Haarlem's Dagblad | 1916 | 26 augustus 1916 | pagina 7

RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.

Mamrfem'© Dagblad«

DERDE BLAD

ZATERSAOI 26 AUQUSTUS 1916

Raadsels

(Deze 'raadsels zijn alle ingezonden
Boor jongens en mensjes, kl'ie „Voor
Onze Jeugd" lessen. De namen der
kinderen, die mij vóór Woensdag
middag 4 uur goede aplossi-ogen, zen
den worden in het volgende nummer
bekend gemaakt).

Iedere maand wordt onder de beste
Oplossers twee boeken in prachtband
verloot.

1. (Ingez. door Branthis Hyemaiis):
Strikvragen.

Voor wie mij vindt, besta ik niet
meer. Wel tracht ieder mij te 'kennen,
maar wie mij kont, zoekt mij niet.

2. (Ingez. door Madeliefje):

lk ben een plaats in Gelderland
Vav 6 letters. Geef me een ander
boo 'd ©n ik ben een jongensnaam.

3. (Ingez. door Hendrika M.):

Vul de puntje in mol medeklinkers,

Booniat ge een bekend spreekwoord
krijgt.

A Ie eu eo oo ee
aa ei a eaa aa e.

4. (Ingez. door Willlem Pieter van
'dom Bogaardt):

Met M. ben ik een rivier, met K.
een IcMsemij. Met B. ben ik geen
kneedit, met V. een versiering, Met G.
ben ik voor liet kippenhok, met II.
ben ik in duin.

5. (Ingez. door Ripperda);

Ik ben een verkorte jongensnaam,
.Verander mijn laatste letter en ik ben
een w.*pen.

6. (Ingez. door C. J. Aiders):

lk ben een plaats in België. Mijn
lste is een plaats in Drente, mijn
2de is een plaats in Gelderland.

Raadseloplossingen

De oplossingen der vorige raad
sels zijn:

1. De letter r.

2. Als de nood' op het hoogst is, is
'de redding nabij,.

3. Emma zot thee.

4. Watersnood, roos, rat, e, wond.

5. Hamburg, Homburg.

6. Bamberg, Am'berg.

Goede oplossingen ontvangen van:
(Annie Rube 6, Mientje en Pauliem-
tje van Amstei 4, Tulp 6, A. J. Bij'ls-
ma 3, Roodkapje 5, Oor Gxoeiien-
daal 4, C. W. YVilIemsen 5. Leentje
Vroom 4, G. P. Vroom 4, Anemoon
6, Mosroosje 6, Lobelia 6, Morel 6,
W. P. v. d. Bogaardt 6, Diderik van
Batenburg 5, Janus Tulp 4, Belle
fleur 4, Crocus 4, Rudolf Oschatz 5,
Dirk Osdhatz 5, Lena Koele veld 4
Hertevoet 3, Klavervier 3, D. den
Hollander 5, Micliiel de Buy ter 6,
Wim Spoor 6, Janny Leeflang 6,
Kabouter 6, Heideroosje 6.

De Wedstrijd.

Inzendingen ontvangen van; Jan-
tJy Leeflang, oud 10 jaar; H. Rusti
ge, oud 14 jaar, Lena Koeleveld, oud
15 jaar, Horfstseiing, oud 13 jaar,
\V. P. V. d. Bogaardt, oud 11 jaar,
Heideroosje, oud 13 jaar, Morel,
oud 15 jaar (3 inzendingen), Kabou
ter, oud 7 jaar, Oor GroenemdaaJ,
oud 8 jaar, Roodkapje, oud 10 jaar,
A. J. Bijlsma, oud 10 jaar, Mïchiel de
Ruyter, oud 11 Jaar (3 irn.), Dirkje
'den Hollander, oud 10 jaar.

'Daar er verscheiden vriendjes en
Vriendinnetjes nog vacantie hebben,
komt het mij gewenscht voor de
termijn voor de inzending nog te ver
lengen tot Zaterdag 16 September.
.Vele kinderen waren reeds uit de
stad, toen de opgave in de Rubriek
stond. Voor hen vermeid ik ze nog
even.

OPSTELLEN-WEDSTRIJD.

Maak een opstel over één dier vol
gende onderwerpen:

1. Vacantie.

2. Een heel prettig dagje.

3. Mijn nieuwe betrekking.

Afdeeling I bestaat uit jongens en

meisjes van 12 jaar en-daarboven.

De prijzen in deze afd. bestaan
Oil:

lste prijs: Een. bock naar keuze.

2de prijs; Een boek in prachtband.

3de prijs: Een schrijtgamituur.

Afdeeling II bestaat uit jongens
en meisjes van 11 jaar en daar bene
den.

Do prijaen in deze afd. zijn:

- lste prijs: Een aduarium of Baby
pop (naar keuze).

2de prijs; Een Boek in prachtband.

3de prijs: Een scbrijfgarnituur.

Iedere inzending moot voorzien
zijn van naam eu leeftijd1.

Net werk legt gewicht In de schaal.

Ruilaaavraag

Adri Modoo, Aelbertsbcugsfr. 85
(Kle.verpark) mist de nrs. 18, 29, 38, 45,
47, 48, 51, 55, 57, 62, 68, 71, 72, 75, 80,
82, 85, 88, 93 van Gescb. 2de dl. Voor
elk hiervan geeft ze 2 Gesch., Maïze
na of 1 Vechtpl.

Thuis.

Hoofdstuk 13: De schoone slaap
ster in de schuit, 's Morgens voor
dag an dauw was de schipper uit zijn
kooi gekropen. Op zoo'n schip is al
tijd heel wat te doen en de knecht
verlangde om aan het roer afgelost
te word'en. Do knecht had ontbeten
en ging nu een uiltje knappen. Het
was mooi, bladstil weer en de schip
per nam er eens een pruimpje op.
Als alles meeliep, koudon ze morgen
avond te Rotterdam zijn. Hij moest
dan maar eerst dat pakje van die
jbngejuJ.Fer weg bhangen., Hat was
wel eeui aardig meiske! Maar ze had
het nu ook goed bij die rijke tante,
hoewel een kind was nergens beter
dan thuis. Zoo filosofeerde d)e schip
per. En daar in de kajuit lag Lende
rustig te sluimeren. Van vermoeid
heid en overspanning was ze dadelijk
in slaap gevallen en nu sliep ze nog
steeds rustig door mol haar pop te
gen zich aangedrukt. Toen na eenige
uren de knecht weer verscheen, ging
de schipper naar beneden, om nog
eens even in zijn boeken na te zien,
of de vrachtlijsten wel goed in orde
waren. Terwijl hij zoo ongemerkt
zijn blikken door het vertrekje liet
gaan, viel zijn oog op de half geopen
de bedsteedeuren. Vreemd, dacht hij,
dat die niet gesloten zijn. 'Dat heeft
moeder do vrouw zeker vergelen. Hij
ging voort met zijn lijsten, na te zien.
Wat was dat? Klonk daar geen ge
zucht uit do bedstee? Misschien was
er wel een kat in verdwaald geraakt.
Hij stond op, trok de deu-ren verder
open en gaf zoo'n harden gil, dab
Lenio haar oogen opsloeg.

Jij, wat doe jij 'Mei-?, stamelde de
schipper.

Eerst keek Lenle vernuft rond, zag
boen om zich heen en herinnerde zich
op eens, hoe ze hier kwam.

„Laat me als 't u blieft meegaan",
smeekte ze met gevouwen handjes.

„En je tante? Hoe moet dat nu?"

Hortend en stootend, in zinnen, die
niets gc-en verband mei elkaar had
den, vertelde ze nu haar groot ver
langen om naar huis te gaan Ze
sprak van haar plan en. lioo ze hc-t
ten uitvoer had ge-bracht.

De schipper- was zelf vader en.
daarom voelde hij wel een weinig me
delijden met het meisje.

Maar liij1 kon onmogelijk haar daaldl
goedkeuren. Misschien zei hij haai'
dit wat ruw en streng, want de wa
terlanders kwamen voor den dag.,

„Eet eerst maar een 'stukje'".

,,'k Moet me uog wasschon", zei
Lenle bedremmeld. De schipper nam
een teiltje en goot er uit een naast
hem staande kit wat watier in. Een
schoteltje met een brokje zeep zette
hij er naast. „Ga nou je gang maar.
Ja, 't is biet zulk fijn spul als op de
villa", ging hij voort, toen hij merk
te, dat Lenie raar keek, toen er zoon
geïmproviseerde waschtafel voor ha ai-
klaar gezet was. Om al die kleinighe
den had ze niet gedacht, ,,'k Heb nog
een brokje kam ook", hernam de
schipper em. uit een laad je van de
tafel haalde hij iets, dat vroeger een.
kam was geweest.

„Maar wat nu?" vroeg hij, boen de
wasscherij was afgeloopen.

„Naar liui-s", sprak Lenie, die nu
voor geen geld meer terug wou.

„Noen, maar dat mag ik niet doen,
tegenover uw tante".

„Zal ik Tante dan een brief schrij
ven?"

De schipper daolvt na en Lenie
hoopte maar, dat hij haar plan goed
zou kcun«ai, hoewel ze heusch niet
wist-, wat ze C|igentijk aan Tante
schrijven zou. Natuurlijk wou Tante
niets meer mot haar te kloen hebben,
lenend, die zoo maar de deur uit-
looptl Maar ze verlangde toch ook zoo
naar hu ia.

„Zijn wc morgen in Rotterdam?"
begon ze weer.

„Misschien, misschien," zei de
schipper. „Schrijf maar direct aai
tante en ik zal een tolegram zenden
naar Llesbeth. Kind, kind, wat zul
len die mensclian in angst zitten.
Hoe is het mogelijk, hoe is 't mo
gelijk?'

Lenio had nu een groote kom thee
gekregen met een paar dikke sneden
brood. Maar het eten ging niet vlot.
Ze voelde wel, dat de schipper gelijk
had met haar al die dingen te verwij
ten. Als ze nu maar gauw bij moeder
was, dan was alles geleden. Dan
wist moeder wel verder raad te
schaffen. De knecht zette ook groote
oogen op, toon hij haar in de kajuit
zag zitten. Hij had ai eens gedacht,
wat zit diie baas toch in zijn eigm
te pruttellen. Sjonge, sjonge, wat
zoo'n kind al niet anhadlt!"

(Wordt vervolgd).

Brievenbus

(Brieven aan de Redactie van de
K inden A fdeo! lng moeten gezonden
worden aan Mevrouw BLOMBERG
ZEEMAN, Bloemhofetraat 5.

In de bus gooien, zonder aan
schellen])

Nieuweling is: MARIE v. d. BERG,
oud 12 jaar, Toylerelnofjesefraat 1
rood'.

KLAVERVIER, Bij mijn thuis
komst, vond ik je brief in de bus.

TULP. 't Deed me genoegen weer
eeins iels van Je te hooren. Ben je
nog met Moeder naar Wijk aan Zee
geweest? Dat raadsel was heusch
niet moeilijk, Jtf kon in den bok dat
gegeven paard toch niiet zien. Nu lk
de termijn van inzending voor den
wedstrijd verlengd heb, reken ik er
op, dat je meedoet. Nog wel gefeli
citeerd met je verjaardag. Was het
een echt, fijn dagje? Ik vind jc vol
strekt nog niet te oud voor ue Ru
briek. Je raadsel is goed.

MIENTJE EN PAULIENTJE VAN
A. Ik kan mo best begrijpen, dat
je een paar weken raadsel-vacantie
genomen hebt. Maar nu doen jullie
weer trouw mee, hè? Ga jo Maan
dag nog naar do bruiloft? Dan
wensch ik je voel plezier.

WIM S. IIè jongen, wal ben ik
blij met je mooie bloemen. Nog har
telijk bedankt er voor. Hebben jullie
al eens wat van Piot gelioord? Ik
kan me begrijpen, dat het thuis ake
lig stil is. zonder dien kleinen wild
zang. Hel duurt nu nog maar 3 we
ken niet waar, voor hij weer bij
jullie is?

MICIIIEL DE RUYTER. - Heb je
het boek al uit? En is de arm nu nog
niet boter? Is het je rechter of je
linieer?

DIRKJE DEN II. Was je niet
een klein beetje bang, toen je langs
het smalle trapje van de ruïne naar
boven klom? En vond je het bij Moe
dor thuis niet veel gezelliger, dan in
de groote zalen van het kasteel?

KLAVERVIER. Het doet me ge
noegen, dat jo „Thuis" zoo'n mooi
verhaal. vindt. Nu duurt het niet zoo
heel lang meer."

ROODKAPJE. Wat heerlijk dat
zus 200 goed vooruitgaat. Het is wel
jammer, dat je haar niet mag bezoe
ken. Ze zal erg blij zijn met je da-
gelljkechön brief, 't Zal een heel feest
zijn als ze straks weer gezond thuis
komt.

A. J. B. "Wel bedankt voor Je
mooie Zandvoor'tsche kaart.

C. W. W. Je raadsel is goed.
Ook nog wel bedankt voor je ansicht
uit Katwijk. Nu is werken zeker de
boodschap.

LEENTJE V. llce beviel het
broer to Z.? Wat was dat een aardig
tochtje naar Ooster Blokker! Je hadt
zeker wel graag eventjes aan die
vrucht hoornen willen schudden.

G. P. V. Jij bent een specialiteit
lm de vi&ch en in cle bramen. 'Twee
pond bramen lijkt mo al een heele
massa. Heeft Moeder er lekker pap
van gekookt? Nog wel bedankt voor
je mooie duikers.

MOSROOSJE. Ik ben het met je
eens hoorl Uitgaan is heel prettig.
Maar als je dan weer thuis bent,
slaap je toch maar het allerheerlijkst
In je eigeoi bed. Eigen haard is eigen,
lijk nog veeJ meer dan goud waard.

LOBELIA. Ik voud hot heel
vriendelijk van Moeder, dat ze me
zoo gaarne rust gunde, en daarom
vond ik het dubbel prettig je oude
handje weer ie ziem. Je vriendin
heeft,al een opstel gemaakt over jul
lie Katwijksdie reis. Krijg ik er ook
nog een van jou?

HEIDEROOSJE. J6 hebt het
raadsel maar wat gced opgelost

Blijf maar voJlioijilgp, dan k'omt ook
Jouw beurt voor een prijs.

DIDERIK VAN BATENBURG.
Je raadsels zijn goed. Nog wel gefe
liciteerd met je verjaardag. Ben je
nog uit de stad geweest? Voor je
schrift Is het uitstekend dat je alle
weken met mo correspondeert. Hoe
gaat het met Je broer?

HERFSTSER1NG. Toen ik thuis
kwam, lag je opstel in de bus. Had
je het zelf gebracht? Is Morgenrood
weer terug?

ABEL TASMAN. Je hebt zeker
veel buiten gespeeld? Heeft broer
geen verdere ongelukken meer ge
had?

HENDRIK W wordt wel bedankt
voor zijn mooie kaart uit Almelo.

ROSALIA mag haar schuilnaam
houden.

LENA K. Gelukkig, dat jij ook
nog van de mooie vacantiedagen hebt
kunnen profiteeren. Nu gaan we
langzaam maar zeker naar den herfst
Wie zich zelf bezig kan houden voelt
zich in ieder jaargetijde tevreden en
gelukkig.

MOREL. Je hebt, je braaf ge
weerd. Prettig, dat het je in de nieu
we betrekking goed blijft bevuilen.
Als van iets de eerste gloed af is m
het is toch nog mooi, dan blijft het
wel mooi. Begrepen?

Mevr. BLOMBERG-ZEEMAN.

26 Augustus 1916.

Haar Erfenis.

dooit J. S.

De betaalmeester Conrad Vermeulen
,vas gestorven: ziin huishoudster had
hem oro zekeren avond dood in den
leunstoel eer ouden, waarin hiï ge-
woonliik ziin middaKslaanio deed.
Een hartverlammimr had een einde
aan z'n leven gemaakt. Hij had
slechts één levende bloedverwant,
één In een verwijderd plaatsje wo
nende nicht, en deze was dus ziin
ec-nice erfgename. Bij do begrafenis
had ze persoonlijk niet aanweziiz
kunnen ziin. r>-> - ar had door bet zen
den van. een krans bli.ik van haar
belanicBtelliiiio: gegeven. Nu echter be
gaf zii zich naar de plaats van be-
stemininK. om de nalatenschap in
oocenechouw te nemen en te beslis
sen. wat ermee zebeuren zou. Ter-
hviifl zii eenzaam in den trein zat.
welke haar naar haar nieuwe bezit-
tinc zou voeren, dacht ze met wee
moed aan de dazen barer jeugd.

Zii en haar neef Koen hadden als
kinderen samen zesDeeld en waren
met elkaar onzezroeid, Hun ouders
twijfelden er niet aan. of ze zouden
noz eens een paar worden. Maar zij
(wilde niet en toen haar neef haar tot
vrouw vroec. had zo botweur zewei-
,zerd. Zii was steeds een vroolijk.
levenslustig meisje geweest, terwiil
hii een ..stille droomer" was. Ze wil
de zich niet verbinden, aan dien stil
len inan. Ilii bleef vriiizaZed en ook
zii huwde nie't.

Dit aJles overdacht zii en nog,
meende ze. bad ze zeen spiil van haar
'oiffc-ring.

On de plaats van bestemming aan
gekomen. bezaf zii zich direct naar
ziin woning. De huishoudster bracht
haar naar z'n kamers. Daar aange
komen. overviel haar een eigen aar
dig zevoel. Hier had hii geleefd, hier
had zii reeds eerder heerscheres kun-
ziin. IDi'l gevoel werd noz ver
sterkt. toen zii de meubelen zag. wel
ke een erfstuk ziiner oudere waren.
Nu zag ze. dat hii een arm bestaan
Iliad geleid, terwiil bet hare rijk. vol
weelde- was geweest..

- een boek der kamer ontwaarde
all een Qiandibooz. 'benevens eenise
pliilen. duist wilde ze deze voonver
eens nader bekiiken. toen de
deur geopend werd en een kleine ion
gen binnentrad. Zonder de minste
aarzeling sprak de knaap

Jufrouw, ik ben kleine Karei, en
dat is miin boog 1

Dag. Karei. antwoordde juf
frouw Elsje. kom je je boog terug
halen

Neen. juffrouw 1 antwoordde
de knaao. en de tranen rolden over
ziin wangen. ik kom mijnheer
Vermeulen terug halen.

Heb je hem gekend? vroeg
juffrouw Elsje, eveneens bewogen.

Jurtst werd cle deur geopend en de
huishoudster trad binnen. Zij had de
laatste wóórden ongevangen.

Mijnheer Vermeulen speelde en
wandelde altijd met hem, sprak
zii. Alle jongens uit de straat droe
gen bloemen voor hem naar het graf.
Hii hield veel van kinderen en wan
neer bii Ihon ontmoette, streek hii za
over het hoofd. Maar van kleinen
Karei hield hii het meost. Het is een
wees. en in den kost bij arme men-
scheiL Kom. Karei. vervolgde zij,
zich tot het kind wendende.

Neen, laat hem hier. sprak
juffrouw Elsje, an streek hein over
hdt hoofd.

Eensklaps brak ze in snikken ufii.
Maar zii huilde niet om haar neef.
•doiih om zichzolve. Hoe rijk was ziin
leven geweest, hoe arm T hare. Haar
leven was verdord en verwelkt. Wan
neer ze zóu sterven, zouden er gecai

'knapen medegaan. die bewoonden,
dat er weer een goed mensch was
heengegaan.

Stevig hield ze den jongen vast.
iHil stond daar. onverschrokken, en
(ztüa haar ernstig aan.

lldbt u dien goeden mijnbeer
Vermeulen ook liofgdhad vroeg hij.

Als antwoord drukt© ze haar lip
pen oo ziin voorlioofd.

Teruggekeerd van haar reis. was
juffrouw Elsje con ander mensch ge
worden. llaar vriendlirtrion hadden
het dadel iik gemerkt en vonden haar
manier van doen zeer vreemd. Voor
eerst was zii midden in den nacht
-thuisgekomen. Voorts had zii èl twee
■maal het whi-stkramsic afgezegd. En
od een feestavond was ze wecens
.drukke zaken" niet versohcnem

Zii. die haar cc-zien hadden, von
den dat zii er zeer vrooliik en opge
wekt uitzag.

Op het kransje bii de familie Van
Stralen werd het geval ter sprake
gebracht. ..Ze heeft een groote erfe
nis". meende mep. ..en vindt ons nu
te min". Men wilde zekerheid hebben
en koos twee dames uit. die haar
zouden gaan opzoeken, teneinde te
snuffelen, of men niet iets kon ge
waar worden:

Ze vierden in de huiskamer gelaten
waar juffrouw Elsje 9 tiaar -sir ale nul
van vreugde tegemoet kwam.

Men sprak over het weer, over hel
theater en het kransie van de De
Witten. Totdat een dor beide nieuws
gierigen op den man af vroeg

Nu, Elsje, heb je veel geërfd

Jawel, was het lachende ant
woord. —Zal ik het laten zien

Beide dames knikten, verheugd,
reeds zoo spoedig iets te zullen we
ten.

Juffrouw Elsje wilde naar de deur
gaan. maar juüst werd deze geopend
en een kleine, blonde iomren trad
binnen.

Tante Elsje, waar blijft u
vroeg hij.

Zacht trok ze hem naar zicfli toe en
fciüh tot de bezoeksters wondende,
sprak ze. en haar stem klonk ver
heugd

Dat fs rnijn erfenis mijn
pleegzoon Karei l

Onze Lachhoek

Binnenland

GOUVERNEUR VAN SURINAME.

Do nieuwbenoemde gouverneur
van Suriname, de heer C. J. Staal, is
in Suriname geen onbekende. Ilij
heeft er ongeveer twee jaar doorge
bracht, nadat hij mei ingang van 1
Mei 1906 (op 30-jarigon leeftijd) be
noemd was tot secretaris van het gou-
Yiememeiil van 'Noderlandsch-Indië.
Hij werd ter beschikking gesteld! van
den minister van koloniën, ton ein
de te worden toegevoegd aan de ko
lonie Suriname, bot tijdelijke waarne
ming van het ambt van secretaris van
het gouverheineut van Suriname.

Na zijn terugkeer uit Suriname in
Nederland, in September 1909, volgde
zij'n benoeming tot algemeen secreta
ris van het gouvernement van Ne-
derlandsch-Indië. Met ingang van
15 Juni 1912 werd hem eervol ontslag
uit dit ambt verleend met opdracht,
zich in die maand naar Nederland te
begeven en zich aldaar ter beschik
king van den minister van koloniën
l© stellen. Met ingang van 1 Juh 1913

erd den lieer Staal de waarneming
opgedragen van de betrekking van
secretaris-generaal van het departe
ment van koloniën. De heer Staal was
tijdens zijn verlof in 1903 gedeta
cheerd! bij de afdeeling militaire za
ken van genoemd departement en
maakte deel uit van de staatscom
missie voor de verdediging van Ne-
derlandsch-lndië. liet Kruis van de
Oranjo-Nassau-orde en het Kruis
van de Orde v an den Nedierlandschen
Leeuw werd hem achtereenvolgens
verleend, ter erkenning van zijtn groo
te verdiensten. De minister van ko
loniën, nir. Pleyte, kwam den heer
Staal Donderdag aan liet departe
ment persoonlijk mcdedeeling doen
van diens benoeming, onder aanbie
ding van zijn gelukwenschen.

KAMERVEIIKIEZING DISTRICT
OOSTERHOUT. Donderdag heeft
in de II. K. kiesvereeniging Oosler-
hout de stemming tot het stellen v an
een candidaat voor de Tweede Kamer
(vacature-Van den Bergh van Heem
stede) plaats gehad, liet resultaat
was als volgt: Mr. dr. A. v. Rijcke-
vorsel. te 's Hertogenbosch, kreeg 583
stemmen; de heer M. van Hout, bur
gemeester van Helmond, 454 stom
men; de heer II. Stulemc-yer, weihou
der van Rotterdam, 380 stemmen, en
de heer J. van Rijsewijk, te Tilburg,
61 stemmen. Zoodat er in de kies-

crecniging herstemming zal plaats
hebban tussclion de heeren Van
Rijc'kevorsel en Van IIouL

WRAAK IS ZOET.

.Dirksën is wat zwaarlijvig. Op ze
keren morgen liep hij wild hijgend
en blazend door om een trein te ha
len, toc-n zijn vriend Jansen hem In
haalde.

„Hallo, Dirksc-n! Zoo'n haast? Waar
ga je heen?'-'

Dirksen was te zeer buiten adem
om antwoord te kunnen geven, maar
hij zon op wraak.

Omstreeks eo.u uur dlenzelfden
nacht ging de telefoon van Jansen
rnet groot geraas, waardoor de ge
heel© familie wakker werd. Onder
groot geschrei van het jongste kind
en angstige vragen van moeder, gaf
Jansen antwoord.

„Ben jij dat, Jansen?" vroeg een
stem aan den andoren kant van den
draad. „Hier is Dirksen".

„Ja", antwoordde Jansen, ietwat
kort af; „wat Is er? Ik Hg al twee
uur in bed!"

„Dat spijt mij", klonk het ant
woord,, maar weet je nög wel, dat ik
van morgen zoo hard liep? Ja'? Nu.
toen ging Ik ergens heen en had
grooten haast, Dat wou ik je alleen
maar zegigen. Goeden nacht 1"

ONKRUID IN BROOD-KOREN.
Naar aanleiding van het ook door
ons meegedeelde verhaal betreffende
het vuil, dal in regeeringsgraan ge
vonden was, schrijft een graanhan
delaar aan de „Msb." „Voor een
groot deel is daarvan dc regeering
ech.uld. Voor den oorlog was de han
del in tarwe en rogge uitsluitend in
handen van graanhandelaren, die
bijna zonder uitzondering in het be
zit 2ij-n van machinale reinigings-ln-
richllngen, die al dat vuil verwijde
ren. Al de reinigingsinrichtingen
liggiein bijina zonder uitzondering
stil omda-t het Rijksdietribuüeburcau
heeft besloten om de tarwe voor on-
gebuüd tarwemeel uitsluitend aan
molenaars te verstrekken. De meel
fabrieken die daaronder ook beboe
ren, kunnen natuurlijk prima reini
gen, maar al die dorpsmolenaars ma
len dat rommeltje zooal6 het komt
maar lustig lot meel. Dito gaat lui
met de rogge, bij welk artikel de
Brood-commissi es met de Burge
meesters de lakens uitdeden. In
dit artikel vindt men ook nog veel
van het zoo gevaarlijke moederkoren,
vooral bij inlandsche rogge rat-
tendrek, wat some 1 kilo en meer per
hec-ioliter bedraagt. Wanneer Ge
zondheidscommissies hieraan hun.
aandacht een6 willen wijden, zal er
gauw verandering komen waul
maagkwalen en erger nog besmette
lijke ziekten kunnen niet uitblijven.

DE GENTSCliE HOOGESCHOOL.
Naar men aan de N. Ct. meldt is
J. Hu sen te Leiden van Duit-
sch© zijde aangezocht voor het aan
vaarden van hot hoogleeraarsambt
in het Rometasch recht te Gent,
doch heeft hij duarvoör bedankt Ook
dr. II. Jakob, van 's-Rijks Veeartse
nijschool heeft, naar het U.D. meldt,
het hem aangeboden Genlsche pro
fessoraat van de hand gewczem

HET GEWETEN Een weduwe
te Velendam vermiste einde een paar
jaren een gouden slot met koralen,
ter waarde van 80. Dezer dagen
vond zij de sieraden, ln een papier
gewikkeld, terug bij den ingang ha-
rer woning.

DE CRISIS IN DEN A. N. D. B.
Het bemlddölings-comité heeft een
manifest tot de leden gericht, waarin
wordt opgewekt de aanstaande
bondsvergaderingen te bezoeken. Uit
het manifest blijkt, dat het bestuur
.onwrikbaar op zijn eens ingenomen
standpunt" is blijven staan. „De
angst voor het ineenstorten van den
voor ons allen eens zoo machtigen A.
N. D. B. staat nog steeds voor on3",
schrijft 't comité.

DE DUITSCILE KINDEREN. „De
Telegraaf" publiceert een circulaire
om steun voor het werk van die ver
pleging der Duitsche kinderen, getee-
kend door den heer M. van Hasselt.
In die circulaire wordt o.m. het vol
gende gezegd;

De Duitsche reKccriniz geeft natuur
lijk alle inoffeliike faciliteiten. De
vacanlies der scholen zullen er naar
geregeld worden. Terecht of ten on-
redhle draagt alles een officieus ka
rakter. cun geen aanstoot te verwek
ken. Vandaar dat zoo weini" publi
citeit aan diit streven geecven wordt.
Ter geruststelling zij gezegd, dat dit
geheel e werk niet geschiedt zonder
de toestemming van den Minister
Cort van der Linden. Aan het hoofd
heeft zich gesteld prof. Nicuwenhuia
uit Leiden. Voor een tekort bestaat
geen vrees, daar iemand, die onbe
kend wenseht te bliiven. zich bereid

Feuilleton

37)

Na een vervelende, langdurige
reis bereikte de trein ScaredaJe om
twintig mtfnuten voor zeWen, Er
etaplen maar weinig passagiers uit.

Een lang man, in voorkomen en
kleeding een dokter, naderde Philip.

Meneer Anson?

Ja.

lk ben Dr. Williams, 11c breng u
ben brief van Lady Morland. Mis
schien wilt ge dien nu lezen,

Leeft S'ir Philip nog?

Ja, maar het loopt met hem af.

Anson, opende den brief en las

„Danlt voor uw vriendelijkheid. Dr.

Williams zal u naar ons huis rij
den. Zoo gij een bediende hebt mee
gebracht, kan hij' uw goed naar de
herborg de Fox and I-Iounds bren
gen, waar Dr. Williams kamers voor
u heeft genomen. Het spijt mij, dat
.wij u niet kunnen herbergen.

Hij keek naar den dokter. Diens
etem kwam hem bekend voor.

Is hier een telegraafkantoor?

Ja. Wij gaan er voorbij, Het
wordt om acht uur gesloten-

Kan ik voor dien lijd van
Grange House terug zijn?

Ik denk het niet. Het lis een
half uur rijden.

Dank u. Wilt gij een oogemblik
bij het telegraafkantoor stilhouden

De dokter aarzelde. Er ie zoo
weinig tijd. Als het van groot belang
is, dan

O, ik weet al, wat ik doen zal.
Green, breng mijn bagage naar de
herberg en ga dan uit mijn naam
aan juffrouw Atherley seinen „Aan
gekomen. Sir PJvilïp erger".

'De knecht groette en verdween en
Anson en do dokier bestegen een
oude dogcart.

Deze heuvels zijn een ongeluk
voor de rijtuigen, lk laat een nieu
wen wagen maken, maar die zal over
een paar jaar wel evenzoo zijn.

Zij kwamen vele mensch en tegen,
maar Dr. Williams praatte zoo druk,
dat hij niomandi groette. Philip lmd
niet veel lust in pralen. Hii zag een

heel onaangenaam onderhoud te
gemoet. Eindelijk zagen zij een een
zaam en vervollen gebouw.

Is dot Grange House? vroeg hij-
Waarom hebben twee oude men-
echen, waarvan do eone ziek ie, zulk
een eenzame woonplaats gekozen?

Dot begrijp ik ook niet, maar
Ik ken hen weinig. Ik ben eerst voor
vier dagen geroepen,

Zij kwamen nu een veldwachter

tegen. Do dokter groette hem vrien
delijk m de man beantwoordde dien
groet ietwat verlegen en bleel ben
staan nakijken.

Het huis schijnt op den rand
van een klip te slaan, merkte Phi
lip op.

Ja, het werd door een zonder
ling gebouwd. Maar wij zijn er nu.

Hij sprong uit de dogcart en sloeg
de teugels om het hek. Daarna licht
te hij de klink der ouderwelsche
deur op en fluisteide

Weee - zoo stil mogelijk. Hij
slaapt misschien, de arme kerel.

Anson volgdo hem in een vertrek,
half eetzaal, half keuken.

Lady Morland is daar ginds,
fluisterde de dokter zenuwachtig.
Wilt gij binnengaan? Hij wees op een
gordijn, aan het andere eind der
kamer.

Philip gehoorzaamde zwijgend.

Kan Ik geen licht krijgen?
vroeg hijv

In den verwaarloosden tuin stond
het paanl bijna een uur te wachten.
Toen reed een telegraafbode den beu-
vel op en do poort door. Hii liep naar
do dour en klopte luid. Na lang wach
ten naderde een zware stap en een
groote, forsohe man met uitpuilende
oogen en een gebroken neus ver
scheen.

Don heer Philip Anson. zei de de
jongen, een zeemlcerkleurig couvert

overreikend.

Ja hij is liier. Ie het voor hein?

Ja. meneer. Is er een antwoord?

De man nam het telegram en sloot.

de deur. Na eenige minuteu keerde
hij terug.

liet is nu- toch te laat om van
aiond te antwoorden, zeide hij, tast
te in zijn zak en gaf den jongen een
fooi.

Laai in den avond, toen het reeds
gielicei donker was, reed de dikke man
van Grange House naar Scarsdale en
hield vloor do herberg stil. Hij vrceg
naar meneer Green

Anson'a bediende verscheen.

Uw meester vraagt u zijn valies
van avond nog naar de Grange te
brengen. Hij blijft er van nacht. De
waard m.oet opblijven, tot gij terug
komt, De rit heen en terug zal wel
anderhalf uur duren.

Gree.n was binnen vijf minuten go-
feed. Een staljongen ging mee, oin
de dogcart terug te brengen. Die
behoorde aan den eigenaar der her
berg.

Bij. Grange House wachtte Philip
Anson hen op. Hij stond in de open
deur, hield een zakdoek voor den
rnond en zeide met een beeeche, ont
roerde stem

Zijl gij daar, Green? Geef mijn
valies aan den koetsier en ga naar
het dorp terug. Iiier la vijf pond. Be
taal uw© rekening en ga morgen met

den eersten trein weer naar Londen.
Ik b.'ijf hier eenige dagen Neem mijn
sleutels moe en haal uit m/ljri brand
kast het oude valies en zend mij dat
morgen avond aan het station-hotel
te York.

Eer de verbaasde Groen kon ant
woorden, werden het geld en de sleu
tels hem toegereikt. Hij durfde niels
vragen en ging naar den wagen te
rug.

Wonderlijk volk op de Grange,
zei de staljongen, toen zij wegTeden.
Er is eeii baronet en een dame, die
niemand ooit ziet, en een dokter cn
een bediende,

Zij zijn hier toch zeker goed
bekend7

Volstrekt niet. Ze zijn er nog
maar oen week geweest.

Green vond dit alles zeker heel
vreemd, maar hij was bescheiden en
hield veel van zijn jongen meester
Hij kon niets andere doen dan ge
hoorzamen.

HOOFDSTUK XVIII.

„M ij 1 s d o w r a k eI k z a 1
v e r gel d e n.

Kan ik geen licht krijgen7 vroeg
•Philip, met het hoofd half omgewend,
om te zien, of de dokter hem volgde.

Dr. Williams antwoordde niet.
Philip tastte naar dc deur. Onm.d-

dellijk viel een dik touw over zijh
schouders en hij werd met geweld te
gen den steencn vloer van de gang
geworpen. Met liet instinct van z©.C-
belioud deed hij zijn best op te staan,
doch hij werd bij den nek gegrepen
en iemand knielde op zijn rug.

Philip Anson, eiste een mannen
stem. herinnert gij u Jocky Mason
nog?

Hij was dus in een val geloopcn,
die met duiveisch overleg en sliim
heid voor hem was opgezet. Jocky
Mason, de iocrende misdadiger van
Johnson's Mews! Was hij In do
macht van dien man

Onder zulk© omstandigheden denkt
iemand snel. Philips eerste gedachte
was van verlichting. Hij was in
handen van een roover gevallen, geld
zou hem zeker wel bevrijden.

Ja, ja, bracht hij uil, half ver-
«ükt door <Io d ruit king op zijn keel.

Gij hebt inij eens van achteren
aangevallen. Gij kunt u niet bekla
gen. dat ik hetzelfde doe. Gij hebt mij
tien jaar naar een levende hel ge
zonden- 't Is uwe schuld niet. dat
hel niet voor goed was. Lig still Al
uw geld kan u niet redden. Ik ben
rechter en jury en hel tegelijk. Gij
gaaf derven 1

(Wordt vervolgd