HAARLEM'S DAQBLAD
DONDERDAG 4 MEI 1016
TWEEDE BLAD.
YEB8ADERINQ YAH DEN IAARLEKS8HIN GEMEENTERAAD.
(Vervolg.)
schappij voor Tuinbouw en Plantkun-
1N GEKOMEN STUKKEN. In ha»,
den van B. en W. om prae-advies wor
den gesteld de rekening en verant
woording over het jaar 1915 van den
'Armenraad; verzoekschriften van de
a"d. Haarlem van den Aig. Ned. Tlm-
merliedenbond Door Bendracht Ver
betering, om bepalingen uit het ool-
lectief contract bindend te verklaren
voor werken door do gemeente aan ta
besteden; van den Ned. R.-K. Bond
van Spoor- en Tramwegpersoneel SU
Raphael in zake het opnemen van
bepalingen in de concessie van de N.
Z. H. T. M. bij het verlengen der
concessie; van liet Centraal Comité
van Drankbestrijdende veroeniglngen
te Haarlem, orn d» bijdrage voor het
jaar 1916 oorspronkelijk verleend aan
de Vereenigimg Consultatiebureau tot
raad en hulp voor drankzuchtigen,
nu te verleenen aan genoemd oomité;
om subsidie voor het jaar 1917 van d'e
vereeniging „Raad en bescherming
voor den zuigeling"; van Mevr. A.
T. E. Lev ert— Riem aan om eervol ont
slag als leetaras aan de Meisjesschool
voor M. O. Ingekomen was een schrij
ven van den heer Mr. M. Slingenborg,
houdende mededeeli'ng, dat hij ten ge
volge van zijn benoeming tot lid van
Ged. Staten der provincie Noord-Hol
land, opgehouden heeft lid van den
Raad te zijn. Door den Commissaris
der Koningin is eervol ontslag aLs
buitengewoon gemeente-veldwachter
verleend aan P. Kamp, eervol ont
slagen agent van politie le klasse.
Door B. en W. zijn benoemd; le. tot
adjunct-archivaris Mr. J. W. Kool;
2e. tot 2de klerk ter gemeente-secreta
rie J- Schotman Jr. Het Gemeente
verslag over 1915 ia ter perse Op 19
April ia aan Prins Hendrik een tele
gram van gelukwenach gezonden, voor
welk telegram dank is betuigd. Op 30
April, den verjaardag van Prinses Ju-
liana, zijn telegrammen van geluk-
wensch gezonden aan de Koningin,
den Prins en aan de Koningin-Moeder,
voor welke telegrammen dank ia be
tuigd. Aan Mr. H. G. Schotten werd
met 1 Mei eervol ontslag als onder wij-
zer aan de school no. 6 verleend we
gons zijn benoeming bot Commies-re
dacteur te Zaandam.
DE WATERLEIDING POTJES.
In ons Raadsverslag van Woens
dag meldden we nog hot begin van
de ruededeelingen van den heer Do
Breuk over deze zaak. Hier vervolgen
we die:
De potjes, door den heer Poppe
in don Raad getoond, waren nog
niet op hun plaats gebracht. Daar
door konden ue jongens deze dingen
opgraven. Toen men ze ging zoeken,
miste men drie potjes. Twee waren
er bij een juffrouw aan liet Hofdijk-
plein gebracht. Bedlrenimeld zei deze
toen men om de potjes kwam, dat
die in den Raad moeeten dienen. (De
Raad lachte.) Dat waren de potjes
van den lieer Poppel Het blijkt dus,
dat de geheels klacht op nieta uit
draait: van verwaarloozing was geen
sprake. De potjes waren op hun
plaats, waar zij gewoonlijk waren.
Aan deze inlichting knoopte de beer
D e B r e u k nog een vermaning vast
aan het adres van den heer Poppe,
om toch maar niet zoo losweg de
ambtenaren te beschuldigen. De heer
Poppe vond, dat men van de rap
porten niet altijd op aan kan. Hij wil
de dit met andere aanitoonen, maar
de Voorzitter meende nu, dat
dit niet aan "de orde was. De
heeT Poppe hield vol dat
z'n klacht met ontzenuwd was, waar
tegen de heer De Breuk krachtig
opkwam. Hij weerde ook de aanval
len op de rapporten af, waarin de
Voorzitter hem bijviel met een
huldebetuiging aau het administra
tieve pereoenel der gemeente voor de
wijze, waarop dit de rapporten sa
menstelt. De heer Poppe zegde nog
een nader onderzoek los. Dan kunt u
neg één potje vindenl zei de heer D e
Breuk, want er waren er drie
weg. Maar de heer Poppe zei
weer, dat de jongens met wel vijf of
zes potjes hadden gespeeld. Hierop
werd nu de beraadslaging gesloten.
DE BEGRAAFFLAATSVERORDE-
NIXG. Aan de orde komt 'n voorste!
van B. en W. om, wegens de uitbrei
ding van de begraafplaats, 'n gewijzig
de verordening vast te stellen inzake
't gebruik der begraafplaats. M r. B o-
mans stelt bij amendement voor, om
van de bepaling, dat de graven in on
derhoud door de gemeente zullen wor
den genomen, afgeweken zal worden
voor de graven, waarvoor een onder
houdscontract met een op een van ge
meentewege ingeschreven bloemist ol
tuinman worden overgielegd. De bioe
nustenvereeniging „Haarlem" en de
Haarlemsche aldeoling voor de Maat-
do hebben geadviseerd in den geest
van het amecdemenLBomans. Ook de
heer Hoog gtelt een dergelijk amen
dement voor. De heer B o m a n e
doet zich bij de toelichting ken
nen als een tegenstander van
gemeente-exploitatie, behalve in
bijzondere gevallen. Toch voelt hij
zooveel voor een schoon aanzien van
een begraafplaats, dat hij het begin
sel van B. en W., dat de gemeente het
onderhouden en schoonhouden der
graven op zich zal nemen, niet wil
bestrijden. Maar hij wil door zijn
amendementen mogelijk maken, dat
voor particulieren, die wel goed zorgen
voor het uiterlijk der graven, dit mo
gelijk zal blijven. Daartoe strekt
zijn amendement, dat ondersteund
wordt door den heer Wenlholt. Wie
een behoorlijk contract met een op
een gemeentelijk regieter ingeschre
ven vakkundig bloemist of tuin
man aangaat, om het graf te
onderhouden, moet daarin vrij
zijndit mag niet door de gemeente
verhinderd worden. De heer Poppe,
die geen jurist is, heeft desondanks
bezwaren tegen de redawlie van het
amendement-Bomanfl, dat o.a. in
houdt, dat wie een bedoeld contract
sluit van alle verplichtingen, in de
verordening op het begraven omschre
ven, ontheven is. De heer Bomans
nam dezen laateten wenk ter harte en
wijzigde zijn amendement zoo, dat de
ontheffing alleen zou slaan op het
door do gemeente onderhouden van
het graf.
De heer Hoog verdeditcde mi een
nieuw amendement. Do heer A n-
dreae zocht een ander Dunt van
uitgang dan de heer Bomans. Hij
wilde voorstellen, dat de Gemeente
eerst het onderhoud, o© zich zou kun
nen nemen, op het oogenblik, dat de
particulieren niet voldoende zore
dragon voor de graven. Op eenzelfde
standpunt stellen da publiek-rechte-
lilke lichamen zich ook tegenover
particuliere eigenaar» van wegen,
wanneer die met het onderhoud be
las'. ziin. De heer Breda K 1 e y-
nenberi meende, dat men een
middenweg moest zoaken en wel in
dezen vorm. dat men de verkregen
redhten eerbit»digde. Een wijziging
van systeem vond de heer Kleynen-
tlierg in elk geval noodig. want- de
Haarlemsche Begraafplaats maakt
feen zeer sleoht figuur bij de andere
vergeleken. De Voorzitter be
cijfert. dat de bloemisten maar wei
nig voordeed hehben van de vrijheid
om de graven te «ndei'houllen. Te
Amsterdam en Arnhem geeft het on
derhoud van gemeentewege ai meer
dan 10 jaar uitstekende resultaten.
Wanneer men de gemeente eerst
recht tot ingriinen wil geven, wanneer
het graf niet goed wordt onderhou
den. kriigt men allerlei moeilijkhe
den. Wanneer is een graf niet vol
doende onderhouden? En als men
dan iemand aanspreekt wegens on
voldoend onderhoud, kan hii makke
lijk zeggen ,.lk was juist van plan.
om morgen te k< f.en."
De heer And r e ae legde den na
druk od de pièteHtsredemen. Ex is
al zooveel kouds in deze maat
schappij. Zal men nu ook. door on
derhoud van gemeentewege, verhin
deren. dat men de graven zijner doo-
den verzorgt? Laat men dan bepalen,
dat de menschen od verzoek zelf het
graf mogen onderhouden. Daarom
wilde hii. met behoud van het begin
sel von B. en W., ontheffing «in de
bepalingen voor degenen, die zeil
een graf willen laten onderhouden,
p.l. met vergunning van B. en W.
Het recht tot onderhoud vervalt don.
wanneer de betrokkene niet voldoet
aan de waarschuwing Yan B. en W..
dat hij de voorschriften niet nakomt.
De heer Andreae bestreed voorts het
ameiidement-Bomans. dat spreekt
van contracten. Daarmee krijgt men
allerlei moeilijkheden, want wat
moet de Gemeente doen. wanneer de
©ene partij het contract b.v. monde
ling ontbindt en. de andere die ont
binding ontkent De heer L o os j es
merkte cm. dat de heer Andreae de
piëtertsredenen zoo op den voor
grond stelde. Maar van piëteit ge
tuigt het alleen, wanneer men zelf
een graf versiert en onderhoudt
maar niet. wanneer men dit een of
anderen werkman laat doen. Daar
om is spreker tetren het amendement-
And reae. De Voorzitter her
haalde nog eens z'n bezwaren tegen
de verschillende amendementen. Hce
kunnen B. en W. nu oordeelen. of
een graf al dan niet behoorluk is
onderhouden Wanneer iemand in
een tuin een tuinman aan het werk
heeft en het gaat niet naar ziin zin.
dan stuurt hij ook niet dadelijk den
man wee. maar blijft lang sukkelen.
Zoo zal het met B. en W. ook gaan
want het is een heole zaak. om
iemand het onderhoudsrecht te ont
nemen. Bovendien moet men niet
vergoten, dat de eigenaars wel zelf
netjes zullen mogen hou
den. Als zij dat doen, zal men hun
dit niet beletten. Zii nemen dan aan
de gemeente werk uit de handen.
Alleen, zii moeten het onderhouds
recht betalen. De Voorzitter merkte
voorts op. dat wanneer de eige
naars van de graven niot in de stad
wonen, het toezicht oo de graven
verslapt en het dan mogaliik U. dat
het onderhoud ook slecht wordt. Hij
zett» daarbii nog eons uiteen, dat de
bedoelde bepaling alleen de nieuwe
uitbreiding van de begraafplaats
geldt. De heer Hoog bestreed, dai
de bloemisten zoo weinig voordeel
van het graf-onderhoud hebben, als
de Voorzitter becijferde. De hoeren
l. asschuit en Klein vonden
het amendement-Romans te eng van
opvatting. Dat sprak alleen van
bloemisten en tuinlieden; ook steen
houwers enz. zouden ganoemd moe
ten worden. Want de grafversiering
bestaat niet alleen uit bloemen en
planten, maar ook uit beelden, g.raf-
steenen. enz., dio door een steen
houwer moeten onderhouden worden.
Daarom stelde de heer Klein voor.
-om in 't algemeen te spreken van
..vakman".
Bij dia stemming werd nu het eer
ste amendement van don heer Bo
mans aangenomen met 16 te
gen 12 stemmen. Dit amendement
had echter alleen do strekking om in
art. 2 to verwijzen naar het hoofd-
amendement van don lieer Bomans
op art. 11 dor verordening, waarin
het zelfonderhouden der graven door
vokkundigen word mogelijk gemaakt.
Toen dat laatste amendement echter
met 18 tegen 10 stemmen verwor
pen werd, verloor het eerstgenoem
de verwijzende amendement op art.
2 zijn reden van bestaan en werd
daarom later weer voor vervallen
verklaard. Eveneens verloor door de
bedoelde verwerping van het hoofd-
amendememt het sub-amendement-
Klein pp liet hoofdaraendemeot zijn
waarde, ofschoon het met 2G tegen
2 stemmen aangenomen was. Nadat
de heer Hoog ook zijn amendement
had ingetrokken, Weef alleen het
amendement-A n d r e a o over. Dit
werd aangenomen met 16 tegen
12 stemmen. Men zal dus voor het
onderhoud van een eigen graf kun
nen blijven zorgen, mits men zich
houdt aan de voorschriften van B.
en W. en het vereischt© verlof van
dit college heeft verkregen.
De heer L&sschuit stelde voor,
om voor de 2de klasse graven den
prijs te verhoogen van f 100 tot f 125
later verminderde hij dit tot f 120
om een mogelijk tekort op de ex
ploitatie te dekken. Na eenlge dis
cussie werd dit aangenomen met 17
tegen 11 stemmen. Daarop werd de
prijs voor eiken hal ven vlerk. M. meer f
verhoogd Yan f25 tot f30. D© heer Pop
pe vond dat dan ook de eerste klasse
graven niet f 160 maar f 180 zouden
moetien koeten. De heer De Breuk
waarschuwde tegen opdrijving, om
dat andera geen eerste klasse graven
zullen gekocht worden. De heer Van
de Kamp wo3 t daarmee eens.
Worden de graven duur, dan bevelen
de aansprekers Weeterveld aan, want
daar krijgen zij 10 pCU en van de Ge-
meentobegr oaf plaats Mets. Ook werd
gemeend, dat uien dan in plaats van
die eerste klasse graven die van de
tweede klasse zou nemen. De Raad
verwierp toen liet amendement-Pop
pe met 24 tegen 4 stemmen. De heer
Van de Kamp vroeg nog, of men
voor liet plaatsen van eon tuiltje
bloemen op een graf de toestemming
van B. en W. zou noodig hebben. De
Voorzitter zoi, dat dit een kwes
tie van uitvoering was. Hij beloofde,
dat B. en W. kt düt opzicht niet zul
len „knijpen'". Daarna werden de ove
rige artikelen van de verordening
vastgesteld. Do resumtie werd aan
gehouden tot men een geschikte
plaats heeft gevonden voor het amen
dement- Andreae, dat oorspronkelijk
als een nieuw art. 11 bedoeld was,
maar volgens den heer M o d o o bij
art. 6 thuis hoorde, terwijl de heer
Heerkens Thijssen meende,
dat 't bij art. 2 aansluiten moest.
STEMMINGEN. In de vacature-
Hulswit werd als bestuurslid van 't
Gem. Werkloozenfonds ge
kozen de heer J. W. van Santé
met 21 stemmen. De heer J. W. A.
Beynea verkreeg 7 stemmen. In het
regenten-colktje van Ihet voormalig
Barbar a-G a 31 h u i e werd de
heer A. G. W. van W a v e r e n her
kozen. Daarna werden de Gominiasie-
lidmaatschappea van Mr. Süngea-
berg \erdeeld. Gekozen werd in <to
Rechtsgeleerde Commis
sie Mr. Bomans; in de F man-
ei e e 1 e Commissie (bij her
stemming ua tweede vrije stemming)
de heer Wolzak met 1 i stemmen
de heer Timmer verkreeg 12 slem-
uien) in de Tramcominissie
(bij herstemming na tweede vrije
stemming) de heer Bregonjo met
11 stemmen (de heer Hoog verkreeg
12 et.)in d:e van de bezwaarschrif
ten inzak© het Vergunnings
recht .bij herstemming na tweede
vrije stemming) de heer Sc h ra ml
met 16 «temmen (de heer Poppe kreeg j
10 st) :n de H a v e n o o ui in i s 3 i e i
de hear Lasschuit met 15 st. (dei
hoer Nagtz&am verkreeg 10 etDaar-
na werd als gemeente heel- èn verlos
kundige benoemd D r. Joajes.
ZIEKENVERPLEGING. - Beslo
ten werd. om de contracten voor
de verpleg:ng van arm© zieken met
de Mariasrichting en het geslicht
Joannes de Deo weer voor 5 jaren op
d© oud© voorwaarden te verlengen.
Daar het Diaconessen hu Is bij verlen
ging van contract verhooging san
verpleeggeld vraagU. word besloten
om het contract met deze inrichting
niet te verlengen. De heer Klein.
<he er op wees, dat bij een vorige ver
hooging van gemeenteweg©, ook voor
particulieren de prijs verhoogd is,
bracht hulde aan B. en W. voor de
handhaving der ou«J© prijzen.
AMBACHTSSCHOOL—.M. T. S.
Besloten werd over te gaan tot wijzi
ging van hpt uitbreidingsplan voor
do gronden tuschen Kleverlaan en
Kleverpark. teneinde een terrein van
110 bij 95 M. beschikbaar te krijgen
voor de Ambnchetschool—M. T. S.
GA9BEDR1JF. Besloten werd te
voldoen aan het verzoek van de fa
brieksarbeiders en vaklieden bij het
gemeente-gasbedrijf, die belast zijn
niet den Zondagsdienst van do in het
drieploegenstelse! werkende werklie
den, die om de drie weken een vrijen
Zondag hebben, om dengenen hun-
nor, die op Zondag tot dee avonds
10 uur werken, dan eon vrijen dag te
geven tot Dinsdagmorgen 6 uur, daar
ean rusttijd van slechts 8 uren tus-
schen Zendagavond 10 uur en Maan
dagmorgen 6 uur te kort is, vooral
voor hen, die dat niet gewoon zijn.
RONDVRAAG. Reclame.
De heer Hoog vestigde de aandacht
van B. en W. op de opdringerige
lichtreclame op de Groote Markt en
vroeg om. in navolging van de Pro
vinciale verordening tegen schending
van het landelijk schoon. een ver
ordening tegen schending van het
stedenschoon te maken, daarbij wij
zende op artikelen over reclame in het
tijdschrift van de Mij van Nijverheid,
en merkte op. dat reclame alleen doel
treft, wanneer zij in beschaafden
vorm wordt gegeven. Daarom komt
men ln Amerika ook van de lichtre
clame terug. Een zakenman is des
avonds, door z'n haastig leven niet
meer vatbaar voor dergeiiik© reclame-
Indrukken. De Voorzitter herin
nerde den heer Hoog aan het ingeko-
men adres van Heemschut, dat het
zelfde wil en waarover B. en W. prae-
advies zullen uitbrengen. D u u r-
tetoeslag. De heer Poppe
drong aan op spoedige behandeling
van het verzoek oni duurleloeslag van
de lantaarn opstekers. De heer Blom
heeft gezegd, dat vóór hij heengaat,
de lantaarnopsteker», door de auto
matische lichtdooving, overbodig zul
len worden. Geeft men niet ejwedig
duurtetoeslag. dan is 't dus niet noo
dig meer. Orgelconcerten.
De heer Lasschuit verzocht
nog, om meer orgelconcerten op zo
meravonden en inkrimping van do
wlnterconoerten op Dinsdagmiddag.
De Voorzitter zei overweging toe.
Hierna ging de Raad over In een
zitting met gesloten deuren.
Bloemendaalsche Brieven
AAN HET NIEUW GEKOZEN
RAADSLID.
Belofte maakt schuld en daarom ga
ik voort met u voor le stel Ion den lieer
A. van der Hulst. Gemoedelijk en
vriendelijk deze landbouwer, meele
vende met zijn Vogelenzangers en
raadslid geworden „par droit die naia-
sanoe". Op het raadhuis de stukken
inzien doet te zelden, doch door de
natuur begaafd met een helderen geest
weet hij heel goed hoe te stemmen als
het gaat over de belangen van andere
onderdeel en «Ier gemeente dan Voge
lenzang. De Vogelenzangsobe belan
gen kent hij op zijn duimpje, en als
hij zijn collega's het pro en contra
hoort verkondigen over zaken waar
hij niet inzit, dan snapt hij al spoedig
waar 'm de schoen wringt en stemt,
zonder bepaald aan den leiband van
anderen le loopen. Een „politiek
man is hij beelemaal niet. Of het
waar gebeurd is,weet ik niet, doch
toen hij de vorige maal moest aftre
den, hadden onze, dat is de Bloemen
daalsche Kiesvereeniging, hem, zoo
wel als de "Overveensche raadsleden
van rechts, die aan de beurt
waren, aan den dijk willen zet
ten en vervangen door uitsluitend in
woners van BloemendaaL Hiertegen
kwam een heftig verzei, niet alleen
van rechts, doch ook links trad tegen
dit verbreken der evenredige dorps-
vertegenwoordiging op en ik herinner
mij nog heel goed de schérpe polemiek
die daarover in de kranten gevoerd
is geworden. (Trouwens «»k uwe ver
kiezing is er aan te danken). De kie
zers waren wijzer dan de kiesvere
nigingen, zoodat de aftredende leden
met overweldigende meerderheid wer
den herkozen. Uit den aard der zaak
jr.if dal wnr'd» ?n Sri nêrStsrSe
kamp, do gekozenen werden „oj,
hnald" voor een gezellige overwm-
ningsviering en zoo trok er ook eon
auto naar Vogelenzang om vader Vi
der Hulst of te halen. Maar jawel,
het was juist in den tijd van het
hooien, dat s voor den boer nog vóór
dc kippen op stok gaan. om 's n
gens bij het krieken van den dag weer
present te zijn. En toen de auto tegen
7 uur den gekozene kwam halen,
stond de jubilaris gereed om in bed
te stappen en of de vreugde! in gen
hoog of laag sprongen, betoogden dat
hij mee „moest", hij had er maling
aan en kroop onder do dekens. Dat
teekent de man in ai zijn eenvoud en
bescheidenheid! Moge hij als raadslid
niet tot de eersten behooren, niemand
zou Arle van der Hulst willen mis
sen, als raadslid vèr de oudste, een
die al heel wat stormen in onze op
kamer heeft meegemaakt. En thans
stel ik u voor Mr. A. W. Jacometti,
den geboren diplomaat, die met een
steeds smenigen glimlach tusschen do
klippen tracht door te zeilen, geit en
kool wil sparen en steeds in het bezit
is van de olieflesch, om deze op de gol
ven uit te storten, wanneer deze te
hoog stijgen en te woest worden. Hoe
menig keer heeft hij de situatie ge
red, wanneer zij, door opzweeping der
hartstochten, reddeloos scheen! Een
mpn, die, al stond alles om hem in
brand, noch zijn kalmte noch zijn
glimlach zou verliez»n en die, al gaan
zijn voorstellen wcleens wat „hoog',
niet alleen het oor van den Raad
heeft, doch door zijne beminnelijke
wijze van spreken den Raad weieens
heeft verleid om met zijne voorstellen
mee te gaan, terwijl de Raadsleden
er in hun hart tegen waren. De heer
Jacometti werd spoedig „de" otkR-f-
wijs-speciaüteit in den Raad.. Toch
acht ik dc Mulo-9chool, én wat plaats
én wat inrichting betreft, een koopje,
dat we ln hoofdzaak aan zijn doorzet
tingsvermogen te danken hebben.
Doch over het onderwijs in onze ge
meente later oen3 een paar brieven,
ik ga dus thans door en stel u voor
den heer A. F. Bijvoet Dit lid is er
nog een van den ouden stempel, waar
mede ik niet bedoel, dat hij
zulks als meosch is, juist contrarie,
hij is, ondanks zijn jaren nog iemand
vol levenslust, die zich niet door de
misère waaronder zijn vak. helaas
zoo bitter god rukt gaat, laat terneer
slaan. Met den ouden stempel bedoel
ik, dat hij hd geworden is onder liet
oud» regime, in den tijd, dat er geen
kiesvereenigingen bestonden eu in
hoofdzaak de families Roozen met w ij
len notaris Ter Hoffateede zoon beet
je aanwezen, uit welke familie er nu
eens iemand genomen zou worden, in-
tusschen de hand houdende, aan de
verdeeltag van 7 katholieke en 4 niet
katholieke raadsleden. De familie Bij
voet had regelmatig een lid, dat de fa
milie in den raad vertegenwoordigde,
eerst Willem, de vader van "t tegen
woordige lid, later Henri, de oom en
nu hij, Toon. Hij en Van der Hulst zijn
de eenig overgeblevenen die „par droit
de naissanoo" raadslid werden. Strijd
was er toen nooit veel, een enkel maal
wees weieens een familie, die ook
meende recht te hehben op een verte
genwoordiger, een tegencandidaat
aan, doch gewoonlijk kwam die er be
kaaid af en kreeg voor zijn stoutig
heid, nooit meer een kansje! Doch ik
dwaal af en wijd wellicht later nog
weieens een upecialen brief aan wat
was en hoe t was. Als raadslid kent
de heer Bijvoet vooral Overveen, op
z'n duimpje. Er zit in hem een speur
ders-zin; al3 hij vermoedt dat er iets
aan den knikker is, dat men niet
noemt doch wel ruikt, als hij denkt
dut moedwillig het een of ander voor
stel wordt achtergehouden, dan kan
hij met een eenvoudige vraag, zoo
Iang3 z'n neus weg geuit, de kiok la
ten luiden, zoodat anderen er van op
schrikken, omdat zij zooieto niet ver
wacht hadden! Overigens een com-
piuisant, zeer weUeveud deputaat,
waar«ioor men nog aan hem kan zien,
dat hij ln zijn prille jeugd onze secre
tarie-ambtenaar is geweest.
Een ander Overveensch deputaat is
de man die door u „Benjamin af is
geworden, ik bedoel den heer J. Th.
Bornwater. Ofschoon kort in den
Raad nog zittende, heeft hij reeds ge
heel de aandacht zijner collega's, in
dien hij spreekt, om-lat, wat hij zegt,
meeningen zijn, die na ernstige studie
en overweging zijn verkregen. Boven
dien spreekt hij gemakkelijk en met
overtuiging en voelt men, dat in hem
de predikant is verloren gegaan,
waarvoor hij oorspronkelijk zou wor
den opgeleid. Hij is in den Raad de
kamptoen voor de verbetering der
volkshuisvesting. Nog menige strijd
daarvoor staat Bornwater mis-
Onze Lachhoek
Jansen heeft mij enr niets van ver
teld hoe hem onlangs zijn hengelen is
bevallen?
Neen. Je moet weten, hij ving bij-
zonder veel visch, en dat durft hi)
aan niemand vertellen uit vrees dat
men hem niet gekloven zal.
scliien te wachten, doch d«
vervuiling van een zijner le-
vensillusiën is niet meer tegen te hou
den. Door zijn ineor dan 30 jarige
praktijk als geneeeheer weet hij het
zeker het beste, hoe treurig de w«ming-
toestanden zijn. Dcwïh behalve do ver
betering der volkshuisvesting zal hij
nog tot menige andere verbetering
kunnen medewerken, en gaat hij
voort zoóals zijn inzet was, dan be
looft hij een raadslid te worden, van
wien men het maar alleen betreuren
kan, dat hij geen 20 Jaar eerder ge
kozen werd. Zijn rem had d'an meni
ge malligheid tegen gehouden.
Verveelt 't u nog niet de voorsteli-
ling of begint ge er al zoo'n beetjo
achter te komen in welk milieu ge
komt? Sei ruhig meine Seele, ik
hoop weldra gereed te komen
dan laat ik het aan u over om je
houding te bepalen tegenover ona Er
blijven ons nog 3 raadsleden over en
wel de heeren C. D. van der Vliet, J.
C. Laan en ,,'t Me'. Is die voorstelling
afgeloopon, dan gaan we naar binnen
stelten wij u voor hen „die zoo
hoogh gezeten'de waar ons, naar «fa
eischen des tijds bereid, moeten op
dienen. Als mensch is de heer Van
der Vliet een goeierd, eenvoudig en
amicaal met ieder, nog meer met laag
zou ik haast zeggen, dan met hoog,
een, die in stilte zijn w«-g gaat, doch
aan wien menigeen dank verschul
digd ia Hoe hij, die geen kerkelijk
man is, bij rechts verzeild is geraakt,
begrijpt niemand. Ja die Pierson
heeft als minister links veel kwaad
gedaan, meer zeg ik er niet van, an
ders kom ik in twee brieven nog niet
tot een eind met de vooretelling! Ala
raadslid presteert hij niet wat het
kon zijn, toch onderzoekt hij geregeld
de voorstelten, doch zijn goed hart
ais mensch, doet hem weieens vergo
ten dat een raadslid weer een geinvet
ander wezen ia En thans de heer
Laan, die, met een woordcnrijJtdom
alsof-ie in de Zaan z'n heele leven lang
naast Duys gewoond heeft, zijn mede-
in tracht to bekeere». De man die
steoda fulmineert tegen het met geld
gooien door den Gemeenteraad, die
de met reurenscJireden stijgende bud
getten aanvalt als een panter zijl» buit.
Bij al zijn deugden, heeft hij 2 fou
ten ten eerste, dat hij zich hooft laten
kiezen onder de leuze „Laan .is zui
nig' en deze leuze rnute veel uit
buit eu ten tweede, «fat hij bang is
voor bet roode spook. En toch hou ik
hem graag in ons midden, hij brengt
leven en beweging in de brouwerij,
ondanks de overdrijving, dte er dik
wijls dik bovenop ligt bij zijn bewe
ringen. Als ik hem oen gooien raad
mag geven, dan is 't deze: Laan wees
zuinig, maar niet tè zuinig. Laan ver
gelijk ons nooit meer met Wormer-
voer, wat dèar is, is niet hier en om
gekeerd, Laan, je omdierzoekt wèl,
meer dan de meesten onzer zelfs,
doch het ontbreekt je aan lokale ken
nis, neem er méér tijd vóór, beweeg Jo
méér onder de mensohen, vooral ook
onder de minderen, en léér van hen,
leer hunne behoeften en belangen be
grijpen. Je bent, net als Bram, een
raadslid dien we niet gaarne zouden
missen, om jullie gezond verstand,
doch dat verstand moet verder gaan
dan het laag houden van de belastin
gen. Strijd meer voor d© belangen der
ingezetenen, na deze eerst te hebben
lèeren kennen na grondig onderzoek.
Dan zult ge de plaata gevonden heb
ben, waar ge als raadslid, met uw
ijver en koopmansgeest, kunt wor
den tot oen edelachtbare „dien men
nooit vergeet Al» het Witte Kruia-
dorp er nog eens mocht komen en
maar nee, over den dood spreken wo
niet, anders zou ik zeggen, al» ge zult
worden, wat ge kunt zijn, dan wordt
ge vernoemd en je naam vereeuwigd ln
een straatnaam. De Laan boulevard.
,,'t 14e'.
Overzicht.
VAN ALLE uültLOGSVELDEN is
«een enkel ^elamrrijk feit mede te
deeien. Alleen blukt uit de stafberich-
ten. dat de uctie bij Verdun van
beide lijden nog wel I weer leven-
dieer wordt. Overal is de beweging
der vliecer» zeer toegenomen em uit
FEUILLETON
Het fortuin van
Rupert Hendie.
12)
Lei«k knikte automatisch, want
wel het «eluid. maar niet de zin van
deze wellevende toespraak had zijn
oor bereikt. Hii had liat dugbock op
«oed «slok Qpen«eela«cu en zat nu
met ziin neus Vlak op het napier het
verbleekte schrift to bestudeeren. De
heer Mallien bromde voor ziah hocu
en lieip naar den schoorsteen, om zijn
nijp te krijgen. Toeo hij die aange
stoken had en eenlao duchtige haten
had gedaan, zoodat de ijverig lezen
de dominee in een blauwen rook ge
huld werd. haalde Mallien een hand
vol edelste en-en van weinig waarde
uit ziin broekzak en beacon er op zij u
gewone manier mee te spelen. Hij
iegde wat robijnen en smaragden op
een plek van de tafel, waar de zonne
stralen heen eu weer dansten, op
een andere plek wat turkoixeu. eu
zat nu de kleurige stralen van de
kleine steentjes ie beschouwen. Lelgh
merkte er niets vanbladaude na
bladzijde verslond hij in gespannen
aandacht. Na eenigen tijd begon
Mallien te grinniken en reide met
een boosaardig pJeixter om het ge
noegen van den ouden man te be
dolven
Wat een geleuter, hè, dat ge
schrijf van inim grootvader
Och, mijnheer Molken, 1» u
daar Geleuter Hoe kan u 't zoggen!
't Is zoo ontzaglijk interessant. Die
gebouwen ziin betooverend schoon
en de manuscripten, die hij ontdekt
heeft, «ai de Merojdypheu. die zoo
liiken od de Egyptische! Ja. ver
volgde de predikant op droomerigen
toon, tk moet er heen.
Er heen Naar Yucatan? riep
Mallien uit, den ouden heer verbaasd
aanstarend. een oude kerel als u
Ja, mijnheer Mallien. zeide
de predikant met waardjgheüi- Al
sinds een 'half jaar. sedert u me over
dit dagboek gesproken heeft, ga ik
met het plan om, een expeditie naar
die zoo hoogst interessante plaats uit
tc rusten.
Een expeditie uitrusten Hoe
zou u dat kunnen van uw inkomen
Geld 0 ja. ik heb natuurlijk
geld noodig.
En heel wat ook. hoor Expedi
ties worden niet voor nieis uitgerust
Dat gelool ik ooSc niet. mom
pelde de predikant, zich oonieuw in
het manuscript verdiepend. Maar
het veld zal er wal komen.
Wie zou u 't geven? vroeg
Mallien op minachtenden toon.
Ik dacht, dat Rupert
Bath! U zou evengoed kunnen
probeer en bloed uit eon steeu te la
ten komen. En ik moet zeggen, waar
om te deksel zou hu u geld «even. om
het op die krankzinnige manieir te
verspillen. Rupert is een verstandige
kerel en hij houdt zijn geld in zijn
zak. daar ben ik zeker van. en ik zou
het ook doen als ik ziin inkomen
had.
Zou u me het gold met geven,
als u vierduizend oünd sterling per
jaar te verteren had? vroeg de
dominee, terwijl hij plotseling Mal
lien sohero aankoek.
I)eze was het eerste oogenhlik niai
in staat om te antwoorden, zoo ver
ontwaardigd was hU over die volgens
hem brutale \raag.
't U geven V barstte hij einde
lijk uit. Hoer in deu Hemeil 1 Ik
zou het aan niemand geven I
Dan hoop ik, dat u nooit geld
zal krijgen] zoide Leigh, op zijn
vriendelijk rustigen toon. U zou er
een slecht gebruik van maken.
Dat zou ik zeker. antwoordde
de beinmneliiko gastheer ai» ik
het u gaf voor zoo'u dolle expeditie.
U kan goedkoopcr in Engeland dan
in Yucatan begraven worden, geloof
dut vrij.
Ik denk nog niet aan begraven
worden. zeide do dominee, altijd
even rustig, maar nu toch met een
verschrikten blik. dien Mallien niet
verklaren kon. llet a waar. ik
ben niet jong meer. maar rniin go-
zondbeid is goed. en ik leid een rus
tig leven.
Dat zou u niet. als u een ontdek
kingstocht naar Yucatan ging ma
ken.
Dio risico zou ik wagen, mijn
heer Mallien. Do plaats is zoo belang-
riik. aoo interessant zijn neus stak
alweer in da bladen van het ma-
uusoript «lat ik heusch motst zien
het geld op te nemen en er heen te
gaan. Ik heb al .plannen ja, ik heb
al plannen om aan het geld to ko
men.
Van Rupert krijgt u het zeker
niet
En evenmin van u naar het
schijnt, zeide Leigh, dio veel min
der afgetrokken en veel meer ad rem
waa dan gewoonlijkrnuar ik pre
fereer Rupert'a ieugd boven uw
sohrapcrigen ouderdom. Ik moet nu
naar huis. maar ik kom terug om
het manuscript verder te lezen ten
zij u 't ine mee wil geven.
Ik wil niets. zcldo Malliem
niidigik wil u niet aan g«jld
balpen voor aoo'n bespottelijke onxler-
zoekiugsreis. en ik vril u zelfs niet
eens dat prullig geschrijf van mijn
grootvader meeeeven,
Prullig geschrijf I nep do
dominee verontwaardigd uit. dat
dagboek is de geheele bezitting waard
die John Hendie naliet mul den zoon
an wien liü nioS hield. Maar «lii te
beteogen zou uaarlea voor de zwijnen
zon, en nu aldus Mallien door
deze opmerking met gelijke munt
betaald te hebben, verliet de dominee
de kamer en vertrok met zijn onaf
scheidelijke schaduw achter zich
aau.
Oud© gek. zeide Mallien.
Maar ik wou. «lat John Handle dat
testament gemaakt had 1
HOOFDSTUK V.
Ken onthulling.
-Met groote blijdschap deelde Do-
rixula haar vaders besluit aan Rupert
mede. en 'hij was even verheugd als
zii op het vooruitzicht van hun spoe
dig huwelijk. Tot nog tee had Mal
lien zich altiid tegen de voltrekking
van liet huwelijk gekant, omdat hij
met ltorinda ziin huishoudster ver
loor. Wel i» waar krec-« hij vijfhon
derd pond sterling meer. als Dorinda
en'Rupert vereenigd werden, maar
gedurende de vier-en-twintig maan
den van het officieels engagement
■had de te er beminnende vader niet
bcpaaid geld noodig gehad, en als
hii al etsns een kleine som had moe
ten hebben, was hU lu staat geweest,
die van ziiu toekoonstigea schoore
zoon los te krijgen. Maar nu had hij
ziin hart ge iel o© het koop en van de
turkoois, cn het was niet waarschijn
lijk. dot Rupert hem die som zou
«even. Daarom aal hij nu lijn toe
stemming tol de vereeniging der ge
lieven. waardoor zijn inkomen ver
dubbeld werd. Ook vreesde hij wer
kelijk en «lit was zoer van invloed
geweest oo de gegeven toestemming
dat Carrington invloed op deji
jongen Squire verkrijgen zou, eu hij
meende dit het beat te verhinderen
door Rupert's hartewensch te ver
vullen." Als Handle Doriuda naast
zich had. was het niet waarschijnlijk,
dat Carrington uict succes een aan
val op ziju bours zou doen.
In aanmerking nemend, dat juf
frouw Mallien haar vaders karakter
door cn door kende, eu het mek don
besten wil ter wereld niet hoog kon
schatten, on dat zll zich met groot©
vrijmoedigheid tegen hem verzette,
wanneer zii samen van opinie ver
schilden. wo» het wel oenigsziue be
vreemdend. dat zii er zoo aau hechat©
am niet zonder ziin toestemming te
trouwen. Maar ltorinda oordeelde
dat ondanks alles, haar vader toch
haar vader was en wilde hem daar
om in de laatste uitoef «suing vanzija
vaderlijk© macht niet dwarsbooiueiL.
üi zou niet gelukkig zun geweest,
wanneer zii met ongenoe««sn lira
ouderliik huis verlaten bad. -Warmee*
Mallien zich onvoorwaardelijk tent a
haar liuweluk had verzet, zou xij
zeker tesren zijn dwang ln opstand
ziin gekomen, maar nu schikte xi|
erfch Ln een ongewoon iang engag»
ment. (Wordt varvolfd).
