RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.
DE VODBËNPHINSES
JE-ïC sa, st s? 1. «e a®as
derde BLAD -
lagblad.
ZATERDAG 28 OCTOBER 1816
Raadsels
(D&ao raacteals zijn alilo ingezonden
ijoor jongens en meisjes, dio „Voor
Ouzo Jeugd'' lezen. Do namen der
kinderen, die mij vóór "Woensdag
middag 4 uw goede oplossingen zen
den worden in hot volgende nummer
bekend gemaakt).
Iedere maand worden onder de betrte
oplos.-ors '.woc boeken in prachtband
verloot.
1. (Ingezonden 'door Alrendj.
Mijn 1st*, is een knaagdier.
Mijn 2de. is een deel van eeir stad.
Mijn geho is een welvarend dorp
In Noord-Holland.
2. (Ingezonden door Amsterdam
mertje).
Ik ben con plaats in N.-Brabant on
Iegelijk den naam van een viervoetig
dier.
3. (ingezonden door Bets Vander',
Ik ben een spreekwoord van 14
woorden en 50 letters.
l, 10, 36 is een ander woord voor
pad.
I3J, 36, 24, 27, 31 is eon meisjes
naam.
26, 48, 22, 18 is een viervoetig dier.
2 3, 42, 46, 11 ia niet niemand.
4. 7. 43, 11, 22 ia een plaats in N.
Ho! land.
31, 30, 85, 38, 8 ia ©an getal.
26, 5, 27, 40 is niet kalf.
6, 14, 10, 25, 36 is een ander woord
ycoi voortbrengsel.
9, 21, 35, is een deel van een week.
12, 13, 21, 25 is een verblijf voor
vee.
32, 15, 16, 17 is een deel van het
been.
28, 48, 29 is een verkorte meisjes
naam.
20, 49, 33, 32 hoort by ©en ftesch.
23, 24, 39 is een kleur.
33, 34, 32 is niet arm.
37, 41, 39, is eon soort van paard.
Met ©en 44, 46, 47 schrijft mean
Tusschon twee bergen is een 45,-21
£5.
4. (Ingezonden door Tulp).
Roodkapje 6, Accacla 6, Zeemeermin
6, Lotueknop 6, Dirkje deux Hollander
0, Rudolf Osohaiz 6, Diili Oschatz 0,
Aster 6, Anjelier 6, Goudvischje 5,
Egrtantier 6, M. Bar the] 6, 9. Barthel
6, N. Barthel 6, Blond Elsje 6, Mier
tje en Paulientje van Amstel 6, Nach
tegaaltje 6, 6, Jan van Hemert 6,
Tlx. J. O vermeer 4, Theeroos 6, W.
P. v. d. Bogaardt 6.
De Wedstrijd.
ALI en RIKA MöHRlNG zonden
me twee fluweelen, zelf vervaardigde
poppehoedjes. Een fiuweelen mofje
met boa en een doosje kralen. Alles
ziet er keurig uit.
NUMAN maalde een beeldig ba
by-kapje met zeer fijn geborduurde
bloempjes.
AKKE NUMA"N, oud 6 jaar bneido
een mooie rose paardenleidsel met
rinkelende belletjes en wit wollen
kwastjes.
ROSCIIBES bedankt een vriende
lijke onbekende dame voor tie doos
met glaasjes. Ook bedankt ze Gustaaf
Adolf hartelijk voor zijn bewezen
dieneten. Daar zo ook een pop aan
kleedt, die echter geen haardos meer
bezit, vraagt ze, of er ook iemand
haar helpen kan aan een poppepruik.
Haar adres is Velserst raat 8.
paar weken logies besteld voor jullie
en voor ons"
„Hoera, hoezee!" juichten Heixk en
Leuiio en ze stormden op oom John
toe. Hij tilde zo een voor op en zeilt©
ze op zijn schouder.
Maai' John, begon Moedor.
„Geen maren, hebben w© afgespro
ken", onderbrak .oom Moeders be
zwaren.
„Ik bedenk me daar, vervolgde
Vader.
„O, geen bedenkingen alsjeblieft,
viel oom in de rede. „Toe nemen jul
lie nu onvoorwaardelijk mijn aanbod
aan en benoem mij tot he: familïe-
apeenvarkentjo".
En het voorstel werd aangenomen
met groote dankbaarheid. Oom cn
Tante gingen nu terug naar huis met
blijdschap in het hark
Toen do geheet© familie Bos, groot
moedor incluis in de boerderij hun
intrek genomen hadden, voelden ze
zich de rijkste en gelukkigste men-
schexx van de geheel© wereld.
W. B. Z.
Brievenbus
Plaats in nevenstaande 25 vierkan
tje.- zoodanig de getallen van 1 tot
25, dat de som der getallen van links
naar rechts oti van boven naai- bene
den altijd 65 is.
5. (Ingezonden dour Pie ter L. Prins)
Neem do 2d© tetter®reep van con
grappenmaker ©n voeg daar achter
een bezittelijk voornaamwoord, dan
krijgt go den naam van een bloem.
6. (Ingezonden door Piet Spoor).
STRIKVRAGEN.
a. Welko bakker balct geen witte
brood? i
b. (Ingezonden door Eran'-hus.)
Ilyemalis).
Wat staat hier?
T T T T T T T
TTT TT T
TT TT
T T
Raadseloplossingen
De oplossingen der vorige raadsels
Jdjn:
J. Aken, Spijk, Leek, Jlanswoerd.
Willemsoord. Eist. Gieten.
2. Leer. Neer.'
3. Rubriek voor Viragian. Rubber,
ei. va. boor, negen. r.
4. Usetstein. IJs, el, lel'ie, IJsel, Nol,
Sticn.
5. Geen rozen zonder doornen.
6. Vecht, Vucht.
Goede oplossingen ontvangen van:
Zonnebloem 6, Jan en Arts van Zon
6, Doornroosje 6, Diederik van Bern
6, Jan van Bern 6, Reinier Claessen
6, Zilverschoon 6, Cor Groenendal 5,
6, Jacob Byèsma 6, Crocus 6, Bel
lefleur 6, Janus Tulp 6, Frans Hals
6, G. L. Pieiers 6, Zwartje 6, Blondje
6, Michiel de Ruyter 6, Wim Spoor
6, Anemoon 6, Mosroosje 6, Alberlus
Heidweiller 6, Ph. van Dusschoten 5,
Leidenaar 5, Controleur 5, Boschbes
6, R. Schoemaker 6, Pepijn de Korte
6, Violet 6, Arend 6, Alpen roosje 6,
Kl.ix .rtjevier 5, M. E. Mulder 5, Ma
rio Antoinette 4, Aronskelk 4, Annie
Govaerte 4, Aimie Rube G, Jan Ha-
ringlx G, Hertevoet 5, A. Spaargaren
6, J. W. Friso 6, Gen. Bluchcr 6, De
Wielrijder 6, Vinkje 6, Lobelia 6,
Thuis.
Maar toen drukte hij hartelijk de
hem toegestoken hand. En Tante
Adèlo hep op Leme toe, die eigenlijk
van schaamte nx-aar liever was weg
gekropen. Tante noemde haar een
ondeugende uitbreekster, maar Le-
nle voelde wel, dat alles vergeven
was. Natuurlijk kreeg ook Henk een
beurt bij de atgemeene begroeting.
„Ia dat meneer do baron?" vroeg
Henk met een bedeesd stemmetje aaxx
zijn zus. De pec-soon In kwestie had
liet toch verstaan, want terwijl hij
Henk bij zijn kruMebol pakte, zei hij
vroolijk: „Ik ben je oom John. En ilr
kc«n wat goed ju aken".
't Was doodstil in de kamer. Vo
der keek naar Moeder en Moeder zag
Taant© Adèle aan, terwijl do kinderen
schuchter hun nieuwen oom aanza
gen. Doch dez© vervolgde: „Laat ik
beginnen met te zeggen, da: Tante
en ik veel over jullie in deze laatste
dagen gesprok-en hebben. Lenie's
plcseling vertrek deed ons leed. Maar
we hebben tot elkaar gezegd: 't Is
toch weer bet oude liedje, „Liefde
vind je nooit*»ls thuis". Ik wist dit
alleen van hooren zeggen, want ik
heb zoovete opvoeders gehad en héb
mij daarom misschien in het ouder
lijk huis nooit thuis gevoeld. Door
Lenie's heengaan is het verlangen in
me opgekomen anet u alen kennis
te maken. Waar een. vogel-tjo zoo ver
langt haar het nest, moet dat nestje
zeiier ook goed zijn. Ik verwijt <me
zelf, rl'at ik niet ©order tat u hen ge
komen.
Do edelman had bewezen ook een
edelman te zijn. Aangedaan, kwamen
Vader en. Moeder op hem toe en druk
ten hem hartelijk de hand, terwijl
Moedei- zei: „John, broeder, je bent
ons welkom ten allen tijd".
Oom John en Tante Adèle bleven
nog eenige dogen in Rotterdam,
't Waren mo-oie, vriendelijke dagen,
do zon scheen buiten en binnenshuis.
Toen ze den laatsten maaltijd
men genuttigd hadden en ze zaten te
wachten op hot rijtuig, dat oom ei
tante naai- 't station moest brengen,
zei oom Jolm eensklaps: „Ik heb een
plannetje en ik hoop, dat ik geen
tegenstand ondervind. Tante Adèle
heeft hat me opgestookt".
„Neen. Ik weet ik heit van Lento",
viel Tante in do rede.
„Van mij?" vroeg Lenie verwon
derd.
„Ja, van jou kleine heks", zei oom
lachend. „Heb je niet aan Tante ver
teld, daft Vader en Moeder bezig wa
ren een varkentje to mesten? En heb
je ook niet verteld, dat Moeder het
leeg heeft geschud cm voor die kleine
ondeugd mooie jurkjes to koopen?
En heb je ook niet je spiyt betuigd,
dat je nu mot de v^cantio niet naar
een echte boerderij kunt gaaix? En
zei je niet, dat je het voorat zoo naar
vond voor Vader en Moedert Al was
hm maar voor één weekje",' heb Je
gezucht. Lenie bloosde (tot over haar
ooren en ze keek ©ens terzijde naar
Moeder.
,,Laat mij nu eens voor speenrvar-
kenrtje fungeerem", lachte oom. Ik
ben er heusch dik en vet genoeg voor
Neen, waarde zwager, nu geen be
denkingen, geen maren. Om jullie nu
eens eerlijk do waarheid to zeggen,
ik heb het zaakje reeds yoor elkaar.
In Gelderland s achterhoek heb ik op
een ruim© modelboerderij voor een
(Brieven aan de Redactie van de
Kindier Af dueling moeten, gezonden
woixlon aan Mevrouw BLOMBERG
ZEEMAN, Bloemhofstraat 5.
In do bus gooien, zonder aan
schellen!)
Nieuwelingen zijn: JO VAN'
DONGEN, oud?, Sckoterweg 156,
EMMA WALTHER, Gén. Cranjéstr.
26 zw.
NACHTEGAALTJE. - Wat scheelt
Janny L? WenscJi haar van harte
beterschap van me. Een muts vind
ik een heri geschikt cadeau.
Ml ENTJE en PAULIENTJE VAN
A. Veel plezier as. Woensdag. Ik
hoop, dat de mandjes Maar komen.
"laamvraag kan ik niet plaatsen,
want je -gaf niiet op, wcfflk soort
plaatjes je wensehte.
EGLAiNTIER. Jij baixit groote
dingen van plan. Ja, bij een kwartet
spel bolxooren wel 4 van dezelfde soort
plaatjes genoemd te worden. Als je
een stelletje klaar hebt, Kom dan
maai- eens op eon Woensdag om ze
te laten zien. De plaatjes moeten op
kaarten geplakt en daarop moeten de
namen geschreven worden. Zeker,
mag het ook op de manier van jullie
kwartetspel.
ASTER en ANJELIER. Ik hoop
ook, dat jullie eens een prijsje zullen
winnen. Geeft den moed maar niet op.
P. DEN H. Heb je veel
pleiza'er in A. gehad? Eji hoe is het
broer? 't Was edit jammer, dat
moeder nu ook niet mee Kou. Har
telijk dank voor jo bollen.
ROODKAPJE. .Itan je ter echt met
die dominosteentjes? 't Is een echt
geduld-werkje,' hé? Hio© is hel nu miet
kleine zus?
LOBELIA. Het (toet me genoe
gen, duit het boek naar j- zin is. Wat
hob j© ecu gezellig avoilxlje gehad I
Zitten de mouwen al in. het jurkje? Ja,
er komt wel weer een ander verhaal.
VINKJE. Jij zult een huishoud
stertje van de bovenst© plank wor
den! Zijn do poetslappen schoon ge
worden.
DE WIELRIJDER. J© r.
zijn goed. Je bent maar wat fijn
opgeschoten. Kan je zusje Woens
dag plaatjes komen halen? Dan be
waar Ik ze voor ja
JAN HARINGK. Kom het jasje
maar ©eins hflongeo. Liefst lo.p
Woensdag.
WILGENKATJE. Zet voortaan je
schuilnaam maar onder jo werk.
Ik heb mied'el'ijdien met je, omdat je
zooveel huiswerk hebt.
ALPENROOSJE. Je raadsels zijn
goed.
VIOLET. Je raadsel is goed. Ik
vond het prettig weer eens iets van
je to hooi'en. Boschbes is reeds voor
zien van glaasjes. Je aanbod was
heel vriendélijk-
BOSCIIK LOKJE. Waarom kreeg
ik geen raadsels van je? Doe je ook
me© met den wedstrijd?
DGLFJE P. Zeg vent, ik vind
Jiot toclx zoo aard g van je, dat je ook
zoo graag wat voor de zieke kinder
tjes maken wil! Als je al goed fröbe
len kunt, zijn er heel wat aardige
voorwerpen te fabriceeren. MJoeder
zal wel wat bedenken voor je en je
mag er wel bij mij over Komen pra
ten. Wil jc Moedor vriendelijk be
danken voor den.brief. Dag Dolf!
KORENBLOEM. Ais de wegen
niet tc slecht worden, is ltel weer
juist zacht genoeg war- een mooi
fietstochtje TTcc gaat )W :p -Ie Korf
balclub?
WIM S. -- Bewaar je geheéin maar
goed. Wal flink van die klein© Rets,
om ook mee te willen doen. Is Pic-t
nu goed gc-zond? Heb je al over do
honderd briefjes In do courant ge
had? Dat is een Ixool boekdeel. Wat
moest je met. dat figuurzaagje doen?
MICHIEL DE RUIJTER. Voi
der je al met de plakplaal? 30 Nov.
is de Laatste dag vaax inzending.
BLONDJE. Gezellig hé zoo met
je vriendin op zang. Praten doen
jullie naituorlïjk niet. Wait maok jij'
me ook nieuwsgierig.
ZWARTJE. Je ruilaanvraag kan
ik niet plaatsen, omdat je je adres'
hiel hebt opgegeven.
ZEUSS. Zet voortaan dezen,
schuilnaam maar ouder je werk.
FRANS HALS. Boschbes is reeds
van glaasjes voorzien. Dan'; voor je
vriendelijk aanbed. Ja, maak maar
een harlekijn. Dat iijkt,me echt leuk.
REINIER CLAESBN. Je was nu
heerlijk vroeg.
ZILVERSCHOON. Jij laat me ook!
branden van nieuwsgierigheid. Ik
zal maar heel geduldig afwachten.
DIEDERIK VAN BERN. Je raad
sels zijn goed. I'k was zeker zoo ver
vuild van jou, dat ik jo broertje voor
jou aanzag.
BOSCHBES. Leuk, dat j© zooveel
succes hodt met je aanvraag. Jo
neemt heel wat hooi op je vork. Ik
hoop, dat er dit jaar nicg meer kin
deren meedoen dan. verleden jaar.
DOORNROOSJE. Je raadsel ia
goed. Ik lieb zoon reuzenvoorraad,
lat >k de beston van de besten uit
oek.
JAN en ARIS VAN Z. Jo raad-
els zijn goed. Ja jongen, stilzitten
verveelt nog gauwer dan werken.
Daarom hoop ik voor je, dat er JiööJ
spoedig een goede betrekking voor je
komt.
ZONNEBLOEM. Jc wordt al een
heelc bolleboos in de raadsels. Ik
verlang eig naar dien grooten brief.
Th. J. O. Dat lijkt m© een heel
ingewikkelde bouwplaat.
JAN VAN U. Dus de dectriscli©
tram zal voor jou geen onver
maagd genot geven. Dan is een fiets
nog wel zoo gemakkelijk, dl© voert jo
zoo ver als je wezen wil't. Hoe gaat
het op de avondschool?
Mevr. BLOMBERGZEEMAN.
28 Oct. 1916.
Haarlem, Bloemhofstraat 5.
De jas mei het monogram
llij had ecu nieuwe overjas, aan
de binnenzijde prijkte, in groote let
tere, rnet gele zijde geborduurd, een
monogram en wanneer hij do jas
nie; dichtgeknoopt, maar wijd open
droeg, kon men dat monogram be
wonderen en ik geloof dat hij het
mcyi vond.
Zoo kwam lxij tegen het koffie-uur-
tje thuis en vond dc voordeur open;
©wi loei ijk© hebbelijkheid van hel
dienstmeisje, want er ken iemand
binnensluipen en, wal 't allerminst
nog zou zijn, ean jas van don kapstok
in de gang of iets anders meenemen,
wat voor 't grijpen was.
Juist kwaux zijQ vrouwtje beneden
en terwijl luj jas eu hoed aan den
kapstok hing, begon hij op te spelen.
Je schijnt nle: erg in je humeur
i© wezen, Emile! voegde de jonge
vrouw hem toe en zij trok de hand,
dio ze naar hem uitgestoken had, lang
zaam terug.
Hij mampeid© iets onverstaanbaars
en vervolgd© teen meer luide zijn the
ma. en toen verweet ze hem, dat, als
hij onaangenaamheden op 't bureau
had gehad, hij dit altijd verhaald©
op haair, en van het een© woord
kwam H andere, zoodat hij nijdig
weer wegliep; voornemens om in een
restaurant te gaan dejeuneerCn, en
dit zeidie hij haar.
Ga je gang maar! sprak het prui
lend vrouwtje.
Eigenlijk was hij volstrekt niet van
plan geweest, om naar een restaura
tie te gaan; dat zou de eerste maal
geweest zijn in de drie jaren, dat zij
gelukkig gehuwd waren. Doch har©
houding deed hem onaangenaam aan
en prikkelde liem in hoog© mate.
Nu, goed dan adieu!
En Emit© Haverman nam hoed cn
stok. en vertrok met een overhaas
ting, weinig in overeenstemming met
de voorgewende onverschilligheid.
Hortense keek hem even na zijn
overjas had lnj vergeten, en het was
een gure najaarsdag.
Zou zij hem terugroepen en
neen. dat met; al overwoog ze ook in
dit oogenbÜk, dat hij de beste man
van de wereld was en dait lxij mis
schien onaangenaamheden had go-
had, en dan zijn de lieoi-en wel eens
meer kort aangebonden, wanneer zo
thuis komen: Dra kreeg Ixaar trots
de overhand, en eenigszins cynisch
en nu juist niet bepaald liefdevol
dftclit ze:
i Ia zijn verdiende loon zal
hem wat afkoelen!
Zij ging naar boven wierp zich op den
divan en begon toen plichtmatig te
schreien.
Evenals een lre:u, die 'ji station
binnenrijdt, begon Emile aldra zijne
vaart te verminderen, en toer. hij
langzaam, aarzelend verder wandel
de, vond hij 't wel wat koel. En hij
overwoog of hij maar niet liever zou
terugkeeren en weer vrede slui
ten. Illj had er weinig mee op, bui
tenshuis de koffie to gebruiken, en
zijn vrouwtje was toch zoo Mof en
gced anders; misschien was hij wat
kort aangeboden geweest.
Maar neen. Dat kon en mocht met.
Was hij nu db minste uit was het
dan me: zijn© autoriteit!
Ook met lieve goede vrouwtjes moet
men voorzichtig zijn
Doch niets be!?t:e hem. zijn jas te
haten, en dus keerde hij om. legde
den terugweg af, wild© den sleutel
van de voordeur uit zijn zak halen
daar stond de deur alweer wagen
wijd open.
Hot ging hem als lava door de
aderen en allicht war© lxij naar bin
nen gestoven om zijn vrouw danig
onder handen te nomen; er stond
ochter een jongcai op do stoep, met
een groot©) axand, s»n alzoo had het
redon van bestaan, dat do huisdeur
niet goslotén was.
Dus nam hij de overjas ©n verliet
stil do woning, zooals hij gekomen
was, en niemand binnen had. hem
gozion; ook Bei met, d© meid da©
weer naar voren kwam, om den jon
gen do boodschap over ie brengen.
Het was do nieuwe jongen van der.
kruidenier en mevrouw had nog iets
vergeten te zeggen, en kwarn zelve
in do vestibule. Opeens liep het haar
koud langs den rug De haak, waar
aan zooevon de jas van haar man
hing, was leeg.
Waar is de overjas van meneer?
straks hing ze daar nog! voegde
zij Be! toe, en vernietigend keek zij
haai- aan, ais was het dienstmeisje
medeplichtig aan een Ixelscli com
plot.
Dal komt er van, aJs je telkens
verzuimt, <l© deur achter je te slui
ten!
Bet wist haar geen bescheid te ge-
Waar is die jas? beet mevrouw
nu don jongen toe.
Een man hooft hem meege
nomen! stotterde de jongen.
Dieven! gilde Bet opeens, om
oen eind aan den onhoudbaren toe
stand te maken.
Een diender kijk, of je er een
ziet! nep d© vrouw nee huizes en met
d© dienstbode stoof ze naar voren.
Zo© waar, daar kwam juist een po
litic-agent aanslenieren en dez© heer
weid binr.ee geroepen en op de hoog
te van den toestand gebracht
Een lichtblauwe jas, met fiuwee
len kraag gestoleu -- van binnen
letters E II, kokkerds van letters,
inot gelo zijde geborduurd 'n kind
kan do jas terugvinden, zc-i mevrouw.
Den agent ging een licht op.
Wat deksels, was hij niet zooevcn
'n man tegen gekomen, die met d©
jus wijd open Item was voorbijge
gaan en had net monogram zijn aan
dacht niet getrokken.
Ik heb hem gezien, sprak do
dienaar van den H. Hermandad be
slist.
AJs je hard loopt, h&al je den
schavuit misschien nog ln, zei me
vrouw.
Dit was nu we! onwaarschijnlijk;
doch ten bewijze van zijn goeden
wil, verdwoai de agent met over
haasting.
In tusschon was HaveiTiian weder
om aarzriend omgekeerd; toch we! van
zins om 't in vredesnaam maar weer
bij t© leggen en zoo Lep hij den
agent in den mond en deze bleef stok
stijf ttaan, hield hem staande en, met
den vinger van de eene hand wijzen
de op de lettteis E. H., greep lxij
d© andere hem bij den kraag.
Mee naar 't bei'oo!
Hoe Ilaverman cok tegenspartelde,
hij moest mee naar het politiebu
reau; zonder dat het den handhaver
dei- wet behaagde, onder weg eenige
opheldering te geven van deze op
zienbarende arrestatie.
Voor den commissaris vaax poilt o
gelold, mocht hij vernemen, wat hem
ten laste werd gelegd.
Ben "jelui niet wijs! riep hij
uit. Dat is mijn eigen jas kijk
maar, mijn. monogram staat
Ja, dat moois heoft j© juist in
de val doen loopen! kuchte de agent.
Zoo ïeffi is ine nog nooit over
komen. Ik sommeer je, mij to laten
gaan
Niet zoo'n hoog woord, aianne-
I' tjo, voegde de oommissaris hem toe.
Wij kennen dat hoe bnitaler de
dacf, hoe meer parlemen'.
Na een rerniefcigeniden blik te heb
ben geworpen op zijn aiTestant, ver
volgd© hij.
Agent, neem dl', iac cn ga er mee
naar de woning, waai- ze ges'olcn -s.
Vraag of d l t d© jas is cn tot den
gevangene, die in machteloozc woede"
was, zich wendende:
Gij blijft hier, tot deze agent
terug is.
Emile bald© de vuisten.
Bedaard wat, verstaan -- of ia
braceletten worden je aangedaan.
Dat hielp, De arrestant werd ge
dwee, liet zich de jas uittrekken en
op een bankje gezeten als 'n arme
zondaar, wachtte hij op die dingen,
die zouden komen.
Niemand ridhtte het woord tot hem
en een praatje over het weer lag ook'
nfiet op zijn weg.
Na een half uur kwam de „die
naarterug en ais een veroverd©
tropee werd het corpus delict: door
hem gezwaaid.
Hef is de gestolen jas! riep hij
me*, kwalijk verholen genoegdoening
toen rapporteerde hij aa," dén
commissaris:
Mevrouw heeft de jas herkend
ze is bereid er ©en eed op te doen!
De commissaris, die een dienstbrief
zat te schrijven, beek even op, wees
op don booswicht en sprak.
Breng .hem in arrest!
:N!u echter trachtte Emile hemel eu
aarde te bewegen en üi alle toonaar
den betuigd© hij zijnie onschuld oix
bezwoor, dat liet zijn eigen jas was,
dart. hij dien gekocht en betaald had,
en hij liet don commissaris zien, lxo©
precies ze hem paste en wees voor
dio zooveolste maal op de E. en il©
H., en de delinxpient ging zóó te keer.
dat men ernstig er nan dacht, gewold
t© gebruiken.
Daar had hij een gelukkige Inge
mg. Opeens werd hij doodbedaard
en hij smeekt© den commissaris, hem
te confronteeren me: de vrouw, die
zich vermeten had, op zijne OV' nas
aanspraak to maken.
D© commissaris haalde de ;:-hou-
ders op, vestigde thans een onderzoe
kenden blik op den verdachte, gaf den
agenten ©en wonk om af to laten en
toen Ruisterend een bevel.
En daarna versoheen, in vereei'ond
gezelschap van den diender, eene ele
gant© dam© in het. oord der verschrik
king.
Ilortense!
Emile!
Heb jij 't aangegeven?
Heb jij d© jas gehaald?
Deze eenvoudige'toedracht der züuk
had geen van allen vermoed.
Er bestand geenc aanleiding, om
den onschuldig verddchle langer vast
te houden, en het jeugdig eebtpaar
mocht gaan.
Zij hadden elkander wederg-, von
den maar hoe?
Doch *he: vrouwtje stak resoluut
den arm door de mouw van dc over
jas niet het monogram.
Binnenland
11. BÏJLEVELD. - „De Standaard",
ontving de mededeelnig, dal dc hoer
I-I. Bijleveid, het oud-Kamerlid, plot-
seliixg ernstig ongesteld is geworden.
Bij informatie werd aan liet Mad
medegedeeld, dat. de heer Bijleveid
Dinsdag op reis van 's-Gravenhag©
naar Amsterdam was, toen hein in
dén trein dez© ongesteldheid over
viel. Bij aankomst te Amsterdam
was vervoer naar het b*,,»?
aanstonds nooozakelxjk. In i
huis.
wusteloozen toestand is do patient er
opgenomen. Wel is sedert Woe-ru-iag-
niOTgen bij iusschenpoozen het be
wustzijn weergekeerd, maar do be
handelend© geneesheexen achten don
toestand toch zeer ©rnslig. Het trefc
to meer. daar d© heer B. juist op weg
was naar Amsterdam, naar zijn dien
dag ondertrouwden jongst en zoor..
EEN QUAESTIE AAN EEN GASFA
BRIEK TE AMSTERDAM - Aan de
Westergasfabriek zijn Donderdag ne
gen werklieden, geschorst met dc me-
deeling erbij, dat zij zullen worden
voorgedragen vooro ntslag. Aanlei
ding hiertoe schijnt te zijn het feit,
dat de betnXckenen bezwaar haddc-n
togen het werken in tarief Ux plaats
van in daggeld bij het lossen van ko
len en cokes Zij voeren o.nx. aan. dat
door liet werken in daggeld in plaat©
van in tarief er meer werklieden noo-
dig zijn, zooda: op deze wijze» de
werkloosheid wordt bestred ei:. Wet
houder Do Vries, totwien 'i Alg. Ilbd.
zich om inlichtingen wondde, veriig-
<ic er de aandacht op, dal liet nie aan
de werklieden maar aan B. on W.
staat te bepalen, hoe de werk loos
heid zal worden be©tredenOverig..::-
meende de wethouder zich vooro Is-
nog niet over de zaak ie moeten ui*
laten.
„Ilct Volk" meldt: Het is aan de
Westergasfabriek niet gebleven bij het
negental schorsingen. In totaal zijn
een zestigtal straffen van verschillen-
JF e u i 1 e t o si
door
GEORGE HARTW1G.
(Emmy von K o e p e 11)
Casimifr, wens grenzeipozd verba
zing eindciij'k in toorn overging,
6tampte me', den voet op den gToixil
Wi© hoeft u gezegd, dat deze
vrouw minn geliefde is? vroeg hij op
strengen toon.
Mijnheer Wiggers!
Be vorst bar rite in con schater
lach uit
En u hechtte geloof aan de woor
den van riileni aartsleugenaar, nadat
ik u ciein to<wodk (had1 gebracht
Neen 'hij! zei het mij vroeger al,
antwoordde zij.
Vroeger? Vóór uw val in hot cir
cus (Rij dacht even na, slaakte een
auclil ven verachting en zonder da!
Cora hein zulks beletten kon, groep hij
haar hond. Dus ook vóór dat oogon-
bllk loc-n wij samen, voor het venster
stCi.den, cn u mij niet wilde
ren 1
- Ja, zei z-> c nvcudig
Nu lx-;-Ik IX s, m.
nij tl: z -naar verwarring des
tijds, 'Ixaar weigering en de blik. waar
mee zij mij bij het afscheid aanzag.
Bon Ut dan blind gwoest? H©b ik dan
nooit aan een misverstand gedacht.
Het is mij nu of lik eensklaps uit een
benauwden diroom ontwaak. Do biecht
die ik deStijds aJJegdte, de bekentenis
naar het lange, vruohtelooze zoeken
naar mijn ideaal, de blijdechap, dat
ik het eindelijk gevonden had, en de
vrees dai ik het misschien toch nooit
veroveren zou, dat go'.d immens u al
leen
Hij was hoe langer hoe luider gaan
spreken, zoo dat zij de laatste woor
den duidelijk had verstaan.
Mij? riep zij met angstig klop
pend hart uit. En de gravin? O, mis
leid mij niet in dit o ogenblik.
Mijn verstand deed mij; haar hot
hof maken,-.maar mijn, hart had daar
nooit deel aan, zei hij, haar handen
in de aijnc drutokemd, eni toen ik u voor
het eerst zag, daagde een nieuw loven
voor mij' op. Het was of duizend' stom
men mij toeriepen: „dat is do vrowv
die j© past'-' en zoo weifelend tusschon
hoop c-n wee?, kwam ik na lang mot
mij zelf gestreden te hebben naar u
toe, ach bad u mij toen maar ten
einde- toe willen aaxihooren, dan zoudt
u nié: zooveel hebben doorgemaakt
j En nu, Corn, zeg mij nu ook op-
iccht wat u deed Insluiten naar het
ask<.-rd b,;'. !e gaan. Was het uit
mloerechheid, om te zien hoe ik mij
gcdioeg?
Zij ontweek zijn bliik ntet langer,
toen m antwoordde
En, als dit nu eons do waarheid
w as
Dan moet ik, die de schxild ben
van hetgeen u overkwam, daarvoor
aan uw voeten om vergiffenis vragen,
riep liij met bevende stem voor haar
neerknielend. Cora, wat kan ik doen
om u de beleediging van dezen avond
te doen vergeten? Bestaat daarvoor
gemx enkel middel?
—Staat li toch op, antwoordde zaj,
staat u toch op! O, God, wat ben ik
toch dwaas gjeweeet om mij zelve on-
noodig zoo te martelen.
J© bemint mij dus, Cora, riep hij
opspringend.en de armen naar haar
uitstrekkend.
Andermaal beving haar eon rilling,
maar daarop gevolg gevende aan de
opwelling" van haar impuilsiovo na
tuur, wierp zij, zich met eon kreet van
omii top rekel ijik geluk hv die awn on van
den geliefde, en begon 'luid en harts
tocht©! ijk te snokken.
Coral riep hij ontroerd.
Zij antwoordde niet. Caeunir, die
govoode hoezeer zij beefde, besefte dat
het gevoel haar overmeesterde.
Ben je niet gelukkig, kindje?
vroeg hij.
Maar ai te gelukkig! stamelde zij.
Laat inij echter eerst uHéclireien Ik
heb ix'g nooit tranen kunnen vinden.
Ik l.ch nog nooit te voren ook bereft
wat he: iemand te beminnen, be
sloot zij, zijn hand tegen lxaar hart
i.drutok©nd.
Lui6tor nu eens, hernam hij, haar
recht in d© oogjen ziende.
Zwijg, zwijg toch! fluisterde zij,
ik word nu weer zoo angstig.
Waarom? Srtel toch vertrouwen
in mij, smeekte hij. Het purperen
licht van de i"oode ballons gaf iets
toovcrachtigo aan het geheel© vertrek.
De bloemen geurden, de vogel in de
kooi begon te kweelen en door hot go-
opende venster drong ©en weldadige
luchtstroom naar binnen.
Mijn Coha, klonk het nu bijna
pkchtig in de doodechc stQte van den
zomernacht, ik kan niet van je weg
gaan, vóór dat oolk de laatste kloof
tii&schen ons godeaopt is. Mijjx liefde
staai tc hoog dan dat zij door zelf
zucht hevelct zou kunnen worden. Ik
weet dat de wond, die j© heden word
toegebracht, genezen kan cn moet lk
ben bovendien overtuigd, dat j© je Mj
je tk&uae niet dooi- berekening hebt la-
lolden, zeg mij dus. waarom j© nog
altijd zoo ernstig toi mij opziet, mijn
lieveling 1
Hij vergat zijn ernstig© houding oi
viel op de knieën toen hij voortging
Ik leg Immers zoo zielsgraag mijn
vorstenkroon aan je voeten, Cora, als
jij maar mijn vrouwtje wilt worden.
Zeg nu, geliefde, wil j© dai Wil j©
mij voor eeuwig toebehooren
Het onging hem r.fc!, dat geer.
vreugd©, maar alleen angst en droef
heid op haar gelaat le lez©n waren.
Ho© verleidelijk zijm voorstel ook
mocht wezen, behield toch de herin
nering aan haar kinderjaren en aan
de verachtelijk© omgeving, waarin zij
W06 opgegroeid, de overhand. De
schaamte d"eed haar wangen verbloe-
k«n, plotseling verrezen immers
vrouw Fuchs en de leugenachtige
gauwdief voor haar oogen. Schele
Fip kon immers niet de neef van Ca-
stmir Pawlofsky worden D© trotsohe
naam van den vorst kon niet verbon
den zijn aan dien van eeo gauwdief.
Dui was onmogelijk
J© vrouw zij had den moed, om
ondanks de zalig© toekomst, die haar
tegenlachte, zijn kus '.e ontvlieden,
neen, dat kan ik noot: worden, riep
zo uit.
Zoo dierbaar is je dus je roem,
dien je lederen avond oogst? vroeg
hij blijkbaar teleurgesteld, liet applaus
van d'e groote menigte gaat bij j© bo
ven hot stil geluk aan mijn zijde. Is
het mogelijk, dat j© nog kunt weife
len tusschen mijn liefde en de .be
drieglijk© bekoring van j© beroep
Stil, stil, spreek er toch niet meer
over, andere denk jo to slecht over
mij kreet Cora, de handen wringend,
de toejuichingen van het publick zijn
niets meer voor mij, nadat ik jou leer
de kennen Ik ben geen kunstrijder^
uit liefhebberij geworden, de armoede
dwong mij daartoe en toen ik eenmaal
dat beroep had gekozen, hield Ik H
hoog. Dat hot echter mijn trots cn
mijn ijdel'heid. eireeldc is de waarheid
Tot nu toe was het mij alles, maar nu
is het mij niets meer. Voortaan zri ik
■mij dood ongelukkig gevoelen onder
het donderend applaus van he: pu
bliek.
Wat kan j© dan beletten me: mij
in de eenzaamheid, huiselijk geluk te
smaken, mijn Cora vorschte Paw
lofsky, op dringenden toon.
Zij zag nu op naar het me: s enen
beschilderd© plafond. O, hoe bitter was
dor© onthuling van haar lag© geboor
te! Het was haar of ieder woord haar
een droppel bloed kostte Op lx»:t
oogenbük van haar overwinning ai,
meest zij nu weer in haar jeugd afdiu
len. Dat was hard en kostte lia&r bij
na onuitsprekelijke moeite
Spreek toch, Cora, ging hij v
je j© niet «l©rk om mij x>ii
wisselvalligheden in het loven now
die
het
te blijven Donk je, dat je latei be
rouw zoudt liobbon over je besluit
Zij schudde zwijgend het hoofd.
Of bon j© bang, dat ik over je
heerechen zal? vroeg hij op leed.ren
toon. J© zult voortaan ook mijn vorstin
zijn, geliefde. Alle© wat in mijn macht
is, zal ik voor j© doen. Maak o dus
daarover niet bezorgd, Cora.
Dat is liet niet l
Wat dan riep hij onsg
wordend.
(Wordt vervolgd.)
