oorlogsverklaring tosren Portugal
en vervolgde
Over vrede.
„Toen ik den 9den September ver
klaarde. dat wij bereid waren over
vrede to spreken.- zei de ik, dat ik
geen spoor vaai een zelfde bereid
willigheid bij onze vijanden bemerk
te. Dal ik daarin gelijk heb gehad,
blijkt uit alles wat intusschen ge
beurd is. en uit hetgeen wij uit don
mond van viiandelijko staatslieden
hebben geboord. De redevoeringen,
te Londen. Parijs. Petensbupg en
Rome gehouden, ziin in zoo hooge
mate van denzelfden inhoud, dat ik
daarover niet verder behoef uit te
weiden. Slechts één woond aan het
adres van Asquith. Op zijn persoon
lijke smaadwoorden antwoord ik
niet (bravo-geroep). omdat ik per
soonlijken laster ook in den oorloc
onwaardig acht. (GeroepZeer
juist). Zakelijk wilde ik" échter kort
antwoorden. Voor Ascjuitih blijft de
geheele. definitieve vernietiging van
de militaire macht van Pruisen de
eerste voorwaarde voor elke vredes
onderhandeling. (Vrooliikhcid in 't
Huig). Te onderhandelen over vre
desvoorwaarden. die van andere zij
de gedaan worden, was. volgens
hem. iedere partii bereid. Stel nu het
geval, dat ik Asquith voorstelde, <le
vredeamogeliikhedeo met mij na te
gaan en hij zou bazinnen met de
definitieve geheele vernietiging van
Pruisen, dan zou ons gesprek geëin
digd ziin voor het nog begonnen
was. 'Geroot»„Zeer Juist", en vroo-
lilkheid in 't Huls). Op zulk een
vredesvoorwaarde kunnen wil slechts
één antwoord geven en dat geeft ons
zwaard. (Levendig bravo-geroep).
Willen onze viianden het vermoor
den van mens oh en en de verwoesting
van Europa nog steeds laten door
gaan. welnu, dan is de schuld aan
hen. Wii staan onzen man. om steeds
krachtiger slagen uit le deelen. (Le
vendige toejuichingen).
Dit eensgezinde, vrije Duitschland
willen onze viianden vernietig en.
Duitscihland moet weder machteloos
worden, als in vroegere eeuwen,
blootgesteld aan iedere machts
begeerte van zijn naburen, de zonde
bok van Europa, in de ontplooiing
van ziin economische krachten ook
na den oorlog steeds iii boeieo ge
slagen. Dat meenen onze viianden
met de vernietiging van de militaire
maCht van Pruisen. Zij zullen zich
echter de hoofden te oletter stooten.
(Bravo-geroep).
Wat kan de coalitie der vijanden
aan Europa bieden Rusland het lot
van Polen en Finland. Frankrilk de
pretentie van de hegemonie, die ons
zulk een ellende is geweest. Enge
land den toestand van vei brokkel wc
en blijvende prikkelbaarheid, die het
't evenwicht od het vasteland noemt
en die de iim»rliike oorzaak is van
de onbeschrijflijke ellende, waarin
deze oorlog Europa heeft gedompeld.
(GeroepZeer juist). Wanneer de
drie mogendheden zich niet tegen
ons hadden aaneengesloten, en be
proefd het rad der geschiedenis naar
tirden. die voor eeuwig voorbij ziin.
terug te draaien, dan zou de vrede
van Europa door de krachten der
stille ontwikkeling langzamerhand
bevestigd ziin geworden. Dit te be
reiken was het doei van de Duitscne
poliueü vóór den oorlog. Wat wij
beuoeu. wüuen wii door vreeozamun
arbeid verkriuren. maar onze vijan
den verkoren den oorlog, ifnterruptie
van Liebknecht).
..Nu moet de vrede van Europa uit
een zee van bloed en tranen, uit de
graven van miilioenen opnieuw ont
staan. Wij trokken ten oorlog ter on
zer verdediging. Maar wat vroeger
was. is thans niet meer. De geschie
denis vervolgde haren loop met ijze-
reu tred. Een „terug" ia er niet
Duitsohland en Oostenrijk-Hoiiga-
riie hebben niet de bedoeling gehad
de Poolsdhe quaestie aan de orde te
stellen, het noodlot der veldslagen
heef! dit gedaan. Nu waolit zij op de
oplossing. Duuschiand en Oostenruk-
Hougaiije móeten en zullen ze bren
gen. illravo-geroap).
De gesobiedeuis kent na zulke
sühokken geen „status quo ante".
(Geroep Zeer juist).
België zai na den oorlog een
nieuw land zijn.
Over Polen.
Het Polen, dat de Russische tsolii-
nownik verliet, terwul hij nog haas
tig omkoopgeld afperste, dat de Rus
sische kozak brand stichtend en
uiunuereud ontruimde, bes-aat me*,
meer. Zelfs lXoana-ioden hebben
openhartig verkiaaru. dat zij ziuh
Gen terugkeer van den tschurewnik
naar ue plaats, waar inlusscueu
Duitschers en Oostenrukers oerlus,
voor zuu ongelukkig land werkten,
nml kunnen voorstellen.
Ook Asqu.th spreekt van het begin
sel der nationaliteiten. Als hij dit
uoet en ziah verplaatst in den toe
stand van den onoverwonnen en ou-
overvviubaren viiand. kan hij dun
werkebjk aannemen, dat Duitschiand
ooit de vrijwillig door uit land en
zilü bondgenoot bevrijoe volken tus
schen de Oostzee en de Wolhynische
moerassen weder zal overleveren
aan de heerschappij van -het reuc-
tionnaire Rusland, onverschillig of
het Polen, Littauers. Ballen of Letten
zijn (Bravo-geroep).
Neen, niet ten tweeden male zal
Rusland aan de onbeschermde grens
van Oost- en West-Pruisen zijn le
gers laten opraarcheeren (stormachti
ge toeiuidhicgGn). niet nog eens met
Fransch gefd het Weichselland tot
Invalspoort in het onbeschermde
Duitschland inrichten. (Levendige in-
stemmPng).
Ov e*-Be Igi
Evenmin zal iemand colooven, dat
wij in het westen landen, waar l»et
bloed van or" volk gevloeid is. zullen
prijss-even zonder volledige zekerheid
voor odm toekomst Wii zullou Oa»
reëeie waarborgen versohaffen, dal
Beigie geen Fransch-Engetsciic vazal
staat wordt en militair en econo
misch niet tot een vestingbuitenwerk
tegen Duitschland wordt ingericht.
Ook hier doet het noodlot geen slap
aohteruit. ook hier kan Duitechland
biiv. den lang verdrukten Vlaain-
echea volksstam niet wed or prijs
geven aan de verfransching ilevemng
bravo-geroep en interruptie van Lieb-
kuecht;. maar hel zal hem een gazon-
de. met ziin rijken aanleg strookendt
ontwikkeling od den grondslag van
zijn Nederlaudsche taal en zijn Ne
der iandschcn aard verzekeren.
Wij willen buren hebben, die zich
met opnieuw tegèn ons aaneenslui
ten. om ons te worgen, maar waar
mede wii en zil. die met ons ziju,
werken tol bekierziidsch welzijn. Wa
ren wii voor den oorlog vijanden van
Beigie Werkten de vreeozame Duil-
soiie arbeid en vlijt te Antwerpen met
merkliaar mede aan de welvaart des
lands l (Geroep Zeer juist). Trach
ten wij niel gedurende den oörlog
het leven van het land weder te wek
ken. voor zoover de oorlog dat toe
laat 'l De berinnering aan den oor
log zal in het zwaar beproefde laind
lung uutriJien. wii zullen ectriter
in het beiderzijdsdh belang nooit dul
den. dut daaruit nieuwe oorlogen
ontstaan.
Europa naden oorlog.
Het Europa, dat uit dc-ze crisis, d*
meest ontzaglijke van alle vorige, zul
ontstaan, zai op het oude niet gelij
ken. Het vergoten bloed komt nooit
terug, het verspilde goed slechte
langzaam. Hoe het echter ook zal
zijn, het moet voor alle volken, die
het bewonen, een Europa van vreed-
zamen arbeid worden. De vrede, die
aan dezen oorlog een einde zal maken,
moet duurzaam zijn en niet de kiem
suwe oorlugeu, maar van tefi-
niueve, vreedzame orde in zich ura-
gan. (Geroep. Bravo, toeroep van
Lièbknecbly-
Met onze bondgenooten zijn wij in
den langen gemeenschappelijkea
strijd in boe langer boe nauwer be
trekkingen getreden. (Bravo). Op d«
trouwe kameraadschap in den oorlog
zal een gemeenschappelijke arbeid
des vredes volgen in den dienst van
de economische en culiureele welvaart
der zich steeds nauwer aaneenslui
tende volken. .Levendige instemming).
Ook in deze slaan wij andere wegen
in tiau onze vijanden. Engeland wil
dat ook niet bei sluiten van den vre
de de oorlog niet zai ophouden, maar
Oen baudeisooriog mot verdubbelde
kracht tegeu ons voortzetten.
Eerst zullen wij militair en dan
ecouomisch vernietigd worden; een
brutale ver nietig ings- en verwoestings
woede, om in teugelluoze zucht naar
heerschappij en vermetel begeeren
een volk van 70 rui Ui oen te vermin
ken.
uok deze dreigementen zullen ver
gaan, de vijandelijke staatslieden
moeten er echtar w el aan denken, dat
heftiger hun woorden zijn, hoe
krachtiger onze slagen zullen w orden.
Onze overwinningen op hut vaste
land zullen ons het bezit ouoer kolo
niën weder verzekeren en aan den
onverwoestbaren Duitschen onderne
mingsgeest nieuwe vreedzame werk
zaamheid in de wijde -wereld openen.
En daarom zien wij vrij en vol toe
nemend vertrouwen de toekomst te
gemoet, niet in zelfverheffing en zelf
bedrog, maar m dankbaarheid aan
onze krijgslieden, in het heilige ge
loof aan ons zelf en nze toekomst
Groot en zwaar als bergen liggen
bij de vijanden het zelfbedrog, grim
mige haai eu volksbedrog op de gees
ten.
j Wij hebben dezen oorlog met ge-
I wild, wij voslden geen behoefte onze
grenzen te wijzigen, toen hij tegen oa
zen wil begon, wij bedreig-ten geen
volk met vernietiging van zijn be
staan en de verwoesting van zijn
volksbestaan.
Wat geeft ons de kracht thans de
met verstoring van den overzeeschen
handel verbondon moeilijkheden te
doorstaan eu te velde het buitenge
woon groote aantal vijanden vorder
te verslaan en verder te overwinnen?
Wie kan in ernst geleoven, dat be
geerte naar vermeerdering van grond
gebied de stormcolonnes bij Verdun
bezielt en hen aandrijft lot steeds
nieuwe heldendaden? Of zou een na
tie. die aan de wereld zooveel geeste
lijken rijkdom heeft geschonken, die
40 jaren lang het vredelievendste van
alle volken was, plotseling een volk
van barbaren en Hunnen zijn gewor
den?
PEUILLETON
HECTOR MALOT.
137)
Ik las het briefje nog twee- of drie-
maai over. Daarna kauwde ik het fijn
en slikte het door. Thans kooi ik ge-
rust slapen. Daar legde ik mij zoo ge
heel op toe, dat ik eerst ontwaakte,
toen de cipier inij riep voor hat ont-
bijL.
De tijd ging don anderen ctag vrij
6j»oedi? om. In den namiddag kwam
|eon politicagent, dien ik niet kende,
in mijne cel en gelastte mij hem te
volgen; ik zag met genoegen, dat 1.
aen man was van vijftig jaar onge
veer en die. er niet heel vlug uitzag.
De zakon kooiden d-us gebeuren,
zooals Mattia had geschreven en toen
de trein op gang was, nam lk plaats
bij het portier aan den kant waar
Ingestegen was. Ik reed achteruit; de
politieagent zat tegenover mij; wi;
waren de eeuige in een coupé.
Spreekt gij Engelsch? vroeg hij.
Een beetje.
Verstaat irJJ het!
Zoowat, als men niet te gau
spreekt.
Welnu, mijn jongen, dan wil
u een goeden raad geven. Wees niet
koppig tegenover de rechtere; bekeu.
Dan zal iedereen even welwillend
voor je worden. Niets ontstemt te
menschen meer d«n dat ontkennen
tegen alle bewijzen in. Tegenover hen
die voor hun schuld uitkomen is m«u
altijd welwillend gezind. Ik zelf, bi
voorbeeld, wil u met plezier een rijks-
daalder geven ais ge me zegt hoe de
zaak zich toegedragen heeft. Ge zult
eens zien wat gij met dat geld in een
gevangenis doen kunt tot veraang.
naming van uw lot.
Ik was op het punt om t© antwoor
den, dat ik niets te bekennen had,
maar ik begreep nog bijtijds dat het
I>etör was mij de welwillendheid te
verwerven, zooals hij het noemde, van
Öen politieagent on ik antwoordde
dus niet.
Gij kunt er over nadenken, ging
hij voort, en wanneer gij in de gevan
genis inziet, dat ik u een goeden raad
gegeven heb, kunt ge mij doen ï-oe-
j>en. Want, ziet ge, men moet zijn
schu-Ld niet bekennen aan deu eerste
den beste; men moot zijn man weten
te kiezen, die dan met belangstelling
u helpen zal, waar hij kan; en gi.i
ziet wel dot ik geneigd beo u van
dienst te zijn.
Ik knikte toestemmend.
Vraag maar naar Dalphen; dien
naam zult ge wei onthouden, niet
waar?
Ja mijnheer.
Ik stond tegen het portier geleund,
waarvan het glas was neergelaten.
Ik vroeg hem verlof om het land te
zien dat wij doorreisden en daar hij
zich mijne .genegenheid wilde ver
werven", zaide hij, dat ik kon kijken
zooveel Lk wilde. Wat had hij ook te
vreezen: de trein was in volle vaai
De lucht, die door het open raamp
je binnendrong, was ijskoud en hi;
verwijderde zich van het portier om
midden in de ooupé plaats te nemen
Ik voor mij voelde geen tocht; on
gemerkt stak ik mijn arm naar bui
ten en draaide met mijn rechterhand
den knop om, maar hieJd het portier
tegen.
De tijd ging voorhij, die locomotief
floot en verminderde terstond In snel
heid; eensklaps duwde ik het portier
open en sprong zoover lk kon. li;
werd i-n de greppel geworpen; geluk
kig hield ik de handen voor mij uit
en greep ik in het gras van den
spoordijk. Toch was de echok zoo he
vig. dat ik naar beneden stortte en in
zwijm viel.
Toen ik tot mij zeiven kwam meen
de ik nog in den spoortrein te zitten;
want ik voelde, dat ik snel voortbe
woog en ik hoorde het rollen van
wielen. Ik lag op een boe etroo.
Zonderling: mijn gezicht was nat
en op mijne wangen eu mijn voor
hoofd voelde ik eea zachte streeling
en een warmen adem.
Ik opende de oogen; oen hond, een
leeiijke gele hond. lag voor mij en
likte mij. Mijne oogen ontmoetten die
van Mattia, die naast mij op zijru.
knieën lag.
Gij zijt gered, zeide hij, terwijl
hij den hond opzij duwde en mij om
helsde.
Waar zijn wij?
In een rijtuig. Bob ment.
Hoe gaat het ermee? vroeg Bob,
zich omkee rende.
Ik weet niet, ik geloof goed.
Beweeg uw armen en boenen
oens! riep Bob.
Ik lag op liet etroo uitgestrekt on
deed wat hij zeide.
't Is in orde, zeide Mattia? er is
niets gebroken.
Maar wat is er dan gebeurd?
Gij zijt uit den trein gesprongen
zooals wij u geraden hadden. Maar
de achok was zoo erg, dat gij gevallen
zijt en in de greppel terecht gekomen.
Toen wij u niet zagen verschijnen, is
Bob langs den spoordijk afgezakt..
terwijl ik het paard vasthield en i
heeft u naar boven gediragen. W
dachten dat gij dood waart. Wat wa
ren wij bang! Wat waren wij be
droefd! Maar nu zijt ge gered.
-End» politieagent?
Hij reist verder met den trein,
die niet stilstond.
Nu wisi Lk hel voornaamste. Ik
wierp een blik om mij been, en be
speurde nu een gele hond, die nr
vriendelijk aanzag met oogen, welke
op die van Capi geleken. Maar het
was Capi niet. want Capi was wit.
En Capi, vroeg ik, waar is die?
Vóór dat Matua geantwoord
had, was de gele hond op mij in
sprongen en likte mij, terwijl hij een
zacht gejank deed hoorei».
Maar dat is Capi; wij hebben
ham laten verven.
Ik beantwoordde de liefkoozinzen
van Capi, en drukte hem in mijne ar
men.
Waarom hebt gij hem laten ver
ven? vroeg ik.
Dat is een geheele geschiedenis!
'ik zal ze u vertellen.
Maar Bob wilde niet dat Mattia dit
verhaal thans deed-
Neern de teugels, zeide hij tot Mat
tia, en houdt ze stevig vast; dan zal
ik den wagen zóó in orde brengen,
dat men hem niet aan de barrière
herkent.
Het was een wagen met een witte
huif overspannen, die op hoepels
rustte. Hij legde de hoepels er in,
vouwde de huif in vieren en bedekte
mij daarmede.
Toen moest Mattia de teugels toe
laten en zich ook onder de huif ver
bergen. Hierdoor kreeg de wligen «en
geheei ander voorkomen. Zij had
gen huif nieer en inplaats van drie
personen, zat er maar één man in.
Als men ons nazette, zou de beschrij
ving die men van ons rijtuig gaf, ge
heel anders wezen dar. ze voor een
half uur zou zijn geweest, en dit zou
dus onze ver. o.gers op een dwaal
spoor brengen.
Waar gaan wij heen? vroeg ik
aan Mattia, toen hij naast n* ij lag.
Naar Littiehampton; dat is een
kleine zeehaven, waar Bob ee:i broer
heeft die schipper is op een !x>otje,
dat op Frankrijk vaan, <nt te Isi^ny
in Nonnandiè l>oter en eieren haalt.
Als wij gered worden en wij zullen
gered worden zuilen wij n« aau
Bob to danken hebben. Die heeft al
les gedaan Wat had ik voor u kun
nen doen, ik arme, domme kt map!
Bob is op hot denkbeeld gekomen oui
u uit den trein te doen springen, en
mijn briefje door een blaaspijp u toe
te werpen, en hij is het, die zijn ka
meraads bewogen heeft om hem dit
paard te Iconen. Ilij is het ook, dio
ons een schip zal bezorgen om naar
Frankrijk over te steken, want ge
begrijpt wei dat, aoo we op een stoom
boot plaats namen, gij weer In hech
tenis zoudt worden genomen.
(Wordt vervolgd).
