Huileits Dagblad
Os EiiropeBsche lorfog.U
TJVEfcDE BLAD
Donderdag 4 Jinoarl 1917
OM ONS HEEN
No. 2263
Ia het vradesaanbodafnewszen?
.EIet antwoord, dat de geallieerden
hebben gegeven op hot Duitsche vre
desvoorstel is oen belangrijk stuk
behalve de grieven, die zij hebben te
gen de G'ntrale mogendheden, schet
sen zij daarin hoe de vrede dien zij
wenschen er uit moot zien en leggen
meteen den nadruk op het gewichtig
ste punt
Daarom is het van meer beteeken is,
geeft beter houvast, dan het Duitaohe
voorstel, dat immers enkel een uit-
noodiging was om eens 6omen te pra
ten, zonder lijnen evenwel, waarlangs
dio besprekingen zouden gaan dc ge
allieerden evenwel verklaren
dat er geen vrede mogelijk le,
zoolang zij niet verzekerd' zijn van
het herstel van de geschonden
rechten en vrijheden en do erken
ning van het beginsel der natio
naliteiten en liet vrije voortbestaan
der kleine Staten en zoolang het
niet zeker is, dat een regeling zal
worden getroffen, die van dien
aard zal zijn, dat zij definitief de
oorzaken zal wegnemen, die de
volken zoo lang hebben bedreigd
en de oenige doeltreffende waar
borgen geeft voor de veiligheid
van de wereld
Dat 16 de quintessen6 van het ant
woord, dat Duitsche bladen beschou
wen als een afwijzing van het vredes
voorstel Of zij dat inderdaad roeenen,
:ian we! alleen om politieke redenen
do zaak van dien kant bekijken, is na
tuurlijk moeilijk uit te maken. Neu
tralen kunnen uit den boven afgedruk-
ten zin moeilijk iets anders lezen, dan
here:el van België, Servië, Montene
gro, Roemenië en stichting van zoo
danige overeenkomsten, dat een der
gelijke oorlog niet meer mogelijk zal
zijn, dat wH dus zeggen een interna
tionale politiemacht, wellicht leidende
rot of tegelijkertijd daarmee een
Europeesche Statenbond.
Het woord is du6 nu weer aan de
Centralen, die zullen moeien toonen,
dat zij inderdaad een redelijken vre
de willen on dio dat kunnen doen,
door ook hunnerzijds in adgomoene
trekken hun wenschen te openbaTen.
Misschien zullen sommigen deze op
vatting nuchter noemen, maar zij
moeten niét vergeten, dat de kansen
op vrede stellig niet booordoeld moe
ten worden naar de uitlatingen van
couranten in de oorlogvoerende lan
den zonder verantwoordelijkheid en
die dikwijls "hunne opiniën veel meer
van eiechen der binnenland9che, dan
van buiienlandsche politiek laten af
hangen.
Het is een eigenaardig verschijnsel,
d,;t velen zich maaf niet kunnen in
deuken ih grooto toegevendheid van
den. kant der Gentralen in de voor
waarden van den vrede. Zij'vergeten,
dat toespraken, tclcgramrpen en der
gelijke alleen maar do buitenkant zijn
vun de stemming en cla't niemand
maar dadelijk bereid is .om aam to go-
ven, hoeveer hij in 't uiterste'geval zou
willen gaan niet eens bij de onder
handeling over het koopen van een
koe, dus zeker niet bij dc voorberei
ding tot het eindigen van een wereld
oorlog. Ik weet wel, dat losse geruch-
ton niet zwaarder moeten wegen dan
zo werkelijk zijn, maar een uiting als
dio van den Duitsohen gezant in de
Vereenigde Stalen, von Bernstorff, dat
rnen niet wist, hoever Duitschland met
zijn vredesvoorwaarden wilde gaan,
is toch zeker niet zonder waarde en
vindt bevestiging in een nadere om
schrijving, pas uit Amerika aan een
van de beste Engelsen© couranten, de
Manchester Guardian, meegedeeld. En
inderdaad, ofschoon vroeger tijding
uit Amerika bij ons niet juist voor het
summum \an betrouwbaarheid gold,
thana kan men nergens beter inge
licht zijn over den stand van de vre-
desvraag, dan juist daar. Amerika is
Uv grootste der neutrale Staten, pre
sident Wilson heeft een vredesnota
'le wereld ingezonden en Duitechland
stelt vooral prijs op goede verstand
houding met Amerika ziedaar alte-
maa! redenen, waarom het beste licht
kan schijnen aan den overkant van
den Oceaan.
Het voorstel opgenomen in de Man
er'.eater Guardian, waarover in .Vrno-
r.!;a ernstig wordt gesproken, bestaat
hieruit
dat Duitechland aan hot westelijk
front binnen zijn grenzen terug
keer:, en al te hetgeen dan hier
omtrent wordt gezegd, niet goheel
duidelijk en vatbaar voor ver
schillende interpretatie, do bedoe
ling schijnt te zijn, dat Duitscti-
kind België zal herstellen en zelf
het werk van den wederopbouw
op zich zal nemen. De grena van
wenseh om het Pruisische militaïm-f en wegens de positieve zijde van ver
rno te verbrijzelen, den vrede tegen-werping van de zoogenaamde vredee
houden zal. Na de ervaring van deze voorstellen van do regeoring te Ber-
vreeselljke jaren kunnen de opvattin- lijn. Tot op dit oogenblik ia het de
gen en inzichten, die leidden tot regeering in Duitschland gelukt voor
dat militairisme, niet meer beklijven. fc-' - »---
volg van zal wezen, zal zoolang voort- W6rt]
duren aie de verbonden mogendheden j
Europa Is rijp voor een Statenbond,
in den eenen of anderen vorm en
Duitschland niet het minst, in weer
wil van alle woordgebral en sabel-
gekletter.
Er is dus nog niet de minste reden
oiu de hoop op vrede te laten varen.
Sommige gedachten laten zich, zijn
ze eenmaal uitgesproken, niet meer
verjagen en er is kans op vrede ge
komen van het oogenblik af, dat het
woord voor. de eerste maal gezegd
werd. Niemand van de oorlogvoeren
den wil immers den oorlog om den
oorlog, en Engeland, dat het strenge
antwoord aan de Centralen mee on
derteekent, heeft herhaaldelijk ge
zegd, dat zijn vijanden iederen dag
vrede konden krijgen op de voor-
wjiarden van de geallieerden. Di&r
komt het natuurlijk ten slotte op
neer. op de voorwaurden. Duitsch
land heeft bij zijn vredesaanbod na
gelaten de zijne te noemen, dé En
tente gaf in haar antwoord den om
trek van hare voorwaarden aan
nu is het woord weer aan de Centra-
len. Do wereld wacht in spannin,
en ongeduld. ML „JSJL,, i*wbU>
Nogmaals dat rnet liet antwoord aiet aangenomen zouden worden, mag zullen worden schadeloos gesteld
van de geallieerden de kans op vre- verwacht worden, dat het antwoord dat volgens overeenkomst door de
oorzaken van dezen oorlog, als de in
spiratie, welke het vaste besluit der
geallieerde volkeren om voort
strijden tot de vrijheid voor Europa
verzekerd zal zijn, steunt, te verber
gen. Op den dag waarop het volk van
Duitschland de door de Entente gege
ven kalme en wel overwogen opsom
ming van de misdaden dio zijn re-
goering in zijn naam heeft bedreven
zal lezen, zal het begrijpen waarom
het als een paria onder de naties
beschouwd wordt en die dag zal het
begin van den waren vrede zijn, om
dat het begin van het einde van het
voortbestaan van den Pruisischen
geest dan zal zijn gekomen.
Over T ANTWOORD DER ENTEN-
TE AAN PRESIDENT WILSON deelt
Reuter mede Wij vernemen, dat het
antwoord der geallieerden aan Wilgen
waarschijnlijk eerst eenigo dagen na
dat het den president bereikt zal heb
ben, gepubliceerd zai worden. Er wor
den in het document nog eenigo klei
ne Wijzigingen aangebracht. Terwijl
ui het antwoord aan Duitschland de
voorwaarden werden herhaald, die
Over de Vredeskansen.
Ejzas-Lotha ringen zou kunnen
worden gewijzigd door een- com-
missie.
Wat het oostelijk front betreft
le het voorstel, dat een onafhan-
kehjk Polen en een .onafhankelijk
Lithauen zouden worden opgericht
en dat de Dultschers uit de Ooai-
zee-provinoiën binnen hun eigen
grens zouden terugtrekken.
De positie aan de Italiaansche
grens zou blijven gelijk zij m
Italië zou dus Görz behouden,
den Balkan worden verschillende
wijzigingen voorgesteld, die ter
vredesconferentie zouden worden
geregeld, terwijl de definitieve af
bakening der grenzen zou geschie
den door een Amerikaanscho com
missie. Duitschland zou toestem
men in het verlies van zijn kolo
niën, behalve Oost-Afrik©, dat hot
terugverlangt.
Natuurlijk heeft oek dit nog geen
officieelo waarde, maar dat zooiete
gezegd ©n ernstig besproken wordt,
heeft toch beteekenis.
Dit wat den Duitechen kant be
treft. Zij die vreezen dat ook nu nog
oen vrede niet aanstaande is, beroe
pen ziioh daarbij op den eisoh, dito
herhaaldelijk in reilovoe.rin.gen en be
schouwingen van de zijde der Entente
is vernomen, namelijk dat het Prui
sisch militairisme vóór alles moet
worden verbrijzeld. „En hoelang",
vragen zij dan, „kan dat nog duren,
terwijl do centralen op dit oogenblik
militair in de beste positie verkeeren!"
Misschien heeft het hen verwonderd,
dat dezo uitdrukking „de verbrijze
ling van het Pruisische militairisme"
in het pas verschenen antwoord van
de geallieerden niet voorkomt. Maar
zonder daaraan nog te veel waarde te
hechten-, wat kan deze uitdrukking
eigenlijk beteekenen? Wat wij hot
Pruisische militairisme plegen te noe
men is een gevolg van opvattingen en
inzichten, zorgvuldig gekweekt en
aangevuurd, dat het leger de eer3to
1 stand in den lande is en dut het ver-
eensgd Duitschland op de kracht van
dat leger alleen kon steunen. Van-
daar dio vergoding van al wat uni
form droeg, waarover wij ons. vóór
den oorlog jarenlang vroolijk g©~
j maakt hebben, totdat de bittere ernst
van dit militairisme meer dan dui
delijk bleek.
Van buiten af kan niemand in oen --
volk zoo maar. met één slag, zelfs m,ari gepenoionneord. dtp als 't ware ztfn D© Amerikanen steken
niet met eon veuMim- nf meteen ..vks 200 we&8«!oopen uit de keuken waar hoofdzakelijk belang in <t© middelen,
met met een ve.osiag or met een roeKs Duitsche bmtentemfeohe -politiek die na den oorlog zulten genomen
win overwoiuungen, een - dergelijke wordt Hij verklaard* dar 't worden, om <y>n herhaling van dezen
opvatting „verbrijzelen r.enden j verwijt der Entente, dat t Dultecne °orlog te voorkomen cn zij gclooven.
van de Entente, dio dal inzagen, heb-1 vredesaanbod geen behoorlijke gege- dat hun president in zijn aanbeveling
ben daarom voor de uitdiukking ©envens inhield, onjuist is. ,*Het aan- vun een verbond van volkeren oen
indirecte verklaring gezoöht: „zij be-knoopingepunt was, dat Duitschland donkbeeld geopperd heeft, dat voor de
toekent," meenden ze, „dat door de zich bereid verklaarde zijn yredes-^re,d werkelijke waarde kan heb-
kraoht der dingen de Duutschens zelif
zullen inzien, dat hun mitaursm© be
hoort te worden verlaten." Zij voeg
den daar dan veronderstel Mngéh bij
over oen mogelijken ommekeer in het
land zelf, die aan de heerschappij
van de „Junker" en de militaire
cliquo voorgoed ©en eind zooi maken.
Wie dan deze omwenteling zouden
moeten maken, do oude liieden en' die
kinderen, die in Duiitsclïland zijn
achtergebleven, zeiden deze fantasten
er wiet bij; evenmin, hoe oen vólk als
het Du/itsche, doortrokken van tucht
en discipline, zich opeenstegen zijn
regeerders zou keenen. Er zal nau
welijks wel één ernstig denkend
man gevonden worden, die alch
zulk oen gang van zaken voor
stelt. Maar iets anders is, of
niet heel spoedig, aiLs de vrede getoa-
kond en "het leger dus naar huis ge
stuurd werd, door burger en militair
de vraag zou worden gedaan, waar
toe 't militairisme nu eigenlijk geleid
en wat het voor 't land gedaan had.
Zulk© vragen rijzen maar zelden'op
bij deri soldaat te velde, zij komen
pas naderhand, in de stilte van den
vrede. Dan is alle klinkklank weggo-
storvon, wat opgeschroefd weid daalt
weer tot zijn normale plaats, de be
oordeeling wordt kalaner en breeder.
Jarenlang is den man voorgehouden,
dat de kracht van het leger en dat al
leen zijn land oppermachtig maakt.
Hij heeft zich daarvoor moeite en of
fers getroost, leerde allengs de bewa
pening van zijn volk houden voor iets
volmaakts, iets bijna bovenaardsoli...
en na twee en een half jaar strijd
moet hij zien, dat die onoverwinne
lijke legers niets veroverd hebben dan
kleine, zwakke landen, maar hun
kracht braken op dc grooto, niet in
staat waren ééne beslissend© over
winning op deoe te behalen.
Zulke gedachten, het kan niet an-,
dere, moeten opkomen in de Svoofd'en
van wie uit den oorlog terugkeer.Ion
en van allen, die er echtgenoot en,
zoons, vaders en broeders verloren.
Het Duitsche militairisme zal bl/ijken
zichzelf te hebben afgeschaft
Daarom, wil ik maar zeggen, be
hoeven wij niet te vreezen, dat ae
tijd voor de uitvoering van tfe»|
maatregelen zal in onderlinge over-j
eenetemming worden vastgesteld.
zoodra de Grieksche regeering in be-
Onze Lachhoek
DE EEUWIGE VRAGEN.
•1 j p, - - f ginsoi d© verwijdering van de troepen! Zij waren zoo even aan elkaar voor.
het Duitsche volk zoowol har© eigene I uet materie©! heeft (wv-dwócAi»™ I -r,a. i i ur
verantwoordtI jkheld voor ho, v„ gSf Üfe ÏST JSSTÏÏ'.SS
vote van 7J»I WA7©n val ïnnlurw winrf. I J o -
Griekoche regeoring en de regeerin-
gon van de geallieerden een onderzoek
zal zijn ingesteld.
5. De commandant van het eerste le
gercorps moet worden afgezet, tenzij
de Grieksche regeering bewijst, tot
satisfactie van de geallieerde regeerin-
ora gen, dat zulk een maatregel zal wor
de weggebezemd zou zijn, is onjuist aan Wilson in duidelijker bewoordin-
Iirtegendeel, zij krijgt daarmee pas i gen dc eeniffc preleminairen aa'igc.
gedaante en vorm, ofschoon bet j ven, op welke de geallieerden bereid
spreekt vanzelf die naderhand nog j ztfn onderhandelingen te beginnen,
tot het Vredesbeeld zullen moeten i Uit Londen wordt aan 't Alg. Han-
worden geboetseerd. j delsblad geseind Men begrijpt hier,
J. C, 'P. dat zoo president Wilson stappen doet
a|g waaromtrent bericht wordt,
J zijn vredesactie door ©ene resolutie den genomen tegenover een anderen
van den Senaat te laten ratificeren, I generaal, die verantwoordelijk is voor
dit feit als een bewijs moet opgevat de orders, die op den eersten Decem-
worden, dat hij' van plan is veiderte'ber zijn gegeven (toen de afdeolingen
.gaan. Het schijnt even zeker te zijn, !der geallieerden werden aangevallen),
j dat het antwoord der goallieedren 6. De Grieksche regeering inoet haar
j aan Wilson, dat waarschijnlijk Vrij-formele verontschuldiging aanbieder»
dag zal worden verzonden, als nood-aan de gezanten van de enten'.emogond
V-eel nieuws is er heden over de vre- J zakelijk gevolg van het feit, dat hc-T heden en de vlaggen van Engeland,
desfcansen niet, 't Zijn bijna alSe r6e<is aan de Centrale mogendheden I Frankrijk, Italië en Rusland moeten
nog beschouwingen over 't antwoord gezonden antwoord afwijzend luidt, I in tegenwoordigheid van den Griek
van do Entente aan de Gentralen, eveneens in dien geest zal zijn oogt- lachen minister var. oorlog en van het
maar bijzondere feiten komen daarbijsteld. hede garnizoen op eon piein in Athene
niet naar voren. Daarom daarover i Do „Wostmlnsfbr Gazette" zegt in volgens den eisch worden begroet,
heel korj. i haar nummer van Woensdagavond te Tevens hebben de gezanten van hun
Eerstens zij gewezen op de verkla-1 hopen, dat het antwoord der goal lieer regeeringen opdracht gekregen. de
ringen die de Minieterial-direktor van in zoodanige bewoordingen zalGrieksche regeer in g er op te wijzen,
buiienlandsche zaken dr. Haramann zUh vervat, dat het de openbare mee- I dat militaire noodzaak hen spoedig
aan oen journalist gaf. Deze Dukselie ning in .Amerika zal overtuigen. Een aanleiding zou ge-ven tot het landen
hoofdambtenaar is juist met 1 Ja- eenvoudig negatief antwoord zou niet van troepen te Itea en deze met den
j.:u n» jr1'- sfioorweg over Larissa naar Saloniki
te brengen. De gegarandeerde mo
gendheden houden volledige vrijheid
s-an handelen voor, indien de houding
van de regeering of van den koning
hen nog verder reder» tot klagen zou
mogen geven. Zij verbinden zich ech
ter plechtig tegenover de Grieksche re
geering, Ti iet te zullen toelaten, dat
gewapende troepen van de regeering
gebruik zuilen maken van het te
rugtrekken ran de koninklijk© troe
pen uit Thessalie en Epi-rus, om de
neutrale zöne te overschrijden, die I n
overleg met de Grieksche regoering is
afgebakend. Terwijl zij het voorgaan
de ter kennis van de Grieksche rogeo-
ring brengen, hebben de onderteeke-
noans de eer, haar rn-ee te deeleti,. dat
zij de blok lead e van de Grieksche kue-
ton zullen voüioüden, totdat volled-ig©
satisfactie c«p alle bóven aangegeven
punten gegeven is.
zullen goedvinden, onder toezicht van J bijzonder voel ge
vertegenwoordigers, die daarvoor door 11 l- ontmootenl zei hi». U is
- - - - - - immers mejuffr. Nora Groen, niet
waar?
Ja.
Hier al lang gewoond?
Omstreeks een jaar.
Is u in betrekking of thuis?
Ik werlc aan een bank.
Typiste of boekhoudster?
Typiste. 'Maar...
Heeft u ook zusters cn broers?
Een zuster.
U poeiert zich toch niet, is 't
wel?
Muur inijnheer Smak ik... J
-r- Maakt u uw eigen japonnen, of...
Mijnheer, wwt zoo vriendelijk
heen te gaan! Ik ben zooeven pas aan
u voorgesteld, on fk ben nooit In mijn
leven, zoo beloodigd. ik zal dadelijk
mij.u beklag dóen bij onzo- "gast
vrouw!
Het spijt mij bijzonder als ik be
nodigd heb. Werkelijk, het spijt inij!
Maar daarginds zit mijn vrouw, en
uls wij vanavond naar hufe gaan zai
zij mij al die vragen doen die ik daar
even aan u gedaan heb on nog veel
meer en dun zou ik graag in staat
zijn daar juiste antwoorden op te
geven, dut Is alles!
h.en aan de Grieksche autoriteiten zul
len worden toegevoegd.
2 Verbod ran alle vergaderingen
bijeenkomsten van reservisten in Grie
kenland ten Noorden van de landeng
te van Corinthe, en krachtig© toepas
sing van de maatregelen tof verhin
dering dat burgers de wapenen dra
gen.
3. Herstel van het toezicht der geal
lieerden op alle onderscheidene pun
ten in een vorm, die met do Griokoche
regeering zal zijn overeen te komen,
opdat haar dit zoo weinig mogefliijk
hi-at bezorgd.
4. Herstel. Alle personen, die zich
op het oogemblik in arrest bevinden,
hete ij orn polfc-tietoe redenen, of op
beschuldiging van hoogverraad, 6a-
menzwering, of iets dergelijks, moeten
terstond In vrijheid worden giesteld.
Zij die ten onrechte hebben geleden
tengevolge van de gebeurtenissen van
den eersten en dep tweeden December,
oorwaarden op een bijeenkomst óiet ben. Do aanmoediging, die lord Grey
vertegenwoordigers van de tegenpar-j den neutralen heeft gegeven, om dit
tij mee te deelen. De Entente 'heeft dit j denkbeeld zelfs tijdons den oorlog uit
voorstel afgeslagen. Dat zij hierbij te werken, werd in Amerika met
ernstig bezorgd en bekommerd is we-warmte verwelkomd en aniseohlen zou
gons de werking van haar afwijzing het volgen van die aanduiding nog de
van 'hel Duitsche vredesaanbod op do beste weg zijn om het Amorikaaneche
neutral© wereld, schijnt mij duidelijk1! volk te bereiken.
uit de nota te blijken. Het is juist, als.
of de Entente con zekeren angst-hoéft
deze voorwaarden van de centrale
mogendheden aan te ihooren. Vreoaen
zij die den tekst van de nota ingav-an,
IN HET DUITSGIiE ANTWOORD
op -de '/redesnota der Sikandinavi-
sclie rijken wordt opgemerkt, dat
het van het antwoord onzer vijanden
afhangt, of de pogingen om do we-
j so ros, dat de voorwaarden van de reld de zegeningen des vrodes woef
ceavtralen voel te redelijk en gematigd
zouden zijn, dan dat zij door de afwij
zing van -clie concrete voorwaarden
voor het vrodeeverlangcn van. hun ei
gen volken zouden kunnen, verant-
ferug 'te geven, met succes worde be
kroond.
D© „Vorw&rta" 't blad der Duit
sche socialisten - schrijftDo En-
tonte. epreokt veel van gerechtigheid,
woorden?" Gevraagd naar een eyon,T maar een eerste grondslag raor iedere de plechtige „veriloekmg van em-
tueel antwoord der neutrale mogend-1 teolitsregeling is, dal niemand rechter ?9' dat dezer dagcu naar
heden oj> <1© nota, antwoordde, hij in eigen zaak mag zijn. Het geheel e i lcV wi n
„lk weet niet, wat men te bevoegder Duitsche volk weigert de Entente enl„*.„n", ,'1
De vervloeking van Veni-
zolos. - Meri schrijft uit Zfirlch
aan de „N. R. Ct."
italiaansche bladen berichten over
de plechtige „vervloeking" van Veni-
bevoegtder
plaatse van plan is. Maar wel wè&t ik,
wat ieder Duitscher, ieder burgier van
de met ons verbonden landen gevoelt:
het antwoord op zulk een hoovaar-
dige taal ls duidelijk."
Belangrijk is wat Amerika en Wit-
6on nu zuilen doen.
Volgens den correspondent van de
„Daily News" had geen officieel stuilc
van de zijde der geallieerden tijdens
den oorlog uitgegeven, zulk ©en goe
den indruk gewekt in Amerika dan
het antwoord op de Duitsche voor
stellen. De meerderheid van het volk
ia nu overtuigd dat de geallieerden
van zicluzelven zeker zijn, en dot de
toestand van Duitschland epg-or is
dan dit wel wil toegeven. Een goe
den Indruk maakte eveneens oen op
roep van een honderdtal geestelijken
en phtlantropen, die bij president
Wilson er op aandrongen, dat hij
de vredeslouzo zal laten rusten tótdat
de verzekering is gekregen, dat waar
heid, rechtvaardigheid en eer zullen
worden gehandhaafd. De algjeroeene
opvatting is, dat Duitschland zal
doorvechten tot het voorjaar.
In een artikel over het antwoord
der Entente aan de Centrale mogend
heden onder net hoofd: ..Geen En-
tente-hoofd voor den Pruisischen
etrop", zegt de New-York Herald-":
Het is mogelijk, waarschijnlijk zelfe,
dat het antwoord der geallieerden zal
blijken een stap voorwaarts op den
weg naar den vrede te zijm ondanks
oud volksgebruik in Athene heeft
plaats gehad. In een langen stoet
1» erkoimen. Do ojrst» voorwaart. SKïïXïï?!?.. if'.J"ff
voor weWczame vredesonderba-ndelin-
gwi is, dat beid© partijen gereed
Uit «n over Qrlekenland.
Hetultimatum vand©
Entente aan G r ic-
ienland,
Het ultimatum van de Entente aan
Griekenland heeft den volgenden
tekstDe vertegenwoordigers van de
beschermende mogendheden van Grie
kenland, die met genoegen hebben
kennis genomen van liet antwoord op
hun mededeeling van den eersten De
cember 1916, hebben de eer het Griek
sche gouvernement, op bevel van hun
regeoringen, de volgende eiscben voor
waarborgen en herstel voor te leggen.
1. Waarborgen. De Griekoche roe
pen op het vasteland van Grieken
land; op Euboea, en in het algemeen
overal buiten den Peloponnesus, zul
len worden gereduceerd tot het aanlag
mannen, dat volstrekt noodzakelijk
is om de orde to handkaren en voor
de politie. Alle wapenen en munitie,
die niet voor deze krachten noodig
zijn, zoowel als alle machinegeweren
en artillerie van het Grieksche leger,
zuilen tezamen met hun munitie naar
den Pelopponne-ssus worden (.-©bracht,
zoodat als het trausport is afgeloopen
er buiten den Pelopponnwus geen ar
tillerie, machinegeweren of ander mo-
bilLsatiemateriaal meer zal zijn. De
de straten van Athene, dragende
de hand een steen, die onder het uit
krijten van de vervloeking„Ver
bannen en vervloekt zij de verrader,
die het vaderland uiteenscheurt" in
een grooten kuil geworpen wordt.
Ook de geestelijkheid spreekt dien
vloek uit, staande onder het portaal
,van de kerk der parochie. Vele dui
zenden namen aan de plechtige han
deling deel, en de steenen vormdc-n
tenslotte een kleinen heuvel, waarop
de beeltenis van Ycnizelos werd vor-
brand.
Van de oorlogsvelden.
Op dc oorlogsvelden is weinig be
langrijks gebeurd. IN ROEMENIe
hebben de centralen weer cenig ter
rein gewonnen en daarbij 400 gevan
genen gemaakt IndeDobroods-
ja zijn M&cin en Jijilage-
nomen.
Aan een overzicht van den militai
ren toestand, dat het Woiffbureau
verspreidt, ontleenen wij, dat bij het
brugihoofd Macin, dat zoo hardnekkig
door ue Russen verdedigd ls, het ter
rein grootendeeis uü moeras en pias
san bestaat. In dit moerasgebied sto
ken ver naar voren de beheerechen-
de landtongen Orliga (110 M. hoog)
on Iluzecu (86 M. hoog). De eerste le-
heerscht BraHa in den rug. Buzecu
ligt slechts vijf K.M. van Galata; 15
K.M. er van verwijderd ligt het Rus
sische spoorwegknooppunt Reni.
Aan dc- Russen staan behalve ©en
paar waardel ooz© moeraspadep nog
slechts de verhoogde weg Macin—
Braila en de over moerasgrond voe
rende weg Buzecu— Azeclau ter t©-
schikking.
(Macin en Jijila liggen beiden in
den Donaubooht, waar de rivier zich
van het Noorden naar het Oosten
ombuigt Macin ligt ongeveer 22 KL
lometer ten 0., JijUa pi.m. 11 K.M.
ten N.-O. van Braila).
Verspreid nieuws
IN PORTUGAL is een v»eesch!o©zè'
dag per week ingesteld.
RAEMAE KERS TE ROME. De
„Telegraaf meldtDezer .iagen is te
Rome eert UtOtoonatelling der werken
van Louis Rao-muckers geopend. Zij
werd georganiseerd door een Fransen
journalist, M. Rogers, cn door den
voorzitter van oen der werkzaamste
instellingen vun steun over het leger,
den ingenieur Lamno. En haar beide
peetvaders mogen or met reden trotsch
op zijn, want zij Ls tot een opmerke
lijk succ&j geworden.
TER ZEE. t Bericht dat bet
Nooreche schip „Aronn" getorperteerd
zou zijn i9 onjuist, liet schip is behou
den in Huólva aangekomen.
Lloyds meldt, tint 't Franscha
zeilschip „Ariccnsagna" en 't Zweed-
sche stooin?chip „Gooscbridge" (1879
ton) gezonken zijn.
Verder wordt nog door Reuter ge-
meld, dat hot jiagolscihe schip „Hol-
lybrancli" (3568 ton) en liet Noor-
sohe schip ,,Kri,ca" (739 ton) gezonken
zijn.
EEN FRANSCHE UULPKRÜ1SER
GEZONKEN t Wolf-fbtireöu geint
uit Bern Do „Matin" verneemt uit
Gherbourg. dat do huipkruiser
„Rouen" in den nacht van Zaterdag
draadiooz© hulpeeinen zond uit do
streek van Coöquet. Dc- sleepboot
„Centaurci" ging onmiddellijk in zee
om hulp tc veneenen. Sedert is van
dc beid© schepen niets ineer gehoord.
Een torpedo-eekader en eleepbooton
hebben een onderzode ingesteld, maar
zonder resultaat. Drie zwaargewon
de matrozen van de „Rouen' werden
pgeviecht-
EEN FRA-NSCH SLAGSCHIP GE-
TORPEDEERD Iri de nabijheid
van Malta ie, naar de „Voss Zlg."
vernoemt, .'iet FVansche slagschip
„Vérlté" (14.80 tonj door een Duitsche
duikboot getorpedeerd. Het echlp ligt
zwaar bescliadigd voor de haven.
GEZONKEN OORLOGSSCHEPEN.
Wolff seint.- De Duitsohe bladen
meiden, dat met den ondergang van
de „Gaulot" het aantal in den grond
geboord© vijandelijke oorlogsschepen,
torpedobooten en duikbooten tot 186
met 759.430 ton gestegen is. Hiervan
komen voor Engelscha rekemng 125
met 525.200 ton. Dc hulpkruisers enz.
zijn in tk*ze cijforg niet begrepen.
EEN TELEGRAM VAN DEK DLTT-
SCIiBN KEIZER. De Keizer licht
te aan den president van den Rijks
dag, dr. Kaompf, hel volgende ant
woord op diens golukwensch mot
nieuwjaar: „Mij herinnerende do
prijzenswaardig© medewerking van
den Rijkodag bij dc verdediging van
altijd, vind je ook niet? Zoo is het
nu eenmaal.
O, antwoordde zijn kameraad.
- Je hooft tegenover mij niet te doen
dsof jo arm bont. Ik wil heusch nieta
an jo loenen. En als ik geld noodig
luid zou ik nog wel een paar lui wö-
ten waar ik liet gemakkelijker van
zou kannen krijgen.
Ze liepen samen een paar straten
door, on toon z© bij den ingang van
een hotel kwamen nam do man, waar
van Melciv.sldeck zoo geschrokken
was, hein bij den arm en bracht hem
naar binnen.
Hier logeer ik, zeide hij. La
ten wo maar naar de rookkamer
Moilchimdeck volgde hem. liij was
in zijn schik. Zoolang een oud vriend
hem wilde tracteeren en geen geld
van hem wilde leeucii, was er geen
enkelo reden waarom hij niet heet
blij zou zijn Item te zien.
Ik dacht niet dat lk ooit nog in
Engeland terug zou komen, zeide de
ander, terwijl zij samen zaten te
roeken en drinken. lk had een
mooi baantje in Callao en daar zou
ik ook zeker wel gebleven zijn, maar
ik hoorde da', mijn oude heer dood
was en als alles wat men mij ver
teld heeft, waar is, don ben ik nu
eigenaar van oen groot fortuin.
(Wordt vervolgd.)
Feuilleton
(Naar het Êngclsch vun David
Christie Murray),.
12)
Ik heb er eigenlijk niet erg veel
lust in, zeide hij, terwijl hij met zijn
hand langs zijn voorhoofd streek,
maar ik ben bang dat ik vanavond
met den nachttrein naar Londen zal
moeten gaan. Het kun ^ijn dat ik een
paar dagen weg blijf, maar ik weet
het. niet zeker.
- Het zou veol boter zijn als u niet
ging, antwoordde zijn nichtje. U
moest, eans vacantia nomen,
Dat zal ik dozor dagen ook wel
ee.na doen, meisje, zeide Sir Donald,
maar ik heb nu een paar zaken in
m'n hoofd dio ik niet kun laten loo-
peii. Rutlcdgon is een beste jongen
maar hij is een beetje to jong voor
zooveel verantwoordelijkheid en als
ik nu ophield zou hij natuurlijk al
les moeten doen. Maar' ik ben moe,
ón ik heb dr genoeg van, dat is
waar.
Het schijnt mij toe, zeide juf
frouw Mac Veigh, dat dc menseden
xicli ten boel onnoodig© moeite ge
troosten. U heeft uw heele leven ge
werkt. U hebt een van de grootst©
zaken in Schotland gemaakt tot wat
het nu is. U zou er niets boter aan
toe zijn als u driemaal zooveel geld
had. Als een man honderd maat zoo
veel bezit dan hij ooit noodig. zal
hebben, waarom moet hij dan toch
doorgaan met werken en zichzelf
hoofdpijn bezorgen?
Ja, meisje, antwoordde Sir Do
nald. Er is veel waars in wat je
zegt. Maar ik weet geen werk dat zoo
vermoeiend is als luieren tegen wil
en dank. Misschien zal ik mijden
©en of anderen dag wel uit do zapk
terugtrekken, maar zoover ben ik nu
nog niet, en zoolang ik er nog in,
ben, zal ik er voor doen wat ik kan,
Geef me nog een glas sherry en dan
ga ik weg.
O, als 't u blieft. Sir Donald,
zeide Julia. Ze was de kamer uitge
gaan terwijl Sir Donald sprak en
stond nu naast hem, haar boekje in
do hand, een pen in de hand.
Wat is er kindje? vroeg hij,
terwijl hij opstond cn zijn hand op
haar hoofd legde. Ilij lacht© toen ze
hem uitlogde wat hij doen moest, en
voldeed dadelijk aan haar verzoek
met een ©enigszins plechtig gebaar
drukte hij glimlachend zijn duim op
de bladzijde. Toe-n zette hij zijn hand
toekening er onder, kuste het meisje
en liep langzaam naar zijn eigen ka
mer.
Ik doe het kind geen kwaad
zeide hij tot zichzelf, heelcmaal
niet. Ze zal alles tot den laatsten
cent terugkrijgen en piij helpt het
over een moeilijken tijd heen. Maar
o, Donald, het is iets vreeselijks wal
je nu gaat doen en ik gaf ©r wat voor
aJs ik op een andere manier aan het
geld kon komen.
Hij kloedd© zich haastig en zuchtte
oen paar maal heel diep. Toen ging;
hij naar beneden, zeide iedereen goe
den dag, stapte in do auto die vooi'
de deur op hém wachtte on reed naar
zijn kantoor.
Ga oens met mij mee, Julie, en
neem je boekje mee, zeide juffrouw
Mac Veigh. Ik heb vanmorgen
een kiekje gemaakt van een duim
afdruk die ik op mijn lessenaar vond
en ik geloof dat ik weet van wie liet
wna
Julia volgde haar naar de studeer
kamer en vergeleek haar photo met
de laatste afdruk in Julie's boekje.
Kijk eens, zei ze. Het is na
tuurl'ijk geen misdaad van mijn ooiü
om hier in mijn studeerkamer te ko
men. Maar hij komt hier misschien
eens in '-t jaar en hoe vreemd dat ik
nu zoo toevallig ontdekt heb. Zie
oensl Ze zeggen dat er geen twee
duimafdrukken in de heole wereld
gelijk zijn.
En deze. zeid© Julia, zijn
precies het&elfdo.
HOOFDSTUK VII.
Terug van de do oden.
Het was ongeveer vijf uur in den
namiddag en het werd al cenlgazins
donker in Holborn. Molchisidock
Hart liep te wandelen. Hij zwaaide
met een rietje, uit zijn mond stak
een groot© sigaar oh hjij straalde
van plezier. Hij had zoo juist zaken
gedaan en was er van overtuigd dal
het voordeel aan zijn kant was en
hij dacht nog oens mot groot© vol
doening na over zijn eigen handig
heid en slimheid.
Zoo, dacht Hart, --ik heb er
tien pond m©e gewonnen en terwijl
hij er nog van liep te genieten sloeg
iemand hem op d©n schouder en
sprak hem aan.
Zoo, hoe slaat liet met Johan
nesburg, zeide de stem.
Melchisideck bracht werktuigelijk
zijn hand naar zijn sigaar cn draai
de zich om, om de vraag te beant
woorden, toon hij plotseling doods
bleek werd; hij opende zijn mond,
zijn luiicën knikten icn hij zou ige-
valten zijn als hij niet toevallig een
steuntje gevonden had bij con voor
bijganger, waar hij tegenaan viel.
Kun ja niet kijken wat je doet?
vroeg de man boos, en gaf liern een
duw.
De man dio hora aanspraken had,
greep hem bij den arm cn hield hem
op de been.
Goed© hemel, kerel, zeide hij.
Wat is er aan de hand? Hou je
mij voor een geesl?
Allemachtig! zeide Molchisidock,
terwijl hij langzamerhand weer wat
moor kleur kreeg. Nog nooit van
mijn leven ben ik zóó geschrokken.
Ik dacht heusch dat je ©en geest
was. Jc bent a! twee jaar dood.
Dat kunt je net denken, zeide
de ander, terwijl hij hem een flinkon
stoot in de ribben gaf. Ziezoo, voel
jo nu dat ik leef'? Wie heeft je verteld
dat ik dood was? Nu? Wie heeft de
brutaliteit gehad om je te vertellen
dat ik dood was?
O ja, antwoordde Melehisideck
op zijn eerste vraag, Nu voel ik
wel dat je leeft. Zeker, nu weet ik
het.
Wie hoeft jou verteld dat ik
dood was? herhaalde de ander.
Wel, iedereen, antwoordde dc
ander. Het stond in allo couranten.
Het is twee jaar geleden in Mexico
gdbourd.
Nu, zooals je ziet is hot niet
gebeurd en om je de waarheid to
vertellen l»en ik nooit in Mexico
wcest. Maar laten we naar een
ander café hier in de buurt gaan. Ik
het» vreeslijken dorst. En hoe 19 liet
Jou do laatst© tien jaar gegaan? Jo
ziet cr nog al welvarend uit.
O. ik maak het nogal goed, dank
jc, zeide Mclchisidcok. ITc-l geld is
helaas schnarscli, maar dat is hel
