Hsm's Dasbus
TWEEDE BLAD
Zaterdag 8 April 1916
Officieels madedeelitigeii der
Haarlemsctis Handelsver-
eeiigisg.
Kantoor Jansweg 11-
W. O. T.
j^ietlegeuEtaande de herhaalde drin
gende waarschuwingen van onzen se
ct clans, schijnt men toch nog in te
gaan op aankoopen van onbekende
handelaars, welke artikelen geleverd
onder N. O. T. conditie trachten te
bemachtigen'. Het is bepaald noodza
kelijk hiertegen met kracht op te tre-
den, temeer waar dez© handelaars
hun' terrein hebben uitgebreid.
Het ie eenvoudig onbegrijpelijk hoe
men niettegenstaande men toch uit
drukkelijk verklaard heelt, te zullen
Borgen, dat de goederen geleverd door
middel van de N. O. T. uitsluitend
.•voor binnenlandsch gebruik te verkoo-
pen, toch zoo naïef kan zijn aan onbo-
kenden deze goederen af le geven. Het
is nu eenmaal een noodzakelijke for
maliteit en ook onze Commissie hoopt
van ganscher harte, dat het Institutit
N. O. T. zoo spoedig mogelijk tot het
verleden behoortdoch men heeft nu
eenmaal vrijwillig op zich genomen
alleen onder N. O. T.-condities te vei^
koopen en dan behoort men ook allee
In het weik te stellen, volgens deze
gedragslijn te handelen.
Nogmaals moeten wij er dus cup
attent maken, dat men bij bestellingen
van eenigezine groote hoeveelheden of
hij onbekendheid des koopere, zich
moet vergewissen wie die koopor is,
en zoo hij blijkt onbefcend te zijn, is
men verplicht of niet te leveren of een
verklaring te doen leekenen, welke er
ongeveer ais volgt uitziet
Verklaring.
Haarlem
He ondergetekende1) te2)
verklaart lx kond te zijn met de bepa
lingen der Noderlandsohe Overzee
Trust Maatschappij.
Hij verklaart ten opzichte van de
go-deren van 3) dato 4)
bedragende-5) deze bepalingen 1
te zulle nut komen en deze goederen1
alleen te bestemmen voor binnen
landsch verbruik of voor de Neder
landcode Koloniën.
Bij afwijking van een dezer bepa-(
lingon noemt6) te 7)
onvoorwaardelijk aan op te komen
voor boeten, verlies en schade, die'
door de N. O. T. daarvoor kunnen1
worden vastgesteld.
Handteekening
Daar hol hier geldt een algemeen i
belang en due het door enkelen niet I
nauwgez©t-~"nakomen der aangegane;
verplichtingen een nadeel kan hete©- j
kenen voor een geheele categorie bo
long-hebbenden, wordt dus ec-n ieder!
nogmaals toegeroepen „Weest op uw
hoede 1"
Onze Commissie is voor het ver- j
«trekken van inlichtingen, oventueele 1
opmerkingen, opheffing bankgaran
ties en alle overige aanvragen betreft
fendc N. O. T. -bemiddeling iederen 1
Woensdagavond van 8 tot 91/2 uur
beschikbaar, mits daarvan voorat
schriftelijk of telefonisch kennis ie
gegeven.
De N. O. T.-Comm. der H. H. V.
H. FIKKERT,
Secretarie.
1) Naam kooper. 2) Woonplaats
kooper. 3) Naam verkooper. 4) Datum.
5) Totaal bedrag der verkoop. 6) Naam
kooper. 7) Woonplaats kooper. 8)
Handteekening kooper.
Beur£cvsrz:cht
van de Firma E. SASSEN en Co.,
Parklaan 141), Tclefno. 2081,
1—7 April 1916.
De beurs heeft in de afgeloopan
Week weliswaar zich eenigszins her
steld van de op het einde der vorige
week plotseling op de politieke bericlt-
tcu ingetreden koersdaling, doch het
oude vertrouwen is nog lang neet te-
ruggekeenf.
Wellicht ls het niet ondienstig dat
de beurs er nu eh dan eens aan her
innerd wordt dal de om oirs heen woe
dende oorlog ook voor ons land nog
steeds een gevaar blijft DU voorkomt
dat hier on daar te wilde koerarijzin-
gen tot stand zoolden komen die later
toch weder zouden moeten worden
prijsgegeven en dan wellicht tot groo-
Cere rampen aanleiding zouden kun
nen geven. De politieke agitatie der
vorige week hooft tengevolge gehad
dat de geldgevers de prolongatiepos-
tan waarvan hun de aanhouding on
der de tegenwoordige omstandigheden
niet wenscholijk leek, aanzegden, ter
wijl voor nieuwe teerlingen de rente
hooger werd gesteld cn het onderpand
aan hoog ere eischen moest voldoen.
Dit heeft natuurlijk oen sterke In
krimping der zaken ten gevolge. Naar-
mate echter de ontspanning die reeds
de laatste dagen te bemerken was,
grooter wordt, zal ook de animo tot
hot doen van zaken wefl weder aan
groeien en nok de geldmarkt wol ve
der gcjnohkeH'kar worden.
Do Amerikaansche afdeeling, die
vroeger bil «ene lusteloosheid der lo
kale waarden, voor eenige afwisseling
zorgde, blijft, met uitzondering van
Marinewaarden, waarin nog oemige
omzetten van beteekenis plaats vim>-
den, eveneens een stil voorkomen be
houden. Moet deze stilte voor een
groot deel worden geweten aan de go-
dwongen werkloosheid der arbitrage,
anderzijds schijnen de berichten uit
de Unie nog niet tot grootore bedrij
vigheid aanleiding te geven.
De re>eds zoo lansen tijd verkon
digde voorsneed in de staal-indusrtrie
maakt bliikbaar treen indruk meer.
Do arentegen scheen men aanvanko-
Hik wel bevreesd voor de gevolgen,
die een eventueele stek 1 no van het
sooorwwvrsoneel zou hebben. Daar
men reeds thens alle krachten moet
inwonnen om de groote hoeveelheid
doedelen te vervoeren en nog veel op
de stuiions on vervoer moet wachten,
is het duidelijk, dat een staking van
«enigszins langen duur zeer nadocll-
ge gevolgen zou hebben en .n alle
takken van hand ei zou worden ge
voeld De sDOOiweaen kunnen thar.s
den Bevraagden acht-urlgen werk-
dag (wat on een verkante loonsver-
hootring neerkomt) wel toestaan,
doch wanneer later weder normale
toestanden intreden, zou deze ver
meerdering der vaste lasten voor vele
maatschanniien een niet onaanzien
lijke kosten vermeerdering beteekenen
die de exploitatie-resultaten, welke
toch de laatste iaren reeds onvol
doende waren, nog ongunstiger zul
len doen worden. Moeten dan nog de
materialen duurder .worden betaald,
dan schünt heit -werkelijk niet zoo
onlogisch, dat. ondanks de schitte
rende ontvBTwrsfciifers. de aandeden
"hiervan niet orofiteeren.
Toch zal ondanks deze bezwaren,
om groet ere minnendie een staking
tencevolg© zou hebben, te voorbo
men. hoogstwaarschijnlijk de ge
vraagde looneverhooging we! worden
toegestaan en het is waarschijnlijk
od deze overweging, dat de Ameri
kaanse he markt een vast voorkomen
behoudt.
De verhouding van Amerika tot
Duitscniand schijnt wederom, naar
aanleiding van het tomedecren van
ecnuic kooDvaardiiscb6Den met Ame
rikanen aan boord, in een Stadium
te koinen. waarin het gewoonte is,
•min of meer scheme nota's te wisse
len. doch daar dit reeds in dezen
oorlog meermalen nlaats had, zon
der dat het tot een definitieve breuk
kwam. schünt. de beurs ook thans
over den afloon niet ongerust, te zijn.
Deze omstandigheden echter, ge
voegd bii de tot nog toe onbevredi
gende resultaten der expeditie in
Mexico en-de pas aangevangen ver-
l<lezirugscamn"<rhe, zijn alle factoren,
die een rijzing van eenige beteekenis
tegenhouden en nog vele verrassin
gen tengevolge kunnen hebban.
Ter beurze van Amsterdam kon
den Comm. Steels van 75 tot 76 1/4
onkomen. wat niet zoozeer te dunken
is aan eene rijzing te New-York, doch
in verband staat met den ongunsti-
een toestand der beurs op het einde
der vorige week.
Car en Foundry's verbeterden
621/8 tot 6311/16. Daarentegen wa
ren Anaconda en Lederwaarden nog
iets lager.
Do Steol Corp. gaajt, behalve 28
millioeo dollar welke reeds voor uit
breiding zijn gereserveerd, nog 25
millloen aanwenden voor den bouw
van nieuwe fabrieken in Gary, terwijl
•het bovendien nog in de bedoeling
schijnt te liggen vóór het einde van
het jaar nog 50 millioen aan te wen
den voor den bouw van een nieuwe
groote staalfabriek in Canada. Reeds
eerder werd or hier ter plaatse op
gewezen dat al deze uitbreidingen
niet In het belang van aandeelhou-
tiers kan geacht worden, daar in nor-
male tijden de maatschappij slechts
voor 40 50 pCt van hare productie
capaciteit afzet kan vinden, zoooat
later waarschijnlijk zal blijken, dat
de in nieuwe fabrieken vastgelegde
millioenen, renteloos kapitaal zijn.
Van eenige dividendverhooging zal
onder deze omstandigheden ook wel
geen sprake kunnen zijn, daar de
maatschappij wel voldoende gelden
zal vrenschen te reserveoren om na
den oorlog den concurrentiestrijd die
zeer vinnig beloofd te worden, met
succes te kunnen voeren.
Spoorwag-aandeeie-n konden, niet
tegenstaande de abnormaal lage koer
een op het einde der vorige week,
slechts zeer matig in koers verbete
ren, wat behalve aaai do reeds boven
genoemde omstandigheden mede ver
band kan houden met de ongunstige
vooruitzichten der te velde staande
Wintertarwe.
Unions no teer en 128 1/8 tegen 128,
South. Rails 18 tegen 18 Ut, South.
Pac. 91 1/2 ex. div. tegen 93 1/2, Erie
33 1/8 tegen 32 5/8.
Van lokale waarden konden petro-
loumaandeolen zich eerder dan de
overige waarden aan dten invloed der
politieke berichten onttrekken. Ko
ninklijke kwamen van 537 1,2 tot
547 3/4 op'. Geconsolideerde van 171 3 4
tot 177 S/4.
Ruöberwaarden konden zich, in
aanmerking nemende de daling welke
m het begin der week plaats had. vrij
goed heretellen, zoodal het koersver
lies in de moeste gevallen slechte on- j
beduidend was. Amsterdam Rubber
j hepen van 190 tot 187 terug Rotten-
dam Tap. van 160 tot 155. Daarente
gen konden Indische Rubber van 135
tot 139 en Oost-Ja va van 1621/2 tot
168 opkomen.
Voor scheepvaartaandeelon blijft de
belangstelling maar matig Hol).—
Am-lijn kwamen van 359 tot 367 op,
Kon. Ned. Stooanb. Mij. van 172 tot
102 en 15 div. Voor Marinewaarden
bestond de laatste dagen eentge "bo- j
langstelling op het bericht dat weder
om een nieu.w reoigani6atieplan is
opgesteld, dat, naar men hoopt, alle
partijen zal bevredigen.
Van de zijde van het comité voor
gewone aandeelen is echter reeds be
kend gemaakt dat zij hare goedkeu
ring hierop niet kan verleenen. De
beweging in deae waarden belooft dus
voorloopig nog niet uit te zijn. Profe
lente aandeelen kwamen van (H1/4
tot 68 13; 16 op, de gewone aandeelen
van 15 op 173/4, de bonds van 82 7/8
tot 85 5/8.
Tabakcaandeeien konden, niette-
gens.aande op de veiling te Rotterdam
weder schitterende prijzen werden be. j
haakt, het geleden verlies niet inha-
len. Doli Batavia liepen van. 4221/2
tot 414 1/2 terug, Deli Mij. van 4üj tct
4811/2, Senembah van 490 tot 472 1/4.
Van Staatsfondsen waren Russen
iets beter, evenais Zuïd-Amerikansche
fondsen.
Ned. Werk.Schuld konden zioh
flink herstellen en voor alle sooiten de
geleden verliezen weder inhalen.
Geld op prolongatie 4 1/4
Sporfpraafje
In m'n zeer uitgebreide familie helb
'k een Frieschen neef, die zich ver
beeldt, véél van sport af te weten,
omdat hij eens m z'n jonge jaren T
kampioenschap op de schaats van de
een of andere grietenij hoefi beha - d,
commissaris van een Knalsvetd is en
lederen tweeden Pinksterdag de deel
nemers aan den Frieschen elfsteden
tocht zijn woning passeeren 't Laatst
had ik hem eon jaar of drie geleden
gezien op een natlonalen kaatsdag te
Bo'sward dag van herinneringen
aan lokaaltrammetjes, opgewonden
tribunepubliek en schreeuwerige e>pe-
lere en eon spel, dat ln de permetaste
van oricket is.
Die neef Mvam Zondag over Uit do
kranten wiet hij, dat geen wedstrijd
zou doorgaan, wat de kans vergrootte,
dat hij me thuis zou troffen. Daar hij
op dit gebied geen erg groote geluks
vogel is, kon 't niet anders, of juist
toen hij ln 't gezicht kwam. stond ik
op de stoop, klaar voor den tocht naar
het E. D. O.-veld. 'k Was weg geweest,
als hij drie miputen later gekomen
was. Het speet mij. Dat ik hem niet
ontvangen kon natuurlijk, maar hij
zette er zich spoedig overheen en zei-
de, heel graag ©ent een Westelijken
voetbalwedstrijd te gaan zien. Dus
vergezelde hij mij, na geïnformeerd te
hebben, hoe 't mogelijk was, dat deze
wedstrijd tóch doorging Hij vond de
entree lang niet leeiijk. 't Lijkt heer
wat, als Je langs "de Korte Kleverlaan
stapt en vervolgens aan je rechter
hand het nieuwe kerkhof krijgt, alleen
de ingang van 't veld zelf kon nog wei
een opknappertje velen.
En zijn dat nou je duizenden toe-
schouwer*, waarover je in de krant
altijd zoo opsmjdt7 vroeg m'n familie
lid, toen hij op 't veld was aangeland.
Met die tjokvolle tribune lootpt 't ook
nogal losl
Je vergeet, zei ik wat korzelig,
omdat ik vitterijen, van menschcn die
geen verstand van do zaken hebben,
niet kan uitstaan, dat je hier op een
tweede klassera veld bent. Ate de wed
strijd op 't Haarlem-terrein gehouden
was, zou je wat anders zteni
Wat rs er dan op dat veld te
doen? vroeg hij zoetsappig.
Niks, bromde ik.
O, zei hij, genezen van zijn crl-
tteche neigingen, je moet me met
kwalijk nemen, als ik wat onhandig
ben, maar ik begrijp dan toch niet,
wat je er aan hebt orn ate twee vel
den tot je beschikking ziin, juist dat
uit te kieaen, dat allicht 't slechtste
van de twee ls, en waar zeker minder
mensehen komen dan in 't andere g«
vaL
"t Zal 'in in den penningmeester
zitten, opperde ik.
Dat s een smoee, zei hij dadelijk.
Als die 't noodig heeft, had hij een
deel van de cntrèe's op '1 Haariem-veld
kunnen krijgen en nu heeft hij on
kosten moeten maken voor die impro-
stietribune en wie weet wat nog
meer.
Toen begon de wedstrijd en hadden
e weinig meer tot elkaar te zeggen.
Na afloop van de tweemaal drie
kwartier plus twaalf minuten wan
delden we nog oen eindje rond en
hapten welgemoed de hoerlijke voor
jaarslucht..
Tja, begon hij toen, we zijn den
winter voorbij, hoor. t Ia goed le mer
ken, dat 't voorjaar te, Je ruikt veel
meer benzine dan een paar weken te
rug. Ais je van de Lente genieten
wilt. moet Je ongebaande wegen zoo
kon. Op den weg ia voor ons, wande
laars, geen plaats meer. Achter je
komt te .kens een automobiel aansui
zen, wie weet met welk een snelheid,
zoodat je ineent dat je 'l volgend
oogenblik evenals de motorwielrijder,
die vóór je komt aanrazen, verplet
terd suit zijn. Gelukkig kun je het
veege lijf op een fietspad redden, als-
er tenminste geen fietser in de buurt
is, want die zal je art. 26 van Motor
en Rijwielregleruent onder den neus
duwen en je vertellen van den voet
ganger, die kort geleden door den
kantonrechter te Amersfoort werd ver
oordeeld omdat hij niet 't rijwielpad
had verlaten na waarschuwing van
een wielrijder. Ik weet wel, dat het
erg ordinair is tegenwoordig, ate je
niet voor 't minst een motorrijwiel)
hebtop -'t rand,© af mag 't nog
een fiets zijn, maar ik bon wat ouder-
wetsch en hou niet vau dat jakkeren,
maar houd me liever bij een kalme
sport.
Ga dan visschen 1 zei k.
Geen kijk op, vervolgde hij. Dat
motorgeraas verjaagt al de visch.
Hielden ze zich nog maar op t land.
ruaar je zult er van den zomer van
lusten met d'c rond\::art door Ne
land.
Je bent wat mopperig, vond
die laatste goal van Teschmacher zit
je zeker nog dware.
'k Denk al niet meer aan voet
ballen, verklaarde m'n bezoeker, daar
is 't nu geen weer voor. Ja, 'k weet
wel, dat er nog heel wat gespeeld
moet worden en dat tusschen dit en 't
volgend seizoen geen twee maanden
zullen liggen Ze gaan der gang maar.
Daar zal wel veel animo zijn. Schreef
je me niet. dat een elftal, dat verleden
jaar op Hemelvaartsdag moest spelen,
lekker aan 't Noordzeekanaal bij do
Univereiteitsroeiwedelrijden zat? Niet
erg sportief, mar mcnschelijk, en a!e
ik kennissen heb, die hun voetbal-
plunje ojifoorgen, om hun roeicostuum
er voor aan te trekken, zal ik geen
leeiijk gezicht tegen ze lrakken, al
wou de Bond nóg zoo graag, dat ze
in de competitie bleven spelen.
Toen begon-ie weer over kaateen en
zeilen en schaatsenrijden, allemaal
zaken, waarover je 't in de-zen tijd
hebt, nu zomer- en wintersport overal
elkaar de hand reiken.
ff>.
POKKEN TE AMSTERDAM.
Sedert de laatste mededeoiin« ls
één Jijderea in het WiiheJmina-Gaat-
hute «meenomen, evenals verschillen
de van de vroetzere liiders. wonende
in het Van Lennen-kwartier. Het
aantal in het Wilhalmina-Gasthuis
verolecttden bed raast dius thans 10
mannen. 10 vrouwen en 2 kinderen.
Het aantal in observatie geiwxme-
nen vermeerderde met 1 en bedraagt
thans 74.
„Vox Medlcoium" noemt het eon
eenJgszlns vreemd verschijnsel, d'at
do gevallon, die zich nu hebben voor-
«edaan. »u)k een geweldige uitwer
king on de bevolking hei»ben goliad.
„Het zijn er wel enkele meer dan
anders, maar het is toch feitelijk niet
zoo'n groote bijxonderttead. dat zich
in een stad al9 Amsterdam nu en
dan enkele gevallen van pok zucht
vertoon en en als wij ons goed herin
neren. wordt er dan nooit zooveel
drukte over gemaakt. Ligt dil nu
soms aan de oorlogsstemmJng, iL w.
z. aan den invloed van de verhalen,
die men het publiek in dozen tiid
herhaaldelijk heeft voorgehouden
r de besmettelijk© ziekten, die
altijd een oorlog betreleiden of volgen
en neg verschrikkelijker onder de
bevolking woeden dan de krijte zelve?
Ziet men daarom thans de pokken
als oorlocsDOkken (ze zijn immers
door Oostenrijkers binnengebracht)
voor zoo bijzonder gevaarlijk aan?
DE „PRINSES JULIANA".
Do mailboot „Prinses Juliana" van
de „Zeeland", welke 1 Februari op
een miin is geloopcn en later bij Fe-
lirtowe op een bank is gezet, is door
den storm der vorige week gebroken
en thans, evenals het zusterschip
„Mecklenburg", verloren.
MOND- EN KLAUWZEER.
Het Tweode-Iiaroerlid de lieer Drion
heeft heden tie volgende schriftelijke
vragen gesteld aan den minister van
landbouw, nijverheid en handel:
lo. Kan de minister mededeel en,
hoe <ie stand van liet mond- en klauw
zeer thans te en welke resultaten met
de tegonwoordige bestrijding zijn be
reikt?
2o. Heeft die wijze van bestrijding
ile instemming der belanghebbenden.'
3o. Is hot mogelija, voor zoover zij
niet de instemming heeft van belang-
hobixmden, andere maatregelen tc
troffen?
4o. Kan de minister toezeggen, dat
het gezonde \ee in afgesloten krin
gen in de omgeving van ziektegeval
len spoodig naar de wei zaj mogen
worden gebracht!
DE KAASM.ARKT TE ALKMAAR.
Door het besluit der Noord-Holland-
sche kooplieden, geen kaas te koopen
zoolang de consenten wegblijven,
leverde de Alkmaarache kaasmarkt
Vrlidag liet beeld van cenige maan
den geleden. De enkele aangevoerde
stapels bleven gedekt Er was geen
handeL
Onze Lachlioek
HET GROOTE RAADSEL.
Men zegt dikwijls, dat do liefcte
blind 1? en te oordcelen naar de on
dervindingen van eon pas getrouwd
paar, te die uitspraak niet ver van de
waarheid.
Een paar weken na het huwelijk
liep een vriend van den Jongenman
diens atelier binnen en trof den ar
tist en zijn vrouwtje samen hartelijk
lachend om een of andere grap aan.
„Waar heben jelui zoo'n pret over?"-
vroeg hij verbaasd.
O, het is al te dwaas!' lachte liet
vrouwtje, en zij voegde zich de tranen
uit de oogen. „Mijn man schilderde
en ik kookte wat van morgen, cn nu
doen wij beiden ons beat to raAftn w at
die kunstgewrochten beteekenen.
OM HET HEM GEMAKKELIJKER
TE MAKEN.
Toen eon mo torwielrijder den hoek
van een stillen buitenweg omreed,
zag bij vlak bij zich'een autom-o
list. die blijkbaar niet verder kon.
Dadelijk ging hij naar hem toe.
„Kan ik u ook helpen?' vroeg bij
vriendelijk.
Do ander keek.hem dankbaar aan
terwijl hij zich het voorhoofd afvci g-
de.
Heel graag", fluisterde hij. L>;«
dame daarin de auto te mijn vrouw
en u zou nij zeer verplichten door
haai- vragen te beantw oorden en baar
aangenaam bezig te houden, tens ijl
ik dan band herstel.
VADER WAS HET ER MEE EK NS.
Zacht scheen de maan op het ydili:-
sche tooneetepel. De zee straalde in
zilverpracht, en het zeewier op do
rotsen beneden geurde eterk.
Boven op de rots zat een minnaar
zijn meisje. Hij had zijn arm om
haar middel geslagen, tenvijl zij haar
hoofd tegen zijn horlOgiozakjo liet
rusten.
Lieveling'', zei hij euthousi vs>,
s ik er aam denk dat jo mij lief-
hebt voel ik mij z»o zoo troteoh. Ik
ben jou wer onwaardig!
Zij llel een diepen tucht hooter,
en antwoordde:
,,0, Max, ale vader het ln alle op
lichten zoo, met je eens was als in
dat oone, wat zouden wij dan geluk
kig zijnl'
OP EEREWOORD MET VERLOF.
Een te Cullen (Schotland; woncn-h;
marine-matroos, die te Groningwi
geïnterneerd is, heeft wegens e< ne
ernstige ziekte ziiner moeder t- e-
stemming gekregen om naar huis
te gaan. Hij moet zich uiterlijk 12
April weer in het intarnecringska'np
aanmelden.
INVALIDITEITSWET.
Eerlang ia het afdeelingsversïnjf
der Tweede Kamer te verwachten
over het wuteontwerp strekkende ctn,
nu 'het niet meer mogelijk is geble
ken. de invaliditeitswet oo het tijd
stip. in art. 411 dier wet genoemd, lo
doen in werking treden, den terini.ii
van drie jaar in dat artikel bedoald.
:es Jaar te veranderen.
ONZE STOOM VA ARTMAATSCHA P-
PIJEN EN DE REGEER ING
De „Telegraaf" melih
Naar wij vernemen hebben d:
stoomvaartmaatschappijen, dio do
maildiensten waarnemen, zich tot do
Regeering gewend met het verzoek
een deel der molest-rlslco over 'o
nemen!. De billijkheid van dit verrook
wordt gegrond op het feit. dat ht4.
overbrengen der mails dc maat-
schappijen tot varen verplicht W aar
het een groot Nederlanclsch bating
dat de maiis geregeld worden
overgebracht, daarom acht men het
billnk. dat de Reeeering evenals
dat m Engeland gaschiedt bij du
vergrooting van de gevaren ook en
deel der risico overneemt.
Op dit verzoek is tot nu toe geen
antwoord ingekomen. De dienst zal
eerst hervat vroegen, nadat een ant
woord ingekomen is. Bii ullc maat
schappijen zijn roeds vracht- en par-
sa-eiersbooten aangewezen voor ver
trek. Het ligt in de bedoeling, do
vaart om de Noord te doen plari's
vinden.
Ha:..remmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
„Compliment en of u dadelijk ©ven
bij dc-n directeur wil komen".
„Welke directeur?" vroeg ik. ,,Er
zijn er zooveel. Van de Ambachils-
scJ*:ol, van 1 Haarlemsch Muziek
korps of van 't Stads Armen- en Zie
kenhuis?"
„\ce, van de krant", zei de jongen,
die do boodschap bracht
Nu ben ik heel wel met den direc-
teuimaar op zulke boodschappen
ben Ik maar «weinig gesteld. Medewer
kers aan dagbladen doen hun zaken
met den directeur gewoonlijk niet
een briefje af, of, als er wat is, loo-
pen ze zelf even bij deui directeur op.
Stuurt 1 ij hun een boodschap, of ze
even willen komen, dan is er wat
aan de hond. k Ging dus met de
somberste voorgevoelens.
Hij zat in zijn stoél eu keek als een
mistige wintermorgen vóór zessen.
„Ga zitten en steek een sigaar op",
zoi hij en schooi me een kistje toe,
niet een prachtig etiquet er op in
rood en goud.
„Dank je. ik rook niet.
„Rook je niet? jiederi wanneer*.
„Je iaat m© niet uitspreken ik
rook niet uit dit kistje, wel uit het
andere". Hij had me namelijk in een
openhartig© bui verteld, dal de goe-e
«garen h- 't andere kistje zaten, go-
wone bezoek©,»-, kregen uit het kistje
met t mooie etiquet.
Ik had verwacht, dat dit hem arnu-
•ec2on zou, maar hij lachte niet eens
giim. Blijkbaar was hij heel boos.
Nauwelijks Wies iK de eerste rook
wolk uit, of li!» zei: „de vorige werk
neb ik je onze vier sterren geleend
.,Ja en
,,'k Wou, dat ik het niet gedaan
had".
„Waarom? Je hebt ze toch eerlijk
teruggekregen, netjes opgepoetst nog
„Je hebt daarin Amicitia Juncti
aangevallen
„Juist"»
„Welnu, ze hebben oen aniwoon
gestuurd".
„Voortreffelijk'.
De directeur bromde wat. Daarop
haalde hij twee vellen papier voor den
dag en zei grimmig: „Hier is hot".
„Keurig geschreven", zei ik.
„Wacht maar even, je probeert
grappig te wezen, geloof ik, maar dot
gonoerzen zal je zoo aanstonds wel
vergaan. Ik zal het je voorlezen on
dan moet je je meteen maar verdedi
gen".
Een oogenblik dacht ik er aan, mijn
jas uit te trekken om op de verdedi
ging beter voorbereid te wezen» maar
een blik op het gezicht van den d
recteur bracht mij tot andere gedach
ten. Hij is niet kwaad, maar kan on
gemakkelijk wezen wanneer hij een
maal boos is. Dus zat ik roerloos en
luisterde naar wat hij voorlas:
Haarlem, 3 April 1916.
Geachte Heer Redacteur. -
Gaarne zouden wij een kort ver
weer geplaatst zien naar aanlei
ding van den aanval op onze ver-
eeniging gedaan in uw geacht
blad van 28 Maart, een verweer
dat door omstandigheden buiten
onze schuld is vertraagd
,,'t ls mijn schuld óók niet zei ik.
„WAt niet?" vroeg hy.
„Van die vertraging. Overigens
klinkt de aanhef heoj gemoedelijk".
„Ja. wacht maar, liet wordt uao-
stónds heel anders".
Allereerst zij opgemerkt dat dc
door u genoemde feiten in hoofd
zaak juut zijn: nadat eouige ma
len uit den boezem dor vergade
ring het voorstel gedaan was
meisjes op te nemen, is een a!
deel.ng Haarlem van den Ned.
Gymn. Bond opgericht die ons
andermaal heucKde \4oorstel
deed, met groote meerderheid
door de vergadering verworpen.
Genoemde afdeeling heeft zich
daarop als H. G. B. „S. N. A. A.
C." geconstitueerd. Zooals uw
zegsman u reeds heeft meegedeeld
is momenteel (na de eerste onver
mijdelijke strubbelingen) de ver
standhouding tusschen beide ver-
eenigingen uitmuntend,
„Dat gaat allemaal nog al goed',
zei ik. „De feiten zijn in hoofdzaak
juist, ae bijzaken luten we loopen,
niet waar?"
„Nu koait het", zei de directeur en
las mirt nadruk:
De opmerking moet ons dus van
hei hart dat uw medewerker Fi-
delio het bewuste artikel beter
niet geschreven zou hebben waar
door toch (wat gelukkig niet ge
beurd is) zoo gemakkelijk een on
aangename verstandhouding mei
al don aankleve van dion in h>
leven zou zijn geroepen. Wij kun
nen hieraan toevoegen dat deze
onze meening door verschillende
leidende persoonlijkheden uit don
H. G. B. „S. N. A A. C." volko
men wordt gedeeld.
„Frustra laborat qui omnibus pLa-
oere studetzei ik.
„Wat omnibus'?snauwde do di
recteur, nu bepaald onvriendelijk.
„Ik bedoel: „hij die allen tracht te
hallagen, spant zich to vergeefs in".
„Dat is een mooie uitvlucht, als je
de menschen voor 't hoofd gestooteu
hebt".
„Maar er is toch geen otuiamgena-
rne verstandhouding uit voortgeko
men', bracht ik ui t midden. „A
posse ad etsse. Van de megenijkhéid
tot de werkelijkheid".
,,-jo bent er nog niet", ging de di
recteur verder.
Een andere opmerking is deze:
Waarom heeft „FideJio nic< voor
hij „uw vier sterren lee-ndq', me
de het bestuur van „Amicitia" om
inlichtingen gevraagd? Het schijnt
ons een eigenaardig standpunt
toe slechts één panlij te hooren om
daarna een zóó scherp oordeel te
vellen over de andere.
„Audi et alteram partem", mompel-
do ik.
„Wat bed ui dit dat potjeslatijn toch",
snauwde de directeur, die in de taal
van Cicero niet bij zonde* sterk is.
„Hoor ook de andere partij", zei ik,
,jnaar ik denk niet, dat ik daar de
zen keer veel wijzer van geworden
zou zijn. Maar als ik vragen mag,
directeur, want je hebt bijna hel
woord alleen: „is do inleiding niet
wat lang?
„Geduld maar, nu kom ik aan de
zaak".
Thans nog een korte verdedi
ging van ons standpunt.
„Ja juist', zei ik, „Iaat ons tot de
hoofdzaak komen. A verbis ad ver-
bera. Van woorden tot slagen".
„Als je niet ophoudt met je Latijn",
zei de directeur, „dan ga ik met
Grieksch beginnen
„Alles wil ik dragen, maar dat
niet zei ik. bleek van ontzetting. Hij
las dus verder:
Thans nog een korte verdedi
ging van ons standpunt. Wij zien
zeer goed ln en erkennen gaarne
dat eene verconiging van jongens
en meisjes op het Gymnasium
recht en i cdon heeft van bestaan.
De groot© kwestie is maar: za-
.Amicitia Juncti deze vcreeni-
ging zijn? En dan hebben ue
verpletterende vota die in dozen
nog dit jaar gevallen Zijn duide
lijk aangetoond dat de meerder
heid der leden van „Amicitia
aan 't tegenwoordige karakter
van hun rereeniging tè zeer ge
hecht is om liet door toetreding
lot den N. G. H. en opneming van
damesteden té zién veranderen.
En over dut bijzondere karak
ter van „Amicitia kunnen siechts
w ij oordeeten die liet kennen uit
de praktijk. Er zulten c-r natuur
lijk geweest zijn die dit karakter
niet op prijs stelden: zij zijn naar
S. N. A. A. C. gegaan (zooals dat
ook andersom wel is voorgeko
men) zonder dat wij het hen ten
kwade hebben geduid.
Wamt diet ia juist wat wij
eisclien: Vrijheid vrijheid ook
voor hen die zich In S. N. A. A. C.
niet thuis gevoelen om te verga
deren naar hunnem geeet.
Met beleefden dank voor de
plaatsing.
Het Bestuur
„Amicitia Juncti".
De ill recteur zweeg, llij had de laat
ste volzinnen met groote klem voor
gedragen en keek mij aan, zooals een
vreese.ijke ratelslang het oog geves
tigd moet houden op een arme, kleino
coübri. Eerst volgde een kleine pauze,
om aan de echo behoorlijk gelegen
heid te geven om weg te sterven:
toen vroeg hij: „wat heb Je hierop
te zeggen?'
„Directeur", zei ik, „permitteer mij
oog één Latijnschen volzin. Nog
maar een ei» wel een kleintje".
„Wat beduidt at dat Latijn toch",
zei bij nurksch, „spreek je moeders
taal".
„Hebben we het niet over een klas
sieke verceniging? Flncm respice, het
geen zeggen wil: houd rekening met
hot einde. Ken je hel verhaal van den
olifant?"
„Fidelio, ik verzoek je om ernstig
te blijven".
„Nog nooit ben ik zoo ernstig ge
weest. Er was eun scholier, die den
volgeuden dag ta<u-rcp©UUe Zou moe
ten doen en een mooi verhaal had
gelezen over den olifant, denkende,
dat hij daarover een opstel zou moe
ten maken. Maar de leeraar gaf hem
tot onderworp: „de warmte en de
helderheid van de aon". Toen begon
de scholier: „Op zekeren dag heeisch
te er groote warmte en helderheid
van de zen. Aila dieren des velds
Kwamen uit hun helen, ook de oli-
fopt koesterde zich in de zon roet innig
welbehagen. De olifanten daar
op volgde alles wat hij pas over het
dier gelezen had. De leeraar toeken
de onder het opstel aan: 8 voor den
olifant, 0 voor de zon, daar we het
over de zon zouden hebben, wordt de
8 niet in rekeuing gebracht".
„Mag ik vragen", vroeg de direo
tour, mot een ijzige kalmte, waarach
ter zich eon Noordwester storm ver
borg, ,,wa». deze olifontengeschiedonis
met :1e zaak in quaestie te maken
heeft?"
„OngetwiijfeJd. Do scholier gaf wel
een mooi opstel, maar niet over
het opgegeven onderwerp. Mag ik
vragen, directeur, wal eigenlijk bet
begin van dit Amicitia- S. N. A. A. C--
geval geweest is? Weet je het niet
meer'? Laat je geheugen van de groo
te schoonmaak profiteered. Nu dan,
dc «enige zaak waar liet over Hop
was: waarom Amicitia geen meisjes
als leden toelaat. Is dat waar of is
dat niet waar?"
De directeur moest erkennen, do',
het waar was.
,,Nu dan. heeft het bcetuur van
Amicitia. in zijn heele stuk op die
vraag eon antwoord gegeven?''
„Ik zou zeggen', antwoordde de
directeur, ,dat ze spreken over „ver-
pletterende vota", het „bijzondere ka
rakter van Amicitia", „vrijheid, vri -
heid
„Ja juist, ze heben hei over don
olifant, maar van de zon praten zo
niet. Nergens, maar ook nergens zegt
het bestuur ronduit en vierkant weg.
waarom, versta je wel WAAROM, er
geen meisjes in de verceniging wor
den toegelaten. En omdat ik dit voor
zag, hob ik aan het bestuur geen In
lichtingen gevraagd'.
„Het is toch een heel goed geschre
ven stuk", zei de directeur onzeker.
,,lk ontken hei niet. maar lo
6iiijdt geen hout. Als ik de ieidendo
persoonlijkheden van S. N. A. A. C.
op 't Prinsenhof ontmoet, zal ik hun
vragen, of zij het nu weten. Mag ik
nog een sigaar?
De directeur scheen verslagen,
maar toch zóó niet, of hij reikte ni j
hei kistje met de si echte.
Natuurlijk nam ik er een uit h
andere.
„Nog iets andere van Je verlaDgen,
directeur?" vroeg ik.
„Dank Je", zei hij. ,,lk wil alleen zijn
om de zaak kaim te overdenken".
„Dit is een wenk met een lantaarn^
paal gaf ik ten antwoord. „Sompor
paratus, lic<ge©n beteek ent: steeds
bereid.
„Dog", zei hli
FIDELIO.
