ÜMRiEin Diatu
h Eufopessche Oorlog
vi&RBE blad
Zaterdag 18 November 1916
IV: stairs ervaringen
eens bigs.
XI.
En het geschiedde eene, dat
clch bii de viïftien man. die de wacht
vormden, er één bc\ond. dfe zóón
hartstochtelijk kaartsocier was. dat
liii er den hem toevertrouwden oost
vooi verliet en naar het wachtlokaal
toon. waar z'n tien kameraden, die
«éen post hadden, landeriu on de
•houten Lx its laseu en trachtten te
domincluiof rooktenof la
zen of oen van de andere bezfg-
heden vervulden, waarmee |o oo
wacht den tiid tracht tc dooden.
!).-• olldc trad binnen, zette z'n Be
weer Vn 't rot- irintr zitten en vond
drie man bereid, om 'n aokkio met
'm te doen. Strem» veirboden zaait,
nutuurliik I
Enfin, dc hoeren Bokten en het
schild wachthuis van nr. 11 was vol
komen onbewaakt, toen od 't aller
onverwachtst H was in den duis
teren nacht een officier binnen
kwam om te control eeren.
AlBomeenc. maar bedwonzon schrik!
»T)p elf man soronerai in de houding
en «tonden er als zoutoilaren.
Nu was de bewuste luitenant
iemand van stremro bezineelen.
en dus wekten de kaarten, die
on tafel «azen. al dadcliik aiin
verent waai diaimz ou. Uii zat een
Jnnzo ol.ilioDiea over dit feit ten
beste, en zou al weceoan. toen de
eeim of a ndero inzevine 'm er toe
bracht om de manneties te tellen. j
- Elf? Dat kan tocb niet I j
Alzemeen. vvi-ljik zwiiireu. De elfde
man werd beurtelincs vuurrood en
doodsbleek, en zac veertien dacen
nrov>r^t in het nabiie verschiet.
Elf? Wacht'ik zal 'os
even on <le liist zien.
De lult draaide zich om en üod
naar do wnchtfitet. die ann den an
deren kant. van de kam err hinz. En
on dat aHra-ci itiek=f» moment nam
de dioodsilvnauwdc nr. 11 een wan-
honiB middel te baat. Hii stond vlak
bii 'n klein, openstaand raam
nam een koenen SDroner. oOn acro-
Im-it wnardiz. kwam ©u straat neer
en lemon Onder de ramen dioor naar
z'n post
Tweeënhalve seconde later keerde
de luitenant, die niets cremorkt bad.
v'rh om en snrnk met vei toornde
stem
Dat kan n'lel elf I Er moeten
cr t en zlin 1
Uit keek dc onheweezliiko KOoe»
r>»n>l. >oekend. wiens eelnatsniltdru-k-
k '»>z scheld aan het mlsdriif ver
ried Maar dat deed zeen der tien
nbv^lopomieën 'ntocenrleei. de
waren kramnaehri© vertrok
ken. e'« Nvtwonccn ze een lach
uitbarsting
1« er hier iemand von z'n post
cvlooiven
Zwiizen.
Het móet! Er zijn or toch
één. twee. drie. vjei-. vïif. zes. zeven.
nclit. neKon. fionDe luitenant
hield on staarde stom-verbaasd naar
het zi-penie.
Tien l Ik moet me vergissen,
'k Zal 'cs over-tellen.
Wéér tien I Er was geen twijfel
nam
Achter uil de croon klonk een be
nauwd crekreun.
I.ach iii daar? Wat, Is er tc
lachen
Niets. luit. Ik kuchte maair I
Do luitenant "keek no? oens wau-
troirweml het tiental aan. innerliik
over'.uicil. dat er wat Achter aat.
Maar wAt Verslont kon ur. 11 zich
niet hebben, wet. de anaarzamo meu-
l>i|p©rin? van het wachtlokaal bood
daar.zeen eeleeenheid tóe. Toch zou
«Ie liftt de Dosten maar eons nazie»
en hii elnz naar buiten, zae er in dc
verte dilc bii hun schildcrhulzen
staan. Eén drentelde als ..oost voor
'I geweer" bii het hek heen en vj'eer.
er in de duisternis toekende Ook de
donkere silhouet van den ..bewusten
man" zich af. Z'n oost was aan de
aehtei-züde van de lanze loods, waar
in ook het wachtlokaal was. en de
wil oldize had dat mint veihz be
reik!. maar stond niettemviai hoa
duizend (westen uit. Want hii had
zeen ceweer 1
Vóór z'n vervsariiilfen sprong had
hii zeen (iid meer zphnd om desouit
te ziiioen en die stond nog steeds
binnen, in 't rek. Als de luit bii 'm
kwam. vloog-ie d'r In. hópeloos
De nood maalde hem steeds vin-
dineïriikpr en hii koos het domkerete
nlekie uit, Hen <n de schaduw hoen
en weer mpt -z'n rechterhand ter
hoozte vnn den vierden knoop, zoo
als het hoortals Je een geweer-
riem vasthoudt.
Van dertlz meter afatanda leek 't
nét of het echt was
Maar tóch vertrouwd» de luitenant
het zaakie niet en hü lien den an
deren kant ven H tróhouw om. on»
onverlvipds h'i den schildwnoht te
versdhi'npn. Dto raadde 'l <xi nomve-
Ti'k'i rag-i© dpn lult om don loods-
hoek v«röwïïto»i of hii pende naar 1
on»nctoondo raamnle
Jonerens. im'n gowécr m'n
eewéerrrr 1
Ze stoken 't 'm hanstia toe hij
■efVMrte 'i aan den echondi»r en 't was
nét bijtijds. Uit dc dnistemte doemde
de lult o» en de schildwacht, in de
hntnfrne. zPweer«an.n-den-9cboiMler.
ibrp^ht het saluut, dat hii aan een
officier vpT«obii1di<»d wee Wikte eer
biedig. en iuiohte inwendig
lif't wachttoknel lachten de kame
raads zich tranen
'f Was ..joppenc". ..iofene" en
jofol" zeweest. Maar de aondaoir is
nooit meer van z'n noot BelooDen.
TTii ha,d wat uitgestaan 1
D'r schiet me noz een andere
woobthfotorip te b'.ninon. 't Pinch toffer
'in d'e rn.mn»nli'»e eeoeh'ndenlfi was
e»n klein» r/vxWin.rioe. Rmol-Besphoil-
dg-de niof. Z'n VT-ipnden nlpezdem 'm
toe te voonm met de plzenaer'ttoe
or,»n'»iortip'hoid. d'e In hnrme pAterie
nlpemle to heerschen Eeeliikerd
wat hen Ie toch hAr leeliik. leelijk
manoikind I En hoe is 't movreliik 1
le nxipder was toch zoo'n knar»ne
vrouw 1
Ja. 't was een knau wiifl ant
woordde 't Voc»<Jfle««ie" dan BriJi-
n»kend. En hii genóót 1
Ze noemden 'm 't ..koBelflessie"
var.wcre z'n zonderlinge Mchaams-
nronorfies pn de-blinaam was won-
dfvr-crop.] gekozen.
Nu had on "n zoeiem avond een
mnnnetie van dezelfde wnchf. waar-
top ook 't ..kooeltlocs'e" behoord»,
pon tepfp rom»»pfie«p-i| hii z'oh. Hoe
hii dnmrann kwam. doet minder ter
zake. maar hii liAd haar. In 'n zak
vap z'n kanotias. p» stond od post.
De nahurize schildwacht dwaolde
iwtar z'n hwiinnan af. en «e maakten
'n mooii DlaTihetie. De leeaze flesch.
die pen zeer sterke dranklucht afznf.
werd met vuiil bruin slootwater ee-
vuld en in ppci hoek van H schilder-
hu-s zezet. Over 'n kwartier zou de
•nost afselost worden door iemand,
dh'en ik maar Jansen zal noemen.
Jansen hield heel veel van eon bor-
r°l. zou dndelitk t ffesehie ruiken en
er vAst 'n fl token slok uit nemen,
't I-vkte nrAchtic.
Tn 't nachtelük duister naderde de
nHopsinc. en de wacht bHib die tre-
moedeliik 'n eindie teffenK>ei. en rle>»
to»n nlots ontsteld Daar heb 'k
wna.?achtiz 'n fietsje cognac in het
huisje laten staan
Jansen snitste z'n ooren. lien een
pasie harder
Maar het koaelficssie was 'm voor.
Wto las aJ od z'n knieën, snoof, greep
't rlesohie. nam 'n hnrtlgen teug.
Toen-io na z'n twee uur schilderen
toru<rkwam. nierttte de ..barre lee-
liike'rd" od Zez. lullic hadden
daar wat onder dc kurlt zitten. Maar
niet veel zaaks, hoorflauw
bocht I
Zo brulden van 't lachen in het
wachthuis
't Kozelfleesic bearecD d'r niets
maar Jansen moest 'n zakd-oek
te leen vragen om z'n vreugdetranen
af te drogen
Saoiipraatje
t Was Zondagin <ldu..r 12 Novem
ber. Haarlem had D. F. C. op visite.
De olub uit Dordrecht, die op een
haar na thflC vof-j^ jaar kampioen
van het Westen gewórden was en al
mankeerden heel wat goede krach
ten ditmaal, de elf Dord'sche kerels
speelden het spel. dat hun club al
tijd typeert, met een vuur, alsof deze
simpele ontmoeting de schoonste
successen in zich sloot.
Haarlem speelde ook, omdat één
elftal niet alles kan doen. Als ik zog
dat de hacks en de midhalf speelden,
ben ik evenmin met ver van do
waarheid af. De anderen waren ook
op 't veld en trapten een enkelen
keer eens tegen een bal op, die de
ouiicbbelijklr id üud, voor hun voe
len to kamen.
Zoo was i begin. De eerste minu
ten.
Toen begonnen ook de vleugelhalfs
zich te roereu en pasten zich allengs
aan bij 't vlugge spei van de voor
hoede der "rooahemden, die een bee
tje op bun neus keken bij dien te-,
genstand.
Eu toen ineens had ook de Haar-
lemscho voorhoede het ^e pakken.
Sernc zat plot&cliiig in de buuit van
iekotonburg, die t met De Wijs te
kwaud had. 'n Tikje naar den oud
sten Hóutkooper. Rrrt, daar gingen
ze! Wassen en hij. Do anderen draaf
den ineo. 't Werd niets, maar die
eerste bcweguig van de voorhoede
hieid bcMten m voor 't verdere van
den wedstrijd.
„O jeezei Mientje, die met twee
vrioiKüueijes, óók u-l Dordrecht op
de tribune zat, even later, „daar
gaan ze a.weerl En Jaap is hee.e-
niaat n.et goed en Joop is er niet en
iiarenu had er al met veel hoop opij
Daar juichten de menschen, die 't
in de gaten kregen, dat Haarlem j
ongewoon deed, weer. Tip, tip, ging i
de baJ van been tot been langs dc j
D. F. C.ers naar bun keeper, 'n
kraan, dio 't ding kon tegenhouden!
Naar rechts, naar links. Jan Oos-
tenbroek was zenuwachtig, maar dat
hinderde niet. Crayé tippelde lustig
voort. Jur Haalt zette voor m Hout-
kooirer zetto in.
.Tlij zit! zei iemand, die bij E.
D. U.—Spanuau stond te kijken,
maar t Haarlem publiek hoorde.
„Eeu-n-ul!" zei Van Schaik rn 't
buffet, k Heb 't altijd wel gedacht,
dat Haarlem op slot nog goede mas-
semaUen zou makenl
,,'n Mooi schot", zei de meneer in
't kaartjeshokje en informeerde, wie
't gedaan had.
Voor-ie antwoord ontving, stond
het twee nu». Mientje werd b.ee-k om
haar neusje .Barend keek afgrijse
lijk Ie©.ijk. Van Schaik liet nog ten
paar fijne flesschen aanrukken
Op 't zelfde oogenblik zat Jur
Haak weer voor Van Hemert. Even
was 't stil op t veld en in de tribune,
een stuxe, die een machtig gejuich
voorafgaat, ik zeg een stilte, die een
wereld van verwachtingen in zich
sluit. Daar daalde de bal voor 'l
doel, op Haaks hoofd, dat met den
bal caramboleerde en de witte in
den hoekzak 6topte.
Bepaald phiegmatisch aangelegde
toeschouwers brulden van geestdrift,
in Beverwijk meende men kanonge
bulder te hooren. Mientje kneep zich
zelf in 't roze wijsvingertje van haar
linkerhandje, maar riep: .,au', waar
inede 't bewijs geleverd was, dat ze
niet ten prooi was aan een akelige
nachtmerrie.
„H Is een immese boel vanmid
dag", zei Janus, die aan den andoren
kant van de schutting op zijn vier-
sports-improvisatie-ladderije balan
ceerde tot zij»» broer, die in een boom
zat.
„Ze holiban het nou in d'r iak!r
repliceerde de ander.
Even later floot v. Bisselink en
lachend zochten de roodgebroekto
triumpbaturi even rust in do kleed
kamer.
Mat 61 kwam 't einde. Nummer
4 kanjorde Ooslcnbroek kalm in het-j
net. W assen en Houtkooper zorgden i
voor do beid© laatste. (Wassen bad j
dan al bijzonder zijn dag) en Van j
Twist redde, zooale de kenners va»
t spel zcggeai, de eer. door Visser
eenmaal t© passeeren.
Nu volhouden Haarlem. Dat is nog
veel moeilijker, dan met 61 winnen
van D. F. C.
Jammer, dat H. F. C. zoo'n pech-
middag had en met 1O t loodje
moest loggen. Do berichten luiden,
dat devoorhoede, die eenigszins ge
wijzigd was, boter voldeed don legem
II. 13. S. Tegen lichte elf Uk Ion kan
dezo aanval wellicht nongoede dien
sten bewijzen. Of spelers als de jonge
Francken, Snaidberg en Van Buren
het bolwerken zullen tegen zwaar
der gebouwde spelers als Sparta, D.
F. C. enz. zo bobben is een vraag,
die ik niet graag bevestigend zou be
antwoorden.
AMATEUR.
Binntnk.nd
TWEDDE KAïMER.
Grond wetsherziening.
Had do heer I/Oeff de toekennISg
vati presentiegeld aan de Jeden der
Tweede Kamer als een doeltreffende»
prikkt-1 tegen 't absenteieme verdedigd
en de boz-waren er tegen weerlegd, de
heer Do Meester betwijfelde of 'l ge-
necéiiHiiUvl aanboieling verdiende;
want het toeken on van dc presenile-
lijw was nog geen waarbong voor blij
vende aanwezigheid in de vergade
ring. Wilde men zekeiheid op dit punt,
dan moest men een dee-1 van de ver
goeding Inhouden van de leden die bij
tvn stemming niet aanwezig bleken,
zoouIe '1 lm Duitschland is voor den
Rijksdag. Otjik de beer Lintburg vond
't presentiegeld ate middel ter bestrij
ding van 't absenteïsme niet deugde
lijk met den heer Do Meester trou
wens was hij van gevoelen dal het met
dal kwaad in ons parlement juet zoo
erg is en er zeer goed en veel wordt
gewerkt, ook in de afdeelingon cn tn
commissies. De lieer Limburg vond
presentiegeld verkeerdmen verhoo-
ge dan bever de schadeloosstelling
door pretjeiifiegebi te geven zou men
de leden, die nu komen teekenen en
dan voor andere bezigheden weggaan,
zelfs daarvan leiugbouden om den
schijn alsof 't hier om de 5 te doen
ware Zoo oordeelde ook de lieer
Scheurer. Ito f 5 kunnen nog gelden
als lokmiddel om te zorgen dat de zit
tingen op tijd kunnen aanvangen,
niei als waarborg voor voltalligheid
gedurende de vergadering Daarom
verrtedligde die epr. het amend van
den heer Rutgers, dat bij art. 89 le
vens werd behandeld en strekte om in
ari 105 te bepalen dat meer dan de
helft der leden alleen moeten aanwe
zig zijn om te besluiten, niet om ie
beraadslagen. Hij vroeg andere of
verlaging van 't q u o r u m (tot bene
den 51 iedwn) geen aanbeveling ver
diende.
Dai amend--Rutgers vond dc heer
Limburg vooral verkeerd, omdat hei
eigenlijk buiten de herziening val-l,
ook op de Eerste Kamer betrekking
hoeft en belemmerend zou werken,
duar elk ooge-mbldk (reeds bij de goed
keuring der notulen) een besluit moet j
worden genomen.
Uitgaande van de steiling dal de ar-
belrter zijn loon waard is. wal ook
voor de Kamerleden gold, verdedigde
de heer Visser van LJzendoorn de vér
hoging van schadeloosstelling (een ver-1
kenrd woord beleefdheidshalve voor1
\v««de of vergoeding gekozen), d:e vol-
doeivdc moest lijn maar hij was te
gen presentiegeldwant de ieden
moeten ook anderen arbeid kunnen
verrichten en doen dat ocA, tn hei be
lang des lands, al zijn zij afwezig. Be
ter scheen t hem toe de schadevergoe
ding tot I 350O te verhoogen.
Mat, de»e beschouwing ging de heer
Lohman in hoofdzaak mede. Volgens
hem stak de fout niet in t abspivtcïe-
ire. maar in de regeling van den a b©ï(1
bij 't Reglement van orde. En daarom
verdedigde hii 't amend.-Rutgers om
het quorum alleen te eiöchen voor be
sluiten, ndet voor beraadslaging, wat
de heer Fock echter, op zuiver practi-
scne gronden, als onmogelijk afwees.
Nadat een motie van den heer No-
lens.' tot sluiting van het debat met
51 tegen 26 stemmen was verwor
pen.
Toen ging de discussie verder.
De heer bchaper kwam sterk op te-
g« o dc vergoelijking van het absen
teïsme en wees op de gevolgen daar
van voor den arbeid, al gaf hij toe dat
de ©omvvij-Ien afwezigen niet de slecht
ste leden eijn, zooals b v de heer
Lohman, die, ais hij er niet is, mecst-
a toch in s lands belang werkzaam
Eai al zijn «fe Kamerleden nu geen
echoulji-ngone, er is een grens voor j
hun vrijheid om weg tc blijven. Daar
om moet aan 't quorum worden vast
gehouden, ook voor 't debat, opdat
kundig© sprekers niet voor stoelen en
banken pralen. De vergoeding voor
Kamerleden niet voor spr. en zijn
stand was soms te gering in 't pre
sentiegeld kon eenig© compensatie lig
gen en, bij wijze van sport, ook een
aunsporing, eon herziening voor de
leden oni op hun post te zijn.
Nadat de hoer Rutgers het denk
beeld had aangegeven om de zaak toi
onderzoek nog eens naar de Commas- j
sic van rapporteurs te verwijoon, I
en do heer Nolens alle aanbevolen
middelen tegen t zoo overdreven voor-
gestelde absenteïsme had bestreden,
verklaarde de Minister van binnen-1
laudsohe zaken lo, dat m 't art. oen
vrij abonnement op de spoorwegen
kon worden toegestaan 2o. dat dc
penskir.ncering der leden bedoeld :s
voor de bij de herziening -aftredende
en later. Van een verwijt wegens het
absenteïsme was bij den Min. tegen-
over de Kamer geen sprakehet pre- r
senliegeld was geen supplement voor I
de echadelooestelling, maar een „her
innering'waarmee men, ook vol
gens Thorbecke, soms groolc dingen
doet
Het amond -Rutgers achtte de Min
zoo ate 't daar ligt, niet geraden. Te
rugwijzing der zaak naar de comrais-1
bic van rapporteurs evenmin.
Na enkele replieken trtelde rrn de
lieer Lob map een motie van orde
voor om de wijziging van art. 1U5
(amen de men UR u tg©rej ter lus ie- van
overleg met de Kegeering, naar
Commissie van rapporteurs terug te
wijzen.
De Voorzitter en de premier advi
seerden ten sterkst© daartegen. Zoo
ging men gelieel buiten de grenzen
van de ontwerpen en zou het werk
nog langer duren. Er watt geen tijd
to verliezen.
Onder protest tegen de zucht om
de zaken maai- zonder vo.doende
voorbereiding af te doen, trok de
heer Lohman daarop zijn motie we
der in.
De Minister nam nu een amende
ment van de Comni ssio van rappor
teurs ever (redacue-verbetering} ter
wijl de heer Rutgers zijn amende
ment over bet quorum (art. 105) in
trok. Het amendement van dien
spreker om geen preecn Me
ld toe te s'.aan, werd met 51 te
gen 28 stommen aaugciioinon,
uat van den heer üogaardt om be
halve schadeioossteLiing vergoeding
toe te kennen voor re-e- eu verblijf
kosten voor de zittingen en ook ver
gaderingen van Commissies, v c r-
worpen met 46 tegen Ü3 etern-
Daarop zijn artt. 89 en 90 zonder
hou. del ijk© stemming a a n g e n o-
m e n.
Bij art. 96 stelden de heer en Jan-
nink c.s. voor. om de vroegere bepa
ling ie herstellen, dat leden der
Staten Generaal die, tijdens hun lid-
maa'uscihap een nieuwe bezoldigde
rijks of andere openbare betrekking
aanvaarden, van rechtswege aftro
den, doch herkiesbaar zijn.
Nadat de heer Janniuk dit voorstel
had toegelicht en de neer Limburg
en de Minister het hadden bestrenen,
werd 't niet 44 tegen 17 stemmen
verworpen.
Er volgde nog een enkele opmer
king van d-em beer van Doorn over
an. 98 (onderzoek der geloofsbrie
ven; naar aan.e.duig waarvan ue
Minister bij de additKaiee.© artikelen
eeu aanvrnling toezegde.
Toen werden de bveiige artikelen
zonder stemming goedgekeurd
en de eindstemmiiig over het eerme
omwerp der grondwetsherziening
hiermee geëindigd tot nader aan
gehouden.
Dinsdag komt nu art. 192 aan de
orde.
Vv ij moeten thans nog gewag ma
ken van 't besluit der Kantor om
Dinsdag bij den aanvang der zitting
de 1 n t er p e 1 I a t i e-Marchunt ie
behaudelen over de oproeping yun de
landstormklasse 19UU.
En dan: een en ander over het
amen dom em-N i erstraaz
Was deze at ge vaardigde gisteren
bij den aanvang der vergadering
niet aanwezig, dat belette den beer
De.Meestér met in den toop vau het
debat z.cb met ernst en nadruk aan
te sluiten bij de protesten tegen do
mei te verontschu.digeu aanranding
der waardigheid van ri© Kanu.-r, in
een met geïmproviseerde, meer op
geschreven redevoering.
Na de gewone pauze was do heer
Nierstrasz verschenen en hij sprak
ongeveer hei. volgende:
.Terecht was op t slot zijner rede
van gisteren aanmerking gemaakt
Hij betreurde die woorden i© hebben j
gebezigd en bood daarvoor aan den
minrfitor en aan de Kamer zijn ver
ontschuldiging aan.
Spr. verzocht den minister van
hem do verzekering aan to nemen,
dat hij hem te hoog acht, dan dat hij
in eenig opzicht hem had willen kren
ken.
Hij achtte .zich verplicht te erken
nen, dat hij het aanvaarden van het
presentiegeld beneden do waardig
heid vnn de Kamer achtend dit heeft
uitgedrukt op een wijze, die aanstoot
kon geven.
Hij erkende evenzeer verbond ge
logd te hebben tusschen de emolu
menten welk© Kamerleden u.s leuen
van rijkscommissies genie ton en het
presentiegeld, waaraan men terecht
aanstoot genomen had.
Do bedoeling om tots krenkende te
zegden omtrent de leden dezer ver»
ga de ring of to: den minister van
Landbouw is daarom aL uitgebeten,
omdat spr. zeif in een rijkscommis
sie zitting hee'4 en emolumenten gs-
ntec. (Teekenen van verbazing).
Minister Cort van der Linden acht
te al nam hij d© aangeboden veront
schuldigingen ten vofie aan, het In
cident hiermee niet beëindigd.
Vooreerst niet om hetgeen gezegd
is over de circulair© van minister
Posthuma. Do heer Kicnstrasz had
goedgevonden dien minister in zijn
afwezigheid verondery.c'lender wijze
een klad aan te wrijven Bovendien
heeft hij zender dat onmiddellijk te
genspraak mogelijk was er. zonder
dat de aanval kon wordt» verwacht»
voedsel gegeven ami do verdachtma
king vve.k© in den land© tegen den
minister is gewekt.
Men kan over dezen minister den
ken gelijk men wil, maar de Minis
ter, die hem van nabij heeft gade
geslagen in zijn werkzaamheid bij
dag en bij nacht, d.l© weet, hoe hij
met achterstelling van alle persoon
lijk© belangen en opoffering van zijn
gezondheid heeft gewerkt voor land
en bevolking kon de verontwaardi
ging niet bedwingen, bij d» bejege
ning van d.en afgevaardigde onder
vonden. (Instemming).
Ten tweede moest de Minister nog
maals opkomen tegen de slotwoor
den. Chaque pays a lo gouverne
ment qu il mérile' elk© vertegen
woordiging geniet van dc reqocr.ng
de bejegening die zij verdient.
Gedurende oorhgsjaren is er
meer dan eens ernstig verschil van
met-ning geweest tusschen de Kamer
en d© regeering, maar de regeering
is altijd getuig© geweest vnn de ern
stige toewijding der Kamer, dj© r.iei
opgehouden heeft zich ui te spannen
in het belang van den economische»
toestand van hel land werkzaam te
zijn, terwijl de Kamer, voor zoover
zij hei met d© regeering ©ens was
dezo steeds gesteund heeft In rle
voorziening der buitenffewone be
hoeften en tot afwering der oorlogs
rampen. Do Kamer toonde dan ©ok
steeds de ernst der ©niftfindia-lieden
diep te beseffen.
D© regeering gevoelt het a!s een
smaad als men haar toedich! de-
volksvertegenwoordiging met min
achting te willen bejegenen. De Mi
nister hield z;ch dan ook over'uigd,
dat die woorden geen weerk'nnk zou
den vinden in de Slaton Generaal
Nadat d© heer Schaj>er noer over
bet incideo: gesprok©-» had ais
eeu psycho!og sch raadsel! en be
treurd had da: niet was verklaard
dat het optreden van den beer Nier-
strasz buiten do Vnj hbera'e fractie
omging, werd het gesloten.
De kalmte was in d© Kamer terug
gekeerd. Moge het zoo blijven!
Overzicht.
In de laatste 24 uur is op T WES
TELIJK FRONT met veel gebeurd.
D© etafberichten maken slechts gewag
van plaatselijk© acties, voorat was t
woord aan de artillerie en ook dc vlie
gers deden van zich spreken, t Pran-
echc stafberioht verlelt b.v dat de
Fransche vliegers alleen in do streek
van Amiens 54 luchtgevechten lever
den. Ook do vliegende bommcugooier.0
zaten over en weer nnet stil.
D© Engelscbe Kaf ineldi nog,
da: dr E>"j»l*chen hun front roti Br au
court uil, Inngs den iV. oever vnn
de AneTe hebben uitgebreid, maar een
tegenaanval der Duilschcrs dwong den
RngeUchen om een deel vnn 'l terrein
op ti SVOoember gewonnen bij Bulla
eh li arleneourt weer op te gecen
Eigenaardic I-", da: de Duitse! c Maf
dil succesje niet meldt cn alleen ge
wag n.-aakt vnn mislukte aanvallen
der geallieerden.
OP 'T OOSTELIJK FRONT was t
blijkbaar heel kahn. AÜe-vi dc H ut-
eieche siaf komt niet een feit. n.L
dat de Russen In de buurt van Jako-
boin (aan 't Ooetenrljksche front) een
reeksh oogten bezet hebben.
Moer gevcchtaijver l>©stond op 't
ZEVENBURGSCIIE FRONT. D© Duit-
schors en Oostenrijkers welen te mel
den dat enkele Roemoemsche stellm-
gon genomen zijn, o a. bij den Rootlcn
Toren-pas. 2150 Roemenen werden go-
vangen genomen, 12 machinegeweren
buitgemaakt.
De Oostenrijkecltc s:ai ver
Kaart zelf©, dat de DuiDchers en Oos
tenrijkere ten o. van Pr©d»al do-vr de
Roc-raeensche ünies gebroken zijn.
De P. oemconsohe etaf erkent,
da: de Roemenen tn 't Altdal en bij
Jiu terrein hebben moeten prli6go-.cn.
Do Russische stif wijst er op.
c:m de Duischcre en Ooif.enrijk^re aan
dit front bManerijko versterkingen
verktegen hebben
'n Waüachiie biedt, .-vldnp meld', reu
Duilscb officieel bericht da
RcKBneeirsche burgerbovoiking aan de
vcorwaarfsdringcnd© troepen gewa-
penden tcgenetand.
Van 'T MACEDONISCHE FROM
n.tid'. de Dult6chc ataf, dat aau-
Haariemmer Halletjes
EEN 7. A TERDAO AVOfNiDfR A ATJE.
'J'cikvijl vcrsciiillcndio aairgelegou-
Ivcdon nu en dan of totaal hdkken in
dozen vorechrikkeHjtoén tijd, gaut één
zaak in Haarlem onverdroten voort.
Dut is liet trouwen. Er werd in de
maand Octclber meer dan 'ooit aan
(rouwgelden ontvangen cn het mooiste
is, dat menschen, <jic tot ny toe ln dc
derde klasse, dus in de grootc brul ge
trouwd zonden zijn, zich nu tweede
klaas© i» den ech: laten verbinden.
„Koet het maar e<z» tient c meer? o.
dan iron wen we in dc kamer."
Is liet oen 6oorl van onbewriefé nei
ging om ©leun ie zooken .in dezo l>e-
nnuwdo dagen, di© jong© uionschen
tot trouwen drijft, daarmee is nog niet
vertiiaard waarom dat in een „defti
ge klasse moet gefeeuren. .Mi.--.cviii(m
omdat de grootc hal cr niet org g»
uioedelijk uitziet. Vroeger waren de
m-.ubels er niet heel mooi, maar ze
hadden wat omvang, wat volumen >n
do grootc ruimte, tegeivwoordig zie je,
do trap ln do vestibule opkomende,
een stuk of wat figuurtjes, heeO in de
verte,, als toevallig neergekomen op
den vloer, in een woestijn vum .«toen.
Grappenmaker© verzekeren, dat op
zekeren Donderdagmorgen oen brui
degom In etc hal rondliep, angstig kla
gend „waar is mijn bruid? worn- la
mijin bruid?" totdat hij haar eindelijk,
na ©on kwartier zoeken©, in Cen van'
devensterqtesen vond; daar zij oen
japon droeg van dezelfde kleur al? de
muur wae ze in deze wijde ruimte
totaal aan zijn oog ontlro&fcou. Daar
het niet gwd is, iemand wat wijs tc
maken, wil ik wel dadelijk zeggen,
da: dit verhaal me ongeloofwaardig
voorkomtwel moet het gebeurd we
zen, dat een klem jongetje, broertje
van den bruidegom, verdwenen was
cn eerst nadat van TcylerV Stichting
een groote kijker was geleend, ont
dekt werd i,n con hoek van dc za^i.
Zelfg toen dc aanwezigen dus wisten
in welke richting ze zoeken moesten,
kon het knaapje In deze grootc zaai
alleen met een grooto loupe worden»
gevonden weliswaar was het een héél
k!ein jongentje!
Het trouwen in dezo groote ruimte
ie derhalve «del gezellig en, zooals uit
bovenstaande voorbeelden blijkt, oo»k
niet zonder gevaar En dat terwijl er
een veel betere zaal voor beschikbaar
le, die Joch anders maar een paar uur
per week gebruikt wordt, de Raade-
zaal op het Prinsenhof Daar zijn zit
plaatsen genoeg, een houten vlocs,
elecirisch licht op donkere dagen en
do atmosfeer van dc wijsheid dei-
vroedschap uit do laatste Raadsver
gadering daar kunnen ook de rijtui
gen komen, zonder dat ze 't vetteer
op de Groote Markt hinderen, kortom
liet heeft een rtdks van voordoelen en
eindelijk nog di". cone, alle© overtref
fende hel goede voorbeeld aam de
leerlingen van de aangrenzende scho
len, vooral aan de jongens, onder wie
later anders -.col vrijgezellen kondeiï
wezen. Nu wordt de gulden lesliet. is
ulel gcted, dat de mensch alleen zij,
hun al vroeg in 't hart geprent.
Doctor Droog heeft in de Ileems-ïced-
sclic Raadsvergadering voorgesteld.
e»n «whoonltoidscoimnissia iin 't leven
te roepen. Precies tc juister tijd, al
beweren sommige menschen, dat jo
als de winter voor de deur steal, we:-
nlg echoonheid kunt verwachten te
beleven. Verstandig© menschen rich
ten Immers in den winter oen noam-
looz© vennootschap tot het bereiden
van frambozen ij© on in den zomer een
ijsclub op. Leeft een vooruitziend
meneoh niet ministens drie maanden
van te voren En is het vooral i<n
Heemstede niet hoog tijd oru stovig
vast to houden, wat er nog aan 6choomq
Is overgebleven? Böomen zij»» er bij
tientallen gesneuveld en allerlei lee-
lijke, niet bij elkaar passende huizen
komen nu .te voorschijn ,als be-
©cliaanid, omdat ze zóó plotseling in
het zonnetje, dot volle, onbarmharti
ge ztxnnelje. worden gezet. Preoics
dorpsmeisjes, die tot nu toe verlegen
wegscholen en nu maar zoo, in de eer
ste rij, te kijk «taan. Over een poosje
komen inplant© van de boamen, palen
met dradci» cn dan is het dorp pas
goed verloren.
IIet is daarom van het ijverig©
Raadslid dat dokter Droog fe, een goed
dei kbceld om te houden wat er nog
te houden »s, maar al» ik moet zeg
gen wat zoo'n schoonheidscommissie
heef: te doen, dan kies ik cen voor
beeld ui: de genet-sk undig© practljk.
Dokter, ik ben ziek, kan u mij weer
beter mak©»? „Mevrouw, ik zal
het probeeren." „Dokter, wat moet
ik daarvoor doen?„Mevrouw, u
moe! er c©n heoloboel voor laten."
„Dokter, loten ia vóél moeilijker dan
doen!" Ze we©t wel, wat er komen zal,
de patiënte. Minder eten, minder
snoepen, minder rusten, dan zal de
zwaariljvigihoid, die haar nu kortade
mig en hijgerig maakt, wel verdwij
nen. Maar oo houdt juist zoo van Jek
ker elon en) snoepen, en rusten „dok
ter, kan ik ook niet met medicijnen
mager worden? 't hindert niet, hoe
bitter z© zijn - „Neen, mevrouw,
u moet alleen maar wat laten..." Als
hij weg Is, overweegt mevrouw, of do
remedie niet erger is dan de kwaal.
Zoo Ls 't ook met dorpssehoon. Je
houd: he-', alleen door er wat voor te
laten Electrische trams moet j© laten
en moolo trottoir© en breede bruggen
en daar houdt een dorp nu juist zoo
vau l Misschien ie dototer Droog wel
op de gedachte vain zijn ©chóonheid.--
oenunis&io gekomen, juist toen hij
zooveel mooie .plekjes onherroepelijk
zag verdwijnen. Hij moet dezer dagen
maar niet in de buurt van t Blauw-
brugge-tijo komen, wfnt daar wordt een
schutting voor geze-t, alsof j© heele-
maa! niet zien mag wat z© daaraohter
gaan uitvoeren ais die barricade
wordt weggenomen, za8 ©r hc-elwal
geboomte verdwenen zijn. Gelukkig
houden we de Kcuuen-T1»«-bus, die er
tegenover staat, -het ©loclrlcitoits-
hutejo. Hot hek, dat langs de sloot liep,
is uit eigen beweging at bezwekon,
alscf l voelde, dsl zijn tijd ook geko
men waszooiels van oen zelfmoord.
Uit oen oogpunt van soliditeit kon bet
©r niet me© door, maar oo dit aanlig©
hoeJtjc stond he: juist in den gocdeei
toon, dat wrakke, houten hek bij die
stille sloot Heinas, dokter Droog cn
ik kunnen, al waTen we honderd man
nen lo sterk, sulk© hedkjes toch niet
bewaren.
Dc'. zal wat de cm noomi de tand,
wat de ander betitelt, ate de geest des
tijd?, niet dulden. En ofaóhoon ïk geen
vrees heb voor geesten, dc Geest dea
Tijds te ©en» onoverwinnelijk perso
nage. In zijn ccno hand oen ©ioctri-
eclie tram, in zijn andere een trottoir
band, maakt hij alles buiten, wat oen
eigen bekoorlijkheid h8d, tot «on
etade-cllobé.
„Ter voldoening aan het voorschrift,
vervat in art. 182 der gemeentewei,
hebben wij de eer, u hierbij aan to
bieden eon uitvoerig ea» beredeivoerd
verelag van den toestand dezer go-
meent© over het jaar 1915, ingericht
naar dc deswege gegeven voorschrif
ten, met dc daarbij behoorendo bijla
gen. Wij doen hierbij opmeiken, da:
d© in hel verslag hier en daar Tcor-
komende opga vei» van ontvangsten en
uitgaven, ©lechts de sommen aange
ven, welk© bij do samenstelling van
hel verelag aan ons beleend waren on
daarna nog verandering hebben kun
nen ondergaan."
Zoo luidt d>3 ioüeidiug tot het go-
meonteverslag over 1915 en wij gevoe
len allen, dal het ©on barbaar zou
moeten wezen die hot eten burgemees
ter (want hij is hel, die dene roerende
toespraak houdl) kwalijk zou nomen,
wonnoer cijfers van den concn tot den
anderen dag veranderen Vooral om-
da: die termijnen door den loop der
omstandigheden wel eens wal lang
worden. Het ts op den 29eten April
1916, dat de burgemeester of juister
gezegd zijn plaatsvervanger, one dil
verzoek heeft gedaan en het eeOtton-
teverrlag is pas eind© October versche
nen. Golirfnhg heeft dc ondertookc-
naa: niet dat heeie halfjaar in een
bOt)hiedende houding bohoovcn te
staan, omdat anders zijn armspieren
rerltuud en onbruikbaar g©wur<len
zouden zijn. En oelfs een afbeelding
vau ilen toestand zou ons inct medelij
den vervullen, zooals ik meen Multa-
tuü van deernis bewogen was me: een
beui, die zijn zwaard opgeheven hield
boven het hoofd van Maria Stuart
toen hij het schilderij eon half janr
later terugzag, stond de arm© kerel
or nag en verwachtte Mnrla nog Im
mer don doodelijike nslag.
En laat niemand denken, dat ik
grapjes maak ieder die zijn gedach
te» goed en onwrikbaar op dit tufrcel
vestigt, heelt binnen vijf minuten
Bpierpij-n in zijn rechterarm. Probeer
het en Iaat mij den uitsiag op e©
briefkaartje weten Evenmin is lu
een grap.e. dat de arbeid op het !ab<
ratcriiaii van den bactorioiogtechen-
c-.i keur.ivgsdienst cen bij uitstek man-
r.eüjk ber.!Ï;t moet genoemd worden,
cirxiat de heeren Voretman, Bouman
eu Wo'utmau er werkzaam zijn. Het is
zelfs geen grapje, maar bittere ernst,
dat w© in Haarlem Q©n horlogemaker
bezitten die Klok heet, e©n slager on
der den naam van Ka Iff cn cen onder
nemer van Itografenisron, di© ant-
wi;ordt ap den naam van Leeflang
En wie dal van mij wil gfëlooveu \jo
kunt het trouwens in 't adresboek na
slaan) die zal niet wantrouwig 6tain
tegenover oen ware gobourtcnis die
hkrme© beguU, dat Jan cn Piet, die
«amen veertig jaar Jar.t ruzie gehad
en elkaar niet aangwkoken hebben,
mekaar op dc Groote Mariït ontmoe
ten
„Moot dal," roo vraagt Jan, „r.og
blijven voortduren? Veertig jaar heb-
beL v.e mekaar niet aangekeken i En
ik die goed vau j© «pink en de men
schen nog pas verteld heb. dat j©
drie ton bezit en dat je dochter een
ton meekrijgt 1'
„Heb j"> dat goz©1d? vraagt Piet,
ongsloovig, maar gevleid.
„Zoo waar afdat er bij Brinkmarm
nog wel ©en fijne flesch voor ons t©
wachten etaat'"
,,AUo dan," zegt Piet vertrederd.
„hier is mn hand. laat hel uit zijn,
ga mee."
Samen knappen zo de fijne flosch bij
Brüikmann. „En aan wie heb j© ge
reid van me drie ton en van de ton an
me dochter?" informeert Piot elnde-
'M-
„An menheer do belast ing-fnt-pac
ten r," zegt Jan.
En ©an nieuwe periode van vc©t«
ging in «te aa 't televen duurt dia
nog latvg-T dan veertig jaar.
FfDKLIO.
